Deze middag tuinbonen klaargemaakt. Met een op het vel gebraden eendenborst en smeuige, kruidige puree verrijkt met ei en olijfolie dik OK (zie foto).

De tuinboon of labboon (vicia faba) is een typische voorjaarsgroente en wij eten ze het liefst de grote, volwassen exemplaren maar dan dubbel gedopt d.w.z. de zaden uit de peul gedaan en dan het omhullend vel er nog eens af zodat alleen het binnenste vruchtvlees met de kiem overblijft.

Deze keer waren het geen verse maar een zakje van 450g diepgevroren dat ik in Antwerpen vond bij de Franse firma Picard, dewelke onlangs vestigingen opende in België. De oorsprong van die dubbelgedopte diepvriesbonen is Peru en de prijs uiteindelijk concurrentiëel met verse, want voor 450g grote zaden heb je al gauw meer dan 4 kg verse peulen nodig. Grote, volwassen peulen zijn bij ons moeilijk te vinden (soms in Magreb-winkels) want als de zaden jong en klein zijn ze eetbaar met het vel er nog aan, maar naar mijn smaak veel bitterder en dus veel minder lekker.

We stoofden een gesnipperd sjalotje aan in flink wat verse boter, kieperden er de met wat warm water afgespoelde bonenzaden in, blusten het geheel met een scheut kippenbouillon en kruidden het af met peper en bonenkruid. Snel klaar en het sausje bindt vanzelf met het zetmeel van de bonen.

De geschiedenis van die tuinbonen (Spaans=favas, Frans=faives, Engels= broad beans Duits= Saubohnen) gaat ver terug. Ze werden meer dan 6000 jaar geleden al verbouwd in het Middelandse zeegebied en worden er nog steeds veelvuldig gebruikt.

In Griekenland echter is “fava” niet de vicia faba maar eerder de lathyrus sativus (reuk- of Indische erwt).

Andere recepten zijn hier te vinden.

30-06-2014, 16:11 geschreven door WillyVC