Bonen zijn er in alle kleuren, vormen en texturen. Mijn echtgenote beschouwt me als een verzamelaar ervan want telkens ik ergens een soort tegenkom die ik nog niet ken of proefde probeer ik er aan te geraken en ook ter plekke de ermee bereide gerechten te proeven. Zo blogde ik in 2008 over de fabas de Granja uit Asturië waarmee daar de fameuze fabada Asturiana gemaakt wordt. Ergens achterin de voorraadkast ontdekte ik nog een kilootje van deze "beschermde" bonensoort en besloot met een 1/4 ervan een cassoulet te maken voor ons beide. De hoop op succes was klein want die gedroogde peulvruchten dateerden reeds van het oogstjaar 2006-2007 dus inmiddels al van een respectabele leeftijd... Ze sinds gisteren een nachtje in zacht, fris water gezet, na vooraf grondig spoelen en er deze morgen vroeg aan begonnen met ze op te zetten in vers water onder toevoeging van een stuk wortel, een sjalot bestoken met een kruidnagel, een laurierblad, een bosje tijm, een teentje look, zwarte peper en bonenkruid in poedervorm. Na 2 uur (zonder deksel pruttelen) waren ze nog steeds niet gaar en nog steeds wreed korrelig. Vermits ik ze deze middag wou klaar hebben, ze dan maar in de snelkookpan gekieperd en daar hadden ze nog eens 2 uur nodig (in 3 pogingen) om uiteindelijk zacht te worden. Toulouzer worst (Carrefour), ui en stukjes spek erbij en een blik tomatenstukjes, afsmaken met rundsbouillonblokje, basilicum, rietsuikersiroop, peper en wat harissa en dat verder klaar gestoofd in een extra half uurtje. Vergezeld van aardappelpuree werd het (uiteindelijk) toch een lekker maaltje...
02-03-2015, 14:39 geschreven door WillyVC
|