Het genre van het 'christelijk lied', the hymn, leeft waarschijnlijk nergens sterker dan in Groot-Brittanië. De hymnes van Watts (1674-1748) en Wesley (1707-1788) weerklinken nog altijd regelmatig in de Engelse kerken, maar wist u dat er ook hedendaagse Engelse hymneschrijvers bestaan? Graham Kendrick (UK, 1950) is de meest invloedrijke van zijn generatie (Wikipedia).
Zijn geritmeerde, hedendaags klinkende liederen doen wel eens makkelijk en lichtvoetig aan, maar geven wel gestalte aan een compleet nieuwe soundscape voor steeds meer geloofsgemeenschappen, vooral Angelsaksische. Shine, Jesus, shine (Heer, uw licht en uw liefde schijnen), zijn bekendste nummer, werd in januari 2015 zelfs opgevoerd voor de paus tijdens diens bezoek aan de Filipijnen. Sommigen betreuren dat precies dit soort hymnes de kerkmuziek waarover sprake in onze vorige bijdrage (Joseph Seymour) de vergetelheid indrijft.
Kendrick is beslist niet de 'koning van de happy-clappy banaliteiten' waarvoor hij soms versleten wordt. Zijn composities klinken eenvoudig, maar zitten erg goed in elkaar. Ze zijn meestal eenstemmig, wat neerkomt op meer ruimte voor het orgel en/of orkest. Het maakt ze ook tot populaire meezingers.
Het lied, Prijs onze Heer, (Praise to our God) kan dagenlang wegknagen in je hoofd; een echte oorwurm is het. De versie met koor en orgel die we zullen horen op 't Halle Kermis wordt gebracht als een klassieke koorzang, strak en zonder glissando's. Een aanrader!
https://en.wikipedia.org/wiki/Graham_Kendrick
XX
|