De moeder van genade en kennis wordt ‘het drievoud’ van Kwan-Shai-Yin genoemd, omdat zij in haar metafysische en kosmische wisselwerkingen de ‘moeder, de vrouw en de dochter’ van de logos is, juist zoals zij in de latere theologische vertalingen ‘de vader, de zoon en (de vrouwelijke) heilige geest’ werd.

Kwan-Yin-Tien betekent de ‘welluidende hemel van het geluid’, de verblijfplaats van Kwan-Yin, of letterlijk de ‘goddelijke stem’. Deze ‘stem’ is een synoniem van het ‘spraak’, als de uitdrukking van de gedachte.

Zo kan men het verband nagaan met, de Hebreeuwse Bath-Kol, de ‘dochter van de goddelijke stem.

Er is dikwijls gevraagd hoe de definitie van fohat precies luidt en wat zijn vermogens en functies zijn, want het lijkt alsof hij die van een persoonlijke god uitoefent, zoals opgevat in de volksreligies.

De hele Kosmos bestaat in de ene bron van energie, waaruit dit licht (fohat) straalt.’ Want ‘evenals een mens is samengesteld uit zeven beginselen, bestaat gedifferentieerde stof in het zonnestelsel in zeven verschillende toestanden’ (ibid). Dat geldt ook voor fohat. Hij is één en zeven, en staat op kosmisch gebied achter alle manifestaties zoals licht, warmte, geluid, adhesie, enz., en is de ‘geest’ van de elektriciteit, die het leven van het Heelal is. Als abstractie noemen wij hem het manifestatie, die op de bovenste sport begint met de ene onkenbare oorzakelijkheid, en eindigt als alomtegenwoordig Denkvermogen en Leven, dat in ieder atoom van de stof woont.

Toch is hij in het geheel geen persoonlijke god, maar de uitstraling van die andere achter hem staande machten, die de christenen de ‘boodschappers’ van hun God noemen (die in werkelijkheid slechts de Elohim is, of beter een van de zeven scheppers die Elohim worden genoemd).

Alles heeft betrekking op de evolutie en de uiteindelijke vorming van de oorspronkelijke zeven elementen op onze aarde. Hiervan zijn nu vier elementen volledig gemanifesteerd, terwijl het vijfde – de ether – dit maar gedeeltelijk is, omdat we nog nauwelijks in de tweede helft van de vierde Ronde zijn; daarom zal het vijfde element zich pas in de vijfde Ronde geheel manifesteren.

 Nu de voorwaarden en wetten die ons zonnestelsel beheersen, volledig zijn ontwikkeld en de atmosfeer van onze aarde en ook van elke andere bol om zo te zeggen een smeltkroes op zichzelf is geworden, vindt er volgens de occulte wetenschap in de ruimte een voortdurende uitwisseling plaats van moleculen of liever van atomen. Tussen deze treedt op elke planeet een wisselwerking op en daardoor veranderen de zich met elkaar combinerende equivalenten.

 Zo gaan atomen over tot nieuwe bestaansvormen, waarvan de natuurkunde nooit heeft gedroomd en die voor haar onkenbaar zijn.

 De moeder slaapt, toch ademt zij voortdurend.’ En iedere ademtocht zendt haar proteïsche voortbrengsels uit naar het gebied van manifestatie, waar ze, meegevoerd door de uitstromende golf, door fohat worden verspreid en naar of voorbij de ene of de andere planetaire atmosfeer worden gedreven.

 Hoe het ook mag zijn, ‘De adem van de vader-moeder komt koud en stralend naar buiten en wordt heet en bedorven, om opnieuw af te koelen en in de eeuwige schoot van de innerlijke Ruimte te worden gereinigd’, zegt de Toelichting. De mens neemt op de bergtop koude zuivere lucht op en stoot die onzuiver, heet en veranderd uit. Omdat van elke bol de hogere dampkring de mond is en de lagere de longen zijn, ademt de mens van onze planeet slechts het afval van de ‘moeder’ in; daarom ‘is hij gedoemd erop te sterven’

De werelden worden gebouwd ‘naar het voorbeeld van oudere wielen’, d.w.z. van de wielen die in voorafgaande manvantara’s bestonden en in pralaya zijn gegaan, omdat de wet voor de geboorte, de groei en het verval van alles in de Kosmos, van de zon tot de glimworm in het gras, een is.

Men moet bedenken dat fohat, de constructieve kracht van de kosmische elektriciteit, zoals men overdrachtelijk zegt, aan het brein van de vader en de schoot van de moeder’ is ontsprongen, en zich daarna heeft gemetamorfoseerd in een mannelijk en een vrouwelijk beginsel, dat wil zeggen een polariteit, in positieve en negatieve elektriciteit.

Hij heeft zeven zonendie zijn broeders zijn; en fohat is genoodzaakt telkens weer te worden geboren, als twee van zijn zoon-broeders in te nauw contact met elkaar komen – of dit nu een omhelzing of een gevecht is. Om dit te vermijden, bindt en verenigt hij degenen van ongelijksoortige aard en scheidt die met een gelijksoortig temperament. Zoals iedereen kan zien, heeft dit natuurlijk betrekking op elektriciteit die door wrijving is opgewekt, en op de wet van aantrekking tussen twee voorwerpen van ongelijke, en van afstoting tussen objecten van gelijke polariteit.

De zeven ‘zoon-broeders’ evenwel vertegenwoordigen en verpersoonlijken de zeven vormen van kosmisch magnetisme die in hetpraktische occultisme de ‘zeven radicalen’ worden genoemd, waarvan de samenwerkende en actieve nakomelingen diverse soorten van energie zijn, onder andere elektriciteit, magnetisme, geluid, licht, warmte, cohesie, enz.

De occulte wetenschap omschrijft deze in hun verborgen gedragingen alle als bovenzinnelijke gevolgen, en in de wereld van de zintuiglijke waarnemingen als objectieve verschijnselen. Om de eerstgenoemde waar te nemen, zijn abnormale vermogens nodig; voor de laatstgenoemde, onze gewone stoffelijke zintuigen.

Men moet voor ogen houden dat, volgens de esotherie dit Heelal van verschijnselen als een grote illusiebeschouwt, een lichaam meer nadert tot de werkelijkheidnaargelang het zich dichter bevindt bij de onbekende substantie, omdat het dan verder afstaat van deze wereld van maya.

Maar wij geven die naam beslist aan de ‘bestuurders’ en aan die leidende intelligenties – de heersende Dhyan-Chohans, zoals we hebben gezien. De ‘elementalen’ of natuurkrachten zijn de werkende, hoewel onzichtbare of liever niet waarneembare secundaire oorzaken en zelf weer de gevolgen van primaire oorzaken achter de sluier van alle aardse verschijnselen.

Elektriciteit, licht, warmte, enz. heten terecht de ‘geesten of schaduwen van stof in beweging’, d.w.z. bovenzinnelijke toestanden van de stof, waarvan wij alleen maar de gevolgen kunnen waarnemen.

Maar achter die natuurkrachten de hogere en oorzaken, de intelligenties, uit de essentie van wie deze ‘moeder’ toestanden uitstralen, die de talloze miljarden elementalen of psychische natuurgeesten voortbrengen.

Fohat regelt het overbrengen van de beginselen van de ene planeet naar de andere, van de ene ster naar een andere dochterster. Als een planeet sterft, worden haar bezielende beginselen overgebracht naar een slapend centrum, dat potentiële maar sluimerende energie bevat, en dat zo tot leven wordt gewekt en zich tot een nieuw hemellichaam begint te vormen.

Als men zegt dat fohat ‘zeven layacentra’ voortbrengt, betekent dit dat de grote wet voor vormgevende of scheppende doeleinden haar eeuwigdurende beweging op zeven onzichtbare punten binnen het gemanifesteerde Heelal laat ophouden of liever gezegd, wijzigt.

Fohat brengt ‘zeven’ van ‘dergelijke neutrale middelpunten’ voort, en zet de stof tot werkzaamheid en ontwikkeling aan, wanneer goede grondslagen zijn gelegd om op te bouwen . . .’.

Indien de neiging van de Natuur ‘om uitgeput te raken.‘Hoe verklaren de geleerden dan de dicht aaneengesloten menigte van actieve sterrenstelsels rondom ons?’ Zij hadden een eeuwigheid om ‘uitgeput te raken’; waarom is de Kosmos dan niet een enorme inerte massa? Zelfs de maan wordt alleen maar volgens een hypothese voor een ‘uitgeput geraakte’ dode planeet aangezien, en de sterrenkunde schijnt niet veel van dergelijke dode planeten te kennen.

Maar afgezien hiervan moet men bedenken, dat de opvatting dat de hoeveelheid ‘transformeerbare energie’ in ons kleine zonnestelsel zou opraken, uitsluitend berust op de foutieve voorstelling van een ‘witgloeiende hete zon’ die eeuwig zijn hitte in de Ruimte uitstraalt, zonder dat deze wordt aangevuld.

Onze Kosmos en onze Natuur zullen slechts tot een einde komen om op een volmaakter gebied na iedere pralaya te herrijzen.