Spaanse overheid stelt eisen aan aardbeienteelt in natuurgebied van Coto Doñana
De Spaanse overheid in de regio Andalusië heeft vergaande maatregelen genomen om het natuurgebied Coto Doñana beter te beschermen. Daarbij zijn de richtlijnen gevolgd van het Wereld Natuur Fonds (WNF). Illegale aardbeienteelt wordt geweerd en sommige legale aardbeienkwekerijen worden verplaatst. Op die manier ontstaan corridors die delen van het natuurgebied met elkaar verbinden. Dat is cruciaal om het leefgebied van de zeer zeldzame Iberische lynx veilig te stellen.
De aardbeientelers die hun grond in het natuurgebied behouden, moeten waterbesparend en duurzaam gaan werken, naar het voorbeeld van de vier aardbeientelers waarmee het WNF al eerder afspraken maakte. Zij leveren hun aardbeien aan AlbertHeijn, waarmee het Wereld Natuur Fonds een overeenkomst heeft gesloten. Inmiddels zijn er meer supermarkten die alleen duurzaam geteelde aardbeien uit de Coto Doñana willen verkopen.
De Coto Doñana is, net als de Waddenzee, een wetland van internationaal belang waar het WNF al meer 25 jaar lang actief is. Het natuurgebied (ruim 3 keer Texel) is zeer waterrijk en is ieder jaar een pleisterplaats voor zes miljoen watervogels op hun trek van en naar Afrika. Ook de Iberische Lynx, een van de meest bedreigde katachtigen ter wereld, komt er voor. Door de illegale, maar ook legale aardbeientelers wordt een onverantwoorde hoeveelheid grondwater gebruikt. Hierdoor zakt het grondwaterpeil naar een kritisch niveau en ligt verdroging van het gehele gebied op de loer.
Het Wereld Natuur Fonds heeft ruim een jaar geleden samen met vier kwekers criteria opgesteld voor een duurzame en verantwoorde aardbeienteelt. Daarbij wordt 20 tot 30% procent water bespaard. Ook het gebruik van bestrijdingsmiddelen wordt sterk beperkt. De samenwerking tussen WNF en Albert Heijn als afnemer van deze verantwoorde aardbeien uit de Coto Doñana, heeft andere telers in het gebied een extra impuls gegeven. Ook stijgt het aantal afnemers doordat andere Europese supermarkten het Nederlandse voorbeeld van Albert Heijn volgen.
Moesson bedreigt wilde dieren en huisdieren in India
(Yarmouth Port, Mass. 22 augustus 2007) Het IFAW (International Fund for Animal Welfare) heeft een team gemobiliseerd om dieren te redden, die slachtoffer dreigen te worden van wat de VN de zwaarste overstromingen sinds mensenheugenis noemt. Het immens grote gebied dat door de zware regens is getroffen omvat Pakistan, Bangladesh, Nepal en India. Samen met de Wildlife Trust of India (WTI) en lokale hulporganisaties in India concentreert het IFAW zich met name op: 1) het beschikbaar stellen van voedsel, geneeskundige zorg en een veilige opvang voor vee en huisdieren die uit hun omgeving zijn verdreven, en 2) het vaccineren en ontwormen van de getroffen dieren. Het IFAW op meerdere plaatsen in India actief:
In de Indiase staat Uttar Pradesh gaat het IFAW de komende twee weken samen met Sarwangin Vikas Samithi (SVS) zon 3000 stuks vee (runderen, buffels en geiten) voedsel geven, vaccineren en urgente medische hulp bieden. We worden hierbij geassisteerd door 12 dierenverzorgers en 4 dierenartsen. Dit werk zal vooral plaatsvinden in de districten Gorakhpur en Maharajganj (11 regios met in totaal 89 dorpen). In de deelstaat Orissa werkt het IFAW samen met People for Animals. Hier gaan we de komende twee weken meer dan 1500 stuks vee voedsel geven, vaccineren en medische noodhulp bieden. Bij dit werk worden we geholpen door 10 dierenverzorgers, 2 dierenartsen en 4 inspecteurs van de veterinaire gezondheidsdienst. Het meeste werk zal in de districten Balesore en Mayurbanj plaatsvinden. In de deelstaat Bihar gaat het IFAW samen met Green Power India in de komende twee weken 3000 stuks vee voeden, vaccineren en medische hulp bieden. Daarnaast zullen ze 400 honden tegen hondsdolheid gaan inenten. Ze mogen bij dat werk rekenen op de assistentie van 4 dierenverzorgers en 5 dierenartsen. Dit werk vindt vooral in de districten Balesore en Mayurbanj plaats. Een van de zwaarst getroffen gebieden is Assam, een deelstaat in het noordoosten van India. Hier, in Kaziranga, is het Center for Wildlife Rehabilitation and Conservation (CWRC) gevestigd, dat gezamenlijk door het IFAW, de WTI (Wildlife Trust of India), en het Ministerie van Natuur en Milieu van Assam wordt beheerd. In Assam zijn naar schatting 500.000 mensen door de overstromingen getroffen. Deze deelstaat kent een rijke biodiversiteit, onder andere in het schitterende Kaziranga Park. In dit park, dat als Werelderfgoed is erkend, leven bedreigde diersoorten als Aziatische olifanten en neushoorns. Het IFAW and de WTI hebben reddingsteams gevormd, die door de overstromingen getroffen wilde dieren in veiligheid moeten brengen. Ook gaan zij huisdieren en vee van voedsel voorzien en tegen ziekten inenten. Nu 70 procent van Kaziranga blank staat, zijn veel dieren uit hun vertrouwde omgeving verdreven, op zoek naar hoger gelegen plaatsen. Dit levert de dieren veel stress op en in veel gevallen overleven ze het niet. Het CWRC heeft ca.25 dieren gered, waaronder kraagberen, zwijnsherten, grote Indische neushoornvogels, koningscobras, Birmese rotspythons, Tibetaanse hazen en varkensdassen, zei IFAW-manager Anand Ramanathan. De mensen en dieren die uit hun leefgebied zijn verdreven en ternauwernood kunnen overleven, komen soms oog in oog met elkaar te staan, wat al in een aantal gevallen aan beide zijden levens heeft gekost. Nu de overstromingen ook nog eens tot een intensivering van stropersactiviteiten blijken te leiden, is de ramp compleet.
Minstens 12 eenhoornige neushoorns zijn door stropers gedood nadat ze hun leefgebied waren ontvlucht. Vijf andere neushoorns bleken in het kolkende water te zijn verdronken, voegde Ramanathan eraan toe. Ook huisdieren, die voor vele boeren in Assam van levensbelang zijn, zijn in groten getale slachtoffer geworden van de moessonregens. Door de aanhoudende overstromingen is er voor de dieren geen voedsel meer te vinden. Het water zorgt ervoor dat allerlei ziekten in hoog tempo worden verspreid. Ondanks de moeilijke omstandigheden zijn er reddingswerkers van het IFAW/WTI en de ERN (Emergency Relief Network) naar de zwaarst getroffen gebieden onderweg om vee te vaccineren en van voedsel te voorzien
Voedselcrisis en overstromingen in Burundi
In Burundi zijn als gevolg van voedseltekorten en overstromingen kinderen om het leven gekomen.
Nog veel meer kinderen zijn dakloos geraakt, of gaan niet meer naar school.
In Burundi heeft de dood vele gezichten. Mensen verdrinken in de overstromingen, worden doodgeslagen als ze voedsel stelen, krijgen een voedselvergiftiging omdat ze oneetbare wortels en planten eten, of ze gaan eenvoudigweg dood van de honger. Moeders verkopen hun kleren en andere bezittingen om eten voor hun kinderen te kunnen kopen. Families verkopen hun land en gebruiken de dakbedekkingen en houten steunpilaren van hun huizen als brandhout.
"Veel gezinnen zijn 50 tot 60 procent van hun inkomsten kwijt, omdat ze niet op het land kunnen werken," zegt Olalekan Ajia van UNICEF. "Hun boerderijen zijn weggespoeld, hun huizen zijn verwoest en zijzelf zijn ontheemd in eigen land of zijn op weg naar de Tanzaniaanse grens.
Droogte en te veel regen
De gezinnen in de gebieden die zijn getroffen door de overstromingen en voedseltekorten hebben geen voedselvoorraden. In de meeste huishoudens staat maar één keer per dag eten op tafel. De oogsten van augustus vorig jaar gingen verloren door een ongewoon lange droogteperiode.
Eind september, toen de boeren hun land weer aan het beplanten waren, kwam er zo veel regen dat die overstromingen veroorzaakte waardoor oogsten opnieuw werden verwoest en akkerland onder water kwam te staan.
Niet alleen oogsten gingen door het water verloren, ook duizenden huizen, honderden scholen en een aantal bruggen en wegen zijn verwoest. Naar schatting 13.475 mensen zijn dakloos geworden en alleen al in één provincie gaan 908 kinderen niet meer naar school. Minstens 60 procent van de Burundezen moet met minder dan een dollar per dag rond zien te komen, maar de prijs van bonen - het voor hen enige betaalbare gezonde voedsel - is bijna verdubbeld.
<
Voedselhulp voor 2 miljoen Burundezen De Burundese regering heeft in zes provincies de noodtoestand uitgeroepen en lanceerde een oproep naar de internationale gemeenschap.
UNICEF en het WFP steunen 220 therapeutische voedingscentra in Burundi, waar ondervoede kinderen bijvoeding krijgen. Daarnaast zorgt UNICEF in een van de getroffen provincies voor hulpgoederen, zoals waterzuiveringsmiddelen, jerrycans en zeep. Het WFP helpt de bevolking in de andere provincies. Er is voedselhulp voor 2 miljoen Burundezen nodig om de periode tussen nu en de volgende oogst van later dit jaar te overbruggen.
UNICEF stuurde ook een team naar de overstroomde provincies om te bepalen welke hulp de kinderen en hun families precies nodig hebben zoals bescherming tegen ziektes, zuiver water, het voorkomen van malaria en hulp bij het heropstarten van het onderwijs.
International Onze oceanen en zeeën verkeren in een gevaarlijke situatie.
De gezondheid van onze zeeën en oceanen is aangetast door overexploitatie en vervuiling. De gevolgen van dit niet-duurzame gebruik worden nog verergerd door de effecten van klimaatverandering.
Het is erg belangrijk dat we, naast onze inspanningen om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen, niet-duurzaam gebruik van onze oceanen beëindigen.
Daardoor kan de weerstand van de ecosystemen op zee opgebouwd worden en kunnen we ons inzicht in de gevolgen van klimaatverandering op de ecosystemen vergroten.
Het nieuwe Greenpeace-rapport 'The Heat is On' gaat hier uitgebreid op in. Deskundigen zijn het erover eens dat het instellen van zeereservaten zal helpen om de visvooraden weer op niveau te krijgen, maar ook de gevolgen van klimaatverandering tegen te gaan.
Jakarta/Amsterdam Indonesië verdient de titel wereldkampioen ontbossing.
Dat heeft Greenpeace vastgesteld aan de hand van het rapport State of Worlds Forests 2007 van de VN Voedsel en Landbouw Organisatie (FAO), dat vorige week is uitgebracht. Greenpeace meldt het Indonesische record aan bij Guiness World Records.
Indonesië blijkt ongeveer 49 vierkante kilometer bos per dag te verwoesten. Dat komt neer op acht voetbalvelden per minuut, met een tempo van twee procent van het totale bosoppervlak per jaar. Tachtig procent van de oerbossen in de wereld zijn verspreid over tien landen. Daarvan hebben volgens de FAO Indonesië, Mexico, Papoea Nieuw-Guinea en Brazillië de hoogste ontbossingscijfers tussen 2000 en 2005.*
Indonesische politici en artiesten protesteerden vrijdag samen met Greenpeace bij het Proclamation Monument in Jakarta. De actievoerders, verkleed als houtkappers, zaagden een houten wal van 20 meter doormidden met een circkelzaag, om de verwoesting van de Indonesische bossen te laten zien.
Krankzinnig hoog tempo
Indonesië is nu met Brazilië de grootste bossensloper op de planeet," verklaarde Hapsoro, de campagneleider Bossen voor Greenpeace in Zuidoost-Azië. "Maar door het krankzinnig hoge tempo van ontbossing, kwalificeert Indonesië zich voor de beschamende titel wereldkampioen ontbossing."
De Indonesische oerbossen nemen een belangrijk deel van het broeikasgas CO2 op voor de hele planeet en kennen de op één na hoogste biodiversiteit ter wereld. Greenpeace wijst op de vele natuurrampen die het eilandenrijk afgelopen jaren hebben geteisterd - overstromingen, bosbranden, grondverschuivingen, droogten en erosie - die verband houden met de grootschalige ontbossing.
Greenpeace bekritiseerde de Indonesische overheid wegens het gebrek aan politieke wil om de op hol geslagen ontbossing in Indonesië in te tomen. Door de vele aangestoken bosbranden voor plantages, is Indonesië de derde producent in de wereld van broeikasgassen geworden," stelt Hapsoro. "De Indonesische regering is aan zet om een moratorium op commerciele houtkap nu tot hoogste prioriteit te verklaren. Nederland moet verantwoordelijkheid nemen
Nederland is een belangrijke afnemer van Indonesisch hout: in 2005 was 16 procent van het tropisch zaaghout op de Nederlandse markt afkomstig uit Indonesië. Het grootste deel van het Indonesische hout (70 tot 80 procent volgens de Wereldbank) wordt illegaal gekapt. De bossen in Indonesië worden in hoog tempo verwoest, en het illegaal gekapt hout komt zonder enige belemmering op de Nederlandse markt. Het is de hoogste tijd dat Nederland zijn verantwoordelijkheid neemt en wetgeving introduceert om de handel in illegaal hout aan banden te leggen, zegt Suzanne Kröger van Greenpeace Nederland.
15/03/07 - Nieuw soort luipaard gevonden op Borneo en Sumatra.
Wetenschappers hebben op het eiland Borneo een tot dusver onbekende luipaardsoort ontdekt. Het dier, dat ook op Sumatra voorkomt, behoort tot de familie van de nevelpanters.
Dat heeft het Wereld Natuur Fonds (WNF) donderdag bekendgemaakt. Het betrokken dier was al bekend, maar altijd is gedacht dat het om dezelfde soort ging die elders op het vasteland in Zuidoost-Azië voorkomt. Onderzoekers ontdekten evenwel dat het als een aparte soort moet worden ingeschaald. Naar schatting leven er 5000 tot 11.000 nevelpanters op Borneo, het eiland dat wordt gedeeld door Indonesië, Maleisië en Brunei. De drie naties sloten onlangs een akkoord over bescherming van de kwetsbare natuur op het eiland.
Op het Indonesische eiland Sumatra leven 3000 tot 7000 nevelpanters. Op Borneo worden nog geregeld nieuwe dier- en plantensoorten ontdekt. Het WNF maakte recent nog melding van de vondst van meer dan vijftig soorten. Het ging om dertig vissoorten, twee soorten boomkikkers, zestien gemberplanten, drie boomsoorten en een plantensoort met grote bladeren.
De nieuwe soorten worden vooral ontdekt in het zogenaamde 'Hart van Borneo', een 220.000 vierkante kilometer groot bergachtig gebied dat nog grotendeels bedekt is met regenwoud. Dit gebied staat onder grote druk door oprukkende en massale houtkap en palmolie-exploitatie
Voor het eerst olifanten uitgezet in Indiase natuur (Assam, India 26 februari 2007)
Het IFAW en haar partnerorganisatie WTI (Wildlife Trust of India) hebben bekendgemaakt, dat zes olifantkalveren met succes zijn uitgezet in Manas National Park. De olifantendie in het Centre for Wildlife Rehabilitation and Conservation (CWRC) met de hand zijn grootgebrachtwerden vanuit Indias Kaziranga National Park naar het 450 kilometer verderop gelegen Manas National Park getransporteerd. In Manas zullen de olifanten, nadat zij voldoende vertrouwd zijn geraakt met hun omgeving, worden geïntegreerd in een in het wild levende kudde. Het is voor de eerste keer dat olifanten in India zijn gerehabiliteerd en uitgezet in de vrije natuur. Sri Lanka en Kenia zijn de enige andere landen waar met de hand grootgebrachte olifanten met succes zijn uitgezet. De olifanten mogen zich overdags vrij in de jungle bewegen onder toezicht van een oppasser, zei Dr. N.V.K. Ashraf, directeur bij de WTI. Voor hun veiligheid verblijven ze s nachts voorlopig nog binnen een omheind terrein van ongeveer 1 hectare (ca. 10.000 m2). De olifanten werden overgebracht naar een deel van Manas, Doimari genaamd, een ideaal leefgebied voor olifanten en ver genoeg verwijderd van het dichtstbijzijnde woongebied. Het is het grootste ononderbroken (en niet-versplinterde) bosgebied voor olifanten in het noordoosten van India. Het strekt zich uit van de Indiase deelstaat Assam tot in het buurland Bhutan. Alle zes olifanten worden met een halsband met zender uitgerust om ze na de uitzetting te kunnen volgen. Als ze in de problemen komen, kunnen we ze opsporen en redden, zei Dr. Bhaskar Choudhry, een aan de WTI verbonden dierenarts. De zes olifanten, in leeftijd variërend van tweeënhalf tot zes jaar, zijn in het rehabilitatiecentrum (CWRC) in Kaziranga met de hand grootgebracht. De jonge kalveren werden in verschillende delen van Assam gered. De duur van hun verblijf in het centrum varieerde van één tot vijf jaar. Het CWRC is het eerste centrum in India dat gespecialiseerd is in de rehabilitatie van meerdere diersoorten. Het is gezamenlijk project van de WTI, het IFAW en de Assam Forest Department.
M. C. Malakar, hoofdparkwachter in Assam en D. M. Singh, directeur van Kaziranga Park waren er getuige van hoe de olifanten vanuit het centrum in Kaziranga uitgeleide werd gedaan. Kampa Borgoyari, waarnemend hoofd van de Bodo Territorial Council (BTC), nam de zorg voor de olifanten in Manas over. Een team van zes dierenartsen, waaronder artsen uit het College of Veterinary Science, Guwahati, Dr. Bijoy Dutta en Dr. Bhupen Sarma, Dr. Bhaskar Choudhry, Dr. Anjan Talukdar, en Dr. Ashraf van de WTI, en Dr. Raj Jyoti Deka (als onafhankelijk adviseur) begeleidde de olifanten op hun reis van Kaziranga naar Manas. Ook A. J. Cady, programma directeur van het IFAW en Vivek Menon, directeur van de WTI, reisden mee met de olifanten. De heer Cady verrichtte de symbolische uitzetting in Manas waarmee de dieren officieel in hun nieuwe leefgebied werden verwelkomd. Deze exercitie is onderdeel van een rehabilitatieprogramma voor olifanten dat de WTI en het IFAW met steun van de Assam Forest Department hebben opgezet.
Informatie over de olifanten
* Op 28 augustus 2002 redden medewerkers van het CWRC een olifantkalf van twee weken oud (een mannetje) uit een greppel op de theeplantages van Numaligarh. Het dier was alleen en werd naar het CWRC overgebracht om daar te worden verzorgd. Nu is deze olifant 5 jaar oud. * De tweede olifant, eveneens een mannetje, was een jaar oud toen hij in het overstroomde Digboi door natuurbeheerders werd gered. Hij werd op 8 december 2002 naar het centrum overgebracht. Deze olifant is nu zes jaar oud en is daarmee de oudste van de zes kalveren. * Het derde mannetje werd op 3 oktober 2003 door medewerkers van het CWRC uit Koliabor nabij de stad Tezpur gered. Het dier was geïsoleerd geraakt en kon nergens heen. Op dit moment is hij drieënhalf jaar oud. * De vierde olifant, een wijfje, werd op 23 september 2004 op de theeplantage Rupajuli in Tezpur door plantagearbeiders gered. Het toen twee maanden oude dier was gewond door een val in een greppel en was van de kudde gescheiden geraakt. Het dier werd ter verzorging aan de CWRC overgedragen. Hij is nu tweeënhalf jaar oud. * Het vijfde olifantkalf, een wijfje, werd op 14 oktober 2004 op de theeplantage Barsapori door plantagearbeiders gered. Het twee maanden oude dier was van haar kudde losgeraakt en werd voor verzorging aan het CWRC overgedragen. Deze olifant is nu tweeënhalf jaar oud. * De zesde olifant, een mannetje, was ongeveer een jaar oud toen hij op 19 oktober 2004 op de theeplantage Numaligarh werd gered en voor behandeling naar het centrum werd overgebracht. Op dit moment is hij drieënhalf jaar oud.
Als mensen hebben wij het vermogen om andere levens bewust met respect en waardigheid te behandelen. Het is dit vermogen , deze keuze , die ons menselijk maakt. Eenvoudig gezegd , deze keuze ontbreekt helaas bij de Canadese commerciële zeehondenjacht. De Canadese zeehondenjacht kan niet effectief gereguleerd worden om een humane behandeling te garanderen en derhalve wreedheid te voorkomen.
Hoe lang kunnen we nog doorgaan met het negeren van dergelijke wreedheden onder het mom commerciële voordelen ?
Zeehondenpups blijven een aantal weken hulploos en kwetsbaar op het ijs liggen. In dezelfde tijd , als de zeehonden pas twee weken tot drie maanden oud zijn , worden ze genadeloos afgeslacht voor hun huiden.
De waarheid over de zeehondenjacht.
Onze menselijkheid wordt gemeten door hoe we omgaan met de kwetsbaren onder ons. Wat is er nu kwetsbarder dan een pasgeboren zeehondenpup , hulploos en alleen achtergelaten op het ijs ? Een babyzeehond mag legaal gedood worden wanneer hij zijn witte vacht verliest , wat normaal gesproken begint wanneer de zeehond zo'n 12 dagen oud is . Kleine onbeschermde pasgeborne van welk soort dan ook zouden niet bejaagd mogen worden , laat staan doodgeknuppeld worden. Zeehonden worden doorgans doodgeknuppeld of doodgeschoten en achtergelaten op het ijs , vervolgens worden ze aan een metalen haak op de boot gesleept. Maar enkele jagers checken of de zeehond echt dood is voordat ze het dier gaan villen.
Canades belastingdollars aan het werk.
De Canadese overheid beweert dat er vraag is naar zeehondenproducten en dat de jacht economisch haalbaar is . De waarheid is dat de zeehondenjacht een zeer kleine onderneming is , geldend voor minder dan een procent van het BNP van Newfoundland en een gemiddeld inkomen van $1000 per jager per jaar. Een aanzienlijke hoeveelheid geld wordt in Canada besteed aan verborgen subsidies om de jacht te bevorderen , evenals het ontwikkelen van nieuwe markten voor zeehondenproducten.
Er zijn geen excuses.
De producten van de jacht zijn onnodige luxeproducten. De meeste zadelrobkarkassen ( inclusief het vlees ) worden simpelweg achtergelaten op het ijs. Dit is niet doden voor voedsel of om te kunnen overleven , dit is doden voor mode. Ondanks jaren van onderzoek door de Canadese overheid om te proberen nieuwe zeehondenproducten te ontwikkelen , is het enige deel van de zeehond dat een economische waarse heeft de huid van de zeehondenpup , een onnodig luxe product wat niemand echt nodig heeft. In veel landen zou de jacht compleet illegaal zijn.
De Amerikanse regering heeft besloten om de ijsbeer de status ' bedreigt 'toe te kennen , volgens uitgelekte berichten in de media woensdag. Het WNF is blij met deze erkenning van de benarde positie waarin de ijsbeer verkeert , maar constateert tergelijkertijd dat he buitengewoon treurig is dat de toekomst van steeds meer diersoorten zo onzeker is.
Het WNF steunde de petitie van diverse natuurbeschermingsorganisaties om de ijsbeer de status bedreigd toe te kennen. Er is inmiddels een overwedige hoeveelheid onderzoekgegevens beschikbaar die aantoont dat het Noordpoolgebied - leefgebied van de ijsbeer - onder grote druk staat als gevolg van de opwarming van de aarde.
Het Amerikanse ministerie van Binnelandse Zaken erkent nu ook dat de door stijgende temeraturen het ijs rond de noordpool verdwijnt , waar door de ijsberen hun jachtgebied kwijtgeraken. Volgens een Amerikanse overheidsfunctionaris , die anoniem wilde blijven ' legde de VS niet eerder een dergelijk verband tussen klimaatverandering en de bedreiging van een diersoort.
Het WNF voert op dit moment een klimaatcampagne onder de noemer "Alvast bedankt voor uw bijdrage aan ons klimaat ". In de campagne staat centraal dat elke Belg zelf een bijdrage kan leveren aan het tegengaan van klimaatverandering. Bijvoorbeeld door bij de aanschaf van een nieuwe auto te kiezen voor een energiezuinig model , of door te kiezen voor groene stroom.
Internationale koffiebedrijven hebben koffie verkocht die illegaal was verbouwd in een belangrijk natuurgebied op Sumatra (Indonesiê). plaatselijke handelaren hebben illegaal geteelde koffie gemengd met legale koffiebonen en vanuit Indonesië geëxporteerd. Dit blijkt uit het onderzoeksrapport Gone in instant dat vandaag door het internationale Wereld Natuur Fonds is uitgebracht. Het natuurgebied Bukit Barisan Selatan , op het zuidelijkste puntje van Sumatra , is één van de belangrijkste overgebleven nationale parken voor Sumatraanse tijgers , olifanten en neushoorns.
Maar het gebied heeft nu al bijna 20% van zijn bossen verloren door illegale teelt. Met behulp van satellietbeelden, intervieuws met boeren en handelaren en door het controleren van de koffiehandelroutes volgde het WNF het spoor van de illegale teelt van robustakoffie van Bukit Barisan Selatan , via de exportroutes , naar de internationale koffiebedrijven en de schabben van de supermarkten in de Vs , Europaen Azië. Indonesië is wereldwijd de op één na grootste exporteur van robusta , dat vaak wordt gebruikt in oploskoffie en verpakte supermarktkoffie.
Door gebrekkige regelgeving in de regio zijn de meeste bedrijven die de koffie afnemen waarschijnlijk niet op de hoogte van de illegale oorsprong. Het WNF heeft conceptversies van het rapport voorgelegd aan de grooste koffieafnemers. Sommige bedrijven ontkenden illegaal geteelde koffie aangekocht te hebben , terwijl anderen met het WNF praten om de aankoop van illegaal geteelde koffie te voorkomen , duurzame koffieteelt te stimuleren en de natuurlijke leefomgeving van de wilde dieren in het park te herstellen.
