Een beetje een weetje over 'Goed en slecht' volgens de chinese cultuur
Yin en Yang
Het begrip YinYang is een van de essentiele elementen in het Daoïsme. Het verschaft een handvat voor het begrijpen van de wereld om ons heen. De twee onstonden uit de termen voor de zonzijde van een berg (Yang) en de schaduwzijde van een berg (Yin).
Het Chinese idee van het menselijk lichaam is dynamisch en het wordt niet slechts beschouwd als een chemisch vat waar af en toe iets toegevoegd moet worden om een goede werking te garanderen. De Chinese geneeskunde gaat uit van een energetisch lichaam waarbinnen de bloed en Qi stroom het belangrijkst zijn. Tevens is zij niet causaal gericht. In tegenstelling tot de westerse, hypocratische manier van denken, waarbij iedere 'ziekte' een oorzaak heeft, is de traditionele Chinese arts gericht op het in stand houden van de balans tussen yin en yang. Het is zelfs zo dat een arts pas goed wordt gevonden als zijn patienten niet ziek worden.
Yin en Yang in het lichaam
Net zoals alle dingen bestaat het lichaam uit yin en yang gedeeltes. Yin zijn: holle, donkere, negatieve, receptieve, creatieve en vrouwelijke zaken. Yang zijn solide, heldere, actieve, lome en mannelijke zaken. Alles kun je onderverdelen in Yin en Yang. Het menselijk lichaam heeft als yang-elementen: de rug, de achterkant van de benen, de buitenzijde van de armen en de handruggen. Yin zijn: de borstkas, het gelaat, de binnenzijde van de armen, de handpalmen en de voorzijde van de benen.
De twee delen yin en yang zijn niet elkaars tegengestelden. Beide kunnen niet zonder elkaar, maar hebben elkaar nodig om te kunnen bestaan! Een voorbeeld: het idee 'vol' kan eenvoudig niet bestaan als er geen idee, of woord bestaat voor 'leeg'. Elk onderscheid kan weer verder verdeeld worden in yin en yang, zo kun je bijvoorbeeld de voorzijde van het lichaam, wat in zijn totaliteit Yin is, weer onderverdelen in de borstkas die meer yang is dan het bekken en buik gebied. Het concept Yin-Yang helpt de Chinees het lichaam te begrijpen. Yin en yang zijn in een continue proces verwikkelt van toe- en afname, afhankelijk van omgeving, levensstijl en emoties. Het lichaam en haar functies is een dynamisch geheel, en wordt dan ook steeds als geheel bekeken.
Vandaag heb ik nog 'een klein stukje dag' : waarin ik snel quasi ongestoord nog eens wat kan typen, zonder dat er over mijn schouders heen wordt meegekeken. En al zeker : zonder de nodige commentaar.
Ik heb het dan zover gekregen : na 11 jaar mag het papier in de living vervangen worden ! We zijn behang en verf gaan kopen en ik heb de vlies en glasvezel zelf mogen kiezen, zonder al te veel gemopper over de prijzen. M. gaat dat nu allemaal in orde brengen in april. (Vraag me niet waarom in april ?) hij heeft dat nu zo beslist zie.
Ik heb van de cardioloog te horen gekregen dat mijn hartje niet slechter geworden is, dus dat was meteen een sein : M was tevreden, dan kon ik toch zeker wel een handje helpen toch? Enfin, één per één, we zullen wel zien, ik mag het niet, maar een 'handje helpen' zal dan wel moeten, temeer dat ik wel nog steeds mag gaan werken - dus moet het lukken thuis ook wat handenarbeid te verrichten zonder meteen een attack te moeten krijgen.
We zijn nu bijna 36 jaar getrouwd en ik heb altijd alles alleen moeten doen, ik werkte full-time, maakte lange dagen en als ik moest behangen was dat bijvoorbeeld : per avond een streepke of 2-3 , opruimen en tot de volgende dag maar weer, dat duurde dan zo een dikke week en de plaats was klaar.
M. zal 3 weken thuis zijn aan één stuk, en ik zal moeten helpen.(wat had ge dan gedacht misschien?)
M. is nu zijn verlof-tegoed gaan opvragen op zijn werk : tot eind juni nog arbeiden en dan fini - weet je nog?
Ik durf er echt niet aan denken. 't Lijkt me alsof vanaf dan er mij een persoonlijke klok op de voet zal volgen : op / af / zit / ga / doe dit / doe dat/ enz...
Pfff. 'k krijg het warempel benauwd. Allez, tot in de week
Ik ben Kris, en gebruik soms ook wel de schuilnaam krikri.
Ik ben een vrouw en woon in limburg (België) en mijn beroep is boekhouder.
Ik ben geboren op 14/02/1951 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: mijn job, mijn PC met de Blogjes van jullie allemaal, mijn zoon zijn werk opvolgen, wandelen, fietsen, chinees leren en lezen.
'k heb het niet altijd gemakkelijk gehad en probeer nu (eindelijk) wat voor mezelf te leven?
*Als deze kaars wordt verplaatst van de ene naar de andere site dan zal de vlam van spirituele liefde en genezing doorgaan met de weg te verlichten voor hen die zoeken naar hun ware ik. Breng dit licht naar je eigen homepage zodat ze de weg naar liefde en genezing zal verlichten.*
Ik hou van hondjes, we hebben er altijd wel 1 of 2 gehad, maar het doet zo'n pijn als ze er niet meer zijn. We hebben dus beslist voorlopig geen meer in huis te halen.