1960 – 31 maart : Soldaat H. MUYSOMS uit Bensberg.
“Hier kom ik dan een briefje te schrijven. Met mij gaat alles best, alhoewel we het nog niet gewoon zijn hier ; veel werk heb ik nog niet te doen, omdat ik hier maar pas binnenkwam. Ik moet Milac hartelijk bedanken voor hetgeen ze tot hiertoe hebben gedaan voor mij. Ik stuur de beste groeten aan alle inwoners van Leest en in het bijzonder de B.J.B. en de Chiro, alsook aan leider Jos Verlinden uit Soest.”
1960 - April : Eindklassement Kaartcompetitie KWB.
“In ons laatste kaartcriterium kwamen de aankomstrechters tot de onthutsende vaststelling dat dit vermaarde criterium voor de tweede maal gewonnen werd door Hubert Selleslagh die met enkele lengten voorsprong over de eindmeet stormde, en aldus de daaraan verbonden koffiemolen in de wacht sleepte. Het Eindklassement: 1.Selleslagh Hubert, 788 punten. (Foto onderaan) 2.Boey Edward, 764. 3.Keulemans Jan, 753. 4.De Decker Marcel, 748. 5.Peeters Leonard, 741. (DB, 1960).
1960 – Vanaf 1 april… : Advertentie “IN DE FRUITKORF”.
Vanaf 1 april tot 1 september op al uw aangekochte waren vanaf 20 fr bekomt U gratis een aankoopbon voor onze fijne specialiteit van ijskreem. – Daarbij de zegel van bij Georges, geen 2,5% maar 3% . Eén adres bij GEORGES en JULIA. Vindt ge alles naar uw zin : alle voedingswaren, conserven, wijnen, likeuren, sigaren, fijne vleeswaren, koeken, pistolets, brood, klein gebak, verse groenten en fruit. – Winter of zomer kunt ge bij Georges nooit miskomen. Hier in de gekende winkel IN DE FRUITKORF bij Georges Gobien – Cop, Dorp 18 Leest. (advertentie in De Band nr.3 1960)
Georges Gobien huurde zijn huisje van de pastoor en haalde in de kerk elke zondag het stoelgeld (1 frank) op. Georges Gobien werd te Leest geboren op 12 juli 1924, hij overleed te Mechelen op 11 februari 2006 : “Stil en haast onopvallend zijt ge door het leven gegaan. Stil en vreedzaam hebt ge ons verlaten. Zo weinig plaats hebt gij voor uzelf in het leven opgeeïst, steeds vol aandacht voor uw familie die steeds in uw gedachten bleef.” Julia Cop was te Duffel geboren op 13 juni 1931. Zij overleed te Mechelen op 3 juni 2007. “Moeder, rust nu maar goed uit, je strijd is gestreden. Je hebt het met veel moed gedragen. Wie kan zeggen wat je hebt geleden. Wie kan zeggen wat je hebt doorstaan.” (Foto’s van Georges en Julia en hun winkel op het dorpsplein onderaan)
1960 – 2 april – G.v.A. : Rundertuberculosebestrijding.
“De veehouders die wensen hun stal te laten ontsmetten (eventueel witkalken) door bemiddeling van het verbond voor R.T.B., gelieve de secretaris te verwittigen, uiterlijk 5 april a.s. De prijs bedraagt 1,10 frank de m2 muur en zolderingoppervlakte. Een goede stalontsmetting is het beste voorbehoedmiddel tegen besmettelijke veeziekten als veetuberculose, besmettelijk verwerpen en mond-en-klauwzeer.”
1960 – Zondag 3 april : Jaarlijks concert K.Fanfare “Sint-Cecilia”.
“Die dag hield de fanfare haar jaarlijkse kunstconcert in het lokaal bij Wwe Huybrechts, zulks in samenwerking met haar zangkoor onder leiding van de heer Fierens, terwijl de algemene leiding berustte bij de chef Rik De Bruyn. De muziekliefhebbers, opgekomen uit alle gewesten en bij de aanvang verwelkomt met een hartelijk dankwoord, kregen als twee eerste marsen uitgevoerd : “Iowa” van L. Meeus en de Jubelmars van Aug. De Boeck. Ten einde het volgende, een ouverture van M. Kessels, beter te doen begrijpen, werd de legende van “De Slag van Waterloo” voorgedragen, stuk dat op puike wijze werd vertolkt en een warm applaus mocht genieten om dan over te gaan naar de humoristische fantasie “Tirol” van F. Ruelle. De opgelegde mars voor de Internationale Muziekwedstrijd te Leest (lagere afdeling) van L. Meeus, kwam dan aan de beurt, waarna deze voor Hogere afdeling “Colonel Paddy” van P. Leemans werd uitgevoerd, gedirigeerd door de toondichter zelf, aan wie om zijn mooi gebaar een buitengewone schone bloemenruiker werd overhandigd. Voor de pauze werden drie stukken opgevoerd door het gemengd Sinte Ceciliakoor van Leest, te weten : “In ’t Witte Paard” van R. Benatzky en “Het Zigeunerkoor” van G. Verdi, deze met klavierbegeleiding gehouden door Mevr. Mariette Fierens.
Het tweede gedeelte gaf ons een mars “Trafelga” van W. Zehle, daarna een ouverture “Broadway-Parade” van J. Duez en E. Wallis, gevolgd van “Op een Perzische Markt” (intermezzo-scène) van A. Ketelbey, door fanfare en gemengd koor uitgevoerd om dan te besluiten met “De Officiële Mars der Belgische Politie” van G. De Roeck en het Vaderlands Lied. Het was een prestatie van het hoogste gehalte, en was wederom een uitstekende dienst bewezen aan de taal der Muziek om deze meer te doen doordringen bij de menigte. Een laatste dankwoord besloot deze welgeslaagde muziekavond.” (DB, april 1960)
Foto’s :
-De winnaar van de KWB-kaartcompetitie Hubert Selleslagh tijdens zijn huwelijk met Maria G. Geens. -Georges Gobien en Julia Cop. -De advertentie van ‘De Fruitkorf’ in ‘De Band’ nr. 3 van 1960. -Rechts het winkeltje van George en Julia op het dorpsplein begin jaren ‘70.
“Voor het eerst ging in onze gemeente een jeugdvergadering door. Daarop werden alle meisjes en jongens uitgenodigd beneden de 25 jaar die studeren of gaan werken. 25 mensen gaven gehoor aan de oproep. Tussen de aanwezigen mochten wij ook E.H. De Schrijver, bestuurder der Sociale Werken te Mechelen en E.H. Onderpastoor verwelkomen. Om 08u15 opende de voorzitter van de KWB de vergadering met een gebed en heette de aanwezigen welkom. Daarna nam de heer Vik Van der Veken, propagandist van het A.C.W. het woord en sprak over de problemen van onze jonge arbeiders(sters). En wanneer we weten dat van de 2.100.000 arbeiders(sters) in ons land, de jeugd voor 1/4de vertegenwoordigd is, dan kunnen we best begrijpen dat er voor die jonge mensen iets moet gedaan worden. Hoe stellen zich nu die problemen : 1) op godsdienstig plan : gaan ze naar de kerk omdat ze moeten gaan of niet. 2) op zedelijk plan : film, lectuur-gesprekken-daden. 3) sociaal-economisch plan : ze zijn niet altijd bewust betreffende werkuren-uurloon-werkloosheid. Wist u dat 65% van onze werklieden tussen hun categorie moet gezocht worden? Om die problemen tegen te werken werd in de schoot van de christelijke organisaties een jeugdprogramma opgesteld dat tegen 1964 werkelijkheid moet worden. Dit programma bevat 8 punten : 1) jeugdvertegenwoordiging in ondernemingsraden en syndicale organisaties. 2)onderworpen en aangepaste arbeidsduur. 3) maatregelen voor gezondheid en veiligheid. 4) een aangepast loonstelsel. 5)reglementering leercontract. 6) beroepsopleiding-avondschool. 7) cultureel verlof (minder dan 18 jaar, 18 dagen verlof – speciale verlofdagen om lessen te volgen die invloed hebben op hun arbeidsleven). 8) onthaal op arbeidsmidden bij indiensttreding. Dit was in korte trekken de inhoud van die zeer nuttige lesavond. Moge onze jonge arbeiders(sters) in de toekomst de vruchten plukken van zulk schoon plan. Tot slot traden dan nog op de jonge troubadours (K.A.J.-ers) van Booischot, die dienen gelukgewenst met hun geslaagde opvoeringen.” (DB, maart 1960)
1960 – 9 maart : Diefstal fietsen.
Aan de voorgevel van café De Zwaan Dorpstraat werden tussen 22 en 23 uur twee fietsen gestolen. De eigenaars waren Florent Daelemans (Alemstraat 9) en Constant Goovaerts (Foto onderaan)(Winkelstraat 3). Geschatte waarde : 2.000 fr per fiets. (VVH)
1960 – 13 maart : Massarecollectie B.J.B. van gewest Mechelen Zuid te Leest.
“Veel meisjes woonden deze samenkomst bij en zijn dan ook tot vijf uur gebleven want er stond nog meer op het programma dan sermoenen beluisteren. Onder de middag leerde Jeanne Van Praet onze meisjes dansen en zingen. Na het lof begon dan de algemene vergadering. Daar moest nog wat inspanning gevraagd worden van allen. De leden van Heffen, Tisselt en Blaasveld woonden ze ook bij. De zo noodzakelijke godsdienstles kon niet uitgesloten worden, ze werd vervolgd door een uiteenzetting over de mijarc door de gewestleidster Paula Tek van Tisselt. Na een half uur ontspanning kwam dan de beroepsles over het wassen en nieuwmaken van een das. Deze vergadering was de beste van het jaar met een zo talrijke opkomst ; beste jonge meisjes van Leest, wij verwachten u in onze volgende vergaderingen ; gij weet het ook ; hoe meer zielen hoe meer vreugde. Komt eens meepaarten in de vriendschap van elk van onze meisjes. Wij rekenen op uw komst…tot een volgende keer? HDP.” (DB, april 1960)
1960 – Zondag 20 maart : Arrondissmentele KWB-studiedag te Mechelen.
Onder het 500-tal wijkmeesters en bestuursleden ook 7 uit Leest. De studiedag vond plaats in het Volksbelang te Mechelen. (DB, maart ’60)
1960 - Zondag 20 maart : Viktor De Laet over de verkeersproblemen in Klein Brabant.
“Op zondag 20 maart werd er in Mechelen een zeer belangrijke en dringende vergadering gehouden met als spreker onze dorpsgenoot Viktor De Laet. (Zie foto onderaan) Het ging over de verkeersproblemen in Klein Brabant. Tengevolge van de industrialisatie van het betrokken gebied, en de uitbreiding daarvan is het verplaatsingsprobleem voor de werklieden van zeer groot belang. Voor werklieden die in de streek van Bornem, en in ploegen werken, is de toestand zeer hachelijk. Vele werklozen zouden werk vinden indien de verplaatsingen met trein of autobus mogelijk was, naar gebieden als Antwerpen, Mortsel, Brussel, Haren, Vilvoorde, Kap-op-den-Bos en Mechelen ? Het wegverkeer is sedert jaren ongelooflijk toegenomen, tengevolge van de autostrade Brussel-Antwerpen en door het leggen van de brug in Temse. Door het invoege brengen van de brug in Tisselt zal langs die verbinding het verkeer langs de kant van Mechelen nog toenemen. Het is verheugend vast te stellen dat al de gemeentebesturen van dit gebied, het initiatief genomen hebben om hun wegennet te verbeteren. De toegangswegen langs de Zennekant alleen van Mechelen, nl. Leest-Battel en Kap-o-d-Bos-Leest-Hombeek-Mechelen beantwoorden niet meer aan de vereisten van de tijd. Voor de laatste drie gemeenten zullen binnenkort, dank zij het gedurig aandringen, en het gemeen overleg tussen de betrokken gemeenten, de verbeteringswerken aanvangen, dankzij het toezeggen van subsidies door de Openbare Diensten. Voorwaar goed nieuws !” (DB, april 1960 – Parochiale Kroniek – Boerengilde)
1960 – Zondag 20 maart : Jaarlijkse muziekavond “Arbeid Adelt”.
Voor een volle zaal “de Rozelaar” dankte de voorzitter voor de opkomst en verstrekte uitleg over het programma. In het publiek een flinke vertegenwoordiging van de andere Leestse fanfare Sint-Cecilia. Tussen twee optredens van “Arbeid Adelt” door bracht het duo “Daghet” met zang-mandoline-guitar een zeer gewaardeerde afwisseling. Hinderend was sporadisch rumoer achteraan in de zaal. Tot slot werd dirigent Van der Taelen door de voorzitter in de bloemen gezet, waarna laatstgenoemde nogmaals alle aanwezigen dankte voor hun komst. (DB)
1960 – 21 maart : Ongeval.
“Maandag 21 dezer deed er zich te Mechelen in het Stedelijk Gasthuis een ongeval voor, waarvan onze dorpsgenoot Vloeberghen Jan, het slachtoffer werd. Werkzaam zijnde boven een lift stortte deze naar beneden en werd Vloeberghen alhoewel hij wou wegspringen, toch nog gevat en het been verpletterd. Hij werd ter plaatse voor verzorging en verdere behandeling gehouden.” (De Band-1960)
1960 – 22 maart – G.v.A. : Ongeval.
Op de Ganzendries te Mechelen botsten de bestelwagen bestuurd door de Leestenaar Joannes De Smedt en een personenwagen bestuurd door Corneel Bogaerts uit Mechelen. Gelukkig enkel stoffelijke schade.
“De Band”, mei 1960 : “Deze toneelkring vertoonde in Ons Parochiehuis het boosaardig, dramatisch spel van A. Van de Velde : “De Zonderlinge Gast”. Dit werk, geschreven in de periode van het Vlaams expressionisme (1924), getuigt van vakmanschap. In een lyrische taal behandelt schrijver de godsdienstige problematiek : “De mens is geluk en roem of geluk en liefde”. De dood treedt op en zal de juiste inzichten geven. De regisseur A. Hellemans stond voor een netelige kwestie, omdat zulke stukken niet gemakkelijk tot de gewone man doordringen. Volgens ons heeft hij een aanneembare oplossing gevonden door dit toneelwerk realistisch voor het voetlicht te brengen. De talrijke toeschouwers, waaronder ook kinderen, hebben allen stil en aandachtig geluisterd naar wat zich op het podium afspeelde. De vertolking mogen we als geslaagd noemen. Een vlotte rolkennis. Met de weinige middelen waarover deze kring beschikt voldeed het decor. Geluid en licht waren in orde. De individuele prestaties waren niet allen op dezelfde hoogte, hetgeen we als normaal mogen noemen. Uitblinkers waren zeker Begga (M. Selleslagh), een natuurlijke en doorvoelde zegging. De Gast (E. Beterams) beschikt over een goed stemorgaan om het als toneelspeler ver te brengen. De handelingen moeten echter beter verzorgd worden. Een hartelijk proficiat voor zijn welsprekende mimiek. De man der wet (F. Van Neck) speelde gelijk we van hem gewoon zijn. Hij is een toegewijd toneelspeler. Arjaan (A. Hellemans) had het zeer moeilijk om de vaderrol te vervullen, want regie houden en tevens als speler optreden is niet altijd aan te bevelen. Niettegenstaande dit heeft hij zijn uiterste best gedaan om ervan te maken wat hij kon. De overige spelers misstonden niet in het geheel. Het samenspel was degelijk. Wij wensen Rust Roest nog vele jaren vruchtbare werking. Altijd maar hoger op weze hun doel. Dit was beoordeling van de toneelcriticus S.E.AM. en wij voegen hierbij een hartelijk proficiat aan allen die meewerkten aan deze welgeslaagde opvoering van “De Zonderlinge Gast”.
1960 – Zondag 27 maart : Prins Carnaval verkiezing bij de Chiro.
Albert Daelemans werd Prins Carnaval verkozen bij de Chiro-kerels. Karel De Borger werd zijn “prins-knecht”. Het galadiner bestond uit fritten met schep. Hierna het verslag uit “De Band” : “De meer dan verwarde toestand die bij de Chiro-kerels heerste is dan eindelijk zonder stukken of naweeën opgelost. Het was immers zondag 27 maart ll. de “cruciale” dag ; de dag waarop de onderscheiden kandidaten die opgekomen waren voor de “Prins Carnaval-verkiezing” via de micro, hun laatste slogans over het zo rustige Leest zouden laten weerklinken. Ieder weldenkend burger was bezorgd om het lot dat in de toekomst zou beschoren worden en met spanning werd dan ook de uitslag verbeid. Rond 10 uur begon de stemming en wanneer alles was opgeteld en gecontroleerd werd de uitslag aan de menigte ter kennis gebracht. Deze luidde : behaalde de meerderheid der stemmen : lijst nr. 1 met als kopman DAELEMANS Albert. De Prins-Carnaval was er ! Gejubel langs alle kanten, alles stond in rep en roer, en alras werd een aanvang gemaakt met de kleding van “DE PRINS”. Wanneer deze in zijn Prinsenkledij zijn intrede deed, viel hem een warme ovatie te beurt, zowel van voor- als tegenstanders, het lot had immers toch beslist ! In gloedvolle bewoordingen dankt hij de menigte die hem vertrouwen had geschonken en bezwoer het door hem vooropgestelde verkiezingsprogramma te zullen uitwerken. Bij de heildronk te zijner ere werd dan ook een woord gezegd door de E.H. Proost, die hem geluk wenst voor zijn verkiezing tot Carnavalprins, en tevens de wens uitdrukte dat met de Overheid een gezonde samenwerking zou groeien. Als Prins-knecht werd DE BORGER Karel door Zijne Hoogheid aangesteld. Een gala-diner, frieten en schep, had voor de talrijke genodigden plaats en wel in de beste atmosfeer, waarna iedereen werd uitgenodigd tijdig op te komen voor het half-vasten-avondfeest. De groep, jonge heren, anderen met hun verloofde vormden de stoet ; het was een bonte wemeling van kleuren en klederdracht die optrok naar het “Duivenlokaal”, van de welgekende en Chirobeschermster Emmerence, waar een dankwoord werd gezegd en een goede pint gedronken. Het feest had dan plaats in de grote zaal van het Pensenstraatje. Het was een zeer afwisselend programma : kwis voor verliefde paartjes-dansnummertjes e.a. Dat de Prinscarnaval wel een sympathieke jongen moet zijn, bewijst het feit dat bij zijn verblijf aan het “duivenlokaal” een “jong charmant meisje” een lachje voor hem had, wat haar een pint kostte. Zij was ook de eerste die de eer had hem de arm te mogen geven.”
Foto’s : -Ook de fiets van Constant Goovaerts werd gestolen. -Viktor De Laet handelde over de verkeersproblemen in Klein-Brabant. -Links “Rust Roest”-regisseur Alfons Hellemans geflankeerd door zijn buren slager Ferdinand “Nante” De Prins en Jan Lauwens. -Albert Daelemans anno 2018, werd in 1960 prins carnaval van de Chiro verkozen.
1960 – Maartnummer “De Band” : Ode aan de Winkelstraat…
O, Winkelstraat, o Winkelstraat, Die van de Bats naar ’t Heike gaat, Als u heb ik nog geen ontwaard, Gij blijft de schoonste straat teraard.
G’hebt geen macadam of mac-eva, Maar wat ge hebt is zonder weerga ; Een schilderachtig zicht op Leest, ’t Is altijd als een droom geweest.
Ge hebt geen bossen of geen heiden Maar kronkelpaden en frisse weiden, Waar in juni de hoogstudenten Hun prijskamp blokken in grote tenten.
Er komen soms ook veel toeristen en vragen verwonderd : “What is this Mister ?” Ik leg ’t U uit, Miss Beautifull, Dat is “la vache”, in ’t Vlaams “de koei”.
Een tijdje geleden was ’t reuzefeest, Ge weet wel, ’t is gouden bruiloft geweest, Om vijf uur ’s morgens kanongedaver, De ballen vlogen tot in de klaver.
Maar ’s avonds gingen er malheuren gebeuren, Wat zagen we mensen, vuurwerk in kleuren. Blauwe, groene en rode planeten, Zoiets had men in Leest nooit geweten.
En toch, gij blijft de stille straat, Waar ’t leven gewoon zijn gang in gaat, Waar kleuters komen, en oudjes gaan, Waar veel voor elkander wordt gedaan.
Dat zeg ‘k U nog, zonder overdrijven ; Moest ik ooit eens ver van U verblijven, Dat dan Uw beeld, o Winkelstraat, Voor altijd in mijn harte staat… Door nr. 15.
1960 – Zondag 6 maart : Afscheidsfeest Pater De Laet.
Vond plaats in “ons Parochiehuis” samen met de vertoning van de “succesfilm EXPO 58 Tokende” in cinema-scope en kleuren. (DB, januari 1960)
Het verslag verscheen in het nummer van maart : “De filmavond van zondag 6 maart kende een overweldigend succes ; de zaal van het Parochiehuis was tot op het kleinste plekje bezet ; het schoonste bewijs dat bij onze mensen een groeiende belangstelling bestaat ten overstaan van onze missionarissen. Om 19u05 precies werd de film “Tokende” begonnen ; hij bestond uit drie delen waarin gans het verloop van het missieleven in ’t licht gesteld werd. Zo konden wij getuige zijn van de wijze van opleiding van missionarissen en zusters ; de wijding ervan om ze dan te kunnen volgen van bij het vertrek tot de aankomst in het missiegebied en de tocht ten zeerste bemoeilijkt door wouden, moerassen en zo meer. Aangrijpend was voorzeker het gedeelte dat werd vertoond over de verzorging van zieken, het geven van onderwijs en de opleiding van zwarten die eens in het raderwerk der missies een rol zouden toebedeeld krijgen. Steeds in “climax” ging het verder tot bij de ontplooiing van het gepresteerde, uitgebouwd door manifestaties. “Tokende” of in andere woorden “Wij gaan” stond op een hoog peil inzake de kleureffecten. Hierna volgde een pauze van 20 minuten en werd door E. Pater De Laet gedurende een kwartier het woord gevoerd. In een zeer gepaste humoreske taal dankte hij de mensen van links en de mensen van rechts voor de zeer gewaardeerde steun, maar was tenslotte maar voor één ding werkelijk bang, ja beste mensen, de pater was het bang te zien dat hij de waarheid sprak, het bleef voor hem een obsessie dat het vanwege zijn moeder er om te doen was hem hier “vet te mesten”. Om de aanwezigen niet langer op de proef te stellen werd dan maar overgegaan tot de trekking van de tombola. Waren er vele prijzen, het waren er ook schone. De gelukkige winnaars waren vanzelfsprekend uiterst tevreden en de anderen trouwens ook omdat zij een dorpsgenoot door hun aanwezigheid en geldelijke steun uiting hadden mogen geven van hun sympathie voor het missiewerk. Het laatste “lot” en dat was het toppunt, was een originele “speer”, hiervoor werd een afzonderlijk nummer getrokken, doch hier was een voorwaarde aan verbonden, te weten : “de winnaar ervan moest op het podium van de ene naar de andere kant gaan met de punt van de speer rechtop op een vingertop. En daar kwam de “clou”, het nummer 7000 viel te beurt aan E.P. Clementiaan die geen ogenblik aarzelde om aan de gestelde voorwaarde te voldoen en zeer gezwind met de speer op de vingertop de “scene” overging. Een heel warm applaus volgde en tot slot werd door Emiel Polfliet, in naam der Parochiale organisaties een laatste dankwoord gericht tot de honderden aanwezigen maar tevens een welgemeende oproep om de missies verder te blijven steunen. Leest zal nooit deze avond kunnen vergeten ; het was een echte “knalavond”. Aan E. Pater De Laet onze beste wensen voor een voorspoedige reis en een vruchtbaar apostolaat ! Spectator.”
1960 – Maart : De ledenlijst van de Spaarkas “De Poule Boys” van café “In den Bareel”. Zie afbeelding hieronder.
Foto’s en afbeeldingen :
-Enkele sfeerbeelden uit de Winkelstraat in de zestiger jaren. -Pater René De Laet. -Pater Clementiaan was de winnaar van de speer. -De ledenlijst van spaarkas “De Poule Boys” van café “In den Bareel”.
1960 – Zondag 28 februari : B.J.B.-Cross te Ramsdonk.
Deze loopcross, georganiseerd door het gewest Londerzeel, vond plaats in de weide van Jozef Van Ranst. Om 15 uur werd de start gegeven aan de kadetten die 800 meter hadden af te leggen, hierna kwamen de scholieren aan de beurt die 4.000 meter moesten doen en als laatste de seniors die 6.000 meter moesten lopen.
De uitslagen van de Leestenaars Scholieren : 2de August Emmeregs, 4de Louis Van Winghe, 7de Edward Diddens, 8ste Florent Daelemans.
Seniors : 6de Achiel Van Winghe, 9de Jos De Smet. (G.v.A., 2 maart 1960)
“Van de derde vergadering gehouden dit jaar zou men kunnen zeggen “het zag er maar slapjes uit”, weinig belangstelling, een 14-tal aanwezigen bij het begin, aantal dat groeide tot rond de dertig. E.H. Proost was weerhouden door de avondmis en de heer Voorzitter scheen ook al geen bijzondere mededeling te hebben, maar wat hij wel had, dat was een goeie voordrachtgever, Mr V. D. Kuylen die weet zijn woord te doen. Om te beginnen haalde hij aan hoe de landbouwers van de kleine bedrijven zich opgewerkt hebben tot welstellende mensen die niet meer moeten onderdoen inzake kleding, huisvesting e.a. voor de stedelingen, daarna waarschuwde hij dat we met de hulp van de technische voorlichting van de Boerenbond en Ministerie van Landbouw, die als de beste van de wereld mag beschouwd worden, nog meer ons best moeten doen om extra producten voort te brengen en alzo onze plaats te verdedigen op de Euromarkt. Zo kwam hij tot het doel van zijn voordracht, namelijk “GROENTENVOEDERWINNING”. Wij moeten trachten, zo zegde spreker, ons vee zo goed mogelijk te voeden met zo weinig mogelijk kosten. Dat kunnen we allen met onze weiden doelmatig te bemesten, en onkruid tijdig en volkomen te bestrijden, en als teeltafwisseling groenvoeder te zaaien. Hij behandelde achtereenvolgens, met de nodige uitleg over bemesting en waarde-verhouding (eiwit-zetmeel), de teelt van : snijrogge-jong gras, maïs-oud gras, rapen, mergkolen-spruitkoppen-bitterwortelen, beetloof, groene erwten, silo voeders. Hij raadde ook aan het eens te beproeven met luserne hooi dat hier nog weinig gekend, maar toch grote waarde als gedroogd voeder schijnt te hebben; volgde nog zomer rogge en Italiaans raaigras. Als besluit nam hij : wie na veeverbetering ook nog voldoende aandacht besteed aan groenvoederwinning zal zijn plaats behouden in de maatschappij, en hoeft niet te vrezen voor de driegende onweerswolk, EUROMARKT. Na de spreekbeurt werden nog enkele vragen gesteld door de aanwezigen. Met de mededeling, dat volgende vergadering begint te 8u30 en niet 7u30 en het gebed werd deze avond geëindigd. M. Van Steenwinkel.”
Beste gildezusters, de jaarspreuk die heel onze werking in 1960 zal belichten en bezielen luidt : “Met open oog en open hart, God en de mensen in liefde ontmoeten.” Schoner kan het wel niet ! Met zo’n leuze voor ogen en daarbij met een onverwoestbaar vertrouwen op Gods Vaderlijke hulp en op de moederlijke bescherming van O.L.Vrouwke, vatten we met een blij optimisme het werkjaar 1960 aan tot meer glorie voor God en tot meer geestelijke en stoffelijke welvaart van onze duurbare leden en hun schone gezinnen.
Onze vergaderingen in 1960
-14 februari : algemene vergadering met voordracht over : “Water, vriend en vijand.” -24 april : algemene vergadering met voordracht over “Gezond wonen”. -3 juli : feestvergadering met voordracht over : “Begrip voor de jeugd van deze tijd”. -9 oktober : algemene vergadering met voordracht over : “Gezond leven om niet ziek te worden”.
Godsdienstige activiteiten
-Retraite te Antwerpen van 22 tot 25 februari met predikant E.P. Verfaille. -Kapellekenshulde : zondag 1 mei. -Lourdesbedevaart : van 10 tot 17 mei. -Recollectie : 13 november. -Bedevaart Scherpenheuvel en Leuven : 5 oktober.
Lesnamiddagen
-2 februari : Veeverbetering op nieuwe banen. -10 maart : Onderhoud van vloeren. -5 mei : Dagelijkse verzorging van de zieke. De ziekenkamer. -14 juli : Gebruik van elektrische toestellen. -19 oktober : Zelf diepvriezen van voedingsmiddelen.
Voor onze gezinnen
Onder-Onsje voor moeders met opgroeiende kinderen : half november. Onder-Onsje voor jongghuwden : begin 1961.
Uitstappen
-Provinciale gildedag Antwerpen in april. -Uitstap naar Gent (bloemententoonstelling) en Oostakker : einde mei. -Uitstap naar West-Vlaanderen en de zeekust : einde juni. -Uitstap naar Antwerpen : dierentuin en Noordkasteel voor moeders met hun kinderen tijdens het groot verlof.
Foto’s :
-Leestenaars die in de prijzen vielen in de cross te Ramsdonk : Gust Emmeregs, Louis Van Winghe, Edward “Warre” Diddens en Jos De Smet, allen hier op oudere leeftijd.
-Verslaggever van de vergadering van de Boerengilde : Modest Van Steenwinkel.
1960 – 14 februari : Eerste Algemene Vergadering Parochiale Vrouwengilde.
Er waren 135 leden komen opdagen voor volgend programma : -de godsdienstige spreekbeurt van de pastoor : “De waarachtige ontmoeting met Christus”. -voordracht door dhr Vrielinck over “Water, vriend en vijand”. -koffie en koeken. -trekking twee Lourdesafgevaardigden, laureaten waren Rosalie Simons-Hellemans uit de Mechelbaan en Victorina Lamberts-Verlinden uit de Rennekouter. Zij zullen alle leden vertegenwoordigen bij de grote Lourdesbedevaart van 10 tot 17 mei. (“DB”, nr.2 van 1960)
1960 – 15 februari : Vergadering Boerengilde.
“De Boerengilde hield een samenkomst bij Apers aan de brug waaronder een voordracht gehouden werd door de heer Fr. Van Assche over “Slateelt”. Dat deze voordracht van belang was bewees de belangstelling ; achterblijvers hebben wat gemist. Een volgende maal zeker nog meer interesse.” (DB, nr.2 van 1960)
1960 – 15 februari : Bijeenkomst ijveraars mannenbond H. Hart in de pastorij.
1960 – 16 februari – G.v.A. : Diefstal van fietstaksplaat.
Van de fiets van Yvonne Van de Sande, die geparkeerd stond aan een winkel in de Juniorslaan, werd de nieuwe taksplaat gestolen.
1960 – Donderdag 18 februari : Bestrijding der rundertuberculose.
De jaarlijkse algemene vergadering vond plaats op donderdag 18 februari om 18 uur bij de gebroeders Apers aan de Zennebrug. De algemeen secretaris Ingenieur N. Verhaegen, hield een spreekbeurt geïllustreerd met filmbeelden. (G.v.A., 17/2)
1960 – 19 februari : Familie Louis De Croes – Emmerance Van den Heuvel zwaar beproefd.
“Deze dag werden de echtelingen De Croes-Van den Heuvel zwaar beproefd. In een tijdspanne van vijf uur overleed enerzijds de vader en anderzijds de schoonmoeder uit dit huisgezin.” (DB) Op deze 19de februari 1960 overleden zowel Jaak De Croes, de vader van Louis als Octavia Rozalia De Win, de moeder van Emmerance Van den Heuvel, de uitbaters van café De Zwaan op het dorp. Dubbele rouw in de familie.
Jaak DE CROES
Jaak De Croes was te Mechelen geboren op 10 juni 1885. Hij was oudstrijder van 1914-1918 (Vuurkruiser) en gehuwd met Maria Van der Auwera (°Mechelen 23/3/1890, +Mechelen 4/1/1946). “Hij was een rechtschapen man, goedhartig en eerlijk in zijn levenswandel. Eenvoudig en oprecht van omgang, werd hij geacht door al wie hem kende en zijn aandenken zal bij ieder in ere blijven…” Uit zijn doodsprentje.
Octavia – Rozalia DE WIN
Octavie was te Leest geboren op 17 november 1880 en gehuwd met Jan-Baptist Van Den Heuvel. Na hun huwelijk betrok het echtpaar een huisje in de Molenstraat om kort nadien naar de Warande te verhuizen. In 1920 verhuisde het gezin naar een boerderijtje in de Winkelstraat en in 1934 vonden we de familie terug in de Elleboogstraat en was vader Van den Heuvel werkzaam in het Arsenaal. Het gezin bestond toen uit drie jongens en evenveel meisjes. “Ons hart, overstelpt van droefheid, is gebroken en onze ogen wenen want moeder is overleden, een eenvoudige, goede, werkzame moeder en grootmoeder; troost, steun en voorbeeld van hare talrijke kinderen en kleinkinderen. Eenvoudig, stil en vol goedheid heeft zij geleefd en onvermoeid gezorgd voor haar huisgezin. Een voorbeeld was zij van nederige plichtsbetrachting, van toewijding en onbegrensde offervaardigheid, onbewust van de grootheid van haar schone sterke ziel.” Mooie woorden uit haar gedachtenisprentje.
Jan-Baptist Van den Heuvel was geboren te Leest op 17 november 1876 en er overleden op 12 februari 1950. Octavie overleed tien jaar later eveneens te Leest op 19 februari 1960.
1960 – 21 februari : Dansavond St Cecilia.
1960 – Van 22 tot 25 februari : Parochiale Vrouwengilde - Retraite te Antwerpen.
Predikant : E.P. Verfaille. (DB)
1960 – 23 februari : Spreekbeurt Pater De Laet.
Op initiatief van de KWB hield pater De Laet, missionaris van de Witte Paters, een spreekbeurt over zijn belevenissen in Kongo, voor de studiekring van de KWB. (DB)
1960 – 23 februari : Kookdemonstratie.
“Een kookdemonstratie werd gehouden door de elektriciteitsmaatschappij. Het ging over het klaarmaken van o.m. taarten bij middel van de elektrische cuisiniëre. Deze demonstratie ging door in “Ons Parochiehuis”. (DB)
Foto’s : -Jaak De Croes overleed op dezelfde dag als de schoonmoeder van zijn zoon. -De “Vuurkaart” van oudstrijder-vuurkruiser Jaak De Croes. -Octavie De Win. -Rouwbrief van Octavie.
1960 – Zaterdag 6 februari : Huwelijk Alfons Polspoel-Lisette Fierens.
“De Heer en Mevrouw Jan Fierens-Christiaens en de Heer en Mevrouw Frans Polspoel-Maes, hebben de eer u het huwelijk aan te kondigen van hun dochter Lisette...en hun zoon Alfons... De huwelijksinzegening gevolgd van de plechtige Heilige Mis, zal plaats hebben op zaterdag 6 februari 1960 te 10 uur, in de parochiekerk van de H. Niklaas te Leest. Adres ouders bruid : Winkelstraat 17 Leest. Adres ouders bruidegom : Vinkstraat 3 Leest. Gelegenheidsadres: Winkelstraat 16 Leest."
In de zomer van 2019 kreeg ik een telefoontje van een pientere dame op leeftijd uit de Winkelstraat te Leest met het verzoek om eens langs te komen. Ze stelde zich voor als Lisette Fierens, nazaat van het eeuwenoude Scheurcapruin aldaar. Ik kende Lisette nog van meer dan tien jaar geleden toen ik onderzoek deed naar de geschiedenis van dat hof en zij had me toen meer dan geholpen. Tijdens onze volgende ontmoeting, die uiterst aangenaam verliep, gaf zij me een eigenhandig uitgetypt manuscript mee waarin ze haar jeugdherinneringen had opgetekend, vooral haar ervaringen met Leest. Herinneringen die ze met iedereen wou delen. Alhoewel geboortig van Vilvoorde waar ze nog een tijdlang in de “Far West” gewoond heeft en later ook nog in Hombeek en Mechelen is haar hart altijd voor Leest blijven kloppen.
De eerste rechtstreekse voorvader van Lisette die zich in het dorp vestigde was Petrus Fierens, in het jaar 1669, na zijn huwelijk met Maria Huysmans. Hij was afkomstig van Puurs, zij was een authentieke Leestse. De volgende generaties Fierens zouden tot de tegenwoordige tijd het dorp blijven bewonen.
In dit werkje neemt ze geen blad voor haar mond en vertelt vrijuit over haar familie en haar jeugd. Haar ervaringen in de meisjesschool als leerlinge bij juffrouw De Boeck en de minder populaire juffrouw Maria, de spelletjes die ze speelden, de invloed van de katholieke kerk, over haar buren, over de dorpsdokter, de herbergen in het dorp, de bijnamen, haar ontmoeting met haar latere echtgenoot, over haar liefde voor Leest en haar afkeer voor de fusie met Mechelen. Met haar goedkeuring en om uiting te geven aan mijn respect voor Lisette heb ik haar fraai proza opgesmukt met foto’s uit mijn archief en ook van haarzelf en die voorzien van commentaar.
Lisette en haar man Fons Polspoel hebben op hun beurt gezorgd voor een mooi nageslacht : drie dochters, één zoon, tien kleinkinderen en nog een aantal achterkleinkinderen zetten hun bloedlijn onafgebroken voort. Daar mag ze terecht fier over zijn. Marcel Van Hoof
1960 – 9 februari : Overlijden van Albert VAN STEEN.
Op 11 februari verscheen in G.v.A. het overlijdensbericht van Albert Van Steen :
"Hij was te Leest geboren op 16 mei 1900 en hij overleed godsvruchtig te Mechelen op 9 februari 1960. Hij was gehuwd met Emma Van Eycken. De plechtige lijkdienst, gevolgd van de begrafenis op het stedelijk kerkhof van Mechelen vond plaats op vrijdag 12 februari te 11 uur in de kerk van het H. Hart. Vereniging aan het sterfhuis Auwegemstraat 5 om 10u15. De begrafenis werd georganiseerd door de firma Van den Brande van de Koningin Astridlaan 232."
Albert Van Steen was een zoon van Frans Van Steen (°Steenhuffel) en van Regina Daes (°Rumst) en een broer van de populaire Leestse kleermaker Amandus “Mandus” Van Steen.
Foto’s :
-Huwelijksfoto van Alfons Polspoel en Lisette Fierens.
-Lisette met het manuscript van haar verhaal in augustus 2019.
-Lisette is een nazaat van het eeuwenoude Scheurcapruin in de Winkelstraat.
-Mooie foto van Lisette tussen haar nazaten.
-Het huwelijk van Alice Van Steen met Frans Keulemans bracht alle kinderen Van Steen nog eens samen. Bovenaan uiterst rechts vinden we Albert terug naast zijn vrouw Emma Van Eycken.
1960 – 6 februari : Begrafenis Willem-Frans HUYBRECHTS.
“Willem Huybrechts, lokaalhouder van Sint Cecilia werd ten grave gedragen. Honderden hadden er aan gehouden deze sympathieke figuur naar zijn laatste rustplaats te vergezellen. Dit gebeurde onder de treurtonen van de Koninklijke Fanfare Sint Cecilia waarvan hij een groot weldoener was.” (DB maart 1960)
Willem-Frans Huybrechts, “Sooike”, ook “Soeike” genoemd, was te Leest geboren op 29 december 1906. Hij was gehuwd met Joanna Mathilde “Jeanne” De Bruyn (°Bornem 20/9/1906, +Bonheiden 23/4/1976). Zij waren de ouders van Leopold “Pol” Huybrechts. Bij de begrafenis van “Sooike” hield August Lauwers volgende afscheidstoespraak : "Duurbare vriend, achtbare familieleden en vrienden van de overledene. Het zal velen onder ons tijd en moeite kosten om zich terdege te realiseren dat onze vriend, Frans Huybrechts, niet meer is. Het is moeilijk te wennen aan de gedachte dat deze altijd tot dienst bereide mens ons voorgoed ontvallen is. In naam van de Koninklijke Fanfare Sint-Cecilia is het mijn pijnlijke taak een laatste hulde en afscheidsgroet te brengen aan ons zo diepbetreurd lid-lokaalhouder. In u Frans, verliest onze Koninklijke Fanfare Sint-Cecilia een toegewijd en ijverig lid en verliezen wij een goede vriend. Op ieder ogenblik, in gelijk welke omstandigheid, mocht onze koninklijke fanfare zeker zijn van uw dienstwilligheid en daadwerkelijke hulp. Gij volbracht uw taak Frans, in volkomen eenvoud. Gij verlangde hiervoor geen dankwoorden of zocht geen lof. Ja, Frans, uw heengaan is voor ons een groot verlies en gij laat een onvervangbare leemte in onze rangen na. Maar wat is onze droefheid in vergelijking met het ontzaglijke leed dat uw familie treft. Voor hen is uw heengaan een onherstelbaar verlies. Zij hoopten nog vele jaren uw liefde en genegenheid te mogen ondervinden. De Heer van leven en dood besliste er echter anders over. Wij buigen he hoofd voor zijn Goddelijke wil. Zwaarbeproefde familie, uw geliefde echtgenoot en vader is niet meer op aarde, doch als christenen weten wij, dat hij nu eerst begonnen is aan het eigenlijke leven, het eeuwig leven, waartoe wij allen voorbestemd zijn. Duurbare familie, wij delen in uw zware rouw om dit grote verlies. Namens de koninklijke fanfare Sint-Cecilia drukken wij ons aller christelijke deelneming uit. Wij houden zijn aandenken in hoge ere.”
Willem-Frans overleed te Mechelen op 1 februari 1960 : “Hij minachtte niemand, deed niemand nadeel, heeft geen laster gekend en uit liefde tot God bewees hij gaarne dienst aan elkeen, iets zeer zeldzaams in deze moderne tijden. Daarom zal hij ’n blijvende herinnering zijn bij allen die hem gekend hebben.” (Uit zijn gedachtenisprentje)
“Frans Huybrechts was een lokaalhouder die door de Cecilianen op handen werd gedragen omdat hij uit volle overtuiging op zijn manier meewerkte aan de uitbouw van de fanfare. Alle concerten en een groot deel van de repetities vonden plaats in het fanfarelokaal. Maar ook op de werkdagen was er volk in de zaak. Landbouwers die van de markt kwamen en arbeiders die van hun werk naar huis gingen, kwamen langs om nog wat met elkaar te babbelen of om het laatste nieuws van de fanfare te vernemen. Op zondagvoormiddag na de mis was de zaak vol. Er werd aan zo goed als alle tafels met de kaart gespeeld. Het fanfarelokaal was in die tijd het echte centrum van het verenigingsleven. Aan de muren van het café hingen alle diploma’s van de muziekwedstrijden die de fanfare had weten te winnen. De bekers stonden op de schouw boven de “Leuvense stoof”. Het verhaal deed de ronde dat wanneer Frans Huybrechts vond dat er te weinig volk in het café was hij naar de andere cafés in het dorp trok en daar een rondje betaalde. Wanneer hij dan terug thuis in de eigen zaak kwam, was die meestal met klanten gevuld. Na het overlijden van Sooike zette zijn echtgenote de zaak verder met medewerking van haar zoon Pol Huybrechts en zijn echtgenote Maria Buggenhout. In die tijd waren er nog geregeld bals van de Leestse verenigingen, vooral van de fanfare : het groot bal, het carnavalbal en natuurlijk de bals ter gelegenheid van het ledenfeest. De kermisbals organiseerde Jeanne zelf voor eigen rekening. Vooral het bal op tweede paasdag was telkens een reuzengroot succes…” (“Leest in Feest”, Stan Gobien)
1960 – Zaterdag 6 februari : Ongeval met Leestenaar.
Op de Antwerpsesteenweg te Mechelen botste de Jan Loockx uit Mechelen met zijn scooter op de fietsende Jan De Boeck uit Leest. Eerstgenoemde liep een armbreuk op en werd naar het ziekenhuis overgebracht. De Leestenaar liep lichte kneuzingen op. (G.v.A., 6/2)
Foto’s :
-Rouwstoet ter gelegenheid van de begrafenis van Willem-Frans Huybrechts. Vooraan een afvaardiging van het bestuur en de vaandeldrager : Frans Robijns, Vic Verschueren, Karel Lauwens en August Lauwers.
-Willem-Frans “Soeike” en zijn echtgenote Jeanne De Bruyn.
-“Soeike” was tijdens de Tweede Wereldoorlog lid van het Geheim Leger.
-Hij organiseerde na de oorlog verschillende reizen naar diverse bestemmingen. Op de foto staat hij uiterst rechts voor de futuristische bus.
-Hetzelfde reisgezelschap op dezelfde bestemming Lourdes anno 1953.
1960 – Maandag 18 januari : Algemene vergadering Bond der kroostrijke gezinnen.
De afdeling Leest van deze Bond hield zijn algemene vergadering om 19u30 in ‘Ons Parochiehuis’. Als spreker trad dhr Verbeeck op, een lid van de propagandadienst van het centraal secretariaat. Vooraf werd een kleurfilm vertoont, waarin een humoristische causerie volgde met als titel : “Hou je van mij ?” Tot slot volgde nog een tombola. Iedereen, ook niet-leden waren welkom, uitgenomen personen onder de 18 jaar.
1960 – Woensdag 20 en donderdag 21 januari : Bedeling taksplaten.
Van 9 tot 12 uur kon men in het gemeentehuis van Leest taksplaten bekomen. Rijwielen : 100 fr., bromfietsen : 135 frank, stootkarren en triporteurs : 105 frank, handelskarren : 420 frank, honden : 200 frank.
1960 – 21 januari – G.v.A. : Aanrijding met vluchtmisdrijf.
“De fietser C. Fr. uit Leest veroorzaakte te Mechelen een aanrijding met een bromfietser die hierbij ten gronde stuikte. Genoemde wielrijder vervolgde ongestoord zijn weg zonder zich om de gevolgen te bekommeren. Een automobilist was echter getuige van de aanrijding en achtervolgde de vluchter die hij dan ook kon vereenzelvigen. Voor de rechtbank verschijnend werd de fietser die door de politierechter eens goed onder handen werd genomen verwezen tot een geldboete van 2.000 frank en tot 2 maand ontzetting.”
1960 – 27 januari – G.v.A. : Klacht van Jan Verlinden.
“Klacht werd op het politiebureel ontvangen van Verlinden Jan, wonende te Leest, wegens het feit dat hij op 16 januari 1960 met zijn auto aangereden werd op de Zandpoortvest, door een ander voertuig waarvan de bestuurder zijn weg vervolgde. Stoffelijke schade.”
1960 – 31 januari : Onze Grote Chiro-avond.
“Voor een goedgevulde zaal en aangekondigd door trommelgeroffel begon de feestavond om 18u40, precies 10 minuten over tijd. De aangekondigde grote Chiro-avond beloofde iets te zullen worden, daar getuigde de eenvoudige inzet ten volle van. De ontroerende “OPERA” van de Zenne zowel als de “ONVOLTOOIDE OPERETTE” van de Visser, bracht nadien de gewenste stemming in de zaal…de beoogde atmosfeer was er. Och ja, het opvoeren van het “ZEGELIED”en de “TROMMELJONGEN” zijn van wat minder kwaliteit geweest maar wat wilt ge ? Jongens kunnen toch niet altijd het aux sérieux nemen als de meisjes ? De film van de 60.000 ! moeten we daar niet op terug komen ; geweldig ! “GROOTS !” “MACHTIG !” En die kleuren. Weet ge wat ? Er zijn mensen die zeggen dat de pauze zeer fijn was ! De hoofdschotel “HET LICHT DER BERGEN” was ook een hoofdschotel. Wat deze film ons te zien liet was een brok uit het echte, het ongekunstelde, het reële leven. We zijn er van overtuigd dat men van deze film genoten heeft. (waartoe anders de tranen bij VELE mensen ?) Wat we zagen weet iedereen en er blijft ons juist te zeggen : “IN EEN WOORD” ’t was “FIJN”. Wat we nu verder gaan doen is het volgende. De vastenwerking staat voor de deur, daar gaan onze afdelingen zich thans op toeleggen om er een schone vastenwerking van te maken ; maar ook de kerels zullen zich verbeten vasthouden aan hun opgelegde taak… In ieder geval, vele groeten aan al de Chirojongens, aan alle soldaten, ouders en lezers van De Band maar vooral aan leider Jos Verlinden. Leider van dienst.” (DB, januari 1960)
1960 – 2 februari : Vrouwengilde - Technische les met bespreking.
De heer Hellemans uit Duffel behandelde het onderwerp “Veeverbetering op nieuwe banen”. Uitzonderlijk was deze activiteit gemengd, ook de mannen mochten meeluisteren. Intussen bedroeg het ledenaantal 227. (DB, nr. 2 van 1960)
1960 – Woensdag 3 februari : Dodelijk verkeersongeval te Herent.
Die dag had op de baan Leuven-Mechelen, op grondgebied Herent, een botsing plaats die het leven kostte aan twee motorrijders. Een motorrijder met duozitter, kwam vanop de baan van Tildonk en negeerde de stop-plaat en het knipperlicht, met volle vaart de grote baan opgereden. Daar kwam hij in aanrijding met een vrachtwagen van de Mechelse firma De Rooster. Door de slag schoot de motor in brand. De chauffeur van de vrachtwagen, Victor Verschueren uit Leest, slaagde erin, geholpen door enkele omstaanders, de brand te blussen. De motor was echter door de brand totaal vernield. Een ziekenwagen, die toevallig kwam aangereden, vervoerde de motorrijder naar Leuven terwijl een andere ziekenwagen de duozitter meenam. De motorvoerder A. Peeters uit Wilsele was echter op slag dood en de duozitter O. Van Hulle, eveneens uit Wilsele had zulke brandwonden opgelopen dat hij onderweg overleed. Aan de vrachtwagen werd zware schade toegebracht. Het onderzoek ter plaatse werd geleid door politiecommissaris Van den Brande. (G.v.A., 4/2)
N.v.d.r. : In de krant was waarschijnlijk een fout gebeurd in verband met de naam van de vrachtwagenbestuurder. De identiteit van Vic Verschuren (Verschuren zonder de letter E) (°Leest 5/5/1930 +Mechelen 24/1/2003) , gehuwd met Ida Mertens beantwoordde meer aan de gegevens van het krantenartikel.
Foto’s :
-Een fietstaksplaat van de provincie Antwerpen, hier van het jaar 1956.
-De filmaffiche van “Het licht der bergen”,een Belgische film uit 1955 van Gust Geens en Hugo Van den Hoegaerde naar het gelijknamige boek van Franz Weiser.
-De Chiro van Leest tijdens een processie in 1960. Vooraan : Marc Lamberts, Guido Hellemans en Jos Verlinden.
-Victor Verschuren, in de tekst staat de naam mogelijk foutief met een E genoteerd, was vermoedelijk de chauffeur van de vrachtwagen.
1960 – Vrijdag 8 januari : Dodelijk verkeersongeval te Leest.
G.v.A., 9 januari : “Op de Juniorslaan te Leest had vrijdagmorgen omstreeks 8 uur een aanrijding plaats waarbij een inwoner van genoemde gemeente de dood vond. Langsheen de Juniorslaan stond een autocamion met aanhangwagen van de internationale transportfirma Koeneman en Zonen, geparkeerd deels op de rijbaan en deels op de grasberm. Een personenwagen bestuurd door de hovenier Robeyns Frans, wonende Kleine Heide, is met volle geweld tegen de achterzijde van de camion gebotst. Hierbij werd genoemde bestuurder Frans Robeyns vrijwel op slag gedood terwijl zijn 40-jarige dochter mevr. Raymond Teughels – Rosa Robeyns die naast hem was gezeten minder erge verwondingen opliep en ter verpleging naar de St-Romboutskliniek werd overgebracht. Het stoffelijk overschot van het slachtoffer werd naar het gemeentelijk dodenhuis overgebracht. Het Parket, samengesteld uit onderzoeksrechter Lowagie, subsituut De Mesmaeker en griffier Audiëns, stapte ter plaatse af, terwijl de Rijkswacht van Blaasveld de nodige vaststellingen deed.” (Onderaan een foto van het ongeval)
Frans Robeyns was te Tisselt geboren op 20 januari 1893 en gehuwd met Elisabeth Hieckeleers. “Mannelijke rechtschapenheid en innemende goedheid kenmerkten de dierbare overledene. In alle eenvoud volbracht hij de hem opgedragen taak, edelmoedig diende hij zijn evenmens, daarom ook zal zijn aandenken duurbaar zijn aan al degenen die hem gekend hebben..” Mooie woorden uit zijn bidprentje.
1960 – 17 januari : Afscheidsfeest van zuster Liberta (Paulina Robijns).
“Laten we maar beginnen met het ronduit te zeggen dat deze avond als afscheid van E. Zuster Liberta een waardige en welgeslaagde avond is geweest. Ondanks het gure weder was de opkomst zeer bevredigend en mochten we andermaal meer dan twee uren nader kennis maken met het missieleven. De feestavond werd ingezet door de “Koninklijke Fanfare Arbeid Adelt” onder leiding van de heer Van der Taelen, om plaats te maken voor de “Koninklijke Fanfare Ste Cecilia” onder leiding van de heer Rik De Bruyn. De muziek had het voorbereidend werk gedaan om dan de hoofdschotel ten beste te krijgen. Terwijl plaats geruimd werd om de filmvertoning te geven werd door Mejuffer Rheinhard enkele woordjes gezegd en dan nog wel terloops voor “haar Linneke” en deed vooral een beroep op de vrijgevigheid der aanwezigen om in de mate van het mogelijke geldelijke steun te verlenen. De filmvertoning zelf was een parel ! Met omlijsting van zeer gepaste muziek hebben de aanwezigen mogen kennis maken met een der schoonste missiewerken n.l. “bij de Melaatsen”. Zou iemand, zonder die werkelijke toestanden te hebben gezien zich wel een gedacht kunnen vormen hebben van het apostolaat dat deze Missiezusters en leken volbrengen ten bate van onze zwarte broeders en zusters ? Heeft men zich ooit kunnen indenken dat er zoveel leed heerst en wat zou er geworden van hen indien geen hulp zou verleend worden om die ongelukkigen te troosten, te verzorgen en…te genezen. Zou men die bewondering kunnen ontzeggen aan die zusters en priesters-missionarissen die jarenlang vertoeven bij hen die bij hun afwezigheid, verstotelingen zouden zijn en blijven ? Laten wij naar hen met fierheid opzien ! Buigen wij eerbiedig het hoofd voor die eenvoudigen en grote helden, die de WAARHEID met woord en daad toepassen tot heil der ongelukkigen. Wat we te zien kregen was eenvoudig, enig en schoon, en allen die de gelegenheid hadden gegrepen om tegenwoordig te zijn zullen die dag nog lang geheugen. Met een dankwoord van zuster E. Zuster Liberta besloot deze avond in de beste stemming en elkeen toog ten zeerste voldaan naar huis. Wij wensen onze dorpsgenote een voorspoedige reis toe, het behoud van een goede gezondheid en een verder mooi apostolaat door Gods zegen ! Spectator.” (De Band, nr.1-1960)
G.v.A. van 14 januari : Afscheidsfeest.
“Na een welverdiende rust van enkele maanden vertrekt binnen enkele weken voor de derde maal naar Kongo, Zuster Liberta, van de Zusters van het H. Hart. Te dezer gelegenheid had zondag in “Ons Parochiehuis” een intieme feestvergadering plaats, waarop heel Leest wilde tegenwoordig zijn om hulde te brengen en dank te betuigen aan een van haar verdienstelijkste dorpsgenoten, in de wereld juffrouw Pauline Robijns. De zaal liep weldra bomvol. Vooraan zaten de ouders en familieleden van de Eerw. Zuster, Z.E. Pastoor en Onderpastoor alsmede E.P. De Laet, eveneens een missionaris in verlofperiode uit Kongo. Z.E.H. Pastoor leidde de vergadering in met een korte toespraak, waarin hij wees op het karakter van deze feest- en afscheidsvergadering en bracht een warme hulde aan de Zuster voor haar prachtig en heerlijk missiewerk. Daarna kwam juffrouw Rheinhard nog eens de “feestelinge” bedanken in naam van haar vroegere oude B.J.B.-zusters. Vervolgens kregen de aanwezigen enkele muzikale uitvoeringen ten gehore door de beide plaatselijke Kon. Fanfares. Nu volgde een prachtige kleurfilm over het “Dorp der Melaatsen in Kongo” afgerold door de E.P. van het H. Hart. Deze mooie film was meer een goede documentair over deze vreselijke ziekte, die thans geneesbaar schijnt, mits op tijd een goede verzorging. Tussenin deed de Eerw. Zuster een omhaling ten voordele van haar missie. Op het einde dankte zij al de aanwezigen om hun milde gift en vroeg nogmaals de steun van al haar dorpsgenoten vooral een vurig gebed voor haar en haar zo duurbare zwarten in Kongo.”
Joanna Paulina Robijns werd in de Blaasveldstraat te Leest geboren op 9 oktober 1911 en ze overleed te Borgerhout op 3 februari 1993. Daar werd haar uitvaart gevierd waarna ze begraven werd te Rumst. Meer over zuster M. Liberta in deze Kronieken : 3/2/1993.
Foto’s :
-De personenwagen waarin Frans Robeyns aan zijn einde kwam. (Foto : G.v.A)
-De laatste rustplaats van Frans en zijn echtgenote op het kerkhof van Leest.
-Tweemaal Pauline Robijns, zuster Liberta.
-Maria Rheinhard, “Jufra Marja”, nam ook deel aan het afscheidsfeest van “haar Linneke”.
1960 – Zondag 3 januari : De Landelijke Jeugd in nieuw lokaal.
De meisjes van de Landelijke Jeugd kregen van de pastoor een nieuw lokaal toegewezen in “ons Parochiehuis”.
Kom toch eens kijken
“Zoals elke beweging heeft ook de Landelijke Jeugd van Leest, met veel moed 1960 aangepakt. We moeten op de eerste zondag van ’t jaar voor de eerste keer in ons “eigen” lokaal. Een grote gebeurtenis moet u weten ! We namen in ’t begin soms nog wel eens een verkeerde deur, maar er zijn nog mensen die zich hiermee vergissen. Er kwam o.a. een Mijnheer aan onze deur kloppen : “zijn de Chirojongens hier niet ?”vroeg hij heel verwonderd, “welnee Mijnheer, ’t is hier Landelijke Jeugd”, de Chiro zit ginderachter… Dus voor degenen die ons adres nog niet zouden kennen : Leidersjeugd, Ons Parochiehuis, eerste deur rechts. Ge loopt er bijna vlak binnen als ge door ’t poortje zijt. Misschien zou dit wel van nut kunnen zijn voor de meisjes die nog niet bij onze groep behoren. We nodigen allen vriendelijk uit en hopen dat er velen zullen zijn die eens komen kijken…och ja, nu denk ik weer aan iets. Men heeft me gevraagd het liedje van de landelijke jeugd in De Band te laten zetten. En…belofte …mannen zijt ge klaar.
Dan beginnen we :
-komt toch eens kijken, -hoe ’t gaat in de Landelijke Jeugd. -’t Zal dadelijk blijken, -daar is steeds zon en vreugd.
-Eenieder zorgt voor een blije lach, -een fris humeur en een “goeie dag” -en komt er dan een nieuwe bij, -dan zingen we samen vrij : komt toch eens….
-We kregen nu ook een goed lokaal, -de verf die komt er nog wel aan -en tafels, stoelen zijn besteld, -Mijnheer Pastoor heeft nog geld. Komt toch eens…
-’t Is trektocht, speurtocht in de wei, -of binnenspel bij regentij. -De avond is daar veel te snel -Goenacht en slape wel…Komt toch eens …
Natuurlijk, Mijnheer Pastoor heeft er hopen geld aan uitgegeven, maar we zijn hem dan ook heel dankbaar. Het is een prachtig lokaaltje geworden, ’t was eerste klas om er op 17 januari lekkere koeken te smullen. Wat er verder nog allemaal op het programma staat gaan we nog niet vertellen, daar hoort ge later nog wel van. Aan u, meisjes van de Landelijke Jeugd zeggen we nog dit : vergeet uw wachtwoord niet en breng vele nieuwe leden mee, dan kunnen we samen werken en zingen : KOM TOCH EENS KIJKEN… Hilde Silverans.” (DB, januari 1960)
1960 – 5 januari : Sergeant milicien Walter VAN DE POEL.
-Antwerpen, 5/1/1960 : “Hier kom ik dan met mijn nogal late nieuwjaarswensen aandraven. Ik heb uw kerstkaartje hier wat laattijdig ontvangen, maar het is nooit te laat om iemand geluk en voorspoed te wensen. Aan allen die ik met kerstmis niet ontmoet heb, een zalig kerstfeest en aan allen een gelukkig Nieuwjaar. Van harte wil ik u danken voor de geschenken en wensen. Het spijt me beste vrienden, dat ik u niet vaker kunnen schrijven heb, maar de laatste maanden, en vooral de laatste dagen, heb ik daar ongelukkiglijk de tijd nog niet voor gekregen, want ons sergeantenleven wordt druk bezet, vooral in troebele tijden zoals we er nu beleven. Elke dag zit hier vol emotionele spanningen. Elk ogenblik kunnen we bevel krijgen met een bende camions te vertrekken voor onbepaalde tijd. Het is hier alles behalve plezierig. Doch we hopen op een spoedig afzwaaien. Onze lintmeter is al met een paar cijfers verkort. Nog 143 dagen jongens. Maar met al die blijde vooruitzichten blijft het hier toch maar door en door triestig, beter kan ik het niet uitdrukken. De toestand is hier werkelijk onbeschrijfbaar. En als ge dan ’s avonds maar eens buiten mocht, maar daar is geen denken aan. Beste vrienden, laten we hopen dat alles rap voorbij is en dat ik gauw weer mijn burgerkostuum aan mag trekken. Tot binnenkort jongens, ’t sergeantje van de Bist.”
Foto’s :
-Twee kiekjes van de Landelijke Jeugd uit die periode.
-Leidster en verslaggeefster Hilde Silverans.
-Twee foto’s met Walter Van de Poel, onderaan als derde van links.
