1952 – 12 Oktober - Dag van de Gemeenteraadsverkiezing. Incident in de Kerk

            Emiel Polfliet vertelde in 1977 :

            “Ik herinner het mij als was het gisteren. Het was in de mis van halfzeven

            en pastoor Coosemans stond op de preekstoel. Plots begon hij over de

            verkiezing te praten en vroeg tamelijk rechtstreeks niet voor de “Blekken”

            te stemmen. Toen is mijn grootmoeder (Colette Van Praet-De Prins)

            verontwaardigd rechtgesprongen en heeft letterlijk gevraagd : “Mijnheer

            Pastoor, zijn wij dan geen kristelijke mensen ?”

            Waarop de pastoor het antwoord schuldig bleef en hij verliet de kansel en zette

            de mis verder alsof er niets was gebeurd.

            Nog even was er spanning in de kerk toen mijn grootmoeder ter communie

            ging. Heel de kerk keek ademloos toe, maar de pastoor behandelde haar net zoals

            de andere communicerenden en legde de H. Hostie op haar tong.

            Onmiddellijk na die mis staken enkele “Blekken” spontaan de koppen bij elkaar

            en verzamelden in een mum van tijd enkele tientallen muzikanten van hun fanfare

            St.-Cecilia. Die zijn dan dezelfde dag uit dankbaarheid bij mijn grootmoeder

            thuis, in de Alemstraat, een serenade gaan spelen.”

            (Noot : meer over dit incident onder Sussen en Blekken, jaar 1899)

De gemeenteraadsverkiezingen van 1952 waren bikkelhard.

“Sussen” en “Blekken” spaarden niets of niemand.

De Blekken hadden lijst nr. 1 gekregen, de Sussen lijst nr. 2.

Hun kandidaten :

Lijst 1 (Blekken)                                   Lijst 2 (Sussen)

1. De Prins Pieter                                  1.Van der Hasselt J.F.

2.Busschot Prosper                               2. De Win M.E.

3. Verwerft Frans                                  3. Muysoms J.F.

4. Geens Jules                                       4. Buelens C.K.

5. Verbeeck Pieter                                 5. Mertens P.A.Th.

6. De Prins Ferinand                             6. Van den Brande A.

7. Maes Jan                                           7. Voet R.M.J.

8. Polspoel Benedikt                             8. De Hondt Pauline LC.

9. Verschueren Emiel                            9. Wuyts K.L.M.

De Blekken viseerden vooral de tweede op de lijst van hun tegenstrevers, Ernest De Win, in hun folders om precessen te vermijden steevast Nestje De Windt genoemd.

Bij de  Sussen had Frans Verwerft het verkorven. Deze ingeweken Kempenaar was technisch leraar in de SITO en oud-muzikant van de Sussen.

                       De “Blekken” propaganda in 1952 :

“DE WARE LEESTENAAR , uitgegeven door de Koninklijke Fanfare “St. Cecilia” Leest

KIEZERS EN KIEZERESSEN VAN LEEST,

De kiesstrijd loopt ten einde. Toch kunnen we niet nalaten enkele punten recht te zetten.

Nestje, ge verklaart dat er in Leest nooit een C.V.P. tot stand gekomen is. Was het dan een VALSE C.V.P. die voor zes jaar in Leest de kiezing trachtte te winnen ?

Of was het slechts een middel om de mensen van Leest zand in de ogen te strooien en een uiterste middel om de blekken er onder te krijgen.

Spijtig genoeg voor de Sussen, waren er enkele leden van St. Cecilia die klaar zagen en de scheuring, die de anderen in onze Maatschappij wilden verrichten konden verhinderen. Ze wilden zich niet lenen om De Laet en Co terug aan het bewind te helpen.

Van zwart gesproken. Nestje herinnert ge U nog waar ge die nieuwe zwarte fiets gratis cadeau hebt gekregen. Was dat niet bij Van Goidsenhoven uit Hombeek om zijn zwarte  zaken uit de voeten te doen ?

De Sussen hebben de klacht tegen de veldwachter niet ingediend. Wie dan wel Nestje ?

Als de Sussen de kwestie van die 100.000 ondertekenen dan zullen ze wel gauw afgehaald worden. Zulk een som beloven op iemands anders kap is gemakkelijk.

Schermen met NAASTENLIEFDE is gemakkelijk Mr. DE WIND. Ze toepassen dat is wat anders. Zouden er in Leest veel mensen te vinden zijn die kunnen meepraten over

Uwe Naastenliefde; Moet men U soms even de zaak herinneren van de erfenis

SPRUYT ?   Daar hebben de erfgenamen zeker een staaltje gekregen van uw naastenliefde. Daar hebt u blijk gegeven van uw DRANG OM GOED TE DOEN.

Ingevolge die eigenschappen zitten die mensen nu met een erfpacht van 30 jaar op hun eigendom. Spijtig genoeg was hier het goed maar gedaan aan een enkeling. Hoeveel vuile zaakjes door u uit de voeten gedaan moeten er zo nog opgesomd worden ?

Mensen van Leest, hebt u soms een zaak af te handelen, geef ze in volle vertrouwen in handen van Nestje. Hij zal ze afhandelen in een geest van naastenliefde en drang om goed te doen en tot uw, en ZEKER TOT ZIJN profijt.

Wat de opmeting van de straten betreft, sussen, deze werd ons opgelegd door een Ministeriele omzendbrief van 5-3-1950. Dat die opmeting niet overbodig was blijft uit het feit dat hierdoor jaarlijks 160.000 fr. in de gemeentekas komt. Hadt U soms dit vergeten toe te voegen aan uw lasterlijke aantijgingen ? Hadt die snuffelaar goed gezien dan zou hij wel geweten hebben dat die 27.000 fr werden betaald aan een heel ander heerschap.

Waarlijk de Sussen hebben de heiligheid in pacht. Wordt allen volgelingen van Wuyts en Pee. Zij zullen U de weg wel wijzen. Leestenaars gaat in Hombeek vragen hoe blij men daar is de Wuyts kwijt te zijn. Nu moeten de Sussen zwichten voor dat heerschap.

Weet ge dat er op de Lijst van de Sussen kandidaten bereid zijn hun bekomen stemmen af te staan aan deze communist. De Sussen willen hem absoluut op ons gemeentehuis.

Kiezers en Kiezeressen, om dat te beletten STEMT als een man onder Nr 1 voor St. Cecilia.”

(Verantwoordelijke uitgever : Koninklijke Fanfare St.Cecilia,Leest. Drukkerij R. Lafosse-De Boeck, Dorp 6 Leest, tel.144.89)

“Openbare Bekentenis !

We moeten ten volle gelijk geven dat we Vrijdag en Zaterdag-nacht volk genoeg te been zullen brengen om alle VALSHEID  te voorkomen.

Wij staan paraat alle verfborstels en teerpotten te weren, maar zullen ook niet dulden dat valse briefjes in omloop gebracht worden.

Wij van onze kant geven nogmaals de verzekering dat AL ons drukwerk de naam van drukker Lafosse zal vermelden en er ook zal gedrukt worden.

Kiezers GEDENK 1932 “Weg met Klooster en Kerk en Scholen, de laatste steen moet weg van Leest”, door de Sussen toen uitgegeven op onze naam.

Gedenk de doodskoppen.

STEMT onder nummer 1. Ter zege !”

(Drukkerij Lafosse-De Boeck)

“De Ware Leestenaar – Uitgegeven door de Koninklijke Fanfare “St.Cecilia” Leest.

KIEZERS EN KIEZERESSEN VAN LEEST,

Nog 48 uren en de kiesstrijd zal gestreden zijn. Gij moet ons allen verontschuldigen dat we termen moeten gebruiken die we niet gewoon of zinnens waren te gebruiken. Iedereen  heeft moeten vaststellen dat de kiescampagne op een eerlijke en deftige wijze door ons werd aangevangen.

U zelf sussen verplicht ons over te gaan tot meer uitleg over uwe kandidaten. Dat Nestje De Wind een hele baas is in notariszaken bekkenen wij, sommige families kunnen daarover meepraten. Inlichtingen over dit heerschap kunt U verkrijgen bij onze veldwachter en zoveel anderen. We willen er nog enkele staaltjes bijhalen. Zeg Nestje De Wind : van vaderlandsliefde gesproken, herinnert ge u nog de voetbalmatch te Battel waar ge de match deed doorgaan met zes ondergedokenen, wanneer de Gestapo op ronde was en de scheidsrechter er U ook aan herinnerde dat het niet vaderlandslievend was.

De scheidsrechter zal wel gezien hebben dat ge een paar zwarte botten droegt zoals die van uw schoonbroer die in de zwarte brigade was. Op het Sportcomité te Antwerpen werd U terug die onvaderlandslievende houding verweten.

En gij Wuuts, waar was in uwe tijd het gemeenthuis, bij Rozeke van den Taar.

Herinnert ge U nog die tijd, welk een voorbeeld van een huisvader ! Waarom hebt ge met geweld op de lijst willen staan van de Sussen en hebben eerlijke mensen de plaats moeten ruimen voor U als communist.

Waar kan men u vinden te Mechelen, in een communistisch lokaal, zulke mensen hun plaats is in Moscou. U hebt er toch naartoe willen gaan.

Woorden, vandaag 9 october door Wuuts uitgesproken : “zo laf als de Pee zal ik niet zijn, 20 jaar uit de kerk gebleven en verleden zondag als een lijkbidder in de Achturen Mis.”

Van de Pee gesproken, Sussen pas op, een sluwe vos is in uw midden opgedoken en heeft als kandidaat de 5^de plaats bemachtigd. Dat heerschap heeft in volle café bevestigd dat er communisten op het Gemeentehuis moesten komen.

Wie ronselde laatstleden voor een afzonderlijke lijst, de Wuuts en Pee. Van zuipen en brassen gesproken, die kunnen daar lessen in geven, over hun gedrag willen we niet verder spreken. Als de vos de passie preekt, boeren pas op uw kiekens.

Dat Nante zijn geld eerlijk en met hard werken, niettegenstaande zijn zwaar huishouden, verdiend heeft. Dat hij voor de oorlog, de meeste belasting en daarmee een grote bedeling vlees kreeg. Daar hij Cyriel niet gezien heeft bij zijn 1^e terugkomst uit Oostenrijk, hij deze niet kon gefeliciteerd en zeker het V.N.V. niet nodig had.

Heeft die lasteraar de moed zich kenbaar te maken ?

Wat de herstellingswerken aan de kerk betreft, toen kwam Z.E.H Pastoor met een bestek van 450.000 frank voor, in dit geval zou de Kerkfabriek van Leest tussenkomen voor een bedrag van 150.000 frank. De gemeente gaf het werk in aanbesteding, toen beloofde de Kerkfabriek 75.000 frank als tussenkomst. De uitslag gaf 242.000 frank, waarvan we 80% toelage kregen, dus 48.000 frank te betalen door de gemeente. Gezien de kostprijs heel miniem was, verzaakte de Kerkfabriek aan tussenkomst.

Wat de 27.000 frank aan metingen betreft, deze zijn naar Ingenieur Celen gegaan en niet naar onze arme bediende.

Is nu al de gal en laster uitgespuwd, anders zullen we verder gaan met uw ganse lijst in een klaar daglicht te stellen ???

TER OVERWINNING MET LIJST Nr 1.
De eerlijke lijst van Koninklijke Fanfare St.Cecilia.

Verantwoordelijke uitgever : Konink.Fanfare St.Cecilia”.

(Drukkerij Lafosse-De Boeck, Leest)

02-03-2012 om 14:18 geschreven door Marcel Van Hoof

Foto’s :

-Stany De Decker zoals hij was.

-Aandenken aan de eremis van René De Laet.

1950 – Dat jaar verving Stany De Decker(zie foto) onderpastoor Leo De Schutter te Leest.

            Constant “Stany” De Decker was te Duffel geboren op 18 oktober 1924 en in

            1950 te Mechelen priester gewijd.

            Tot 1955 bleef hij onderpastoor te Leest waarna hij dezelfde functie waarnam

            te Mechelen-Coloma tot 1967. Dat jaar werd hij pastoor te Elewijt tot 1973

            waarna hij Secretaris van het Aartsbisdom Mechelen-Brussel werd en

            Kanunnik tot aan zijn dood op 20 mei 1994. Hij overleed in het Sint-

            Norbertusziekenhuis te Duffel.

            Als jonge priester te Leest en Coloma stortte Stany zich volledig in de parochiale

            werking. Zieken en jeugd genoten zijn speciale aandacht.

            Stany speelde viool en  was vooral bij de Leestse Chiro zeer populair.

            Zijn populariteit was zo groot dat de Leestenaars hem in 1968 een gift van 16.145

            frank overhandigden als bijdrage voor herstelling van zijn kerk te Elewijt, hij was

            toen reeds vele jaren uit Leest weg. (DB,nr.8,1968)

Passages uit zijn gedachtenisprentje :

“…Stany had een groot hart, zijn hele leven lang. Zijn hart sprak voor iedereen, zelfs in die mate dat zijn hart het sneller dan verwacht begeven heeft.

‘Jezelf geven voor de anderen’, dat was de rode draad in heel zijn leven, steeds het positieve zien in de wereld romdom hem, zijn eigen lief en leed was voor hem niet de hoofdzaak.

Als jonge priester te Leest en Coloma heeft hij zich steeds volledig in de parochiale werking gestort. Zieken en jeugd genoten zijn speciale aandacht.

Zieken konden steeds rekenen op zijn optimisme, zelfs dat korte praatje gaf hen een andere kijk op het leven.

De jeugdbeweging had een speciale plaats in zijn hart, meedoen met de jeugd, dat was zijn kenspreuk.

Iedereen herinnert zich nog het feestelijk gebeuren toen hij als pastoor afscheid nam van zijn geliefde parochie ; jaren later werd hij gevierd naar aanleiding van 25 jaar priester in Elewijt. Deze gebeurtenissen  waren slechts het topje van de ijsberg voor de waardering die hij genoot.

Zijn promotie naar een functie met zware verantwoordelijkheden in het bisdom, gevolgd door zijn benoeming tot kanunnik, geven aan dat de kerkelijke overheid overtuigd was dat zijn diep menselijke inzet een waarde had voor de gehele kristelijke gemeenschap van het Aartsbisdom Mechelen-Brussel.

Bescheidenheid heeft hem hierin steeds gesierd…Inzet en verantwoordelijkheid nemen vond hij het belangrijkste.

…”

1950 – 16 april : Plechtige Eremis van E.P. René De Laet, Witte Pater.

              Rene De Laet is een zoon van burgemeester Victor en van Julie Muyldermans.

1950 – 23 april : Monseigneur Van Eynde wijdt de drie nieuwe klokken in.

            De grote klok weegt 969 kg en geeft als toon FA. Zij draagt volgend opschrift :

            “Pace reduce campanis restitutis, Nicolai voce Deo gratulantur cives”.

            (Nu de vrede teruggekeerd is en de klokken teruggegeven, danken de burgers

            God door de stem van St Niklaas).

            Haar naam is : Niklaas.

            De kleine klok heeft als naam Jozef en weegt 325 kg, geeft als toon DO en draagt

            volgende opschriften : “Sanctus Joseph Patriae principalis Patronu ac

            secunderius paroeciae O.P.N.” “-Quotidiano pulsu ad Superna evoacre mihi est

            Josepho.-Leest 1950.”  (Heilige Jozef, voornaamste patroon van het vaderland en

            tweede patroon van onze parochie, bid voor ons. Het is aan mij, Jozef, gegeven,

            dem ensen tot het hogere op te roepen door mijn dagelijks gelui.Leest 1950)

            Peter : burgemeester Pieter De Prins, meter : Mevr. Julie De Laet-Meuldermans.

            Deze twee klokken zijn ter vervanging van de twee weggenomen tijdens de

            Tweede Wereldoorlog en die hadden een gewicht van 928 en 234 kg.

            De middenklok was niet weggenomen maar gebarsten en stemde door haar toon

            niet meer overeen met de twee nieuwe. Die klok werd hergoten.

            Zij draagt de naam van Maria, weegt 560 kg en heeft als toon LA.

            Ze heeft dezelfde opschriften als de oude : “Gij, christenen, weest toch

            eendrachtig, Maria rein zal hierin uw bijstand zijn. Leest in eendracht nu zal

            maken Macht, in vele als goede zaken”.

            Peter : Edw. Van Steenwinckel, voorzitter van de kerkfabriek.

            Meter : Mevr. Van den Brande-Piessens.

            In mei 1953 werden deze klokken volledig afbetaald : 123.776 fr.

            (87.000 fr was afkomstig van het ministerie) (DB-1956)

            Op 1 juli 1950 werden de drie klokken electrisch aangedreven, dit voor de som

            van  27.000 fr.

1950 – 13 juni : De gemeenteraad stemde een toelage van 2.000 frank “voor het

            plaatselijk comiteit der jubelfeesten”.

            Reden : “gezien in de maand juli 1950 de veldwachter zal gevierd worden om zijn

            25 jaar dienst als secretaris van de plaatselijke afdeling van de Nationale

            Strijdersbond en zijn 25 jaar dienst als veldwachter der gemeente.”

1950 – 8 augustus : De gemeenteraad stemde voor een heffing ivm afgifte van

            identiteitskaarten : 5 fr. voor het eerste paspoort, 5 fr voor een eerste duplicaat en

            10 fr voor alle volgende duplicaten.

            Personen die onvermogend waren dienden niets te betalen.

1950 – 3 november : Opening van de nieuwe bewaarschool en huishoudschool.

            (DB-1956)

1950 – 17 december : De “Bond der Kroostrijke Gezinnen” huldigde de moeders met

            tien en meer kinderen.

            De viering begon met een mis en ’s namiddags vond de feestzitting plaats in

            “de Rooselaer”.

            De moeders ontvingen een prachtige herinneringsmedaille van de Bond.

            Die werd hun overhandigd door de pastoor en de burgemeester.

            De feestrede werd gehouden door de heer Slaets, gewestelijk afgevaardigde.

            De meisjesschool droeg stukjes voor waarin de “moeder” centraal stond en

            Jan De Decker las een fragment voor van Ernest Claes : “Oorlogsnovellen :

            van een schamel moederke”.

            Na een kort woordje van dhr pastoor en secretaris Alfons Hellemans werden

            de aanwezige moeders en vaders op een koekenfeest vergast.

            (DB-1956)            

1950 – 24 december : Vernieuwing van het dak van kerk en pastorij. Bij openbare

            aanbesteding werden de werken toegewezen aan de heer Clinckart uit Hoboken

            voor de som van 243.539 fr maar gedurende de uitvoering werd deze som

            verhoogd  tot ongeveer 250.000fr. (DB-1956)          

1950 – Op 31 december 1950 telde Leest 1871 inwoners.

1951 – 31 maart : De winter 50-51 heeft een gemiddelde temperatuur van -14°C

            gekend. Zelfs scheepvaart op de Schelde heeft stilgelegen. (KH-GvM)

1951 – 21 april : De benoeming Koninklijk van de fanfare De Vrolijke Vrienden uit

            Hombeek werd gevierd in de zaal Alhambra op 22 april.

            Deelnemers waren Willen is Kunnen uit Zemst-Laar, St.-Cecilia uit Leest,

            St.-Cecilia uit Hombeek-plein, Arbeid Adelt uit Leest en St.-Martinus uit

            Hombeek-dorp. (KH-GvM)

1951 – 21 december : Heuglijke dag voor de fanfare St.-Cecilia.

            Op deze dag werd door de Koning de machtiging gegeven aan de vereniging

            de naam te dragen van “Koninklijke Fanfare Sint-Cecilia”.

            (GvM,12/10/79)                                                                                        

1951 – Op 31 december telde Leest 1858 inwoners.

1952 – De uit Hombeek afkomstige Edward Fierens werd de nieuwe koster van

            Leest. Hij was er geboren op 2 oktober 1930.

            Tot ’56 zou hij deze functie blijven uitoefenen. Tijdens zijn verblijf te

            Leest huurde hij een kamer “bij een weduwe Virginie”.

            Nadien werd hij koster te Rijmenam, waar hij in 1960 trouwde met Lina

            Van Cauwenbergh uit Zaventem.

            (De kosters van Leest. De Band-november 1985) 

1952 – 13 februari – Zitting  Gemeenteraad Leest :

            Aanwezig : burgemeester P. De Prins, schepenen P. Busschot en Th. Maes,

            de raadsleden Jan Van Riet, Victor De Laet, P. Verbeeck, Ferdinand De

            Prins en Remi Spoelders en secretaris Egied Bradt.

            Dagorde : periodieke weddeverhoging van de gemeentewerkman Hendrik

            Fierens.

            Met ingang van 1 januari 1952 werd een periodieke weddeverhoging toegestaan

            van 1.200 frank. De wedde van Hendrik Fierens werd op 47.040 frank gebracht.

02-03-2012 om 12:59 geschreven door Marcel Van Hoof

Foto: Frans Robijns, medestichter van de fanfare St.Cecilia, was 50 jaar muzikant. (zie verder)

1949 – Dat jaar bekwam de fanfare St.-Cecilia, in het provinciaal toernooi te Mechelen,

            de promovering naar 2^de afdeling.

            (GvM,12/10/1979)

1949 – 16 januari : Stichting van de VROUWENBOND VAN HET HEILIG HART.

            412 leden werden ingeschreven.

            In 1954 was E.H. De Decker proost, M. Rheinhard schrijfster en telde de

            Bond 16 ijveraarsters en 327 leden.

1949 – 5 februari : De gemeenteraad keurde het ontwerp goed, opgemaakt door de

            Provinciale technische dienst, tot het bouwen van een koolkelder en WC aan

            het gemeentehuis.

1949 – 8 april – Gemeenteraad :

            -Grafmaker en kerkhofverzorger Guillaume Symons wordt een jaarlijkse

            vergoeding van 3000 fr toegekend alsmede 50 fr per put.

            -Dokter Stuyck bekomt vanaf het schooljaar 1948-49 15 fr per leerling voor

            het geneeskundig schooltoezicht. (voordien 10 fr)

            -Hendrik Fierens, gemeentewerkman wordt benoemd in vast verband.

            -De C.O.O. benoemde tijdelijke ontvanger Alfons Hellemans in vast verband.

            De Raad bracht gunstig advies uit.

1949 – 14 april : De Kalvarieberg tegen het koor der kerk werd hersteld door de zorgen

            van de familie Peeters uit Mechelen, als nagedachtenis aan haar overleden

            familieleden rustende op het kerkhof van Leest. (DB-1956)

1949 – Mei : Ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van de fanfare St.-Cecilia werd

            een grote nationale muziekwedstrijd uitgeschreven waaraan 39 maatschappijen

            deelnamen. Het werd de voorloper van de latere Ceciliafeesten.

            Tegelijkertijd werd ook het gouden jubileum gevierd van Gaston Busschot en

            Frans Robijns, beiden waren 50 jaar muzikant.

            (GvM,12/10/79)

            Zowel Gaston Busschot als Frans Robijns waren medestichter van de fanfare

            St.Cecilia

            Eerstgenoemde was een herenboer op de Leest-Heide en woonde aan de

            Blaasveldstraat. Hij was net als zijn broer Gaston een van de eerste muzikanten

            van de fanfare geweest. Vanaf 1921 was hij gemeenteraadslid en vanaf 1939

            tot 1957 was hij schepen van onderwijs en cultuur.

            Hij wordt ook beschouwd als medestichter van het Boerenfront (zie verder).

            Frans Robijns (zie foto) woonde ook aan de Blaasveldstraat. Hij werd geboren in

            1885 en was op veertienjarige leeftijd bij de eerste twaalf fanfaremuzikanten.

            Hij werd bestuurslid in 1924 en hield dat vol tot 1959.

            Frans Robijns speelde bombardon en hield dat nog vol tot ongeveer 1962.

1949 – 16 mei : Aankoop door de parochie van 40 aren 55 ca grond met schoolgebouwen

            Kouter, gekadastreerd wijk B nr. 448/e en deel van nr. 448/f.

            Koopprijs : 161.650 fr.

            Onkosten van de akt : 23.840 fr.

            Deze school was in 1879 (schoolstrijd) gebouwd.

            In november 1950 verlieten de meisjes voor goed deze school.

            Men besloot aan de lokalen een zaal te bouwen. De eerste omhalingen brachten

            134.210 fr op. Hierna werden nog verschillende omhalingen gedaan.

            Al deze werken kosten meer dan 500.000 fr. (DB-1956)

1949 – 18 augustus – Gemeenteraad :

            -De Raad stemde voor een jaarlijkse toelage van (gemeentelijke toelage) 450 fr

            voor de vrije bestaande bibliotheek der gemeente.

            -Antoon Teuthels, koster te Leest wonende te Hombeek Geysbeekstraat 65/3

            benoemd tot klokluider mits een jaarlijkse vergoeding van 3500 fr.

1949 – september : De K.W.B. vereniging werd te Leest gesticht in september 1949.

            Er werd gestart met 49 leden.

            Onderpastoor De Schutter was hun eerste proost en Albert Van den Branden de

            eerste voorzitter. Hij had Rik Spoelders als secretaris en Gust Mollemans als

            schatbewaarder.

            Emiel Somers, Gerard De Mesmaecker, Karel Van den Branden en Louis De

            Mesmaecker waren de eerste wijkmeesters en ook Frans Lamberts en Willem De

            Schoenmaeker behoorden tot de eerste leden.

            Gedurende de jaren 1945-’49 bestond er een kleine groepering van de KWB,

            er  was echter geen vast bestuur. Tweemaal trachtte men van wal te steken maar

            telkens werden de plannen verijdeld.

            In 1950, n.a.v. het éénjarig bestaan, vond een eerste bestuursverkiezing plaats :

            Louis Verbruggen werd voorzitter, Louis Solie secretaris, Gust Mollemans

            bleef schatbewaarder en Richard Van Praet werd verslaggever.

            De Leestse KWB telde toen 36 leden.        

            In 1954 noteerde men 75 en in 1978 103 leden.

            In 1954 zag het bestuur er als volgt uit :

            Proost : E.H. St. De Decker, voorzitter : Louis Solie, ondervoorzitter : Juul Geens,

            schatbewaarder : Edward Coeckelbergh, verslaggever : Richard Van Praet,

            schrijver : L. Verbruggen.

            Wijkmeesters waren toen : Rik Spoelders, Jozef De Decker, Albert Van

            Rompaey, Albert Van den Brande en Gust Mollemans.   

            Het voornaamste doel van de Katholieke Werknemersbeweging was om haar

            leden de nodige informatie te verschaffen en hun belangen te behartigen.

            Zo werd er tussengekomen in allerlei zaken zoals de toekenning van een

            gemeentelijke bouwpremie, de dwingende vraag om een wachthuisje aan de

            spoorweg dat er ook kwam bij de treinhalte op de Heide, de verbetering van

            fietspaden en straatverlichting...

            Door tussenkomst van de KWB bekwam de Leestenaar een gemeentelijke

            geboortepremie vanaf het derde kind.

            Ook het godsdienstige, het sociale en de vrijetijdsbesteding werden niet vergeten.

            Enkele traditionele activiteiten (opgetekend in 1978) :

            kaartprijskamp tijdens de winterperiode, paasrecollectie, KWB-reis in september,

            teerfeest in october, rondgang Sint-Niklaas in december gevolgd door een Bal.

            Volleybal , verbond KWB – tornooien, voetbal : deelname aan het

            “Sinksentornooi” van SK Leest.

            In 1957 gingen ze met 35 naar de Zesdaagse van Antwerpen.

            In 1959 kende de zogenaamde “Kapellekensactie” veel succes.

            Voor 100 frank konden de Leestenaars bij de KWB kapelletjes met de Maagd

            Maria bestellen om ze aan hun gevels te bevestigen.

            In 1972 konden KWB-ers deelnemen aan zwemlessen en kaartwedstrijden.

            In 1974 werd in de schoot van de Leestse KWB een volleybalploeg opgericht,

            dat werd 10 jaar later, samen met het 35-jarig bestaan luisterrijk gevierd.

            Het dagelijks bestuur zag er in 1982 als volgt uit :

            Voorzitter : Alfons Geerts, ondervoorzitter : Theo De Prins, secretaris : Johan

            Vandeputte, penningmeester: Jozef Lauwers en verslaggever : Gustaaf Publie.

            In1984, werd door enkele KWB-jongeren gestart met een zaalvoetbalploeg.

            De leden ontvingen ook het maandblad “Raak”.

            Nationaal telde de KWB in 2003 90.000 leden waaronder 12.000 bestuursleden.

            KWB Leest telde dat jaar 120 leden waarvan een twintigtal kernleden.

            Dat waren :

            De Croes-Wouters, Esptweg 69.

            Theophiel De Prins, Alemstraat 8.

            Jo De Smet, Hoogstraat 240 Duffel.

            Franz-Johann Gieselink, Ten Moortele 37.

            Marc Lamberts, Juniorslaan 27.

            Alfons Leemans, Blaasveldstraat 24.

            Dirk Polfliet, Elleboogstraat 26.

            Gustaaf Publie, Juniorslaan 15.

            Jean-Pierre Publie, Elleboogstraat 24.

            Raphael Scheers, Dorpstraat 11.

            Geert Selleslagh,Wagenmaekersstraat 16.

            Frans Teughels, Blaasveldstraat 30.

            Frans Thomas, Elleboogstraat 3.

            Jan Tiri, Cecilialaan 12.

            Louis Vloebergh, Winkelstraat 28.

1949 – Einde ‘49 telde Leest 1861 inwoners.

02-03-2012 om 07:10 geschreven door Marcel Van Hoof

1948 – 31 juli : Leo Jozef Cornelia De Schutter werd onderpastoor te Leest.

            Hij was geboren te Ekeren op 24 september 1923. Hij zou niet lang in Leest

            verblijven, op 1 november 1950 werd hij onderpastoor in de St.-Martinus

            parochie te Zaventem.

1948 – 19 september : Een historische stoet trok door Mechelen bij de 150^ste verjaardag

            van de Boerenkrijg. De stoet was georganiseerd door het Davidsfonds.

            De inbreng van Leest bestond uit twee taferelen uit het leven van pastoor Simon

            De Heuck en stond onder leiding van Alfons Hellemans met de medewerking van

            ”Rust Roest” en de B.J.B.

1948 – 1 oktober : De gemeenteraad bracht gunstig advies uit op de vraag van de

            “Provinciale en Intercommunale Drinkwatermaatschappij der provincie

            Antwerpen”, waarbij het gemeentebestuur verzocht werd machtiging te

            verlenen op het grondgebied der gemeente tot het aanleggen van een

            waterleiding van 400 m doormeter kruising met de geklasseerde waterlopen nr. 1

            Aabeek en nr. 8 grote Bleukensloop.

            In dezelfde zitting verleende de Raad een toelage van 25.000 fr aan de Eerwaarde

            Zusters Annonciaden van Huldenberg tot het bouwen van klaslokalen.

            Mevr. Wed. Spinnael Verbruggen uit de Tisseltbaan als kuisvrouw der

            gemeenteschool aangesteld mits een vergoeding van 1000 fr per klas, hetzij

            6000 fr voor 6 klassen per jaar. Dit in vervanging van Mevr. Van Baelen-

            Spoelders die ontslag had genomen.

1948 – 3 december – Gemeenteraad :

            “...De Raad, gezien onze beslissing van 4/10/1947 waarbij besloten werd aan

            particulieren die de electriciteitsuitbreiding willen doen van hun ver afgelegen

            hoeven, een gemeentelijke toelage te verleenen tot financiering dezer werken;

            gezien het voorstel gedaan aan al de particulieren door E.N.B. aan die nog

            niet aangesloten zijn met het electrisch net en waarvan het College van

            burgemeester en schepenen in kennis werd gesteld bij brief van 16/11/1948;

            overwegende dat met de aansluitingen van verleden jaar de waarborg volgens

            het bestaand contract merkelijk werd verminderd, namelijk van 3692,50 fr

            werd teruggebracht tot 2703,50 fr bij het volgend jaar;

            overwegende dat het beter is tussen te komen in de financiering dezer

            uitbreidingen dan het bestaande contract uit te breiden en de waaarborg te

            bereiken, terwijl de uitbreiding van het vroegere aangegane contract de lasten

            der gemeente zou verzwaren, om deze redenen besluit :

            aan de inwoners die de electriciteitsyuitbreiding van hun verafgelegen hoeven

            laten uitbreiden en hieronder vermeld een gemeentelijke toelage te verlenen

            tot de uitbreiding van het electrisch net, als volgt :

            1. Slachmuylsers Emiel, Kapellebaan  4575 fr

            2.Schaerlaeken Melanie, Kapellebaan  5310 fr

            3. Van den Brande Kamiel, Tinneschuurstraat 5103 fr

            4. Weduwe Scheers, Tinneschuurstraat 5103 fr

            5. Van Aken Alfons, Kouter  4710 fr

            6. Verbeeck Jozef, Juniorslaan 3480 fr

            7. Fierens Victor, Juniorslaan 3480 fr

            8. Van Meerbeeck Jean, Juniorslaan  3240 fr

            9. Geerts kinderen, Grote Heide, 5373 fr

            10. De Muyer Leonard, Grote Heide 5373 fr.

            Samen : 45.747 fr”

            In geheime zitting werd een wijziging aan de wedden van het gemeentepersoneel

            gestemd. Deze nieuwe barema’s zouden gelden vanaf 1 juli 1948.

1848 – Einde 1948 telde Leest 1864 inwoners.

02-03-2012 om 06:07 geschreven door Marcel Van Hoof

            Bij haar 55-jarig bestaan in 2003 stond de Chiro van Leest, “de Zenedijkers”als

            grootste jeugdvereniging van de gemeente voor een belangrijke opvoedende taak.

            Elke zondag vanaf 14 u liepen de hemen vol enthousiaste kinderen die door een

            sterk team van leidingsmensen begeleid werden i.s.m. hun volwassen begeleiders.

            Proost was Dirk De Gendt en VB  Ben Jacobs, Kleine Heide 31.

            Hoofdleiders : Wim Slachmuylders (Juniorslaan 16) en Stijn Van den Eede

            (Keepstraat 4)

            Andere verantwoordelijken van de jongens :

            Sloebers : Wout Vermeeren, Steven De Wit en Stijn Van de Voorde.

            Speelclub : Stijn Van den Eede en Tim Bruggeman.

            Rakkers : Stijn Van den Broeck en Benny Sintebin.

            Toppers : Jelle Van Cauwenbergh en Wietse Van Daele.

            Kerels : Nick Publie en Jef Van Daele.

            Aspiranten : Gert Huysmans, Wim Slachmuylders en Pieter Van Waeyenberghe.

            Meisjeschiro           

            Gegroeid vanuit de “Landelijke Jeugd” kwam in 1963 de officiële start voor

            de meisjes, onder leiding van Hilda Silverans en Reinhilde Verbruggen.

            In 1973 was het ledenaantal van de meisjeschiro aangegroeid tot 70 en in

            ’72 gingen ze met 55 op bivak.

            In 1973 zag de leiding van de meisjeschiro er zo uit :

            Speelclub : Agnes Lamberts en Marleen Huysmans.

            Kwiks : Mieke Sneyers en Wikke Lauwers.

            Tippers : Maria Lamberts en Myriam De Laet.

            Tiptiens : Gerd De Prins en Lilianne Alewaters.

            Aspi’s : Greet Verbeeck.

            In 1980 begonnen ze hun nieuw chirojaar met 106 meisjes.

            De allerjongsten waren toen ondergebracht onder “de prutskes” en hun leidsters

            waren Chris De Smet, Veerle Van Assche en Els De Maeyer.

            De “speelklubbers” werden geleid door Bea Lamberts en Ingrid Vets.

            Lief Lamberts, An Polfliet en Kris De Smet ontfermden zich over de “kwiks”.

            De leiding van de “tippers” was in handen van Renild Segers, Krista De Prins,

            en Mia Lamberts.

            Vera en Frie De Prins namen de “tiptiens” onder hun hoede en de “aspi’s” werden

            geleid  door Lus Van Roy (die tevens hoofdleidster was), Rita De Maeyer (tevens

            hulphoofdleidster) en Mie Lefever.  

            Meisjesleiding 2003 :

            Proost : Dirk De Gendt. VB : Peggy Siccard.

            Hoofdleidster : Ann Slachmuylders.

            Andere verantwoordelijken :

            Prutsen : Ann Selleslagh en Leen Leemans.

            Speelclub : Lesley Selleslagh en Kathleen Lamberts.

            Kwiks : Ann Slachmuylders en Annelies Rodet.

            Tippers : Tina Vanden Eynde en Loes Lemmens.

            Tiptiens : Kelly Goossens en Nathalie Spruyt

            Aspiranten : Katrien Leemans en Julchen Neefs.                      

            (Bronnen : Diverse jaargangen van De Band,GvM, 22/1/1973, 24/1/1978,

            1/10/1987, 5/10/1987,folders)

1948 – 15 juni – Gemeenteraad :

            “...De Raad besluit een contract met de stad Mechelen af te sluiten mits een

            jaarlijkse bijdrage van 2,50 fr per inwoner en een vast recht van 1000 fr per

            oproeping, als lid van het gewestelijk brandweerkorps Mechelen.”

1948 – 6 juli : Bij het B.J.B. sportfeest in Leest haalde de afdeling van Hombeek de

            eerste prijs in het koordtrekken. In de acht andere proeven liep het voor

            de Hombekenaars slechter af. Ze werden laatste van de negen deelnemende

            groepen. (KH)

1948 – 29 juli :  In de zitting van de gemeenteraad kreeg Hendrik Fierens een vaste

            benoeming als gemeentewerkman. Hij vervulde deze functie van 1/1/1937.

02-03-2012 om 05:59 geschreven door Marcel Van Hoof

Foto :  einde jaren ’50. De processie passeert de Scheerstraat. Ook de Chiro was van de partij.

            De Chiro te Leest

            Toen in 1948 de Leestse jongenschiro officieel boven de doopvont werd

            gehouden, was dit plan van stichting reeds veel vroeger gerijpt.

            ’s Zondags werd de Leestse jeugd verplicht naar de “catechismus” te komen en

            omdat de verveling soms toesloeg besloot E.H. De Schutter om op de

            zondagnamiddagen maar wat spellekens en ontspanning te geven.

            Zo ontstond de Leestse jongenschiro.  

            Jan De Decker en Gaston Keulemans waren de eerste groepsleiders.

            Laatstgenoemde zou in 1956, na 8 jaar dienst, afscheid nemen.

            Als hemen hadden de chirojongens de lokalen van de vroegere meisjesschool

            in de Kouter.

            Onder  de leiders Juul Muysoms en Miel Polfliet was Stany De Decker proost.

            Hij was het die de grondslag legde van de nieuwe chirolokalen.

            Met de Franciscamer pater Clementiaan en pater Omer stond de Leestse chiro

            onder de invloed van de “Bruine Paters” van Mechelen.

            De grote verhuis naar de nieuwe lokalen gebeurde in 1960, onder

            hoofdleider Louis Vloebergh, Eddy Beterams en proost Verbiest.   

            In 1954 was Emiel Polfliet groepsleider, leiders waren toen Louis Vloebergh,

            Juul Muysoms, Karel Fierens, Eddy Beterams en Gaston Keulemans.

            Toen Miel Polfliet, op 4 april 1956, in het huwelijk trad met de BJB-leidster

            Mariette Coeckelbergh, was dat te Leest een heuse gebeurtenis.
            Zijn laatste woorden als leider werden nadien nog vaak herhaald : “In een geest

            van kameraadschap bouwen wij samen aan het onvoltooide monument : de

            chiro.”

            Dat jaar telde de Leestse jongenschiro 60 leden. Louis Vloebergh, Eddy Beterams

            en Gaston Keulemans waren het langste lid.

            Op het einde van 1956 werd een georganiseerde recrutering gedaan in de enige

            wijk van Leest die ondervertegenwoordigd was : de Heide.

            Met succes en het ledenaantal steeg boven de 70.

            Datzelfde jaar verstevigden Jos Verlinden en Ferdy Polfliet de rangen der leiders,

            evenals Jos De Smet en Jan Vloebergh die de burchtknapen onder hun hoede

            namen en nam leider Juul Muysoms ontslag als groepsleider. Hij werd opgevolgd

            door leider Louis Vloebergh.

            Op datum van 16 augustus 1954 kan u in deze kronieken een volledig verslag

            van een chiro-bivak meemaken. Auteur : Louis Vloebergh.

            In 1957 kwam Guido Hellemans het leiderskorps vervoegen. De groep zag

            er toen als volgt uit :

            Burchtknapen (hadden hun plechtige communie nog niet gedaan) : 36 jongens en

            3 leiders : Eddy Beterams, Jos Verlinden en Guido Hellemans.

            Knapen : 17 jongens en 3 leiders : Jan Vloebergh, Rik Van den Vondel en Jos De

            Smet.

            Kerels : (boven de 14 jaar) 12 jongens en 3 leiders : Louis Vloebergh, Freddy

            Peirs en Ferdy Polfliet. Louis Vloebergh was groepsleider.  

            Na hoofleider Karel De Borger deden de paters Assumptionisten van Kapelle-

            op-den-Bos te Leest hun intrede met pater Karel Van Aken.

            De speelclub, de jongste en de 5^de afdeling van de chirojongens, werd opgericht

            onder hoofdleider Roger Silverans in 1967.

            Na hem werden Mark Leemans en Mark Lambrechts hoofdleider.

            In 1973 bij de viering van het zilveren jubileum telde de vereniging 80 leden.

            De leiding van de jongenschiro zag er toen als volgt uit :

            Speelclub : Guido Mollemans.

            Rakkers : Frans Lamberts

            Toppers : Marc Lamberts en Luc De Prins.

            Kerels : Frans De Decker en Frans Huysmans.

            Aspi’s : J. Van den Heuvel.

            Dat jaar, 1973, startte de eerste jeugdcross, initiatief van o.a. Jan Van den Heuvel,

            Frans De Decker, Gert De Prins en Liliane Allewaters en simultaan werd VEVOC

            (Vereniging van Oud-Chiroleden) gesticht.

            Aanvankelijk gestart met enkele idealistische oud-chiroleiders groeide deze

            vereniging tot 200 leden.

            Bedoeling van Vevoc was en is nog steeds een morele en daadwerkelijke steun

            te geven aan de plaatselijke Chiro-afdelingen en er werd naar getracht

            activiteiten te organiseren waarbij zoveel mogelijk Leestenaren kunnen betrokken

            worden.   

02-03-2012 om 05:57 geschreven door Marcel Van Hoof

Foto : Eén van de oudste foto’s van de Leestse Chiro, genomen tijdens een bivak in Velm.

           Rechts onderaan medestichter Jan De Decker.

1948 – September : Stichting Jongenschiro te Leest

            In samenwerking met Jan De Decker en de Hombeekse leiders J. Daelemans en

            Troch stichtte onderpastoor De Schutter de Leestse jongenschiro.

            De Chiro

            Chiro : van de Griekse letter x (chi) en r (ro), beginletters van Christos, ontstond

            in feite veel vroeger dan het jaar 1934 waarop de beweging uitgesproken als

            Chiro naar buiten trad.

            Chiro ontstond uit de katholieke patronaten waarvan de vroegste sporen terug te

            vinden zijn in de arbeiderswereld van Gent in 1850. Zowat in alle steden in

            Vlaanderen rezen de patronaten vanaf dat jaar, meestal onafhankelijk van

            mekaar, in de verschillende parochies als paddestoelen uit de grond.

            Ze werden geleid door sociaal bewogen parochiegeestelijken en hadden de

            “godsdienstige, geestelijke en huishoudelijke” vorming op het oog van jongeren

            -meisjes zowel als jongens- uit de volksklasse.

            Aanvankelijk heette de beweging trouwens “Chiro van het Verbond der

            Patronaten van Vlaanderen”.

            Vanaf 1934 ging Chiro zich meer en meer zelfstandig profileren.

            Geheel in de geest van tijdsvernieuwing, nieuwe orde en romantiek, kenmerkend

            voor de jaren dertig, ontstond ook een totaal nieuw vocabularium. Het heette niet

            langer meer in verouderde termen van patronaatsjongen, patronaatsactiviteiten,

            patronaatsbestuurder maar : Chiro-kerels, Chiro-actie, Chiro-leider.

            Trouw en ridderschap weerspiegelden zich in nieuwe slogans zoals : “Aan

            Christus-Koning, Trouw !”

            De vader van deze vernieuwde beweging in de schoot van de Vlaamse Patronaten

            was de Antwerpse priester Jos Cleymans, die toen algemeen secretaris was van

            het Jeugdverbond voor Katholieke Actie (JVKA).

            Hij wou een moderne invulling geven aan de oubollige patronaatsbeweging.

            Cleymans introduceerde nieuwe elementen zoals spelen in de openlucht, de

            Christus Koninggedachte, de banier met de Griekse letters Chi en Ro, het

            Chiro-uniform en de kentekens.

            Chiro kwam resoluut op voor godsdienstige en pedagogische vernieuwing.

            WO II versnelde het proces van afbraak van de patronaten maar vertraagde de

            groei van de Chiro.

            Van 1940 tot 1944 werd gewerkt in de illegaliteit, want de Duitse bezetter had

            alle werking van de meeste jeugdorganisaties verboden.

            Door vele mensen scheef bekeken wegens de wat militairistische aanpak zou

            het tot 1950 duren voor de beweging echt groot werd.

            In de naoorlogse periode kende Chiro een ware explosie. Van jaar tot jaar nam het

            ledenaantal toe. Een absoluut hoogtepunt werd bereikt in 1975 toen de beweging

            was uitgegroeid tot 120.000 leden.

            Maar van dan af begonnen de schokgolven van revolutionaire vernieuwing en

            maatschappijkritische ingesteldheid van het einde van de woelige jaren zestig

            pas voor goed massaal naar de basis door te dringen en ging het steil bergaf.

            Dat had ook te maken met een spectaculaire daling van het geboortecijfer in

            Vlaanderen.

            Bij de aanvang van de jaren ’80 was Chiro compleet verwaterd tot vrijblijvende

            afzonderlijke spel- en bezigheidsclubjes, die, vrij ongedisciplineerd, elk hun

            eigen weg gingen, inspelend op plaatselijke toestanden en situaties.

            Van een samenhangend, zinvol en inhoudelijk geheel was nauwelijks nog sprake.

            Ontkerstening en secularisatie trokken ook hier diepe sporen.

            De accenten lagen vooral op het maatschappelijk gebeuren, op een kritische

            ingesteldheid, op vrede, gastarbeiders, sexualiteit, emancipatie, democratisering,

            relatiebeweging, Derde Wereld.

            Aan godsdienstvorming en –verdieping werd nauwelijks nog tijd besteed.

            Nadat Chiro jarenlang in de Vlaamse jeugdorganisaties vooraan had gestaan als

            een “voorhoede van de Kerk” was dit geleidelijk afgezwakt tot “kerkelijk niet,

            katholiek wel”, later tot “katholiek niet, christelijk wel” en uiteindelijk tot

            “christelijk niet, evangelisch wel”.

            De maatschappij evolueerde in al haar geledingen pluralistisch.

            De jongeren kregen het moeilijker, vroeger leek alles immers vanzelfsprekend,

            toen  stelden de gelovigen zich weinig vragen.

            Een groeiende aandacht ging nu naar de parochiegemeenschap.

            Chiro speelde ook in op de parochiale jeugdzorg. Het teloorgaan in veel groepen

            van de priester, eerst bestuurder, dan proost, werd nu opgevangen door het

            inzetten van de zogeheten V.B. of veebee, de volwassen begeleiders, veelal

            jonggehuwden, oud-chiro’s, die zich voor één of twee jaar engageerden om de

            groep niet te leiden maar te begeleiden.  

            Ook politiek werd niet uit de weg gegaan.

            In 1987 verklaarde nationaal leider Jan Maertens aan Gazet van Antwerpen :

            “Als jongerenbeweging durven wij standpunten in te nemen zo bv. inzake

            bewapening, vrede, apartheid.

            In essentie is ons doel nog steeds hetzelfde gebleven : de jongeren helpen

            opgroeien tot volwaardig menszijn, er gemeenschapsmensen van maken en geen

            egoïsten...”

            In 2003 was Chiro nog steeds de grootste Vlaamse jeugdbeweging met zo’n

            100.000 leden.

            Bekende Oud-Chiro-leden waren o.a.Willy Kuypers (Oud-parlementair en

            burgemeester van Herent), Paul Akkermans (Oud-Minister in de Vlaamse

            Regering), Nelly Maes (Volksvertegenwoordigster), Paul Van Grembergen

            (Oud-Minister) en Lode Bertels (Oud-senator en burgemeester van Brasschaat).

02-03-2012 om 05:51 geschreven door Marcel Van Hoof

Foto : voorlopige leerkracht Juul Florentijn Teughels.

1947 – 1 januari : De zitpenningen van de raadsleden worden vanaf heden op 100 fr

            gebracht. (GR-28/4/1947)

            De wedde van de burgemeester werd vastgesteld op 10.000 fr per jaar en de

            schepenen 3.000 fr per jaar.

1947 – Op 14 april overleed Jozef Rheinhard, koster-organist der parochie sinds

             1/5/1916.

            Jozef Rheinhard was geboren te Mechelen op 23/2/1879.

1947 – 28 april – Gemeenteraad :

            “...8^e punt. Benoeming der leden van de C.O.O.

            De Raad in geheime zitting gaat over tot de stemming van vijf titelvoerende leden

            waarvan de uitslag luidt :

            Diddens Constant       10 geldige stemmen

            Piessens Frans            5 geldige stemmen

            Lauwens Louis            4 geldige stemmen

            Silverans Karel           4 geldige stemmen

            De Wit Louis               4 geldige stemmen

            De plaatsvervangers werden alzo verkozen :

            Polspoel Frans            6 geldige stemmen

            Potoms Gustaaf          5 geldige stemmen

            Diddens Louis             4 geldige stemmen

            De Prins Ferdinand    4 geldige stemmen

            Schaerlaeken Victor   4 geldige stemmen

            De Smet Edward        4 geldige stemmen

            Als 2^de plaatsvervangers werden verkozen :

            Beullens Constant      4 geldige stemmen

            Somers Emiel             4 geldige stemmen

            Van Beersel Jozef       4 geldige stemmen”.

            9^e Punt – Tuchtactie tegenover de heer De Leers.

            Besloten werd de heer De Leers ter beschikking te stellen bij ordemaatregel met

            een wachtwedde gelijk aan de helft van de laatste activiteitswedde.

            “...9^e punt : tuchtactie tegenover den heer De Leers onderwijzer schoolhoofd.

            De Raad in geheime zitting : gezien de handelingen van den heer De Leers tijdens

            de bezetting groote opspraak hebben verwekt bij de bevolking en bij de

            schoolgaande jeugd, gezien uit het onderzoek is gebleken dat den heer De Leers,

            tijdens de bezetting propaganda heeft gemaakt voor den vijand en dat hij

            Duitschgezind was, gezien den heer De Leers als lid is uitgesloten van den

            N.S.B. uit Leest alsook uit den invaliedenbond te Mechelen.

            Gehoord den heer De Leers in zijn middelen van verweer uiteengezet door hem

            zelf ter zitting waarvan hij weigert een verklaring op te stellen en te teekenen.

            De Raad gaat over bij geheime stemming tot het ja of niet toepassen van een straf,

            namelijk ter beschikking stelling bij ordemaatregel met een wachtwedde gelijk

            aan de helft van de laatste activiteitswedde.

            Er werden 9 witte briefjes uitgedeeld aan de negen tegenwoordig zijnde

            raadsleden.

            Na een pauze werden alle briefjes ingezameld, nageteld en geopend ;

            De uitslag luidt als volgt, ja : vijf briefjes en vier witte briefjes.

            Bijgevolg werd besloten den heer De Leers ter beschikking te stellen bij

            ordemaatregel met een wachtwedde gelijk aan de helft van de laatste

            activiteitswedde.

            Kennis van deze beslissing zal aan den heer De Leers gegeven worden.

            Afschrift dezer zal ter goedkeuring aan de Bestendige Deputatie overgemaakt

            worden.

            Waren aanwezig op deze Raad : burgemeester Petrus De Prins, schepenen P.

            Busschot en Th. Maes en de raadsleden Jan Van Riet, Victor De Laet, Ernest De

            Win, Petrus Verbeeck, Ferdinand De Prins en Remi Spoelders.  

1947 – 4 oktober  : De beslissing van het College wordt bekrachtigd door de

            gemeenteraad  betreffende de aanstelling als voorlopige leerkracht van de

            gemeentelijke jongensschool  van Juul Florentijn Teughels.

            In dezelfde gemeenteraad stemde de raad voor een vergoeding van 900 fr per jaar

            voor onderhoud van rijwiel en 300 fr voor schoenen voor de veldwachter.

1947 – Einde 1947 telde Leest 1857 inwoners.

01-03-2012 om 18:59 geschreven door Marcel Van Hoof

1947 – Pieter De Prins werd burgemeester en dit tot 1958.

            Jan De Decker nam van hem voor “De Band” in april 1954 volgend intervieuw

            af :

            “...de vermoeide ogen van de zeventiger kregen een sterke glans toen hij sprak

            over zijn prilste jeugd en over het leven aan de ouderlijke haard in de landelijke

            gemeente Meise, alwaar hij op 30 september 1885 werd geboren als eerste kind

            van een landbouwersgezin.

            Als oudste van negen (vier jongens en vijf meisjes) moest hij hard werken.

            Op 16-jarige leeftijd 10 hectaren oogst mee helpen pikken met de hand is

            voorwaar geen kleinigheid, evenmin als stenen bakken voor boerderijen en

            huizen.

            Toen hij dit aanstipte tuurde hij door het raam, als met weemoed kijkend naar

            z’n zonen die werkten op het erf, terwijl hij met zijn verweerde handen, die

            spreken van lange jaren onverpoosde moeizame arbeid, de poes streelde die

            ronkend op z’n schoot te slapen lag...

            Ja, allen zijn zonen : fllinke twijgen aan ’n sterke stam ontsproten. Zo weet hij

            het bedrijf in veilige handen.

            Starend door het raam, als zocht hij naar een ver uitzicht over landen en weiden

            en ruimte en tijd, vertelde de burgemeester ons over de oorlog 1914-18.

            In 1914 kocht vader De Prins een hoeve te Ramsdonk. Daarna moest men

            vluchten gaan, alles achterlatend, ook de koeien in de stal.

            Pieter verbleef gans de oorlog in Frankrijk en diende er de boeren voor 1,25 fr

            per dag. Eindelijk kon hij dan terugkeren en bracht zeven vaarzen en een veulen

            mee : een treinreis van 17 dagen.

            Daarna ging hij nog eens terug en kwam te paard af van Cherbourg in 8 dagen.

            Pieter De Prins huwde met Cornelia Maria Meskens uit Wolvertem, die er op

            14 februari 1889 werd geboren. (zij overleed  op 23/9/1972)

            Dit huwelijk schonk hen zeven kinderen : Marcel, Frans, Jan, Julia, Maria, Albert

            en Mariette.

            In 1921 kocht hij de “Rendelbeekhoeve” van graaf de Bethune.

            In 1944 werd hij tot burgemeester van Leest benoemd, tevoren was hij eerste

            schepen...”

            Een edel mens ging heen !

“Het verscheiden van wijlen de heer P. De Prins, Ere-Burgemeester, viel als een donderslag in de gemeente, het was dan toch nog zo snel gegaan, nadat iedereen mocht verhopen hem nog lang te mogen behouden.

Het was den ook op vrijdag 8 april j.l. dat onder een grijze hemel en bij motregen, zijn vrienden hem op de lange tocht vergezelden en onder “treurmuziek” ter kerke gingen.

Honderden woonden de kerkelijke dienst bij in de parochiale kerk van St.-Niklaas, waar het stoffelijk overschot stond opgebaard, omringd door brandende kaarsen en een enorme bloemenkrans vanwege de K.F. St.-Cecilia ter nagedachtenis en huldeblijk aan hun overleden Ere-Voorzitter.

Een massa volk toog ten offer waaraan geen einde scheen te komen, om dan bij het zingen van het “In Paradisum” naar zijn laatste rustplaats te gaan, aan de zijde van zijn voorganger Voorzitter der Fanfare wijlen F. Piessens.

Na de laatste gebeden aan het open graf werd respectievelijk door de heer Emiel Verschueren, burgemeester en de heer August Lauwers, secretaris van de K.F. St.-Cecilia

een lijkrede uitgesproken, die wij graag in “extenso” laten verschijnen, omdat daaruit ten overvloede zal blijken hoezeer hij werd aangezien door hen, die zijn vrienden waren.

Het was voor beiden een zeer droeve opdracht en plicht zich voor de laatste maal tot hem te richten, die hun stem hoorde van uit de Hemel, waar hem reeds de beloning was ten dele gevallen, die gegeven wordt van hen, waarvan kan getuigd worden : hij was een edel mens !

De heer burgemeester sprak in naam van het gemeentebestuur, alsmede in naam van de bevolking volgende zeer inslaande rede uit :

“Dames en heren, voor het gemeentebestuur is het een pijnlijke plicht hier vandaag een onvoorziene hulde te brengen aan degene die ons voor altijd verlaat, oud-burgemeester Pieter De Prins.

Niettegenstaande zijn wankelbare gezondheidstoestand van voor enkele maanden, was hij de laatste dagen erg verbeterd, zodat niets een zo plotseling afstervern liet voorzien.

Maar helaas, de dood daagt op zonder waarschuwen en slaat onmeedogend toe.

Onze vriend is heengegaan. Nooit meer zullen we zijn sympathieke stem horen. Zijn bekend figuur is voor altijd verdwenen.

Hij was een eenvoudig en hartelijk mens, vrij en ongedwongen in zijn gezegden en bedoelingen.

Hij nam zijn publiek-ambt ter harte en volbracht het met alle toewijding. Hij was energiek trouw aan zijn ideaal, en wist iedereen door zijn liefde en gulheid over te halen.

Maar hij was bovenal een mens vervuld met humanitaire gedachten en brede opvattingen. Iedereen onthaalde hij met dezelfde bezorgdheid, dezelfde voorkomendheid. Zijn opgang dankte hij aan zichzelf, aan zijn onverpoosd werk.

Dank aan zijn volharding en zijn oprechtheid, tegenover allen wist hij het te brengen : eerst tot gemeenteraadslid, dan tot schepen om te besluiten met burgemeester, ambt dat hij gedurende tien jaar met toewijding heeft vervuld ten bate van de gemeente.

Sinds 1959 genoot hij een welverdiend rustpensioen.

Wij allen hier aanwezig, betreuren ten zeerste dat dit rustpensioen niet langer heeft mogen duren.

Dat hij evenwel gerustgesteld weze, de tegenwoordigheid van zovele collega’s, dorpsgenoten en vrienden is een bewijs van menselijke solidariteit, die later haar daadwerkelijke weerklank zal hebben.

Hij mag in vrede rusten, hij die met zijn hulp zoveel deed om de welstand onzer medeburgers en dorpsgenoten te verbeteren. Aan ons is het geboden, zijn werk voort te zetten door te trachten zijn sporen te volgen op de weg der ware broederlijkheid en naastenliefde.”

Na deze rede nam de heer Lauwers, namens de Koninklijke Fanfare St.-Cecilia het woord, om dezes medevoelen aan de bedroefde familie te betuigen, en zulks in volgende bewoordingen :

“Beste vriend Pieter, achtbare familieleden, waarde omstaanders.

Het is met de grootste aandoening dat ik mij als secretaris van de K.Fanf. St.-Cecilia en als tolk der gevoelens van al onze muzikanten en leden eerbiedig nederbuig over het stoffelijk overschot van onze zeer beminde Ere-Voorzitter Pieter De Prins.

En ik ben er zeker van dat gij ons hier vandaag verwacht had om u een laatste vaarwel toe te sturen.

Vervuld met de innigste medegevoelens bieden wij aan zijn ontroostbare echtgenote en naastbestaanden de verzekering van onze deelneming in hun smart.

(...)

Van onze vriend Pieter De Prins mag gezegd worden dat hij een groot mens is geweest.

Inderdaad een schoon en edel mens leefde in een ietwat tengere gestalte.

Eenvoud was zijn adel, tot de eenvoudigsten ging ook zijn hart.

Aan het hoofd van zijn gezin heeft hij eerlijk en volhardend de strijd van de voorbeeldige familievader gestreden, daarom dat wij hulde brengen aan dit werkzaam leven.

Uw ambt van voorzitter dat gij meer dan 25 jaar aan onze Fanfare hebt vervuld was dit van een begrijpend, plichtsvol en rechtschapen man. Met hart en gedachten zijt gij steeds onze vereniging trouw gebleven, zo ook zullen wij uwe gedachtenis in ere houden.

Gij waart ook een goed kristen mens met een uitgesproken voorliefde voor de zwakken en verdrukten, want ontelbaar zijn de vrienden die bij u baat en steun hebben gevonden.

Onze vereniging zal U, aan wien we zoveel dank verschuldigd zijn nooit kunnen vergeten.
Voortaan zal uw lichaam rusten hier op dit oude kerkhof, volgens uw laatste wilsbeschikking, zij aan zij, van uw goede vriend en trouwe kameraad, waarmee ge in de schoot van onze Fanfare St.-Cecilia zovele gelukkige dagen hebt gekend.

Samen zult gij van in den Hemel de voorspraak bij den Heer afsmeken om heil en zegen over onze vereniging te laten neerkomen.

Beste vriend Pieter, wij danken U een laatste maal, diep gemeend, voor al het edelmoedige, het goede en het schone dat gij voor onze maatschappij gepresteerd hebt.
Rust zacht in vrede, en tot weerzien in den Hemel !”                   

01-03-2012 om 18:46 geschreven door Marcel Van Hoof

1946 – Antoon (Tony) Teughels (° 1927, + 1985) werd koster en dit tot 1952.

            Na Rheinhard kende Leest nog enkele tussenkosters, die slechts een paar

            jaar aanbleven en daarna elders hun geluk gingen zoeken.

            Tony Teughels was te Leest geboren op 13 maart 1927 als zoon van

            Door uit “de Roozelaer” en van Emma Blommaert.

            Hij overleed op 24 mei 1985 bij de zusters Franciscanessen in de Mechelse

            Katelijnestraat.

            (De kosters van Leest, De Band-november 1985)

1946 – 31 januari : Aangifte van aardappelen.

            “Alle landbouwers worden verzocht donderdag a.s. op het gemeentehuis aangifte

            te doen van de hoeveelheid aardappelen die zij nog kunnen leveren.

            Zelfs indien zij niets meer over hebben, moeten zij zich nog aanbieden om zulks

            te bevestigen.” (KH-GvM)

1946 – 11 februari : “Achterblijvers : maandag a.s. uitreiking der zegels van de nieuwe

            periode aan de niet-producenten die nog niet om hun zegels kwamen.

            Medeische getuigschriften, afgeleverd tot het bekomen van 50 kg kolen, moeten

            den derden dag na de aflevering op het gemeentehuis binnengebracht worden.”

            (KH-GvM)

1946 – 27 februari – Eerste gemeenteraad van 1946.

            Die werd bijgewoond door Petrus De Prins, burgemeester, Prosper Busschot, Joh.

            Nuytkens, schepenen, Karel Silverans, Victor De Laet, Frans Boonen, Jozef

            Apers en Henri Verbeeck, raadsleden en Frans Huysbrechts d.d. secretaris.

            -Eedaflegging van nieuw raadslid Henri Verbeeck.

            -Herzien beslissing van 2 november : “Gezien zijn bijzonderen geestestoestand,

            voortvloeiende uit zijn verwondingen opgeloopen tijdens den oorlog 1914-18, en

            hij maar gedeeltelijk verantwoordelijk is voor zijn daden gesteld tijdens de

            bezetting, besluit bij algemeen stemmen den heer De Leers te ontzetten uit zijn

            ambt met rustgeld.”

            -Johannes Nuytkens verkozen tot schepen met 8 stemmen op 8.

            -De Raad zal de provinciegouverneur verzoeken de nodige stappen te doen tot

            terug indienstneming van gemeentesecretaris Bradt, die geschorst was.

            (Deze schorsing verviel op 6.2.1946)  

1946 – 6 maart : Rantsoenzegels voor duivenvoer

            “De duivenliefhebbers kunnen de zegels, bestemd voor de bevoorrading der

            reisduiven op het gemeentehuis komen afhalen. Voor elke zegel kan men zich,

            tegen betaling, 6 kg gemengd voeder aanschaffen.” (KH-GvM)

1946 – Op zondagen 28 april en 5 mei 1946 – Iets eenigs te Leest.

            GROTE BAKSCHIETING voor een schoon soortig viggen bij Emiel De Kock

            (Vet) Winkelstraat, Leest. (advertentie in Het Goede Zaad)

1946 – 5 juni – Gemeenteraad :

            “...de Raad besluit het electrisch net uit te breiden tot alle woningen.”

           Kostprijs : 140.035 fr waarvan de betrokkenen 10% dienden te betalen.

            In dezelfde Raad werd beslist gemeentewerkman Hendrik Fierens, die tot

            dan per uur betaald werd, een jaarwedde toe te kennen. Deze werd bepaald

            op 14.000 frank  (12.000 frank vermeerderd met vier tweejaarlijkse verhogingen

            van 500 frank omdat Hendrik Fierens in dienst was sedert 1/1/1937)

1946 – 2 juli – Gemeenteraad :

            Vergoedingskosten geschenk pastoor :

            “...de Raad besluit éénparig een krediet te stemmen van 2.000 fr voor het

            aankopen van een geschenk ter gelegenheid van het gouden priesterjubileum

            van E.H. Pastoor Jozef Beuckelaers.”

1946 – 20 augustus – Gemeenteraad :

            “...3^e punt. Toelage aan den Nationalen Strijdersbond van Leest voor het

            oprichten van een monument.

            De Raad besluit het te kort van 5.500 fr voor het oprichten van een monument ter

            eere der oorlogslachtoffers te geven aan den Nationalen Strijdersbond van

            Leest.”

1946 – 1 oktober – Gemeenteraad :

            “...De Raad, gezien het verzoek van den heer Coemans grondeigenaar te

            Mechelen tot het verleggen van het voetpad nr. 63 in de Bist, gezien de

            daarbijgevoegde uittreksels uit den atlas der buurtwegen, gezien het commode en

            incomode des aangande waaruit blijkt dat er geen bewaren zijn ingekomen,

            besluit den voetweg nr.63 te verleggen zoals aangeduid op de daarbijgevoegde

            plannen...”

1946 – 24 november – Gemeenteraadsverkiezingen.

            Werden verkozen : Busschot Prosper, De Prins Petrus, De Laet Victor, Van Riet

            Jan, De Win Ernest, Verbeeck Pieter, De Prins Ferdinand, Maes Theophiel en

            Spoelders Remi.

            Eerste schepen werd Prosper Busschot, tweede schepen Theophiel Maes.

            (GR-18/1/1947)

1946 – Op 31 december telde de gemeente Leest 1813 inwoners.

Foto’s gemeenteraadsleden :

-Prosper Busschot, (schepene)

-Ferdinand De Prins

01-03-2012 om 18:39 geschreven door Marcel Van Hoof

            In  de periodiek “De Band”, editie oktober 1957 stond een “In Memoriam” :

            “In Memoriam : de oude bromfiets van Mr Pastoor (Nova et Vetera)

            ...Verleden maand is een bekende figuur van ons heengegaan : de oude brommer

            van onze Mr Pastoor... Het was een veelbesproken figuur. Gedurende de jaren

            dat hij onder ons verbleef, heeft hij zich doen kennen als een harde wroeter, die

            door weer en wind, over alle mogelijke modder- en slijkwegen, duizenden

            kilometers heeft afgelegd.

            En dat aan een snelheid die ons allen hartkloppingen heeft bezorgd, die het leven

            onzer kiekens en honden dikwijls aan de rand van de eeuwigheid heeft gebracht.

            Die onder druk van de pastoorlijke voet over de wegen snorde aan een tempo dat

            zwaantjes, gendarmen en gardes dikwijls deed schreeuwen van spijt.

            Omdat zij hem niet konden volgen...

            Ondanks dit alles, hebben wij hem met spijt zien vertrekken. Want onder zijn

            rammelende slijklap en vettige kettingkast klopte een warme moteur.

            Geboren in een bekende bromfietsenfabriek, was hij ingevet en opgesmeerd

            glanzend van levenslust, helemaal een kind van de wereld. Met als enig ideaal

            zoveel mogelijk te profiteren. Alleen ’s zondags werken, en dan nog over lichte

            makadamwegen, met als last een fijn opgedirkt heertje en desnoods van achter er

            nog een geparfumeerd juffrouwtje bij, van ten hoogste 55 kg. En heel de week

            uitrusten, in de beste kamer, met twee plankskens onder de wielen en een laken er

            over opdat er toch geen stofje zou op vallen.

            Het lot besliste er echter anders over. Hij viel in de handen van onze Mr

            Pastoor.. Weg makadam, weg dat pakske parfum, weg de blokskens onder de

            wielen, weg de achturenweek,...

            ...”

            Het ultieme “In Memoriam” voor Jan Baptist Coosemans verscheen in het Parochieblad

            van 6 december 1979 :

            Oud-onderpastoor Constant De Decker : Terwijl ten alle kante de goudgele

            bladeren neerdwarrelen is E.H. Coosemans stil heengegaan in volle herfsttijd :

            de Herfst van zijn leven

            De lente was voor hem die eerste jaren van zijn priesterschap, als actieve

            onderpastoor : vergaderingen, oprichten van jeugdbeweging, zorgen voor

            lokalen, op kamp gaan, alles gedragen door die liefde van de Heer Jezus zelf.

            De zomer heeft hij bijzonder beleefd als pastoor te Leest, de parochie waarvan hij

            zoveel heeft gehouden. Grote zorg heeft hij getoond voor het huis van God, die

            mooie kerk van de Heer Jezus temidden van de mensen. Dat was steeds zijn

            eerste bekommernis. Maar tegelijkertijd ook die zorg voor de mensen, die zeker

            tot uiting kwam in het bouwen van een parochiecentrum met feestzaal.

            Want Leest stak vol aktiviteiten van de KVLV, de Chirojeugd, E.K., de twee

            afdelingen van de B.J.B., de Milac, enz...

            Een man van gebed, eenvoudig, en gedragen door een ware bekommernis, dat

            waren zijn hoofdkenmerken.

            Kwam  dan de herfst van het leven, de periode dat hij afscheid heeft moeten

            nemen van Leest, om eerst te gaan wonen in Zemst, vervolgens verblijf te nemen

            in het rusthuis Emmaüs te Korbeek-Lo en dan te Erps-Kwerps. In die groeiende

            stilte en verlatenheid heeft hij zich voorbereid in volle bewustzijn op zijn

            heengaan van de mensen, om op te gaan naar God, de bron en het einddoel

            van zijn leven...”  

            Modest Van Steenwinkel : “...Hij kwam achter pastoor Beuckelaers, juist na

            de oorlog. De kerk was toen in zeer slechte staat : de plaaster was op veel

            plaatsen van bogen en consoles afgevallen. Zijn eerste werk bestond er in het

            dak te laten herstellen en de kerk te laten herschilderen. Ook de nieuwe klokken

            hebben wij aan hem te danken.

            Hij was een echte boerenpastoor, echt passend tussen de boeren op den buiten.

            Ik weet niet hoe hij het te Scheut in de stad zolang heeft uitgehouden.

            Hij was doorgoed, kon soms opvliegen, maar daarna was alles vergeten.

            Ge waart er steeds welkom, zowel bij de pastoor als bij Liza.

            “Ik ben arm op Leest gekomen,” zei hij altijd, “ik wil er even arm weggaan...”

            Ik geloof dat dit de waarheid geweest is.”

            Hilde Reinhard : “...Eén van zijn eigenschappen die me altijd is opgevallen :

            hij was geweldig sober voor zichzelf. Hij had bijna geen aandacht voor zijn eigen,

            alles voor de anderen. Hij was afkomstig van arme boerkes uit Perk.

            Zijn deur stond open voor iedereen. Ook de missionarissen waren altijd bij hem

            welkom...”

            Maria De Boeck : “...Mijnheer Coosemans kwam geregeld naar de school.

            Hij was een vriendelijk man die goed met kinderen kon omgaan. Hij was een

            echt en devoot priester. Hij ging ook geregeld zijn zieken bezoeken en op straat

            nam hij zijn hoed af voor iedereen. Alle mensen van Leest hadden spijt dat hij

            aanging...”

            Alfons Hellemans : “...Hij is hier bijna ongemerkt weggegaan en kreeg geen dank

            in verhouding met hetgeen hij voor Leest had gedaan.

            Hij kon misschien minder goed preken, en zingen kon hij in het geheel niet, maar

            hij was een echte priester die met alleman over de baan kon. Voor de processie

            was hij steeds geweldig in de weer... Hij had ook handen aan zijn lijf : als er in

            het patronaat iets kapot was, sloeg hij het zelf aaneen.

            Pastoor Coosemans was een goeie brave mens...”   

Bij de foto’s :

-de oude bromfiets van de pastoor.

-bij elk evenement op de eerste rij zoals het een notabele toekwam.

-pastoor Coosemans door de ogen van George Herregods.

01-03-2012 om 13:14 geschreven door Marcel Van Hoof

            De Band (1956) schreef volgend verslag :

            “Zondag 11 augustus 1946 was heel Leest in feest. Een prachtige stoet trok door

            de gemeente.

            Z.E.H. Kan. Leys, deken van Mechelen-Zuid, voltrok de aanstelling.

            Als getuigen traden op : de Z.E.Heren Clicteur, pastoor van Zemst en De Clerck,

            pastoor te Tisselt. De heer burgemeester hield een feestrede waaruit het volgende

            werd ontleend :

            “Ter gelegenheid van uw aanstelling als herder van Leest is het voor mij als

            burgemeester een groote eer u hartelijk welkom te mogen zeggen in onze

            gemeente.

            ...Gij hebt u kunnen overtuigen dat het grondgebied van onze gemeente, uw

            parochie, uitgebreid is en dat bijgevolg het werk, waaraan gij u dag en nacht

            kunt wijden, zwaar zal zijn. Doch wij weten dat gij komt om u ten volle te wijden

            aan het welzijn van uw parochianen. Gij brengt vrede in onze huisgezinnen,

            vreugde in onze harten, licht in onze zielen.

            ...Gij zult onze kinderen opleiden en hun den weg toonen die leidt naar het

            schone, volmaakte goddelijk Wezen, en hun sterkte geven opdat het geloof niet

            wankelbaar maar rotsvast in hun zielen bewaard zoude blijven.

            Daarvoor zullen wij u gansch ons leven dankbaar zijn.

            ...Moge gij verblijven, vele jaren, in ons midden, daarvoor zullen wij God, den

            Heere, bidden.”

            Leestenaars over pastoor Coosemans :

            Jan De Decker in De Band 1956 : “...Zijn eerste bekommernis is gegaan naar een

            Parochiezaal en lokalen. Steeds heeft Mr Pastoor geijverd voor zijn kerk.

            Vele moeilijkheden moesten overwonnen worden. Maar wij weten nu dat deze

            werden overwonnen.

            Op een bepaald ogenblik, -hij was nog niet lang hier-, viel hij zonder

            onderpastoor, zonder dienstmeid, zonder koster...

            In ’t begin was ’t overigens een geweldig gesukkel met de meiden, b.v. niet minder

            dan 5 kwamen...en gingen. Tot op 7.7.48 mejuffer Elisa Van Waelhem (Elewijt)

            kwam. Mogen wij van deze gelegenheid profiteren om ook haar in de bloemen te

            zetten voor haar algehele plichtsbetrachting en gemoedelijke omgang ?

            Uit goede bron weten wij dat haar gerechten bij de pastoors van ’t omliggende

            beroemd zijn, evenals bij de predikanten !”   

            Miel Polfliet vertelde in 1982 :

            “Ik herinner het mij als was het gisteren. Het was in de mis van halfzeven en

            pastoor Coosemans stond op de preekstoel.

            Ineens begon hij over de verkiezing te praten en vroeg tamelijk rechtstreeks niet

            voor de “Blekken” te stemmen.

            Toen is mijn grootmoeder (Colette Van Praet-De Prins) verontwaardigd

            rechtgesprongen en vroeg letterlijk : “Mijnheer pastoor, zijn wij dan geen

            kristelijke mensen ?” Waarop de pastoor het antwoord schuldig bleef, hij verliet

            de kansel en zette de mis verder alsof er niets was gebeurd.

            Nog even was er spanning in de kerk toen mijn grootmoeder ten communnie ging.

            Heel de kerk keek ademloos toe, maar de pastoor behandelde haar net zoals de

            andere communicerenden en legde de H. Hostie op haar tong.

            Onmiddellijk na die mis staken enkele “Blekken” de koppen bij elkaar en

            verzamelden in een mum van tijd enkele tientallen muzikanten van hun fanfare

            (Sint-Cecilia).

            Die zijn dan dezelfde dag uit dankbaarheid bij mijn grootmoeder thuis in de

            Alemstraat, een serenade gaan spelen.”

01-03-2012 om 13:05 geschreven door Marcel Van Hoof

1946 – Jan Baptist Coosemans volgde J. Beuckelaers op als pastoor te Leest en dit tot

            1966.

            Hij was te Perk geboren op 19 november 1898 in een gezin van tien kinderen.

            Zijn vader overleed in 1919 op 73-jarige leeftijd en zijn moeder in 1929, zij

            werd 68.

            Jan Baptist Coosemans liep college te Vilvoorde en trad binnen in het Klein

            Seminarie, afdeling filosofie te Mechelen.

            Kardinaal Mercier wijdde hem op 6 juni 1925 tot priester.

            Voor zijn wijding, op 28/2/1925, was hij tot leraar benoemd aan het

            St-Stanislascollege te Berchem.

            In september 1925 werd hij tot onderpastoor van Scheut benoemd : daar zou hij

            vijf jaar blijven. Wegens ziekte diende hij rust te nemen en verbleef van oktober

            1930 tot november 1932 als aalmoezenier in het gesticht Releghem te Zemst.

            Op 19 november 1932 werd hij tot onderpastoor te Zemst benoemd.

            Kardinaal Van Roey benoemde hem op 31 juli 1946 tot pastoor van Leest in

            opvolging  van pastoor Beuckelaers.

            Hij bleef er tot zijn pensioenering in 1966 waarna hij samen met Juffrouw Maria

            (Maria Rheinhard) naar Zemst ging wonen (Schoolstraat) om aldaar van een

            welverdiende rust te genieten.

            Hij overleed te Erps-Kwerps op 17 november 1979.

            Gazet van Mechelen van 13/8/1946 schreef over zijn aanstelling (11/8/1946) :

            “...Even na het middaguur was reeds een kleine drukte te bespeuren die naar

            mate het 15 uur werd, steeds aangroeide.

            Die prachtige stoet, met een nog prachtiger zonneweertje begoten, zette zich om

            15 u in beweging nabij Kapelle o/d Bosch, om langs Leest Heide en Biest, te 16 u

            in het dorp te belanden. De straten en huizen waren prachtig versierd en

            verschillende ernstige monogrammen versierden de gevels, ook voor den lach

            was gezorgd waarbij we volgend versje zeer komisch vonden : “Alle maanden

            een nieuw ministerie, dat is verduiveld een grote miserie. Maar na 35 jaar een

            nieuwe pastoor, dat kan er wel mee door !”

            De optocht zelf bestond uit prachtige groepen en wagens waaronder volgende

            groepen en wagens bijzonder uitblonken : “De nieuwe regeering”, “De verkeerde

            wereld”, “Oogstvreugde”, “Verschijning van Fatima”, “Op Signoor”, enz.

            teveel en te schoon om ze alle op te noemen.

            Bij het einde van dezen optocht, waren de parochianen van Zemst met een wagen

            goed vertegenwoordigd, in de koetsen bemerkte men de Kerkfabriek, Burgerlijke

            Overheid en als laatste den gevierde E.H.Coosemans, E.H. Leys, deken, E.H.

            Pastoor van Zemst en E.H.Onderpastoor van Leest. Verder nog verschillende

            geestelijken uit de naburige dorpen.

            Te kwart voor vijf  vond de traditionele plechtigheid plaats voor de kerkdeur,

            waarbij E.H. Leys, deken, den sleutel der kerkdeur overhandigde en dadelijk

            daarna ving de kerkelijke plechtigheid plaats.

            Den E.H.Deken besteeg den kansel en wist met een puike rede de aanwezige

            kristenen toe te spreken, hierna ving het H. Lof aan.”

01-03-2012 om 13:03 geschreven door Marcel Van Hoof

1945 – 12 juli – Gemeenteraad :    

            Het gemeentebestuur besloot een toelage te verlenen van 2000 fr “om de

            Feestelijkheden der gedeporteerden op te luisteren”.

            Feest dat zou doorgaan op 21 juli.

            Ook werd in dezelfde gemeenteraad een toelage van 1000 fr gestemd aan het

            plaatselijk  nieuw blad “Het goede zaad”.

1945 – 5 september  :  J. Van Assche aangesteld tot dienstdoende secretaris mits 500 fr

            per maand. (GR-20/10/1945)

            In december zou hij echter reeds ontslag nemen, hij werd dan opgevolgd door

            Frans Huybrechts(geboren 29/12/1906) uit het Dorp. (GR-24/12/1945)

1945 – 20 oktober – Gemeenteraad :

            “...14^de punt. Aanstelling van een Urbanist voor het ontwerpen van een algemeen

            inrichtingsplan. De Raad in geheime stemming, gezien de vergadering op het

            stadhuis te Mechelen van de burgemeesters der omliggende gemeenten, palende

            aan de stad Mechelen met den heer Minister voor Openbare Werken, ten einde

            samen te werken tot het opmaken van een algemeen inrichtingsplan voor (het

            opmaken) de Urbanisatie van Mechelen en omstreken.

            Gezien het opmaken van dit plan dient uit te gaan van een studiebureel om het

            algemeen belang ten nutte te komen.

            Besluit met eenparigheid van stemmen : den heer Wijnants Maxiem opdracht te

            geven tot het opmaken van een algemeen inrichtingsplan der gemeente voor

            Urbanisatie.”

            “...Gezien het noodig is gebleken de dorpplaats bijtijds te onderhouden en te

            ontdoen van vuil, besluit : de gemeentewerkman te gelasten alle zaterdagen de

            dorpplaats te kuischen en de rioleering te verzekeren.

            De Raad gezien de vraag door den heer De Laet tot het geven van avondlessen

            inzake landbouw in de gemeentelijke jongensschool besluit :     

            1. toelating te verlenen tot het geven van deze lessen in de gemeentelijke

             jongensschool.

            2. deze plaatsen te verwarmen en te verlichten op kosten van de gemeente.”

1945 – 2 november – Gemeenteraad : Meester De Leers...

            “...4^de punt. Tuchtactie van den Heer De Leers tijdens de bezetting.

            De Raad in geheime zitting;

            Gezien de besluitwet van 8/5/1944 ; Gezien de handelingen van den heer De

            Leers tijdens de bezetting aanleiding hebben gegeven tot groote verontwaardiging

            bij de bevolking en hij geen genoegzaam gezag meer bezit en als onderwijzer zijn

            dienst te hernemen;

            Gezien de inlichtingen verstrekt door den Heer Krijgsauditeur;

            Gezien de aaneenschakeling van moeilijkheden tusschen het schoolhoofd en de

            achtereenvolgende gemeentebesturen;

            Gehoord belanghebbende in zijn verweer;

            Gezien zijn moreele en physieke inzinking ten gevolge van zijn verwondingen

            tijdens den oorlog 1914-1918.

            Overwegende dat er verzachtende omstandigheden zijn als groot oorlogsinvalied,

            gaat over bij geheime (zitting) stemming tot het toepassen van een tuchtstraf;

            besluit met algemene stemmen :

            1. Een schorsing toe te passen van onbepaalden tijd met wedde.

            2. Aan de hoogere overheid zijn ontslag aan te vragen voor op ruststelling als

            onderwijzer.

            3. Deze beraadslaging voor het noodige gevolg over te maken aan de Bestendige

            Deputatie.”

1945 – 2 november – Aannemingscontract bewaarschool. (GR)

1945 – 24 december – Gemeenteraad :

            De Vrouwengilde van Leest had een schriftelijk verzoek gericht tot het

            gemeentebestuur om :

            1. de menigvuldige bals af te schaffen.

            2. de toegang tot de danszalen te verbieden aan alle personen onder de 18 jaar.

            3. het sluitingsuur aan te passen.

            Besluit van het gemeentebestuur :

            “1. Geen toelatingen meer toe te staan tot het geven van bals waarvan het doel

            en de opbrengst niet kan gerechtvaardigd worden tot nut eener

            muziekmaatschappij of iets dergelijksch.

            2. Den toegang te verbieden tot de danszalen van alle personen die niet ten volle

            17 jaar oud zijn.

            3. Het sluitingsuur der herbergen te bepalen op 12 uur ’s nachts in de week en op

            1 uur ’s nachts op zon- en feestdagen.”

1945 – Op 31 december telde Leest 1808 inwoners.

01-03-2012 om 12:55 geschreven door Marcel Van Hoof

 Foto :  Vader Frans Polspoel verdween voor zes maand zonder dat iemand wist waar hij zich

             bevond. Moeder Stefanie “van Zillekes” met zoontjes  Edmond en Alfons.

1945 – Leestenaars en de tweede wereldoorlog

            Frans Polspoel, op zijn paspoort stond Marie Francois Polspoel, uit de Vinkstraat,

            was krijgsgevangene genomen en verdween voor zes maand uit circulatie.

            Niemand wist waar hij uithing.

            Als landbouwer werd hij heel die tijd in Duitsland en ook een tijdlang in

            Tsjechoslowakije op boerderijen tewerkgesteld. Daar leerde hij noedels eten.

            Frans was in 1934 gehuwd met Maria Stephanie Maes.

            Het echtpaar kreeg vier kinderen : Alfons,gehuwd met Lisette Fierens uit de

            Winkelstraat.

            Edmond, zijn officiele naam was Edmund, hij huwde met Melanie

            Selleslagh en werd schepene in het laatste gemeentebestuur van het autonome

            Leest.

            Paul, gehuwd met Victoire Maes en enige en jongste dochter Maria die

            gehuwd was met Jan Tirri.   

Op 5 oktober 1949 kreeg burgemeester De Laet een schriftelijke melding overhandigd van de voorwaardelijke invrijheidstelling van A.V. Op briefhoofd van het “Ministerie van Justitie, Administratie der Strafinrichtingen, Veroordeelden wegens misdrijven tegen de Veiligheid van de Staat. Dienst voor wederopvoeding, reclassering en voogdij.”: Dossiernummer 55242.

Brussel 28-9-1949

Mijnheer de Voorzitter,

Ik heb de eer u de (voorwaardelijke) invrijheidstelling op datum van 23-9-1949 mede te delen van V.A. geboren te Leest, de 17/8/1916, burgerl.staat ongehuwd, beroep tuinbouwkundige, woonplaats Leest, Elleboogstraat.

Veroordeeld de 11/1/1945 door KH Brussel tot 15 j. hecht terzake van inbreuk art 113, 117GWB.

Deze invrijheidstelling werd verleend onder volgende voorwaarden : onder voogdij, met verbod zich met politiek in te laten en met verplichting zich te onthouden  van omgang met andere vrijgestelden.

Mag ik U verzoeken de persoon aan te duiden, die volgens U het meest geschikt blijkt om de voogdij over boven vernoemde invrijheidgestelde waar te nemen, en die zou aanvaarden er zich mede te gelasten.

Om Uw taak te vergemakkelijken, voeg ik bij die schrijven een formulier voor het antwoord (Model B) dat U enkel dient in te vullen en mij zo spoedig mogelijk terug over te maken.

De voogd gelieve onmiddellijk contact op te nemen met zijn (haar) pupil(le) en de voogdij waar te nemen in overeenstemming met de richtlijnen van mijn dienst. Zodra hij volledig ingelicht is over de toestand, de gesteldheid en het gedrag van de invrijheidgestelde, zal de voogd een eerste omstandig verslag opstellen, en door Uw bemiddeling aan de Voogdijdienst, Ministerie van Justitie te Brussel, laten geworden. Vervolgens zal hij om de drie maand, op dezelfde wijze, beknopte maar volledige verslagen, overmaken.

Nochtans, indien de voogd bij zijn eerste contactname met zijn pupil, in kennis zou gesteld worden van ernstige moeilijkheden die zich in de reclassering van betrokkene zouden voordoen, zal hij onmiddellijk, door een bondig verslag, de dienst hiervan op de hoogte brengen.

Indien bij de uitoefening van de voogdij moeilijkheden oprijzen zal de voogd U hieromtrent verslag uitbrengen ; U gelieve mij hiervan onmiddellijk in te lichten opdat ik met volledige kennis van zaken, de nodige maatregelen zou kunnen nemen.

Ingeval het niet mogelijk blijkt, binnen de veertien dagen een geschikte voogd te vinden, houd ik er aan dat de hierbijgevoegde stukken mij dadelijk zouden teruggezonden worden.

Met de meeste hoogachting.

Voor de Minister :

Voor de Gemachtigde Directeur :

        K.Potoms

Overgemaakt aan de heer Burgemeester  De Laet te Leest op 5/10/1949

Voogd : burgemeester De Laet.

Bij deze schriftelijke melding was een bijvoegsel (formulier 11) van de gevangenis van Mechelen :

Gevangenis Mechelen

Voorwaardelijke invrijheidstelling.

Naam en voornamen : V.A. C. J. T.

Plaats en dag van geboorte : Leest den 17-8-1916

Burgerlijke stand : ongehuwd

                         Uiteenzetting der feiten van V. A.

Feiten gepleegd: te Graz of elders in Duitsland.

Veroordeelde is de zoon van de V.N.V.burgemeester van Leest. Hij zelf is overtuigd van de triomf der Duitse legers, en zeker van alle straffeloosheid tijdens hun heerschappij ten lande, stelt zich kordaat aan als pro-Nazi en voert door woord en daad propaganda voor het Oostfront.

Na als gemeentesecretaris tot in 1941, in diens geest te hebben gefungeerd wordt hij adjunct-marktafgevaardigde te Mechelen en te Tongeren, en lijft zich alsdan, in maart 1942, bij het Vlaams Legioen in.

Hij beweert dat, gelet op zijn gezondheidstoestand, hij daar een ondergeschikten geneeskunditgen dienst vervulde, bij de burgerlijke bevolking

In augustus 1943 maakt hij deel uit der gelederen der SS brigade Langemark doch hier ook zou hij in de burelen werkzaam zijn  geweest, en zou hij onwetens een verbintenis hebben getekend voor vier jaar, eindelijk verminderd op twee jaar, derwijze dat hij in maart 1944 ontslag nemen kon.

Eens huiswaarts gekeerd hernam hij dienst in de hoofdgroepering Vlees en Veeproducten in Mechelen en Yperen.

Hier zij vermeld dat de vader van veroordeelde een groot landbouwbedrijf uitbaatte, doch aan het hoofd stond van een talrijk gezin en dat de aanverwingscontracten voor de SS mannen, het bekomen van een boerderij voorzagen van 25 à 30 hectaren in Oekraïne voor de verbintenissen van een termijn van 4 jaar.

V. was fier op zijn uniform. Hij had minachting voor de goede Belgen, trotseerde de rijkswacht, dewelke hij de militaire groet wilde afdwingen daar hij in Rusland de graad van SS Langemark onderofficier had veroverd.

Hij droeg zilveren epouletten, een kepi en wapens.

Overigens had hij veel reklaam gemaakt bij zijn vertrek naar Stratz, waar hij zijn militaire opleiding ontvangen zou. Wanneer hij eigenlijk naar het front vertrok, zes maanden later, gaf zijn vader op het gemeentehuis een groot gelegenheidsfeest  waarop alle vooraanstaande V.N.V van de omtrek werden verzocht, politieke redevoeringen werden gehouden, gelukwensen geuit, enz…

V. heeft een ganse roman verzonnen om te doen geloven dat hij buiten het weten zijner familie vertrokken was om de bolchevisten te gaan bevechten.

De werkelijkheid is gans anders, want de familie was V.N.V., steunde de Oostfrontstrijders en bevoordeeligde op alle wijzen hun echtgenoten en kinderen van de omtrek.

Zijn gedrag was vroeger onberispelijk. Hij had een goede faam en stond gunstig bekend. Gaf  zich nooit over aan dronkenschap, ongebondenheid of ontucht.

Stond in goede betrekkingen met zijn familie. Op zedelijk gebied was zijn gedrag en houding onverbeterlijk.

Bevindingen van het personeel : V. A. C. die wat romantisch is aangelegd, heeft zich laten verleiden en trad toe tot de Oostfrontstrijders.
Heel snel zag hij zijn fout in en kon hij in maart 1944 reeds ontslagen worden.

In de gevangenis heeft hij verder door zijn gedragingen, werkijver en geest van uitboeting getoond dat hij werkelijk spijt heeft en is zijn morele gesteltenis gerangschikt als zeer goed.

Ontwerp van reclassering :  Oudste zoon van een landbouwersgezin van 8 kinderen, keert hij in dit gezond familiaal milieu terug en levert zijn reklassering niet de minste moeilijkheid op.

Plaats waar de belanghebbende het voornemen heeft zich te vestigen : Leest Elleboogstraat.

Uitgaansfonds : 1419,80 fr.

Datum van voorwaardelijke invrijheiddstelling : 23-9-49

Defenitieve invrijheidstelling : 8-9-69.

1945 – 4 juni – Gemeenteraad :

            “...5^e punt. Motie De Leers over te maken aan den Krijgsraad.

            De Raad, gezien het verzoek van den heer Provinciegouverneur om bij den heer

            Krijgsauditeur aan te dringen tot bespoediging van de zaak De Leers,

            schoolhoofd te Leest; gezien den heer De Leers groot oorlogsinvalide is van

            1914-1918. Gezien zijn uitwendige verwondingen ten gevolge van gemelden

            oorlog. Gezien den treurigen toestand van zijn gezin;

            overwegende dat de feiten die hem ten laste worden gelegd naar ons bescheiden

            hem maar voor een klein deel kunnen toegeschreven worden, ingevolge zijn

            geesteszwakte ; gezien den toestand zich jarenlang heeft vertoond min of meer

            abnormaal te zijn, zoowel in zijn privaat en openbaar leven als in zijn

            beroepsbetrekkingen; besluit éénparig :

            aan den Krijgsraad te vragen deze motie in aanmerking te willen nemen zoowel

            bij de bespoediging als bij de uitspraak van het vonnis.

            Daarna wordt de zitting gesloten verklaard om 22 uur en 10 minuten.”

1945 – 4 en 5 juni 1945 – Belgisch Staatsblad 155-156 :

            Ministerie van Binnenlandse Zaken.  Leest.  Burgemeester ontzet.

            “Bij besluit van den Regent dd. 17 Mei 1945 is de heer V. Jan-Emiel,

            uit zijn ambt van burgemeester der gemeente Leest ontzet.

            …”

01-03-2012 om 12:49 geschreven door Marcel Van Hoof

1944 – In de nacht van 27 op 28 oktober 1944  kwamen drie leden van hetzelfde gezin

            om het leven na de inslag van een vliegende bom. (V-1)

            Joannes Verbruggen, geboren te Leest op 17 november 1890, zijn echtgenote

            Maria Nathalia Van den Brande ( ° Leest 3/3/1898) en hun zoon Lodewijk

            Verbruggen ( ° Leest 17 juni 1927)

1944 – Einde 1944 telde Leest 1796 inwoners.

1945 – 12 maart : Die dag overleed te Flossenburg Franciscus Van der Elst.

            Hij was schilder bij de NMBS en te Leest geboren op 4/10/1895.           

            Franciscus hoorde tot de politieke gevangenen van de partizanengroep

            Boortmeerbeek en was aangehouden op 25/4/1944.

            (“Systematiek en Willekeur, het verhaal van de politieke gevangenen uit het

            arrondissement Mechelen” van Patrick Moreau -2004.)

            Maria Lauwens (afkomstig uit de Kouter) wist te vertellen dat de “Van der Elsten

            van  Hofstade bij haar tante Jeanne (“Jeanne van Sooike Huybrechts van herberg

            en zaal Sint-Cecilia) onder de scène  in de zaal hebben verborgen gezeten.

            Ze waren in Leest naar een beroepsrennerswedstrijd komen kijken, waarschijnlijk

            tijdens een kermis.

            Volgens Maria ligt de familie vooraan aan de grote ingang op het kerkhof

            begraven.

1945 – 27 maart : Pas op 27 maart 1945 stopten de Duitsers met het lanceren van

            vliegende bommen en raketten. Hiermee sloot een lange periode van onrust

            af. Wie de nachten in kelders had doorgebracht kon opnieuw van een normale

            rust genieten. (“Zes donkere jaren”, Edward Saerens)

1945 – 12 april : Voorstelling van kandidaten tot de oprichting van een gemeentelijk

            comité van Ravitaillering.

            De Raad bracht gunstig advies uit tot voordraging van voorgestelde kandidaten :

            Selleslagh Louis en Van Linden Karel als vertegenwoordigers der producenten.

            Piessens Frans en Huybrechts Frans als vertegenwoordigers der tussenpersonen,

            Silverans Karel en Nuytkens Jan als vertegenwoordigers van de verbruikers.

1945 – Op 8 mei 1945 werd een einde gezet achter de oorlog. Na de feestroes kwam de

            realiteit en het stond vlug vast dat het nog lang zou duren voordat alles

            gestabiliseerd zou zijn.

            Gedeeltelijke rantsoenering was nog jarenlang een feit.

            Amerikaanse producten overspoelden onze markt. Kauwgum, coca-cola, maar

            ook Chester kaas, eierpoeder en Deense boter waren te koop.

            De kinderen verzamelden prenten van Amerikaanse filmsterren.

            De deur werd op een kier gezet voor een internationale consumptiemaatschappij.

            Maar toch verscheen er weer vlug chocolade en andere Belgische producten

            waarvan men het bestaan niet meer kende. (KH)     

01-03-2012 om 08:41 geschreven door Marcel Van Hoof

Bijvoegsel : melding van de priesterwijding van Jozef Albert Selleslagh.

1944 – 24 januari : Pieter Frans Van der Taelen, geboren te Willebroek 22/8/1882,

            wonende Dorp 11 Leest, aangesteld “ten tijdelijken titel als klokluider en

            torenuurwerkverzorger der gemeente”.

            Hij verving Alfons Scheltiens die naar Mechelen was verhuisd.

            Zijn jaarwedde : 1800 fr. (GR)

1944 – 20 februari : In vele open weiden langs de Zenne, het Broek, het Schalam, de

            Potaardevelden, worden twee meter hoge boomstammen en balken in de grond

            gestoken om te beletten dat vliegtuigen of zweefvliegtuigen er zouden landen.

            De Duitsers vrezen een op komst zijnde invasie. (KH)

1944 – 10 april : Jozef Albert Selleslagh(°8/5/1917, +9/10/1974) uit de Bist, zoon van

            Lodewijk   (°29/10/1887, +27/7/1969) en Leonie Verbergt,

            (°29/6/1888, +31/8/1966) werd priester gewijd in de kapel van het studiehuis der

            Missionarissen van Afrika (Witte Paters) te Heverlee.

            Hij werd gewijd door Monseigneur Carton de Wiart. De eremis vond plaats op 16

            april in de kerk van Leest.

            Op 20 juli 1945 zou boerenzoon Jef Selleslagh naar Burundi vertrekken.

            Hij zou er blijven tot 1968. Nadien werd hij godsdienstleraar aan de Vrije

            Technische School te Borgerhout. Hij overleed in het St.-Elisabethziekenhuis

            te Antwerpen op 9 oktober 1974.

            “Opgegroeid in een diepkristelijk gezin, leerde hij van jongsaf de veilige weg

            gaan, die leiden zou naar het Priesterschap. Met liefde en ontzag was hij

            opgegaan naar het altaar en werd missionaris in Burundi naar de inzichten van

            zijn goddelijke Meester. Zichzelf vergetend, vol ijver, tot de laatste dag, in en

            voor zijn Technische School, voor zijn parochie Kalfort-Puurs, heeft hij

            gewoekerd met de talenten, die Ons Heer hem had gegeven...”

            (Passage uit zijn doodsprentje)

1944 – 19 april : Deze woensdag werden rond 18u30 formaties vliegtuigen opgemerkt

            over Leest richting Mechelen. Ze wierpen dwarrelende dingen uit die er van op

            afstand uitzagen als zilverpapiersnippers. De werkelijkheid was anders. Eens  ze

            de  grond raakten spatten ze open en zetten ze de omgeving in vuur en vlam.

            Enkele bommen vielen in de velden van het broek.

            Het grootste deel raakte de stad Mechelen. Twintig minuten later volgde een

            tweede formatie bommenwerpers. Mechelen stond in brand.

            Bij avondschemering was het zicht van de brandende huizen en de Lieve-

            Vrouwentoren een akelig schouwspel. (KH)

1944 – 24 april : Mechelen treurde om de 120 doden en de vele gewonden.

            De lijkkisten stonden opgesteld op de binnenkoer van het St.-Romboutscollege

            en werden vandaar naar de kathedraal gebracht voor de uitvaartdienst. (KH)

1944 – 1 mei : De dag was zonnig en vredig. De nacht zette in met oorverdovend

            aanhoudend gedreun van vliegtuigformaties. De hemel was klaar verlicht van

            neerdwarrelende parachutes met felle helderwitte lichtbundels.

            Het doelwit was duidelijk het spoorwegknooppunt van Mechelen en de

            spoorwegwerkplaatsen van het zogenoemde Arsenaal, dienstig voor de

            oorlogsindustrie. De bevolking vluchtte in de kelders of schuilplaatsen.

            Sommigen liepen naar buiten en en wierpen zich in de beekkanten.

            De bommenwerpers vlogen van west naar oost en volgden de spoorlijn als

            richtlijn. De eerste bommen vielen op het Mechels broek op de grens met

            Hombeek. Alles daverde. Een hel van fluitende, gierende bommen,

            oorverdovende knallen, schudden en schokken door de geweldige

            luchtverplaatsingen, rinkelen van brekend glas en vallende dakpannen.

            Hombeek ontsnapte ternauwernood aan een complete ramp. Op een paar

            tientallen meters van het dorp verschenen kraters van bominslagen.

            De verwoesting in de stad Mechelen was enorm. (KH)

1944 – 15 mei : Herderlijke protestbrief tegen bombardementen geallieerden

            Geconfronteerd met de desastreuze gevolgen voor de burgerbevolking, besloot

            kardinaal Van Roey zijn stem te verheffen om de geallieerden aan te manen tot

            enige omzichtigheid.

            Hij stuurde hen een herderlijke brief, gedateerd op 15 mei 1944. Deze brief

            werd voorgelezen in alle kerken.

            De kardinaal verzocht de geallieerden in naam van België have en goed van de

            burgers te ontzien “daar anders de beschaafde wereld zich eens met afschuw

            rekenschap zal geven van de ontzettende behandeling, die een onschuldig en

            loyaal land heeft moeten verduren”.

            Bombardementen van grote omvang bleven van dan af achterwege.

            Mechelen had voor de geallieerde bombardementen een enorme tol betaald : 171

            doden en 123 gekwetsten, 416 woningen volledig herschapen in puin terwijl

            3.304 andere lichte of zware brandschade opliepen.

            (GvM,29/5/1996)