Foto :

-De zeer populaire ‘Soï’ Croon, van de gelijknamige supportersclub.

1955 – Zondag 23 oktober : Sportavond in zaal Sint Cecilia.

            Door de supportersclub van Frans Croon werd er in zaal Sint Cecilia een

            sportavond georganiseerd.

            De talrijke aanwezigen kregen sportfilms voorgeschoteld en intervieuws met

            verschillende vedetten waaronder Torke Lembrechts van KV Mechelen.

            Het hoogtepunt van de avond was echter de koers op rollen tussen de lokale

            Leestse vedetten.

            De eerste wedstrijd gereden tussen Lowieke Geets, Frans “Soi” Croon en Emiel

            Ceuppens, werd gewonnen door Louis Geets.

            De wedstrijd tussen P. Ceuppens en Jan Cauwenbergh werd gewonnen door

            eerstgenoemde.

            In november nam Emiel Polfliet voor De Band (nr.11) een intervieuw af met

            Louis Geets : Bij Renner Louis Geets

            “Een jonge man ging regelmatig naar de koers kijken... en dezelfde jonge man

            voelde zich onweerstaanbaar getrokken tot het beoefenen van diezelfde sporttak.

            Zodat Louis, want het geldt hier Louis Geets uit de Kapellebaan, einde seizoen

            1954 op 16-jarige leeftijd van wal stak met een geleende fiets.

            Maar ook hij moest ervaren dat koersen rapper gezegd is dan gedaan, want bij

            zijn eerste koers reeds was hij onfortuinlijk en reed twee lekke banden.

            Een ontnuchtering, maar de aanhouder wint en Louis zal in 1954 nog 4 koersen

            betwisten en in de laatste won hij zijn eerste prijs : een 4^de plaats. (...)

            Het koersseizoen 1955 vatte hij aan met hernieuwde moed en dat jaar nam hij aan

            40 koersen deel, daarvan reed hij 36 prijzen en was 24 maal bij de eerste tien,

            indrukwekkend. Tweemaal behaalde hij de overwinning, hij werd twee keer

            tweede, één keer derde, twee keer vierde...

            Ondervraagd over zijn vooruitzichten zegde Louis volgend seizoen onmiddellijk

            bij de B.W.B. te zullen aanzetten.

            “Maar eerst school”, zeggen vader en moeder Geets. Hiermede is Louis het

            tenandere volkomen eens, en Louis, welke zijn laatste jaar voor boekhouder bezig

            is, zal wel alles veil hebben om dit doel te bereiken. Schoon en verstandig man !

            De eerste reeks reed hij tegen Emiel Ceuppens : hier was het verschil zo miniem

            dat zij gelijk gezet werden en er een tweede manche nodig was. Hij won door de

            250 m te rijden in 11’ 4/10 tegen 11’ 5/10 voor Miel Ceuppens.

            Weet u beste lezer, dat beide renners  in deze 250 m een snelheid ontwikkelden

            van 75 km per uur !!

            In de derde reeks overwon hij Frans Croon, om in finale terug tegen Ceuppens de

            beker te veroveren.

            Louis heeft deze koers betwist met een verzet 49/14. Deze prestatie wint zeker

            nog aan kracht als men weet dat Louis slechts 3 maal enkele minuten heeft

            geoefend op de rollen.

            Voorwaar, Miel Silverans en compagnons mogen fier zijn op hun poulain.

                   Sportverslaggever E. Polfliet in De Band – 1955 nr.11”  

1955 -24 oktober : Het Davidsfonds organiseerde een filmavond over de USA.

            Inkom was gratis.

1955 – 31 oktober : Toneelopvoering van Rust Roest.

            Op het programma stond een drama “De Grauwe Meeuw”, waarin vooral de

            prestaties van Jef en Marcel Leemans en van Frans Van Neck opvielen en 

            een legendespel “De Schamele Straatzanger van O.L.Vrouw” waarin W.

            Hellemans, meester Huysmans en Cyriel Selleslagh de show stalen.

            Deze opvoering werd herhaald op zondag 6 november. (DB-1955)

1955 – Op zaterdag 5 november had er een ernstig verkeersongeval plaats op de steenweg

            van Hombeek naar Leest.

            De motocyclist Louis Van Cauwenbergh uit Leest, met op de duozitting Beeck

            uit Hombeek, botste op de kar van C. Van Steenwinkel uit Hombeek.

            Beiden werden met groot geweld ten gronde gesmakt.

            De bijgeroepen geneesheer Stuyck bracht de eerste zorgen toe en verwees beide

            gekwetsten naar de kliniek te Mechelen.

06-03-2012 om 11:19 geschreven door Marcel Van Hoof

Foto :

-Theo Fierens.

-Enkele leden van het St.-Cecilia zangkoor. Van l. naar r. : Louis Schillemans, Eduard Geerts, Michel De Win, Eddy Beterams, Victor De Boeck.

-idem, Alice De Smedt, Paula Lauwens, daarachter wat verscholen Charel Lauwens, Jeanne Geerts, Florent en Frans De Bruyn.

-Julia De Bruyn, Josefien Polfliet, Louisa De Bruyn en Francine Van Eekel (vrouw van Jan Spinnael).

1955 - Op zaterdag 30 juli bracht de Koninklijke Fanfare St.-Cecilia een huldeserenade

            aan Theofiel Fierens, één harer muzikanten.

            Deze laatste behaalde een schitterend diploma aan de Kon.Muziekacademie.

            (Eerste prijs trompet)

            Theo Fierens werd geboren in 1936. Hij was de eerste Leestse fanfaredirigent

            die van de muziek zijn beroep had gemaakt. Alle volgende dirigenten van de

            fanfare St.-Cecilia waren eveneens beroepsmusici.

            Theo werd leerling-muzikant bij de fanfare in 1946. Het jaar nadien reeds speelde

            hij mee in de fanfare. Daarna studeerde hij verder aan het Conservatorium te

            Mechelen. Aan het Koninklijk Conservatorium te Antwerpen haalde hij een eerste

            prijs trompet. Na zijn muziekstudiën werd hij trompetist bij de Philharmonie van

            Antwerpen.

            In de vijftiger waren was hij eerst dirigent van Jong St.-Cecilia. Later richtte hij

            samen met een aantal fanfaremuzikanten de Boerenkap op. Dit koperensemble

            kreeg een zekere vermaardheid en bij een auditie die werd afgenomen door o.a.

            Pieter Leemans werd de Boerenkapel geselecteerd om een radio-optreden op

            te luisteren. Deze uitzending werd een groot succes.

            Nadat hij een paar jaar hulpdirigent was geweest bij St.-Cecilia volgde hij Rik De

            Bruyn als dirigent op in 1965.

            Theo Fierens was een groot voorstander van allerlei muziekgenres. Hij had een

            voorliefde voor brassbandmuziek maar er werden ook vele kleinere stukjes

            gespeeld, marsen en walsen. Toen hij dirigent was, werd er opnieuw samengewerkt

            met het St.-Cecilia zangkoor. Vlaamse liederen met fanfarebegeleiding en

            bewerkingen van operettes werden geregeld uitgevoerd op concerten.

            Onder leiding van Theo Fierens werd aan acht mars- en concertwedstrijden

            meegedaan en behaalde St.-Cecilia uitsluitend eerste prijzen, waarvan er vier

            met lof van de jury.

            Na de repetitie hield hij ervan om met de muzikanten met de kaart te spelen en nog

            veel liever vertelde hij de ene mop na de andere.

            Toen hij volgens een aantal behoudende bestuursleden met te vernieuwende

            ideeën naar voren kwam en de resultaten wat minder werden, groeide er een

            kloof tussen deze dirigent en het bestuur en werd de samenwerking beëindigd in

            juni 1973. (“Leest in Feest”, Stan Gobien)           

1955 – 31 juli : Op de weide van Miel Verschueren ging het zomerfeest door van de

            B.J.B.-ers.

            Volksspelen, loopkoersen, reidansen en ritmische oefeningen door de B.J.B.-

            meisjes wisselden elkaar in een vlot tempo af.

            De jongens hielden wedstrijden in zeeltrekken, flessen vullen, koers met

            romeinse wagens, hindernissenkoers, estafettekoers, stoelrijden, turnen,

            vendelen, enz.

            Tisselt behaalde de eerste prijs, voor St Katelijne Waver en Leest.

1955 – Op zondag 31 juli deed Frans Apers een ongelukkige val in het station van

            Nekkerspoel. In het ziekenhuis stelde men vast dat zijn beide polsen gebroken

            waren.

1955 – 1 augustus : Zitting gemeenteraad.

            Een reporter van “De Band” maakte volgend amusant verslag :

            De Gemeenteraad van Leest vergadert :

            “...Die maandag 1 augustus was “DE BAND” vertegenwoordigd in het “publiek”

            dat in de ruime Raadszaal van ons gemeentehuis de zitting van de “vroede

            gemeentevaderen” bijwoonde.

            Met onmiddellijk achter zich – als een ruggesteun ? – een groot kruisbeeld, twee

            massieve busten van koning Albert en koningin Elisabeth op de enorme schouw,

            - zaten daar op de ereplaatsen : de burgemeester(Pieter De Prins) met zijn

            schepenen Emiel Verschueren en Prosper Busschot.

            Verder de raadsleden : Nante De Prins, Pier Verbeeck, Frans Verwerft, Frans

            Van Der Hasselt, Louis Wuyts en Nest De Win, daarbij nog de secretaris.

            Allen door het licht van een grote luster bestraald.

            Van op het dorpsplein kan men de heren goed zien zitten, omdat men door de

            draperiën heen kan kijken.

            De Raad zou een tweetal uren beraadslagen !

            De burgemeester verklaart de zitting voor geopend.

            De secretaris leest het proces verbaal voor van de vorige zitting.

            Al wat we daarna te horen kregen, hebben we onmogelijk om diverse redenen

            kunnen noteren. Zo de eerste maal zulke zitting bijwonen is voorwaar niet

            gemakkelijk. De Raad spreekt bijwijlen niet voor het “publiek”.

            Het debat neemt al eens de vorm aan van “esbattement”.

            De ogenblikken dat de toeschouwer de draad van de historie verloren is, kan hij

            al eens rondkijken. En waarom bv. niet naar die bevallige juffrouw die misschien

            een menslievend werk vertegenwoordigt ; naar de met een laag stof bedekte

            boekenrekken ; naar de vele dode vliegen die op de grond liggen ; men kan

            proberen ergens een foto te ontdekken van onze huidige koning ; zoeken waar

            men het best sigarettenasse kan laten vallen.

            De toeschouwer kan zich overgeven aan bepeinzingen over de sappigheid van

            onze Vlaamse volkstaal en derzelve beoefenen in de vrede des Heren, terwijl

            hij minutieus de grote wandplaat bekijkt “Dédié au Comte Mr De Mérode –

            Westerlo à l’ occasion du 75me anniversaire de l’Indépendance de la Belgique”...

            Als eerste punt : kasnazicht van de C.O.O, 2^e Kwartaal 1955. Goedgekeurd.

            Tweede punt : kasnazicht gemeente 2^e kwartaal 1956 : goedgekeurd.

            Derde punt : begroting kerkfabriek, dienstjaar 1956 : goedgekeurd.

            Er ontstaat vrolijkheid bij de lezing van “Inkomsten” :  jacht 67 frank.

            Vierde punt : verkoop grond van de kerkfabriek : aangenomen.

            (na dit punt hoort men –als intermezzo ?-een geestig-bedoelde opmerking van

            Lode Wuyts die voorstelt dat het publiek dichter bijeen zou gaan zitten.

            Onbeduidende vrolijkheid)

            Vijfde punt : rekening C.O.O. : goedgekeurd.

            Zesde punt : herstellingswerken worden goedgekeurd.

            Zevende punt : Leningsaanpassing tot financiering der herstellingswerken aan

            verschillende straten : goedgekeurd.

            Achtste en negende punt : aanstelling van een technisch adviseur en weddebijslag

            aan het onderwijzend personeel. Worden in geheime zitting behandeld.”

1955 – “Op vrijdag 12 augustus heeft er een ware wolkbreuk plaats gevonden boven

            Leest. Op tien minuten tijd stonden de steenwegen bijna gans onder water.

            Overal spoelde het water met grote kracht.

            Maar op de Kouter, in de Bist en op de Heide was er geen lek gevallen.”

            (DB-1955)

1955 – 16 augustus : Het bivak van de Chiro jongens was in Warnant, Wallonië.

            Ze verbleven er tot 24 augustus.

            De prijs per persoon, alles inbegrepen, was 240 frank.

            Weken voordien had de leiding van de chiro een 80-tal brieven rondgestuurd naar

            firma’s met verzoek om steun in de vorm van voedingswaren.

            Omdat ze dit jaar met te veel waren (50-tal) werd geen beroep gedaan op Rik

            Verschueren en zijn vrachtwagen, een grote verhuiswagen van Schroyens uit

            Battel bracht soelaas.

1955 – Op zaterdag 27 augustus, de eerste dag dat de jacht was open verklaard, werd

            Charel Van Linden getroffen door hagel uit het geweer van één der jagers.

            Hij werd op verschillende plaatsen in zijn aangezicht en op zijn hoofd getroffen.

            Gelukkig bleven zijn ogen gespaard.

1955 – Op dinsdag 30 augustus gingen de aangesloten leden van de melkerij van

            Blaasveld op uitstap. Tien autocars vervoerden meer dan 300 leden.

            Onder hen een aanzienlijk aantal Leestenaars.

            De reis ging naar Holland, op het programma  stond het bezoek aan

            oesterkwekerijen, varen te Vlissingen, enz.

            De kosten van de reis werden gedragen door de melkerij.

1955 – Op zaterdag 10, zondag 11 en maandag 12 september werd er simultaan in de

            twee zalen “Ons Parochiehuis” en “St.-Cecilia” bij Frans Huybrechts een grote

            handelsfoor ingericht. Dit op initiatief van de ‘Christene Middenstand’ van Leest.

1955 – 6 oktober : In de schoenenfabriek van de familie Piessens “Jupi” ontstond een

            kleine brand in een opslagplaats. (DB-1955)

1955 – Oktober : Grote Maria-Missie ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan van

            de Rozenkransbroederschap.

            Oprichting van de Kapel van O.L.V van Fatima. (32.442 fr) (DB-1956)

            Op 10 oktober : wijding kapel Tiendeschuurstraat door Mgr Suenens.

1955 – Op 17 oktober ging te Duffel de Centrale Fokveedag der Zuiderkempen door.

            De Leestenaar Victor Schaerlaeken behaalde er volgende prijzen :

            Groep II : stieren geboren in januari en februari 1955, eerste prijs met “Jef”.

            Groep X : vaarskalveren geboren tijdens april, mei en juni 1954, eerste prijs met

            “Linda”.

1955 – “Op donderdag 20 oktober, toen Louis Polfliet huiswaarts keerde, kwam hij

            terecht in een pasgegraven put op de nieuwe macadem van Hombeek.

            Er was niet de minste verwittiging aan deze gevaarlijke plaats.

            Tengevolge van deze val heeft hij zich de pols gebroken en daarmee is de B.J.B.

            één harer leden kwijt voor de toneelavond.” (DB-1955)

1955 – Op zaterdag 22 oktober vierden Louis Van Rompay en zijn echtgenote Fien,

            hun 50-jarig huwelijksjubileum.

            Bij deze gelegenheid was de ganse Tisseltbaan in feeststemming. De buren

            hadden voor stemmige straatversiering gezorgd en de vreugdeschoten galmden

            voortdurend over Leest.

            Na de dankmis ging het naar het gemeentehuis waar het echtpaar werd

            gelukgewenst door het gemeentebestuur en waar ze als geschenk twee clubzetels

            mochten in ontvangst nemen.

06-03-2012 om 10:42 geschreven door Marcel Van Hoof

Foto’s :

-Frans Vloeberghen uit de Scheerstraat was de snelste.

-Martin Tourné eindigde derde.

-Albert De Prins

1955 – 31 mei : Loopkoers te Leest.

            Onder de schooljongens werd een loopkoers georganiseerd waarbij verschillende

            prijzen en vele premies te winnen waren.

            Onder de 9 deelnemers eindigde Frans Vloeberghen als eerste na heel de koers

            te hebben op kop gelopen. Als tweede eindigde Marcel Verbruggen en als derde

            Martin Tourné.

1955 – 7 juni : Nationale bedevaart van de Boerinnengilde en B.J.B.-meisjes naar

            Koekelberg.

1955 – 12 juni : Grote Zangavond.

            Door het Davidsfonds werd te Leest een grote zangavond ingericht.

            De Vlaamse troubadour Willem De Meyer nam de toeschouwers op sleeptouw

            onder het motto : “Een avond op de purperen heide bij Armand Preud’homme”.

            Het evenement vond plaats in “Ons Parochiehuis”, begon om 19u30 en de

            toegangsprijs bedroeg 5 fr voor leden van het Davidsfonds en 10 fr voor

            niet-leden.

            Onder de talrijke toeschouwers was ook een ganse groep chiromeisjes van Battel.

1955 – 14 juni : Reis van de schoolmeisjes.

            “...vertrek  te 06u30. Naar Scherpenheuvel, alwaar H.Mis. Te Diest bezoek aan

            huisje van St. Jan Berchmans. Sint Truiden met bezoek aan de wonderklok.

            Hasselt : even afstappen aan het graf van pater Valentinus, bezoek aan het

            Boerenkrijgmonument en het vermaarde Mariabeeld Virga Jesse.

            Dan naar de steenkoolstreek van Genk, Zwartberg, Waterschei. Vandaar naar

            Overpelt, en dan gaan we naar de speeltuin langs Hechtel naar Leopoldsburg

            met doorrit door de militaire eigendommen.

            Verder over Mol, Geel, Westerlo, Heist op den Berg (bezoek op uitkijktoren)

            en zo terug naar Leest tegen 21u30.” (DB-1955) 

1955 – Op woensdag 15 juni kwam Albert De Prins, zoon van burgemeester De Prins,

            zwaar ten val aan de kerk. De bijgeroepen Dokter Stuyck liet de gekwetste

            overbrengen naar het ziekenhuis van Mechelen.

            Frans Albert De Prins was te Leest geboren op 8 mei 1932 en er overleden

            ten gevolge van een ongeval op 7 januari 1991. Hij was gehuwd met Melanie

            Verschuren.

1955 – 26 juni : Hooimijt in brand gestoken

            De hooimijt van Joannes Verschuren (°Leest 17/6/1873), wonende

            Leestsesteenweg 112 Mechelen, gelegen op de Zennedijk zijde Mechelen, op een

            300 meter van de brug richting Hombeek, stond die zondagochtend in lichtelaaie.

            De eigenaar moest machteloos toezien hoe alles in de fik ging.

            Gevonden lucifers naast de brandhaard wezen op kwaad opzet.

            Geschatte schade : 500 frank (1.000 kg hooi).

            (VVH)           

1955 – Tijdens de maand juli werden te Leest gemiddeld twee werklozen genoteerd.

            (DB-nr.6,1955)

1955 – 3 juli : Zwarte vlag door galmgaten van de kerk.

            Door de galmgaten van de kerk stak een zwarte vlag. “De pestvlag van vroeger

            tijd, ten teken van rouw om de noodlottige schoolwet die gestemd werd.

            In gans de Limburg en de Kempen en de Vlaanderen is het algemeen.”

            (De Band nr.5,1955)

            Op bevel van de rijkswacht werd de vlag de daaropvolgende maandag in de

            namiddag verwijderd.

1955 – 4 juli : De jongensschool ondernam een reis naar de Vlaamse Ardennen.

1955 – 10 juli : Friscodag van de Chiro.

            Diezelfde dag was er in de jongensschool een tentoonstelling van werken van

            de leerlingen.

1955 – 10 juli : Heide-Kermis : de koers telde maar 12 deelnemers maar de volksspelen

            van de dag nadien waren een groot succes.

1955 – Op maandag 11 juli vond in aanwezigheid van de geestelijke en burgerlijke

            overheid de prijsuitdeling van de Leestse scholen plaats.

            In de voormiddag voor de meisjes in “Ons Parochiehuis” en ’s namiddags voor

            de jongens in openlucht op de jongenskoer (Scheerstraat).

1955 – 11 juli : Op het gemeentehuis was een nieuwe leeuwenvlag gehesen.

1955 – 14 juli : Hugo Stuyck vertrok met Oostpriesterhulp naar Duitsland.           

1955 – 23 juli, 11 uur. “Het Leestse dorpsplein stond vol met mooie luxe-auto’s. De

            reden ? De aanbesteding voor buitengewone herstellingswerken aan een gedeelte

            der Tisseltbaan, aan de Elleboogstraat, Winkelstraat, Tiendeschuurstraat en een

            deel van de Augustijnenweg en Juniorslaan.

            De laagste prijs (974.630 fr) werd geboden door aannemer K. Van Ranst uit

            Willebroek.” (DB-1955)

1955 – Op zondag 24 juli ging de Kon.Fanfare Arbeid Adelt op uitstap met twee

            autocars. Te Antwerpen had een havenrondvaart plaats met een Flandria en

            verder ging het door de Antwerpse Kempen naar Holland waar een bezoek

            werd gebracht aan Breda en Baarle-Hertog.

05-03-2012 om 12:38 geschreven door Marcel Van Hoof

Foto’s:

-José Tourné, dochter van Albert en Jeanne Van Hoof.

-Frans Vloeberghen, zoon van Eugeen en van Rosalie Keremans.

1955 – Zondag 13 mei : Provinciale bedevaart van de B.J.B. naar “Onze Lieve Vrouwke

            van Vorselaar”. Vertrek (per fiets en in uniform) aan de kerk te Leest om half

            acht in de ochtend. (DB, nr.5,1955)

1955 – 15 mei : Plechtige Communie en hernieuwing doopbeloften

            Meisjes :                       Jongens:

            Beullens Jeanne           De Maeyer Edward

            De Smedt Henrica        De Maeyer Viktor

            De Wit Maria               Geerts Jan

            Goovaerts Renilda       Gobien Lucien

            Huysmans Juliana        Huysmans Leo

            Maes Maria                 Nuytkens Albert

            Peeters José                 Polspoel Alfons

            Simons Godelieve        Rottiers Edward

            Tourné José                  Vloebergh Jozef

            Van den Branden Erna Vloeberghen Frans

            Van de Vondel Maria   Verbeeck Henri       

            Verbeeck Hilda                         Van den Branden Edward

                                                       Selleslagh Louis

                                                       Selleslagh Victor.

1955 – 16 mei : Naar Lourdes.

            “Op maandag 16 mei vertrokken 5 leden van de Boerinnengilde en twee

            B.J.B.-meisjes naar Lourdes. Ze hebben ginder dagen gekend van gebed

            en veel genaden in dat gezegend oord van Maria.

            Ze hebben ook Leest niet vergeten.

            Ze hebben ginder ook twee wonderbare genezingen bijgwoond.

            De H. Kerk is zeer voorzichtig om zulk een genezing spoedig als mirakel uit te

            roepen. Er gebeuren veel genezingen te Lourdes, maar de H. Kerk roept steeds

            maar een paar van deze genezingen als mirakelen uit.

            De bedevaarders kwamen terug op dinsdag 24 mei. Hun trein had geen

            vertraging, en zo zagen we even na tien uur de eerste auto aankomen.

            Allen waren in beste voorwaarden : zelfs Tinneke Van Den Heuvel zag er niets

            vermoeid uit, en het eerste dat ze zegde was : “Ik ga volgend jaar terug !”

            Er volgde een kort lof in de kerk, om God te bedanken voor al de genaden.

            Samen werd er dan nog het “Te Lourdes op de Bergen” gezongen, het lied dat

            ze te Lourdes voortdurend gehoord hadden, gezongen in alle mogelijke talen.”

            (DB, nr.5,1955)

1955 – 19 mei : De Kon. Fanfare Sint Cecilia haalde de 1^ste prijs te Itegem.

1955 – Zaterdag 21 mei : Te voet naar Scherpenheuvel.

            Een groep van 36 mannen en vrouwen vertrok aan de Sint Annakapel voor de

            jaarlijkse voetbedevaart naar Scherpenheuvel.

            Uit Leest namen deel : Modest Van Steenwinkel, Frans en Yvo Van den Broeck,

            Lisette Van Baelen, Augusta Polfliet, Neel Solie, Louis Keulemans, Emerance

            Van den Heuvel, Aline Van der Taelen, Louis D’Hondt, Frans Huys, Edward

            D’Hondt,  Julia en Maria Doms, Viktor D’Hondt, Jan De Prins (Juniorslaan),

            Louis Van Den Heuvel, Paula Beterams, Melanie Selleslagh, Georgette

            Daelemans, Maurits De Prins, Charel Leemans, Jan Absillis, Frans De Boeck,

            Fred De Blezer, Louis Nuytkens, Gust Peeters en Maria Van Den Heuvel.

1955 – “Op zondag 22 mei reden de Leestse Chirokerels naar het St. Jozefseminarie te

            Mechelen, om er een bezoek te brengen aan E.H. Frans Gillis, die regelmatig

            dienst doet in de Chiro en tevens om er een match te spelen tegen de seminaristen.

            De match eindigde met een glansrijke overwinning 6-2 overwinning.

            Alle kerels dienen gelukgewenst, maar bijzonder de back Jos De Smet, verder J.

            Muysoms, K. Fierens (die vier doelpunten aantekende) en Ferdi Polfliet.”

            (DB-1955)

1955 – 25 mei : Reis van de bewaarschool.

            “...Op woensdag 25 mei gingen voor de eerste maal onze kleuters onder de

            veilige hoede van drie zusters op reis. En dat ze er gaarne bij waren hoeft

            wel niet gezegd. Het was juist mooi weder die dag, en van ’s morgens vertrokken

            onze jeugdige reizigers eerst naar Neerpede, waar een bezoek werd gebracht aan

            de vorige moeder overste van Leest : moeder Wilfrieda.

            Vandaar vertrok heel die bende naar Lippelo, waar een prachtige speeltuin

            gelegen is. En hier konden onze kleuters eens echt hun hartje ophalen...”

           (DB, nr.5,1955)

1955 – 31 mei : Veldwachter aangevallen

            Veldwachter Van Hoof werd opgeroepen bij een vechtpartij in de herberg van

            weduwe Huybrechts in het Dorp tijdens de Sinksenkermis.

            Een zekere Jan Voet uit Stuivenberg en Alfons De Greef uit Hombeek hadden

            enkele klanten met bier besmeurd en toen het uit de hand dreigde te lopen

            kon de garde de gemoederen bedaren echter niet zonder kleerscheuren.

            Hij kreeg van De Greef enkele vuistslagen te verduren waarbij zijn kepi

            op de grond terecht kwam. Tegelijkertijd werd hij langs achter aangevallen

            door Voet. Met de hulp van enkele verbruikers konden de dronkenlappen

            overmeesterd worden.

            Een bijgeroepen rijkswachtpatrouille stelde proces-verbaal op.

            (VVH)

05-03-2012 om 12:09 geschreven door Marcel Van Hoof

Foto’s:

-Posse Leest : uiterst links Fons Nuytkens, naast zijn twee zonen en achter zijn fietsen. Verder   

 garde Vic Van Hoof en als tweede van rechts Jan De Decker.

-De Spekpater.

1955 – 13 maart : Het Comité voor Vrijheid en Demokratie belegde een meeting voor

            de landbouwers. Volksvertegenwoordiger Van Hamme sprak de aanwezigen toe.

            Dezelfde dag werden de vrouwen toegesproken door Mevrouw Cools-Tambuyser.

1955 – 14 maart : Vrijheid en Demokratie belegde een meeting voor de loontrekkenden.

1955 – Zondag 20 maart : Protestbetoging

            Uit een verslag van veldwachter Van Hoof voor zijn brigadier :

            “Om 16 uur werd een optocht gevormd aan de grensscheiding Leest-Tisselt.

            Hieraan namen deel de twee muziekmaatschappijen, Chirojeugd, K.W.B., alles

            bij mekaar een 250 tal mannen, vrouwen en kinderen.

            Vooraan de optocht een spandoek met opschrift : “Ten strijd bereid”.

            Verder een spandoek met foto Minister Collard verbeeldende, met in de hand

            een borstel met rode verf met opschrift “Ook de kleuters rood ?”

            Dan een spandoek, Minister Van Acker verbeeldende met de toren die men

            zinnins te bouwen is te Brussel, met opschrift “Kan de toren niet wat hoger”.

            Aan het patronaat werd de optocht ontbonden. In de zaal van het patronaat

            werden hierna spreekbeurten gehouden, achtereenvolgens door de Hr. Van der

            Kuylen en de Hr. Advocaat Smedts en welke geduurd hebben tot 18u30.

            In de voorgaande nacht waren plakbrieven geplakt op de kerkhofmuur en op

            de muur van de meisjesschool.

            Alles is rustig en ordelijk verlopen.”

            (VVH) 

1955 – Op 7 april kwam het in de Maurice Sabbestraat te Mechelen tot een aanrijding

            tussen de motorrijder Van Houdt, wonende te Antwerpen en de vrachtwagen

            bestuurd door J. Selleslagh uit Leest. De motorrijder werd hierbij licht gekwetst

            aan het hoofd. (DB-3-55)

1955 – 10 april : De banieren van de Chiro werden gewijd.

            Het verslag in De Band daarover (nr.3-1955) :

            “Met Pasen was het bijzonder een schone dag voor onze Chiro.

            Na het plechtig lof ging heel de groep fijn in formatie post vatten op het hoge

            koor. Eerstens werden drie nieuwe frisse Chirobanieren ingezegend, één voor

            elke afdeling.

            Vervolgens legden zes knapen hun belofte af op hun nieuw afdelingsbanier.

            Gedurende zes weken hadden ze zich voorbereid op de plechtigheid.

            Nu beloofden ze hun trouw aan hun doopselgenaden.

            Na deze plechtigheid trok de groep, met de muziekkapel op kop, en daarachter

            de vier Chirobanieren en de zes pennoenen met al de chirojongens door het

            dorp.

            Na een korte vergadering in het lokaal mochten allen weg, want...het was

            grote kermis te Leest.”

1955 – 11 april : Grote volkstoeloop voor jaarmarkt en begankenis.

                                          Tweede Paasdag te Leest.

            “Dag van de grote begankenis te Leest ter ere van Sint Cornelius.

            Van in de vroege morgen kwamen reeds talrijke bedevaarders naar Leest.

            Gedurende de H. Missen van 9u. En 10u. was de kerk proppensvol, zodanig

            dat er een nooduitgang moest voorzien worden langs de sacristij, om de mensen

            de gelegenheid te geven een kwartiertje vroeger uit de kerk te zijn.

            De veldwachter zorgde voor een voortreffelijke ordedienst.

            We schatten het aantal bedevaarders dat die dag de kerk bezocht op ongeveer

            4.000.

            Buiten de kerk was het een ganse dag een leven van belang.

            Het weder was goed, en zo bleven de mensen rondslenteren op de jaarmarkt.

            Ze gingen de fietsen en bromfietsen van Fons Nuytkens bewonderen, eens proeven

            van de patékes waarachter Viktor Verschueren met een hoge witte bakkersmuts

            zijn waren aanprees, verder bewonderden ze de tractoren en landbouwmachines

            die er te zien waren.

            Velen bleven hun geluk en hun centen beproeven aan een geluksraam en ook het

            kraam van de B.J.B.-meisjes verhandelde veel snoepgoed ten voordele van hun

            Lourdesreis.

            Er stond deze keer een grote kermis te Leest.

            “Nooit gezien”, zegden alle mensen ! Een grote kettingmolen, die zijn bakskes

            vervaarlijk over de macadam zwierde, twee molens, een paar schietkramen, een

            grote schommel waar ge helemaal kopke over kont zwieren, enz...

            Ge zult u misschien afvragen waar dat allemaal stond ?

            Wel, allemaal op de dorpsplaats !” (DB, nr.4,1955)

1955 – Op dinsdag 12 april gingen verschillende Leestenaars op bedevaart naar St.Jozef

            te Leuven. “Sommigen met de speciale bus die bij deze gelegenheid telkenjare

            wordt ingelegd, anderen met een speciale radiotrein.” (DB-3-55)

1955 – Dezelfde dag 12 april startte een cursus “Verloving en Huwelijk”, ingericht door

            de B.J.B.-meisjes. De lessenreeks liep over 3 avonden, was enkel toegankelijk

            voor meisjes boven de 20 jaar en werd gegeven door Z.E.H. Heylen, directeur

            van de Mechelse Tuinbouwschool. Hij werd geassisteerd door een “infirmiere”

            die praktische les gaf over kinderverzorging.

            Een twintigtal meisjes van Leest volgden de lessenreeks. 

1955 – 23 april : De secretaris beschoten. (zie ook 2/2/1955)

            “Zaterdag 23 april stond heel Leest in rep en roer, toen het nieuws verteld werd

            dat de Osseboer geschoten had op de secretaris.

            Ge hebt allemaal de geschiedenis tot in de kleinste details gelezen in onze

            dagbladen. Daarom is verder commentaar overbodig.” (DB,nr.3,1955)

1955 – “Op zondag 24 april hield de Parochiale Vrouwenbond haar algemene

             vergadering. Er waren een 110 leden aanwezig.

            Er werd gesproken door de heer Van den Broeck, die handelde over “gezonde

            melkwinning” op de hoeve.

            Verder werd de “Lourdesreis” verloot. Het lot viel op de weduwe Van Den

            Heuvel die op haar oude dag de vrouwenbond van Leest mag gaan

            vertegenwoordigen in dat genadeoord van O.L.Vrouw.

1955 –  22 april : Hulp voor de Spekpater.

            “Op vrijdag 22 april 1955 vertrokken een 29-tal B.J.B.-ers uit onze provincie

            naar Duitsland, om ginds de spekpater te helpen met de bouw van kerken en

            woningen voor de vluchtelingen.

            Fons De Smet en Juul Van Linden hebben deelgenomen aan dit heerlijke

            apostolaatswerk, en hebben veertien dagen doorgebracht in Oldenburg,

            Noord-Duitsland.”

            (De Band, mei 1955)

De Spekpater

Filip Van Straaten werd in 1913 geboren te Mijdrecht (bij Utrecht) en trad in 1934 in bij de Norbertijnen in het Vlaamse Tongerlo. In het klooster kreeg hij een nieuwe voornaam, waar hij trots op was : WERENFRIED, vechter voor vrede.

De Norbertijner priester, die vanwege zijn slechte gezondheid geen missionaris kon worden , begon zijn hulpacties in 1947 toen West-Europa werd overstroomd door honderdduizenden vluchtelingen uit het Oostblok. In eerste instantie was zijn hulp bedoeld voor de nood in het naoorlogse Duitsland, later ook voor Oost-Europa. Zijn start was een artikel dat hij in het abdijblad schreef met als titel ‘En er was voor hen geen plaats in de herberg’. Hij waarschuwde dat de Westerse geallieerden onbedoeld Sovjet-dictator Stalin hielpen door de Duitsers aan hun lot over te laten.

Angst voor een communistische revolutie in Duitsland, Frankrijk en Italië vormde de achtergrond van zijn bezorgdheid over het lot van de Duitsers. Na een reis door dat land begon hij in Vl        aanderen een inzamelactie, waarbij hij zo kort na de oorlog heel wat weerstanden moest overwinnen. De Vlaamse boeren hadden geen geld, maar Van Straaten wist iets beters, ze hadden wel spek. En de Duitsers hadden honger.

Zelf beschouwde hij de naam ‘spekpater’ als een geuzennaam. Er werden duizenden kilo’s spek in pastorieën verzameld, in de abdij van Tongerlo verpakt en door zogenaamde ‘rugzakpaters’ naar Duitsland gebracht.

Van Straaten zamelde verder kleding in voor de ontheemden. Al snel bleek dat de geestelijke nood onder de vluchtelingen veel groter was dan hun materiële problemen. Vanaf dan richtte de hulp zich op de ondersteuning van de pastorale activiteiten onder de vluchtelingen.

Op verzoek van paus Johannes XXIII begon Kerk in Nood in 1962 met hulpactiviteiten in Latijns-Amerika. In 1993 werd de anti-communist Van Straaten opgenomen in de Europese Ere-Senaat. De beweging voor de Verenigde Naties van Europa onderscheidde hem voor zijn ‘grenzeloze en grensoverschrijdende naastenliefde’.

De Duitse kardinaal Ratzinger (de latere paus) noemde hem ‘één van de belangrijkste katholieke hulpverleners in de wereld’.

05-03-2012 om 10:03 geschreven door Marcel Van Hoof

Foto’s :

-Secretaris E. Brast

-Roos Jacobs in 2009

-Verkiezingspamflet van den Ossenboer
-Frans Feremans
 

1955 – 2 februari : Doodsbedreigingen voor de secretaris

 Gemeentesecretaris Bradt kwam zich bij de veldwachter beklagen dat hij met de dood bedreigd was door August Jacobs.

August Ph. Jacobs (‘den Ossenboer’), geboren te Leest op 8 september 1886 was gehuwd met Virginie Diddens die hem zes kinderen schonk. Het gezin betrok een hoeveke in de Kouter, op de plaats waar Paula Bradt later een woning zou neerzetten.

Na de dood van zijn vrouw hertrouwde hij met Marie Van Loo die hem op haar beurt drie kinderen schonk.

(Info mondeling verstrekt door zijn dochter Roos Jacobs in 2009).

Gust Jacobs, op dat moment verblijvend op de Leestsesteenweg te Mechelen, zou de bedreiging geuit hebben tegen zijn broer Frans uit St.Katelijne Waver. Deze laatste vertelde dat door aan hun zuster Josephina (echtgenote Emiel Puttemans) uit Mechelen die dat op haar beurt doorvertelde aan een andere zuster Louise Jacobs, echtgenote Gobien uit de Blaasveldstraat.

Deze laatse verwittigde de secretaris waarop die prompt naar de garde stapte.

De “Ossenboer” had niet alleen bedreigingen geuit tegen de persoon van de secretaris.

Ook zijn zuster Louise moest het ontgelden.

Jacobs zou onder meer gezegd hebben : “dat hij zijn  leven moe was en dat hij op het gerecht in Mechelen buitengezet was en dat ze hem daar niet wilden aanhoren maar zeker wel als hij zou geschoten hebben en hij, als gewezen spion en oudstrijder van 14-18 zou toch maar twee maand gevang krijgen…”

Volgens Secretaris Bradt werden de problemen veroorzaakt door onenigheid in het gezin van Jacobs en omdat zijn vrouw een beroep zou gedaan hebben op de gemeenteoverheid.

Nog volgens de Secretaris zou den Ossenboer in de Leestsec café’s  verklaard hebben dat “den Bradt” kapot moest.”

Bedreiging uitgevoerd

Op 23 april datzelfde jaar rond 9u bevond  veldwachter Van Hoof zich op het gemeentehuis toen hij een toeloop van volk op de straat zag.

Buiten gekomen vernam hij al snel dat Gust Jacobs op het Dorp met een geweer rondliep.

Den Ossenboer was in de richting van de Zennebrug gegaan.

De garde is op zijn fiets gesprongen en zette de achtervolging in. Op ongeveer 50 m voor de brug heeft hij de man ontwapend. Dit gebeurde zonder tegenstand. Bij de fouillering in het gemeentehuis vond hij in zijn zakken drie volle patronen 9 mm en stelde de garde vast dat het geweer nog met één patroon geladen was.

Op het gemeentehuis bekende Jacobs dat hij tweemaal op de secretaris geschoten had om hem schrik aan te jagen en om in het gevang te geraken.

De garde belde de Procureur op die hem opdracht gaf in verbinding te treden met de Rijkswacht van Blaasveld die Gust Jacobs rond half tien is komen ophalen en het onderzoek hebben verdergezet.

(Mondelinge getuigenis Victor Van Hoof in 1985)

1955 – Zondag 6 februari : Muziekavond van St.-Cecilia

            De muzikale leiding berustte bij Rik De Bruyn en er werden werken gebracht van

            P. Gilson, Van Breedam, A. Mahy, M.Poot e.a. maar tevens een eerste marsch

            die gecomponeerd was door Theo Fierens.

            Het ontspanningsgedeelte bestond uit Edward Verdijck, een parodist en de

            conferencier-humorist  en droogkomiek van Radio Antwerpen Theo Van Den

            Bosch.

            Frans Piessens maakte filmopnamen.

1955 – Op 12 februari mocht de Kon.Fanf. St.-Cecilia een herinneringsdiploma in

            ontvangst nemen n.a.v. de overgang naar 1^ste afdeling.

1955 – 20 februari : Muziekavond van de Kon.Fanf. Arbeid Adelt.

            Op het programma stonden “Het Zwarte Woud” (Jourquin), Standvastigheid,

            Caesar en Cleopatra door Baudain, Liliputsoldaten door Lohr en Thé Midi door

            Alfort.

            Conferencier-humorist : Leonneke De Smet.

1955 – 6 maart : Autobus met supporters van Frans Feremans tegen boom.

            “Terugkerend van Saarbrucken, waar het wereldkampioenschap cyclocross

            plaats greep, kwam een autobus waarin supporters van Frans Feremans, die

            deelnam aan bedoeld kampioenschap, nabij Bastenaken tegen een boom

            bezijden de baan terecht.

            Er vielen enkele gekwetsten te noteren, maar de meeste inzittenden, mensen

            uit Battel, Leest en Hombeek kwamer er met de schrik van af.

            (DB-nr.3,1955)

            Frans Feremans, die jarenlang de post bedeelde in Leest, had daar een massa

            supprters.  Hij werd op 15 augustus 1924 te Walem geboren en overleed te

            Bonheiden op 10 november 2007.

Frans Feremans

Werd geboren te Walem in het uiterste hoekje van Battenbroek, nabij het Zennegat.

In 1936, op zijn 12^de sloot hij zich aan bij de atletiekclub van FC Malinois waar hij verschillende overwinningen behaalde als veldloper. Nochtans bleef Frans ervan dromen om veldrijder te worden. Kanunnik Dessain, de geestelijke sportmentor van Malinois, die van zijn plannen had gehoord, kwam bij vader Feremans aankloppen en zo werden de veldrijdersdromen nog wat opgeborgen, tot een ongelukkig toeval hem bij zijn droom een handje kwam toesteken. In 1947 werd Frans door de Belgische atletiekbond geselecteerd voor de landenveldloop, welke toen plaatsvond in Parijs. Tijdens deze veldloop trapte één van de deelnemers met zijn spikes achter op de hiel van Frans. Hij werd hierdoor gekwetst, viel en brak –zoals later zou blijken- een voetbeentje. Hij liep deze koers uit en eindigde toch nog op de 20^ste plaats.

Na veel gesukkel met die voet kwam er een einde aan zijn carrière als amateur-veldloper. Feremans schakelde over op veldrijden, wat minder belastend was voor die voet, bovendien was dit altijd zijn droom geweest. Begin 1940 kreeg hij zijn rennersvergunning, hij werkte dan overdag bij de post en na zijn uren werd alle vrije tijd besteed aan training. In 1952 kwam hij aan de start van het Belgisch kampioenschap veldrijden in Hoeselt en eindigde er tweede, achter Firmin Van Kerrebroeck.

Het Belgisch kampioenschap veldrijden 1954 werd ingericht in Hombeek.

Op Feremans stond die dag geen rem, hij had al zijn tegenstanders uit het wiel gereden, alleen Furnière (de titeldrager van het jaar voordien) bleef aanpikken. Maar toen kwam het kantelmoment van de koers : op het brugje liet Frans Furnière achter zich en reed de laatste ronde helemaal alleen.

Frans  Feremans heeft nog tot zijn 35^ste blijven deelnemen aan wedstrijden in het veldrijden en behaalde nog verschillende prijzen.

(Wikipedia)

05-03-2012 om 09:23 geschreven door Marcel Van Hoof

1955 – Begrafenis van “Michel” Petrus Joannes Fierens

              Tijdens een bezoek aan het ‘Wrak’, het Kringloopcentrum van Willebroek, botste ik

               toevallig op een album van Foto Brama “TF 786.738, Joseph Wautersstraat 123

               Willebroek” met een reportage van een begrafenis in de gemeente, representatief
               voor deze periode.

               Volgens Jefke Vloeberghen (Ten Moortele) zou het gaan om de begrafenis van

               Petrus Joannes Fierens, roepnaam Michel, uit de toenmalige Bist, thans Aland.

               P.J. Fierens was te Leest geboren op 6 december 1877 en overleed te Mechelen op

               3 juli 1955.  Hij was gehuwd met Adelia Robberechts en volgens zijn

               gedachtenprentje oud-stichter van de Koninklijke Fanfare Arbeid Adelt.

               Hij was o.a.de vader van Mariette Fierens (echtgenote Jan Geerts, ‘Jan den den

               Dockx’) en van Maria Fierens (°Leest 24/7/1914, +Duffel 6/1/1992) echtgenote van

               Alfons Keuleers uit Heffen.

               De kruisdrager zou volgens Jefke Louis Selleslagh zijn (de ‘Lodde van Boerekens’),

               uit dezelfde straat. Hij is de vader van de missionaris Jozef ‘Jef’ Selleslagh.

               Dat kruis werd voor de woning van de overledene geplaatst tot de begrafenis.       

05-03-2012 om 07:09 geschreven door Marcel Van Hoof

Foto’s :

-Van l. naar r. : Paula Soli (“Paula van de Fijne”), Vic Van Hoof, Frans Geerts, Leonore Mees, Louis Van Hoof en zijn echtgenote Elodie Selleslagh.

Zittend : Klara Van Beveren, Yvonne Van Hoof, Greta Geerts, Eddy Van Hoof, Marcel Van Hoof, Maria Busschot (de echtgenote van Rik Van Beveren) en Celine Van Beveren.

In de draagstoel de kleine Rudi Van Hoof, de jongste van veldwachter Vic

-De garde met zijn “Renauke”. Op de foto ook zijn twee oudsten Marcel en Yvonne.

1955 – Buren uit de Scheerstraat naar het Nederlandse Zundert.

            Niet iedereen bezat in 1955 zijn eigen wagen en de mobiliteit was toen nog erg

            beperkt.

            Een reis naar de Belgische kust was nog een heuse reis en dikwijls een avontuur.

            Zo ook het bezoek aan de bloemenstoet van Zundert in 1955 van de families

            Vic en Louis Van Hoof en hun vrienden/buren uit de Scheerstraat.

            Met zijn “Renauke” 4cv, een model uit 1946, trok de garde naar Lourdes,

            verkende er Duitsland en Zwitserland mee en bracht jaarlijks minstens een bezoek

            aan Nederland (winkelen in Breda) of Luxemburg (Viande, Echternach).           

1955 – 4 januari : Bonte Avond van St.-Cecilia

            “uitgezonden langs studio Antwerpen op 17 januari.

            Medewerkers : animator Jaak De Vocht, pianiste Emmy Van Loo, Julien Vrints

            met een radiospel, het gekende filmduo Charel Janssens en Co Flower met als

            gast Hans Verne en uit Leest Theo Fierens als trompettist en de fanfare

            St.-Cecilia.”

1955 – Zondag 16 januari : Toneelavond van de Chiro.

            “Na een openingsformatie door heel de groep, met een flinke muziekkapel

            en kleurige Chirovaandels, volgde onmiddellijk het detectivestuk : “Het Rode

            Paspoort”, een zeer geheimzinnig stuk, met spanning tot het laaste ogenblik.

            Na de pauze volgden er nog verschillende korte nummertjes, die zeer in de

            smaak gevallen zijn.

            Vlak voor de pauze hield Z.E.H. Engelen, gewestproost voor Brussel, een mooie

            rede over het wezen en doel van onze Chirobeweging. (DB,nr.1,1955)

1955 – Op zondag 23 januari trad de Leestse toneelgroep “Rust Roest” op te Heffen

            met het stuk “Amor is wispelturig, Fortuna is wreed.”

1955 – Maandag 31 januari : KWB Filmavond.

            In “Ons Parochiehuis” richtte de KWB een filmavond in die aanving om 19 uur.

            Het programma zag er als volgt uit :

            -Nieuws uit de wereld.

            -Kluchtfilm met Charlie Chaplin.

            -Tekenfilm.

            -Hoofdfilm “Kinderen van de Straat”, een ontroerende kwajongensfilm.

            Toegansprijs : 15 frank.   (DB,nr.1,1955)

1955 – 31 januari : Aanvang van de “30-urenleergang”, een lessenreeks over

            mechanisatie en electriciteit op de hoeve.

            De lessen werden gegeven door leraars uit Technische scholen van Mechelen.

            Het betrof een initiatief van de B.J.B.

04-03-2012 om 18:15 geschreven door Marcel Van Hoof

Foto :

Kapel O.L.Vrouw van Fatima. Op de achtergrond het Hof ter Haelen.

1955 – Bouw van de kapel van O.L.Vrouw van Fatima

                               KAPEL van O.L. VROUW VAN FATIMA

De kapel van O.L.Vrouw vanFatima op de wei van de familie Verschueren in de Elleboogstraat dateert van 1955.

Ze werd ingezegend door Mgr. Suenens, die in die tijd nog hulpbisschop was.

Tot bekostiging van deze kapel werd toen in de parochie 22.500 frank rondgehaald.                         

1955 – In 1955 werd er te Leest een “Korps voor burgerlijke bescherming” opgericht.

1955 – Tarieven van taksplaten :

            Rijwielen : 100 fr.  Bromfietsen : 135 fr. Landbouwvoertuigen en handkarren :

            105 fr. Handelsvoertuigen : 420 fr. Gareel : 1.050 fr.

            Belasting op de honden : 200 fr. (DB-nr.33)

1955 – Militianen van de klas 1955 : Gaston Croon, Jean De Smedt, Frans Fierens, Theo

            Fierens, Maurits Huysmans, Louis Keulemans, Antoon Lauwens, Henri Moons,

            Marcel Neefs, Edmond Polspoel, Hubert Selleslagh, Henri Simons, Frans

            Verbruggen en Louis Vloebergh.

1955 – Verspreiding der familienamen te Leest

            Onder de meerderjarigen kwamen volgende familienamen te Leest het vaakst

            voor en in die volgorde :

            1. Geerts, 2. Verbruggen, 3. Fierens, 4. Selleslagh, 5. De Prins, 6. De Wit,

            7. Jacobs, 8. Verbeeck, 9. Van Den Heuvel, 10. Verschueren.

            (DB,nr.1,1955)

1955 – “Gedurende een ruime tijd zal de bus niet meer rijden over Hombeek, daar tussen

            Mechelen en Hombeek wegeniswerken aan de gang zijn.

            Ze zal dus de weg nemen over de “goede Battelse bergen”. (DB,nr.3,1955)

04-03-2012 om 17:55 geschreven door Marcel Van Hoof

            In “De Band” nr. 3 van 1955 kreeg de Leestse afdeling van het “Comite voor

            Vrijheid en Democratie” een forum :

            “Aktie van Comite voor Vrijheid en Democratie:

In haar eerste fase heeft het comiteit er voor gezorgd dat onze mensen op de hoogte werden gebracht waarover het feitelijk gaat in deze schoolstrijd. Immers vele mensen waren nog in de mening dat het hier enkel gaat om een geldkwestie : nl. over de wedden van de onderwijzers.

Het gaat hier om oneindig veel meer !

Het gaat hiet over het grote beginsel dat de ouders zelf het recht hebben het onderwijs te kiezen voor hun kinderen.

Niet-katholieke ouders die hun kinderen willen sturen naar niet-katholieke scholen moeten die mogelijkheid hebben, maar katholieke ouders die hun kinderen katholiek willen laten opvoeden moeten diezelfde mogelijkheid hebben.

Wel, door de Nieuwe schoolontwerpen worden onze ouders verplicht hun kinderen te sturen naar niet-katholieke scholen. De katholieke scholen worden verplicht om de poorten te sluiten, omdat ze absoluut niet de minste bestaansmogelijkheid meer ontvangen van de staat.

Als die schoolwetten gestemd worden, dan is het gedaan met de katholieke opvoeding van de jeugd en met de katholieke scholen, dan is het binnen onafzienbaren tijd gedaan met de godsdienst !

Daarom is het de plicht van elke katholiek deze goede zaak te verdedigen.

In verband hiermede werd er een VERGADERING VOOR DE LANDBOUWERS gehouden op zondag 13 maart.

Voor een 110 boeren van Leest heeft volksvertegenwoordiger Van Hamme een klare uiteenzetting  gegeven over de toestand.

In zijn fijne spreekbeurt heeft hij aangetoond hoe deze regering een regering is van sociale afbraak : afschaffing van “Moeder aan de Haard”, van de “Wet De Taye”, van de vrijheden van onze Gemeente- en Provinciebesturen en tenslotte afschaffing van de vrijheid van onze ouders in het kiezen van de opvoeding voor hun kinderen.

Na een bedankingswoord van Voorzitter Jan De Prins en een dreunende “Vlaamse Leeuw”, gingen onze mannen geestdriftig naar huis.

Diezelfde zondag in de namiddag kwam mevr. Cools-Tambuyser, lid van de

Mechelse gemeenteraad, de toestand uiteenzetten aan onze vrouwen van Leest.

Meesterlijk en meeslepend heeft ze onze moeders warm gemaakt voor de goede zaak.

Ze heeft al de bedoelingen van de fanatieke anti-godsdienstige regering naar voren gebracht.

“Wij kunnen niet dulden dat de belastingen die wij betalen moeten dienen om de leerlingen van niet-katholieke scholen te laten studeren en daarenboven

dienen om onze katholieke onderwijsinstellingen kapot te helpen !”

De volgende dag kwam de Heer Vercammen spreken voor de loontrekkenden  van de

parochie. Hij onderstreepte hoe al onze katholieke werknemers zich als één man moeten te weer stellen tegen de politiek van de huidige regering.

Diezelfde week trokken verschillende bestuursleden op toer voor de verkoop van

steunkaarten. De opbrengst van deze kaarten bedroeg 6.835 frank en zal dienen

om de geweldige financiele inspanning te steunen van de katholieken.

Terzelfdertijd werden er een 85 inschrijvingen genoteerd voor de algemene

protestdag te Brussel.

We danken al diegenen die hun steun verleend hebben en daardoor laten zien

hebben dat ze weten waarover het gaat !

De plakkers en schilders waren die dagen of tenminste die nachten ook in form.

Gans Leest rond zag men de plakbrieven over de schoolvrijheid, en de macadam

was duchtig bekalkt.

Kwam dan tenslotte de ALGEMENE PROTESTDAG te Leest.

Rond 4u verzamelden zich de muzikanten van de beide fanfares, en een ganse  hoop

deelnemers. Even na 4u zette de optocht zich in beweging, en met veel

geestdrift , onder het spelen van lustige stapmarchen en het zingen van strijdliederen en geestdriftige uitroepen volgde de optocht heel de Juniorslaan.

Onderweg sloten zich nog voortdurend mensen aan.

Verschillende plakbrieven en spotprenten werden meegedragen.

Aan de eerw. Zusters werd even halt gehouden. De fanfares brachten er een serenade, bloemen werden aangeboden en de zusters, die ten zeerste ontroerd

waren door deze hulde, en liever met veel verduldigheid hun schoon werk   uitoefenen, dan zich te laten vieren.

Op het Dorpsplein werd rechtsomkeer gemaakt, en “Ons Parochiehuis” vulde

zich met een enthousiaste menigte.

Luidkeels werd er gezongen en gebruld, doch de muren hielden gelukiglijk stand.

Jan De Prins dankte van harte al de deelnemers aan de optocht. Hij wees er op

hoe alle katholieken van Leest naar eensgezindheid moeten streven.

Alle dorpspolitiek moet wijken voor de verdediging van onze rechten als katholieken. Vervolgens gaf hij het woord aan Jef Van der Kuylen.

“De huidige regering is noodlottig voor de boerenstand. Al de

veiligheidsmaatregelen voor prijzen en invoer zijn afgeschaft. De boeren hebben

reeds één miljard schade door de huidige regeringspolitiek.

Daarna nam advocaat Smets het woord. Zijn vierde spreekbeurt die dag en

verschillende werd deze spreker onderbroken door luidruchtige toejuichingen

van het publiek. De Vlaamse Leeuw werd rechtstaande gezongen en...naar huis.

Nu ging de aandacht van heel het katholiek België naar de NATIONALE

PROTESTDAG te Brussel op zaterdag 26 maart.

Alles werd gedaan om deze betoging te doen mislukken : staat van beleg,          samenscholingen verboden, een driedubbel ijzeren gordijn rond Brussel, heel de gendarmerie van gans het land opgeroepen, het leger geconsigneerd, de over de 100 speciale treinen afgeschaft, verbod coupons te geven in de staties voor Brussel, treinen die niet wilden stoppen enz...

Niettegenstaande dat allemaal waren er een 100.000 betogers te Brussel.

Een 100-tal Leestenaren die hieraan hebben deelgenomen, gedroegen zich kranig.
We vermelden enkelen onder hen :

De voorzitter Jan De Prins heeft de eer gehad tot ’s nachts 11u. in de bak te kunnen zitten ! Proficiat !

Fons De Smet, Julien Piessens en Felix Polfliet hebben van de sabel of de matrak gekregen, en verschillende malen kunnen ontsnappen uit de handen van de gendarmen. Een voet van een paard van een gendarm kwam per ongeluk op de poot van Frans Van Necke.

Miel Polfliet was even zijn vest opengescheurd door de sporen van een gendarm, en door die opening waren ze erin geslaagd hem kletsnat te spuiten, enz...

Allen hebben zich kranig gedragen, en Leest alle eer aangedaan.

Hun geestdrift was niet te blussen en bij hun terugkeer stapte al het volk uit de bus te Hombeek en vandaar te voet naar Leest ! En of er gezongen en geroepen werd !!!

Te Leest stonden alle mensen buiten om hen te verwelkomen.

Een Collardpop werd verbrand in het dorp.

Zo is de eerste fase besloten in de schoolstrijd.

Met Pasen zal er kalmte zijn, maar de 16^e april zullen de richtlijnen gegeven worden van de tweede fase. Want de schoolstrijd gaat verder !

Welke zijn de wachtwoorden ? We weten het nog niet juist, maar past deze richtlijnen steeds toe :

-GEEN SCHOOLSPAREN !

-GEEN LINKSE DAGBLADEN MEER , zoals “Het Laatste Nieuws” en “Volksgazet”.

-Onze katholieken laten zich niet inschrijven in linkse Mutualiteiten en Vakbewegingen !

-We nemen geen producten meer van de firma’s die behoren aan leden van de linkse regering of deze regering steunen.

-Op 17 april zijn we te Antwerpen, voor een betoging van heel de PROVINCIE ANTWERPEN !!!

-De schoolstrijd is nog niet gedaan. Dus elke katholiek blijft verder het kenteken dragen van de schoolstrijd.”    

In dezelfde periodiek maar in het nr. 5, verscheen volgende oproep

“aan alle katholieken van Leest :

We weten dat er op Leest in verschillende huisgezinnen nog steeds Het Laatste Nieuws gelezen wordt, ook bij brave katholieke mensen.

Dit dagblad noemt zich neutraal, maar wordt in feite uitgegeven door de Liberalen, die nu samen met de socialisten de kerk bestrijden.

Daarom, in elk katholiek gezin een katholiek dagblad !!!

Onze katholieke dagbladen zijn zeer degelijk : we noemen hier maar “De Gazet van Antwerpen”, “Het Nieuwsblad” en “Ons Volk”. Ook op gebied van sport kunnen ze met al de andere dagbladen wedijveren.

Neem een abonnement op een katholiek dagblad !

OUDERS, KIEST EEN KATHOLIEKE SCHOOL VOOR UW KUNDEREN.

Een eerste punt : stuurt uw kinderen niet te rap naar een andere school !

Het wettelijk leerprogramma dient overal gevolgd te worden zowel te Leest als te Mechelen. Dus de stof voor het leeronderwijs is overal dezelfde !

De gewone te volgen weg is dus : te Leest hun klassen uit te doen.

Een tweede punt : voor zeer begaafden staat de weg open van moderne of oude humaniora. Deze uitzonderlijke gevallen moeten om goed te zijn deze studies beginnen vanaf 11 jaar. Hier zijn er genoeg degelijke katholieke onderwijsinrichtingen te Mechelen : College, Broeders van Scheppers en verschillende zusterscholen.

Voor verder naschools onderwijs is er keuze genoeg tussen katholieke scholen te Mechelen :

-Voor vakkundig en technisch onderwijs : de Technische Scholen van de Melaan waar alle vakken kunnen aangeleerd worden.

-Voor land- en tuinbouwkundige studies : de Tuinbouwschool te Mechelen, met een bijgevoegde zondagsschool.

-Voor onderwijzer : de Katholieke Normaalschool van Mechelen.

-Voor kook-, naai- en huishoudkundige lessen zijn er de verschillende scholen der Eerw. Zusters.

Dus ouders, let op uw zaak ! U staat verantwoordelijk voor een katholieke opvoeding van uw jongens en meisjes.
Het is niet omdat er een paar keren per week een pater in een school komt dat het daarom een katholieke school is !

Heel de geest en al de leerkrachten moeten er katholiek zijn !”

04-03-2012 om 17:46 geschreven door Marcel Van Hoof

1955 – De Tweede Schoolstrijd

            1955 was een turbulent jaar op politiek vlak niet enkel voor België, ook voor

            de gemeente Leest en ditmaal waren het niet de Sussen tegen de Blekken, maar

            katholieken eensgezind tegen socialisten en liberalen.

            Nadat in 1919, met instemming van alle politieke partijen, een wet de gelijke

            subsidiëring bezegelde, was er een einde gekomen aan de eerste schoolstrijd.

            Van 1950 tot 1958 heerste er opnieuw onrust.

            De katholieke onderwijsminister P. Harmel (1950-54) diende verschillende

            wetsontwerpen  in, die o.m. betrekking hadden op de erkennings-, en dus de

            subsidiëringsnormen voor het vrij onderwijs. Bij de socialisten en liberalen deed

            dit een hernieuwd enthousiasme voor het officieel onderwijs oplaaien : in 1954

            herzag de socialistische minister Collard de hele onderwijspolitiek.

            Het stond de staat voortaan vrij eigen scholen op alle niveaus in te richten waar

            dit noodzakelijk bleek. Staatssubsidies werden aan de vrije scholen verleend voor

            zover ze voldeden aan dezelfde voorwaarden als het officieel onderwijs

            (gediplomeerde leerkrachten, leerlingennormen per klas of afdeling, erkenning

            van de diploma’s door de staat).

            Eén van de maatregelen die Collard wilde nemen was de afdanking van 110

            katholieke interimarissen.

            Het protest van kerkelijke zijde tegen de wet-Collard was zeer hevig en er kwam

            zowel in het parlement als op de straat een hevige oppositie op gang.

            Plechtigheden waaraan ministers deelnamen, werden verstoord, officiële scholen

            belegerd en overal werden protestaffiches opgehangen.

            Behalve deze dreigingen organiseerde de oppositie ook massale manifestaties.

            De meest spectaculaire waren die van 26 maart en 10 juli.

            De verdedigers van de “ziel van het kind”, gesteund door de CVP, waren

            woedend.

            De Liga van het onderwijs en andere groeperingen die het onderwijs gunstig

            gezind waren, organiseerden op hun beurt tegenmanifestaties.

            Het protest en het tegenprotest duurden maanden.

            De CVP maakte van de schoolkwestie het hoofdpunt voor de

            parlementsverkiezingen van 1958, van waaruit ze als overwinnares naar voren

            trad.

            In datzelfde jaar zochten de drie zgn. nationale partijen  (CVP, BSP en Liberale

            Partij) naar een blijvende oplossing van het geschil.

            Op initiatief van de onderwijsminister Van Hemelryck zou in november 1958

            het Schoolpact tot stand komen en meteen ook het einde van de schoolstrijd.

            Dit zgn. Schoolpact was een overeenkomst tussen de drie partijen en de

            voornaamste bepalingen ervan waren : kosteloos voortgezet onderwijs tot 18 jaar,

            gelijke wedden voor alle gediplomeerde leerkrachten en oprichting van een fonds

            voor de financiering van de schoolgebouwen, zowel voor het rijks- als voor het

            vrij onderwijs.  

            (Kroniek van België en Nederlandse Larousse Encyclopedie)

            Gevolg gevend aan de oproep van het “Comité voor Vrijheid en Democratie”

            om in elke gemeente een plaatselijk comité op te richten, kwamen de voorzitters

            van de verschillende Leestse katholieke organisaties op 1 maart 1955 samen.

            Doel van dat comité : “de Leestse bevolking in te lichten over de toestand inzake

            schoolpolitiek zoals die door de huidige regering was geschapen en tevens onze

            mensen warm te maken voor een krachtdadig verzet, voor het behoud van onze

            vrijheid en godsdienst.”

            Het plaatselijk comité diende te bestaan uit de geestelijkheid van de parochie en

            uit de voorzitters van de verschillende plaatselijke katholieke groeperingen.

            “Een werkcomité werd samengesteld, met het doel de bevelen, ons door de

            Arrondissementsbond verstrekt, stipt uit te voeren.”

            Het Leestse comité was als volgt samengesteld : voorzitter en verbindingsman :

            Jan De Prins, secretaris : Cyriel Selleslagh, leden : Maria Rheinhard en Louis

            Solie.

Het “Comiteit voor Vrijheid en Demokratie, Afdeling Leest” stuurde volgende omzendbrief rond in de gemeente :

“Aan alle katholieke Leestenaren,

Morgen 20 maart heeft op Leest de algemene PROTESTBEWEGING plaats, met grootse optocht, fijne marsmuziek, dreunende strijdliederen, en met ALLE LEESTENAREN mee in de optocht, en daarna in “Ons Parochiehuis”, waar we allen met de grootste aandacht en belangstelling zullen luisteren naar Advocaat Smedts en Heer J. Van der Kuylen.
Ziehier dan de laatste schikkingen voor deze dag :

-Alle Leestenaren, van boven de 14 jaar en onder de 100 jaar komen samen tegen kwart voor vier aan Charel Van Praet. Te 4 uur stipt moet daar de optocht kunnen beginnen. Een 6-tal commissarissen zullen er instaan voor de orde. Volgt stipt hun bevelen !

Tegen 5 uur begint de Protestvergadering. We nodigen langs deze weg alle Leestenaren uit om hieraan deel te nemen : al de leden der beide Kon. Fafaren, alle mannen en vrouwen, heel onze mannelijke en vrouwelijke jeugd boven de 14 jaar.

Ouders kunnen bij die gelegenheid hun klein pagadders toevertrouwen aan de zusters, die er goed zullen voor zorgen !

De optocht volgt de Juniorslaan tot op het Dorpsplein. Daar rechtsomkeer naar “Ons Parochiehuis”. Allen stappen in de optocht op rijen van vier, flink in orde. De mannen en mannelijke jeugd in gesloten groep, de vrouwen en vrouwelijke jeugd insgelijks.

Er worden geen vlaggen meegedragen !

LEEST,  NIET ALLEEN WIJ, MAAR GANS ONS VOLK EN DE KERK REKENT OOK OP U !!!

WIJ EISEN ONZE RECHTEN ALS KATHOLIEKEN ! WIJ STAAN IN STAAT VAN WETIGE ZELFVERDEDIGING ! HEILIGSTE RECHTEN EN VRIJHEDEN STAAN OP HET SPEL ! WIJ WILLEN GEEN RUSSISCH REGIME !

DAAROM, SLUIT AAN BIJ HET GROEIEND PROTEST EN GANS HET LAND TEGEN DE GODDELOZE VRIJMETSELAARS, DIE ONS VOLK WILLEN VERKNECHTEN !

Langs deze weg danken we al degenen die ook financieel zo mild hebben bijgedragen om deze strijd te steunen.

Er komen ook veel inschrijvingen binnen voor de Mars op Brussel op zaterdag 26 maart. Flink zo !!! Geen onverschilligheid meer, maar overtuigde katholieken die strijden voor het Geloof hunnen voorvaderen, en voor het Geloof van hun nakomelingen.

Zij die nog zich willen inschrijven voor Brussel, kunnen nog altijd inschrijvingskaarten bekomen bij de leden van het Komiteit, die in hun straat zijn rondgeweest.

De nodige inlichtingen zult U wel op tijd en stond vernemen.

-Op 24 maart houden alle ouders hun kinderen thuis van ’t school !

-Het wachtwoord van alle Katholieke ouders in deze strijd moet ook zijn : “GEEN SCHOOLSPAREN MEER”! We steunen er door de huidige regering in haar strijd tegen de Kerk en de godsdienst.

Eens deze schoolstrijd voorbij, kunt U terug normaal spaargeld meegeven.

Beste mensen, we hopen en we durven er op betrouwen dat alle mensen van Leest deze richtlijnen zullen volgen, en eendrachtig en geestdrifitig als Katholieken zullen samenwerken.

Namens het Komiteit, de secretaris C. Selleslagh, de voorzitter J. De Prins.”

            Het comité slaagde erin om voor de betoging te Antwerpen van 17 april 170

            Leestenaars mee te krijgen, evenals de fanfare Arbeid Adelt , die dit op eigen

            kosten deed. Dat was niet altijd evident : zo kregen muziekmaatschappijen bij

            deelname aan die manifestaties een premie van 1.000 fr voor de aanwezigheid

            van 30 muzikanten en 1.250 fr indien ze met meer aantraden.

04-03-2012 om 17:44 geschreven door Marcel Van Hoof

1954 – In “De Band” nr 11 van november1954 publiceerde Emiel Polfliet alle

            wieleruitslagen van dat jaar van Constant De Prins.

            Plaats              Aantal Vertrekkers                 Uitslag

            Hombeek                    45                               1^e (vooruit)

            Ramsdonk                  76                               6^e (spurt)

            Leest                           26                               2^de (met 2 vooruit)

            Keerbergen                twee maal plat

            Leest                           9                                 2^de (met 5 vooruit)

            Leest                           74                               2^de (met 2 vooruit)

            Hombeek                    19                               1^ste (spurt)

            Peulis                          90                               5^de (spurt)

            Niel                             35                               5^de (spurt)

            Weerde                      34                               1^ste (met 2 vooruit)

            Nieuwenrode             20                               5^de (spurt)

            Leest                           22                               1^ste (vooruit)

            Zemst                         47                               3^de (met 3 vooruit)

            Kapellen                     54                               2^de (met 2 vooruit)

            Hombeek                    41                               3^de (spurt)

            Terhagen                    ?                                  5^de (plat)

            Jette                           45                               7^de (spurt)

            Steenhuffel                 20                               14^e (gelost)

            Kapellen                     28                               11^e (gelost)

            Wilsele                       39                               16^de (met 16 in spurt)

            Battel                         22                               5^de (spurt)

            Schilde                        68                                7^de (spurt)

            Brussel-Herent           43                               5^de (spurt)

            Mechelen                   43                               11^de (spurt)

            Walem                                   43                               14^e

            Weerde                      22                               1^ste (vooruit)

            Mechelen                   22                               5^de

            Moerzeke                   18                               2^de

            Borsbeek                    pech

            Hombeek                    27                               15^e (gelost)

            “Stanne” was een zoon van beenhouwer Ferdinand De Prins.

            Zoals zijn broers en zijn vader zat hij in de vleessector, maar niet in onze streek,

            hij  was actief in het Brusselse waar hij woonachtig was met zijn echtgenote

            Paula Heynderickx. Het echtpaar had geen kinderen.

            Hij was te Leest geboren op 16 juli 1937 en overleed na een tragisch ongeval met

            zijn fiets in het Academisch Ziekenhuis van Jette op 19 maart 2003.

1954 – Op maandag 13 december brak er brand uit in de woning van het bejaarde

            echtpaar Louis Solie-Moons. De brandweer was snel ter plaatse.         

1954 – Op 31 december telde Leest 1834 inwoners, waarvan 950 mannen en 884

            vrouwen. (Belgisch Staatsblad 18/8/1955)

04-03-2012 om 17:36 geschreven door Marcel Van Hoof

Foto's :

-Fier toont Remi Spoelders de vangst van zijn leven.

 Rechts zoon Jan.

-Alfons De Schouwer, secretaris van de “Croons-vrienden”.

-Albert De Smedt, beschermeling van het nieuwe wielertalent Soï Croon.

1954 – 2 november : Op dinsdag 2 november schoot jachtwachter Remi Spoelders een

            zeearend neer. De roofvogel had een vleugelbreedte van 1,60 m en in zijn

            klauwen hield hij een karper van 800 gram. De vis, afkomstig uit een vijver in het

            Vrijbroekpark, leefde nog.

            De zee-arend was neergestreken achter het huisje van Spoelders die hem vanop

            zo’n vijftig meter neerschoot.

            Nadien werd de vogel een tijdlang ten toon gehangen voor honderden

            nieuwsgierigen. (DB, nr.11-1954 en LG, blz.329)

            Remi Jan Spoelders was te Leest geboren op 4 december 1911, hij was

            landbouwer en woonde op de Kouter nr. 50.

            In 1955 was hij tot jachtwachter aangesteld in dienst van Hombekenaar

            Jan Van Doren en twee jaar later bij Jan Mertens eveneens uit Hombeek.

            (VVH)

1954 – “Op zondag 14 november vierden de echtgelingen Robijns- De Hondt uit de

            Dorpsstraat, beter gekend als “Jommeke en Christine uit de Root”, hun

            gouden bruiloft.

            Tegen 9u30 kwam een ganse optocht aan de kerk om er de Hoogmis bij te

            wonen. En daarna begon een echte feestvreugde.

            De huizen waren allen bevlagd en velen hadden hun handen uit de mouwen

            gestoken om boompjes te planten en kunstige versiering aan te brengen.

            Na het gezellige feestmaal kwam de Kon. Fanfare St.-Cecilia nog enkele

            lustige wijze ten gehore brengen.”  (DB, nr.11,1954)

1954 – 18 november : Stichting van de wieler- en supportersclub “de Croons-vrienden”.

            Het eerste bestuur bestond uit de voorzitter Juul Boey, ondervoorzitter Gustaaf

            Bradt, secretaris Frans Verschueren, schatbewaarder Vik Croon en technisch

            leider Albert De Smedt.

            Alfons De Schouwer over de stichting in 1956 in “De Band” :

            “...Op de Heide begon er een nieuwe crack, Frans Croon en Albert De Smedt

            nam het lot van deze renner op zich, hetgeen voor deze renner een schone

            toekomst voorspelde want hij viel in handen van een man die 26 jaar in de

            wielerbeweging staat en steeds zijn beste krachten gaf aan jonge renners.

            Onze club startte met een 20-tal leden.

            In 1955 richtte onze club twee wielerwedstrijden in voor renners buiten de

            Belgische Wielerbond alsook een sportavond die een succes is geworden.

            In 1956 werd de eerste grote prijs “Croonsvrienden” gegeven voor nieuwelingen

            BWB, wat op zo’n korte tijd van het bestuur onzer club een prestatie mag

            genoemd worden, met daarbovenop de steun aan de renners, want in 1955

            hadden wij twee renners in onze club : Frans Croon en Louis Selleslagh, die

            wij geldelijk steunden.

            Samenstelling van het huidige(1956) bestuur : voorzitter: Juul Boey,

            ondervoorzitter : Antoon Van Paesschen, secretaris : Alfons De Schouwer,

            schatbewaarder : Frans Verschuren, technisch leider : Albert De Smedt,

            commissaris : Vik Croon. Lokaal : weduwe Van Camp.

            Ledenaantal : 43, waaronder 15 ereleden.

            Doel van de club : de jonge en opkomende renners geldelijk en moreel te

            steunen, van hen faire kampers in koers maken en daarbuiten deftige en

            eerlijke burgers. En als wij dan later het genoegen mochten beleven van een

            der renners te zien opklimmen tot het hoogste in de wielersport, dan zullen

            wij, het bestuur en de supporters, fier zijn aan deze schone taak te hebben

            mogen meewerken.”

            Datzelfde jaar, maar begin 1954,  werd ook de supportersclub “De Sportvrienden”

            opgericht, onder de naam “HET VLIEGEND WIEL”.

            Ook zij begonnen met een 20-tal leden.

            Hun lokaal(len) : Frans Huybrechts, Frans De Laet, Wwe De Mayer en Alfons

            Verbruggen. 

            Bestuur : Jan Van Cauwenberg en Pieter Ceuppens.

            (DB,1954)

1954 – November : Herschildering van de kerk. Het koor werd voorzien van dubbele

            ramen met katedraalglas. Bedrag der werken : 124.570 fr. (DB-1956)

            De kerk kreeg ook een flinke beurt.

            Door de B.J.B.-meisjes werd er een grondige kuis gehouden in heel de kerk.

            Drie dagen lang werd er onverpoosd door een tiental vrijwilligers gekuist,

            gekeerd, geboend, geterpentijnd, gewreven, gebruind, genageld, geschuurd,

            geschrobt, geverfd...

            Op woensdag 17 november was de grote kuis gedaan, en allen hebben zich

            eens lekker te goed gedaan aan cacao met koeken.” (DB nr.11- 1954)

04-03-2012 om 17:33 geschreven door Marcel Van Hoof

Foto :

Bruidspaar Constant Busschot-Maria Neutiens.

1954 – 8 september : Huwelijk Constant Busschot – Maria Neuttiens

            Te Battel huwde die dag de uit Leest afkomstige Constant Busschot met Maria

            Neuttiens, dochter van Albert Neuttiens en Philomena Polspoel (eveneens uit

            Leest afkomstig).

            Hun spijskaart zag er als volgt uit :

            Keurig voorgerecht - Koninginne Krachtsoep –

            Liefdegondels “Maria – Constant”

            Gebraad met Groentenkrans en Croquetten -  Vogelnesten met Tomattensaus

            Gemengd Fruit - Vethaantjes met Salade en Appelmoes - Crème vijftien onder nul

            Praalgebak – Fruit - Wijnen – Likeuren - Nagerecht

            Vrouwentroost en Mannenlust

1954 – September : In “De Band” van september deed pater De Laet een oproep

            “om prentjes, heiligenbeeldekens van alle slag en soort te verkrijgen...

            U kunt zich niet indenken hoe schooljongens, zelfs grote, in verwondering staan

            als men een deel prentjes voor hen openlegt. En als ze dan moeten kiezen :

            de moeite waard om te zien.”

            Pater Rene De Laet was missionaris in Badiya, in het toenmalig Belgisch Congo.

            (DB, nr.9, 1954)

1954 – In september ging de fanfare St.-Cecilia over naar eerste afdeling.

1954 – 15 september : Klacht wegens grafschennis

            Jan Frans De Ruysscher (°Kapelle-op-den-Bos 14/7/1899), echtgenoot van Maria

            Anna De Schauwer, ketelmaker van beroep en wonende te Mechelen Hogeweg

            93, diende een klacht in bij veldwachter Van Hoof :

            “Mijn zoon Jan De Ruysscher is overleden op 14/6/1950 en ligt begraven te Leest

            op het kerkhof. Wij hadden op het graf plaatjes met opschriften “aan onzen

            betreurden broeder” en “aan onzen betreurden zoon” geplaatst en bij herhaling

            hebben we vastgesteld dat deze verdwenen of ter plaatse stukgeslagen waren en

            dit is nu de derde maal dat wij dit hebben bestatigt. In het geheel zijn er dan al

            vijf gestolen of kapotgeslagen, de laatste maal is waarschijnlijk zondag 13 dezer

            gebeurd, aangezien het er nog stond op zondagmorgen en maandagavond was het

            verdwenen.

            Deze platen zijn in witte steen en kosten 145 fr.tot 180 fr. per stuk.” 

            (VVH)     

1954 – Oktober : Werkloosheid Leest : die maand waren er 2 mannen volledig en 6

            tijdelijk werkloos. 1 vrouw volledig en 1 vrouw tijdelijk werkloos.

            (DB-nr.11-1954)

1954 – Feest van Kristus Koning : “Op de laatste zondag van oktober werd er een

            optocht gehouden van de organisaties onzer parochie, dit ter gelegenheid

            van het Kristus-Koningfeest.

            Na het lof had er in de parochiezaal een familiefeest plaats van de Chiro

            waarbij ook de ouders van de leden aanwezig waren.

            (DB, nr.11-1954)

04-03-2012 om 17:01 geschreven door Marcel Van Hoof

Foto :

-Louis Vloebergh, ex-chiroleider, stichter van oud-chiro Vevoc, ex-gemeenteraadslid, manusje-van-alles in het Leestse verenigingsleven…

1954 – 16 augustus : Louis Vloebergh over een Chiro-Bivak (De Band, nr9, 1954)

“Maandagmorgen 16 augustus wekte het morgenzonnetje ons vroeg uit de veren.

Na ons een duchtige schrobbing te hebben gegeven en ons streuvelhaar flink geroskamd, werd het piekfijn gestreken en gewassen uniform aangetrokken.

Want alles moest piekfijn inr orde zijn vanaf de eerste dag van het bivak.

Wij woonden met de ganse groep  de H.Mis bij, en allen naderden zonder uitzondering ter H. Tafel.
Zon over de velden en zon in ons hart, en acht dagen van echt fijn chiroleven in volle vrije natuur in het verschiet.

We smeekten de H. Geest om genaden en gaven over ons bivak.

Een stapel boterhammen lagen gereed toen we thuis kwamen. Maar op zulke ogenblikken smaakte het minder goed. Onze verwachtingen waren te hoog gespannen !

Dikgevulde rugzakken en grote kartonnen dozen, met een stevig bindzeel rond werden binnengebracht tegen 8u30, en werden gevoegd bij het leger van potten en pannen en telloren en zakken patatten en groenten die daar reeds opgestapeld lagen van de dagen er voor.

Stipt te 09u30 werd het vertreksignaal gegeven voor een deel der leiding en kerels, die per fiets vertrokken naar Holland.

Tegen de middag aan stapten we af in Zoersel-Hof, waar we de innerlijke mens versterkten, en na een uur inspanning ook een vlot op de vijver konden bemachtigen, om wat te varen.

Om 14 uur stonden we terug gereed voor de laatste etappe : Zoersel-Holland.

De reis van 75 km verliep als een fluitje van een cent : er werd regelmatig gereden, zonder koersen, volledig in groep, in een goede snelheid.

Een paar km voor de grens, een uitstekende steen, een val en lekke band voor Rik Muysoms. Mr de onderpastoor kreeg 45 kg extra gewicht op zijn bromfiets en broer Juul moest de gehavende fiets meevoeren. 

Rond 15 u waren we ter plaatse en rond kwart over vier zagen we eindelijk de groene camion van Rik Verschueren aankomen, begeleid door luidkeels zingende chirojongens en waartussen Stinne en Marie als bivakmoeders troonden.

En dan was het een half uur lang een echte mierennest : een grote bedrijvigheid om heel die verhuis af te laden en te installeren. Alles ging vliegensvlug en toch zonder stukken, en op korte tijd stonden er een paar water te koken op de butagazzen en sneed het broodmachien de lekkere inlandse melkbroden vaneen.

De burchtknapen trokken vervolgens op tocht, en ook de knapen deden hun eerste spel, en ondertussen zwoegden de kerels aan grote pakken stro, om de “bedden” voor een 40-tal jongens gereed te maken.

De duisternis neeg over de aarde neder, en in doodse stilte staan de chirojongens in formatie, rond de vlaggenmast. Daartegenaan is een stemmig Mariakapelletje in takken aangebracht. Allen staan daar geschaard rond Maria, de flikkerende kaarskens in de handen. Marialiederen weerklinken in de vredige avondstond en elke afdeling knielt neer, en wijdt zich aan Maria. We bidden een tientje voor thuis, dan één voor de thuisgebleven chirojongens, voor onze soldaten, enz.

Langzaam daalt de chirovlag neer en in de verte klinken de trage plechtige trompettonen van de avondsonnerie. In volledige stilte gaan allen te ruste en om 22u30 was alles in diepe slaag gedompeld.

Hoe verloopt nu zo’n dagje in ons bivakleven ?

’s Morgens om kwart over zes stappen de leiders moeizaam uit hun bed en maken zich vlug kant en klaar.

Om 6u30 klinkt het signaal van opstaan voor de jongens. Zij zullen de volledige stilte bewaren tot na de H. Mis. De leiders doen hun ronde en moeten er elke morgen een serei wakkerschudden. Alle jongens knielen neer voor hun bed. Ze bidden hun morgenopdracht samen alsook hun drie weesgegroeten.

Vlug doen ze hun sportuniform aan, en in openlucht doen ze dan een kwartiertje morgenturnen.

Ze nemen hun handdoek en zeep, en wassen zich buiten in emmers en kommen. De hemden goed openen en dan maar flink geschrobt ! De leiders houden toezicht en kijken erop toe dat niemand schrik heeft van het water !

Nu nog fijn hun uniform aan, en daar klinken reeds de trompetten voor de openingsformatie.

In een fijne vierkantformatie staan de jongens opgesteld rond de vlaggenmast. De frisse vendelkreten weerklinken, en elke vendelleider doet de naamafroeping van zijn vendelleden. De leiders inspecteren elke chirojongen om te zijn of zijn uniform in orde is, goed gewassen en goed gekamd. Zoniet : herbeginnen.

We dragen elke dag ons gebed op tot een bijzondere intentie en dan wordt traag de vlag gehesen. Trompetten schetteren, want de vlag is het zinnebeeld van Christus, die tussen ons verblijft.

Elke dag wordt ook een ander wachtwoord gegeven : de blijdschap, de kameraadschap, de kranigheid, enz. Daar willen we die dag bijzonder op werken.

De erewimpel wordt geschonken door E.H.onderpastoor aan het vendel dat zich de dag tevoren het beste onderscheiden heeft door tucht, spel, stijl.

Alle chirojongens stellen zich op in marsorde en nu gaat het in stille mars naar de kerk, ongeveer een kwartier ver. De H. Mis, opgedragen door E.H. onderpastoor en gediend door twee chirojongens, wordt uitgelegd en samenmeegebeden door alle jongens.
Na H.Mis en communnie nog een Marialied of een Christus-Koninglied en om 8u30 gaat het terug naar de bivakplaats. Met roffelende trommels en zinderende trompetten op kop, daarachter de groepsvlag en de vendelvlaggen, marcheren we terug.

De muziek en de frisse chiroliederen lokken de mensen elke morgen buiten om dat schouwspel van die schone jeugd te bewonderen.

In stilte aan tafel, een gebed en dan schuiven de boterhammen naar binnen in groot getal.
’s Morgens is er altijd vlees bij de boterham, ’s vrijdags Hollandse kaas.

Het gaat er luidruchtig toe nu, want het is de eerste keer dat ze tegen mekaar mogen babbelen sinds 9 u van de vorige avond !

Na het morgenmaal bedden maken, alles in orde brengen en inspectie.

De lakens moeten schoon liggen, de dekens netjes geplooid er bovenop, dan hun uniformhemd en das. De groepsleider ziet bij elke jongen na of het fijn in orde is, en dan trekken de jongens per afdeling naar het bos of plein. Zij dragen hun spelkledij.

De kerels hebben gewoonlijk nog enkele diensten : mee afwassen, patatten schillen, alles opkeren, enz.

Terwijl al het jong volk aan het spel is, of stijloefeningen doen, zijn onze brave bivakmoeders al naarstig bezig met een lekker middagmaal te bereiden. En ze hebber er verstand van, dat kunnen al onze jongens getuigen.

11u30 : de jongens komen terug. Handen wassen en in stilte terug naar binnen.

“Angelus” gebed en dan eten.

Een goei dikke tomatensoep, patatten met groenten en saus en één of meerdere stukken vlees. Koekjes als dessert. Buikje vol, harteke rust.

Tot 13u30 ligt iedereen op zijn bed en kan in stilte wat beeldekens zien in de Zondagsvriend en rusten.

Om 13u30 zangoefening en herhaling van kampvuurnummers en dan met heel de groep terug de bossen in om een groot groepsspel te doen.

Tegen 16u30 komen ze als uitgehonderde wolven terug en heelder broden verdwijnen als sneeuw voor de zon. De boterhammen worden aangeengeplakt met confituur of jam. Soms zijn het al eens gestoofde peren of rabarber.

En weer gaan ze op tocht. Ze ontcijferen moeilijke spoortekens of trekken naar de pleinen bij de paters of ze nemen een modderbad in de vijver van de paters.

Om 19u45 Angelus en avondmaal, nog een korte avondwandeling terug in uniform en rond 21 uur staan ze terug in slotformatie rond de vlaggenmast en het Mariakapelletje, dat stemmig verlicht is door een flikkerend kaarsvlammetje.

Wij bidden daar een tientje voor allen die ons duurbaar zijn. E.H. Proost geeft een kort avondwoordje, de groepsleider drukt op de volledige stilte tot de volgende morgen na de H. Mis. In de duisternis klinkt heel gedempt het avondlied : “Daal in d’ avondzon o vlag. Kristus-Koning goede nacht”. En langzaam daalt de vlag neer. Een lichtstraal van een straffe pillicht volgt langzaam de vlag. Alles is roerloos en stil : gans de natuur zwijgt, en de uitstervende trompetklanken vanin de verte doet die stilte tot in ons hart doordringen.

Geluidloos gaan allen binnen en blijven rechtop staan voor hun bed.

De completen worden gebeden en gezongen door de jongens.

Ze knielen neer voor hun bed en bedanken Maria voor al het schone dat ze die dag ondervonden hebben, voor dat grote geluk dat ze gekend hebben, en dat zovelen niet kennen.

Ze liggen op het harde stro maar spoedig zullen ze slapen als echte marmotten.
De leiders dekken hen nog eens goed onder, en weldra ligt alles in rustige slaap.

De leiders waken nog een tijdje over hen en zullen dan samenkomen om de afgelopen dag te bespreken, en de volgende dag voor te bereiden.

Zo verloopt daar elke dag van het bivak, in geest van tucht en stijl en gebed.

Zo moeten onze chirojongens thuis ook leren van diezelfde chirogeest mee te dragen, die geest van flinke, christelelijke chirojongens.

Ze zijn niet alleen chirojongens op het bivak of ’s zondags namiddag, ze moeten chirojongen leren worden elke dag : blije jongens, kranige jongens, christelijke jongens !

            Louis Vloebergh.”

04-03-2012 om 12:22 geschreven door Marcel Van Hoof

Foto’s :

-Twee keer de B.J.B.-meisjes van Leest in vroeger tijd.

-De bedevaarders van Leest naderen de eindmeet. Rechts het ‘fabriekske’ van Battel waar nu Happyland is gevestigd. De foto dateert van midden jaren ’50.

1954 – 15 april : Die dag deden te Leest 32 kinderen hun Eerste Communie.

1954 – 25 april : Bedevaart naar Scherpenheuvel van Boerengilde en B.J.B.

1954 – 2 mei : B.J.B.-meisjes naar Scherpenheuvel.

1954 – 9 mei : Nationale Meivaart voor de Chiro te Scherpenheuvel en in het Leestse

            parochiehuis Maria-avond.

1954 – 14 mei : De Boerinnengilde bezocht Oostakker.

1954 – 24 mei : Boerinnengilde en B.J.B. naar Lourdes.

1954 – 27 mei : De Fanfare Arbeid Adelt stapte mee in de Rerum Novarumstoet te

            Mechelen.

1954 – 29 mei : Voettocht van de “Compagnie” naar Scherpenheuvel.

1954 – 30 mei : De K.W.B. naar Scherpenheuvel.

1954 – 11 juli : Friscodag van de Chiro.

1954 – 19 juli : De K.W.B. naar Lourdes.

1954 – 29 juli : De V.K.S.J. naar Lourdes en de B.J.B.-meisjes wonnen de eerste prijs

            Zomerfeest Duffel.

04-03-2012 om 12:17 geschreven door Marcel Van Hoof

Foto’s :

-Victor Van Hoof in ’57 met echtgenote Maria “Leonore” Mees en Duitse herder Mirra.

-De garde tijdens zijn dienst. Achteraan café De Zwaan.

-Victor op het einde van zijn loopbaan. De garde werd politie-inspecteur onder Mechelen.

1954 – 1 april : Victor Van Hoof volgde Jan Theodoor Huybrechts op als veldwachter

            te Leest.

            Victor was op 1 januari 1926 te Leest geboren als zoon van Jan Edward en

            Florentina De Schoenmaeker.

            Die geboortedatum bezorgde hem veel nadeel vertelde hij vaak : “Ik heb nooit

            ten volle kunnen genieten van een echte verjaardag, steeds waren er de

            naweeën van oudejaarsavond en het vieren van nieuwjaar zelf.”

            Gelukkig voor hem mocht hij op school de lessen volgen met de jongens van

            1926, zodat hij eigenlijk wat vooruit was op zijn tijd.

            Na de Leestse gemeenteschool liep Vic school te Mechelen in de “Oefenschool

            onder den toren”, om er onderwijzer te worden. Zover kwam het niet.

            Op 14-jarige leeftijd hield hij het voor bekeken en ging werken in garage

            De Baere aan de Leuvensesteenweg te Mechelen (de latere Hanswijk –Renault

            garage).

            Het was inmiddels oorlog geworden en de dag dat Victor 18 werd stonden de

            Duitsers aan de deur. Victor werd verplicht te gaan werken in de wapenfabrieken

            FN te Luik.

            Na 14 dagen muisde hij er vanonder en hield zich ondergedoken bij landbouwer

            en  schepene Henri Van Den Heuvel in de Hertstraat te Leest, tot en met de

            bevrijding in september 1944. Hij zou Henri eeuwig dankbaar blijven voor het

            enorme risico, het gulle onthaal en het zachte stro-bed.

            In  october 1944 bood hij zich aan als oorlogsvrijwilliger en diende tot juni

            1946 onder Engels commando in het Duitse bezette gebied (8^e Bataljon Fuseliers

            3^de Cie).

            Nadien keerde hij terug en hervatte zijn werk in de garage.

            Op 3 april 1948 huwde hij met Maria “Leonore” Mees uit Blaasveld.

            Toen in 1953 een examen uitgeschreven werd voor veldwachter waagde Victor

            zijn kans.                                

            Zijn grootvader, Isidoor Constant, beoefende de functie van 1900 tot 1924

            en ook zijn vader ambieerde die, maar hij moest het afleggen tegen Jan Theodoor

            Huybrechts, onder meer omdat laatstgenoemde oud-strijder was.

            Begin november 1953 werd hij opgeroepen voor het examen dat werd afgenomen

            in de raadszaal van het gemeentehuis te Leest. Dit samen met een twaalftal andere

            kandidaten waaronder nog een drietal Leestenaars. Na enkele weken kreeg hij

            bericht dat hij geslaagd was, een éénparige gemeenteraad steunde zijn

            kandidatuur en in maart 1954 volgde zijn benoeming.

            Op 1 april 1954 trad Victor in dienst en over wat volgde lieten wij hem zelf aan

            het woord : “De eerste dagen voelde ik mij werkelijk als uit een zak geschud en

            kon zeer moeilijk mijn draai vinden. Doch ik werd op het gemeentehuis door de

            toenmalige secretaris Bradt zeer goed opgevangen. Ook burgemeester De Prins

            viel geweldig mee en van deze mensen verkreeg ik alle mogelijke medewerking.

            Als veldwachter heb ik met drie burgemeesters in de beste verstandhouding

            samengewerkt. Eerst Pieter De Prins, dan Emiel Verschueren en als laatste

            August Lauwers. Zonder aan de twee anderen iets te kort te doen, heb ik aan

            August Lauwers de beste herinneringen. Die viel niet alleen op door zijn

            werkkracht maar ook door zijn totale inzet, in dienst van de ganse Leestse

            bevolking ongeacht politieke kleur. Blek of Sus, iedereen was welkom bij hem.

            Hij had de moed en de ambitie om van Leest een mooie gemeente te maken.

            Met een minimum aan mogelijkheden heeft hij er het maximum uitgehaald.

            Dan volgde in 1977 de fusie met Mechelen.

            Met vijf veldwachters werden we bij het Mechels politiekorps ingelijfd.

            We werden er goed opgevangen.

            Terugblikkend op mijn loopbaan mag ik stellen dat ik een goede tijd heb gehad.

            Steeds een goede samenwerking met de overheid en een, op enkele uitzonderingen

            na, goede bevolking. Alhoewel men het als enig politieman op een gemeente,

            soms wel zeer moeilijk heef. Automatisch wordt men dagelijks geconfronteerd

            met het wel en wee van de inwoners.

            Soms met de meest tragische, doch ik heb mij voorgenomen enkel de meest

            plezierige te onthouden. Zo kreeg ik op een bepaalde dag een vrouw bij mij die

            haar beklag kwam maken over het wangedrag van haar echtgenoot.

            Deze sloeg haar, gaf haar geen geld en zo meer. Ondanks alles vernam ik dat ze

            nog steeds op hem verliefd was. Na haar jeremiade te hebben aanhoord, kon

            ik haar laten plaats nemen op een stoel. Met de belofte een tas koffie voor haar te

            laten klaarmaken, kon ik mij even verwijderen en kon ongezien een buurman

            vragen om haar echtgenoot naar mij te laten komen.

            Terwijl ze haar koffie opdronk leek ze volledig gekalmeerd. Toen ging de bel,

            ik opende de deur en wat een toeval, daar stond haar echtgenoot. Ik bereidde hem

            op de nakende confrontatie voor, doch toen ze elkaar zagen brak de hel los.

            Ik kon, buiten mijn verwachting, de gemoederen bedaren, ze spraken met mekaar

            en enkele minuten later vielen ze in elkaars armen.

            Hij met de belofte nooit meer te drinken en zij zou steeds tijdig het eten

            klaarmaken. Het mooiste was hun vertrek, zij was te voet gekomen, hij per fiets.

            Hij nam zijn vrouwtje in zijn armen, plaatste haar vooraan op zijn fiets en zo

            zijn ze samen naar huis gereden. Ik heb haar nooit meer over de vloer gekregen

            met klachten over haar man...

            Zo kan ik nog tientallen herinneringen ophalen...”

            Vic en Leonore kregen drie kinderen : Marcel (°23/8/48), Yvonne (°1950) en

            Rudi (°1954).

            Bij Koninklijk Besluit van 15 mei 1985 ontving Victor de Zilveren Palm in de

            Kroonorde.

            Na de fusie kreeg hij de graad van politie-inspecteur en in 1987 ging hij met

            pensioen na 35 jaar dienst.

            Victor Van Hoof overleed te Leest op 26 november 1998.

            Hoofdcommissaris en Korpschef F. Buelens schreef in zijn rouwbetuiging :

            “Bij de fusie van gemeenten in 1977 was hij blij dat hij in “zijn gemeente” en bij

            “zijn mensen” mocht blijven. Alzo behield hij als inspecteur een grote

            zelfstandigheid, ver weg van dat grote politiekorps. Tien jaar lang hebben wij met

            Victor samengewerkt en hem leren kennen en waarderen als een verdienstelijk en

            integer politieman, zowel naar zijn collega’s als naar de bevolking toe. Ook al is

            Victor Van Hoof nu gestorven, hij blijft steeds in onze gedachten.”

            Op zijn bidprentje stonden deze representatieve lijnen : “...Bescheiden, minzaam

            en rechtvaardig, zo hebben we je altijd gekend. Steeds klaar met raad en daad

            en immer bezorgd voor je kinderen en kleinkinderen...”   

04-03-2012 om 08:49 geschreven door Marcel Van Hoof

Foto’s :

-KWB voorzitter Louis Solie (°Leest 9/4/1925, +Mechelen 7/10/2005).

-Yvonne Verschueren (zuster Imelda).

-Yvonne op de dag dat ze geprofest werd in het gezelschap van haar B.J.B.-vriendinnen.  

1954 – Samenstelling Gemeenteraad :

            Burgemeester : Pieter De Prins.

            Schepenen : Emiel Verschueren, Prosper Busschot.

            Raadsleden : Ferdinand De Prins, Ernest De Win, Frans Van Der Hasselt, Pieter

            Verbeeck, Frans Verwerft en Lode Wuyts.

            Samenstelling Commissie van Openbare Onderstand :

            Voorzitter: Frans Piessens. Secretaris : Louis Verbruggen.

            Leden : Pieter De Prins, Jozef De Decker, Ferdinand De Prins, Edward De Smet,

            Louis Lauwers. (DB-1954)

1954 –  “Als bekroning van de Mariamissie in 1954 werden in de kerk heel wat

             huiskapellen gewijd (type “Belgium Mariae”) en nadien aan de huisgevels

             opgehangen. Een enkele hangt er nog.

            In hetzelfde jaar wijdde hulpbisschop L.J.Suenens de O.-L.-Vrouw van

            Fatimakapel in.”

            (Wilfried  Hellemans, 2003 – “Negen eeuwen Sint-Niklaasparochie”)

1954 – The Belgian Frankie Laineclub.

            De Frankie Laine fanclub telde in België een honderdtal leden. Leestse fans

            moesten zich wenden tot Alfons Beterams, Grote Heide 10 Leest.

            (DB, nr. 11-1954)  

1954 – In 1954 kwam er een betonbaan in de Grote Heide, in de Scheerstraat en de

            Vinkstraat.

1954 – De Koninklijke Fanfare “Arbeid Adelt” kreeg een nieuwe dirigent, de 32-jarige

            Edward Tersago uit Hombeek.

1954 – Dat jaar noteerde men 312 abonnementen op “het Parochieblad”.

1954 – Het  K.W.B.-Bestuur zag er dat jaar als volgt uit :

            voorzitter : Louis Solie, ondervoorzitter : Juul Geens, secretaris : Louis

            Verbruggen, verslaggever : Richard Van Praet en schatbewaarder : Edward

            Coeckelbergh.

1954 – De Boerenjeugdbond (B.J.B.) :

            Voorzitter : Juul De Smet, Proost : E.H. De Decker, schrijver : Frans Van Linden.

            Ruitercommandant : Jan De Prins.

            Turnverantwoordelijke : Jozef Vloeberghen.

            Technisch leider : Clement De Rooster, verslaggever : Marcel Diddens.

            Overige bestuursleden : August Peeters en Joris Verbruggen.

            Deze vereniging werd gesticht in de jaren 1935 – 38.

            De ledenverdeling zag er als volgt uit :

            12 leden waarvan de vader arbeider was, 5 leden arbeiders maar met een vader

            landbouwer, 32 leden landbouwers evenals hun vaders,7 leden liepen

            landbouwschool.

            De Boerinnenjeugdbond (B.J.B.-Meisjes)

            Voorzitster : Leonie De Smet, Proost : pastoor Coosemans.

            Ontspanningsleidster en schrijfster : Mariette Coekelberg.

            Hoofdmeisje van “Jong-BJB” : Leonie Muysoms.

            Lesgeefster : Mariette De Prins.

            Overige bestuursleden : Georgette Daelemans, Jozefine Diddens, Augusta

            Polfliet, Maria Verbruggen, Louisa Vloebergh.

            Stichting : 1928.

            Leden : 39.

            Ledenverdeling : 27 waarvan vader landbouwer was (4 liepen school, 4 gingen

            uit werken), 12 leden waarvan vader arbeider was (3 liepen school en 4 werkten).

            (DB,1954)

            De Boerinnengilde(de latere KVLV)

            Had in 1954 175 leden.

            Proost was pastoor Coosemans en voorzitster-schrijfster : Maria Rheinhard.

            Wijkmeesteressen : L. Selleslagh-Verbergt uit de Bist, C.Brugghemans

            Alemstraat, S.Vloeberghen-De Maeyer Kleine Heide, M.Absillis Blaasveldstr.,

            J.Peeters-Lamberts Tisseltbaan, P.Huysmans-De Hondt Elleboogstraat,

            P. Verbruggen-Van Boxem Tiendeschuurstraat, M. Diddens-Vloeberghen

            Dorpsstraat, M. Piessens-Robijns Dorpsstraat, M. Van Beveren-Busschot

            Scheerstraat, A. Hellemans-Scheers Dorp, M. Keulemans-Rochtus Kouter en

            J. De Rooster-Somers Oude Leestse Battel.

            (DB,1954)

1954 – 10 januari : De Chiro voerde “Verwoeste Levens” op. (DB-1954)

1954 – 18 januari : Boteractie Oostpriesterhulp bracht 12.000 fr op. (DB-1954)

1954 – 2 februari : Yvonne Verschueren (°Leest 30/4/1931) naar ’t klooster te O.L.V.Waver.

              (DB-1954)

Kleding van Yvonne Verschueren bij de zusters ursulinen te O.L.Vr.Waver

“Op de 8^ste september werd Yvonne Verschueren gekleed te Waver bij de zusters Ursulinen.

Vele Leestenaars hebben nog nooit in hun leven zulk een plechtigheid bijgewoond. Daarom geven we hier, aan de hand van één der aanwezige B.J.B.-meisjes, een ooggetuigenverslag over die schone plechtigheid :

‘Op woensdag 8 september was het in het Instituut der E.E.Z.Z. Ursulinen een hoogdag. Ook voor ons B.J.B.-meisjes was het een dag die we nog lang zullen herinneren, want één van onze beste zusjes, namelijk Yvonne Verschueren, zou plechtig het kloosterkleed ontvangen. Een langverwachte droom werd voor haar werkelijkheid.

Om 9 u ’s morgens vertrokken we met elf per fiets naar O.L.Vr.Waver. Alles was daar in feeststemming, de kapel was prachtig versierd met bloemen en tapijten. Even na 10 u kwam Yvonne, met begeleiding van triomfantelijke orgelmuziek, de kapel binnen, als een bruidje, wit kleed met sleep en een tullen sluier met kroontje. Nadat ze plaats  genomen had kwam Z.E.H. Deken, omringd door zijn assistenten, tot bij haar, en gaf haar een kruisbeeld dat ze tijdens de hele plechtigheid in handen zal houden, en later haar kamertje zal versieren als blijvend aandenken aan die onvergetelijke dag.

Daarop begon de Plechtige H.Mis, die gezongen werd door het koor der E.E.Zusters.

Op het einde van de Mis ging Yvonne tot op de trappen voor het altaar, waar Z.E.H. Deken en de Directeur van het Instituut hadden plaatsgenomen. Daar heeft ze dan aan de vertegenwoordiger van Zijne Eminentie de Kardinaal, de drie geloften uitgesproken van gehoorzaamheid, zuiverheid en armoede, en de belofte gedaan van de Regel der E.E.Z.Z. Ursulinen stipt na te leven.

Daarop ging Z.E.H. Deken over tot de wijding van het kloosterkleed, waarop Yvonne de kapel verliet om haar blanke bruidskleed te verwisselen voor het zwarte kloosterhabijt.

Getooid met haar nieuw kleed en een brandende kaars in de handen, omringd door vier medezusters, die elk een lantaarn droegen, kwam Yvonne terug tot het altaar, waarop Z.E.H. Deken, omringd door de zusters haar de witte doek omhing, die ze heel de duur van het Noviciaat zal dragen, namelijk twee jaren. Van dat ogenblik af werd ze opgenomen in die grote kloostergemeente der Religieuze Ursulinen.

Onder de naam van SOEUR IMELDA zal zij zich geheel en gans wijden aan de dienst van God.

Soeur Imelda, we zijn fier op U, en gelukkig om de schone roeping en het groot geluk dat u is te beurt gevallen. We vragen U dan ook dat U zeker in Uw gebeden Leest niet zou vergeten, en ook ons niet, uw vriendinnen in de B.J.B., waar we samen zulk een schone vorming en opleiding hebben genoten.

(Mariette Coeckelbergh in De Band nr.10 van 1954)

1954 – 14 februari : De Leestse B.J.B.-meisjes wonnen de eerste prijs in een

            gewestelijk zangtornooi. (DB-1954)

1954 – 16 maart : Filmen over Fatima in de parochiezaal. (DB-1954)