1959 – Op zondag 14 juni ging in “Ons Parochiehuis” een vergadering door voor de

            moeders van de Chirojongens. Een 20-tal moeders waren aanwezig.

            Leider Louis Vloebergh handelde over de rol van de moeder in betrekking tot

            het aanstaande bivak waaraan een 60-tal jongens zouden deelnemen.

            Dit ging door van 16 tot 26 juli te Lichtaart.

1959 – 2 juli : In het Belgisch Staatsblad van 2 juli verschenen drie KB’s van 16/5/59

            waarbij de Leestenaar Jan De Decker als vertegenwoordiger van de werknemers

            werd benoemd in de volgende Nationale Paritaire Kommissies van het Ministerie

            van Arbeid :

            “Zelfstandige Kleinhandel”, “Maatschappijen voor Hypothekaire Leningen,

            Sparen en Kapitalisatie “ en “Onafhankelijke Cokesfabrieken en Ondernemingen

            voor Synthetische Producten”.

            Jan De Decker was reeds benoemd in het Nationaal Paritair komité voor de

            Wisselagenten.

1959 – Op zondag 5 juli vierde de Parochiale Vrouwenbond van Leest het 35-jarig

            bestaan van de afdeling.

1959 – 12 juli : Groot gewestelijk ruitertornooi van de B.J.B. in de Bist en op de

            weide van F. Muysoms.

            Leestenaar Frans Verbruggen klasseerde zich vierde in het stoelrijden.

1959 – 16 juli : Melanie De Wit (Zuster Dominika) opnieuw naar de missies vertrokken.

            De omhaling die zij deed in de kerk bedroeg 5.241 fr.

Melanie De Wit

Werd geboren te Leest op 11 december 1910. Op 5-jarige leeftijd verloor ze haar moeder en op haar twaalfde was ze volledig wees. Ze stamde uit een gezin van zes kinderen. Te Leest volgde ze de lagere school en ging nadien naar de Zustersschool te Kapelle-op-den-Bos.

Ze was lid van de Eucharistische Kruistochtgroep en van de B.J.B.-meisjes waar ze zich elk jaar liet opmerken op de toneelvoorstelling met tweede kerstdag.

Reeds heel jong voelde ze zich aangetrokken tot het kloosterleven maar haar verantwoordelijkheid voor haar oude grootmoeder, het mensje werd 92, hield haar thuis.

Pas toen ze twintig was kon ze intreden bij de Dochters van O.L.Vrouw van het H. Hart te Buggenhout. Ze deed er haar professie als zuster Maria Dominica.

Ze werkte de eerste vijf jaren in België om op 12 februari 1937 te vertrekken als missiezuster  naar Coquilhatstad, het toenmalige Belgisch Kongo. Dat was toen nog voor altijd, terugkomen zat er niet in. Daar kwam pas verandering in na de Tweede Wereldoorlog. Van dan af mochten de missionarissen elke zeven jaar terugkeren naar hun heimat en niet veel later om de vijf jaar.

Zuster Dominika moest die eerste keer haast veertien jaar wachten. In 1950 was ze voor het eerst terug in Leest en opnieuw in 1959. Dan ondernam ze haar derde afreis via Rome waar ze een week in hun klooster verbleef samen met een nicht van paus Joannes XXIII, ook een kloosterlinge.

Ook in maart 1976 bezocht ze haar geboortedorp. Ze stond toen in voor de algemene bevoorrading. In Iyonda waren acht straten met ongeveer zeventig zieken per straat.

In 1981 kwam ze terug naar België en verbleef in de gemeenschap van Carnières (Henegouxen). De laatste weken van haar leven verbleef ze in het ziekenhuis.

Melanie De Wit overleed te Ukkel op 29 maart 1990.

Tegen pater Clementiaan vertelde ze in 1959 waar ze zoal mee bezig was :

“wij hebben scholen, wij bedienen staatshospitalen, leprozories (waar de melaatsen worden verzorgd) en staan dagelijks in de dispensaria om patiënten te verzorgen, medicijnen uit te delen  en vooral de moeders met hun kindjes te helpen. Tot diep in de brousse zijn er kleine moederhuizen gebouwd waar de Kongolese moederkens komen bevallen als ze te ver van de stad afwonen. Jaarlijks hebben wij honderden dopen toe te dienen.

Van het geestelijk leven van onze kristenen mogen we zeer tevreden zijn. Ik herinner me dat, toen ik kosteres was te Bokete, er op één jaar over de 100.000 communies waren.

In sommige posten gaan de inboorlingen elke dag naar de mis en elke avond om 5 uur wordt gezamenlijk het avondgebed gebeden, daarna is er biechtgelegenheid.

Missionaris zijn is het schoonste wat een mens dromen kan…”

Ze schreef vele brieven die in De Band gepubliceerd werden. In 1976 beschreef ze haar werk bij de melaatsen :

“…ik verblijf nu al enkele jaren bij de melaatsen en ik ga er ook terug naartoe. Nu weet men dat de melaatsheid minder besmettelijk is dan men aanvankelijk dacht. Velen van u hebben al gehoord van de Damiaanactie. Zij zetten mensen in om de melaatsen te gaan opsporen. Zij zorgen dat we gratis specifieke geneesmiddelen krijgen. Zij bekostigen ook de stages die bij ons in Iyonda gegeven worden tot speciale opleiding van verpleegkundigen in de melaatsen behandeling. Maar bij velen blijft de vrees dat de ziekte te wijten is aan de boze geest.

Daarom verbergen die mensen hun ziekte zo lang mogelijk. Men zegt dat de melaatsheid geneesbaar is. Dat is voor een groot deel zeer juist. Zodra men zich bij de eerste verschijnselen laat verzorgen en regelmatig de nodige geneesmiddelen neemt kan men er ook van genezen. Maar…niet iedereen geneest…omdat juist de ongeneeslijken die naar ons melaatsendorp komen en er ook blijven. Zo zijn er momenteel nog meer dan 500 melaatsen in Iyonda.

Gezien hun grote wonden, hun verminktheid, hun weerzinwekkende toestand…of schrif voor de boze geest, worden die mensen in hun dorp niet meer aanvaard. Bij ons hebben ze een eigen wereldje geschapen, en leven, gezien hun toestand, vredig en gelukkig, omdat ze door ons als gewone mensen behandeld worden.

Ze verlangen dan ook niets anders dan een beetje geborgenheid, een onderdak, kleding, voedsel, en…een beetje begrip. Zolang ze kunnen staan ze in voor eigen onderhoud. Sommigen worden in de leprozerie zelf aan het werk gezet, anderen gaan op visvangst, nog anderen leven van de opbrengst van hun velden, die ze onder elkaar aan de man brengen. Die mensen wonen elk in hun eigen huisje.

De zieken met grote wonden of gans verminkt door de ziekte, worden in het hospitaal opgenomen. Die sukkelaars komen gans ten laste van de zuster. Wel ontvangen we gratis de nodige geneesmiddelen, maar…die mensen leven niet van enkele pillekens per week. Er moet ook voor voedsel en kleding gezorgd worden. Er is tot nog toe geen enkele liefdadige instelling die daar voor in staat, of ook maar blijvende steun geeft.

Die mensen hebben dus niemand naar wie ze kunnen gaan tenzij de zuster. Wij staan door ons werk zeer dicht bij hen. Het is de zuster die wonden verzorgt, de verminkten en ouderlingen helpt en de stervenden bijstaat. Ze vinden het normaal dat de zuster naar hen luistert, dat ze begrip heeft voor hen, dat ze haar alles mogen vragen, dat ze altijd bereid is alles te geven…ook zichzelf.

En toch staan we zeer dikwijls met beperkte krachten en een tekort aan mogelijkheden. Weten jullie mensen in België nog wat armoede is ?  Kunnen jullie in volle werkelijkheid nog realiseren wat het zeggen wil te bidden : ‘Geef ons heden ons dagelijks brood’… Brood dat we hier in overvloed bezitten.

Toen ik in maart afreisde uit Iyonda kwamen de mensen naar me toe om me de hand te drukken en me goede reis te wensen. En hun grootste bekommernis was : ‘zuster , ge komt toch zeker terug, en ge zult ons toch niet achterlaten ?’

Die vraag was voor mij als de vraag van Kristus zelf.

Ik ga dan ook terug naar de evenaarsstreek waar ik al bijna veertig jaar werkzaam ben. Ik ga terug naar de melaatsen van Iyonda, niet om grote dingen te doen, maar alleen omdat Gods liefde me dwingt terug te gaan naar de armsten der armen. Ik ga terug om naar hen te luisteren en hen te helpen zoveel als kan…door uw vrijgevigheid ga ik ook terug in uw naam.

Ons werk in de missie is niet af en zal misschien nooit af zijn. Een missionaris is ook een mens met beperkte krachten. Daarom doe ik een beroep op de jeugd die zich nog wil inzetten voor een ideaal. Bid dus voor nieuwe roepingen hoe onmodern dit ook moge klinken.

Beste vrienden, bid ook voor uw missionarissen. Vraag voor hen de nodige steun en sterkte en gedenk hen met een mild hart waarvoor ik u in naam van al onze melaatsen, en vooral ook in mijn eigen naam, oprecht dank.”

Foto’s:

-Melanie De Wit nog zonder habijt.

-Melanie De Wit werd Zuster Dominika.

12-03-2012 om 07:53 geschreven door Marcel Van Hoof

1960 – Militielichting 1960

            De klasse 1960 telde 13 ingeschrevenen + 9 die ertoe hoorden wegens uitstel.

            Van die 22 militianen vroegen er 14 uitstel, zodat het contingent 1960 slechts

            uit 8 dienstplichtigen bestond.

            De 14 vragen om uitstel omvatten : 1 wegens kostwinnerschap, 7 wegens

            studieredenen, 4 wegens hoger onderwijs en 2 omwille van broederdiensten.

            Het ging hier om : Willy Slachmuylders, Firmin Van den Brande, Jan

            Verbruggen, Robert Verbruggen, Jorome Verbruggen, Walter Stuyck,

            Frans Fierens, Herman Bradt, Willy Bradt, Wilfried Hellemans, Guido

            Hellemans, Paul Polspoel, Julien Polspoel en Frans De Maeyer.

1960 – Geboren in 1960                    Overleden in 1960

            Beullens Eddy                         Vloebergh Louis

            De Prins Willy                        Robeyns Frans

            Selleslagh Jozef                      Cnops Veronica

            De Laet Stefaan                     Huybrechts Frans

            Muyldermans Beatrix           De Croes Jaak

            De Prins Frans                        De Wit Octavie

            Bas Dirk                                  Van den Bempt Victor

            Van Praet Petrus                    Leemans Eduard

            Van Dijck Viviane                   De Prins Petrus

            Mertens Vera                         Boey Joannes

            Van Roy Lucia                        Gobien Willem

            Goossens Ludo                      Van den Broeck Frans

            Moons Ermelinda                  Van den Eede Petrus

            Piessens Paul                         De Muyer Virginia

            De Prins Frederika                 Somers Jan

            Solie Rudi                               Van Ingelghom Helena

            Jacobs Marina                       Van Praet Jan

            De Decker Hedwig                 Van den Brande Louisa

            Robeyns Lucas                        Beullens Arnold

            Spinnael Madeleine               Gobien Victor.

            De Smet Nadine

            De Prins Rudolf

            Vloeberghen Maria

            De Hondt Patrick

            De Bleser Daniella

            De Reydt Donald

            Gobien Wilhelmus

            De Meester Mark

            Brugghemans Herman

            De Wit Erna

            Jules Emmanuel
            Hellemans Lieven.

            (DB, nr.1,1961)

1960 – Ongeval (enkel jaartal bekend)

            “Op de baan naar Heffen ter hoogte van het voetbalterrein, deed de genaamde

            Celine Van Beveren (foto) een val en werd daardoor aangereden door een auto,

            die het slachtoffer wou mijden doch er niet meer in gelukte.

            Zwaar verwond werd zij ter verpleging overgebracht naar het Stedelijk Gasthuis

            te Mechelen, waar zij voor verdere behandeling verbleef.

            Naar we  met vreugde konden vernemen is zij thans aan de beterhand, zodat

            alle gevaar schijnt geweken te zijn.

            Wij wensen aan onze dorpsgenote een spoedig en algeheel herstel toe en een

            spoedige terugkeer bij haar ouders en zuster. “ (De Band,1960)

            Uit dankbaarheid voor de goeie afloop gingen moeder Marie en Celine te

            voet naar Scherpenheuvel, samen met de “Kompagnie”.           

            Celine is een dochter van Hendrik Van Beveren (°Hombeek 5/6/1913, +Leest

            6/8/1989) en van Maria Busschot (°Leest 11/7/1915, +Leest 29/7/1989).

            Het echtpaar had nog een dochter Clara en woonde in de Scheerstraat.

            Celine zou jarenlang een kapperszaak uitbaten in de Vinkstraat.

1960 – Ongeval (enkel jaartal bekend)

            “Maandag 21 dezer deed er zich te Mechelen in het Stedelijk Gasthuis een

            ongeval voor, waarvan onze dorpsgenoot Vloebergen Jan, het slachtoffer werd.

            Werkzaam zijnde boven een lift stortte deze naar beneden en werd Vloeberghen

            alhoewel hij wou wegspringen, toch nog gevat en het been verpletterd.

            Hij werd ter plaatse voor verzorging en verdere behandeling gehouden.”

            (De Band-1960)

1960 – Overlijden (enkel jaartal bekend)

            “We vernamen dat het eerste geboren kindje van onze sympathiek gebleven Hugo

            Verlinden, wonende te Bonheiden, kort na de geboorte overleden is.

            Wie zou Hugo niet kennen, hij die zoveel presteerde in de Parochiale werken

            onzer gemeente. Wij voelen het zeer goed an dat dit pijnlijk treffen hem en zijn

            echtgenote zwaar moet wegen. Wij kunnen niet anders dan hen beiden ons

            medevoelen betuigen, zulks moge een kleine troost zijn.”

            (De Band- 1960)

1960 – Januari : Nieuw lokaal voor Landelijke Jeugd

            De meisjes van de Landelijke Jeugd kregen van de pastoor een nieuw lokaal

            toegewezen in “ons Parochiehuis”.

1960 – 17 januari : Afscheidsfeest van zuster Liberta

            “...ondanks het gure weder was de opkomst zeer bevredigend en mochten we

            andermaal meer dan twee uren nader kennis maken met het missieleven.

            De feestavond werd ingezet door de “Koninklijke Fanfare Arbeid Adelt” onder

            leiding van de heer Van der Taelen, om plaats te maken voor de “Koninklijke

            Fanfare Ste Cecilia” onder leiding van de heer Rik De Bruyn. (...)

            Terwijl plaats geruimd werd om de filmvertoning te geven werd door Mejuffer

            Reinhard enkele woordjes gezegd en dan nog wel terloops voor “haar Linneke”

            en deed vooral een beroep op de vrijgevigheid der aanwezigen om in de mate van

            het mogelijke geldelijke steun te verlenen.

            De filmvertoning zelf was en parel ! Met omlijsting van zeer gepaste muziek

            hebben de aanwezigen mogen kennis maken met een der schoonste missiewerken

            n.l. “bij de Melaatsen”. (...)

            Wij wensen onze dorpsgenote een voorspoedige reis toe, het behoud van een

            goede gezondheid en een verder mooi apostolaat door Gods zegen !”

            (De Band, nr.1-1960) 

1960 – 31 januari : Feestavond Chirojongens

            Hoogtepunt van de avond was de film “Het licht der bergen”.

1960 – 2 februari : Lesnamiddag Parochiale Vrouwengilde

            “Veeverbetering op nieuwe banen”, door dhr Hellemans uit Duffel.

            Niet alleen voor de dames van de Boerinnenbond, ook mannen waren welkom.

            De Vrouwengilde telde op dat moment 227 leden.

1960 – 6 februari : “Willem Huybrechts, lokaalhouder van Sint Cecilia werd ten grave

            gedragen. Honderden hadden er aan gehouden deze sympathieke figuur naar

            zijn laatste rustplaats te vergezellen. Dit gebeurde onder de treurtonen van de

            Koninklijke Fanfare Sint Cecilia waarvan hij een groot weldoener was.”

            (DB maart 1960)

Bij de begrafenis van ‘Sooike’ Willem-Frans Huybrechts, erelid van de fanfare St.-Cecilia en uitbater van café-zaal St.-Cecilia, werd door August Lauwers de volgende afscheidsrtoespraak gehouden :

“Duurbare vriend, achtbare familieleden en vrienden van de overledene.

Het zal velen onder ons tijd en moeite kosten om zich terdege te realiseren dat onze vriend Frans Huybrechts niet meer is. Het is moeilijk te wennen aan de gedachte dat deze altijd tot dienst bereide mens ons voorgoed ontvallen is.

In naam van de Koninklijke Fanfare Sint-Cecilia is het mijn pijnlijke taak een laatste hulde en afscheidsgroet te brengen aan ons zo diepbetreurde lid-lokaalhouder.

In u Frans verliezen wij een toegewijd en ijverig lid en verliezen we een goede vriend.

Op ieder ogenblik, in gelijk welke omstandigheid, mocht onze Koninklijke fanfare zeker zijn van uw dienstwilligheid en daadwerkelijke hulp. Gij volbracht uw taak Frans in volkomen eenvoud. Gij verlangde hiervoor geen dankwoorden of zocht geen lof. Ja Frans, uw heengaan is voor ons een groot verlies en gij laat een onvervangbare leemte in onze rangen na.

Maar wat is onze droefheid in vergelijking met het ontzaglijke leed dat uw familie treft. Voor hen is uw heengaan een onherstelbaar verlies. Zij hoopten nog vele jaren uw liefde en genegenheid  te mogen ondervinden.

De ‘Heer van Leven en Dood’ besliste er echter anders over. Wij buigen het hoofd voor zijn Goddelijke wil.

Zwaarbeproefde familie, uw geliefde echtgenoot en vader is niet meer op aarde, doch als christenen weten wij, dat hij nu eerst begonnen is aan het eigenlijke leven, het eeuwig leven, waartoe wij allen voortbestemd zijn. Duurbare familie, wij delen in uw zware rouw om dit grote verlies. Namens de Koninklijke fanfare Sint-Cecilia drukken wij ons aller christelijke deelneming uit.

Wij houden zijn aandenken in hoge ere.”

Willem-Frans Huybrechts was te Leest geboren op 29 december 1906 en hij overleed te Mechelen op 1 februari 1960.

“Hij minachtte niemand, deed niemand nadeel, heeft geen laster gekend en uit liefde tot God bewees hij gaarne dienst aan elkeen, iets zeer zeldzaams in deze moderne tijden. Daarom zal hij ’n blijvende herinnering zijn bij allen die hem gekend hebben…”

Zijn echtgenote Joanna Mathilda ‘Jeanne van Sooike’ De Bruyn was te Bornem geboren op 20 september 1906 en overleed te Bonheiden op 23 april 1976.

“Onze dierbare overledene was goed en zacht van harte, bescheiden in haar woorden, zacht in haar gesprekken, geregeld in haar werk, gedienstig en behulpzaam voor ieder. Aan al degenen die haar gekend hebben, zal haar gedachtenis dierbaar zijn, want zij deed haar beminnen door goedheid van haar karakter en de vriendelijkheid van haar omgang…”

Het echtpaar had één zoon : Leopold ‘Polle’ Huybrechts.

‘Sooike’ en ‘Jeanne’ werden lokaalhouders van café-zaal St.-Cecilia in 1931. Hij was een lokaalhouder die door de Cecilianen op handen werd gedragen omdat hij uit volle overtuiging op zijn manier meewerkte aan de uitbouw van de fanfare.

Alle concerten en een groot deel van de repetities vonden plaats in het fanfarelokaal. Maar ook op de werkdagen was er volk in de zaak. Landbouwers die van de markt kwamen en arbeiders die van hun werk naar huis gingen, kwamen langs om nog wat met elkaar te babbelen of om het laatste nieuws van de fanfare te vernemen. Op zondagvoormiddag na de mis was de zaak vol. Er werd zo goed als alle tafels met de kaart gespeeld. Het fanfarelokaal was in die tijd het echte centrum van het verenigingsleven.

Aan de muren van het café hingen alle diploma’s van de muziekwedstrijden die de fanfare had weten te winnen. De bekers stonden op de schouw boven de ‘Leuvense stoof’. Het verhaal deed de ronde dat wanneer Frans Huybrechts vond dat er te weinig volk in het café was hij naar de andere café’s in het dorp trok en daar een rondje betaalde. Wanneer hij dan terug thuis in de eigen zaak kwam, was die meestal met klanten gevuld.

Na het overlijden van Sooike zette zijn echtgenote de zaak verder met de medewerking van haar zoon Pol Huybrechts en zijn echtgenote Maria Buggenhout.

In die tijd waren er nog geregeld bals van de Leestse verenigingen, vooral van de fanfare : het groot bal, het carnavalbal en natuurlijk de bals ter gelegenheid van het ledenfeest. De kermisbals organiseerde Jeanne zelf voor eigen rekening. Vooral het bal op tweede paasdag was telkens een reuzegroot succes.

Minstens één keer per jaar gaf ze een souper voor de muzikanten en één keer per jaar was er biefstuk op de bestuursvergadering.

(Stan Gobien : Leest in Feest)

Foto’s :

-In het midden de kleine Celine Van Beveren. Rechts moeder Maria Busschot, links

 Forentien ‘Tien’ De Schoenmaecker uit de Blaasveldstraat.

-Willem Frans ‘Sooike’ Huybrechts, de lokaalhouder van de fanfare St.-Cecilia.

-Rouwstoet ter gelegenheid van Sooike’s begrafenis. Vooraan van l. naar r. :

 Frans Robijns, Vic Verschueren, Karel Lauwens en Gust Lauwers.

-Naamkaartje van de familie, Jeanne baatte ook een kleine winkel uit.

-Jeanne De Bruyn omstreeks 1975.  

12-03-2012 om 00:00 geschreven door Marcel Van Hoof

1959 – Juni : Duivenbond “Recht voor Allen”.

            “Op zondagen 7, 14, 21 en 28 juni en op 5 juli 1959 : grote vijfdaagse met oude

            duiven uit Quievrain.

            Lokalen te Battel, te Heffen, te Hombeek-Heike en te Leest : De Croes, Dorp 24

            en Geerts, Kleine Heide 19.”

                                                    Duivenmelkers en Leest

Albert Huysmans (DB, mei 1979) :

“Tot voor de Eerste Wereldoorlog had elke duivenmelker de hulp van snellopers die na een sprint van 10 meters elkaar aflosten. Soms moesten de ringen, van af het hok uit een slechte richting geworpen of door mispakken der wachtenden, sakkerend ten gronde worden gezocht om dan met tijdsverlies het stempellokaal te bereiken.

Duivenlokalen: in 1831 in Rome, 1919 Klein Heide, 1930 Het Fort.”

LG, blz. 197 :

“ ‘De Luchtreiziger’, zo luidde de naam van de duivenmelkersbond van Leest, die zijn lokaal had in ‘café Rome’ bij Pier Sijmons in de Dorpsstraat (vlak tegenover het latere St.-Cecilialokaal). Voor 14-18 hingen in dit café wel twintig ‘regulateurs’ aan de muur : de winnaar kreeg immers een slingeruurwerk.

‘…Vroeger moest men de duif na haar aankomst in een zakje steken, om er dan mee naar het lokaal te hollen, zo hard men lopen kon. Enkel het merk aangebracht in de vleugel was het enige en officiële ‘bestatigingsmiddel’. Later kwamen de caoutchouc-rekkers en de konstateurs op de markt. Oef ! Wat was dat een vooruitgang en voor de melker werd het aardig wat gemakkelijker. Wat was dat toch een tijd, toen we soms uren, zoniet dagen, in de lucht stonden te turen, van het uur der lossing nooit iets afwetend..’ (Gust De Prins in De Band van maart 1976-zie verslag hieronder)

Lange tijd was er slechts één konstateur op het dorp. Dan was het een kwestie van rap te

zijn : de duif werd opgevangen in de duiventil, het ringetje werd van het pootje gerukt en naar onder geworpen. Beneden stond iemand klaar om ermee naar de konstateur te spurten. Het werd een aflossingskoers naar het lokaal.”

Website De Luchtreizigers Leest – Geschiedenis 18/7/2004:

“Reeds van bij de stichting van de duivenbond, rond 1905, noemde deze De Luchtreizigers. Het lokaal was toen gevestigd in café Rome in de Dorpsstraat, tegenover het lokaal van de fanfare. Nadien is het verhuisd naar café De Zwaan op de hoek Dorpsstraat, Kouter.

Daar bleef de duivenbond gevestigd tot Sinksen 1974. Toen is bij stemming beslist om naar onze huidige locatie te trekken, namelijk café In den Bareel, tegenover de kerk.

Louis Polfliet zaliger uit de Kouter was toen de voorzitter. Andere oud-voorzitters zijn Emiel De Maeyer, Eugeen Vloeberghen en Kestens Henri.

Vroeger waren er twee duivenbonden in Leest : Leest-Dorp en Leest-Heide.

In 1991 echter hield de duivenbond van Leest-Heide, ‘De Snelle Vlucht’, het voor bekeken.

Toen ook in 2001 de duivenbond van Tisselt met ons fusioneerde kwamen we uit op ongeveer

70 (noot: of meer cijfer na de 0 is onleesbaar) hoklijsten, (leden). Vroeger maakten we deel uit van het samenspel Het Zesverbond, met als maatschappijen : Leest-Dorp, Leest-Heide, Battel, Hombeek-Dorp, Hombeek-Heike en Heffen. Sindsdien hebben we een verbond dat luistert naar de naam ‘Tussen Vaart & Zenne’ met als maatschappijen : Leest-Dorp, Tisselt

(tot 2001), Blaasveld en Ramsdonk over het spel op Quievrain. Voor ons Noyonspel maken ook nog Wolvertem en Meise deel uit van dit samenspel.”.

Gazet van Mechelen 14 april 1983 :

“Recht voor Allen (Zesverbond)

Samenspel met De Luchtreizigers (Leest), De Verenigde Vrienden (Hombeek), Het Vliegmachien (Heike), De Snelle Vlucht (Leest-Heide), De Jonge Liefhebbers (Heffen) en De Luchtklievers (Battel).

Voorzitter : Frans V.D. Broeck.

Secretaris : Jan Geerts.

Kassier : Jos Geerts.

Vergezeller : V.D.Eynde – Van Dijck.

Toegelaten afstand Quiévrain 91 km.

Voor Quiévrain wordt ingekorfd volgens beurtrol. Voor Noyon wordt samengespeeld met Noord-Brabant en Hombeek.

Inkorven bij De Laet, Dorp Leest, van 14 tot 15u.”

De Band, maart 1976 : Bij duivenmelker Gust De Prins.

“Dit artikel over één van onze oudste Leestenaars Gust De Prins lag klaar om te verschijnen, toen we de dorpsklok hoorden luiden over zijn dood. Daardoor wordt dit artikel tragisch actueel. Gust De Prins, de ‘guide’ genoemd, omdat hij als oudstrijder 14-18 bij het eliteregiment ‘de Gidsen’ (les Guides) had gediend. We laten dit artikel verschijnen in aandenken aan hem.

         Op bezoek bij de oudste duivenmelker van Leest : Gust De Prins uit de Alemsteraat !

Wij waren nog geen vijf minuten bij hem thuis of hij had al een duifje ter hand. ‘Er steekt kwaliteit in dat beestje !’ zegt Gust, en hij kan het weten na een tachtigjarige ervaring als duivenmelker. Gust is nog een vooroorlogse crack en heeft zijn naam eer aangedaan in zijn duivenmelkersloopbaan. Het grootste succes als duivenliefhebber kende hij in het jaar 1969, dan won hij immers de interprovinciale vlucht vanuit Bordeaux, ingericht door het Zuid-Antwerps verbond, en daar namen bijna 1.700 duiven aan deel : een uitslag die iedere melker wel eens op zijn palmares zou willen schrijven. In datzelfde jaar wist hij nog een

mei- prijskamp weg te kapen over gans de provincie Antwerpen, waaraan duizenden duiven deelnamen. Voor die overwinning mocht hij een gouden uurwerk in ontvangst nemen.

Het jaar nadien won hij nog twee Angouleme…

Hij begon met de duiven in 1897, toen hij 13 jaar was, en men de hedendaagse vervoermiddelen nog moest produceren. Wekelijks stapte het Gustje van toen, met de mand aan een stokje gehangen, en het geheel op zijn schouders tillend, naar Mechelen.

Een wandeling van zowat om en rond de 15 km. Dit alles om toch maar met de duifjes te kunnen spelen.

Hij kan nog vertellen van de tijd toen men de duif na haar aankomst in een zakje moest steken, om er dan mee naar het lokaal te hollen, zo hard men lopen kon. Enkel het merk aangebracht in  een vleugel was het enige en officieel bestatigingsmiddel. Later, en gelukkig maar, zegt onze gast, kwamen de caoutchouc-rekken en de constateurs op de markt.

Wat was dat toch een tijd toen we soms uren, zoniet dagen, in de lucht stonden te turen, van het uur der lossing nooit iets afwetend.

Zijn ‘Vale’ vloog als jonge duif achtereenvolgens, en wat meer is, met succes Etampes, Orleans, Bourges, Angouleme, en na 14 dagen rust nogmaals Angouleme, waar hij gewestelijk geklopt werd door duivensportrubriekleider Georges Smedts uit Walem, en dus met een tweede plaats vrede moest nemen. Een zeer mooie uitslag alleszins voor een pieper. Als jaarse kreeg de duif in kwestie datgene wat hem in feite toekwam : een jaartje rust.

Dit jaar deed hij zijn reputatie alle eer aan, achtereenvolgens vanuit Noyon- Dourdan- Orleans en om te besluiten Bordeaux.

Wat ik van de duif zelf onthouden heb is haar middelmatige lichaamsbouw rijk begiftigd met de kwaliteiten van een echte crack, een blik die alles vertelt. Het is een duif die steeds, met een behouden vaart natuurlijk, de man uit de Alemstraat nog veel en schone successen moet bezorgen…

WEDUWSCHAP : hij is wel 91 geworden, maar heeft nog een hart van een tiener en klampt zich aan de modernste methodes vast om zich te verdedigen. Zo past hij het weduwschap toe, een proces dat hij heel normaal zijn verloop laat kennen, en toch deed Gust met zijn ondertussen ‘Bordeaux’ gedoopte crack iets waar vele melkers zouden voor terugschrikken en wat velen afraden. Ook zoon Louis, heel en al duivenmelker, raadde het hem af, maar de ondervindingrijke De Prins handelde naar eigen goeddunken : voor de inkorving kreeg ‘Bordeaux’ zijn duivin te zien en meer dan onrustig, zegt Gust die meent dat een duif nooit levendig genoeg kan zijn, ging hij de mand in.  Een feit is zeker, hij hield zijn slag thuis

Nietwaar zoon Louis ? die deze handelswijze afkeurde, toen hij te 17u30 de duif van zijn rek ontdeed, kon hij niet vlug genoeg uit zijn handen zijn, dit om toch maar bij zijn duivin te geraken, een beloning waar hij in feite een ganse dag voor had gestreden. En of hij er tegen sprak, zegt Gust verder.

VERZORGING : onze gast beschikt over een bereidwillige zoon die bij hem inwoont en eveneens een hart heeft voor hok en duif. Toch houdt hij er zelf nog aan dagelijks zijn hok te reinigen, dat getimmerd is onder Boomse pannen. De duiven krijgen er dagelijks van de beste mengeling, hebben een prima huisvesting, rijk bedeeld met verse lucht wat veel bijdraagt tot een goede gezondheid, dat, en dagelijks wat aviol. Want gezondheid en ras zijn z’n beste troeven voor succes.

We vonden Gust zo’n sympathiek oud man, maar ene met een jong hart.”

August Frans De Prins was te Leest geboren op 23 december 1884 en hij overleed er op 6 maart 1976.

Uit zijn gedachtenisprentje :

“Wij hebben hem gekend als een zeer actieve persoon, die zelfs tot op hoge ouderdom geen rust kende maar vol levensmoed onder ons leefde.

Vader was goed en zacht van harte, bescheiden in zijn woorden, zacht in zijn gesprekken, gedienstig en behulpzaam voor ieder.

Vader was een man van de vrede. Hij heeft de vrede liefgehad : hij leefde in vrede met God, in vrede met de evenmens, zelf vastgeankerd in de inwendige vrede des harten.

Gust was lid van de Kristelijke Bond er Gepensioneerden, Voorzitter ter Ere van de Nationale Strijdersbond, afdeling Leest, Oudstrijder 1914-1918 en bezitter van het Erekruis met Rozet van de N.S.B. alsook van andere eervolle onderscheidingen.

Bijlagen:

-Duivenmelkers op de uitkijk, tekening van Georges Herregods.

-Toelatingsbewijs voor het houden van duiven van Frans Vloebergh.

-Gust De Prins, door de ogen van G. Herregods.

11-03-2012 om 12:08 geschreven door Marcel Van Hoof

1959 – 13 mei : De Kruistochters vierden feest te Averbode.

            “Alle Kruistochters van het Vlaamse land vierden feest te Averbode.

            Ook die van Leest waren er bij !

            Te 7u10 vertrok de autocar met twee zusters, twee onderwijzeressen en een

            50-tal leerlingen.

            Te Scherpenheuvel werd de Heilige Mis bijgewoond.

            Het was mooi weer !

            Van alle kanten kwamen de autobussen naar Averbode gebold : duizenden

            kinderen kwamen er hun dank betuigen aan “Nonkel Fons” (E.P. De Kesel)

            die zou worden gevierd.

            “ZONNELAND” en “ZONNEKIND” waren zijn werk.

            Thans zijn het de twee meest verspreide kinderbladen van het Vlaamse land.

            Vijfentwintig jaar werkt Nonkel Fons reeds aan deze kindermagazines.

            Te 11 uur werd een plechtige H. Mis gecelebreerd door Hoogeerwaarde Heer

            Prelaat van Averbodes Abdij.

            Zijne Excellentie Monseigneur Forni, Pauselijk Nuntius woonde de mis bij.

            ’s Namiddags werd een revue opgevoerd door de Toneelkring van Savenberg :

            de voornaamste personages uit “Zonneland” en “Zonnekind” werden er in

            uitgebeeld.

            Aan Nonkel Fons werd een gouden kelk overhandigd en verschillende sprekers

            huldigden de Jubilaris.

            Na 4 uur trok het jonge volkje de mooie bossen in om nog wat te joelen en te

            spelen.

            Een echt mooie en ovnergetelijke dag.” (DB-1959)

Daniel Omer De Kesel, in die tijd beter bekend als ‘Nonkel Fons’, was Norbertijn, uitgever en schrijver van jeugdboeken bij de uitgeverij Averbode die eigendom was van de gelijknamige abdij.

1959 – 15 mei : Algemene landbouwtelling te Leest

            Enkele cijfers :

            Weiden en grasland : 295,15 ha.

            Graangewassen : 155,38 ha.

            Aardappelen : 86,62 ha.

            Aantal paarden : 115.

            Melkkoeien : 675. Vaarzen : 3.

            Schapen : 32. Geiten : 8.

            Varkens : 94.

            Leghennen : 1869. Hanen : 44. Mesthoenders : 3000.

            Eenden : 32. Ganzen : 10.

            Kalkoenen : 4. Parelhoenen : 2.

            Konijnen : 113.            

1959 – 18 mei : De Leestse Boerenkapel op de radio.

            “Maandag 18 mei van 11 tot 11u15 en van 11u45 tot 12 uur werd door het

            N.I.R., in uitgesteld relais, van uit de parochiezaal te Leest, een optreden

            uitgezonden van de Boerenkapel van Leest o.l.v. Theo Fierens.

            Volgende stukken werden uitgevoerd :

            Liechtensteiner Pölka, In de Rozentuin (wals), De Postkoets, Gloria

            (Rheinlander), Boemel Petrus, Heimliche Liebe, Anthonie-mars, Regina wals,

            Der Schönste Strauss, Bloempolka, In de Meitijd (Tirolerwals), Casino-polka,

            Groet aan Marieken wals en Kadettenmars.”

1959 – 20 mei : Lourdesbedevaart van de Vrouwengilde.

            Bertha D’Hollander, winnares van de gratis reis naar Lourdes, uitgeloot door de

            Parochiale Vrouwenbond, en Frans Verbruggen, idem maar dan van de B.J.B.-

            jongens, waren samen met de onderpastoor van de partij.

            De bedevaart duurde een week.

1959 – 22 mei : Retraite van de toekomstige soldaten.

1959 – 26 mei : Uitstap van de Vrouwengilde naar de Vlaamse Ardennen en de kust.

1959 – 27 mei : Viering Electriciteitsmaatschappij

            Op 27 mei vierde de Electriciteitsmaatschappij van Noord-België te Mechelen

            haar gouden jubileum.

            Een 300 genodigden zaten aan voor het jubileummaal : Mgr. Schoenmackers,

            Minister Segers, de gouverneurs van Antwerpen en Brabant, senatoren en

            volksvertegenwoordigers en vele andere personaliteiten, ook de burgemeesters

            uit het omliggende, onder wie Miel Verschueren, burgemeester van Leest.

Bijvoegsels :

-De voorbladen van ‘Zonneland’ en ‘Zonnekind’.

-Daniel Omer De Kesel, beter bekend als ‘Nonkel Fons’.

11-03-2012 om 11:55 geschreven door Marcel Van Hoof

1959 – Maandag 2 februari : Super-Show Avond van Milac

            Ter gelegenheid van de week van de soldaat richtte Milac in “Ons Parochiehuis”

            een  Super Show Avond in.

            Traden op : De Vekos, fantaisisten met Europese vermaardheid, Les Tokas,

            en The Sioux met schitterende attrakties, Rene Verholen een 9-jarige

            accordeon-virtuoos, The Bex Brothers, accordeon, trompet, zang en imitaties,

            Lou Bex met zijn sprekende pop Jaakske.

            Ook was er het eerste optreden te Leest van de “Boerenkapel” o.l.v. Theo Fierens. 

            Samenstelling Boerenkapel  

            Leiding : Theo Fierens

            Bugel solo : Louis Verschueren

            Eerste bugel : Jan De Borger

            Tweede bugel : Frans Verbruggen

            Trompet : Rik Lauwers

            Alto : Juul Vloeberghen

            Eerste bariton : Rik De Bruyn

            Tweede bariton : Frans Jacobs

            Trombone : Albert Robeyns

            Tuba : Eugeen Vloeberghen

            Bombardon : Louis Alewaters

            Slagwerk : Jan Spinnael

Dit gelegenheidsorkest, bestaande uit muzikanten van de fanfare St.-Cecilia, had veel succes bij de Leestse bevolking. De Boerenkapel kreeg zelfs ver buiten de gemeentegrenzen een vrij grote bekendheid, vooral dan door een radio-uitzending.

Door het succes en de grote vraag naar uitvoeringen werd de druk op de muzikanten te zwaar. In de beginperiode trad de Boerenkapel op  voor een appel en een ei, of liever voor een goede, gewone maar stevige maaltijd. Daarbij hoorde ook de nodige hoeveelheid drank.

Later traden ze op in uniform : donkerblauwe pet, blauwe kiel, een grote rode halsdoek met witte bollen en klompen en met een vrij primitieve geluidsinstallatie.

In hun repertoire lasten ze heel wat polka’s en marsen in, hun muziek was vergelijkbaar met wat nu nog steeds te horen is op Duitse carnavalvieringen.

In de jaren zestig werd de Boerenkapel ontbonden. De Oberbayernmuziek had in onze streek haar aantrekkingskracht verloren en werd verdrongen door de rock’n roll, rythm and blued en andere vnl. Amerikaanse genres. (Stan Gobien)

1959 – 7 februari : Zesdaagse Antwerpen

            De KWB organiseerde een bezoek aan de “Zes dagen van Antwerpen”.

            Inschrijvingsgeld : 75 fr (reis per autocar inbegrepen). 

1959 – 8 februari : Muziekconcert Arbeid Adelt

            In de zaal “De Rooselaer” bij Theo Teughels hield de Koninklijke Fanfare

            Arbeid Adelt een groot muziekconcert.

            Op het programmablad stonden : “Flink en Fier” een mars van R. Kumps,

            “Walk-Over” mars van Strauwen, “Antigone” een ouverture van Rousseau,

            “Terug uit Dinant” een mars van F. Teughels, “Zwart Water” een ouverture van

            Jourquin, “Oude Kameraden” van Teike, “Siciliaanse Ouverture” van Dax,

            “Judex”, “Kermesse” van De Roeck en het Vaderlands Lied.

            Leiding : J. Van der Taelen.

            Voor de afwisseling werd gezorgd door Bux, een humorist-conferencier.

1959 – 9 februari : Film KWB – “Het Onsterfelijke Lied”. Toegang 15 fr.

1959 – 16 februari : Vergadering Feestcomité Nieuwe burgemeester

            De afgevaardigden van de plaatselijke organisaties kwamen samen op het

            gemeentehuis.

            Doel : regeling officiële viering van de nieuwe burgemeester.

            De vergadering werd voorgezeten door schepenen Frans en Ferdinand De Prins.

            Waren verder aanwezig : Louis Verbruggen en Jozef De Decker (C.O.O.),

            F. Meyers (schoolbestuurder), Constant Busschot (Boerenfront), Jan Verbruggen

            Sr. (Boerengilde), Frans Van der Hasselt (Arbeid Adelt), Victor Selleslagh (Rust

            Roest), Richard Van Praet en Louis Solie (KWB), August Lauwers en Frans

            Polspoel (St.-Cecilia), Alfons Hellemans Sr. (Davidsfonds), Maria Rheinhard

            (Vrouwengilde), Edward Van Steenwinckel (Kerkfabriek) en Jan De Decker

            (Milac).

            Schepen Frans De Prins aanvaardde het voorzitterschap van het Feestcomité.

1959 – 17 februari : KWB Studiekring.

            Op woensdag 17 februari gaf pater Clementiaan een voordracht over

            “Het Communisme in China”.

            De pater kon met kennis van zaken spreken want hij verbleef jarenlang in

            China.

            Er kwamen slechts 20 toeschouwers opdagen.

1959 – 1 maart (en 8 maart) : Toneel van Rust Roest

            Op deze twee zondagen voerde de toneelkring “Rust Roest” het romantisch

            spel in 3 bedrijven “De Rebel” op. Auteur : Arie Van der Lugt.

            Acteurs : Frans Van Neck,  Berta Willems (Mechelen), Marcel Leemans,

            Lutgarde Hellemans, Maria Selleslagh, Leo Hellemans, Alfons Hellemans jr,

            Jozef Coeckelbergh, Frans Teughels en Alfons Hellemans sr.

            Souffleur : Raf Selleslagh.

1959 – 11 maart : Les van de Vrouwengilde : “Toasten en broodbelegsels”.

1959 – 15 maart : Muziekconcert Sint-Cecilia

            Op zondag 15 maart hield de Koninklijke Fanfare St.-Cecilia, in de zaal Sint

            Cecilia bij Frans Huybrechts, een groot muziekconcert.

            Hieraan werkte ook het “St.-Ceciliakoor” mee.

            Op het programma stonden :

            “Heldenstoet” ouverture van A. Mahy, “Herinnering aan de slag van Waterlo”,

            ouverture van H.Kessels, “Firenza” ouverture van G.Allier, “Op een Perzische

            Markt” van Ketelbey met gemengd koor, samen 85 uitvoerders.

            “Het Witte Paard” Benatsky met gemengd koor.

            “Walk Over” mars van Strauwen, “Fedekam” een mars van Brants, “De Klokken

            van Corneville” fantasie van Planquette, “De Stervende Stad” ouverture van

            Doyen, “De Bergsuite” van Moerenhout met koor, “Fédérés” mars van F.

            Rousseau en het Vaderlands Lied.

            Rik De Bruyn had de leiding over het geheel.

            Voor de afwisseling zorgden Frans Cras en Jo Busschots met humor, fantasie,

            zang en accordeon.

            Frans Verwerft leidde de stukken in met een passend commentaar.

1959 – 19 maart : Les voor moeders met communicanten.

1959 – 20 maart : Milac-karavaan naar het 2^de Artillerie te Siegen.

1959 – 21 maart : Film “Het Purperen Masker” ten voordele van de supportersclub

            “Het Vliegend Wiel”.

1959 – 30 maart : Tweede Paasdag, begankenis, jaarmarkt en kermis.

1959 – 8 april : Les van de Vrouwengilde : “Keurig tafel dekken en dienen”.

1959 – 17 april : Milac-karavaan naar 1^e Grenadiers te Soest.

1959 – 17 april : Openbare Aanbesteding

            Op het gemeentehuis werd een openbare aanbesteding gehouden ivm onderhoud

            aan een gedeelte van de Juniorslaan.

1959 – 26 april : Plechtige Communie.

1959 – 1 mei : Parochiale Bedevaart en Kapellekenshulde

            “Op 1 mei werd de Mariamaand in de kerk geopend met een Lof te 19u30.

            Daarna ging men processiegewijs naar de kapel van O.L.Vrouw van Fatima.

            In de optocht werden vlaggen opgemerkt van KWB, BJB/J, Kruistocht en

            Meisjesschool. Onderweg werd er gebeden.

            Bij de aankomst aan de kapel biedt Z.E.H. Pastoor de Rozenkrans.

            Bij elk tientje werd een intentie gevoegd : voor de zieken, voor de soldaten,

            voor de vervolgde kristenen, voor de Paus, voor alle aanwezige bedevaarders.

            Hierna volgde de opdracht aan O.L.Vrouw.

            In zijn sermoen behandelde E.H. Onderpastoor onze diepe verering voor de

            “moeder” om haar goedheid en offerliefde. (...)

            Dan werden de 15 kapellekens ingezegend door de pastoor.

            Deze schone avondplechtigheid werd besloten met een Vlaams Marialied.” 

1959 – 1 mei : Milac-karavanen naar 72^e Artillerie Aken, naar 1^e Jagers te Paard

            te Arnsberg en het 6^e Artillerie te Soest.

1959 – 7 mei : Rerum Novarumstoet te Mechelen

            Naar jaarlijkse gewoonte werd in deze stoet ook de Koninklijke Fanfare “Arbeid

            Adelt” uit Leest opgemerkt.

1959 – 9 mei : Bedevaart naar Scherpenheuvel

            34 mannen en 12 vrouwen togen te voet naar Scherpenheuvel. De oudste

            bedevaarder was 77, de jongste 12.

1959 – 9 mei : Gouden Bruiloft van Ferdinand  Van Praet en Philomena Fierens

            “Nante” werd te Leest geboren op 8 februari 1884 en “Meen” op 25 oktober

            1885. Pastoor Beuckelaers huwde het echtpaar op 9 mei 1909.

            Ze kregen 10 kinderen.

            De buren hadden niets onverlet gelaten om de woningen te versieren.

            Boven de deur van de jubilarissen hadden ze volgende tekst aangebracht :

            DAT NANTE NOG MENIG JAAR ZIJN MEEN BESTURE(N)

            DAT ZIJN DE OPRECHTE WENSEN VAN UW GEBUREN !

            Om 10 uur was er een dankmis opgedragen door pastoor Coosemans en

            geassisteerd  door E.H.Shaw (onderpastoor van Battel) en E.P. Marinus.

            Nadien krijgen de gevierden een officiële ontvangst op het gemeentehuis alwaar

            hun twee clubzetels werden overhandigd.

Foto’s:

-De eerste Boerenkapel met uitsluitend Leestenaars. (foto : Leest in Feest)

-De Boerenkapel als semi-professioneel orkest in zaal ‘St.-Cecilia’. (Leest in Feest)

11-03-2012 om 11:20 geschreven door Marcel Van Hoof

Pieter De Prins, aftredend burgemeester :

Alles heeft een eind, zelfs de openbare opdrachten. Maar alles kan herbeginnen, ook de openbare opdrachten. Zeker zal ik mij niet als profeet voordoen, dit is een gevaarlijk spel, en gevaarlijke spelen zijn niet meer voor mijn leeftijd. Tenminste mogen wij hopen dat, voor het werk verricht tijdens deze enkele jaren, de bevolking zich onpartijdig zal tonen in haar beoordeling, en ik denk dat wij in dit geval de toekomst optimistisch mogen tegemoet zien. (...)

Ik heb misschien mijn plicht vervuld. Maar U, burgemeester en de heren van de gemeenteraad, U deed het met een geweten, een verkleefdheid, een begrijpen en een kennis van de publieke en sociale vraagstukken, die mijn bewondering uitmaakten gedurende de enkele jaren die wij samen doorbrachten.

De bewijzen van de doeltreffendheid van uw optreden zijn gemakkelijk te geven. Zij springen in het oog. Bekijk de financies. Kunnen ze gezonder zijn ?

En de begroting ? Deze is in evenwicht.

En welke werken werden de laatste tijd uitgevoerd ?

De herstelling van kerk en pastorij. De vernieuwing van de Grote Heide, Scheer- en Vinkstraten in cementbeton, alsmede de Kleine Heide en Bist.

De bekleding met cut-bac verharding der Tisseltbaan, Elleboogstraat, Winkelstraat en Tiendeschuurstraat. De verbeteringswerken van het gemeentehuis en het schoolhuis zijn in aanvang genomen. (...)

Ja, heer burgemeeester, ik ben U en de andere raadsleden veel schuldig. En niets vermag mij uw kostbare samenwerking te doen vergeten. (...)

Floriaan Meyers, schoolbestuurder:

In naam van het onderwijzend personeel en van gans de schoolgaande jeugd heet ik U van harte welkom als burgemeester van Leest. (...)

Dat U nog altijd de waardering en de genegenheid van e bevolking geniet, bewijst de aanwezigheid van zovelen op deze luisterrijke plechtigheid. Het moet voor U een gelukkig en tevens een aandoenlijk ogenblik wezen te mogen bestatigen, dat Gij nog niets van de vroegere simpathie hebt verloren. (...)

Mijnheer de Burgemeester, U weet dat ik steeds dankbaar geweest ben tegenover de familie Verschueren en ik zou het mijn ganse leven betreuren door een kleine vergissing dat wederzijds vertrouwen in het gedrang te brengen. Indien het mij echter veroorloofd is enige suggesties naar voren te brengen en uw bijzondere aandacht durf te vragen, dan doe ik zulks maar alleen in het belang van het kind.

Het zal U zeker niet ontgaan zijn en U zult wel opgemerkt hebben bij Uw bezoek, enkele dagen geleden, in tegenwoordigheid van de heren schepenen, dat de school een bijpend gebrek aan degelijk materiaal heeft om een onderwijs te verstrekken, dat onder alle opzichten volledige voldoening kan schenken. (...)

Z.E.H. Coosemans, Pastoor:

Bij deze plechtige aanstelling houd ik er aan U van harte een voorspoedige ambtsperiode toe te wensen.

Wij staan hier in de schaduw van het Kruis op de schouw, van Kristus-Koning, het Opperste Gezag, van wie alle gezag voortkomt. Hij legt vandaag een deel van zijn gezag op uw schouders, weliswaar langs een omweg maar in werkelijkheid is Hij het toch die van zijn gezag meedeelt. Van heden af hebt Gij te zorgen niet alleen voor uw eigen welzijn, maar ook, en nog wel op de eeerste plaats voor het algemeen welzijn. Voorwaar geen gemakkelijke taak ! Wij leven in een tijd dat de levensstandaard van de mensen heelwat is gestegen. Wat voor vijftig jaar als een luxe werd beschouwd, wordt nu als een dringende noodzakelijkheid aanzien. De evolutie van het mensdom gaat nu veel rapper. Wat vroeger op tien jaar gebeurde, gebeurt nu op een jaar. De wetten en reglementen die Gij zult moeten toepassen worden dan ook maar steeds ingewikkelder en talrijker. (...)

Wat vandaag verplichtend is, is morgen misschien verboden. Er is ook zoveel dat de mensen scheidt : standsbelangen, rijkdom, bekwaamheden. Maar dieper dan al dat uiterlijke is er toch iets dat hen bindt. Hier te Leest zijn het allemaal gedoopte mensen met dezelfde levensbeschouwing. Die geestelijke band is sterker dan de band van het bloed en voor die geestelijke band moet alle verdeeldheid wijken.
Hier te Leest lopen de grenzen van de parochie samen met die van de gemeente. Ik heb geen andere parochianen dan burgers van Leest en alle burgers van Leest zijn parochianen. Meer dan op welk ander gebied ook zijn we dus geroepen om samen te werken. Weliswaar is de taak die ons is opgelegd enigzins verschillend : de Uwe is meer van tijdelijke aard en de mijne meer van geestelijke aard. Maar het geestelijke en het tijdelijke zijn niet te scheiden, maar vullen elkander aan. Ons werkterrein is dus hetzelfde. Mijnheer de Burgemeester, U moogt dan ook op mijn medewerking rekenen. Ik eindig dan met de vurige wens dat we Leest weer wat schoner en gelukkiger mogen maken.

Louis Verbruggen, secreatris van de Commissie van Openbare Onderstand :

(...)..na de weken van aarzeling die uwe benoeming hebben voorafgegaan, heeft de hogere Overheid niet anders kunnen besluiten, diende rekening te houden met de uiting van de volkswil op 12 oktober ll., en heeft ten slotte de ware democratie gezegevierd.

(...)

Gedurende uw eerste ambtsaanvaarding, heeft de Commissie nooit tevergeefs beroep op u gedaan ; de laatste zes jaren hebt gij gezeteld in het Komiteit van verzoening, opgericht in de schoot van de openbare onderstand ; wanneer de vergadering geen éénparig besluit kon treffen, hebt gij welbewust van uwe verantwoordelijkheid als voorzitter van dit organisme, steeds voor alle gevallen een minnelijke schikking weten voor te stellen, welke altijd voldoening heeft geschonken aan de noodlijdenden van de gemeente.

(...)

Jan De Decker, namens al de parochiale organisaties:

(...)

Met een bijna kinderlijk vertrouwen richten wij ons tot u om u te zeggen dat wij zo vrij willen zijn, op u en op uw gezag beroep te doen om op tijd en stond een hulp te zijn voor onze parochiale werken.

Het is toch ook een zegen voor de burgerlijke overheid als het op alle gebied goed gaat in de gemeente en daaraan werken wij toch ook krachtdadig mee. (...)

Heer Gemeente-bestuurder, het gezag dat u zult uitoefenen is een DIENST die moet :

Voorzien, organiseren, gebieden, coördineren, controleren en besturen.

Dat gezag en deze dienst betekenen dat u zoveel mogelijk uitgaat van het genomen initiatief, dat u waardeert waar het openbloeit, aanvult waar het, vooral FINANTIEEL, ontoereikend is, richt en leidt waar het in gebreke blijft, vormt en bevordert waar het vatbaar is voor verrijking, beveelt waar het verkeerd loopt en terechtwijst waar het stremt in onwil. Vooral zult u in al die delikate schakeringen open oog en nog meer open hart hebben voor het eigen karakter, de eigen gevoelens en de levensproblemen van hen die u te leiden en te besturen heeft.

Samen met onze hulde en onze diepgemeende gelukwensen, hopen wij dat het u mag gegeven zijn er het uwe toe bij te dragen opdat uw burgers geestelijk-schoner en cultureel-rijker kunnen “gewonnen en getogen” worden in een Leestse atmosfeer waarin het goed is te leven –soms-, soms ook bitter...

(...)

August Lauwers, secretaris van de Kon.Fanfare St.-Cecilia :

(...)

Uwe benoeming, heer burgemeester, mag om verschillende redenen verdiend genoemd worden. Zo zal het dan in 1959 zestig jaar geleden zijn dat uw vader, Theofiel Verschueren zaliger, de basis legde aan het tot stand komen van onze vereniging en wel als de stichter van de fanfare Sinte-Cecilia mag genoemd worden.

En gij, heer burgemeester, die toen nog uw kinderjaren doormaakte, u was er zich wellicht niet van bewust welk een edel werk vader zaliger daarstelde, en wat een schitterende loopbaan u als politieker te wachten stond.

Wanneer we de geschiedenis van onze vereniging doorbladeren, dan komt de naam Verschueren vanaf ons ontstaan tot op heden veelvuldig voor.

Wij waren er ons van bewust dat u er prijs op stelde, al was het dan nog in de herft van uw levensdag, nog eenmaal als hoogste burgerlijk gezagsdrager in onze gemeente te worden aangesteld : deze wens is thans in vervulling gegaan.

Driemaal hebt gij uw kandidatuur gesteld bij de gemeenteraadsverkiezingen, driemaal de lijst “St.-Cecilia” de overwinning helpen bezorgen en driemaal wist gij het hoogst aantal voorkeurstemmen te behalen vandaar dat uw benoeming gewettigd is.

Uw heraanstelling als burgemeester is ook een bewijs dat uw houding en handelingen gedurende de laatste 20 jaar onaanvechtbaar en onberispelijk waren.

Een reden te meer dat gij het ambt van burgemeester waardig zijt.

Onze gedachten gaan vandaag ook naar uw voorganger, onze voorzitter, de heer Pieter De Prins, die ondanks zijn wankele gezondheid steeds trouw op post is geweest, en de belangen van alle Leestenaren op een eerlijke manier heeft gediend.

(...)

De Burgemeester dankt :

Zeer Eerwaarde Heer Pastoor, Eerwaarde Heer Onderpastoor, Eerwaarde Zusters, Mevrouwen, Mijneheeren, Beste medeburgers en vrienden,

Ik dank u allen oprecht voor de vele blijken van genegenheid en aanhankelijkheid die ik in het verleden en bijzonder vandaag mocht in ontvangst nemen.
Het is zeer schoon, maar zoveel was wel niet nodig.

Het doet mij genoegen dat omzeggens de ganse gemeente zich bij deze hulde heeft aangesloten en aldus haar tevredenheid over mijn benoeming uitdrukt.

Onze kleine landelijke gemeente telt zovele verenigingen die mij allen hun beste wensen toestuurden : ik dank ze allenvoor de eer mij aangedaan.

Ik heb nooit mijn verantwoordelijkheid ontweken ; gelijk ik in het verleden geweest ben, zal ik in de toekomst zijn.

En als laatste, maar niet het minste, gaat mijn dank naar hen die vele jaren naar best vermogen onze gemeente hebben gediend : als schepene, mijn vriend Prosper Busschot en als burgemeester, mijn vriend Pieter De Prins. Hij zorgde voor de aflossing van de wacht, als ik mij zo mag uitdrukken. En nu zijn gezondheidstoestand de taak voor hem te zwaar maakt, heeft hij mij terug de wachtpost toevertrouwd, ons daarbij de jonge steun van zijn zoon als schepene toezeggend.
Ik wil onder U staan als uw gelijke, als iemand die de vriendschap en het vertrouwen waard is van alle eerlijke mensen.

Ik dank u nogmaals allen, nu ik weet dat ik tussen alle rangen, boven alle persoonlijke meningen uit, vele vrienden tel. Ik dank ook de nieuwe schepenen en gemeenteraadsleden voor het vertrouwen in mij gesteld.

En als O.L.Heer mij temidden van mijn brave vrouw, kinderen en kleinkinderen nog enkele jaren gezondheid wil schenken, laat ons dan samenwerken voor een steeds schonere en welvarende gemeente onder de nationale leuze : “Eendracht maakt macht” en Leest ten bate. Ik dank U.” 

Als vooraanstaande “Blek” had Miel Verschueren het niet onder de markt met de oppositie van de “Sussen”.

Volgende folder werd, tijdens de gemeentekiezing, in de Leestse brievenbussen gestopt :

Hulde aan Verschuren

Hij is daar weer het ferm baaske

dat 8 jaar speelde kromme haaske

hij mag nog geren een lekker glaaske

en loopt dan zat als een dwaaske

twas oorlog, voor mijnheer emiel

viel den trein aan ‘boske altijd stil

hij gaf ook 2 engelsen een ferme pil

en schonk aan den duits zijn zoon siriel

Die zoon die zou er zich mee moeien

de  duits die kwam de beesten schoeien

de mensen voelden hun koleire broeien

maar mieleke hield toch al zijn koeien

toen kon hij veel pakken boter vouwen

de duits die kwam ook paarden sjouwe

dan maar ’t portret van zijn zoon openvouwen

en Mieleke kon zijn paarden houwen

In zijn jonkheid hat hij aventuren

nu geeft hij weer blomkolen in zijn geburen

maar ze zullen hem wandelen sturen

dan kan ’t melk van die koei verzuren

Want nu denkt hij met een koe te winnen

wat peist dat vent wel te beginnen

die koei komt nooit voor de pinnen

want de beste zullen winnen

Want nooit meer gelukt Verschuren

met al die fijn geslegen kuren

om de gemeente in den ambras te sturen

neen dat kunnen we niet verduren.   

Foto’s:

-Oud-Burgemeester Pieter De Prins.

-De speech van pastoor Coosemans.

-August Lauwers.

11-03-2012 om 06:41 geschreven door Marcel Van Hoof

1959 – 31 januari : Emiel Verschueren benoemd tot burgemeester van Leest.

            In het Belgisch Staatsblad van 8 februari 1959, nr. 39, blz. 815, verscheen het

            KB van 31 januari 1959 van zijn benoeming.

1959 – Februari 1959 – Gazet van Mechelen :

            Plechtige aanstelling te Leest van burgemeester Verschueren

“Zondag 22 februari had de plechtige aanstelling plaats van burgemeester Emiel Verschueren. Talrijke Leestenaren kwamen dhr Verschueren aan zijn woning gelukwensen. Door dhr Leopold Piessens, ondervoorzitter, werd hem vanwege de fanfare St.-Cecilia een mooie bloementuil aangeboden.

Hierna trok de stoet, gevormd uit verscheidene groepen en verenigingen, de raadsleden en de nieuwe burgemeester samen met schepenen en geestelijke overheid naar het gemeentehuis.

Aan het gedenkteken van de gesneuvelden legde de nieuwe burgemeester zijn mooie bloementuil neer terwijl het “Te Velde” geblazen werd.

Na deze plechtigheid had een ontvangst plaats op het gemeentehuis waar de aftredende burgemeester Petrus De Prins de nieuw verkozene verwelkomde, veel heil toewenste en hem de sleutels overhandigde.

Hierna werden toespraken gehouden door Z.E.H. Coosemans namens de geestelijke overheid, meester Meyers vanwege het onderwijzend personeel, Jan De Decker namens de parochiale werken en Frans Van der Taelen namens de Oud-Soldaten.

Gust Lauwers, secretaris van de Kon.Fanf. St.-Cecilia sprak namens de maatschappij en Louis Verbruggen namens de C.O.O.

Tot slot dankte de nieuwe burgemeester allen voor de eer hem aangedaan en beloofde in de toekomst een goede burgervader te zijn om van Leest een vooruitstrevende gemeente te maken.
Hierna werd de erewijn geschonken en had bij Frans Huybrechts nog een gezellig samenzijn plaats.”

Ook “De Band” wijdde in het nummer van maart 1959 een artikel aan de nieuwe burgemeester en zijn aanstelling :

Ons dorp in feest !! Emiel Verschueren – Inhaling en Viering.

‘...maandagavond 16 februari kwamen afgevaardigden van plaatselijke organisaties op het gemeentehuis bijeen om de officiële viering van de nieuwe burgemeester te regelen.

Deze vergadering werd voorgezeten door schepenen Frans en Ferdinand De Prins.
Waren verder aanwezig : Louis Verbruggen en Jozef De Decker (C.O.O.), Flor Meyers, schoolbestuurder, Constant Busschot (Boerenfront), Jan Verbruggen sr (Boerengilde), Frans Van Der Hasselt (Arbeid Adelt), Victor Selleslagh (Rust Roest), Richard Van Praet en Louis Solie (KWB), August Lauwers en Frans Polspoel (St.-Cecilia), Alfons Hellemans sr (Davidsfonds), Maria Rheinhard (Vrouwengilde), Edward Van Steenwinckel (Kerkfabriek) en Jan De  Decker (Milac).

Schepen Frans De Prins aanvaardde het voorzitterschap van het feestkomitee.”

Zondag 22 februari : feestelijke dag.

“Te 15 uur bood burgemeester Verschueren een receptie aan in zijn woning.
Oud-burgemeester Pieter De Prins overhandigde aan zijn opvolger de driekleurige sjerp.

Namens de K.Fanf. St.-Cecilia werd aan de nieuwe burgemeester een bloemtuil aangeboden door Leopold Piessens, terwijl de muzikanten een feestmars uitvoerden.

Ondertussen regelden Richard Van Praet en Emiel Polfliet de volgorde van de optocht, waarin werden opgemerkt : de Chiro met haar muziekkapel, vaandels en vendelvlaggen. De jongensschool, de meisjesschool, Oud-soldatenbond, Boerenfront, Katholieke Werkliedenbond, BJB-meisjes, Vrouwengilde, Toneelkring “Rust Roest”, BJB-jongens, Boerenbond, Kon. Fanfare St.-Cecilia, Kerkfabriek, Commissie van Openbare Onderstand en de Gemeenteraad.

De burgemeester en zijn dame, oud-burgemeester De Prins, Z.E.H. Pastoor, W.E.P. Onderpastoor en de schepenen volgden in een wagen. De optocht ging langs de Elleboogstraat, Tisseltbaan en Dorp naar het kerkhof waar de burgemeester een mooie ruiker neerlegde bij de gedenksteen der Gesneuvelden en Oorlogsslachtoffers.

Een minuut stilte werd in acht genomen. De K.F.S.C. voerde er de Nationale Hymne uit.

Bij de poort van het kerkhof werd een erehaag gevormd door de schoolkinderen.

Na verloop van de korte plechtigheid op het kerkhof, schreden de burgemeester en zijn gevolg naar het gemeentehuis terwijl een grote menigte toejuichte.

In de trouwzaal van het gemeentehuis had de officële hulde plaats. Op het balkon waren luidsprekers opgesteld zodat het publiek de toesrpaken kon horen.
Aan de eretafel hadden plaats genomen : de burgemeester en z’n dame, oud-burgemeester De Prins en Z.E.H. Coosemans, pastoor.

Rondom de eretafel bemerkten wij : E.P. Clementiaan o.f.m., onderpastoor, de oude en de nieuwe gemeenteraad, de secretaris en afgevaardigden van onderwijzend personeel en plaatselijke organisaties.

Het woord werd achtereenvolgens gevoerd door : oud-burgemeester De Prins, pastoor Coosemans, meester Meyers, Jan De Decker, Frans Van der Taelen, August Lauwers en Louis Verbruggen waarna de burgemeester alle sprekers bedankte... (...)

Het officieel gedeelte van de viering werd ten gemeentehuize besloten met het drinken van (meerdere romers) champagne.

Aan de schoolkinderen werd de volgende dag vrijaf gegeven. Zij werden verder nog bedacht met chocolade.

In de zaal “Sinte-Cecilia” bij Frans Huybrechts werd door de burgemeester een “tournéé génerale” aangeboden...”

Foto’s :

-Handtekeningen van de nieuwe bewindvoerders.

-Optocht in de Tisseltbaan van de fanfare St.-Cecilia.

-De voorzitter van de fanfare overhandigde bloemen aan de burgemeester en zijn vrouw

 Catharina Lauwers.

-Oudstrijder Frans Van Der Taelen.

11-03-2012 om 06:36 geschreven door Marcel Van Hoof

1959 – Mannenbond van het H. Hart

            De secretaris van deze organisatie Frans Selleslagh bezorgde De Band in januari

            1959 volgend verslag :

            “Ledenaantal begin 1959 289.

            Worden geschrapt, zij die nooit of slechts éénmaal aanwezig waren.

            Dit jaar tellen we 167 ereleden. Er werden in 1958 vier nieuwe wijkmeesters

            aangesteld.

            Het aantal aanwezigen gedurende het laatste kwartaal van 1958 :

            oktober : 212, november : 205, december : 216.

            Er wordt ook op aangedrongen dat de leden zoveel mogelijk in de BONDSMIS

            (=vroegmis,derde zondag) zouden communiceren, daar reeds geruime tijd

            vastgesteld wordt, met spijt, dat meer dan de helft der leden in andere missen

            communiceren, wat enkel zou mogen gebeuren voor de bondsleden in

            uitzonderlijke gevallen waarin zij op de derde zondag de vroegmis niet kunnen

            bijwonen.”

            Lidmaatschap van de Bond v.h. Heilig Hart impliceerde een engagement om

            minimum éénmaal per maand te biechten en te communiceren.

De Bonden van het H. Hart

Wanneer de mannen- en de vrouwenbond in Leest werden opgericht is voor Wilfried Hellemans (‘De St-Niklaasparochie in Leest’) nog onklaar. Wellicht was dat halfweg in de twintiger jaren van vorige eeuw onder pastoor Beuckelaers.

Opgezet door de Jezuïeten, ‘rekenden (zij) op de intense medewerking van de parochiegeestelijkheid ter plaatse. Die moest een net van wijkmeesters of ijveraars in het leven roepen. Die ijveraars bezorgden persoonlijk elke maand de kaart met de uitnodiging voor de bondsmis. In de mis namen zij de kaarten bij de communiegang aan, voorzagen die van een stempel, zodat ze klaar waren voor de uitnodiging van de volgende bondsmis.

Wie elfmaal in een jaar zijn bondsplicht vervulde, werd erelid.

In 1955 waren er tweehonderd mannen en driehonderdtwintig vrouwen lid met respectievelijk vijftien en zestien ijveraars(ters).

In een nummer van De Band van 1954 (nr.onbekend) zou de Mannenbond gesticht zijn in 1942 en de Vrouwenbond in 1949.

Het bestuur was  in 1954 als volgt samengesteld :

Proost : St. De Decker, secretaris : Cyriel Selleslagh en de 15 ijveraars waren :

Hellemans Alfons voor het Dorp met 13 leden en 8 ereleden.

Selleslagh Cyriel voor de Dorpstraat met 24 leden en 13 ereleden.

Polspoel Alfons voor de Scheerstraat met 12 leden en 4 ereleden.

Keulemans Gaston voor de Kouter met 48 leden en 27 ereleden.

Fierens Frans voor Vink- en Elleboogstraat met 18 leden en 6 ereleden.

De Boeck Frans voor de Winkelstraat met 16 leden en 11 ereleden.

Verbruggen David voor de Tiendenschuurstraat met 27 leden en 20 ereleden.

Solie Louis voor Tiendenschuur- en Elleboogstraat met 15 leden en 8 ereleden.

Peeters Frans voor Tisseltbaan en Rennekauter met 17 leden en 9 ereleden.

Van Linden Juul voor de Blaasveld- en Hertstraat met 15 leden en 6 ereleden.

Mollemans August voor de Grote Heide met 12 leden en 7 ereleden.

De Prins Edmond voor de Alemstraat met 16 leden en 8 ereleden.

Mertens Florent voor de Bist met 16 leden en 3 ereleden.

De Prins Frans voor de Kleine Heidestraat met 17 leden en 6 ereleden.

Absillis Alfons voor Juniorslaan en Blaasveldstraat met 18 leden en 4 ereleden.

Een totaal van 284 leden, waarvan 140 ereleden.

Bondsbladen : 97.

De Decker was ook proost bij de dames waar M. Rheinhard de functie van ‘schrijfster’ op zich had genomen.

De vrouwen telden 327 leden en 16 ijveraarsters. 

1959 – Over zitpenningen en nog wat...

            “Wellicht naar het voorbeeld van de kamerleden, heeft de Leestse magistratuur

            haar zitpenningen van 100 op 200 frank gebracht.

            Wij gunnen de verkozenen des volks graag deze kleine opslag.

            Wij verhopen nochtans dat deze aanpassing aan de stijging van het indexcijfer

            der kleinhandelsprijzen, voor gevolg zal hebben dat de Leestse gemeenteraad

            aan zeggingskracht en daadkracht zal winnen.

            Op de raadsvergaderingen hebben zij, gekozen DOOR en VOOR het volk, te

            bewijzen wat zij in hun marsj hbben. Een programma “verdedigen” in

            cafépolemieken of op pamfletten, is uiterst eenvoudig.

            Het is echter tragisch dat zij op de raadsvergadering zich over niets een mening

            kunnen vormen of geen passend woord weten te plaatsen in belangrijke

            aangelegenheden.

            (...)

            Sinds 1953 hebben wij herhaalde malen bij het gemeentebestuur om steun

            verzocht voor onze SOLDATENDIENST.

            Op geen enkele van al die brieven werd OOIT GEANTWOORD.

            (...)” (De Band-1959)

1959 – Christelijke Volkspartij

            “Sinds verleden jaar bestaat er in onze gemeente weer een flinke groep

             aangesloten CVP-leden.

            Dit jaar zijn weer enkele nieuwe leden onze rangen komen vervoegen.

            Aan allen een welgemeende dank vanwege de partijleiding.

            Hun lidmaatschap is immers een materiële en morele steun aan de enige

            politieke groep in ons land die in staat is de belangen van de kristelijke

            gemeenschap op de meest rechtvaardige wijze te verdedigen.

            In de CVP overheerst thans de geest van de jeugd en van de vernieuwing, het is

            daarom ook de partij van de toekomst.

             Waarop heeft een CVP-lid recht ?

            1) op medezeggenschap bij de verkiezingen van plaatselijke, arrondissementele

            en nationale partijbesturen.

            2) op medezeggenschap bij de samenstelling van alle kandidatenlijsten van de

            CVP.

            3) op alle mogelijke raad en hulp van de CVP-mandatarissen en partij-instanties.

            4) op het maandelijks ledenblad “De Stem van het Volk”.

            Voor een goede groepswerking en om de leefbaarheid op lokaal plan te

            bestendigen moeten wij echter dringend zorgen voor een goed bestuur, gekozen

            tussen de leden en door de leden, met eerbiediging van alle democratische

            wetten. Alle leden zullen tijdig op ’n algemene vergadering worden uitgenodigd.

            De niet-leden zullen nog de kans krijgen om lid te worden. (40 fr voor

            gezinshoofd of 1^e lid en 20 fr voor de overige leden)

            A.D.V.”

            (De Band-1959)

1959 – Commissie van Openbare Onderstand – Uit het jaarlijks verslag :

            De Commissie stuurde haar zieken indien noodzakelijk naar het O.L.Vrouw

            Gasthuis van Mechelen waar de prijs van een ligdag 158 fr per dag bedroeg ofwel

            naar het ziekenhuis van Willebroek waar de ligdag 175 fr per dag bedroeg.

            Twee personen werden naar ziekenhuizen gestuurd : een behoeftige vrouw van

            65 voor een heelkundige bewerking en een vrouw van 71 wegens gewone ziekte.

            Frans Maria Polspoel uit de Vinkstraat was voorzitter.

            Leden waren Albert Van den Brande uit de Grote Heide, Frans Verwerft uit de

            Vinkstraat, Frans De Decker uit de Blaasveldstraat en Leopold Piessens uit de

            Dorpsstraat.

            Secretaris was Lodewijk Verbruggen uit de Kouter en ontvanger Alfons

            Hellemans.

            Dat jaar bedroegen de ontvangsten 142.107 fr en de uitgaven 141.812 fr.

1959 – De Verwarmingsinstallatie van de Kerk

            Enkele technische gegevens :

            -kosten installatie : 180.000 frank

            -inhoud mazoutketel : 6.000 liter

            -systeem : “Thermobloc” generator van warme lucht

            -verbruik per uur : 25 liter

            -verbruikskosten (per uur, theoretisch) 62,50 fr voor mazout, electriciteit: nog niet

             bekend

            -firma : Wanson te Haren

            -maximum vermogen : 225.000 cal/u

            -normaal vermogen : 200.000 cal/u

            -luchtdebiet : 17.350 kg/u

            -gemiddelde uitblaastemperatuur : 48° C.

            -ventilator-motor : 3,4 PK

            -brandermotor : ¼ PK

            -maximum olieverbruik : 25 kg/u

            -normaal olieverbruik : 8,2 kg/u

            -diameter schoorsteen : 300 mm

            -netto gewicht : 870 kg.

            (DB-1959) 

1959 – Dat jaar werd Victor De Laet Sr door de “Provinciale Landbouwkamer van

            Antwerpen” als afgevaardigde bij de HOGE LANDBOUWRAAD gekozen.

1959 – 1 januari : Telling van de winterbezaaiingen en van het vee

            Wintertarwe :  58 ha 51 a

            Spelt : 0

            Masteluin : 1 ha 20 a

            Rogge : 24 ha 48 a

            Wintergerst : 7 ha 40 a

            Totaal : 91 ha 59 a. Totaal beteelde oppervlakte : 629 ha 34 a.

            Landbouwpaarden : 118 stuks

            Runderen : 1196 stuks

            Schapen : 32 stuks

            Varkens : 134 stuks

            Geiten : 4 stuks

            Pluimvee : 4381 stuks waarvan 48 hanen.  

            “Alle inwoners die vanaf 1 are grond verbouwen (zelfs moestuinen voor eigen

            gebruik) dienen hiervan verplichtend aangifte te doen op het gemeentehuis.

            De achterblijvers dienen zich onverwijld  in regel te stellen.

            (Mededeling van het gemeentebestuur)

1959 – Dat jaar werd meester Hendrickx vast benoemd als onderwijzer aan de

            gemeentelijke jongensschool.

            Aloïs Hendrickx was geboren te Rijmenam op 1 april 1937 en gehuwd met

            Maria Teughels.

            Hij overleed op 7 mei 2008 in het A.Z. Sint-Maarten te Mechelen.

            ‘Liefste papa, liefste opa,

Sinds februari wisten we dat je gezondheid niet goed meer was.

Maar niemand van ons had kunnen denken dat je ons zo vlug zou verlaten.

Diep bedroefd om je heengaan blijven we je dankbaar en herinneren we je

volledige toewijding, je onvermoeibare werkijver, je bezorgdheid voor allen,

je vriendelijkheid voor iedereen, je plezier in het spel met je kleinkinderen,

je rijke eenvoud en je geloof in het goede van de mens.

Jouw oprechte liefde koesteren we voor altijd in ons hart !’

1959 – 16 januari : Toneel van de Chiro

            “En toen kwam het Licht”.

1959 – 17 januari : Installering nieuwe gemeenteraad.

            Als eerste schepen werd Frans De Prins verkozen (7 stemmen + 2 blanco).

            Als tweede schepen : beenhouwer Ferdinand De Prins (8 stemmen + 1 blanco).

            De schepenen legden de eed af in handen van Emiel Verschueren, de raadsleden

            in handen van Pieter De Prins.

1959 – 27 januari : Kaartavond KWB

            39 kaarters waren opgekomen voor de KWB-kaartavond.

            Voorzitter Richard Van Praet opende de vergadering met het “Arbeidersgebed”.

            De proost stelde zijn woordje in het teken van de vasten.

            Na nog een paar mededelingen werd er gestreden voor mooie prijzen.

            Uitslag : 1. Frans Verbeeck, 2. Theofiel Geerts, 3.E. Selleslagh.

            In januari werden er enkele nieuwe leden aangeworven : Alfons Puttemans, Cyriel

            Verbruggen, Ferdy Polfliet, Jan Casteels, Leopold Bas en Jos Verlinden, allen uit

            de Kouter, Emiel Van Steen van het Dorp en Piscador van de Winkelstraat.

            Het totale ledenaantal van KWB Leest bedroeg 97.

-Maria Rheinhard, alomtegenwoordig in de besturen van katholieke organisaties.
-Frans Maria Polspoel, voorzitter van de Com. Openb.Onderstand.
-Meester Aloïs Hendrickx.

09-03-2012 om 22:12 geschreven door Marcel Van Hoof

1958 –  Was het jaar dat Clement De Wilde (tot 1961) onderpastoor werd te Leest.

 Hij was geboren in het Oost-Vlaamse Laarne (16/8/1916) en had als kloosternaam

 Clementiaan. Van 1947 tot 1952 was hij missionaris in China en toen hij dat land

 moest verlaten was hij van 1953 tot 1958 actief in Zaïre in de streek van

 Luabo, Kamina en Kanzenze maar China zou altijd in zijn hart blijven.

 In 1961 werd hij onderpastoor benoemd in Sint-Niklaas (H.Hart) en uiteindelijk

 Pastoor in de Sint-Antoniusparochie te Lokeren waar hij tegelijkertijd overste was

 van de Paters-Minderbroeders aan de Luikstraat.

 Hij verloor het bewustzijn in het portaal van zijn kerk (hartinfarct) en overleed er in het

 ziekenhuis op 6 november 1981.    

            Was ook het jaar dat de dokterszoon Luc De Keersmaker, °Londerzeel 8/4/1914,

            Freddy Peirs verving als koster in Leest. Hij woonde in Kapelle-op-den-Bos en

            kwam dagelijks per fiets naar Leest.

            ‘Hij had de job aanvaard omdat hij op dat ogenblik zonder werk zat en niet graag

            ging doppen. Luc vond Leest wel “een klein dorpke met een oud kerkske met schone

            meubeltjes in”, maar gaf er de voorkeur aan naar Brussel te gaan werken.’

            (DB,nov.58)

            In 1965 zou hij ontslag nemen waarop hij opgevolgd werd door Luc Plasqui.

            (Wilfried Hellemans, ‘De St-Niklaasparochie in Leest’)

1959 – Militianen klasse 59 : Armand De Bleser, Frans De Kock, August Emmeregs,

            Edward Geerts, Edmond Jacobs, Roger Lauwens, Rik Muysoms, Leo Van Camp,

            Jozef Verlinden en Albert Verschueren.

1959 – Het bestuur van de Rundertuberculosebestrijding Leest zag er als volgt uit :

            Voorzitter : A. Van den Brande, ondervoorzitter : Vict. Schaerlaecken, secretaris :

            Alfons Verbruggen. Bestuursleden : Felix Van der Hasselt en Egied Selleslagh.

            (DB,1959)

1959 – Voor 1959 werden 324 abonenten genoteerd op het “Parochieblad”.

1959 – Geboorten in 1959 -               Overleden in 1959 –

            Nuytkens Ingrid                      Selleslagh Irma

            Van Tolhuysen Brigitte          Buelens Maria Elisabeth

            Kerssebeeck Liliane               Verdict Clémence

            Neefs Lucas                            Fierens Karel

            Polfliet Dany                          Van Steen Marina

            Huyghe Christina                   Van Humbeeck Louise

            De Wit Karel                          Van den Sande Petrus Joannes

            Selleslagh Alfred                    Van den Bergh Florent

            Verwerft Mark                       Van den Broeck Maria

            Huyghe Magdalena               Steenmans Jozef

            De Prins Veronica                  Lauwers Frans

            Van Praet Joannes                 Marivoet Leonie

            Peeters Lucas                         De Maeyer Maria Amelie

            Publie Joannes                       Selleslagh Coleta

            Leemans André                      De Hondt Melanie

            Peeters Magdalena               Peeters Joanna

            Verschueren Lucas                Vleminckx Virginie

            De Keersmaecker Fr              Van Beersel Jozef

            Rombauts Maria                    Smet Leonie

            Verbeeck Patrick                   Op de Heyde Victoria

            Verbeeck Tony                       Verrijken Alfons

            De Smet Rita                          De Wit Louis

            Lauwens Vera                        Slachmuylders Emiel

            Lauwers Marleen                  Gobien Maria Rosa

            Vets Agnes                             Wuyts Louis

            Lefever Natalie                      De Smedt Pauline

            Van den Bosch Wilfrieda     De Keersmaecker Fr

            Piscador Wilfried

            Doms Rita

            Verhasselt Leo

            Van Bosstraeten Marina

            Geerts Anna

            D’Hollander Georges

            Van de Perre Marina

            Boonen Vera

            Baeté Diana

            Croon Marina

            Gobien Maria. (DB,nr.1,1960)                     

1959 – SCHANDAAL OP ONS KERKHOF

            Laat de doden in vrede rusten

“Reeds meermalen hebben (oplettende) kerkhofbezoekers moeten vaststellen dat sommige lieden het niet zo nauw schijnen te nemen met dat schone gezegde : “Laat de doden in vrede rusten”.

Regelmatig worden graven opengebroken en worden stoffelijke overschotten naar familiekelders overgebracht.

WIJ HEBBEN NIETS TEGEN DE GRAFKELDERS.

Wij betreuren alleen :

1)      Dat sommigen eerst een overledene laten bijzetten “in de rij” om daarna eerst het besluit te nemen het stoffelijk overschot terug te doen ontgraven en naar een kelder over te brengen. “Laat de doden in vrede rusten” is ook hier van toepassing.

2)      Dat deze ontgravingen grondverzakkingen meebrengen voor omliggende graven en schade aanrichten (meestal onherstelbaar) aan andere grafzerken . De verwanten van de overledenen kunnen niet dulden dat zij die de schade onvrijwillig veroorzaakten, zich eenvoudig niet bekommeren en de graven beschadigd achterlaten zonder er een hand naar uit te steken.

3)      Dat het alaam (zelfs steenblokken) gebruikt bij de ontgraving, DAGEN LANG BLIJVEN LIGGEN OP een bijliggend graf...

4)      Dat het gemeentebestuur zulks ONWELVOEGLIJKE en KWETSENDE toestanden duldt. (deze zin is nog op z’n zachtst uitgedrukt...)

Volgens inlichtingen die wij inwonnen, kan men hier van GRAFSCHENNIS spreken.

Wij hopen dat onverwijld maatregelen zullen genomen worden en dat richtlijnen zullen gegeven worden aan de aanvragers van een grafkelder of in gevan van een ontgraving, aan de grafmaker en aan de aannemer die de kelders plaatst of de ontgraving doet.

Het is daarenboven noodzakelijk, dat een controle wordt gedaan.

            “Voor de grafmaker a.u.b.”

Na de eerste mis op Allerheiligen was bij het kerkhofhekken een keukenstoel neergezet met daarop een enorme bak, waarin blijkbaar een “aalmoes” diende gestort “voor de grafmaker a.u.b.”.

WIJ GUNNEN HEM VAN HARTE DE OPBRENGST.

Deze aangelegenheid is echter waard van nabij bekeken te worden.

1)      Wij menen dat het aan het personeel in openbare dienst, verboden is op zulke publieke wijze persoonlijk om een aalmoes te vragen. Als de grafmaker dat mag doen, dan kunnen de gemeentesecretaris, de veldwachter en de gemeentewerkman eveneens “offerblokken” plaatsen. (En waarom zou de koster dat ook niet doen ?...)

2)      Men kan het ook ZO beschouwen : de grafmaker is onvoldoende betaald. Dan heeft hij het volste recht hiervoor te protesteren bij het gemeentebestuur. Het lijkt echter ongepast, dit protest te veruitwendigen in de vorm van een “offerblok-kist” (de afmetingen hebben geen belang!) die ter attentie van de kerkhofbezoekers op het kerkhof wordt neergezet. Men begrijpt niet, hoe het door het gemeentebestuur wordt toegelaten, uitdrukkelijk of stilzwijgend.

3)      Wij wensen de grafmaker een behoorlijke bezoldiging voor een behoorlijk werk op het ganse kerkhof zonder onderscheid van enig graf.

Wij weten dat onze kritiek zeer scherp is : wij kunnen echter niet dulden dat er te Leest als het ware aan “lijken-exploitatie” wordt gedaan en dat er inbreuk wordt gepleegd op de heilige rust van een kerkhof door graven te beschadigen.

Verder, er wordt reeds genoeg gefooid, geschooid en met geld gerinkeld rond de graven van onze duurbare doden.”

(Jan De Decker in “De Band” –November 1959)

In hetzelfde nummer van De Band deed Jan nogmaals een oproep aan de gemeenteraadsleden voor financiële steun aan Milac en aan zijn geesteskind “De Band”.

Hun collegae van Hombeek waren een stuk guller : zij besloten de Hombeekse afdeling van Milac geldelijke hulp te bieden uit eigen zak...aldus Jan De Decker en mogelijk om zijn eisen kracht bij te zetten deed hij ook een aanval op het verkeersbeleid van het gemeentebestuur:

              Verkeersperikelen

“Iedereen weet dat het immer drukker wordende verkeer, zeer grote problemen stelt in verband met de veiligheid op de wegen. (...)

Ook te Leest nam men initiatieven. Er zouden er nog moeten genomen worden.

1)      De maximum snelheid in de dorpskom werd van 20 tot 50 opgevoerd... Deze verhoging van de maximum toegelaten snelheid in die zone, begrijpt geen weldenkend mens... In het algemeen stelt men een maximum van 35 km voor (in de praktijk wordt het wellicht toch 40...).

2)      (...)”

1959 – Januari – De Band : KWB Kapellekens-Aktie en...”Commerce”

            “Het is wel zeer spijtig te noemen dat een minderheid deze aktie meent

            te moeten brandmerken als “commerce”.

            Volgens deze lieden verdient de KWB “een dikke cent” aan deze kapelletjes

            die aan 100 frank verkocht worden.

            Ten behoeve van deze duurbare parochianen worden hier onder een paar

            detailprijzen gegeven :

            - het hout kost aan de KWB 50 fr.

            - het beeldje kost aan de KWB 35 fr.

            Dat maakt 85 frank. Met de overige vijftien frank dienen bekostigd :

            glas, stopverf, borstels, terpentijn, verf, krammen, oogvijzen, het schilderen zelf.

            Wij achten het hiermee bewezen dat deze schone aktie niet wordt verlaagd tot

            een “commerce”.

            En de karavaan trekt voorbij terwijl de honden blaffen.

                  (redaktie)”

09-03-2012 om 21:45 geschreven door Marcel Van Hoof

 1958 – Maandag 1 december : Filmvertoning Milac “De familie Trapp”.

            Die avond werd ook de Lourdesfilm van Milac Nationaal geprogrammeerd.

            De avond kende een groot succes.           

1958 – 7 december : Kermis

1958 – 9 december : Gouden huwelijksjubileum van Frans Teughels en Rosalia Beullens.

            Beiden waren in Hombeek geboren, Frans op 8/10/1875 en Rosalie op

            18/11/1884, maar ze waren te Leest gehuwd. (KH)

1958 – Vrijdag 12 december : Veldwachter Van Hoof was zijn dienstwapen aan het

            reinigen. Plots ging een schot af. Een kogel, die zich bij vergetelheid nog in het

            wapen bevond, drong in het linker been van de garde en veroorzaakte ernstige

            verwondingen. Het slachtoffer werd verpleegd in een Mechelse kliniek alwaar

            hij meerdere weken diende te verblijven. (DB-december 1958)

1958 – 13 december : Teerfeest Burgerbescherming.

1958 – 22 december : Kinderen kregen inenting tegen kinderverlamming van dokter Stuyck.

1958 – 25 december : Toneelavond B.J.B.

            “Het Blanke Negermeisje”.

            De rollen waren in handen van Paula Bradt, Mariette De Prins, Emilia

            Verbruggen, Roza Somers, Florentine Muysoms, Jeannine Van de Poel,

            Maria Emmeregs, Jeanne Beullens en Maria Vloeberghen.

            De regie berustte  bij Jozef Coeckelbergh.

1958 – Op 31 december telde Leest 1862 inwoners.

-Poster ‘de Familie Trapp’.

-De garde kreeg voorlopig ‘een achttal dagen’ ziekteverlof voorgeschreven.

-Bewijs van inenting tegen kinderverlamming.

09-03-2012 om 15:41 geschreven door Marcel Van Hoof

1958 – 8 november : Gouden Bruiloft van Petrus Van den Heuvel en Joanna Catharina

            Van den Heuvel (“Peer Magaar” en “Joke”), uit de Alemstraat 14bis.

            Het echtpaar kreeg vier kinderen : 2 jongens en 2 meisjes.

            “De Alemstraat was prachtig versierd. Boven de deur van de jubilarissen was

            volgende tekst aangebracht : “Vandaag viert ge uw jubeldag in ’t goud, binnen

            tien jaar in ’t diamant, dat wensen de geburen jullie van hunnen kant”.

            Om 10 u werd in de parochiekerk een dankmis opgedragen. Hierna werden de

            jubilarissen op het gemeentehuis ontvangen door burgemeester, schepenen en

            raadsleden. Peer en Joke werden met twee clubzetels bedacht.

            ’s Avonds bracht de Kon.Fanf. St.-Cecilia een serenade aan de feestvarkens.”   

            Pieter werd geboren op 5/5/1885 en Joanna op 18/1/1884.

1958 – 10 november : Foriaan Meyers benoemt tot hoofdonderwijzer aan de

            gemeentelijke jongensschool. De gemeenteraad stemde als volgt :

            5 stemmen voor Flor Meyers, 2 voor dhr Hellemans en 1 voor dhr Huysmans.

1958 – 10 november : Milac filmavond met “Sissi”

            Op maandag 10 november richtte Milac in de parochiezaal een filmavond in.

            “Vertoond werd de beroemde film “Sissi de jonge keizerin”. Wegens het hoog

            bedrag aan inrichtingskosten voor dit hoogstaand filmgala, werd de toegangsprijs

            bepaald op 20 frank.

            Schoolplichtige kinderen : tien frank.”

            De belangstelling was matig.

1958 – 19 november : “Gezellig samenzijn” van de KWB

            Plaats van de actie : “Ons Parochiehuis”. Deelnameprijs : 20 frank.

            Er was soep, aardappelen, karbonade en bier en als toetje de attractie clown

            Luppe Kasoe.

1958 – “Op 21 november legden 20 leden van de Eucharistische Kruistocht hun gelofte

            af. ’s Morgens algemene communiemis.

            ’s Namiddags lof met inlijvingsplechtigheid.

            Warm en gloedvol klonk het uit de jonge kinderharten : JEZUS MIJN KONING,

            IK BELOOF OP MIJN EREWOORD STEEDS EEN VURIGE KRUISTOCHTER

            TE ZIJN.

            Zingend trokken een 30 leden naar de school waar geurende koffie en verse

            koeken hen wachtten. Enige leuke nummertjes brachten deze dag nog meer

            vreugde bij. Tenslotte, na nog enkele volksdansen, werd de dag besloten met

            een prachttombola.” (DB-december-1958)

De Eucharistische Kruistocht

Deze vereniging voor kinderen werd ca. 1927 opgericht door pastoor Beuckelaers en in Leest uitsluitend voor meisjes.

Op twee foto’s (uit 1932 en 1949) staan respectievelijk twintig en zesendertig leden met hun proost. In ’32 pastoor Beuckelaers en in ’49 onderpastoor L. De Schutter.

(W.Hellemans ‘De St-Niklaasparochie in Leest’)

In 1954 telde  de groep A 38 leden en groep B 32 leden. Afgevaardigde voor de dekenij was Amelie Vloeberghen. Proost van groep A was De Decker en van groep B pastoor Coosemans.

Bestuurster was zuster Virginie.

 (DB, 1954)

Een kruistochter verbond er zich toe eenmaal per week te communiceren en ’s morgens zijn dag op te dragen aan het H. Hart van Jezus.

De groep bleef in Leest bestaan tot halfweg de jaren zestig.

(Wilfried Hellemans, ‘De St-Niklaasparochie in Leest’)

1958 – 22 november : Werklozen

            Op 22 november werden 10 volledig werkloze mannen genoteerd en 34 tijdelijk.

            Bij de vrouwen telde men 1 permanent werkloze en 9 tijdelijk.

1958 – 30 november : Toneelavond B.J.B.-Jongens, “Bloed in de Poesta” en “Hertziekte

            der Jonkmans”.

1958 – “In de nacht van 30 november op 1 december werden bewoners van de

            Alemstraat gewekt door het rinkelen van glas en het bonken op deuren en blinden.

            Op de straat werd daarbij luidkeels gezongen.

            De rijkswacht werd gebeld en verscheen spoedig ter plaatse.

            De twee kabaalmakers werden opgeleid en naar het gerechtshof van Mechelen

            overgebracht.

            Er werd uitgemaakt dat het tweetal enkele uren voordien te Wintam aan het sas

            het Engels schip, waarop zij in dienst waren, hadden verlaten om een slippertje

            te maken. Toen ze met een ferm stuk in de kraag terug hun schip meenden te

            vervoegen was dit intussen reeds vertrokken.

            Dan maar per taxi het schip achterna ! De autoreis ging tot Battel waar het duo

            echter weer te laat kwam en besloot te voet verder te trekken.

            Zo kwamen ze “zwaar beladen” te Leest.

            De kapitein werd vanuit Mechelen op de hoogte gebracht ; hij kwam daar z’n

            jongens oppikken. Wat er verder tussen de kapper en zijn “jongens” gebeurde,

            verhaalt de geschiedenis niet...”

            (DB-december-1958) 

1958 – December : KWB-Bestuur

            “In verband met de bestuursherkiezing van de KWB, die nader besproken werd

            op de wijkmeestersvergadering van 3 december, werd het onslag aanvaard van

            Jozef Vloeberghen als secretaris en van Juul Geens als verslaggever.      

            De redenen hiervan zijn aanvaardbaar maar toch spijtig te noemen omdat deze

            bestuursleden bewezen hebben hun taak “waardig” te zijn.

            Als nieuwe secretaris werd August Mollemans aangeduid. Louis Solie,

            ondervoorzitter, zal tevens de taak van verslaggever waarnemen. (niemand van de

            wijkmeesters werd hiertoe bereid gevonden) Het bestuur van de KWB ziet er dus

            als volgt uit :

            Geestelijke leider : E.H. Onderpastoor.

            Voorzitter : Richard Van Praet.

            Ondervoorzitter : Louis Solie.

            Secretaris : Gust Mollemans.

            Schatbewaarder : Edward Coeckelbergh.

            Verslaggever d.d. : Louis Solie.

            Gewestleider : Emiel Polfliet.” (DB-december 1958) 

Foto’s:

-Filmposter van ‘Sissi’

-De Eucharistische Kruisvaardersgroep in 1932 rond pastoor Beuckelaers. Vijf meisjes van deze groep zouden in het klooster treden.

-Dezelfde vereniging in 1949 rond onderpastoor De Schutter.

-Gust Mollemans, de nieuwe secretaris van de KWB.

09-03-2012 om 14:33 geschreven door Marcel Van Hoof

1958 – 26 mei : Processie.        

1958 – 6 juni : Voordracht vrouwengilde : “Ons gezin, een eigen schepping”.

            Mevrouw De Wit won de Lourdesreis.

1958 – 13 juni : De Chiro vierde 10-jarig bestaan. (zie foto van de groep)

1958 – 20 juni : Chiro op bivak naar Kasterlee.      

1958 – 10 augustus : Optreden van St.-Cecilia op de Wereldtentoonstelling

            Eerst werd er een wandelconcert gegeven voor duizenden aanwezigen en tijdens

            de namiddag gaf de fanfare aan de voet van het Atomium een concertoptreden

            in een grote kiosk. Het concert begon  om 20u30 en duurde tot 22 uur.

            De muziekanten en hun echtgenoten kregen vrije toegang tot de tentoonstelling.

1958 – 26 september : Landloper

            De garde werd er van verwittigd dat er een verdacht uitziend en haveloos geklede

            persoon rondslenterde in de Kouter. Hij trof de man aan in café De Zwaan op

            het Dorp. Op het gemeentehuis vertelde hij dat de nacht buiten doorgebracht had

            en dat zijn laatste adres gesitueerd was in Hombeek : Vennestraat 4.

            Het betrof een zekere Remi Leon Van de Walle, grondwerker en geboren te

            Petegem-Deinze op 13 maart 1905.

            “…het is nu al een zestal maanden geleden dat ik nog gewerkt heb. Ik beschik nog

            over 400 frank ongeveer, geld dat ik van vroeger heb overgehouden. Ik ben nu al

            enige dagen aan het drinken, ik denk terug gaan te werken, ik denk werk te zullen

            vinden bij een landbouwer…”

            Op de grensscheiding Leest-Mechelen werd hij opgehaald door de politie van

            Mechelen.

            (VVH)    

1958 – 28 september : Feestavond ten voordele van Mére Aleydis, met de twee fanfares

            van Leest, het St.-Ceciliakoor, Jef Vermoesen, Lenigheid & Durf.

1958 – 5 oktober : Processie.

1958 – 12 oktober : Gemeenteverkiezingen

            Aantal stemmen:

            Blanco en ongeldige : 12

            Geldige                   1087

            Gepanacheerde           63. Totaal aantal stemmen : 1162.

            Naamstemmen:

            Lijst nr. 1        Onvoll.lijststembr.      Gepanach.      Totaal

            De Prins Fr.                187                        23              210

            Verschueren               205                        19               224

            Verbeeck                    98                         12              110

            De Prins Ferd.            166                        17               183

            Geens                         121                         16               137

            Polspoel                        61                           6                 67

            De Bruyn                    149                         19               168

            Van den Heuvel          174                         14                188

            Lauwers                      128                          7                 135

            Lijst nr. 2

            Van der Hasselt          62                            29                 91

            Buelens                      63                            23                 86

            V.D.Branden A.          23                            20                 43

            V.D.Branden F.             39                            20                 59

            Huys                           14                            13                 27

            Somers                                    11                            19                 30

            Peeters                                   26                            17                          43

            De Smet                     13                              8                  21

            De Laet                                    32                              9                  41

            Lijst nr. 3

            Muysoms                    41                              22                 63

            Wuyts                         73                              27                100

            Coosemans                 11                                6                  17

            Verdeling zetels

            Lijst nr. 1 : 7,  lijst nr. 2 : 2, lijst nr. 3 : 0.

            Werden verkozen:

            De Prins Frans, Verschueren Emiel, De Prins Ferdinand, Geens Juul, De Bruyn

            Hendrik, Van den Heuvel, Lauwers, Van der Hasselt Frans en Buelens Constant.

            (DB-november 1958)

            Op 17 januari 1959 werd de nieuwe gemeenteraad geïnstalleerd.

            Eerste schepen werd Frans De Prins, tweede schepen Ferdinand .

            Emiel Verschueren zou Pieter De Prins opvolgen als burgemeester.

1958 – 26 oktober : Feest van Christus Koning, optocht en feestvergadering bij de Chiro.

            130 aanwezigen, ouders meegerekend, genoten van enkele nummers van de

            muziekkapel, van de verse koffie en dito koeken.

            De Blaasveldtenaar Victor Van de Vondel (Fikske, zie foto) toonde enkele kluchtfilmen

            die zeer gesmaakt werden vooral door de kleinsten.

            Per amerikaans opbod (om de onkosten te dekken) werd een O.L.Vrouwbeeld

            verkocht  en na de film bracht elke afdeling van de chiro zijn nummertje.

Vic Van de Vondel, iedereen kende hem als Fikske, was in de hele regio bekend als filmfreak, een fanaat met een enorm filmarchief die in een oude koeienstal aan zijn woning in Blaasveld over een eigen filmzaaltje annex bar beschikte.

De melkveehouders van Leest kenden hem vooral omdat hij jarenlang werkzaam was in de melkerij van Blaasveld.

1958 – 27 oktober : Film Chiro : “Heidi en Peter”. (zie filmposter)

1958 – 29 oktober : Algemene Jaarvergadering KWB

            “Te 19u50 opende de voorzitter Richard Van Praet voor 46 opgekomen leden

            de vergadering met het arbeidersgebed.

            Vervolgens legde hij er de nadruk op dat al de vergaderingen van de KWB in de

            toekomst stipt op het gestelde uur zullen beginnen, dan wenste hij aan ieder een

            vruchtbaar werkjaar.

            Daarna gaf de voorzitter de onderwerpen voor de komende studiekringen :

            1) “Zijn we voor of tegen sport ?” (spreker de heer Jehaes)  2) “Opwerpingen

            tegen kerk en priester” (E.H. Annaert, bestuurder der kristelijke sociale werken

            te Mechelen).  3) “Dagblad bondgenoot of vijand”, (Leon Adriaenssens,

            bestuurslid KWB-verbond). 4) “De KWB op de rooster” (Emiel Polfliet,

            gewestleider) en rond Pasen : “Wij ontvingen het sacrament van het huwelijk”

            (recollectie).

            (...)

            Uitslag kiezing van vijf bestuursleden : Van Praet Richard, 40 stemmen,

            Solie Louis 35, Geens Juul 31, Vloeberghen Jozef 29, Coeckelbergh Edward 28,

            Mollemans August 23, Van den Branden Albert 20, Van Herp Pieter 11,

            Verschueren Frans 11 en Spoelders Hendrik 2.

            Hierna kozen de wijkmeesters de functies die de vijf eerst gekozenen in de

            komende twee jaar te vervullen hebben :

            voorzitter : Richard Van Praet, ondervoorzitter : Louis Solie.

            Secretaris : Jozef Vloeberghen, schatbewaarder: Edward Coeckelbergh,

            Verslaggever : Juul Geens.

            Hier dienden nog bijgevoegd :

            Emiel Polfliet : gewestleider voor Leest, Tisselt en Heffen.

            Jan Keulemans : raadgevend lid.

            Na de verkiezing ging men over tot het verloten van het geschenk dat Jan Van

            Praet meegebracht had uit Lourdes (door loting was hij deze zomer aangeduid

            om de afdeling te Lourdes te vertegenwoordigen). De gelukkkige winnaar

            was Louis Solie.

            Daarna werd het werk der verschillende bestuursleden bekend gemaakt evenals

            de wijziging der plaatselijke statuten.

            Jozef Vloeberghen gaf lezing van het financieel verslag :

            -ontvangen langs maandblad en lidgeld : 7.287 fr ; aan het verbond werd

            betaald : 6.022 fr ; de filmavonden brachten een winst op van 3.000 fr. ;

            bij het teerfeest werd 900 fr bijgelegd en bij de kaartavonden 1.800 fr.

            In november was er 2.682 fr in kas.

            De voorzitter dankte de schatbewaarder omdat hij de finanties in het afgelopen

            jaar zeer goed heeft beheerd, alhoewel Jozef ook voorzitter was van de BJB.

            In het geestelijk woord handelde de Proost over de goede verstandhouding in

            de KWB en dat het altijd trouwe gezichten waren die we regelmatig terugzien

            op de vergaderingen.

            (...)

            Gewestleider Emiel Polfliet gaf lezing van het jaarverslag met als bijzonderste

            punten  : op de kaartavonden waren gemiddeld 2/3 der leden aanwezig : 87 leden.

            Op de twee studiekringen waren 37 leden aanwezig.

            De vergadering werd besloten met een kaartprijskamp.”  

Bijlagen:

-De Chiro Leest bestond 10 jaar.

-Fikske de Blaasveldse filmfanaat.

-Filmposter van ‘Heidi en Peter’.

09-03-2012 om 13:35 geschreven door Marcel Van Hoof

1958 – 25 mei : Leest Kermis.

1958 – 30 juni : overlijden (te Blaasveld) van Peter Jozef ‘Jef’ Beullens, de laatste pachter van

             het Hof ten Broecke. (meer over dit leenhof in ‘Toponiemen’)

             Jef was geboren te Hombeek op 9 mei 1882 als zoon van Frans ‘Sooi’ Beullens en

             Maria Victoria Neefs. Zijn vader was schepen en had bij twee vrouwen 27 kinderen

             op de wereld gezet.

            Jef huwde Maria Clementina Robeyns (°Kapelle-op-den-Bos 20/3/1887, +Blaasveld

            25/8/1949) die hem tien kinderen schonk. 

            Zoals zijn vader was Jef politiek actief en een hevige ‘Blek’.

            Zijn begrafenis te Blaasveld, waar hij samen met zijn vrouw bij hun dochter Marie

            was ingetrokken, lokte een grote massa waaronder vele Leestenaren.

Foto’s:

-Jef was oud-strijder van ’14-18, rechts zijn Clementine.

-Voor de familie waren zij ‘Peter’ en ‘Peit’.

-Afscheid van het in rouwfloers gehulde huis.

-Laatste tocht langs de Mechelsesteenweg.

-Veel Leestenaars kwamen een laatste groet brengen.

09-03-2012 om 08:01 geschreven door Marcel Van Hoof

Onderaan:

-De ‘Compagnie’ of ‘Kompagnie’ had ook een eigen boekje waarin vnl. gebeden stonden   

 afgedrukt.

-Herinnering aan de 60^ste bedevaart van Jozef Brion.

-Jaren ’50 : de bedevaarders komen aan de Battelse Bergen.

1958 – 17 mei : Bedevaart naar Scherpenheuvel.

1958 – 18 mei : Frans Van den Broeck gehuldigd voor zijn 60ste bedevaart naar

                             Scherpenheuvel.

             Na zijn 60^ste voettocht naar het bedevaartoord werd de voorzitter van de

             ‘Compagnie van Scherpenheuvel’ in de bloemetjes gezet door de leden van zijn

             vereniging.  Hij was 16 toen hij de allereerste keer deelnam.

             Hij was een broer van de honderdjarige Stanne.

             Frans Van den Broeck was te Leest geboren op 7 augustus 1882 en bij de terugkeer

             van  de bedevaarders twee jaar nadien (8 mei 1960), ze zaten aan de soep te

             Keerbergen, vernamen ze het overlijden van hun voorzitter.

Frans zou een prachtige uitvaart krijgen omringd door de getrouwen van de Kompagnie.

“...Beste vriend Frans, geachte familie, het is voor ons een droeve plicht en een harde taak de beste van de onze te vergezellen naar zijn laatste rustplaats.Als ik zeg, de beste uit de onzen, dan weet niemand wat zulks betekent vriend Frans. Wij bedevaarders, pelgrims van O.L.Vrouw, wij weten het maar al te best, wij weten wie we verloren hebben. 62 jaar hebt gij aan het hoofd onzer Compagnie gestaan, 62 jaar hebt gij u geofferd voor ons, uw kinderen, want voor u waren wij uw bedevaart-kinderen. Steeds stond gij paraat om moed in te spreken, zelfopoffering aan te moedigen wanneer de vermoeidheid zich van een pelgrim meester maakte. Met uw vrolijke verschijning, uw vaderlijk gemoed, hebt ge steeds onze Compagnie weten hoog te houden.

Wat een harde pijn en zware beproeving was het niet voor u, toen wij verleden jaar voor het eerst een “geestelijke leiding” mede kregen van uit dit dorp, en gij weerhouden waart door ziekte van uw zuster, en dus niet kon mede vertrekken.

Met welken moed en vast vertrouwen hebt gij een vol jaar gewerkt en gezwoegd, van links naar rechts gelopen om alles weer in orde te maken voor de grote tocht ; hoe verlangend was uw hart niet ook onder een geestelijke leiding te mogen gaan.

Helaas, het heeft niet mogen zijn, O.L.Heer en O.L.Vrouw verkozen u, de bloem was te schoon om hier op de wereld te verwelken, daarom is O.L.Vrouw ze komen plukken, terwijl wij met hart en ziel met u verenigd waren, is zij de Hemelse Moeder met u meegegaan.

De slag was hard, maar als bedevaarders moet men alles kunnen verdragen, zelfs de zwaarste onder alle slagen...”

In 1955 bracht De Band (nr.4) een bezoek aan de pelgrim :

“We trokken ditmaal eens binnen bij de moedige en vurige bedevaarder van Leest naar Scherpenheuvel : Frans Van den Broeck, die ons zeer veel interessants heeft verteld over zijn vele belevenissen op zijn bedevaarten naar Scherpenheuvel.

De eerste bedevaarten die Frans meemaakte waren zeer lastig. Een echte penitientie ! Voor de bedevaart gingen ze in die jaren met 4 man heel de parochie rond voor de Compagnie, namelijk Mine Poel, Louis Van den Branden, Louis Jacobs en Frans Van den Broeck.

Tijdens de bedevaart zelf droegen alle bedevaarders in die tijd zelf al hun pakken op de rug. De weg was voor 50 jaren zeer slecht ! In Keerbergen moesten ze een uur lang gaan door het mulle zand, er lag nog geen weg !

Huizen waren er nog niet te zien, en die paar huizen die er toen stonden waren gebouwd met russen. Grote armoede ! En lastigen weg ! Bijzonder met grote warmte. Dan zochten alle bedevaarders beschutting onder de sparrenbomen, die daar langs beide kanten van de weg stonden.

Na de oorlog van ’14-18’ kwam er een merkelijke verbetering : er volgde een paard met kar, om de bagages mee te nemen.

Het was Fons van Stinus die de eerste jaren zorgde voor dit vervoer, uit dankbaarheid omdat hij zijn paard had mogen behouden onder de Duitse bezetting. Na Fons heeft den Blokmaker (noot : Frans Piessens sr.) verschillende malen meegereden met paard en kar. Enkele jaren later waren het Ferdinand en Frans Van der Hasselt : nu was het reeds met een camion met één paard. En de verbetering bleef voortduren : de camion  van Van der Hasselt en de paarden van Viktor Verschueren en Sus Van den Branden. Dus nu ging het al met het koppel !

En toen kwam de ideale oplossing : nl. Louis van Jonker zou regelmatig de bedevaart begeleiden met zijn auto !

Sindsdien vervult Louis nog steeds getrouwvol die taak. Hij doet veel voor de Compagnie, en heeft onlangs nog de draagberrie van het nieuwe beeldje geschonken aan de Compagnie.

De eerste kruisganger die Frans gekend heeft was Toon Leemans. Die heeft zeker meer dan een halve eeuw regelmatig het kruis gedragen van Leest naar Scherpenheuvel en terug. Na Toon heeft Modest Van Steenwinckel die taak op zich genomen, en hij doet het niet minder goed.

De bedevaart naar Scherpenheuvel is altijd doorgegaan op dezelfde dag, namelijk 8 dagen voor Sinxen.

’s Zaterdags stipt te 4 uur wordt er vertrokken aan de Sint-Annakapel. De eerste halte wordt gehouden aan de Sint Annakapel te Bonheiden. Daar wordt feitelijke de processie gevormd, vandaar wordt ook regelmatig de rozenkrans gebeden.

Rons 8 uur komt de bedevaart te Keerbergen waar het tijd is voor de koffie. Dan korte halten te Tremelo, te Betekom en te Aarschot waar rond 12 uur gemiddagmaald wordt. Dan Rillaar en uiteindelijk op die lange heuvelachtige baan zien ze de toren van Scherpenheuvel.

De bedevaart komt te Scherpenheuvel toe rond 16 uur.

De bedevaarders worden daar plechtig afgehaald, en gaan het lof bijwonen. Dan volgende verschillende geestelijke oefeningen : de beeweg in de kerk, dan de rozekransweg, de kruisweg en als dat allemaal gedaan is gaan de bedevaarders eindelijk naar het logement. De Compagnie heeft daar twee vaste logementshuizen : ‘In de Lindeboom’ en ‘In ’t Withuis’. Wanneer er teveel bedevaarders waren, gingen deze in “de Sleutel”.

Na een deugddoende nachtrust staan de bedevaarders terug tegen 4 uur ‘s zondags in de kerk van Scherpenheuvel, waar een H.Mis voor hen wordt opgedragen. Na deze H. Mis : zegening en plechtig uitgeleide en dan begint de lange terugweg naar Leest.

Terwijl er bij de heenreis voortdurend de rozenkrans werd gebeden, zal er nu al eens meer gezongen worden onderwege. In Aarschot wordt nu het morgenmaal genomen, terwijl het middagmaal gebeurt te Keerbergen. Hier wordt ook gezorgd voor een telloor soep of een glas bier naar keuze op kosten van de Compagnie.

In Bonheiden gekomen maken de bedevaarders zich gereed om een goei regenvlaag of onweersbui te ontvangen. Dat is bijna elk jaar zo !

En ja, rond 16 uur komen veel mensen van Leest hen tegemoet aan de Sint-Annakapel, en door de geestelijkheid worden ze begeleid naar de kerk.

Nog enkele zeer gekende personen uit de bedevaart : den Briat ging tot een zeer hoge ouderdom mede. Zekere dag, het was verschrikkelijk heet, en velen werden echt ziek van de warmte, heeft den Briat alle pakken van die mensen samengepakt en op zijn schouder gebonden. Hij droop van het zweet…maar het was zeker een edelmoedige daad.

Den Brioen was elk jaar op post aan ’t kapelleke van Bonheiden, hij was een zeer goed zanger, bijzonder voor het zingen van de litanie.

Frans Van den Broeck drukte bijzonder op de goede geest van hulpvaardigheid en naastenliefde die er heerst onderwege : eens vertrokken zijn het allemaal Leestenaren, die mekaar voorthelpen zoveel als ze kunnen. In ’t geval er iemand zere voeten heeft, wilt seffens iedereen een paar blokken of schoenen gevan aan het slachtoffer. Het is ook gebeurd in de tijd dat er nog geen wagen bij was, dat ze iemand heel de weg op stokken hebben voortgedragen.

Verder blijven de bedevaarders gedurende hun weg innig verenigd met de parochie.

Aan elke kapel die ze onderweg tegenkomen wordt er gebeden voor Leest : voor de zieken, voor de overledenen, voor allen die om een gebed vroegen, enz…

…”

(Noot : meer over de ‘Compagnie van Scherpenheuvel” : 1843)

08-03-2012 om 18:37 geschreven door Marcel Van Hoof

Foto’s :

-Een culturele dag in ‘Ons Parochiehuis’.

-De fanfare ‘Arbeid Adelt’ in de beginperiode.

1958 – Einde maart : culturele dag in de parochiezaal. (foto onderaan)

            Vooraan en centraal in beeld pastoor Coosemans.

            (Foto : Gazet van Mechelen)      

1958 – 8 april : Runderhorzelbestrijding

            Op een totaal van 1390 runderen werden er 72 dieren behandeld die door horzel

            waren aangetast.

            Een tweede behandeling zou doorgaan vanaf 27 mei en er werd nogmaals een

            beroep gedaan op de veehouders om hun vee op stal te houden.  

1958 – Op donderdag 17 april vergaderden in het patronaat de bestuursleden van de

            parochiale organisaties. De vergadering werd geleid door dhr Wuyts van de

            Bestendige Deputatie provincie Antwerpen.

            Een dertigtal leden waren aanwezig. Besproken werd hoe de katholieke

            organisaties moeten samenwerken aan de voorbereiding van de aanstaande

            verkiezingen voor de Wetgevende Kamers.

            “Deze verkiezingen zullen beslissend zijn voor het katholicisme in dit land.

            Daarom moet elke katholiek en zeker elk bestuurslid van de katholieke

            organisaties zich inzetten voor de zaak van God. Een comité zal regelmatig