1960 – 5 augustus : Diefstal van een bak bloemkolen

            Petrus Ludovicus Scheers (°Leest 29/11/1900), landbouwer uit Leest, Klein

            Heide 10, had ’s avonds 30 kassen gevuld met bloemkolen en die langs de

            straatkant geposteerd voor ophaling. De ochtend nadien stelde hij vast dat

            er een kist gestolen was. Daarin 12 bloemkolen met een totale waarde van

            30 frank.

            (VVH)  

            Petrus Ludovicus ‘Louis’ Scheers was gehuwd met Maria Christina Bradt. Hij overleed

            te Mechelen op 27 oktober 1990.

            “Lieve vader, met een kalmte, die je hele leven heeft gekenmerkt, ben je ingeslapen

            en teruggekeerd naar je Schepper, waar ons moe en onze Jef je verwelkomen.

            Je hebt hard gewerkt va, en we zijn dankbaar dat je nog ettelijke jaren van een

            welverdiende rust hebt mogen genieten. Je hebt geleefd, volgens je eigen waarden

            en normen, en dat was goed zo.

            Maria Christina Bradt was te Leest geboren op 12 mei 1897, zij stierf te Mechelen

            op 18 juli 1976.

            “Haar leven was een zonnig glimlach. Ondanks tegenslagen hield zij het hoofd

            rechtop, en was zij een vreugde en troost voor hen die beproefd werden.”           

1960 – Zondag 28 augustus : Breughelkermis KWB

            ten voordele van hun lokaal.

1960 – Zaterdag 3 oktober : “Knalavond van Milac

            In de parochiezaal  met muziek, dans, toneel en komisch optreden...

            Met de medewerking van de Landelijke Jeugd, de K.F.St.-Cecilia, het gemengd

            Zangkoor St.-Cecilia, Rust Roest en de humorist conferencier Flup Van Marke.

1960 – Zondag 4 september : Wafelbak Chiro

1960 – 9 oktober : Algemene Vergadering Vrouwengilde

            met voordracht over “Gezond leven om niet ziek te worden”.

1960 – 16 oktober : Algemene Vergadering B.J.B.-Meisjes

            25 meisjes waren aanwezig om de kerngedachte van dit jaar door te krijgen :

            “het ligt in onze handen”.

            Therese Wauters was speciaal per fiets uit Keerbergen gekomen om de practische

            wenken te geven : “Hygiëne van het meisje”. 

1960 – 18 oktober : Jaarvergadering KWB

            45 opgekomen leden kozen een nieuw bestuur.

            Voorzitter werd Emiel Polfliet, ondervoorzitter Juul Geens, secretaris Jan De Wit,

            schatbewaarder Jozef Vloeberghen, feestbestuurder Jan Keulemans en

            verslaggever Louis Solie.

            Emiel Polfliet was de vijfde voorzitter van de KWB sinds het bestaan van deze

            vereniging in de gemeente.

1960 – Zondag 25 oktober : Inhuldiging Nieuw Vaandel Oudstrijders

            “De oudstrijders 1914-18 waren zondag 25 oktober l.l. in feest ter gelegenheid

            van de inhuldiging van hun nieuw vaandel.

            Oudstrijders en schoolkinderen verzamelden aan het Sint Jozefkapelleke om

            stoetsgewijs op te stappen naar de Sint Niklaaskerk waar de H.Mis werd

            opgedragen en het nieuwe vaandel gewijd.

            Onder de H. Consecratie weerklonk het “Te Velde” wat de plechtigheid nog

            meer luister bijzette.

            Na de Goddelijke dienst ging het naar het gemeentehuis, waar de oudstrijders

            ontvangen werden door de geestelijke en burgerlijke overheden.

            Aan de heer burgermeester werd het 40-jarig bestaande vaandel overhandigd en

            werd door deze laatste een welkomstrede uitgesproken, waarin hij in eenvoudige

            bewoordingen de periode 1914-1918 in herinnering bracht en de hulde van de

            gemeente bracht voor de bewezen diensten aan Volk en Land.

            Op bondige wijze werd door de voorzitter der plaatselijke afdeling de historiek

            gegeven, wat eveneens gebeurde door de heer Meyers in naam der oudstrijders

            1914-1918.

            Het was een ware verbroedering tussen deze oudgedienden, en een heildronk

            besloot deze bijeenkomst ten gemeentehuize.

            In stoet ging het dan verder naar hun lokaal, bij weduwe Huybrechts alwaar een

            gezellig samenzijn werd gehouden.

            Het was een simpele herdenking, groots door zijn eenvoud en rijk aan

            herinningen.

            Een hartelijk proficiat aan allen !”

            (DB,1960)                

1960 – 30 oktober :  Feest Kristus-Koning, gevierd door alle parochiale organisaties.

1960 – 24 november : Autobus in gracht in Juniorslaan

            Rond 06u40 kruiste een autobus komende uit de richting Tisselt op de Juniorslaan

            een andere bus en kwam door het uitwijken naar rechts op de gelijkgrondse berm

            terecht. Die begaf het  onder de druk zodat de bus in de gracht terecht kwam.

            Eén reizigster werd gekwetst aan het been. De autobus reed voor rekening van

            Autobussen Klein Brabant uit Breendonk en vervoerde een zeventigtal

            passagiers.

            De oorzaak werd gezocht in de aanhoudende regens van de voorbije dagen

            die de berm drassig had gemaakt.

            (VVH)             

1960 – Zaterdag 26 november : Feest St.-Cecilia

            Feest van de patroonheilige Sint Cecilia en feest van de gelijknamige fanfare te

            Leest met een optocht door de gemeente. Nadien ging het naar hun lokaal

            alwaar het jaarlijks teerfeest gehouden werd.

            De hoogmis was opgedragen aan de overleden leden en ’s avonds was er bal.  

1960 – 3 december : Gouden bruiloft Frans Robijns - Octavia Publie

“Zaterdag 3 december 1960 was de Blaadveldstraat in feest ter gelegenheid van

de gouden bruiloft der echtelingen Robijns-Publie.

Om 10 u werd in de St.Niklaaskerk een dankmis opgedragen, bijgewoond door

gevierden , familieleden en talrijke vrienden en kennissen.

Daarna was er een ontvangst op het gemeentehuis door de gemeenteraad, alwaar

de heildronk geheven werd en het guldenboek getekend.

Door de burgemeester werd een gelegenheidstoespraak gehouden, waaruit mag

aangestipt worden dat Frans Robijns meer dan 50 jaar muzikant is geweest

bij de Kon. Fanfare St.-Cecilia, 35 jaar bestuurslid van dezelfde maatschappij

en vereerd met het Ereteken van het Nationaal Muziekverbond en van de

Katholieke Federatie.

Bij sommige gelegenheden kan men deze kranige Frans nog zijn geliefde

bombardon zien bespelen, wat hem nog ter ere strekt.

In familiekring ging dan de verdere feestviering door, en ’s avonds waren

zijn vrienden daar om een welverdiende serenade te brengen in de overdekte

zaal bij Rik Verschuren, zulks tengevolge het zonnige (??) weder.”

(DB,januari 1961)

“Frans van Paykes”

Frans Robijns woonde aan de Blaasveldstraat. Op zijn veertiende hoorde hij bij de eerste twaalf fanfaremuzikanten van St.-Cecilia.In 1924 werd hij bestuurslid en hield dat vol tot 1959. Hij was een bijzonder taai muzikant en in 1949 waren hij en Gaston Busschot nog de enige muzikanten van de beginperiode die in de fanfare meespeelden.

Frans speelde in die tijd bombardon en hield dat nog vol tot ongeveer 1962.

Net als vele muzikanten van de eerste periode, was hij op de repetities bijzonder streng voor de medemuzikanten en kon hij het niet verdragen dat er een woordje gewisseld werd met de buurman. In het gewone leven daarentegen was hij wel een aangenaam en vriendelijk man.

(Stan Gobien : “Leest in Feest”.)

Frans Robijns was een gepensioneerde van de NMBS toen hij op 15 november 1970 te Rumst overleed. Hij was geboren te Tisselt op 5 mei 1885.

“Vader was zijn hele leven een noeste werker. Zijn leven was één zorg voor zijn rijke kinderschaar. Niets heeft hij onverlet gelaten om hun opvoeding tot het uiterste te verzorgen. Zijn toewijding was onuitputtelijk. Allen bewaren wij van hem een eerbiedige gedenkenis…”

Octavia Publie was te Leest geboren op 20 januari 1881 en ze overleed in het bejaardentehuis St.Jozef te Rumst op 3 mei 1971.

Het echtpaar kreeg vier kinderen, één ervan was Paulina Robijns, (°09-10-1911, +03-02-1993) “eerwaarde Zuster Liberta”.

Paulina Robijns, zuster Liberta

Pauline werd een dag na haar geboorte gedoopt ‘sub conditione’. Ze liep school te Leest en werkte daarna thuis. Ondertussen was ze ijveraarster voor de Eucharistische Kruisvaarders en de B.J.B., en trad in bij de Congregatie van de Dochters van O.L.Vr. van het Heilig Hart te Buggenhout (1932). Ze werd er geprofest als zuster Maria Liberta en werkte van dan af voor de zusters en de weeskinderen in de keuken te Lobbes (Henegouwen). Haar eeuwige beloften legde ze drie jaar later af (1937).

Ruim 34 jaar, van 1938 tot 1973, was ze missionaris in de Coquilhatstad/Mbandaka-missie in Belgisch Congo/Zaïre (nu: Democratische Republiek Congo). Haar eerste afreis, per ‘congoboot’, duurde toen twee maand. Ze werkte achtereenvolgens in Bokote, Ikela, Boënde, Bokela en in de leprozerie van Iyonda. IN 1960 maakte ze onafhankelijksperikelen mee en werkte tot 1969 in Bokela waar ze een tijdlang moest vluchten voor rebellen.

In Leest was ze op verlof in 1951 en 1959 en moest om gezondheidsredenen in 1973 definitief naar ons land terukeren. Ze werkte dan, nog steeds als keukenzuster, in Deurne-Zuid.

Na bijna 60 jaar kloosterleven en pijnlijke weken in het Sint-Erasmusziekenhuis te Borgerhout overleed ze er op 3 februari 1993.

Daar werd haar uitvaart gevierd, waarna ze begraven werd te Rumst. Op haar doodsprentje staat : “Goede Zr. Liberta, vele missionarissen, vooral reispaters, zullen met dankbaarheid aan uw goede diensten terugdenken na de vermoeiende broussetochten. Geen van uw medezusters zullen uw zo dienstvaardig leven vergeten.”

(Wilfried Hellemans : De St-Niklaasparochie in Leest)

1960 – 4 december : Cyclo-Cross te Leest – René De Rey won.

“Op zondag 4 december ging in onze gemeente een cyclo-cross door.

Onder een plassende regen gepaard met windrukken namen de ingeschrevenen

deel. Meer dan kon verwacht worden was de opkomst van de sportsympatisanten

om de strijd te volgen tussen Fransen-Luxemburgers-Nederlanders, eigen

landgenoten en de Duitse wereldkampioen Rolf Wolfsholl.

Van in den beginne waren er twee renners die zich wisten af te scheiden, nl.

Wolfsholl en onze landgenoot en streekgenoot De Rey.

Wanneer de aankomstlijn in ’t zicht kwam, werd door de Duitser een ultieme

poging gedaan, tevergeefs, De Rey haalde het met een wiel voorsprong.

Het was een schitterende overwinning, waarna de overwinnaar de zegepalm

mocht in ontvangst nemen en de gebruikelijke zoen vanwege een schone !”

(De Band,januari 1961)

De cyclocrosser uit Battel had in Leest veel supporters. De Rey was te Zemst geboren

op 22 juni 1931. Hij was prof van 1966 tot 70 en werd tweemaal kampioen van

België : in 1957 in Budingen en in 1959 in Hoeselt.

1960 – 25 december : Toneel van de B.J.B.-meisjes

            Ter gelegenheid van kerstdag werd door de B.J.B.-meisjes “Vrouwen in Paniek”

            opgevoerd.            

1960 – Op 31 december telde Leest 1861 inwoners.

Foto’s:

-Pauline Robijns, zuster Liberta.

-Plaatselijk idool René De Rey tijdens een cross te Hombeek-Heike

14-03-2012 om 08:16 geschreven door Marcel Van Hoof

1960 – 8 mei : Openlucht Vergadering van de Boerengilde

            Op de weide van Jaak Lamberts werd een “Openlucht Vergadering” gehouden.

            Ze was ingericht door de Boerengilde van Leest.

            De heer Jans, staatsveeteeltconsulent, hield er voor een dertigtal leden een

            voordracht over het Kempisch veeras.

1960 – 8 mei : Wafelslag Landelijke Jeugd

            De meisjes vroegen 6 frank voor een heerlijke wafel.

1960 – Van 10 tot 17 mei : Lourdesbedevaart Boerinnenbond

            Rosalie Simons-Hellemans uit de Mechelbaan en Victorina Lamberts-Verlinden

            uit  Rennekouter vertegenwoordigden de Leestse Vrouwengilde.

1960 – 16 mei : Vormsel

            Op maandag 16 mei werd aan een 80-tal jngens en meisjes het H. Vormsel

            toegediend. De vormelingen waren om 16 uur bijeen gekomen in de parochiekerk

            om stoetsgewijs, het Rozenhoedje biddend, naar de St.Martinuskerk te Hombeek

            te gaan.

            Daar werden zij gevormd door Monseigneur Schoenmaekers, hulpbisschop van

            Mechelen en bijgestaan door “Peter” en “Meter”, respectievelijk de heer Emiel

            Verschueren, burgemeester van Leest en mevrouw J. De Laet.

            (DB,juni,1960)

1960 – 26 mei : Eerste wereldcongres van de M.I.J.A.R.C. (Mouvement International de

            la Jeunesse Agricole et Rurale Catholique) te Lourdes met als thema :

            ‘de honger in de wereld’.

            Deze beweging groepeerde alle B.J.B.-groepen van alle landen.

            De B.J.B. van Leest (jongens) werd vertegenwoordigd door Georges Verbruggen, Frans

            Huys, Willem Slachmuylders en Louis Selleslagh. De laatste twee waren de winnaars

            van de Lourdesreis.

            In de periodiek van Milac bracht Willem Slachmuylders verslag uit :

“…van het station bracht men ons per autobus naar ons hotel. De eerste dag van het congres was het in de voormiddag voorstelling van alle landen aan O.L.Vrouw met daarna de H. Mis in de onderaardse basiliek van het Pius X. Na de middag hadden we dan het welkomspel op het stadion te Lourdes opgevoerd door de B.J.B. van Vlaanderen. In dit symbolische spel van de welkom konden we drie delen onderscheiden ; 1) jeugd is vreugd, 2) wij heten u allen welkom, 3) allen werken wij.

’s Avonds hadden we dan de kaarskensprocessie in eindeloze rangen met deelname van alle landen en waarin elk in zijn taal de strofen van te ‘Lourdes op de bergen’ zong maar als één donderslag was het ‘een AVE MARIA’ refrein.

Zaterdag 28 mei of de 2^de congresdag hadden we ’s morgens voor onze taalgroep een H. Mis aan de grot. ’s Namiddags de kruisviering in Pius X kerk en daarna ondanks regen en hagelbuien de sacramentsprocessie op de grote esplanade met langs weerskanten de zieken in hun wagentjes die dag in dag uit bidden en smeken om genezing.

’s Avonds in het station kregen we het groot spel over ‘Honger in de wereld’. De geschiedenis van een groep landbouwers in Zuid-Amerika, die verplicht werden hun gronden te verlaten, ten gevolge van een egoïstische en onzedelijke beslissing van de eigenaar. Een mooi spel dat spijtig werd ontsierd door de aanhoudende regen.

Zondag 29 mei, de laatste congresdag, werd ingezet met een pontificale hoogmis in de Pius X kerk. In de middag was het de slotplechtigheid van het congres in het stadion met toespraken in alle talen en waaruit ieder het zijne kon meedragen.

Maandag begon voor ons de bedevaart met kruisweg, H. Mis, grotbezoek en kaarskensprocessie.
Dinsdag voormiddag, kruisweg, H. Mis en daarna klauterpartij op de Pie Du Jer, berg van 1.000 meter hoogte.

’s Namiddags  uitstap naar Gavernie langs Tourmalet en Aubisque met te Gavernie zelf een tocht te paard en ’s avonds te Lourdes weer kaarskensprocessie.

Woensdag, de laatste dag, begonnen we met een dankmis en afscheid aan de Grot.

…”  

De Leestse B.J.B.-meisjes waren ogenschijnlijk ook vertegenwoordigd op dat congres. Dat valt op te maken uit een artikeltje datzelfde jaar in De Band :

“Wij ontvingen vanwege Beullens J., Silverants en Van de Poel J. een mooie zichtkaart van de mirakuleuze grot van Lourdes.”

In 1960 (exacte datum onbekend) namen de B.J.B.-meisjes ook afscheid van hun leidster Leonie Muysoms : “…wij hebben onze leidster nu uitgeleide gedaan met bloemen en gezangen. Dit was een welverdiende dank die onze meisjes haar hebben gegeven. Leonie Muysoms is zo maar eventjes 5 jaar onze leidster geweest, al die tijd heeft ze de B.J.B. gediend en het schoonste en ’t beste van haar jeugd en blijheid en vertrouwen geschonken voor de buitenmeisjes. Ook Fernand was bij dit feest van de partij. Beladen met bloemen trokken ze huiswaarts al brommend…”

Foto’s:

-1960 B.J.B.-meisjes…

13-03-2012 om 14:42 geschreven door Marcel Van Hoof

1960 – Zaterdag 7 mei : Te voet naar Scherpenheuvel

            Het verslag van de “Compganie van Scherpenheuvel” verscheen in De Band van

            juni :

            “Zaterdag, drie uur in de morgen, stil en verlaten ligt het dorpsplein, alleen de

            kerkdeur is een lichte vlek in het donker.

            Daar naderen vlugge stappen, het zijn de bedevaarders voor de H.Mis, kwart na

            drie, wanneer allen ter H. Tafel naderen.

            Na de mis bijeenkomst aan de Sint Annakapel, 13 vrouwen en meisjes en 34

            jongens en mannen.

            E.P. Onderpastoor zegt een kort woordje en na de gebruikelijke gebeden (het is

            intussen kwart na vier geworden) op weg voor de eerste tocht Mechelen-

            Bonheiden. 

            Reeds bij de eerste stappen begint het bidden van de Rozenkrans, Wees gegroet

            Maria...

            Na een korte pauze, onder een stralende meizon, en langs geurende

            dennenbossen, naar Keerbergen, steeds maar biddend, Wees gegroet...

            Daar wordt het ontbijt genomen, de eetlust verscherpt door de frisse

            ochtendwandeling, de broodzakken worden bijna leeggegeten. Vlug wat,

            want de tocht gaat verder naar Tremelo. Over een gloednieuwe baan stappen 45

            mensen blijgezind naar Baal en Betekom, ondertussen biddend, Wees gegroet...

            Even rusten en dan verder. Om tien voor twaalf wordt Aarschot bereikt, juist tijd

            voor het middagmaal.

            Maar zo goed als deze ochtend smaakt het toch niet meer ! Nu al moe ?

            Dat mag nog niet, om 13 uur gaat het verder naar Rillaar en door ’t golvend

            Hageland klinkt onophoudend, biddend, zingend, spelend, Wees gegroet Maria...

            Om half vier wordt het doel bereikt : “SCHERPENHEUVEL”.

            Om vier uur lof, gedaan door onze Onderpastoor, enkele stille stonden rondgang,

            rond het altaar van O.L.Vrouw. Gezamelijke Rozenkrans en H. Kruisweg.

            De rest van de avond is iedereen vrij.

            ’s Avonds nog vervoegt Georgette Daelemans de groep en na veel over en weer

            geloop geraakt ieder rond tien uur tussen de lakens.

            De nacht is kort, om 4 uur al H.Mis en te Kommunie, daarna met spoed de baan

            op. We zijn al een kwart uur over tijd. Even voor Aarschot ontmoet men de eerste

            Leestenaars per fiets.

            Te Aarschot ontbijt, doch niet te lang, het is nog ver en ’t beloofde warm te

            worden. 

            Van Betekom langs de oude weg naar Tremelo en Keerbergen. Daar werd het

            middagmaal genomen, iedereen krijgt een bord soep of een glas bier op kosten

            van de Compagnie.

            Daar ook vernemen we het droeve nieuws “het overlijden van onze leider”.

            (noot : Voorzitter van de Compagnie Frans Van den Broeck)

            Rond één uur gaat het verder.

            Hoog op het kruis vooraan wapperen vrolijk de vlaggetjes in de wind, de

            zon schijnt ongenadig, hier en daar een lach, een zucht, men wordt moe, maar

            verder gaat het Wees gegroet Maria...naar Bonheiden toe.

            Nog twee uurtjes stappen over Mechelen en Battel.

            Even rusten en dan met Pater Onderpastoor en de Benjamin van de Compagnie

            op kop naar de Sint Annakapel.

            Een hartelijk onthaal door familie en vrienden, een ontroerend woord van onze

            onderpastoor die we danken omdat hij ons steeds wil vergezellen.

            De gewone gebeden, de zegen en het proficiat van de E.H. Pastoor en dan naar

            de kerk voor de zegen met het H. Sacrament.

            Dan gaat iedereen naar huis, oververmoeid maar zeer tevreden.”  

            (Zie ook 1843 en 13/5/1958)

Deze editie was de eerste waarin ik zelf heb meegestapt. Alhoewel ik nog geen twaalf was heb ik steeds geweigerd om plaats te nemen in de volgwagen. Doorbijten was de boodschap. Wat me van deze tocht nog is bijgebleven zijn de moederlijke zorgen van “Emerance van de Croes”, ook al heb ik me vaak aan haar geërgerd als ze weer eens de muzikanten en zangers onderbrak om de zoveelste ‘weesgegroet’ of ‘vaderons’ aan te heffen… En dan dat eindeloze lof en de rondgang en de Rozenkrans en Kruisweg in Scherpenheuvel waar maar geen einde scheen aan te komen… (M.V.H.)

1960 – 7 mei : Huwelijk Louis Polfliet – Leontine Geens.

            Passages uit de rede die werd uitgesproken door een woordvoerde van de fanfare

            St.-Cecilia :

“Onze fanfare stelt zich steeds en in alle omstandigheden ten dienste van haar leden om aan elke gebeurtenis de nodige medewerking te verlenen. Zij heeft er prijs op gesteld om ook vandaag hier aanwezig te zijn, want nadat ons de vraag was gesteld om aan dit feest een weinig luister bij te zetten, waren we allen ten zeerste verheugd. Gaat onze genegenheid naar al onze leden, dan vergt een spelend lid voorzeker onze bijzondere belangstelling. Dit is nu ook weer het geval en het verschaft ons een oprecht genoegen ter gelegenheid van ‘uw bruiloft’ u beiden onze welgemeende en oprechte gelukwensen te mogen aanbieden.

Mag ik ieder van u twee wat zeggen ? Wel dan wend ik me in de eerste plaats tot u bruidegom Louis, wij weten dat gij vele duifjes bezit en er zeer aan gehecht zijt. Nu komt er nog eentje bij waarvan u nog meer zult houden. Dit gunnen wij u van ganser harte. Toch verwachten wij dat uw jonge bruid u nog wel de nodige tijd zal verlenen om ook in de toekomst nog regelmatig aanwezig te zijn op de repetities en uitstappen.

Bouw nu maar verder aan de toekomst. Schenk ons talrijke muzikanten, een hele zwerm als ’t kan, waarmee uw vader Leontine, eens hij op rust is, onvermoeid zal kunnen stoeien.

We nemen weldra afscheid van u allen hier op dit huwelijksfeest en we wensen u verder nog een prettige avond.

Leontine en Louis, goed heil en proficiat !”

 Na zo’n gelegenheidstoespraak werd door de voorzitter een huwelijksgeschenk aangeboden namens de vereniging. Daarna nam de bruid of de bruidegom het woord en bedankte de fanfare waarna het bruidspaar met de nodige kussen werden gelukgewenst.

Op het feest kregen de aanwezige muzikanten daarna een druppel en een sigaar, meestal van beide meer dan één en na afloop van de serenade werd het huwelijksfeest in familiekring voortgezet.

Doorgaans werd door de jonggehuwden in een café in Leest nog een vat bier aangeboden aan de muzikanten en de vergezellende ereleden.

(Stan Gobien)

Louis Polfliet was te Leest geboren op 27 mei 1935 en hij overleed te Bonheiden op 15 oktober 2000. Het echtpaar Polfliet-Geens kreeg één zoon : Dirk.

Bijvoegsels:

-Broederschap van O.L.Vr. van Scherpenheuvel Leest.

-Huwelijksfoto Louis Polfliet en Leontine Geens.

13-03-2012 om 12:33 geschreven door Marcel Van Hoof

1960 – April : “Rust Roest” bracht “De Zonderlinge Gast”.

            “Dit dramatisch, boosaardig spel van A. Van de Velde getuigt van vakmanschap.

            (...)

            De regisseur A. Hellemans stond voor een netelige kwestie, omdat zulke stukken

            niet gemakkelijk tot de gewone man doordringen.

            Volgens ons heeft hij een aanneembare oplossing gevonden door dit toneelwerk

            realistisch voor het voetlicht te brengen. De talrijke toeschouwers, ook de

            kinderen, hebben stil en aandachtig geluisterd naar wat zich op het podium

            afspeelde.

            De vertolking mogen we als geslaagd noemen. Een vlotte rolkennis.

            Met de weinige middelen waarover deze kring beschikt voldeed het dekor.

            Geluid en licht waren in orde.

            De individuele prestaties waren niet allen op dezelfde hoogte, wat normaal te

            genoemd mag worden. Uitblinkers waren zeker Begga (M. Selleslagh), een

            natuurlijke en doorvoelde zegging.

            De Gast (E. Beterams) beschikt over een goed stemorgaan om het als

            toneelspeler ver te brengen. De handelingen moeten echter beter verzorgd

            worden. Een hartelijk proficiat voor zijn welsprekende mimiek.

            De man der wet (F. Van Neck) speelde gelijk we van hem gewoon zijn. Hij is

            een toegewijd toneelspeler.

            Arjaan (A. Hellemans) had het zeer moeilijk om de vaderrol te vervullen,

            want regie houden en tevens als speler optreden is niet altijd aan te bevelen.

            Niettegenstaande dit heeft hij zijn uiterste best gedaan om ervan te maken wat

            hij kon. De overige spelers misstonden niet in het geheel.

            Het samenspel was degelijk. (...)”

            (De Band, mei 1960)       

1960 – Zondag 3 april : Muziekconcert K.F.Sint Cecilia

            In het lokaal Sint Cecilia bij Weduwe Frans Huybrechts met medewerking van

            haar zangkoor onder leiding van dhr Fierens.

            Algemene leiding : Rik De Bruyn.

            P. Leemans van het N.I.R. vereerde dit concert met zijn tegenwoordigheid.

1960 – 5 april : Overlijden van Ere-Burgemeester Pieter De Prins

            De oud-schepen, oud-burgemeester en herenboer van de Rendeleekhoeve

            was te  Meise geboren op 30 september 1885. Hij overleed te Leest.

            Meer over deze man onder het jaartal 1947, bij zijn aanstelling tot burgemeester.

1960 – Op 10 april 1960 werden de muzikanten van de fanfare St.-Cecilia verkleed

            als melkventers van de firma Bonilac. In Schaarbeek werd deelgenomen aan een

            publicitaire optocht.

            (Leest in Feest, Stan Gobien)

1960 – 12 april : Winkeldiefstal bij weduwe Piessens

            “Bij de weduwe Piessens, Dorp Leest, bood zich rond half tien een jonge man in

            de winkel aan om wat inlichtingen.

            Na een ontkennend antwoord verliet deze de winkel en de nietsvermoedende

            winkelierster keerde terug naar binnen.

            Kort daarop ging andermaal de winkelbel en wanneer de huisvrouw in haar

            winkel een klant meende te zullen ontmoeten, stelde zij vast, en zulks tot haar

            grote verbazing, dat er zich niemand in haar huis bevond.

            Bij nazicht bleek de tooglade ledig.

            Er werd aangeklopt bij familieleden in de buurt en een achtervolging per auto

            werd ingezet. De dief werd uiteindelijk gevat aan de Brusselpoort te Mechelen

            en overgeleverd aan de politie.” (De Band, mei 1960)

            In “De Band” van september stond de uitspraak van de Boetstraffelijke Rechtbank

            van Mechelen : 1 jaar, 5 maand en 15 dagen voorwaardelijk.

            Hier was echter sprake van 3 feiten. 

1960 – 24 april : Algemene Vergadering Vrouwengilde

            met voordracht over “Gezond wonen”.

1960 – Mei : Kaarskensprocessie

            “Tijdens de meimaand werd iedere week de Kaarskensprocessie gehouden om

            20 uur, naar één der kapellekens o.a. van de “Boerinnengilde”, “Fatima”,

            “St.-Jozef” en “St.-Anna”.

            Indrukwekkend, voorafgegaan door de geestelijke overheid, is het opstappen

            met een brandende kaars in de hand van de meer dan 80 deelnemers(sters),

            biddend de Rozenkrans, afgewisseld door zang, om alzo in het openbaar

            getuigenis af te leggen van hun diepe liefde aan O.L.Vrouw.

            Na het bidden van de Rozenkrans voor het kapelleke : een toespraak van Z.E.

            Heer Pastoor en het geven van de zegen, gaat dan iedereen met lichten tred

            huiswaarts.” (DB, juni 1960)

1960 – Mei : Advertentie in “De Band” van mei :

            “SWANA INTERLOK”, koopt u met uw ogen toe ! Maar waar ? Aan welke prijs ?

            Een goede raad : kom bij ons eens kijken

            “In ’t Klein Huizeke” Gustaaf Van Ingelgem-Vloeberghen, Dorp 61 Leest.

            Ook ’s zaterdags op de Grote Markt te Mechelen.

            Grote keus in allerhande textielwaren.

            Staf Van Ingelgem was te Heffen geboren op 17 april 1926. Hij was gehuwd met

            Leonie Vloeberghen (°Leest 29/6/1926) die hem zes kinderen schonk.

            Staf overleed te Mechelen op 27 juli 1993.

Bijlagen:

-De Leestse fanfare St.-Cecilia als 'Bonilac'-vertegenwoordigers in Schaarbeek.

-Leurderskaart van Staf Van Ingelgem.

-Huwelijksfoto van Staf en Leonie Vloeberghen.

-Het ‘Klein Huizeke’ in de jaren ’50.

-Het ‘Klein Huizeke’ in ’79, rechts de woning van Armand en Mariette De Bleser-De Bont.

13-03-2012 om 11:12 geschreven door Marcel Van Hoof

1960 – 26, 27 en 28, 29mei : “Leest in Feest” – 60-jarig bestaan van de Koninklijke

            Fanfare St.-Cecilia,(viering werd een jaar uitgesteld) met een internationale

            korps- en marswedstrijd.

            Ruim 1800 uitvoerders verdeeld over 40 muziekverenigingen namen deel aan de

            feestelijkheden.

1960 – 30 mei : Gouden bruiloft van het echtpaar Gust De Prins- Maria Van Boxem.

            Respectievelijk 86 en 84 jaar oud waren ze bij de viering van hun 50^ste

            huwelijksverjaardag. Hun echtverbintenis werd op het gemeentehuis afgesloten

            door burgemeester Bernaerts en kerkelijk ingezegend door pastoor Verbist.

            “In allen eenvoud en stilte had deze gebeurtenis plaats. Inderdaad de heer

            Burgemeester vergezeld door twee schepenen gingen de gevierden opzoeken

            om hen de beste en welgemeende gelukwensen in naam van gans de bevolking

            over te maken, en een geschenk aan te bieden.

            De dankmis had aldaar plaats en werd opgedragen door onze zielenherder.

            In een korte toespraak onderlijnde hij de blijde gebeurtenis en zegde de Heer

            dank omdat Hij de gevierden zo’n schoon leven heeft voorbehouden.

            De Gust die tevens lid is van de oudstrijdersbond ontving ook van deze

            vereniging een geschenk.

            Onafgezien alle uiterlijk vertoon achterweg bleef, werd deze uitzonderlijke

            gebeurtenis verder in familiekring gevierd, wat niet wegneemt dat tientallen

            medeburgers er aan gehouden hadden door hun aanwezigheid aldaar uiting

            te geven aan hun sympathie.

            Ook wij wensen hen nog menig jaar samenzijn, en voor Gust speciaal nog

            veel genot van zijn duifjes.” (DB,juni 1960)

            August ‘Gust’ of ‘de Guide’ De Prins woonde met zijn vrouw in de Alemstraat.

            Hij stond bekend als een goed hovenier. Omdat zijn landbouwbedrijf te klein was

            om er veel uit te halen, schakelde hij reeds vroeg over op groententeelt in volle

            grond : vooral spinazie en bloemkolen. Hij was ook een geboren duivenmelker.

            (zie ook : juni 1959 – Duivenmelkers en Leest)

            Zijn bijnaam had hij te danken omdat hij in zijn soldatentijd dienst had gedaan

            bij de Gidsen (‘guides’ in het Frans), een eliteregiment van het paardenvolk.

            Gust was te Leest geboren op 23 december 1884 en hij overleed er op 6 maart

            1976.

            Ook Marie Van Boxom was in het dorp geboren, op 5 februari 1886.

            Zij overleed te Leest op 2 februari 1971.   

1960 – Juni : Advertentie in De Band :

            Jaarlijks verlof is in aantocht : profiteert ervan !!

            Het verlof, de beste tijd om uw huisje op te knappen, te schilderen, te versieren,

            muren en meubelen. Brengt een bezoek bij STAF EN NIEKE

            ’t zal u niet berouwen !!

            Voor ’t gezin : potten, pannen, kommen,enz., electrische of andere vuren, in

            verlakt en alluminium  en voor de vuren, ketels, kuipen (ovaal en rode en dit in

            alle maten),

            Stereliseren – ketels en bokalen !!

            Een bruiloft in ’t zicht ?? Of een nuttig geschenk ?

            Grote keus in drinkserviesen 36 of 48 stuks, eet en koffieserviezen vanaf 1295 fr.

            voor de twee samen. Komt zien !!

            Brengt een bezoek bij het huis van vertrouwen bij Staf en Nieke, Dorp 35 Leest.

            Beter gekend : DE POTTENWINKEL.

            5% vermindering aan de leden van Kroostrijke gezinnen op vertoon van hunnen

            lidkaart. 

August ‘Staf’ Vloebergh was te Leest geboren op 3 september 1904 en hij overleed te Mechelen op 9 mei 1975.

“Hij bouwde huizen voor de mensen

een woonst waarin je dromen kon

van grote en van kleine wensen

hij bouwde huizen in de zon.

Hij bouwde huizen in de regen

een haven waar je schuilen kon

waar veel gezegd werd, veel gezwegen

een plaats waar vreugd en leed begon.

Hij was een tempel voor de mensen

met open deuren voor mekaar

met open ramen voor hun wensen

en met een haard als een altaar…

Heer, nu het mei wordt op deez aarde

schenk hem het huis door u beloofd

een huis van wereldvreemde waarde

een thuis voor wie in U gelooft.”

Melanie ‘Nie Bareel” Van Dam, geboren te Leest op 25 december 1907 overleed te Mechelen op 21 maart 1989.

“Als men ons vragen zal :

wat deed ze, deze vrouw ?

dan zullen we wel duizend daden noemen

en ook de winkel en het tateren, het boenen,

maar toch, ze bad vooral,

ze bad in vreugd en rouw.”

Het echtpaar kreeg negen kinderen, waarvan de oudste twee zonen zeer jong overleden. De eerste, Louis, was te vroeg geboren en heeft niet lang geleefd. De tweede, ook een Louis is vier maanden geworden en overleed aan een fleuris. De Louis die wel overleefde zou een onuitwisbare stempel  drukken op de gemeente, o.a. als  oud-chiroleider, oud-politicus, stichter van Vevoc…  

1960 – 13 juni 1960 – Gemeenteraadszitting :

            Aanwezig : Frans De Prins (waarnemend voorzitter), Ferdinand De Prins

            (schepen), Pieter Verbeeck, Frans Van der Hasselt, Henri Van Den Heuvel,

            Henri De Bruyn, Jules Geens, Constant Buelens (raadsleden) en Egied Bradt,

            Secretaris.

            -4^de punt : opheffing van de gemeentelijke meisjesschool.

            De Raad : gezien er een vrije gesubsidieerde meisjesschool werd opgericht te

            Leest op 1/9/1959;

            Gezien alle leerlingen der meisjesschool zijn overgegaan naar de vrije school.

            Overwegende dat er nog en gemeenteschool voorhanden is waar ook de meisjes

            kunnen naartoe gaan. Gezien de gemeentelijke meisjesschool overbodig is

            geworden, besluit : de gemeentelijke meisjesschool te Leest wordt opgegeven

            met ingang van 1 september 1959.

            In de zitting van het schepencollege van 14/3/60 onder voorzitterschap van

            burgemeester Em. Verschueren besloot het college om de moeder-overste van

            de Zusters Annonciaden van Huldenberg opdracht te geven  tot het opstellen van

            een inventaris en een schatting van de aktuele waarde van school, schoolmeubelen

            en klasbenodigdheden en in de gemeenteraad van 11/4/1960 werd besloten

            schoolmeubelen en boeken over te laten aan deze vrije meisjesschool  voor

            62.000 fr. (50.000 fr voor de schoolmeubelen en 12.000 fr voor de boeken)

            “De Band” publiceerde een opmerkelijk artikel daaromtrent onder de titel :

            “LET OP UW ZAAK.

            ‘Geen appelen voor citroenen’ zoudt ge als opschrift kunnen verwachten beste

            Lezers en Lezeressen, maar het geldt hier iets biezonders, wat thans U zal worden

            voorgehouden.

            Wanneer het eerstvolgende nummer van “De Band” verschijnt, zullen er

            verschillende van onze lezers en lezeressen in de hoedanigheid van “OUDERS”

            voor hun kinderen ’n andere school hebben gekozen. Omdat hun kinderen ofwel

            hier ter plaatse zijn afgestudeerd ofwel omdat zij hun kinderen zo vroeg mogelijk

            ’n stiel willen laten leren. Niemand kan daar iets tegen hebben? Maar men kan er

            wel’ iets’ tegen hebben –en zelfs heel veel- dat men zich appelen voor citroenen

            laat verkopen. Dat men zich namelijk laat wijsmaken dat “Neutraal-onderwijs”

            evengoed is als “Kristelijk Onderwijs”.

            Als kristen mens en lezer van De Band, waarin ik als ieder ander mijn opinie

            eens mag uiteenzetten breek ik ’n lans voor het Kristelijk onderwijs voor al onze

            jongens en meisjes. Alleen in en door dat onderwijs dat niet alleen in de Vrije

            Katholieke scholen wordt gegeven, maar ook (en Goddank) in zeer vele

            stadsscholen welke uitdrukkelijk en positief christelijk onderwijs nastreven en

            verstrekken- wordt de kristelijke opvoeding van de kinderen van gezinnen

            aangevuld  en voortgezet. >MAAR NIET EN NOOIT in ’n NEUTRALE SCHOOL!

            Als kristen mens denk ik er zo over : hangt er thuis een kruis, dan moet er ook

            een in de school hangen. Welnu dat kruis, het teken van ’n kristen mens vindt

            men alleen in ’n kristelijk onderwijs inrichting.

            Onze Bisschoppen-dragers van het goddelijke gezag en verantwoordelijken

            voor de katholieke opvoeding van gans onze jeugd, ook van de onze- zullen U

            zeggen dat het in geweten niet te verantwoorden is dat kristelijke ouders hun

            kinderen zonder zware redenen aan neutrale onderwijsinrichtingen

            toevertrouwen.
            Lezers en Lezeressen van “De Band” vergeef me mijn vrijpostigheid U mijn

            mening hieromtrent te hebben uiteengezet. Ik deel het omdat ik in ’n soldatenblad

            als ’n waar soldaat van Kristus wilde ijveren voor “ZIJN” zaak en...de”UWE”!”

            Het artikel was ondertekend met “Miles”.

1960 – 18 juni : Disteluitroeiing

            Gemeentewerkman Vloeberghen kreeg de opdracht om distels uit te roeien

            op een met tarwe en gerst beplant land langsheen de Kapellebaan.

            Dit gebeurde op kosten van de eigenaar een landbouwer uit de Kapellebaan.

            (VVH)

1960 – Zondag 26 juni : Grote Voetbalmatch K.W.B.-B.J.B.

            Dit naar jaarlijkse gewoonte en ten voordele van de Lourdesactie.

            De ploegen waren als volgt samengesteld :

            KWB : Jan Casteels, Leopold Bas en Louis Keulemans (invallers).

            Louis Vloebergh, Jozef Vloeberghen, Jozef Polfliet, Emiel Polfliet, Felix

            Polfliet, Louis Selleslagh, Hubert De Wit, Jan Geets, Th.De Prins, Désiré Van

            Winghe en Leo Hellemans.

            BJB : Jerome Verbruggen, August Peeters, Willem Slachmuylders, Achiel Van

            Winghe, Henri De Smet, August Verbruggen, Frans Verbruggen, Aloïs Bevers,

            Herman De Wit, Eduard Diddens en Louis Van Winghe.

            De uitslag is ons niet bekend.

1960 – 3 juli : Feestvergadering Vrouwengilde

            met voordracht over “Begrip voor de jeugd van deze tijd”.

1960 – 3 juli : Eerste Prijs voor Kon. Fanfare St.-Cecilia te Tisselt

            Door de K.F. “Concordia” van Tisselt werd ter gelegenheid van haar 100-jarig

            bestaan een Festival met Muziekwedstrijd in stapmarsen gegeven.

            St.-Cecilia Leest behaalde 599 op 660 punten of een 1^ste prijs met lof van de jury.

1960 – 10 juli : vertrek “Lourdesbedevaart over Lisieux”.

            Een reis van 7 dagen, zonder nachtrit. Vertrek 10 juli.

            Prijs : 2.475 frank, hotels en geestelijke leiding inbegrepen.

            Inschrijving bij weduwe Piessens Dorp of café bij de Croes in het Dorp.

1960 – 23 juli : 50 Chirojongens vertrokken op Bivak naar Overpelt

Foto’s:

-De ‘Guide’, Gust De Prins als fiere soldaat.

-Bij Nieke en Staf vindt u zeker wat u nodig heeft…

-Louis Vloebergh, zoon van Staf en Nieke uit de Pottenwinkel.  

13-03-2012 om 00:00 geschreven door Marcel Van Hoof

1960 – 9 maart : Diefstal fietsen

            Aan de voorgevel van café De Zwaan Dorpstraat werden tussen 22 en 23 uur

            twee fietsen gestolen. De eigenaars waren Florent Daelemans (Alemstraat 9) en

            Constant Goovaerts (Winkelstraat 3).

            Geschatte waarde : 2.000 fr per fiets.

            (VVH)

1960 – “Op zondag 20 maart werd er in Mechelen een zeer belangrijke  en dringende  

            vergadering gehouden met als spreker onze dorpsgenoot Viktor De Laet.

            Het ging over de verkeersproblemen in Klein Brabant.

            Tengevolge van de industrialisatie van het betrokken gebied, en de uitbreiding

            daarvan is het verplaatsingsprobleem voor de werklieden van zeer groot belang.

            Voor werklieden die in de streek van Bornem, en in ploegen werken, is de

             toestand zeer hachelijk.

            (...)

            Het wegverkeer is sedert jaren ongelooflijk toegenomen, tengevolge van de

            autostrade Brussel-Antwerpen en door het leggen van de brug in Temse.

            Door het invoege brengen van de brug in Tisselt zal langs die verbinding het

            verkeer langs de kant van Mechelen nog toenemen.

            Het is verheugend vast te stellen dat al de gemeentebesturen van dit gebied,

            het initiatief genomen hebben om hun wegennet te verbeteren.

            De toegangswegen langs den Zennekant alleen van Mechelen, nl. Leest-Battel en

            Kap-o-d-Bos-Leest-Hombeek-Mechelen beantwoorden niet meer aan de

            vereisten van de tijd.

            Voor de laatste drie gemeenten zullen binnenkort, dank zij het gedurig

            aandringen, en het gemeen overleg tussen de betrokken gemeenten, de

            verbeteringswerken aanvangen, dankzij het toezeggen van subsidies door de

            Openbare Diensten. Voorwaar goed nieuws !”

            (DB, 1960 – Parochiale Kroniek – Boerengilde)

1960 – Zondag 20 maart : Jaarlijkse muziekavond “Arbeid Adelt”.

            Voor een volle zaal “de Rozelaar” dankte de voorzitter voor de opkomst en

            verstrekte uitleg over het programma. In het publiek een flinke

            vertegenwoordiging van de andere Leestse fanfare Sint-Cecilia.

            Tussen twee optredens van “Arbeid Adelt” door bracht het duo “Daghet”

            met zang-mandoline-guitar een zeer gewaardeerde afwisseling.

            Hinderend was sporadisch rumoer achteraan in de zaal.

            Tot slot werd dirigent Van der Taelen door de voorzitter in de bloemen gezet,

            waarna laatstgenoemde nogmaals alle aanwezigen dankte voor hun komst.

1960 – Zondag 27 maart : Prins Carnaval verkiezing bij de Chiro

            Albert Daelemans werd Prins Carnaval verkozen bij de Chiro-kerels.

            Karel De Borger werd zijn “prins-knecht”.

            Het gala-diner bestond uit fritten met schep.

1960 – April :  Begrafenis 5-jarige Willy Gobien

            Op paaszaterdag vond de begrafenis plaats van de 5-jarige Willy Gobien

            uit de Juniorslaan. Het jongetje was aangereden door een motorijder en overleden

            aan zijn verwondingen in de St.-Rumolduskliniek.

            De begrafenis werd bijgewoond door de schoolkinderen van Leest.

            (DB-mei,1960)

1960 – Vanaf 1 april tot 1 september op al uw aangekochte waren vanaf 20 fr bekomt

            U gratis een aankoopbon voor onze fijne specialiteit van ijskreem. – Daarbij de

            zegel van bij Georges, geen 2,5% maar 3% . Eén adres bij GEORGES en JULIA.

            Vindt ge alles naar  uw zin : alle voedingswaren, conserven, wijnen, likeuren,

            sigaren, fijne vleeswaren, koeken, pistolets, brood, klein gebak, verse groenten

            en fruit. – Winter of zomer kunt ge bij Georges nooit miskomen.

            Hier in de gekende winkel IN DE FRUITKORF bij Georges Gobien – Cap,

            Dorp 18 Leest.

            (advertentie in De Band nr.3 1960)

            Georges Gobien huurde zijn huisje van de pastoor en haalde in de kerk elke

            zondag  het stoelgeld (1 frank) op.

            In de winkel van Georges en Julia op het Dorpsplein leerde de Leestse jeugd cola

            drinken. Wat een feest, voor aanvang van de Chiro, met onze zondagse pree om een

            flesje van dat heerlijke onbekende donkere vocht…

            Georges Gobien was te Leest geboren op 12 juli 1924 en overleed te Mechelen op

            11 februari 2006. Zijn echtgenote Julia Cap werd te Duffel geboren op 13 juni 1931

            en overleed te Mechelen op 3 juni 2007.

-Advertentie in De Band van 1960.

-Georges Gobien.

-Julia Cap.

12-03-2012 om 21:24 geschreven door Marcel Van Hoof

1960 – Zaterdag 6 februari : Huwelijk Alfons Polspoel-Lisette Fierens

            “De Heer en Mevrouw Jan Fierens-Christiaens en de Heer en Mevrouw Frans

            Polspoel-Maes, hebben de eer u het huwelijk aan te kondigen van hun dochter

            Lisette...en hun zoon Alfons...

            De huwelijksinzegening gevolgd van de plechtige Heilige Mis, zal plaats hebben

            op zaterdag 6 februari 1960 te 10 uur, in de parochiekerk van de H. Niklaas te

            Leest.

            Adres ouders bruid : Winkelstraat 17 Leest.

            Adres ouders bruidegom : Vinkstraat 3 Leest.

            Gelegenheidsadres: Winkelstraat 16 Leest.

            Fons Polspoel werd te Leest geboren op 14 november 1934 en hij overleed te

            Mechelen op 21 november 2000.

            “Lieve liefste, ik dank je voor de schitterende jaren die ik samen met jou

            mocht beleven. Je vrouw

            Ooit zei een man me : ‘Gij zijt zeker een dochter van Fons van Zillekes ?!

            Ik antwoordde verwonderd : ‘Ja, hoe weet gij dat  …? en de man zei :

            ‘dat spreekt voor zich !’ Een mooier compliment heb ik zelden gekregen…

            Hilde.  

1960 – 14 februari : Algemene vergadering van de Parochiale Vrouwengilde

            met voordracht over “Water, vriend en vijand”, dit voor 135 aanwezigen.

            De winnaressen van de Lourdesbedevaart waren Rosalie Simons-Hellemans

            uit de Mechelbaan en Victorina Lamberts-Verlinden uit Rennekouter.

            Deze dames vertegenwoordigden de gilde en al haar leden op de bedevaart die

            plaatsvond van 10 tot 17 mei 1960.

1960 – 15 februari : Voordracht Boerengilde

            Bij Apers aan de brug gaf de Boerengilde een voordracht met als thema

            “Slateelt”.

1960 – 15 februari : Bijeenkomst ijveraars mannenbond H. Hart in de pastorij.

1960 – 16 februari : Kaartavond in het parochiehuis.

1960 – 19 februari : “Deze dag werden de echtelingen De Croes-Van den Heuvel zwaar

            beproefd. In een tijdspanne van vijf uur overleed enerzijds de vader en anderzijds

            de schoonmoeder  uit dit huisgezin.”

1960 – 21 februari : Dansavond St Cecilia.

1960 – Van 22 tot 25 februari : Retraite te Antwerpen – Parochiale Vrouwengilde

            Predikant : E.P. Verfaille.

1960 – 23 februari : Spreekbeurt Pater De Laet

            Op initiatief van de BWB hield pater De Laet een spreekbeurt over zijn

            belevenissen in Kongo.

1960 – 23 februari : Kookdemonstratie

            “Een kookdemonstratie werd gehouden door de electriciteitsmaatschappij.

            Het ging over het klaarmaken van o.m. taarten bij middel van de electrische

            cuisiniere Deze demonstratie ging door in “Ons Parochiehuis”.

1960 – Zondag 6 maart : Afscheidsfeest van pater De Laet met filmavond

            Een overweldigend succes : het parochiehuis was tot de laatste stoel bezet.

            Om 19 uur werd de driedelige film “Tokende” vertoond, een prent waarin het

            verloop van een missieleven werd behandeld.

            De opleiding tot missionaris of missiezuster kwam aan bod, hun wijding,

            hun vertrek en afscheid en de aankomst in het missiegebied.

            De moeizame tocht naar hun bestemming door wouden en moerassen en

            hun eigenlijke taak aldaar : zieken verzorgen, onderwijs geven, missiewerk...

            Pater De Laet dankte in zijn humoristische stijl alle aanwezigen en gaf het

            startschot  voor te tombola.

            De hoofdprijs, een originele Afrikaanse speer, werd tot ieders genoegen in de

            wacht gesleept door pater Clementiaan.

            Tot slot sprak Miel Polfliet een dankwoord uit in naam van de parochiale

            organisaties en deed een oproep om de missies te blijven steunen.

                                                René De Laet

René werd in de Tiendeschuurstraat geboren als achtste kind van elf van de latere burgemeester Victor en van Julia Meuldermans. Tot en met het vijf leerjaar liep hij school in de jongensschool te Leest daarna volgde hij nog twee jaar les aan het Mechelse college. Zijn verdere humaniorajaren was hij intern aan het kleinseminarie te Hoogstraten, waar ook zijn vader op school was geweest. Dan trad hij in bij de Missionarissen van Afrika, de Witte Paters (1943). Dit betekende  : twee  jaar filosofie, een jaar noviciaat en nog vier jaar theologie respectievelijk te Boechout, Varsenare en Heverlee. Op 8 april 1950 werd hij priester gewijd. Zijn eremis deed hij te Leest op 16 april.

Meer dan een halve eeuw was hij missionaris in Afrika (Belgisch Congo, later : Zaïre en momenteel : Demokratische Republiek Congo). Steeds in de Noord-Oost provincie met een ondergrond vol rijkdommen, mee de basis van de voortdurende spanningen en oorlogen.

René vertrok naaar de missie in Bunia. Hij werd er benoemd op de ‘aumonerie’ in Kilomines (waar ook de hoofdzetel van de goudmijnontginning van Kilo-Moto was). Hij leerde er Swahili, de taal in oostelijk Kongo en werd er professeur ‘en commerce’ aan de middelbare school voor het administratief personeel. Later (tot 1970) woonde en werkte hij als onderpastoor, daarop als pastoor in Badiya, veertig km westwaarts van Bunia en leerde daartoe Kibira, de plaatselijke taal.

Precies in die periode begonnen in Kongo, na de onafhankelijkheidsverklaring, de eerste politieke moeilijkheden  (juli 1960). Maar ze waren een lachertje in vergelijking met de bezetting en de terreur door de rebellenbeweging ‘Simba’ (van 1/9 tot 1/12/1964).

Hij kreeg nieuwe posten : eerst onderpastoor aan de kathedraal van Bunia (1970 tot 72) en dan acht jaar in Geti (tot 1980), zestig km bezuiden Bunia en bij de grens tussen (toen) Zaïre en Oeganda.

Na een verlof in Leest (1978) realiseerde René in Geti het ‘Centre des Jeunes’ met o.a. een bibliotheek. Zijn missiegebied was wel uitgestrekt : ongeveer honderdtwintig km van noord naar zuid en een veertig km van oost naar west met tezamen een honderdtal ‘schoolkapellen’.
En opnieuw verhuizen : terug voor zes jaar (van 1981 tot 1987) naar het vroegere Kilomines, nu Bambu. Een paar keer (1981 en 1986) was hij op verlof in Leest. Maar intussen had pater René, na vierendertig jaar verblijf in Kongo, voor het eerst moeraskoorts of malaria gekregen (1984). En in Bambu werd zijn ‘parochie’ overgenomen door drie inlandse priesters (1987). Zo verhuisde hij naar het hem bekende Badiya. Daar kreeg hij een tweede, zware malariacrisis (1990).

Het jaar nadien was er feest : een zesendertig m lange brug der vriendschap, een ‘Baileybrug’ over de Shari – een rivier op drie km van de missiepost – werd er ingehuldigd. Dankzij de hulp van heel veel mensen uit o.a. Heist a/zee (waar een confrater woonde), uit Leest en van elders kon het materiaal ervoor (in België) worden aangekocht en de brug aangelegd.

Omwille van een oogkwaal was hij (1993) in België. En al kreeg René drie jaar later een nieuwe benoeming in Geti, na amper drie maanden stond hij hier terug, nu omwille van de rebellenbeweging van Kabila, die ageerde tegen de dictatuurvan Mobutu (1996).

Met een Canadees en een Nigeriaan, confraters, ontsnapte hij te voet door het moerasgebied van de Semliki, een grensstroom tussen Kongo en Oeganda. Maar het volgende jaar (1997) was hij weer…in Geti.

Tijdens zijn eerste verlof erna werd hij op Pinksteren (2000) in Leest gevierd voor zijn gouden priesterjubileum. En daarna vertrok hij opnieuw : bestemming Geti.

Bij een overval op de missie werd hij er (begin 2001) bijna doodgeschoten. Dronken, gedrogeerde gewapende mannen eisten de missieauto op. De pater hield er een oorletsel aan over : zijn gehoorvlies bleek gescheurd en werd in België geopereerd. Toch vertrok hij nog maar eens (september 2001). En al zou zijn parochie in Geti (2002) doorgegeven worden aan inlandse priesters, geen enkele plek was nog veilig en noodgedwongen moest René terugkomen naar ons land (mei 2002). Tijdelijk verbleef hij bij zijn zus in Battel. Tot hij (in januari 2003) opnieuw – dit keer voor het laatst – naar Zaïre ging.

De onlusten in Bunia en ruime omgeving duurden echter voort en (in mei 2003) diende hij definitief terug te komen na meer dan een halve eeuw missiewerk !

Thans verblijft hij te Antwerpen op de Prokuur der Missionarissen van Afrika.

Ook dit mag vermeld : bij haar honderdste verjaardag vergat Stefanie Van Steenwinkel (°1905) haar overbuur in de Tiendeschuurstraat niet. In plaats van aan haar geschenken en bloemen te geven, vroeg ze te storten op een rekeningnummer voor de missie van Badiya, waar René vijfentwintig jaar gewerkt had ! Zo kon ze hem 1.157,5 euro schenken !

(Wilfried Hellemans : ‘De Sint-Niklaasparochie in Leest)   

Foto’s:

-Huwelijksfoto van Alfons Polspoel en Lisette Fierens.

-René De Laet, tijdens één van zijn vele afreizen.

12-03-2012 om 19:50 geschreven door Marcel Van Hoof

1959 – 4 november : Hombeek – de echtelingen Viktor en Marie Van Den Brande –

            Daelemans, Brede Driesstraat 6, vierden hun gouden bruiloft.

            Viktor, geboren te Leest op 7 januari 1888 en oud-strijder 1914-18 heeft altijd

            gewerkt bij de NMBS als wisselwachter te Muizen. Deze dienst nam hij 32 jaar

            waar. (KH)

1959 – woensdag 19 november : Gezellig samenzijn KWB

            Louis Solie :

“Ons gezellig samenzijn met 85 aanwezigen, werd geopend met het arbeidersgebed, voorgeboden door de wijkmeestersploeg. In zijn openingswoord dankte voorzitter Richard Van Praet voor de opkomst en onderlijnde dat het ook mogelijk zou moeten zijn voor evenveel leden de andere bijeenkomsten bij te wonen.

Na de lekkere soep deed de clown Luppe Kasoe zijn eerste optreden dat zeer in de smaak viel. Na de volledige maaltijd nam verondsvoorzitter Jan Goovaerts het woord. Spreker gaf een overzicht van de plaatselijke werking in de afgelopen jaren en legde er de nadruk op dat de leden hun wensen en verlangens zouden bekend maken aan het bestuur. Hierna werd de stemming opgedreven door Luppe Kasoe en door talrijke liederen die samen werden gezongen. Felix Pofliet won de quiz samen met Louis Keulemans.

Amuseerden het gezelschap : Jozef Meuris, Emiel Silverans, Felix Polfliet en Juul Geens. Intussen werden de bierglazen gevuld en geledigd, weer gevuld en opnieuw geledigd…

Namens het bestuur dankte gewestleider Emiel Polfliet onze proost die verplaatst werd. In zijn wederwoord vroeg onze proost dat er te Leest meer samenwerking zou tot stand komen tussen de verschillende organisaties. Spreker zal onze parochie niet vergeten ‘om de vriendelijkheid en de genegenheid van gans de bevolking’.

Met het gebed en de avondzegen werd dit samenzijn besloten.

(DB,nr.12,1959)

1959 – Dinsdag 24 november : Studiekring KWB over “de Grondbelastingen”

            Gegeven door de nieuwe verantwoordelijke van de studiekringen Jan Casteels.

1959 – 25 december : Toneelavond B.J.B.-meisjes.

            Op kerstdag hielden de BJB-meisjes hun jaarlijkse toneelavond.

            Op het programma : zang, reidansen, ritmische oefeningen en het toneelspel

            “Het Blanke Negermeisje” naar de roman van C.R. Sumner, voor damestoneel

            bewerkt door F.J. Rostink.

            De rollen waren in handen van Paula Bradt, Mariette De Prins, Emilia

            Verbruggen, Roza Somers, Florentine Muysoms, Jeannine Van de Poel, Maria

            Emmeregs, Jeanne Beullens en Maria Vloeberghen.

            De regie was in handen van Jozef Coeckelbergh.

1959 – Op 31 december telde Leest 1842 inwoners.

1959 – In ’59 kreeg de fanfare St.-Cecilia met twee voorzitters af te rekenen.

            Frans De Prins volgde zijn vader Pieter op als fanfarevoorzitter en daarnaast

            nam hij ook het landbouwbedrijf, de Rendelbeekhoeve, over.

            Hij werd te Leest geboren op 24 december 1922.

            Frans was muzikant en ook schepen te Leest van 1959 tot 1964.

            Omwille van interne meningsverschillen verliet hij de fanfare in november en

            samen met hem stapte een vrij groot aantal muzikanten en ereleden op,

            vooral mensen uit de buurt van de Kleine Heide.

            Hij werd opgevolgd door Leopold ‘Pol’ Piessens.

            ‘Pol van den Blokmaker’ was te Leest geboren op 28 maart 1916 en overleed

            te Mechelen op 14 juni 1980.

            Voor ’40 was hij slagwerker in de fanfare. Vanaf 1945 werd hij bestuurslid en

            In 1959 was hij een korte tijd ondervoorzitter om dus datzelfde jaar voorzitter

            te worden.

Foto’s:

-Frans De Prins

-Leopold ‘Pol’ Piessens

12-03-2012 om 10:05 geschreven door Marcel Van Hoof

1959 – Tot 15 augustus 1959 bleef op het gemeentehuis van 9 tot 11 uur een

            inschrijvingsregister geopend, ter ondertekening als huldebetoon aan

            de Prins van Luik.

            “Tot hetzelfde doel zal het onderwijzend personeel zich in de gemeente ten

            huize aanbieden. Een bijdrage wordt gevraagd voor het huwelijksgeschenk

            dat aan Prins Albert zal aangeboden worden.”

1959 -23 augustus : Tienjarig bestaan KWB Leest

            ’s Namiddags hadden op de parochiale terreinen kampspelen plaats.

            Het zangkoor “St.-Cecilia”,  de twee Leestse fanfares, de “Boerenkapel van

            Leest” alsmede de clown Luppe en de goochelaar Renduro verleenden hun

            Medewerking.

1959 -30 augustus : Zomerfeest B.J.B.-meisjes

            De BJB-meisjes van het gewest Mechelen hielden hun jaarlijks zomerfeest

            te Onze Lieve Vrouw Waver.

            De uitslag : 1. Hombeek, 2. O.L.Vrouw Waver, 3. Blaasveld, 4. Leest, 5. St.kat.

            Waver, 6. Putte-Grasheide, 7. Peulis, Rijmenam en Tisselt.

1959 – 2 september : Gouden Bruiloft

            Op 2 september vierden de echtelingen Fons Huysmans – Fien Solie de

            50-ste verjaardag van hun huwelijk.

            Fons werd geboren op 18 november 1881 en Fien op 26 februari 1883.

            Te 10 uur werd een plechtige dankmis opgedragen en hierna werden

            de gevierden op het gemeentehuis ontvangen door burgemeester, schepenen

            en raadslieden.

            Aan de jubilarissen werden twee zetels aangeboden.

            De Winkelstraat was prachtig versierd met denneboompjes, guirlandes,

            vlaggetjes en bloemen en door de buren werden een koolemmer en bloemen

            aangeboden.

1959 – 8 september – ’t Vrije Volksblad : Koers voor onafhankelijken te Denderleeuw

            De Leestenaar Frans Croon eindigde tweede achter Torbeyns in de “Grote Prijs

            Warenhuis Prima” voor wielrenners onafhankelijken te Denderleeuw.

             (zie krantenfoto onderaan)      

1959 – 26 september : Landloper meldde zich aan

            Een zekere E.H. Scherlaeken, ongehuwde knecht (°Zemst 18/6/1903) met adres

            in Wolvertem kwam zich op het Leestse gemeentehuis aanmelden :

            “Ik wens in een bedelaarsgesticht te worden opgenomen. Tot verleden woensdag

            was ik werkzaam als landbouwknecht bij een landbouwer in Wolvertem,

            Westrodestraat 49, doch daar ik de laatste tijd herhaaldelijk ziek ben, kan ik het

            zware landbouwwerk niet langer meer verrichten. Daarom heb ik die landbouwer

            verlaten en meende ergens anders werk te zullen vinden, doch ik vind nergens

            anders werk. De nacht van woensdag op donderdag heb ik doorgebracht te

            Heffen,waar ik op een hooizolder heb geslapen, donderdag heb ik bij een

            landbouwer te Wolvertem geslapen eneneens op een hooizolder en de afgelopen

            nacht heb ik doorgebracht in een wagenloods hier te Leest.

            Daar ik geen geld bezit en geen middelen van bestaan heb tracht ik ernaar om in

            een gesticht te worden opgenomen.”

            (VVH)  

1959 – 28 september : Edward Van Steenwinkel (foto) en Rosalia Andries 50 jaar getrouwd.

            Edward Van Steenwinkel was te Hombeek geboren op 9 april 1886 en overleed te

            Leest op 9 januari 1967. Hij was ere-voorzitter van de kerkfabriek en erelid van de

            Bond van het H.Hart.

            Edward was ook peter van de middenklok ‘Maria’ in de kerk.

            Maria Rosalia Andries was eveneens te Hombeek geboren op 24 januari 1891.

            Zij overleed vier maand na haar echtgenoot te Leest op 13 mei 1967.

            Het echtpaar kreeg 8 kinderen, waarvan 4 jongens en evenveel meisjes.

1959 – Zondag 4 oktober : Teerfeest en Gezellig samenzijn – 10-jarig Bestaan KWB

            Met een teerfeest en een gezellig samenzijn vierden de leden van KWB Leest op

            zondag 4 oktober 1959 het tienjarig bestaan den van de plaatselijke afdeling.

            Voorzitter Richard Van Praet begroette de 110 aanwezigen in “Ons

            Parochiehuis”. 

            Onder de aanwezigen vielen te noteren : pastoor Coosemans, pater Clementiaan

            Dewilde onderpastoor en proost van de afdeling, pater Theobald de

            verbondsproost, de oud-proost en onderpastoor van St-Jozef Coloma Mechelen

            Constant De Decker, burgemeester Emiel Verschueren en nog verschillende

            prominenten van KWB nationaal.

            Als afgevaardigden van de verschillende parochiale werken waren aanwezig :

            Maria Rheinhard, voorzitster van de parochiale vrouwenbond, Victor De Laet,

            voorzitter van de boerengilde en Louis Vloebergh, hoofdleider van de chiro-

            jongens.  

            Na het gebed werd de soep opgediend en vervolgens nam Miel Polfliet,

            gewestleider, het woord. Hij maakte een evaluatie van 10 jaar werking.

            Tot slot belichtte hij de kapellekensactie en wees erop dat dit de schoonste

            verwezenlijking  was geworden op geestelijk gebied. Reeds 65 kapelletjes

            werden geplaatst en binnen enkele weken volgde een nieuwe reeks van 50.

            Nadat oud-proost De Decker zijn tevredenheid had uitgedrukt over de evolutie

            van de Leestse afdeling bracht zanger-guitarist Alfons Beterams wat afwisseling.

            Vervolgens dankte pater Clementiaan bestuursleden en wijkmeesters en

            serveerden vriendelijke diensters kip, aardappelen en appelmoes aan tafel.

            Feestredenaar was Robert De Gendt (nationaal propagandist van KWB), die

            op humoristische wijze het moeilijke ontstaan van de Leestse KWB-afdeling

            schetste.

            Tussen de sprekers pater Theobald en pastoor Coosemans werd het nagerecht

            naar binnen gewerkt en later op de avond volgde het gezellig samenzijn met

            de muzikanten Frans Geerts, Willem Lauwens en Alfons Beterams.

            Vooral de stoelendans was vermeldenswaard als smaakmaker...     

1959 – 14 oktober : Aanrijding op de Juniorslaan -  Gazet van Mechelen –

            “Op woensdag 14 oktober kwam het op de Juniorslaan tot een hevige aanrijding

            tussen twee autocamions die in tegenovergestelde richting reden.

            Terwijl de autotractor met opligger van de Ets Verhaeren (Vilvoorde) een

            stilstaande camionette voorstak, deed er zich een aanrijding voor tussen de

            8 meter lange afdamstukken in ijzer, waarmee de autotractor was geladen,

            en de vrachtwagen bestuurd door Alfons De Smet uit Kalfort-Puurs.

            Hierdoor verloor deze laatste de controle over zijn stuur waardoor zijn wagen

            terug in de andere richting reed en de hoekgevel van de schuur, eigendom van

            Emiel Baetens, aanbeukte.

            De vrachtwagen, die geladen was met ledige papieren verpakking, reed te

            pletter tegen de voorgevel van café “De Vrije Handel”.

            De lading ijzer werd door de aanrijding van de tractor gerukt en kwam op de

            baan terecht. De bestuurder Alfons De Smet werd uit de totaal ingedrukte

            cabine gehaald. De twee mede-inzittenden, namelijk de 16-jarige zoon De Smet

            en de 5-jarige kleinzoon Heremans, werden gekwetst, de eerste erg, de tweede

            licht.   

            De drie gekwetsten werden per ambulancewagen naar het O.L.V.-gasthuis

            te Mechelen overgebracht.

            Enkele minuten na zijn opneming aldaar overleed de zwaargewonde Alfons De

            Smet zonder tot het bewustzijn te zijn teruggekeerd.”

Foto’s:

-Leestenaar Frans ‘Soï’ Croon uit de Blaasveldstraat eindigde als tweede.

-Edward Van Steenwinkel

-Cesar ‘Cé’ Van Steenwinkel, een zoon van het gouden echtpaar tijdens W.O.II.

12-03-2012 om 08:52 geschreven door Marcel Van Hoof

1959 – Op zondag 14 juni ging in “Ons Parochiehuis” een vergadering door voor de

            moeders van de Chirojongens. Een 20-tal moeders waren aanwezig.

            Leider Louis Vloebergh handelde over de rol van de moeder in betrekking tot

            het aanstaande bivak waaraan een 60-tal jongens zouden deelnemen.

            Dit ging door van 16 tot 26 juli te Lichtaart.

1959 – 2 juli : In het Belgisch Staatsblad van 2 juli verschenen drie KB’s van 16/5/59

            waarbij de Leestenaar Jan De Decker als vertegenwoordiger van de werknemers

            werd benoemd in de volgende Nationale Paritaire Kommissies van het Ministerie

            van Arbeid :

            “Zelfstandige Kleinhandel”, “Maatschappijen voor Hypothekaire Leningen,

            Sparen en Kapitalisatie “ en “Onafhankelijke Cokesfabrieken en Ondernemingen

            voor Synthetische Producten”.

            Jan De Decker was reeds benoemd in het Nationaal Paritair komité voor de

            Wisselagenten.

1959 – Op zondag 5 juli vierde de Parochiale Vrouwenbond van Leest het 35-jarig

            bestaan van de afdeling.

1959 – 12 juli : Groot gewestelijk ruitertornooi van de B.J.B. in de Bist en op de

            weide van F. Muysoms.

            Leestenaar Frans Verbruggen klasseerde zich vierde in het stoelrijden.

1959 – 16 juli : Melanie De Wit (Zuster Dominika) opnieuw naar de missies vertrokken.

            De omhaling die zij deed in de kerk bedroeg 5.241 fr.

Melanie De Wit

Werd geboren te Leest op 11 december 1910. Op 5-jarige leeftijd verloor ze haar moeder en op haar twaalfde was ze volledig wees. Ze stamde uit een gezin van zes kinderen. Te Leest volgde ze de lagere school en ging nadien naar de Zustersschool te Kapelle-op-den-Bos.

Ze was lid van de Eucharistische Kruistochtgroep en van de B.J.B.-meisjes waar ze zich elk jaar liet opmerken op de toneelvoorstelling met tweede kerstdag.

Reeds heel jong voelde ze zich aangetrokken tot het kloosterleven maar haar verantwoordelijkheid voor haar oude grootmoeder, het mensje werd 92, hield haar thuis.

Pas toen ze twintig was kon ze intreden bij de Dochters van O.L.Vrouw van het H. Hart te Buggenhout. Ze deed er haar professie als zuster Maria Dominica.

Ze werkte de eerste vijf jaren in België om op 12 februari 1937 te vertrekken als missiezuster  naar Coquilhatstad, het toenmalige Belgisch Kongo. Dat was toen nog voor altijd, terugkomen zat er niet in. Daar kwam pas verandering in na de Tweede Wereldoorlog. Van dan af mochten de missionarissen elke zeven jaar terugkeren naar hun heimat en niet veel later om de vijf jaar.

Zuster Dominika moest die eerste keer haast veertien jaar wachten. In 1950 was ze voor het eerst terug in Leest en opnieuw in 1959. Dan ondernam ze haar derde afreis via Rome waar ze een week in hun klooster verbleef samen met een nicht van paus Joannes XXIII, ook een kloosterlinge.

Ook in maart 1976 bezocht ze haar geboortedorp. Ze stond toen in voor de algemene bevoorrading. In Iyonda waren acht straten met ongeveer zeventig zieken per straat.

In 1981 kwam ze terug naar België en verbleef in de gemeenschap van Carnières (Henegouxen). De laatste weken van haar leven verbleef ze in het ziekenhuis.

Melanie De Wit overleed te Ukkel op 29 maart 1990.

Tegen pater Clementiaan vertelde ze in 1959 waar ze zoal mee bezig was :

“wij hebben scholen, wij bedienen staatshospitalen, leprozories (waar de melaatsen worden verzorgd) en staan dagelijks in de dispensaria om patiënten te verzorgen, medicijnen uit te delen  en vooral de moeders met hun kindjes te helpen. Tot diep in de brousse zijn er kleine moederhuizen gebouwd waar de Kongolese moederkens komen bevallen als ze te ver van de stad afwonen. Jaarlijks hebben wij honderden dopen toe te dienen.

Van het geestelijk leven van onze kristenen mogen we zeer tevreden zijn. Ik herinner me dat, toen ik kosteres was te Bokete, er op één jaar over de 100.000 communies waren.

In sommige posten gaan de inboorlingen elke dag naar de mis en elke avond om 5 uur wordt gezamenlijk het avondgebed gebeden, daarna is er biechtgelegenheid.

Missionaris zijn is het schoonste wat een mens dromen kan…”

Ze schreef vele brieven die in De Band gepubliceerd werden. In 1976 beschreef ze haar werk bij de melaatsen :

“…ik verblijf nu al enkele jaren bij de melaatsen en ik ga er ook terug naartoe. Nu weet men dat de melaatsheid minder besmettelijk is dan men aanvankelijk dacht. Velen van u hebben al gehoord van de Damiaanactie. Zij zetten mensen in om de melaatsen te gaan opsporen. Zij zorgen dat we gratis specifieke geneesmiddelen krijgen. Zij bekostigen ook de stages die bij ons in Iyonda gegeven worden tot speciale opleiding van verpleegkundigen in de melaatsen behandeling. Maar bij velen blijft de vrees dat de ziekte te wijten is aan de boze geest.

Daarom verbergen die mensen hun ziekte zo lang mogelijk. Men zegt dat de melaatsheid geneesbaar is. Dat is voor een groot deel zeer juist. Zodra men zich bij de eerste verschijnselen laat verzorgen en regelmatig de nodige geneesmiddelen neemt kan men er ook van genezen. Maar…niet iedereen geneest…omdat juist de ongeneeslijken die naar ons melaatsendorp komen en er ook blijven. Zo zijn er momenteel nog meer dan 500 melaatsen in Iyonda.

Gezien hun grote wonden, hun verminktheid, hun weerzinwekkende toestand…of schrif voor de boze geest, worden die mensen in hun dorp niet meer aanvaard. Bij ons hebben ze een eigen wereldje geschapen, en leven, gezien hun toestand, vredig en gelukkig, omdat ze door ons als gewone mensen behandeld worden.

Ze verlangen dan ook niets anders dan een beetje geborgenheid, een onderdak, kleding, voedsel, en…een beetje begrip. Zolang ze kunnen staan ze in voor eigen onderhoud. Sommigen worden in de leprozerie zelf aan het werk gezet, anderen gaan op visvangst, nog anderen leven van de opbrengst van hun velden, die ze onder elkaar aan de man brengen. Die mensen wonen elk in hun eigen huisje.

De zieken met grote wonden of gans verminkt door de ziekte, worden in het hospitaal opgenomen. Die sukkelaars komen gans ten laste van de zuster. Wel ontvangen we gratis de nodige geneesmiddelen, maar…die mensen leven niet van enkele pillekens per week. Er moet ook voor voedsel en kleding gezorgd worden. Er is tot nog toe geen enkele liefdadige instelling die daar voor in staat, of ook maar blijvende steun geeft.

Die mensen hebben dus niemand naar wie ze kunnen gaan tenzij de zuster. Wij staan door ons werk zeer dicht bij hen. Het is de zuster die wonden verzorgt, de verminkten en ouderlingen helpt en de stervenden bijstaat. Ze vinden het normaal dat de zuster naar hen luistert, dat ze begrip heeft voor hen, dat ze haar alles mogen vragen, dat ze altijd bereid is alles te geven…ook zichzelf.

En toch staan we zeer dikwijls met beperkte krachten en een tekort aan mogelijkheden. Weten jullie mensen in België nog wat armoede is ?  Kunnen jullie in volle werkelijkheid nog realiseren wat het zeggen wil te bidden : ‘Geef ons heden ons dagelijks brood’… Brood dat we hier in overvloed bezitten.

Toen ik in maart afreisde uit Iyonda kwamen de mensen naar me toe om me de hand te drukken en me goede reis te wensen. En hun grootste bekommernis was : ‘zuster , ge komt toch zeker terug, en ge zult ons toch niet achterlaten ?’

Die vraag was voor mij als de vraag van Kristus zelf.

Ik ga dan ook terug naar de evenaarsstreek waar ik al bijna veertig jaar werkzaam ben. Ik ga terug naar de melaatsen van Iyonda, niet om grote dingen te doen, maar alleen omdat Gods liefde me dwingt terug te gaan naar de armsten der armen. Ik ga terug om naar hen te luisteren en hen te helpen zoveel als kan…door uw vrijgevigheid ga ik ook terug in uw naam.

Ons werk in de missie is niet af en zal misschien nooit af zijn. Een missionaris is ook een mens met beperkte krachten. Daarom doe ik een beroep op de jeugd die zich nog wil inzetten voor een ideaal. Bid dus voor nieuwe roepingen hoe onmodern dit ook moge klinken.

Beste vrienden, bid ook voor uw missionarissen. Vraag voor hen de nodige steun en sterkte en gedenk hen met een mild hart waarvoor ik u in naam van al onze melaatsen, en vooral ook in mijn eigen naam, oprecht dank.”

Foto’s:

-Melanie De Wit nog zonder habijt.

-Melanie De Wit werd Zuster Dominika.

12-03-2012 om 07:53 geschreven door Marcel Van Hoof

1960 – Militielichting 1960

            De klasse 1960 telde 13 ingeschrevenen + 9 die ertoe hoorden wegens uitstel.

            Van die 22 militianen vroegen er 14 uitstel, zodat het contingent 1960 slechts

            uit 8 dienstplichtigen bestond.

            De 14 vragen om uitstel omvatten : 1 wegens kostwinnerschap, 7 wegens

            studieredenen, 4 wegens hoger onderwijs en 2 omwille van broederdiensten.

            Het ging hier om : Willy Slachmuylders, Firmin Van den Brande, Jan

            Verbruggen, Robert Verbruggen, Jorome Verbruggen, Walter Stuyck,

            Frans Fierens, Herman Bradt, Willy Bradt, Wilfried Hellemans, Guido

            Hellemans, Paul Polspoel, Julien Polspoel en Frans De Maeyer.

1960 – Geboren in 1960                    Overleden in 1960

            Beullens Eddy                         Vloebergh Louis

            De Prins Willy                        Robeyns Frans

            Selleslagh Jozef                      Cnops Veronica

            De Laet Stefaan                     Huybrechts Frans

            Muyldermans Beatrix           De Croes Jaak

            De Prins Frans                        De Wit Octavie

            Bas Dirk                                  Van den Bempt Victor

            Van Praet Petrus                    Leemans Eduard

            Van Dijck Viviane                   De Prins Petrus

            Mertens Vera                         Boey Joannes

            Van Roy Lucia                        Gobien Willem

            Goossens Ludo                      Van den Broeck Frans

            Moons Ermelinda                  Van den Eede Petrus

            Piessens Paul                         De Muyer Virginia

            De Prins Frederika                 Somers Jan

            Solie Rudi                               Van Ingelghom Helena

            Jacobs Marina                       Van Praet Jan

            De Decker Hedwig                 Van den Brande Louisa

            Robeyns Lucas                        Beullens Arnold

            Spinnael Madeleine               Gobien Victor.

            De Smet Nadine

            De Prins Rudolf

            Vloeberghen Maria

            De Hondt Patrick

            De Bleser Daniella

            De Reydt Donald

            Gobien Wilhelmus

            De Meester Mark

            Brugghemans Herman

            De Wit Erna

            Jules Emmanuel
            Hellemans Lieven.

            (DB, nr.1,1961)

1960 – Ongeval (enkel jaartal bekend)

            “Op de baan naar Heffen ter hoogte van het voetbalterrein, deed de genaamde

            Celine Van Beveren (foto) een val en werd daardoor aangereden door een auto,

            die het slachtoffer wou mijden doch er niet meer in gelukte.

            Zwaar verwond werd zij ter verpleging overgebracht naar het Stedelijk Gasthuis

            te Mechelen, waar zij voor verdere behandeling verbleef.

            Naar we  met vreugde konden vernemen is zij thans aan de beterhand, zodat

            alle gevaar schijnt geweken te zijn.

            Wij wensen aan onze dorpsgenote een spoedig en algeheel herstel toe en een

            spoedige terugkeer bij haar ouders en zuster. “ (De Band,1960)

            Uit dankbaarheid voor de goeie afloop gingen moeder Marie en Celine te

            voet naar Scherpenheuvel, samen met de “Kompagnie”.           

            Celine is een dochter van Hendrik Van Beveren (°Hombeek 5/6/1913, +Leest

            6/8/1989) en van Maria Busschot (°Leest 11/7/1915, +Leest 29/7/1989).

            Het echtpaar had nog een dochter Clara en woonde in de Scheerstraat.

            Celine zou jarenlang een kapperszaak uitbaten in de Vinkstraat.

1960 – Ongeval (enkel jaartal bekend)

            “Maandag 21 dezer deed er zich te Mechelen in het Stedelijk Gasthuis een

            ongeval voor, waarvan onze dorpsgenoot Vloebergen Jan, het slachtoffer werd.

            Werkzaam zijnde boven een lift stortte deze naar beneden en werd Vloeberghen

            alhoewel hij wou wegspringen, toch nog gevat en het been verpletterd.

            Hij werd ter plaatse voor verzorging en verdere behandeling gehouden.”

            (De Band-1960)

1960 – Overlijden (enkel jaartal bekend)

            “We vernamen dat het eerste geboren kindje van onze sympathiek gebleven Hugo

            Verlinden, wonende te Bonheiden, kort na de geboorte overleden is.

            Wie zou Hugo niet kennen, hij die zoveel presteerde in de Parochiale werken

            onzer gemeente. Wij voelen het zeer goed an dat dit pijnlijk treffen hem en zijn

            echtgenote zwaar moet wegen. Wij kunnen niet anders dan hen beiden ons

            medevoelen betuigen, zulks moge een kleine troost zijn.”

            (De Band- 1960)

1960 – Januari : Nieuw lokaal voor Landelijke Jeugd

            De meisjes van de Landelijke Jeugd kregen van de pastoor een nieuw lokaal

            toegewezen in “ons Parochiehuis”.

1960 – 17 januari : Afscheidsfeest van zuster Liberta

            “...ondanks het gure weder was de opkomst zeer bevredigend en mochten we

            andermaal meer dan twee uren nader kennis maken met het missieleven.

            De feestavond werd ingezet door de “Koninklijke Fanfare Arbeid Adelt” onder

            leiding van de heer Van der Taelen, om plaats te maken voor de “Koninklijke

            Fanfare Ste Cecilia” onder leiding van de heer Rik De Bruyn. (...)

            Terwijl plaats geruimd werd om de filmvertoning te geven werd door Mejuffer

            Reinhard enkele woordjes gezegd en dan nog wel terloops voor “haar Linneke”

            en deed vooral een beroep op de vrijgevigheid der aanwezigen om in de mate van

            het mogelijke geldelijke steun te verlenen.

            De filmvertoning zelf was en parel ! Met omlijsting van zeer gepaste muziek

            hebben de aanwezigen mogen kennis maken met een der schoonste missiewerken

            n.l. “bij de Melaatsen”. (...)

            Wij wensen onze dorpsgenote een voorspoedige reis toe, het behoud van een

            goede gezondheid en een verder mooi apostolaat door Gods zegen !”

            (De Band, nr.1-1960) 

1960 – 31 januari : Feestavond Chirojongens

            Hoogtepunt van de avond was de film “Het licht der bergen”.

1960 – 2 februari : Lesnamiddag Parochiale Vrouwengilde

            “Veeverbetering op nieuwe banen”, door dhr Hellemans uit Duffel.

            Niet alleen voor de dames van de Boerinnenbond, ook mannen waren welkom.

            De Vrouwengilde telde op dat moment 227 leden.

1960 – 6 februari : “Willem Huybrechts, lokaalhouder van Sint Cecilia werd ten grave

            gedragen. Honderden hadden er aan gehouden deze sympathieke figuur naar

            zijn laatste rustplaats te vergezellen. Dit gebeurde onder de treurtonen van de

            Koninklijke Fanfare Sint Cecilia waarvan hij een groot weldoener was.”

            (DB maart 1960)

Bij de begrafenis van ‘Sooike’ Willem-Frans Huybrechts, erelid van de fanfare St.-Cecilia en uitbater van café-zaal St.-Cecilia, werd door August Lauwers de volgende afscheidsrtoespraak gehouden :

“Duurbare vriend, achtbare familieleden en vrienden van de overledene.

Het zal velen onder ons tijd en moeite kosten om zich terdege te realiseren dat onze vriend Frans Huybrechts niet meer is. Het is moeilijk te wennen aan de gedachte dat deze altijd tot dienst bereide mens ons voorgoed ontvallen is.

In naam van de Koninklijke Fanfare Sint-Cecilia is het mijn pijnlijke taak een laatste hulde en afscheidsgroet te brengen aan ons zo diepbetreurde lid-lokaalhouder.

In u Frans verliezen wij een toegewijd en ijverig lid en verliezen we een goede vriend.

Op ieder ogenblik, in gelijk welke omstandigheid, mocht onze Koninklijke fanfare zeker zijn van uw dienstwilligheid en daadwerkelijke hulp. Gij volbracht uw taak Frans in volkomen eenvoud. Gij verlangde hiervoor geen dankwoorden of zocht geen lof. Ja Frans, uw heengaan is voor ons een groot verlies en gij laat een onvervangbare leemte in onze rangen na.

Maar wat is onze droefheid in vergelijking met het ontzaglijke leed dat uw familie treft. Voor hen is uw heengaan een onherstelbaar verlies. Zij hoopten nog vele jaren uw liefde en genegenheid  te mogen ondervinden.

De ‘Heer van Leven en Dood’ besliste er echter anders over. Wij buigen het hoofd voor zijn Goddelijke wil.

Zwaarbeproefde familie, uw geliefde echtgenoot en vader is niet meer op aarde, doch als christenen weten wij, dat hij nu eerst begonnen is aan het eigenlijke leven, het eeuwig leven, waartoe wij allen voortbestemd zijn. Duurbare familie, wij delen in uw zware rouw om dit grote verlies. Namens de Koninklijke fanfare Sint-Cecilia drukken wij ons aller christelijke deelneming uit.

Wij houden zijn aandenken in hoge ere.”

Willem-Frans Huybrechts was te Leest geboren op 29 december 1906 en hij overleed te Mechelen op 1 februari 1960.

“Hij minachtte niemand, deed niemand nadeel, heeft geen laster gekend en uit liefde tot God bewees hij gaarne dienst aan elkeen, iets zeer zeldzaams in deze moderne tijden. Daarom zal hij ’n blijvende herinnering zijn bij allen die hem gekend hebben…”

Zijn echtgenote Joanna Mathilda ‘Jeanne van Sooike’ De Bruyn was te Bornem geboren op 20 september 1906 en overleed te Bonheiden op 23 april 1976.

“Onze dierbare overledene was goed en zacht van harte, bescheiden in haar woorden, zacht in haar gesprekken, geregeld in haar werk, gedienstig en behulpzaam voor ieder. Aan al degenen die haar gekend hebben, zal haar gedachtenis dierbaar zijn, want zij deed haar beminnen door goedheid van haar karakter en de vriendelijkheid van haar omgang…”

Het echtpaar had één zoon : Leopold ‘Polle’ Huybrechts.

‘Sooike’ en ‘Jeanne’ werden lokaalhouders van café-zaal St.-Cecilia in 1931. Hij was een lokaalhouder die door de Cecilianen op handen werd gedragen omdat hij uit volle overtuiging op zijn manier meewerkte aan de uitbouw van de fanfare.

Alle concerten en een groot deel van de repetities vonden plaats in het fanfarelokaal. Maar ook op de werkdagen was er volk in de zaak. Landbouwers die van de markt kwamen en arbeiders die van hun werk naar huis gingen, kwamen langs om nog wat met elkaar te babbelen of om het laatste nieuws van de fanfare te vernemen. Op zondagvoormiddag na de mis was de zaak vol. Er werd zo goed als alle tafels met de kaart gespeeld. Het fanfarelokaal was in die tijd het echte centrum van het verenigingsleven.

Aan de muren van het café hingen alle diploma’s van de muziekwedstrijden die de fanfare had weten te winnen. De bekers stonden op de schouw boven de ‘Leuvense stoof’. Het verhaal deed de ronde dat wanneer Frans Huybrechts vond dat er te weinig volk in het café was hij naar de andere café’s in het dorp trok en daar een rondje betaalde. Wanneer hij dan terug thuis in de eigen zaak kwam, was die meestal met klanten gevuld.

Na het overlijden van Sooike zette zijn echtgenote de zaak verder met de medewerking van haar zoon Pol Huybrechts en zijn echtgenote Maria Buggenhout.

In die tijd waren er nog geregeld bals van de Leestse verenigingen, vooral van de fanfare : het groot bal, het carnavalbal en natuurlijk de bals ter gelegenheid van het ledenfeest. De kermisbals organiseerde Jeanne zelf voor eigen rekening. Vooral het bal op tweede paasdag was telkens een reuzegroot succes.

Minstens één keer per jaar gaf ze een souper voor de muzikanten en één keer per jaar was er biefstuk op de bestuursvergadering.

(Stan Gobien : Leest in Feest)

Foto’s :

-In het midden de kleine Celine Van Beveren. Rechts moeder Maria Busschot, links

 Forentien ‘Tien’ De Schoenmaecker uit de Blaasveldstraat.

-Willem Frans ‘Sooike’ Huybrechts, de lokaalhouder van de fanfare St.-Cecilia.

-Rouwstoet ter gelegenheid van Sooike’s begrafenis. Vooraan van l. naar r. :

 Frans Robijns, Vic Verschueren, Karel Lauwens en Gust Lauwers.

-Naamkaartje van de familie, Jeanne baatte ook een kleine winkel uit.

-Jeanne De Bruyn omstreeks 1975.  

12-03-2012 om 00:00 geschreven door Marcel Van Hoof

1959 – Juni : Duivenbond “Recht voor Allen”.

            “Op zondagen 7, 14, 21 en 28 juni en op 5 juli 1959 : grote vijfdaagse met oude

            duiven uit Quievrain.

            Lokalen te Battel, te Heffen, te Hombeek-Heike en te Leest : De Croes, Dorp 24

            en Geerts, Kleine Heide 19.”

                                                    Duivenmelkers en Leest

Albert Huysmans (DB, mei 1979) :

“Tot voor de Eerste Wereldoorlog had elke duivenmelker de hulp van snellopers die na een sprint van 10 meters elkaar aflosten. Soms moesten de ringen, van af het hok uit een slechte richting geworpen of door mispakken der wachtenden, sakkerend ten gronde worden gezocht om dan met tijdsverlies het stempellokaal te bereiken.

Duivenlokalen: in 1831 in Rome, 1919 Klein Heide, 1930 Het Fort.”

LG, blz. 197 :

“ ‘De Luchtreiziger’, zo luidde de naam van de duivenmelkersbond van Leest, die zijn lokaal had in ‘café Rome’ bij Pier Sijmons in de Dorpsstraat (vlak tegenover het latere St.-Cecilialokaal). Voor 14-18 hingen in dit café wel twintig ‘regulateurs’ aan de muur : de winnaar kreeg immers een slingeruurwerk.

‘…Vroeger moest men de duif na haar aankomst in een zakje steken, om er dan mee naar het lokaal te hollen, zo hard men lopen kon. Enkel het merk aangebracht in de vleugel was het enige en officiële ‘bestatigingsmiddel’. Later kwamen de caoutchouc-rekkers en de konstateurs op de markt. Oef ! Wat was dat een vooruitgang en voor de melker werd het aardig wat gemakkelijker. Wat was dat toch een tijd, toen we soms uren, zoniet dagen, in de lucht stonden te turen, van het uur der lossing nooit iets afwetend..’ (Gust De Prins in De Band van maart 1976-zie verslag hieronder)

Lange tijd was er slechts één konstateur op het dorp. Dan was het een kwestie van rap te

zijn : de duif werd opgevangen in de duiventil, het ringetje werd van het pootje gerukt en naar onder geworpen. Beneden stond iemand klaar om ermee naar de konstateur te spurten. Het werd een aflossingskoers naar het lokaal.”

Website De Luchtreizigers Leest – Geschiedenis 18/7/2004:

“Reeds van bij de stichting van de duivenbond, rond 1905, noemde deze De Luchtreizigers. Het lokaal was toen gevestigd in café Rome in de Dorpsstraat, tegenover het lokaal van de fanfare. Nadien is het verhuisd naar café De Zwaan op de hoek Dorpsstraat, Kouter.

Daar bleef de duivenbond gevestigd tot Sinksen 1974. Toen is bij stemming beslist om naar onze huidige locatie te trekken, namelijk café In den Bareel, tegenover de kerk.

Louis Polfliet zaliger uit de Kouter was toen de voorzitter. Andere oud-voorzitters zijn Emiel De Maeyer, Eugeen Vloeberghen en Kestens Henri.

Vroeger waren er twee duivenbonden in Leest : Leest-Dorp en Leest-Heide.

In 1991 echter hield de duivenbond van Leest-Heide, ‘De Snelle Vlucht’, het voor bekeken.

Toen ook in 2001 de duivenbond van Tisselt met ons fusioneerde kwamen we uit op ongeveer

70 (noot: of meer cijfer na de 0 is onleesbaar) hoklijsten, (leden). Vroeger maakten we deel uit van het samenspel Het Zesverbond, met als maatschappijen : Leest-Dorp, Leest-Heide, Battel, Hombeek-Dorp, Hombeek-Heike en Heffen. Sindsdien hebben we een verbond dat luistert naar de naam ‘Tussen Vaart & Zenne’ met als maatschappijen : Leest-Dorp, Tisselt

(tot 2001), Blaasveld en Ramsdonk over het spel op Quievrain. Voor ons Noyonspel maken ook nog Wolvertem en Meise deel uit van dit samenspel.”.

Gazet van Mechelen 14 april 1983 :

“Recht voor Allen (Zesverbond)

Samenspel met De Luchtreizigers (Leest), De Verenigde Vrienden (Hombeek), Het Vliegmachien (Heike), De Snelle Vlucht (Leest-Heide), De Jonge Liefhebbers (Heffen) en De Luchtklievers (Battel).

Voorzitter : Frans V.D. Broeck.

Secretaris : Jan Geerts.

Kassier : Jos Geerts.

Vergezeller : V.D.Eynde – Van Dijck.

Toegelaten afstand Quiévrain 91 km.

Voor Quiévrain wordt ingekorfd volgens beurtrol. Voor Noyon wordt samengespeeld met Noord-Brabant en Hombeek.

Inkorven bij De Laet, Dorp Leest, van 14 tot 15u.”

De Band, maart 1976 : Bij duivenmelker Gust De Prins.

“Dit artikel over één van onze oudste Leestenaars Gust De Prins lag klaar om te verschijnen, toen we de dorpsklok hoorden luiden over zijn dood. Daardoor wordt dit artikel tragisch actueel. Gust De Prins, de ‘guide’ genoemd, omdat hij als oudstrijder 14-18 bij het eliteregiment ‘de Gidsen’ (les Guides) had gediend. We laten dit artikel verschijnen in aandenken aan hem.

         Op bezoek bij de oudste duivenmelker van Leest : Gust De Prins uit de Alemsteraat !

Wij waren nog geen vijf minuten bij hem thuis of hij had al een duifje ter hand. ‘Er steekt kwaliteit in dat beestje !’ zegt Gust, en hij kan het weten na een tachtigjarige ervaring als duivenmelker. Gust is nog een vooroorlogse crack en heeft zijn naam eer aangedaan in zijn duivenmelkersloopbaan. Het grootste succes als duivenliefhebber kende hij in het jaar 1969, dan won hij immers de interprovinciale vlucht vanuit Bordeaux, ingericht door het Zuid-Antwerps verbond, en daar namen bijna 1.700 duiven aan deel : een uitslag die iedere melker wel eens op zijn palmares zou willen schrijven. In datzelfde jaar wist hij nog een

mei- prijskamp weg te kapen over gans de provincie Antwerpen, waaraan duizenden duiven deelnamen. Voor die overwinning mocht hij een gouden uurwerk in ontvangst nemen.

Het jaar nadien won hij nog twee Angouleme…

Hij begon met de duiven in 1897, toen hij 13 jaar was, en men de hedendaagse vervoermiddelen nog moest produceren. Wekelijks stapte het Gustje van toen, met de mand aan een stokje gehangen, en het geheel op zijn schouders tillend, naar Mechelen.

Een wandeling van zowat om en rond de 15 km. Dit alles om toch maar met de duifjes te kunnen spelen.

Hij kan nog vertellen van de tijd toen men de duif na haar aankomst in een zakje moest steken, om er dan mee naar het lokaal te hollen, zo hard men lopen kon. Enkel het merk aangebracht in  een vleugel was het enige en officieel bestatigingsmiddel. Later, en gelukkig maar, zegt onze gast, kwamen de caoutchouc-rekken en de constateurs op de markt.

Wat was dat toch een tijd toen we soms uren, zoniet dagen, in de lucht stonden te turen, van het uur der lossing nooit iets afwetend.

Zijn ‘Vale’ vloog als jonge duif achtereenvolgens, en wat meer is, met succes Etampes, Orleans, Bourges, Angouleme, en na 14 dagen rust nogmaals Angouleme, waar hij gewestelijk geklopt werd door duivensportrubriekleider Georges Smedts uit Walem, en dus met een tweede plaats vrede moest nemen. Een zeer mooie uitslag alleszins voor een pieper. Als jaarse kreeg de duif in kwestie datgene wat hem in feite toekwam : een jaartje rust.

Dit jaar deed hij zijn reputatie alle eer aan, achtereenvolgens vanuit Noyon- Dourdan- Orleans en om te besluiten Bordeaux.

Wat ik van de duif zelf onthouden heb is haar middelmatige lichaamsbouw rijk begiftigd met de kwaliteiten van een echte crack, een blik die alles vertelt. Het is een duif die steeds, met een behouden vaart natuurlijk, de man uit de Alemstraat nog veel en schone successen moet bezorgen…

WEDUWSCHAP : hij is wel 91 geworden, maar heeft nog een hart van een tiener en klampt zich aan de modernste methodes vast om zich te verdedigen. Zo past hij het weduwschap toe, een proces dat hij heel normaal zijn verloop laat kennen, en toch deed Gust met zijn ondertussen ‘Bordeaux’ gedoopte crack iets waar vele melkers zouden voor terugschrikken en wat velen afraden. Ook zoon Louis, heel en al duivenmelker, raadde het hem af, maar de ondervindingrijke De Prins handelde naar eigen goeddunken : voor de inkorving kreeg ‘Bordeaux’ zijn duivin te zien en meer dan onrustig, zegt Gust die meent dat een duif nooit levendig genoeg kan zijn, ging hij de mand in.  Een feit is zeker, hij hield zijn slag thuis

Nietwaar zoon Louis ? die deze handelswijze afkeurde, toen hij te 17u30 de duif van zijn rek ontdeed, kon hij niet vlug genoeg uit zijn handen zijn, dit om toch maar bij zijn duivin te geraken, een beloning waar hij in feite een ganse dag voor had gestreden. En of hij er tegen sprak, zegt Gust verder.

VERZORGING : onze gast beschikt over een bereidwillige zoon die bij hem inwoont en eveneens een hart heeft voor hok en duif. Toch houdt hij er zelf nog aan dagelijks zijn hok te reinigen, dat getimmerd is onder Boomse pannen. De duiven krijgen er dagelijks van de beste mengeling, hebben een prima huisvesting, rijk bedeeld met verse lucht wat veel bijdraagt tot een goede gezondheid, dat, en dagelijks wat aviol. Want gezondheid en ras zijn z’n beste troeven voor succes.

We vonden Gust zo’n sympathiek oud man, maar ene met een jong hart.”

August Frans De Prins was te Leest geboren op 23 december 1884 en hij overleed er op 6 maart 1976.

Uit zijn gedachtenisprentje :

“Wij hebben hem gekend als een zeer actieve persoon, die zelfs tot op hoge ouderdom geen rust kende maar vol levensmoed onder ons leefde.

Vader was goed en zacht van harte, bescheiden in zijn woorden, zacht in zijn gesprekken, gedienstig en behulpzaam voor ieder.

Vader was een man van de vrede. Hij heeft de vrede liefgehad : hij leefde in vrede met God, in vrede met de evenmens, zelf vastgeankerd in de inwendige vrede des harten.

Gust was lid van de Kristelijke Bond er Gepensioneerden, Voorzitter ter Ere van de Nationale Strijdersbond, afdeling Leest, Oudstrijder 1914-1918 en bezitter van het Erekruis met Rozet van de N.S.B. alsook van andere eervolle onderscheidingen.

Bijlagen:

-Duivenmelkers op de uitkijk, tekening van Georges Herregods.

-Toelatingsbewijs voor het houden van duiven van Frans Vloebergh.

-Gust De Prins, door de ogen van G. Herregods.

11-03-2012 om 12:08 geschreven door Marcel Van Hoof

1959 – 13 mei : De Kruistochters vierden feest te Averbode.

            “Alle Kruistochters van het Vlaamse land vierden feest te Averbode.

            Ook die van Leest waren er bij !

            Te 7u10 vertrok de autocar met twee zusters, twee onderwijzeressen en een

            50-tal leerlingen.

            Te Scherpenheuvel werd de Heilige Mis bijgewoond.

            Het was mooi weer !

            Van alle kanten kwamen de autobussen naar Averbode gebold : duizenden

            kinderen kwamen er hun dank betuigen aan “Nonkel Fons” (E.P. De Kesel)

            die zou worden gevierd.

            “ZONNELAND” en “ZONNEKIND” waren zijn werk.

            Thans zijn het de twee meest verspreide kinderbladen van het Vlaamse land.

            Vijfentwintig jaar werkt Nonkel Fons reeds aan deze kindermagazines.

            Te 11 uur werd een plechtige H. Mis gecelebreerd door Hoogeerwaarde Heer

            Prelaat van Averbodes Abdij.

            Zijne Excellentie Monseigneur Forni, Pauselijk Nuntius woonde de mis bij.

            ’s Namiddags werd een revue opgevoerd door de Toneelkring van Savenberg :

            de voornaamste personages uit “Zonneland” en “Zonnekind” werden er in

            uitgebeeld.

            Aan Nonkel Fons werd een gouden kelk overhandigd en verschillende sprekers

            huldigden de Jubilaris.

            Na 4 uur trok het jonge volkje de mooie bossen in om nog wat te joelen en te

            spelen.

            Een echt mooie en ovnergetelijke dag.” (DB-1959)

Daniel Omer De Kesel, in die tijd beter bekend als ‘Nonkel Fons’, was Norbertijn, uitgever en schrijver van jeugdboeken bij de uitgeverij Averbode die eigendom was van de gelijknamige abdij.

1959 – 15 mei : Algemene landbouwtelling te Leest

            Enkele cijfers :

            Weiden en grasland : 295,15 ha.

            Graangewassen : 155,38 ha.

            Aardappelen : 86,62 ha.

            Aantal paarden : 115.

            Melkkoeien : 675. Vaarzen : 3.

            Schapen : 32. Geiten : 8.

            Varkens : 94.

            Leghennen : 1869. Hanen : 44. Mesthoenders : 3000.

            Eenden : 32. Ganzen : 10.

            Kalkoenen : 4. Parelhoenen : 2.

            Konijnen : 113.            

1959 – 18 mei : De Leestse Boerenkapel op de radio.

            “Maandag 18 mei van 11 tot 11u15 en van 11u45 tot 12 uur werd door het

            N.I.R., in uitgesteld relais, van uit de parochiezaal te Leest, een optreden

            uitgezonden van de Boerenkapel van Leest o.l.v. Theo Fierens.

            Volgende stukken werden uitgevoerd :

            Liechtensteiner Pölka, In de Rozentuin (wals), De Postkoets, Gloria

            (Rheinlander), Boemel Petrus, Heimliche Liebe, Anthonie-mars, Regina wals,

            Der Schönste Strauss, Bloempolka, In de Meitijd (Tirolerwals), Casino-polka,

            Groet aan Marieken wals en Kadettenmars.”

1959 – 20 mei : Lourdesbedevaart van de Vrouwengilde.

            Bertha D’Hollander, winnares van de gratis reis naar Lourdes, uitgeloot door de

            Parochiale Vrouwenbond, en Frans Verbruggen, idem maar dan van de B.J.B.-

            jongens, waren samen met de onderpastoor van de partij.

            De bedevaart duurde een week.

1959 – 22 mei : Retraite van de toekomstige soldaten.

1959 – 26 mei : Uitstap van de Vrouwengilde naar de Vlaamse Ardennen en de kust.

1959 – 27 mei : Viering Electriciteitsmaatschappij

            Op 27 mei vierde de Electriciteitsmaatschappij van Noord-België te Mechelen

            haar gouden jubileum.

            Een 300 genodigden zaten aan voor het jubileummaal : Mgr. Schoenmackers,

            Minister Segers, de gouverneurs van Antwerpen en Brabant, senatoren en

            volksvertegenwoordigers en vele andere personaliteiten, ook de burgemeesters

            uit het omliggende, onder wie Miel Verschueren, burgemeester van Leest.

Bijvoegsels :

-De voorbladen van ‘Zonneland’ en ‘Zonnekind’.

-Daniel Omer De Kesel, beter bekend als ‘Nonkel Fons’.

11-03-2012 om 11:55 geschreven door Marcel Van Hoof

1959 – Maandag 2 februari : Super-Show Avond van Milac

            Ter gelegenheid van de week van de soldaat richtte Milac in “Ons Parochiehuis”

            een  Super Show Avond in.

            Traden op : De Vekos, fantaisisten met Europese vermaardheid, Les Tokas,

            en The Sioux met schitterende attrakties, Rene Verholen een 9-jarige

            accordeon-virtuoos, The Bex Brothers, accordeon, trompet, zang en imitaties,

            Lou Bex met zijn sprekende pop Jaakske.

            Ook was er het eerste optreden te Leest van de “Boerenkapel” o.l.v. Theo Fierens. 

            Samenstelling Boerenkapel  

            Leiding : Theo Fierens

            Bugel solo : Louis Verschueren

            Eerste bugel : Jan De Borger

            Tweede bugel : Frans Verbruggen

            Trompet : Rik Lauwers

            Alto : Juul Vloeberghen

            Eerste bariton : Rik De Bruyn

            Tweede bariton : Frans Jacobs

            Trombone : Albert Robeyns

            Tuba : Eugeen Vloeberghen

            Bombardon : Louis Alewaters

            Slagwerk : Jan Spinnael

Dit gelegenheidsorkest, bestaande uit muzikanten van de fanfare St.-Cecilia, had veel succes bij de Leestse bevolking. De Boerenkapel kreeg zelfs ver buiten de gemeentegrenzen een vrij grote bekendheid, vooral dan door een radio-uitzending.

Door het succes en de grote vraag naar uitvoeringen werd de druk op de muzikanten te zwaar. In de beginperiode trad de Boerenkapel op  voor een appel en een ei, of liever voor een goede, gewone maar stevige maaltijd. Daarbij hoorde ook de nodige hoeveelheid drank.

Later traden ze op in uniform : donkerblauwe pet, blauwe kiel, een grote rode halsdoek met witte bollen en klompen en met een vrij primitieve geluidsinstallatie.

In hun repertoire lasten ze heel wat polka’s en marsen in, hun muziek was vergelijkbaar met wat nu nog steeds te horen is op Duitse carnavalvieringen.

In de jaren zestig werd de Boerenkapel ontbonden. De Oberbayernmuziek had in onze streek haar aantrekkingskracht verloren en werd verdrongen door de rock’n roll, rythm and blued en andere vnl. Amerikaanse genres. (Stan Gobien)

1959 – 7 februari : Zesdaagse Antwerpen

            De KWB organiseerde een bezoek aan de “Zes dagen van Antwerpen”.

            Inschrijvingsgeld : 75 fr (reis per autocar inbegrepen). 

1959 – 8 februari : Muziekconcert Arbeid Adelt

            In de zaal “De Rooselaer” bij Theo Teughels hield de Koninklijke Fanfare

            Arbeid Adelt een groot muziekconcert.

            Op het programmablad stonden : “Flink en Fier” een mars van R. Kumps,

            “Walk-Over” mars van Strauwen, “Antigone” een ouverture van Rousseau,

            “Terug uit Dinant” een mars van F. Teughels, “Zwart Water” een ouverture van

            Jourquin, “Oude Kameraden” van Teike, “Siciliaanse Ouverture” van Dax,

            “Judex”, “Kermesse” van De Roeck en het Vaderlands Lied.

            Leiding : J. Van der Taelen.

            Voor de afwisseling werd gezorgd door Bux, een humorist-conferencier.

1959 – 9 februari : Film KWB – “Het Onsterfelijke Lied”. Toegang 15 fr.

1959 – 16 februari : Vergadering Feestcomité Nieuwe burgemeester

            De afgevaardigden van de plaatselijke organisaties kwamen samen op het

            gemeentehuis.

            Doel : regeling officiële viering van de nieuwe burgemeester.

            De vergadering werd voorgezeten door schepenen Frans en Ferdinand De Prins.

            Waren verder aanwezig : Louis Verbruggen en Jozef De Decker (C.O.O.),

            F. Meyers (schoolbestuurder), Constant Busschot (Boerenfront), Jan Verbruggen

            Sr. (Boerengilde), Frans Van der Hasselt (Arbeid Adelt), Victor Selleslagh (Rust

            Roest), Richard Van Praet en Louis Solie (KWB), August Lauwers en Frans

            Polspoel (St.-Cecilia), Alfons Hellemans Sr. (Davidsfonds), Maria Rheinhard

            (Vrouwengilde), Edward Van Steenwinckel (Kerkfabriek) en Jan De Decker

            (Milac).

            Schepen Frans De Prins aanvaardde het voorzitterschap van het Feestcomité.

1959 – 17 februari : KWB Studiekring.

            Op woensdag 17 februari gaf pater Clementiaan een voordracht over

            “Het Communisme in China”.

            De pater kon met kennis van zaken spreken want hij verbleef jarenlang in

            China.

            Er kwamen slechts 20 toeschouwers opdagen.

1959 – 1 maart (en 8 maart) : Toneel van Rust Roest

            Op deze twee zondagen voerde de toneelkring “Rust Roest” het romantisch

            spel in 3 bedrijven “De Rebel” op. Auteur : Arie Van der Lugt.

            Acteurs : Frans Van Neck,  Berta Willems (Mechelen), Marcel Leemans,

            Lutgarde Hellemans, Maria Selleslagh, Leo Hellemans, Alfons Hellemans jr,

            Jozef Coeckelbergh, Frans Teughels en Alfons Hellemans sr.

            Souffleur : Raf Selleslagh.

1959 – 11 maart : Les van de Vrouwengilde : “Toasten en broodbelegsels”.

1959 – 15 maart : Muziekconcert Sint-Cecilia

            Op zondag 15 maart hield de Koninklijke Fanfare St.-Cecilia, in de zaal Sint

            Cecilia bij Frans Huybrechts, een groot muziekconcert.

            Hieraan werkte ook het “St.-Ceciliakoor” mee.

            Op het programma stonden :

            “Heldenstoet” ouverture van A. Mahy, “Herinnering aan de slag van Waterlo”,

            ouverture van H.Kessels, “Firenza” ouverture van G.Allier, “Op een Perzische

            Markt” van Ketelbey met gemengd koor, samen 85 uitvoerders.

            “Het Witte Paard” Benatsky met gemengd koor.

            “Walk Over” mars van Strauwen, “Fedekam” een mars van Brants, “De Klokken

            van Corneville” fantasie van Planquette, “De Stervende Stad” ouverture van

            Doyen, “De Bergsuite” van Moerenhout met koor, “Fédérés” mars van F.

            Rousseau en het Vaderlands Lied.

            Rik De Bruyn had de leiding over het geheel.

            Voor de afwisseling zorgden Frans Cras en Jo Busschots met humor, fantasie,

            zang en accordeon.

            Frans Verwerft leidde de stukken in met een passend commentaar.

1959 – 19 maart : Les voor moeders met communicanten.

1959 – 20 maart : Milac-karavaan naar het 2^de Artillerie te Siegen.

1959 – 21 maart : Film “Het Purperen Masker” ten voordele van de supportersclub

            “Het Vliegend Wiel”.

1959 – 30 maart : Tweede Paasdag, begankenis, jaarmarkt en kermis.

1959 – 8 april : Les van de Vrouwengilde : “Keurig tafel dekken en dienen”.

1959 – 17 april : Milac-karavaan naar 1^e Grenadiers te Soest.

1959 – 17 april : Openbare Aanbesteding

            Op het gemeentehuis werd een openbare aanbesteding gehouden ivm onderhoud

            aan een gedeelte van de Juniorslaan.

1959 – 26 april : Plechtige Communie.

1959 – 1 mei : Parochiale Bedevaart en Kapellekenshulde

            “Op 1 mei werd de Mariamaand in de kerk geopend met een Lof te 19u30.

            Daarna ging men processiegewijs naar de kapel van O.L.Vrouw van Fatima.

            In de optocht werden vlaggen opgemerkt van KWB, BJB/J, Kruistocht en

            Meisjesschool. Onderweg werd er gebeden.

            Bij de aankomst aan de kapel biedt Z.E.H. Pastoor de Rozenkrans.

            Bij elk tientje werd een intentie gevoegd : voor de zieken, voor de soldaten,

            voor de vervolgde kristenen, voor de Paus, voor alle aanwezige bedevaarders.