Afscheidsbrief :
 

Leest 10 oktober 1986, beste Amelie,

Na jaren met u wel en wee te hebben mogen delen,

hoop ik in naam van ons allen u met mijn eenvoudig briefje niet te vervelen.

Weten jullie dat Amelie een specialleke was in haar jeugd,

aan fratsen bekokstoven beleefde ze enorm veel deugd.

Ze wist steeds één en ander uit te spoken,

iets wat ze weliswaar meermaals met een weerbots moest bekopen.

In haar doenwijze werd ze van huis uit wel tijdig afgeremd,

misschien dachten haar ouders, dat ook zij voor het klooster was voorbestemd !

Toch daar kon Amelie tijdig aan verzaken,

voor haar was er van ’t leven wel wat anders te maken.

En na verloop van tijd werd ze onder bescherming in de werkelijkheid gezet

en beleefde ze aan het uitgangsleven heel wat pret.

Tot de Fons haar een aanzoek deed en Amelieke wat graag in de adamsappel beet.

Ze zou zich niet herpakken, haar broodje was voorgoed gebakken.

En de Fons trok naar Peulis naar Meester Portael met de hoop op een gunstig onthaal.

De Portaeltjes zouden hem niet dwarsbomen,

Fonske werd goedgekeurd en mocht in de familie komen.     

En op 18 augustus 1959 gingen beiden akkoord voor een wederzijds jawoord.

En na een onvergetelijk huwelijksfeest kwam de Fons met zijn Amelie naar Leest.

Amelie herinner je je nog de start met uw brood, hier in het hartje van die goeie Root.

Je hebt je zaak weten ten leven wekken op de plaats waar ze nu dagelijks tanden trekken.

Voor je dreumessen zouden ze elders wel zorg dragen doch dat was achteraf wel te beklagen.

Uwe Fons maakte van de zaak een hele klus

en trok met zijn Amelie en zijne triporteur naar Mandus.

Na veel verbouwen en ne grote verhuis versjouwen

waren Julie in je element met zeer veel moed en evenveel talent.

Je bleef de Root getrouw al was het in de laatste aanbouw,

en beiden konden aan de slag, zowel ’s nachts als overdag !

Arbeid en inzet was uw beider betrachten,

het succes heeft dan ook niet op zich laten wachten.   

Helaas, uw samenzijn was van korte duur, u wachtte één strijd van uur tot uur.

Doch wanneer het in het leven tegengaat want kruisjes komen vroeg of laat,

is veel moed en sterk vertrouwen grootnodig om een toekomst alleen verder uit te bouwen,

en die moed en dat vertrouwen heb jij Amelie opgebracht

en het beste voor de toekomst betracht.

Doch de dagen werden zwaar om dragen, je zou het kalmaan willen wagen

en alvorens het iemand te zeggen,

dacht je meer en meer om er de riem af te leggen.

Of is dat eigen aan de Root en voelen de handelaars zich hier voortijdig oud !

Nieke Bareel stopte met pot en pan en trok met haar pensioen haar plan.

José liet te wensen met hare saucis en met haar pensen.

Agnes deed ons boeten en zat ons letterlijk op blote voeten.

En nu sapristie, is’t den toer aan Amelie.

Plots ging Amelie van de Root lopen en had haar zaak aan een opvolger weten verkopen

en terwijl we allen de werkelijkheid van het heengaan hervaarden,

tot spijt van jeugdigen en bejaarden,

dan pas beseften we dat Amelie, als een moeder voor haar telg,

een stukske was van onszelf.

Dit te mogen weten, zullen we nooit vergeten.

Wel wel bedenken mensen van de Root

er is al één en ander verdwenen met pot en pan, sloefen, pensen en brood,

want was de Root niet wat het pand, van de Leestse middenstand.

Gelukkig zijn er nog enkele gebleven om de Leestenaars te laten leven.

Voor nieuwsjes, triestig of plezant koop je bij Linda een boekske of ne krant.

Bloemen spreken alle talen die kun je best bij Roosje gaan halen.

Moet je wat ver om gaan te vrijen, Van Hoof bezorgt u wel een autoke om mee te rijen.

Voor een doop of huwelijkscadeauke, kun je best terecht bij Paula van Katoke.

Als je je gezinneke trouwen wil, vraag dan aan den apotheker de pil.

Beginnen uw knoken te verstijven,

geen nood Van Medegael maakt van oude,weer jonge wijven.  

En heb je geen interesse meer in aardse dingen,

onze koster-drukker zal u wel naar d’eeuwigheid zingen.

Je ziet, voorlopig nog geen gebrek, de Root heeft nog steeds haar handelsaantrek.

Amelie, velen zullen je missen,

alleen al voor plaatselijke nieuwsjes zet je ons in ’t ongewisse.

Winkelen was bij u zeer fijn, zowel voor groot als voor klein,

en ’t was bij u bovenal de echte zoete inval.

Ook om het breien kon je bij u te leer, je was altijd bereid, keer op keer.

Was het nu katoen, zijde of wol,

Ik weet het niet juist, vraag dat maar liefst aan Magda of aan Maria van Pol.

Velen waren niet alleen klant om den brode,

je hartelijkheid en daadwerkelijke hulp was hen dikwijls zo node.

Voor ouderen en hulpbehoevenden kwam je dagelijks te pas

omdat je zelf goed wist wat alleen zitten was.

Wij moesten allen mee beleven, dat Amelie wist te geven.

Aan hulpbehoevenden in hare kennissenkring,

Een troostend bezoek, een bloemeke of een versnapering.

Herinner Julie je nog José en Sinne Van Praet,

hoe we onlangs samen iets dronken op den hoek van ’t dorp en de Molenstraat

een bepaald persoon niet kon weerstaan en de gelegenheid niet liet voorbijgaan

om Amelie te danken en bood haar heel spontaan

een drink aan om wat ze voor zijn schoonmoeder had gedaan.

Wij weten Amelie, dat, waar je ook bent gezeten, je je vertrouwde Root nooit zult vergeten.

Wij hopen voor de toekomst die je wacht, dat steeds ’t geluk je tegenlacht,

want heus, het leven is niet zo kwaad als m’n er maar de zin van verstaat.

Dit zijn de wensen van de eenvoudige mensen

die eens je klanten waren en u nu als een ingoed mens in hun hart bewaren.

Jaren komen, jaren gaan, maar laat onze vriendschap voor altijd bestaan.

Het ga je uitermate goed Amelie.”     

Bijgevoegd :

-Amelie Portael in het jaar 1969.

-Andere hoofdpersonen uit het vers (links ‘Nie Bareel’).

-De aandachtige lezer herkent Dr. Van Medegael en Paula van Katoke.

05-04-2012 om 00:00 geschreven door Marcel Van Hoof

1966 – Dinsdag 13 september : Officiële opening hernieuwde bakkerij Hellemans

            In aanwezigheid van de burgemeester, de gemeenteraadsleden, de leden van de

            Commissie van Openbare Onderstand, de heer Stragier, algemeen voorzitter van

            de Landsbond der Bakkersbazen van België, de heer Dauwe, voorzitter van het

            Mechels Verbond, van talrijke bakkers en sympathisanten  werd de nieuwe

            bakkerij  van Alfons en Amelie Hellemans-Portael officieel geopend.

            Na de voorstelling van de personaliteiten werd het woord gevoerd door de

            burgemeester, die zich verheugde in de oprichting van deze moderne inrichting

            in zijn gemeente en hij wenste de eigenaars oprecht geluk met het initiatief

            en in hun onderneming.

            Alfons Hellemans dankte op zijn beurt en heette al de aanwezigen hartelijk

            welkom.

            Nadat de heren Stragier en Dauwe op hun beurt woorden van lof hadden

            uitgesproken werden de lokalen door E.H. Portael ingezegend en  alle aanwezigen

            vergast op de erewijn.

            In 1985 publiceerde “De Band”, n.a.v. het 25-jarig bestaan van bakkerij

            Hellemans, een vraaggesprek met zaakvoerster Amelie Hellemans-Portael :

            “Iedereen in Leest kent wel de zaak Hellemans – bakkerij en winkel –

            voedingswaren – in de Dorpsstraat. Een foto van Fons Hellemans zaliger, en

            een zwaar beladen “zilveren” fiets in de stalage trok onze aandacht.

            Een tinnen schotel naast de fiets maakt het ons duidelijk : de zaak bestaat 25

            jaar.

            De Band ging er eens met de bedrijfsleidster Amelie Portael over praten.

            -Hoe is de zaak ontstaan ?

            De 1^e november 1960 hebben we de bakkerij overgenomen van Albert Piessens,

            den Blokmaker. Die bakkerij met winkel was toen in het huis dat nu bewoond

            wordt door tandarts Van de Mooter. De beslissing tot overname is toen gevallen

            in ’t moederhuis, onze Lieven was pas geboren. Tot dan had ik als boekhoudster

            gewerkt in een parfumerie in Mechelen, terwijl Fons toen in Brussel in de Milkbar

            in de Nieuwstraat werkte als pasteibakker.

            Zonder problemen zijn we niet gestart, de dorpspolitiek van toen speelde ons

            nogal wat parten, maar enfin, we zaten in de boot en moesten varen.

            We zijn begonnen met ene antieke gemetste oven, een oude deegkneder, een

            houten toog en een deegkapper. Albert Piessens leerde aan onze Fons de klanten

            kennen op de toerweg van de dorpskern. Ikzelf deed de onmiddellijke buurt met de

            fiets. Ik kreeg een briefje mee met “Josfien van Jef”, “Louis van Melanie”, “Jef

            Potas”, “Mie Katoen” enz. en huis per huis moest ik vragen waar woont die ?

            En die ? Zonder probleem ging dat niet want stel je bv. voor dat ge vraagt waar

            woont “Mie Lameer” aan die Mie zelf ?!!

            (Noot : zo kreeg Amelie in Hombeek een bestemming met de benaming “het

            Viswijf”, toen ze in de buurt lukraak ergens aanbelde bleek ze het juiste adres te

            hebben gevonden, maar ze moest er nooit meer komen...) 

            Ja, ‘k was afkomstig van Peulis en kende de mensen hier nog niet hé !

            En ik reed toen rond met 2 zakken brood aan ’t stuur en een zak op mijn rug en

            dan mijn geldtas nog ! Ziede mij al rijen ?

            -Hadden jullie middenstandservaring ?

            Neen, we kwamen beiden uit een kroostrijk onderwijzersgezin maar we waren

            jong, hadden geen schrik van hard werken en kenden onze job.

            Fons zijn bakkers- en pasteibakkersstiel en ik de administratie en de financiën.       

            -En hoe ging het dan verder ?

            Wel, begonnen zijn we met een gast en een overgenomen camionette Citroën,

            we hebben beiden nog moeten leren autorijden.

            In 1965 hebben we dan ons huidige huis gekocht van Mandus Van Steen en in

            1966 de huidige bakkerij gebouwd.

            Onze eerste brooduitvoerder was Fik Verschueren, spijtig genoeg ziek gevallen,

            dan hebben we Francois Van Beneden gehad van Blaasveld en dan nog
            verschillende mensen.

            Toen in januari 1968 ’t Volksbelang gestopt is, hebben wij die bakkerij

            overgenomen met 3 broodvoerders en bakkers.

            En toen kwam de ongeluksdag : op 12 januari 1978 ben ik Fons verloren door

            een verkeersongeluk. Plots stond ik er alleen voor : het verdriet, mijn kinderen,

            de gasten, heel de zaak.

            -Hoe heb je dat aangekund ?

            Ik heb altijd moeten vechten in mijn leven..

            Mijn boekhouder zei me : “als er nu één vrouw is in ’t Mechelse die het kan

            voortdoen dan zoude gij het zijn, omdat gij de administratie in handen hebt, de

            bestellingen doet, enz. En dan mijn gasten, als ik er mee stopte zag ik ineens al

            die mensen, die bij ons als van de familie waren en mee aan tafel zaten, al op

            straat staan...dat heeft me ook tegengehouden. ‘k Heb trouwens van mijn

             werknemers ook veel steun gehad in die moeilijke periode.

            Zonder dat we het merkten had onze gastvrouw ondertussen een fles ontkurkt,

            bovenste beste champagne nogwel...

            “Prosit, op onze 25 jaar...Spijtig dat hij het niet meer mogen vieren heeft...”

            Nog heel wat herinneringen aan Fons werden bovengehaald.

            Blij en fier werd de tinnen schotel getoond, geschonken door het personeel,

            als dank en herinnering aan deze 25 jaar.

            Ze prijkt nu naast de fiets en de foto van Fons in de etalage.

            We vernemen nog dat Amelie als enige vrouw bestuurslid is van de gewestelijke

            Bond der Bakkersbedrijven.

            Nog lang hadden we kunnen doorbomen, maar ’t werd al laat...

            We wensten Amelie en de zaak Hellemans proficiat en het allerbeste in de

            toekomst !!!

                   Reba.” 

     Foto’s :

-De vernieuwde bakkerij Hellemans-Portael.

-De winkel van Fons en Amelie in ’66.

-Vertrouwd beeld in het dorp.

-Binnenzicht winkel.

-Amelie Portael, een sterke vrouw.

05-04-2012 om 00:00 geschreven door Marcel Van Hoof

In de rubriek “Mechels Parochieleven” publiceerde De Mechelse Week in haar editie van 10/2/1983  :

Dhr. Lornoy uit Leest : “TUSSEN HET VOLK”

“...Pastoor Lornoy vindt dat elke evolutie goede en minder goede kanten heeft.

Vroeger, toen de pastoor mensen voor besturen moest aanstellen, moest hij er zelf op uit trekken, het zelf aan Jan en Fien gaan vragen. Nu doen de mensen van het bestuur dat allemaal zelf. Zoiets voelen zij goed aan, vindt de heer Lornoy.

Zijn parochie is uitgebouwd volgens het gewone stramien van de landelijke parochie. Er is een chiro, Landelijke Gilde, het K.V.L.V., een K.W.B., en een gepensioneerdenbond.

De parochianen zijn vooral mensen die gaan werken in Kapelle op den Bos (bij Eternit), en in Mechelen bij Lamot en Acomal. Het parochiaal werk noemt dhr. Lornoy levendig.

“Hier is het gemeenschapsleven nog in trek. Er is meer samenhang onder de mensen. Zij weten nog meer van elkaar”.

Waaraan wijt dhr. Lornoy het feit dat de aanwezigheid in de eucharistievieringen achteruit gaat ?

Hij is van mening dat de welvaarts- en consumptiewereld alles teveel opslorpt.

Vroeger gingen ook de rijken trouw naar de kerk.

“In de derde wereld krijgen de mensen geen kansen om te studeren, en toch zijn ze geloviger dan wij.”

De vieringen in de Leestse parochie van dhr. Lornoy blijven nogal aan de klassieke kant.

Het is een kleine leefgemeenschap van zowat 2.000 mensen. De chiro telt zo’n 100-tal jongens en een honderdtal meisjes, het is een volkse vereniging.

KSA en scouts doen het niet zo schitterend.

Ondertussen komen er een paar mensen op bezoek. In een andere kamer kan ik dhr. Lornoy op een vaderlijke toon met hen horen praten.

Ze zijn dit jaar 50 jaar getrouwd, en willen de parochiezaal afhuren voor een feest. Dat kan, alhoewel het even schipperen is met de data. En de wijn, daar moet zelf voor gezorgd worden.

De heer Lornoy vindt dat traditie nog een waarde heeft, alhoewel alles verandert.

Vroeger –over de rol van de pastoor- was de pastoor de motor van alles.

Nu moet hij het meer bescheiden aan doen. Meer als een bezieler.

De mensen werken ook actiever mee, in vergelijking met vroeger.
Maar dhr. Lornoy zelf bezoekt zijn zieken nog wel, en tracht ook diegenen met moeilijkheden te helpen. Maar een biechtvader, neen.

“Vroeger stond de priester boven zijn volk, nu staat hij tussen het volk”.

Wilfried Hellemans : ‘De Sint-Niklaasparochie in Leest’ :

“Op zijn inhuldiging op zondag 12 juni 1966 werd Priester F. Lornoy verwelkomd aan de grens met Hombeek door het gemeentebestuur in aanwezigheid van de kerkfabriek, de COO-leden, het onderwijzend personeel, heel wat Leestenaars en velen uit zijn vorige parochie een ‘autokaravaan van een 50-tal proppensvolle personenwagens en twee stampvolle autobussen’. In zijn dankwoord ten aanzien van burgemeester A. Lauwers hoopte de pastoor te mogen rekenen op blijvende steun ten bate van zijn apostolaat.

In stoet, de B.J.B.-ruiters voorop, ging het langs de bevlagde en met spreuken versierde huizen naar de kerk. Onderweg speelde de Kon.Fanfare St.-Cecilia en de muziekkapel van de Chirojongens. Aan de Lourdesgrot hield men even halt : meneer Lornoy was immers een Mariavereerder.

Aan de kerk verwelkomde C. Buelens, voorzitter van de kerkfabriek, de nieuwe herder. Na een dank aan alle parochianen voor de beloofde medewerking en zijn hoop om iedereen te kunnen voldoen, ontving de pastoor de sleutel van de kerk. Kanunnik L. De Backer deed dan de aanstelling.

Samen met hem, met de getuigen-priesters en met pater K. Van Aken concelebreerde pastoor F. Lornoy de H. Mis. Ze werd opgeluisterd door het knapenkoor van O.L.V.over-de-Dijle. In zijn homilie herdacht de deken dankbaar ook de vorige pastoor.

De feestzetting vond plaats in de parochiezaal. Er werd veel gesproken. Eerst namens de afscheidnemende parochie door mevrouw Lettany en de heer Boden. En dan vanuit Leest door : E. Vloebergh (jeugd), C. Huysmans (leerkrachten), E. Duysburgh (jongeren), A. Hellemans (parochianen). Tussendoor trad het Mechelse O.L.V.-knapenkoor op en de kleintjes uit de zustersschool. Natuurlijk ontving de nieuwe pastoor ook geschenken. En kwam hij ten slotte zelf op het podium onder een geweldig applaus. Ontroerd dankte hij allen.

Pastoraal

Pastoor Lornoy doopte in Leest vanaf 2 juni 1966. Ook nu werden jaarlijks tien of meer kinderen elders gedoopt. Verschillende van de ingeschrevenen huwelijken werden gesloten voor een familielid of kennis van de trouwers ; tot 1975 zegende de pastoor er honderdvijftien zelf in. Bij de driehonderdzesenzeventig kerkelijke begrafenissen die hij inschreef van 9 juni 1966 tot 5 juli 1986 noteerde hij ook telkens het voormalige woonadres.

In Leest organiseerde men een veertiendaagse van het geloof (februari-maart 1970). En op zondag 6 april 1986 vormde Godfried Kardinaal Danneels  (aartsbisschop sinds 1980) er de Leestse kinderen.

Ook was er het ‘heilig jaar’ 1983. Maar uniek was het pausbezoek van Joannes Paulus II (1978-2005) aan de Benelux in 1985 (van 16 tot 21 mei), o.a. aan Mechelen, waarbij heel wat Leestenaars aanwezig waren.

In Leest vierde pastoor Lornoy zijn zilveren (1970) én zijn veertigjarig priesterschap (1985). Dit laatste op zaterdag 25 mei 1985 om 18u00.

Deze pastoor mocht het beleven dat er voor het eerst in de Leestse parochiekerk een priesterwijding plaatsvond : aartsbisschop Leo Jozef kardinaal Suenens (1961-1980) wijdde er ‘Leestenaar’ Leo(n) Bernaerts op 8 juli 1972.”

In zijn volgende nummer heette De Band de nieuwe pastoor hartelijk welkom :

 Welkom Z.E.H. Lornoy

HARTELIJK WELKOM ! Onder deze leuze vierde Leest zondag 12 juni l.l. feest, en dit bij de aanstelling van de E.H.Lornoy, tot pastoor onzer Sint Niklaas parochie.

Na een week van drukke voorbereiding, door een feestcomité op punt gesteld, was het dan zo ver !

Al wie, in de vroege namiddag de moeite heeft gedaan de weg af te leggen die de stoet zelve zou volgen, kon getuigen van het gepresteerde werk, en besluiten dat het niet beter en schoner kon. Leest had meteen een waardige ontvangst voorbereid voor zijn nieuwe herder !

Vlaggen aan hoge masten, wimpels links en rechts, spreuken aan de huizen aangebracht, verhoogden de feeststemming en…wat was de Lourdesgrot opgesmukt, O.L.Vrouw ter ere.

De gemeentenaren waren allen op de been, om het buitengebeuren mooi te maken, het was een feestdag voor iedereen !

Gans de geplande viering verliep naar wens, orde in het opvolgen van de raadgevingen enz, deed het enthousiasme  van de kijklustigen nog meer stijgen, het groeide uit tot een ware climax.

Alhoewel wij verhopen op deze gebeurtenissen terug te kijken, kan met overtuiging onderschreven worden, dat de nieuwe pastoor door iedereen op de gulste manier aanvaard is geworden.

Bij deze viering echter past het ook, een welgemeend dankwoord te sturen aan de Z.E.H. Coosemans, die zovele jaren de Sint Niklaasparochie bestuurde, en die dan toch, op een zeer onverwachte manier, het bijltje heeft moeten neerleggen.

Vergeten wij vooral niet, dat Z.E.H. Coosemans zijn hele leven in dienst heeft gesteld van de kerk, en mag terug blikken op een zeer gevulde loopbaan inzake apostolaat.

Is het een minder luidruchtige en van grotere afstand, onze welgemeende dank is er niet minder oprecht om. Wij wensen hem een welverdiende rust toe en aan zijn opvolger nieuwe werkkracht voor het zware labeur, hem toevertrouwd.

Milac sluit zich ten zeerste bij deze hulde aan.

     L.B.”   

Pastoor Frans Lornoy overleed vrij plots te Mechelen op 4 februari 1991.

Bijgevoegd :

-Pastoor Frans Lornoy zoals de meeste parochianen hem gekend hebben.

-Gedachtenisprentje.

04-04-2012 om 16:51 geschreven door Marcel Van Hoof

1966 – Zondag 12 juni : Leest in feest bij de aanstelling van Frans Lornoy die pastoor

            Coosemans opvolgde.

            Gazet van Mechelen van 13 juni hierover :

                          Triomfantelijke ontvangst voor Z.E.H.Lornoy te Leest

“Zondag werd Z.E.H. Lornoy, onderpastoor van de O.L.V.-O.D.Dijle te Mechelen, aangesteld tot nieuwe parochieherder van de St.-Niklaasparochie te Leest.

Bleken de weersomstandigheden in de voormiddag niet mee te zitten, tegen drie uur verdreef een schuchter zonnetje de regenwolken, zodat Leest zijn parochieherder kon verwelkomen zoals het dat reeds weken had gepland, met luister, veel muziek en met heel veel volk.

Maar de afscheidnemende parochie had er aan gehouden haar onderpastoor met biezondere luister uitgeleide te doen. Een autokaravaan van een 50-tal proppensvolle personenwagens en twee stampvolle autobussen vertrokken rond 14.30 u aan de O.L.Vrouw kerk om hun onderpastoor naar Leest te brengen.

Aan de grens Hombeek – Leest stond het voltallig gemeentebestuur.

Burgemeester Lauwers verwelkomde de nieuwe herder, die bij zijn aankomst vergezeld was van Kan. De Backer, pastoor-deken van O.L. Vrouw-o.d.Dijle, en de ZZ.EE.HH. Van Aelst en Van Beeck, die als getuigen voor de nieuwe pastoor optraden.

In antwoord dankte pastoor Lornoy de gemeenteoverheid en hoopte dat het tot een vruchtbare medewerking zal komen.

Dan ging het stoetsgewijs naar de parochiekerk langs de bevlagde huizen, waar talrijke welkomstspreuken waren aangebracht. Men bemerkte de B.L.B.-ruiters, de vlaggen van alle parochiegroepen, de Chirojongens met muziekkapel, de Chiromeisjes, de K.L.J.-jongens en meisjes, de kon.fanfare St.-Cecilia, enz.

Aan de kerkdeur werd het woord gevoerd door de voorzitter van de kerkfabriek de h.
Constant Buelens, die de nieuwe parochieherder welkom heette. Vooraleer hem de sleutels overhandigd werden, hield Z.E.H. Lornoy eraan nogmaals alle parochianen te danken voor de beloofde medewerking. Hij van zijn kant sprak de hoop uit iedereen te voldoen en steeds een priester Gods te blijven.

Na de sleuteloverhandiging stroomde de stemmige kerk stampvol.

In concelebratie met kan. De Backer en pater Damiaan droeg de parochieherder de h. mis op na de officiële aanstelling door kan. De Backer. Dit misoffer werd muzikaal opgeluisterd door het mannen- en knapenkoor van O.L. Vrouw-o.d.-Dijle.

In zijn homilie herdacht kan. De Backer de oud-pastoor, Z.E.H. Coosemans.

Na de eucharistieviering werd in de parochiezaal een feestzitting gehouden.

De afscheidnemende O.L.Vrouwparochie liet het woord voeren door Mw. Lettany en de heer Boden. Bloemen en geschenken kwamen er bij te pas.

Namens het Marialegioen nam de h. Bogaerts eveneens afscheid van Z.E.H. Lornoy.

Leest verwelkomde zijn pastoor met toespraken door mej. Elza Vleminckx, hoofdonderwijzer Huysmans en de h.h. Duysburgh en Hellemans.

Met een slotwoord van Z.E.H. Lornoy en ook een woord van Z.E.H. deken de Backer werd de nieuwe pastoor definitief ingeburgerd te Leest.”

Een speciaal opgericht feestcomité leidde de verwelkoming in vlotte banen.

De stoet startte in de Kouter en had volgende volgorde :

1. B.J.B. ruiters.

2. Welkomstplaat.

3. Alle vlaggen.

4. Chirojongens met muziekkapel.

5. Chiromeisjes.

6. K.L.J. jongens.

7. K.L.J. meisjes.

8. Jongensschool.

9. Meisjesschool.

10. Boerengilde.

11. Parochiale Vrouwengilde.

12. K.W.B.

13. Bond der Gepensioneerden.

14. B.S.P.

15. Boerenfront.

16. Niet georganiseerde mannen.

17. Niet georganiseerde vrouwen.

18. Koninklijke Fanfare St.-Cecilia.19. Plechtige Communicanten (meisjes jaar 1966).

20. Z.E.H. Pastoor en Overheden.

21. Knapenkoor.

22. Mensen van O.L.Vrouw over de Dijle.

Als jonge knaap liep Frans Lornoy school in het college te Geel, het dorp waar hij op 12 april 1921 was geboren.

Na zijn 18^de bracht hij 6 jaar door in het seminarie. In 1945 werd hij dan priester gewijd. Dat gebeurde in de katedraal van Mechelen door kardinaal Van Roey samen met 91 anderen.

“Mijn roeping als priester is eigenlijk heel stillekens gekomen, tijdens heel mijn humaniora, reeds vanaf mijn plechtige communie. Thuis baden ze er voor, een priester in de familie hebben was een eer en een genade. Maar ook de zeer degelijke en hoogstaande leraars die ik op het college had, hebben mijn roeping versterkt. En er was ook het klimaat van de kristelijke Kempen met de Abdij van Tongerloo.” (in De Band van mei 1985)

In september van datzelfde jaar werd hij benoemd als leraar aan het St.-Romboutcollege.

Hij bleef er 7 jaar.

In april 1952 werd hij onderpastoor te Tildonk waar hij na 5 jaar wegging om in 

O.-L.-Vrouw over de Dijle onderpastoor te worden. Dat waren erg mooie jaren voor Frans Lornoy : “Ik had er de zielenzorg in de Sint-Jozefskliniek : dopen, zieken begeleiden. Ik heb er veel miserie gezien, maar ook veel opbeuring en groot geloof van gewone mensen. Daar kon je echt priester zijn en ik heb er veel voldoening aan gehad.”

Op 12 juni 1966 werd hij pastoor in Leest. Samen met hem kwam ook zijn latere opvolger pater Van Aken in Leest postvatten.

“Hoe ik in Leest terecht gekomen ben. Wel je bent 40-45 jaar in de fleur van je leven.

En dan kijk je uit naar een “pastoorschap”. Ik had zo al eens hier en daar uitgekeken, maar ik was telkens te laat. En toen kwam Leest vrij en ik werd er benoemd. Ik kende Leest niet. Ik ben er aan begonnen.”

In 1970 werd hij te Leest gevierd n.a.v. zijn 25-jarig priesterjubileum en in 1985 werd

dat nog eens overgedaan bij zijn  40-jarig priesterschap.

“Gedurende mijn 40 jaar priesterschap is er in de Kerk meer veranderd dan in de 400 jaar ervoor. (sinds concilie van Trente)  

Wij waren gevormd en opgeleid voor Mis en Sacramenten. Na de oorlog verlangde men echter dat wij de spil gingen zijn in de vele sociale organisaties en moesten wij minstens een parochiehuis bouwen.

Ik ben altijd graag in Leest geweest. Ik heb de zaken niet geforceerd, stapje voor stapje ben ik altijd vooruitgegaan. Het kerkgebouw is in orde, daarvoor ben ik de Kerkfabriek en ook het vroegere gemeentebestuur van Leest dankbaar : de toren en het uurwerk werden vernieuwd, een derde van het dak is ook nieuw, de stoelen, de verlichting, wij mogen zeggen dat onze kerk in orde is.

Met het verenigingsleven liep het niet steeds van een leien dakje. De meisjesschool die van Huldenberg moest overgenomen worden. Toch beschikt het verenigingsleven hier nu over mooie lokalen : het klooster kwam erbij en de parochiezaal werd gemoderniseerd. Ik heb meegeholpen aan het geven van kansen, van mogelijkheden voor de vele verenigingen van Leest.

Mijn grootste ontgoocheling is dat het aantal misgangers met de helft is teruggevallen. Dat zoals de Kardinaal het zegt –wij echt nog gelukkig leven met kristelijke waarden en dat voor zovelen deze waarden niets meer zeggen. Dat doet pijn, dat geluk niet meer kunnen doorgeven. Maar voor de toekomst van de kerk vrees ik niet. Eerst en vooral zijn er de leken, zij zullen veel zelf moeten doen en doen het reeds in de organisaties.

De priester zal er dan zijn voor 2 of 3 parochies, maar hij zal zich dan bezig houden met het echt priesterlijk werk, met het echt godsdienstige.”

Bijvoegsels :

-Herinnering aan zijn priesterwijding en eremis.

-11 november 1960 : collega Feremans vertrok naar Kongo. In het midden Kanunnik De Backer, uiterst rechts een piepjonge onderpastoor Lornoy.

-Pastoor Frans Lornoy.

-Rouwbrief van pastoor Lornoy.

04-04-2012 om 16:44 geschreven door Marcel Van Hoof

Foto :

Benedikt ‘Benoit’ Polspoel.  

1966 – Mei – De Band :

            Aanrijding

            Op de Zandpoortvest kwam het tot een aanrijding tussen de wagen van

             Benedikt Polspoel (foto) uit Leest en de vrachtwagen van Fr. De Keyzer uit Sint

            Katelijne Waver.

            Benedikt Jozef Polspoel was te Leest geboren op 23 maart 1908 en hij overleed

            er op 13 september 1992. Hij was de echtgenoot van Henrica Verhaegen.

            Benoit Polspoel, in Leest beter bekend als ‘Beno van Gillekes’ was muzikant

            bij de fanfare St.-Cecilia, bestuurslid en penningmeester.

            Elke zondagvoormiddag na de hoogmis kon men hem samen met zijn broer

            Frans en zijn vriend August De Prins terugvinden bij een pintje in de herbergen

            van het dorp.

            Onderscheiding

            Werd benoemd tot Ridder in de Kroonorde, onze dorpsgenoot DE LAET Victor,

            landbouwer en lid van de Hoge Landbouwraad.

1966 – 8 mei : Muzikaal Verbroederingsfeest St.-Cecilia

            Op zondag 8 mei werd een muzikaal verbroederingsfeest gehouden.

            Verleenden hun medewerking : “De Vreugdegalm” uit Heffen, de harmonie

            “Concordia” uit Kalfort, “Ons Genoegen” uit Battel en “Sinte Cecilia” uit

            Heffen.

            Het werd een intressante afwisseling van marsen, potpourri, jazzfantasy...    

1966 – 9 juni : Landloper aangehouden

            Een zekere Felix Martens, zonder vast adres, werd ter plaatse Kapellebaan Leest

            aangehouden wegens landloperij.

            (VVH)

04-04-2012 om 15:53 geschreven door Marcel Van Hoof

1966 – 27 februari : Botsing

            “In de namiddag van 27 februari deed er zich een botsing voor ter hoogte van

            huis nr. 48/50 in de Dorpstraat.

            De auto behorende aan de genaamde Van Camp, Juniorslaan, kwam er bij een

            ontwijkingsmanoeuver terecht op de stilstaande wagen van V. Van Hoof, en gleed

            verder weg, om na een draai terug in de richting te staan van waar hij gekomen

            was. Gelukkig werd er niemand gewond.” (DB,maart 1966)

1966 – Maart :

            “Bij het verwijderen van bomen in de Mechelbaan kwam een aantrekkingskabel

            los, met het gevolg dat één der arbeiders, komende van Eghezee, in het

            aangezicht gekwetst werd en ter verzorging moest weggebracht worden.”

            Te Hombeek in de Diepestraat kwam onze dorpsgenoot Jan Spoelders terecht

            tegen een aanhangwagen van een autovervoerfirma uit Mechelen.

            Hij liep hierbij verwondingen op.

            Tussen de wagens van Van Steen uit onze gemeente en Cuypers van Hombeek,

            kwam het tot een botsing aan de Zennebrug. Enkel stoffelijke schade.”

            (DB,maart 1966)

1966 – 14 maart : Gemeenteraad :

            Alfons De Schouwer werd aangesteld als raadslid in vervanging van de

            ontslagnemende Louis Lauwers.

1966 – 26 maart : Toneelopvoering Rust Roest

            Op het programma : “De Spooktrein” een thriller in drie bedrijven van Arnold

            Ridley. De vertoning vond plaats in “Ons Parochiehuis” en uitzonderlijk op een

            zaterdag omdat de zaal op zondag niet vrij was.

            “…de vernieuwde ploeg mag in globo gelukgewenst…” dixit De Band.

1966 – 27 maart : Muziekconcert St.-Cecilia

            Locatie : bij weduwe Huybrechts. Aanvang : 19 uur.

            De humorist Kamiel Apers zorgde voor de afwisseling en voor de eerste maal

            werd  het concert geleid door Theofiel Fierens. 

1966 – “De Band” nr. 4 – april 1966 :  Afscheid van E.H. Verbist

            Bij het verschijnen van dit nummer is hij onze gewezen Proost geworden.

            Vijf jaar geleden kreeg Milac hem als Proost in vervanging van E.P.Clementiaan.

            Wij waren gelukkig E.H.Verbist te mogen begroeten en van meetal was hij

            opgenomen in het raderwerk, en dus ook aangepast aan de werkelijke plaatselijke

            toestanden, die dan toch van plaats tot plaats verschilden.

            De onderscheiden parochiale organisaties waarvan hem de leiding werd

            toevertrouwd, mochten spoedig een heropflakkering kennen, en was er een tijd

            dat door omstandigheden, een zekere stilstand of malaise ontstond, dan wist hij

            door rijpelijk overleg het tij te doen keren, zodat alles weer in de beste orde

            kwam en stabiel kon vertrokken worden.

            Wie met hem regelmatig in contact was, zal bij zijn heengaan een grote leemte

            aanvoelen, die maar kan aangevuld worden door een andere dynamische kracht.

            Hij was een vriend van de gepensioneerden, een echte Proost voor anderen,

            ja, allen zullen hem met spijt moeten missen in de verdere uitbouw van hun

            respectievelijke organisatie.

            Ook hij zal zich moeten wennen aan zijn nieuwe parochie Vlierbeek te Kessel-Lo,

            waar een nieuw onbekend werkterrein hem wacht, en waarvoor we hem de nodige

            kracht toewensen.

            Milac dankt zijn Proost voor de steun en goede betrekkingen.

            Milac neemt op deze wijze afscheid van zijn Proost, wenst hem een verdere

            renderende werking in zijn nieuwe parochie.”

            Onderpastoor Joannes Baptista Victor Franciscus Carolus Henricus VERBIST

            was onderpastoor te Leest van 1961 tot 1966. Hij was een neef van oud-minister

            Verbist (°1888, +1974) en werd te Turnhout geboren op 17 oktober 1934.

            In 1961 werd hij te Mechelen priester gewijd en te Leest zou hij van 9 oktober

            1961 tot 27 maart 1966 dertig kinderen dopen.

            J.B. Verbist was ook de eerste proost van de KBG. Na Leest werd hij onderpastoor

            te Vlierbeek en pastoor te Tielt-Winge om zijn carriére te beeindigen als

            parochieadministrator te Glabbeek-Zuurbemde. Sedert 31 mei 2004 is hij op

            rust en verblijft hij in Goetsenhoven bij Tienen.     

            In Leest was de onderpastoor ook verantwoordelijk uitgever van “De Band”.  

04-04-2012 om 15:50 geschreven door Marcel Van Hoof

1966 – Januari : Pater Selleslagh vertrok naar zijn missie in Burundi.

            Ten voordele van zijn missiewerk hadden de Leestenaren 10.000 frank

            rondgehaald. 

1966 – 1 januari : Diefstal van kippen

            Toen de landbouwer Pieter De Borger (°Leest 10/11/1910-Klein Heidestraat 16)

            op nieuwjaarsdag als naar gewoonte zijn kippen wilde uitlaten, stelde hij vast dat

            er twee verdwenen waren. Zijn kippen waren ondergebracht in een oud ovenhuis

            achter zijn woning en waren van het ras Ijslander, wit gepluimd met zwarte hals.

            Ook bij zijn buur Joseph Van Kerkhoven was een kip gestolen.

            De twee  gedupeerden uitten hun vermoedens tegen een andere buur, een

            zekere G.F., die ze tot alles in staat achtten.

            Een onderzoek van de garde bracht aan het licht dat de verdachte G.F. op

            oudejaarsavond  met  twee kippen in het café Den Barreel op de Dorpsplaats

            verschenen was. Daar zouden de kippen klaargemaakt zijn en opgegeten.

            G. F. vervulde op dat moment zijn dienstplicht in een kazerne te Hemiksem

            en daarom werd ook de B.O.B. ingeschakeld.

            (VVH)    

            Pieter De Borger was te Leest geboren op 10 november 1910 en hij overleed in het

            ziekenhuis van Willebroek op 15 januari 1975 als echtgenoot van Martha Van Rompa.           

1966 – 12 januari 1966 – Brief van het gemeentebestuur :

            “Aan de heren hoveniers en landbouwers der gemeente,

            Mijne Heren,

            Het is u bekend dat de landbouwbedrijven steeds rationeler en intensiever dienen

            uitgebaat te worden, willen ze rendabel blijven.

            Dit stelt aan de grond steeds hogere eisen. Vooral de afwatering der gronden

            wordt van uitzonderlijk belang indien men hoge voortbrengsten en goede kwaliteit

            wil bekomen.

            Daarom is het gemeentebestuur van Leest bereid zijn medewerking te verlenen

            aan eigenaars en gebruikers die hun grond op de gemeente willen laten

            draineren.

            Dank zij die tussenkomst van de gemeente kunnen deze werken immers door het

            Ministerie van Landbouw met 60% betoelaagd worden. (...)

            Hoogachtend, de burgemeester A. Lauwers”.

1966 – Februari : De Band :

            “Ongevallen

            Naar ons werd verzekerd zou onze dorpsgenoot C. Gobien (foto) wonende

            Blaasveldstraat een val gedaan hebben, met gevolg dat hij een armbreuk opliep.

            Spoedige herstelling Stan.

            b) De schoolgaande Vicky De Laet werd tijdens de creatie ter St Theresia-college

            te Kapelle-op-den-bos gewond, en kon na verzorging in een Mechels ziekenhuis

            huiswaarts keren.

            c) Ook de student J. Van den Heuvel kwetste zich in het St Rombouts instituut te

            Mechelen, hij kon huiswaarts keren naar verzorging in de kliniek.

            d) Tenslotte brak Hugo Van Praet tijdens een chirospel zijn bril, doch zonder

            andere gevolgen.

            Aanrijdingen

            Aan de Brusselpoort te Mechelen kwam het tot een aanrijding tussen de wagens

            van Leopold Wilt uit St Katelijne Waver en die van Paul De Laet uit Leest.

            Weinig materiële schade.

            Ook aan de Louisastraat te Mechelen tussen de personenwagen van Maria Van

            Steen en de fietser Frans Beterams. Deze laatste werd licht gewond.

            Waterellende

            Alhoewel onze gemeente bespaard gebleven is van de waterellende, toch heeft de

            laatste dagen de Winkelstraat weer van de veeg.

            Algemeen wordt de gemeentelijke overheid daarvoor verantwoordelijk gesteld...

            niets is minder waar. We hebben ons licht opgestoken, en, konden vernemen dat

            vroeger reeds de aandacht op die toestand gevestigd werd van de gemeente

            Hombeek, waar het euvel zijn oorsprong zou hebben.

            Anderzijds zijn er landbouwers die morren en klagen over de toestand van de

            binnen-waterwegen. Goed, maar...deze moeten door de belanghebbenden zelf

            vrij gemaakt worden en daarop werd vroeger ook gewezen en een oproep gedaan,

            die...zonder gevolg bleef.

            De gemeentelijke diensten staan wel in voor de gemeentewegen, incluus de

            grachten langs de gemeentebanen, doch de landbouwers voor het hunne.

            ’t Is ook niet in de winter dat daartoe moet overgegaan worden, de zomertijd is

            daartoe wel de geschikte.

            Ieder zijn waarheid was hier het parool !”          

            (DB,februari 1966)

1966 – 2 februari : Aanrijding

            In de vooravond van 2 februari kwam het aan de draai van de Dorpstraat, ter

            hoogte van huisnummer 60 tot een aanrijding tussen twee wagens.

            Eén ervan hoorde toe aan Louis Selleslagh uit Leest.

            Gelukkig bleef alles beperkt tot een weinig materiële schade.

1966 – 7 februari : Milac-Show-Avond

            Met het Mitropa-gezelschap waaronder “Texas Kitty Prins” (met cowboy songs),

            Joe de Fietsendief (komisch acteur), Andre Belga (wervelwind-jongleur), Billy

            West (cowboyspelen), Julito (evenwicht op fiets), Jokie Booms (conferencier) en

            Jos Termonia (muzikale begeleiding).

            Dit alles in het parochiehuis. Deuren 18u30, gordijn 19u30.

            Inkom 30 frank.

            (advertentie in DB)

1966 – 26 februari : Verkleed Bal van St.Cecilia

            De opbrengst kwam ten goede aan het instrumentenfonds.

            “Tussen 23 en 24 uur zal eenieder VERPLICHT zijn het masker af te leggen,

            en...het is ten strengste verboden de zaal gemaskerd te verlaten..”

Foto’s :

-Stan Gobien liep een armbreuk op.

-Texas Kitty Prins.

-Verkleed bal, de burgemeester mocht niet ontbreken.                         

04-04-2012 om 15:40 geschreven door Marcel Van Hoof

1965 – 31 oktober : Kristus Koning viering Chiro.

            ’s Namiddags werd een optocht gehouden, ingeleid door de chirojongens en

            meisjes met wapperende vaandels en penoenen en begeleid en opgeluisterd door

            de Kon. Fanfare Sint-Cecilia

            Na het lof werd door de chirojongens een wafelbak gehouden, ditmaal echter

            zonder ouders, een ouderavond had plaats op zaterdag 7 november.

1965 – 20 november : Konijnen gestolen

            Uit een hok in zijn oude stal, afgescheiden van zijn woning op de Juniorslaan

            36, werden bij Edward Sijmons (°Hombeek 21/9/1952) 12 huiskonijnen

            gestolen. De konijnen wogen allen rond de drie kilo en hadden een waarde

            van  150 frank per stuk.

            Eén konijn lieten de dieven onaangeroerd.

            (VVH) 

1965 – 20 en 21 november : Teerfeest K.Fanfare St.-Cecilia

1965 – 9 december : Bus in gracht in Kouter

            Door de slechte weersomstandigheden raakte een bus bestuurd door Frans Paulus

            uit Zemst in de Kouter van de weg en in de gracht.

            Er werd schade toegebracht aan de grachtberm en aan de eigendom van J. Van

            den Berghe, woonachtig te St.Pieters Jette.

            De bus was eigendom van de NV Autobussen De Reys.

            (VVH)

1965 – 24 december : Tijdens de Kerstnacht deed E. Spoelders uit de Kouter, een

            erge val. De ongelukkige moest ter verpleging naar een kliniek overgebracht

            worden.

1965 – Op 31 december telde Leest 1863 inwoners.

1966 – Grachten

            In De Band deed burgemeester Lauwers een “gemeentelijke oproep” om de

            grachten te reinigen : “...onafgezien het feit dat ieder inwoner een gestencileerd

            schrijven heeft ontvangen, menen wij het nuttig, de inhoud ervan nogmaals in

            herinnering te brengen. De inhoud was als volgt :

            Langs deze weg houden wij eraan nogmaals een oproep te doen op alle

            eigenaars, huurders of vruchtgebruikers, om de grachten gelegen langsheen

            hun gronden te reinigen.

            Gezien er weer veel geklaagd wordt over de gebrekkige onderhoud der grachten,

            die door de boordeigenaars zelf dienen te worden gereinigd, durven wij nogmaals

            doch met de meeste nadruk vragen om zohaast mogelijk en in ieder geval voor

            1 december tot deze noodzakelijke reiniging over te gaan.

            Wacht niet tot uw buurman begint, doch begin ermee zodra U enkele uurtjes

            tijd hebt, of nog beter, spreek met uw gebuur af, om samen te reinigen.

            Doe het vrijwillig en ongedwongen, het is in eenieders belang.” 

1966 – Januari : “Onze dorpsgenoot Albert De Prins-Verschuren (foto) werd bij een aanrijding

            te Kapelle-op-den-Bos verwond aan de rechterhand en werd in het Burgerlijk

            Gasthuis te Willebroek verpleegd waarna hij huiswaarts kon.

            Zijn metgezel was er slechter aan toe : verschillende breuken waren zijn deel.

            Frans Albert De Prins was een zoon van burgemeester De Prins. Hij was te Leest

            geboren op 8 mei 1932 en overleed er na een ongeval op 7 januari 1991.

            ‘Beire van Piër Prins’ was toen weduwnaar van Melanie Verschuren, erelid van

            V.V.Leest en lid van de duivenbonden ‘De Snelle Vlucht’ en ‘De Luchtreiziger’.

            Uit zijn gedachtenisprentje :

            “…Vader, plots en onverwachts is het gekomen, dat God u in zijn hemelhuis heeft

            opgenomen. Nog maar enkele maanden zijn voorbij dat we stonden bij het

            graf van moeder aan uw zij. Grenzeloos groot was ons verdriet omdat moeder

            ons zo plots verliet. Pas uitgestorven zijn de kerst- en nieuwjaarsvensen,

            traditiegetrouw elkaar een vreugdejaar toewensen, maar gij vader zat met de

            handen in het haar, want in gedachten waart gij steeds bij haar

            en niemand die het echt begreep, uw diepe ellende en uw droeve leed.

            Gewillig en dienstvaardig wilde ge voor ieder zijn, waarom dan toch…op dit

            moment die trein, ge was zwak, doch we waren allemaal met u toch zo begaan,

            maar nu voor altijd zal uw stoel in huis daar ledig staan.

            Va, we zullen u missen, we voelen ons toch zo klein, waarom toch, mochten we

            samen nog niet wat gelukkig zijn. Ook op de nieuwe sporthal waart ge toch zo fier,

            ge werkte er met zoveel enthousiasme en vol plezier.

            Maar nu kunt ge rusten, in een veilige thuis, ge zijt weer bij moeder, wij dragen ons

            kruis…”   

            Tussen de vrachtwagen bestuurd door Marcel Diddens en de personenwagen

            van Chatt.Mohamed kwam het tot een aanrijding. De gezel van laatstgenoemde

            werd licht gewond aan het hoofd.

            De personenwagen van Romain Minnoey uit Mechelen kwam in botsing met

            deze van onze dorpsgenoot Joannes Apers. Het ongeval gebeurde in de

            Befferstraat.

            Tijdens het stormweer dat de laatste tijd woedde, werd onze dorpsgenoot Jozef

            Scheers met zijn bromfiets ter hoogte van Proctor and Gamble, tegen een

            stilstaande wagen geslingerd.

            Zwaar gekwetst werd hij naar het Stedelijk Gasthuis van Mechelen

            overgebracht.

            Tijdens het spel op het terrein van het patronaat deed Harry Cauwenbergh (foto)

            uit de Dorpstraat een val, waarbij hij zich vrij erg bezeerde op het neusbeen en

            aan het oog.

            Aan de Hoge Weg te Battel kwam het tot een aanrijding tussen de wagens van

            Maria Croes uit Leest en J. Govaerts uit O.L.V.Waver. Zonder veel erg.”

            (DB,januari ’66)

Foto’s :

-Albert ‘Beire van Piër Prins’ De Prins.

-Harry Cauwenbergh in ’61 met zijn Pl. Communie.

04-04-2012 om 09:14 geschreven door Marcel Van Hoof

1965 – 6 september : Milac-Avond 

            “Een avond van LACHEN-MYSTERIE en SENSATIE.

            Met Gisela het geniale geheugenwonder...en Dr Gilbertino.”  

1965 – 8 september : Fatale afloop

            Een smartelijk ongeval deed zich voor op het O.L.Vrouw kerkhof te Mechelen.

            Een klein meisje werd door een kamion, die toebehoorde aan een Mechelse

            brouwerij en bestuurd werd door Leestenaar L. De Schoenmaker, gegrepen.

            Ze liep naast haar zustertje, werd weggesleurd en was op slag dood.

1965 – 9 oktober : Dansfeest K.F. St.-Cecilia

            In het gelijknamig lokaal in de Dorpstraat met het orkest van Ray Debrae en zijn

            Romancers.          

1965 – 12 oktober : Feest Leestse Gepensioneerden

            Op het menu stond :  soep, aardappelen met erwtjes en wortelen, varkensgebraad,

            kip met sla en dessert.

“…de gepensioneerden lieten het niet aan ’t harte komen, een bewijs daarvan de lekkere spijzen, om maar enkele te noemen : soep, aardappelen met erwtjes en wortelen en varkensgebraad…gedaan…neen…kieken met salaad en mayonaise…stop…bijna…nog een goed gebakske, en alles was gebakken. En dat ze van hun stand houden werd eens tem eer bewezen want er waren ‘garcons’ ofte ‘opdieners’, dus heren met de serviette. Daarom is het ook tegengesproken dat die mannen 50 jaar achteruit staan !! Neen, ’t is geen schoentje dat aangeboden wordt, maar loutere en zuivere waarheid.

Voor wanneer een volgend samenzijn ? Ligt zover nooit af, want volgende maand zijn ze allen terug rond de koffietafel. Doe zo voort, smeed de banden maar sterker en sterker aan elkaar.”

(De Band) 

1965 – 29 oktober : Vergiftiging reisduiven

            Victor Verschuren (°Leest 5/5/1930) had zoals naar gewoonte op vrijdag

            ’s morgens zijn reisduiven laten uitvliegen en alles normaal maar toen hij

            rond 17 uur zijn duiven wilde gaan voeren stelde hij tot zijn grote verbazing

            vast dat er 13 dood op het hok lagen. Hun bek wijdopen en hun poten stijf

            bijeen geklemd, waarschijnlijk van de pijn. Alles wees op vergiftiging.

            Nadat hij een duif had opengesneden bemerkte hij in de krop groene tarwe.

            Toen hij dit vertelde aan Albert Van den Brande (Grote Heide 1) wist deze

            laatste te vertellen dat ook hij met dode duiven zat. Zijn zoon was dan

            gaan uitkijken welke landbouwer er onlangs tarwe gezaaid had.

            Dat was gebeurt, volgens de zoon, door de familie Geerts in de Oude Tisseltbaan

            en zij hadden bovenop het tarwezaad vergiftigde tarwe gestrooid.

            Landbouwster Maria Clementina Geerts (Oude Tisseltbaan) betwistte deze
            beschuldiging. Zij hadden geen tarwe gezaaid, wel rogge en op

            die rogge werd vergif gestrooid tegen de mussen maar duiven komen niet aan

            rogge beweerde ze, en deze tijd van het jaar wordt er zoveel gezaaid en door

            veel landbouwers gif gestrooid.

            Vergezeld van de boerin begaf de garde zich naar het roggeveld waar hij

            stalen nam die hij samen met twee duivenkadavers naar de Griffie van de

            Correctionele Rechtbank te Mechelen stuurde.

            Vic Verschuren beweerde een verlies geleden te hebben van 1000 frank per

            duif, zijnde in totaal 13.000 frank.

             (VVH)

            Victor ‘Vic’ Verschuren was te Leest geboren op 5 mei 1930 en hij overleed in het

            A.Z. Sint-Maarten te Mechelen op 24 januari 2003. 

            Vic was gehuwd met Ida Mertens die hem zes kinderen schonk :  Marc, Rudy, Sonja,

            Luc, Francis en Kurt.

            Vic was tijdens zijn leven kamionchauffeur, cafébaas (aan den Bareel op Leest Heide)

            en één van die vele Leestenaars die de zomer met zijn gezin doorbacht op camping

            Westende in de gelijknamige gemeente.   

            De andere protagonist Albert Van den Brande was geboren te Zemst op 9 december

            1918 en overleed eveneens in het Sint-Maarten op 24 december 2004. Hij was

            gehuwd met Louisa Buelens. Albert was oud-strijder en krijgsgevangene van

            1940-1945 en medestichter van KWB Leest.

            Maria ‘Tinne’ Clementina Geerts was te Leest geboren op 10 december 1914, zij

            overleed in het ‘Dodoenszoekenhuis’ te Mechelen op 11 augustus 2003.

Foto’s :

-Vic Verschuren.

-Vic met zijn gade Ida Mertens en hun vrienden Vic en Leonore Van Hoof-Mees op één van

hun vele gezamenlijke uitstappen.

-Duivenmelker Albert Van den Brande.

03-04-2012 om 14:45 geschreven door Marcel Van Hoof

1965 – Van 17 tot 26 augustus : Chiro Meisjes Bivak naar Mol-Sluis

1965 – September – De Band :

            Aanrijding : Op de steenweg naar Battel kwam het tot een aanrijding tussen

            de Mechelaar Jozef Buelens en onze dorpsgenoot Louis Lauwers,

            gemeenteraadslid. Enkel stoffelijke schade.

            Gewond : Tussen de personenwagen van Slachmuylders uit Leest en de

            wielrijder De Bondt Alfons uit Hombeek kwam het tot een botsing waarbij deze

            laatste kwetsuren opliep. 

1965 – September : Nieuws van de Gemeentelijke Jongensschool

            “Dit schooljaar hebben we kunnen starten met vier leerkrachten. De splitsing van de

            eerste-graadklas is een flinke verbetering, vooral voor de beginnertjes.

            Wat wordt vooral geleerd bij de aanvang ?

            -vestigen van de aandacht;

            -eerste kennismaking met het lezen;

            -het maken van letters;

            -inleiden in de wereld van de cijfers.

            De meeste kinderen ondervinden daarmee geen last, dank zij de kleuterschool.

            Verkeerd is het te menen, dat die kleintjes veel huiswerk zouden moeten. Die kinderen

            moeten nog veel tijd hebben om te spelen. We mogen er niet te vroeg grote mensen

            van maken. Ouders, ge doet er wel eens goed aan even de leerkracht van uw kind

            op te zoeken. Door Uw gesprek kunnen vaak een heleboel zaken beter verstaan

            worden. Uw kind gaat niet alleen naar school om te leren, maar ook om opgevoed te

            worden. Trouwens de school is ’t verlengde van thuis.

            Een gouden raad : spreek bijtijds met de leerkracht over uw kind en bespreek

            niet met uw kind zijn leerkracht.

            Tot slot : zijt u overtuigd dat elke leerkracht het beste wenst voor uw kind, en

            er ook zijn best voor doet ?

            Zo ja, weest gerust, dan is de plaatseljke school de beste voor uw kind.

                          Constant Huysmans.”      

Foto’s :

-Jan Teughels met een tweede studiejaar in 1979.

-Aloïs Hendrickx met zijn klas in ’79. Hij was een oom van Jan Teughels.    

03-04-2012 om 14:36 geschreven door Marcel Van Hoof

1965 – Juli : “In de Battelsebergen kwam onze Z.E.H. Pastoor met zijn wagen terecht

            tegen een aldaar staande paal. Hijzelf werd slechts licht gewond, erger was

            het met de wagen gesteld, die zeer zwaar gehavend was.”

            (De Band-augustus 1965)   

1965 – Juli – De Band :

            In de Hoogstraat te Mechelen kwam de fietser Frans Verschooten in aanrijding

            met een personenwagen. Louter stoffelijke schade.

            Een val

            Tijdens het uitvoeren van bouwwerken trapte Leopold Piessens door een

            Eternit-dak en viel van een 4-tal meter hoogte naar beneden.

            Gelukkig hield het slachtoffer er enkel een verstuiking van zijn pols aan over.

1965 – 4 juli : Gemeenteraad – Benoemingen

            Tijdens de gemeenteraad van maandag 4 juli ging de gemeenteraad over tot de

            benoeming in vast verband van een hoofdonderwijzer en een onderwijzer.

            Voor deze functies werden respectievelijk aangeduid :

            Hoofdonderwijzer : de heer Constant Huysmans uit de Kouter te Leest.

            Onderwijzer : de heer Jan Teughels uit de Blaasveldstraat.

            Zij werden benoemd met 9 stemmen of de volledige raad.

            Jan Teughels (foto) werd te Leest geboren op 10 juni 1944. Hij haalde zijn 
            onderwijzersdiploma aan de Vrije Normaalschool te Mechelen.

            Na zijn legerdienst werd hij te Leest vast benoemd op 1 september 1965, dit nadat

            hij dienst had gedaan als waarnemend onderwijzer te Mechelen (godsdienstleer),

            Hombeek (6^de jaar) en Londerzeel (3^de jaar).

            Vanaf ’65 tot ’82 zou hij zich zeven jaar onafgebroken ontfermen over het 1^ste jaar

            (brugklas tussen kleuter- en lager onderwijs) om nadien jarenlang het 2^de jaar over te

            nemen.

1965 – 11 juli : Gemeentelijk Onderwijs

            “De gemeentelijke jongensschool heeft ook dit jaar deelgenomen met de

            leerlingen van het 6^de leerjaar aan het kantonnaal examen te Mechelen op

            15, 16 en 17 juni, tot het bekomen van een diploma EINDE LAGERE STUDIEN.

            Al de deelnemers behaalden, zoals vorige jaren, het diploma.

            Een mooi resultaat.

            Op zondag 11 juli werden deze diploma’s in een officieel kader plechtig

            overhandigd ten gemeentehuize.

            Hierop waren benevens de betrokken leerlingen, ook hun ouders uitgenodigd.

            Het gemeentebestuur was aanwezig, evenals de kantonnale opziener.

            De heer Burgemeester wenste de leerlingen geluk met hun resultaat en

            overhandigde de diploma’s.

            De kantonnale rijksinspecteur benadrukte de kwaliteit van het onderwijs in de

            jongensschool.

            De gediplomeerden ontvingen vanwege het gemeentebestuur elk een

            woordenboek.

            Hierop volgde de heildronk.

            De heer onderpastoor feliciteerde in naam van de parochiale geestelijkheid

            en de heer Huysmans bedankte in naam van de ouders en in naam van de school.

1965 – Van 21 tot 31 juli : Chiro-Bivak naar Daverdisse (provincie Luxemburg).

            Het afscheid van Leest bij het vertrek werd voorafgegaan door een mars  door

            het dorp met roffelende trommels en trompetgeschal.

1965 – 25 juli : Autobusreis

            Op zondag 25 juli vertrokken een hoop Leestenaars met een autobus naar

             Daverdisse. Bedoeling : bezoek aan hun jongens die daar gelegerd waren

            op bivak met de Chiro.

1965 – Augustus – De Band :         

            Frans Van den Branden uit Leest kwam met zijn bromfiets in botsing met een

            vrachtauto bestuurd door Frans Leenders uit St Gillis. De aanrijding gebeurde

            op de Overheide te Mechelen. Eerstgenoemde liep verwondingen op.

            Aan de Brusselpoort kwam Bernard Vermeulen van Leest met zijn autobus

            in botsing met een personenwagen en op de Kerkhoflei botste Lodewijk De

            Decker met zijn wagen op een andere.

            Oproep voor Burundi

            Op initiatief van de plaatselijke Chiro werd een oproep gedaan tot het verzamelen

            van te klein geworden Chiro hemden, dassen, broeken, enz.

            Deze zouden in dank aanvaard worden ten voordele van de Chiro-jongens van

            Burundi.

            ’t Is een wekroep van onze dorpsgenoot pater Selleslagh.

            Een aanrijding deed zich voor aan de Brusselpoort te Mechelen tussen M.

            Diddens uit Leest en Maria Menger uit Welkenraedt. Gelukkig slechts stoffelijke

            schade.

            Tussen de personenwagens van L. Janssens uit Leest en een bromfietser uit

            Ramsdonk kwam het ook tot een botsing. Deze laatste evenals zijn duozitter

            werden gewond.

            M. Willems per auto op weg naar een voetbalmatch te Humbeek kwam op een

            stilstaande foorwagen terecht te Nieuwenrode. De bestuurder Willems was op

            slag dood. Zijn twee inzittinden werden licht gewond naar een kliniek te

            Vilvoorde overgebracht.

1965 – 9 augustus : Klacht wegens beschadiging veldvruchten door loslopend vee

            Landbouwer Frans Peeters, Hoogstraat 165 Tisselt, diende klacht in wegens

            schade aan zijn bietenveld, gelegen te Leest nabij de grensscheiding met Kapelle

            o/d Bos. Een jonge stier, een koe en een groot rund, vee van Felix Van der

            Hasselt uit Kapelle op/den Bos, waren ontsnapt uit diens weide en hadden

            zich tegoed gedaan aan de bieten.

            (VVH)  

1965 – 11 augustus : Overlijden van drukker Robert Lafosse (foto).

            Robert Lafosse was te Antwerpen geboren op 3 april 1909. Hij was oorlogsinvalide

            en gehuwd met ‘Juffrouw’ Maria ‘Miet’ De Boeck. Deze laatste gaf les in de

            meisjesschool van 1927 tot aan haar pensioen in 1964.

            “…vele jaren heeft Robert aan zijn drukpers gestaan te Leest. Veel

            vreugdeaankondigingen, maar ook veel rouwberichten kwamen van zijn pers.

            Zo is elk mensenleven : een aaneenschakeling van vreugde en rouw, van een lach

            en een traan. Robert heeft dat zelf ondervonden in zijn leven. Hij droeg in zich de

            droevige gevolgen van oorlogsellenden. Maar die invaliditeit wist hij te overdrukken

            door werklust, door optimisme en levensmoed.”

            (passage uit zijn gedachtenisprentje)

            ‘Het Goede Zaad’, het zogenaamde ‘Parochieblad’ was een uitgave van het Antwerpse

            ‘Studiecentrum’ en werd gedrukt door ‘De Vlijt’ te Antwerpen. De eigen

            parochiebladzijde werd door Robert Lafosse gedrukt.

Foto’s :

-Jan Teughels op reis met zijn gezin in  1979 : Noël, Johan en echtgenote Erna.

-Drukker Robert Lofosse.

03-04-2012 om 00:00 geschreven door Marcel Van Hoof

1965 – 15, 16 en 17 juni : Kantonnaal examen te Mechelen

            Zoals de voorgaande jaren nam ook dit jaar de gemeentelijke jongensschool van

            Leest met haar leerlingen van het 6^de leerjaar deel aan het kantonnaal examen te

            Mechelen tot het bekomen van het diploma EINDE LAGERE STUDIEN.

            Alle Leestse deelnemers behaalden het diploma. 

1965 – 26 juni : Maaltijd voor muzikanten St.-Cecilia

            Lokaalhoudster weduwe Huybrechts bood een maaltijd aan voor de muzikanten

            en bestuursleden van de Koninklijke Fanfare St.-Cecilia. Ook hun echtgenoten

            waren van de partij.

1965 – 30 juni : Man dood in bed

            De garde werd door Louis Slachmuylders (Kapellebaan 9) verwittigd dat

            zijn buur Victor Blommaert (Kapellebaan 5) sinds 29 juni niet meer op zijn

            werk verschenen was, dat zijn huis volledig afgesloten was en dat de man

            vermoedelijk ziek te bed lag.

            Toen Victor Van Hoof ter plaatse kwam vond hij een volledig afgesloten

            woning. De vensterluiken waren gesloten en de huissleutel stak langs de

            binnenzijde op het slot. Toen hij op zijn herhaald aankloppen geen reactie

            kreeg heeft hij een kleine ruit stukgeslagen en is langs daar binnengeraakt.

            Uiteindelijk trof hij de levenloze man ruggeling op zijn bed aan, duidelijk

            overleden. Dat werd later door de bijgeroepen geneesheer Gamin bevestigd.

            Alles wees op een natuurlijke dood.

            Victor Blommaert was een ongehuwde schrijnwerker, in Hombeek geboren

            op 21/12/1904.

            (VVH)  

1965 – Juli : “Te Hombeek kwam Paul Van Nuffel  (foto) uit Leest, door een onbekende

            oorzaak tegen een huisgevel terecht. Resultaat : beschadiging aan de

            huisgevel en aanzienlijke schade aan zijn wagen.

            Gelukkig geen gekwetsten bij chauffeur en mede-inzittenden.”

            (De Band, augustus 1965)

            Paul ‘Polle’ Van Nuffel was afkomstig van Hombeek en woonde een tijdlang

            op de Heide. De Polle was ijzersterk, reeds op zeer jonge leeftijd kon hij

            kepernagels plooien en toen hij op een Willebroekse kermis inging op de

            uitdager van een ‘bokskraam’ kreeg hij daar een contract aangeboden als

            worstelaar.

            Zijn zus Victoire was mogelijk nog straffer : ze trainde op de wielerbaan van

            Walem met o.a. Rik Van Steenbergen, werd verschillende keren Kampioene

            van  België wielrennen en ze fietste zich in de geschiedenis door in 1958 het eerste

            echte Europese Kampioenschap te winnen.

            Paul woont thans in Blaasveld, Victoire houdt een café open in Zeebrugge.

Foto’s :

-Paul Van Nuffel.

-Victoire Van Nuffel.

02-04-2012 om 08:27 geschreven door Marcel Van Hoof

1965 – April – De Band :

            In de Gracht

            Tijdens een nacht kwam de genaamde Gustaaf De Schoenmaeker uit Leest met

            zijn auto in de gracht terecht en sloeg omzeggens om. Gelukkig voor hem kwam

            hij er totaal ongedeerd van af, zelfs de wagen was omzeggens niet beschadigd.

            Verkeersongeval

            Een aanrijding had plaats tussen de vrachtwagen bestuurd door Raymond

            Vermeulen en de personenwagen van Frans Meulemans uit Zemst.

            Deze aanrijding vond plaats aan de Brusselpoort.

            Breuk

            Na het bezoek aan een voetbalveld op weg naar huis moest de wagen van de

            genaamde Philips uit Hombeek plots remmen. Het gevolg was dat zijn

            schoonvader August Nuytkens van Leest met geweld tegen het voorste van de

            wagen terecht kwam en een neusbeenbreuk opliep.

            Hij diende overgebracht naar een kliniek waar hij voor verdere verpleging

            moest blijven.

1965 – 4 april : Chiro-Avond met “Top-Film”.

1965 – 11 april : Kunstconcert van de Kon.Fanfare St.-Cecilia

            Dezelfde dag overhandigde muziekleider Rik De Bruyn, na 27 jaar dienst,

            zijn dirigeerstok aan zijn opvolger Theo Fierens.

            (GvM,12/10/79)

1965 – Mei – De Band :

            Begin van brand : Aan de Oude Tisseltbaan ontstond brand bij Corneel Van

            Alsenoy, doch door het optreden van de geburen werd deze spoedig geblust en

            beperkte zich alles tot lichte schade.

            Ongeval : De zoon van de gemeentesecretaris, Paul Bradt werd door een auto

            aangereden en ernstig gekwetst aan de arm waarvoor hij dringend doktershulp

            nodig had.

1965 – 7 mei : Feestelijk eetmaal Gepensioneerden

            Een honderdtal gepensioneerden waren komen opdagen in het Parochiehuis.

            De spijzen waren geprepareerd in het Volksbelang  te Mechelen en gebracht

            door de uitbater Jos Verlinden. Dat verliep niet zonder slag of stoot.

            Op de Battelsesteenweg moest de man plots remmen en kreeg kokende soep

            over zich heen. Vooraleer de dokter te raadplegen slaagde hij er in zijn waren

            tijdig af te leveren.

            Tafelredenaar was dhr De Keyzer die handelde over pensioenrechten.

1965 – 7 mei : Vrachtwagen reed electriciteitspaal aan.

            Een Daf-vrachtwagen, bestuurd door een man uit Werchter, geladen met

            melkstopen, kwam in de Vinkstraat in de gracht terecht nadat hij tegen een

            electriciteitspaal was terecht gekomen.

            Enkel materiële schade.

            (VVH)

1965 – Donderdag 27 mei : Jaarlijkse Chiro-Meivaart

            Ging door in de Groentenhalle te Mechelen.

            Na een mis was het hoogtepunt een startspel dat gespeeld werd in het centrum van

            Mechelen.

            De Leestse knapen en burchtknapen gingen met een speciale bus, de kerels per

            fiets.

1965 – 28 mei : Speciale Avond ten voordele van de missie van pater De Laet.

            Op initiatief van de chirogroepen (meisjes en jongens)  werd deze avond ingericht

            ten voordele van de missie van pater De Laet wiens vertrek op 12 juni gepland

            was. 

            Wegens het doorslechte weer was de opkomst eerder mager.

            Pater De Laet vertoonde beelden uit de brousse en een film over de nieuwe

            kerk. Tot slot werd overgegaan tot de trekking van de reuzetombola.

1965 – Zaterdag 29 mei : Bedevaart Scherpenheuvel

            Vertrek van een 45-tal bedevaarders van Leest naar Scherpenheuvel.

            De weermaker was op post : niet te warm, niet te koud en droog.

1965 – Juni – De Band :

            Begin juni deed zich een aanrijding voor in de Pennemeesterstraat

            Mechelen, tussen het gespan van Jan Verbergt en de personenwagen van

            Theofiel Fierens, beiden uit Leest.

            Aanrijdingen :

            a) Op de steenweg op Battel een aanrijding tussen de personenwagen van Petrus

             Van Asch uit Leest en deze van Pieter Van Hoof uit Mechelen. Stoffelijke schade.

            b) Tussen de wagens van Jozef Coeckelberg uit Leest en Michel Van Dun uit

            Turnhout, ditmaal op de Plaisancebrug.

            c) Op de Van Benedenlaan kwam het tot een aanrijding tussen de personenwagen

            van Paul De Laet uit Leest en Jan Fransen uit Mechelen.

            Onderste Boven

            Iemand die van geluk mag spreken is wel onze dorpsgenoot Herman Van de Poel,

            doch ook Maria Campion.

            Inderdaad, eerstgenoemde reed met zijn wagen langs de Juniorslaan toen hij in

            de bocht plotseling begon te glijden, met het gevolg dat door het verlaten van de

            baan hij over kop sloeg en met de wielen naar omhoog bleef liggen.

            Gelukkig bleef de voerder ongedeerd.

            De tweede voornoemde kon nog juist wegspringen, deed echter een val en liep

            toch geen noemenswaardige letsels op. Jan Van Rompaey, haar kleinzoon
            die naast haar op de dorpel zat, bleef ongedeerd. 
            Jan Van Rompaey vertelde in 2012 : 'ik zat toen samen met mijn grootmoeder
            Maria Campion op de dorpel aan de voordeur. De auto, die op zijn dak lag, vloog
            nog 100 meter verder voorbij haar huis, terwijl de ruiten kapotsprongen.
            Ik liep direct naar het café van Pierke Van den Eede om via telefoon aldaar de
            hulpdiensten te verwittigen. Toen ik terugkeerde naar de plaats van het ongeluk
            bleek Van de Poel niet gekwetst te zijn.

            Bliksem en Onweder

            Tijdens een onweer werd een koe door de bliksem getroffen en gedood.

            Het dier behoorde toe aan de heer Van Beersel uit de Hertstraat.

            Ook een brand van een hooimijt was het gevolg van een hevig onweder te

            Leest. Eigenaar was Van Aken.

            Ook bij de heer Huysmans uit de Kouter werd er heel wat schade toegebracht.

            Gans de omgeving had het fel te verduren.

            Gestolen

            Fr. Van den Brande had op de Wollemarkt zijn fiets onbewaakt laten staan.

            Een nieuwsgierige deed hem van eigenaar veranderen.

            Auto Teruggevonden

            De auto toebehorende aan G. Schoenmakers uit Leest en die door onbekenden

            werd weggenomen van zijn parkeerplaats, werd gelukkig teruggevonden.

1965 – 7 juni : Fietsdiefstal

            Aan café-zaal Huybrechts in het Dorp werd rond 22 uur de fiets gestolen van

            Constant Coppens uit kapelle o/d Bos.

            De fiets had een waarde van 3.000 frank.

            (VVH)

1965- 8 juni : Erge Val

            “De genaamde Jozef Van Hoof wonende te Battel, deed op dinsdag 8/6/65 ter

            hoogte van de zusterschool, een zeer erge val tengevolge van een

            fietsstuurbreuk. Hij werd ter hulp gesneld door L. Croes en overgebracht naar

            een geneesheer die hem verder deed overbrengen naar een kliniek.”

            (De Band,1965)

1965 – 11 juni : Mond- en Klauwzeer

“Gemeente Leest. Mond- en Klauwzeer.

Uitvoering van het K.B. van 20.9.1960, 13.2.1961 en 17.12.1963.

De burgemeester brengt ter kennis van het publiek :

1. De eigenaars of houders van runddieren zijn verplicht hun veebeslag te doen inenten tegen mond- en klauwzeer ten laatste op 30/4/1965.

2. De eigenaars of houders van runddieren doen hun veebeslag inenten op hun kosten, door een aangenomen Doctor in de diergeneeskunde naar hun keus.
3. Zijn vrijgesteld van de inenting :

a) de kalveren van minder dan drie maand oud op 1.2.1965

b) de runddieren die sedert minder dan tien maand ingeënt werden.

4. De niet ingeënte of sedert meer dan 10 maand ingeënte dieren, die op het grondgebied van de gemeente binnen gebracht worden, moeten binnen de vijftien dagen na hun aankomst ingeënt worden.

5. Elke inenting tegen mond- en klauwzeer moet op de individuele identificatiekaart (schetskaart) ingeschreven en voor echt bevestigd wozrden door de aangenomen doctor in de dierengeneeskunde die de inenting uitgevoerd heeft.

6. De dieren die zich op de weide bevinden, geherbergd of verzorgd worden op het grondgebied van de gemeente, maar waarvan de eigenaar dit grondgebied niet bewoont, moeten ingeënt worden.

De eigenaar en de houder zijn hoofdzakelijk verantwoordelijk voor de uitvoering van de maatregelen.
Deze inentingscampagne is buitengewoon belangrijk, gezien de afslachting op bevel in de haarden van Mond- en Klauwzeer binnen afzienbare tijd in werking treedt.

De vergoeding door de staat betaald voor op bevel afgeslachte dieren zal met 25 tot 50 procent verminderd worden in de gevallen waar de veehouders hun verplichtingen inzake voorbehoedende inenting niet naleefden.

       Leest, de 1 februari 1965, de burgemeester. E. Verschueren.

Voor eensluidend afschrift.

Leest, de 11 juni 1965. De Burgemeester”

02-04-2012 om 00:00 geschreven door Marcel Van Hoof

Foto :

Frans De Decker.

1965 – 7 maart : Toneel met Rust Roest

            “Op zondag 7 maart l.l. trad de toneelafdeling na een lange rustperiode terug

            voor het voetlicht en ditmaal met een welgekozen stuk “PATSY”, een blijspel

            in drie bedrijven.

            Of het familieproblemen waren hebben de zeer talrijk opgekomenen zelf kunnen

            meemaken.

            Inderdaad er was een talrijk publiek opgekomen, temeer dat velen die toch

            in het dorp waren ter gelegenheid van de inhuldiging van de nieuwe

            burgemeester,het maar de moeite vonden die dag met een welgeslaagde en

            genietvolle toneelavond te kunnen besluiten.

            Op een paar gekenden na waren het nieuwe elementen die opgenomen waren

            in de groep, en het moet gezegd dat het een best geheel was. (...)

            Indien iets mag gevraagd worden is, dat het voorzeggen van de tekst op

            minder luide wijze zou gebeuren, want dat werkt storend op dezen die in de

            zaal zitten, en wellicht ook op de ...acteurs.”

            (De Band, mei 1965) 

1965 – 11 maart : Diefstal damesfiets

            Aan café “De Statie”, Juniorslaan 68, werd de fiets gestolen van Hendrik Karel

            Leemans (°Leest 7/12/1917), wonende Hoogstraat 146 Tisselt.

            Het betrof de fiets van zijn echtgenote, van het merk Julia en met een waarde

            van 2.450 frank.

            Toen Leemans ’s anderendaags ’s morgens zijn vuilnis buitendroeg vond hij

            tot zijn grote verwondering de fiets terug aan de voordeur.

            (VVH) 

1965 – Dinsdag 30 maart : Begrafenis van Frans De Decker. (foto)

            Hij was oud-gemeenteraadslid, voorzitter van de Oudstrijdersbond en erelid

            van de Kon. Fanfare St.-Cecilia.

            Frans De Decker woonde in de Blaasveldstraat.

            Fanfaresecretaris Antoon Lauwens schreef het volgende in zijn afscheidsrede :

“Beste vriend Frans, achtbare familieleden, vrienden van de overledene,

Voor de tweede maal in minder dan een week tijd werd onze Koninklijke fanfare pijnlijk getroffen en in een zware rouw gedompeld. (noot : enkele dagen voordien was Cyriel Van den Bergh begraven)  Wie onder ons had kunnen vermoeden dat wij vandaag hier zouden  verenigd staan bij het open graf van één van de trouwste leden van onze vereniging terwijl de natuur rondom ons een worsteling is van de naderende lente en het nieuwe leven om zich te onttrekken aan de dodende greep van een lange, barre winter.

Zoveel zwaarder treft ons daarom deze slag. Wij kunnen echter niets anders dan ons eerbiedig, doch diep ontroerd buigen voor de wil van de Meester die beschikt over leven en dood.

Beste vriend Frans, met deze lente zou er ook in uw leven een nieuwe periode zijn aangebroken, waarin U zich als gemeenteraadslid volledig ten dienste zoudt stellen van uw medeburgers. Als lid van de Commissie van Openbare Onderstand hebt ge U gebogen over de noden van de minstbegoeden onder uw medeburgers die steeds in U een bekwame en vurige beschermer en verdediger hebben gevonden. Talrijk zijn inderdaad degenen die U hun zorgen en kommer hebben toevertrouwd. Met volle toewijding en hardnekkigheid, met zin voor rechtvaardigheid en objectiviteit, en vooral met de U kenmerkende  liefde voor de gewone man hebt gij ze willen helpen in alle omstandigheden.

De Koninklijke Fanfare Sint-Cecilia verliest in U een groot en wijze voorman. Wij danken U voor alles wat Gij voor ons hebt gedaan en zullen U in onze gebeden niet vergeten.

Duurbare familie, namens de Kon. Fanfare drukken we onze innige christelijke deelneming uit. Vriend Frans, wij zeggen U geen vaarwel, maar tot weerziens in het hemels paradijs.

Uw aandenken zal bewaard blijven in ons hart en gebed.

De Heer is tot U gekomen. ‘In Hem hebt ge de eeuwige rust gevonden’.”

01-04-2012 om 18:31 geschreven door Marcel Van Hoof

1965 – Dat jaar nam Theo Fierens de dirigeerstok van de fanfare St.-Cecilia over van

            Rik De Bruyn.

            Burgemeester  Lauwers sprak volgende afscheidsrede uit voor de ontslagnemende

            dirigent :

“Mevrouw, Mijnheren, Leden-Sympathisanten,

Ik meen als burgemeester onzer gemeente en bestuurslid van de Kon. Fanfare St.-Cecilia hier vandaag een dubbele taak te vervullen hebben : vooreerst wil ik in naam van het gemeentebestuur hulde brengen aan onze vriend Rik De Bruyn ter gelegenheid van zijn afscheid als dirigent van de fanfare. Zoals men van Hendrik Conscience schrijft dat hij het Vlaamse volk leerde lezen zo mag van Rik De Bruyn gezegd dat sinds hij de leiding van het muziekkorps op zich nam, men de volksmuziek hier op onze gemeente is beginnen waarderen. Was het niet hij die er op aandrong de fanfare te doen deelnemen aan muziekwedstrijden en alzo het cultureel leven een nieuw tijdperk inluidde.

Overtalrijk zijn de mooie resultaten die hij met zijn korps in het omliggende en zelfs in ver afgelegen streken  van het Vlaamse land wist te behalen, daarom breng ik hulde en wens u in naam van het gemeentebestuur hartelijk proficiat.

Ook in naam van het bestuur wens ik onze vriend Rik De Bruyn te danken bij zijn afscheid als muziekbestuurder. Gedurende meer dan 35 jaar heeft hij zich ten dienste van de jeugd gesteld om hen muziek aan te leren, was als het ware hun tweede vader, wees hij hen in hun jeugd op zedelijk en christelijk gebied de weg, en velen van zijn leerlingen hebben hun levenswijze aan hem te danken.

Meer dan 25 jaar heeft hij als dirigent voor onze fanfare bloei en vooruitgang weten te bewerkstelligen. Ons ledenaantal doen aangroeien en in onze rangen een geest geschapen waar orde en tucht, gepaard aan broederlijkheid en samenhorigheid hoogtij vierden.

Reeds enkele jaren terug had hij de mening te kennen gegeven uit te zien naar een nieuw dirigent omdat hij de last van de jaren begon te voelen maar gezien we over geen enkele kracht beschikten die de volle rijpheid van de jeugd bereikt had, heeft hij in overleg en samenwerking van het bestuur geoordeeld te wachten.

Na herhaaldelijk aandringen hebben we dan toch zijn wens ingewilligd, omdat we oordeelden dat we hiermee zijn gezondheid dienden, en hij ons tezelfder tijd als muzikant en onderchef  nog zeer grote diensten kan bewijzen.

Het bestuur is op de ingeslagen weg voortgegaan, een muziekbestuurder uit zijn eigen rangen te kiezen.

Nadat de heer Theo Fierens ongeveer een tiental jaren gedeeltelijk als muzikant tussen ons allen heeft gestaan en na evenveel jaren mensenkennis te hebben opgedaan, gepaard gaande met een vakmanschap, waar hij reeds vroeger blijk van gaf, mogen we besluiten dat het leiderschap van ons muziekkorps  opnieuw in goede handen berust.

Ik wil hier vandaag geen afscheid nemen zonder een warme oproep tot de muzikanten te doen, gij allen die deel uitmaakt van de enige muziekmaatschappij uit onze gemeente die nog telt. Wat zou een processie en andere openbare plechtigheden aan waarde nog hebben zonder uwe medewerking. Blijft trouw aan wat uw aller ideaal moet zijn, de kunst te dienen en de volksmuziek te bevorderen.

Blijf trouw aan de vlag van St.-Cecilia achter wiens vaandel ge reeds zovele vreugdevolle dagen hebt gekend.

Moge deze woorden bij u allen ingang vinden, dan zullen we kunnen blijven juichen Sint-Cecilia hoger op. Ik dank u.

Mag ik dan de heer Rik De Bruyn verzoeken deze paar geschenken door het bestuur als blijken van sympathie en genegenheid aangeboden te willen aanvaarden.”

Foto’s : drie keer Rik De Bruyn.

-Als 39-jarige..

-Met zijn dirigeerstok.

-De houtsnijder aan zijn werkbank.

01-04-2012 om 18:20 geschreven door Marcel Van Hoof

1965 – GEMEENTEBESTUUR 1965 1970

Huidig College van burgemeester en schepenen.

-Lauwers Frans August – Juniorslaan 33, tel. 015/714.18 -  burgemeester.

-Van den Heuvel Henri – Hertstraat 2 - eerste schepen.

-De Prins Ferdinand - Dorpplaats 6 - tweede schepen.

Raadsleden.

-De Prins Frans – Kleine Heidestraat 9, tel. 015/712.36.

-De Schouwer Alfons – Juniorslaan 29.

-Geens Felix – Juniorslaan 10.

-Verbruggen Alfons – Tisseltbaan 8, tel. 015/176.22.

-Verhasselt Raymond – Tiendeschuurstraat 25 – tel. 015/413.15.

-Vloeberghen Jozef – Scheerstraat 5.

            GEMEENTEDIENSTEN

Secretariaat: gemeentehuis tel. 015/115.38.

-Kantoren open van 9u. tot 12 u. (tegenwoordig en tot nader bericht alle werkdagen van 18 

  Tot 20u. behalve zaterdag en tweede dinsdag van de maand)

-Veldwachter Van Hoof Victor, Scheerstraat 7, tel. 015/115.38.

-Gemeentesecretaris : Bradt Egied, Kouter 5, tel.015/146.19.

            GEMEENTEBELASTINGEN

Alle inlichtingen omtrent de aard, de aangifte, de berekening en het bedrag van de aanslag kunnen bekomen worden op het gemeentesecretariaat.

Aard van de belastingen (1970) :

-opcentiemen onr. Voorheffing :                                                     1.000

-belastingen op honden                                                                        200

-belasting op inkomen natuurlijke personen                                       6%

-belasting op afhalen huisvuil                                                             150

-belasting op drijfkracht                                                                      200

-belasting op motorrijtuigen                                                                10%

-belasting op tewerkgesteld personeel                                            200

-belasting op leuren                                                                               15

-belasting op afleveren van identiteitspapieren                                 5

-belasting op akten van de burgerlijke stand                                    30

           BURGERLIJKE STAND – BEVOLKING – enz.

Wijziging van het beroep :

In vele omstandigheden is het van belang een bewijs te kunnen leveren van de uitgeoefende beroepen. Elke verandering van beroep dient aangegeven aan de dienst van de bevolking, die de identiteitskaart wijzigt. De vermelding van het juiste beroep in de bevolkingsregisters kan later van veel belang zijn bv. bij pensioenaanvragen.

Bevolkingsregister

Uittreksels uit het bevolkingsregister en uit het register van de burgerlijke stand kunnen bekomen worden, evenals een bewijs van woonplaats, opgave van de gezinssamenstelling, akten van geboorten, overlijden, huwelijk, enz. Bij aanvraag identiteitskaart en gebeurlijk trouwboekje meebrengen.

Legalisatie of wettiging van handtekening

Te bekomen bij de ambtenaar van burgerlijke stand (burgemeester). Identiteitskaart voorleggen.

Geboorteaangifte

Binnen de drie dagen na de bevalling moet de geboorteaangifte gedaan worden op het bureel van de burgerlijke stand van de gemeente waar de geboorte plaats heeft.

Huwelijken

De wet beveelt de afkondiging van het huwelijk gedurende tenminste 10 dagen voor de huwelijksdatum in de woonplaats der belanghebbenden. Voor het afleggen der huwelijksbelofte (ondertrouw) is het de belanghebbenden geraden zich een viertal weken vooraf aan te  bieden op het bureel van de burgerlijke stand van de gemeente waar het huwelijk zal voltrokken worden.

Volgende stukken :

1.      Voor elk der partijen : een uittreksel uit de geboorteakte.

2.      Een bewijs van woonplaats.

3.      Voor de aanstaande echtgenoot : een militiegetuigschrift (niet vereist ouder dan 45 jaar.

Aangifte van overlijden

Moet zo spoedig mogelijk gebeuren door de naaste verwanten. Bij deze aangifte dient de identiteitskaart van de overledene te worden voorgelegd, en in voorkomend geval ook zijn trouwboekje. Ook de identiteitskaart van de aangevers en het bewijs van de geneesheer die het overlijden heeft vastgesteld dient voorgelegd. Een schriftelijke toelating tot begraven wordt afgeleverd door de ambtenar van de burgerlijke stand.

Identiteitskaart

Wordt afgeleverd vanaf de ouderdom van 12 jaar. Zij moet vernieuwd worden :

1.      Bij elke wijziging in de burgerlijke stand.

2.      Bij verhuizing naar een gemeente met een ander taalregime.

3.      Bij beschadiging, onleesbaarheid of wanneer de foto niet meer gelijkend is.

4.      Wanneer bij verhuizing de kaart niet meer kan worden aangevuld.

Bij verlies van identiteitskaart dient men dit onmiddellijk op het gemeentesecretariaat te melden. Identiteitsbewijzen worden eveneens afgeleverd voor kinderen minder dan 12 jaar oud.

Pensioenen

De personen die rechten op een ouderdomspensioen kunnen doen gelden zullen zich liefst een jaar voor de pensioenleeftijd aanmelden.

Technische zaken

Bouwaanvragen :  Wie dient een bouwvergunning aan te vragen ?

Niemand mag bouwen, afbreken, herbouwen of verbouwen (instands- houdings- of onderhoudswerken uitgezonderd), ontbossen, het reliëf van de bodem aanmerkelijk wijzigen, een opslagplaats van ten minste tien gebruikte voertuigen aanleggen, bomen vellen welke begrepen zijn in een goedgekeurde verkaveling zonder voorafgaandelijk schriftelijke en uitdrukkelijke vergunning van het college van burgemeester en schepenen.

Ook alle verkavelingen van gronden : goedkeuring college evenals van de provinciale directie van Stedebouw en Ruimtelijke ordening.

Geboortetoelage

Wordt verleend vanaf het derde kind. De toelage bedraagt 300 f., voor het vierde kind 400 f., enz.

Officiële publicaties

De inwoners kunnen op het gemeentesecretariaat inzagen emen van het Staatsblad, het bestuursmemoriaal en andere officiële publicaties waarop het gemeentebestuur is geabonneerd. 

Weghalen van dierenlijken

De landbouwers worden eraan herinnerd dat het afhalen van dierenlijken verplicht dient te geschieden door het aangenomen vilbeluik. De dienst wordt hier verzekerd door de NV Lahaye uit Schoten. De afhaling is gratis.

Openbare onderstand

Voorzitter : -Polspoel Frans – Vinkstraat 5.

Leden : 

-Duysburgh Karel – Juniorslaan 56, tel. 015/714.77.

-Huyghe Jozef – Grote Heidestraat 19.

-Lauwens Antoon – Dorpstraat 40, tel. 015/114.79.

-Van den Brande Albert – Grote Heidestraat 1.

Secretaris : -Verbruggen Lodewijk – Kouter 64, tel. 015/414.41.

Ontvanger : -Hellemans Alfons – Dorpplaats 12, tel. 015/100.25.

De C.O.O. is een gemeentelijke openbare instelling die, meestal zelfstandig, soms in samenwerking met andere overheidsinstellingen de behoeftigheid en de nood van de inwoners van de gemeente wil bestrijden met de volgende middelen :

-gepast verlenen van geldelijke of materiële steun

-preventieve onderstand

-zo nodig plaatsen van kinderen en bejaarden in aangepaste inrichtingen

-financiële tussenkomst in dokters- en apothekers- of mutualiteits- en pensioenkosten.

-bijstand bij speciale ziekten.

Kinderwelzijn

Raadpleging voor zuigelingen door het nationaal werk voor kinderwelzijn – alle maanden in de vrije meisjesschool. Raadpleegt hiervoor de aan huis komende verpleegster – bezoekster.

Parochie

Pastoor Z.E.H. Lornoy – Mechelbaan 2, tel. 015/178.01. (kwam in 1966 naar Leest)

Onderpastoor : E.H. Van Dessel, Wolverbosstraat 3, Battel-Mechelen, tel.015/150.54.

Zondagmissen : 07u30 en 09u30.

Missen tijdens de week : 19u15 (tijdens de maanden juli-augustus om 7 u ’s morgens)

-voor de zieken en bejaarden wordt de H.Communie maandelijks thuisgebracht.

-parochieblad : brengt u elke week de misintenties en nieuws over het parochieleven.

-parochieraad : komt 2 maal per jaar samen onder leiding van Polfliet Emiel, Winkelstraat 24, tel. 015/453.75.

-kerkfabriek : voorzitter – Beullens Constant, Tiendeschuurstraat 25.

Secretaris : E.H. Pastoor.

Schatbewaarder : Van den Brande Frans, Tiendeschuurstraat 29.

Leden : Verbruggen Alfons, Tisseltbaan 8, Muysoms Frans, Bist 11 en Van Steenwinkel Modest Kouter 28.

01-04-2012 om 11:59 geschreven door Marcel Van Hoof

            Op 12 april 1983 publiceerde Gazet van Mechelen :

            Frans Lauwers : Het kon allemaal nog slechter.

“Zonder ooit politieke kleur te hebben bekend bestuurde Frans Lauwers 12 dynamische jaren ononderbroken als “Fanfareburgemeester” het landelijke Leest.

De burgemeesterssjerp erfde hij van zijn oom en de aanhang van de lokale Sint-Cecilia was er al die tijd voldoende sterk om CVP en SP samen in de oppositie te dringen.

Dat een gemeente als Leest besturen ook zonder politiek kan, bewees de nu 62-jarige Fans Lauwers door tijdens zijn ambtsperiode alle openbare wegenis, riolering en openbare verlichting grondig te vernieuwen.

-“Wij hadden daartoe de nodige financiële middelen zonder dat al te forse belastingen dienden te worden geheven”, zegt onze Leestse gastheer, terugdenkend aan die tijd.

Menselijkerwijze waren ook wij alles behalve tuk op het prijsgeven van onze autonomiteit. Wie was dat wel ?

-“Aanvankelijk geloofden we nog dat ons voorstel tot een samengaan met Leest, Hombeek en Heffen, met Hombeek als pilootgemeente, een kans op slagen had. De verrassing met de creatie van een grote entiteit met Mechelen was dus ook compleet.”

De verklaring voor die operatie dient volgens Frans Lauwers niet ver gezocht.

“Het was één doorgestoken kaart van de grote partijen en de Leestse Cecilianen waren op slag elke bestaansreden kwijt.”

Uiteindelijk had Frans Lauwers het allemaal nog veel slechter verwacht.

Vandaag blijft hij vooral waarderen dat de plaatselijke gemeentehuizen zijn open gebleven zodat in “zijn” geval te Leest de Leestenaren met hun problemen bij dezelfde mensen als vroeger terecht kunnen.

Positief vindt hij ook de regelmatige zitdagen van de Mechelse schepenen omdat het precies bij die gelegenheid is dat de échte noden ter sprake komen.

Investeringen

-“Leest heeft in een nog niet zo ver verleden enorme investeringen gedaan en aan de overname heeft Mechelen bijgevolg een goede zaak gedaan. Niettemin is sinds de fusie de belastingsdruk verhoogd, maar daar doe je nu niets meer aan.”

Minder gelukkig is Frans Lauwers bij de vaststelling dat te Leest sinds de fusie geen enkele sociale woning meer werd opgetrokken. Er is nochtans een wachtlijst kandidaten.

De gronden bestemd voor sociale woningbouw zijn reeds voor de fusie aangekocht en blijven beschikbaar.
Een andere teleurstelling is de langverwachte en de reeds sinds jaren administratief voorbereide verbindingsweg met Heffen.

“Nochtans gaat dit werk slechts over enkele miljoenen, een bedrag dat voor de stad Mechelen geen probleem kan zijn. Over dergelijke dingen praatten we te Leest nooit zo lang.

Tijdens de laatste gemeenteraadszitting voor de fusie werd het plan voor de bouw van een nieuw sportcentrum te Leest in al zijn facetten besproken.

Dat centrum zou er komen tussen de Winkelstraat en de Kouter maar over het gevolg dat het stadsbestuur aan die bedoelingen zal geven tast men in het duister.

“Nochtans, meent Frans Lauwers, als men ons plan uit de diepvries opdiept zijn alle problemen voor VV Leest van de baan.

Alle kans op sukses is niet helemaal verkeken want de Leestse vertegenwoordiging in het stadsbestuur is van dat alles op de hoogte. Wachten dus maar tot die de Leestse koe bij de Mechelse horens grijpt.”

Veldwachter Victor Van Hoof (foto) vertelde in 1987 n.a.v. zijn oppensioenstelling :

“ Als veldwachter heb ik met drie burgemeesters in de beste verstandhouding samengewerkt. Eerst Pieter De Prins, dan Emiel Verschueren en als laatste August Lauwers. Zonder aan de twee anderen iets te kort te doen, heb ik aan August Lauwers de beste herinneringen. Die viel niet alleen op door zijn werkkracht maar ook door zijn totale inzet, in dienst van de ganse Leestse bevolking ongeacht politieke kleur. Blek of Sus, iedereen was welkom bij hem.

Hij had de moed en de ambitie om van Leest een mooie gemeente te maken.

Met een minimum aan mogelijkheden heeft hij er het maximum uitgehaald.”  

Freddy Walschaers (foto) in “Toeters en Trompetten”, de periodiek van de K.Fanfare St.-Cecilia , december 1990 :

“...Gust werd lid van onze vereniging in 1946.

Hij huwde te Leest in 1948 met Jeanne Geerts (+3/4/1981).

In 1950 werd hij bestuurslid van de fanfare. Van begin 1951 tot 15/2/1965 nam hij de functie van secretaris waar.

In 1971 werd hij ondervoorzitter, tevens was hij feestleider vanaf 1972.

Op het laatst stond hij in voor de public-relations. Buiten de fanfare was hij burgemeester, later ere-burgemeester van onze gemeente. Hij was lid van het Boerenfront, van K.V.G. Zennevallei en van de Oudstrijders.

(...)

“...in mijn groei naar volwassenheid heb ik met Gust verschillende veldslagen uitgevochten. Met “den Burger” in die tijd in de clinch gaan, betekende discussiëren “tot je erbij neerviel”. Wilde je je doel bereiken, moest je met “gene zever” afkomen, maar wel met doorslaande argumenten. In die tijd repeteerden we nog in de garage van “den Do”. Ik moet zo ongeveer een 18 jaar geweest zijn. Toen hebben we eens tegen elkaar gediscussieerd van 22 tot 2 uur ’s morgens. Op het einde stonden we beiden zo te “haaszakken” dat we maar gestopt zijn. We hebben nog eens gedronken en zijn als vrienden naar huis gegaan.

Tegen “den Burger” discussiëren, dat was wat. Hij was zoveel ouder en wijzer dan ik.

Eens hij van wal gestoken was, volgde de spreekwoordelijke spraakwaterval. Je moest je werkelijk reppen om er iets tussen te krijgen. Hij wist zoveel en had het allemaal al meegemaakt. Hij kwam nooit met één argument op de proppen, maar met een ganse waslijst.

Als ervaren rat en als politieker verstond hij als geen ander de kunst om iemand schaakmat te zetten. Het schijnt dat hij als politieker ook “nen harde” was.

Veel later, na verschillende veldslagen, had ik eindelijk het truukje gevonden om bij hem gehoor te vinden en mijn argumenten naar voor te kunnen brengen. Eens het probleem gesteld, ging Gust gewoonlijk als een spurter van start. Dan bleef ik passief, en kwam niet tussen. Ik liet hem zijn betoog vieren tot hij stopte. Toen vroeg ik : “Burger heb je gedaan ?” Dan begon hij opnieuw, zo ne keer of drie, vier. Toen vroeg ik terug : “Burger heb je nu gedaan ?” Dan was het moment gekomen om mijn argumenten naar voren te brengen en dan luisterde hij ook.

Dat ondervond je later als je merkte dat je voorstellen in praktijk omgezet werden.

Met hem discussiëren en proberen stokken in de wielen te steken, was onbegonnen werk.

Het gevolg was, dat wij dikwijls de indruk gaven ruzie te maken. Niks was minder waar. Reeds vroeg had ik gesnapt dat Gust zijn ganse wezen in dienst stelde van de fanfare.

Hij beoordeelde elke situatie : is dit goed of slecht voor de fanfare ?

Was het goed, O.K., maar o wee als het slecht zou kunnen zijn.

Als hij bv. aanvoelde dat een dirigent het doel van de fanfare niet meer diende, maakte hij er korte metten mee. Bij de aanwerving van een vervanger zocht hij steeds naar de man die op dat ogenblik de meest geschikte was voor de fanfare.

Steeds was hij bereid zijn eigen vel te riskeren. Als er ergens een opstandje broedde in de rangen, zocht hij eerst de reden en de kern op. Eens hij die gevonden had, waren de zaken meestal snel rechtgetrokken.

Alhoewel Gust eigenlijk geen goed muzikant was, werd hij toch op zijn manier een muziekdeskundige. In de wereld van de koperblaasmuziek kende men hem van in Engeland tot in Duitsland, van in Nederland tot in Frankrijk, ja zelfs van in Noorwegen en Zwitserland tot in Amerika en Canada.

Hij was zo een beetje Guy Thijs : die kan ook niet voetballen, maar hij weet er enorm veel van af. Zo had Gust zijn eigen systeem opebouwd om korpsen te beoordelen op wedstrijden en concerten. Dit systeem was natuurlijk gebaseerd op de ervaring van het beluisteren van honderden uitvoeringen.

Ik heb ettelijke malen meegemaakt dat hij een pronostiek gaf na een wedstrijd en hij was er dikwijls vlak op. En alhoewel hij de muziek niet daadwerkelijk beoefende, droeg hij het respect weg van vele componisten, beroepsmuzikanten en juryleden.

Ik heb de Gust mijn ganse leven gekend. Toen ik geboren werd, toen was hij er al. De Gust was voor mij altijd de kapitein van het schip. Hij had geen schrik om zijn werkkracht in zijn “volle gewicht” in de weegschaal te gooien om zijn vooropgestelde doelen te bereiken. Dat zijn strategie en inzet de juiste waren, bewijst het palmares van onze vereniging, zowel op muzikaal vlak, als op het vlak van inrichtingen.

Welke fanfare kan zo’n rijkgevulde geschiedenis en zulk een palmares voorleggen.

Toen de Gust al wat ouder geworden was en we van elkaar wisten dat we uiteindelijk hetzelfde doel nastreefden, nam hij me dikwijls in vertrouwen. Dan voelde ik aan dat hij steun en begrip zocht voor zijn standpunten. Na de repititie kwam hij dan met kleine, gezwinde pasjes in de zaal gevlogen. Hij dreef je dan voor zich uit tot hij je alleen had, aan de zijkant waar hij je onder vier ogen kon spreken. Dan vroeg hij : “Fred, wat denk je van dit of van dat ?” Misschien heb ik hem soms kunnen helpen, maar hoe dikwijls stond hij met zijn problemen niet alleen.

Vroeger, toen hij nog feestleider was, draaide alles op de Ceciliafeesten rond hem.
Iedereen  kwam alles tegen hem zeggen. Als er dan iemand vroeg : “Waar is dat, waar zit die, hoe doen we dat ?” Hij wist het allemaal en coördineerde alles met de hand van de meester.

En na de feesten, ’s maandags om 9 uur ’s morgens, stonden de Gust en de Fred als eersten in de tent om de stoelen en de tafels buiten te dragen. Tijdens dat gezweet werden de voorbije feesten een eerste maal doorgelicht. Toen viel mij al op wat een klare kijk hij op dingen had.

(...)”             

Bij Koninklijk Besluit van 14/12/1981 werd Gust Lauwers gemachtigd de titel van

ereburgemeester te voeren. (Belgisch Staatsblad van 30/1/82) 

Foto’s :

-Vic Van Hoof hield aan burgemeester Lauwers de beste herinneringen over.

-Freddy Walschaerts.

01-04-2012 om 11:52 geschreven door Marcel Van Hoof

Eerste schepen Henri Van den Heuvel :

“…verklaarde Julius Caesar niet reeds, dat hij liever de eerste was in een klein dorp dan de tweede in Rome, de hoofdstad van de toen gekende wereld…

Emiel Polfliet namens de parochiale organisaties :

“…wat wij in u bewonderen, mijnheer de burgemeester, is de werkkracht en het organisatievermogen waarvan u in het verleden in uw maatschappij blijk hebt gegeven…

Mijnheer de burgemeester, de kristen gemeenschap rekent eveneens op u. Hoever beide gemeenschappen, de gemeentelijke en de kristelijke ogenschijnlijk van elkaar verwijderd staan, toch kan en mag het ene niet zonder het andere. Wij kennen u als een overtuigd kristen mens. Wij rekenen op uw steun en weten dat wij niet tevergeefs bij u zullen aankloppen wanneer het er op aan komt, de kristelijke gedachte en actie te verdedigen of een handje toe te steken bij de verspreiding ervan…”

En de nieuwe burgemeester :

“Zeer Eerwaarde Heer Pastoor, Zeer Eerwaarde Zusters, dames, juffrouwen, mijnheren van het onderwijzend- en gemeentepersoneel, gemeenteraadsleden, mevrouwen, mijnheren afgevaardigden van de  deelnemende organisaties, beste medeburgers en vrienden.

Vooreerst wil ik hulde brengen aan mijn voorganger en oom Miel Verschueren.

Als kopman van onze lijst St.-Cecilia wist hij opnieuw bijna het meest aantal voorkeurstemmen van al de voorgedragen kandidaten te behalen, en hielp ons meteen voor de vierde achtereenvolgende maal de volstrekte meerderheid te behalen. Ondanks uw hoge ouderdom wist gij nog de sympathie te verwerven van vele kiezeressen en kiezers, om dan, in volle eer de plaats te ruimen om de jeugd te laten ingang vinden, een daad die voorzeker alle waardering verdient. Uw naam en de herinnering eraan verbonden zullen steeds in de geschiedenis van onze gemeente voortleven.

Aan Z.E.H.Pastoor en de geestelijke Overheid beloof ik dat de vriendschapsbanden die reeds vroeger bestonden zullen gehandhaafd blijven, en, in de mate van het mogelijke nog zullen verstevigd worden.

Aan de Z.E.Zusters en gans het onderwijzend personeel van de vrije meisjesschool alsmede de gemeentelijke jongensschool kan ik de verzekering geven dat gans de schoolgaande jeugd mijn bijzondere aandacht zal wegdragen.

Alle parochiale alsmede de plaatselijke verenigingen mogen ervan overtuigd zijn dat ik de belangstelling zal tonen voor hun organisaties.

Het heeft mij ten zeerste getroffen, dat omzeggens gans onze gemeente zich bij deze hulde heeft aangesloten, aan al degenen die er het hunne hebben toe bijgedragen om van deze dag te maken wat er van geworden is, mijn innigste dank.

Ook mijn besten dank aan al mijn geburen, de mensen van de Juniorslaan en Dorp voor de geschenken en versieringen die ze hebben aangebracht.

Mijn hoofdbekommernis zal zijn de goede verstandhouding en vriendschap onder ons allen te bevorderen, zonder welke geen goede politiek voor onze bevolking kan gevoerd worden.

Vanaf deze week sta ik iedere woensdag voormiddag van 10 tot 12 uur ter uwer beschikking, hier op het gemeentehuis om u te helpen en raad te geven, om samen aan uw probleem een gezonde oplodding te geven.

Ook iedere woensdag avond van 7 tot 9 uur kunt u bij mij thuis alle inlichtingen bekomen.

Voor dringende gevallen sta ik evenwel ieder ogenblik ter uwer beschikking.

Ik wens vurig dat al onze politieke tegenstrevers van gisteren het verleden zouden vergeten om alleen te denken aan de toekomst van onze geliefde bevolking. Iedereen van gelijk welke politieke opinie zal op het gemeentehuis of bij mij thuis steeds welkom zijn. Ik wil de burgemeester zijn van alle Leestenaren, de vriend van alle mensen van goede wil.

Dat God mij, en mijn huisgezin, nog vele jaren een goede gezondheid schenke, dan bouwen we samen verder aan een groter en schoner wordend Leest.”

Hierna had een receptie plaats en ’s avonds werd in de zaal St.-Cecilia een dansfeest gegeven met…een warme pint vanwede de Burgemeester en op zijn gezondheid gedronken.
Het was een buitengewoon weder, Armand Pien had er voor gezorgd, dank u wel weerman. Toch is het spijtig dat onverantwoordelijken  gemeend hebben daags tevoren enkele boompjes aan Leest-Heide en Dorpplaats te mogen uittrekken. Van kleinzieligheid gesproken. Er is maar één woord daarvoor : ‘vandalenstreken’.”      

            Volgorde optocht huldiging burgemeester August Lauwers :

            1. Gemeentelijke jongensschool       2. Vrije Meisjesschool

            3. Oudstrijders                                                4. Chiro jongens

            5. Oud Soldaten                                 6. Chiro meisjes

            7. Gemeentebelangen                                  8. B.S.P.

            9. B.J.B.Jongens                                 10. B.J.B.Meisjes

            11. Boerenfront                                 12. Gepensioneerden

            13. Vrouwengilde                              14. Boerenfront

            15. K.W.B. en Milac                           16. Rust Roest

            17. Duivenbonden                             18. Korps Burgerbescherming

            19. Kon.Fanfare St.-Cecilia                20. C.O.O.

            21. Kerkfabriek                                  22. Gemeenteraad

                                                                             Burgemeester en Familie.

            Vertrek om 15u aan de woning van de burgemeester Juniorslaan 33 en over

            Juniorslaan, Dorpsstraat, Dorpplaats, neerlegging van bloemen aan het

            gedenkteken der gesneuvelden van beide oorlogen, waarna ontvangst ten

            gemeentehuize.

            Namens het gemeentebestuur : de schepenen Ferdinand De Prins en Henri

            Van den Heuvel. (folder)         

            In “De Band” van april 1978 sprak Karel Soors met de laaste burgervader van

            Leest :

            Gij waart de opvolger van uw nonkel, burgemeester Emiel Verschueren ?

            Op 7 maart 1965 werd ik burgemeester van Leest. Ik had al zes jaar vroeger mijn