Verslag van de eerste parochieraad te Leest op
12-2-1967
De vergadering werd geopend te 14 uur.
Aanwezig : Z.E.H.Pastoor, E.H.Onderpastoor,
E.P.Damiaan, Eerw. Zuster Reynders, Eerw. Zuster Michelina, mevr.
Verbruggen-Bradt, mevr. Deprins, Mej. Van den heuvel, Mej. Bernaerts, Mej.
Lamberts en de Heren J. Leemans, J. De Prins, A. Verbruggen, F. Van den Brande,
C. Verbruggen, E. Van Praet, J. Desmet, K. Duysburg, J. Van Linden, A.
Hellemans, L. Solie, J. Keulemans, L. Verbruggen en E. Polfliet.
Verontschuldigd wegens familieomstandigheden : Mevr.
De Croes-Van den Heuvel en de heren J. Lauwers, A. Lauwens en J. Teughels.
In het welkomswoord uitgesproken door de heer Polfliet
E., wordt het ontstaan het het doel van de Parochieraad even belicht. Hij
betoogt dat de hoofdbekommernis van de leden steeds moet zijn : de
verantwoordelijkheid tegenover de anderen en de persoonlijke inbreng voor de
anderen. Dit is de wens van Zijne Heiligheid de Paus, dat de parochianen in
samenwerking met de parochiegeestelijkheid samen de verantwoordelijkheid dragen
voor hun parochie.
Na een kort gebed zegt Z.E.H. Pastoor dat de raad moet
bewust zijn van haar verantwoordelijkheid. Wij moeten luisteren en kijken om
aldus de werkelijke noden te ontdekken alvorens ze te kunnen verhelpen.
Men kan zich trouwens afvragen of de oude parochievorm
niet heeft afgedaan. Zijn wij nog op dezelfde wijze gebonden aan de parochie ?
Vergeten wij niet dat de vervoermiddelen en het toerisme een grote invloed
uitoefenen. Denken wij maar aan het bijwonen van de zondagsmis. Het is een feit
dat men zich onbewust gaat aansluiten bij de parochie waar men ter kerke gaat.
Nochtans moet de parochie één grote familie zijn rond
het altaar. Alle grote gebeurtenissen van ons leven, van bij de geboorte
(doopsel) tot bij het afscheid van het tijdelijke (begrafenis) gaan langs de
parochiale kerk. Alle hoogtepunten van ons leven worden door de
parochiegemeenschap meegeleefd. De onderlinge banden kunnen dus niet hecht
genoeg zijn. Het parochieel leven mag echter niet van één persoon afhangen,
omwille van het feit dat één persoon niet kan denken, beslissen en handelen
voor de ganse gemeenschap.
De parochie is niet iets dat ons zegt wat geboden en
verboden is, zij moet veeleer een liefdeband zijn die elke mens, gelovige zowel
als ongelovige, omsluit.
Taak van de organisaties in de parochie
De bewegingen stimuleren het parochieel leven door hun
miererealisaties. Zij moeten de kernen zijn die reacties teweeg brengen bij
anderen.
Bedoeling van de parochieraad
is in de eerste plaats informatief.
met als besluit het werk van de raad in vier grote
basispunten onderverdelen : -informatie,
-bezinning, -realisatie en controle.
Waarover moet u ons vooral inlichten ?
-Het parochieleven begint rond het altaar.
Spreekt de liturgie ons nog aan ? Zijn de uren van de missen en andere
kerkelijke vieringen nog aangepast ?
-Het gezin geeft aan groot en klein de levensrichting
aan. Vroeger stond er geen T.V. in de huiskring, vroeger was het
ontspanningsleven meer plaatselijk en nu rijdt men liever uit. Nu staat vader
of grote broer met de late of met de nacht. U moet ons zeggen hoe het met het
leven in een gezin gesteld is. Openheid en oprechtheid is van het allergrootste
belang.
Besluit : wij moeten een antwoord en een oplossing
trachten te vinden voor al deze concrete problemen. Wij moeten een ideale
parochie betrachten en om dat te bereiken moeten wij zeer hoog mikken. Onze
parochie moet een geheel worden van kristenmensen en men is tenslotte maar
kristen wanneer men een schoon en goed mens is.
Bespreking van verschillende punten
De
zondagsmissen in hun huidige vorm te behouden, eveneens wat de uren
betreft als de uitvoering ervan en dat gedurende gans het jaar (wintertijd en
zomertijd) : 7 u, 8u30 en 10 u hoogmis.
Weekmissen : een proef
te doen met het verschuiven van deze missen van 19 u naar 19u15 en dit van
Pasen tot mei en vanaf 1 mei zouden de weekmissen terug om 7 u s morgens
aanvangen en dit tot 1 september. De avondmis in de zomertijd bij speciale
feestdagen begint om 20 u.
Parochieblad
: de samenwerking tussen de drie parochies te behouden. Een wervingsactie
te doen op het einde van deze jaargang, deze te laten gepaard gaan met een paar
gratische bedelingen over de ganse parochie, dit om het parochieblad in alle
huizen ingang te doen vinden. Nu zou eveneens het parochieblad toebedeeld
wordenaan de nieuwe parochianen in de
Kouterwijk. Dit is een van de mogelijkheden om deze mensen welkom te heten en
vertrouwd te maken met ons parochieleven.
Men stelde vast dat de inhoud van het parochieblad
Kerk en Leven nogal zwaar gesteld is en men vraagt zich af, of hieraan niet
kan verholpen worden. E.P. Emmeregs zal hierover een onderrichting geven in een
zondagsermoen. Tevens zal de drukkerij van het parochieblad bezocht worden.
Goede weekviering
: de palmwijding te doen aan de St.-Jozefkapel en daarna stoetsgewijs
naar de kerk te gaan voor de misviering. Tijdens de tocht zouden het kerkkoor
en de schoolkinderen aangepaste liederen zingen.
Passieverhaal
: in het Nederlands te lezen : in de mis van 7 u. afwisselend door de
celebrant en de lektor. In de mis van 8.30u eveneens en in de mis van 10 u.
door drie lektoren.
Biecht : men stelt
voor de biechtgelegenheid zoveel mogelijk te spreiden over de dagen voor en
onder de Goede Week.
Witte donderdag
: de nachtaanbidding te houden in haar huidige vorm, volgend jaar tot 22
uur.
Goede vrijdag
: de diensten in het Nederlands te laten gebeuren.
Paasnacht : de
plechtigheden aan te vangen om 23 u. Indien mogelijk een kindje te dopen
tijdens deze plechtigheid en iedere aanwezige een kaars te geven.
Paasmaandag :
de begankenisplechtigheden in hun huidige vorm te behouden. De
mogelijkheid onderzoeken om de geofferde gelden op een ordelijke wijze in te
zamelen. Tevens verlangt men dat er een juiste inhoud aan dat feest zou gegeven
worden in het geheel van ons modern geloofsleven.
Processies : een processie
te behouden op de feestdag van Hoogwaardig en ze aan te passen. Dit jaar volgt
ze De Dorpstraat, Vinkstraat en Scheerstraat. Volgend jaar in 1968 gaat ze
langs de Kouterwijk.
Bedekapellen
: op 1 mei zou de H. Mis opgedragen worden aan de grot in de Kouter.
Eerste en
plechtige communie : men is van oordeel dat de viering van deze dagen best
kan besproken worden met de ouders van deze kinderen.
Electrische
verlichting van de kerk : de vergadering neemt inzage van de voorontwerpen. Men
is van oordeel dat een bezoek aan kerken waarvan de verlichting onlangs werd
aangelegd of vernieuwd zeer nuttig kan zijn. De financiering zou aan een
bijzondere studie moeten onderworpen worden.
Na een slotwoord en een gebed wordt de vergadering om
17 u. opgeheven.
1967 Dat jaar
vierde de Parochiale Vrouwengilde haar vijfenveertig jarig bestaan
in aanwezigheid van o.a. de
provinciale proost A. Eggers. Vijf jaar later, bij het
gouden jubileum, zouden 49 personen
deelnemen aan een ééndagsreis naar
Rome.
1967 In 1967
1968 verrees in de Kouter een nieuwe wijk van 34 mooie, moderne
woningen. Later, in 1974 zal deze
wijk nog uitgebreid worden met 18 woningen.
Terwijl tot dan toe Leest
hoofdzakelijk bewoond werd door Leestse
afstammelingen kwamen er nu een
heleboel inwijkelingen.
(DB, december 1976)
1967 6 januari :
SENAATWillebroek, 6 januari
1967.
Kraagweg 16.
Aan de Heer Burgemeester, Schepenen en
Gemeenteraadsleden, Leden C.O.O. en Bestuursleden C.V.P-afeling van en te Leest
Geachte Heer,
Tot mijn genoegen kan ik U melden dat de Heer J. De
Saeger, Minister van Openbare Werken, ingevolge mijn tussenkomst, het
aanbestedingsdossier heeft goedgekeurd betreffende de weg- en rioleringswerken
op de wijk Kouterstrat te Leest (Wet Brunfaut).
Bij toepassing van de wet van 15-4-49 vallen de
werkelijke kosten der ontworpen werken ten laste van de Staat.
Deze goedkeuring houdt meteen de toewijzing in van de
werken aan de aanneming Mevrouw O. Roelandt te Belsele, voor de prijs van
3.129.504 fr. Het staatsaandeel werd vastgesteld op 2.795.038 fr.
Ik hoop U hiermee aangenaam te zijn en bied U, mijn
hoogachtingsvolle groeten.
(get.) Stan De Clercq, Senator. (foto)
1967 Januari : Verkeersongevallen
Tijdens
de maand januari deden er zich een paar ongevallen voor te wijten aan
de
gladheid van het wegdek en de mist.
De
genaamde Kerremans uit de Molenstraat kwam met zijn wagen terecht tegen
een
vrachtwagen die geparkeerd stond aan garage Candries. Ernstige materiële
schade maar geen persoonlijk letsel.
Erger liep het af voor Fernand Polfliet die, misleid door de mist, op een
stilstaande vrachtwagen aanbeukte in de Kouter.
Ernstig gekwetst werd hij naar het Stedelijk Ziekenhuis van Mechelen
overgebracht.
Noodlottige
val
De
kleine Freddy Lauwers (foto) uit de Dorpstraat deed een ongelukkige val
bij het
sloeven
aan de ouderlijke woning. Hij liep een zware polsbreuk op en werd
naar
het ziekenhuis te Mechelen overgebracht.
1967 9 januari : Overlijden
van Edward Van Steenwinkel. (foto)
Edward was ere-voorzitter van de
Kerkfabriek.
Hij was te Hombeek geboren op 9
april 1886 en gehuwd met Maria Rosalia
Andries.
Het echtpaar kreeg 8 kinderen,
waarvan 4 jongens en 4 meisjes.
Hij
was nederig van harte, minzaam in de omgang met zijn medemens en altijd
bereid een helpende hand tot te steken daar waar het nodig was. Zo had
hij
ieders genegenheid verworven...
dixit zijn bidprentje.
1967 12 januari
Gazet van Mechelen : Auto onder trein
Twee doden aan onbewaakte
overweg op de Grote Heide
Onbewaakte Overweg
Het is niet de eerste maal dat aan de onbewaakte overweg op de
grensscheiding
van
Leest en Heffen, meer bepaald Stompershoek aldaar, zich een ongeval
voordoet. Zulks was wederom het geval met een personenwagen waarin twee
inzittenden die een vriend kwamen bezoeken.
Bij
het oversteken van de overweg werden ze door een trein verras, meegesleurd
en
tegen een betonnen paal te pletter geslagen.
De
inzittenden een jongeman uit Willebroek en een andere uit Ruisbroek, waren
op
slag dood. (De Band-februari 1967)
Fotos :
-De Willebroekse CVP-senator Stan De Clercq
(°Eigenbilzen 12/12/1923, +Mechelen 14/3/2008).
-Freddy Lauwers in 2011.
-Edward Van Steenwinkel
-Ontdane toeschouwers bij de verhakkelde wagen. Links
op de foto Constant Van den Sande, derde van links Willy Van den Heuvel.
In de rubriek
Mechels Parochieleven publiceerde De Mechelse Week in haar editie van
10/2/1983:
Dhr. Lornoy uit Leest : TUSSEN HET VOLK
...Pastoor Lornoy vindt dat elke evolutie goede en
minder goede kanten heeft.
Vroeger, toen de pastoor mensen voor besturen moest
aanstellen, moest hij er zelf op uit trekken, het zelf aan Jan en Fien gaan
vragen. Nu doen de mensen van het bestuur dat allemaal zelf. Zoiets voelen zij
goed aan, vindt de heer Lornoy.
Zijn parochie is uitgebouwd volgens het gewone
stramien van de landelijke parochie. Er is een chiro, Landelijke Gilde, het
K.V.L.V., een K.W.B., en een gepensioneerdenbond.
De parochianen zijn vooral mensen die gaan werken in
Kapelle op den Bos (bij Eternit), en in Mechelen bij Lamot en Acomal. Het
parochiaal werk noemt dhr. Lornoy levendig.
Hier is het gemeenschapsleven nog in trek. Er is meer
samenhang onder de mensen. Zij weten nog meer van elkaar.
Waaraan wijt dhr. Lornoy het feit dat de aanwezigheid
in de eucharistievieringen achteruit gaat ?
Hij is van mening dat de welvaarts- en consumptiewereld
alles teveel opslorpt.
Vroeger gingen ook de rijken trouw naar de kerk.
In de derde wereld krijgen de mensen geen kansen om
te studeren, en toch zijn ze geloviger dan wij.
De vieringen in de Leestse parochie van dhr. Lornoy
blijven nogal aan de klassieke kant.
Het is een kleine leefgemeenschap van zowat 2.000
mensen. De chiro telt zon 100-tal jongens en een honderdtal meisjes, het is
een volkse vereniging.
KSA en scouts doen het niet zo schitterend.
Ondertussen komen er een paar mensen op bezoek. In een
andere kamer kan ik dhr. Lornoy op een vaderlijke toon met hen horen praten.
Ze zijn dit jaar 50 jaar getrouwd, en willen de
parochiezaal afhuren voor een feest. Dat kan, alhoewel het even schipperen is
met de data. En de wijn, daar moet zelf voor gezorgd worden.
De heer Lornoy vindt dat traditie nog een waarde
heeft, alhoewel alles verandert.
Vroeger over de rol van de pastoor- was de pastoor de
motor van alles.
Nu moet hij het meer bescheiden aan doen. Meer als een
bezieler.
De mensen werken ook actiever mee, in vergelijking met
vroeger.
Maar dhr. Lornoy zelf bezoekt zijn zieken nog wel, en tracht ook diegenen met
moeilijkheden te helpen. Maar een biechtvader, neen.
Vroeger stond de priester boven zijn volk, nu staat
hij tussen het volk.
Wilfried Hellemans : De Sint-Niklaasparochie in
Leest :
Op zijn inhuldiging op zondag 12 juni 1966 werd
Priester F. Lornoy verwelkomd aan de grens met Hombeek door het gemeentebestuur
in aanwezigheid van de kerkfabriek, de COO-leden, het onderwijzend personeel,
heel wat Leestenaars en velen uit zijn vorige parochie een autokaravaan van
een 50-tal proppensvolle personenwagens en twee stampvolle autobussen. In zijn
dankwoord ten aanzien van burgemeester A. Lauwers hoopte de pastoor te mogen
rekenen op blijvende steun ten bate van zijn apostolaat.
In stoet, de B.J.B.-ruiters voorop, ging het langs de
bevlagde en met spreuken versierde huizen naar de kerk. Onderweg speelde de
Kon.Fanfare St.-Cecilia en de muziekkapel van de Chirojongens. Aan de
Lourdesgrot hield men even halt : meneer Lornoy was immers een Mariavereerder.
Aan de kerk verwelkomde C. Buelens, voorzitter van de
kerkfabriek, de nieuwe herder. Na een dank aan alle parochianen voor de
beloofde medewerking en zijn hoop om iedereen te kunnen voldoen, ontving de
pastoor de sleutel van de kerk. Kanunnik L. De Backer deed dan de aanstelling.
Samen met hem, met de getuigen-priesters en met pater
K. Van Aken concelebreerde pastoor F. Lornoy de H. Mis. Ze werd opgeluisterd
door het knapenkoor van O.L.V.over-de-Dijle. In zijn homilie herdacht de deken
dankbaar ook de vorige pastoor.
De feestzetting vond plaats in de parochiezaal. Er
werd veel gesproken. Eerst namens de afscheidnemende parochie door mevrouw
Lettany en de heer Boden. En dan vanuit Leest door : E. Vloebergh (jeugd), C.
Huysmans (leerkrachten), E. Duysburgh (jongeren), A. Hellemans (parochianen).
Tussendoor trad het Mechelse O.L.V.-knapenkoor op en de kleintjes uit de
zustersschool. Natuurlijk ontving de nieuwe pastoor ook geschenken. En kwam hij
ten slotte zelf op het podium onder een geweldig applaus. Ontroerd dankte hij
allen.
Pastoraal
Pastoor Lornoy doopte in Leest vanaf 2 juni 1966. Ook
nu werden jaarlijks tien of meer kinderen elders gedoopt. Verschillende van de
ingeschrevenen huwelijken werden gesloten voor een familielid of kennis van de
trouwers ; tot 1975 zegende de pastoor er honderdvijftien zelf in. Bij de
driehonderdzesenzeventig kerkelijke begrafenissen die hij inschreef van 9 juni
1966 tot 5 juli 1986 noteerde hij ook telkens het voormalige woonadres.
In Leest organiseerde men een veertiendaagse van het
geloof (februari-maart 1970). En op zondag 6 april 1986 vormde Godfried
Kardinaal Danneels(aartsbisschop sinds
1980) er de Leestse kinderen.
Ook was er het heilig jaar 1983. Maar uniek was het
pausbezoek van Joannes Paulus II (1978-2005) aan de Benelux in 1985 (van 16 tot
21 mei), o.a. aan Mechelen, waarbij heel wat Leestenaars aanwezig waren.
In Leest vierde pastoor Lornoy zijn zilveren (1970) én
zijn veertigjarig priesterschap (1985). Dit laatste op zaterdag 25 mei 1985 om
18u00.
Deze pastoor mocht het beleven dat er voor het eerst
in de Leestse parochiekerk een priesterwijding plaatsvond : aartsbisschop Leo
Jozef kardinaal Suenens (1961-1980) wijdde er Leestenaar Leo(n) Bernaerts op
8 juli 1972.
In zijn volgende
nummer heette De Band de nieuwe pastoor hartelijk welkom :
Welkom
Z.E.H. Lornoy
HARTELIJK WELKOM ! Onder deze leuze vierde Leest
zondag 12 juni l.l. feest, en dit bij de aanstelling van de E.H.Lornoy, tot
pastoor onzer Sint Niklaas parochie.
Na een week van drukke voorbereiding, door een
feestcomité op punt gesteld, was het dan zo ver !
Al wie, in de vroege namiddag de moeite heeft gedaan
de weg af te leggen die de stoet zelve zou volgen, kon getuigen van het
gepresteerde werk, en besluiten dat het niet beter en schoner kon. Leest had
meteen een waardige ontvangst voorbereid voor zijn nieuwe herder !
Vlaggen aan hoge masten, wimpels links en rechts,
spreuken aan de huizen aangebracht, verhoogden de feeststemming en wat was de
Lourdesgrot opgesmukt, O.L.Vrouw ter ere.
De gemeentenaren waren allen op de been, om het
buitengebeuren mooi te maken, het was een feestdag voor iedereen !
Gans de geplande viering verliep naar wens, orde in
het opvolgen van de raadgevingen enz, deed het enthousiasmevan de kijklustigen nog meer stijgen, het
groeide uit tot een ware climax.
Alhoewel wij verhopen op deze gebeurtenissen terug te
kijken, kan met overtuiging onderschreven worden, dat de nieuwe pastoor door
iedereen op de gulste manier aanvaard is geworden.
Bij deze viering echter past het ook, een welgemeend
dankwoord te sturen aan de Z.E.H. Coosemans, die zovele jaren de Sint
Niklaasparochie bestuurde, en die dan toch, op een zeer onverwachte manier, het
bijltje heeft moeten neerleggen.
Vergeten wij vooral niet, dat Z.E.H. Coosemans zijn
hele leven in dienst heeft gesteld van de kerk, en mag terug blikken op een
zeer gevulde loopbaan inzake apostolaat.
Is het een minder luidruchtige en van grotere afstand,
onze welgemeende dank is er niet minder oprecht om. Wij wensen hem een
welverdiende rust toe en aan zijn opvolger nieuwe werkkracht voor het zware
labeur, hem toevertrouwd.
Milac sluit zich ten zeerste bij deze hulde aan.
L.B.
Pastoor Frans Lornoy
overleed vrij plots te Mechelen op 4 februari 1991.
Bijgevoegd :
-Pastoor Frans Lornoy zoals de meeste parochianen hem
gekend hebben.
1966 Zondag 12
juni : Leest in feest bij de aanstelling van Frans Lornoy die pastoor
Coosemans opvolgde.
Gazet van Mechelen van 13 juni
hierover :
Triomfantelijke ontvangst voor Z.E.H.Lornoy te Leest
Zondag werd Z.E.H. Lornoy, onderpastoor van de
O.L.V.-O.D.Dijle te Mechelen, aangesteld tot nieuwe parochieherder van de
St.-Niklaasparochie te Leest.
Bleken de weersomstandigheden in de voormiddag niet
mee te zitten, tegen drie uur verdreef een schuchter zonnetje de regenwolken,
zodat Leest zijn parochieherder kon verwelkomen zoals het dat reeds weken had
gepland, met luister, veel muziek en met heel veel volk.
Maar de afscheidnemende parochie had er aan gehouden
haar onderpastoor met biezondere luister uitgeleide te doen. Een autokaravaan
van een 50-tal proppensvolle personenwagens en twee stampvolle autobussen
vertrokken rond 14.30 u aan de O.L.Vrouw kerk om hun onderpastoor naar Leest te
brengen.
Aan de grens Hombeek Leest stond het voltallig gemeentebestuur.
Burgemeester Lauwers verwelkomde de nieuwe herder, die
bij zijn aankomst vergezeld was van Kan. De Backer, pastoor-deken van O.L.
Vrouw-o.d.Dijle, en de ZZ.EE.HH. Van Aelst en Van Beeck, die als getuigen voor
de nieuwe pastoor optraden.
In antwoord dankte pastoor Lornoy de gemeenteoverheid
en hoopte dat het tot een vruchtbare medewerking zal komen.
Dan ging het stoetsgewijs naar de parochiekerk langs
de bevlagde huizen, waar talrijke welkomstspreuken waren aangebracht. Men
bemerkte de B.L.B.-ruiters, de vlaggen van alle parochiegroepen, de
Chirojongens met muziekkapel, de Chiromeisjes, de K.L.J.-jongens en meisjes, de
kon.fanfare St.-Cecilia, enz.
Aan de kerkdeur werd het woord gevoerd door de
voorzitter van de kerkfabriek de h. Constant Buelens, die de nieuwe parochieherder welkom
heette. Vooraleer hem de sleutels overhandigd werden, hield Z.E.H. Lornoy eraan
nogmaals alle parochianen te danken voor de beloofde medewerking. Hij van zijn
kant sprak de hoop uit iedereen te voldoen en steeds een priester Gods te
blijven.
Na de sleuteloverhandiging stroomde de stemmige kerk
stampvol.
In concelebratie met kan. De Backer en pater Damiaan
droeg de parochieherder de h. mis op na de officiële aanstelling door kan. De
Backer. Dit misoffer werd muzikaal opgeluisterd door het mannen- en knapenkoor
van O.L. Vrouw-o.d.-Dijle.
In zijn homilie herdacht kan. De Backer de
oud-pastoor, Z.E.H. Coosemans.
Na de eucharistieviering werd in de parochiezaal een
feestzitting gehouden.
De afscheidnemende O.L.Vrouwparochie liet het woord voeren
door Mw. Lettany en de heer Boden. Bloemen en geschenken kwamen er bij te pas.
Namens het Marialegioen nam de h. Bogaerts eveneens
afscheid van Z.E.H. Lornoy.
Leest verwelkomde zijn pastoor met toespraken door
mej. Elza Vleminckx, hoofdonderwijzer Huysmans en de h.h. Duysburgh en
Hellemans.
Met een slotwoord van Z.E.H. Lornoy en ook een woord
van Z.E.H. deken de Backer werd de nieuwe pastoor definitief ingeburgerd te
Leest.
Een speciaal
opgericht feestcomité leidde de verwelkoming in vlotte banen.
De stoet startte in
de Kouter en had volgende volgorde :
1. B.J.B. ruiters.
2. Welkomstplaat.
3. Alle vlaggen.
4. Chirojongens met
muziekkapel.
5. Chiromeisjes.
6. K.L.J. jongens.
7. K.L.J. meisjes.
8. Jongensschool.
9. Meisjesschool.
10. Boerengilde.
11. Parochiale
Vrouwengilde.
12. K.W.B.
13. Bond der
Gepensioneerden.
14. B.S.P.
15. Boerenfront.
16. Niet
georganiseerde mannen.
17. Niet
georganiseerde vrouwen.
18. Koninklijke
Fanfare St.-Cecilia.19. Plechtige Communicanten (meisjes jaar 1966).
20. Z.E.H. Pastoor
en Overheden.
21. Knapenkoor.
22. Mensen van
O.L.Vrouw over de Dijle.
Als jonge knaap liep
Frans Lornoy school in het college te Geel, het dorp waar hij op 12 april 1921
was geboren.
Na zijn 18de
bracht hij 6 jaar door in het seminarie. In 1945 werd hij dan priester gewijd.
Dat gebeurde in de katedraal van Mechelen door kardinaal Van Roey samen met 91
anderen.
Mijn roeping als priester is eigenlijk heel
stillekens gekomen, tijdens heel mijn humaniora, reeds vanaf mijn plechtige
communie. Thuis baden ze er voor, een priester in de familie hebben was een eer
en een genade. Maar ook de zeer degelijke en hoogstaande leraars die ik op het
college had, hebben mijn roeping versterkt. En er was ook het klimaat van de
kristelijke Kempen met de Abdij van Tongerloo. (in De Band van mei 1985)
In september van
datzelfde jaar werd hij benoemd als leraar aan het St.-Romboutcollege.
Hij bleef er 7 jaar.
In april 1952 werd
hij onderpastoor te Tildonk waar hij na 5 jaar wegging om in
O.-L.-Vrouw over de
Dijle onderpastoor te worden. Dat waren erg mooie jaren voor Frans Lornoy : Ik had er de zielenzorg in de
Sint-Jozefskliniek : dopen, zieken begeleiden. Ik heb er veel miserie gezien,
maar ook veel opbeuring en groot geloof van gewone mensen. Daar kon je echt
priester zijn en ik heb er veel voldoening aan gehad.
Op 12 juni 1966 werd
hij pastoor in Leest. Samen met hem kwam ook zijn latere opvolger pater Van
Aken in Leest postvatten.
Hoe ik in Leest terecht gekomen ben. Wel je bent
40-45 jaar in de fleur van je leven.
En dan kijk je uit naar een pastoorschap. Ik had zo
al eens hier en daar uitgekeken, maar ik was telkens te laat. En toen kwam
Leest vrij en ik werd er benoemd. Ik kende Leest niet. Ik ben er aan begonnen.
In 1970 werd hij te
Leest gevierd n.a.v. zijn 25-jarig priesterjubileum en in 1985 werd
dat nog eens
overgedaan bij zijn40-jarig
priesterschap.
Gedurende mijn 40 jaar priesterschap is er in de Kerk
meer veranderd dan in de 400 jaar ervoor. (sinds concilie van Trente)
Wij waren gevormd en opgeleid voor Mis en Sacramenten.
Na de oorlog verlangde men echter dat wij de spil gingen zijn in de vele
sociale organisaties en moesten wij minstens een parochiehuis bouwen.
Ik ben altijd graag in Leest geweest. Ik heb de zaken
niet geforceerd, stapje voor stapje ben ik altijd vooruitgegaan. Het kerkgebouw
is in orde, daarvoor ben ik de Kerkfabriek en ook het vroegere gemeentebestuur
van Leest dankbaar : de toren en het uurwerk werden vernieuwd, een derde van
het dak is ook nieuw, de stoelen, de verlichting, wij mogen zeggen dat onze
kerk in orde is.
Met het verenigingsleven liep het niet steeds van een
leien dakje. De meisjesschool die van Huldenberg moest overgenomen worden. Toch
beschikt het verenigingsleven hier nu over mooie lokalen : het klooster kwam erbij
en de parochiezaal werd gemoderniseerd. Ik heb meegeholpen aan het geven van
kansen, van mogelijkheden voor de vele verenigingen van Leest.
Mijn grootste ontgoocheling is dat het aantal
misgangers met de helft is teruggevallen. Dat zoals de Kardinaal het zegt wij
echt nog gelukkig leven met kristelijke waarden en dat voor zovelen deze
waarden niets meer zeggen. Dat doet pijn, dat geluk niet meer kunnen doorgeven.
Maar voor de toekomst van de kerk vrees ik niet. Eerst en vooral zijn er de
leken, zij zullen veel zelf moeten doen en doen het reeds in de organisaties.
De priester zal er dan zijn voor 2 of 3 parochies,
maar hij zal zich dan bezig houden met het echt priesterlijk werk, met het echt
godsdienstige.
Bijvoegsels :
-Herinnering aan zijn priesterwijding en eremis.
-11 november 1960 : collega Feremans vertrok naar
Kongo. In het midden Kanunnik De Backer, uiterst rechts een piepjonge onderpastoor
Lornoy.
Met
Gisela het geniale geheugenwonder...en Dr Gilbertino.
1965 8 september :
Fatale afloop
Een smartelijk ongeval deed zich
voor op het O.L.Vrouw kerkhof te Mechelen.
Een klein meisje werd door een
kamion, die toebehoorde aan een Mechelse
brouwerij en bestuurd werd door
Leestenaar L. De Schoenmaker, gegrepen.
Ze liep naast haar zustertje, werd
weggesleurd en was op slag dood.
1965 9 oktober : Dansfeest
K.F. St.-Cecilia
In het gelijknamig lokaal in de
Dorpstraat met het orkest van Ray Debrae en zijn
Romancers.
1965 12 oktober : Feest
Leestse Gepensioneerden
Op het menu stond : soep, aardappelen met erwtjes en wortelen,
varkensgebraad,
kip met sla en dessert.
de gepensioneerden lieten het niet aan t harte
komen, een bewijs daarvan de lekkere spijzen, om maar enkele te noemen : soep,
aardappelen met erwtjes en wortelen en varkensgebraad gedaan neen kieken met
salaad en mayonaise stop bijna nog een goed gebakske, en alles was gebakken. En
dat ze van hun stand houden werd eens tem eer bewezen want er waren garcons
ofte opdieners, dus heren met de serviette. Daarom is het ook tegengesproken
dat die mannen 50 jaar achteruit staan !! Neen, t is geen schoentje dat
aangeboden wordt, maar loutere en zuivere waarheid.
Voor wanneer een volgend samenzijn ? Ligt zover nooit
af, want volgende maand zijn ze allen terug rond de koffietafel. Doe zo voort,
smeed de banden maar sterker en sterker aan elkaar.
(De Band)
1965 29 oktober : Vergiftiging
reisduiven
Victor Verschuren (°Leest 5/5/1930)
had zoals naar gewoonte op vrijdag
s morgens zijn reisduiven laten
uitvliegen en alles normaal maar toen hij
rond 17 uur zijn duiven wilde gaan
voeren stelde hij tot zijn grote verbazing
vast dat er 13 dood op het hok
lagen. Hun bek wijdopen en hun poten stijf
bijeen geklemd, waarschijnlijk van
de pijn. Alles wees op vergiftiging.
Nadat hij een duif had opengesneden
bemerkte hij in de krop groene tarwe.
Toen hij dit vertelde aan Albert
Van den Brande (Grote Heide 1) wist deze
laatste te vertellen dat ook hij
met dode duiven zat. Zijn zoon was dan
gaan uitkijken welke landbouwer er
onlangs tarwe gezaaid had.
Dat was gebeurt, volgens de zoon,
door de familie Geerts in de Oude Tisseltbaan
en zij hadden bovenop het tarwezaad
vergiftigde tarwe gestrooid.
Landbouwster Maria Clementina
Geerts (Oude Tisseltbaan) betwistte deze beschuldiging. Zij
hadden geen tarwe gezaaid, wel rogge en op
die rogge werd vergif gestrooid
tegen de mussen maar duiven komen niet aan
rogge beweerde ze, en deze tijd van
het jaar wordt er zoveel gezaaid en door
veel landbouwers gif gestrooid.
Vergezeld van de boerin begaf de garde
zich naar het roggeveld waar hij
stalen nam die hij samen met twee
duivenkadavers naar de Griffie van de
Correctionele Rechtbank te Mechelen
stuurde.
Vic Verschuren beweerde een verlies
geleden te hebben van 1000 frank per
duif, zijnde in totaal 13.000
frank.
(VVH)
Victor Vic Verschuren was te
Leest geboren op 5 mei 1930 en hij overleed in het
A.Z. Sint-Maarten te Mechelen op 24
januari 2003.
Vic was gehuwd met Ida Mertens die
hem zes kinderen schonk :Marc, Rudy,
Sonja,
Luc, Francis en Kurt.
Vic was tijdens zijn leven kamionchauffeur,
cafébaas (aan den Bareel op Leest Heide)
en één van die vele Leestenaars die
de zomer met zijn gezin doorbacht op camping
Westende in de gelijknamige
gemeente.
De andere protagonist Albert Van
den Brande was geboren te Zemst op 9 december
1918 en overleed eveneens in het
Sint-Maarten op 24 december 2004. Hij was
gehuwd met Louisa Buelens. Albert was
oud-strijder en krijgsgevangene van
1940-1945 en medestichter van KWB
Leest.
Maria Tinne Clementina Geerts was
te Leest geboren op 10 december 1914, zij
overleed in het Dodoenszoekenhuis
te Mechelen op 11 augustus 2003.
Fotos :
-Vic Verschuren.
-Vic met zijn gade Ida Mertens en hun vrienden Vic en
Leonore Van Hoof-Mees op één van
Tijdens een nacht kwam de genaamde Gustaaf De Schoenmaeker uit Leest met
zijn
auto in de gracht terecht en sloeg omzeggens om. Gelukkig voor hem kwam
hij
er totaal ongedeerd van af, zelfs de wagen was omzeggens niet beschadigd.
Verkeersongeval
Een
aanrijding had plaats tussen de vrachtwagen bestuurd door Raymond
Vermeulen en de personenwagen van Frans Meulemans uit Zemst.
Deze
aanrijding vond plaats aan de Brusselpoort.
Breuk
Na
het bezoek aan een voetbalveld op weg naar huis moest de wagen van de
genaamde Philips uit Hombeek plots remmen. Het gevolg was dat zijn
schoonvader August Nuytkens van Leest met geweld tegen het voorste van
de
wagen terecht kwam en een neusbeenbreuk opliep.
Hij
diende overgebracht naar een kliniek waar hij voor verdere verpleging
moest blijven.
1965 4 april : Chiro-Avond
met Top-Film.
1965 11 april : Kunstconcert
van de Kon.Fanfare St.-Cecilia
Dezelfde dag overhandigde
muziekleider Rik De Bruyn, na 27 jaar dienst,
zijn dirigeerstok aan zijn opvolger
Theo Fierens.
(GvM,12/10/79)
1965 Mei De Band
:
Begin
van brand : Aan de Oude Tisseltbaan ontstond brand bij Corneel Van
Alsenoy, doch door het optreden van de geburen werd deze spoedig geblust
en
beperkte zich alles tot lichte schade.
Ongeval
: De zoon van de gemeentesecretaris, Paul Bradt werd door een auto
aangereden en ernstig gekwetst aan de
arm waarvoor hij dringend doktershulp
nodig had.
1965 7 mei : Feestelijk
eetmaal Gepensioneerden
Een honderdtal gepensioneerden
waren komen opdagen in het Parochiehuis.
De spijzen waren geprepareerd in
het Volksbelangte Mechelen en
gebracht
door de uitbater Jos Verlinden. Dat
verliep niet zonder slag of stoot.
Op de Battelsesteenweg moest de man
plots remmen en kreeg kokende soep
over zich heen. Vooraleer de dokter
te raadplegen slaagde hij er in zijn waren
tijdig af te leveren.
Tafelredenaar was dhr De Keyzer die
handelde over pensioenrechten.
1965 7 mei : Vrachtwagen
reed electriciteitspaal aan.
Een Daf-vrachtwagen, bestuurd door
een man uit Werchter, geladen met
melkstopen, kwam in de Vinkstraat
in de gracht terecht nadat hij tegen een
electriciteitspaal was terecht
gekomen.
Enkel materiële schade.
(VVH)
1965 Donderdag 27
mei : Jaarlijkse Chiro-Meivaart
Ging door in de Groentenhalle te
Mechelen.
Na een mis was het hoogtepunt een
startspel dat gespeeld werd in het centrum van
Mechelen.
De Leestse knapen en burchtknapen
gingen met een speciale bus, de kerels per
fiets.
1965 28 mei : Speciale
Avond ten voordele van de missie van pater De Laet.
Op initiatief van de chirogroepen
(meisjes en jongens)werd deze avond
ingericht
ten voordele van de missie van
pater De Laet wiens vertrek op 12 juni gepland
was.
Wegens het doorslechte weer was de
opkomst eerder mager.
Pater De Laet vertoonde beelden uit
de brousse en een film over de nieuwe
kerk. Tot slot werd overgegaan tot
de trekking van de reuzetombola.
1965 Zaterdag 29
mei : Bedevaart Scherpenheuvel
Vertrek van een 45-tal bedevaarders
van Leest naar Scherpenheuvel.
De weermaker was op post : niet te
warm, niet te koud en droog.
1965 Juni De
Band :
Begin
juni deed zich een aanrijding voor in de Pennemeesterstraat
Mechelen, tussen het gespan van Jan Verbergt en de personenwagen van
Theofiel Fierens, beiden uit Leest.
Aanrijdingen
:
a)
Op de steenweg op Battel een aanrijding tussen de personenwagen van Petrus
Van
Asch uit Leest en deze van Pieter Van Hoof uit Mechelen. Stoffelijke schade.
b)
Tussen de wagens van Jozef Coeckelberg uit Leest en Michel Van Dun uit
Turnhout, ditmaal op de Plaisancebrug.
c)
Op de Van Benedenlaan kwam het tot een aanrijding tussen de personenwagen
van
Paul De Laet uit Leest en Jan Fransen uit Mechelen.
Onderste
Boven
Iemand die van geluk mag spreken is wel onze dorpsgenoot Herman Van de
Poel,
doch
ook Maria Campion.
Inderdaad, eerstgenoemde reed met zijn wagen langs de Juniorslaan toen
hij in
de
bocht plotseling begon te glijden, met het gevolg dat door het verlaten van de
baan
hij over kop sloeg en met de wielen naar omhoog bleef liggen.
Gelukkig bleef de voerder ongedeerd.
De tweede voornoemde kon nog juist
wegspringen, deed echter een val en liep
toch
geen noemenswaardige letsels op. Jan Van Rompaey, haar kleinzoon die naast haar op de dorpel zat, bleef ongedeerd. Jan Van Rompaey vertelde in 2012 : 'ik zat toen samen met mijn grootmoeder Maria Campion op de dorpel aan de voordeur. De auto, die op zijn dak lag, vloog nog 100 meter verder voorbij haar huis, terwijl de ruiten kapotsprongen. Ik liep direct naar het café van Pierke Van den Eede om via telefoon aldaar de hulpdiensten te verwittigen. Toen ik terugkeerde naar de plaats van het ongeluk bleek Van de Poel niet gekwetst te zijn.
Bliksem
en Onweder
Tijdens een onweer werd een koe door de bliksem getroffen en gedood.
Het
dier behoorde toe aan de heer Van Beersel uit de Hertstraat.
Ook
een brand van een hooimijt was het gevolg van een hevig onweder te
Leest. Eigenaar was Van Aken.
Ook
bij de heer Huysmans uit de Kouter werd er heel wat schade toegebracht.
Gans
de omgeving had het fel te verduren.
Gestolen
Fr.
Van den Brande had op de Wollemarkt zijn fiets onbewaakt laten staan.
Een
nieuwsgierige deed hem van eigenaar veranderen.
Auto
Teruggevonden
De
auto toebehorende aan G. Schoenmakers uit Leest en die door onbekenden
werd
weggenomen van zijn parkeerplaats, werd gelukkig teruggevonden.
1965 7 juni : Fietsdiefstal
Aan café-zaal Huybrechts in het
Dorp werd rond 22 uur de fiets gestolen van
Constant Coppens uit kapelle o/d
Bos.
De fiets had een waarde van 3.000
frank.
(VVH)
1965- 8 juni : Erge
Val
De
genaamde Jozef Van Hoof wonende te Battel, deed op dinsdag 8/6/65 ter
hoogte van de zusterschool, een zeer erge val tengevolge van een
fietsstuurbreuk. Hij werd ter hulp gesneld door L. Croes en overgebracht
naar
een
geneesheer die hem verder deed overbrengen naar een kliniek.
(De Band,1965)
1965 11 juni : Mond-
en Klauwzeer
Gemeente Leest. Mond- en Klauwzeer.
Uitvoering van het K.B. van 20.9.1960, 13.2.1961 en
17.12.1963.
De burgemeester brengt ter kennis van het publiek :
1. De eigenaars of houders van runddieren zijn
verplicht hun veebeslag te doen inenten tegen mond- en klauwzeer ten laatste op
30/4/1965.
2. De eigenaars of houders van runddieren doen hun
veebeslag inenten op hun kosten, door een aangenomen Doctor in de diergeneeskunde
naar hun keus.
3. Zijn vrijgesteld van de inenting :
a) de kalveren van minder dan drie maand oud op
1.2.1965
b) de runddieren die sedert minder dan tien maand
ingeënt werden.
4. De niet ingeënte of sedert meer dan 10 maand
ingeënte dieren, die op het grondgebied van de gemeente binnen gebracht worden,
moeten binnen de vijftien dagen na hun aankomst ingeënt worden.
5. Elke inenting tegen mond- en klauwzeer moet op de
individuele identificatiekaart (schetskaart) ingeschreven en voor echt
bevestigd wozrden door de aangenomen doctor in de dierengeneeskunde die de
inenting uitgevoerd heeft.
6. De dieren die zich op de weide bevinden, geherbergd
of verzorgd worden op het grondgebied van de gemeente, maar waarvan de eigenaar
dit grondgebied niet bewoont, moeten ingeënt worden.
De eigenaar en de houder zijn hoofdzakelijk
verantwoordelijk voor de uitvoering van de maatregelen.
Deze inentingscampagne is buitengewoon belangrijk, gezien de afslachting op
bevel in de haarden van Mond- en Klauwzeer binnen afzienbare tijd in werking
treedt.
De vergoeding door de staat betaald voor op bevel
afgeslachte dieren zal met 25 tot 50 procent verminderd worden in de gevallen
waar de veehouders hun verplichtingen inzake voorbehoedende inenting niet
naleefden.
Leest, de
1 februari 1965, de burgemeester. E. Verschueren.
Het betrof de fiets van zijn
echtgenote, van het merk Julia en met een waarde
van 2.450 frank.
Toen Leemans s anderendaags s
morgens zijn vuilnis buitendroeg vond hij
tot zijn grote verwondering de
fiets terug aan de voordeur.
(VVH)
1965 Dinsdag 30
maart : Begrafenis van Frans De Decker. (foto)
Hij was oud-gemeenteraadslid,
voorzitter van de Oudstrijdersbond en erelid
van de Kon. Fanfare St.-Cecilia.
Frans De Decker woonde in de
Blaasveldstraat.
Fanfaresecretaris Antoon Lauwens
schreef het volgende in zijn afscheidsrede :
Beste vriend Frans, achtbare familieleden, vrienden
van de overledene,
Voor de tweede maal in minder dan een week tijd werd
onze Koninklijke fanfare pijnlijk getroffen en in een zware rouw gedompeld. (noot : enkele dagen voordien was Cyriel Van den Bergh
begraven)Wie onder ons had kunnen vermoeden dat wij vandaag hier zoudenverenigd staan bij het open graf van één van
de trouwste leden van onze vereniging terwijl de natuur rondom ons een
worsteling is van de naderende lente en het nieuwe leven om zich te onttrekken
aan de dodende greep van een lange, barre winter.
Zoveel zwaarder treft ons daarom deze slag. Wij kunnen
echter niets anders dan ons eerbiedig, doch diep ontroerd buigen voor de wil
van de Meester die beschikt over leven en dood.
Beste vriend Frans, met deze lente zou er ook in uw
leven een nieuwe periode zijn aangebroken, waarin U zich als gemeenteraadslid
volledig ten dienste zoudt stellen van uw medeburgers. Als lid van de Commissie
van Openbare Onderstand hebt ge U gebogen over de noden van de minstbegoeden
onder uw medeburgers die steeds in U een bekwame en vurige beschermer en verdediger
hebben gevonden. Talrijk zijn inderdaad degenen die U hun zorgen en kommer
hebben toevertrouwd. Met volle toewijding en hardnekkigheid, met zin voor
rechtvaardigheid en objectiviteit, en vooral met de U kenmerkendeliefde voor de gewone man hebt gij ze willen
helpen in alle omstandigheden.
De Koninklijke Fanfare Sint-Cecilia verliest in U een
groot en wijze voorman. Wij danken U voor alles wat Gij voor ons hebt gedaan en
zullen U in onze gebeden niet vergeten.
Duurbare familie, namens de Kon. Fanfare drukken we
onze innige christelijke deelneming uit. Vriend Frans, wij zeggen U geen
vaarwel, maar tot weerziens in het hemels paradijs.
Uw aandenken zal bewaard blijven in ons hart en gebed.
De Heer is tot U gekomen. In Hem hebt ge de eeuwige
rust gevonden.
1965 Dat jaar nam
Theo Fierens de dirigeerstok van de fanfare St.-Cecilia over van
Rik De Bruyn.
BurgemeesterLauwers sprak volgende afscheidsrede uit voor
de ontslagnemende
dirigent :
Mevrouw, Mijnheren, Leden-Sympathisanten,
Ik meen als burgemeester onzer gemeente en bestuurslid
van de Kon. Fanfare St.-Cecilia hier vandaag een dubbele taak te vervullen
hebben : vooreerst wil ik in naam van het gemeentebestuur hulde brengen aan
onze vriend Rik De Bruyn ter gelegenheid van zijn afscheid als dirigent van de
fanfare. Zoals men van Hendrik Conscience schrijft dat hij het Vlaamse volk
leerde lezen zo mag van Rik De Bruyn gezegd dat sinds hij de leiding van het
muziekkorps op zich nam, men de volksmuziek hier op onze gemeente is beginnen
waarderen. Was het niet hij die er op aandrong de fanfare te doen deelnemen aan
muziekwedstrijden en alzo het cultureel leven een nieuw tijdperk inluidde.
Overtalrijk zijn de mooie resultaten die hij met zijn
korps in het omliggende en zelfs in ver afgelegen strekenvan het Vlaamse land wist te behalen, daarom
breng ik hulde en wens u in naam van het gemeentebestuur hartelijk proficiat.
Ook in naam van het bestuur wens ik onze vriend Rik De
Bruyn te danken bij zijn afscheid als muziekbestuurder. Gedurende meer dan 35
jaar heeft hij zich ten dienste van de jeugd gesteld om hen muziek aan te
leren, was als het ware hun tweede vader, wees hij hen in hun jeugd op zedelijk
en christelijk gebied de weg, en velen van zijn leerlingen hebben hun
levenswijze aan hem te danken.
Meer dan 25 jaar heeft hij als dirigent voor onze
fanfare bloei en vooruitgang weten te bewerkstelligen. Ons ledenaantal doen
aangroeien en in onze rangen een geest geschapen waar orde en tucht, gepaard
aan broederlijkheid en samenhorigheid hoogtij vierden.
Reeds enkele jaren terug had hij de mening te kennen
gegeven uit te zien naar een nieuw dirigent omdat hij de last van de jaren
begon te voelen maar gezien we over geen enkele kracht beschikten die de volle
rijpheid van de jeugd bereikt had, heeft hij in overleg en samenwerking van het
bestuur geoordeeld te wachten.
Na herhaaldelijk aandringen hebben we dan toch zijn
wens ingewilligd, omdat we oordeelden dat we hiermee zijn gezondheid dienden,
en hij ons tezelfder tijd als muzikant en onderchefnog zeer grote diensten kan bewijzen.
Het bestuur is op de ingeslagen weg voortgegaan, een
muziekbestuurder uit zijn eigen rangen te kiezen.
Nadat de heer Theo Fierens ongeveer een tiental jaren
gedeeltelijk als muzikant tussen ons allen heeft gestaan en na evenveel jaren
mensenkennis te hebben opgedaan, gepaard gaande met een vakmanschap, waar hij
reeds vroeger blijk van gaf, mogen we besluiten dat het leiderschap van ons
muziekkorpsopnieuw in goede handen
berust.
Ik wil hier vandaag geen afscheid nemen zonder een
warme oproep tot de muzikanten te doen, gij allen die deel uitmaakt van de
enige muziekmaatschappij uit onze gemeente die nog telt. Wat zou een processie
en andere openbare plechtigheden aan waarde nog hebben zonder uwe medewerking.
Blijft trouw aan wat uw aller ideaal moet zijn, de kunst te dienen en de
volksmuziek te bevorderen.
Blijf trouw aan de vlag van St.-Cecilia achter wiens
vaandel ge reeds zovele vreugdevolle dagen hebt gekend.
Moge deze woorden bij u allen ingang vinden, dan
zullen we kunnen blijven juichen Sint-Cecilia hoger op. Ik dank u.
Mag ik dan de heer Rik De Bruyn verzoeken deze paar
geschenken door het bestuur als blijken van sympathie en genegenheid aangeboden
te willen aanvaarden.
