-De Lustige Boeren, foto LG, blz. 192. : de pioniers
van het voetbal te Leest.
Van boven naar onder en van links naar rechts : Joannes
Selleslagh, Felix Polfliet, Edouard Lemmens, Frans Geerts, Louis Selleslagh,
Henke Stoop-Van Praet, Louis Van Winghe, Victor Gobien, Frans De Ruysscher,
Gustaaf Potoms en Louis Polfiet.
1968 Stichting F.C. Telstarlater
omgevormd tot S.K. Leest en
tot SK Rapid Leest
Hierna voornaamste passages uit
mijn boekje Van FC Telstar tot SK Rapid Leest.
Voorwoord
Marcel Van Hoof
De eerste 21 jaren
van mijn leven, minus 12 maand verplichte legerdienst, bracht ik in Leest door
en dit vanaf mijn geboorte in het jaar 1948 tot mijn huwelijk in 1969.
Er was toen niet
veel te beleven op sportief vlak in het dorp.
Je had uiteraard de
Chiro of de KWB of een andere katholieke vereniging of je kon een individuele
sport uitkiezen zoals wielrennen.
Leest had toen zijn
plaatselijke vedetten waarvan de ene al wat verder raakte dan de andere, ik
denk aan Miel Ceuppens, Stanne De Prins, Frans Croon, Lowieke Geets, de broers
Selleslagh, Maurits Van Camp, de broers Van Hoof.
Wat weinigen nog
weten : op een paar honderd meter van de Grote Bleukens waar de terreinen van
SK Rapid Leest thans gevestigd zijn, stond tussen 1911 en midden jaren 20 een
velodroom. De op de Warande georganiseerde beroepsrennerskoersen lokten
duizenden toeschouwers.
De Lustige
Boeren
Tijdens de Eerste
Wereldoorlog bezat Leest ook een voetbalploegje De Lustige Boerengenaamd.
Ze hadden een stuk
bos gekregen naast de spoorweg op de Heide te Leest en er met man en macht de
bomen omgehakt. Om het water weg te krijgen groeven ze diepe grachten rond het
speelterrein. Dit terrein zou dienst doen tot in 1920, daarna verhuisde de
ploeg naar Eugeen Geerts op de Kleine Heide.
In 1937 had ook de
Winkelstraat een eigen ploeg, slechts voor een zestal jaren.
De meeste spelers
gingen na de opdoeking over naar F.C. Leest op de Kleine Heide.
Deze ploeg had haar
terrein aan de Rendelbeekhoeve.
Maar in de zestiger
jarenwas er niets voor de Leestse
jeugd.
De opeenvolgende
boeren-burgemeesters hadden andere prioriteiten dan hun energie en middelen in
een sportinfrastructuur te stoppen.
Er werd nog altijd
gevoetbald door de dorpsjeugd maar meestal op hobbelige, braakliggende stukken
weide en wedstrijdjes werden geïmproviseerd tussen Leest Dorp en Leest Heide of
straat tegen straat of vereniging tegen vereniging.
Sommigen jongeren schreven
zich in bij één van de Mechelse grote ploegen en brachten
de moed op om er
jarenlang te trainen en er de jeugdcategorieën te doorlopen.
Sommigen, zoals Rudi
Van Hoof, brachten het zelfs tot de eerste ploeg van de toenmalige
eersteklasser Racing Mechelen. Hij zou er ruim 12 jaar deel uitmaken van het
fanionelftal.
Folklore van de
Sussen en Blekken
Maar de Leestse
jeugd bleef op haar honger, zo ook de rest van de bevolking.
En zoals dat in het
verleden het geval was met de Sussen en de Blekken, de twee katholieke
fanfare-maatschappijen en dorpspartijen raakte een groot deel van sportief
Leest verdeeld tussen Racing- enKV-
Mechelen.
Je was een Racinger
of je was voor de Malinois.
Je voorkeur werd
soms gestuurd door de politieke tegenstelling vrijzinnig-katholiek, vaak ook
door je school SITO-TSM, soms werd die doorgegeven van vader op zoon, soms
bepaalde het gekste toeval iemands voorkeur.
De meeste Leestse
voetballiefhebbers bezochten toendertijd ofwel de thuiswedstrijden in het Oscar
Van Kesbeeckstadion ofwel Achter de kazerne.
Leest was rijp voor
een nieuwe voetbalploeg.
Nu was het wachten
op initiatieven en op iemand met sérieux en genoeg dynamisme om het vuur aan de
lont te steken. Iemand met charisma ook en met voldoende overredingskracht.
Al deze gavenzaten gebundeld in een flamboyante cafébaas,
een man met een hart voor de jeugd en een hart voor het voetbal. Petrus Jean
Van Dam, misschien niet toevallig een inwijkeling omdat vreemde ogen toch ergens
dwingen, gaf Leest opnieuw een ploeg.
Weliswaar een
caféploeg in den beginne maar een ploeg die na een tijdje vlot meedraaide in de
competitie van de Katholieke Sportfederatie.
Niet lang nadien
stichtte Gust Emmeregs V.V. Leest, dat onmiddellijk debuteerde in de Belgische
Voetbalbond.
Meteen was het dorp
twee voetbalploegen rijk en meteen werden door sommige Leestenaars de oude
tegenstellingen bovengehaald.
Jean Van Dam was met
zijn café Telstar lokaalhouder van de socialisten en Gust Emmeregs, een notoire
Sus, wasCVP-gemeenteraadslid.
Het oude fanatisme
laaide echter nooit meer op zoals weleer, alhoewel dat bij sommigen altijd
onderhuids aanwezig zou blijven.
Bij de meesten
primeerde echter de sportieve rivaliteit en de oude dorpspolitiek zou vooral de
ingeweken Leestenaar worst wezen.
Leest mag zijn twee
pioniers dankbaar zijn, het dorp kreeg door hen een plaatsje gereserveerd op de
kaart van België.
Hoe Jean Van Dam en
de zijnen SK verder uitbouwden valt te lezen op de volgende bladzijden.
Ik heb getracht alle
technische informatie en faits divers die mij in handen vielen, chronologisch
weer te geven.
Tussen die teksten
door wordt speciale aandacht besteed aan de belangrijkste en markantste figuren
van de club.
Mijn dank gaat uit
naar wijlen Jean Van Dam, naar zijn weduwe Maria Peeters, naar secreatris Jean
Apers, naar Daniel Nuytkens, Amelie Portael, Eddy Apers, Harry Cauwenbergh,
Rudi Van Hoof en Stef Thyssen voor hun tijd en de terbeschikkingstelling van
hun documentatie.
-Eddy Van Hoof met de palm van één van zijn talrijke
overwinningen.
1968 8 april :
Brief van Senator Stan De Clercq gericht aan de mandatarissen van gemeente
en C.O.O. van en te Leest :
Betreft
: Leest Kapellen o/d Bos Rioleringswerken in de Scheerstraat, alsmede
Bestratingswerken buurtwegen
Ik
heb het bijzonder genoegen u hierbij mede te delen dat de Heer J. De Saeger,
Minister van Openbare Werken, ingevolge mijn tussenkomst, de vaste
belofte van
staatstoelage
heeft ondertekend
1968 Zaterdag 14
april : Eddy Van Hoof won nieuwelingenwedstrijd te Leest.
Om 15 uur namen 75 nieuwelingen de
start voor een koers van 55 km.
Winnaar voor eigen publiek werd
Eddy Van Hoof.
(DB, mei 68)
Eddy Van Hoof is de oudste zoon van
Louis en van Elodie Selleslagh.
Samen met zijn broer Rudi nam hij
de gelijknamige Renault-garage van zijn
vader in de Dorpstraat over.
Eddy werd te Mechelen geboren op 19
januari 1952.
Op 15 november 1975 huwde hij met
de Leestse Erna Robberechts. Het paar kreeg
één zoon Gino, geboren te Mechelen
op 26/11/1980 en overleden in het
Universitair Ziekenhuis van Edegem
op 22 november 1999 na een tragisch ongeval
te Willebroek.
De drempel om te debuteren met
koersen was erg laag met twee fietsende ooms,
die het tot de liefhebbers
brachten: Louis en Frans Selleslagh.
Eddy zou het tot beroepsrenner brengen en
zelfs tot teamgenoot van de grote Eddy
Merckx.
In de Band (1967) konden we het
begin van zijn carriére volgen :
hij
begon op 26 februari met een aantreden voor het Clubkampioenschap te
Jette, waar 10 deelnemers waren en er de tweede plaats behaalde met
beker.
Sedertdien nam hij deel aan 54 wielrennerswedstrijden en bondig gezegd
waren zijn
uitslagen: vier overwinningen, vier keer tweede, zes keer derde, zes
keer vierde,
twee
maal vijfde, zes keer zesde, vier keer zevende, enz..
Hij
was ook primus in de nieuwelingenkoers van 17 september te Leest van vorig
jaar.
Ook de koers van 14 april kreeg een verslag in het
Leestse maandblad :
SPORT-VARIA
Wij hadden reeds de gelegenheid in ons blad te
schrijven over de sport. Alle belangstellenden hebben de bloeiende tijd gekend
toen de huidige en bekende wielrenner WOLFSHOLL deelnam aan een wielercross te
Leest en er geklopt werd door De Rey en in zijn ontgoocheling zijn fiets in de
beek wierp. Af en toe hadden er nog enkele sportgebeurtenissen plaats maar de
sleet begon door te wegen, gekende plaatselijke renners stopten er mee en Leest
was als sportmidden afgeschreven.
Verheugend is het dan wel, dat sedert enkele maanden
een heropstanding mocht vastgesteld worden, en zoals wij reeds mochten
aanstippen heeft Leest een nieuwe belofte in de nieuweling VAN HOOF Eddy ; de
resultaten zijn er om te onderstrepen dat het menens is.
Zaterdag 14 april zou het de dag der gebeurtenis
worden. Om 15 uur vertrokken 75 deelnemers voor 55 km over tien ronden.
Het aantal toeschouwers aan de aankomstlijn was
geweldig en wanneer de laatste ronde naar t einde liep, klauterde men op de
palen of op de afsluitingen en bij het overschrijden van de eindmeet ging er
een overweldigend gejuich op Eddy Van Hoof gewonnen in eigen streek en voor
eigen publiek, kon het schoner
In de wielerwedstrijd daags nadien te Villers gereden,
behaalde hij een achtste plaats en te Baasrode legde hij beslag op de derde
plaats. Kan het beter ?
Uw sympathie zal een aanmoediging zijn om vol te
houden. (L.B.)
Andere uitslagen van
1968 :
Neerlinter, 53 km,
39 deelnemers : 4de plaats.
Grand Leez, 54 km,
52 deelnemers : 3de plaats.
Clubkampioenschap
Jette: 1ste met een voorsprong van 3 minuten en 15 seconden.
Itegem (18/5/68), 55
km, 99 vertrekkers, 4de plaats.
Wuustwezel(26/5/68),
55 km, 73 vertrekkers, 3de plaats.
1968 3 februari : St.-Cecilia
naar de Antwerpse sportpaleis.
het
muzikale St.-Cecilia trok naar het sportpaleis om daar de grote wielermeeting
De
Prijs van de stad Antwerpen op te luisteren. Na de eerste tonen van marsmuziek
voelde iedere aanwezige Leestenaar dat er die avond een gezellige sfeer
was te
midden van de grote vedetten van de
wielerwereld en aanmoedigende supporters.
Hoe
verder het programma vorderde, met als hoofdschotel de rivaliteit tussen
Patrick
Sercu en de heroptredende Peter Post in de 50 km ploegkoers, hoe meer
het aspect
van
sportiviteit en het muzikale crescendo gingen. Bij het ingaan van de vijf
laatste
ronden werd door de fanfare de alomgekende mars Alte Kameraden ingezet
en
Sercu haalde het na een machtige eindjump. (DB)
1968 Maart : Wafelenbak
met de Chiro.
1968 2 maart : Jaarlijks
verkleed bal van de Kon.Fan. Sint-Cecilia
het
was een succes en de kleurrijke maskerade van de vorige jaren kwam weer
tot
uiting; t waren uurtjes van leute en plezier voor de kijklustigen en de
dansliefhebbers (DB)
1968 31 maart Parlementsverkiezingen
Burgemeester Lauwers betoonde op
volgende wijze zijn steun aan de C.V.P. :
GEMEENTE LEEST
Mevrouw, Mijnheer, BETREFT : VERKIEZINGEN 31 maart
1968
Wij achten het onze plicht uw bijzondere aandacht te
vestigen op het ongewoon belang van de nakende verkiezingen voor onze gemeente.
Het is voor iedereen duidelijk dat een gemeengebestuur
slechts tot grote verwezenlijkingenin
staat is indien de regeringsinstanties daartoe de nodige financiële middelen ter
beschikking stellen.
In dit verband willen wij aan de bevolking duidelijk kenbaar
maken wat de C.V.P.-MINISTERS van de uittredende regeringsploeg voor onze
gemeenschap hebben mogelijk gemaakt. Het lijkt ons het meest gepast de
opsomming van de voornaamste uitgevoerde en in uitvoering zijnde werken te
laten spreken.
Wij noemen o.a. :
-maandelijks dienstbetoon door de Heer V. Boden,
privé-secretaris van de heer De Saeger, Minister van Openbare Werken.
-principiële belofte inzake de rioleringswerken in de
Scheerstraat, alsmede de bestratingswerken in de Kleine Overloopweg,
Rennekouterweg, Hertveldweg, Oxdonkstraat en Lindelaan.
-uitvoering van de aanbestedingsbundel inzake de weg-
en rioleringswerken op de wijk Kouterstraat ten belope van 3.129.504 Fr.,
WAARVAN 2.795.038 Fr. STAATSAANDEEL.
-gunstug vooruitzicht inzake de nieuwe weg- en
rioleringswerken Blaasveldstraat, waarvoor het deel van de gemeente Leest
geraamd wordt op 3.792.155 Fr.
HET WAREN ONZE C.V.P.-MINISTERS die voor al deze
werken de nodige toelagen verleenden.
Wij moeten in het bijzonder vermelden de
indrukwekkende inspanningen van de Heer JOS DE SAEGER, Minister van Openbare
Werken, lijstaanvoerder van de VLAAMSE CHRISTELIJKE VOLKSPARTIJ voor de Kamer
van Volksvertegenwoordigers in ons arrondissement.
Het ligt dan ook voor de hand dat ik met veel
vertrouwen de kandidaten van de C.V.P. op de verschillende voorgedragen lijsten
aan onze bevolking aanbeveel.
Beste mensen, het woord is aan U !
Een overwinning van de C.V.P. betekent een stellige
waarborg voor onze toekomst, wij rekenen op U.
Met
oprechte hoogachting, de Burgemeester, F. Lauwers.
1968 7 april : Jaarlijks
Palmzondagconcert St.Cecilia
Bij deze gelegenheid toonden de 60
muzikanten voor het eerst hun nieuwe
uniform.
(GvM,12/10/79)
Een uniform voor de
fanfare
Omdat het fanfarebestuur veel aandacht bleef geven
aan marsenwedstrijden werd in 1968 beslist de muzikanten uit te dossen in een
uniform. Naast de gebrachte muziek en het mooi en verzorgd op stap gaan bleek
de presentatie steeds belangrijker te worden. De Leestse muzikanten traden voor
het eerst op in een volledig uniform ter gelegenheid van het jaarlijks
Palmzondagconcert op 7 april 1968.
Het was toen nog de gewoonte dat ter gelegenheid van
het jaarlijks concert een korte muzikale wandeling werd gehouden in het dorp. (Stan Gobien : Leest in Feest.)
Foto s :
-foto van het verkleed bal van 1967. Van links naar
rechts : Antoon Lauwens, Jeanne Geerts, Agnes Piessens, Tine Leys en August
Lauwers. Gehurkt zit Jef Aerts.
-De Kon.Fanfare St.-Cecilia voor het eerst in uniform.
Foto genomen voor café Sportvriend, rechtover de kerk.
1968 Dat jaar werd
de hondenbelasting van 200 op 250 fr gebracht en voor de
ophaling van het huisvuil betaalde
men per jaar 300 fr ipv 125 frank.
(DB, nr.4,1968)
1968 Dat de Leestenaars hun oud-onderpastoor,
thans pastoor te Elewijt, niet
kunnen vergeten, bewijst de gift ten bedrage van 16.145 frank die aan
Z.E.H. De Decker werd overhandigd, als bijdrage voor herstelling van de
kerk
aldaar.
(De Band, nr.8 1968)
1968 enkel jaartal
bekend :Gemengde vergadering K.L.J.
OPEN ONTMOETING
de E.H. Van Dessel hield een bespreking over Open
Ontmoeting.
In deze toespraak wijdde hij voornamelijk uit over de
verloving in t algemeen, wat ieder meisje zowel als jongen hiervan verwacht.
Eén punt moeten we alleszins onthouden en dat is, dat achter de brutaliteit en
het lawaaierige van vele jongens dikwijls een zacht en edelmoedig karakter
schuil gaat.
Na deze inleidende commentaar werden alle aanwezigen
verdeeld in gemengde groepen van plus minus 8 man, die dan de gestelde vragen
moesten bespreken. Een eerste vraag luidde :
HOE KAN MEN MERKEN DAT MEN ELKAAR GRAAG ZIET ?
Hier dienen we vooral te onthouden, dat men voor
elkaar niets mag verbergen, dat men op tijd op een rendez-vous moet zijn, maar
dat, als men eens moet wachten, dit wachten ook een vorm van genegenheid is;
daarbij komt nog dat men elkaar met zovele kleine attenties kan laten zien dat
men van elkaar houdt.
WAT DIENEN WIJ TE DOEN BIJ EEN EERSTE THUISKOMST ?
Men was van oordeel dat men niet te veel mag doen of
zeggen, zodat de toekomstige schoonouders niet te vlug alles weten. Men mag ook
niet te lang blijven en wij nemen liefst een klein geschenkje mee. Het
voornaamste is echter dat beiden, meisje en jongen, moeten samenwerken om de
ontmoeting geslaagd te doen worden. Daarbij mogen zij elkaar niet teveel en te
lang alleen laten, want een verkeerd woord is snel gezegd omdat men de ouders
niet zo goed kent. Dit zou dan van den beginne af aan een negatief punt zijn.
Het besluit van deze vraag is dat beiden elkaar moeten
helpen om een zo goed mogelijke indruk na te laten bij de wederzijdse ouders.
WAT DOEN WANNEER ER RUZIE ONTSTAAN IS ?
Hier was het meer een woelige bespreking. We dienen
hier te onthouden dat ieder zijn standpunt duidelijk moet formuleren, want vele
ruzies ontstaan door een misverstand of onduidelijkheid. Beiden moeten kunnen
aanvaarden een standpunt te hebben. Men dient hiermee rekening te houden en dan
slechts uit elkaar gaan wanneer de ruzie is bijgelegd. Hierdoor zal men de
andere beter weten te waarderen en ruzies zullen minder voorkomen.
(DB)
1968 Januari De
Band :
Aanrijding
: J. De Schouwer uit de Juniorslaan reed, vergezeld van Willy
Verschuren, richting Willebroek en werd
onderweg frontaal door een andere
wagen aangereden.
De
twee Leestenaars kwamen er heelhuids van af maar hun voertuig was fel
gehavend.
Glibberig
: Maria Lauwens (Kouter) werd te Heffen, op weg naar school,
verrast dooreen ijzelplek en
kwam in een gracht terecht.
Zware stoffelijke schade aan haar auto.
1968 Zaterdag 13
januari : Jaarlijks Winterbal van de K.F.Sint.-Cecilia
ondanks
het gure weer waren de dansliefhebbers talrijk opgekomen en hebben ze
hun
beste beentje voorgezet op de gladde dansvloer (DB)
1968 Op zaterdag
23 januari bevond automacanieker G. De Smet zich in de garage
in de Winkelstraat, onder een
wagen, om een herstelling uit te voeren.
Plots sprong de kruk die hij
geplaatst had weg en hij raakte zwaar gekwetst..
Met een bekkenbreuk werd hij door
de dienst 900 naar het Stedelijk Gasthuis
van Mechelen overgebracht.
1968 30 januari
Gazet van Antwerpen : Bouwwoede te Leest
Bevolkingscijfer stijgt snel.
De gemeente Leest is een typische landbouwgemeente,
waar de hoeven onregelmatig verspreid liggen. Doch Leest is ook de grootste
randgemeente van de stad Mechelen en een der grootste van het arrondissement.
De gemeente heeft een oppervlakte van 930 ha en telt
1962 inwoners, wat neerkomt op ongeveer 2 inwoners per ha. En toch is er te
Leest een doeltreffende bouwpolitiek, want zowel de particuliere als de sociale
woningbouw staat op een zeer hoog peil.
Misschien is Leest vroeger wat mild omgesprongen met
het toekennen van bouwtoelatingen, zodat het naast een landbouwgemeente ook wat
anders geworden is. Industrie is er te Leest niet, er zijn immers maar een
twintigtal tewerkgestelden.
Al blijft Leest zijn landbouwkarakter bewaren, toch
komt het vooruit.
De huizen rijzen er als paddestoelen uit de grond en
het bevolkingscijfer gaat zeer snel de hoogte in.
De bouwmaatschappij Het Gelukkig Gezin uit Hombeek
voleindigde het afgelopen jaar een eerste serie van 28 woningen.
In 1968 zullen weer 10 nieuwe woningen gebouwd worden.
De straten voor die nieuwe huizen zijn reeds aangelegd.
Wat de straten betreft hebben de Leestse bewoners niet
te klagen.
Immers bijna al de wegen zijn geasfalteerd of hebben
een betonbedekking.
Wel zijn er hier en daar een paar straten die een
verbetering kunnen gebruiken, maar die smalle kronkelwegen zijn dan toch van
een goede bedekking voorzien.
Gezien Leest nog altijd het karakter heeft van een
landbouwgemeente, zijn de straten ook verantwoord.
Nu is Leest echter aan het veranderen. Het wegvluchten
van mensen uit de steden en een drukke omgeving is hieraan niet vreemd. De
moderne mens wil in een rustige omgeving wonen, hij wil uit de gejaagdheid van
het dagelijkse leven.
De vervoermiddelen die tot zijn beschikking staan
helpen hierbij.
Mede door al die zaken is er te Leest de laatste jaren
een bouwtendens waar te nemen.
Niet alleen de sociale woningbouw werd aangepakt, maar
ook de privaatbouw ging vooruit. De gronden zijn te Leest voor een
kandidaat-bouwer nog betaalbaar en daarbij heeft Leest een tamelijk goede
verbinding met de stad Mechelen door een aangepaste autobusdienst.
De laatste jaren werd in de private sector veel
gebouwd te Leest en steeg het aantal zelfs met de jaren.
In 1965 werden er 10 woningen gebouwd, in 1966 werden
het er twaalf en in 1967 steeg het aantal tot zestien huizen.
Door die bouwwoede steeg te Tisselt het aantal
inwoners. In 1966 telde men 1874 zielen en op het einde van 1967 telde men er
bijna 100 inwoners meer of 1963.
Zo groeit Leest stilaanvan een landbouwgemeente naar een volkrijk
dorp.
(dt).
1968 31 januari : Inbraak
Tussen 07u30 en 08u30 vond er een
inbraak plaats bij de familie Jan Van Rompaey
in de Juniorslaan. Er werd een
aanzienlijke geldsom gestolen. De garde kwam ter
plaatse en deed de nodige
vaststellingen, zo nam hij o.a. gipsafdrukken.
Na aandringen van de heer des
huizes bij het Mechels Parket werden er twee
rijkswachters op het onderzoek
geplaatst. Een recidivist uit de Hertstraat was
verdachte nummer één, zijn alibi
klopte niet, bovendien had hij de avond
van de diefstal behoorlijk de
bloemetjes buitengezet bij Emmerance van de Croes
(VVH en Jan Van Rompaey)
Na deze diefstal schafte Jan Van
Rompaey (°Blaasveld 31/12/1939) zich een jonge
hond aan. Velen van de nazaten van
Loupiac werden later opgeleid bij de rijkswacht.
Fotos :
-De nieuwe wijk aan de Kouter in het centrum van Leest
bevat reeds 28ééngezinswoningen. De wijk ligt ver van alle stadsgewoel en in een zeer
gezondeomgeving : dat
verlangt de moderne mens. (GvA,30/1/68)
-Jan Van Rompaey met zijn jonge hond aan de voordeur
van zijn woning op de Juniorslaan.
-Loupiac, bijna twee jaar oud. (fotos : Jan Van Rompaey)
27 Leestenaars vertrokken op 16
juli 1967 voor een vijfdaagse reis naar
Tyrol. (DB, 1967)
1967 20 juli : Gelukkige
afloop
Zoals ieder jaar zijn er verdienstelijke mensen, steeds paraat om onze
jeugd
naar
hun bivakplaats te brengen. Traditiegetrouw had ook mevrouw Van Praet
Edm.
zich weer ten dienste gesteld.
Onderweg werd zij evenwel aangereden, en werd de auto zo beschadigd dat
de
bestuurster uit de wagen moest gehaald worden, en wonder boven wonder,
kwam
zij er met de schrik van af.
De
aanrijding had plaats op 20 juli op weg naar de Bivakplaats te Hechtel.
(De Band, augustus 1967)
De meisjes waren met 53.
Een leidster maakte een verslag van
de bezoekdag (zondag 23 juli) :
voor ons op bivak is er weinig of geen verschil tussen zondag en
weekdag.
Maar
toch voelden we vanmorgen dat het anders ging worden : het was bezoekdag.
Van
s morgens was iedereen al druk bezig om de bezoekers goed te ontvangen.
De
kronen sjouwden met papier, krijt, koorden en plankjes, om bij middel van pijlen,
de
bezoekers wegwijs te maken in Hechtel.
De
zonnekes zorgden ervoor dat de slaapzalen van onder tot boven gespic-en-spand
waren. De kristimeisjes, als veelbelovende huismoeders, belegden
broodjes op
originele
en smakelijke wijze. Zelfs de sterrekens deden wat ze konden : er was geen
enkel papiertje of enige slordigheid te bespeuren
Op
het einde van deze dag zijn we tevreden dat we veel bezoekers mochten begroeten
en we
zijn hen dankbaar omdat ze weer wat zaad in het bakske brachten.
1967 22 juli : K.L.J.
naar Echternach
In het schilderachtige Luxemburgse
stadje werd de Perekop overwonnen.
1967 Zaterdag 29
juli : KWB-Reis naar Monchau.
1967 Van 30 juli
tot 9 augustus : Chiro-Bivak te Hechtel.
De jongens hadden de meisjes
afgelost die dezelfde locatie bezochten maar
van 20 tot 30 juli.
1967 Augustus De
Band :
Verkeersongeval
: Sylvain Van den Avont vloog in St.Katelijne Waver uit een
bocht en kwam tegen een electriciteitspaal terecht.
Betrokkene werd ernstig gewond evenals mevrouw Philips die op de
duozitting
had
plaatsgenomen. Beiden werden overgebracht naar het Stedelijk Gasthuis
te
Mechelen.
Aangereden
: toen de kleine student Frans De Decker uit de Kouterstraat er
uit
een auto stapte, werd hij aangereden. Buiten een hoofdwonde liep hij nog
een
beenbreuk op.
In november publiceerde DB over
dezelfde Frans De Decker :
Geen
Geluk : wij hebben reeds vroeger melding gemaakt van het ongeval van
Dat
de kleine De Decker,Kouter, opliep. Hij was merkelijk aan de beterhand.
Tijdens een Chirospel werd hij andermaal
door een beenbreuk getroffen.
Ongeval
: in de Kouterstraat botste de bromfietser Victor De Maeyer uit de
Alemstraat, op een stilstaande auto. Hij werd met een hersenschudding en
andere
kwetsuren overgebracht naar een Mechels ziekenhuis.
Victor Fikke De Maeyer was te Leest geboren op 7
februari 1944 en hij overleed er
als echtgenoot van Anne Casteels op
17 december 2011.
Fikke was tijdens zijn leven een
tijdlanguitbater van café Op den
Hoek,bestuurslid
van ZVK Leest, lid van de
Duivenbond de Luchtreizigers, lid van KWB Leest en
erelid van de Kon.Fanfare
St.-Cecilia.
Fikke,
mijn protteke,
De wereld is niet meer dezelfde als een week geleden.
Waar jij was, is nu een drukkende leegte. 30 jaar lang hebben we alles gedeeld,
samen het café uitgebaat, samen ons huis in orde gebracht, samen een gezin
uitgebouwd. We zijn er samen voor gegaan, in goede en kwade dagen, zoals we 24
jaar geleden aan elkaar beloofd hadden. We hebben plezier gemaakt. Veel
plezier. Je stond altijd klaar met een grap, een rake opmerking, een kwinkslag.
Ook de laatste weken nog, probeerde je ons verdriet en onze angst te verlichten
met een grapje, een vrolijke anekdote van vroeger of een lief woordje. Jij had
over alles een mening. Jij wist voor alles een oplossing, zelfs als je ziek
werd.
Gaandeweg legde je neer bij de harde werkelijkheid. Je
wou thuis verzorgd worden en thuis sterven en nog van zoveel mogelijk mensen
afscheid nemen. En ook toen het heel moeilijk werd, bleef je daar ontzettend
dankbaar voor. Tot vlak voor het einde kon je heel open praten over je leven en
over je nakende dood. Het gaf ons een rustgevend gevoel en hielp ons het
onvermijdelijke te aanvaarden. Bedankt voor die levensles, bedankt voor je
leven en vooral bedankt omdat wij er deel van mochten zijn.
Anne, jouw protteke. (gedachtenisprentje)
1967 September -
De Band :
Gelukkige
afloop : tijdens een nacht kwam de auto bestuurd door Emiel
Vloeberghen uit de Juniorslaan, aan het Moer te Tisselt, in de gracht
terecht.
De
wagen sloeg tweemaal over kop en kwam zwaar gehavend tot stilstand.
Als
bij wonder werd de bestuurder niet gekwetst.
Erge
Botsing : in de Blaasveldstraat deed zich een erge botsing voor tussen een
auto
en een bromfietser. De genaamde Moyersoons uit Hombeek kwam er met
volle
geweld tegen een auto terecht. Zeer zwaar gewond werd hij door de 900
naar
het Mechels ziekenhuis overgebracht.
Noodlottige
afloop : men zal zich herinneren dat de genaamde Leon Spruyt
wonende Oude Tisseltbaan, met zijn fiets een val deed en naar een
kliniek moest
overgebracht worden. Hij liep meerdere breuken op en is ondertussen
overleden.
Gebeten
: bij een bezoek op een erf werd de kleine Andre Van den Heuvel
door
een hond in het oor gebeten waarvoor geneeskundige zorgen noodzakelijk
waren.
Nieuwe
straten : door de bouw van nieuwe woningen in onze gemeente moesten
er
ook nieuwe straatbenamingen aan de beurt komen.
Zijn
reeds bewoond de huizen in de Kerkenblokweg en de Cecilialaan.
Zijn
nog onbewoond : de huizen gelegen in de Verschuerenlaan en De
Prinslaan.
1967 23 september
: Nachtdropping K.L.J.
Om 20u30 werd er verzameld aan het
parochiehuis waarna de deelnemers met
hunfiets in een gesloten vrachtwagen werden weggebracht.
Een nachtdropping per fiets : weer
wat anders.
1967 21 oktober : Jaarlijks
Teerfeest KWB
Dit werd voorafgegaan door een mis
die werd opgedragen door de proost
E.H. Van Dessel die bij deze
gelegenheid een korte toesrpaak hield.
Met het vaandel in top gingen de
feestvierenden naar het parochiehuis voor
het feestmaal. Nadien werd er gedanst
en was er een reuze-tombola.
(DB,november 1967)
Op deze dag startte ook het
kaarttornooi. Dit bestond uit 6 kaartavonden en de
prijzentafel bestond uit 2.000 fr.
In natura. Voor de prijswinnaar per avond
was er een braadkip weggelegd, voor de
tweede een doos sigaren.
Inschrijving bedroeg 15 frank.
1967 November De
Band :
Aanrijding:
onze dorpsgenoot Frans Simons,
Mechelbaan, werd, toen hij op
autobus te Heffen wou stappen, aangereden door een bromfietser.
Met
een wonde aan het hoofd en gekwetst aan rug en ledematen werd hij achteraf
ter
verpleging opgenomen te Boom.
Werkongeval
: op zijn werk in de Eternitfabriek te Kapelle-op-den-Bos werd
Frans Absillis uit de Blaasveldstraat, het slachtoffer van een
arbeidsongeval,
waarbij hij verschillende breuken opliep. Hij werd naar een kliniek
overgebracht.
Beroerte:
Op de Juniorslaan werd Frans Van Baelen door een beroerte
getroffen.
Geëlectrocuteerd
: tijdens het stormweer dat over onze gemeente raasde,
werd
het paard van Frans De Prins uit de Kleine Heide door een losgerukte
electriciteitsdraad getroffen en was op slag dood.
Het
had een waarde van plus minus 40.000 frank.
Slachtoffer van het weer was ook Eugeen Vloeberghen (foto), die met
stoffelijke
schade
aan zijn gebouw had af te rekenen.
Verlichting:
er werd voorgenomen in de Kouterstraat nieuwe lichtpalen aan te
brengen. Voor wat betreft de Kleine Heidestraat, Bist en Kapellebaan,
zullen
insgelijks nieuwe lichtpalen geplaatst worden die in een zeer nabije
tijd in
aanbesteding zullen gegeven worden.
(DB,nov.67)
1967 december : De
Sinterklaas van de KWB maakte270
kinderen gelukkig.
1967 15 december :
Man dood in bed
Burgemeester Lauwers en veldwachter
Van Hoof werden ervan verwittigd
dat de woning van Jaak Ferdinand
Van Praet, tegen de gewoonten van de bewoner
in, lang gesloten bleef. Toen zij
ter plaatse kwamen en er geen reactie volgde op
hun herhaald aankloppen
verbrijzelden ze een raam en schaften zich zo toegang
tot de woning.Daar troffen zij Jaak
Van Praet levenloos aan in zijn bed.
De bijgeroepen dokter Marinus
stelde het overlijden vast.
In een andere kamer van de woning
troffen ze de 45-jarige geestelijk gehancapte
zoon aan.
Jaak F. Van Praet was te Leest
geboren op 8 februari 1884 en weduwnaar van
Maria Philomena Fierens. Hij was
gepensioneerd staatswerkman en woonde
in de Klein Heidestraat nr. 28.
(VVH)
1967 Op 31
december telde Leest1968 inwoners.
Fotos :
-Victor Fikke De Maeyer.
-Eugene Vloeberghen (1979) met een uitgedroogde
wespennest die hij op zijn zolder gevonden had.
Frans Piessens is een zoon van Pol
en van Angèle Van Praet.
Van 1984 tot 1992 was hij
erevoorzitter van de Kon. Fanfare St.-Cecilia.
1967 12 maart : Prijs
voor Sylvain Teughels
Op de cultuurdag van de K.L.J. van
12 maart te Mechelen haalde Sylvain
Teughels een 2de plaats
in de reeks voordragen.
1967 19 maart : Appelsienendag
KLJ
Gezamelijke actie K.L.J.-jongens en
meisjes.
Leest zag de KLJ-ers met paard en
kar de gemeente rondtrekken en appelsienen
uitdelen.
1967 April : Vergadering
Chiromeisjes en verloting Lourdesreis
De aprilvergadering werd geopend door de proost die op de hem eigene
manier
aan
de onderscheidengespreksgroepen enkele
gevallen ter overweging gaf, o.m.
meisjesgrillen waaraan stande pede onderling overleg werd gepleegd.
De
loting voor de Lourdes-bedevaart gaf ditmaal Maria Geerts uit de Biststraat
en
Hilda Van den Vondel uit de Kouterstraat als uitverkorenen.
(DB)
1967 4 april : Verkleed
Bal van St.-Cecilia(foto) ten voordele van het instrumentenfonds.
Het was een danspartij met een
enorm succes.
Tot
omstreeks 1985 waren de bals vrij populair. Het verkleed bal of het gemaskerd
bal van
de fanfare St.-Cecilia werd omstreeks carnaval georganiseerd en had jaren
succes. Dikwijls waren er meer dan honderd verklede deelnemers, die
doorgaans een
paar
uur baadden in het zweet.
(Stan Gobien : Leest in feest.)
1967 12 april : Feest
voor de Vrouwen van St.-Cecilia
Het werd een geslaagd koffiefeest met
een grote tombola met prachtige prijzen.
1967 Mei De Band
:
Diefstallen
: op de bouwwerven gelegen in de Kouterstraat werden allerhande
materialen door onbekenden weggenomen. Een onderzoek werd ingesteld.
Anderzijds werd een partij bieten, toehorende aan Scheers uit de Kleine
Heide,
gestolen. De dief werd evenwel ontdekt en bekende de diefstal.
Voor
t algemeen belang : Door het Ministerie van Openbare Werken werd
de
principiële toestemming gegeven inzake de rioleringswerken in de
Scheerstraat, eveneens voor de bestratingswerken van Rennekouter,
Hertveldweg,
Lindelaan, e.a.
Langs de andere kant, goedkeuring van de aanbestedingsbundel inzake de
weg
en
rioleringswerken op de wijk Kouterstraat ten belope van 3.129.504 frank
waarvan 2.795.038 fr staatsaandeel.
Ook
voor de nieuwe weg- en rioleringswerken in de Blaasveldstraat wordt het
deel
ten laste der gemeente geraamd op 3.792.155 fr.
Bestrating
: langs de pers om werd medegedeeld
dat weldra een aanvang zal
gemaakt worden met het verbreden van de Blaasveldstraat en meteen met
het
asfalteren van het wegdek.
Samensmelting
van gemeenten: meermalen reeds werd in de pers medegedeeld
dat
zekere gemeenten gedeeltelijk of eenvoudig zullen opgeslorpt worden door
andere buurgemeenten. Ook over ons Leest werd wel t een en t ander
gezegd.
Het
was dan ook een zeer gelukkig initiatief van onze burgervader, daaromtrent
een
verklaring af te leggen tijdens het bezoek van een ministerieel ambtenaar.
(...)
(DB,mei 1967)
1967 Mei Algemene
Vergadering Landelijke Jeugd
Voor
de algemene vergadering van mei begon, hadden Maria Geerts en Maria
Bernaerts het druk om alle vragen te beantwoorden over hun voorbije bedevaart
met
de K.L.J. naar Lourdes.
Een
stemmig Mariaal-gebed en een mei-liedje en de vergadering was gestart.
De
proost gaf een studiekring over het geluk van een jong meisje. Geluk komt nooit
vanzelf. Wie blij en gedienstig is, vindt in ieder medemens een vriendin
of een vriend
en
bouwt haar eigen geluk op.Nu kunnen er op de weg naar t geluk wel hindernissen
liggen en wat dan gedaan ? Uit alle omstandigheden van t leven moeten
wij de
schone kanten ontdekken. Maar daar wijzelf onze levensomstandigheden
opbouwen
moeten wij voorzichtig en ernstig te werk gaan.
De
keuze van de levenspartner ligt grotendeels in onze handen. De proost wees
er
op dat de onaangename kanten van de jngen met wie wij kennis hebben in de
toekomst groter en ellendiger zullen worden. En geen enkel meisje moet
denken dat
ze
haar jongen zo naar haar hand kan zetten dat alle onaangenaamheden verdwijnen.
Natuurlijk heeft iedereen zijn gebreken, daarom moet een meisje ook de
gebreken van
haar
jongen durven zien en zich ernstig afvragen of ze met hem harmonieus kan
samenleven en gelukkig zijn.
Na deze studiekring werd de mei-koning
en koningin met een aflossingsdans
uitgekozen. . De prinsen en prinsessen, -het gevolg-, namen het tegen
elkaar op
in
allerlei gezelschapsspelen. Tenslotte verklaarde de koning het bal voor geopend
en
gingen de meisjes lustig aan het dansen. De blije verrassing kwam toen Maria
Geerts een mooi zicht uit Lourdes toonde dat ze als geschenk liet
verloten aan de
K.L.J.-sters. Het lot viel op Simonne Fierens en bij haar hangt nu
ergens de Lieve
Vrouwe van Lourdes. Natuurlijk werd er die avond lekker gesmuld en bij
een stemmig
Avondlied zegen, deze avond Heer, keerden de meisjes in groep terug
naar hun wijk.
(DB, juni 1967)
Fotos :
-Frans Piessens.
-Gemaskerd bal van St.-Cecilia. Staand van links naar rechts
: Vic Gobien, Nieke Janssens en Jean De Croes. Gehurkt Harry Cauwenbergh en
Freddy Walschaers.
Verslag van de eerste parochieraad te Leest op
12-2-1967
De vergadering werd geopend te 14 uur.
Aanwezig : Z.E.H.Pastoor, E.H.Onderpastoor,
E.P.Damiaan, Eerw. Zuster Reynders, Eerw. Zuster Michelina, mevr.
Verbruggen-Bradt, mevr. Deprins, Mej. Van den heuvel, Mej. Bernaerts, Mej.
Lamberts en de Heren J. Leemans, J. De Prins, A. Verbruggen, F. Van den Brande,
C. Verbruggen, E. Van Praet, J. Desmet, K. Duysburg, J. Van Linden, A.
Hellemans, L. Solie, J. Keulemans, L. Verbruggen en E. Polfliet.
Verontschuldigd wegens familieomstandigheden : Mevr.
De Croes-Van den Heuvel en de heren J. Lauwers, A. Lauwens en J. Teughels.
In het welkomswoord uitgesproken door de heer Polfliet
E., wordt het ontstaan het het doel van de Parochieraad even belicht. Hij
betoogt dat de hoofdbekommernis van de leden steeds moet zijn : de
verantwoordelijkheid tegenover de anderen en de persoonlijke inbreng voor de
anderen. Dit is de wens van Zijne Heiligheid de Paus, dat de parochianen in
samenwerking met de parochiegeestelijkheid samen de verantwoordelijkheid dragen
voor hun parochie.
Na een kort gebed zegt Z.E.H. Pastoor dat de raad moet
bewust zijn van haar verantwoordelijkheid. Wij moeten luisteren en kijken om
aldus de werkelijke noden te ontdekken alvorens ze te kunnen verhelpen.
Men kan zich trouwens afvragen of de oude parochievorm
niet heeft afgedaan. Zijn wij nog op dezelfde wijze gebonden aan de parochie ?
Vergeten wij niet dat de vervoermiddelen en het toerisme een grote invloed
uitoefenen. Denken wij maar aan het bijwonen van de zondagsmis. Het is een feit
dat men zich onbewust gaat aansluiten bij de parochie waar men ter kerke gaat.
Nochtans moet de parochie één grote familie zijn rond
het altaar. Alle grote gebeurtenissen van ons leven, van bij de geboorte
(doopsel) tot bij het afscheid van het tijdelijke (begrafenis) gaan langs de
parochiale kerk. Alle hoogtepunten van ons leven worden door de
parochiegemeenschap meegeleefd. De onderlinge banden kunnen dus niet hecht
genoeg zijn. Het parochieel leven mag echter niet van één persoon afhangen,
omwille van het feit dat één persoon niet kan denken, beslissen en handelen
voor de ganse gemeenschap.
De parochie is niet iets dat ons zegt wat geboden en
verboden is, zij moet veeleer een liefdeband zijn die elke mens, gelovige zowel
als ongelovige, omsluit.
Taak van de organisaties in de parochie
De bewegingen stimuleren het parochieel leven door hun
miererealisaties. Zij moeten de kernen zijn die reacties teweeg brengen bij
anderen.
Bedoeling van de parochieraad
is in de eerste plaats informatief.
met als besluit het werk van de raad in vier grote
basispunten onderverdelen : -informatie,
-bezinning, -realisatie en controle.
Waarover moet u ons vooral inlichten ?
-Het parochieleven begint rond het altaar.
Spreekt de liturgie ons nog aan ? Zijn de uren van de missen en andere
kerkelijke vieringen nog aangepast ?
-Het gezin geeft aan groot en klein de levensrichting
aan. Vroeger stond er geen T.V. in de huiskring, vroeger was het
ontspanningsleven meer plaatselijk en nu rijdt men liever uit. Nu staat vader
of grote broer met de late of met de nacht. U moet ons zeggen hoe het met het
leven in een gezin gesteld is. Openheid en oprechtheid is van het allergrootste
belang.
Besluit : wij moeten een antwoord en een oplossing
trachten te vinden voor al deze concrete problemen. Wij moeten een ideale
parochie betrachten en om dat te bereiken moeten wij zeer hoog mikken. Onze
parochie moet een geheel worden van kristenmensen en men is tenslotte maar
kristen wanneer men een schoon en goed mens is.
Bespreking van verschillende punten
De
zondagsmissen in hun huidige vorm te behouden, eveneens wat de uren
betreft als de uitvoering ervan en dat gedurende gans het jaar (wintertijd en
zomertijd) : 7 u, 8u30 en 10 u hoogmis.
Weekmissen : een proef
te doen met het verschuiven van deze missen van 19 u naar 19u15 en dit van
Pasen tot mei en vanaf 1 mei zouden de weekmissen terug om 7 u s morgens
aanvangen en dit tot 1 september. De avondmis in de zomertijd bij speciale
feestdagen begint om 20 u.
Parochieblad
: de samenwerking tussen de drie parochies te behouden. Een wervingsactie
te doen op het einde van deze jaargang, deze te laten gepaard gaan met een paar
gratische bedelingen over de ganse parochie, dit om het parochieblad in alle
huizen ingang te doen vinden. Nu zou eveneens het parochieblad toebedeeld
wordenaan de nieuwe parochianen in de
Kouterwijk. Dit is een van de mogelijkheden om deze mensen welkom te heten en
vertrouwd te maken met ons parochieleven.
Men stelde vast dat de inhoud van het parochieblad
Kerk en Leven nogal zwaar gesteld is en men vraagt zich af, of hieraan niet
kan verholpen worden. E.P. Emmeregs zal hierover een onderrichting geven in een
zondagsermoen. Tevens zal de drukkerij van het parochieblad bezocht worden.
Goede weekviering
: de palmwijding te doen aan de St.-Jozefkapel en daarna stoetsgewijs
naar de kerk te gaan voor de misviering. Tijdens de tocht zouden het kerkkoor
en de schoolkinderen aangepaste liederen zingen.
Passieverhaal
: in het Nederlands te lezen : in de mis van 7 u. afwisselend door de
celebrant en de lektor. In de mis van 8.30u eveneens en in de mis van 10 u.
door drie lektoren.
Biecht : men stelt
voor de biechtgelegenheid zoveel mogelijk te spreiden over de dagen voor en
onder de Goede Week.
Witte donderdag
: de nachtaanbidding te houden in haar huidige vorm, volgend jaar tot 22
uur.
Goede vrijdag
: de diensten in het Nederlands te laten gebeuren.
Paasnacht : de
plechtigheden aan te vangen om 23 u. Indien mogelijk een kindje te dopen
tijdens deze plechtigheid en iedere aanwezige een kaars te geven.
Paasmaandag :
de begankenisplechtigheden in hun huidige vorm te behouden. De
mogelijkheid onderzoeken om de geofferde gelden op een ordelijke wijze in te
zamelen. Tevens verlangt men dat er een juiste inhoud aan dat feest zou gegeven
worden in het geheel van ons modern geloofsleven.
Processies : een processie
te behouden op de feestdag van Hoogwaardig en ze aan te passen. Dit jaar volgt
ze De Dorpstraat, Vinkstraat en Scheerstraat. Volgend jaar in 1968 gaat ze
langs de Kouterwijk.
Bedekapellen
: op 1 mei zou de H. Mis opgedragen worden aan de grot in de Kouter.
Eerste en
plechtige communie : men is van oordeel dat de viering van deze dagen best
kan besproken worden met de ouders van deze kinderen.
Electrische
verlichting van de kerk : de vergadering neemt inzage van de voorontwerpen. Men
is van oordeel dat een bezoek aan kerken waarvan de verlichting onlangs werd
aangelegd of vernieuwd zeer nuttig kan zijn. De financiering zou aan een
bijzondere studie moeten onderworpen worden.
Na een slotwoord en een gebed wordt de vergadering om
17 u. opgeheven.
1967 Dat jaar
vierde de Parochiale Vrouwengilde haar vijfenveertig jarig bestaan
in aanwezigheid van o.a. de
provinciale proost A. Eggers. Vijf jaar later, bij het
gouden jubileum, zouden 49 personen
deelnemen aan een ééndagsreis naar
Rome.
1967 In 1967
1968 verrees in de Kouter een nieuwe wijk van 34 mooie, moderne
woningen. Later, in 1974 zal deze
wijk nog uitgebreid worden met 18 woningen.
Terwijl tot dan toe Leest
hoofdzakelijk bewoond werd door Leestse
afstammelingen kwamen er nu een
heleboel inwijkelingen.
(DB, december 1976)
1967 6 januari :
SENAATWillebroek, 6 januari
1967.
Kraagweg 16.
Aan de Heer Burgemeester, Schepenen en
Gemeenteraadsleden, Leden C.O.O. en Bestuursleden C.V.P-afeling van en te Leest
Geachte Heer,
Tot mijn genoegen kan ik U melden dat de Heer J. De
Saeger, Minister van Openbare Werken, ingevolge mijn tussenkomst, het
aanbestedingsdossier heeft goedgekeurd betreffende de weg- en rioleringswerken
op de wijk Kouterstrat te Leest (Wet Brunfaut).
Bij toepassing van de wet van 15-4-49 vallen de
werkelijke kosten der ontworpen werken ten laste van de Staat.
Deze goedkeuring houdt meteen de toewijzing in van de
werken aan de aanneming Mevrouw O. Roelandt te Belsele, voor de prijs van
3.129.504 fr. Het staatsaandeel werd vastgesteld op 2.795.038 fr.
Ik hoop U hiermee aangenaam te zijn en bied U, mijn
hoogachtingsvolle groeten.
(get.) Stan De Clercq, Senator. (foto)
1967 Januari : Verkeersongevallen
Tijdens
de maand januari deden er zich een paar ongevallen voor te wijten aan
de
gladheid van het wegdek en de mist.
De
genaamde Kerremans uit de Molenstraat kwam met zijn wagen terecht tegen
een
vrachtwagen die geparkeerd stond aan garage Candries. Ernstige materiële
schade maar geen persoonlijk letsel.
Erger liep het af voor Fernand Polfliet die, misleid door de mist, op een
stilstaande vrachtwagen aanbeukte in de Kouter.
Ernstig gekwetst werd hij naar het Stedelijk Ziekenhuis van Mechelen
overgebracht.
Noodlottige
val
De
kleine Freddy Lauwers (foto) uit de Dorpstraat deed een ongelukkige val
bij het
sloeven
aan de ouderlijke woning. Hij liep een zware polsbreuk op en werd
naar
het ziekenhuis te Mechelen overgebracht.
1967 9 januari : Overlijden
van Edward Van Steenwinkel. (foto)
Edward was ere-voorzitter van de
Kerkfabriek.
Hij was te Hombeek geboren op 9
april 1886 en gehuwd met Maria Rosalia
Andries.
Het echtpaar kreeg 8 kinderen,
waarvan 4 jongens en 4 meisjes.
Hij
was nederig van harte, minzaam in de omgang met zijn medemens en altijd
bereid een helpende hand tot te steken daar waar het nodig was. Zo had
hij
ieders genegenheid verworven...
dixit zijn bidprentje.
1967 12 januari
Gazet van Mechelen : Auto onder trein
Twee doden aan onbewaakte
overweg op de Grote Heide
Onbewaakte Overweg
Het is niet de eerste maal dat aan de onbewaakte overweg op de
grensscheiding
van
Leest en Heffen, meer bepaald Stompershoek aldaar, zich een ongeval
voordoet. Zulks was wederom het geval met een personenwagen waarin twee
inzittenden die een vriend kwamen bezoeken.
Bij
het oversteken van de overweg werden ze door een trein verras, meegesleurd
en
tegen een betonnen paal te pletter geslagen.
De
inzittenden een jongeman uit Willebroek en een andere uit Ruisbroek, waren
op
slag dood. (De Band-februari 1967)
Fotos :
-De Willebroekse CVP-senator Stan De Clercq
(°Eigenbilzen 12/12/1923, +Mechelen 14/3/2008).
-Freddy Lauwers in 2011.
-Edward Van Steenwinkel
-Ontdane toeschouwers bij de verhakkelde wagen. Links
op de foto Constant Van den Sande, derde van links Willy Van den Heuvel.
In de rubriek
Mechels Parochieleven publiceerde De Mechelse Week in haar editie van
10/2/1983:
Dhr. Lornoy uit Leest : TUSSEN HET VOLK
...Pastoor Lornoy vindt dat elke evolutie goede en
minder goede kanten heeft.
Vroeger, toen de pastoor mensen voor besturen moest
aanstellen, moest hij er zelf op uit trekken, het zelf aan Jan en Fien gaan
vragen. Nu doen de mensen van het bestuur dat allemaal zelf. Zoiets voelen zij
goed aan, vindt de heer Lornoy.
Zijn parochie is uitgebouwd volgens het gewone
stramien van de landelijke parochie. Er is een chiro, Landelijke Gilde, het
K.V.L.V., een K.W.B., en een gepensioneerdenbond.
De parochianen zijn vooral mensen die gaan werken in
Kapelle op den Bos (bij Eternit), en in Mechelen bij Lamot en Acomal. Het
parochiaal werk noemt dhr. Lornoy levendig.
Hier is het gemeenschapsleven nog in trek. Er is meer
samenhang onder de mensen. Zij weten nog meer van elkaar.
Waaraan wijt dhr. Lornoy het feit dat de aanwezigheid
in de eucharistievieringen achteruit gaat ?
Hij is van mening dat de welvaarts- en consumptiewereld
alles teveel opslorpt.
Vroeger gingen ook de rijken trouw naar de kerk.
In de derde wereld krijgen de mensen geen kansen om
te studeren, en toch zijn ze geloviger dan wij.
De vieringen in de Leestse parochie van dhr. Lornoy
blijven nogal aan de klassieke kant.
Het is een kleine leefgemeenschap van zowat 2.000
mensen. De chiro telt zon 100-tal jongens en een honderdtal meisjes, het is
een volkse vereniging.
KSA en scouts doen het niet zo schitterend.
Ondertussen komen er een paar mensen op bezoek. In een
andere kamer kan ik dhr. Lornoy op een vaderlijke toon met hen horen praten.
Ze zijn dit jaar 50 jaar getrouwd, en willen de
parochiezaal afhuren voor een feest. Dat kan, alhoewel het even schipperen is
met de data. En de wijn, daar moet zelf voor gezorgd worden.
De heer Lornoy vindt dat traditie nog een waarde
heeft, alhoewel alles verandert.
Vroeger over de rol van de pastoor- was de pastoor de
motor van alles.
Nu moet hij het meer bescheiden aan doen. Meer als een
bezieler.
De mensen werken ook actiever mee, in vergelijking met
vroeger.
Maar dhr. Lornoy zelf bezoekt zijn zieken nog wel, en tracht ook diegenen met
moeilijkheden te helpen. Maar een biechtvader, neen.
Vroeger stond de priester boven zijn volk, nu staat
hij tussen het volk.
Wilfried Hellemans : De Sint-Niklaasparochie in
Leest :
Op zijn inhuldiging op zondag 12 juni 1966 werd
Priester F. Lornoy verwelkomd aan de grens met Hombeek door het gemeentebestuur
in aanwezigheid van de kerkfabriek, de COO-leden, het onderwijzend personeel,
heel wat Leestenaars en velen uit zijn vorige parochie een autokaravaan van
een 50-tal proppensvolle personenwagens en twee stampvolle autobussen. In zijn
dankwoord ten aanzien van burgemeester A. Lauwers hoopte de pastoor te mogen
rekenen op blijvende steun ten bate van zijn apostolaat.
In stoet, de B.J.B.-ruiters voorop, ging het langs de
bevlagde en met spreuken versierde huizen naar de kerk. Onderweg speelde de
Kon.Fanfare St.-Cecilia en de muziekkapel van de Chirojongens. Aan de
Lourdesgrot hield men even halt : meneer Lornoy was immers een Mariavereerder.
Aan de kerk verwelkomde C. Buelens, voorzitter van de
kerkfabriek, de nieuwe herder. Na een dank aan alle parochianen voor de
beloofde medewerking en zijn hoop om iedereen te kunnen voldoen, ontving de
pastoor de sleutel van de kerk. Kanunnik L. De Backer deed dan de aanstelling.
Samen met hem, met de getuigen-priesters en met pater
K. Van Aken concelebreerde pastoor F. Lornoy de H. Mis. Ze werd opgeluisterd
door het knapenkoor van O.L.V.over-de-Dijle. In zijn homilie herdacht de deken
dankbaar ook de vorige pastoor.
De feestzetting vond plaats in de parochiezaal. Er
werd veel gesproken. Eerst namens de afscheidnemende parochie door mevrouw
Lettany en de heer Boden. En dan vanuit Leest door : E. Vloebergh (jeugd), C.
Huysmans (leerkrachten), E. Duysburgh (jongeren), A. Hellemans (parochianen).
Tussendoor trad het Mechelse O.L.V.-knapenkoor op en de kleintjes uit de
zustersschool. Natuurlijk ontving de nieuwe pastoor ook geschenken. En kwam hij
ten slotte zelf op het podium onder een geweldig applaus. Ontroerd dankte hij
allen.
Pastoraal
Pastoor Lornoy doopte in Leest vanaf 2 juni 1966. Ook
nu werden jaarlijks tien of meer kinderen elders gedoopt. Verschillende van de
ingeschrevenen huwelijken werden gesloten voor een familielid of kennis van de
trouwers ; tot 1975 zegende de pastoor er honderdvijftien zelf in. Bij de
driehonderdzesenzeventig kerkelijke begrafenissen die hij inschreef van 9 juni
1966 tot 5 juli 1986 noteerde hij ook telkens het voormalige woonadres.
In Leest organiseerde men een veertiendaagse van het
geloof (februari-maart 1970). En op zondag 6 april 1986 vormde Godfried
Kardinaal Danneels(aartsbisschop sinds
1980) er de Leestse kinderen.
Ook was er het heilig jaar 1983. Maar uniek was het
pausbezoek van Joannes Paulus II (1978-2005) aan de Benelux in 1985 (van 16 tot
21 mei), o.a. aan Mechelen, waarbij heel wat Leestenaars aanwezig waren.
In Leest vierde pastoor Lornoy zijn zilveren (1970) én
zijn veertigjarig priesterschap (1985). Dit laatste op zaterdag 25 mei 1985 om
18u00.
Deze pastoor mocht het beleven dat er voor het eerst
in de Leestse parochiekerk een priesterwijding plaatsvond : aartsbisschop Leo
Jozef kardinaal Suenens (1961-1980) wijdde er Leestenaar Leo(n) Bernaerts op
8 juli 1972.
In zijn volgende
nummer heette De Band de nieuwe pastoor hartelijk welkom :
Welkom
Z.E.H. Lornoy
HARTELIJK WELKOM ! Onder deze leuze vierde Leest
zondag 12 juni l.l. feest, en dit bij de aanstelling van de E.H.Lornoy, tot
pastoor onzer Sint Niklaas parochie.
Na een week van drukke voorbereiding, door een
feestcomité op punt gesteld, was het dan zo ver !
Al wie, in de vroege namiddag de moeite heeft gedaan
de weg af te leggen die de stoet zelve zou volgen, kon getuigen van het
gepresteerde werk, en besluiten dat het niet beter en schoner kon. Leest had
meteen een waardige ontvangst voorbereid voor zijn nieuwe herder !
Vlaggen aan hoge masten, wimpels links en rechts,
spreuken aan de huizen aangebracht, verhoogden de feeststemming en wat was de
Lourdesgrot opgesmukt, O.L.Vrouw ter ere.
De gemeentenaren waren allen op de been, om het
buitengebeuren mooi te maken, het was een feestdag voor iedereen !
Gans de geplande viering verliep naar wens, orde in
het opvolgen van de raadgevingen enz, deed het enthousiasmevan de kijklustigen nog meer stijgen, het
groeide uit tot een ware climax.
Alhoewel wij verhopen op deze gebeurtenissen terug te
kijken, kan met overtuiging onderschreven worden, dat de nieuwe pastoor door
iedereen op de gulste manier aanvaard is geworden.
Bij deze viering echter past het ook, een welgemeend
dankwoord te sturen aan de Z.E.H. Coosemans, die zovele jaren de Sint
Niklaasparochie bestuurde, en die dan toch, op een zeer onverwachte manier, het
bijltje heeft moeten neerleggen.
Vergeten wij vooral niet, dat Z.E.H. Coosemans zijn
hele leven in dienst heeft gesteld van de kerk, en mag terug blikken op een
zeer gevulde loopbaan inzake apostolaat.
Is het een minder luidruchtige en van grotere afstand,
onze welgemeende dank is er niet minder oprecht om. Wij wensen hem een
welverdiende rust toe en aan zijn opvolger nieuwe werkkracht voor het zware
labeur, hem toevertrouwd.
Milac sluit zich ten zeerste bij deze hulde aan.
L.B.
Pastoor Frans Lornoy
overleed vrij plots te Mechelen op 4 februari 1991.
Bijgevoegd :
-Pastoor Frans Lornoy zoals de meeste parochianen hem
gekend hebben.
1966 Zondag 12
juni : Leest in feest bij de aanstelling van Frans Lornoy die pastoor
Coosemans opvolgde.
Gazet van Mechelen van 13 juni
hierover :
Triomfantelijke ontvangst voor Z.E.H.Lornoy te Leest
Zondag werd Z.E.H. Lornoy, onderpastoor van de
O.L.V.-O.D.Dijle te Mechelen, aangesteld tot nieuwe parochieherder van de
St.-Niklaasparochie te Leest.
Bleken de weersomstandigheden in de voormiddag niet
mee te zitten, tegen drie uur verdreef een schuchter zonnetje de regenwolken,
zodat Leest zijn parochieherder kon verwelkomen zoals het dat reeds weken had
gepland, met luister, veel muziek en met heel veel volk.
Maar de afscheidnemende parochie had er aan gehouden
haar onderpastoor met biezondere luister uitgeleide te doen. Een autokaravaan
van een 50-tal proppensvolle personenwagens en twee stampvolle autobussen
vertrokken rond 14.30 u aan de O.L.Vrouw kerk om hun onderpastoor naar Leest te
brengen.
Aan de grens Hombeek Leest stond het voltallig gemeentebestuur.
Burgemeester Lauwers verwelkomde de nieuwe herder, die
bij zijn aankomst vergezeld was van Kan. De Backer, pastoor-deken van O.L.
Vrouw-o.d.Dijle, en de ZZ.EE.HH. Van Aelst en Van Beeck, die als getuigen voor
de nieuwe pastoor optraden.
In antwoord dankte pastoor Lornoy de gemeenteoverheid
en hoopte dat het tot een vruchtbare medewerking zal komen.
Dan ging het stoetsgewijs naar de parochiekerk langs
de bevlagde huizen, waar talrijke welkomstspreuken waren aangebracht. Men
bemerkte de B.L.B.-ruiters, de vlaggen van alle parochiegroepen, de
Chirojongens met muziekkapel, de Chiromeisjes, de K.L.J.-jongens en meisjes, de
kon.fanfare St.-Cecilia, enz.
Aan de kerkdeur werd het woord gevoerd door de
voorzitter van de kerkfabriek de h. Constant Buelens, die de nieuwe parochieherder welkom
heette. Vooraleer hem de sleutels overhandigd werden, hield Z.E.H. Lornoy eraan
nogmaals alle parochianen te danken voor de beloofde medewerking. Hij van zijn
kant sprak de hoop uit iedereen te voldoen en steeds een priester Gods te
blijven.
Na de sleuteloverhandiging stroomde de stemmige kerk
stampvol.
In concelebratie met kan. De Backer en pater Damiaan
droeg de parochieherder de h. mis op na de officiële aanstelling door kan. De
Backer. Dit misoffer werd muzikaal opgeluisterd door het mannen- en knapenkoor
van O.L. Vrouw-o.d.-Dijle.
In zijn homilie herdacht kan. De Backer de
oud-pastoor, Z.E.H. Coosemans.
Na de eucharistieviering werd in de parochiezaal een
feestzitting gehouden.
De afscheidnemende O.L.Vrouwparochie liet het woord voeren
door Mw. Lettany en de heer Boden. Bloemen en geschenken kwamen er bij te pas.
Namens het Marialegioen nam de h. Bogaerts eveneens
afscheid van Z.E.H. Lornoy.
Leest verwelkomde zijn pastoor met toespraken door
mej. Elza Vleminckx, hoofdonderwijzer Huysmans en de h.h. Duysburgh en
Hellemans.
Met een slotwoord van Z.E.H. Lornoy en ook een woord
van Z.E.H. deken de Backer werd de nieuwe pastoor definitief ingeburgerd te
Leest.
Een speciaal
opgericht feestcomité leidde de verwelkoming in vlotte banen.
De stoet startte in
de Kouter en had volgende volgorde :
1. B.J.B. ruiters.
2. Welkomstplaat.
3. Alle vlaggen.
4. Chirojongens met
muziekkapel.
5. Chiromeisjes.
6. K.L.J. jongens.
7. K.L.J. meisjes.
8. Jongensschool.
9. Meisjesschool.
10. Boerengilde.
11. Parochiale
Vrouwengilde.
12. K.W.B.
13. Bond der
Gepensioneerden.
14. B.S.P.
15. Boerenfront.
16. Niet
georganiseerde mannen.
17. Niet
georganiseerde vrouwen.
18. Koninklijke
Fanfare St.-Cecilia.19. Plechtige Communicanten (meisjes jaar 1966).
20. Z.E.H. Pastoor
en Overheden.
21. Knapenkoor.
22. Mensen van
O.L.Vrouw over de Dijle.
Als jonge knaap liep
Frans Lornoy school in het college te Geel, het dorp waar hij op 12 april 1921
was geboren.
Na zijn 18de
bracht hij 6 jaar door in het seminarie. In 1945 werd hij dan priester gewijd.
Dat gebeurde in de katedraal van Mechelen door kardinaal Van Roey samen met 91
anderen.
Mijn roeping als priester is eigenlijk heel
stillekens gekomen, tijdens heel mijn humaniora, reeds vanaf mijn plechtige
communie. Thuis baden ze er voor, een priester in de familie hebben was een eer
en een genade. Maar ook de zeer degelijke en hoogstaande leraars die ik op het
college had, hebben mijn roeping versterkt. En er was ook het klimaat van de
kristelijke Kempen met de Abdij van Tongerloo. (in De Band van mei 1985)
In september van
datzelfde jaar werd hij benoemd als leraar aan het St.-Romboutcollege.
Hij bleef er 7 jaar.
In april 1952 werd
hij onderpastoor te Tildonk waar hij na 5 jaar wegging om in
O.-L.-Vrouw over de
Dijle onderpastoor te worden. Dat waren erg mooie jaren voor Frans Lornoy : Ik had er de zielenzorg in de
Sint-Jozefskliniek : dopen, zieken begeleiden. Ik heb er veel miserie gezien,
maar ook veel opbeuring en groot geloof van gewone mensen. Daar kon je echt
priester zijn en ik heb er veel voldoening aan gehad.
Op 12 juni 1966 werd
hij pastoor in Leest. Samen met hem kwam ook zijn latere opvolger pater Van
Aken in Leest postvatten.
Hoe ik in Leest terecht gekomen ben. Wel je bent
40-45 jaar in de fleur van je leven.
En dan kijk je uit naar een pastoorschap. Ik had zo
al eens hier en daar uitgekeken, maar ik was telkens te laat. En toen kwam
Leest vrij en ik werd er benoemd. Ik kende Leest niet. Ik ben er aan begonnen.
In 1970 werd hij te
Leest gevierd n.a.v. zijn 25-jarig priesterjubileum en in 1985 werd
dat nog eens
overgedaan bij zijn40-jarig
priesterschap.
Gedurende mijn 40 jaar priesterschap is er in de Kerk
meer veranderd dan in de 400 jaar ervoor. (sinds concilie van Trente)
Wij waren gevormd en opgeleid voor Mis en Sacramenten.
Na de oorlog verlangde men echter dat wij de spil gingen zijn in de vele
sociale organisaties en moesten wij minstens een parochiehuis bouwen.
Ik ben altijd graag in Leest geweest. Ik heb de zaken
niet geforceerd, stapje voor stapje ben ik altijd vooruitgegaan. Het kerkgebouw
is in orde, daarvoor ben ik de Kerkfabriek en ook het vroegere gemeentebestuur
van Leest dankbaar : de toren en het uurwerk werden vernieuwd, een derde van
het dak is ook nieuw, de stoelen, de verlichting, wij mogen zeggen dat onze
kerk in orde is.
Met het verenigingsleven liep het niet steeds van een
leien dakje. De meisjesschool die van Huldenberg moest overgenomen worden. Toch
beschikt het verenigingsleven hier nu over mooie lokalen : het klooster kwam erbij
en de parochiezaal werd gemoderniseerd. Ik heb meegeholpen aan het geven van
kansen, van mogelijkheden voor de vele verenigingen van Leest.
Mijn grootste ontgoocheling is dat het aantal
misgangers met de helft is teruggevallen. Dat zoals de Kardinaal het zegt wij
echt nog gelukkig leven met kristelijke waarden en dat voor zovelen deze
waarden niets meer zeggen. Dat doet pijn, dat geluk niet meer kunnen doorgeven.
Maar voor de toekomst van de kerk vrees ik niet. Eerst en vooral zijn er de
leken, zij zullen veel zelf moeten doen en doen het reeds in de organisaties.
De priester zal er dan zijn voor 2 of 3 parochies,
maar hij zal zich dan bezig houden met het echt priesterlijk werk, met het echt
godsdienstige.
Bijvoegsels :
-Herinnering aan zijn priesterwijding en eremis.
-11 november 1960 : collega Feremans vertrok naar
Kongo. In het midden Kanunnik De Backer, uiterst rechts een piepjonge onderpastoor
Lornoy.
