1973 – 27 januari : Folder GROEP LEEFMILIEU LEEST

“Aan de inwoners van Leest,

Bijna een jaar geleden werd in Leest een werkgroep voor het leefmilieu gesticht. Deze groep en zijn activiteiten aan u voorstellen zal  wel overbodig zijn. Toch willen wij u in het kort onze werking van het voorbije jaar schetsen. De groep is ontstaan naar aanleiding van de geruchten over de industrialisering langs de oostelijke kanaaloever. Vooral de bedreiging van ons tot hiertoe gezond plaatselijk leefmilieu en de nadelige gevolgen hiervan voor de land- en tuinbouw in de streek hadden ons gealarmeerd.

Ons eerste werk was het inrichten van een voorlichtingsvergadering waarop de spreker dhr Willems uit Grimbergen aan de hand van de toen voorhanden zijnde schaarse ‘documenten’ een somber beeld heeft opgehangen van ons toekomstig leefmilieu.

Wij zijn onmiddellijk in het strijdperk getreden en hebben in samenwerking met actiegroepen uit andere bedreigde gemeenten en overkoepelende organisaties een actie ingezet om deze plannen te doen wijzigen. Zo hebben wij u o.a. uitgenodigd deel te nemen aan de betoging van 15 oktober te Vilvoorde die een groot succes werd. U hebt verder zelf in de pers de evolutie van deze protestactie kunnen volgen. Het weze nog vermeld dat wij altijd konden rekenen op de morele en daadwerkelijke steun van de verantwoordelijken van de gemeente.

Verleden jaar in september presenteerden wij u een dia-reeks van ‘de Wielewaal’ die de algemene problematiek van de  milieubescherming behandelde.

Onze lelijke kerstboom op het dorpsplein die bij sommigen ergernis, bij anderen verwondering of instemming verwekte, miste in elk geval zijn ‘prik-effect’ niet.

De werkgroep wil met zijn actie een breder terrein bestrijken dan wat onze activiteiten tot nogtoe lieten vermoeden.

In het kort samengevat zijn onze doelstellingen de volgende :

1.      Het maken van een grondige studie van het bestaande milieu en een waakzaam volgen van de evolutie.

2.      Het verdedigen van het recht op inspraak bij het opmaken van de gemeentelijke of streekplanning die het milieu beïnvloedt.

3.      Door voorlichting de bevolking gevoelig maken voor de bestaande milieuproblemen.

4.      De bundeling van de krachten ter bescherming van het bestaande en ter bevordering van een beter leefmilieu.

In de onmiddellijke toekomst zullen wij in samenwerking met het Davidsfonds een gesprekavond organiseren in verband met de T.V.-reeksen over ‘Het Leefmilieu’ en ‘Onze Gemeente’. In maart werken wij mee aan de boomplantactie.

Onze eerste activiteit is echter het inrichten van een grote TEKENWEDSTRIJD met als onderwerp : DE BEDREIGING VAN ONS NATUURLIJK LEEFMILEU.”

Het betrof een tekenwedstrijd voor kinderen uit Leest tussen 3 en 15 jaar.

1973 – Zondag 4 februari : K.L.J.-Bal met Marcel Sterckx

1973 – Zondag 18 februari : Prijsuitdeling en Tentoonstelling Tekenwedstrijd

            In het Parochieel Centrum werden de tekeningen tentoongesteld van de kinderen

            die hadden deelgenomen aan de tekenwedstrijd van de Werkgroep Leefmilieu

            Leest.

            De prijsuitdeling gebeurde in de namiddag.

            In de jury zaten de auteur Piet Van Aken, oud schoolhoofd Flor Meyers,

            uitgeefster Hendrika Hertogen, Rik Mertens en Georges Herregods.

            Karel Soors was secretaris van de jury. 

1973 – Zaterdag 3 maart : Jubelbal van de Chiro

            Stond in functie van het 10-jarig bestaan van de meisjes- en het 25-jarig

            bestaan van de jongenschiro.

1973 – 4 maart : KVLV-vergadering

“Geen plaatstje aan de lange tafels bleef onbezet, wanneer door de voorzitster Mevr. Hellemans deze bijeenkomst werd geopend en het gebed door de E.H. Proost gehouden, om daarna het verslag van de secretaresse Mevr. De Prins te horen voorlezen.

Er werd o.m. voorgesteld de Lourdesbedevaart per vliegtuig te doen voor 2 dagen, in plaats langs het spoor en 8 dagen verblijf. Hierover was er unanimiteit, maar achteraf weerd de voorkeur toch maar gegeven aan een verblijf van acht dagen, dus per spoor.

Ondertussen werd het lied gezongen ‘Te Lourdes op de bergen’ en was de heer Roels aangekomen, met het gevolg dat het ABC lied werd onderbroken om hem toe te laten het voorgenomen thema aan te snijden : missionnering, ontwikkelling en broederlijk delen. Deze voordracht was zeer opbeurend voor dezen die een familielid in een Missiegebied hebben, zoals de Proost, na een dankwoord aan spreker, onderstreepte.

Een andere mededeling werd gedaan. Opnamen voor familieleden aan missionarissen zullen opgenomen worden in het Sint Romboutscollege te Mechelen door de zorgen van de  van de BRT. Mocht evenwel de belangstelling ervoor de moeite niet lonen –zoals verleden jaar- dan zal zulks zich  in de toekomst niet meer voordoen.

Verheugend was het nieuws te horen dat Broeder Romanus in verlof komt op 6 april maar juist dan zijn gouden jubileum zal vieren als broeder. Deze gebeurtenis zal herdacht worden op 29 juli 1973.

Of men zich de koffie met wat er bijhoorde liet smaken, kan men zich wel indenken.

Na de voorstelling van een film over Lourdes, werd overgegaan tot de trekking van de Lourdesreis.”

(DB, april 1973)  

 Noot : uiteindelijk zou de reis naar Lourdes toch met het vliegtuig genomen worden.

1973 – 14 maart : Het Hombeeks schepencollege nam contact op met dit van de

            buurgemeente Leest i.v.m. de naderende fusies van gemeenten.

            De gemeente Leest ging akkoord met een fusie met Hombeek.

            Beide gemeentebesturen maakten hun intenties over aan de hogere overheid.

            (KH)

13-05-2012 om 10:08 geschreven door Marcel Van Hoof

1973 – Zaterdag 27 januari : Feest bij Leestse Chirojeugd

            “Een hoogdag voor de Leestse parochie : de chirojongens en –meisjes vierden

            respectievelijk hun 25-jarig en hun 10-jarig bestaan.

            Alle oud-leidsters en oud-leiders, evenals de vroegere proosten en bivakmoeders

            waren uitgenodigd op een jubileumviering die om 18 u startte met een

            eucharistieviering in de kerk. Met niet minder dan 140 schoven ze aan de feesttafel.

            De jubileummis werd door een talrijk publiek bijgewoond. In een aangepaste

            verwoording en vormgeving werd uitdrukking gegeven aan gevoelens van

            vreugde en dank. Onder begeleiding van accordeon en gitaren weerklonk de

            jubelzang door het kerkgebouw.

            De eucharistieviering werd geleid door de proost pater Van Aken.

            Een gezellige receptie met feestdrank in de chiromeisjeslokalen bood gelegenheid

            tot ontmoeting en gesprek met vele oud-gedienden.

            Een voltallige gemeenteraad kwam zijn feest- en vreugdewensen aanbieden.

            Om 20u konden de feestelingen aan tafel. Een kort maar smakelijk

            jubileumsouper werd bont gestoffeerd met toespraken en intervieuws.

            Zo gaf Guido Mollemans, namens de chiroleiding, een keurige feesttoespraak ten beste,

            Greet Verbeeck deed dit namens de meisjes.

            In een vijftal leeftijdsgroepen werd op een originele wijze hulde gebracht aan alle

            oud-leiders, die meteen ook aan het gezelschap werden voorgesteld.

            Bij afwezigheid van stichter Jan De Decker verwoordden Miel Polfliet en Paul

            Willems het ontstaan van de chirojongens.

            Reinhilde Polfliet deed dit voor de meisjes. Ook de huidige generatie met Eddy

            Beterams, Karel De Borger en Mark Leemans, kwam aan haar trekken.

            In een typische verwoording en uitbeelding trad het chirotype van elke

            leeftijdsgroep van de oud-gedienden naar voren : van de strenge naar de

            strijdvaardige, doorheen de meer gemoedelijke naar de hedendaagse meer open

            vorm.

            Intussen was ook de proost-stichter E.H. De Schutter opgedaagd. Hij was trots

            en blij de viering te kunnen meemaken.

            Later op de avond dankte pastoor Lornoy de moedige werkers van het feestcomité

            en tevens de oud-gedienden van de voorbije generaties om hun flink en jeugdig

            parochiaal. Die oud-leiders en oud-leidsters droegen flink bij tot het welslagen

            van de jubileumfeestelijkheden : zij verkochten een massa kaarten voor het

            jubileumbal van zaterdag 3 maart.

            Ook de bivakmoeders werden flink bij de viering betrokken : voor hun

            onbaatzuchtige dienstvaardigheid werden ze met bloemen bedacht.

            De feestavond duurde tot in de vroege – late – uurtjes : gemoedelijke

            herinneringspraatjes, dans, snuffelen in het verleden in een hoekje boordevol

            foto’s en geschriften over resp. 25 en 10 jaar chirogeschiedenis schiepen

            een gezellige sfeer.

            De organisatoren Louis Vloebergh, Miel Polfliet, Eddy Beterams, Mark Leemans

            en het huidige chiro-feestcomité hadden ook alles kundig georganiseerd.”

            (GVM,8/2/1973)

            De meisjes telden op dit moment 70 en de jongens 80 leden.

            Nog andere feestelijkeheden waren n.a.v. het dubbele jubileum gepland : een

            jubelbal in maart, een jeugdcross op zondag 15 april en een groot chiro

            familiefeest op zondag 20 mei.

De leiding zag er in 1973 als volgt uit :

Jongens                                          Meisjes

Speelclub : Guido Mollemans      Speelclub : Agnes Lamberts

                                                                              Marleen Huysmans

Rakkers : Frans Lamberts             Kwiks :      Mieke Sneyers

                                                                            Wikke Lauwers

Toppers : Marc Lamberts            Tippers :    Maria Lamberts

                Luc De Prins                                      Myriam De Laet

Kerels :    Frans De Decker          Tiptiens :   De Prins Gerd

                Frans Huysmans                              Alewaters Lilianne

Aspi’s :    J. Van den Heuvel         Aspi’s :      Verbeeck Greet.   

1973 – Stichting van VEVOC.

Op het jubileum van de Leestse chiro waren ook alle oud-leiders en leidsters uitgenodigd. Het werd een vreugdevol weerzien van jeugdvrienden die elkaar gedurende vele jaren uit het oog verloren hadden.

Herinneringen aan bivakken, chirozondagen werden met veel enthousiasme verteld en het idee rijpte dat een ‘Vereniging voor oud-chiroleiders en leidsters’  in de parochie een band zou scheppen tussen Leestenaren en zij die de gemeente verlaten hadden.

Het zou nog een tijdje duren voor dat idee weer te sprake kwam en toen Louis Vloebergh, Paul Willems, Eddy Beterams en Marc Leemans hun handen in elkaar sloegen zag de nieuwe vereniging het levenslicht.

Van Eric Bradt, de eerste secretaris, kwam het voorstel om de eerste letters van “Vereniging van Oud-Chiro” te gebruiken en Vevoc was geboren.

Walter Lefever en Frans De Borger voegden zich bij de initiatiefnemers en het bestuur was klaar.

Pater Van Aken werd proost, Willy Van Praet werd kassier en Louis Vloebergh werd voorzitter.

Ook de oud-leidsters lieten zich niet pramen, Chris Standaert-Verbeeck en Rosette Serdongs-Verschueren werden onmiddellijk mee in het bestuur opgenomen.

In de beginperiode wenste het bestuur enkel oud-leiders en-leidsters in de vereniging op te nemen maar na aandringen van oud-chiroleden kon iedereen lid worden die ooit chirolid was geweest of woonachtig was te Leest.

Die nieuwe formule joeg het ledenaantal snel de hoogte in.

Reeds in 1973 nam Vevoc deel aan het Voetbaltornooi van F.C. Telstar (21,22 en 23 april), dat toen nog doorging met Pasen. Vevoc nam deel met een ploeg die dat jaar de Fair-Play beker won, terwijl de dames van de nieuwe vereniging een vriendschappelijke wedstrijd speelden tegen de Chiromeisjes.

Op 13 mei 1973 startten ook de volleybalactiviteiten (toen zelfs gemengd) op de speelplaats van de jongensschool.

Op 20 mei had chiro Leest een namiddaguitstap naar Langdorp (Trekvogel) en achteraf ook naar Averbode, ook een aantal Vevoc-leden nam daaraan deel.

Op 27 mei werd de eerste grote familiewandeltocht georganiseerd. Die ging door in het Meerdaalwoud van Heverlee.

Op zaterdag 16 juni werd een ontspanningsavond ingericht met ping-pong en andere gezelschapsspelen zoals kaarten, monopoly, scrabble, enz. Er was zelfs gelegenheid tot volksdansen en er waren versnaperingen en drank voorzien. Dit ging door in het groot meisjeslokaal.

Op zondag 24 juni nam Vevoc deel aan een volleybaltornooi in Heverlee en op zondag 30 september aan een voetrally in dezelfde gemeente.

Op zondag 14 oktober organiseerde Vevoc voor de plaatselijke jongens- en meisjeschirogroep een dorpsspel. De dorpsplaats was die namiddag van de jeugd, auto’s werden omgeleid.

Op 21 oktober konden de Vevoc-leden genieten van een luchtdoop. Daar had Marc Leemans voor gezorgd in samenwerking met de Vliegclub van Deurne. Jammer genoeg was er die dag te veel wind en kon dit niet doorgaan.

En nog altijd in het stichtingsjaar 1973 organiseerde Vevoc op 1 december een 2^de ontspanningsavond met dia’s en film.

In 1983, Vevoc bestond tien jaar, Louis Vloebergh was toen nog altijd voorzitter en onder zijn dynamisme was de vereniging uitgegroeid tot 250 leden.

Van in den beginne was het lidgeld per gezin of per lid 200 frank. 

Om aan al de wensen van die leden tegemoet te komen trachtte het bestuur van in ’t begin een zo breed mogelijk waaier van activiteiten te bedenken : culturele avonden kwamen aan bod, dorpskwissen en spelavonden, kleinkunstavonden met o.m. Miel Cools en Jef Elbers, onvergetelijke avonden met “Stampen en Dagen”, “Kabiaar” en “de Snaar”, kindernamiddagen met Pats-poppenspel, bivakken, droppings, fietsrally’s en uitstappen per bus naar K.N.S., Brugge, Limburg e.a.

Ook de sportactiviteiten, steeds in de oranje-zwarte verenigingskleuren, namen een belangrijke plaats in. Er werd volleybal, basketbal en voetbal gespeeld.

Het werkjaar startte steeds met een ledenfeest annex dansavond op de vierde  zaterdag van januari.

Een bekende klassieker was het Crossgebeuren dat tijdens het tweede weekend van oktober plaats vond, op zaterdag de Crossfuif en op zondag de massajeugdcross.

Bedoeling van Vevoc was en is nog steeds een morele en daadwerkelijk steun te geven aan de plaatselijke Chiro-afdelingen en zoveel mogelijk Leestenaren betrekken bij hun organisaties.

In het stichtingsjaar kregen de Leestenaars volgende folder in hun bus : ‘Vevoc geeft vreugde’.

“Uit de Leestse grond geboord met een enig belangrijk doel : ontspanning brengen aan oud-chiroleden en echte sympathisanten.

Jong of oud, jongen of meisje, iedereen vindt er zeker zijn gading. Voor gezonde activiteiten zoals sportmanifestaties, uitstappen, culturele samenkomsten en avondjes-uit wordt gezorgd. Totnogtoe reeds een zeventigtal leden. Sluit aan.

Die mogelijkheid is er door zich te wenden tot één der bestuursleden : Vloebergh Louis, Verschueren Rosette, Verbeeck Chris, De Borger Frans, Van Praet Willy, Lefever Walter, Bradt Eric, Willems Paul, Leemans Marc en Dirk.”

In 2003 zag het bestuur er als volgt uit : Pater-pastoor Van Aken, Roland De Laet, Fons Huysmans, Ronny Huysmans, Bart Lauwers, An Thomas, Ronny Van der Auwera, Ann Van Medegael en Jurgen Verschueren.

            (Folders Chiro en Vevoc, GvM 18/1/83, De Band, Website Leest, 1/8/2003)

De eerste ledenlijst van VEVOC in juni 1973.

Verschueren Rosette en Serdongs Wim

Verbeeck Chris en Standaert Frans

Silverans Alfons en Verbruggen Annie

Leemans Marc en Boonen Wikke

Huysmans Alfons en Van den Heuvel Liliane

Polfliet Emiel en Coeckelbergh

Hellemans Guido en Lamberts Julia

Verschueren Irene

Verbeeck Mariette en Leclair Jan

Van Roost Louis en Van Praet Leona

Beterams Eddy en Bayens

Huysmans Theo

De Hondt Florent en verloofde

Van Praet Willy en Hermans Lutgart

Vloebergh Louis en Silverans Hilda

Fierens Karel en Dourbeyn Suzy

Leemans Frieda

Leemans Dirk

De Prins Raymond en Vercammen Hilda

Spoelders Frans en Huysmans Jeannine

Neutiens Jean en Van Crombruggen

Silverans Roger en Vloeberghen Els

Verschueren Rik en Jacobs Malvine

De Borger Frans

Muysoms Rik en Willems Maria

Gobien Roger en Mortelmans Lutgart

Verbeeck Marie-Rose en Diddens

Apers Jean en Moortgat Peggy

Van den Heuvel Joseph

Van de Poel Herman en Diddens Maria

De Borger Karel en Van Kelst Hilda

Willems Paul en Casteels Lisette

Familie Duysburgh

Van Dam Jean

Tuyaerts Staf en Polfliet Renilde

Verbeeck Angèle en verloofde

De Maeyer Karel en Lamberts Rosette

Lauwers Theo en Beckx Nadette

Lefever Walter en De Backer Els

De Prins Walter en Verhoeven Jeannine

Bradt Eric en Robijns Liliane

De Hondt Hilde en verloofde

Vloebergh Jan en Verbruggen R.

Silverans Willy en De Coninck

Spoelders Ludy en verloofde

Moris José

Vloeberghen Maria

Beterams Marc en Peeters

Peirs Freddy en Nachtergale

Lauwers Julien

Walschaerts Freddy en verloofde

Boonen Francois en verloofde.

Foto’s :

-Tijdens de jubileumfeestavond van de Leestse chiromeisjes- en jongens kregen ook de bivakmoeders een warme hulde. Rechts chiroproost pater Van Aken.

-De chiromeisjes vierden hun tienjarig bestaan en de jongens hun zilveren jubileum.

-Vevoc lidkaart.         

12-05-2012 om 17:39 geschreven door Marcel Van Hoof

1972 – Einde december  : K.L.J.-KERSTFEEST

“Zoals elk jaar de gewoonte is, hadden wij ook dit jaar ons K.L.J.-Kerstfeestje. Dat ging door in onze  parochiehuis. De eucharistieviering werd vervangen door enkele aangepaste gedachten voortgebracht door onze proost. De echte mis van deze feestdag kwam immers enkele dagen later. Vervolgens zijn wij gestart met een rijk gevuld menu : roomsoep, kroketten met groentenkrans en gebraad en als nagerecht een fris fruitcoupeke.

Tussen het eten in hebben de twee eerste kandidaten van de zangwedstrijd uit een van de vorige vergaderingen opgetreden. Anita Peeters zong Adio en Marleen Gobien bracht Tonio voor.

De tafels en stoelen werden opzij geschoven en wij begonnen onze eerste danspasjes van die avond, natuurlijk gingen wij van start met een vermenigvuldigingsdans. Wij kregen ook nog enkele gezelschapsdansen, macaroniedans, gazettendans…

M.D.P”  (DB, januari 1973)

1973 – Volksunie Leest gesticht.

            “Ook in Leest is nu een afdeling van de Volksunie gesticht. Wij wensen deze nieuwe

            ploeg in de politieke arena van Leest een sportief welkom. Wij zien met belangstelling

            uit naar de standpunten die deze nieuwe partij op gemeentelijk vlak zal innemen.

            In ieder geval is het een winstpunt dat door hun stichting de politieke toestand in

            Leest steeds klaarder wordt en er meer en meer aftekening komt op basis van de grote

            partijen.

            (CVP-Leest, februari 1973) 

1973 – Gazet van Mechelen (enkel jaartal bekend) : Diefstal te Leest

            “Door Jozef De Broey, Scheerstraat te Leest, werd klacht neergelegd wegens

            diefstal van een boormachine, een houten kist met metselaarsgerei en een

            slijpmachine, voor een waarde van circa 10.000 frank.

            De diefstal werd gepleegd in zijn woning die momenteel in aanbouw is aan

            de Vinkstraat.”

1973 – Dure Muziek

            “Het muziekonderwijs kost aan de gemeente 49.000 frank per jaar.

            Wanneer gaat men ook eens iets doen voor de jeugd die geen muziekonderwijs

            wil volgen ? Waarom geen bibliotheek inrichten voor de jeugd ?”

            (Informatieblad CVP-Leest, februari 1973)

1973 – Groot huisvuil

            “Al uw grote oude rommel kunt u iedere zaterdag kwijt aan de vuilkar.

            De voorziene speciale omhalingen zijn weggevallen. Voortaan mag groot huisvuil

            iedere zaterdag meegegeven worden.”

            (Informatieblad CVP-Leest, februari 1973)    

1973 – 19 januari : Gazet van Mechelen.

                                                 Melkventer Jan Verbergt

In 1973 ging de Battelse melkventer Elie Walschaers met pensioen. Naar aanleiding daarvan publiceerde Gazet van Mechelen dat jaar op 19 januari een artikel onder de titel : “Melkventers met paard en kar verdwijnen uit het stadsbeeld”.

Zo kwam de laatste “melkboer” die Mechelen met een paardengespan aandeed in het voetlicht : de 71-jarige Leestenaar met Hombeekse roots Jan Verbergt.

Bijna 50 jaar was Jan actief op en omheen de Mechelse Antwerpsesteenweg en hij werd toen al als een curiosum bekeken.

“Zo lang als het nog gaat en mijn gezondheid en mijn paard me nog niet in de steek laten, ben ik toch van plan nog wat voort te doen want ge moet weten dat ik alleen sta in het leven en steeds thuis moeten zitten zonder met mensen te kunnen omgaan, kan mij beslist niet bekoren”, vertelde hij de krant.

Twee jaar later zou Jan zijn paard verkopen, zijn melkkar als museumstuk op stal zetten en zijn laatste klanten per fiets bedienen.

Jan-Baptist Verbergt was te Hombeek aan de Boskant geboren op 13 juli 1901. Sinds zijn huwelijk met Amelie Nuytkens woonde hij in Leest. Eerst in ’t Wiphuis en daarna in ’t boerderijtje van Florimond Troch in de Zennebeemden tegenover de pastorij op de Pastoor De Heuckstraat (vroeger Mechelbaan). Dat was toen het mooiste boerderijtje van Leest beweerde Jan Verbergt. Er behoorde meer dan 10 dagwand eigendom bij, gelegen tegenover de boerderij van Diddens langsheen de Juniorslaan.

Floromond Troch was gehuwd met Victorine De Laet en naast landbouwer was hij ook grafdelver in Leest. Hij had drie zoons en een dochter.

Victor Troch, de jongste zoon, zou later het boerderijtje in de beemden verkopen aan Jan Verbergt.

Jan Verbergt was een geboren verteller en in de jaren 1975 en 1976 publiceerde “De Band” verschillende van zijn verhalen over zijn Hombeekse voorouders en over zijn oorlogs- en andere herinneringen.

Zoals dat verhaal van zijn overgrootvader Toon Verbergt. Een arme jongen uit een groot gezin, die als knecht op een boerderij naast het kasteel van de baron van Hombeek moest gaan werken en wonen. Zijn hulp was daar welkom want de boer had geen zonen, wel vier dochters. Toon werd echter ingelijfd bij de legers van Napoleon en meer bepaald bij de “Marine”. Na vele jaren en evenveel avonturen  kwam hij terug thuis, bij het boerengezin waar ze hem met open armen ontvingen.

Toen Napoleon opnieuw de strijdbijl bovenhaalde, na Elba, mochten de getrouwden thuisblijven. Binnen de 24 uur was Toon getrouwd met één van de dochters van zijn baas.

Het echtpaar kreeg 4 dochters en 2 zonen.

Jan’s grootvader bleef op de hoeve nabij het goed van baron de Meester en daar werd ook zijn vader Filip Verbergt, geboren.

Die trouwde in 1898 met Henriette Govaerts uit Hombeek.

Het oudershuis van zijn moeder, in die tijd café “In ’t Bergsken”, stond in de Diepestraat en werd in 1974 afgebroken. Volgens Jan bezat Hombeek in die tijd nog geen gemeentehuis en werd het café van zijn moeder als bureau gebruikt.

Voordat zijn vader trouwde had hij tyfus gekregen maar was daarvan genezen.

Hij was nooit bij het leger geweest omdat zijn vader hem had vrijgekocht voor 1600 fr.

Na zijn huwelijk met Henriette Govaerts kocht Filip Verbergt een boerderij aan de “boskant” te Hombeek voor 4.750 fr.

Daar werd Jan’s oudste broer in 1900 en Jan zelf in 1901 geboren.

In 1902 werd hun vader ernstig ziek. Dokter Van Assche woonde toen in dat groot herenhuis in de Diepestraat naast het “Bergsken” en toen Jan’s broer ook ziek werd raadde de dokter de grootmoeder aan om de oudste bij zich te nemen, want twee ernstig zieken in één gezin was geen sinecure.

Jan’s broer zou 13 jaar in ’t Bergsken verblijven.

Filip Verbergt zat ondertussen met een zware kou die zich had vastgezet. Hij was een groot man en een geweldige eter. Zijn broer woonde te Heffen eveneens op een boerderij, had geen kinderen en verdiende goed. Elke week bracht die een korf eieren en andere lekkere gezonde dingen naar Hombeek om zijn zieke broer te versterken, en zo is Filip erdoor gekomen.

Moeder Henriette had het niet gemakkelijk in die periode en toen de meid en de knecht 5 frank opslag vroegen kon ze dat bedrag niet betalen en moest ze hen laten gaan.

Hulp kwam toen uit onverwachte hoek : de oom die op de boerderij voor het hof van baron de Meester woonde heeft dan zijn knecht gestuurd om het werk gedaan te krijgen.

In 1911 kreeg vader Filip een blindedarmontsteking.

In die tijd opereerde men dat niet en dokter Van Assche heeft dan ijs doen opleggen.

Drie keer per week trok een buur te voet naar Mechelen om ijs. Andere buren gingen in het dorp varkensblazen ophalen om het ijs in te bergen en zo kwam Filip Verbergt er opnieuw door.

Jan Verbergt over de Eerste Wereldoorlog :

“Toen de Ulanen de streek hier onveilig maakten, zijn we gevlucht tot Tisselt. Drie weken zijn we daar geweest. Nu en dan stuurde mijn vader me naar den boskant om de beesten te “voeieren”. Ik was toen 13 jaar.

Toen die drie weken gepasseerd waren zijn we terug naar huis gekomen. Toen dan het gros van ’t Duitse leger wilde doorbreken naar Antwerpen, vluchtten wij naar Hombeek.

Aan ’t bos van Aa was het niet veilig. Eerst had vader ’t varken geslacht en op de kar geladen. Een broer van ons moeder had al zo dikwijls gezegd “Kom van die bossen weg!”

Die zondag na de hoogmis waren we in ’t Bergsken. M’n vader was juist het varkensvlees aan ’t braden toen de Duitsers schrapnels lanceerden naar de kerktoren.

Er vielen enkele slachtoffers en we vluchtten hals over kop over Leest naar Heffen.

We verbleven er bij de broer van ons vader. ’s Maandags morgens is m’n vader de geladen kar in de schuur gaan halen. In Heffen zaten we enkele dagen gerust.

Op de Zennedijk aan een sluis zaten twee man, soldaten in ’t blauw : Beiersen.

Die zaten daar met een telefoon en signaleerden de Duitsers de richting van hun obussen op ’t fort van Walem. Achteraf zijn we nog naar Boom getrokken en over een noodbrug over de Schelde zijn we zo tot in Sint Niklaas geraakt. Dat was onze vlucht.

In de tweede helft van augustus 1914 drong er een Duitse patrouille door tot in Hombeek. Ze stapten binnen in “De Kroon” (dat was een groot batiment met een danszaal boven, dat werd afgebroken voor de nieuwe weg) en zegden tegen de twee dochters en tot de vader : “Wir mussen essen haben !”

Een zekere Stafke de Hollander, hij woonde in ’t dorp te Hombeek en was velomaker, is per fiets langs de Zennedijk naar Heffen gereden waar de Cyclisten lagen.

Daarop zijn die Belgische piotten naar Hombeek gekomen.

Op de dorpsplaats stond een grote electrische paal, rondom met ijzer afgezet om de kinderen ervan weg te houden. Van daarachter had een cyclist de Duitser in ’t vizier die voor de inrijpoort de wacht hield. Hij begon er op te vlammen en schoot hem neer.
De andere Ulanen hebben natuurlijk hun eten laten staan en zijn op hun paarden gesprongen. Zij die langs de poort buitenkwamen werden neergeschoten. Enkelen vluchtten over de haag, één ervan werd nog neergeschoten in de Statiestraat, paard en man kapot ! Die over de haag waren gevlucht waren weg. Er waren er bij die de richting kwijt waren en langs ’t Heike op de Steenweg naar Leest kwamen : die liepen in de muil van de wolf, ze werden op de Kouter neergeschoten.

’t Volk kwam er naar kijken. Daar was een zekere Briat en die stampte nog op die Duits zijn gezicht, ook al was die dood.

Een Ulaan was ontkomen langs het gemeentehuis, daar liep een grote gracht naar Hombeek Heike. In ’t haverhooi dat nog buiten stond had hij zich verstopt.

Later is hij doorgetrokken naar het kasteel van de Meester. Daar heeft hij zich acht dagen lang kunnen houden. De machinist die daar kwam had hem opgemerkt in het bos

en signaleerde zijn aanwezigheid. Ze hebben dan dat bos omsingeld en hem opgepakt waarna ze hem hebben weggevoerd naar Willebroek. Dat was dan de enige die overgebleven was.

Tegen het bos van Aa stond dat huizeke waar de oude garde – chasse in gewoond heeft.

De man was thuis gebleven met zijn vrouw. Het gros van ’t Duitse leger kwam over ’t bos van Aa. Ze hebben die vrouw in hare arm geschoten. De man was op de zolder gekropen en ze hebben hem niet gevonden. De vrouw werd meegenomen met al de oude mensen die thuis gebleven waren. Ze werden allemaal in ’t gesticht van Zemst gestopt.

Bij ons was er een oude Pier van 80 jaar en die konden we, omwille van zijn leeftijd,  niet meenemen op de vlucht. Mijn vader liet voor hem voldoende voedsel achter.

Toen het Duitse leger voorbijtrok, zat hij op een boom langs de boerderij.

En toen de Duitsers z’n lange witte baard zagen riepen ze : “Ach de Kaiser, de kaiser”.

Ze hebben hem dan ook meegenomen naar Zemst. Achteraf is die oude Pier te voet weer naar huis gekomen en hij heeft er anderhalve dag over gedaan. Een mens van tachtig jaar !

“Zo’n mensen, dat heb ik nooit nie kunnen denken,” zei Pier, “zo’n beleefde mensen !”

Ik zie hem nog zitten met zijn schort aan en zijn stok bij : “En  al die soldaten salueerden allemaal voor mij !”

Jan Verbergt begon melk te verkopen rond zijn 20^ste.

Na zijn soldatentijd ging hij enkele jaren uit werken tot hij na die onderbreking definitief melkventer werd.

Na een langdurige ziekte verloor Jan zijn vrouw, dat was in 1969.

“Amelia Nuytkens ,m’n vrouw, was een bloem van een vrouw in ’t huwelijk” getuigde Jan in september 1975 tegen Karel Soors, “spijtig dat we kinderloos bleven.”

In dat vraaggesprek bleek dat Jan Verbergt zijn laatste klanten per fiets aandeed.

Hij was verplicht geweest zijn paard te verkopen en de melkkar was als een museumstuk op stal gezet.

Jan-Baptist Verbergt overleed in het Onze-Lieve-Vrouwziekenhuis te Mechelen op 28 maart 1980.

“De Band” publiceerde een In Memoriam :

“...De laatste tien jaar was hij eenzaam en leefde van het ene bezoek van vrienden en kennissen naar het andere toe.

Jan was een vriend van de “Band” en aan hem danken we vele verhalen. Daar kon hij je uren mee boeien en voor hen die konden luisteren was hij steeds vriendelijk en hartelijk.

Het laatste jaar ging z’n gezondheid sterk achteruit, hij kon zich nog moeilijk behelpen.

Hij begon meer en meer te praten over naar de kliniek gaan “een tijdje in observatie” zei hij. “Op vacantie en goed verzorgd worden door de verpleegsterkens”.

Bij de laatste dijkbreuk in november was het plotseling zo ver.

De eerste dagen in ’t ziekenhuis verliep alles zoals hij zich had voorgesteld : goede verzorging, op tijd eten, gezellig babbelen met andere zieken. Maar het getij keerde, zuster overste werd streng : in de kliniek hoor je serieus te zijn en je te gedragen volgens ’t reglement. Lachen en veel praten hoort niet in een ziekenhuis.

Wie oud is moet zich oud voelen en zich als een oude mens gedragen.

Jan werd moeilijker en met de dag ongelukkiger.

Het verergerde nog toen hij in de O.C.M.W bejaardenafdeling kwam : hij sprak ervan terug naar Leest te komen.

Van die levenslustige man van voor een paar maanden was  toen weinig overgebleven.

Het strekt werkelijk het O.C.M.W.-ziekenhuis niet tot eer, dat de bejaarden zo in de kou komen te staan.

Jan uw huisje staat er maar eenzaam bij, en zal weldra onder de hamer komen.

Maar U zullen we niet vergeten.”

Foto’s :

-Jan Verbergt

-Het geboortehuis van de moeder van Jan Verbergt, toen het oudste huis van Hombeek. Het moest in 1974 plaats maken voor de verbindingsweg naar de nieuwe wijk.

-Verdwenen straatbeeld, Jan Verbergt op melkronde.

-Karel Soors vereeuwigde de man die hij liefst en vaakst heeft geintervieuwd.  

12-05-2012 om 17:06 geschreven door Marcel Van Hoof

Foto :

-Theofiel ‘Fille’ De Prins, voorzitter van de KWB.

1972 – Vrijdag 22 december : K.L.J.-Kerstfeest

            In het parochiehuis ging het jaarlijkse KLJ-Kerstfeest door.

            De eucharistie-viering werd vervangen door enkele aangepaste gedachten

            aangebracht door de proost. Vervolgens werd aangevallen op de menu :

            roomsoep, kroketten met groentenkrans en gebraad en als nagerecht een

            fruitcoupe.

            Tussendoor waren er zangoptredens van Anita Peeters en Marleen Gobien,

            werden er kleine stukjes opgevoerd door respectievelijke de meisjes en de

            jongens.

            Nadien werden de tafels en stoelen opzij geschoven voor dans.

1972 – 23 december : Eindejaarsbal KWB

            Met de medewerking van het orkest Marcel Sterckx.

1972 –  24 december – Gazet van Mechelen : Actieve KWB te Leest

            “De KWB van Leest, die te Leest 162 leden telt, heeft dank zij de bezielende

            werking van een flinke wijkmeestersploeg onder de joviale leiding van Fille

            De Prins (foto), weer een actief werkjaar achter de rug.

            De leden en sympatizanten krijgen een hele reeks activiteiten aangeboden

            waaraan  zij naar believen kunnen deelnemen : zwemlessen, kaartwedstrijden,

            bezinningsdag, feestvergadering, sinterklaastocht voor de kinderen, uitstappen

            en reizen, de maandelijkse bijeenkomsten en de contacten op gewestelijk vlak.

            Het is sedert een vijftal jaren de gewoonte geworden dat de KWB het jaar afsluit

            met een gezellig eindejaarsbal. Voor dit lustrum werd de medewerking gevraagd

            van het orkest Marcel Sterckx. Deze grootse dansavond gaat door op zaterdag

            23 december in zaal Sint Cecilia.

            Voor het komend jaar kwamen al heel wat voorstellen binnen, de zwemavonden

            in Londerzeel zullen behouden blijven, er zal aandacht geschonken worden aan

            sport en atletiek en er werd een verantwoordelijke voor de sport aangeduid,

            tevens is het volgende jaar de 25^ste keer dat de Sinterklaastocht georganiseerd

            wordt, ter dier gelegenheid werden er ook reeds plannen gesmeed.

            Al heeft een beweging al eens te kampen met problemen, de KWB van Leest

            houdt  voet bij stek.” 

1972 – Dure Electriciteit

            “In 1972 keerde de E.Z.A. aan de Gemeente Leest een aandeel in de winst uit van

            179.000 frank. Dat hebben wij betaald aan te dure electriciteit.

            (CVP-Leest, februari 1973)

1972 – Op 31 december telde Leest 2.007 inwoners.

1972 – Krantenbericht, krant noch exacte datum bekend : Raad van Leest schaft belasting op fietsen af

“Tijdens de stemming van belastingen voor 1973 te Leest werden de opcentiemen op de grondbelastingen gebracht op 1200, zoals vorig jaar.

Dat werd niet aanvaard door de minderheidsgroep die tegen stemde. Er wordt evenwel geen gemeentelijke belasting geint op de fietsen te Leest en dat is wel een pluspunt gebleken voor het gemeentebestuur. De voertuigen betalen 500 opcentiemen, en de provinciale belasting op honden wordt op 200 frank gebracht.

Belastingen op tewerkgesteld personeel, drijfkracht en pleziervaartuigen bleef behouden zoals in ’72, toen ze voor een periode van 3 jaar werden gestemd.

Het voorontwerp van de Molenstraat werd goedgebeurd, dit in raming van 4.716.287 frank waarvoor als staatssubsidies 3.091.753 frank wordt bekomen. De gemeente dient nog 1.705.534 fr.bij te passen. De aanleg voor de centrale verwarming in de pastorij werd toegewezen aan de firma Van Camp van Willebroek voor 254.772 fr, btw inbegr.

De gemeentebegroting van Leest is een zware brok geworden en men voorziet 720.000 fr. voor de post wegen van groot verkeer. Dit behelst vooral het herstel van het fietspad van de Juniorslaan plus het gewone onderhoud van de wegen.

De buurtwegen krijgen 50.000 frank en de ijzelbestrijding en sneeuwruiming zal te Leest 30.000 frank kosten, de verkeerssignalisatie 30.000 frank en de wachthuisjes voor autobus 3.000 frank.

Het kunstonderwijs in naschools onderricht kost het gemeentebestuur van Leest 59.300 fr. Een ganse reeks toelagen werden dan aanvaard.

Uit de begroting kan men opmaken dat het ophalen van het huisvuil te Leest 144.000 frank zal kosten in 1973, dit inclusief het huren van stort en onderhoud ervan.

Door de CVP-minderheidsgroep werden dan een 3-tal punten op de agenda geplaatst : in de eerste plaats de toetreding tot de  Interkommunale voor ontwikkeling van het gewest Mechelen en omgeving.

Raadslid Duysburgh wil hierbij doen uitschijnen dat federaties een voordeel bieden aan de gemeente en dat een onderschrijving in zin van deze federatie slechts 20 frank per persoon zal kosten voor Leest of voor de gemeente een som van om en rond de 10.000 frank.

Burgemeester Lauwers geeft dan als antwoord dat hij onmogelijk een definitief antwoord kan geven. Hij is in geen geval tegen een aansluiting bij de interkommunale, maar verklaart dat nog geen enkel officieel aanzoek te hebben ontvangen. Hij vraagt te wachten tot dit is gbeurd

om een definitieve beslissing te nemen. Raadslid Duysburgh wil echter de stemming, maar dat voorstel werd verworpen.

De kerk in Leest heeft een toegang die volgens raadslid Duysburgh een stukje eigen schoon betekent, met een oude kerk en een inkom die andere kerken niet bezitten ; dit alles wil bedoeld raadslid Duysburgh behouden en restaureren. De burgemeester antwoordt hierop dat vroeger een project werd goedgekeurd dat eerst door de raad werd aanvaard en ook door de minderheidsgroep, waardoor dat alles zou verdwijnen om een degelijke inrit te hebben aan de kerk. Nu betekent de inrit van de kerk een gevaarlijk punt en dient bij plechtigheden het uit- en instappen op de straat te gebeuren. Hij verklaart dat het project zal uitgevoerd worden zoals het is goedgekeurd, want ook in Leest primeert volgens de burgemeester de verkeersveiligheid. Ook dat voorstel werd verworpen met 5 tegen 4 stemmen.

Raadslid Emmerechts wil het fijne weten van de huizen die worden verkocht en verhuurd aan de Kouter.

Hij wil ook uitleg over de basis der huurovereenkomst, en dan wil hij in openbare zitting de namen van mensen die recht hebben op het verwerven van een woning. De burgemeester verklaart dat tien woningen werden gebouwd met akte van aankoop en

15 om te worden verhuurd. Raadslid Emmerechts maakt zich dan even kwaad. Hij vindt de toekenning van de woningen geheimzinnig en verwijt zelfs het gemeentebestuur onwillig te zijn. Waar de bouw van de woningen reeds maanden geleden in alle kranten heeft gestaan, verwijt nochtans raadslid Emmerechts het gemeentebestuur de inwoners niet te hebben ingelicht.

De burgemeester weerlegt deze feiten door te verklaren dat de gemeente geen inspraak heeft in het toekennen van de woningen; de zetel hiervan is de Hombeekse maatschappij ‘het Gelukkig Gezin’. Wel is er te Leest een lid van de beheerraad aanwezig. Voor de kandidaat-kopers en huurders is er geen probleem. Wanneer ze te Leest bij het gemeentebestuur komen aankloppen is het nooit gebeurd dat iemand werd geweigerd als kandidaat.

Maar bij het aanvaarden van die kandidatuur is de taak van het Leestse gemeentebestuur ten einde, en het is Hombeek dat de huizen toewijst.

   Dt.”      

10-05-2012 om 17:54 geschreven door Marcel Van Hoof

1972 – 8 september : Afval gestort

            Karel Herman, een geneesheer uit Boom, legde klacht neer omdat er op zijn

            eigendom aan de Molenstraat afval gestort was.

1972 – Zondag 17 september : Industrie Rally

            Autorally ingericht door het Leestse Davidsfonds : “om aan alle Leestenaars de

            mogelijkheid te bieden al wat bezienswaardig is in het zennedal op te sporen.” (DB)

1972 – 23 september :  G. v.M. - KWB Leest naar Ardennen

            Zaterdagmorgen met een door zon overgoten dag, vertrokken te 7 uur de

            KWB-ers van Leest voor een mooie reis naar de Ardennen.

            De reis liep via Leuven, Sint Truiden naar Luik, langs de vallei van de Vesder.

            Te Banneux werd halt gehouden voor een mis, dit in aanwezigheid van vele

            zieken en gehandicapten.

            Vervolgens ging de reisweg naar Theux en Spa, waar het middagmaal genomen

            werd.

            In de namiddag werd het hoofddoel van de reis aangevat : een zware wandeling

            langs  de Hogne tot Hokal.

            Een prachtige tocht van twee uur over een rotsachtig paadje, dwars door bossen,

            steeds langsheen het  riviertje.

            Na de wandeling reed de bus naar de Baraque Michel.

            Traditiegetrouw was er op de bus een intressante kwis met mooie prijzen en

            plezier werd er gemaakt in een baancafé tot Jan Keulemans de start blies voor de

            laatste trip naar Leest.

1972 – 28 oktober : Gratis vervoer naar de Wiener Eisrevue in het Sportpaleis

            Folder CVP-Leest : “Op onze LEESTSE VOLKSFEESTEN mochen wij u in grote

            getalen ontmoeten. Wij waren zeer verheugd met uw bezoek. Op onze beurt

            willen wij u onze erkentelijkheid betonen. Daarom richten wij voor u met plezier

            een aangename avond in met bezoek aan de IJsrevue. Het vervoer per autobus

            naar Antwerpen bieden wij u gratis aan. Zo hoeft u nog enkel een toegangskaart

            te kopen, aan groepsvoorwaarden (125 ipv 150 frank).

            Inschrijven bij alle CVP-bestuursleden o.a. bij :

            Emmeregs August, Leukemans Maurice, Slachmuylders Willy, Sollie Louis.”

1972 – 30 oktober : Spreekbeurt Flor Grammens

            “In de parochiezaal zal de heer Flor Grammens spreken over het tragisch Brussels

            Onderwijsprobleem en 50 jaar harde Vlaamse Uilenspiegelkamp.” (DB)

            Een organisatie van het Davidsfonds.

            Flor Grammens werd te Bellem geboren op 13 april 1899 als zoon van een voormalig      

            adjudant van de rijkswacht. Hijzelf was onderwijzer en ijverde voor de toepassing

            van de taalwetten en het vastleggen van een taalgrens in België. Hij werd vooral

            bekend toen hij, vanaf 1937, eigenhandig Franstalige overheidsmededelingen zoals

            straatnaamborden overschilderde. Grammens overleed te Deinze op 28
            maart 1985.           

1972 – 4 november – Gazet van Mechelen : Leest – Kaarten met KWB

            “Zaterdagavond herbegonnen de kaartwedstrijden van de K.W.B.

            Aan elke tafel kon de eerste een kieken winnen en de tweede een doosje cigaren.

            Er was een troostprijs voorzien , een pak chocolade voor de speler met het

            laagste puntenaantal.”

1972 – 11 en 12 november : Davidsfonds Filmdagen

            De hoofdfilm van deze tweedaagse was ‘Raging Moon’, een Britse film uit 1971

            gebaseerd op het boek van Peter Marshall en geregisseerd door Bryan Forbes met

            in de hoofdrollen Malcolm Mcdowell en Nanette Newman.

            Deze ‘romantiek in een rolstoel’ werd beschouwd als schokkend in zijn tijd als

            gevolg van de seksuele aard van de relatie tussen Mcdowell en Newman, die

            mensen spelen met een handicap.

            De film kreeg twee Golden Globe nominaties voor Beste Buitenlandse film.

1972 – 14 november : Dodelijke val

            Toen de landbouwer Isidoor De Greef, geboren te Hombeek op 28/1/1906, het

            dak van zijn hooizolder wou herstellen (Rennekouter 5) kwam hij ten val

            en met zijn hoofd op de betonnen vloer terecht.

            Hij werd gevonden door zijn echtgenote Francisca Somers (°Leest,27/8/1909)

            die er dokter Van Medegael bijhaalde maar die kon enkel de dood vaststellen.

1972 – 24 november : Ongeval met dodelijke afloop

            Rond 14u30 werd Felix Polfliet (°Leest 19/3/1892), Juniorslaan 103,

            aangereden door de Ford Mustang bestuurd door Paul Stok (Juniorslaan 108).

            Het ongeval gebeurde in de Dorpstraat, ter hoogte van café Huybrechts.

            Het slachtoffer kloeg over pijn in zijn been en werd het café binnengedragen.

            Een ziekenwagen bracht hem naar de St.Romboutskliniek waar hij de dag

            nadien overleed.

1972 – 3 december : ‘Rust Roest’ bracht ‘De kerstmis van de krab’.

            Ter gelegenheid van het Felix Timmermans-jaar (25 jaar van zijn afsterven) bracht

            de Leestse toneelvereniging ’De kerstmis van de krab’.

            Een stuk in drie delen van P.G. Veens naar het boek ‘de Krabbekoker’ van

            Timmermans.

            Aanvang 19u30 in ‘Ons Parochiehuis’. (DB)

1972 – 6 december : Diefstal in Ons Parochiehuis

            Met een grote bijl werd de achterdeur van het parochiehuis opengebroken en

            alles daar overhoop gehaald. In het chirolokaal werden een dertigtal

            fonoplaten gestolen.

1972 – 9 december : Gazet van Mechelen –

            Duivenbond “Recht voor Allen” vierde te Leest zijn kampioenen

            “Te Leest in de Sint-Ceciliazaal bij weduwe Huybrechts, vierde het

            duivenverbond “Recht voor Allen” zijn kampioenen.

            Deze hulde ging gepaard met een duivententoonstelling. Een vijftigtal

            melkers hadden voor de tentoonstelling ongeveer 100 vliegers van hun hokken

            gehaald. De hevige rukwinden maakten het de duivenliefhebbers, die per

            fiets naar de viering kwamen, niet gemakkelijk, en toch noteerde men een grote

            opkomst o.m. ook burgemeester August Lauwers en dokter Van Medegael

            erevoorzitter.

            Na het welkomstwoord van voorzitter Emiel Van Muylder gaf secretaris Jozef

            Selleslagh een overzicht van het voorbije vlucht- en speelseizoen.

            Voor de eerste maal heeft het verbond dit jaar twee algemeen kampioenen,

            namelijk Jan Lambrechts en Jozef Passendorfer.

            Na vele jaren, zijn deze er uiteindelijk toch in geslaagd om keizer Jozef Willems

            te  onttronen. De derbyvlucht waarvoor bij de 900 duiven werden ingekorfd werd

            glansrijk gewonnen door Jan Geerts uit Leest die er dan ook 6 blauwe briefjes

            mocht voor opstrijken.

            “Recht voor Allen”, is een verbond dat in de streek op duivengebied flink zijn

            sporen heeft verdiend, het telt 300 melkers en dit jaar werden bij de 20.000

            duiven ingekorfd alleen op vluchten van Quiévrain.

            Daar het bestuur alle liefhebbers wil tevreden stellen wordt er gezocht om een

            Frankrijkspel te organiseren.

            Namens het bestuur dankte tot slot de secretaris iedere liefhebber die het verbond

            steunde. De burgemeester op zijn beurt had woorden van lof voor de vele

            duivenliefhebbers, hij dankte het bestuur voor de jaarlijkse fijne organisatie.

            Daarna huldigde hij de verschillende kampioenen : voor de 1^ste en 2^de getekende

            bij de oude duiven was het weer Jozef Willems uit Hombeek. 2. Pessendorfer

            Jozef uit Hombeek.

            1^ste en 2^de getekende jaarse : 1. Jan Lamberts uit Hombeek, 2. Frans Van den

            Broeck uit Battel.

            1^ste en 2^de getekende jonge duiven : 1. August Tuyaerts uit Hombeek, 2. Jef De

            Nijn uit Battel.”

Foto’s :

-Taalactivist Flor Grammens.

-Jan Lambrechts krijgt zijn geschenk uit handen van burgemeester Lauwers terwijl

 Jozef Pessendorfer het zijne mocht ontvangen uit handen van Dr. Van Medegael.

10-05-2012 om 08:08 geschreven door Marcel Van Hoof

Indien de behoefte aan een eigen wapenschild er ooit zou komen, kan men dit in overweging nemen. Het is gebaseerd op dat van Mechelen waarmee Leest van bij het ontstaan verbonden was en het werd aangevuld met enkele lokale karakteristieken zoals de mijter en de staf van patroonheilige Sint Niklaas. Het wiel en het lis alluderen naar de oorsprong van de naam.

1972 – 5 september : Antwoord van het Rijksarchief Antwerpen aan het Callege van Burgemeester en Schepenen i.v.m. het voeren van een GEMEENTEWAPEN.

“In antwoord op uw brief van 17 augustus ll. heb ik de eer u het volgende mee te delen.

De oudste benamingen van Leest zijn Lenst (1129, 1267, 1271), Lesth (1253), Lest (1317).

Voor 1308 had Leest een eigen schepenbank, bestaande uit 5 schepenen.

Enkele namen van deze schepenen zijn bekend : Gozewijn Dunker, Gozewijn vander Molen,

Jan van Rendelbeke (1271), Jan vander Varent, Willem Langhe (1302), Peter van Santvorde,

Gisebert vanden Ameze (1305), Matthijs vander Sinnen en Willem de Langhe (1306).

Voor zover mij bekend is er echter geen zegel bewaard van de oude schepenbank van Leest.

Door de overeenkomst, op 31 januari 1308, gesloten tussen de bisschop van Luik en Gillis

Berthout, werden Hombeek, Leest, Heffen, Hever en Muizen rechtstreeks onder het gezag

van de schepenen van Mechelen geplaatst.

Het plaatselijk gezag werd uitgeoefend door een meier, die door de Mechelse schepenbank

werd benoemd.

De vrijheid Mechelen was in 1556 ingedeeld in 3 meierijen. Leest vormde toen met

Hombeek, Heffen en Battel één meierij. In de volgende eeuwen werd de samenstelling

van de meierijen nog herhaadelijk gewijzigd.

Tot aan de Franse Revolutie is Leest steeds een deel geweest van de stad Mechelen.

Op het grondgebied van Leest waren reeds vroeg een aantal heerlijkheden en cijnshoven.

In de 13^de – 14^de eeuw waren grondheren in Leest : de abdijen van Kortenberg en

Averbode, de families van Rendelbeke, van Hertendrecht, van Steynemolen, vander

Straten, van de Venne, van Muizene.
In 1521 bezat Margareta van Voesdonk het hof van Broecke in leen. Naast dit leenhof,

waren er ook nog de leenhoven van Rendelbeke en Ter Most. Het leenverhef van het hof

‘van den Broecke’ werd in 1751 gedaan door Jan – Jozef Locquet, burggraaf van Hombeek.

In 1774 werd het verheven door zijn erfgenamen M. vander Linden, baron van Hoogvorst.

Het hof van Rendelbeek, waarvan het kasteel reeds verdwenen was, was in 1723 eigendom

van baron van Macque. In hetzelfde jaar was het pachthof van Stijnemolen eigendom van

de familie van Reyneghem.

Mijn inziens gaat het echter niet op het wapen van een van de bezitters van zulke kleine

Heerlijkheden als symbool te nemen voor de ganse gemeente. Het voornaamste feit

in de geschiedenis van Leest is dat het steeds deel uitgemaakt heeft van Mechelen.

Dat zou dan ook tot uiting komen in het Wapen van Leest, doch opdat het niet helemaal

identiek zou zijn aan het Mechelse gemeentewapen, dient er een element bijgevoegd

te worden dat meer bepaald aan Leest herinnert. In dit verband zou ik voorstellen de patroon

van de parochiekerk van Leest, nl. Sint Niklaas, in het wapen te verwerken.

Het meest geschikt als gemeentewapen van Leest lijkt mij dan ook het wapen van de

stad Mechelen (van goud met 3 palen van keel, over het geheel, van goud een dubbele

adelaar van sabel) geplaatst voor een H. Niklaas.

Met de meeste hoogachting, de Afdelingschef Dr. A. Bousse.”

De exacte datum van de gemeenteraad waarop besloten werd een wapenschild te voeren

is ons onbekend. Wel had de gemeente naast het Rijksarchief ook advies gevraagd aan

de burgemeester van Hombeek, baron de Meester de Ravenstein.

Van hogerhand werd een wapenschild voorgesteld dat de blazoenen diende te bevatten

van de families die de heerlijkheid Leest bezaten op het einde van het Ancien Regime (1789),

omdat de heerlijkheden (grondgebied dat eigendom was van een heer of baron) zelf nooit

een eigen wapenschild bezaten.

Op het einde van het Oud Regime was Leest eigendom van drie grote families, nl. de

familie  d’Overschie van Neerijsche die het Hof van Rendelbeek bezat, de familie de

Meester, eigenaar van het Hof ter Haelen en de familie van der Linden d’Hoogvorst, eigenaar

van het hof ten Broecke.

De eerste familie had als blazoen een gouden schild met daarop een rietschoof, gebonden

met goud en met drie zwarte waterrieten erin. De tweede voerde een schild met een kruis

van negen gouden besanten op een zwarte achtergrond. De derde familie had als blazoen

een rood schild met een zilveren bovenstuk met drie zwarte hellende hamers erin.

Het Leestse gemeentewapen zou bovengeschetste blazoenen omvatten op een achtergrond

van rood en geel, de Mechelse kleuren.

Raadslid K. Duysburgh drong aan op eenvoud en ook burgemeester Lauwers deelde die

mening.
Uiteindelijk werd beslist het advies in te winnen van een gezaghebbend persoon op het gebied

van heraldiek, nl. van baron de Meester de Ravenstein, burgemeester van Hombeek.

Ook het Rijksarchief van Antwerpen werd geconsulteerd en op 5 september 1972 reageerde

deze instelling met bovenstaande brief.

Wat baron de Meester uiteindelijk heeft geadviseerd is ons niet bekend maar in een artikel

van Gazet van Mechelen uit 1972 (enkel jaartal bekend) werd het onderwerp in de

gemeenteraadszitting besproken en daar besliste men om het wapenschild van de aloude

hoeve ‘hof van Rendelbeek’ als gemeenteschild voor goedkeuring aan de Raad van Adel voor

te leggen. Dat wapenschild kreeg de voorkeur, omdat het ‘hof van Rendelbeek’ de enige

nog bestaande hoeve was van de drie hereboerderijen die Leest destijds nog bezat.

De journalist voegde er nog fijntjes aan toe dat het ‘hof van Rendelbeek’ eigendom was

van raadslid Fr. De Prins.

Misschien is dit plan door de nakende fusie met Mechelen op 1 januari 1977 nooit

geconcretiseerd.  

07-05-2012 om 07:11 geschreven door Marcel Van Hoof

Foto :

Constant Goovaerts, een ‘Superblek’.     

1972 – Van 20 tot 30 juli : Chiro-Bivak te Zutendaal.

            Het werd een 10-daagse Olympiade voor de 65-koppige groep. De rakkers namen
             deel aan de ‘ronde van Zutendaal’, de toppers bekampten elkaar in
            atletiekproeven terwijl de kerels het gemunt hadden op de omgeving, met o.a.
            een fietstocht naar Aken. De speelclub liet zich ook niet onbetuigd.

            Bos- en heidetochten, paardrijden, kwissen, volksdansen…

            In De Band volgde dankwoorden voor ‘leider Walter die na 6 jaar leiding voor
            ’t laatst bij ons was.

            Ook leider André kwam ons weer een handje toesteken en onze dank gaat ook naar
             onze sympathieke kookmoeders Pelagie, Stinne, Angèle en Netteke omdat zij
            werkelijk zwaar maar bijzonder nuttig werk leverden.’     

1972 – Augustus : Ledenblad CVP-Leest : Kabeltelevisie

“U weet wellicht wat kabeltelevisie is. Nu heeft elk TV-toestel een eigen antenne. Met kabeltelevisie worden de TV-toestellen van een bepaalde streek bij middel van een kabelverbinding aangesloten op een enkele grote antenne. Zo moet men geen eigen antenne meer hebben en kan men een groot aantal zenders ontvangen. Deze aansluiting geschiedt vrij onder vorm van een abonnement met een jaarlijkse bijdrage.

Voor het gewest Mechelen gaat de Electriciteitsmaatschappij EZA een net voor kabeltelevisie aanleggen. Praktisch alle gemeenten van de streek zijn er reeds bij aangesloten. Een ingenieur van die Maatschappij kon dan ook uitvoerig uitleg geven tijdens een vorige vergadering van de Gemeenteraad.

Hij zag in kabeltelevisie de volgende voordelen :

1.      Geen antenne meer, wat een besparing is bij aankoop of vervanging, geen schade meer aan daken, geen verzekering meer voor stormschade van antenne.

2.      Gemakkelijke ontvangst van minstens een achttal programma’s en dit in de beste voorwaarden. Dit is wellicht belangrijk bij kleurentelevisie. Later zullen hier wellicht nog programma’s bijkomen (BBC).

      Lagere aankoopprijs voor kleuren-TV-toestellen. Deze zijn nu uitgerust én om SECAM 

      (Frankrijk) en om PAL (andere landen) systemen te kunnen opvangen.

De prijs per jaar : 1.750 frank.

Aansluiting : gratis bij aanleg van het net – nadien 750 frank.

Op te merken dat deze 1.750 niets te maken heeft met de TV-taks, die verder moet betaald worden.

In Leest zullen volgende straten aangesloten worden : Kouter, Mechelbaan, Tisseltbaan, Dorp, Scheerstraat, Vinkstraat, Blaasveldstraat en Juniorslaan tot over de bareel.

Zo zullen slechts 278 huizen op de 540 van Leest in aanmerking komen voor aansluiting.

Wellicht zal de centrale antenne geplaatst worden op de St Romboutstoren. Sommige straten van Mechelen zouden dit jaar reeds kabeltelevisie hebben. Voor Leest wordt de aansluiting voorzien in 1974.

De gemeente komt voor een 300.000 f tussen in de plaatsingskosten. Later zou ze ook in de eventuele winst kunnen delen.”

              Straks begint het nieuwe schooljaar

“In het begin van de vacantie kreeg U een briefje van het Schoolbestuur.

…voor de eerste maal in de geschiedenis van onze school tekende ook het Oudercomité mee. In het briefje stond ook ‘het Oudercomité zal in de toekomst de banden tussen de ouders en de school nog trachten te verstevigen, zodat er een beste samenwerking ontstaat ten gunste van onze kinderen’.

Een ander punt waarvoor wij reeds dikwijls opkwamen en dat verleden jaar nog door de meerderheid in de gemeenteraad verworpen was, komt er nu toch door.

Vanaf dit schooljaar is er ’s middags warme drank te verkrijgen voor de leerlingen die blijven ineten. Een serieuze verbetering voor onze kinderen die de ganse dag van huis zijn.”

                        Kerkhof

“Ons kerkhof is een mooi kerkhof. Het wordt ook goed onderhouden. Ontstellend is het dan ook dat ingevolge ontgravingen twee doodskoppen en beenderen meer dan 14 dagen lang, op een berg zavel en in de wegel, zomaar zijn blijven liggen. Heeft de Gemeente dan maar zoveel eerbied voor de resten van onze overleden familieleden ?”

(CVP-Leest, augustus 1972)

1972 – 26 augustus : Uitstap van de K.L.J.

            52 jongens en meisjes van de K.L.J bezochten achtereenvolgens het Boudewijnpark

            In Brugge, reisden door naar Zeebrugge en het Zwin in Knokke om een fijne dag

            af te sluiten in baancafé ‘Castel’ te Breendonk. (DB)

1972 – 29 augustus : Ook de Boeren namen een dag verlof en trokken naar de Ardennen

“Op dinsdag morgen 29 augustus zat de café van den Apers om 7 u. al stampvol. Die dag trokken de boeren van Leest op reis en die reis werd een groot succes.

Over Leuven en Tienen trokken wij eerst naar Sint-Truiden, eerst in een baancafé met een mooi orgel de eerste boterhammen aanspreken, daarna werd

een groot fruitteeltbedrijf (van de familie Jacobs) bezocht. De gastvrouw was een echte Limburgse. Met een zangerige stem liet zij ons haar woning zien.

Van daar ging het naar Eupen  maar eerst nog een tussenstop op een militair kerkhof.

Nabij de stuwdam te Eupen werd er eerste smakelijk gegeten en daarna wat rondgewandeld. Van Eupen ging het naar de Baraque Michel, het hoogste

punt van België waar een groepsfoto werd genomen. Dan naar Malmedy met een korte halte in de prachtige omgeving van Marche.

Malmedy is een mooi stadje gelegen in onze oost-kantons. De vrouwen kregen tijd om naar de winkels te kijken en de mannen konden hun dorst lessen.

Langs Franchorchamps bereikte men het rustige Maria-oord Banneux. Hier vonden de moeders genoeg speelgoed voor hun thuisblijvende kinderen.

Natuurlijk moest men op zo’n reis de benen eens uitslagen, er werd gedanst en sommigen hadden nog graag blijven dansen, maar de uren vlogen

voorbij en rond 11 u kwamen wij te Mechelen aan. De moppentappers deden het zo goed dat niemand in de bus bemerkte dat de St.Romboutstoren

in brand stond.

Het was een zeer gezellige en schone reis. Ons klein landeke heeft vele prachtige plaatsen die niet moeten onderdoen voor het buitenland.”

(B.J.B.-verslag in DB, september 1972)

1972 – 30 augustus : Overlijden van Constantijn ‘Constant’ Goovaerts (foto), markant figuur van de Blekken

“Constant Goovaerts werd te Leest geboren op 5 mei 1923 en woonde een groot deel van zijn leven aan de Winkelstraat

en in die buurt waren toen niet zoveel Ceciliagezinden.

Hij was gehuwd met Melanie Robijns, de dochter van Victor Robijns. Na de tweede wereldoorlog was hij de man die bereid

was alle taken uit te voeren als ze maar enigszins in het belang van de fanfare waren. Hij was op alle uitvoeringen en

repetities aanwezig. Toen er nog drank werd rondgebracht tijdens de repetitie was hij bereid die taak voor zijn rekening

te nemen.

In de jaren ’45-’70 kocht de fanfare instrumenten aan zonder koffers omdat die toen beschouwd werden als overbodige luxe.

Het instrument en dikwijls ook de partituren werden opgeborgen in een zak van zwarte satijnen stof. Wanneer de muzikanten dan

op straat optraden, werden die zakken afgegeven aan een erelid dat mee opstapte. De meest bereidwillige om dat werkje op

te knappen was Constant Goovaerts.

In de tijd toen de fanfare nog repeteerde in verscheidene lokaliteiten moest het fanfaremateriaal verhuisd worden.

De fanfare beschikte niet over bereidwillige transporteurs om dat te doen en er was trouwens niet zoveel te verhuizen.

Ontelbare keren reed Constant Goovaerts dan met de grote trom op zijn rug van het ene repetitielokaal naar het andere…

De familie Goovaerts telde steeds fervente aanhangers van St.-Cecilia Leest in haar rangen. Het zijn altijd ‘ware strijders’ gebleven…”

(Stan Gobien : ‘Leest in Feest’)

“…de plichtsgetrouwheid, de zorgzaamheid die zijn leven droeg, de kinderlijke goedheid, de hartelijkheid, de rechtvaardigheid,

waarmee hij zijn medemensen benaderde, het diep geloof dat al zijn levensdagen heeft getekend, waren de stille getuigen

van een mens die zich in Gods handen geborgen wist.”

(Uit zijn gedachtenisprentje)

1972 – 2 september : KWB-Reis naar Banneux

            In de namiddag stond een zware wandeling langs de Hogne op het programma.

1972 – 3 september : Nieuw werkjaar Davidsfonds – Nieuwe Voorzitter

            De nieuwe voorzitter van het Leestse Davidsfonds werd Jeroom Verbruggen,

            hij kwam in de plaats van Dr. Van Medegael.

06-05-2012 om 17:26 geschreven door Marcel Van Hoof

1972 – Juni :  “Gemeente Leest, Sportbiënnale 72.

            De massasport komt nog één man (of vrouw) te kort ! En die ene ben jij !

            Beste Dorpsgenoten,

Juist zoals in 1970 wordt er ook dit jaar in het ganse Vlaamse land aan massasport gedaan. Het belang van sport voor iedereen wordt door niemand meer ontkend.

Elk van ons wil zo lang mogelijk gezond leven. En dat kan, als iedereen voldoende

beweging neemt en af en toe eens aan sport doet. Daarom ook in 1972 te Leest sport voor iedereen.

Dit jaar zullen we onze aandacht ook wijden aan een tweetal ploegsporten die steeds meer succes hebben, nl. basket- en volleybal.

Daarnaast zijn er de traditionele nummers zoals lopen, misschien terug de gezinskilometer,
hoog- en verspringen.

Om het organiseren van ploegsporten mogelijk te maken, hebben we onze gemeente ingedeeld in sportwijken. Elke sportwijk heeft ongeveer hetzelfde aantal inwoners. Wat

betreft de ploegsporten mogen zij zoveel  ploegen opstellen als ze willen. Echter moeten ze wel rekening houden met het volgende : een basketploeg bestaat uit 5 spelers en eventueel 5 invallers,

een volleybalploeg  uit 6 basisspelers en eventueel 6 wisselspelers. Er mogen gemengde ploegen gevormd worden.

De sportwijken zijn de volgende :

-1. Kouter, Cecilialaan, Kerkenblokweg, Dorpplaats.  

-2. Mechelbaan, Molen-Vink-Scheer- en Dorpstraat.

-3. Juniorslaan, Oude Tisseltbaan, Grote Heide, Blaasveld- en Hertstraat.

-4. Bist, Kapellebaan, Kleine Heide, Alem- en Kapellestraat.

-5. Tisseltbaan, Rennekouter, Lindelaan, Lare-Elleboog-Tiendeschuur- en Winkelstraat.

Aan te raden zou zijn, dat u er met mekaar al over sprak en dat u per straat  een verantwoordelijke koos. Deze afgevaardigden worden dan verwacht op de vergadering van dinsdag 13 juni e.k. te 20 u in de raadszaal van het gemeentehuis.

Daar zullen we dan samen de verdere organisatie van de sportbiënnale bespreken, o.a. oefenmogelijkheden, indelling in leeftijdsgroepen, andere activiteiten (fietstochten, wandeltochten).

Indien u zelf voorstellen heeft, mag u ze daar atlijd meedelen.

Tevens vragen we de verschillende verantwoordelijken van de Leestse verenigingen, dat ze hun leden er toe zouden aanzetten aan deze sportmanifestaties mee te doen.

De sportdagen zijn voorlopig geplant op zaterdag 24 en zondag 25 juni, en ook zaterdag 1 juli a.s. indien dit naargelang het aantal deelnemers niet volstaat, kunnen we er altijd nog een paar andere dagen aan toevoegen.

Verdere schikkingen krijgt u na de vergadering van 13 juni.

Hopende, dat er voldoende mensen hun wijk willen vertegenwoordigen op die vergadering en dat er veel Leestenaren zullen meesporten, verblijven we met sportieve groeten.

            De gangmaker Louis Polfliet, Dorpstraat 52 2931 Leest.” (folder)

1972 – 16, 17 en 18 juni : Leestse Volksfeesten

            Met de medewerking van Gazet van Mechelen, de plaatselijke verenigingen en onder

            bescherming van het Ministerie van Nederlandse Cultuur werden voor de tweede maal

           de Leestse Volksfeesten georganiseerd.

           De algemene leiding was in handen van Gust Emmeregs.

            Programma:

            Vrijdag 16 juni : optreden van Will Tura met zeskoppig orkest.

            De tent in de Dorpstraat met 900 zitplaatsen zal afgeladen vol.           

            Zaterdag 17 juni : Sandra en Andress, die Nederland vertegenwoordigden

            op het Eurovisiesongfestival en er met “Als het om de liefde gaat” een

            schitterende uitslag behaalden.

            Zondag 18 juni : Ontdek de ster, chrochetwedstrijd, met medewerking van enkele

            afgevaardigden van platenfirma’s en met in de jury o.a. tekstschrijver Th. Van

            Cauwenbergh, zanger Louis Neefs en koordirigent Leo Hellemans.

            Orkest : “The Sunbeats”met nieuwste aanwinst Eddy Mars. 

            Uit de 40 deelnemers kwam Marleen Van Naelten uit Olen als winnares uit de

            bus met “Brussel” van Jacques Brel.

“Het uit zes personen bestaande orkest van Will Tura wist de gewenste sfeer te
scheppen, schlagers dreunden door de tent. De prins van het Vlaamse lied bracht zijn bekendste songs. Tijdens de pauze konden de fans die dat wensten een handtekening bekomen bij
bakker Hellemans. Op zaterdag trad het Nederlandse duo ‘Sandra en Andres’ op, het paar dat een schitterende uitslag wist te behalen op het Songfestival met het liedje ‘Als het om de liefde gaat’. Het werd andermaal een succes zonder voorgaande en de climax kwam de derde dag met de crochet ‘Ontdek de Ster’.

Met 35 individuele zangers en zangeressen, één duo en één trio waren ze opgekomen om
deel te nemen aan deze zangwedstrijd. Uit alle provincies waren ze gekomen en ze brachten een verscheidenheid van liederen, wat de beoordeling van de jury het niet gemakkelijker maakte.

De jury was samengesteld uit de heren Van der Taelen, muziekmeester, Phil Van Cauwenbergh, gekend tekstschrijver voor festivals, Leo Hellemans, dirigent en Verspeel, psycholoog.” (DB)

Leestse Volksfeesten werden denderend succes.

“De Leestse Volksfeesten werden een denderend succes. Zowel voor de avond in de feesttent met Will Tura (vrijdag), met Sandra en Andres, als de ‘ontdek uw ster’ liep het aantal aanwezigen telkens op tot 1300, wat alle verwachtingen overtrof.

Er was telkens flink wat ambiance in de reusachtige feesttent te Leest. Zowel Will Tura, die een onvergetelijke ontvangst te beurt viel, als het duo Sandra en Andres dat Nederland vertegenwoordigde op het jongste Eurovisiesongfestival, werd een reuzensucces.

De h. August Emmeregs, organisator van deze Leestse Volksfeesten, toonde zich uitzonderlijk tevreden over de spontane medewerking van alle Leestse verenigingen.  Hij zegde ook dat de crochetwedstrijd van zondag een fantastische meevaller was. Er waren maar eventjes 40 kandidaten opgekomen, wat voor een kleine gemeente als Leest wel een zeer hoog aantal is.

De jury bestond uit de hh. Van der Taelen, de Tisseltse burgemeester die ook 25 jaar fanfaredirigent was, de heer Ph. Van Cauwenbergh, tekstschrijver en werkzaam bij de televisie, de heer L. Hellemans, koordirigent en uit de heer P. Verspeet, psycholoog.

Het geheel werd gepresenteerd door de h. Alf. De Wolf, terwijl het bekende streekorkest ‘the Sunbeats’ de  deelnemers begeleidde en tussenin samen met de vedetten Eddy Mars en Mady Lopez voor een animerende omlijsting zorgden.

Aan deze Leestse uitgave van ‘Ontdek uw Ster’ waren voor 15.000 frank geldprijzen verbonden terwijl Gazet van Mechelen voor de beste kandidaat uit de streek een mooie beker had geschonken.

Organizater August Emmeregs vertelde ons ook dat de h. Fr. Van Mechelen, Minister van Nederlandse Cultuur en Erevoorzitter van het Feestcomité der Leestse Volksfeesten, een paar mensen afgevaardigd had om kwalitatief hoge talenten te selecteren voor TV-ontspanningsprogramma’s.

Overwinnares van deze ‘Ontdek uw Ster’ werd Marleen Van Naelten uit Olen met ‘Brussel was toen nog een sjansense stad’ van J. Brel. Tweede werd Linda Van der Plancken uit Terhagen met ‘Acropolis Adieu’, zij veroverde tevens de ereprijs nl. de beker van Gazet van Mechelen.”

(Gazet van Mechelen 20/6/1972)

 1972 – 16 juni : Gazet van Mechelen : (zie foto)

            “Een grondige verbetering alvast aan de inkom van Leest dorp (langs Hombeek)

            werd onlangs uitgevoerd. Een oud gebouw werd afgebroken wat thans de

            mogelijkheid biedt de Kouter op zijn volle breedte door te trekken tot in het dorp.

            Jammer echter van die krotwoning op de hoek, palend aan het gemeentehuis,

            waarvoor het gemeentebestuur nog geen oplossing vond.” (GvM 16/6/1972)

Foto’s :

-Will Tura werd opgevangen door bakker Hellemans. De fans konden tijdens de pauze een handtekening

krijgen in de bakkerij.

-Sandra Reemer, de helft van het duo Sandra en Andress, werd opgevangen door de garde.

-De laureaten van “Ontdek uw Ster” 1972 geflankeerd door organisator Gust Emmeregs.

In het midden de winnares Marleen Van Naelten, rechts met de beker Gazet van Mechelen en tweede in de einduitslag Linda Van der Plancken uit Terhagen.

-De reuzentent in de Dorpstraat.

-De Kouter in ’72 (foto GvM)

06-05-2012 om 09:35 geschreven door Marcel Van Hoof

Foto :

Leon Bernaerts wordt gewijd door kardinaal Suenens.

(foto Cesar Apers)

1972 – Zondag 25 juni : Vertrek Romereis KVLV

            Voor vele Leestenaars werd dit hun luchtdoop. Met 49 vlogen ze met een DC6

            van Zaventem naar Rome en terug.

            In de Italiaanse hoofdstad werd o.m. het St.Pietersplein aangedaan. (DB)

1972 – Zondag 2 juli : IJZERBEDEVAART

            Organisatie Davidsfonds met uitstap door Frans Vlaanderen.

1972 – 6, 7 en 8 juli : ‘Dansavond in een tent’

            De Duivenbond ‘ de Snelle Vlucht“ organiseerde een driedaagse dansavond in een tent

           aan haar lokaal Juniorslaan 110 Leest.

1972 – 8 juli : Leon Bernaerts priester gewijd door kardinaal Suenens in de parochiekerk

            van Leest. Leon is de enige Leestenaar die te Leest werd gewijd.

            (Wilfried Hellemans, 2009 – “Negen eeuwen Sint-Niklaasparochie)

            Feestelijke priesterwijding te Leest (Gazet van Mechelen 7 juni 1972)

“Op zaterdag 8 juli wordt Leon Bernaerts in de parochiekerk van de H. Nicolaas te Leest tot priester gewijd door kardinaal Suenens.

De Leestenaars hebben deze unieke gebeurtenis zorgvuldig voorbereid want zij willen dat die dag uitgroeit tot een hoogdag voor de parochie en voor gans de gemeente.

De familie Bernaerts is altijd uiterst werkzaam geweest in alle bewegingen en ze geniet een goede faam. Leon zelf staat bekend als een zeer joviale en blijmoedige jongeman die steeds het leven beziet langs zijn zonnigste kant. Hij hield er aan dat de plechtigheden sober en eenvoudig zouden verlopen. Maar de feestvierende Leestenaars hebben hun eigen opvattingen over soberheid en eenvoud en zullen de wijdeling en de kardinaal verrassen door het feestelijk uitzicht zowel in de wijk Juniorslaan, als in het dorp en in de kerk.

Leon werd te Leest geboren in 1944. Hij is steeds in Leest op school geweest en deed zijn plechtige  communie in 1956. Tot 1962 was hij student aan het Sint-Romboutscollege te Mechelen waar hij de Grieks-Latijnse afdeling volgde. Hij studeerde filosofie aan het Sint-Jozef Seminarie en theologie in het Johannes XXIII seminarie te Leuven.

 Zijn legerdienst deed hij in de jaren 66-67 te Aalst en als verpleger in het militair hospitaal te Brussel.

Reeds tijdens zijn priesteropleiding werd Leon getroffen door de nood in de wereld en hij begreep dat men gemakkelijk discussieert  over ontwikkelingshulp maar dat alleen effectieve hulp die mensen kan helpen. Daarom nam hij het koene besluit zijn seminiariestudies te onderbreken om zich eerst te laten opleiden tot ontwikkelingshelper en daarna gedurende drie jaar ter plaatse in de gebieden van onderontwikkeling zijn steentje bij te dragen om de nood enigzins te lenigen.

De opleiding tot ontwikkelingshelper vond plaats in Klausenhoff in Duitsland in het kader van de Mijarc en ook enkele maanden in Frankrijk. Daarna vertrok hij moedig voor drie jaar naar Luluaburg in het huidige Zaïre. Het was daar dat hij vrij onverwacht een telegram uit België ontving met de droeve tijding dat zijn vader, steeds zeer flink en gezond, door een virus was aangetast en na enkele weken plots overleden was.

Leon mocht naar huis overkomen en nam na enkele dagen terug afscheid van zijn moeder, om naar zijn armen in de broesse terug te keren.

Volharding

Toen de termijn van drie jaar ontwikkelingshulp voorbij was, meenden sommigen dat Leon nu voortaan een andere weg zou inslaan dan deze van het priesterschap.

Het was immers de tijd dat hier en daar priesters vaarwel zegden aan hun ambt, dat vele seminaristen voor goed naar huis weerkeerden en dat er weinig roepingen te bespeuren vielen. Maar voor Leon Bernaerts betekenden de drie jaar Kongo geen eervolle overgang van het seminarie naar het burgerleven. Vastberaden zette hij zijn studies verder en liet zicht op twee maart van dit jaar tot diaken wijden.

Zaterdag a.s. zal hij dan tot priester worden gewijd. In stoet voorafgegaan door de ruiterij van Hombeek, de Chiro en de muziekmaatschappij Sint-Cecilia en door zijn buren en vrienden zal hij tegen halfvier aan de Sint-Jozefkapel aankomen, opgewacht door geestelijken, burgerlijke overheden en de koncelebranten.

Aan de ingang van de kerk wordt hij verwelkomd door kardinaal Suenens.

In de namiddag zal er tweemaal een autobus rijden naar de woning van de wijdeling, om 14u15 en om 14u30. Deze autobussen vervoeren gratis iedereen die de wijdeling van thuis uit wil afhalen.

De Chiro en de muziekmaatschappij kunnen alzo gemakkelijk ter plaatse aankomen.

Tijdens de plechtigheden zal het gemengd koor van Leest de gezangen verzorgen.

Na de H. Mis met priesterwijding zal er een receptie worden aangeboden in de parochiezaal. Iedereen is daar welkom en kan de wijdeling gelukwensen en oude kennissen weer eens ontmoeten.

In de zaal is er een fototentoonstelling uitgewerkt over het leven van de wijdeling.

De geschenken waarvoor elke inwoner zijn bijdrage heeft gegeven zullen in de kerk na de mis aan de nieuwe priester worden overhandigd.

Op de speelterreinen naast het parochiehuis is er parking voor ruim 500 wagens.”

Leo Bernaerts kreeg priesterwijding te Leest

“Te Leest werd zaterdagnamiddag in de parochiekerk van Sint Niklaas Leo Bernaerts, priester gewijd door kardinaal Suenens, in tegenwoordigheid van meerdere priesters o.m. Leonard Bernaerts, pastoor van Ruisbroek-Sauvegarde en oom van de wijdeling, pastoor Lornoy, de h. Moyson, de h. Brieven, secretaris van de kardinaal, E. Paters Vermoesen en Bimwemyi uit Zaïre, Stefaan Van Calster, president van het Johannes XXIII seminarie en diaken Bert De Smedt.

Toen de wijdeling even voor halfvier zijn woning aan de Juniorslaan op de Leestse Heide verliet hadden de grijze wolken plaats geruimd voor enkele zonnestralen.

Aan elke huisgevel hing ofwel een spreuk of een vlag, want iedereen vierde mee met de wijding van Leo Bernaerts.

In de stoet, geopend door de ruiters van Hombeek, stapten tevens alle verenigingen van de gemeente mee op.

De Kon.Fanfare St.-Cecilia zorgde voor de muzikale omlijsting. Achter deze fanfare ging de wijdeling met zijn moeder, broers en zusters, omringd door een grote groep familie, vrienden en kennissen.

Aan de St-Jozefskapel werd de stoet opgewacht door de gemeentelijke overheid. Burgemeester Lauwers, schepenen en raadsleden stapten vervolgens mee op naar de parochiekerk.

Overvolle Kerk

Gelukkig had hier de Leestse pastoor zijn voorzorgen genoemen. Voor vier uur mocht niemand in de kerk. Nadat de familie en genodigden het godshuis hadden betreden werd de poort voor iedereen opengezet. Het duurde slechts enkele minuten alvorens de kerk vol was gelopen. Het was voor Leest de eerste maal in de geschiedenis dat een priesterwijding in hun parochie gebeurde.

Na de lezing van het evangelie gebeurde de priesterwijding van Leo Bernaerts, met de handoplegging door de bisschop op het hoofd van de wijdeling gevolgd door een inwijdingsgebed. Aan deze handoplegging namen ook alle aanwezige priesters deel ten teken dat de priester niet alleen de medewerker van de bisschop is, maar ook van heel het priesterkorps. Deze handoplegging werd voorafgegaan door een toespraak van de kardinaal. De bisschop vroeg de steun van de bevolking, opdat niet alleen deze wijdeling, maal al de priesters hun werk zouden kunnen voltooien. De priesters moesten openstaan voor de gelovigen, omdat Christus zou kunnen binnen dringen in de harten van de evenmensen. Hierna ging de wijding verder met een ondervraging van de wijdeling gevolgd door iin litaniegebed, samen met de aanwezige kerkgemeenschap.

Dan kwam de kleding van de priester met de liturgische gewaden, het zalven van de handen, en de eucharistieviering besloot deze plechtigheid.

Het werd een prinselijke priesterwijding waarop verschillende mensen hun dankbaarheid uitspraken.

Openbare hulde

De reeks van toespraken werd geopend door burgemeester Lauwers. Namens de bevolking dankte spreker vooreerst de kardinaal omdat hij naar Leest was gekomen om zelf de wijding te doen. De feesteling wenste hij daarna een vruchtbaar apostolaatschap toe. Namens de kerkfabriek drukte Constant Buelens zijn vreugde uit omdat Leest weer een priester rijker werd.

Als geschenk van de gemeente werd dan een schrijfmachine en een draagbaar altaar aangeboden. Pastoor Lornoy wees nadien op het vruchtbaar apostolaatswerk dat Leo Bernaerts gedurende drie jaar heeft verricht.

Namens de geburen was het Maurice Van de Putte die enkele woorden van dankbaarheid en lof uitsprak over de nieuwe wijdeling.

Daarna kwamen er nog gelukwensen van honderden kajotters en kajotsters uit Zaïre. Deze gelukwensen in het Frans opgesteld, werden afgelezen door Pater Vermoesen.

Alvorens de feestzitting verder werd gezet in het parochiecentrum, dankte de nieuwe priester iedereen, maar vooral zijn moeder, broers en zusters en zijn grote familie omdat deze het hem hadden mogelijk gemaakt voor priester te kunnen studeren.
Aan zijn moeder bood hij een ruiker bloemen aan, wat met een geweldig applaus van de honderden aanwezigen werd beantwoord.

Ook bleef hij in gedachten even stilstaan bij zijn vader zaliger, die hem veel te vroeg was ontvallen. Tenslotte vroeg Leo Bernaerts de steun van gans de bevolking opdat hij zijn roeping vruchtbaar zou kunnen toltooien.” (GvM)

Leo drukte schriftelijk zijn dank uit op 29 augustus datzelfde jaar in De Band :

Leo Bernaerts

Kapelstraat 4

2660 Willebroek                                                    Willebroek, 29 oogst 1972.

Vriend,

Ik kom tot u vandaag om u te bedanken. Het is wel wat laat, maar ik hoop dat u me dit niet kwalijk neemt. Van harte bedankt om uw aanwezigheid en uw blijken van meeleven op de dag van mijn priesterwijding. In een tijd waar priesterzijn niet onbesproken is, kwamen uw sympathiebetuigingen mij als een riem onder het hart, als een bevestiging van mijn roeping en zending. Ik hoop op deze steun te mogen blijven rekenen.

Mag ik u ook – en niet zonder fierheid – meedelen dat mede door uw toedoen ik op deze dag 68.335 BF heb kunnen overhandigen aan mijn JAC-vrienden in Zaïre.

Zij zullen het investeren in vormingswerk van kaders uit het landelijk milieu. In een zee van onrecht ben ik blij om dit stukje redding dat wij samen mogelijk maakten op de dag van mijn priesterwijding. Mogen wij nog lang samen blijven in eenzelfde aandacht en inzet voor deze mensen opdat onrechtvaardige verhoudingen niet langer meer onze vriendschapsbanden met hen belasten.

Dat ik zo laattijdig tot u kom is niet alleen en zelfs niet op de eerste plaats te wijten aan de verlofperiode. (ik hoop echter dat u er deugd aan gehad hebt. Ik voor mijn deel heb de “Wittebruidsweken” te Taizé doorgebracht, was op een chirokamp te Kasterlee met de mannen van Heffen en was met een KWB-KAV bedevaart te Lourdes als medeverantwoordelijke van het jongerenprogramma)

De ware reden van dit laattijdig schrijven ligt hierin dat ik zolang gewacht heb om u ook mijn toekomstige werkplaats te kunnen meedelen. En dit ben ik nu te weten gekomen. Kardinaal Suenens heeft me benoemd tot medepastoor van Mr. Verbeek in de parochie van het H. Kruis te Willebroek. Het is een arbeidersparochie (5.000 inwoners) jong en in volle expansie.

Ik woon voorlopig in bij de pastoor (adres vindt u bovenaan) tot ik binnenkort elders in de parochie een huis hoop te betrekken.

U zijt hier steeds welkom !

Dat is dan mijn bijzonderste nieuws dat ik u mocht meedelen. Dat het met u goed blijve en wij aan mekaars vriendschap nog lang gelukkige mensen mogen zijn.

            Leo Bernaerts.”

06-05-2012 om 00:00 geschreven door Marcel Van Hoof

1972 – 11 tot  14 mei : Kon. St.-Ceciliafanfare organiseert internationale stapmarswedstrijden

“Donderdag 11 mei (Hemelvaartdag) tot en met zondag 14 mei organiseert de
befaamde Leestse Koninklijke St.-Ceciliafanfare haar derde internationale
stapmarswedstrijden voor harmonies en fanfares, met of zonder drumband en/of
klaroenen.  Aan deze manisfestatie zijn niet minder dan 50.000 fr. prijzen en verscheidene

trofeeën verbonden. Het spreekt vanzelf dat bestuur en feestcomité van de actieve en
muzikaal hoog aangeschreven Leestse fanfare al maanden van tevoren bergen
administratieve en organisatorische planning verzetten. De St.-Ceciliafeesten 1972
worden immers een test voor de massale feestelijkheden in 1974, want dan viert de fanfare
met grote luister haar 75-jarig bestaan.

Wij geven het graag toe : burgemeester Lauwers is een geknipte
public-relationsman : bijgestaan door Secretaris Stan Gobien en door andere leden van
het bestuur en het feestcomité, verstrekte hij de persmensen heel wat informatie.

     Generale repetitie

Naast de culturele hoofdbedoeling te Leest een muzikaal vuurwerk van
harmonie- en fanfaremuziek te brengen, wil St.-Cecilia ook haar organisatorische
mogelijkheden testen in het licht van de luisterrijke viering van het 75-jarig bestaan in 1974.

Eén ding is zeker : Leest zal tijdens de Ceciliafeesten ’72 wriemelen van het volk. Het
feestcomité verwacht zowat 3.000 man. De stapwedstrijden hebben plaats in de rustig
gelegen Kerkenblokweg en St.Cecilialaan.

Niet minder dan 22 fanfares en harmonies nemen eraan deel. Daarbij komen dan
nog de festiviteiten van zaterdag 13 mei : verbroederingsconcerten buiten wedstrijd
door de Kon. Fanfares ‘Moed en Volharding’ uit Heist-op-den-Berg (Europees
Kampioen te Bolzano), door ‘Ons Genoegen’ (Battel), ‘Willen is Kunnen’ (Zemst-Laar),
‘St.-Cecilia’ (Heffen), ‘St.-Cecilia’ (Hombeek-Plein), ‘De Vreugdegalm’ (Heffen),
St.Cecilia (Walem), ‘De Vrije Vlaamse Zonen’ (Nieuwenrode), ‘Vrienden van ’t Recht’
(Blaasveld) en door de Kon. Harmonie Concordia (Kalfort-Puurs).

     Muzikaal festijn

Elk van de deelnemende muziekkorpsen dient een zelf gekozen en een opgelegd
stuk uit te voeren. Voor de hogere afdelingen zijn de verplichte stukken ‘Ger.Mercator’
(de mars van de gemeente Rupelmonde) door K. de Schrijver en ‘Colonel Paddy’ door Pieter Leemans. Voor de lagere afdelingen zijn dat ‘Klaar’ van de onlangs overleden componist
uit Londerzeel Lode Meeus en de ‘Berchem-mars’ door Jos Moerenhout.

De jury bestaat uit twee vooraanstaande musici, nl. voorzitter Georges Follman,
toondichter-dirigent en directeur van de Herenthoutse muziekschool en uit de h. K. de
Schrijver, toondichter-musicoloog en leraar harmonie, contrapunt, fuga en compositie.

     Dynamische fanfare

De Kon. St.-Ceciliafanfare telt zo maar even 195 leden, waaronder 52 muzikanten.
De helft hiervan is jonger Dan 26 jaar. De muziekschool o.l.v. fanfaredirigent Theo Fierens,
1^ste Prijs trompet aan het conservatorium van Antwerpen en trompettist bij de
Antwerpse Filharmonie, telt bovendien nog eens 23 leerlingen.

De fanfare beschikt daarbij nog over de zeldzame luxe van een bekwaam hulpdirigent, nl.
Rik De Bruyn.

Het is dus niet verwonderlijk dat St.-Cecilia-Leest het ver geschopt heeft : sinds 1948
veroverde de fanfare niet minder dan 23 ere- en eerste prijzen, waarvan de laatste die van
het Provinciaal Toernooi te Olen was.

Sinds verleden jaar promoveerde de fanfare naar ere-afdeling. Niet alleen de
muzikanten, waarvan gemiddeld 80 % geregeld de herhalingen (gemiddeld 54 per
jaar) bijwoont, maar ook een bedrijvig bestuur en een organizatorisch sterk feestcomité
liggen aan de basis van al deze puike prestaties. Het bestuur dat onlangs herkozen werd,
bestaat nu uit Leopold Piessens en Emiel Verschueren (erevoorzitters), Victor
Verschueren (voorzitter), burgemeester Lauwers (ondervoorzitter en public-relationsman),
Alber Robeyns (penningmeester), Jozef Lauwers (verslaggever), Antoon
Lauwers (materiaalmeester), Jozef Vloeberghen (contactman tussen muzikanten-leden-bestuur), Juul Vloeberghen (feestleider), Stan Gobien (secretaris), Kamiel Apers, Jean De Croes en
Juul Geens (leden).

Dit bestuur wordt voor de nakende feesten nog geruggesteund door een 12-koppig feestcomité : Hubert De Borger, Victor De Maeyer, Leopold Huybrechts, Jozef Huyghe, Leo Lauwens, Hendrik Lauwens, Willy Robbens, Louis Schillemans, Jozef Symons, Marcel Van Loo, Jean Verheyden en August Mollemans.” (GvM, 21/4/1972)

Op 10 mei zaten de weersomstandigheden tegen zodat de opkomst voor het optreden
van Jimmy Frey niet beantwoordde aan de verwachtingen maar het muzikale festijn had
de verwachtingen wel ingelost.

Bij het toekennen der punten kwam de Kon. Fanf. ‘Concordia’ uit Tisselt uit met 96,25 p.
met lof van de jury.

Ook de andere Tisseltse fanfare ‘Willen is Kunnen’ kreeg met 92,25 lof van de jury, dit
voor de hogere afdeling.

In de lagere afdeling werd de muziekmaatschappij ‘Ste Cecilia’ uit Heestert met 91 punten
en lof van de Jury winnaar, gevolgd door de K.Fanf. ‘St Rochus’ uit Bonheiden (90,5).

De drumband ‘Schulpen en de Meerweiden’ uit Velsen-Noord (Nederland) behaalde 90,75 p.

De geboorte van de Ceciliafeesten en de internationale muziekwedstrijd

“In 1972 werden de eerste Ceciliafeesten op een veeleer bescheiden manier ingericht in het Parochiehuis te Leest.

Toch waren ze bijzonder succescvol. Op woensdag 10 mei had een balavond plaats met Jimmy Frey en zijn orkest.

Op donderdag 11 mei en zondag 14 mei werd de derde internationale show- en marsenwedstrijd georganiseerd met 11 deelnemende verenigingen. Daarnaast was er nog een concertoptreden op zaterdag 13 mei. Ondanks het feit dat het naar vroegere normen een nogal sober programma was, kon worden vastgesteld dat de wil en het enthousiasme van vroeger nog niet waren verdwenen bij de leden van de fanfare.

Zij waren nog altijd bereid om zich gedurende een hele week van ’s morgens tot ’s nachts in te zetten opdat het geslaagde feestelijkheden werden. Het was een teken dat het 75-jarig bestaan van de vereniging in 1974 op grotere schaal en met meer financiële risico’s zou kunnen georganiseerd worden…

In 1972 werd er naar aanleiding van de derde muziekwedstrijd die ooit door St.-Cecilia is georganiseerd een feestcomité opgericht. De wedstrijd vond toen voor het eerst plaats in het parochiehuis aan de Kouter en omdat er ook belangrijke nevenactiviteiten op het programma stonden, was dat feestcomité nodig. Dat comité werkte onder leiding van Juul Vloeberghen  (foto) en bestond uit Hubert De Borger, Victor De Maeyer, Pol Huybrechts, Leo Lauwens, Willy Robbens, Louis Schillemans, Jozef Symons, Marcel Van Loo (foto), Jean Verheyden en August Mollemans (foto).

(Stan Gobien : Leest in Feest) 

“Voor de internationale muziekwedstrijd van de Ceciliafeesten kreeg de fanfare doorgaans subsidies van het Ministerie.

Dit bedrag volstond niet om de geldprijzen en de reiskosten van de deelnemers te vergoeden. Daarom werden kaartwedstrijden en show- en balavonden ingericht. Ook dat volstond nog niet om de gemaakte kosten te dekken. Het financieel succes van de Ceciliafeesten hing af van de opbrengsten uit dranken en van de verkoop van maaltijden in het gelegenheidsrestaurant.

In het parochiehuis werd in een van de kleinere lokalen altijd een bar ingericht. Deze begon maar pas echt goed te draaien als de muziekwedstrijd bijn afgekopen was en ze bleef open tot in de vroege uurtjes. De bar werd elk jaar volgens een ander thema ingericht. Er was ooit de ‘High Chaparal’, een bar met cowboys en cowgirls en een andere keer was het de ‘Paso Flamenco’ of ‘Het Witte Paard’…

Toen de Kobenhavns Brassband optrad in 1975 hebben sommige muzikanten van deze band zich in de bar rijk gedronken. Ze verklaarden dit zelf want in Denemarken was het bier vijf keer duurder dan in Leest…

(Stan Gobien : ‘Leest in Feest’, blz. 311)

Foto’s :

-Juul vloeberghen leidde het feestcomité van St.-Cecilia.

-Marcel Van Loo, als vaandeldrager van de fanfare.

-August ‘Gust’ Mollemans.

-Het personeel van de bar ‘Het Witte Paard’ in ’78.

Van links naar rechts : Rosa Verlinden, Hubert De Borger, Jacqueline De Neys, Lieve Vleminckx, Emiel Verschueren, August Van Roy, Agnes Piessens en Josée Keulemans.
(Foto : ‘Leest in Feest’ – Stan Gobien)

-Helpers  van de Ceciliafeesten in de feesttent. Van links naar rechts : Adrienne Pepermans, Josephine Polfliet, Julienne Lamberts, Hortense Verschuren, Josephine Maes en gehurkt Jan Moons. (Foto : ‘Leest in Feest’)

05-05-2012 om 17:07 geschreven door Marcel Van Hoof

1972 – 31 januari : Verboden affiche op wachthuisje autobushalte

            Veldwachter Van Hoof, op dienstronde in de Kouter, stelde vast dat de Chiro

            van Zemst een affiche had aangeplakt aan het wachthuisje van de bushalte

            hoek Kouter-Dorpstraat. Het betrof de aankondiging van het derde Chiro-bal

            in zaal Normandië te Zemst.

            Proces-verbaal werd opgesteld.

1972 – Vrijdag 4 februari : Eerste vergadering Chiro-Oudercomité

            “De bijeenkomst om 20u30 , voor een mogelijk chiro-oudercomité te Leest, genoot

            een degelijke belangstellingen een levendige deelname, zowel van de genodigden

            als van leiders en leidsters Onze dank voor deze mensen die hun medewerking

            bewezen en ook toezegden voor de toekomst.

            Van  8  “Ouder-genodigden” waren aanwezig : Juul De Smet, Mevrouw Dormaels,

            Guido Hellemans, Louis Vloebergh, Karel Duysburgh, Marie-Louise Boonen (foto).

            Mochten er eventueel nog ouders van chiroleden zijn die belangstelling hebben

            en medewerking willen verlenen  bij dergelijk driemaandelijks contact, gelieve

            dan iemand van de chiroleiding hierover aan te spreken.

            Dit eerste contact was een deugddoende ontmoeting die stilaan de medewerking

            helpt verduidelijjken vandergelijke Ouder-comité’s, en tegelijkertijd reeds de

            leefbaarheid en de realiteit van jeugdwerking in onze parochie helpt verwezenlijken

            door degelijke raadgeving ; want op deze avond reeds werd er gemoedelijk over allerlei

            punten van jeugdleven en jeugdwerking gedialogeerd en van gedachte gewisseld.

            Het is deugddoende voor onze leidingsploeg te weten dat er een groepje volwassenen

            achter hen staan als morele steun, en eventueel voor praktische zaken en inlichtingen.

            Een chiro-proost”

            (DB, maart 1972)            

1972 – Zondag 6 februari : Bal K.L.J.

            Met de opbrengst van deze dansavond werden de vier jaarlijkse Lourdesreizen

            betaald (2 voor de meisjes en 2 voor de jongens). (DB)

1972 – 8 februari :  Gepensioneerden naar het Mechels Miniatuurtheater

           De Gepensioneerden van Leest woonden de vertoning bij van het ‘Leven van Reinaart
             de Vos’. (DB)

1972 – 26 maart : Jaarlijks concert St.-Cecilia

            Alweer sterke afvaardigingen uit Tisselt, Itegem en Hombeek-Heike.

            “Door de heer Jozef Lauwers werd tussen de muziek door een korte historiek van de te

            spelen werken voorgelezen. Het zangkoor onder leiding van de heer Hendrik Lauwens

            wist het publiek te boeien met welgekozen stukken. Het geheel stond onder leiding van

            dirigent Theofiel Fierens.

            Tot besluit werden bloemtuilen aangeboden, o.m. aan de dirigenten wat dan ook
            deze avond besloot.”   (DB) 

1972 – Zondag 9 april : Recollectie’ KWB

            “Om half tien ’s morgens zaten de leden van  de KWB smakelijk te smullen aan een
            hoop witte en zwarte pensen. Zij dachten goed begonnen is half gewonnen en hoe
            kan men een recollectie beter trotseren dan met een gevulde maag.

            De laatste jaren had met voor die recollectie een beroep gedaan op sprekers
            van buiten degrenzen, de pastoor van Hever, Polleunis, de pastoor van
            Heindonk en vooral de pastoor van het  H. Kruis die de voorbije jaren als
            gastvedette optraden. Nu viel de keuze op de plaatselijke proost.

            Na hem schoof men de gordijnen dicht en kreeg men kleurrijke dia’s te zien
            over de activiteiten van de KWB in het voorbije jaar. Vooral de reis naar
            Holland met zichten van Eindhoven en van de bloemfestijnen te Lochchristi hadden
            veel bijval. Ook de voetbalmatch KWB Leest tegen KWB  Hombeek kwam op het scherm.

            Tot slot van deze vriendschappelijke en gezellige bijeenkomst ging men over tot de uitslag

            en prijsuitreiking van het kaarttornooi 1971-72.

1.      Schaerlaeken Frans         699 punten (hij koos als eerste prijs een electrisch strijkijzer)

2.      Vloeberghen Jozef           688

3.      Van Loof Gustaaf             675

4.      Vloebergh Emiel              670

(DB, mei 1972)

1972 – Maandag 3 april – Tweede Paasdag : Davidsfonds organiseerde ‘Kurioza’.

            “Na de twee voorgaande successen hebben wij gemeend voor de derde maal een initiatief

            te moeten nemen om aan echte Leestenaars een ware kans te geven hun capaciteiten ten

            aanschijn te brengen van de medeburger.

            Na de hobby, boeken en foto tentoonstelling krijgen wij nu een beeld van wat Leest aan

            eigenaardigheden bezit.

            Indien u op zolder laarzen van Napoleon weet staan, of een harnas van een
            bed-overgrootvader, of de eerste Vlaamse Leeuw van de gemeente bezit, indien
            u een eierklopmachine, een spinnekopvanger of valsmuntermachine hebt
            uitgevonden, indien u een levensgrote foto  van een dromosaurus  of een
            esquaridon bezit; indien u ook maar iets heeft staan dat  ‘kurieus’ is, breng het op
             tweede paasdag naar onze tentoonstellingsruimte en toon het alzo aan uw vrienden.

            Vermelden we dat aan eenieder die deelneemt waardevolle prijzen zullen
            gegeven worden.

            Inschrijven kan op de pastorij of bij M. Mollemans.

            Het secretariaat.” (DB)

1972 – 3 april : Fietsdiefstal

            Aan het parochielokaal in de Kouter werd de fiets gestolen van de Zemstenaar

            Patrick Scherreels.

            (VVH)

1972 – 25 april : Inbraak

            In de woning van Marcel Van der Hasselt en echtgenote Lisette Lamberts,

            Bist 10, werd 2.200 frank gestolen uit een schuifje in de kleerkast.

            Er waren geen sporen van braak. Vermoedelijk werden er valse sleutels

            gebruikt.

            Buurvrouw Celine Lauwers had een verdacht persoon in de buurt opgemerkt. 

            Hij was per fiets, redelijk groot met grijze pet en drager van een bril.

1972 – 10 mei : Diamanten Bruiloft (zie ook : mei 1962)

            Burgemeester Lauwers was niet weinig in zijn schik met de diamanten

            bruiloftsviering van het echtpaar Jan Baptist De Smedt en Virginia Mathea Van

            Crombruggen.

            “De jongste jaren”, zei de burgemeester tijdens de ontvangst op het gemeentehuis,

            “lopen ook te Leest de gouden bruiloftsvieringen haast aan de lopende band.

            Dit is niet het geval met de diamanten bruiloften.”

            Om die reden werd de erewijn met des te meer ijver geschonken en gedronken.            

            In de parochiekerk hield pastoor Lornoy een eucharistieviering waarna de

            bejaarde jubilarissen onder begeleiding van de Koninklijke Fanfare Sint Cecilia

            naar huis trokken.

            Stan Gobien, de secretaris van de fanfare, stak speciaal voor de jubilarissen

            een memorabele speech af. Zestig jaar getrouwd, dat kwam niet veel voor.     

Foto’s :

-Marie-Louise ‘Wikke’ Boonen was ook aanwezig op het Chiro-Oudercomité.

-Foto genomen in het gemeentehuis van Leest. Achteraan van links naar rechts :

zoon Albert, schoondochter Maria Verbergt, Stanne Van den Broeck (zou 103 jaar worden),

zoon Jan Baptist junior en Catharina ‘Katoke’ Huybrechts, een nicht van Jan-Baptist senior.

Vooraan Virginia ‘Virske’ Van Crombruggen en Jan Baptist ‘Jangske’ De Smedt die gefeliciteerd

werden door burgemeester Lauwers.-

05-05-2012 om 15:57 geschreven door Marcel Van Hoof

1972 – 9 januari : Traditioneel familiefeest Chiro

            “Deze vreugdedag werd ingezet met een H. Eucharistieviering.

            Hierin werd door de lektor de zin en de betekenis van ons

            Hedendaags jeugdverenigingsleven nader belicht.

            Even na 14 u begon het eigenlijke familiefeest. Wat is de Chiro ?

            Wat heeft zij te bieden ? Met welke moeilijkheden heeft zij te kampen ?

            Welke zijn haar eisen, wensen voor de toekomst…?

            Een duidelijk antwoord werd hierop gegeven tijdens een korte, maar

            snedige inleiding.

            Hierna gaven de drie jongste afdelingen wat ten beste voor het publiek in de zaal.

            Dans en humoristische stukjes wisselden af met leutige liedjes en

            krachtpatserij. Kortom elk liet zien wat hij kon.

            Een smakelijk etentje aan de gezellige koffietafel bracht de gepaste stemming

            er helemaal in. Nadien kreeg men de gelegenheid om de verschillende

            afdelingshoeken te bewonderen. Een kort filmpje ging de conzonissima vooraf.

            Een heleboel kandidaten maakten het de jury niet makkelijker.

            Al volksdanend besloten we deze gezellige namiddag.

            De leiding en de Proost dankten iedereen die aanwezig was en hierdoor voor

            de steun en sympathie zorgde.” (DB, februari 1972)

1972 – 21 januari : Gazet van Mechelen :

            Goud voor Rust Roest te Leest

“Vorige week gingen we even praten met de heer Alfons Hellemans, te Leest en omliggen beter gekend als meester Hellemans, naar aanleiding van het 50-jarig bestaan van de plaatselijke toneelkring “Rust Roest”.

Terwijl wij samen grasduinden in vergeelde en naar ouderdom ruikende programmabrochures en mat glimlachende foto’s bekeken, vertelde onze sympathieke gastheer ons een heleboel wetenswaardigheden over de 50 jaar toneelaktiviteit van “Rust Roest”.

Op zondag 23 januari a.s. viert “Rust Roest” zijn gouden toneeljubileum met de opvoering van “Het Huis op de Rots”, een dedectievespel door G. Batson, in regie van Alfons Hellemans.

Gouden Jubileum

Eind 1921 werd “Rust Roest” gesticht als onderafdeling van de fanfare “Arbeid Adelt”.

Van de 10 stichters zijn er nog 4 in leven, nl. Jef Van Hoof, Frans Selleslagh, Jaak Publie en Alfons Hellemans. Aleen de laatste twee wonen nog te Leest en zijn nog actief in “Rust Roest”.

In februari 1922 volgde dan het eerste optreden in de zaal van Th. Van den Heuvel, onder leiding van Jan Steenackers uit Kapelle-op-den-Bos.

In 1925 werd Alfons Hellemans regisseur en van 1927 af speelde “Rust Roest” in zaal “De Rozelaar” bij de heer Th. Teughels.

In akkoord met fanfare “Arbeid Adelt” werd “Rust Roest” in 1931 een zelfstandig toneelgild, hoewel de fanfare de toneelopvoeringen soms nog muzikaal bleef opluisteren.

Op dit ogenblik telt “Rust Roest” een twintigtal leden, waaronder 8 actieve toneelbeoefenaars, nl. 3 dames en 5 heren.

De heer Alfons Hellemans is nog steeds regisseur, acteur, grimeur, decorontwerper en realisator en zowat duivel-doet-al.

In 50 jaar

In 50 jaar was de oogst van “Rust Roest” biezonder rijk : twee toneelspelen per jaar of ruim over de honderd opvoeringen, ook buiten Leest.

Drama’s, blijspelen, operetten, passiespelen, kluchten en mysteriespelen vormden het veelzijdig repertorium van “Rust Roest”.

Successen waren ontegensprekelijk “Waar de Ster bleef stille staan” (Felix Timmermans), een kerstspel dat in de dertiger jaren een 10-tal opvoeringen kende en een buitengewone meevaller werd.

Verder ook het legendespel “Marieke van Nijmegen” dat in een moderne bewerking viermaal te Leest, tweemaal te Zemst-Laar en éénmaal te Reet volle zalen lokte.

In het blijspelgenre kenden “De Wonderdoktoor” (J. Janssen) en de operette “De Filosoof van Hagem” (J. Scheirs) grote bijval, terwijl ook drama’s als “Onder een Dak” (J. Fabricius), “Dolle Hans” (id), “Kinderen van ons Volk” (A. Coolen) en “Voor Outer en Heerd” (Everaard) e.a. het echt wel deden.

Een ander toneelgenre dat “Rust Roest” met succes beoefende en dat te Leest de voorkeur van het toneelpubliek wegdroeg waren de passiespelen, o.a. “Passiebloemen” (H.Thans) en “Het Geding van Ons Heer” (P. de Mont).

Naast thrillers als “De Spooktrein” (A. Ridley) speelde “Rust Roest” ook een stuk in versvorm, nl. “De Zonderlinge Gast” van A. Van Duinkerken.

Onderscheidingen

Van successtukken als “Waar de Ster bleef stille staan” en als “Marieken van Nijmegen” gaf “Rust Roest” ook gastvoorstellingen buiten de gemeente.

Toneelliefhebbers van Hombeek-Heike, Heffen, Hofstade, Battel, Kapelle-op-den-Bos, Ramsdonk, Zemst-Laar, Reet en St-Amands zullen zich “Rust Roest” beslist nog wel herinneren.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat de Leestse toneelkring reeds verscheidene keren onderscheiden werd. Twee leden werden van staatswege gedecoreerd en vier andere ontvingen het diploma van het St-Genesiusgild om hun prestaties op toneelgebied.

“Rust Roest” nam destijds ook deel aan toneelwedstrijden.

Niet zonder succes nog wel. Het behaalde de eerste prijs voor uitspraak in het Vondeljuweel van het Algemeen Katholiek Vlaams Toneelverbond met de opvoering van “Waar de Ster bleef stille staan” en de prijs voor de twee beste vertolkingen in hetzelfde toneelspel in een toernooi van de Mechelse toneelkring “Dienen”.

Wij wensen “Rust Roest” nog vele jaren bloeiend liefhebberstoneel “God ter ere en ons volk ten bate”. “

Op zondag 23 januari 1972  was het voor de toneelkring de grote dag.

Er was een huldiging op het gemeentehuis door het college van burgemeester en schepenen en ook de hoogmis stond volledig in het teken van de viering van het 50-jarig bestaan.

Schepen Polspoel verwelkomde de vier nog in leven zijnde stichters Alfons Hellemans, Jaak Publie, Jef Van Hoof (Battel) en Frans Selleslagh (Kapelle-op-den-Bos).

Na een pakkende toespraak kondigde hij aan dat het gemeentebestuur als blijk van erkentelijkheid, waardering en steun de toelage voor 72 zal verdubbelen.

Namens de jongeren van de toneelkring dankte Guido Hellemans het college van burgemeester en schepenen voor de fijne attenties en de beloofde steun.

Dit alles werd gevolgd door een receptie waarbij menige anekdote uit de voorbije 50 jaar werd opgehaald.

’s Avonds bracht de jubilerende vereniging “Het Huis op de Rots” voor het voetlicht.

Gazet van Antwerpen (26/1/1972) maakte daar volgend verslag van :

“Rust Roest” uit Leest oogstte succes met “Het huis op de rots”

“De heer Alfons Hellemans voerde de regie van dit spannende detektivespel van G. Batson dat bij het publiek grote bijval kende.

Dat ‘Ons Parochiehuis’ te klein was, bewijst wel dat de 50-jarige toneelgroep nog steeds een grote aantrekkingskracht heeft op de plaatselijke bevolking.

(...)

Alles samengenomen kunnen we de vertolking degelijk, zelfs voortreffelijk noemen.

Eén algemene opmerking slechts : naar onze bescheiden mening liep de handeling op sommige momenten niet vlot genoeg van stapel, waardoor de spanning aan kracht inboette. Hiervoor heeft “Rust Roest” wel een excuus. De voorbereidingsperiode was ietwat te kort, omdat aanvankelijk een ander stuk was aangepakt, dat echter na een maand voorbereiding opzij diende geschoven door het forfait van een van de kernspelers.

(...)

Als topspeler mogen we ontegensprekelijk Guy Hellemans vermelden, die een sterke typering weggaf van de ondoorgrondelijke en extravagante pianist Peter Collier. Deze jongeman kent de knepen van het vak en beschikt bovendien over een mooie stem en een prachtige intonatie.

Mariëtte Verbeeck speelde erg vlot de aantrekkelijke mannequin Kitty Collier. Haar uitspraak zou zowat perfect zijn, als deze talentvolle juffrouw haar tweeklanken wat beter verzorgde.

Renilde Tuyaerts- Polfliet was de innemende vrouw des huizes die haar niet gemakkelijke en belangrijke rol wel behoorlijk vertolkte, maar die haar zegging en mimiek soms wat te vlak hield.

Als tegenspeler had zij Marcel Verwerft die overtuigde als de rondborstige letterkundige Simon Antrobus die ook nog wat anders op het oog had dan boeken schrijven.

Elza Lamberts tekende met overtuiging het dienstmeisje Joyce, terwijl Guy Mollemans helemaal geen slecht figuur sloeg als sergeant Hale.

De rol van Steve Taylor lag Jan Voet uitstekend : met zijn expressieve mimiek en met de zwierige zelfverzekerdheid waarmee deze jongeman zich op het toneel bewoog, oogstte hij wel succes bij het publiek.”

(GvM, 26 januari 1972)

En Het Laatste Nieuws (1 februari 1972) :

Leest huldigt zijn gouden toneelgroep

“Na de succesrijke opvoering van ‘Het huis op de rots’, een dedectivespel van C. Baton, had een feestelijke huldiging plaats van ‘Rust Roest’, de jubilerende Leestse toneelgroep.

Onder de aanwezigen bemerkten we de parochiepriesters Lornoy en Van Aken, burgemeester Lauwers, schepenen Polspoel en Van den Heuvel, talrijke gemeenteraadsleden,

de heren Peeters en Maes, resp. afgevaardigden van het AKVT gouw Antwerpen en kern Mechelen. Vooral de heren J. Van Hoof, A. Hellemans, J. Publie en L. Verbruggen, de nog

overlevende pioniers van ‘Rust Roest’ viel een denderende hulde te beurt. De heer G. Hellemans hield een fijne en diepzinnige feestrede.

50 jaar toneel

‘Gelijk de mens op uitgelezen ogenblikken de paden van de olympische hoogte mag betreden, kan toneelspelen hem optillen tot die magische wereld waarin hij gedetermineerd

wordt door andere dan rationele wetmatigheden’, zo begon Guido Hellemans zijn mooie en keurig gepresenteerde spelen, dat volgens hem een antwoord kan zijn op de elke mens

aangeboren drang, in elke tijd en in elke cultuur, heel even maar in contact te treden met dat onzichtbare, mysterieuze Opperwezen, wat G. Gezelle als volgt uitdrukte :

‘Ja, dat kranke handen hulpeloos in de blinde donker tastende, daar de hand des Heren treffen die terstond hun hoop en kracht geeft…’

Deze hoop en deze kracht, betoogde de heer G. Hellemans, hebben stellig meerdere mensen van ‘Rust Roest’ gevonden, dank zij het initiatief van de hh. V. Selleslagh, A. Hellemans,

J. Publie, J. Van Hoof, Fr. Selleslagh, J. Huysmans, A. Huys, Am. Van Steen, Th. En J. Pateet en J. Steenackers, de mannen die 50 jaar geleden ‘Rust Roest’ oprichten.

De heer G. Hellemans bestempelde de jubileumviering als het feest van het groepswerk, van het menselijk kunnen, van vriendschap en ontmoeting als het feest van vreugde en

dank om alles wat in 50 jaar gepresteerd werd. Hierna schetste spreker gevat de historiek van de jubilerende toneelgroep.

Hulde en onderscheidingen

Heel wat bloemen, geschenen en telegrams kwamen de feestvreugde verhogen. De h. G. Hellemans huldigde o.a. de nog vier overlevende pioniers van ‘Rust Roest’ die hij aan het

publiek voorstelde. De heer Jef Van Hoof uit Battel kenschetste hij als de knappe vertolker van pittige humoristische rollen, iets waaraan de kijkers steeds veel genoegen beleefden.

De h. Alfons Hellemans, sinds 1924 ook regisseur van ‘Rust Roest’, typeerde hij als de onvermoeibare, doordrijvende bezieler van het Leestse toneel, die onschatbaar werk presteerde

en voor wie het toneel een fascinerende hobby was.

De h. Jaak Publie, sinds de stichting van ‘Rust Roest’ de vindingrijke decorbouwer, werd voorgesteld als de bescheiden, altijd blije man-achter-de-schermen op wie nooit tevergeefs

een beroep gedaan werd, terwijl de heer L. Verbruggen, de huidige voorzitter, geprezen werd als de toegewijde, organisatieleider en administrator.

Tenslotte dankte G. Hellemans pastoor Lornoy voor de fijne jubileummis, het gemeentebestuur voor de receptie op het gemeentehuis en voor de beloofde dubbele toelage, en

allen die op een of andere wijze bijdroegen tot het welslagen van de viering van ‘t 50-jarig bestaan van ‘Rust Roest’.

De heren Peeters, afgevaardigde van het AKVT-provincie Antwerpen en de heer J. Maes, afgevaardigde van de AKVT-kern Mechelen, overhandigden elk een tinnen herinneringsschotel

aan de heren A. Hellemans en J. Publie en aan ‘Rust Roest’.

De heren Publie, A. Hellemans en Verbruggen werden ook onderscheiden in de orde van het St.-Genesiusgild, terwijl de heer A. Hellemans bovendien vanwege het AKVT nog bedacht

werd met een prachtig boek over kunstschilder Breughel.

(H.V.L, Kap.-op-den-Bos)”

En ook De Band :

“Langs de pers om werd een breedvoerig verslag gegeven over de opvoering van ‘Het huis op de rots’ ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van deze toneelkring.

Wij wensen evenwel onze indruk weer te geven. Wanneer men een vergelijking maakt tussen het vorig optreden met ‘De schat uit Kongo’ dan is het opgevallen dat enorme

vooruitgang werd geboekt. Niemand zal ontkennen dat deze schare een zeer goede vertolking ten tonele heeft gebracht, en, dat afzonderlijke beoordeling van personen

best achterwege blijft, omdat wij ditmaal de homogeniteit willen onderstrepen.

Het mag dan ook onderlijnd worden dat prachtig werk werd verricht en eens te meer bewezen werd dat door toneel aan zo noodzakelijk cultuurwerk kan worden gedaan,

en effectief wordt gedaan.

De enorme belangstelling dat mocht geboekt worden weze een aansporing om verder te doen, het kan alleen ons volk ten nutte komen.

Iedereen zal zich graag aansluiten bij de woorden van de heer Polspoel, schepen voor cultuur, die o.m. zegde : ‘Als Vlaming kan ik niet nalaten u mijn oprechte dank te betuigen

voor uw  verdienstelijk werk op taalgebied, waardoor u niet in geringe mate hebt meegewerkt aan de Vlaamse bewustwording en waardoor u anderen de schoonheid en de rijkdom

van onze moedertaal hebt leren waarderen’.

De huldeblijken aan het adres van de onvermoeibare spelleider Alfons Hellemans en zijn medegevierden Louis Verbruggen en Jaak Publie waren dan ook over-verdiend. Dat tevens

bij deze gouden jubelviering gans de toneelploeg betrokken werd, was dan ook een dankbetuiging voor de geleverde prestatie.

De prachtige geschenken aangeboden na de opvoering zullen voor de gevierden een blijvende herinnering blijven aan deze heuglijke gebeurtenis, en het was een naar waarde

te schatten geste, de dames Hellemans en Publie in deze hulde te betrekken.

De heer Guy Hellemans zegde het zo mooi : ‘dat er te Leest door het toneel een verrijkende cultuuropdracht plaats greep’.

Leest heeft een genoeglijke avond beleefd, waaruit wat te leren valt.

Wij twijfelen er niet aan dat ook in de toekomst onze mensen ‘Rust Roest’ zullen blijven steunen, door het bijwonen van hun opvoeringen.”    
                                                                                                                                                                                                

Foto :

-Vooraan van links naar rechts Louis Verbruggen, Alfons Hellemans, Jaak Publie, Renild Polfliet en Guido Hellemans met de cast van ‘Het huis op de rots’ .

-Gouden jubileum ‘Rust Roest’, bij die gelegenheid had op het gemeentehuis een feestelijke ontvangst plaats. Rechts schepen Polspoel.

05-05-2012 om 14:38 geschreven door Marcel Van Hoof

1972 – Gemeentetoelagen voor 1972 :

KLJ – jongens 1.000 fr.

KLJ – meisjes 1.000

Chiro – jongens 1.000

Chiro – meisjes 1.000

Boerenfront 1.000

Boerengilde 1.000

Bond der Veldwachters 1.000

Boerinnegilde 2.000

KWB 1.000

Davidsfonds 4.000

Rust Roest 2.000

Bond Gepensioneerden 5.000

Milac 1.000

Soc.Vooruitziende Vrouwen 1.000

Fanfare St.Cecilia 7.500

Oud-Soldaten 1.000

NSB 1.000

De Luchtreiziger 1.000

De Snelle Vlucht 1.000

Voetbalclub Telstar 5.000

Het Vliegend Wiel 1.000

Wipmaatschappijen 1.000.

(CVP-Leest, januari 1972)

1972 – “De militaire wereldkampioenschappen voor wielrenners worden dit jaar

            te Parijs verreden.

            De Belgische Wielrijdersbond heeft de renners-soldaten bijeengebracht te

            Den Haan met het oog op een eerste stage.

            Plus-minus vijftig van de uitgezochten werden weerhouden, waaronder de

            Leestse liefhebber Eddy Van Hoof.

            Na enkele dagen stage werden er 17 renners weerhouden, en daarvan maakt

            Eddy Van Hoof deel uit.

            Dus hij werd weerhouden voor de officiële kern.

            Wij wensen hem het beste toe, en een mooie plaats !”

            (De Band, 1972)

1972 – KVLV vierde 50-jarig bestaan

            “Te Leest in het “Brughuis” werd in 1922 de Boerinnenbond boven de

            doopvont gehouden met als proost de toenmalige pastoor Beuckeleers en

            voorzitster mej. Hellemans.

            Na al die jaren heeft de gilde zich weten de modernizeren en aanpassen,

            door het inrichten van vergaderingen, kooklessen, voordrachten, cursussen,

            enz.

            De uitgroei van de Boerinnenbond die inmiddels werd omgevormd tot

            Katholieke Vorming der Landelijke Vrouwen bleef evenmin achterwege.

            De vereniging telt te Leest ongeveer 200 aangesloten leden.

            De Jubelviering werd ingezet met een dankmis opgedragen ter nagedachtenis

            van de overleden leden door de provinciale proost Eggers.

            Na die plechtigheid was er een ontvangst in de raadzaal van het gemeentehuis

            door burgemeester  Lauwers, schepen Polspoel en raadslid Verbruggen.   

            De burgemeester sprak woorden van waardering en aanmoediging. Na de middag

            kwamen de leden opnieuw samen in de parochiezaal waar een smakelijk diner en

            gezellig samenzijn werd voorgeschoteld.

                 Hulde

            Voorzitster mw. Hellemans sprak het welkomstwoord, ook de plaatselijke

            voorzitter der boerengilde, de KLJ-jongens en meisjes werden begroet.

            Tijdens de pauze werd een feestrede gehouden door de provinciale

            verantwoordelijke mej. Selis.

            Deze zette de bestuursleden in de bloemen.

            Vervolgens werd door de verantwoordelijke van de jonge gezinnen, mw. De Smet,

            de bestuursleden onder de 50 jaar met hulde en geschenkjes bedacht.

            De ontspanningsverantwoordelijke mevr. De Borger zorgde voor een aangename

            noot.

            Zoals het ook bij elke jubelviering gaat, richtte ook pastoor Lornoy, proost der

            plaatselijke vereniging, lof en dankwoorden aan het adres der feestelingen.

            Hierna werden de mensen van het eerste uur en deze die de vereniging hielpen

            groeien met een bloemtuil bedacht.

            Een daverende mars besloot deze jubeldag. Al werd de afwezigheid van de

            sekretaresse mevr. De Prins sterk aangevoeld toch kan iedereen getuige zijn van

            een gezellige namiddag.

            Een feestdag die nog gekenmerkt werd door een mooie tentoonstelling waar

            vooral voorwerpen uit de oude tijd aan het publiek werden tentoongesteld.”

            (Gazet van Mechelen, enkel jaartal bekend0)

1972 – Gazet van Mechelen (enkel jaartal bekend) : Verkeersongevallen te Leest

            “In de nacht van donderdag op vrijdag kwam de auto bestuurd door Louis Van

            Winghe, Kleine Heide aldaar, in het lager gelegen veld terecht waar het voertuig

            kantelde. De chauffeur werd gewond en naar het ziekenhuis te Mechelen

            overgebracht.

            Op de Tisseltbaan werd vrijdagnamiddag de voetganger Felix Polfliet,

            Juniorslaan Leest, gevat door een auto en gewond. Hij diende naar een kliniek

            te Mechelen te worden overgebracht.”

1972 – In “De Band” publiceerde de burgemeester van Leest de modaliteiten van

                             “Eeuwigdurende Grafconcessies

De wet van 20 juli 1971 op de begraafplaatsen heeft het altijddurend recht op een grafconcessie opgeheven. De reeds toegewezen eeuwigdurende grafconcessies vervallen.

Zij worden echter op aanvraag vervangen door tijdelijke vergunningen met een geldigheidsduur van 50 jaar. Deze hernieuwing wordt kosteloos toegestaan.

Uiterlijk op 31/8/1973 moet de hernieuwing worden aangevraagd van de vervallen eeuwigdurende grafconcessies, die op 13 augustus 1971 ten minste 50 jaar m.a.w. een hernieuwingsaanvraag moet worden ingediend voor de eeuwigdurende grafconessies die werden toegestaan voor 13 augustus 1921.

Bij nalatigheid vanwege de concessiehouder of zijn rechthebbenden vervalt de grafconcessie, welke ambtshalve wordt ontruimd.

De hernieuwingsaanvraag wordt gericht aan de heer Burgemeester door elke rechthebbende, een erfgenaam, een familielid en zelfs de enig belanghebbende.

Zij moet schriftelijk geschieden met aanduiding van de identiteit en het adres van de oorspronkelijke en huidige concessiehouder. De ligging van het graf wordt aangeduid door vermelding van de juiste plaats en het jaar van toewijzing.

Zo mogelijk wordt een afschrift medegestuurd van de destijds afgeleverde vergunning.

Inlichtingen op het gemeentesecretariaat alle werkdagen van 9 tot 12 u. (tel.015/11538).

            De Burgemeester”.   

1972 – St.-Cecilia kreeg vrouwelijke muzikanten

            In 1972 werd de K.Fanf. St.-Cecilia uitgebreid met vrouwelijke muzikanten. De eerste
            was Nelly Verbeeck en zij speelde tenorsaxofoon. De volgende waren Brigitte en
            Marina Fierens, de dochters van dirigent Theo Fierens, die beiden bugel speelden. 
            Nog vijf jaar later was het aantal vrouwelijke muzikanten fors toegenomen.

            Er waren ook mannelijke muzikanten bijgekomen : bugelspelers Franky Lauwens en
            Ludo Vloeberghen, de cornetspelers Jean Verheyden (gemeentesecretaris), Rudi
            Peeters en Ludo Verschuren. Albert  Van Alsenoy als tubaspeler en Freddy
            Lauwers en Dirk Peeters als slagwerkers.

            (Stan Gobien : ‘Leest in Feest’)

Foto :  

-Het jubilerende KVLV.

-Vooraan links gemeentesecretaris Jean Verheyden geflankeerd door Henri Van den Heuvel en Ludo Verschuren. (foto Eddy Apers)

05-05-2012 om 14:29 geschreven door Marcel Van Hoof

1972 – Stichting werkgroep Leefmilieu Leest

            De werkgroep Leefmilieu Leest ontstond naar aanleiding van de geruchten over

            de industrialisering langs de oostelijke kanaaloever.

            Vooral de bedreiging van het plaatselijk leefmilieu en de nadelige gevolgen

            hiervan voor de land- en tuinbouw in de streek werkte alarmerend.

            Er werd een voorlichtingsvergadering ingericht waarop de spreker dhr. Willems

            uit Grimbergen aan de hand van de toen voorhanden zijnde schaarse

            “documenten” een somber beeld ophing van het toekomstig leefmilieu.

            Er werd deelgenomen  aan een betoging te Vilvoorde en er werd in september

            een  dia-reeks gepresenteerd door “De Wielewaal”, een reeks die de algemene

            problematiek van de milieubescherming behandelde.

            Kort samengevat waren de doelstellingen van de werkgroep :

1.      Het maken van een grondige studie, van het bestaande milieu en een

waakzaam volgen van de evolutie.

2. Het verdedigen van het recht op inspraak bij het opmaken van de gemeentelijke

of streekplanning die het milieu beïnvloedt.

3. Door voorlichting de bevolking gevoelig maken voor de bestaande milieuproblemen.

4. De bundeling van de krachten ter bescherming van het bestaande en ter

 bevordering van een beter leefmilieu. (uit een folder)

Onder ruime belangstelling en in aanwezigheid van burgemeester Lauwers en de schepenen Polspoel en Van Den Heuvel, hield de pas opgerichte werkgroep Leefmilieu Leest zijn eerste werkvergadering in juni 1972.

Karel Mertens (foto), die mee aan de basis lag van de stichting van de werkgroep, werd tot voorzitter aangesteld.

Vooraleer tot de samenstelling van een bestuur over te gaan, onderstreepte de nieuwe voorzitter de democratische werkwijze ervan.

Na bespreking werd aangenomen om het bestuur te verkiezen onder de leden.

Een 20-tal vrijwilligers verklaarden zich bereid van het uitgebreid bestuur deel uit

te maken. Daaruit werd dan een dagelijks bestuur samengesteld, dat gemachtigd

werd de lopende zaken af te handelen

Dat dagelijks bestuur bestond uit :

Karel Mertens (voorzitter), Kerkenblokweg 11.

Milou Van Stijvoort (secretaresse).

Karel Soors (penningmeester), Cecilialaan 11.

            Jan Voet (verslaggever), Cecilialaan 9.

            Herman D’Haeseleer (ondervoorzitter), Kouter 5.

            Jan Dormaels (documentatie), Kerkenblokweg 2.

            Mieke en Antoon Sneyers (Jeugdafgevaardigden),Kerkenblokweg 4.

            Guy Mollemans (jeugdafgevaardigde), Juniorslaan 12.

            Victor Casteels (verbindingsman met de studentenverenigingen), Kouter 67.   

            (Noot : in een ander verslag vonden we ook de naam van Herman D’Haeselaar, Kouter 5)

            Bij belangrijke beslissingen zal steeds de algemene ledenvergadering

            geraadpleegd worden en het contact met de bevolking zal gebeuren via openbare

            vergaderingen en publicaties, waarin die bevolking op de hoogte zal worden

            gehouden van de industrializering van de kanaalzone en vooral van de gevolgen

            ervan voor Leest.

            Het lidgeld van de vereniging werd voor het lopende jaar vastgesteld op 50 frank

            voor volwassenen en op 25 frank voor jongeren.

            De werkgroep Leefmilieu Leest telde op dit ogenblik een 50-tal leden.

            Op die eerste vergadering belichtte voorzitter Mertens de samenwerking met

            andere werkgroepen zoals VAL-Mechelen, De Wielewaal, J.D.F.-Hever en met

            de overkoepelende Werkgroep Leefmilieu Vilvoorde.

            Hij deelde ook mee dat de Vlaamse Volksbeweging (V.VB.)zich actief ging

            inzetten voor de vrijwaring van Vlaams-Brabant.

            (DB,1972, GVM 14/6/72 en diverse folders)

1972 – Enkel jaartal gekend - De Band : BEROERING TE LEEST

“Beroering te Leest is zeker niet overdreven gezegd, wanneer men weet dat onze landelijke gemeente zowat 240 ha grond zal moeten prijsgeven voor het vestigen van industrieën.