1979 – 26 juli – Gazet van Mechelen : Succesrijke julimaand voor Jean Geerts (foto)

            “Weinig Belgische liefhebbers zullen in staat zijn tijdens de laatste weken zulk

            een palmares voor te leggen als de Leestse liefhebber Jean Geerts.

            Overlopen we even de resultaten van de laatste maand : er werden 4 zegepralen

            behaald, nl. 3 opeenvolgende zaterdagen bolde Jean eerst over de streep te

            Itterbeek, Leest en Herne en vorige week dinsdag finishte hij eerst in de schaal

            Ludo De Bruyne te Mechelen.

            Verder eindigde hij nog 3 maal binnen de eerste 5, nl. 2^de, 3^de en 5^de en enkel te

            Duffel werd niet op de huidige waarde gefietst.

            Deze resultaten vormen een schril contract met wat tijdens de vorige maanden

            van dit seizoen werd bereikt, dan kon Jean slechts sporadisch op een ereplaats

            beslag leggen.

            Rittenwedstrijd

            “Die ommekeer is er gekomen”, aldus Jean, “na de etappewedstrijd die ik met

            de Dijlespurters in Italië reed. Dit was een lastige en snelle wedstrijd in de

            omgeving van Milaan over 11 ritten met een totale afstand van 1757 km.

            Ik heb er wel geen denderende uitslagen behaald maar heb toch de koers

            uitgereden, wat slechts 3 van de 6 Dijlespurters deden, en ben enkele keren

            mee in de aanval getogen. Ik weet dat ik veel training nodig heb om tot goede

            resultaten te komen en die grote afstand heeft mij goed gedaan.

            Verder schijnen de aanslepende gevolgen van een bronchitiskwaal waarmee ik bij

            het begin van het seizoen had af te rekenen nu pas voorgoed tot het verleden

            te behoren. En wie niet 100% fit aan de wedstrijd kan deelnemen, die mag het wel

            vergeten.

            Voorsprong en spurt

            Drie van de vier behaalde overwinningen kwamen er met voorsprong want te

            Leest, Herne en Mechelen kwam Jean alleen toe.

            Maar wanneer een renner in vorm is kan ook een niet specifieke spurter

            zich aan de meet de sterkste tonen. Dat deed Jean te Itterbeek in een spurt met 6.

            Ook te Opdorp in een spurt met 20 toonde hij zich op één na de snelste.

            Daarentegen tijdens het laatste weekeinde verging het spurten hem minder goed,

            want zowel vrijdag te Zele werd het een 5 op 5 en zondag in Merksem – Tielen

            een 3 op 3 , na telkens de nodige kleur aan de wedstrijd te hebben geschonken.”    

1979 – 31 juli tot 10 augustus : Bivak Chiro-meisjes (Goeferdinge-Geraardsbergen)

“Op een miezerige, natte dinsdag vertrokken we. De aspi’s en tiptiens met de fiets, de tippers en de kwiks met de bus. Onderweg kwamen we onze mannelijke collega’s tegen, die juist de aftocht hadden geblazen. Ons lagen er nog tien grandioze dagen te wachten.

Bivak, het toppunt van het chirojaar, hoe zou het deze keer worden ?

Lang hoefden we daarover niet te piekeren. Alhoewel de regen ons de eerste twee dagen binnen hield, kunnen we toch niet zeggen dat die twee verloren, vervelende dagen waren.

Want als creatieve chiromensen (en dat zijn wij) hadden we ideeën genoeg om de zon binnen te  laten schijnen en ons rot te amuseren. Driemaal is scheepsrecht en deze leuze was ook op ons bivak van de partij , de zon straalde op de derde dag, de lucht was helderblauw en wij genoten van al die pracht, van al die zonnige bivakpret.

Vrijdag werd onze chirofamilie vergroot door de speelklubbers : de kooksters moesten een potje meer koken, de liedjes werden met dubbele kracht gezongen.

Het gras boog zich vermoeid neer van al die stoeiende, spelende kinderen, maar iedereen was blij omdat ons groot chirogezin bijne volledig was. Op de bezoekzondag kwamen de prutskes erbij en zo waren we met 94 Leestenaars in Goeferdinge.

‘In ’t spoor van de kat’, ons bivakthema, beleefden we tien onvergetelijke dagen van spel en sport, vriendschap en plezier.

De laatste dagen namen we met spijt in ’t hart afscheid, maar we vergaten niet om onze pater te danken, die tien dagen als een echte vader voor ons zorgde en onze kooksters Lisa, Jeanne en Margritte, die ons de nodige energie schonken om ons ten volle te laten genieten van het bivak.

Het is voorbij nu, maar vergeten zullen we ’t niet en wij kijken al uit naar ’t volgend bivak in Neerpelt.” (DB, september 1979)

1979 – 7 augustus : Overlijden van Melanie Robijns.

‘Melle van den Blokmaker’ was de weduwe van Frans Piessens en moeder van Pol Piessens. Frans (°Londerzeel 3/12/1882, +Leest 17/10/1956) was van 1918 tot aan zijn dood ondervoorzitter van de Fanfare St.-Cecilia en ook een tijdlang voorzitter van de Commissie van Openbare Onderstand.

Hun zoon Pol Piessens was voorzitter van de fanfare van 1959 tot 1965 en daaropvolgend ondervoorzitter tot 1980. Tijdens de uitoefening van deze mandaten kon St.-Cecilia rekenen op heel wat financiële en materiële steun.

Melanie Robijns was te Kapelle-op-den-Bos geboren op 6 november 1893 en ze werd onder grote belangstelling en begeleid door de fanfare begraven op zaterdag 11 augustus.

“Rechtop en fier is zij tot bij God gegaan. Met een gebroken geest en met een lichaam tot de laatste vezel uitgeblust moest moeder gaan neerliggen ten einde raad. Maar de boog van haar leven was groot en waardig, zeer beslist en ongebroken. Met een sterk innerlijk leven en de diepe weemoed om haar man, die al zo lang was heengegaan. Tot de laatste jaren toe was ze bezorgd, overbezorgd voor het wel en wee van zoveel mensen en wist ze moed te geven, een opbeurend woord  en een tas koffie, als een teken en een welgemeend gebaar. ‘Sta altijd klaar om te handelen, het kleed opgeschort en de lampen brandend,’ zo schrijft de evangelist Lukas. Daarom mag ze aanzitten aan de lange tafel en God zelf zal rondgaan om haar te bedienen.”

(Uit haar gedachtenisprentje)   

Een begrafenisplechtigheid van een muzikant of een erelid werd volgens Stan Gobien tot de jaren zeventig door de fanfare steeds opgeluisterd met treurmuziek. In die eerste zeventig bestaansjaren van de fanfare was het voor de muzikanten geen probleem om zich vrij te maken voor een begrafenis. Velen onder hen waren landbouwers of hoveniers en het werk op het veld kon in zulke momenten wel even wachten. Daarnaast waren er heel wat fabrieksarbeiders en zij vonden dat het hun plicht was een vrije dag te nemen om een fanfarelid naar zijn laatste rustplaats te begeleiden.

Op het overlijdensbericht dat in Leest huis aan huis werd rondgedeeld, stond vermeld als de overledene lid was van de fanfare.     

Omdat er vooral in de jaren voor 1940 slechts in uitzonderlijke gevallen schriftelijke mededelingen werden gedaan door de fanfare en het bestuur de leden toch op de hoogte wou brengen van de organisatie van de begrafenis, werd een beroep gedaan op de ‘wijkmeesters’. Zij kregen hun onderrichtingen van de voorzitter of de secretaris en gingen dan de boodschappen overbrengen aan de muzikanten en ereleden in hun wijk. Bij een overlijden kregen ze de ‘overlijdenskaarten’ mee. Voor elke muzikant en erelid was er zo’n kaart. Ze werd door de wijkmeester bij de leden thuis afgegeven en daarbij werd verteld wanneer de fanfare samenkwam aan het ‘sterfhuis’. Daar werd de rouwstoet gevormd en de afgestorvene werden dan met treurmuziek begeleid naar de kerk.

De kaart werd aan de ingang van de kerk afgegeven aan een bestuurslid en naderhand kon het bestuur dan vaststellen wie al dan niet aanwezig was op de plechtigheid.

Vanaf 1972 werd het gebruik van de ‘overlijdenskaarten’ afgeschaft. Als redenen werden aangevoerd dat het aantal muzikanten-landbouwers gaandeweg verminderde en dat de muzikanten-fabrieksarbeiders niet meer zo makkelijk vrijaf konden krijgen.

Foto’s :

-Jean Geerts.

-Begrafenisstoet van Melanie Robijns. De fanfare o.l.v. Jan-Piet Leveugle trekt door de Dorpsstraat. Vooraan vaandeldrager Louis De Croes.

-Naamkaartje van de familie Piessens-Robijns.

-Frans Piessens.

15-11-2012 om 18:16 geschreven door Marcel Van Hoof

1979 – Zaterdag 14 juli : Reis naar Amsterdam met het Davidsfonds  

Reisschema : 

 vertrek vanuit Leest-dorp om 07u30.

koffiepauze rond 08u45.

Amsterdam : stadsrondrit met aanduiding van de voornaamste bezienswaardigheden.

Parking autocar in omgeving van den Dam rond 12u30.

Vrije namiddag met keuze uit volgende mogelijkheden :

-rondvaart op de grachten

-stadswandeling onder begeleiding

-eigen keuze

Samenkomst rond 19u00, huiswaarts met afstap onderweg van max. 1 uur.

Terug in Leest : 23u00.

Prijs vanuit Leest : 300 frank voor DF-leden, 400 frank voor niet-leden.

Inschrijvingen voor 4 juli bij Davidsfonds-bestuursleden :

Tom Verbruggen, Maria Dons-Lamberts, Alois Hendrickx, Marleen De Prins, M. Verschueren, Alfons Hellemans, E.H. Fr. Lornoy en Mia Van Sweefelt-De Wit.

(DB)

1979 – Van 21 tot 31 juli : Bivak chirojongens naar Goefferdinge (Geraardsbergen)

            De meisjes gingen tussen 31 juli en 10 augustus.

            Het thema was : “Kijk over je muur”. Niet alleen een allusie op de “Muur”

            van Geraardsbergen, ook een verder kijken dan de eigen neus.

            De jongens waren met 92.

“Die zaterdag moesten we reeds vroeg uit de veren want de aspiranten, kerels en toppers zouden het aandurven al fietsend het heuvelland in te trekken, terwijl de kleinsten uit onze chirorangen door bereidwillige chauffeurs naar het groot kasteel ‘Sint Martel’ werden gebracht.

Onder het thema ‘kijk over je muur’ (naar de vermaarde ‘Muur van Geraardsbergen’ uit de ‘Ronde van Vlaanderen’) zouden wij deze tiendaagse willen beleven als een verder-kijken dan ons eigen ikske en als een ontdekkingstocht, samen met allemaal mensen van ’t zelfde dorp, daar ergens in dat mooie golvende heuvelland, een ontdekkingstocht naar onze gebuur toe.

Met 92 waren we (in de kronieken vonden we nooit eerder zo’n groot aantal) en waar we vorig jaar bos in overvloed hadden moesten we het nu stellen met een kleine klasteeltuin en een speeltuin. Maar daarom niet getreurd. We zijn ons avontuur begonnen en allen wisten we dat we nu maar eens over onze muur moesten gaan klauteren en zien tot wat wij allemaal in staat waren, wanneer wij de handen in elkaar sloegen.

De sloeberkes hebben tijdens hun eerste bivak heel wat leven in de brouwerij gebracht, en spelen dat die konden, ook in de speeltuin…klein maar dapper hebben ze hun mannetje gestaan.

De speelklub was natuurlijk weer de beste, af en toe wel eens ambetant, maar toch plezant, zeker op tocht.

De rakkers, alhoewel met zessen, hebben ook heel wat leute gemaakt. Denken we maar terug aan de apen in de dierentuin van Geraardsbergen.

De toppers, de talrijkste afdeling, waren van geen kleintje vervaard.  Zij slachtten zo maar een varkentje op tweedaagse en de dagtocht doorheen de Zwalmstreek zullen ze wellicht niet zo vlug vergeten.

De kerels hun heldhaftigheden hoorden er natuurlijk ook weer bij, ’t was een toffe ploeg…

En de aspis, die waren reeds tevreden met een rioolbuis, om daarin de nacht door te brengen, en hun groepsdag viel best in de smaak.

Men zou het allemaal zelf ne keer moeten meemaken, zo’n 10 dagen op vacantie gaan, anders dan de gemiddelde zonneklopper, en..leven als een kasteelheer in zijn kasteel, een kasteel dat vast wel zou knetteren als het zou branden.

Als een kasteelheer zei ik. Ja hoor, want het eten dat we daar voorgeschoteld kregen was zeker niet dat van een derderangshotel. Pelagie, Maria, Melle en Lief hebben dat formidabel gedaan. Ge moet het maar kunnen voor zo’n aantal lekkerbekken eten klaarstoven.

En de pater dan, wat die allemaal uitspookt, ’t is niet te geloven, lopen van hier naar daar, rijden en rotsen (clandestien vervoer) met zijn auto, omdat wij het toch allemaal zo goed zouden hebben.
Honderdvoudig bedankt : kookmoeders – (vader) en de pater.

Ja, over zo’n bivak is nog veel te vertellen, de kleine vreugden en verdrietigheden, het kampvuur met in der haast aangebracht hout, de bezoekdag (waar we toch maar eens een enquete zullen over houden tijdens het chirofeest) die prachtig in elkaar was gestoken, maar… De hulp aan een plaatselijke boer, de avondtocht, het gesprek tussen het lover der bomen, het zien opkomen van de morgenzon. Enig mooi is dat allemaal.

Allemaal bedankt, omdat wij er weer eens mochten bij zijn.

Dank aan u, die zo gul hebt gegeven tijdens de groentenronde.

Dank nogmaals aan de kokers en de pater, en ook aan de mannen voor hun medewerking. Dank aan de mensen van de leiding voor hun prachtige inzet. Tot volgend jaar in Neerpelt.”

(Verslag van een dankbare deelnemer in De Band van september 1979)

15-11-2012 om 18:10 geschreven door Marcel Van Hoof

1979 – 10 juni : Speelreis Chiro naar Wachtebeke.

In het Provinciaal domein “Puyenbroeck”, een recreatie-oord van 400 ha, te Wachtebeke, vermaakten de 124 kids zich kostelijk.

“…met 124 jonge kinderen hebben we ons daar kostelijk kunnen vermaken met de vele speeltuigen, w.o. de drievoudige afrijzer, de draaischijf, de vliegende Hollander, enz..

Na een fijne pick-nick, met de door moeder klaargemaakte boterhammen en een drinkbus, kregen we allen de kans om met een autotreintje gans het domein te verkennen. Met lachende, stralende gezichten konden we genieten van de schone natuur, de grazende schaapjes, het dichte bos, de lange dreven en het vele water.

Dartele kleinen liepen ondertussen reeds in zwembroek rond om zich te verfrissen in de ploetervijver…En wie zei er dat men onder de 14 jaar niet mocht roeien of waterfietsen ?

Leider of leidster lief boden wel een gratis zitje, zodanig dat zelfs de sloebers, speelkluppers en rakwi zich konden bekwamen in de watersport. Ja ’t was een mooie dag met zovele kleine plezante voorvalletjes, dat men er nu nog kan om lachen. Er was zelfs een familie die speciaal met de auto van Leest kwam aandraven, omdat al hun jonge geweld thuis niet meer te houden was.

Vermoeid maar toch nog al zingend reden we blij huiswaarts, blij omdat we hier en daar nieuwe gezichten opmerkten, blij omdat iedereen zich weer eens fijn had geamuseerd…”

(DB, juli 1979)

1979 – 25 juni : Plenumvergadering Dorpsraad

Aanwezigen : Lieve en Rita De Smet, Kamiel De Wit,  Jos Lamberts, Pater Damiaan, Karel Mertens, Karel Soors, Henri Van den Heuvel, Georges Veillez,Tomme Verbruggen, Vic Verschueren en Louis Vloebergh.

Vooreerst werd de Jaarkalender verder aangevuld. Er werd ook nog eens gevraagd dat deze zou worden doorgestuurd aan de verschillende verenigingen langs het Milacblad ‘De Band’.

Karel Mertens gaf een uiteenzetting bij het nieuwe dorpsplan. Er werd besloten           Mechelen te vragen in eerste fase meer groen op de Dorpsplaats te brengen, maar            toch  de parkeerruimte te behouden. Er werd ook gevraagd om tijdens de kermis de dorpsplaats af te sluiten en om verfraaiing van het gemeentehuis.

De Leestse dijken : de dorpsraad was het er over eens dat de verbetering van de            Zennedijken een noodzaak is, maar bij de uitvoering moet wel gelet worden op het behoud van de bomen, terwijl een vier meter brede asfaltweg uit den boze is.

Het landschappelijk waardevol gebied zal zeker geschaad worden. Men was van mening dat daarvoor een andere oplossing moet gevonden worden.

Gevraagd werd ook Mechelen attent te maken op de herstellingen van de bruggetjes van Kerkweg in ’t bos en van de Hertsveldweg en van ’t Hoogveld in de Bist.

            (DB,juli 1979)      

1979 – Maandag 2 op dinsdag 3 juli 1979 – Kasteel “De Mot” afgebrand  

 Gazet van Mechelen van 4/7/1979 : Het Kasteeltje te Leest volledig in de as gelegd

“In ’t Kasteeltje aan de Biest te Leest – Mechelen brak maandag jl. rond half elf brand uit. De 22-jarige Walter Calders van Kapelle-op-den-Bos die toevallig met zijn vader het domein voorbijreed, sloeg direct alarm en samen snelden zij dadelijk te hulp.

Zij slaagden erin drie slapende jobstudenten en de 62-jarige Marie-José Candries (moeder van uitbater Jan Peutermans)  uit het brandende gebouw te redden.

Walter Calders, die onlangs als para-commando zijn militaire dienst had volbracht, kon zich toegang tot het brandende kasteeltje verschaffen na enkele ruiten te hebben stukgeslagen.

Na de vier mensen in veiligheid te hebben gebracht, snelde hij naar de keukenafdeling van het gebouw. Benevens de kennelafdeling in het park van het domein zelf, is ook het kasteeltje gedeeltelijk tot kennel omgebouwd. Met de vacantiemaanden waren ettelijke honden in pension gezet.

De voormalige para kon nog zeven honden redden, doch moest van verdere reddingspogingen afzien, aangezien hij op dat moment reeds een tiental beten had opgelopen van de uitzinnig van angst worden dieren.

In de as gelegd

De Mechelse brandweer was zeer vlug ter plaatse, doch stond voor een haast onoverkomelijke taak. Bij haar aankomst sloegen de vlammen reeds torenhoog uit het dak van ’t Kasteeltje en gans de rechtervleugel van het gelijkvloers stond in lichterlaaie.

De brandweermannen legden de zwaarste brandslangen aan en pompten het water uit een vijvertje dat zich op het domein bevindt.

Trots alle pogingen van de Mechelse brandweer, brandde uiteindelijk het ganse gebouw totaal uit.

Slechts troosteloos zwartgeblakerde muren bleven dinsdagochtend jl. overeind staan.

Jan Peutermans, eigenaar van ’t Kasteeltje en uitbater van de kennel, vermoedt dat de brand zou te wijten zijn aan kortsluiting ontstaan in de living welke gans de rechtervleugel van het gelijkvloers beslaat.

Het feit dat het gebouw in zijn totaliteit uit kurkdroge materialen was opgetrokken, kan als oorzaak worden aangeduid voor de enorme omvang welke het vuur in een minimum van tijd heeft aangenomen.

De schade beloopt verscheidene miljoenen.

Toen de blussingswerken gestaakt waren, werden in de uitgebrande keukenafdeling negen hondenkadavers aangetroffen. Vastgesteld werd dat deze honden aan de leidingen van de centrale verwarming vastgeketend waren.

Het Mechels dierenasiel kwam de krengen dinsdag jl. Ophalen. Een tweetal weggevluchte pension-honden zijn nog zoek.

Parket ter plaatse

Maandagochtend jl. kwam ’t Kasteeltje te Leest reeds in het nieuws. Tijdens de afgelopen nacht had een onbekende de deuren van een achttal hondenhokken opengezet waardoor de dure pension-honden op de loop waren gegaan.

Van de gelegenheid had de inbreker gebruik gemaakt om bovendien nog 58.000 fr. te stelen.

In de loop van maandag jl. kon de dader door de gerechtelijke diensten worden aangehouden. Het betreft André Pelckmans uit Antwerpen die vroeger in de kennel van Jan Peutermans als helper was tewerkgesteld geweest.

Aanvankelijk werd aan kwaad opzet gedacht, temeer omdat voor het uitbreken van de brand in de omgeving een jongeman was opgemerkt geworden.Achteraf  bleek het één van de jobstudenden, in dienst van Jan Peutermans, te zijn geweest die een ronde omheen het domein had gemaakt.

De gearresteerde dader van de diefstal kwam voor eventuele brandstichting eenvoudig niet in aanmerking, aangezien Pelckmans, op het moment van de brand bij de BOB van Antwerpen geconfronteerd werd met de h. en mevrouw Jan Peutermans.

Aan te stippen valt dat de eigenlijke kennelafdeling in het park van het domein niet de minste schade opliep.

De technische diensten van het Mechelse parket stapten dinsdag ter plaatse af om een onderzoek in te stellen.”

De krant “De Morgen” voegde er in zijn editie van 4 juli aan toe dat  Walter Calters, omwille van de hondenbeten, met verwondingen naar het Sint-Jozefsziekenhuis werd overgebracht en ook dat de brandweer had af te rekenen met moeilijkheden met de watertoevoer die vanuit een sloot moest gebeuren.

Op het ogenblik van de brand zouden er zo’n 30 honden op het domein vertoefd hebben.  

Acheraf bleek dat één jobstudent zich redde door vanop het dak langs de regenwaterpijp (rechts van het huis) naar beneden te klauteren. Een andere student redde zich door in de vlakbij groeiende bomen te springen.

Het gebouw was voor tien miljoen frank verzekerd.

(Meer over het kasteel De Mot : in ‘Toponiemen van Leest’, die volgen op deze ‘Kronieken van Leest’ die op deze Blog eindigen met het jaar 2000)

Foto’s :

-Kasteel De Mot in betere tijden.

-De vlammen sloegen door het dak.

-Een student kon zich redden door vanop het dak langs de regenwaterpijp (uiterst rechts) naar beneden te klauteren. Een andere jobstudent sprong in een vlakbij groeiende boom.

-De achterzijde na de brand. Nieuwsgierige Leestenaars kijken toe. Wat rest zijn troosteloos zwartgeblakerde muren.

-Verschillende honden waren door de rook gestikt. Enkele anderen, waaronder de twee labradors van de eigenaar, werden verkoold in de slaapkamer van hun baas (foto : Peeters)

15-11-2012 om 09:55 geschreven door Marcel Van Hoof

1979 – Zondag 27 mei : Bericht aan alle Oudstrijders en gelijkgestelden.

‘Reeds verschillende malen hebben wij er op gewezen en aangedrongen dat de oudstrijders van 1940-45 zich moeten in regel stellen met hun aanvraag van het statuut van de gemobiliseerden, alsmede de aanvraag van de kaart van oorlogsdiensten.

Eens het ogenblik gekomen van de uitbetaling van deze rente zal de mogelijkheid voorbij zijn om deze aanvraag nog te doen.
Degene die nog niet in regel zijn verwachten wij op zondag 27 mei e.k. in het lokaal, Dorpstraat 6, te Leest of op maandag 28 mei e.k. op het secretariaat Tiendeschuurstraat 17, eveneens te Leest. Telkens tussen 10u30 en 12 uur.

Dit is de laatste oproep voor het bekomen van de rente waarvan u levenslang zult kunnen genieten. Wij rekenen op u allen.

        Veiller Georges.” (‘De Band’ mei 1979- Georges Veiller : zie ook 11/10/1979.)

1979 – Juni : Zangavond met Jef Elbers         

“Voor een 130 Chiro- en Vevocleden bracht deze ‘Brusselse Ket’ een onvergetelijke avond.

Met liedjes zoals ‘Leopold II’, ‘Het einde van de Nacht’, ‘de Kletskop’ en andere zorgde Jef Elbers voor veel animo in de zaal. Deze Brusselse zanger bracht tevens met vele grappen over onze hoofdstad de zaal herhaaldelijk aan het lachen. De aanwezigen waren dan ook enthousiast over dit optreden. Het bestuur wil dan ook op deze weg verder gaan en belooft in oktober een theateruitstap met een autocar naar KNS, KVS of een ander toneelgezelschap.”
(DB,juli'79)

Jef Elbers  (°Elsene 19/9/1947) is de zoon van een Brusselse vader en een Oekraïnse moeder en zijn ouders verbleven in een naziconcentratiekamp : zijn vader als krijgsgevangengenomen Belgisch militair en zijn moeder als uit oekraine gedeporteerde ‘Untermensch’. In 1973 won hij een talentenjacht van de BRT (omroep Brabant) en dat was de aanvang van een zangcarrière die tussen 1973 en 1984 6 langspeelplaten opleverde.

De neerbuigende en vernederende houding van een deel van de Franstalige Brusselse bourgeoisie, die op de Vlamingen neerkeek, sterkte Elbers’ Vlaamsgezindheid en hij werd op 16-jarige leeftijd lid van de VMO, een extreem rechtse actiegroep, om zo op een meer gestructureerde manier aan zijn ‘verzet’ vorm te geven.

Hij werd een tijdlang lid van de Volksunie maar na het Egmontpact sloot hij aan bij de Vlaamse Volkspartij van Lode Claes om zo in het Vlaams Blok te belanden waar hij kandidaat was bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1988 in Schaarbeek.

Vanaf de jaren ’80 was Jef Elbers ook actief als medewerker van de BRT. Hij schreef onder het pseudoniem Dick Durver de scenario’s voor jeugdreeksen als Merlina, Postbus X en Interflix. Voor de radio werkte hij mee aan het programma ‘In ’t lieg plafon’, dat in het Brusselse dialect werd uitgezonden.
Halverwege de jaren tachtig gaf Elbers het zingen op.

(Wikipedia)

1979 – Zaterdag 2 juni : Met leefmilieu Leest  naar de Anti-Atoombetoging te Doel.

1979 – 2, 3 en 4 juni : Sinksentornooi SK. Leest.

            In de finale haalde de Leestse KWB het van Vevoc met 4-1.

            De winnende ploeg bestond uit Herman Rozeboom, Marc Teughels, Albert

            Mees, Herman Brugghemans, Willy De Prins, Gustaaf De Prins, William

            Cool, Marc en Willem Mees, Daniël Robijns, Ludo De Laet, André Leemans,

            Jean Pierre Publie, Marc Bruggemans, Wilfried Piscador en Dré Siebens.

            De KWB-doelpunten kwamen van de voet van Daniël Robijns, William Cool,

            Willem Mees en Daniël Robijns.

In ‘De Band’ van Juli 1979 publiceerde Fille De Prins van de KWB een verslag van dit tornooi :

KWB – VOETBAL

“Gedurende de Pinksterdagen heeft onze KWB-afdeling deelgenomen aan het ‘Sportkring-Leest-tornooi’ over drie dagen, telkens tegen andere Leestse verenigingen. Er waren acht verschillende ploegen die meededen aan dit tornooi.

Op zaterdag 2 juni hadden wij het af te kampen tegen de inrichtende ploeg, namelijk SK.Leest. Dat was geen klein bier, maar het werk wel champagne voor onze KWB-formatie : de onzen wonnen deze openingsmatch met 3-1.

Zondag 3 juni was het tegen de B.S.P., ook een niet te onderschatten ploeg. In ’t begin een beetje zenuwen op het veld, maar dit duurde niet lang want de onzen begonnen het doel van de tegenstrevers te bekogelen. Einduitslag : 3-5 en weer eens champagne !

Maandag 4 juni : met onze KWB in finale ! Mannen, wie had dit durven denken : in finale en dit dan nog tegen Vevoc. En winnen ! Hoera !!

Om 6 uur waren onze spelers allen present in de kabine, er werd nog wat links en rechts gepraat, wat gaan wij doen, winnen ? Reeds een vijftigtal vurige supporters en supporteressen stonden klaar om de onzen aan te moedigen en ja, het was 16u30 toen scheidsrechter Maurits Van Engeland het fluitsignaal gaf. Reeds van bij de eerste minuten ging onze KWB-ploeg de Vevoc-doelman eens beproeven : hij moest zich reppen op schoten van William Cool, Daniel Robijns en Willem Mees, hoe ook een faire Rudy Van Hoof werkte om zijn Vevoc-ploeg sterk te houden, niets kon baten : de onzen begonnen hun batterijen te openen. Reeds aan de 13^de minuut kon onze benjamin Daniel Robijns met een linker de Vevoc-netten doen trillen. 27^ste minuut : onze grote krollekop William Cool alleen door en raak 2-0. 38^ste minuut : 3-0 langs Willem Mees.

Zo begon men aan de tweede helft en nog gaf Vevoc zich niet verloren. Ze zwoegden maar verder, hun eerreddend doelpunt kwam op de 58^ste minuut : 3-1.

Sommige KWB-ers zaten al met de schrik op hun lijf, via Dan Robijns werd aan de 75^ste minuut het vonnis voltrokken : 4-1.

90^ste minuut : eindsignaal : de beker is in onze handen en wij hopen deze gedurende drie jaar bij ons te houden.

Aan allen onze beste dank ! Speciale dank aan Nant Van Praet, voor vezorging Cupmenten.”

Eindrangschikking

1.      KWB                           5. Landelijke Gilde

2.      Vevoc 2                      6. St.-Cecilia

3.      BSP                             7. S.K. Leest

4.      Vevoc 1                      8 Chiro. 

1979 – Op 4 juni werd het Mechels beiaardseizoen geopend met een optreden van de Kon.

Fanfare St.-Cecilia. De kranten blokletterden : ‘Leestse succesfanfare voor ’t eerst             onder de Sint-Romboutstoren’ en ‘Mechels beiaardseizoen schitterend ingezet’.

En verder : ‘…Een schitterende start met een overrompelende belangstelling, een             aantrekkelijk programa afwisselend met fanfaremuziek en beiaardklanken. Het inschakelen van de Kon. Fanfare Sint-Cecilia Leest is een voltreffer van formaat geworden, in feite een verrassing voor de Mechelaars die niet beseffen wat voor talenten er in deze deelgemeente schuilen. Met veel zin voor muzikaliteit, met een gevoelige verklanking en nuancering, werd een programma aangeboden dat iedereen ten zeerste kon bekoren en waarderen…’

(‘Leest in Feest’ , Stan Gobien) 

1979 – 6 juni : VV Leest won beker van de provincie Antwerpen

            Ruim 1.000 aanwezigen op het terrein van Heultje waren er getuige van hoe

            promotieploeg VV Leest kampioen Mol-Rauw pas in de laatste verlenging kon

            bedwingen.  Het werd 0-3 voor Leest met doelpunten van Van der Trappen,

            Neefs en Marievoet.

            Het elftal van Leest was als volgt samengesteld :

            Felix, Dewin, Boonen, Bevers, Goosens, (109’ Piscador), Capiau, Maroc,

            Van der Hasselt (68’ Neefs), Goossens L., Marievoet, Van der Trappen.

Foto’s :

-Jef Elbers.

-Het team van Vevoc : boven van l. naar r. : Frans Spoelders, Rudy Van Hoof, Charel Fierens, Walter Feremans, Walter Lefever.

Onder : Jef Van den Heuvel, Wilfried Lefever, Georges Lefever, Toone Solie, Walter Van Praet en Eddy Lefever.  

-De ploeg van VV Leest die de Beker van Antwerpen binnenhaalde.

-Marcel Sterckx, de fiere trainer van VV Leest, met de veroverde trofee.

14-11-2012 om 10:50 geschreven door Marcel Van Hoof

1979 – 25 mei – Gazet van Mechelen : VV Leest promoveert

“Na het verlossende eindsignaal konden de voor de gelegenheid in het groen  spelende Leestenaars hun jubelkreten laten horen vermits zij de volle inzet aan huis hadden gehouden tegen Walem.

Dat het een zenuwoorlog zou worden stond reeds voor de wedstrijd vast. Walem kon in de eerste periode meest aan bod en verdiend op voorsprong komen langs Benny Bogaerts.

Net op het moment dat de bezoekers hun tweede doelpunt misten kon de thuisploeg langs topschutter Marivoet weer evenwicht in de partij brengen.

(...)

Sensatie in de 22’ toen Marivoet oprukte en De Vogelaere hem volgens de   scheidsrechter foutief stuitte en voor strafschop floot. Na wat getrek en geduw, met rood voor de Walemse spits De la Haeye, kon Marivoet zelf de elfmetertrap feilloos omzetten en zijn ploeg de nodige punten voor de promotie bezorgen.

Op een kopbal van Maroc diende Cauwenbergh van de lijn te redden en Van der Trappen verspeelde het leder wanneer hij alleen naar doel mocht oprukken.”

VV Leest : Felix, De Win, Bevers, Boonen, F. Goossens, Neefs (83’ Piscador), Capiau, Maroc, Van der Trappen, Marivoet, L. Goossens.

Editie 26 mei zelfde krant : VV Leest dwong promotie af

“...het nieuw gepromoveerde VV Leest begon amper 5 jaar geleden aan de competitie deel te nemen. Maar vanaf het eerste seizoen staken de jongens  van de toenmalige voorzitter Marcel Diddens en public relationsman August Emmeregs hun bedoelingen niet onder stoelen of banken : zo vlug mogelijk doorstoten naar hogere reeksen. Met een vijfde plaats als bekroning van het eerste seizoen.

Een jaartje later was men 1 plaats opgeklommen en nog een jaar later legde men beslag op de derde plaats met deelneming aan de eindronde.

Vorig seizoen was het weer een derde plaats die nu evenwel recht gaf op  rechtstreekse promotie. En nu na 1 jaar 3^de provinciale kreeg men eigenlijk onverwacht de kans om door te stoten naar tweede.Die kans hebben de jongens van voorzitter Petrus Van Asch niet laten ontglippen, al moest tot de laatste zondag van de competitie gewacht worden om zekerheid

te hebben.

De Leestenaars spelen op 2 juni ook nog de finale van de beker van de provincie         Antwerpen tegen Mol Rauw.

Kleine kern, twee trainers

Om dit seizoen succesvol af te sluiten rekende VV op de diensten van een kern van  van een 16-tal spelers en deed een beroep op 2 trainers. Die trainerswissel was er nodig omdat trainer Karel Fierens die VV reeds van bij het begin onder zijn hoede had, verstek moest laten gaan om gezondheidsredenen. Midden het seizoen moest Marcel Sterckx de zware taak van hem overnemen. Hij deed dit dan ook met succes....”

Een glunderende VV-Voorzitter

Tijdens de wedstrijd, zelfs tot in de laatste seconde, een al al gespannenheid, maar na de voor zijn elftal bevredigende afloop een glunderende voorzitter Petrus Van Asch belichtte de toekomstplannen voor VV Leest : ‘voornaamste objectief blijft uiteraard spektakel bieden aan onze talrijke toeschouwers. Al zal de tegenstand in tweede wellicht sterker uitvallen, dan moeten wij ervoor zorgen dat de mensen geboeid kunnen worden. Tijdens de komende weken zullen wij uitkijken naar mogelijke versterking die wel nodig zal zijn om niet alleen het behoud te verzekeren, want dat is uiteraard ons voornaamste  streefdoel, maar om zelfs in iets veiliger omgeving, zowat rond de 10^de plaats, te kunnen postvatten. Versterking zal er nodig zijn omdat onze kern, dit seizoen met 16, tamelijk eng is. In hogere reeksen moet men over meer evenwaardige spelers kunnen beschikken. Natuurlijk vallen heel wat derby’s uit ons programma weg. Maar dit financieel verlies moet wel gecompenseerd kunnen worden door de meer toeschouwers die de meeste ploegen uit tweede met zich meebrengen. Wij plukken nu de vruchten van de enorme inspanningen die tientallen mensen geleverd hebben om VV te brengen waar we nu staan. Aan al die enthoesiaste medewerkers kan ik nu hartelijk dank zeggen.’ (IH)

Foto’s :

-Na een spannende wedstrijd tegen Walem drong het Leestse team de promotie naar tweede provinciale af. Amper vijf jaar na de competitiestart is VV reeds tweemaal een trapje hoger geklommen.

-De Leestenaars eindigden met hetzelfde puntenaantal als kampioen Wilrijk en de promotie was binnen. Na het eindsignaal konde vreugde niet meer op en volgden de bloemen en gelukwensen.

13-11-2012 om 09:33 geschreven door Marcel Van Hoof

1979 – 24 mei : Eerste dag van de Ceciliafeesten

             Op het programma van de Ceciliafeesten ’79 stond een muziekwedstrijd voor

             jeugdkorpsen, fanfares en harmonieën met in totaal een twintigtal

             muziekverenigingen.

Dat jaar gaf de Koninklijke Fanfare een sticker uit ter gelegenheid van het 80-jarig bestaan van de vereniging. Op deze sticker staat in het centrum het embleem van de fanfare afgebeeld zoals dat op de eerste uniformen is terug te vinden : een rood veld met daarop in goudgeel een harp en een kroon met bovenaan de tekst ‘St.-Cecilia’ en onderaan ‘Leest’.

Bovenaan links staat het stichtingsjaar van de fanfare en onderaan staat gedrukt dat de Kon. Fanfare St.-Cecilia Leest in 1978 op het Wereld Muziek Concours in Kerkrade wereldkampioen werd in de afdeling ‘uitmuntendheid’ voor fanfares. (zie foto onderaan)

Datzelfde jaar werd Marcel Van Loo (foto) vaandeldrager van de Leestse fanfare.

Hij was afkomstig van Blaasveld en geboren in 1940. Na zijn huwelijk met Magda De Croes in 1968 werd hij lid van de fanfare.

Omdat zijn schoonvader Louis De Croes vaandeldrager was, diende hij de familietraditie voort te zetten. Marcel Van Loo was intussen al bestuurslid en wijkverantwoordelijke geworden in 1975.

Net als Karel Lauwens heeft hij bijzonder veel vrije tijd gespendeerd aan het renoveren van café-zaal St.-Cecilia en samen met bestuurslid Rik Peeters was hij sinds 1992 verantwoordelijk voor de onderhoudswerken aan het fanfarelokaal.

(‘Leest in Feest’, Stan Gobien)

1979 – 24, 25, 26 en 27 mei : Leestse Volksfeesten

            Ingericht door VV-Leest, vond plaats in een verwarmde reuzetent en ging gepaard

            met de 5^de editie van de handelsbeurs.

            Organisatiecomité : Gust Emmeregs, Louis Soli, Pierre Van Asch, Miel Spruyt

            met de hulp van een 150-tal bereidwillige medewerkers.

            Programma :

            -donderdag : de “kroonprins van het Duitse lied” Freddy Breck met showband    

            Lou Roman, alsook Nicole Josy en Hugo Sigal.

            -vrijdag : Ontdek-uw-ster-zangwedstrijd, over 4 categorieën : onder de 14 jaar,

            luisterlied, lichte lied en klassiek lied. Begeleidend orkest : “The Pepper Combo”.

            De wedstrijd was begiftigd met 30.000 fr in geld- en naturaprijzen.

            De presentatie was in handen van Jan Theys. 

            Verder verleenden ook de volksdansgroep “Stoere Jan” uit St-Kat.-Waver, de

            volkskunstgroep “De Krekels” uit Bonheiden, de Kon.Fanf. St.-Cecilia uit Heffen

            en de Kon.Harmonie “De Mannen van Goede Wil” uit Muizen hun medewerking.

            -zaterdag : was er naast een voetbalwedstrijd tussen RTT-Mechelen en het Spoor

            ook een kindercircus uit Nederland te gast. Aan dit circus werkten 24 kinderen

            beneden de 16 jaar en 8 volwassenen mee.

            Vanaf 20 uur werd Leest weer een tweede Wieze, dankzij het grote Oberbayern

            Bierfeest met de Karl Herberger Kapelle met zijn 18 uitvoerders en Rikske

            Samijn als presentator. Voor de sfeer zorgden o.a. de Gilde der Maneblussers

            uit Mechelen en de Gilde der Battelaars.

            -zondag : de Nederlandse succesgroep “Pussycat” en hun landgenote Sandra, die

            dat jaar deelnam aan het Eurovisiesongfestival in Israel. Verder traden ook nog de

            “Classics Illustrations” op.

            Aan de 5^de Handelsbeurs namen 18 exposanten deel.

                                                         Leest ontdekte weer sterren

“De 9^de editie van de ‘Leestse Volksfeesten’, die doorging in de reuzefeesttent, opgeslagen op het parkeerterrein van het voetbalveld van V.V.-Leest, gingen door van 24 tot 27 mei.

Gepaard de 9^de editie van de Volksfeesten ging ook de 5^de uitgave door van de handelsbeurs.

Niet minder dan 18 exposanten bezetten ongever 700 m2 tentoonstellingsruimte. Gedurende deze 4 dagen bwonderden vele bezoekers de aantrekkelijke standen van deze standhouders.

Elke avond was er ook een demonstratie bloemschikking voorzien.

Op de officiële openingsdag (donderdag te 15u15) verwelkomde Gust Emmeregs de burgemeester en schepenen Van der Sande en Charlier. Hij bedankte eveneens de vele vrijwillige medewerkers voor hun belangloze inspanningen tijdens de weken ervoor en de dagen zelf. Ook had hij een woordje van dank voor de exposanten (allen uit het Mechelse) die het in deze tijd ver van gemakkelijk hebben en dikwijls moeten optornen tegen grote maatschappijen. Hij betreurde het dat er op hetzelfde tijdstip nog een voetbalmatch doorging, waardoor vele medewerkers op het voetbalveld aanwezig waren en dus niet op de opening konden aanwezig zijn.

Het animatiegedeelte van de feesten nam op donderdag te 20 uur een aanvang met de ‘kroonprins van het Duitse lied’ Freddy Breck. Verder stonden ook de showband Lou Roman en Nicole Josy en Hugo Sigal op de affiche. Dat dit reeds een succesavond was hoeft geen betoog. De volgende dag, vrijdag, kwam Jan Theys de ‘ontdek uw ster-zangwedstrijd’ presenteren. Een 30-tal kandidaten deden mee aan deze wedstrijd met tal van prijzen. Als juryleden hiervoor zetelden Raoul Le Beer, Paul Verpeet, Bart Reinart en Johny Goeman.

Bij het lichte lied was het Arnold Roegiers uit Maldegem die het haalde met 320 punten voor Christel Verbruggen (Koningshooikt) met 314 punten. Derde werd Rosanine Verbauwehede met 311 punten, gevolgd door Ronny Logghe met 307 punten. Renaldo Demani werd 5^de, gevolgd door Sonja Cornelis, Marie-José Quintet, Monica Berth, Paul Neels, Monia Parabelsi enz.
In de categorie van het klassieke lied was het Marc Van Daele uit Deurle die won voor Mayke Somers uit Grobbendonk en Simonne Logghe uit Torhout.
Het klassement van de kandidaten onder de 14 jaar zag eruit als volgt : eerst werd Meeuwes, gevolgd door Christa Elsen, Nancy De Veuster en door de plaatselijke Daisy Spruyt.

De volksdansgroep ‘De Krekels’ uit Bonheiden en ‘Stoere Jan’ uit St.-Katelijne-Waver, de Kon. Fanfare St.-Cecilia uit Heffen en de Kon. Harmonie ‘De Mannen van goede wil’ uit Muizen deden deze avond ook hun duit in het zakdor door optredens.

Op zaterdag werd er speciaal aan de kinderen gedacht. Om 3 uur kwam een Nederlands circus naar Leest afgezakt om een optreden te verzorgen.  Aan dit circus namen 24 kinderen beneden de 16 jaar deel, alsook 8 volwassenen.  ’s Avonds werd Leest omgevormd tot een 2^de Wieze op het Oberbayrn Bierfeest met de Karl Herberger Kapelle en Rikske Samijn als presentator-animator. De gilde der ‘Maanblussers’ en deze der ‘Batteleers’ kwamen de sfeer nog beter maken.

Op de slotdag van de feesten kwam ‘Pussycat’ de gastvedetten van het Intervisiesongfestival in Polen 1978, en ‘Sandra’ de afvaardiging van Nederland op het songfestival te Israël naar Leest afgezakt.” (GvM, mei 1979)

Foto’s :

-De sticker van St.-Cecilia die in ’79 werd uitgegeven ter gelegenheid van het 80-jarig bestaan van de vereniging.

-De nieuwe vaandeldrager van de fanfare : Marcel Van Loo.

-De glimlachende organisatoren van de negende uitgave van de Leestse Volksfeesten.

-De winnaars van de ‘Ontdek uw ster-zangwedstrijd’ tijdens de 9^de Leestse Volksfeesten.

12-11-2012 om 13:26 geschreven door Marcel Van Hoof

1979 – Vrijdag 18 en zaterdag 19 mei : Toneel met Rust Roest (foto)

Opvoering van “Valstrik voor een man alleen” in het parochiehuis te Leest.

Een thriller in 4 taferelen van Robert Thomas en vertaald door Vik De Ruyter.

            Vertolking

“De productie en de regie lagen in goede handen van Guido Hellemans, die ook nog de rol van politiecommissaris op gepaste wijze voor het voetlicht bracht. Marcel Verwerft, ook reeds een gevestigde waarde bij “Rust Roest”, acteerde met een opvallend goede rolkennis en durverstalent.De priester, gespeeld door Jan Emmeregs, was tot in de puntjes af.

Renilde Polfliet gaf de rol van de vrouw een geloofwaardige gestalte.Tony Verbeeck was in de rol van de landloper in zijn schik.Erna Vloebergh vertolkte op gepaste wijze de rol van de verpleegster, terwijl Eddy Moortgat en Dirk Baarendse bewezen dat de kleine rolletjes ook hun plaats krijgen in het liefhebberstoneel.

Het debiteren van de tekst werd op schitterende wijze vertolkt door Monique            Verschueren, terwijl Albert Jean een gepaste typering gaf aan de spelers door zijn grime.

Miloe Van Stijvoort zorgde voor gepaste kostuums, terwijl Karel Mertens de             sonorizatie en de bandmontage verzorgde.

Vic Diddens stond in voor de techniek en de belichting.

Tony Baarendse zorgde voor het ontwerp van het decor en voor de aankleding.

Hij zorgde, samen met Vic Diddens en Stefan Vloebergh, voor de decorbouw, die weer heel wat bewondering bij de toeschouwers uitlokte.

Vik Michiels stond ook in voor de lichaamsexpressie.

Bij het vallen van het doek werden de spelers op een warm applaus onthaald.”

            (GvM 29/5/1979)

1979 – 20 mei : Fietszoektocht Vevoc

Vijfde editie die langs 25 km rustige omgeving en prachtige stukjes natuurgebied liep.

Er waren twee aparte klassementen : voor individuelen (vanaf 12jaar) of voor gezinnen (minimum 3 personen).

Niettegenstaande het minder goede weer en het feit dat op deze dag ook de           Hanswijkprocessie doorgang vond waren er 139 deelnemers.

Bij de prijsuitreiking van deze lustrum-fietstocht waren de schepenen Ribbens,Michiels en Van de Sande aanwezig.

Schepene Van de Sande ‘stuurde felicitaties naar Vevoc, omdat ze het steeds zo puik doen. Hij drukte de hoop uit dat het verenigingsleven in Leest zou mogen verder gaan en dat ze zulke hoge toppen mogen blijven scheren. Hij bekende zelfs dat men in de fusiegemeenten zelfs hogere toppen scheert dan dat vroeger het geval was in de stad Mechelen…’

(GvM)

            Uitslag : Individuelen 

            1. Jan Verbruggen 84 punten op 99.

            2.Wim De Rooster 82 ½. p.

            3. Jos Selleslagh 80 p.

            4. Bart Soors 78 p.

            5. Bart Lauwers 77 p.

            Uitslag gezinnen :

            1. Familie Muysoms 106 punten.

            2. Familie Simons 104 punten.

            3. Familie Tuyaerts 102  ½ .  p.

            4. Familie Anobius 97 p.

            5. Familie Soors 87 p.

Foto’s :

-De volledige ploeg van Rust Roest

-De dames achter het organisatiecomité van Vevoc, rechts pater Van Aken die ook zijn duit in het zakje deed.

11-11-2012 om 12:05 geschreven door Marcel Van Hoof

1979 -23 april 1979 – Gazet van Mechelen :

            “Zaterdagvoormiddag jl. Rond 10 uur trad de Mechelse politieagent Roger

            Verlinden (33 jaar) in het huwelijk met juffrouw Evelyne Van de Poel uit

            Leest.

            Het burgerlijk huwelijk werd afgesloten in het stadhuis van Mechelen en

            10 politieagenten, waaronder de jonge vrouwelijke politieagente juffrouw

            Gisèle De Vos (dochter van de Mechelse hoofdpolitiecommissaris) die

            samen met de jonge bruidegom in dienst zijn gekomen, vormden na de

            plechtigheid de erehaag.

            Nadien had om 11 uur de huwelijksinzegening plaats in de Sint-Niklaaskerk

            te Leest.”

1979 – Mei 1979 : Na een 2-1 zege tegen Walem was VV.Leest zeker van promotie naar

            2^de Provinciale Afdeling.

            Datzelfde jaar zette VV de kroon op het werk door de finale van de Beker van

            Antwerpen binnen te halen na een 0-3 overwinning tegen Mol-Rauw.

1979 – Mei 1979 – De Band : Leest, let op uw dijken !!

            “In Mechelen, in de Merodestraat liggen de plannen ter inzage vor de versterking

            van de Zennedijken van Leest tot Hombeek.

            Aan de basis zal de dijk 17 meter breder worden.

            Bovenop de versterkte dijken komt een asfaltbedekking.

            Dat bij de uitvoering van deze werken heel wat bomen zullen sneuvelen en dat de

            Zennevallei van gedaante zal veranderen dat kun je wel begrijpen.

            Dat de Zennedijken moeten versterkt worden is een feit, maar dat daarvoor twee

            asfaltbanen moeten gelegd worden en alle bomen moeten verdwijnen begrijpen

            we niet. We doen hier een oproep tot de Leestse bevolking, tot de Dorpsraad en

            Leefmilieu om een inspanning te doen en samen te zoeken naar een

            milieuvriendelijker oplossing.

            Deze asfaltbanen (aan weerskanten op de dijk) zouden zeker met de grootste dank

            aanvaard worden op de Tisseltbaan, Elleboogstraat, Tiendeschuurstraat en

            Winkelstraat...”

1979 – 6 mei : Chiro-Kinderdag

            Op de chiroterreinen ging een dag door van en voor alle kinderen van Leest.

            De chiro wou met deze organisatie in het jaar van het kind, meer ruimte helpen

            scheppen waarin elk kind nog “kind” en “kinderlijk” kon zijn.

            Om 11 u was er een mis in openlucht op het chiroterrein.

            Hierna werd de pick-nick verorberd en opende de spelenmarkt haar deuren.

            Doolhof, vis- en pottenkraam, oude volksspelen, tekenen, schilderen, schminken,

            fopkraam, filmkraam, waarzeggerskraam...voor elk wat wils.

            Om 18 uur begon de film “Hugo und Josephine” in de parochiezaal, ook helemaal

            gratis en om 20 uur werd er aan volksdans gedaan.

            De dag werd besloten met een kampvuur.

1979 – Zondag 13 mei : Uitstap Davidsfonds naar de nationale plantentuin te Meise,

            gevolgd door een bezoek aan het Planetarium met het programma “Op weg

            naar de Sterren”.

1979 – Zondag 13 mei : Zesde Volleybaltornooi Vevoc.

“…Het weer was reeds zaterdag in zijn goed humeur, wat een uitzondering is dit jaar. Maar zondagmorgen scheen de zon nog vroeger dan gewoonlijk boven de drie Leestse volleybalpleinen. Ja beste lezers, dit jaar waren er drie pleinen, twee zoals elk jaar in de meisjesschool en het derde plein werd zaterdag netjes en keurig afgelijnd aan de chirolokalen van de meisjes. Dit derde plein was nodig omdat 12 ploegen hadden ingeschreven voor dit tornooi.

Er werden eerst schiftingen gehouden in drie reeksen met vier ploegen per reeks. De spanning en de inzet waren er reeds bij de eerste matchen, want men moest zoveel mogelijk wedstrijden winnen, veel setpunten behalen en er zo weinig mogelijk laten maken.

Op dit tornooi werden er 30 matchen gespeeld. De Vevocvrouwen waren dit jaar ook van de partij, niet op het speelterrein maar in de keuken. Zij maakten goed gevulde koude schotels.

In de namiddag waren er veel toeschouwers, wat bewijst dat volleybal een zeer opkomende sporttak is waar men met plezier kan van genieten.

Rond 17u30 was het tijd voor de finale Vevoc I tegen Filos Londerzeel. Vevoc werd eervol verslagen.

De prijsuitreiking had plaats om 18u30 en de stad had ook een afvaardiging gestuurd met een beker en een plaket. Onze voorzitter verwelkomde de schepenen Jean Van de Sande en Karel Micheils die mee de prijzen overhandigden.”

                 Uitslag :

1.      Filos Londerzeel

2.      Vevoc I

3.      Old Amigos Heffen

4.      Juno Kapelle-op-den-Bos

5.      KWB Leest

6.      Sportvrienden Kessel-Lo

7.      Dennevrienden Willebroek

8.      Vevoc II

9.      KWB Kapelle-op-den-Bos

10.  KWB Hanswijk

11.  Milac Kapelle-op-den-Bos

12.  Chiraf Blaasveld.

(De Band’, juni 1979)

11-11-2012 om 11:38 geschreven door Marcel Van Hoof

Vervolg ‘Posse Leest’.

Lijst van de kinderen die deelnamen aan het Jeugdatelier 1979

De Wit Stefaan                       Diddens Joris

Gobien Sabrina                      Soors Jan

Verbruggen Marina               Hellemans Liesbet

Verbruggen Marleen             Soors Grietje

Verbruggen Lief                     Muysoms Kristel

De Wit Marina                       De Smet Sonja

Verbruggen Erica                   Hellemans Ann

Hendrickx Hilde                     De Smet Veerle

Muysoms Hilde                      Dons Lieve

Verbruggen Heidi                  Soors Veerle

Verbeeck Nancy                     De Schrijnmakers Yvette

Verbruggen Koen                   Lauwers Annik

Verbruggen Patrick                Van Medegael Tim

Van Loo Ilse                            Smets Ann

Vloebergh Katleen                 De Prins Sonja

Tiri Johan                               Simoens Hilde

Soors Bart                              De Prins Ann

De Rooster Hilde                    Van Winghe Christiane

Hendrickx Els                         Verbruggen Ingrid

Van Loo Nancy                       Verbruggen Ilse

Van Loo Sandra                      De Rooster Ann

Van den Bergh Ilona              Daelemans Els

Voet Bieke                              De Cononck An

Frans Goele                            Dom Miranda

De Wit Diane                         Van den Bergh Gwendy

Verbruggen Veerle                De Prins Anja

Jacops Annick                         Stockmans Sarah

De Rooster Katleen                Diddens Ilse

Frans Veerle                           Gieselinck Rosa

Ceuppens Wendy                   Smets Hilde

De Rooster Els                                   Stockmans Deborah

Van Camp Nancy                   Gieselinck Anke

Verheyden Daniëlla               Van den Heuvel Nancy

Duysburgh Dries.

Toon Lamberts in ‘De Band’ van april 1979 :

“Een aantrekkingspool voor jong en oud, voor landman en stadsmens en de kleine massamens wiens oogjes schitteren om al die weelde van een kinderfiets tot paardjesmolen toe. Voor mijn part (dat is mijn gedacht) hebben die mannekes er deugd van als ze aan vaders en moeders hand dringen tussen al die grote mensen, benieuwd wat er al te zien is.

Maandag, voor de deur van onze erevoorzitter, met al die dieren waren we precies in de ark van Noë. Zelfs een paardje was er van een onzer leden. Eerst stond het daar wat onwennig en moesten wij het wat beter vastbinden. Maar als dat klein volk op zijn rug zat stapte het fier rond.

Om nu met de deur in huis te vallen : hewel vrienden dat waren enkele leden van onze kleine kleinveebond, die met veel iever het neusje van de zalm hebben laten zien.

Wat er nog bestaat aan vrijetijdsbesteding waar de natuur nog een grote rol in speelt. De dieren van vroeger jaren : huis voor huis, bij ons toch in mijn geboortedorp, hadden ze een geit of een schaap, kippen of konijnen, waar de meeste mensen hun weinig vrije uren vrije tijd aan besteedden. Menig kind is vroeger groot gebracht met de melk van de geit die men ‘de koe der armen’ noemde.

Maar voor mij en nog veel liefhebbers van klein vee is zij de bron van plezier.

Dank, vrienden helpers, dank vrienden bezoekers, dag kleine mannen bij wie nog een hart klopt voor de dieren ! Op uw gezondheid !”  

Foto’s :

-George Herregods

-Een gareelmaker in actie.

-Mandenvlechten…

-De Leestse zanggroep.

-Locatie van ‘Het Rijke Nest’ in de Kouter.

11-11-2012 om 10:37 geschreven door Marcel Van Hoof

1979 – 16 april – Paasmaandag - Posse Leest:

            St Corneliusbegankenis – Tentoonstelling Oude Ambachten en Kunstambachten

            in  de parochiezaal Kouter Leest van 9 tot 17 uur .

            Organisatie van het Davidsfonds.

            De toeschouwers kregen demonstraties te zien van een mandenmaker, een

            biezenvlechter, een bijenkorfvlechter, een tingieter, een pottenbakker, een

            gareelmaker en ook van het fijner werk : spinnen, weven, knopen, emailleren,

            glasramen schilderen en pyrografie.

            In de jongensschool organiseerde “Voetspoor” haar 3^de jaarlijkse tentoonstelling.

            Dit jaar in het teken van het jaar van het kind en in samenwerking met de

            kinderen van Leest.

            Hun werkjes werden vervaardigd op twee vooraf geplande jeugdatelierdagen

            o.l.v. “Voetspoor”.

            Verder werden werken tentoongesteld van Tony Baarendse, Georges Herregods,

            Gerard Meyers, Karel Soors en Friede Willems.

            In en om het dorpsplein maakte de nog jonge Leestse zang- en mimegroep “De

            Keten” een rondgang, dit voor het tweede jaar op rij.

            De kleinveebond “Het Rijke Nest” hield een kleinveetentoonstelling in de Kouter,

            tegenover het parochiehuis en in het centrum van de gemeente ging er ook een

            jaarmarkt door naast de gewone kermisvermakelijkheden.

                                      ‘Posse-Leest’ feestdag bij uitstek voor Leestenaars

“Tweede paasdag was ook dit jaar voor de Leestenaren de feestdag bij uitstek. Op deze dag komen immers alle Leestenaren (ook de uitgeweken) naar hun geboortedorp om van deze dag een ware feestdag te maken. ‘Posse-Leest’ is de grote begankenis, markt- en kermisdag van de fusiegemeente Leest.

De kleinveebond ‘Het rijke nest’ hield een kleinveetentoonstelling in de Kouter, tegenover het parochiehuis. In en om het dorpsplein ging er ook een jaarmarkt door naast de gewone kermisvermakelijkheden.

Voetspoor

De nog jonge werkgroep ‘Voetspoor’ uit Leest, einde 1976 gesticht, hield zijn derde jaarlijkse tentoonstelling in het turnlokaal van de gemeentelijke jongensschool aan de Scheerstraat te Leest, dit in het kader van het ‘Jaar van het Kind’. Op twee voorafgeplande  jeugdatelierdagen o.l.v. ‘Voetspoor’ maakten de Leestse kinderen tekeningen en werkjes welke tentoongesteld werden. Niet minder dan 67 Leestse kinderen namen hieraan deel. Ook enkele keramiekwerkjes van de Chiroleden waren er te bekijken. Bovendien werden 37 werken van Tony Baarendse, Georges Herregods, Karel Soors en Friede Willems, leden van ‘Voetspoor’ geëxposeerd.

Davidsfonds

Reeds 10 jaar tracht en gelukt men erin de Leestenaren en de talrijke bezoekers op paasmaandag iets interessant te bieden. Dit jaar werd het een echte ambachtelijke bedoening. In de Leestse parochiezaal kon men van 9 tot 17 uur oude ambachten zien uitoefenen. Zo kon men o.m. de rasechte Leestenaar Miene Spoelders (noot : zie ook 11/1/1983) aan het werk zien als mandenvlechter. Voorts waren er nog een bijenkorfvlechter, tingieter, pottenbakker, gareelmakers, enz. aan het werk. De stand van de hobbyclub van de plaatselijke gepensioneerden en deze van aalmoezenier Herregods en zijn helpers kregen heel wat bijval. Emailleren, schilderen, spinnen, weven, knopen, enz. kwamen eveneens aan hun trekken. Dank zij de werking van de leden van het plaatselijk Davidsfonds groeide deze tentoonstelling uit tot een geslaagde prestatie.

De Keten

De Leestse zanggroep  ‘De Keten’ kende overal succes met de uitvoering van nederlandstalige liedjes. (GvM, 19 april 1979)

Foto’s :

-Tekeningen van Leestse kinderen

-Ook  enkele Chiroleden stelden hun keramiekwerkjes ten toon.

-Mandenvlechter Miene Spoelders.

-Spinnen…

-Weven…

11-11-2012 om 10:33 geschreven door Marcel Van Hoof

1979 – 3 maart – Gazet van Mechelen :

            Leestenaar Rudy Van Hoof rekent op doorbraak

            “De Leestse amateur Rudy Van Hoof begint vandaag in Gent-Gent aan zijn

            tweede seizoen in deze categorie.

            Voor de 21 wordende Rudy zou dit het seizoen van de definitieve doorbraak

            moeten worden.

            “Vorig seizoen, na mijn legerdienst diende ik van voor af aan te beginnen en

            daardoor ging een groot deel van het seizoen verloren en kwam er van

            opmerkelijke resultaten niet veel in huis. Maar dit seizoen kan ik over alle

            mogelijke faciliteiten beschikken aangaande trainingsmogelijkheden en

            uitrusting. Ook in ploegverband, met Noord-West-Brabant, ben ik bijna zeker

            in alle grote wedstrijden te kunnen aanzetten en dat geeft toch een enorm

            vertrouwen.”

            Selectie voor klassiekers afdwingen

            Ook voor de klassiekers denkt Rudy in aanmerking te komen :

            “Door enkele opgemerkte prestaties in het voorseizoen hoop ik geselekteerd te

            worden voor de klassieke wegritten die in de maand mei aanvatten.

            Om van een geslaagd seizoen te kunnen spreken zou ik toch 8 a 10 overwinningen

            moeten kunnen binnenrijven en dan alleen heeft het zin aan een verdere

            wielerloopbaan te denken.”

           Reeds Clubkampioen

            Vorige zondag behaalde Rudy reeds een eerste succes. Presteerde hij vrij

            regelmatig in de oefenritten dan behaalde hij zondag de titel van Clubkampioen

            van de amateurs. In een ontsnapping met 5 moest hij enkel zijn meerdere

            erkennen in prof Fons De Wolf.

            Broer Eddy blijft ook actief

            De Wielerloopbaan van broer en prof Eddy hing aan een zijden draadje maar

            gelukkig kwam in laatste instantie nog een sportgroep onderdak brengen.

            Onder leiding van Etienne Oyen en Ton Vissers maakt Eddy deel uit van Iso-bel

            Fangio en start zondag zeker in de Ronde van Limburg.

            Verder op het seizoen rekent Eddy op een selectie voor enkele kleinere ronden

            zoals deze van Zwitserland. (LH)”

1979 – Zondag 4 maart : Chiro vierde carnaval.

            Oude kleren werden  van zolder gehaald, aangetrokken, maskers opgezet en met

            de landing van prins en prinses carnaval van de planeet “Feest”  werd de zondag

            op de meest kleurrijke manier ingezet.

            Pikant detail : meer dan 700 pannenkoeken verdwenen in hongerige magen...

1979 – 5 maart : Macramé-cursus van KVLV

            Op 5 maart startte KVLV-Leest een cursus macramé.

1979 – 17 maart : Dorpsraad houdt oogje op Leest

“De tijd dat het wel en het wee van een dorp door de dorpelingen op straat werd besproken en door de dorpspolitiekers aan de toog werd beslist, is nu wel definitief voorbij. Boven de hoofden van de dorpelingen werken nu in naam van het algemeen welzijn ‘beslissingsinstanties’. Hiervoor moet men zorgen dat ze het ‘dorp’ geen geweld aandoen en dat ze het ‘dorp’ niet verknoeien.

Een uitweg hiervoor is de ‘dorpsraad’, die zich bewust inzet voor leef- en woonmilieu. Aangezien er voldoende problemen zijn (verkeersveiligheid, vervuiling van waterlopen enz.) heeft men te Leest besloten een dorpsraad op te richten. Het eerste werk bij deze startvergadering was de structuren bepalen die een vlotte werking van de raad moet mogelijk maken. Hiervoor was men al eerder tot de bevinding gekomen dat hiervoor duidelijke afspraken moeten gemaakt worden. Drie mogelijkheden kwamen op tafel. De eerste twee voorstellen werden wegens structuurmoeilijkheden en te weinig actieve leden verworpen. Het derde voorstel werd dan besproken. Volgens dit voorstel werkt iedere bestaande vereniging rond bepaalde problemen. De besproken problemen worden dan voorgesteld aan de verantwoordelijken van de dorpsraad, bestaande uit drie mensen. De aangenomen punten worden besproken in de dorpsvergadering, waarop alle bewoners toegelaten zijn. Tenslotte werd een eigen voorstel, aangepast aan de omstandigheden uitgewerkt.

Er zijn twee werkgroepen : de eerste werkt rond de thema’s leefmilieu, ruimtelijke ordening, economie, landbouwaangelegenheden, enz. De leden van deze werkgroep zijn : Vic Diddens, Jos Lamberts, Karel Mertens en Karel Soors.

De andere groep werkt rond de thema’s cultuur en sociale zaken (jeugdzorg, onderwijs, ontmoeting, verenigingsleven, enz.) . De leden hiervan zijn Elvire Claes, Lieve en Rita De Smet, pater Damiaan, Tom Verbruggen en Louis Vloebergh.

Tot deze werkgroepen kunnen, in de eerste plaats, de vertegenwoordigers van de verenigingen, doch ook geïnteresseerde particulieren toetreden. Lid zijn van beide werkgroepen is eveneens toegelaten. Deze werkgroepen vergaderen om de maand. Eénmaal om de drie maand komen de beide werkgroepen samen in een plenumvergadering en bespreken dan elkaars werk. Hier wordt ook de datum vastgesteld voor de dorpsraad.

De verslagen van deze plenumvergadering gaan naar de leden van de dorpsraad, minstens één maand voor de dorpsraad, zodat de verslagen vooraf in de verenigingen kunnen besproken worden. De dorpsraad bestaat uit de vertegenwoordigers van de verenigingen en geïnteresseerde particulieren. Op deze dorpsraad stellen de werkgroepen hun werk voor. Er

worden voorstellen besproken en ter goedkeuring voorgelegd.

Eénmaal per jaar wordt een volksvergadering ingericht.” (GvM, 17 maart 1979)

1979 – 23 maart (en ook 30 maart) Derde Vevoc Ping-Pong tornooi

Op twee vrijdagen (23 en 30 maart) organiseerde Vevoc haar derde jaarlijks tafeltennistornooi waarvoor zich 32 spelers inschreven.

De eerste vrijdag werden een aantal wedstrijden gespeeld teneinde een selectie te maken voor een indeling in twee categorieën.

Hierna de einduitslagen (de eerste tien)  per categorie :

Categorie 1                                         Categorie 2

1.      Franks Bruno                          1. De Maeyer Viktor

2.      Van Cammeren Herman       2. De Gryse Geert

3.      Clymans Paul                         3. De Laet Hans

4.      De Maeyer Marcel                4. Lietard Yves

5.      Rombouts Frank                     5. De Laet Kris.

6.      Cornelis Mark                                    6. Moortgat Eddy

7.      Van den Broek Lieve              7. Simons Wim

8.      Gieslink Frans Johan              8. Spoelders Frans

9.      Van Medegael Marcel          9. Willems Paul

10.  De Keersmaker Geert                       10. Willems Guy.

1979 – 27 maart :  Vevoc Leest :

Aan alle Voorzitters, Voorzitsters en Verantwoordelijken van de Leestse Parochiale en Culturele verenigingen

Geachte,

Verleden jaar werd in het kader van het ‘Jaar van het Dorp’ ook bij ons in Leest door de verenigingen heel wat gepresteerd. Het zou spijtig zijn dat in de toekomst de samenwerking en een gezamenlijke verstandhouding zou verdwijnen of verminderen.

Daarom acht de ‘Werkgroep  Culturele en Sociale aangelegenheden’ het zeer wenselijk en hoogdringend een ACTIVITEITENKALENDER op te stellen. Wij verzoeken u daarom dringend aanwezig te zijn op maandag 9 april 1979 om 20.30 u. in de jongensschool. Daarom is het ook nodig dat U vooraf de activiteiten van uw vereniging even overloopt, data’s voorziet of vooropstelt, om dan samen in overleg op 9 april, datums vastlegt of eventueel uitwisselt.

Bovendien is het zeer wenselijk nog eens dringend beroep te doen op alle ‘geëngageerden’, om samen te praten over ‘inspraak en medezeggenschap’ in het wel en wee van onze DORPSGEMEENSCHAP. Als verantwoordelijke mensen, die zich op een bewuste en georganiseerde wijze inzetten voor ons ‘woon- en leefmilieu’, moeten wij ons durven bemoeien met onze straat en ons dorp, met onze scholen en onze verenigingen. Hoe meer mensen van ons dorp daaraan meedoen, des te beter voor elkaar, en des te sterker de mogelijke of nodige invloed zich kan doen gelden.

Daarom verwachten wij U, uw vereniging of mogelijke afgevaardigde.

      Vanwege  de Werkgroep : Culturele en Sociale aangelegenheden – Het Jaar van het Dorp.

1979 – 31 maart : Sint-Cecilia primus te St-Genesius-Rode

            Te Sint-Genesius-Rode werd een wedstrijd gehouden voor brass-bands, die

            verdeeld was in twee categorieën.

            De fanfare uit Leest deed mee in de open wedstrijd en behaalde 87,5% of 314

            punten op 360, goed voor de eerste plaats.De 2^de gerangschikte behaalde

            45 punten minder.

            (GvM 14/4/1979)

1979 – 31 maart : Louis Vloebergh geïnstalleerd in OCMW

            In de zitting van 31 maart van het OCMW werd Louis Vloebergh geïnstalleerd

            als raadslid in vervanging van J. Tournaye.

            (GvM)

1979 – April : Palmzondagconcert

            De Kon.Fanfare Sint Cecilia kende heel wat succes bij het jaarlijkse

            Palmzondagconcert.

            Door een ongeval kon solo-cornetspeler Fons Van Asch niet aan dit concert

            deelnemen, hij werd op het allerlaatste moment vervangen door beroepsmuzikant

            André Philips.

            Aan dit concert namen dit jaar buiten de fanfare ook nog de jeugdfanfare o.l.v.

            Edward De Maeyer, de drumband o.l.v. W. Van de Venne en het zangkoor onder

            leiding  van R. Lauwers deel.

            De algemene leiding rustte in handen van J.P.Leveugle.

Foto’s :

-Rudy Van Hoof.

-J.P. Leveugle dirigeert de Kon. Fanfare St.-Cecilia.

11-11-2012 om 09:23 geschreven door Marcel Van Hoof

1979 – Zaterdag 17 februari : naar aanleiding van het 80-jarig bestaan van de vereniging

            werden de muzikanten en bestuursleden van St.-Cecilia met de meeste jaren

            activiteit gehuldigd. (‘Leest in Feest’, Stan Gobien)          

            Muzikanten gehuldigd te Leest. (foto)

            Niet minder dan 35 eretekens werden uitgereikt aan verdienstelijke leden van

            de Kon. Fanfare St.-Cecilia.

            Het huldeconcert werd bijgewoond door schepenen Jean Van Der Sande en Fons

            Vanstappen en enkele gemeenteraadsleden.

            Namens Fedekam België was ook Gerard Van Montfoort, nationaal Fedekam –

            penningmeester, aanwezig.

            Deze laatste herinnerde in zijn toespraak aan het feit dat in 1978 een Belgische

            muziekvereniging voor de eerste keer wereldkampioen werd en hij dankte

            de Leestse muzikanten voor hun volgehouden inspanningen.

             Nadat cultuurschepen Van der Sande aan het woord was geweest werd

            overgegaan tot de huldiging van de gevierden.

            In de eerste reeks figureerden de ereleden die meer dan 50 jaar activiteit achter de

            rug hebben of die minstens 25 jaar bestuurslid zijn geweest :

            Frans Boey, August De Prins, Ferdinand De Prins, Jan De Smedt, Juul Geens,

            Juliaan Geerts, Frans Lamberts, Florent Meyers, August Nuytkens, Louis Peeters

            (meer dan 50 jaar erelid), Benoit Polspoel, Frans Polspoel, Gustaaf Potems,

            Victor Robijns (erelid met 69 jaren dienst), Henri Van den Heuvel, Alfons

            Verbruggen en Rik Verschuren.

            De nog actieve bestuursleden met minstens 25 jaar dienst ontvingen de Fedekam

            medaille Pro Merito : August Lauwers en J. P. Leveugle.

            Bestuursleden met meer dan 35 jaar activiteit ontvingen de Pro Merito goud 1^ste

            klasse : Pol Piessens (ere-voorzitter), Vic Verschueren (voorzitter) en Bert

            Robijns.

            Hierna was het de beurt aan de muzikanten. Voor meer dan 35 jaar dienst :

            Louis De Croes en Constant Van Alsenoy.

            Vier muzikanten kregen de Fedekam – ridderorde voor meer dan 50 jaar activiteit

            als muzikant : Jan De Borger, Rik De Bruyn, Bert Robijns en Louis Verschuren.

            Ten slotte kreeg Eugeen Vloeberghen, muzikant met meer dan 60 jaar activiteit

            de orde van officier in de Fedekam – orde.

            De Kon.Fanfare St.-Cecilia besloot haar optreden met een  muziekstuk onder

            leiding van J.P.Leveugle waarna ‘de Vrije Vlaamse Zonen’ uit Nieuwenrode,

            ‘Willen is Kunnen’ uit Zemst-Laar en ‘Iever maakt Vooruitgang’ uit Heindonk een

            optreden verzorgden.   

1979 – 20 februari : Vergadering werkgroep ruimtelijke ordening – leefmilieu

            Aanwezig : Tony Barentse, Jos Lamberts, Karel Soors, Karel Mertens.

“1. In verband met de bouw van nieuwe sociale woningen is het standpunt van de werkgroep het volgende :

-Sociale woningen mogen alleen gebouwd worden om te voldoen aan de behoefte van de landelijke aglommeratie.

-Een grote sociale wijk is niet te integreren in het sociaal patroon van een kleine dorpsgemeenschap.

-Sociale nieuwbouw moet eerst in de bouwzone ingeplant worden en daarna in de woonuitbreidingszone.

2. Een synthese – plan werd besproken.

Opmerkingen : de parkeerplaatsen zijn aan de kant van de Scheerstraat slecht ingeplant.

Er moet meer rekening gehouden worden met de functie als kermisplein.

De kiosk moet naar de Scheerstraat opgeschoven worden. Er moet een strengere snelheidsbeperking komen. Kan het tracé van de rijweg niet verbeterd worden ?

3. Een vraag aan de stad : wat gebeurt er met de Molenstraat ?

4. De snelheidsbeperking tot 60 km. per uur op de invalswegen van de dorpskom moet uitgebreid worden. Op de Kouter begint de agglomeratie van ‘de Grot’.

5. Enkele landbouwwegen dienen verbeterd te worden. Wij denken aan een verharding van grint- leemmengsel. Langs de Juniorslaan ligt de berm te laag, dit is gevaarlijk.

6. Er zal nagegaan worden of het kappen van knotwilgen kan georganiseerd worden.

De volgende vergadering van de werkgroep zal doorgaan op donderdag 29 maart ‘Bij Gerard”. Wij doen een dringende oproep tot geïntresserden om deze vergadering bij te worden. De Dorpsraad is ons aller zaak !!!!”  (DB,maart 1979) 

1979 – 25 februari : Kleinveebond “Het Rijke Nest”.

            “Op 25 februari had onze eerste vergadering plaats. De aangeschreven

            personen waren bijna allemaal aanwezig. Voor ieder diersoort werd

            een verantwoordelijke aangeduid.

            Er werd overeengekomen op 2^de Paasdag deel te nemen aan de festiviteiten

            door een kleinveetentoonstelling te organiseren.

            Vermelden we nog dat “het Rijke Nest” openstaat voor iedereen die van

            dieren houdt en we heten iedereen welkom in zijn bond.

            Diegenen die belangstelling hebben kunnen zich als lid laten inschrijven bij :

            Lamberts Antoon, Cecilialaan 1.

            Teughels Sylvain, Kleine Heide.

            Van Roy August, Kouter.”

            (De Band, maart 1979)

            Volgens GvM (6/4/1983) werd de Kleinveebond opgericht door Antoon Lamberts

            en  Sylvain Teughels. De vereniging zou korte tijd later worden aangevuld met

            Lieven Hellemans, Julien De Prins en Daniël Bruggemans.

            Toon Lamberts werd de eerste voorzitter en zou in 1985 zijn functie overdragen

            aan Guido De Hollander, hijzelf werd ere-voorzitter.

            Secretaris was toen Jos Vanlaerhoven.  

Foto’s  :

-De verdienstelijke leden van St.-Cecilia met Mechelse schepenen Van Stappen en Van der Sande.

Staand van links naar rechts : schepen Alfons Van Stappen, Willem Lauwens, August Lauwers, Fedekamafgevaardigde G. Van Montfort, schepen Jean Van der Sande, Pol Huybrechts, Louis De Croes, Jef Vloeberghen, Hubert De Borger, Vic Verschueren, Jan-Piet Leveugle, Edward Da Maeyer, Constant Van Alsenoy, Rik en Antoon Lauwens.

Zittend van links naar rechts : Jan De Borger, Eugeen Vloeberghen, Louis Verschuren, Rik De Bruyn en Albert Robijns. (foto : ‘Leest in Feest’.)

-De kleinveebond op Paasmaandag 1979.

10-11-2012 om 19:47 geschreven door Marcel Van Hoof

1979 – 15 februari : Overlijden zuster Leonia Stephania Van Roey.

“Geboren in 1907 (13 december in de Tiendeschuurstraat) ging Stefanie als meerderjarige het klooster in (1929). Ze werd ursuline van Hasselt, legde (op 18/04/1934) haar eeuwige geloften af te Heusden (Limburg) en werd zuster Marie Joseph.

Achtereenvolgens stichtte ze de Familiale School te Heusden, werd overste van de ursulinen te Visé/Wezet (Luik), bestuurster van het H. Hartinstituut voor technisch en beroepsonderwijs te Visé en overste te Maaseik. Ten slotte verbleef en werkte ze in het rusthuis te Sint-Martens-Voeren.

‘Tijdens haar 50 jaar kloosterleven heeft zij Hem trouw gediend en dagelijks met orgelmuziek geloofd’. Zo leert haar doodsprentje. (zie onderaan)

Ze werd zwaar ziek en overleed in de Sint-Ursulakliniek te Herk-de-Stad op 15 februari 1979. Haar laatste woorden waren een vaak herhaald ‘Dank U !’ en haar lichaam schonk ze aan de K.U.Leuven. Er was een afscheidsviering in Leest op woensdag 21 februari en in de kapel van de Zusters ursulinen te Herk-de-Stad op zaterdag 24 februari 1979.

(“De Sint-Niklaasparochie in Leest”, Wilfried Hellemans)

Stefanie was de tweede oudste dochter van Frans Van Roey en Hortense Bernaerts.

Haar vader was afkomstig van Heffen (de molen op de plaats van de latere garage Candries) en kwam op 13 januari 1903 huwen met de dochter van schepen Henri Bernaerts uit de Tiendeschuurstraat. Hij deed dit op dezelfde dag als zijn broer Charel die de zuster van zijn vrouw, Leonie Bernaerts, tot vrouw nam.

Frans Van Roey was ere-voorzitter van de Fanfare ‘Arbeid Adelt’.

Hortense Bernaerts werd te Leest geboren in 1869 en ze kreeg van Frans Van Roey vier kinderen : Marie, Stefanie, Louis en Florentine, maar overleed reeds in 1915.

Frans zou achteraf hertrouwen met Philomene Peeters (°Leest 9/9/1890, +Leest 2/7/1927). Hijzelf overleed op 79-jarige leeftijd op 1 mei 1953.

Stefanie Van Roey “zuster Marie-Joseph” overleed te Herk-de-Stad op 15 februari 1979.

“Rustig is zij terug gewandeld naar het paradijs van haar Meester. Tijdens 50 jaar kloosterleven heeft zij Hem trouw gediend en dagelijks met orgelmuziek geloofd.

Als mooi jong meisje lag de wereld vol beloften voor haar open, doch zij verkoos de stilte van een afgelegen Kempisch klooster om er haar jeugdig leven  belangloos op te offeren aan het onderwijs en de Ursulinengemeenschap.

Als bestuurster wist zij zich de vriendschap van eenieder te verwerven omdat ze  goed was voor anderen en nooit aan zichzelf dacht.
Met haar grote familie bleef ze steeds innig verbonden en volgde tot op haar ziekbed met grote interesse hun doen en laten.

Zusters en broers met hun kinderen en kleinkinderen zullen het verlies van hun ‘tante Joske’ zwaar aanvoelen, doch troosten zich bij de gedachte dat de Heer haar een heerlijke rust zal gunnen.

Haar familie dankt in ’t bijzonder Mère Hildegarde, alsook het geneeskundig en verplegend personeel van de St.-Ursulakliniek te Herk-de-Stad om de goede zorgen.

Voor uw gebed en deelneming danken : de Zusters Ursulinen en de familie.

Il faut voir dans les événements la main de Dieu, sans jamair oublier que c’est Son coeur

qui guide Sa main.

Mgr. Gay

Quand on monte vers Dieu, on ne viellit jamais, on grandit toujours, on rejeunit sans cesse.

Cardinal Marty.

Soeur Marie-Joseph n’avait pas d’age parce qu’elle savait aimer et que tout l’ intéressait.

Son dernier mot souvent répété pendant sa si pénible maladie…

Merci ! Merci ! Dank U ! Dank U !

La Famille VAN ROEY et les Religieuses Ursulines vous remercient de votres sympathie et de vos prières.”

(Uit haar doodsprentje)  

Foto’s :

-Huwelijksfoto van Frans Van Roey en Hortense Bernaerts, de ouders van Stefanie.

-Van links naar rechts : Stefanie Van Roey, haar halfbroer Fons Van Roey, zus Florentine Van Roey, Philomena Peeters (de tweede vrouw van Frans Van Roey) met op haar arm baby Mathilde, zus Maria Van Roey, vader Frans Van Roey en de toen 12-jarige Louis Van Roey.

De boerderij in de Tiendeschuurstraat werd in 1925 opgetrokken door Henri Bernaerts, met wiens dochter Hortense, Frans Van Roey in zijn eerste huwelijk getrouwd was. (foto : Leest Geweest)

-Stefanie Van Roey.   

10-11-2012 om 12:10 geschreven door Marcel Van Hoof

1979 – 29 januari : Brief van Vevoc gericht aan de Stad Mechelen

Betreft huur turnzaal Jongensschool Leest.

Hierbij willen wij u melden dat wij voor het jaar 1979 slechts gebruik maken van deze turnzaal gedurende 6 maanden. Deze maanden zijn : januari – februari – maart – oktober – november – december. De dag en uur blijven ongewijzigd.

Hopende u hiermede van dienst te zijn, tekenen wij met de meeste hoogachting,

    Lauwers M.L.

1979 – Februari – KVLV – vergadering.

“Zeer verheugd over de opkomst van deze vergadering mocht onze voorzitster 92 leden begroeten. Het was de wijk Winkel- Tiendeschuur- Elleboogstraat die voor het onthaal zorgden.

Het gebed ‘Als de ziele luistert’, in tweespraak, werd verzorgd door Bertha en Hilda, die dan op hun beurt onze proost uitnodigden voor een godsdienstig woordje. Onmiddellijk daarna kwam onze vormingswerker Mr. Arnouts uit Lier aan de beurt om voor ons het thema ‘Geboeid door Christus’ te behandelen. Eerst en vooral werd door hem in vraag gesteld ‘wie is Christus ?’ en verschillende meningen kwamen uit de bus en als besluit mochten we dan ervaren dat Christus voor ons allen een bron is van levenskunst. Laat ons dan geboeid door Christus in deze vastentijd ons meer inzetten voor een betere leefwereld, zodat wij naar zijn voorbeeld kunnen worden wat hij geworden is : ‘één en al liefde’.

Welgemeende woorden van dank aan Mr. Arnouts, vanwege de voorzitster, voor deze schone en diepgaande bezinning over de persoon van Christus en nog een warm applaus viel hem ten deel.

Dan nog samenzang van een paar liedjes en smakelijk eten. Terwijl onze amusementsgroep zich ging kleden voor een paar leuke nummertjes werd er medegedeeld dat er op 18 maart nog een samenkomst was gepland voor jonge leden tot 40 jaar en dat men op 5 maart start met een cursus macramé. Ook onze 3 x 20 poussers werden niet vergeten, die krijgen ook nog een samenkomst op 1 april, plaatselijk, en gewestelijk op 24 april in Hombeek.

Nog een klein veslagje over voorbije activiteiten en ons amusementsgezelschap kon beginnen  met ‘duiven lappen’, ‘de opera’ en een spelletje op den tast.

Dan het grote moment ‘wie gaat naar Lourdes’.

De gelukkigen waren mevrouw Verschuren-De Kerf Anna en Marie-Louise Cornet-Van Bos. We wensen hen alvast een goede reis.

Met het lied ‘liefde gaf u duizend namen’ werd deze vergadering besloten en ’t was weer eens goed geweest.” (DB, maart 1979) 

1979 – Zondag 11 februari : Chiro op enquete

Die zondag gingen Aspi’s op stap om de mening te kennen van chiro-ouders over de activiteiten van de chiro, de leiding, de gemengde werking enz.

In ‘De Band’ van maart 1979 verscheen het resultaat :

                                               Chiro in ’t algemeen

Ouders: Chiro is volgens hen een gezonde ontspanning : de kinderen bevinden zich in goed gezelschap, ze leren leven en spelen in groep, ze gaan de anderen respecteren en leren ook zichzelf aan te passen in een grote groep. Sommige ouders vinden dat de chiro geen enkele opvoedende rol meer heeft.

Onze mening : Volgens ons heeft chiro een grote opvoedende rol. Wij ondervinden dagelijks in de school of op het werk wie deel uitmaakt van een chirogroep, bv. Chiroleden durven meer hun persoonlijke visie geven over bepaalde onderwerpen. Ze maken veel gemakkelijker vrienden enz. (natuurlijk hangt dit ook af van hun karakter).

                                               Chiroactiviteiten

Ouders : ze vonden het positief dat chiro actieve programma’s heeft die goed gevuld zijn met tochten, sport, spelen… De meesten waren tegen gemengde activiteiten als dit wordt overdreven : 1 keer op de 2 maand is voldoende. Ze vonden de gemengde vergadering goed omdat meisjes en jongens zo leren leven en spelen met elkaar, maar ze konden zich moeilijk inbeelden dat, wanneer jongens en meisjes samen zijn er geen enkele schijn van verliefdheid in de lucht hangt.

Onze mening :  in tegenstelling tot de ouders hebben wij al ondervonden dat het zeer goed mogelijk is gemengd te werken zonder daarbij aan verliefdheid te denken. In de chiro zien we onze mannelijke collega’s als vrienden en kunnen met hen evengoed samenwerken als met meisjes. Wij vinden het noodzakelijk dat we van in de kleinere afdelingen gemengd beginnen te werken anders wordt deze overgang te bruusk.

                                               Sluitingsuren

Ouders : over de sluitingsuren was er wel enige discussie. De mensen vonden de sluitingsuren aangepast aan de leeftijd. Toch zeiden sommigen : ‘de chiro eindigt niet bij Gerard.’

Maar anderen vonden dat de leiding niet kan instaan voor wat er gebeurt na de sluitingsuren want hier geldt de verantwoordelijkheid van de ouders.

Onze mening : wij vinden dat de leiding hierop een goede oplossing heeft gevonden. Na de chiro die voor ons eindigt om 21 uur, krijgen wij de kans (als we ook de toelating van onze ouders hiervoor hebben) om nog eventjes na te kaarten over de voorbije zondag, of om wat gezelschapspelen te doen, een beetje te knutselen…De leiding heeft hiervoor een lokaal ingericht dat ze het ‘Lavertje’ noemen.

                                               De Leiding

Ouders: ze vonden dat de leiding over ’t algemeen nogal jong is maar ze konden dit wel begrijpen omdat er velen op een jongere leeftijd de chiro verlaten. Het volgen van cursussen is noodzakelijk en ook de voorbereiding van ons (aspi’s) als toekomstige leidsters moet intens gebeuren.

Onze mening : volledig akkoord met het volgen van cursussen en een intense voorbereiding voor de aspi’s. De opmerking ‘de leiding is nogal jong’ is juist als je dit gaat vergelijken met vroegere tijden. Tegenwoordig huwt men op jongere leeftijd, alsook het rijpingsproces gebeurt onder invloed van onze huidige maatschappij veel vlugger.

Wij denken dus dat de leeftijd van onze leiding niet zo direct een nijpend probleem is.

                                               Samenwerking : ouders-leiding-chiro

Ouders : de ouders vonden het een positief punt dat ze naar het ‘Lavertje’ kunnen komen (alle zondagen van 20 u tot 22 u) om mogelijke problemen te bespreken  met de betreffende leiders of leidsters. Ze zegden wel dat ze te weinig contact hebben met het oudercomité, dat tenslotte toch de ouders vertegenwoordigt. Sommigen vonden contacten overbodig : ‘als ze braaf zijn is dat toch niet nodig !’ Voor de kleinsten vonden ze het wel belangrijk om af en toe de leiding eens te spreken.

Onze mening : wij vinden het ook nodig dat er meer contact is tussen de leiding en de ouders maar we zouden graag hebben dat ook zij een eerste stap in die richting durven te zetten.

Bv. waarom op straat eens niet een leider of leidster aanspreken ? Kom gewoon eens kijken op een zondagnamiddag ! Neem deel aan onze geplande activiteiten ! enz? enz…

                                               Besluit

Wij vonden het zeer interessant en boeiend om de meningen van enkele ouders hieromtrent te kennen. Als iemand van jullie hierover graag iets kwijt wil, kan je altijd bij onze chiroleiding terecht. Ook ons oudercomité wacht popelend op vragen of opmerkingen van jullie.

Zij zullen je vragen graag beantwoorden en je opmerkingen bespreken met ons. Omdat vele mensen de leden van ons oudercomité niet kennen, zullen we hun namen hieronder vermelden :

-Familie Emiel Dons – Maria Lamberts.

-Familie Germaine Annaerts – Christiane Van Medegael

-Familie Frans Keulemans – Agnes Leys

-Louis Vloebergh

-Paula Bradt

-Agnes Piessens.

P.S. : Wij weten dat vele ouders er een andere mening op nahouden maar we konden

moeilijk alle  ouders gaan intervieuwen.

Redactie : de aspimeisjes van Leest. 

10-11-2012 om 10:53 geschreven door Marcel Van Hoof

1979 – Op 6 januari zette de Koninklijke Fanfare St.-Cecilia het jaar in met haar tweede

             Kerkconcert. Naast de Leestse fanfare traden ook brassband Midden-Brabant en de

             solisten André Van Driessche en de Amerikaan Christopher Leuba (hoorns) op. 

             Alles onder leiding van J.P. Leveugle.

             Toegangsprijs : 100 frank (ten voordele van de Sint-Niklaaskerk)

“Zes januari, Driekoningendag. De dikke sneeuwlaag noch de ijzige bries hebben de mensen afgeschrikt. Proficiat aan de organisators en de uitvoerders : het tweede Kerkconcert werd een manifestatie van de bovenste plank. De goed verwarmde en verlichte parochiekerk  vormde een ideaal kader voor dit fanfare- en brass-band optreden.

Het eerste gedeelte van de avond werd verzorgd door de plaatselijke Sint-Ceciliafanfare, met werken van Geehl, Jacob, Katchatourian en Bizet. Vooral het ‘Agnus Dei’ van laatstgenoemde componist klonk indrukwekkend.

Na een pauze van twintig minuten kwam de brassband Sint-Cecilia uit Midden-Brabant aan de beurt. Verschillende Leestenaars spelen in deze formatie mee. Toppunt uit dit tweede deel was ongetwijfeld het concert  voor twee hoorns van Rosetti, met als gastsolisten de BRT-muzikanten A. Van Driessche en J.C. Leuba. De brassband oogstte eveneens veel bijval met de ‘Canadians Impressions’ van Jan Segers uit Tisselt. De componist in eigen persoon zat in de ‘zaal’ van zijn eigen werk te genieten.

De avond werd besloten met een gezamenlijk optreden van beide muziekverenigingen. Het plaatste een sterk punt achter een welgeslaagde muziekavond, waar Leest eens te meer bewezen heeft ‘iets te kunnen’.

Het geheel stond onder leiding van dirigent J.P. Leveugle.

       Een luisteraar.”

(‘De Band’ februari 1979)

1979 – 13 januari : Diamant voor de Leestse Landelijke Gilde

“Sinds de  (in 1971 overal) doorgevoerde opsplitsing van de Boerenbond in landelijke gilden en bedrijfsgilden heeft elk van de twee groepen een eigen werking. Zo bleef de Landelijke Gilde (LG) de plaatselijke vereniging, die zich vooral toelegde op christelijke, culturele, sportieve, kortom : algemene vorming. En dit voor zowel ‘de actieve land- en tuinbouwer als de loontrekkende’.

De Leestse LG vierde op 13 januari 1979 haar diamanten jubileum (60 jaar).

Het jaar daarop organiseerde de ganse ‘Landelijke Beweging’ (LG-KVLV-KLJ) een Romebedevaart per trein (in oktober) waaraan ook Leestenaars deelnamen.

(‘De Sint-Niklaasparochie in Leest’, Wilfried Hellemans)

1979 – 25 januari : Bijeenkomst Werkgroep Dorpsraad Leest

            Aanwezig : De Smedt Lieve, De Smedt Rita, Diddens Vic, Pater Damiaan,

            Mertens Karel, Soors Karel, Claes Elvire, Verbruggen Tom, Vloebergh Louis.

            Eerste werk was de structuren te bepalen die een vlotte werking van de Dorpsraad

            moesten mogelijk maken.

            Er werden twee werkgroepen in het leven geroepen :

            -een die werkte rond de thema’s leefmilieu, ruimtelijke ordening, economie

            (landbouwaangelegenheden e.a.). Leden waren Vic Diddens, Jos Lamberts,

            Karel Mertens en Karel Soors.

            -een tweede werkgroep rond de thema’s cultuur en sociale zaken (jeugdzorg,

            onderwijs, ontmoeting, verenigingsleven).

            Leden : Elvire Claes, Lieve De Smedt, Rita De Smedt, Pater Damiaan, Tom

            Verbruggen en Louis Vloebergh.

            Tot deze werkgroepen konden in de eerste plaats vertegenwoordigers van de

            verenigingen toetreden maar ook geïntresseerde particulieren.

            Om de maand zouden de werkgroepen vergaderen en hun verslagen van hun

            werkzaamheden zouden in De Band  verschijnen.

            Eens om de 3 maand dienden de twee werkgroepen in een plenumvergadering

            samen te komen om elkaars werk te bespreken. Hier werd ook de datum

            vastgesteld voor een DORPSRAAD.

            De Dorpsraad zou bestaan uit de vertegenwoordigers van de verenigingen en

            geïntresseerde particulieren. Op deze Dorpsraad dienden de werkgroepen hun

            werk voor te stellen.

            (De Band, februari 1979)

1979 – Zaterdag 27 januari : Ledenfeest Vevoc en Chiroleiding (+ verloofden)

-H. Mis in groot Chirolokaal te 20 uur met zang en begeleiding.

-20u30 begin avondfeest in de parochiezaal met muziek – disco-bar John Lions.

Menu (zelfbediening)

Zigeunerspies met lescosaus

Husleves – pittige Hongaarse groentensoep

Entrecote ‘Esterhaze’ bereid met estragonsaus

Groentenkrans – Frieten

Roomijs ‘Piroska’

Wijn.

Kleding

Enkele ideeën om u op zijn ‘zigeuners’ te kleden : typische kleuren zijn rood, blauw, zwart en wit…

Vrouw                                                                                    Man

-puntsjaal op ’t hoofd (opzij of                                  -één ring in het oor (…)

 achter op ’t hoofd geknoopt)                                   -halsketting met sieraad aan

-halssnoer op ’t hoofd                                                -hemd met lange mouwen dat open

-bloem boven één oor                                                 wordt gedragen aan de hals

-grote oorringen                                                         -bolero

-witte of gebloemde blouse met lange                  -brede leren ceintuur

 mouwen (gefronst aan hals en mouwen)            -slappe vilthoed (effen bovenaan)

-gefronste rok (lengte tot halfweg de benen)      -linnen broek

-brede sjaal in lende (ongeveer 20 cm)                 -leren knielaarzen

-platte sandalen of linnen pantoffels                     -kleine cape

 met veters rond de benen.

Deelname

Prijs 400 fr per persoon voor eten, drank en ontspanning gans de avond.

(Advertentie)

10-11-2012 om 09:45 geschreven door Marcel Van Hoof

1978 – Zaterdag 2 december : Sint Niklaasbal

            van KWB Leest in de parochiezaal Kouter Leest.

            Orkest : The Nightstars. Inkom : 60 fr. Deuren : 20 uur met uitdeling van

            versnaperingen door Sint Niklaas himself.

1978 – Zondag 3 december : Grote “Ontdek de Ster” wedstrijd

            van K.L.J. Leest in ons Parochiehuis. Begin : 19 uur.

            Winnaar van deze eerste editie van de KLJ werd Raoul Lebeer voor

            Sonja Cornelis.

            Als gastoptreden had de KLJ de plaatselijke groep “De Keten” uitgenodigd.

            In de jury zetelden : Jan Van den heuvel (foto), Hilda Silverans, Guido Hellemans

            en Ward Van Doren (BRT).

1978 – 3 december : Kampioenendag van het Zesverbond

            1978 was geen al te best duivenseizoen. Veel Noord-Westenwind met lage

            temperaturen. Vele jonge duiven gingen verloren.

            Op de kampioenendag, met uiteraard de viering van de kampioenen, waren de

            beste duiven van het zesverbond te bezichtigen.

            Locatie : Zaal St.-Cecilia bij Mille Van Steen.

            Quievrain:

            1. Algemeen Kampioen : Vloeberghen Eugeen (foto)

            2. Algemeen Kampioen : De Smedt Jan

            3. Algemeen Kampioen : Verschuren Frans

            Noyon :

            1. Algemeen Kampioen : Simons Frans

            2. Algemeen Kampioen : Van Steen Danny

            3. Algemeen Kampioen : Vloeberghen Eugeen

            In de snelle vlucht waren dat :

            Quievrain Oude : Teughels A.

            Quievrain Jaarse : Theo De Prins en Albert De Prins

            Quievrain Jonge : Verbeeck Frans.

            (DB)

1978 – Zondag 24 december : Kerstfeest Chiro.

1978 – Zondag 31 december : “…geen Chiro vandaag, maar wel zullen wij dan met de

             groteren, naar traditie, een bezoekje brengen aan enkele oudere mensen die de

             komende Feestdagen niet zo uitbundig kunnen vieren als wij.”  

             (Chiro-verlag DB, december 1978)

1978 – Dat jaar verscheen in ‘De Band’ naar aanleiding van het ‘Jaar van het Dorp’ :

Hulde aan een overledene ? Wonen en beplanting.

“Een dorp is niet een verzameling stenen en huizen. Een dorp heeft een hart. Want er wonen mensen. Er leven mensen. Met een hart. Mensen die vreugde ervaren en blijheid, pijn of verdriet. Die zich alleen voelen of opgenomen in een kleine gemeenschap. Een dorp moet zijn als een huis. Het moet in zekere mate geborgenheid bieden, de blijde rust van ‘thuis’ te zijn, bij mensen die we kennen, bij vrienden. Een dorp met een hart, dat moeten we van ons dorp maken, elk voor zich. Samen met de anderen.

Velen zijn wellicht de mening toegedaan, dat wij met dit ‘Jaar van het Dorp’, zowat op de romantische en folkloristische toer zijn gegaan, dorpsfeesten-wandelingen-foto-opstel-wedstrijden enz.

Inderdaad als het enkel bij deze lovenswaardige initiatieven zou blijven, hebben we denkelijk niet de hoofdvogel  afgeschoten. Jaar van het dorp is meer dan dat, of zou meer moeten betekenen. Trouwens in één jaar kan men zo maar niet aan dorpsherstel en dorpsbehoud doen. Dit groeiproces duurt zelfs meerdere jaren en dit gespreid over verschillende terreinen, o.a. landbouw en platteland, ruimtelijke ordening, dorps- en gemeenschapsleven, nodige voorzieningen. Wellicht zijn dit voor de gewone mens uit de straat allemaal mooie woorden, en men stelt daarbij de vraag wat kan een enkeling daaraan nu doen of veranderen ? Nochtans ons leefpatroon maken we voor een groot stuk zelf, denken we maar aan beplanting en inplanting woonhuis, al is het maar via het dorpsleven dat je uw steentje bijdraagt !

Een huis inplanten vergt meer dan een voorafgemaakt plan en een grond, groot genoeg om dat plan uit te werken. Om tot een eenheid en een harmonie te kunnen groeien met de omgeving, om als plant te kunnen gedijen moet het bouwsel eerst en vooral in een grond terechtkomen die daar geschikt voor is. Niet alle planten schieten wortel in alle grond. Niet alle vormen en grootten van huizen passen op alle bouwgronden of gronden.

Wat zien wij !! Ook in Leest :

-landhuizen, om gezien te worden – om het prestige,

-gebruik van sterk opzichtige bouwstenen

-uitrukken van bestaande beplanting

-hoog in het landschap verheven spookvilla’s op een schoteltje te pronk

-geen streekeigen beplanting maar sierbomen en stijve coniferen

-oprichten van draadversperringen en betonnen muren

-sluikstortingen, enz.

Hieraan kunnen we zelf een en ander veranderen, al is het maar met de beplanting.

Wanneer het groen op zijn imgeving ingesteld is en de bewoners aanspreekt zal het gebruikt en gewaardeerd worden.

Tussen de ontspanning van de huidige plattelandbewoners die het verenigingsleven en gezelligheid zoekt en de stedeling die vrij buiten in de natuur wil dwalen is er een groot verschil, wat beplanting betreft.

Nu het terug planttijd is voor bomen en struiken, is het zeker belangrijk te weten dat men dient rekening te houden met :

-grondsoort of grondwaterstand

-soort planten – groeihoogte – vorm

-klimaat

-licht

-wettelijke bepalingen inzake afstand.
Hierbij dient aangestipt te worden dat coniferen minder en minder worden aangewend omdat deze een te strenge pyramidevorm en een te stugge bebladering hebben. Ook behoren zij niet, voor wat hun karakter en levenseisen betreft – en gebondenheid aan zandige bodem- thuis in onze streek. Verder staan zij niet in harmonie met de voorkomende loofhoutgewassen, wat niet wil zeggen dat bepaalde soorten niet mogen worden gebruikt.

Meer en meer worden dus streekeigen planten gebruikt, die in ons landschap passen, o.a. beuk, eik, berk, wilg, verder in mindere mate kastanje, linde, esdoorn, hulst.

Verder dient men te streven naar zo weinig mogelijk contrasten tussen huis – tuin en omgeving. Alles moet als het ware zachtjes overlopen in elkaar.

Wil je dat met eigen ogen eens bekijken, ga dan eens naar Bokrijk waar wat beplanting betreft men een en ander kan opsteken. Wat struikvorm betreft vindt men daar vooral :

Beukehaag, vlier, ligustrum, rozen, hortensia, aralia, enz. De moeite om het eens van naderbij te bekijken.

Zo, dit was het dan, dat stukske ‘Jaar van het Dorp’ dat we zelf mee kunnen maken, en denk er aan, hou van je dorp, maak er geen stad van. Woon je in de stad, maak dan van je straat – wijk – building, een dorp in de stad.

    L.J.”   

Foto’s :

-Jan Van den Heuvel op deze foto als oefenmeester van SK Rapid Leest.

-Een jonge Eugeen Vloeberghen.

07-11-2012 om 15:08 geschreven door Marcel Van Hoof

1978 – december-nummer De Band : Leest Geweest – Het boek is er eindelijk.

“Slechts enkele exemplaren zijn nog beschikbaar. Ze kunnen aangekocht worden aan de prijs van 500 frank, bij de volgende personen : Frans Apers, Stefaan De Laet, Jan De Prins, Kamiel De Wit, Alfons Hellemans, Constant Huysmans, Antoon Lauwens, Frans Lornoy, Flor Meyers, Remi Spoelders, Louis Van Roey, Alfons Verbruggen, Jeroom Verbruggen en Georges Herregods.

Wacht niet, want een herdruk wordt niet voorzien !”

In de loop van het jaar had Georges Herregods de lezers van De Band op de hoogte gehouden van de vorderingen :

“De werkzaamheden vorderen traag maar zeker. We willen dit boek laten uitgroeien tot een rijke schat aan informatie  over Leest en zijn mensen in vroegere jaren. Het wordt een lees- en kijkboek, een groot familiealbum van ons dorp. Aan de hand van een 150-tal vergeelde foto’s worden wij binnengeleid in het Leest van gisteren : geen zware kost maar mensentaal, doorspect van anekdotes, volksgedichten en karikatuurtjes.

Elke dinsdagavond van acht tot tien in de pastorij, toetsen enkele ouderen onder ons hun herinneringen aan elkaar. 75  foto’s werden tot nog toe ‘onder de loupe’ genomen.

Wie meent iets te kunnen bijbrengen  is er graag welkom. Ook oude familiefoto’s (van voor 1920) worden gretig aanvaard. Ze worden ongeschonden terugbezorgd.

Wie bezit bijvoorbeeld nog doodsprentjes van Leestenaars van voor 1900 ? Laat die niet liggen in uw schuif !

Misschien draagt dit boek zijn steentje bij om onze Leestenaars bewust te maken van hun eigenheid en van het ‘natuurreservaat’ waarin ze thans nog leven. Dat er waarden zijn die niet vergaan : stilte, rust, vriendschap, zuivere lucht en dat de mens centraal zou blijven in ons milieu. Dat we vechten zouden om het beetje lucht, het beetje grond en het beetje groen dat we goddank nog hebben. Dat we ons patromonium zouden verdedigen mt klem tegen de bulldozers van de verstedelijking.

Fusie moet niet noodzakelijk betekenen dat België één stad wordt.”

                         “Leest geweest” in woord en beeld

“Geen dorp waar wij in onze jeugdjaren meer horen over spreken hebben dan over Leest. De jaarlijkse begankenis hebben wij meegedaan toen wij nog zeer klein waren. Hoe dikwijls zouden wij nadien te voet naar Leest zijn gegaan, langs het Hombeeks veld voorbij het beruchte boske naast de spoorbaan.

Wij hebben nooit een mooier panorama bewonderd dan Leest en omgeving, toen wij er hoog in de perenbomen zaten tijdens de vacantie. En in de meidagen van 1940 trokken wij door Leest naar Willebroek, als laatste compagnie van het laatste regiment dat van het Albertkanaal kwam.

Thuis hoorden wij meer over Leest vertellen dan over onze eigen stad : de namen en bijnamen van het dorp kenden wij met tientallen ; de strijd van de Blekken en de Sussen hebben wij in geuren en kleuren horen uiteenzetten ; wij hebben zelf de spoedgenezing met de wonderzalf van juffrouw Hellemans kunnen vaststellen ; de paardenremedie van pastoor Beuckeleers tegen griep ‘goed aangeduffeld maar buiten’ passen wij nog zelf toe en de strenge, maar zo goede blik van onderpastoor Cleeren zullen wij nooit vergeten.

Wij hebben aan dit alles teruggedacht toen wij in het prachtige boek ‘Leest geweest’ aan ’t kijken waren en al die vertrouwde namen en gezichten terugzagen.

‘Leest geweest’ is een keurig verzorgd boek van bijna 350 blz. met tientallen foto’s en bijbehorende uitleg, waarin gans de geschiedenis van Leest in woord en beeld wordt verteld.

Formaat 21 op 28, glanzend papier. De inhoud loopt over zeven hoofdstukken die elke een bepaald facet belichten.

‘Leest geweest’ is een boek zonder pretentie. Het werd in mekaar gestoken door onze mensen, voor onze mensen. Het werd daarom geschreven in gewone mensentaal.

Georges Herregods en zijn redactieploeg verantwoorden het verder : “de fusie van 1 januari 1977 heeft officieel een eindpunt gezet achter iets wat zich in feite reeds voltrokken had. Het ‘Jaar van het Dorp’ zorgde voor de bloemen bij deze begrafenis.”

De toon van het boek stemt echter geenszins droevig.

Burgemeester Vanroy van Mechelen drukt het zo uit : “Fier omdat ik heb mogen vaststellen dat  de mensen van Leest positief hebben gereageerd op de fusie van hun gemeente met de stad Mechelen. Ze zijn niet gaan kankeren over allerlei, maar ze hebben zich aan het werk gezet om hun dorpsgenoten in het kader van het ‘Jaar van het Dorp’  iets blijvends van culturele en historische waarde aan te bieden”.

Wanneer wij dan nog verwijzen naar het namenregister achteraan in het boek, met hier en daar wel een nummer dat niet klopt en een paar schoonheidsfoutjes, kunnen wij de raad van de Mechelse burgemeester tenvolle bijtreden : ‘ook de niet-Leestse Mechelaar zal dit boek ongetwijfeld met plezier ter hand nemen en de lezing ervan als een verrijking aanvoelen.’

‘Leest geweest’ kost 500 frank en is te bestellen op de pastorij Mechelbaan 2 2931 Leest.”

(GvM 19/12/1979)

06-11-2012 om 09:08 geschreven door Marcel Van Hoof

Vervolg Rudi Van Hoof

In “De Mechelse Week” van 13/12/’84 verscheen volgend intervieuw :

“Jubilaris Rudi Van Hoof blikt tevreden terug op Racing Mechelen

Rudi Van Hoof, vorige week gelauwerd voor zijn 250^ste match, heeft al heel wat meegemaakt op Racing Mechelen.
Nu, op 31 jaar, neemt hij nog altijd trouw deel aan alle trainingen. Niet meer met de inzet van vroeger maar dat wordt door de vingers gekeken. De lol van de vroegere jaren bleef wel. Van Hoof, Lemmens en Caes halen daar heel wat fratsen uit achter de brede rug van trainer Bers. Maar dat typeert Racing Mechelen. Er heerst niet die echte profmentaliteit en voor ambiance is er altijd wel tijd, als de resultaten er maar zijn.
Daarom waarschijnlijk dat de meeste spelers er zovele jaren blijven. Zo ook Rudi Van Hoof die nu al aan zijn 10^de seizoen in het eerste elftal toe is en een échte Racinger is.

Als kleine knaap doorliep hij daar alle jeugdreeksen zodat Racing ook zijn enige club is.

“Ik ben hier groot geworden. Als 20-jarige maakte ik mijn debuut in het eerste elftal. Dat was in ’75 toen we in eerste afdeling speelden. Kunnecke was trainer. En dat doet je toch altijd iets als je als jongere in de hoogste afdeling mag uitkomen. IK heb dit seizoen 24 matchen gespeeld en daar heb ik niets dan goede herinneringen aan overgehouden.”.

Rudi was de laatste weken terug kapitein omdat Ronny Claes langs de kant stond. Maar Van Hoof heeft in al die jaren niet alleen back gespeeld.

“Och, ik heb al bijna op alle plaatsen gespeeld behalve voorin. Linksback,  rechtsback, halfback, teruggetrokken middenvelder, links en rechtsmidden.

Het is pas de laatste 3 seizoenen dat ik terug op de rechterback speel. Zo debuteerde ik ook. Nadien ben ik tot kapitein opgeklommen tot die band me opeens zonder enige uitleg werd afgenomen. Ik ben de oudste speler in de ploeg maar daar til ik nu niet zwaar aan. Op mijn oude dag is het wel fijn die kapiteinsband nog eens aan te hebben.”

Tien jaar eerste elftal, dan moet Rudi al heel wat meegemaakt hebben. Hij zag al de jongeren bijkomen en knoopte dan ook vriendschap aan met Paul Van Nuffelen, Danny Lemmens en Danny Caes. Die hangen al jaren aaneen. Goeie sportieve herinneringen heeft Van Hoof echter ook.

“Vooral die wedstrijden in eerste klasse zijn me bijgbleven. Ook de eindronde van vorig seizoen was een formidabel iets. Elk seizoen was ik telkens goed voor gemiddeld 25 matchen, ik was dus een heel regelmatige speler. Enkel vorig seizoen ben ik er een hele tijd out geweest met m’n kwetsuur. Aan ’80 heb ik ook een goed souvenir toen de federatie mij uitriep tot beste Racingspeler van dat seizoen.”

Van Hoof weet van z’n eigen dat hij nooit een vedettespeler is geweest. Wel een energieke speler met veel ijver en inzet die nooit verlegen zat om z’n shirtje nat te maken. Dat heeft bij de supporters steeds veel waardering afgedwongen. Hij kreeg de bronzen schoen en verleden seizoen miste men Van Hoof voor het eerst toen hij maanden out was.

“Ik ben nooit die speler geweest met een transferprijs van miljoenen op m’n hoofd. Spelers van eigen kweek hebben het wel een ietsje moeilijker om hun contract te verhogen. Ik wachtte dan wel altijd tot op het laatste moment om bij te tekenen maar ik kwam steeds aan m’n trekken.

Ik heb uiteraard heel wat derby’s meegemaakt. Dat waren geen goede herinneringen omdat we die buiten de laatste drie meestal verloren hebben. Ik ben nog een van de weinige Mechelaars in de ploeg en mij heeft het steeds aangesproken.

De laatste tijd is ons publiek ook fel gebeterd. De supporters staan nu achter ons en ze moedigen ons geweldig aan in moeilijke tijden. Op andere velden is dat wel anders.”

De laatste loodjes wegen steeds het zwaarst zegt men maar Van Hoof heeft geen moeite met z’n tiende seizoen. Hij loopt er nog steeds van bij de eerste wedstrijd bij, heeft geen kwetsuren en heeft zich de laatste weken met de kapiteinsband vol vertrouwen naar voren gewerkt. Trainer Bers weet ook welk vlees hij in de kuip heeft. Rudi spaarde zich vroeger telkens tijdens de trainingen om zondags voluit te kunnen gaan. Vandaar dat hij er zondags al eens vlug doorzat en kwetsuren kreeg. Nu traint hij elke dag volop mee, niet even sterk als de jongeren en dat kan ook niet zodat hij steeds een goede prestatie levert, aldus Bers.

Over zijn leeftijd maakt Van Hoof zich ook geen problemen.

Men maakt er geen geheim van. Rudi Van Hoof is waarschijnlijk aan z’n laatste seizoen bezig. Moest Racing promoveren dan wordt het achteraan lastiger en de jongeren (Doms, Croes en Van Craen o.a.) staan te dringen.. Hoe bekijkt Van Hoof zijn toekomst ?

“Dat is beslist mijn laatste seizoen dat ik op dat niveau meespeel. Ik hoop dan dat ik een transfer krijg naar een ploeg uit 3^de afdeling of lager. Pas op, fysiek kom ik nog steeds met de besten mee en kan ik me op m’n leeftijd nog met de jongeren meten, maar de snelheid is er niet meer.Ik word een beetje trager. Als Racing naar eerste moest gaan mag iemand anders de fakkel overnemen. Ik heb het ook op m’n 20 jaar moeten doen. En op de bank zitten als ervaren routinier dat zegt me toch niks. Dan speel ik liever elke zondag een trapje lager.”

De jubilaris wil echter wel in schoonheid eindigen. Met Racing in eerste beginnen en er ook eindigen.

Rudi heeft ook enkele bemerkingen over de derby’s en het publiek.

V.H. : “Alhoewel ik de senior van de ploeg ben kom ik heel goed overeen met de jongeren. Een een beetje ervaring kunnen ze wel gebruiken. Ik ben nog steeds een nuttige speler en ik hoop net zoals de anderen dat we ons beste seizoen goed afsluiten. Ik mag langs deze weg bestuur, trainer, ploegmaats en supporters zeker niet vergeten te bedanken voor hun steun die ze me al die jaren gegeven hebben. Die viering vorige week en die massale belangstelling heeft me aangenaam verrast. De kampioenstitel zou een mooi afscheidskado zijn.”

(Jos Moeyersons)

01-11-2012 om 18:02 geschreven door Marcel Van Hoof

1978 – 21 november – Het Laatste Nieuws :

            Rudi Van Hoof, Racings nuttigste werkpaard

            Geen schoonheidsprijs voor man uit Leest.

 “Rudi Van Hoof is een van de regelmatigste en efficiëntste voetballers van  Racing Mechelen.

Hij praat weinig maar hij werkt veel in de huidige Racingploeg, de sterke Rudi Van Hoof, verdediger of defensieve half uit Leest.

Dat de man uit Leest zo weinig in het nieuws komt heeft te maken met zijn speelstijl die niet bepaald esthetisch aandoet. Wie evenwel met trainer Peeters, libero Roelandt of keeper Mesmaekers praat, weet hoezeer de tactische discipline van Rudi wordt gewaardeerd bij groenwit, de ploeg van de dag in Tweede.

Van Hoof, vierentwintig en RTT-bediende, zit dus goed bij een club die stoelt op een jonge generatie die laat onderstellen dat de sportieve bloei opwaarts zal evolueren.

Spelers als Ronny Claes, Danny Caes en dra ook Luc Leys zijn echte beloften die nog ver van hun plafond staan.

De financiële toestand van de vereniging is gezond, het beleid uitstekend en ook de trainer prima.

                    Willy Romain”

Rudi Van Hoof (°19/7/1956) is een zoon van veldwachter Victor en Maria Leonore Mees uit de Scheerstraat (nu Ten Moortele). Niet te verwarren met zijn neef en naamgenoot, de wielrenner van de gelijknamige Renault garage uit de Dorpstraat.

Rudi Van Hoof had een prachtige voetbalcarriëre bij Racing Mechelen, dat toen in de Eerste en de Tweede Voetbalklasse acteerde.

Rudi was een echt Racing-product, reeds van zijn tiende speelde hij voor deze Mechelse

club : dat had meer na- dan voordelen, vooral bij contractonderhandelingen, “geen sant in eigen land” was hier zeer toepasselijk.

Zijn debuut in het eerste elftal vond plaats in 1975 onder trainer Kunnecke.
In ’76 kreeg hij van trainer Martens de gelegenheid om te bevestigen en het jaar  nadien werd hij onder trainer Peeters een vaste waarde.

Hij droeg ook lang de kapiteinsarmband.

In het seizoen 1979-1980 kreeg hij de Bronzen Schoen als verdienstelijkste Racing-speler en in november ’84 werd hij door Racing Mechelen in de bloemetjes gezet naar aanleiding van zijn 250^ste wedstrijd in de eerste ploeg.     

Rudi was een echte clubspeler en maakte vooral naam als mandekker.

Zijn onvoorwaardelijke inzet, karakter en fysieke conditie waren legendarisch.

Rudi heeft nooit een profstatuut gehad, hij cumuleerde zijn voetbalcarriëre met zijn beroep als bediende bij de toenmalige RTT (het latere Belgacom).

In ’86 speelde hij voor V.V.Leest waar hij in 1989 adjunct-trainer werd onder Johnny De Fre.

Later zou hij er een tijdje de jeugd trainen.

Rudi Van Hoof is gehuwd met Liliane Doms uit Nieuwenrode die hem twee kinderen schonk : Kim en Nick. Bij de geboorte van zijn oudste kreeg hij van trainer Peeters, in het begin van de tweede helft in de thuismatch tegen Aalst, een applausvervanging en mocht hij zijn echtgenote vervoegen in de kraamkliniek. De stand was toen 2-0 voor Racing en het publiek scandeerde luidkeels ‘papa Van Hoof, papa Van Hoof…’

Na zijn huwelijk vestigde hij zich te Mechelen waar hij thans nog steeds woonachtig is.

Met Van Hoof geen wandeling voor Rensenbrink

“Men herinnert zich hoe na de heenmatch Racing Mechelen- Anderlecht (1-2), de Nederlandse bondscoach Knobel verklaarde zich geen idee te kunnen vormen over Rensenbrinks mogelijkheden op dat ogenblik, wegens de zwakte van de tegenstander, de Spaanse junior Nortes van de Maneblussers. Voor de terugwedstrijd staat het al vast dat Rensenbrink een zwaardere brok te verorberen krijgt. De titularis als rechtsachter is Rudi Van Hoof, een eigen kweek uit Leest van éénentwintig lenten en met amper een tweetal maanden ervaring van de topklasse. Toch is die Van Hoof in een korte tijd een stevige zelfs harde maar vooralsnog altijd sportieve back geworden. Zodat Rensenbrink zich geenszins aan een nieuwe wandeling mag verwachten. De mentaliteit van trainer Kunnecke ten opzichte van deze ontmoeting liegt er trouwens niet om : ‘Iedereen praat reeds als over een bij voorbaat verloren partij. Dat is een verkeerde opvatting, die ik mijn spelers uit het hoofd aan het praten ben. Beringen weerstond in het Astridpark tot de voorlaatste minuut. Waarom zouden wij met een beetje geluk geen verrassing kunnen bewerken, indien de overgave er bij is, spijts het ontbreken van een zieke Van Vaerenbergh en de geel geschorste Struyf ?’

W.Rn.”  (Het Laatste Nieuws)

Trainer Kunnecke was iets te optimistich in zijn vooruitblik. Racing ging de boot in met 4-0, drie doelpunten van Rensenbrink. Rudi speelde nochtans een verdienstelijke partij en kreeg een warm applaus van het Anderlecht-publiek omwille van zijn faire speelstijl.

Die Rensenbrink was niet de eerste de beste. In 1973 werd hij topschutter in de Belgische competitie en drie jaar later won hij de Gouden Schoen. Deze Nederlandse linksbuiten viel vooral op door zijn onnavolgbare dribbels en snelheid. Dat leverde hem destijds de bijnaam ‘het slangenmens’ op. Als speler van Anderlecht veroverde hij onder meer de Europacup II en de Uefa Super Cup. In zowel 1974 als in 1978 bereikte hij met Oranje de finale van het Wereldkampioenschap.

Foto’s :

-Rudi Van Hoof.

-Bovenaan als derde van links in het fanionelftal van Racing Mechelen.

-Bikkelend met de Boomse aanvaller Herrera.

-Achteraan zijn teammaat en vriend Hans Schöning, vooraan Kasprzak.

-Op de foto verlaat hij het terrein van Anderlecht in het gezelschap van één van ’s werelds beste voetballers : ‘slangenmens’ Robbie Rensenbrink.

01-11-2012 om 17:38 geschreven door Marcel Van Hoof

1978 – 8 november : “Kinderturnen” – Bond van Grote en Jonge Gezinnen

            Op 8 november startte de B.G.J.G.met een lessenreeks “kinderturnen”.

            De lessen werden gegeven in de turnzaal van de gemeentelijke jongensschool

            en dit iedere woensdag.

            Voor de grootsten van 14 tot 15 uur en voor de kleinsten van 15 tot 16 uur.

            Lucia Leemans, licentiate in de lichamelijke opvoeding nam deze taak op zich.

1978 – Zondag 12 november : Chiro Familiefeest

            Thema : “Holder de Bolder op Chirozolder”.

            De parochiezaal was tot in de uiterste hoekjes gevuld. (250 mensen  op de

            koffietafel en zo’n 200 chiroleden die de hele namiddag voor spektakel

            zorgden.)

            Twee oud-chiroleden hadden op zolder gerommeld en vonden daar heel wat

            herinneringen aan chiro-dagen.

            Oud-leiding keek terug op 30 jaar jongens- en 15 jaar meisjeschiro.

            Onder begeleiding van Hilda Silverans met accordeon en lied werd een

            prachtige namiddag en vooravond afgesloten.

            Als blijvende herinnering kreeg elke aanwezige chirofamilie een “Kölner-

            Stanger-glas”, waarop het vignet van het jubeljaar was aangebracht.

De Chirofamilie in feest

“Op 12 november werd het jaarlijks chiro-familiefeest gevierd, met als hoofdpunt : het besluiten van een zeer actief Jubileumjaar.

Voor deze gelegenheid was ook Vevoc uitgenodigd, als blijk van dank voor de degelijke samenwerking bij de Jubileumvieringen.

Dit feest werd voorafgegaan en ingezet op zaterdagavond met een Eucharistieviering, waarin de jonge leiding haar belofte van trouw kwam uitspreken.

Zoals bij de Eucharistieviering was ook de parochiezaal volzet, met 250 mensen aan de koffietafel en bovendien 200 chiroleden die de ganse namiddag voor spektakel zorgden.

Om 14.40 u. kon gestart worden met ‘Kolder-debolder op chirozolder’. Het geheel van deze viering stond voornamelijk in het teken van de voorbije chirojaren en chirowerking.

Dit kwam zeer goed tot uitdrukking ‘op de zolder’, met een gewaardeerde bindtekst. Werd bovendien goed en sterk tot uiting gebracht door de Aspi-jongens met ‘God schiep de chiro’.

De Toppers brachten met ‘de Paus-keure’ en voornamelijk met een kwis heel wat gelach in de zaal. Chironieuws en vroegere chiro-wetenswaardigheden waren opgediept uit ‘De Band’ van vroeger jaren, en dus even ten gehore gebracht.

De Kwiks brachten in een kleurrijk geheel verschillende personages…

Zelfgemaakte liedjes, uit vroeger jaren en bivakleven, weerklonken door Tippersstemmen.

Choreografie en belichting werd genietbaar uitgebeeld door de Tiptiens. Maar ook de hedendaagse chiro leefde : doorheen de uitbeelding van het jaarthema ‘Daar gaat de vlieger op’ met het bijbehorend liedje en het typisch chirolied der aspirantenmeisjes Leest.

Dat chiro typische ‘spel-beweging’ voor de jeugd is, werd door de Speelclub jongens uit hun knutselen aan de ‘kalanouchie’ onderlijnd. Speelclubmeisjes beleefden hun droomwereld door de uitbeelding van het sprookje ‘Prins Valentijn’.

De allerkleinsten van de jongens, de Sloebers, kwamen zich even voorstellen bij hun grote sprongen. Een dik gevuld programma en zodoende wat overtijd geraakt, bracht ons bij de koffie omstreeks 17 u. 

De ‘kous’ werd door onze genodigden behoorlijk gevuld om de kosten van koeken, broodjes, enz. voor de 450 monden te helpen dekken.

En vooruit moesten wij, want het streefuur van 18 zou wellicht overschreden worden. De Kerels hadden inspiratie gevonden bij een schimmenspel dat het verloop van een dag op een appartement trachtte weer te geven, met natuurlijk de komische effecten van licht en schaduw. Het toneelstuk van ‘St.Antonius’ werd met een beeld ten val gebracht, en over de kosten werd smakelijk door de Rakkers geredetwist.

Al bij al komt er door de vele spelen en chiro-activiteiten ook heel wat souvenirs en rommel op de zolder, maar de chiro moet vandaag leven. Daarom zorgden de kleinsten van de meisjes, de Prutskes, voor een speelse opruiming op het ritme van een lied.

Dia’s, gekozen uit voorgaande jaren en activiteiten, werden levensgroot op de muur van de zaal geprojecteerd.

Onder begeleiding van Hilda Silverans met accordeon en lied kon een schone namiddag en vooravond als slot van het Jubileumjaar beëindigd worden.

Als blijvende herinnering aan dit gevierd chirojaar, mocht elke aanwezige chirofamilie een ‘Kölner-Stanger-glas’, waarop het vignet van het Jubeljaar, in ontvangst nemen. Het was reeds 18.45 u. geworden.

Nabeschouwingen, bedenkingen en wensen konden gelezen worden op kleurige kaarten, daartoe bestemd, en door aanwezige ouders genoteerd. Aanmoedigend waren de woorden : zeer genietbaar, fijn, proficiat. Welgekomen aanwijzigingen zoals : de dienst aan tafel, en andere kleine bemerkingen worden ter harte genomen, zelfs de bemerking van de moedige maar dorstige vaders.”

(DB, december 1978)

1978 - 19 november : Rust Roest bracht : ‘Bloemen van Dorothy’.

            Een blijspel van Mark Belloy. Locatie : parochiezaal Leest.

             Inkom : 60 frank.

            Dit stuk werd herhaald op 26 november.

01-11-2012 om 17:29 geschreven door Marcel Van Hoof