1980 – September : V.V.Leest bij aanvang van het nieuwe voetbalseizoen.

            Stichtingsjaar : 1973. Stamnummer : 8077.

            Afdeling : 3^de prov. B.

            Voorzitter : Spruyt Emiel. Secretaris : Willy Slachmuylders.

            Trainer : Frans Pepermans.

            Aantal ingeschreven elftallen : 6

            Terrein gelegen : Dorpstraat Leest.

            Aangeworven : Rudi Vinckx (Putte), Jean Vos (Londerzeel), Guido Van Ingelgom

            (Verzoening).

            Afgestaan : Thierry Van Praet (Londerzeel).

            Kern : Emiel Felix (doel), Frans Goossens, Willy Bevers, Eric Verbruggen, Ludi

            Capiau, Jos Coecelberghs en Erwin Vloebergh (verdedigers).

            Middenvelders : Robert Boonen, Aissa Maroc, Ludo Goossens, Emiel Van der

            Hasselt, Eddy Boogaerts en Guido Van Ingelgom.

            Aanvallers : Rudi Vinckx, Julien Van der Trappen, Jean Vos, Freddy Selleslagh,

            Wilfried Piscador en Marc Verheyt.

            (GvM,4/9/80)

In ‘De Band’ van april 1980 vernemen we onder de titel “Wel en wee van V.V. Leest” een hoop weetjes van het voorbije seizoen (1979-1980) :

-VV werd uitgeschakeld in de Beker van België door bevorderingsploeg Heist Sport.

-De ploeg hield de ‘Beker Edw. Huysmans’ in eigen rangen. Dit jaarlijks tornooi, genoemd naar een verdienstelijk medewerker en erelid, vond plaats op 15/8/79 en er namen 7 ploegen deel. Na een 4-0 overwinning tegen Tisselt mocht kapitein Frans Goossens de beker in ontvangst nemen samen met de felicitaties en het applaus van ruim 500 aanwezige supporters.

-De competitie verliep problematisch voor VV met langdurige schorsingen voor Boonen en Marivoet, wekenlange kwetsuren van Van Praet en Van der Trappen. Verder de afwezigheid van  Ludo Goossens die pas in februari kon opgesteld worden omdat hij zijn legerdienst diende te vervullen.

-In het seizoen 1979-80 kwam de ploeg in competitie met twee reserveploegen. Niettegenstaande deze ploegen geregeld spelers moesten afstaan voor het eerste elftal wist de ‘zaterdagploeg’ een mooie tweede plaats af te dwingen. De ‘zondagploeg’ kon het seizoen afsluiten met een vierde plaats.

-De scholieren en de knapen eindigden zesde, de miniemen vierde.

-Dat seizoen werd er voor het eerst gestart met de allerjongsten in het voetbal, de preminiemen. Deze acht- tot tienjarigen namen deel aan de beker Nijs en wisten daar een mooie tweede plaats in beslag te nemen.

1980 – 1 september : Eerste schooldag.

De kinderen van de Vrije Kleuter- en Basisschool uit de Dorpsstraat  kregen een prettig onthaal op hun eerste schooldag met zang, dans en ballonnen. (schoolkrant)

1980 – 7 september : Chironieuws Jongens

“Op 7 september was het weer eens overgang in de chiro. Op zo een ontmoeting zie je weer een heleboel nieuwe gezichten en vraag je je als leiders dikwijls eens af : ‘hé, woont die ook in Leest ?’ Maar het belangrijkste van die overgang is dat onze chirogroep met een nieuw werkjaar start. Dit betekent ook een nieuw jaarthema. En dit werkjaar luidt dit : ‘Zie je ’t al gebeuren ?’ Op het eerste gezicht spreekt u die leuze niks aan, maar achter dat zinnetje steekt een groot en interessant verhaal…

Zie je dat allemaal al gebeuren dat kinderen en ouders spontaner met elkaar gaan leven, dat straten vrolijk worden, een samenleving zonder uitschot, dat kinderen minder agressief zijn vanwege de gruwels op T.V.; dat mensen vrij mogen lachen en huilen tegen elkaar zonder taboes of a priori’s, dat er geen verspilling meer is, dat de reclame de natuur aanprijst, dat leraars in hun leerlingen geloven en hun ideeën aanvaarden, dat…

’t Zou schoon zijn ! Een hemel op aarde. Een droom…

Onmogelijk echter dit alles morgen te realiseren…zelfs overmorgen niet.

‘Dus…liever niks dan neerzitten en pakken wat er te pakken valt…’ NEE…

Enorm veel boeiende en actieve ervaringen liggen in ons bereik. Het is meer dan ooit de opdracht van onze chiro om kinderen en jongeren heel veelzijdige boeiende dingen te laten meemaken. In de chiro zou ’t iedere zondag moeten gonsen van activiteit, er zou vanalles plezant moeten te beleven zijn. De chiro in Leest zou ’n gebeuren moeten zijn waar veel kinderen en jongeren willen bijeen zijn. Een echte vriendenploeg…Waar ’t gezellig is…Waar je de zotste dingen kan proberen, waar niemands idee te belachelijk is om naar te luisteren…waar je voelt dat er veel kan gebeuren tussen en met mensen. ’t Is pas als je dit mocht ervaren in ’n kleinere ploeg dat je weer gaat geloven dat er ook in die grotere wereld iets kan veranderen. Pas dan zie en doe je ’t gebeuren !

Je moet eigenlijk een beetje zot zijn om je in onze wereld met die klein jong bezig te houden…want da’s niet gemakkelijk en geld krijgt g’er niet voor…maar ’t kan verdorie plezant zijn en ’t is de moeite waard verdorie toch…

Dit jaar zijn we van start gegaan met een 80 à 90-tal jonge mensen onderverdeeld in volgende groepen :

-De SLOEBERS zijn de mannekes van 6 tot 7 jaar. ’t Zijn echt toffe ventjes die zich zondags in de chiro amuseren met allemaal spelletjes die de leiding voor hen heeft ineengestoken.

Die leiding bestaat uit Hedwig De Decker en Joost Duysburgh (tevens hoofdleider).

-De SPEELCLUB is dat waar wij (8 tot 9 jaar) bijeenkomen om te spelen, en er zijn ook leiders (zoals Frank en Mark De Prins, Lieven Hellemans), en die spelen ook mee.

-De RAKKERS is een groep stoere mannekes van 10 tot 11 jaar die zich thuisvoelen in hun afdeling, waar ze elkaar leren kennen, elkaars talenten leren ontdekken en die ge niet kunt moe maken met een gevarieerd activiteitenaanbod. Hun leiders zijn Jan Verbruggen, Eddy De Smet en Jean Van Praet.

-De TOPPERS (12 tot 13 jaar) vormen de rode bende die of het nu zaterdag of zondag is, op school, thuis of in de chiro, willen voelen dat ze d’erbij horen. Vraagt dat maar eens aan hun leiders Pierre Van Praet, Stan Schillemans en Rik Verschueren.

-De KERELS zijn de 14 tot 15 jarigen die aan de drempel staan om aan een actieve chirobeleving en uitleving te beginnen. In de chiro vinden ze vrienden, waar ze nood aan hebben, als steun, als zekerheid om hun eigen innerlijke onzekerheid wat te verbergen als klankbord om zichzelf te vinden. Hun leiders zijn Tony Verbeeck, Marc Lefever en Marc Keulemans.

-Bij de ASPI’s (16 tot 17 jaar) ligt het accent op een goede ploeg vormen waarin elke aspi als individu naar voren treedt. Ze leren verantwoordelijkheid opnemen binnen hun korps maar ook buiten de chiro aan de hand van toffe en nieuwe spelen, evaluaties en vooral niet te vergeten : de goede sfeer. Hun leiders zijn Jef Lamberts, Hugo en Bart Lauwens.

En dan hebben we nog de Pater, voor ons nen tweede vader.

Ziezo, dit was onze chiroploeg die je elke zondag aan het werk kunt zien in hun chiroheem aan het Pensenstraatje. Kom gerust maar es kijken ! Indien je de kans niet krijgt, kun je hen bezig zien op het grote, spetterende chirofamiliefeest op 9 november 1980 in de Parochiezaal te Leest.

O ja,… heel de leidingsploeg en onze leden willen langs deze weg nog even de organisators van het feest van Stanne Van den Broeck hartelijk danken. Hopelijk mogen we nog eens met alle Leestse verenigingen samenwerken…Zie je ’t al gebeuren ?!

    Hugo en Bart.” (DB,november ’80)

1980 - 11 september – Gazet van Mechelen :

            Geslaagd seizoen voor Leestse junior Dirk Van Dam

Ook al is het wielerseizoen nog niet helemaal ten einde dan kan de Leestse junior Dirk Van Dam toch reeds een balans opmaken en die vertoont in vergelijking met het vorige seizoen een gevoelige verbetering.

Er werd aan 54 wedstrijden deelgenomen en hiervan werden liefst 36 binnen de eerste 5 beïndigd, waarvan 10 een zegetuil opleverden.
De meesten hiervan, naast nog meer bekers en plaketten, sieren de zitkamer van de familie Van Dam aan de Verschuerenlaan.
Uit het gesprek blijkt trouwens dat gans het gezinsleven afgestemd is op het wielerleven en dat iedereen met spijt het seizoeneinde ziet naderen.

Steile opgang

Waar Dirk voorheen meer interesse en aanleg scheen te hebben voor crossactiviteiten, dan is hierin een grondige verandering gekomen.
”Mijn huidige trainer Guillaume Willockx uit Buggenhout heeft die gedachte volledig uit mijn hoofd gezet en blijven de winterse aktiviteiten enkel mogelijk na nieuwjaar en als voorbereiding voor het nieuwe seizoen. Het is dank zij hem dat ik nu zo ver sta en ik volg zijn raadgevingen en aanwijzingen dan ook stipt op. Door aangepaste oefeningen, trainingsschema’s, massage en een regelmatig leven heeft deze man van mij een wielrenner gemaakt. Daarbij heb ik op aanraden van vader mijn temperament wat leren bedwingen en mijn kans leren gaan in spurten. Dit heeft ook goede resultaten opgeleverd en alleen in massspurten durf ik mij niet te mengen. Van de 10 overwinningen haalde ik er 8 in de spurt van kleinere groepjes. Vooral na zware en selectieve parcoers kan ik best mijn man staan.”

Kansen om het waar te maken

Uiteraard wordt er reeds uitgekeken naar het volgend seizoen waarin Dirk bij de liefhebbers zal van start gaan.
Vader Van Dam, die al heel wat wielerwaters doorzwommen heeft, ziet het rooskleurig in :

“Als hij er een ganse winter wil voor leven en blijven luisteren naar de raad van Willockx, terwijl ikzelf en Dirk Croons zijn materiaal blijven onder handen nemen, dan kan hij met gerust gemoed naar de liefhebbers overstappen en zal hij ook nog van zich laten spreken.”

1980 – Donderdag 11 september : Brand in serre op de Biest

            In de serre van tuinder Juliaan De Smet aan de Biest 3, brak donderdagavond

            omstreeks 23u55 brand uit.

            De brandweer van Mechelen kwam ter plaatse.

            Er was aanzienlijke schade aangericht temeer daar ook een vrachtwagen en een

            auto beschadigd werden.

            De oorzaak was vermoedelijk een kortsluiting.  (GvM,13/9/1980)

12-12-2012 om 07:51 geschreven door Marcel Van Hoof

1980 – Zaterdag 16 augustus : Internationaal Muziekkamp van Amerika

Om 20 uur gaf, in de Mechelse sporthal aan de Winketkaai, het International Muziekkamp van Amerika een 2 uur durend concert.

Deze avond stond in het teken van de viering ‘150 jaar België’ en werd georganiseerd door het stadsbestuur op initiatief van de Kon. Fanfare St.-Cecilia uit Leest.

De groep was samengesteld uit 140 van de beste Amerikaanse en Canadese musici en koorleden tussen 15 en 21 jaar.

Op het programma orkest- en koormuziek van bekende Amerikaanse en Europese klassieke en hedendaagse componisten.

De toegangsprijs bedroeg 100 frank en 50 frank voor de houders van een CJP of een Plus-3-pas. (Aankondiging in DB, juli 1980)

1980 – 17 augustus : Hoevefeesten (zie foto’s)

            Organisatie van Landelijke Gilde, KVLV en KLJ Leest.

            Allerlei activiteiten op de bedrijven van Adolf Peeters, Vic Verschueren en

            Emiel Lamberts. Zo werden achter de hoeve van Adolf Peeters in de Winkelstraat

            helikoptervluchten georganiseerd en was er een kennistest over de genoemde

            bedrijven met op de prijzentafel een echt varken en een paar flinke hespen.

1980 – 18 augustus – Gazet van Mechelen :

            Man onder vuur genomen te Leest

            “Zaterdagavond werd Edward Van Praet, wonende aan de Juniorslaan 115 te

            Leest, in zijn tuin onder vuur genomen.

            Gelukkig werd hij niet gewond.

            Hij belde de rijkswacht op, die ter plaatse een onderzoek kwam instellen.

            Van Praet beschuldigde zijn buurman, Pieter D. H. ervan van uit zijn tuin

            te hebben geschoten.

            Pieter D. H. woont aan de Kleine Heidestraat.

            De rijkswacht trof sporen van hagelslag aan in de gevel van de woning van

            Van Praet.

            Zij omsingelde de woning van de verdachte. Deze ontkende evenwel te hebben

            geschoten.

            Bij een huiszoeking troffen de rijkswachters verscheidene wapens aan, die in

            beslag werden genomen.

            Pieter D. H. Zelf werd voor een nacht in de Mechelse rijkswachtkazerne

            opgesloten, doch zondagochtend op vrije voeten gesteld.

            Het onderzoek in deze affaire wordt voortgezet”.

1980 – 28 augustus : Vierde Volksdans-, Zang- en Muziekfestival te Leest

            Deze organisatie van V.V. Leest vond plaats op het voetbalterrein van deze club

            vanaf 19u30.

            Hieraan werd meegewerkt door verschillende buitenlandse volkskunstgroepen zoals :

            de volksdansgroep Halle (Westfalen) en de Wolsteiner Jugendblaskapelle uit

            Treyung (Beieren). Verder verleenden ook de muziek-, zang- en dansgroep “De

            Leestse Kinderen” en de Kon.Fanfare “De Vrolijke Vrienden” uit Hombeek Heike

            hun medewerking.

            (folder V.V. Leest van 8/8/80)

In dezelfde folder kondigde Gust Emmeregs de mogelijke oprichting aan van een VOLKSDANSGROEP :

“Met genoegen kunnen wij U melden dat de ‘Vlaamse Volkskunstbeweging vzw’ bereid is mee te werken bij de eventuele oprichting van een volksdansgroep te Leest.

Meer in het bijzonder zouden wij voor het aanleren van Volksdansen bevoegde personen ter beschikking kunnen hebben. Het doel van deze eventuele oprichting van een volksdansgroep te Leest bestaat er voornamelijk in : naast een kunstzinnig festijn, vooral ook een vredevol trefpunt te zijn voor allen die zich geroepen voelen tot het uitdragen van eigen culturele waarden wat toelaat elkaars tegenstellingen te vergeten in een drang naar oprechte vriendschap en verdraagzaamheid.

Meisjes, jongens of koppels die actief wensen deel te nemen aan volksdanslessen doen er goed aan dit voor 15 september 1980 aan A. Emmeregs te laten weten.

Vooraleer tot de oprichting van een volksdansgroep te Leest te beslissen zal er met de belangstellenden vergaderd worden.”

Alles wat Gust Emmeregs in die periode aanraakte werd goud. De ‘Leestse Volksdansgroep’ kwam er en deze aanvankelijke benaming van de groep werd later gewijzigd in ‘Korneel’.

(zie eind november dit jaar) 

1980 – 31 augustus : Kampvuur Vevoc – Chiro

Om nog eens in een echte chirosfeer te komen organiseerde Vevoc in samenwerking met Chiro een groots kampvuur op de chiropleinen.

Het programma dat om 20 uur begon omvatte afwisselend ‘echte bonteringnummers, dans, choreografie, zang, e.d., terwijl op barbecuevuren haring gebakken’ werd.

Voor deze avond werd speciaal de gewezen nationale zangleider van de Chiro uitgenodigd : Honoré Van Gansbeke en de chiro bracht o.a. sketches zoals ‘Wimbledon’, ‘French Can-Can’ en ‘de Broek van ons moemoe’.

Vevoc zorgde voor een toneeltje in twee bedrijven, met als titel ‘Schuden voor gebruik’.

Foto’s :

-Adolf Peeters stelde zijn hoeve ter beschikking van de hoevefeesten.

-Helicoptervluchten tijdens de hoevefeesten.

12-12-2012 om 05:18 geschreven door Marcel Van Hoof

1980 – 14 en 15 augustus : Tornooi ‘Beker Edw. Huysmans’ op VV Leest

             Acht ploegen namen deel :  FC Ramsdonk, FC Blaasveld, FC St.-Jozef Londerzeel,

             SC Mechelen, KFC Muizen, Sp. Tisselt, VK Heindonk en thuisploeg VV Leest.

             Verdere details ontbreken.

1980 – 15 augustus : Ruitertornooi te Leest

            Op een terrein gelegen in de Tiendeschuurstraat organizeerde de Landelijke

            Rijvereniging van Leest een ruitertornooi op een terrein in de Tiendeschuurstraat.

            Vanaf 9 uur traden de ruiters op in verschillende disciplines van de ruitersport :

            dressuur (individueel en in groepsverband) en hindernisspringen.

            (GvM)

1980 – 16 augustus : Leestse eeuweling Stanne Van Den Broeck gevierd te Westende

De grote feestelijkheden in zijn geboortedorp zouden volgen op 27 en 28 september, maar de verantwoordelijken van camping “Westende” in het gelijknamige dorp hielden er aan hun honderdjarige in de bloemetjes te zetten.

Speciaal voor Stanne werd er een “campeerclub” opgericht die ook na zijn viering zou blijven bestaan.

De  viering werd om 11 uur ingezet met een eucharistieviering in open lucht. De mis werd muzikaal opgeluisterd waarna aan Stanne, aan zijn familieleden en de medewerkers en kampeerders een receptie werd aangeboden. Om 13 uur kreeg het feestvarken een feestmaaltijd aangeboden en om 15u30 werd er een rondgang gehouden op het kampeerterrein, opgeluisterd door de fanfare “Tyrolisch Blaaskapelle Diksmuide”.

Tijdens de namiddag volgden nog meer manifestaties en na de koffietafel werd een volksbal in open lucht gehouden.

Vele tientallen Leestenaars brachten en brengen elk jaar hun vacantie door op deze            camping.

De meesten onder hen bezaten en bezitten er een eigen stacaravan of weekendhuisje.

Onder hen de families Verschuren (Kerkenblokweg), Van Hoof (Ten Moortele), Apers (Ten Moortele), Huybrechts (Dorpsstraat), Van der Auwera (Blaasveldstraat), Ceuppens-Tourné (Dorpsstraat), De Keerspaecker-Colpin, De Borger (Grote Heide) en nog vele anderen waaronder ook de honderdjarige Stanne Van den Broeck.

Het was veldwachter Van Hoof die als eerste zijn  tenten (letterlijk) opsloeg in camping “Westende”. In zijn kielzog  volgden zijn Heffense collega Staaf  Mampaey  en vele streekgenoten. De veldwachters deden dit vooral voor wat privacy en rust. Een “garde” was in zijn dorp immers 24 u op 24 van dienst en bereikbaar.

Stanne Van den Broeck werd er ook gevierd als “oudste kampeerder van België”.

Foto’s :

-Camping “Westende” begin jaren ’60. Eén van de eerste ansichtkaarten van deze camping.

Rechts  voor zijn chalet staat  de garde van Leest met enkele familieleden. Het huisje ernaast links hoorde toe aan zijn collega van Heffen Gustaaf Mampaey.

De meeste vakantiehuisjes op de foto zijn thans verdwenen en vervangen door luxueuse stacaravans die elke vrije meter van het kampeerterrein hebben ingenomen.

-Ida Mertens uit de Kerkenblokweg voor haar caravan.

-Eén van de populairste bezigheden op camping Westende was het “solschieten” of “flotschieten”. Op de foto waagt Vic Verschueren een poging naar de kurk.

-Jean De Keersmaecker en echtgenote Alice De Borger uit de Grote Heide op hun plekje.

12-12-2012 om 05:07 geschreven door Marcel Van Hoof

1980 – Augustusnummer van ‘De Band’ : Het feestcomité over de Honderdjarige

“Constant Van den Broeck wordt eind september 100 jaar. Stanne is de oudste inwoner van Leest en is goed op weg om de oudste inwoner van ons land te worden.

Op Leopold I na heeft hij alle koningen van het Belgisch vorstenhuis gekend. Hij heeft de opkomst meegemaakt van fiets, auto en vliegtuig. Het hoogtepunt van het treinvervoer was voor hem een gelegenheid om op ’t Mechels Arsenaal carrière te maken. Hij werkte er als spoorlegger, in de koper- en ijzergieterij als maneuver en uiteindelijk schilder, wat zijn specialiteit werd.

Stanne Van den Broeck deed onder Leopold II zijn militaire dienst. Verbleef 4 oorlogsjaren aan den IJzer.

Van afkomst was Stanne de oudste zoon van arme boerkes. Hij werd geboren op 25 september 1880 te Leest. En op zijn 28^ste huwde hij met Amelia Vleminckx. Het echtpaar had 4 kinderen. Stanne’s echtgenote overleed in 1966. Sedertdien woont hij (met) bij z’n dochter Maria in de Scheerstraat te Leest en geniet reeds 47 jaar van een pensioentje. Op 27 en 28 september viert Leest zijn honderdjarige. Zaterdag 27 september is er een plechtige dankmis om 10u30. Daarna receptie in het parochiehuis.

Om 19 uur groot avondfeest voor de genodigden.
Zondag 28 september trekt er om 15 uur een feestelijke stoet door Leest, waarna de eeuweling gehuldigd en gevierd wordt op de dorpsplaats.
Alle mensen van Leest worden uitgenodigd om die enige gebeurtenis mee te vieren.

      Het feestcomité.”

In de vergadering van 19 augustus waren alle verenigingen van Leest aanwezig, enkel KVLV, Davidsfonds, Kon. Fanfare St.-Cecilia en BSP waren verontschuldigd.

Volgende beslissingen werden genomen :

-Leefmilieu en Voetspoor beloofden hun medewerking voor het maken van borden en teksten die in de feeststoet zullen worden meegedragen. Voor de wagens waren geen andere borden toegelaten.

-Voor de receptie van 27/9 werden het schepencollege, plaatselijke raadsleden, het feestcomité en van elke vereniging de voorzitter of één afgevaardigde uitgenodigd.

-‘De Band’ van september zal verschijnen met een extra oplage om te verkopen op de feestdag. Het nummer stond helemaal in het teken van de feesteling.

-250 affiches en 50 autovignetten werden besteld.

-Vevoc kreeg de organisatie van het dorpsfeest en SK Leest werd gevraagd om te helpen.

-Voor Duitse en Belgische legeruniformen moest nog gezorgd worden.

-Materiaal en info om het beroep van Stanne uit te beelden dienden verkregen bij Miel Polfliet en Juul Boonen.

-Chiro diende met het Boerenfront af te spreken omtrent volksdansen in een éénvormige kledij. 

1980 – Westende 5 augustus 1980,

            Mevrouw, Mijnheer,

Hiermede delen wij u mee dat er een campeerclub opgericht werd door de kampeerders van de Camping Westende, naar aanleiding van de viering van de honderdjarige “Van den Broeck Constant”. Het comité heeft besloten in akkoord met de directie van de camping om ook na het feest te blijven bestaan.

Onze club wil elk jaar allerlei activiteiten organiseren voor de kinders van de kampeerders, tussenkomen in allerlei blijde of droeve gebeurtenissen, feest voor bejaarden, onderlinge hulp enz...

Daartoe heeft het bestuur een sociale kas gesticht. Het comité zal elk jaar een eigen feest organiseren om zaad in ’t bakje te hebben. Het bestuur bepaalt het bedrag van de geldelijke tussenkomst. Buiten het comité mag er niemand in de camping een inzameling houden.
(...)

        Hoogachtend Jan Vlamynck.

Noot : Jan Vlamynck was de beheerder van de camping alwaar Stanne in de zomermaanden verbleef. Op 16 augustus werd eeuweling “Stanne” op camping Westende gevierd.

1980 – 8 augustus – Gazet van Mechelen :

            Nieuw hoogterekord van Vlaamse alpinisten

Expeditie bedwong Piek Lenin (7.134 m) in Pamir

“Een groep bestaande uit één Nederlander en zeven Vlaamse alpinisten van de Belgische Alpenclub, heeft eind  vorige week een expeditie naar de 7.134 meter hoge Lenin Piek in Pamir tot een goed einde gebracht.

Vier leden bereikten de top terwijl drie anderen hem tot boven de 7.000 meter bereikten.

Alle deelnemers zijn gezond en wel, aldus het Russische telegram dat begin deze week werd ontvangen. De Leninpeak bvindt zich in de noordelijke uitlopers van het Himalaiagebergte in

Pamir, dicht bij de grens van China en Afghanistan.

De verovering van de piek van 7.134 meter betekent meteen een nieuw hoogterekord voor een groep Vlaamse alpinisten.
Welke leden van de groep de top bereikten was donderdag nog niet bekend.

Onder de acht bevinden zich o.m. ook de Nederlander Peter Hoevenaars uit Roosendaal en één dame, LUT VIVIJS uit LEEST (zie foto) bij Mechelen.

De overige leden zijn Patrick Docagne uit Antwerpen, Eric Mertens uit Ekeren, Jo De Smedt uit Zwijndrecht, Robert Broeckx uit Arendonk, Willy Van de Velde uit Antwerpen en Gustaaf Van Ballaer uit Tielen-Kasterlee.

De groep was op 5 juli uit België vertrokken en was over Moskou naar de woestijnstad Osch en verder naar het Pamir-gebergte gereisd.

De groep had voor de eigenlijke beklimming 16 dagen voorzien en hoopte tegen vandaag 8 augustus weer in België te zijn. Dat zal nu een dagje later zijn  wegens onvoorzien omstandigheden. De terugreis uit de Sovjet-Unie is immers gedeeltelijk per trein gebeurd en daarom zullen onze alpinisten met hun nieuwe rekord op zak pas zaterdag ins ons land aankomen.”

Op 6 mei 1982 zou Lut Vivijs, als eerste vrouw ter wereld,  de 8.167 m hoge Dhaulagiri in Nepal beklimmen. De toen 25-jarige licentiate lichamelijke opvoeding en kinesitherapie uit de Kapellebaan werd na dit exploot, samen met haar team, door koning Boudewijn ontvangen. De BRT filmde een deel van hun expeditie en over de ervaringen van Lut en Jan Vanhees schreef Paul Grypdonck ’De schaduw van de Everest’ - ‘Naar het dak van de wereld met Lut Vivijs en Jan Vanhees.’

(Zie 22/2/1982 in deze Kronieken)  

1980 – 8 augustus – Gazet van Mechelen :

            Molly, de éénjarige poes van de familie De Maeyer-Bruylandts, wonende aan

            de Dorpstraat 1 te Leest, (“Café bij Anny”) heeft zeven jongen geworpen.

            Aan te stippen valt dat Molly tijdens haar eerste levensdagen met de zuigfles werd

            grootgebracht aangezien haar moeder, kort na haar verlossing, overleed.

            Het nog jonge katteleven van Molly is niet rimpelloos verlopen.

            Zij werd eens half verpletterd en bracht enkele dagen in comateuze toestand

            door.

            Doch ze geraakte er weer bovenop en begin van dit jaar had ze reeds drie

            jongen.

Foto’s :

-Lut Vivijs.

-Klant Wilfried Lefever en cafébazin Annie Bruylants beleefden heel wat pret met de kattenfamilie.

-Advertentie in ‘De Band’ van “Café bij Anny”, vroeger café ‘De Zwaan” en thans ‘Vivelammour’.

10-12-2012 om 11:02 geschreven door Marcel Van Hoof

1980 – Woensdag 2 juli : Gazet van Mechelen : Expertise bij Leestse tuinders.

“Ingevolge de jongste decemberoverstroming te Leest liepen een aantal langswonende tuinders schade op. Omdat geen regeling kon worden getroffen en ook omdat de schade niet als rampenschade wordt aangezien, brachten de betrokkenen de zaak voor de rechter. De rechtbank duidde intussen een aantal experten aan die dinsdag en vandaag te Leest de rapporten zullen toetsen aan de werkelijke toestand.

Alle schadelijdenden die zich hebben opgegeven zullen worden bezocht.”

1980 – Woensdag 2 juli : Zenne sijpelde door te Leest

            Woensdagavond rees enige paniek tussen de boordbewoners aan de Zenne tussen

            Leest-brug en Heffen, toen werd vastgesteld dat zich een zijpeling voordeed.

            Het euvel werd opgemerkt zowat 200 meter Heffenwaarts langs de Zennedijk

            naar Leest.

            De doorsijpeling deed zich voor aan de dijkvoet en was te wijten aan een abnormale

            hoge waterstand.
            Gelukkig zonder schade tot gevolg.

            Eind augustus werd op verschillende plaatsen op de dijk ingegrepen. (foto)

1980 – Vrijdag 4 juli : Guldensporenviering

            Na een optocht was er een welgevuld avondfeest op het dorpsplein.

            Het feest begon met een inleidend optreden van het trommelkorps van de Kon.

            Fanfare St.-Cecilia, waarna de fanfare zelf aan de beurt kwam.

            De Katelijnse volksdansgroep “Stoere Jan” demonstreerde haar kunnen en

            werd na een verdiend applaus afgewisseld door Ferdinand Van der Hasselt die

            de ballade “Ten Venster” van Albrecht Rodenbach voordroeg.

            Onder leiding van Theo Fierens volgde dan een optreden van “De Leestse kinderen”

            met enkele frisse en originele liederen.

            De feestrede werd uitgesproken door schepen Michiels en op het avondfeest viel

            ook een optreden te noteren van de pre-miniemen en miniemen van VV Leest.

            Rond half elf werd het feest afgesloten met een “Vlaamse Leeuw”. 

1980 – 11 tot 21 juli  : Chiro Bivak te Neerpelt. 

            De jongens werden op 21 juli afgelost door de meisjes die er verbleven tot 31 juli. 

            Het thema van dit jaar : “Leven naar een feest”.

1980 – Zaterdag 12 juli : Davidsfonds Leest naar Keulen

            Vertreksein om 7 uur op het Dorpsplein. Aankomst te Keulen voorzien rond half elf.

            In Keulen werd de Dom bezocht en was er een bezoek gepland aan de Egyptische

            kunstschatten van Toetanchamon en een boottocht op de Rijn.

            Prijs : 400 frank.

1980 – Zondag 26 juli : Onderscheiding voor Georges Veiller.

“Na het plechtig Te Deum ontving Georges Veiller tijdens een receptie  op het oud gemeentehuis, de onderscheiding van ‘Ridder in de Orde van Leopold II’.

(‘De Band’ augustus 1980)

1980 – Maandag 28 juli : Bestelwagen ramde paal te Leest (foto)

            Op de Juniorslaan ramde maandagavond rond 20 uur een bestelwagen een

            electriciteitspaal.

            De klap was zo hevig dat het betonnen gevaarte, nochtans 1,5 diep in de grond

            bevestigd, over de rijbaan werd geslingerd en in zijn val enkele electriciteitsleidingen

            meesleurde.

            Het voertuig kwam ten slotte aan de overzijde tot stilstand tegen een huisgevel.

            Michel Verbeecke, Plasstraat 41 Diegem, liep bij dit ongeval verwondingen op

            en werd naar het O.L.Vrouwziekenhuis overgebracht.

Foto’s :

- Eind augustus werd er op verschillende plaatsen op de Zenneijk ingegrepen. Links de woning Holemans.

-De materiële schade was aanzienlijk.

09-12-2012 om 08:47 geschreven door Marcel Van Hoof

1980 – 21 juni  – Gazet van Mechelen : Ezel vocht zich dood te Leest 

In het vooruitzicht van een voor zondag georganizeerde ezelskoers te Leest, aangekondigd als een sportief en amusant vertoon, was men in de Mechelse deelgemeente Leest reeds enkele dagen druk bezig met het treffen van de nodige  voorbereidingen.

Ondermeer belandden begin deze week een 40-tal heuse ezels op een weide voor het            voetbalveld van Leest, in afwachting van de grote dag en ook wel als publiciteitsbord  voor de manifestatie.

Dat gebeurde niet tot eenieders genoegen want de onmiddellijke buren van het

levende publiciteitsbord zijn niet te spreken over het lawaai en de stank die de dieren  met zich meebrachten.

De dieren werden geplaatst in een weide aan de Juniorslaan en het duurde niet lang of de wei was kaalgevreten.

De organisatoren vonden er wat op en rukten bestendig met wagens voedsel ter  plaatse. 
Een ezel moet toch ook eten.

Donderdag was er enig geharrewar toen men vaststelde dat één der ezels het leven had gelaten. Sommigen meenden dat het dier van honger was omgekomen en haalden er politie en dierenbescherming bij. Maar al vlug bleek dat de dieren meer dan voldoende te eten kregen en krijgen en dat daar niet de doodsoorzaak dient gezocht. Aan het licht kwam dat de

ezelleverancier uit het Kempense onvoorzichtig had gehandeld door alle dieren, -hengsten en merries- gewoon door mekaar de weide in te laten. En het vervolg laat zich raden. Toen één der ezellinnen niet op de avances van een mannelijke soortgenoot wou ingaan, werd het hoefwerk gehanteerd. Hoe hard een ezellin kan toeslaan moest hij ondervinden. Een rake klap op het hoofd verwees hem naar de eeuwige  jachtvelden.  

De eigenaar kwam ter plaatse, scheidde de geslachten in afzonderlijke weiden en  kwam het kadaver ophalen. Want niet een ezel stoot zich tweemaal...

Ter informatie, het ezelsvertoon start morgen zondag vanaf 13u30 op de terreinen van VV Leest.

De ezelskoers zou uiteindelijk voor het eerst doorgaan op zondag 22 juni. Het was een organisatie van de VZW VV Leest. De leverancier van de ezels was een man uit Zandhoven die ook voor de tent zorgde en voor dit alles de helft van de toegangsgelden vroeg.

“Het lachfestijn, dat gepaard gaat aan sportief vertoon, neemt een aanvang van 13u30 af op de parking van VV Leest.

Ezelbezitters kunnen vrij deelnemen. Inschrijving vanaf 11 uur in de feesttent.

Drie kategorieën, jongeren van 10 jaar, van 10 tot 14 en ouder dan 14, zijn voorzien.

 Er zijn prachtige prijzen te winnen en minstens 50 ezels komen in de ring.” (GvM)  

Zo’n 3.000 belangstellenden woonden het evenement bij.

In de drie categorieën poogden kandidaat–ezeldrijvers een deel te krijgen van de dikke prijzenkoek. Dat gebeurde via de gebruikelijke halve-finale en finale, maar ondertussen kwam ook nog de “superezel” binnen de nadarbarelen.

Wie erin slaagde om met die koppigaard een volledige ronde af te leggen, kreeg prompt een briefje van 500 frank in de handen gestopt. Slechts twee kandidaten slaagden in die opdracht. Vele andere werden met schrammen en builen naar de Rode Kruistent verwezen.

Tijdens de eigenlijke rennen waren de lachsalvo’s niet uit de lucht. De bedoeling was om rijdend op de rug van de ezel de eindstreep te bereiken.Maar niet elke ezel bleek even soepel en gehoorzaam en de kandidaat die de overwinning voor het grijpen zag, tot zijn dier vlak voor de eindmeet rechtsomkeer maakte, keek eerder sip.

Sommige ezels liepen de verkeerde kant uit, andere weigerden te starten, nog anderen wierpen hun berijders af na een aantal spectaculaire bokkesprongen...

Grote hilariteit toen de 76-jarige Hombekenaar Wannes Pepermans van start ging. Hij eindigde als laatste van zijn reeks maar dat werd beloond met een uitbundig applaus.

Onder een dreigende wolkenhemel werd de finale gereden. Bij de min tienjarigen was de overwinning voor Jacobs uit Leest. Hij won voor Paul Muysoms, Daisy  Spruyt,  Cindy Huys en Geert Selleslagh.

In de reeks 10-14 jaar haalde Paul Liekens uit Duffel het uit een lot van 70 kandidaten. Hij werd gevolgd door de Leestenaars Wouter Mertens en Raf De Schouwer.

Bij de +14-jarigen was de overwinning voor de Blaasveldtenaar Emiel Van der Hasselt. De eerste Leestenaar van de 90 deelnemers was Wilfried Diddens die 5^de eindigde.

De winnaars mochten stuk voor stuk deelnemen aan het Belgisch kampioenschap dat op 31 augustus te Viersel werd gehouden.

09-12-2012 om 08:25 geschreven door Marcel Van Hoof

1980 – Dinsdag 17 juni : Vergadering kerngroep Eeuwfeest

Tot dusver beloofden een 20-tal verenigingen hun medewerking.

De stoet zal bestaan uit 13 groepen waarvan een achttal wagens. Elke groep kreeg de vrijheid te werken rond één onderwerp uit het leven van eeuweling Stanne Van den Broeck.

De kerngroep beloofde hulp bij moeilijkheden, o.a. het vinden van uniformen, of het ter beschikking stellen van tractors, enz.

De grote onkosten voor elke vereniging zullen uit de grote kas komen, de kleine kosten werden liefst gedragen door elke vereniging.

Op 16 augustus zal Stanne worden gevierd in Westende, zijn vacantieverblijf.  Diegenen die wilden aanzitten aan de koffietafel waren welkom op het adres : Camping Westende, Weg naar Nieuwpoort, Westende. (DB, juni 1980)

1980 – 21 juni : Gouden Huwelijksjubileum Eduard Selleslagh-Maria Hendrickx

Van de feestelijkheden van dit jubileum heb ik geen verdere informatie, wel over de diamanten bruiloft van het echtpaar, zie 16 juni 1990 in deze Kronieken.

Eduard “Waïkke” Selleslagh was te Leest geboren op 13 juli 1907 en hij overleed in het O.L.Vrouwziekenhuis van Mechelen op 12 juni 1992.

“Je was een goede echtgenoot, vader, een lieve groteva. Bij jou waren we ‘thuis’. Al je kinderen, kleinkinderen rondom jou te zien maakte je gelukkig. Dan genoot je intens…”

(Uit zijn doodsprentje)

Maria Hendrickx was te Zemst geboren op 13 september 1909 en ze overleed in huiselijke kring te Leest op 24 mei 1996.

“Lieve moeder, moemoe en grotemoe, je woonde bij je kinderen, je maakte alles van heel dichtbij mee, de lach en plezier van je kleinkinderen…de dolle pret van je achterkleinkinderen…het schonk je allemaal vreugde. En toch was je beetje bij beetje onderweg , soms verdwaalde je even, en dan waren er altijd de handen van je kinderen die je overeind hielpen. De laatste weken bracht je door in het ziekenhuis, maar je kwam nog eventjes naar huis, om toch nog onverwacht, zonder drukte, in alle stilte omringd door liefde afscheid te nemen…” (Uit haar doodsprentje)

Het echtpaar kreeg acht kinderen :

-Louisa “Wis” Selleslagh gehuwd met Louis Polfliet.

-Elodie Selleslagh gehuwd met Louis Van Hoof van de garage in de Dorpsstraat.

-Jeanne Selleslagh (+ 4/5/2001) gehuwd met Jozef Van den Heuvel (+1/4/2010).

-Melanie Selleslagh gehuwd met Edmond Polspoel.

-Louis Selleslagh gehuwd met Marie-Louise Blommaerts.

-Frans Selleslagh gehuwd met Denise Olbrechts.

-Victor Selleslagh (+14/2/2002) gehuwd met Annie Verbruggen

-Lisette Selleslagh gehuwd met Francois Verschaeren.

De familie woonde in de Alemstraat alwaar moeder Maria jarenlang café ‘Sportvrienden’ uitbaatte. Vader Eduard ‘Waïkke’ werkte als fabrieksarbeider bij Eternit in Kapelle-op-den-Bos. Later baatte het echtpaar een café uit aan de Bareel op de Juniorslaan.  

Foto’s :

-Eduard en Maria Selleslagh-Hendrickx gekiekt op hun diamanten bruiloft, tien jaar later.

-‘Waïkke’ met danspartner Leonore Mees op een Leests bal in 1956.

-Drie van de vijf dochters van het gouden paar : Louisa “Wis”, Elodie en Lisette Selleslagh in ‘86

-'Wiske' Selleslagh.

-Jeanne Selleslagh die overleed op 4 mei 2001.           

09-12-2012 om 00:00 geschreven door Marcel Van Hoof

1980 – 14  juni : Pol Piessens overleden.

“Vrij onverwacht is vorige vrijdag in zijn woning te Mechelen in de leeftijd van 65 jaar de h. Pol Piessens overleden. Met dit overlijden verdwijnt iemand die het van zeer bescheiden ambachtsman, zoon van de blokmaker te Leest, gebracht had tot een uitzonderlijk zakenman,

Afgevaardigde – beheerder van de NV Pol Piessens, beheerder van de NV P.P.Genial Floor,

Ere-Voorzitter van de Kon. Fanfare St.-Cecilia Leest.

Door zijn vele reizen werd niet alleen zijn weetgierigheid gevoed, maar had hij eveneens een brede kijk op het wereldgebeuren. Van Pol Piessens mag worden getuigd dat hij nooit zijn afkomst heeft verloochend. Ere-Voorzitter van de Koninklijke fanfare St-Cecilia te Leest was voor hem zomaar geen titel. Het bood hem de gelegenheid contact te houden met zijn gemeente van geboorte.

Wat nu ook mag worden gezegd : Pol Piessens was de man met het gouden hart wiens rechterhand niet hoefde te weten wat zijn linker hand weggaf aan allerlei goede werken en mensen die hij werkelijk in nood wist.

Aan Mw. Piessens-Van Praet en kinderen bieden wij onze kristelijke deelneming aan. De plechtige uitvaartliturgie zal plaatshebben woensdag a.s. 18 juni te 11 uur in de kerk van het H. Hart, Adegemstraat te Mechelen waarna teraardebestelling op het kerkhof te Leest.”

(GvM,17/7/1980)

“Veel te vroeg is ons een dierbare ontnomen.

Pol was een goed echtgenoot, een beste vader, een gewaardeerde vriend, een liefdevolle werkgever, minzaam en eenvoudig. Het goede en het schone van het leven wist hij ten volle te waarderen.

‘Lieve echtgenoot, door uw zorg en bijzondere toewijding was het leven voor mij licht om dragen. Ik ben u zo dankbaar. Ons tijdelijk samenzijn is te kort geweest. Doch onze liefde is sterker dan de dood.’

‘Frans en Roger, op uw jonge schouders draag ik mijn taak over. Tracht ze naar best vermogen te vervullen.’

‘Mijn kinderen en kleinkinderen, die mijn trots en mijn vreugde waart, blijft zoals vroeger in eche genegenheid rond moeder geschaard.’ “

(Uit zijn doodsprentje)

Leopold ‘Pol’ Albert Piessens was te Leest geboren op 28 maart 1916 als zoon van Frans ‘den Blokmaker’. Hij was gehuwd met Angele Van Praet (°Leest 22/07/1916, +Mechelen 15/10/2000)  die hem twee zonen schonk.

Voor 1940 was hij slagwerker in de fanfare St.-Cecilia waar hij vijf jaar later bestuurslid werd.

In 1959 was hij een tijdlang ondervoorzitter om datzelfde jaar voorzitter te worden en dit tot 1965. Van 1965 tot aan zijn dood was hij erevoorzitter.

Als voorzitter en later als erevoorzitter ging hij samen met Gustje Lauwers ontelbare keren op verkenning naar buitenlandse muziekwedstrijden om daarvan te leren en contacten te leggen. De Leestse fanfare kon tijdens zijn voorzitter- en erevoorzitterschap rekenen op heel wat financiële en materiële steun.

Ruim een jaar na het overlijden van haar echtgenoot was Angele Van Praet (zie foto) bereid het erevoorzitterschap van haar echtgenoot over te nemen en ook het mecenaat verder te zetten. Zo was ze meteen de eerste vrouwelijke erevoorzitster van de Kon. Fanfare St.-Cecilia.

Hun oudste zoon Frans, werd bestuurslid in 1980 en toen zijn moeder niet meer zo frequent naar de bestuursvergadering kon komen, stelde zij voor dat haar oudste samen met haar de taak van erevoorzitter zou waarnemen. Het bestuur stemde hiermee in en stelde hem als dusdanig aan in 1984. (‘Leest in Feest’, Stan Gobien)

Foto’s :

-Pol Piessens.

-Angele Van Praet, echtgenote Pol Piessens.

-Achterzijde van een tombolabiljet ten voordele van het Instrumenten- en Bouwfonds van de Kon. Fanfare St.-Cecilia uit 1991. Ook na de dood van Pol Piessens ging de sponsoring door.

-Frans Piessens, oudste zoon van Pol.

08-12-2012 om 09:10 geschreven door Marcel Van Hoof

1980 – 12 juni – Gazet van Mechelen :

            Er zijn geen centen voor Leestse landbouwers

Schadevergoeding na overstroming kan niet geregeld worden

“Na de jongste dijkbreuk aan de Zenne te Leest waarbij een zestal tuinders en landbouwers hoge schade hebben geleden aan groente- en tuingewassen is de zaak nog steeds niet in kannen en kruiken.
De betrokkenen werden her en der met een kluitje in het riet gestuurd en ondanks de vele onderhandelingen en bezoeken van deskundigen ter plaatse, lijkt het er sterk naar dat de betrokken tuinders geen frank zullen trekken.

Ze wagen nu een laatste poging en hebben, via bemiddeling van de Boerenbond, collectief een advocaat aangesproken. Die deelde intussen mee dat de Mechelse rechtbank definitief de knoop zal doorhakken, op 25 juni e.k. valt het verdict.

De Leestse tuinders hebben zo hun eigen kommentaar. Toen de dijk in Leest het begaf, hielden de TV – mensen een dagenlange staking. Het nieuws van de bres kreeg bijgevolg niet de normale belangstelling. Intussen ploeterde men aan de Leestse dijken in de modder.

Enkele dagen later werd Grobbendonk door overstromingen geteisterd. Toen was de televisie er wel en hoewel de daar opgelopen schade niet dermate opliep als te Leest wel het geval was, de Grobbendonkenaars “trekken” wel.

Gepoogd werd nog –om de administratieve kosten te ontlopen- beide zaken te koppelen, maar toen waren de Leestse dossiers precies een week gepasseerd.

Geen frank

Tot op vandaag trokken de Leestenaren nog geen frank. Alleen de belastingen houden tot op zekere hoogte rekening met de schade. Alle bemiddelingspogingen van de landbouworganisaties en ook de inzet van de sociale stedelijke dienst blijken niets uit te halen. Om die reden hebben de Leestse tuinders een proces aangespannen tegen de Belgische Staat. De zaak wordt collectief voor alle betrokkenen ingeleid maar iedereen krijgt een individuele behandeling.

Verstevingswerken

Intussen zijn de dijkverstevigingswerken langs de Zennedijken te Leest definitief van start gegaan. Na enige tijd voorbereidend werk rijden nu bestendig zware vrachtwagens op en af.

Verhoopt wordt om de ruwe dijk nog voor de winter afgewerkt te krijgen.

De afwerking zal nadien gebeuren.
Nochtans hebben de omwonenden er ook nu weer geen goed oog in. Vastgesteld werd dat alle afvloeiingsbeken rond de Zenne werden dichtgegooid teneinde een toegang te maken voor de vrachtwagens. Dat zou wel eens tot gevolg kunnen hebben dat bij een of andere wateroverlast de omgeving weer blank komt te staan.

De afvloeiingsgrachten slorpten in het verleden dergelijke wateroverlast op.

Hoe het de eerstvolgende maanden moet met mogelijke stortvlagen blijft de omwoners een open vraag.”

De volgende dag publiceerde dezelfde krant :

Rampenfonds moet tussenbeide komen

Naar aanleiding van interpellaties in de Kamer over de tussenkomst bij waterschade, vestigde volksvertegenwoordiger L. Van den Brande de aandacht op het feit dat blijkbaar geen vergoedingen voorzien zijn ingevolgde de dijkbreuken te Leest aan de Zenne en hij verwees naar een antwoord van de toenmalige minister van Openbare Werken die op vragen van een kamerlid erkend had dat de ramp in Leest veroorzaakt was door een overwachte stormvloed en de dijkversterkinswerken nog dienden uitgevoerd te worden.
De betrokken minister beloofde een schriftelijk en uitvoerig antwoord.

En nog een dag later in de krant van 14 juni 1980 :

Kamerlid Somers krijgt toezeggingen. Rampenwet dient ernstig uitgevoerd.

In de Kamer van Volksvertegenwooridgers interpelleerde Joos Somers minister Chabert over de lamentabele uitvoering van de wet van 12/7/1976 op het herstel van zekere schade veroorzaakt aan private goederen door natuurrampen, beter gekend als de rampenwet.

Na de overstromingsramp te Ruisbroek en Walem waarbij ook de gemeenten Willebroek, St.-Amands en Mariekerke werden geteisterd kwam een wet tot stand die voorzag in een financiële tegemoetkoming van de staat voor de geteisterden.

Alleen de natuurrampen die door de staat worden erkend, kunnen aanleiding geven tot enige vergoeding. Dat is nog niet niet geval voor Heffen en Leest.

Kamerlid Somers protesteerde tegen het feit dat men in Wallonië wel gebieden als rampgebied aangeduid heeft, alhoewel er tien maal  minder slachtoffers vielen en de ramp een tien maal kleinere omvang had dan bv de overstroming in mei-juni 1979 in Vlaams-Brabant waarbij ongeveer 1500 mensen betrokken raakten en met een globale schade van meer dan 130 miljoen frank.

Wat de ramp van Heffen (en Leest) betreft, mag men de norm ‘het aantal getroffenen’ om dit gebied als rampgebied te erkennen, niet aanhouden maar dient men zich te baseren op de omvang van de schade. Het is immers zo, aldus Somers, dat de staat verantwoordelijk is voor de overstromingen in Vlaanderen omdat de opeeenvolgende regeringen het dijkenbeleid hebben verwaarloosd. De Staat werd trouwens door de rechtbank veroordeeld om haar onverantwoord beleid na klacht van geteisterden uit Ruisbroek.

Minister Chabert beloofde de zaak te laten onderzoeken en de erkenning van het rampgebied Heffen opnieuw te overwegen.

Foto’s :

-Volksvertegenwoordiger Luc Van den Brande kwam tussenbeide in de Kamer.

-De toenmalige Minister van Openbare Werken Jos Chabert.

08-12-2012 om 09:00 geschreven door Marcel Van Hoof

1980 – 18 mei : Vevoc Volleyballtornooi

“Vevoc-Leest organizeerde een volleybaltoernooi waaraan niet minder dan 12 ploegen deelnamen. Schepen Michiels reikte in de meisjesschool, waar de wedstrijden gespeeld werden, de prijzen uit. De winnaars werden de spelers van de ploeg “De Filos” die de finale wonnen tegen de ploeg van Vevoc I.

De derde plaats behaalde de ploeg van Milac voor JVVZ.

De vijfde plaats ging naar Juno voor ’t Schuur, gevolgd door DNA, de KWB  van Leest, Old Amigos, Vevoc II, de chiro van Leest en de Dennevrienden.

(GvM, 22 mei 1980)

1980 – 30 mei – Gazet van Mechelen : Sinksentoernooi te Leest

            “Op het voetbalveld van SK Leest (aan de Zennebrug) had het jaarlijks

            “Sinksentoernooi” plaats. Aan dit toernooi is de beker Jean Van Dam

            verbonden, alsook de beker van de Stad Mechelen.

            Niet minder dan 8 verenigingen namen deel aan dit Leestse gebeuren.

            Gedurende drie dagen liep heel wat volk op en om de velden van SK Leest.

            Na de schiftingen werd op maandag de strijd geleverd voor de ereplaatsen.

            Na een spetterende overwinning tegen KLJ, legde SK Leest 1 beslag op de

            7^de plaats. De SP won het plein met 8-0 tegen de chirojongens in de kwartfinale.

            De halve finale tussen Vevoc en St Cecilia eindige op een 2-2 gelijkspel.

            De finale werd gewonnen door de plaatselijke KWB-ploeg die SK Leest II

            overwon met 2-0 cijfers. De wisselbeker Jean Van Dam ging naar de KWB.(zie foto)

            De beker van de fair play, geschonken door de scheidsrechters, ging naar

            SK Leest 1.

            Een speciaal aandenken was er nog voor een speler die steeds bleef vechten

            en ook al verscheidene jaren meedeed in dit toernooi : Walter Van Praet werd

            de gelukkige eigenaar van dit kleinood.”

1980 – Zondag 1 juni : 6^de Grote Fietszoektocht Vevoc

            Inschrijvingen konden van 11 tot 14u30 in de parochiezaal aan de Kouter.

            Het weer was echter de grote spelbreker. Toch waren er nog 9 gezinnen en 127

            andere deelnemers opgedaagd.

            Het trefpunt was “Het Broek”. Winnaars werden de familie Soors bij de gezinnen

            en Liliane Alewaters bij  de individuele deelnemers.

            Emmerance Van den Heuvel “van de Croes” was de oudste deelneemster en

            Jeroom Verbruggen de ongelukkigste, omdat hij een kaderbreuk opliep en daarmee

            uitgeschakeld werd.

1980 – Zaterdag 12 juni : Liefhebberskoers Leest : Jean Geerts won voor eigen volk.(foto)

            De 5^de uitgave van de Grote Prijs Bell-Meubel, georganizeerd door de Leestse

            Heidevrienden voor nationale liefhebbers verliep ook dit jaar volgens het gekende

            patroon. Een vroege afscheiding in de 3^de van de 16 af te leggen ronden,

            scheidde onmiddellijk het kaf van het koren en zorgde ervoor dat van de 50

            deelnemers er vrij vlug de helft uit de wedstrijd verdwenen.

            Op drie ronden van het einde liet Leestenaar Jean Geerts zijn zeven metgezellen

            in de steek en won voor de tweede opeenvolgende keer deze Grote Prijs.

Foto ‘s :

-Een lachende KWB-Voorzitter ontving felicitaties en de beker Jean Van Dam uit handen van Amelie Portael.

-Jean Geerts won afgescheiden voor eigen volk.

08-12-2012 om 08:29 geschreven door Marcel Van Hoof

Gust Emmeregs, 10 jaar voorzitter Leestse Volksfeesten. (foto : ‘Het Laatste Nieuws’)

1980 – 15, 16, 17 en 18 mei : 10^de Leestse Volksfeesten

                                                                     Programma:

            Donderdag 15 mei (O.H.H.):

            10 uur : eucharistieviering in de feesttent met medewerking van de Kon.Fanfare

            St.-Cecilia uit Heffen en het gemengd zangkoor van Houthalen.

            Nadien officiële opening van de 6^de Handelsbeurs door schepen Charlier.

            Om het risico van slecht weer uit te schakelen had de beurs plaats in een nog

            grotere spantent dan voordien. Bovendien voorzien van houten zijwanden, een

            houten bevloering en een stevig ijzeren gebinte. In totaal 70 m lang en 32 m

            breed bood zij potentieel aan een 30-tal stands, hetzij één derde meer dan in 79.

            14u30 : schiftingen “Ontdek uw Ster” zangwedstrijd.

            19u30 : Special-Show-Avond met Marva en Will Tura.

            Vrijdag  16 mei : Vanaf 18 uur tot 22 uur : Handelsbeurs

            20u30 : AVRO’s WIE KENT KWIS met Fred Oster en met tenminste

            100.000 frank aan prijzen.

            De finale werd gespeeld tussen Etienne Van Rompaey en Mia Weymiens uit

            Kapelle-op-den-Bos en Jerry De Hoon uit Antwerpen, samen met Els Eeckhaut uit

            Aartselaar. Mia en Etienne werden de winnaars.

            Zaterdag 17 mei : 14 uur tot 22 uur : Handelsbeurs.

            Antiekmarkt vanaf 14 uur.

            15u30 : optreden van de Kon.Fanfare “Iever maakt vooruitgang” uit Heindonk.

            20u00 : Oberbaeyern Bierfeest met Karll Herberger en Rikske Samyn.

            Zondag 18 mei : van 10 tot 22 uur : Handelsbeurs.

            11 uur : Tentoonstelling van Oude- en Kunstambachten zoals portrettekenaar,

            klompenmaker, Kunstkring Mechels Palet, bleken van linnen, spinnen, weven,

            Kunstkring Helicom Mechelen, schilders, beeldhouwer, gravures, De Keizershut

            Mechelen, pottenbakker, batik, kantklossen, pitrietvlechten, spinnen, macramé,

            tyrogravure, lederbewerking...en antiek- en rommelmarkt.  

            15 uur : optreden van Kon.Fanfare “St.-Cecilia” Hombeek en Kon.Harmonie en

            Majorettenkorps uit Oordegem-Lede.

            19 uur : Finale “Ontdek-uw-Ster” met Louis Neefs als presentator.

            De winnaar van de minder dan14-jarigen werd Nadine Fonteyn, tweede werd

            de Leestse Daisy Spruyt. Bij de plus 14-jarigen werd Marc Van Daele laureaat en ging

            met een draagbaar TV-toestel naar huis.

            21 uur : Optreden van Emily Star + Explosion.

            In de tent was  ook een gelegenheidsrestaurant neergepoot waar de bezoekers

            aan democratische prijzen hun honger konden stillen. Een menu (soep, hoofdgerecht,

            nagerecht) kostte 200 frank. 

            Snelle eters kwamen aan hun trekken met een pakje friet, een broodje met pens of

            pannekoeken, fruittaart of een ijsje. 

Het Laatste Nieuws (8 mei 1980) sprak met organisator Gust Emmeregs :

“Tijdens één van de eerste zonnige aprildagen hebben wij, omringd door het groen, een vraaggesprekje gehad met het Mechelse gemeenteraadslid ‘Gust’ Emmeregs, naar aanleiding van de Leestse Volksfeesten, die dit jaar voor de tiende achtereenvolgende keer worden georganiseerd.

Mechels gemeenteraadslid ? Nou ja, zo is het, ofschoon het tijdens de loop van het gesprek wel duidelijk werd dat Gust Emmeregs in de eerste plaats een Leestenaar is en dat ondanks alle fusies in hart en nieren is gebleven. En hij vertelt :

‘Leest, weet u, heeft altijd een uitermate bloeiend verenigingsleven gekend, verhoudingsgewijs meer dan elders. Op vallend is het, dat de organisaties vrijwel niet te tellen zijn en dat alles wat zij ondernemen vrijwel goed lukt. Er is een opmerkelijk verschil tussen de Leestse verenigingen en elders, want de besturen sluiten zich niet in een getto op, maar wandelen als het ware moeiteloos bij elkaar binnen om te overleggen en niet het minst om samen te werken aan bepaalde projecten. Dat gaat er informeel aan toe en zo ontstaat er onder de Leestse verenigingen, op een uitzondering na, een hechte band wat niet alleen het verenigingsleven, maar ook in wezen gans de bevolking ten goede komt.

Maar in een kleine gemeente als de onze is het bijna uitgesloten grote en grootse manifestaties op het getouw te zetten wegens de financiële weerslag. Toch gevoelde de bevolking daar enige behoefte aan en zo gebeurde het, nu tien jaar geleden, dat een aantal actieve mensen de koppen bij mekaar staken. De Leestse Volksfeesten waren geboren !’

Het is de heer Emmeregs aan te zien, dat hij zich de gebeurtenissen van toen nog levendig herinnert.

‘De feesten gingen door in een grote tent. Nou ja, een tent, maar op zichzelf was dat reeds in die jaren een innovatie ! Hartverwarmend was de massale opkomst van jongeren en ouderen en er werd –alweer voor de eerste keer- een Ontdek de Ster-wedstrijd georganiseerd. Er kwamen heel wat fanfares opdagen, maar de weermaker was ons niet welgezind. Jongens, hoe goot het ! En toch, en toch werd de ganse opzet in genendele een fiasco, want met de hand op het hart durf ik te beweren, dat er nooit in de Leestse geschiedenis zoveel mensen en jongeren op de been waren. Volk ? Men kon op de koppen lopen.

Ook de eerste uitgave van de wedstrijd ‘Ontdek de Ster’ kende een overhoopte bijval. En wat zou jij hebben gedaan na zo’n succes ? Voortdoen nietwaar. Zo deden we en je mag gerust onderstrepen dat in de daaropvolgende jaren zowat de beste variéte-artiesten uit binnen- en buitenland naar…Leest kwamen om er vier achtereenvolgende dagen bij te dragen tot de bijval. Samengevat : in totaal organiseerde Leest dus een 35-tal dagen met artiesten die zelfs grotere steden ons kunnen benijden. Er werd jong talent ontdekt ! Er kwamen jongeren die later naam in de showwereld maakten ! En er kwamen kijklustigen van ver buiten Leest, buiten de stadsgrenzen van Mechelen…’

Van 1975 af

‘Maar in 1975 kwam er een belangrijke blikvanger bij. Steunend op het succes, besloten de al dan niet kleine middenstanders van Leest een bijdrage te leveren tot de Volksfeesten. Deze uitbreiding betekende voor ons een nieuw risico, een zware opgave, extra-kosten…

Bekijk het maar even zelf,’ zegt de h. Emmeregs. ‘Dit keer een speciale tent met houten bevloering, een wirwar van elektrische leidingen en aftakkingsmogelijkheden, ja zelfs aansluiting op kabeltelevisie en een gesloten cirkel. Het resultaat was dat de uitbaters noodgedwongen het standgeld moesten verhogen, maar verheugend is het, dat vrjwel alle handelaars en nijveraars, die met kleinere stands aan de eerste Volksfeesten hadden deelgenomen, zonder aarzelen zijn teruggekeerd. Zonder aarzelen ! Wat bewijst dat ? Alles !’

Driemanschap

‘En wie zijn dan de bezielende krachten achter deze volksfeesten ?’ willen wij weten.

‘Emiel Spruyt en Louis Solie !’ luidde het antwoord.

‘En Emmeregs !’ vervolgden wij.

‘Welja, zo je wil, want wij vormen inderdaad gedrieën het feestcomité,’ moet onze gesprekspartner wel bekennen.

Maar hij zit reeds op een ander stokpaard : het voetbal te Leest, dat dankzij de Leestse Volksfeesten is ontstaan. Met een echte voetbalclub, met gehuurde speelgronden, met een fijn chalet, met nu ongeveer 120 jongeren in verschillende jeugdafdelingen en met zowat 40 seniores, verdeeld over twee ploegen.

En zo vernemen wij ook, dat er spelgelegenheid is voor liefhebbers van alle slag en voor personeels- en vriendenwedstrijden zoals voor Huygebaert, voor Lamot, voor de Vriendenkring van het Stadspersoneel en, het spreekt vanzelf, voor alle jeugdverenigingen uit Leest en elders.

(…)

       Jaak Brouwers.”

08-12-2012 om 05:35 geschreven door Marcel Van Hoof

1980 – Mei : Jozef Schuermans en Maria Piron vijftig jaar getrouwd

“Het was feest in de wijk. Schuermans Jozef en Piron Maria vierden hun 50 jaar huwelijk. Jozef is van 1906 en Maria van 1910.

Jozef vertelt hoe hij hier in Leest is beland : ‘Ik was een wees en woonde in Heindonk. In Willebroek heb ik mijne stiel als meubelmaker geleerd. Later ben ik in Mechelen gaan werken. Van den ene atelier naar de andere om me te verbeteren. Ik kende op de duur mijne stiel tot in de puntjes. Wanneer ik van Heindonk naar Mechelen fietste kwam ik in Heffen voorbij het huisje waar mijn Maria woonde. En hoe gaat dat, eerst wat klappen en lachen. Je gaat al eens samen naar de kermis. In 1930 den 8^e maart zijn we getrouwd. Eerst zijn we bij mijn schoonouders gaan wonen. Van in 1933 wonen we in Leest : eerst bij de gebroeders Neefs over de Zennebrug, dan in ’t huisje van Troch (’t huis van Jan Verbergt), daarna in ’t Pensenstraatje. Van 1941 woonden we in ’t huisje naast het gemeentehuis, vroeger café ‘In de groene Linde’. Vanaf 1974 wonen we in de Kouterwijk’.

Over zijn huwelijksleven vertelt hij : ‘wij hebben nooit woorden gehad, ik en mijn Maria. Wij hebben hard gewerkt en zo altijd goed onze boterham verdiend. We hebben drie kinderen : Ida is de oudste en dan hebben we Staf en Alfons. Ik voel me overal thuis en ben overal op mijn gemak. In Willebroek kwamen we graag, daar was ’t altijd kermis, veel volk, veel leute, daar werd geleefd. Elk cafeetje had daar een orgeltje en voor 5 cent speelde het. Daar waren we graag.

Ik ben al 9 jaar in pensioen en we wonen al zes jaar  in de wijk. Ons Maria zou niet meer in ’t dorp willen wonen, maar ik voel me altijd overal thuis. We zijn nu 50 jaar getrouwd en hebben eens goed gefeest op ’t Heike in Hombeek. Alles was piekfijn in orde en er was plezier tot vijf uur ’s morgens.” (DB, mei 1980)

Josephus Albertus Schuermans was te Heindonk geboren op 8 mei 1906 en hij overleed in het O.L.Vrouw Ziekenhuis te Mechelen op 4 november 1983.

”Een goede man, vader, grootvader en overgrootvader ging vredig van ons heen.

Hij kwam graag onder de mensen en was vriendelijk tegenover iedereen.

Wij zeggen dank voor deze mens, die ons zo nabij en dierbaar was en die nu is weggevallen uit deze wereld. Wij danken hem voor alle goedheid die van hem is uitgegaan en voor al het goede dat we door hem in ons leven mochten ervaren.”

(Uit zijn gedachtenisprentje)

Maria (Wiske) Piron was te Heffen geboren op 16 juni 1910 en overleed in het A.Z. Sint-Maarten op 27 januari 2005.

“Een moeder sterft altijd te vroeg, al wordt zij nog zo oud.
Je bidt dat God haar sparen zal omdat je van haar houdt.
Maar als de dagen knellen gaan, zij ziek wordt en benauwd.
Bid je dat God haar halen zal omdat je van haar houdt.”

(Uit haar doodsprentje)

1980 – 6 mei : Die dag kwam het Leestse Feestcomité voor het eeuwfeest van Stanne Van den Broeck opnieuw samen. Uit de omslagen die in de gemeente verspreid waren om de kosten van de feestelijkheden te dekken kwam zowaar 54.000 frank.

De kerngroep stelde een feestprogramma op. Een tweedaagse viering werd vooropgesteld.

Op zaterdag 27 september een groot familiefeest en op zondag 28 september een officieel bezoek van de burgemeester en z’n schepenen tijdens het uittrekken van de stoet.

Er werd een volgende afspraak gemaakt : 17 juni om 20 uur in ’t gemeentehuis.

(DB,mei 1980)

1980 – 9, 10 en 11 mei : Spetterende Ceciliafeesten

Met medewerking van het ministerie van Nationale Opvoeding en Nederlandse Cultuur, het stadsbestuur van Mechelen, het Muziekverbond van België, de Vlaamse  Brass Band Federatie, de BRT en de ASLK organizeerde de Kon.Fanfare St.Cecilia haar jaarlijkse “Ceciliafeesten” in en om de gebouwen van het parochiaal centrum op de Kouter.           
Op vrijdag namen de feesten een aanvang met het optreden van Ann Christy en Joe Harris.

De dag nadien was er een Oberbayernbal met de originele Emiz Blasskapelle.

Zaterdagnamiddag en zondag ging er een internationale muziekwedstrijd voor            harmonieën, fanfares en brass-bands door.

Niet minder dan 22 muziekverenigingen schreven in voor deze wedstrijd, acht in lagere en 14 in hogere afdeling. In de lagere afdeling was er een eerste prijs weggelegd met lof van de jury en 329  punten voor de Kon. Fanfare “Ons Genoegen” uit Battel.

De Brass Band uit Willebroek met Francois Violet als dirigent  kreeg 348 punten en een eerste prijs met lof van de jury en de beker van de stad Mechelen voor het hoogste puntenaantal. Deze band mocht ook de schaal van minister De Backer in ontvangst nemen voor de eerste plaats in het klassement bij de lagere afdeling. De voorzitter van de jury, Jan Segers, had deze Brass Band geen punten gegeven aangezien hij directeur was van deze vereniging.

In de hogere afdeling behaalde de Kon.Fanf. “St.-Jansvrienden” uit Wiekevorst een eerste prijs met onderscheiding met 320,5 punten. Deze fanfare mocht de beker in ontvangst nemen voor de tweede plaats in het algemeen klassement.

De Nederlandse harmonie ‘Wilhelmina’ behaalde een tweede prijs.

De Brass Band ‘Union’ uit Buizingen behaalde een eerste prijs met lof van de jury met 335 punten. Voor hun ‘Suite’ ontvingen ze de beker van de stad Mechelen voor het hoogste puntentotaal van een Belgisch werk en eveneens de beker van minister Ramaekers voor de eerste plaats in het algemeen klassement. 

“…in hun toespraak dankten de organisatoren de muziekverenigingen, alsook de ruim 100 medewerkers aan deze feesten, voor hun hulp. Schepen Van der Sande feliciteerde organisators voor hun goede prestatie, die uitstraalde over gans België en Nederland. Zij hebben met deze prestatie ook ambassadeur gespeeld voor de stad en houden het verenigingsleven in stand, wat mag gezien worden als een verrijking van groot-Mechelen.

De schepen feliciteerde de juryleden en drukte de hoop uit dat de Nederlanders een goede herinnering zullen meedragen aan deze wedstrijd, en dat ze hopelijk nog eens naar Mechelen zullen terukomen.”

De jury bestond uit Jan Segers, voorzitter en de leden André Van Driessche en André Waignein. (GvM, 17/5/80)

1980 was voor Sint-Cecilia een goed jaar. In de afdeling uitmuntendheid werd de vereniging Kampioen van België en ook dit keer werd deze prestatie door het Mechels Stadsbestuur gewaardeerd met een ontvangst op het stadhuis. Na een inloopperiode van ongeveer vijf jaar begon de drumband ‘St.-Cecilia’ aan zijn bloeiperiode. Onder leiding van Walter Van de Venne werden zowel wandelconcerten als concertoptredens gegeven.

Bijgevoegd :

-Gouden paar Jozef Schuermans en Maria Piron. (tekening Georges Herregods)

-Optreden tijdens de Ceciliafeesten van 1980.

08-12-2012 om 05:24 geschreven door Marcel Van Hoof

1980 – 6 April : “Posse Leest”

In de stedelijke lagere school van Leest werd door werkgroep “Voetspoor” een             tentoonstelling van eigen werk ingericht op Paasdag en op Paasmaandag.

Karel Soors, Tony Baarendse, Friede Willems, Georges Herregods, Flor Meyers en Stefan De Laet stelden tentoon, evenals hun gasten Chris Van Praet, Mieke Selleslagh, Frie Leemans en Krista Leemans met keramiek.

In het parochiaal centrum van de Kouter ging er een tentoonstelling door op initiatief  van het plaatselijke Davidsfonds. Dit jaar werden er voorwerpen tentoongesteld van het patrimonium van de St.-Niklaaskerk van Leest, o.a. de grafsteen van jonker Jacop Schoff (deze ridder was in zijn tijd –de 16^de eeuw- eigenaar van het goed “Ter Moortele” hoek Vinkstraat-Molenstraat), kelken, gewijde vaten en schilderijen.

Speciaal voor deze ‘Posse’ schreef Georges Herregods met de medewerking van het Davidsfondsbestuur “Waar Leestenaars samenkwamen”, een mooie uitgave rond de geschiedenis en het patrimonium van de kerk.

Het bestuur van het Davidsfonds bestond toen uit :

Alfons Hellemans, erevoorzitter

Jeroom Verbruggen, voorzitter

Maria Lamberts, ondervoorzitter

Martin Mollemans, secretaris

Aloïs Hendrickx, penningmeester

Marleen De Prins, Maria De Wit, Marleen Verschueren en pastoor Frans Lornoy.

Voorzitter Verbruggen schreef het woord vooraf :

“Het Davidsfonds is Vlaanderens grootste culturele vereniging, christelijk van inspiratie, strijdend Vlaams en sociaal gemotiveerd.

Het plaatselijk bestuur van de afdeling Leest heeft altijd getracht deze doelstellingen te vertalen naar onze bevolking toe op een eigentijdse manier. Daarom was het steeds een bekommernis met onze werking iets te brengen dat de dorpsmens aansprak. De jaarlijkse tentoonstelling op tweede paasdag is een begrip geworden voor elke Leestenaar en elke St.-Corneliusbedevaarder.

Eén van onze vorige tentoonstellingen was de aanleiding tot het ondertussen uitgegeven succesboek ‘Leest geweest’. Dit jaar willen wij de aandacht vestigen op ons kerkelijk kunstpatrimonium.

Na het tweede Vaticaans concilie verdwenen met de gebruiken van het ‘rijke Roomse leven’, ook geruisloos veel kerkelijke voorwerpen.

Ofwel werden zij versjacherd aan gehaaide antiekjagers, ofwel verdwenen zij naar de zolder van de pastorij.

Gelukkig was dat bij ons in Leest niet het geval. Zowel pastoor Coosemans zaliger als pastoor Lornoy hadden, daarin ongetwijfeld bijgestaan door de leden van de kerkfabriek, voldoende besef dat het behoud van ons kerkelijk kunstbezit niet alleen een religieuze zaak is, maar een morele plicht ten overstaan van de hedendaagse en toekomstige Leestenaar en ten overstaan van zijn historiek verleden. Kunstzin en openheid voor historische kunst moet aangeleerd worden. Daartoe wil het Davidsfonds dit jaar een bijzondere inspanning doen met deze tentoonstelling over de kunstschatten van de Leestse St.-Niklaaskerk.

Een speciaal woord van dank wens ik hier te richten tot de bestuursleden van het Davidsfonds voor het stimulerend enthousiasme en de waarachtige ploeggeest.

Wie spreekt over geschiedenis of kunst in Leest, komt ongetwijfeld terecht bij aalmoezenier Georges Herregods. De aalmoezenier met zijn ongelooflijke werkkracht en doorzettingsvermogen heeft ook deze uitgave “Waar Leestenaars samen kwamen…” geschreven. Daarvoor onze welgemeende dank.”

Kleinveebond “Het rijke nest” stelde op tweede paasdag aan de kerk heel wat         kampioenen tentoon en naast de gewone kermisvermakelijkheden was er ook            jaarmarkt op het dorpsplein.

1980 – Zondag 20 april : Heilig Vormsel

            Tijdens de mis van negen uur werden volgende jongens en meisjes gevormd door

            Mons. R. Goossens : Rudi Clymans – Kouter, Nancy Croons-Kouter, Alain De

            Broey-Vinkstr., Daisy De Nijn-Vinkstr., Carla De Prins-Kapellebaan, Els en Hilde

            De Rooster-Kouter, Veerle De Smet-Bist, Johan De Win-Dorpstraat, Lieve Dons-

            Kouter, Sonja Emmeregs-Tiendeschuurstr., Ronny Fierens-Scheerstaat, Ann

            Hellemans-Kouter, Koen Lemaire-Juniorslaan, Kathleen Nuytiens-Bist, Ingrid

            Polspoel-Juniorslaan, Veerle Soors-Cecilialaan, Steven Stockmans-Kouter, Luc Van

            Bosch-Grote Heide, Danny Van Camp-Kouter, Nancy Van Camp-Blaasveldstraat,

            Gunter Van der Elst-Grote Heide, Greta Van Linden-Tiendeschuurdstr., Bea

            Verbruggen-Tiendeschuurstr.,Pascale Vercammen-De Prinsenlaan, Arne Vermeulen-

            Tisseltbaan, Luc Verschuren-Kerkenblokweg, Luc Vertommen-Juniorslaan en Eric

            Vloeberghen-Lindelaan.

            (Parochieblad 17/4/1980)

Eerste Communicanten

Ceuppens Wendy, Deschrijnmakers Yvette, Dom Miranda, Gobien Sabrina, Houwelyckx Wendy, Lauwens Annick, Merque Jessica, Plasqui Kathleen, Smets An, Van Loo Sandra, Verbruggen Heidi, Verbruggen Veerle, Spruyt Kathleen, Van Camp Ann, Meyskens Koen, Hulsman Carl, Bernaerts Steven, De Wit Guy, De Wit Stefaan, Simons Hans, Soors Jan, Teughels Noël, Van Damme Ivan, Van Laenen Dominiek, Verschaeren Gery, Verschuren Wout. (DB, mei 1980)

1980 – Mei : Mededeling BAC Leest

“Gelet op de vraag van het merendeel van het cliënteel en om iedereen de gelegenheid te bieden gebruik te maken van de diensten van BAC, zal de zitdag van zondagvoormiddag vervallen. Vanaf 15 mei e.k. zal de zitdag doorgaan elke donderdag van 18u30 tot 19u30 in het Klooster, Dorpsstraat 10 te Leest (niet op feestdagen).

Verder blijft het kantoor Hombeeksesteenweg 297 opengesteld  op din-, woens-, en donderdag van 16u30 tot 18u30 of voor afspraak op nr 015/41.23.25, alles met strikt persoonlijke afhandeling.

Ter compensatie van de zondagvoormiddag wordt huisbezoek ingelast, waarbij U de gelegenheid wordt geboden alle verrichtingen uit te voeren, dit volgens uw keuze rond de 15^de of laatste dag van de maand of beide. Geïntresseerden kunnen zich steeds aanmelden om van deze gratis service te genieten.

De uittreksels van giro- en spaarrekening worden U gratis thuis bezorgd voor zover U als domicilatie agentschap Leest hebt verworven, overschrijvingen van andere afdelingen BAC worden verricht zonder renteverlies of voordelen.

Verder bestaat de mogelijkheid tijdens de normale kantooruren U aan te bieden in het kantoor Hombeek indien een van bovenstaande regelingen U niet gunstig zouden kunnen zijn.

    De Agent Leest, H. Wellens.”

(DB, mei 1980)

08-12-2012 om 05:05 geschreven door Marcel Van Hoof

1980 – april : Voorbereiding viering honderdjarige.

De Leestenaars kregen volgende folder in hun bus :

            Geachte Leestenaars,

Stilaan geraakt in LEEST  bekend dat men op 28 september van dit jaar Stanne VAN DEN BROECK als 100-jarige wil vieren.

Hiervoor waren ongeveer alle verenigingen op het gemeentehuis aanwezig op 18 maart en 15 april. Men is het erover eens “IETS” te doen, een 100-jarige en LEEST waardig.
Maar daarom is het ook nodig dat er “kosten gedaan worden”.
Om IEDEREEN te laten delen in de vreugde en de kosten, wordt in alle huizen van Leest een
BRIEFOMSLAG bezorgd, die nadien, door afgevaardigden van verenigingen en van het Feestcomité, wordt opgehaald, om de nodige gelden te verzamelen, en om “te-weten-te-komen” wat wij als Volks-gemeenschap van Leest aan dergelijk LEVENS-FEEST, willen, kunnen en mogen besteden. Aan ieder van ons het antwoord “in de briefomslag” die ten laatste opgehaald wordt op 5 mei, want op 6 mei wil het Feestcomité weten wat wij in Leest voor de viering aankunnen.

Er wordt immers een “STOET” gepland, en nadien een “Volkse Levens-Viering” op het Dorp met zang, muziek en dans. Daarom juist wordt er gerekend op een grote en gezamenlijke inzet, om te komen tot een luisterrijke viering, waartoe ELKEEN is uitgenodigd.

            NAMENS DE VERENIGINGEN VAN LEEST EN FEESTcOMITE

           “Viering Stanne VAN DEN BROECK”.

1980 – 2, 3 en 4 april : Tornooi Sporting Tisselt

V.K.Heindonk versloeg V.V.Leest in de finale van het Internat. Voetbaltornooi van Sp. Tisselt.

“V.K. Heindonk is uiteindelijk winnaar geworden van het voetbaltornooi, met internationale bezetting, van Sporting Tisselt. In de finale tegen Leest lagen ze niet onder, maar waren veeleer de baas over de tweede provincialer.

De confrontatie tussen Aulnay Sous Bois (Frankrijk) en V.V. Steen (Nederland) was een doelpuntenfestival, door Holland gewonnen met 3-7.

Het Schotse Milngavie Wanderers en de Engelsen van West End United moesten het tegen mekaar opnemen maar de Schotten hadden hun kat gestuurd. V.V. Leest moest dan inspringen en de mannen van Gustje Emmeregs deden dat met veel zwier. Ze wonnen tegen de  Engelsen met 1-3.

De finale : V.K.Heindonk, 4^de provinciale en V.V.Leest, 2^de provinciale.

Heindonk liet zich niet intimideren door een inspiratieloos Leest waar het enige lichtpunt Maroc was, die meerdere staaltjes van voetbalkunde gaf, maar dat bracht geen baat.

Heindonk won met 2-0.
De Willebroekse schepen van sport Louis Van Ighem dankte alle deelnemende ploegen en speciaal het V.V. Leest van Gust Emmeregs, omdat ze in laatste instantie als vervangingsploeg werden opgeroepen en deelnamen.

Na de wedstrijden werden de bekers aan de overwinnaars overhandigd met daarbij een geschenk voor iedereen en voor de tweede een mooi glasraam, geschonken door de Willebroekse burgemeester Hugo Adriaensens.”

(Klein-Brabant-Vaartland, 11 april 1980)

Foto’s :

-Finale Heindonk-VV Leest : Hermans van Heindonk is alleen door, maar zijn schot belandde in het zijnet.

-Gekibbel met de scheidsrechter in de finale Heindonk-VV Leest.

-Boven het hoofd van vriend en tegenstander ontzet doelman Felix van Leest het leder.

-Met deze kopbal voltrok Geets van Heindonk het vonnis van VV Leest.

-de ploeg van VV Leest met Tisseltse inbreng kwam in de finale te kort tegen Heindonk.

07-12-2012 om 18:50 geschreven door Marcel Van Hoof

1980 – Aprilnummer van De Band : Louis en Leonie 50 jaar bij elkaar.

“De Band was even op bezoek bij Louis en Leonie Fierens die vorige week hun gouden jubileum vierden. Ter gelegenheid van deze gebeurtenis schreef hun zoon Theo Fierens dit feestbriefje :

‘Beste vrienden hier al te gaar, ik ga jullie wat vertellen over het gouden bruiloftspaar !

In Hombeek ging het er plechtig aan toe al over 50 jaar, want Nieke en Louis gaven daar hun jawoord aan elkaar. Zij stichtten toen een nieuw gezin met eigen lief en leed, maar steunden op elkanders min, zo was de zaak compleet.

Hoe vonden ze nu elkaar, wel ik zal het u vertellen, het lijkt raar maar het is waar.
Louis zijn boezemvriend was zijn kozijn Fak. Deze was op zekere regendag kolen gaan halen voor ene Spruyt en kreeg hiervoor 40 frank. Ongelukkiglijk was Fak deze 40 frank verloren. Fak had overal gezocht maar geen 40 frank te vinden. Nu was het zo dat Louis bijna iedere zondagvoormiddag bij Fak aan huis kwam om een boterham met rauwe hesp te eten. Ook nu gebeurde dat. Louis kwam binnen bij Fak en haalde onmiddellijk geld uit zijn zak, zeggende : ‘zie eens Fak wat ik gevonden heb, 40 frank maar ze is mesnat want ze lag in een karlies.’

‘Verdomme’, zei Fak, ‘dat is die van mij, die ben ik verloren’.

‘Goed jong,’ zei Louis, ‘als dat zo is dan krijgt ge die’.

‘Eerste klas,’ zei Fak, ‘daar gaan we straks een goeie pint van pakken op de plein.’

Zo gezegd, zo gedaan. Fak en Louis trokken naar de Plein waar het kermis was. Er stond ook een tent. Na enkele pinten kreeg Louis zin in plezier en hij wilde dansen.

‘Zie ginder es,’ zei Fak, ‘da zit een schoon ros krollekoppeke, ga die ne keer halen’.

Louis schoot daar onmiddellijk naartoe. En zo werd dat Voske later ons Moe.

Wat later werd Louis soldaat en dus altijd paraat. Men wist toen nog niets van ’t pilleke en alzo kwam algauw Emieleke. Na zes jaren kwam er een twee schreeuwer aan, Theofilleke was zijn naam. Dan nog 4 jaren van geluk en plots sprong alles stuk. De oorlog kwam eraan en Louis moest gaan. Het waren harde tijden voor beiden, maar ondanks tegenspoed deed Nieke het toch goed. Ze smokkelde en verkocht zelfs oude banden maar daardoor hadden wij voedsel tussen de tanden.

Er kwamen ook nog schone tijden, waarin ze zich konden verblijden.
De oorlog was gedaan en Louis kwam te Hombeek aan, Nieke liet alles op een boeltje en zwierde Theofilleke in een stoeltje. Bij het zien van haar Louiske was ze Theofilleke vergeten en had ze hem met fiets en al tegen de muur gesmeten.

Toen zijn ze samen naar huis gegaan en leden sindsdien een gelukkig bestaan.

Om nadien hun spaarpotteke wat aan te vetten gingen ze een frietkarreke zetten. ’t Was in den beginne maar voor ’n paar jaren, maar er was veel geld mee te vergaren. Lowieke schilde de patatten en Nieke legde de centjes in de watten.

Nu zijn ze samen in pensioen, maar weten nog steeds wel wat doen.

’t Koken, den hof en den aap zijn meestal de werkjes van Lowieke. Coco, de was en de poen, daar heeft Nieke mee te doen. ’s Avonds zitten ze saam heel tevree en kijken dan naar T.V.

Vader en moeder, het is voor u vandaag een mooie dag.

Vijftig volle jaren hebt ge met ’n stille lach, zielsgelukkig, ’t hartje vol van liefde en moed, aan elkander u gegeven, in vreugd en tegenspoed.

’t Gouden bootje gaat nu varen door de wijdse zee,

en u weelde brengen, soms ook leed en als eens wee,

maar uw bootje zal niet zinken voor geen wind,

als ge bij elkaar steeds steun en liefde vindt.
In die vijftig jaren hebt ge leed en strijd geducht,

zit ge soms te denken bij de kachel met ’n zucht,

laat dan volgende jaren nog een hemel voor u zijn,

dan blijft er voor u beiden steeds een straaltje zonneschijn.
Laat ons nu vieren het gouden feest, daarom zeggen wij allemaal om ’t meest :

leef samen gelukkig nog menig jaar, dat zijn de wensen van ons te gaar !”

Langs ‘De Band’ dankten Nieke en Louis al de vriendelijke geburen en de vele mensen die van hun feest een nooit te vergeten gebeurtenis maakten.    

Lodewijk ‘Louis’ Fierens was te Leest geboren op 4 juni 1909 en hij overleed er op 22 juni 1985.

“Hij was een mens om van te houden, een onvermoeibaar werker, een eerlijk en eenvoudig man, een door en door goed mens. Geen moeite en geen werk is hem te veel geweest om de toekomst en het welzijn van zijn kinderen te verzekeren.” (mooie woorden uit zijn bidprentje)

Zijn echtgenote Maria Leonia ‘Nieke’ Janssens werd te Hombeek geboren op 30 mei 1910 en zij overleed in het rustoord Battenbroek te Walem op 27 april 1998.

Nieke baatte jarenlang een frietkraam uit op de Dorpsplaats. Dat was gelocaliseerd voor de woning van drukker Lafosse, tegenover café De Zwaan. ‘Nieke Frut’ was erg populair bij de jongeren van Leest, zij sprak hun taal en ze konden in de weekends na een avondje stappen steeds bij haar terecht om nog een frietje te steken. Veel keuze was er toen niet. Bij haar vers gebakken frietjes bood ze mayonaise, pickels, augurken, gekookte eieren, opgelegde groenten en ajuintjes. (dixit haar leurderskaart van 2 april 1954-zie bijvoegsel)

Het echtpaar kreeg twee zonen : Emiel en Theo, die een tijdlang dirigent was van de Kon. Fanfare Sint-Cecilia.

Bijgevoegd :

-Nieke Janssens  

07-12-2012 om 18:37 geschreven door Marcel Van Hoof

1980 – 28 maart : Milac Filmvertoning

            Milac – Leest organiseerde in de parochiezaal om 20 uur een filmvertoning.

            ‘De Snul’ met in de hoofdrollen Louis De Funes en Bourvil.

            Inkom : 50 frank.  

1980 – 28 maart : Jan Verbergt overleden – In Memoriam

“Op 28 maart is Jan Verbergt met stille trom van ons weggegaan. Hij verbleef voor zijn dood in het O.C.M.W-ziekenhuis van Mechelen.
Jan werd geboren aan de Boskant in Hombeek in 1901.  (noot : 13 juli) Sinds zijn huwelijk met Amelie Nuytkens woonde hij in Leest : eerst in ’t Wiphuis en daarna in ’t boerderijtje van Troch in de Zennebeemden tegenover de pastorij.

De laatste tien jaar was hij eenzaam en leefde van het ene bezoek van vrienden en kennissen naar het andere toe. Jan was een vriend van ‘De Band’ en aan hem danken we vele verhalen, o.a. over zijn voorouders, zijn jeugd, 1914-1918, de vlucht, heksen en spoken en andere.

Jan kon je uren boeien met zijn verhalen en was steeds vriendelijk en hartelijk voor hen die konden luisteren. Het laatste jaar ging zijn gezondheid sterk achteruit, hij kon zich nog moeilijk behelpen. Hij begon meer en meer te praten over naar de kliniek gaan ‘een tijdje in observatie’ zei hij. ‘Op vacantie en goed verzorgd worden door de verpleegsterkes’.

Bij de laatste dijkbreuk in november was het plotseling zo ver. De eerste dagen in ’t ziekenhuis verliep alles zoals hij zich had voorgesteld : goede verzorging, op tijd eten, gezellig babbelen met andere zieken. Maar het getij keerde, zuster overste werd streng. In de kliniek hoor je serieus te zijn en je te gedragen volgens ’t reglement. Lachen en veel praten hoort niet in een ziekenhuis. Wie oud is moet zich oud voelen en zich als een oude mens gedragen. Jan werd moeilijker en met de dag ongelukkiger. Dat verergerde nog toen hij in de O.C.M.W. bejaardenafdeling kwam : hij sprak ervan terug naar Leest te komen. Van die levenslustige man van voor een paar maanden was toen weinig overgebleven.

Het strekt werkelijk het O.C.M.W.-ziekenhuis niet tot eer, dat de bejaarden zo in de kou komen te staan.

Jan uw huisje staat er maar eenzaam bij, en zal weldra onder de hamer komen. Maar U zullen we niet vergeten.” (‘De Band’, mei 1980)

Jan Verbergt : zie ook 19 januari 1973 ‘Melkventer’. 

1980 – Zondag 30 maart : Palmzondagconcert

            Naar jaarlijkse gewoonte gaf de Kon. Fanfare St-Cecilia haar “palmzondag-concert”

            voor een bomvolle zaal “St-Cecilia”.

            Het eerste deel van dit concert werd verzorgd door de drumband van de fanfare

            waarna de jeugd van de fanfare o.l.v. Eduard De Maeyer het overnam.

            Nadien bracht de fanfare o.l.v. J.P.Leveugle verschillende werken.

1980 – ‘De Band’ april 1980 : Basketbal Dames

“Reeds twee jaar heeft Vevoc een dames basketploeg ronddraven.

Wij zijn van niets begonnen en hebben ons stilletjes aan naar omhoog gewerkt, zodat we nu reeds 4 wedstrijden gespeeld hebben. Onze eerste twee matchen speelden we tegen een gerenomeerde Mechelse ploeg (Jamaswapi). Ja, en wat dacht U ? Beide matchen gewonnen natuurlijk. In het begin ging het allemaal nogal stroef, doch naarmate de tijd vorderde, vonden de meisjes elkaar en bouwden zo een echt ploegenspel op.

De derde match speelden we op verplaatsing te Kontich.  Daar viel het wat minder mee. In het begin werden we totaal overspeeld, maar tijdens de tweede speelhelft ging het allemaal zoveel vlotter zodat we nog gevaarlijk dicht naderden.
De laatste wedstrijd werd gespeeld in het Forum te Hombeek waar we Hoje partij gaven.

Onder aanmoediging van de vele supporters liepen wij vlug uit tot 10-4. Toen bracht Hoje de speler-trainer op het veld en moesten de onzen hun voorsprong afgeven. Ondanks de keurige  spelverdeling van Bernadette en de meerdere doelkansen van Lea veranderden de bordjes naar 12-18. Maar dan kwamen onze buitenlanders los. Liefst 4 maal na elkaar schudde onze Amerikaan Gert De Prins daar een dubbel uit haar mouwen die de tegenstand perplex deed staan. Onze Nederlandse gast Lisebeth was ook opgewarmd en bracht ons met haar afstandsworpen weer aan de leiding. Gezusters Wis en Vera behielden onze voorsprong. Ook Ann stond meer dan haar mannetje onder de ring.

Op 5 minuten van het einde kwam Chris erin. Voor de eerste maal op het terrein deed onze laatste aanwinst het schitterend aan de zijde van Emilia. Deze laatste heeft samen met Wis voor het spektakel gezorgd. Beide spelers zitten vol schijnbewegingen en weten de ring goed hangen. Voor het oog van de enthousiaste toeschouwers omspeelden zij, met hun ogen dicht de verdediging en vlogen zij naar het doel om de 2 punten te scoren.

Van sensatie gesproken ! Met nog 10 seconden te spelen en een stand van 29-29 floot de scheidsrechter een fout tegen ons. De man (een Hombekenaar) moet een visioen gehad hebben, want zelfs de meisjes van Hoje konden er niet aan uit. En ja, men zette de zijworpen om en zo werd de eindstand 29-31.

Ik mag wel zeggen dat we de betere ploeg waren, te weten dat Hoje elke week competitie speelt. Als we volgende maal nog eens tegen Hoje spelen dan komen we zeker met de overwinning naar huis.
Wie kandidaat is om mee te spelen en te trainen, kan altijd terecht bij de speelsters of bij mij. Elke maandagavond trainen wij, ’s zomers buiten en ’s winters in het Forum te Hombeek.

Zo, tot bij de volgende wedstrijd.

   De trainer, Eddy Moortgat.”

Bijgevoegd :

-Advertentie van “De Snul” in De Band.

-Jan Verbergt (tekening ‘De Band’)

07-12-2012 om 18:26 geschreven door Marcel Van Hoof

1980 – Dinsdag 18 maart : Sint-Jozefbedevaart

Vertrek aan de kerk te Leest om 08u50. Bestemming Leuven, per autocar.

Prijs : 145 frank. Inschrijvingen bij Alida Hellemans-Scheers, Dorp 12 of op de  Pastorie. (Parochieblad 28/2/80)

Zeker vanaf ca. 1975 reed de parochie jaarlijks per bus op bedevaart naar het Sint-Jozefsheiligdom in Leuven waar ook pater Damiaan De Veuster, sedert 11/10/2009 heilig verklaard en aanbeden als de beschermheilige van lepralijders en aidspatiënten, begraven ligt. Dit gebeurde telkens in samenspraak met buurtparochies.

1980 – Zondag 23 maart (en 29 maart) : “Rust Roest” bracht “De Opstandige Fietser”.

            In de parochiezaal bracht de Leestse toneelkring de eerste opvoering van het

            toneelwerk “De Opstandige Fietser” van Eddy De Vries. Een tweede opvoering

            vond de zaterdag nadien plaats.

            Het stuk is een waarschuwing tegen de dreiging van overbeschaving van de

            maatschappij indien het radarwerk van de mechanisatie niet tijdig wordt gestopt.

            Productie en regie waren in handen van Guido Hellemans.

            Jan Emmeregs, Renild Polfliet en Marcel Verwerft zaten goed in hun rol en debutant

            Geert De Laet bracht zijn rol tot een goed einde.

            Lof was er ook voor Toni Peeters en Rita Boon.

            Vik Diddens, Tony Baarendse, Marcel Spoelders en Stefan Vloebergh zorgden voor

            een sober, doch smaakvol decor.

            Milou Van Stijvoort was verantwoordelijk voor de kostumering en Karel Mertens

            voor de sonorizatie en het klankbeeld.

            Jean Albert stond in voor de grime en Lief Lamberts was voorzegster.

            (GvA 28 maart 1980)

1980 – Woensdag 26 maart : Rennekouterbrugje kapot

            Rond 17u15 werd de politie van Mechelen verwittigd dat de kleine brug over

            de Molenbeek aan de Rennekouter gedeeltelijk was ingestort.

            De politiediensten namen onmiddellijk de nodige veiligheidsmaatregelen.

1980 – 28 maart – Gazet van Mechelen : Moeilijke periode voor VV Leest

“In nauwelijks 5 jaar is VV Leest erin geslaagd van 4^de provinciale op te klimmen naar 2^de provinciale. Het succes en het geluk dat hen toen meermaals toelachte schijnt hen voor dit

eerste seizoen in 2^de niet zo erg gunstig gezind te zijn. Integendeel heeft de blauw-gele club tijdens de voorbije maanden meer de negatieve publiciteit weten te halen dan de positieve.

Met de nieuwe aanwinsten had men bij VV voor de seizoenaanvang wel verwacht  te kunnen standhouden in die nieuwe reeks. Maar reeds vrij vlug werd men geconfronteerd met de laagste regionen.

Zware straffen

Nadat eerder op het seizoen, wegens onregelmatigheden bij de wedstrijd op Meerhof, Marivoet en Boonen met zware straffen werden bedacht, sprak het provinciaal comité nu een zware straf uit over Willy Bevers en terreinafgevaardigde August Emmeregs, i.v.m. wat zich afspeelde in de wedstrijd tegen Berlaar. Over zijn eigen straf kan August Emmeregs kort zijn :

“Tot eind ’80 mag ik geen terreinafgevaardigde meer zijn, maar mijn andere functies mag ik blijven uitoefenen en dat zal ik dan ook doen. Maar voor het geval Willy Bevers gaan wij alleszins in beroep. Daar zullen wij trachten strafvermindering of zelfs kwijtschelding te bekomen daar de scheidsrechter en de betrokken grensrechter elkaar duidelijk tegenspreken en de feiten dus niet kunnen bewezen worden. Voor Willy die bij ons als speler en als men 100% is meegevallen willen wij de stap zetten”.

Interne moeilijkheden

De laatste dagen deden ook de geruchten de ronde dat enkele bestuursleden het ook niet langer meer zagen zitten en hun ontslag zouden aanbieden.

“Bij de secretaris is inderdaad een brief aangekomen in die zin. Maar wat  de preciese inhoud is zal pas maandag op een algemene raad van beheer worden bekendgemaakt en dan zullen wij trachten ook die moeilijke klip te omzeilen, want nu meer dan ooit moeten wij op eenieders steun kunnen rekenen.”

Tot zover August Emmeregs’ kommentaar bij al deze problemen”.

Foto :

-De ploeg van V.V. Leest die vorig seizoen de promotie naar tweede provinciale afdwong.

-V.V. Leest Voorzitter Petrus Van Asch.

07-12-2012 om 18:15 geschreven door Marcel Van Hoof

Stampen en Dagen.

1980 – Vrijdag 7 maart : Muzikale avond van Vevoc

Na het succes van vorig jaar met Jef Elbert opteerde het Vevoc-bestuur voor een vervolg. Ditmaal werd de populaire groep “Stampen en Dagen” naar Leest gehaald.

Met het liedje ‘Marie-Claire’ werd deze Vlaamse groep laureaat van de ‘Ontdek de Sterwedstrijd’ in 1975 wat meteen hun grote doorbraak betekende.

Hun programma bestond uit Vlaamse skiffle en countrymuziek die op een humoristische manier werd gebracht en de leden bespeelden diverse instrumenten zoals viool, piano, mandoline, gitaar en wasbord.

1980 – Zondag 9 maart : Pensenkermis

            Georganiseerd door de Chiro.

            Vanaf 14 uur kon iedereen terecht in het groot chirolokaal en vanaf 18 uur

            was er een “Volksdansinstuif” met gratis inkom.  (folder chiro)

1980 – 14 (en ook 21) maart : Vevoc Ping-Pong tornooi

Indien er ditmaal minder deelnemers waren dat bij de vorige uitgave, dan had dit toch geen invloed op het sportieve vlak. Het spelpeil lag voor de meesten op een zeer behoorlijk niveau.

Naargelang de geboekte uitslagen van de eerste avond, werden de deelnemers ingedeeld in twee categorieën.

Winnaar in de hoogste reeks  werd Marcel De Maeyer uit Kapelle-op-den-Bos die in een spannende finale Erwin Vloebergh versloeg. Dirk De Keyser eindigde derde.

In de tweede reeks werd Hans De Laet winnaar. (DB,april 1980)

1980 – Maandag 17 maart : Lezing door Herman Candries

            op uitnodiging van het Davidsfonds Leest over “België, de Navo en de

            Oost-Westverhoudingen”.

            Zeer actueel omdat de Sovjets Afghanistan waren binnengevallen en Jimmy

            Carter met harde tegenmaatregelen dreigde.

            Ging door in “Ons Parochiehuis” om 20u15. (folder).

“Zoals men wel verwacht had van iemand als Herman Candries, werd het een zeer interessante avond. Het Davidsfonds zorgde weer eens voor ‘iets van niveau’. Spijtig was het dan ook dat slechts een handvol mensen aanwezig waren. Voor belangstellende afwezigen volgt hier een samenvatting.

In het eerste deel van de avond legde spreker uit hoe men met een regel van drie de oorzaak van een crisis of een oorlog kan verklaren. Een bepaald land wordt bedreigd door een aanvaller als het ofwel :

-waardevolle grondstoffen heeft (olie, goud, titanium, koper, enz.)

-een afzetmarkt kan betekenen

-een strategische ligging bezit.

Met deze regel werden dan de belangrijkste crisishaarden van dichtbij bekeken :

-Zuid-Oost Azië (Korea – Vietnam – Laos – Cambodja)

-Midden-Oosten (Egypte – Israel – Suez-zone)

-Zuid-Afrika

-Midden-Amerika (Panama).

Daarna werd uitgelegd hoe men na de tweede wereldoorlog evolueerde van de ‘polemologie’ (oorlogsleer) naar de huidige ‘vredesleer’.

Na de tweede wereldoorlog, gedurende de koude oorlog, zaten we veilig onder de Amerikaanse atoomparaplu. Wat later hadden de Sovjets ook hun kernbom. P.H. Spaak riep toen in de Uno uit : ‘Nous avons peur !’ Zo kwam men dan in de Nato tot de theorie van ‘flexible response’ het terugslagen op hetzelfde niveau als de aanval en afdreigen met erger. Voor het ogenblik rekent de Nato op dodelijke terugslag om de vrede te bewaren, d.w.z. de Sovjets laten weten dat ook, al zouden zij erin lukken het westen volledig plat te bombarderen met kernwapens, dat ook dan de Nato nog dodelijk kan terugslaan. Die wetenschap zal een aanvaller wel even doen nadenken vooraleer de trekker over te halen.

Herman Candries legde verder uit dat wat 20, 30 jaar geleden nog onmogelijk was, nu mogelijk is dank zij de Nato, bv. bondgenootschap tussen historische aartsvijanden als Frankrijk en Duitsland, vreedzaam regelen van het Griekenland-Turkije-conflict.
Hij waarschuwde voor de mentaliteit van ‘ban de kernbom’. Het zou weer snel een conventionele oorlog kunnen betekenen en die zou ook wreed zijn (Dresden was veel erger dan Hiroshima).

Na de voordracht werden in het tweede deel van de avond verschillende vragen beantwoord.

Uiteraard kunnen we slechts gebrekkig weergeven wat er te leren viel. De spreker was niet alleen zeer boeiend, maar heeft ook enkele markante, zinvolle uitspraken gedaan, waarvan we er nog een enkel onthouden hebben  en graag aan onze lezers ter overweging geven :

-tegenwoordig telt enkele nog de materie, het aantal, het becijferbare. De kwaliteit, het geestelijke, het onbecijferbare wordt niet meer gewaardeerd. Zo krijgen opvoeders, leraars, priesters, officieren, enz. niet meer het respect dat ze verdienen.

-kernwapens zijn ‘onbruikbaar’, maar ook ‘onmisbaar’.

-de niet-naleving door de Sovjets van de Helsinki-akkoorden (vrije circulatie van informatie, personen en goederen) is de grootste ramp sinds de tweede wereldoorlog.

-een volk dat zich niet verdedigt heeft alle zelfrespect verloren.

-over gewetensbezwaarden : velen hebben nu hun geweten ondekt om het te kunnen ‘bezwaren’.

-het is een misdaad om geschiedenis van de lessenrooster te schrappen, het zou onze jeugd figuurlijk blind maken.

-een groot gedeelte van de jeugd heeft alle fierheid verloren. Men heeft hen niet meer geleerd zich in te spannen om iets te worden, iets te bereiken, fier te zijn over wat bereikt werd. De schuldigen van deze toestand zijn niet alleen de ouders maar ook zekere leraars, politici en zelfs bepaalde priesters.”

(DB, maart 1980)   

07-12-2012 om 13:45 geschreven door Marcel Van Hoof

1980 – 6 maart – Gazet van Mechelen :

            CVP-raadslid Cees De Gendt pleitte voor zijn collega August Emmeregs

Door de stad Mechelen wordt bij het Gemeentekrediet van België een lening aangegaan van 3,7 miljoen om het eerste deel te financieren van het ereloon voor het ontwerp van infrastruktuur landbouwwegen en het opstellen van desbetreffende rooilijnen en onteigeningsplannen. Een studiebureau te Lier werd inderdaad belast met de studie, het ontwerp, de aanbesteding en de leiding bij de uitvoering van verbeteringswerken. In casu gaat het over 26,6 km landbouwwegen in de ex-gemeenten Heffen, Hombeek, Leest, Muizen en Walem.

VU’er Kris Van Esbroeck bestempelde het globaal plan eenvoudig als een illustratie van de grootheidswaanzin van het Mechels schepencollege. De werken worden op 92 miljoen geschat. Volgens interpellant had men veel beter een prioritair plan opgemaakt. Want in het pakket te verbeteren landbouwwegen zijn ook een aantal ‘kerkwegeltjes’ opgenomen.

Burgemeester Vanroy vroeg Van Esbroeck herhaalde keren welke namen van straten en landbouwwegen volgens hem uit de lijst moesten geschrapt worden. Doch het VU-lid trapte niet in de val en vergenoegde zich slechts in het vage te blijven.

Hij woont aan de Tisseltbaan

CVP-raadslid August Emmeregs herinnerde aan het feit reeds verscheidene keren in de Mechelse gemeenteraad te zijn tussengekomen voor vernieuwing van landbouwwegen.

Tijdens de zitting van 26 april 1979 somde hij een lijst van 15 wegen op welke dringend aan vernieuwing toe waren.
”Mij werd toen beloofd”, aldus Emmeregs, “dat eerlang een programma aan de raad zou worden voorgelegd waarin veel meer landbouwwegen zouden opgenomen zijn dan deze welke ik vermeldde.”

Tien maanden na zijn tussenkomst is het zover, vervolgde hij. Ik stond op het punt een telegram met felicitaties naar het college te sturen. Maar vooraf controleerde ik nog de lijst om na te gaan of al de 15 door mij opgegeven landbouwwegen in het programma opgenomen waren. De enige straat welke op de lijst niet figureert is de Tisseltbaan. En daar woon ik, zei Emmeregs.

Het CVP-raadslid zei “het puttenfestival” van deze Tisseltbaan beu te zijn.

Wie hem niet gelooft kan zich ter plaatse de visu overtuigen.

En Emmeregs besloot met de vraag waarom aan deze straat nog niets werd gedaan.

Hij neemt aan dat de reden niet kan worden gezocht in het feit dat uitgerekend hij in deze straat woont.

Met de voeten spelen

Cees De Gendt heeft bij ondervinding vastgesteld dat de Tisseltbaan inderdaad in een erbarmelijke toestand erbij ligt, “Men mag niet vergeten, aldus Cees De Gendt, dat collega Emmeregs vroeger te Leest zes jaar in de toenmalige oppositie heeft gezeten. Er werd aan deze straat niets gedaan. Ik heet dat “met iemand zijn voeten spelen”, aldus Cees De Gendt.

En na 3 jaar in de meerderheid hier te Mechelen hebben gezeteld, is er nog niets ondernomen.

In de naam van collega Emmeregs vroeg De Gendt de Tisseltbaan desnoods met eigen stadsmiddelen in orde te brengen.

Landbouw- of gemeenteweg ,

De tussenkomst van Van Esbroeck betittelde schepen voor leefmilieu Fons Vanstappen als ‘het spel van de oppositie’.

Inderdaad, niet alle in het programma opgenomen landbouwwegen vertonen een even dringend karakter. Doch het schepencollege heeft wel een prioriteitsplan opgemaakt. De afwerking gebeurt in afspraak met de diensten van het Ministerie voor Landbouw.  Wel heeft men gedacht aan de uniformiteit van de te herstellen landbouwwegen. Precies daarom werd het ganse pakket aan het studiebureau overgemaakt waarvoor maximale betoelagingen werden gevraagd. De afwerking zelf zal in fasen over een paar jaar gespreid worden, er zitten zelfs stroken van slechts 100 tot 200 m in. Trouwens, besloot schepen Vanstappen, de suggesties komen van de landbouworganisaties zelf. Wat de Oude Tisseltbaan betreft, is een onderzoek aan de gang om uit te maken of het een landbouwweg ofwel een gemeenteweg is.

‘Ik heb het over de Tisseltbaan,” zei een bitsige Emmeregs. ‘Niet over de Oude Tisseltbaan’.

Schepen Stiers voegde er nog aan toe dat het grondgebied zowat -40 km gemeentelijke wegen te verzorgen heeft. En in de administratie gaat alles niet zo vlug.”

07-12-2012 om 13:39 geschreven door Marcel Van Hoof

1980 – Donderdag 7 februari :

Uitreiking onderscheidingen en eretekens aan leden van het Mechels stadspersoneel

Tijdens een plechtige  raadzitting welke om 20 uur doorging in de raadszaal van het            Mechelse stadhuis, werden door de stadsmagistraten onderscheidingen in de nationale            orden  en burgerlijke eretekens uitgereikt aan leden van het Mechels stadspersoneel.

Victor Van Hoof, de laatste “garde” van Leest en thans “functioneel politie-inspecteur” ontving de Burgerlijke Medaille 2^de klasse wegens 25 jaar dienst. (zie foto)

1980 – Zaterdag 16 februari : Meisjesschool Leest danst

De Leestse meisjesschool organiseerde een dansavond die doorging in de parochiezaal            op de Kouter. Het orkest “The Camonds” speelde ten dans.

Kaarten 80 frank en 70 frank in voorverkoop.

1980 – Maart : Zoekertje in ‘De Band’ :

“Wie helpt ons Flip terug te vinden ?

Flip is een middelgrote hond, bruin met zwarte rug, hangende oren en een pluimstaart. Hij vertoont gelijkenis met een scheper, en is erg lief.
Bellen 41.88.17 (of de redactie) Brasseur, Tiendeschuurstraat 7 Leest.”

(Afloop is ons onbekend)

1980 – Zaterdag 1 maart : Papierslag Chiro in functie van Jeanne De Boeck

Ter gelegenheid van deze papierslag en in het vooruitzicht van het verlof van zuster Jeanne De Boeck (missionaris in Chili) haalde de Chiro ook geneesmiddelen, versleten lakens (dienstig als verband), schoolgerief en afgedragen klederen en schoenen op.

(DB,februari 1980)

1980 – 3 maart : Eeuwfeest Stanne Van den Broeck

“Aan de dames en heren Voorzit(s)ters van de Leestse verenigingen.

            Mevrouw, Juffrouw, Mijnheer,

Dit jaar kan Leest zich verheugen om een honderdjarige. Immers Jacobus Constantinus Van den Broeck, wonende in de Scheerstraat 25 werd geboren op 25 september 1880.

Wij, de mensen uit zijn buurt, stellen ons de vraag : “Hoe kan of moet een dergelijke en uitzonderlijke gebeurtenis op een passende manier gevierd worden ?”

Wij denken, als geburen, dit alleen onvoldoende aan te kunnen.
Tevens zijn we van oordeel dat deze viering er een moet worden waarbij de ganse Leestse gemeenschap moet betrokken zijn.
Om deze viering grondig te kunnen voorbereiden en organiseren, achten we het nodig tijdig van gedachten te kunnen wisselen.

Daarom verzoeken we U of een afgevaardigde van uw vereniging aanwezig te willen zijn op de vergadering van dinsdag 18 maart e.k. om 20 uur op het gemeentehuis van Leest.

Wij hopen dat ook uw vereniging wil meewerken. We danken U bij voorbaat en groeten U

    met de meeste achting,

   de geburen van J.C. Van den Broeck, Scheerstraat te Leest.”   

Foto’s :

-Veldwachter Vic Van Hoof als verkeersregelaar op de Dorpplaats in 1980.

-Onderscheidingstekens en memorabilia van de laatste garde van Leest.

-J.C. ‘Stanne’ Van den Broeck.

06-12-2012 om 10:01 geschreven door Marcel Van Hoof