1982 – Maandag 15 februari – Gazet van Mechelen :

            “Melanie en Louis De Hondt-Lauwens 65 jaar getrouwd

Op 16 september 1893 en 27 augustus 1894 werden respectievelijk Louis De Hondt en Melanie Lauwens in Leest geboren.

Op 13 februari 1917 stapten zij in het huwelijksbootje en zaterdag jl. werd hun 65-ste huwelijksverjaardag gevierd.

Sinds hun huwelijksdag wonen zij in de Elleboogstraat (de vroegere Koeistraat) te Leest.

Ondanks hun respectabele leeftijd verblijven zij daar nu nog, samen met zoon Florent en diens vrouw. Het huis werd voor de gelegenheid door buren en vrienden feestelijk versierd. De stemming in de Elleboogstraat en omgeving was dus optimaal.

Je zou voor minder. Een gouden huwelijksjubileum kom je nog vrij regelmatig tegen, maar een 65-jarig jubileum al veel minder.

Louis De Hondt werkte jaren als “chauffeur” bij Lamot.

Daarna waagde hij het als zelfstandige, en hielp met zijn dorsmolen de hele buurt.

Nog later kwam Louis aan de kost als wagenmaker, en zo schakelde zijn zoon over naar een schrijnwerkerij. Daar is Louis in zijn vrije tijd nog steeds actief en ook in de tuin helpt hij graag een handje.

Andere bewijzen van zijn uitstekende gezondheid, ondanks zijn 88 jaar, zijn het pintje op zondag en het feit dat Louis nog regelmatig voor VV Leest gaat supporteren.

Ook in de bond der gepensioneerden is hij nog actief.

Echtgenote Melanie Lauwens zorgde in al die jaren voor een perfecte huishouding, en zij verdient het uiteraard om het iets rustiger aan te doen.

Ondanks licht gezichtverlies is zij voor haar leeftijd nog goed te been.

Melanie schonk het leven aan 5 kinderen, maar moest er 2 afstaan.

In hun plaats kreeg ze wel 11 kleinkinderen en die zorgden op hun beurt al voor 6 achterkleinkinderen.

Binnen de familie De Hondt is men al sinds 5 jaar trots op een viergeslacht in mannelijke lijn. Achtereenvolgens zijn dat : eerst en vooral natuurlijk Louis (88 jaar), Florent (58 j.),

Ludo (29 j.) en Frans (5 jaar).

Samen met de andere familieleden duimen zij voor een 70-jarig en zelfs een 75-jarig huwelijksjubileum in 1987 en 1992.

Intussen zorgden de overblijvende kinderen Florent, Eduard en Pauline voor de organisatie van de 65-jarige huwelijksviering.

Die startte op 8 februari met een eucharistieviering ten huize van Elleboogstraat 8.

Vorige zaterdag had in het parochiaal centrum van Leest de receptie voor vrienden en buren plaats.

Schepen Michiels vertegenwoordigde het Mechels stadsbestuur.

Hij overhandigde, in naam van een wegens ziekte afwezige burgemeester Vanroy, de geschenken en gelukwensen vanwege het college van burgemeester en schepenen.

Diezelfde dag had ook het familiefeest plaats.

Op 8 maart volgt nog een eucharistieviering met Te Deum in de parochiekerk, met daarna een gezellig samenzijn van al de gepensioneerden.

In Leest kan men dus nog gemakkelijk oud worden. Daar kijkt men immers al uit naar de verjaardag van Stanne Van den Broeck, die wordt in september 102.”

Het feestmaal op 13 februari bestond uit : zeevruchtencocktail, tomatenroomsoep, normandische tong met hertoginne-aardappelen, verfrissing, rood-wit gebraad met tuinweelde en kroketten, rijstcrème met fruit en feestgebak en mokka.

Louis overleed te Leest op 1 april 1983 en zijn echtgenote Melanie overleed te Mechelen op 12 augustus 1984.

In ‘Leest Geweest’ stond de dorsmolen van Louis De Hondt afgebeeld (zie foto) met daarbij volgende wetenswaardigheden :

“Voor de eerste wereldoorlog gebeurde het dorsen enkel met de vlegel. Dat behoorde tot de winteractiviteiten van elke boer.

Na 14-18 kwam de ‘Pinmolen’ op. Het was een systeem van dorsmolen, aangedreven door een ‘manege’ : één of twee paarden deden een groot tandwiel draaien dat met een kielriem verbonden was met het kleine tandwiel van de molen. Deze molen was opzij voorzien van een cilinder met pinnen (vandaar de naam : pinmolen). Schoof per school werd met de aren naar voren in de cilinder geschoven. Het graan kwam onder de molen uit.

Nadien kwam de ‘dwarsmolen’, een verbetering van de pinmolen. Hier gingen de schoven dwarslang in de cilinder. De bewerking ging op die wijze sneller.

Deze molens werden enkel gekocht door kapitaalkrachtige bedrijven. Bij de kleine boeren was de dorsvlegel nog steeds van tel.

De pinmolen deed het echter niet lang.

In de jaren dertig deed een nieuwe dorsmolen zijn intrede, waarvan op de foto een exemplaar. Het is de dorsmolen van loondorser Louis De Hondt uit Leest.

Twee van zijn zonen, Floren en Fons (+) staan bij het tuig. Als de rapen gezaaid waren en de aardappelen gerooid, begonnen zij hun toernee. Ze trokken met hun dorsmachine van de ene schuur of mijt naar de andere. De geburen hielpen bij elkaar. Elke boer gebruikte zijn eigen paard om de dorsmolen na het werk bij zijn gebuur te brengen. De molen zelf werkte met een benzinemotor. Het stro kwam er langs achter uit en werd met strobanden tot bussels gebonden.”

Foto :

-Louis en Melanie De Hondt-Lauwens vierden hun briljanten huwelijksverjaardag.

-de Dorsmachine van Louis De Hondt.

23-01-2013 om 18:18 geschreven door Marcel Van Hoof

Het onderwijzend personeel van de meisjesschool in 1962.

V.l.n.r. : Anny Kinnart, Paula Bradt, een interim leerkracht en Francine Miroux.

Onderaan : Zuster Annuntiata (één van de briefschrijfsters), Maria De Boeck en Zuster Michelina (Nieke Verstappen, toen schoolhoofd). 

1982 – 13 februari : Overlijden Nieke Verstappen ‘Zuster Michelina’

                                     Oud-Schoolfhoofd van de meisjesschool.

Onderstaand ‘In memoriam’ verscheen in ‘De Band’ van maart 1982 via de pastoor van Leest op verzoek van de twee zusters uit Hadschot-Geel, zuster Annunciata en zuster Adelwina.

Samen met zuster Michelina waren zij de drie laatste Annunciaden in de meisjesschool.

Leonie ‘Nieke’ Verstappen, Zuster Michelina, was te Geel geboren op 6 oktober 1900 en ze overleed er op 13 februari 1982.

“Onverwachts is Zuster Nieke van ons heengegaan. Geheel in haar stijl. Stilletjes en onopgemerkt bewoog zij in ons midden. Onopgemerkt is zij heengegaan, in haar slaap ontslapen. ’t Was zeker de eerste keer dat ze iedereen hier deed opkijken. Heeft de Heer haar slapende gevonden ? In zekere zin dus wel, maar eigenlijk toch niet : een leven lang heeft zij op Hem gewacht, zonder het wachten ooit moe te worden.

Thuis had ze het al geleerd, dat het leven een weg naar God is. Haar thuis was als zovele andere in de ‘vrome Kempen’. Hebben de meesten onder ons die niet gekend ?

Een kroostrijk gezin, stille en rustige mensen eenvoudig maar tevreden met elkaar, één aan de arbeid en één in het gebed. Want zo lang en zwaar kon de arbeidsdag niet zijn of in de avond, voor het slapengaan werd alles en iedereen stil. Dan werd er gebeden. Dan werd het huis een heiligdom. Wij hoeven de ogen maar dicht te doen en nog zien wij het beeld van vader en moeder zoals zij thuis baden, nog horen wij de biddende stemmen gaan door de huiskamer, nog zien wij het kaarslicht flikkeren in de halve duisternis en nog zien wij van alle kanten de heiligen vanuit hun vergulde lijst op ons neerkijken en meebidden.  Mensen die voor God leven : dat beeld is ons diep in het gemoed gedrongen…

Geen wonder dat in zulke gezinnen de kinderen opgroeiden tot diepgelovige mensen en dat vele priester- en kloosterroepingen er hun voedingsbodem vonden.

Twee priesters en drie religieuzen, zoals bij Zuster Nieke thuis, dat is toch nog een ongewone weelde. Geen wonder ook dat paus Johannes Paulus zopas een schrijven heeft gepubliceerd over ‘het gezin’. Bezorgd over het gezin –de’thuiskerk’ zoals hij het noemt, en dat in onze tijd toch wel erg en van vele zijden wordt bedreigd. Want ook nu, in deze tijd, is van goede christelijke gezinnen alle goeds te verwachten.

In het Klooster zocht en vond Zuster Nieke een tweede thuis, waarnu méér dan in de eerste- God in het centrum van het leven staat. Zij zocht een leven van algehele toewijding aan God en aan de mensen. Vanuit een diep geloof. Daarom is het levensgetuigenis van religieuzen zo kostbaar : het is een getuigenis van geloof, het wijst naar God, het is een wachten op zijn beloften- en in het wachten volharden. Dat kan moeilijk worden. Wij hebben gezien wat er de laatste jaren is gebeurd…en wij lazen het in onze eerste lezing. Uit Jeremia, ruim 2500 jaar geleden. Want het verhaal is van alle tijden en van alle gelovigen, kloosterling of niet…

Er zijn teleurstellingen, verflauwing, tekorten, onmacht. Geloof is altijd een tasten en zoeken. ‘Mijn hoop op Jahweh blijkt vervlogen’ hoorden wij de profeet zeggen, ‘Ik leef zonder hoop en het weegt op mij als een last.’ Zo zijn velen aan het wankelen gegaan. Maar God stelt niemand teleur die op hem vertrouwt. Ook hiervan getuigt de profeet : ‘Goed is het in stilte op redding van Jahweh te wachten.’

Hoe dikwijls zou het stille Zuster Nieke bij zichzelf gedacht hebben : zoals de oude profeet ‘ik behoor aan Jahweh, zegt mijn hart. Hij blijft mijn hoop.’ Hoe dikwijls was dat de eigenlijke, korte inhoud van haar gebed ? Dat is een geheim  tussen haar en haar Verlosser.

Wel is hij gekomen tijdens haar slaap. Maar zij wachtte op Hem, een leven lang, bij dag en bij nacht, met de brandende lamp van haar liefde. Daarom geven wij haar met vertrouwen in de handen van Hem die haar grote liefde is geweest en blijft. En zullen dank zeggen om wat Gods Genadige Goedheid aan haar leven heeft gedaan.

  Zusters Annuntiata en Adelwina.”

1982 – Zaterdag 13 februari : Oud-Papieromzameling Chiro voor “Melaatsen-actie”.

            Vanaf 9 uur werd die dag oud-papier ingezameld. De opbrengst ging naar het

            Damiaanfonds tegen leprabestrijding.

1982 – Zaterdag 13 februari : Jaarlijks Teerfeest SP-Leest

            “Met uitgebreid menu voor del iefhebbers van goed eten en natuurlijk tegen een

            democratische prijs met sfeervolle achtergrondmuziek.”

            (“Voor Allen”, 3/12/1981)

23-01-2013 om 14:02 geschreven door Marcel Van Hoof

1982 – Januari ‘De Band’ : VZW SALEM WIL TOEKOMST LEEFMILIEU VEILIG STELLEN

“Vorige week werd te Mechelen de VZW Salem aan de pers voorgesteld. Initiatiefnemer Roger Smekens, bekend als voorzitter van Leefmilieu Muizen, onderstreepte het doel van de nieuwe V.Z.W. SALEM (Stedelijke Adviesraad Leefmilieu Mechelen).

Zeven werkgroepen zijn aangesloten : Heffen, Hombeek, Leest, Mechelen Noord, Mechelen Zuid, Muizen en Walem.

Samen willen ze werken aan een beter leefmilieu, en met alle wettelijke middelen voorkomen dat ons leefmilieu nog verder verloederd. Ook al is de stad overtuigd van het nut van de organisatie, ze vindt dat ze het leefmilieu al uitgevonden heeft.

SALEM houdt nog een twee doel voor ogen, namelijk ervoor te zorgen dat haar bestaan meer bekendheid krijgt : een dertigtal belangstellenden werden uitgenodigd op een contactvergadering op 21 januari.

Er werd een tekenwedstrijd uitgeschreven om een embleem te vinden voor de nieuwe VZW.

Iedereen kan er aan mee doen.

Inlichtingen bij Roger Smekens, Kreefthoeveweg Mechelen of voor Leest :

-Duran Daniël, Juniorslaan.

-Mertens Karel, Kerkenblokweg,

-Soors Karel, Cecilialaan.

Op het agenda : -de woonwijkuitbreiding op de Kouter en –boomaanplantingen langsheen de Zennedijk.

  Leefmilieu Leest.”  

1982 – 1 januari : Turnen te Leest (zie folder)

De Mechelse turnkring ’De Toekomst’ verspreidde een folder in de gemeente met de mededeling dat er vanaf nu ook turnlessen georganiseerd werden in de Stedelijke Lagere School te Leest. Dit voor jongens en meisjes van 6 tot 10 jaar.

1982 – 11 januari : Nieuwjaarsfeest gepensioneerden

1982 – Vrijdag 15 januari : Davidsfonds : bezoek aan de Gazet van Antwerpen.

1982 – 16 januari : Teerfeest landelijke gilde

1982 – 21 januari : Contactvergadering VZW Salem

            De werkgroep Leefmilieu Leest was samen met die van Heffen, Hombeek,

            Mechelen Noord, Mechelen Zuid, Muizen en Walem aangesloten bij de VZW

            Salem (Stedelijke Adviesraad Leefmilieu Mechelen).

            Een 30-tal belangstellenden werden uitgenodigd op een contactvergadering op

            21 januari. Voor Leest waren dat : Daniël Duran, Juniorslaan 39, Karel Mertens,

            Kerkenblokweg 18 en Karel Soors, Cecilialaan 11.

            Op het agenda : de woonwijkuitbreiding op de Kouter en de boomaanplantingen

            langsheen de Zennedijk.

            (DB,januari 1982)

1982 – Zaterdag 23 januari : Jaarlijks feest van Vevoc en Chiroleiding

            Feestprogramma:

            19u15 : Speciale mis in de kerk, met dialoog, muziek en zang ter nagedachtenis

            van de leden.

            20u00 : Aperitief in de parochiezaal.

            20u30 : Soep die aan tafel werd opgediend.

            21u00 : Zelfbediening Buffet, gedeeltelijk warm en koud en wijn bij het eten.

            John Lions zorgde voor de muzikale omlijsting.  (folder)

1982 – 23 januari : Bal van SP-Leest

“Gemeenteraadslid Jef Vloeberghen en het Leestse SP-bestuur nodigen alle feestneuzen en

sympathisanten vanaf 21 uur uit op een gezellige avond met leute, dans en muziek!”

(“Voor Allen”, 3/12/1981)

1982 – 23 januari : 10^de  Ledenfeest Vevoc

1982 – Vrijdag 26 februari : Jaarlijkse MILAC-FILMAVOND

            In de parochiezaal Kouter Leest om 20 uur.

            Op het programma MONSIEUR JO met LOUIS DE FUNES

            90 minuten schaterlachen. Inkom 50 frank (advertentie in ‘DB’)

1982 – 30 januari : vevoc teerfeest

1982 – In februari gingen in “Ons Parochiehuis” vier informatie-avonden door over

            “Hoe bekom ik mijn rijbewijs”.

            Een dertigtal personen hebben deze lessen gevolgd. De organisatie was een

            initiatief  van de KWB.

1982 – Zaterdag 5 februari : Eerste RADIOFEEST en DANSAVOND van Radio Dynamite

            In het Parochiehuis aan de Kouter

1982 – Zaterdag 6 februari : Davidsfonds : Bezoek aan BRT en Chinese tentoonstelling.

1982 – Zaterdag 6 en zondag 7 februari : Jaarlijks Teerfeest Boerenfront

            Programma :

            Zaterdag :

            Om 12 uur : samenkomst in de zaal Sint Cecilia bij Emiel Van Steen voor de

            traditionele biefsteak.

            Om 18 uur : mis voor de overleden leden en om de zegening te vragen “opdat

            onze akkers en velden dit jaar overvloedig zouden mogen voortbrengen”.

            Na de mis : opnieuw aan tafel voor volgend menu : koude schotel, feestelijke

            soep, boerenfrontkorfjes en de hoofdschotel groentenkrans met aardappelen en

            gebraad van de koe of de os. Om af te sluiten dessert met koffie en een

            consumptie.

            Hierna een gezellige dansavond.

            Zondag:

            Om 12 uur : alweer samenkomst van de leden voor de biefsteak.

            Om 18 uur : alweer een feestmenu ditmaal stond volgend menu op het

            programma : boerenfrontsoep, een schotel “eigen aan onze vereniging boulie met

            erwten en wortelen”, de hoofdschotel met groentenkrans, aardappelen en gebraad,

            ditmaal van het varken, afgesloten met dessert, koffie en een consumptie.

            Ook deze avond werd afgesloten met een gezellige dansavond.

1982 – 8 februari : Nieuwjaarsviering Gepensioneerden

1982 – 10 februari – Gazet van Mechelen :

            “Leestse Geert De Bruyn blijft nieuweling

            Geboren op 17 juli 1965 zal Geert De Bruyn dit wielerseizoen nog geruime tijd

            deel uitmaken van de nieuwelingen categorie.

            Voor de andere nieuwelingen die tegen hem moeten uitkomen geen prettig

            vooruitzicht, want zij weten wel hoe hard hij kan fietsen en hoe snel hij is bij de

            aankomstlijn.

            Wij gingen hem opzoeken bij zijn tante en nonkel in de Dorpsstraat te Leest,

            waar hij reeds vanaf zijn 4 jaar woont.

            “In 1980 ben ik gestart in de Koninklijke Belgische Wielerbond. Tevoren

            reed ik reeds ongeveer twee jaar bij de niet-aangeslotenen. Ik won reeds één

            koers.”

            Dat beloofde goed voor voor het voorbije seizoen. Het liep anders.

            Veel tegenslagen door lekke banden en valpartijen waar hij zelf niet vaak de

            schuld aan had en ook zeker niet te wijten aan te weinig training (iets wat

            sommige kwade tongen durven beweren) hielden het aantal overwinningen

            beperkt.

            Een zware val in de spurt voor de eerste plaats in het Belgisch kampioenschap

            te Mettet vorig jaar, hield Geert ook hier van een mooie ereplaats.

            Wel kreeg hij als compensatie enkele kanjers van littekens. Oorzaak van deze val

            was een toeschouwer die alles van wat dichterbij wilde zien.

            Deze winter nam Geert ook deel aan enkele crossen in de gemengde nieuwelingen

            en juniores categoerie met een elfde plaats in Niel op een 60-tal deelnemers.

            Aandachtig luisterend naar de wijze raad van zijn dorpsgenoot Eddy Van Hoof,

            bereidt Geert zich dit seizoen geleidelijk aan voor.

            In zijn achterhoofd speelt wel de mooie trofee voor de meest behaalde overwinningen,

            geschonken door een supporter van Vlug en Vrij Muizen.

            ‘De koers die op 22 mei met de Leestse Volksfeesten wordt georganiseerd, hoop ik

            dit jaar te kunnen winnen,’ zegt hij. ‘Vorig jaar is die juist aan mijn neus

            voorbijgegaan.’

            Geert wedt nu nog op twee paarden, want buiten het wielrennen dat nu nog een

            hobby is, wil hij ook nog zijn diploma behalen...”   

Bijgevoegd :

-De folder van turnkring ‘De Toekomst’.

-Geert De Bruyn.

23-01-2013 om 13:13 geschreven door Marcel Van Hoof

1982 – Januarinummer ‘De Band’ : De Nieuwe straatnamen in Leest

“Ook in Leest werden enkele straatnamen gewijzigd en in die straten werden reeds nieuwe straatnaamborden aangebracht. De oude straatnaamborden zullen pas eind 1982 worden weggenomen.
De voorstellen van deze nieuwe straatnamen werden reeds in 1977 langs de stedelijke cultuurraad naar de gemeente doorgespeeld. De gemeente heeft wel degelijk rekening gehouden met onze voorstellen.

Oude benaming         Voorstel Mechelen     Ons Voorstel               Nieuwe benaming

Dorpplaats                  Leestse plein              Leest-Dorp                  Leest-Dorp

Larestraat                   blijft

Lindelaan                    Appellaan                   Kloosterhoeveweg      Kloosterhoeveweg

Mechelbaan               ?                                  Pastoor De Heuckstr  Pastoor De Heuckstraat

Scheerstraat               Wolscheerdersstr       Ten Moortele             Ten Moortele

Bist                             Aland                                -                                 -

De nieuwe straten voor Leest zijn allen ontleend aan de vogelwereld. Spijtig genoeg koos Mechelen vogelnamen die in geen 20 jaar te Leest te bespeuren waren (uitgezonderd de kievit). Luister maar : Gorzenstraat, Hopstraat, Keepstraat, Kievitstraat en Roekstraat.

      Soors Karel.”       

1982 – Januari – ‘Toeters en Trompetten’  :

Jos Baudewijns : een stem die je niet meer zal horen via B.R.T. 2 Omroep Antwerpen

“De ‘Jos’ stopt ermee ! Niet met het radiowerk, wel met het presenteren van programma’s !

Na 25 jaar vindt hij zelf dat het genoeg is geweest ! Wel blijft hij producer bij BRT-2 Omroep Antwerpen.

Hij, die zoveel voor de amateurmuziek heeft gedaan, zullen we niet meer horen via de radio. Wij wensen hem nog veel stil werkgenoegen !

Onze Leestse fanfare en de Leestse mensen hebben hem altijd na aan het hart gelegen. Hij herinnert zich nog de boerenboterhammen en het bier van Emerance Van Den Heuvel in de tijd van de Boerenkapel.

Ook durfde hij het aan om het eerste Europese Brass Bandkampioenschap (dat te Leest werd georganiseerd) op te nemen. Het werd gelukkig voor hem en voor ons een succes, zodanig zelfs dat de opnamen in gans Europa werden uitgezonden.

Jos, bedankt voor alles ! De Leestenaars wensen U nog vele jaren !”

Jos Baudewijn (°Wetteren 17/1/1922, +11/12/2006) was een geliefd Vlaams radiopresentator en –producer bij de BRT-radio (thans VRT). Van opleiding was hij scheikundige maar zijn liefde voor de radio en de muziek was zo groot dat hij een carriére verkoos bij de NIR (Nationaal Instituut voor de Radio Omroep). Zijn zin voor vernieuwing bracht hem herhaaldelijk in aanvaring met de Radio2-top. Jos Baudewijn stond dan ook aan de wieg van heel wat nieuwe radiotrends : hij introduceerde tijdens de Expo’58 verkeersinformatie, bracht de eerste verzoekprogramma’s en zorgde ook voor vernieuwing door sport te combineren met lichtere muziek. Van 1967 tot aan zijn pensionering in 1987 werd hij producer bij BRT 2 Omroep Antwerpen waar hij programma’s presenteerde als ‘Van 12 tot 2’, ‘De Eerste Dag’ en ‘Vragen Staat  Vrij’, het populaire verzoekprogramma dat na hem door Lutgart Simoens gepresenteerd werd.

Baudewijn was zeer goed op de hoogte van het reilen en zeilen in de muziekbusiness. Persoonlijk bezat hij een platenverzameling van meer dan 60.000 exemplaren. 

1982 – Januarinummer van ‘De Band’ : ZWANEN OP DE LEESTSE KOUTER

“Reeds enkele weken is Leest een toevluchtsoord geworden van wilde knobbelzwanen. Dat die beschermde zwaan niet geliefd is bij de landbouwers kun je wel denken. Ze grazen niet alleen in ’t gras, maar ook aan de jonge wintertarwe, de prei en de spinazie. Na die koudegolf van begin januari zullen ze vlug veiliger oorden opzoeken.

We geven hier enkele indrukken van landbouwers die niet zo positief klinken voor deze trekvogels :

-Als we met verschillende mensen een klopjacht houden kunnen we ze vangen.

Wat zou je ermee beginnen ? Opeten natuurlijk ! Ze eten aan de prei en aan de spinazie. Aan menne spinazie mogen ze gerust komen, maar van de prei moeten ze afblijven.

-Er waren zes zwanen. De woensdagavond hoorde ik een schot en mijn eerste gedacht was: daar is er een geweest. ’s Anderendaags zag ik ze op zeker ogenblik nog vier vliegen en ik was overtuigd dat de anderen neergehaald waren. Als ze nog lang hier blijven krijgen ze last. Dat beloof ik ! Ze zitten aan de tarwe en aan de spinazie…

In de winter wanneer heel de natuur zijn adem lijkt in te houden, insecten zijn weggedoken, de plantengroei bijna stilstaat en de grote vogeltrek is tot rust gekomen, toen werden tussen Kerstmis en Nieuwjaar deze wilde knobbelzwanen op de Leestse Kouter voor ’t eerst door jagers opgemerkt. Volledig wilde exemplaren strijken bij ons enkel toevallig neer. Bijvoorbeeld als in Zuid-Zweden, Denemarken of de Britse eilanden de winter hard toeslaat en het voedsel er onbereikbaar wordt. Voor ons zijn de jonge knobbelzwanen dus toevallige wintergasten.

De knobbelzwanen die hier in Leest een rustpauze namen bij hun trektocht waren wel jonge dieren en waren niet zinnens om vlug verder te trekken. Als ze werden gestoord sisten ze heftig en maakten zich al waggelend uit de voeten.Van de club van zes werd er één gevangen. De vier anderen werden daardoor vlug opgeschrikt en vlogen moeizaam weg met zware vleugelslag om even verder weer te landen.

Vooral bij de vijvers van de Rendelbeekhoeve en in het Vrijbroekpark kan je tamme knobbelzwamen hun forse nesten zien bouwen. Het mannetje brengt takken aan, het wijfje schikt ze. Rond april legt het wijfje een vijftal eieren. Van al onze broedvogels legt de knobbelzwaan de grootste eieren. -11 cm lang en 7 cm breed. Mannetje en wijfje broeden afwisselend gedurende vijf volle weken, dan blijf je best uit hun buurt.

   Karel Soors.”

Foto’s :

-Jos Baudewijn.

-Knobbelzwaan

23-01-2013 om 11:44 geschreven door Marcel Van Hoof

                                                                    1982

1982 – Gemeentekrediet van België 1982 : Gemeenten van België – Geschiedkundig en

              Administratief-Geografisch Woordenboek.

“Leest, htg. Brabant en heerlijkheid Mechelen. Departement Twee Neten, provincie Antwerpen. Arrondissement Mechelen. Bisdom Kamerrijk,Mechelen (1559).

Leest ontwikkelde zich in het vlakke heide- en boslandschap langsheen de Zenne. Het maakte deel uit van Smal-Brabant dat aan de hertogen van Brabant behoorde en van de Heerlijkheid Mechelen. De Berthouts hebben steeds getracht hun gezag te Leest te vestigen. Seders 1308 viel Leest zoals de andere dorpen en gehuchten in de Heerlijkheid Mechelen, onder de macht van de Mechelse schepenbank.
Eertijds trof men te Leest een reeks grote pachthoeven aan, zoals het Hof van den Broeck, waarvan Jan-Jozef Locquet, graaf van Hombeek, eigenaar was in de 17^de eeuw. Het Hof van Halen, een Heerlijkheid die in de 13^de eeuw een Brabantse enclave vormde, nadien het pachthof van Grispere genoemd. Het Hof van Steijnemolen, ook een Heerlijkheid naar de naam van de Mechelse familie uit de 14^de eeuw (in 1810 onder de naam chateau de Spangen gekend en afgebroken in 1820). Het kasteel de Mot, naar de naam van de bezitter Rombout de la Mot, hoewel er ook een motte aanwezig was. Het kasteel Rendelbeke, e.a.

Zij droegen er toe bij sedert het einde van de 13^de eeuw de ontginningen te bevorderen en van Leest een welstellende landbouwgemeente te maken.

De abdijen van Kortenberg en van Averbode, alsmede grote families, o.a. de Van de Vennes, de Van Dales hadden er bezittingen.

De abdij van Kortenberg verwierf in 1129 het patronaat over de kerk van Leest, bezat er verscheidene gronden en inde er de tienden, waarvoor zij de Tiendenschuur liet bouwen.

De kern waaruit het dorp en de parochie ontstond lag tegen de Zenne op een verhevenheid, waar de kerk werd opgericht. Van de Romaanse bouw bljven alleen het gelijkvloers en de onderste verdieping van de Westertoren over. Buiten het neogotisch meubilair bezit zij o.a. een arduinen doopvont (17^de eeuw) en beelden van Sint-Anna-ten-Drieën (15^de eeuw), Christus op de Koude Steen (17^de eeuw), H. Marculfus (18^de eeuw).

Op Paasmaandag heeft een grote processie ter ere van Sint Cornelius plaats.”

1982 – In de loop van 1982 werden de dijken van de Zenne verbreed en verhoogd om

            overstromingen definitief te weren. Van dan af waren ze bestand tegen 8 meter

            hoog water.

            Bij deze werken werden alle bomen op de dijken gerooid zonder nieuwe

            aanplanting.

            Bij het oud klooster van Leliëndaal werden heel wat stenen, tegels en scherven

            opgewoeld en aan de voet van de dijk kwam nog een stuk van een

            funderingsmuur bloot te liggen. (KH)

1982 – Nieuw verkozen ‘Dagelijks Bureau’ van de KWB

            -Voorzitter : Alfons Geerts (33 bekomen stemmen)

            -Ondervoorzitter : Theo De Prins (20)

            -Secretaris : Johan Vandeputte (24)

            -Penningmeester : Jozef Lauwers (29)

            -Verslaggever : Gustaaf Publie (20)

            (DB,januari 1982)

1982 – Leestse aanwezigheid in de “Info-Gids van het Mechels Verenigingsleven 1982”.

Landelijke Gilde van de Belgische Boerenbond :

p.a. Raiffeisenkas Leest, Dorpsplaats 20,2931 Leest.

Emiel Peeters, Winkelstraat 11 Leest.

K.W.B. Afdeling Leest:

Meisjesschool Leest. Alfons Geets, Kouter 90 Leest.

Toneelvereniging “Rust Roest”:

Alfons Hellemans, Dorp 12 Leest

Guido Hellemans, Kouter 61

Werkgroep “Voetspoor”

Scheerstraat Leest.

Frieda Willems, Kouter

De Loze Vissers

Burndy Electra NV, A. Spinoystraat 8 Mechelen.

Mevr. Schaerlaeken-De Kock, Mechelbaan 7 Leest

Sportkring Leest V.Z.W.

Mechelbaan 5 Leest, 015/20.10.39.

Jean Apers, Scheerstraat 29,

V.V. Leest

Vinkstraat 34 Leest

Willy Slachmuylders, adres idem.

ChiroJongens Zennedijkers Leest

Kouter 11 Leest

Joost Duysburgh, Juniorslaan 96 Leest

Chiro Meisjes Leest

De Maeyer Rita, Tisseltbaan 78 Leest.

Vereniging voor Onderlinge Bedrijfshulp (V.V.O.B.)

Parochiecentrum, Dorpstraat 10 Leest.

De Prins Jan, Kleine Heide Leest.

23-01-2013 om 11:33 geschreven door Marcel Van Hoof

1981 – 19 december : KWB – Kaartavond – Kerstkalkoen te winnen.

1981 – 19 december : Landelijke Gilde en KVLV : “Spruitenbal”.

1981 – Zondag 20 december : Zonnewendefeest

           “Ouders bezorg uw kinderen een aangename voormiddag, hen gratis aangeboden

            door de SP. Naast een gezellige ontspanningsfilm wordt hen ook een

            aanwezigheidsgeschenk overhandigd.

            Ouders die problemen hebben met vervoer, kunnen hiervoor beroep doen op

            de bestuursleden. Het feest ging door van 10u30 tot 13 uur.”

            (“Voor Allen”, 3/12/1981)

1981 – 22 december – Het Laatste Nieuws :

            Leestsesteenweg krijgt eindelijk de riolering (zie foto’s onderaan)

            Een werk van 196  miljoen te Mechelen

De Mechelse raadsleden gaven hun goedkeuring aan het definitief ontwerpdossier             inzake het aanleggen van rioleringen en wegverhardingen in de Leestsesteenweg,             Oude Leestsebaan, Gentsesteenweg, Mechelbaan, Warandestraat...

(…)

Kris Van Esbroeck (VU) vroeg aan het schepencollege om, nadat de Leestsesteenweg een nieuw wegdek heeft gekregen, het zware vrachtvervoer van deze rijweg weg te houden. Dat is volgens hem gemakkelijk op te lossen door aan de brug te Leest het verkeersbordje “Max. 10 ton” aan te brengen. De Leestsesteenweg wordt nu alle dagen belast met zwaar vervoer van een firma uit Kapelle-op-den-Bos. Vooral deze beschuldiging nam Gust Emmeregs (CVP, en werkzaam in dit bedrijf) (noot : Eternit) niet. De CVP-er repliceerde bitsig in de richting van de VU-banken en zei dat het niet prettig is voor de bestuurders om een omleiding te maken van 20 kilometer, “of wilt gij dat de fabrieken in de streek allemaal sluiten”, zei Gust Emmeregs.

(…)

1981 – 25 december : Chiro bezocht bejaarden van Leest.   

1981 – Zaterdag 26 december : Kerstfeest VV.Leest.

1981 – Zondag 27 december : Kinderkerstfeest van K.F. St.-Cecilia

Vanaf 15 uur kregen de kinderen van de muzikanten en leden hun nieuwjaarsgeschenk

in de zaal “St.-Cecilia”.

Per gezin mochten ook twee volwassenen aan het kerstfeest deelnemen.

Op het programma stond :

-koeken eten en koffie drinken.

-spelletjes voor de kinderen.

-bedeling van het speelgoed.

1981 – 31 december : Alternatieve Oudejaarsavond Chiro.

            De chiro organiseerde een alternatieve oudejaarsavond in haar lokalen.

            Die bestond uit amusementsmuziek, poppenkast, dans, zang, film en vuurwerk.

Foto’s :

-Voor de Leestsesteenweg is eindelijk een oplossing voorzien.

-Het gevaarlijke kruispunt aan de Gentsesteenweg is ook aan herinrichting toe.

08-01-2013 om 18:11 geschreven door Marcel Van Hoof

1981 – Donderdag 17 december : Mechelse raad behandelt toelagen toneelverenigingen

Het Laatste Nieuws :

In openbare vergadering werden 45 punten besproken. Wat Leest betrof : goedkeuring ontwerp betreffende het uitvoeren van wegen- rioleringswerken in de Tisseltbaan en een gedeelte van de Juniorslaan en wijziging van artikel 1 van het reglement voor de betoelaging van de toneelliefhebbersverenigingen.

Dezelfde krant van 28 december : Nieuw wegdek voor ‘Hel van Leest’. (zie foto onderaan)

De kogel is eindelijk door de kerk. Het definitief ontwerp aangaande de wegen- en rioleringswerken aan de Tisseltbaan en een gedeelte van de Juniorslaan te Leest werden door de gemeenteraadsleden éénparig goedgekeurd. Het bundel kan nu doorgestuurd worden naar de overheid voor het bekomen van toelagen. Als het allemaal wat mee zit, dan steekt de Tisseltbaan, beter gekend als ‘de Hel van Leest’ volgend jaar in een nieuw kleedje. Tot grote opluchting van de bewoners, waaronder gemeenteraadslid Gust Emmeregs, en de automobilisten die op deze weg hun voertuig reeds jaren pijnigen.

1981 – Vrijdag 18 december : Uitbetaling Spaarkas SK Leest en souper

            Naar jaarlijkse gewoonte ging de spaarkas van Sport-Kring Leest over tot de

            uitbetaling van de gespaarde gelden.

            Deze uitbetaling ging gepaard met een souper en vond plaats in het chalet van

            SK Leest.

            Deelname in de onkosten bedroeg 220 fr per persoon en 490 fr voor niet-leden.

            Op het menu stond : garnaal cocktail, kippenroomsoep, kalfsgebaad met

            groentenkrans, kroketten, verse ananas met slagroom en koffie en gebak.

            Secretaris Jean Apers en bestuurslid Louis Vanden Bosch (foto) verzochten elke          

            deelnemer om een prijs voor de tombola mede te brengen, “zodoende kunnen

            wij onze kas terug een beetje spijzen voor een volgende activiteit.”  

            Het sparen zelf gebeurde in “Het Brughuis” het lokaal van Frans Apers

            tot maart 1983 toen deze zijn café sloot. Van dan af spaarde men in het

            Chalet van het voetbalveld.        

1981 – 19 december : Overlijden Jan DE SMEDT (foto)

“Jan van den Bakker” was de zoon van Jan-Baptist (de ‘Gielen’ ook ‘Jankske den Bakker’) en van  Virginie (‘Virske’) Van Crombruggen.

Hij was te Leest geboren op 9 augustus 1913 en overleed in het O.-L.-Vrouwziekenhuis te Mechelen op 19 december 1981.

Zijn weduwe Maria Verbergt was op het ogenblik van zijn overlijden het oudste erelid van de K.Fanf. St.-Cecilia. De verknochtheid van de familie De Smedt met deze Leestse fanfare was bewonderenswaardig. Zelfs na het overlijden van haar man bleef Maria het jaarlijks lidgeld betalen ook al hoefde ze dat niet meer.

Jan De Smedt was melkboer en bestelde zijn zuivelproducten bij Bonilac. Hij zorgde ervoor dat St.-Cecilia in 1960 een lonend optreden als Bonilac-fanfare kon geven in het Brusselse.

Als gewezen weerstander en als lid van de Leestse Oudstrijdersbond had hij een sterk nationaal gevoelen.

In zijn vrije tijd was Jan vooral duivenmelker en immer aanwezig op concertuitvoeringen van de fanfare.

Maria Verbergt was te Hombeek geboren op 8 mei 1911 en overleed te Leest op 21 augustus 2000.

‘Jan van den Bakker’ werd op woensdag 23 december begraven :

Uitvaart Oudstrijder Jan De Smedt

De leden van de N.S.B.afdeling Leest kregen van hun voorzitter André Walschaers

een uitnodiging om de begrafenis bij te wonen van hun lid Jan De Smedt.

“Wij verzamelen aan de zennebrug om 9u30. Eretekens worden gedragen.”

In “De Band” van februari schreef de secretaris van de Nationale Strijdersbond Leest Georges Veiller volgend in memoriam :

“Op 19 december 1981 overleed in de ouderdom van 68 jaar de heer De Smedt Jan, bestuurslid van onze afdeling.

Allen die deze wapenbroeder gekend hebben zullen hem blijven gedenken. Deze kleine moedige makker met het grote hart. Een hart dat uiteindelijk toch is bezweken onder het vele leed dat hij in zijn leven heeft meegemaakt.

Vanzelfsprekend heeft deze verdienstelijke makker heel wat eretekens bekomen.

Hij heeft deelgenomen aan de mobilisatie en de veldtocht.

Bij zijn terugkomst in zijn geboortedorp Leest had hij de moed nog niet verloren, want aan de zijde van zijn enige broer Albert, maakte hij zich verdienstelijk voor het verzet bij het A.S. “Het Geheim Leger”.

Een zeer grote massa ging naar de offerande tijdens de kerkdienst waarin op het einde het Volkslied weerklonk.

Twee toespraken werden gehouden, door de heer Gobien, namens de Koninklijke            Fanfare Sint-Cecilia uit Leest, maar ook als secretaris van de N.S.B. afdeling Leest door de heer Georges Veiller.Allen onderstreepten de verdiensten van de aflijvige als oudstrijder en

 weerstander maar ook de mens tegenover zijn muziekmaatschappij.

Er werd ons de vraag gesteld wat van hem in onze herinnering zal blijven voortleven : zijn levensblij optimisme, zijn levenslange werklust, zijn inzet voor de oudstrijders of zijn sympathieke omgang met al de vrienden van de verschillende verenigingen, waarvan hij lid was. Deze vraag beantwoorden is eenvoudig : het zal allemaal blijven voortleven,             omdat het ene nauw verbonden was aan het andere. Bij hem vormde dit alles één geheel, want hij had alles wat ge van een vader, een vriend en een  goed mens kunt verwachten.

Aan de weduwe, haar kinderen en kleinkinderen en familie betuig ik de gevoelens van oprecht medeleven en van pijnlijke ontroering van alle oudstrijders en alle kameraden. Zij gelieve de hulde te aanvaarden van onze herkentelijkheid en de uitdrukking van onze droefheid.

Nooit zullen wij Jan vergeten. Dat beloven wij.

                       De Secretaris N.S.B.-Leest Veiller G.”  

‘Toeters en Trompetten’, januari 1982:

Jan De Smedt is niet meer…

“Op woensdag 23 december, brachten we ons erelid, Jan De Smedt, naar zijn laatste rustplaats. Slechts een paar maanden na het overlijden van zijn vriend en eveneens een erelid van onze vereniging Flor Meyers, gaf Jan ook de geest.

Hij overleed na een ziekte in het O.L.Vrouwziekenhuis te Mechelen op 19 december ll.

We zullen Jan De Smedt blijven herdenken als een trouw en verdienstelijk lid, die zoveel als mogelijk onze organisatie en optredens bijwoonde.

De innige deelneming werd aan de familieleden overgemaakt en de afscheidrede uitgesproken door de secretaris. 

Foto’s :

-De Tisseltbaan was in erbarmelijke staat.

-SK-Bestuurslid Louis Vanden Bosch, electricien bij RTT, was ook politiek actief. Hij was voorzitter van de SP van de Mechelse wijk Otterbeek en ondervoorzitter in het Verbond der geburenkringen.   

-Jan De Smedt (“Jan van den Bakker”).  

-Maria Verbergt, de echtgenote van “Jan van den Bakker”.

08-01-2013 om 18:04 geschreven door Marcel Van Hoof

1981 – Vrijdag 4 december : Pannenkoekenfeest Volksdansgroep Korneel.

            Naar aanleiding van van het éénjarig bestaan van Volksdansgroep Korneel werd een

            groot pannenkoekenfeest gegeven.

            Een andere reden om te feesten was de verwelkoming van het honderdste lid.

            De jongsten van de volksdansgroep gingen door de goede zorgen van voorzitster

            “Leonie” om 18 uur aan het smullen, een uurtje later gevolgd door de jeugd.

            Intussen werd flink gedanst en gespeeld.

            Om 20 uur waren de volwassenen aan de beurt.

            De vrouwelijke bestuursleden werden in de bloemen gezet door hun mannelijke

            collega’s en de voorzitster gaf een fles wijn aan het oudste lid en suikerbonen aan

            de jongste van de groep.

            Speciale dank was er ook voor Elvire Soors-Claes voor haar danslessen.

1981 – Zaterdag 5 december : KWB Sint-Niklaasronde en ’s avonds Sint-Niklaasbal (foto)

            In de parochiezaal – Kouter met medewerking van het orkest “The Ribanas”.

            Inkom 70 frank. Tijdens het bal deelden Sint Niklaas en Zwarte Piet

            versnaperingen uit aan de aanwezigen.

            Tijdens de dag werden 91 huizen bezocht en 156 kinderen gelukkig gemaakt

            met speelgoed en snoep.

1981 – 6 december : Jaarlijkse kampioenendag Duivenbond “Recht voor Allen”.

            Volgende kampioenen werden gehuldigd in het verbond “Recht voor Allen”

            (Zesverbond) tijdens hun jaarlijkse kampioenendag in zaal Ste Cecilia bij Mille

            Van Steen, Dorpstraat 6 te Leest :

            Voor Quievrain:

            1. Kampioen oude duiven (Keizer)    1. Kampioen jonge duiven

                Van Moer-Keuleers (Heffen)             Boey-Van den Brande (Leest)

            2. Kampioen oude duiven                  2. Kampioen jonge duiven

                Publie Gustaaf en zoon (Leest)          Van Camp gebroeders (Leest)

            1. Kampioen jaarse duiven                1. Algemeen kampioen Quievrain

               Boey-Van den Brande (Leest)            Van Moer-Keuleers (Heffen)

            2. Kampioen jaarse duiven                2. Algemeen kampioen Quievrain

               Publie Gustaaf en zoon (Leest)           Publie Gustaaf en zoon. 

1981 – Maandag 7 december : KVLV :  “Het leven (her)begint op veertig”.

1981  – Zaterdag 12 december : St.-Niklaasbal VV.Leest.

1981 -  Zaterdag 12 en zondag 13 december : 2^de Hobbytentoonstelling van SP-Leest

            In zaal Sint-Cecilia Dorpstraat, met medewerking van verschillende Leestse

            schilders, verder als bezienswaardigheden een miniatuurrommelmarkt, weefstand,

            grabbelton, kantklossen, e.a.

            Napraten kon bij een lekker glaasje bier, een geurende kop koffie of bij de

            zelfgebakken pannekoeken.

            De tentoonstelling werd officieel geopend door gemeenteraadslid George Joris.

            (folder) 

1981 – Zondag 13 december : Jaarlijks Kerkconcert Kon.Fanf. St.-Cecilia

            In de Sint-Niklaaskerk van Leest om 19 uur. O.l.v. Jan-Piet Leveugle.

            Naast de Leestse fanfare ook optreden van het blokfluitensemble o.l.v. Franke

            (Frauke Schollaert ?).

            De opbrengst ging naar de parochie van Leest. (folder)

1981 – Maandag 14 december : KVLV : “Tintelende aperitieven.

1981 – 14 december : Frans “Gust” Lauwers Ere-Burgemeester van Leest (foto)

            Bij Koninklijk Besluit van 14 december 1981 werd Frans Lauwers, burgemeester

            van de vroegere gemeente Leest, gemachtigd de titel van Ere-Burgemeester te

            voeren.

            (Belgisch Staatsblad 30/1/1982)

1981 – 14 december – Het Laatste Nieuws : Ook vrije radio te Leest

“Op FM 104,75 Mhz is sedert een half jaar de vrije zender ‘Radio Dynaite’ te Leest in de lucht. Enkele jongeren uit Leest en omgeving zitten iedere zondag, tussen 12 en 18 uur met deze zender in de ether. Deze radio is binnen een straal van 6 km te ontvangen. Het programma voorziet onder meer : van 12 tot 14 u. het wekelijks verzoekplatenprogramma van Tommy James, van 14 tot 16 uur draait collega Ruud Van Kapellen ‘gouwe ouwertjes’ uit de jaren 1950-1970 en van 16 tot 18 uur komt Joop Van Egger uit Blaasveld aan de beurt met moderne muziek van hier. Uiteraard worden ook lokale nieuwtjes uitgezonden tussen de plaatjes in.”  

1981 – 17 december – Het Laatste Nieuws : Leest – Boom afgeknakt.

            “Aan de Bist knakte, ingevolge een rukwind, een boom af.

            De boom kwam op de electriciteitsleidingen en vervolgens op de rijweg terecht.

            De diensten van Intercom kwamen ter plaatse om het euvel te herstellen.”

Foto :

-Geladen met tientallen zakken snoep bracht de Sint, in gezelschap van KWB-mensen, zijn traditioneel bezoek aan Leestse gezinnen met kinderen.

-Ere-Burgemeester Frans August ‘Gust’ Lauwers.

08-01-2013 om 17:55 geschreven door Marcel Van Hoof

1981 – 28 november : CVP-Afdeling Leest bezocht het OCMW van Mechelen

            Organisator was Louis Vloebergh.
            In de burelen van de Bruul kregen de deelnemers een overzicht van de

            werking  van het OCMW en konden ze een blik werpen op de  prachtige

            kunstschatten. Nadien ging het naar het Hof van Egmont, het Crisisopvangcentrum

            en het Dienstcentrum de Smis op de Leuvensesteenweg.

            (Periodiek CVP-Info, afdeling Mechelen, sektie Leest, december 1981)

1981 – December : Nieuwe straatnamen

            Door de stedelijke diensten van Mechelen werd sinds begin december een

            aanvang gemaakt met het aanbrengen van straatnaamborden in die straten

            waarvan de benaming door beslissing van de gemeenteraad gewijzigd werd.

            Als overgangsmaatregel werden oude en nieuwe benamingen aangebracht tot

            einde 1982, waarna de oude straatnaamborden zouden worden verwijderd.

            Te Leest werd de Dorpplaats Leest-Dorp, de Lindelaan werd Kloosterhoeveweg,

            de  Mechelbaan werd Pastoor De Heuckstraat en de Scheerstraat werd Ten

            Moortele.

            Hierbij werd rekening gehouden met het advies van de Dorpsraad.

            Wat de nieuwe straatnamen betrof betreurde Karel Soors (DB januari 1982)

            dat Mechelen gekozen had voor vogelnamen die in geen 20 jaar te Leest te

            bespeuren waren : Gorzenstraat, Hopstraat, Keepstraat, Roekstraat.
            Enkel de Kievit kon zijn goedkeuring wegdragen.

1981 – Decembernummer ‘De Band’ Het 60-jarige RUST ROEST dankt.

Vrienden toneelminnaars,

Hier zijn we dan weer. Het eerste gedeelte van onze viering is voorbij. En met succes, voortgaande op :

1) de collegiale reactie van die Leestse verenigingen welke op onze receptie aanwezig waren met lieve woorden, bloemen en geschenken.

2) het attentievolle gebaar van het AKVT-bestuur wiens afgevaardigden de receptie een feestelijk karakter gaven ; en de zinvolle beschouwingen over toneel door Edwin Peeten, artistiek leider van het Mechels Mimetheater.

3) de zeer talrijke aanwezigen (van Leest en omstreken) op onze beide toneelvoorstellingen, met daarbij gunstige reacties over ons gezamenlijk creatief bouwwerk dat een toneelopvoering zijn moet.

4) het aanbod dat wij ontvingen om in Blaasveld op 27 november en in Rumst op 29 november nogmaals ‘Figaro’s Bruiloft’ te komen spelen.

5) de aankoop, door meerdere mensen, van onze herinneringsmedaille met aan de voorzijde ons stichtingslokaal naar een tekening van onze decorschilder Tony Baarendse, en aan de achterzijde ons embleem ontworpen door Krista Leemans. (Belangstellenden kunnen zich deze medaille nog aanschaffen voor 200 fr).

Al de mensen van Rust Roest danken allen die ons –hoe dan ook- hun sympathie hebben betoond. Wij zijn gelukkig. Wat kunnen wij nu nog wensen ?

-Voor de toekomst nog dikwijls, vele jaren en voortreffelijk te kunnen en te mogen toneelspelen met een regelmatige aangroei van enthoesiaste leden.

-En voor ons huidige toneelseizoen : een prima tweede toneelvoorstelling op 21 en 27 maart 1982 in zaal St Cecilia van het realistische stuk ‘Penelope in het warme Nest’ door Eddy De Vries. Op een van deze beide voorstellingen zal aan onze twee stichters (Alfons Hellemans en Jaak Publie) door AKVT-afgevaardigden een ereteken geschonken worden voor hun verdiensten aan het amateurtoneel in Leest. Zij, samen met anderen, waren de ‘eerste-steen leggers,’ wij zijn voortbouwers. Zij mogen rusten, kijken en genieten (en ons indien nodig ‘verbeteren’). Ook zal de geschiedenis van Rust Roest geschreven worden, en uitkomen na de voorstellingen omdat het zinvoller is het herdenkingsjaar 1981-1982 volledig te verwerken.

Goede vrienden,

Rust Roest heeft in zijn boeiende levensloop voor de zoveelste maal een schitterend toneelseizoen ingezet.

Uw aanmoediging en onze inzet zijn de basis dat de Leestse toneelvereniging Rust Roest verder pelgrimmeert naar veel schoons voor hen die daar van houden.

Namens Rust Roest, Guido Hellemans.”

1981 – Decembernummer “De Band” JAN GEERTS en de PAARDEN

“Sinds lang wordt het paard door de mens als huisdier gefokt. Nu de paarden veel van hun belang verloren hebben, zijn ze stilaan op weg op zeldzame huisdieren te worden. Doch er komt nieuw leven in de paardenfokkerij. Kijk maar naar de opkomst van de ruitersport. Maar ook het aloude goede boerenpaard krijgt meer een meer aandacht en wint aan belangstelling. Zelfs in onze eigen gemeente zijn er nog mensen die het zwaar Belgisch trekpaard (Brabants ras) graag gebruiken bij het zware werk rond de boerderij, en wil je alles weten over het fokken van onze Brabander dan ga je maar eens luisteren en kijken bij Jan Geerts, iemand die rasechte Brabanders zelf fokte en reeds heel wat prijzen in de wacht sleepte met deze trekdieren.

We laten Jan even aan het woord : ‘Kijk daar loopt Tosca, een vijfjarige merrie van 900 kg en 1 m 61 groot. Zo’n dier luistert direct als je haar roept, ze kent de stem van den baas en loopt zomer en winter buiten. Ik heb genoeg veld hier op ’t Hoogveld om m’n paarden te laten grazen. Maar die eten niet alleen gras, maar ook haver en zemelen en voederbieten. Ze heeft al verschillende veulens gehad. ’t Is een schoon beest : een klein hoofd, een gespiede hals met volle manen, een diepe borst, een sterke achterhand en zware rechte armen zijn gewenste eigenschappen bij elk paard. Den Tosca heb ik in Brussel in de smisschool moeten laten beslaan, ze had een gespleten hoef en ze hebben me verzekerd dat ze het eruit krijgen. Zo’n paard kost 100.000 frank als je ’t moet gaan kopen.

En daar heb je de Leires van de Bist, een 6 maand oud veulen, en Radar van de Molenbeek, een jonge hengt van 5 maand oud. Korte kop, zware hals, brede borst, ronde korte romp en een rond aflopend kruis. Sterke rechte benen met haarbossen boven de hoeven, daarop geeft de jury haar punten op de tentoonstelling. Een verkoper die let vooral op de lijn van de schoften, de kniegewrichten en de gelijke benen. Zitten de manen mooi ingeplant en is hun hele lichaamsbouw zwaar en gespierd !

Onze Tosca loopt altijd buiten, ook in de winter. Een beest past zich aan en krijgt en dikke winterpels. Alleen als het sneeuwt zetten we het op stal. Zo’n dier vraagt veel zorg en kost tijd en geld. Als we onze Brabander zijn dagorden eens bekijken : dat begint elke dag om 7 uur met plus minus 3 kg haver met zemelen en een drietal bieten. Voor de rest van de dag loopt hij in de wei te grazen. Krijgt veel water en ’s avonds weer 3 kg haver en zemelen en een paar bieten en ook mineralen. Regelmatig moeten zijn benen gewassen worden. Teveel vuil maakt schurft en huispellen moeten vermeden worden. In de winter moeten de benen met olie ingesmeerd worden. Onze Tosca is een braaf beest maar een keer heeft ie me toch liggen gehad. Ik bracht hem naar de wei en ’t beest sloeg van plezier zijn achterbenen uit. Ik kreeg zijn hoeven vlak op m’n borst en sloeg als dood neer. Gelukkig had ik niets gebroken, maar ze hadden me wel als dood opgeraapt. In de Juniorslaan heb ik ook een wei. Twee veulens van Tosca liepen daar. Om de een of andere reden had ik er één weggehaald. Niet lang daarna vonden we het ander veulen in een pinnekesdraad geklauwd. Het arme veulen was heel erg gekwetst ; z’n schouder zat helemaal uiteen zodat we hem hebben moeten laten afmaken. Dat was een tegenslag, maar ik had nooit dat andere veulen mogen weghalen : paarden hebben gezelschap nodig.

Paarden houden is m’n hobby en m’n leven. Je weet niet wat vriendschap en plezier je aan zulke dieren hebt. Nog enkele jaren en dan ga ik op pensioen, al m’n land zet ik om in wei en met m’n paarden zal ik genoeg hebben. Het Hoogveld krijgt ook een betonbaan want ze zijn reeds enkele keren komen nameten. Niemand vraagt erom en de boeren moeten meer en meer kostbaar land afstaan, voor den auto moet alles wijken. Laat ze maar eens de oliekraan dichtdraaien, ze zullen dan wel niet meer zo kwistig met beton moeten omspringen en ze zullen teruggrijpen naar het aloude trekdier : het paard !

Met Tosca heb ik verschillende prijzen behaald : een 2^de prijs in de 1^ste categorie in Brussel en een 1^ste prijs in Heist-op-den-Berg en Steenhuffel. Je moet dan met je paard voor de jury verschijnen. Die bekijkt de stand van de poten, het achterwerk, knieën en hakken, de rechte benen en de haren op de benen. Daarna een tiental meter stappen en lopen. Het presenteren dat telt en daarop krijg je punten. Dat vraagt ook wel veel voorbereidend werk. Je paard moet geroskamd worden, de manen worden gevlochten, de hoeven gezuiverd, de staart ingevlochten met raffia, de haren ingesmeerd met leem en de witte toom met leiband en singel wordt omgedaan. Laatst hadden we een wedstrijd in Antwerpen. De dag voordien werd onze Tosca afgehaald en gestald in het slachthuis. Daar werden stallen in orde gebracht voor de bewaring van de prijsdieren. Wie slapen dan bij de paarden, maar ’s nachts werden we wakker van de kou. Er werd nogal wat verteld over het fokken van paarden. Ieder had zo zijn eigen ervaringen. Om 6 uur werden de paarden dan gevoederd en om 7 uur begonnen we met het vlechten van de manen.  Het klaarmaken duurde nog een vol uur tot de wedstrijd begon. Het was een hele belevenis ! Paarden houden heeft zo z’n charme. Je beleeft er veel plezier aan en je kunt niet geloven hoeveel vriendschap je van die dieren krijgt. Je leert ze op de duur zo goed kennen als je eigen broekzak.’

Jan zou nog zoveel kunnen vertellen. Al die medailles en foto’s hebben zo hun eigen verhaal. Maar steeds komt ‘het goede Brabantse ras’ als z’n favoriet naar voren. Daar zal Jan in de toekomst nog veel mee te stellen hebben en zal hij nog veel prijzen mee in de wacht slepen.

We wensen hem nog veel geluk !

      Soors Karel”.   

08-01-2013 om 17:52 geschreven door Marcel Van Hoof

1981 – 21 en 22 november :  JAARLIJKSE TEERFEESTEN Kon.Fanf. St.-Cecilia

“ ‘t Was zaterdagmiddag ! Half Leest stond in rep en roer ! De Dames stonden zelfs bijna allemaal op stelten. Zij hadden hun nieuwste kleedjes uit de kast gehaald en zich extra opgemaakt want vandaag begonnen de teerfeesten. De mannen hadden zich uiterst netjes geschoren want het zou een lange dag en misschien ook een lange nacht worden. Voor de muzikanten zou het ook wat worden : zij gingen voor ’t eerst naar het teerfeest in hun nieuw uniform.

Traditioneel werd er gestart met een optocht naar de kerk en met een mis ter nagedachtenis van de overledenen van de vereniging. De mis werd opgeluisterd met eigen muziek.

Na de mis trok heel de stoet naar de herberg bij Vic De Maeyer. Daar werd er al wat bier naar binnen gegoten om toch maar goed geluimd en in vorm aan tafel te komen. Deze aperitiefjes werkten bijzonder goed, zo goed zelfs dat het dienstpersoneel niet kon volgen met het opdienen van het feestmaal. ’t Kon bij die mannen (en vrouwen) van Leest niet rap genoeg gaan, gingen ze later vertellen. Maar wat willen zij ? Zij weten nog niet wat er over de Leestse dirigent wordt geschreven in een vooraanstaand muziektijdschrift. Daar stond letterlijk : Jan-Piet Leveugle : stijl en dynamisme ! We gaan dat niet ontkennen, maar deze titel is toch een beetje onvolledig ! Wij hadden daaraan minstens nog toegevoegd : TEMPO ! TEMPO ! Wie concerten bijwoont, die door J.P. worden geleid, zal begrijpen wat we bedoelen. Tussen twee werken hebben de muzikanten nog geen tijd om zich het zweet van hun voorhoofd te wrijven of om hun keel droog te slikken, zo rap moet het gaan. En dan komt het ervan dat er toch nog een muzikant of zelfs meerdere bijzitten, die het condenswater niet tijdig uit hun instrument krijgen. En dan krijg je zo’n opborrelende klanken, zoals dat het geval was tijdens de mis. Maar nu gaat J.P. verklaren dat hij toen niet dirigeerde, maar wel zijn vriend en hulpdirigent, Edward De Maeyer ! Inderdaad, maar die begint ook al stilaan het klappen van de zweep te kennen, d.w.z. harde fysische training en tempo…tempo…tempo… De muzikanten liggen er na de repetitie nog van te woelen in hun bed.

Miele Van Steen en de echtgenoten van de muzikanten kunnen er nu zeker van zijn dat het niet komt van al dat gerstenat maar van dat tempo…tempo…Daarom ook dat het dienstpersoneel zoveel te verduren had die zaterdag ! Thuis kunnen de muzikanten nog wel rustig eten maar eens dat ze samen zijn, moet het vooruitgaan !

Het financieel verslag liep eveneens van een leien dakje tot we in de goot van…170.000 fr. terecht kwamen. Er waren leden die bleek werden van de schrik, anderen tastten bijna onopgemerkt eens naar hun portefeuille en de meest ongerusten verlieten stilletjes de eetzaal en gingen buiten achter een hoekje hun brieven en briefjes eens natellen. Deze laatsten zaten al met dusdanige schrik dat hun jaarlijkse teerfeesten naar de vaantjes waren.

En dan waren er ook de geboren optimisten, die zeiden dat het wel in orde zou komen want er zijn er in de fanfare die mooie brieven kunnen schrijven. Als de Minister van Nederlandse Cultuur dan nog een vrouw is (of was), dan kan die niet anders of die moet dadelijk ter hulp komen en een fikse subsidie toekennen. Deze laatsten hadden het bij het recht eind, maar ’t heeft moeite gekost.

Terug naar de teerfeesten ! Er werd nog flink gegeten en na meer dan voldoende tijd raakte iedereen voldaan. Ondertussen waren ook al de hoofdprijzen van de jaarlijkse tombola getrokken. Een mevrouw in de zaal won de fiets en een meneer die ook in de zaal was, won het t.v.-toestel. Het feestmaal werd besloten met een lekker taartje van een Leestse bakkerij gevestigd aan de Dorpsstraat.

En nu vlogen de muzikanten naar huis om van dat uniformpak verlost te raken. De meesten kunnen zich niet uitleven in zo’n waardevol ding tenzij dan op muzikaal gebied. En wat zouden de leden wel zeggen als er een vlekje op moest komen ?

Omstreeks 22 uur waren de meesten al terug in de feestzaal, die nu omgetoverd was tot een balzaal. Anderen kwamen nog wat later, maar ja…die kunnen nog niet dansen met een lege maag en wat zou het dan worden met een gevulde maag ?

Er was heel wat jong volk. Volgens sommigen –wij zijn die mening niet toegedaan- waren het zelfs ‘snotneuzen’. Maar die jonge mensen brachten sfeer en beweging in de massa. Er werd geen dansje overgeslagen door die jonge snaken. Soms trapten ze wel eens op de tenen van een ietwat oudere dame of heer, maar die vonden dat niet zo erg omdat het toch teerfeesten waren. En dan kwam er weer eens een erfelijk verschijnsel te voorschijn ! ’t Komt ook nog van de Oude Belgen : ze dronken en dronken en ze…gokten. In hun tijd speelden ze met stenen dobbelsteentjes en de Belgen van deze tijd spelen op de ‘lotto’.

In de vroege uurtjes werden ze dan toch eindelijk moe. Het was een opperbest orkest geweest die avond. Die muzikanten speelden alles en ’t was niet zo klassiek of vooruitstrevend als dat bij de fanfare het geval was; Maar we zien nog niemand dansen op muziek als ‘Canadian Impressions’ of ‘Resurgam’. Degenen die nog niet moe waren, herinnerden zich dat er morgen nog een dag kwam en in de late of vroege uurtjes trokken ze dan ook maar naar huis.

’t Was nu al zondagmorgen. De mensen van Leest Dorp werden wakker gemaakt door het klokkengelui voor de hoogmis. Bij sommigen waren dat geen klokken meer, maar mokerslagen.Ze dachten dat de wereld verging en sprongen in een razendsnel…tempo…van tussen de lakens.

Enfin, ze waren nu toch wakker en ze zouden maar eens hun beafstuk gaan eten. ’t Was zoals steeds een lekker brokje, maar dat kon ook niet anders want die kwam van een Leestse slager. Het vlezig hapje ging er smakelijk door en de meesten voelden zich herboren en een nieuw mens worden.

’t Weer was ook niet te best. Om te natte pakken te vermijden, besloot het bestuur dat er van de muzikale rondgang in Leest niets kwam. Dan maar met de wagens naar de Heide. Er werd afgesproken dat wie zou rijden geen alcoholische dranken zou gebruiken of toch met mate. Er zijn er die zich aan die afspraak hebben gehouden, maar voor een groot gedeelte was het een ijdele belofte geweest. Na een paar uurtjes reed de hele karavaan terug naar het Dorp.

Een paar honderd meter voor de feestzaal  werd er geprobeerd de muzikanten terug in optocht te krijgen. Sommigen hadden zoveel op dat hun kepie als een aureool van een heilige wel tien centimeter boven hun kruin zweefde.

Tenslotte geraakte iedereen zonder al te veel ongelukken toch terug in het dorp. De mars ‘Alte Kameraden’ werd op zodanige wijze uitgevoerd dat het meer leek op die andere compositie ‘Beschonken Muzikanten.’  Vroeger zei men : ‘Als de wijn is in de man, is de wijsheid in de kan,’ en nu hebben er (misschien) velen gehoord ‘Als het bier is in de muzikant, hoort men de gekste muziek van ’t land’. En ’t klonk gek, maar ’t was toch nog wat plezant…Zo plezant dat de dirigent bijna de ganse weg krom liep van het lachen, of was dat ook van wat anders ?

De muzikanten schrokken zich bijna een dronken aap toen ze de dames daar zo bijna broodnuchter zagen zitten. Die wisten zich tenminste te gedragen !!! Gelukkig maar, want die hadden nog meer weg afgelegd dan de muzikanten en de leden !

Iedereen raakte tenslotte aan een tafel. En daar begon het ! Er waren nog een 200 deelnemers en de man die de eetmalen leverde, had slechts 4 personeelsleden gezonden. Met het voorgerecht ging het nog, maar de soep liet al wat langer op zich wachten. En de rest kwam met uren vertraging op tafel. Gelukkig waren er nog bereidwillige leden die de wenende dienstertjes niet alleen gingen troosten maar ook helpen. Na een onnoemlijk lange tijd had iedereen toch wat gekregen. Er waren er die de volgende plechtige eed aflegden : ‘Dat nooit meer !!!’

’s Avonds was er weer een bal en het ging er nog plezanter aan toe dan de avond voordien.

Sommigen dachten al dat het carnaval was. En weer in de vroege ochtend trokken ze naar hun slaapstede. Het moet een opluchting geweest zijn als ze daarin terecht kwamen.

Voor een groot deel van de muzikanten en de leden waren de teerfeesten afgelopen.

Een aantal muzikanten en leden gingen ook nog de maandag door. Die zouden wel weken doorgaan…als ze dat konden, maar hun tempo zou dan ook zienderogen vertragen. De week die volgde op de jaarlijkse teerfeesten was te Leest een  van de rustigste uit de geschiedenis. Velen krijgen nog steken in het achterhoofd als ze aan de teerfeesten 1981 terugdenken, maar ’t is een zoete pijn, zeggen ze. Maar je moet niet alles geloven wat de mensen zeggen…” (‘Toeters en Trompetten’, Januari ’82)

Menu van zaterdag (prijs : 500 fr.)

-Voorgerecht : pâte du chef

-Cresson roomsoep

-Twee soorten gebraad + groenten + kroketten

-Nagerecht : gebak met koffie

Menu van zondag

-Beafstuk met brood (120 fr.)

 Namiddag : (230 fr.)

-Kardinaal roomsoep

-Koude vleesschotel met aardappelen

-Nagerecht : gebak met koffie

De muzikanten en de drumbandleden mochten gratis aan tafel.

08-01-2013 om 07:27 geschreven door Marcel Van Hoof

1981 – 8 november : Jaarlijks familiefeest Chiro

“Op 8 november 1981 stond Leest weer eens in rep en roer. De verkiezingen brachten vele mensen op de been, ook een heleboel waarover je je afvroeg : ‘Hé behoort die ook tot de Leestse gemeenschap ?’ Ach kom, wij willen hier niets suggereren, maar toch is het opvallend dat er bij Leestse evenementen steeds dezelfde gezichten gezien worden.

Dat was ook zo op ons jaarlijks familiefeest in de Parochiezaal. Veel mensen schrokken zich een bult toen ze op hun tafels andermaal verkiezingsbrieven vonden, maar toen ze de blaadjes beter bekeken hadden  zagen ze dat de chiroleiding weer eens uitgepakt had met een origineel evaluatieblad. Toen de zaal tot de nok gevuld was kon het feest beginnen.

De mensen konden direct kennis maken met de animator, die verkleed was als klein duimpje dat een groot vertelboek bij zich had. Zo begon hij enkele verhaaltjes te vertellen aan de aanwezigen, waarna elke groep een stukje ten beste gaf.
Zo hadden de allerkleinsten, de Prutskes, een kartonnen dorpje gebouwd waarin zich een rare historie afspeelde van een verstrooid meisje.

Hun leeftijdsgenootjes bij de jongens, de Sloebers, hadden een modern sprookje over sigaretten en lucifers in elkaar gestoken, ook hier viel het knappe decor op.

Vervolgens verschenen de Speelklubbers ten tonele. Zowel jongens als meisjes boeiden hun enthoesiast publiek door hun sprookjes.

En klein duimpje vertelde voort…

De Kwiks brachten voor de afwisseling een leuk dansje, terwijl hun mannelijke collega’s de historie van Anita Dobbelman brachten.

Daarna was het tijd voor de bolero van Ravel. De Tippers brachten met dit symfonisch werk een stuk choreografie dat goed geïnterpreteerd werd. Spijtig dat het te donker was, want er stak heel wat moraal achter deze voorstelling.

De Toppers beeldden daarna het liedje van de 10 kleine Toppers uit.

Om in de verkiezingsfeer te blijven brachten de Kerels een prachtig stukje toneel over het politiek vraagstuk in ons landje.

De Tippers daarentegen vielen de consumptiemaatschappij aan met hun stukje over de clown. Een welverdiend applaus was hun beloning.

Ook de oudste meisjes hadden wat te zeggen. Zo brachten de Aspi-meisjes ons naar Mekka waar we geconfronteerd werden met het gevangenisleven aldaar.

De oud-chiroleden (jong-vevoc) kwamen ook aan hun trekken.

Bij hen werd in het sprookjesbos door het prinsesje een chiro-prins gekozen, en ze leefden nog lang en gelukkig... en de chiro groeide aan.

Als slot van de optredens volgde de premiere van de Aspifilm.

De aspi-jongens brachten bekende plaatsjes van Leest op het doek en deden de zaal nog eens schokken  van het lachen waardoor het publiek terug wat opgewarmd geraakte in de volgens velen kille zaal.

Na de traditionele koffietafel volgde een collecte die het feestmaal moest financieren en werden enkele mensen in de bloemetjes gezet, zoals het oudercomité en natuurlijk onze Pater (die nu wel warmpjes zal kunnen slapen).

En of het nog niet genoeg was kreeg het publiek een dia-reeks van vorig bivak en overgangsspel gepresenteerd welke bijeengekiekt en gemonteerd was door studio Mien.

Tot slot verscheen, zoals vorig jaar, de ganse Chiro op het podium en werden de talrijke chiro-ouders en verwanten uitgeleide gedaan met het chiro-jaarthemalied “Wees jezelf met meer”.

Tot volgend jaar !

    De chiroleiding.”

(DB,september 1981)   

1981 – 11 november : Herdenking Wapenstilstand.

            10 u mis, 10u45 dodenhulde aan het monument der gesneuvelden aan de kerk.

            “Op 11 november e.k. herdenkt de N.S.B. op nationaal vlak, maar ook in ieders

            afdeling afzonderlijk de wapenstilstand 1918.

            Bij deze gelegenheid doen wij een oproep tot al onze leden, de weduwen,

            kinderen, familie en dorpsgenoten, om deel te nemen aan de eucharistieviering

            ter nagedachtenis van onze overleden makkers.

            De H. Mis zal opgedragen worden door E.H. Pastoor Lornoy in de kerk van

            Sint-Niklaas te Leest om 10 uur.

            Dit jaar moet het echt iets bijzonders worden met onze eerste fakkelloop.

            Onze overledenen verwachten u.

            Het bestuur.”

            (De Band,oktober 1981)

            De mis werd gecelebreerd in aanwezigheid van burgemeester Van Roy, schepen

            Van der Sande, gemeenteraadsleden Gust Emmeregs en Jefke Vloeberghen en

            Louis Vloebergh, afgevaardigde van het OCMW.

            De burgemeester overhandigde een onderscheiding aan Frans De Bruyn en

            Bonifacius Verschueren. (DB,december 1981)

                                                             Fakkelloop Leest

“De fakkelloop, dit jaar georganiseerd, gaf zeker voor wat deze van de gemeente Leest betreft, meer dan voldoening. Alhoewel de weermaker niet aan de zijde der organisatoren stond. Traditiegetrouw was de viering van 11 november j.l. voor onze afdeling een hoogdag van het jaar.

Om 9u30 verenigden zich een groot aantal onzer leden in het lokaal, waar wij om 9u50 de fakkel in ontvangst namen. Met vaandel en begeleid door de Kon. Fanf. St.-Cecilia Leest begaven wij ons stoetsgewijs naar de kerk.

Om10 uur werd er een plechtige H. Mis gecelebreerd in aanwezigheid van de heren Burgemeester Vanroy, schepen Van der Zande, gemeenteraadsleden Emmeregs en Vloeberghen. Ook dhr Vloebergh Louis, afgevaardigde van het OCMW, was aanwezig.

Dit ter nagedachtenis van onze gesneuvelden en slachtoffers van beide wereldoorlogen en onze overleden NSB-leden.

De H. Mis werd opgedragen door E.H. pastoor Lornoy, die tijdens de plechtigheid hulde bracht aan alle strijders van beide oorlogen en om de goede samenwerking en vrede in alle landen. Na de mis begaven wij ons samen naar het monument der overleden makkers waar bloemen werden gelegd door de Burgemeester en het Te Velde werd geblazen.

De secretaris der afdeling belichtte in een korte doch prettige toespraak de betekenis en de waarde van een brandende fakkel. Vervolgens dankte hij alle aanwezigen en degenen die deelgenomen hadden aan deze plechtigheid.

Aan twee onzer trouwe leden overhandigde de heer Burgemeester een onderscheiding, namelijk de heren De Bruyn Frans en Verschueren Bonifacius. Na de plechtigheid begaven wij ons onder begeleiding van de fanfare naar het lokaal waar er biefsteak, boerenbrood en koffie op ons te wachten stonden. Vervolgens begaven wij ons naar de leden herbergiers.
Om18 uur was er een feestmaaltijd in de zaal St.Cecilia voor de ingeschreven leden en hun echtgenoten.

   De secretaris Veiller G.”(‘DB’,december ’81) 

1981 – 14 november : Jaarlijks Teerfeest Duivenmaatschappij De Luchtreiziger,

            Dorpplaats 11 Leest met huldiging van hun kampioenen.

            Voor Quievrain :                                                        Voor Noyon:

            1. Algemeen kampioen :                               1. Algemeen kampioen :

                Vloeberghen Eugeen.                                    Simons gebroeders.

            2. Algemeen kampioen :                               2. Algemeen kampioen :

               De Smedt Jan                                                Geerts Jan.

            3. Algemeen kampioen :                               3. Algemeen Kampioen :

                Coosemans Alfons                                              De Geyter Marinus.

1981 – 14 november : Het Laatste Nieuws : Ook vrije radio te Leest

            “Op FM 104,75 is sedert een half jaar de vrije zender “Radio Dynamite”

            te Leest in de lucht.

            Enkele jongeren uit Leest en omgeving zitten iedere zondag, tussen 12 en

            18 uur met deze zender in de ether.

            Deze radio is binnen een straal van 6 km te ontvangen. Het programma

            voorziet onder meer : van 12 tot 14 uur het wekelijks verzoekplatenprogramma

            van Tommy James. Van 14 tot 16 uur draait collega Ruud Van Kapellen

            “gouwe ouwertjes” uit de jaren 1950-1970 en van 16 tot 18 uur komt

            Joop Van Egger uit Blaasveld aan de beurt met moderne muziek van hier.

            Uiteraard worden ook lokale nieuwtjes uitgezonden tussen de plaatjes in.”

            In “De Band” van april 1982 werd een nieuwe golflengte aangekondigd :

            “Gegroet, Leest en mensen uit het omliggende. Hier zijn we dan weer !

            Uw eigen “RADIO DYNAMITE”. Vandaag gaan we de nieuwe lente in.

            Dit op een sterkte van 80 watt. Om u beter te dienen zijn we thans

            overgeschakeld van 104,75 Mhz naar 100,4 Mhz.

            De klok wijst twaalf. We luisteren nu zoals iedere zondag van 12 tot 18 uur.

            Dit met in onze studio dj’s “Ruud van Kapellen”, Joop van Egger en Tommy

            James.

            Moesten er onder u goede dj’s of andere medewerkers zijn die zich samen met

            ons willen inzetten voor een nog beter programma, ze kunnen zich altijd wenden

            naar postbus 98 – 2800 Mechelen.

            Zo kunnen we langer de toer op.

            Geen politiek ! O neen !

            We houden ons alleen met serieuze dingen bezig. Aan reclame doen we niet mee.

            Alleen informatie geven we door, voor Leest en randgemeenten welke we via de

            ether kunnen bestrijken.

            Geef ons gerust berichten door, dat kost niets.

            En wat mooier is : voor een aanvraag om een plaatje voor de vrienden en

            kennissen hoeft helemaal niets betaald te worden.

            De omroep verschijnt in de eerst volgende Band.

            Daar gaan we dan...” 

1981 – 14 november : Vevoc-Bal  

08-01-2013 om 07:09 geschreven door Marcel Van Hoof

Jubileumvoorstelling van “Rust Roest”. Op het programma stond “Figaro’s Bruiloft”.

1981 – Zaterdag 7 november : Dropping Vevoc

            Samenkomst om 14 uur in de Chirolokalen.

“Op aanvraag van vele leden, vooral jongeren, richtte VEVOC op 7 november, na verschillende jaren onderbreking, opnieuw een dropping in. De treklustigen kwamen om 14u30 samen in de parochielokalen waar ze een korte les kregen in het gebruik van kaart en kompas, en een beetje konden oefenen in het opzoeken van coördinaten.

De opkomst lag, misschien door het fantastisch goed weer na verschillende dagen van regen, een weinig onder de verwachtingen. Dat de afwezigen eens te meer ongelijk hadden, daar waren alle deelnemers het achteraf over eens.

Na deze inleiding vertrokken we dan per autocar naar onbekende bestemming, die achteraf een pareltje van Kempisch natuurschoon, nl. de Kalmthoutse heide, bleek te zijn. Daar werden de verschillende groepen dan gedropt en kregen er hun kaarten en hun blad met opdrachten. Om deze te vervullen diende er zelfs even over de grens gewipt, voor een kort bezoek aan onze noorderburen, waar bepaalde punten moesten opgezocht worden.

Als laatste opdracht moesten de deelnemers, met behulp van kaart en kompas, een punt bereiken dat in vogelvlucht ongeveer 10 km verder lag, en dit door een prachtige streek met niets dan heide en bossen, maar slechts sporadisch een boerderijtje aangetroffen werd.

Deze opdracht werd nog moeilijker toen, na een korte schemering, het volledig donker werd en de zaklampen goede diensten bewezen.

Eindpunt was de ‘Kiekenhoeve’, een hoeve omgebouwd tot karmuseum, dichtbij de Nederlandse grens te Essen. De groepen lukten er allen in binnen de vastgestelde tijdslimiet aan te komen, waarbij de ouderen zich nochtans sneller toonden (toevallig ?) dan de jongeren. Allen waren het er over eens dat het een prachtige dag was geweest en gaven mekaar rendez-vous voor volgend jaar.

       Vic Smets” (‘DB’,december ’81)

1981 – Zaterdag 7  en zondag 15 november : Rust Roest “Figaro’s Bruiloft” zaal

            Emiel Van Steen.

            Een sprankelend blijspel dit n.a.v. het 60-jarig bestaan.

            Passages uit Gazet van Mechelen n.a.v. de vertoning :

            “...Graaf Almaviva werd op schitterende wijze vertolkt door Marcel Verwerft.

            Eén van de andere vaste waarden is Imelda Van der Hasselt die de rol van de

            gravin tot in de puntjes verzorgde.

            Een vrijgevochten en lucide Figaro, was in goede handen bij Toni Peeters.
            Renilde Polfliet, een geroutineerde speelster die zowat alle rollen aankan, gaf

            een staaltje van haar toneelkunst weg als Marcellina.

            Geert De Laet vertolkte op passende wijze de rol van edelknaap Cherubijn.

            Jan Emmeregs was een goede minnezanger Baziel.

            Werner De Nijn was blijkbaar in zijn nopjes met de rol van de tuinman Antonio.

            Hilde Van Dam vertolkte goed de rol van de dochter, evenals Heidi van

            Cammeren en Wendy Van Steen als bruidsmeisjes.

            Het kamermeisje van de gravin en verloofde van Figaro werd voor het voetlicht

            gebracht doorNicole Van Gindertaelen en Guy Mollemans vertolkte op zijn eigen

            manier de rol van rechter Parrolotto.

            Regisseur Hellemans koos weer eens de juiste personen voor de onderscheidene

            rollen.”  

Werkten aan deze productie mee :

-al de toeschouwers.

-de auteur die advies gaf

-verder Jan Emmeregs, Toni Peeters, Nicole Van Gindertaelen, Marcel Verwerft, Imelda Van der Hasselt, Renild Polfliet, Guy Mollemans, Werner De Nijn, Geert De Laet, Hilde Van Dam, Fik Diddens, Tony Baarendse, Miloe Van Stijvoort, Jean Albert, Karel Mertens, Marcel Spoelders, Monique Verschueren, Hilda Silverans, en nog vele anderen, samen met Guido Hellemans. (‘DB’, september 1981)

07-01-2013 om 14:39 geschreven door Marcel Van Hoof

1981 – Vrijdag 6 november : Concert van de Kon.Fanf. St.-Cecilia in de nieuwe

            stadsfeestzaal aan de Botermarkt te Mechelen. Dit naar aanleiding van het

            behalen van de “Wereldtitel” op het wereld muziek concours te Kerkrade

            afdeling Fanfares ere-afdeling.

            Toegang was gratis.

            De muzikanten speelden voor een beperkt publiek van vrienden en familieleden.

            Secretaris Stan Gobien noemde het, tot zijn spijt, een repetitie zonder meer.

            Hij verklaarde de merkwaardige opgang van St-Cecilia als het resultaat van

            een degelijke muzikale opleiding en artistieke bijscholing van elk lid, gecombineerd

            met de professionele begeleiding door dirigent Jan Piet Leveugle en muziekpedagoog

            André Van Driessche. Het talent van de groep bleef overigens niet onopgemerkt :

            zij is vaste klant in het zondagse BRT-1 radioprogramma “Rond de Kiosk”.

In ‘Toeters en Trompetten’ het socio-cultureel tijdschrift van de Kon. Fanfare St.-Cecilia van Januari 1982 verscheen een verslag van dit concert :

“ ’ t Was een paar dagen voor de parlements- en provincieraadsverkiezingen. Om 20 uur zou het concert beginnen. Op dat ogenblik zaten miljoenen Vlamingen aan hun beeldbuis gekluisterd om het laatste verkiezingsprogramma te bekijken. Zelf weten we niet meer hoe het heette ! Was het nu ‘Confrontatie’ of was het ‘Ieder zijn waarheid ?’

De muzikanten werden wel GECONFRONTEERD met de Mechelse bevolking die voornamelijk bestaat uit Leestenaars. Van de aanwezigen kreeg IEDER ZIJN WAARHEID te horen. Degenen die naar hun kastje zaten te kijken, zijn degenen die wat gemist hebben, want de verkiezingen hebben niet zoveel opgeleverd ; de stookolie is even duur gebleven, de werkgelegenheid is niet verbeterd, de problemen zijn gebleven. Een paar politici waren bij de verstandigen en zij kwamen naar het concert. Met velen waren ze niet en daarom is het ook niet moeilijk ze hier even op te sommen. Schepen Stiers was er, maar het is allang bekend dat die van muziek houdt en er ook wat van kent. Dan waren er ook nog twee Mechelse raadsleden, nl. Mw. Vivijs-Lauwens en Georges Joris, die het ganse concert bijwoonden.

Jef Vloeberghen tellen we niet mee, want die moest toch meetoeteren en Jef is nog niet zo straf dat hij tegelijker tijd op het podium en in de zaal kan zitten. Naar we later vernomen hebben, is Schepen Van der Sande ook naar een aantal van onze werken komen luisteren. Verder zat er ook nog een mevrouw in de zaal die daar al was vanaf 18u30 omdat het er toch zo lekker warm was. Deze kreeg haar breiwerk af juist om 19u55. Verder was er nog een verdwaald paar en dat was zo ongeveer alles, de Leestenaars niet meegerekend natuurlijk. Maar de toehoorders die er waren, bleven tot het laatste moment ! ’t Moet dus wel goed geweest zijn. Wij hebben ons niettegenstaande alles opperbest geamuseerd en daar komt het toch in de eerste plaats op aan. Kunnen we geen muziek maken voor anderen, dan toch nog voor ons zelf en voor de Leestenaars.

Het bestuur geeft toe een psychologische fout te hebben gemaakt door dit concert GRATIS aan te bieden ! Mechelaars zijn nog geen Hollanders, want anders was de feestzaal te klein geweest. Willen we die in de toekomst gevuld krijgen, dan zijn we verplicht een fikse som inkomgeld te vragen. Misschien gaan ze dan wel vechten voor de inkomkaarten en werden ze op de zwarte markt voor fabelachtige bedragen verkocht !

Enfin, zo erg is het ook weer niet geweest : we leven nog, we kunnen nog toeteren en we kunnen er nog een beetje om lachen, ook al smaakt die lach bij sommigen een beetje bitter !

En tot deze laatsten zeggen we dan : ‘Bitter in de mond, maakt het hart gezond !’ Maar in dit geval zijn we daar toch ook niet zo zeker van…

In het verslag van de bestuursvergadering volgend op dit concert staat er ongeveer te lezen : ‘In Mechelen is het moeilijk over ijs van één dag te gaan…zeker een paar dagen voor de parlementsverkiezingen.’

Gelukkig was het een vrijdagavond en kon dit concert voor ons aanzien worden als een repetitie !” 

1981 – 6 november : Overlijden Clément Jean Baptiste De Wilde

Deze gewezen onderpastoor van Leest was in Laarne geboren op 16 augustus 1916 en trad in 1938 toe tot de Minderbroedersorde waar hij de kloosternaam Clementiaan aannam. In 1944 werd hij priester gewijd en van 1947 tot 1952 was hij actief als missionaris in China. ‘Tot zijn laatste dag was zijn verlangen naar China even groot’  vertelt ons zijn doodsprentje, maar omdat hij dat land moest verlaten, trok hij naar Zaïre (van 1953 tot 1959).

Daar werkte hij als missionaris in Luabo, Kamina en Kanzenze.

In 1958 keerhij hij naar ons land terug en kwam terecht in de Leestse parochie waar hij onderpastoor was van 30 september 1958 tot begin 1961.

Hierna werd hij onderpastoor in Sint-Niklaas (H.Hart) en uiteindelijk pastoor (Sint-Antonius) en kloosteroverste in Lokeren.

Hij verloor het bewustzijn in het portaal van zijn kerk en overleed in het ziekenhuis.

De Leestenaars hielden aan hem de beste en de dankbaarste herinneringen over.

Bijgevoegd :

-De Leestse wereldkampioenen in de Nieuwe Stadsfeestzaal van Mechelen tijdens hun huldeconcert.

-Pater Clementiaan De Wilde. (tekening Georges Herregods)

07-01-2013 om 14:34 geschreven door Marcel Van Hoof

1981 – 31 oktober – Gazet van Mechelen :

            “Ik heb Eurocan niet in brand gestoken”.

Rond de overname van de brouwerij Bass – Lamot door de groep Piedboeuf – Jupiler, werd tijdens de jongste vergadering van de Mechelse gemeenteraad donderdagavond een vinnig en hevig debat gevoerd. Niet alleen door de oppositie. Ook door woordvoerders van de twee meerderheidspartijen.

De bitsige toon van dit debat kan bezwaarlijk onder het begrip “gekibbel” worden gecatalogeerd. Was veeleer scherpe verkiezingsstijl. Hiermee bedoelen wij het lokale vlak met de gemeenteraadsverkiezingen van het najaar 1982 in het vooruitzicht.

CVP-er A. EMMEREGS  sneed het onderwerp het eerst aan met een stem als een klok, nazinderend in de oren. August Emmeregs las een tekst van 10 vellen voor. Te beginnen met de geschiedenis van Lamot in 1802. Alvast kreeg de CVP-interpellant van de oppositie te horen dat hij de grootste onzin en demagogie verkocht had welke ooit in deze gemeenteraad werden gehoord. Emmeregs betoogde evenwel dat bij Bass – Lamot een belangrijk personeelsprobleem is ontstaan met in eerste faze de afdanking van meer dan 100 bedienden. Zijn betoog vatte hij op als een waarschuwing aan het adres van de Piedboeuf – directie en tevens als een oproep tot steun van het stadsbestuur aan de met werkloosheid bedreigde personeelsleden van Lamot.

(...)

Burgemeester Vanroy antwoordde : “...en Vanroy heeft evenmin Eurocan in brand gstoken...”

(...)

1981 – 31 oktober : Nationaal Jeugdsolistentornooi

“Op het provinciaal jeugdsolistentornooi deden onze deelnemende meisjes en jongens het uitstekend ! Allen werden ze geselecteerd voor het nationaal jeugdsolistentornooi van het Muziekverbond van België dat dit jaar plaats heeft in Menen op 31 oktober e.k.

Dit bewijst weer eens dat ze een uitstekende opleiding en een goede voorbereiding krijgen. Proficiat aan de leraars en aan onze jeugdige solisten. De resultaten van het provinciaal jeugdsolistentornooi zijn :

-Johan De Win, cornet                       96%

-Michel Leveugle, hoorn                   96%

-Patrick Leveugle, cornet                  93%

-Ingrid Polspoel, cornet                     91%

-Günther Schipman, hoorn                94%

-Ronny Van der Auwera, cornet        9O%

-Luc Vertommen, cornet                   93%

De deelnemers staan alfabetisch gerangschikt en er werd geen rekening gehouden met de afdeling waarin ze optraden.

Voor het nationale kampioenschap heeft onze vereniging een autocar gehuurd. De zeven deelnemende muzikanten mogen gratis mee. Ouders en supporters betalen 150 fr. reiskosten + 25 fr. drinkgeld voor de chauffeur.

De autocar vertrekt om O7u30 en het kampioenschap begint om O9u00.

Dit jaar zijn er 120 kandidaten.” (“Toeters en Trompetten” jaargang 1 nr.6)

1981 – November : Leestse muzikanten hielpen brass band ‘Euterpe’ aan titel

Op het Vlaams Brass Band Kampioenschap te Strombeek-Bever in november werd ‘Euterpe’ o.l.v. Roland Van Buggenhout kampioen in de C-afdeling. De cornet-soli bij deze band werd gespeeld door muzikanten van St.Cecilia Leest : Johan De Win en Luc Vertommen. Voor de partij van hoorn-solo zorgde dan weer Günter Schipman, ook een Ceciliaan uit Leest. Ze deden het alle drie uitstekend. (‘Toeters en Trompetten’, januari ’82)

1981 – Novembernummer “De Band” : OOK LEEST HEEFT ZIJN DISCOBAR

Moderne Discobar D.J. Carlo & D.J. Franco

Voor uw feesten en fuiven, Bals en T.D.’s.

Studio Kariek.
Booking : De Prins, Alemstraat 8 2981 Leest, na 17 uur.

(Advertentie)

1981 – Zondag 1 november : Dodenhulde – monument der gesneuvelden aan de kerk

            om 10 u 45.. Om 15 uur gebedswake in de kerk.

1981 – Woensdag 4 november : Dia-avond Leefmilieu Leest “Het Bos”

            Leefmilieu Leest organiseerde een dia-avond in het parochiecentrum (klooster)

            Dorpsstraat te Leest om 20u30.

            Marcel Rottiers uit Hombeek bracht een diareeks over “het Bos”.

            Iedereen was welkom en de inkom was gratis.

07-01-2013 om 14:30 geschreven door Marcel Van Hoof

1981 – 23 oktober : 4^de Grote Kaartwedstrijd KWB

            Deze vierde grote kaartwedstrijd kende een onverwacht succes.

            236 personen (59 tafels) namen eraan deel. Er werden 66 prijzen uitgereikt voor

            een totale waarde van 30.000 frank.

            De eerste prijs, een draagbare televisie, ging naar J. De Laet uit Heindonk en de

            trofee voor de vereniging met het meeste aantal deelnemers ging naar

            Vevoc-Leest (29) voor KWB Kapellen-op-den-Bos (15) en VV-Leest (14).

            Individuele Uitslag:

            1. J. De Laet Heindonk 138 punten.

            2. J. Selleslagh Kapelle o/d Bos 136 punten.

            3. Lemmens uit Ruisbroek 135 punten.

            Het bestuur werd gesponsord door de firma’s P.Piessens, Electro-centrale en

            Meubelen Van den Bergh.

1981 – 24 oktober : Teerfeest C.V.P.

1981 – 28 oktober - Gazet van Mechelen :

                                                 Leestse ‘Rust Roest’ zestig.

“In november van het jaar 1921 werd te Leest een amateurtoneelkring gesticht door zes mensen die door de toneelmicrobe bezeten waren : Alfons Hellemans, Viktor Selleslagh, Jaak Publie, Amandus Van Steen, Jef Van Hoof en Frans Selleslagh.

In de zaal ‘Van den Heuvel’ werd op 19 en 26 februari 1922 voor de eerste maal door de nieuwe toneelkring opgetreden. Vermeldenswaard is dat de toegangsprijs toen 3 fr. bedroeg voor genummerde en 2 fr. voor niet-genummerde plaatsen. En belangrijk voor die tijd : ‘Rust Roest’ was van bij het begin af gemengd.

Elk jaar, op uitzondering na van enkele oorlogsjaren en eenmaal in 1960, monteerde deze toneelkring een toneelstuk. Niet alleen te Leest trad ‘Rust Roest’ op, ook te Mechelen en in de omliggende gemeenten werden er toneelvoorstellingen gegeven, tot St.-Niklaas toe.

In 1972 werd het 50-jarig bestaan met luister gevierd. Ter gelegenheid van dit gouden jubileum werd ‘Het Huis op de Rots’ met succes opgevoerd. Van dat jaar af werd de beslissing genomen elk toneelseizoen tweemaal op te treden.

Verscheidene malen werd deelgenomen aan wedstrijden. Tijdens deze wedstrijden werden weliswaar geen hoge toppen geschoren, doch er werden wel behoorlijke resultaten geoogst.

Sinds 1924 is ‘Rust Roest’ aangesloten bij het A.K.V.T.

Alle toneelgenres werden gedurende al die jaren gespeeld.

Als eerste regisseur fungeerde de h. Jan Steenackers uit Kapelle-op-den-Bos. Hij nam deze functie waar tot in 1924. Na hem, nam een van de stichters, de h. Alfons Hellemans, zijn taak over. En wel tot in 1975  toen zijn zoon Guido hem opvolgde.

Wat de actrices en acteurs betreft. Deze werden niet alleen gerecruteerd uit Leest, doch ook uit de omliggende gemeenten.

Het huidig bestuur is als volgt samengesteld : ere-voorzitter Alfons Hellemans, ere-ondervoorzitter Jaak Publie, voorzitter is Guido Hellemans. Het secretariaat wordt waargenomen door Alfons Hellemans. Ondervoorzitter is Fik Diddens en penningmeester Marcel Verwerft. Renilde Polfliet is verslaggeefster en Monique Verschueren bestuurslid.

Naast hen zijn er nog talrijke werkende leden die meestal ‘achter de schermen actief zijn’.

Zaterdag 30 oktober e.k. wordt te 20u30 het 60-jarig bestaan gevierd.  Rond dit uur heeft een receptie plaats in het oud gemeentehuis van Leest. Een herinneringsmedaille met aan de voorzijde het embleem van de toneelvereniging en aan de achterzijde het stichtingslokaal, wordt uitgegeven. Leden wordt deze medaille gratis aangeboden. Zij wordt verkocht tegen 200 fr. Ook zal de geschiedenis van ‘Rust Roest’ te boek worden gesteld.

Het hoogtepunt van de viering wordt ongetwijfeld de opvoering van ‘Figaro’s Bruiloft’ op zaterdag 7 en zondag 15 november. Aan deze opvoering werken een 25-tal actrices en acteurs mee. De twee nog in leven zijnde stichters wordt deze opvoering opgedragen.”

1981 – 30 oktober : “Rust Roest” werd zestig.

In het oud-gemeentehuis van Leest vond om half negen een receptie plaats ter            gelegenheid van het 60-jarig bestaan van de de Leestse toneelvereniging.

Afvaardigingen van verschillende Leestse verenigingen werden er begroet.

Een herinneringsmedaille werd uitgegeven. Leden kregen deze medaille gratis aangeboden. Zij werd verkocht tegen 200 frank.

Voorzitter Guido Hellemans in ‘De Band van september 1981 :

                                                Rust Roest jubileert – 1921 – 1981

“In november 1921 is er de brand ingeslagen. Zes personen : Alfons Hellemans, Viktor Selleslagh, Jaak Publie, Amandus Van Steen, Jef Van Hoof en Frans Selleslagh hebben in het toenmalige lokaal St.-Cecilia bij Theodoor Van den Heuvel “Rust Roest” gesticht.

Twee van hen leven nog en zijn onafgebroken lid geweest : onze huidige ere-voorzitter Alfons Hellemans en ere-ondervoorzitter Jaak Publie. Zij stonden aan de wieg van Rust Roest, onze inzet is te zorgen dat zij niet aan het graf van Rust Roest staan. Zij hebben ons de vuren-vlam doorgegeven, en wij dragen ze (soms verhakkeld en gescheurd) als een kostbaar kleinood verder.

Bij onze laatste toneelvoorstelling (“Het Slangennest”) hebben wij gezegd ons zestigjarig bestaan niet groots, maar wel vurig en intens te vieren. Hieraan houden wij ons. De viering wordt gespreid over het toneelseizoen 1981-1982, met volgende bedoeningen.

-Een herinneringsmedaille werd geslagen in een beperkte oplage, met aan de ene zijde ons embleem (ontworpen door Krista Leemans) en aan de andere zijde een half-reliëf van ons stichtingslokaal. U ziet oud en jong samen. Aan elk lid wordt een medaille aangeboden, en een aantal wordt aan belangstellenden verkocht.

-Op vrijdag 30 oktober te 20u30 wordt op het Leestse oud-gemeentehuis een receptie aangeboden aan de afgevaardigden der Leestse verenigingen, bij welke gelegenheid een beperkte Rust Roest-expo wordt samengesteld. Deze receptie als dank aan onze kijkers, want zonder kijkers (lees “mede-acteurs”) geen toneel.

Op zaterdag 7 en zondag 15 november 1981 te 20 u heeft onze eerste toneelvoorstelling plaats bij Emiel Van Steen (zaal St.-Cecilia) met “Figaro’s Bruiloft”, blijspel in 4 bedrijven door de Beaumarchais. Voor die gelegenheid werd onze belichting gevoelig aangepast.

Het Rust Roest-archief wordt uitgebreid, aangepast, op punt gezet.

Voor maart-april 1982 hopen we klaar te zijn met de “Geschiedenis van Rust-Roest”.

Eveneens in maart of april ’82 heeft onze tweede toneelvoorstelling plaats : het realistische stuk “Penelope in het warme nest” van Eddy De Vries.

Over onze eerstvolgende voorstelling “Figaro’s Bruiloft” verklappen we : het is een vertaalde toneelbewerking door Paul Vanbossuyt, van het gelijknamige toneelstuk door de Beaumarchais, waarvan da Ponte het libretto geschreven heeft voor Mozarts beroemde opera. De naam van deze opera kennen we allen (dank zij Mozarts genie), de muziek is velen vertrouwd, de opera zelf zullen weinigen gezien hebben, en het toneelstuk slechts enkelen.

Maar het is een prachtig stuk, een blijspel, zelfs een sprankelend blijspel. Er wordt een beetje de draak gestoken met de menselijke ijdelheid (wij zullen er de nodige lessen uithalen, hopellijk wij niet alleen).”

Foto’s :

-Van l. naar r. : Guido Hellemans, Monique Verschueren, Fik Diddens, Renilde Polfliet, Marcel Verwerft.

Onderaan : Alida Scheers, haar echtgenoot Ere-Voorzitter Alfons Hellemans, Ere-Ondervoorzitter Jaak Publie.

-Speech van Voorzitter Guido Hellemans.

-De enige nog in leven zijnde medestichters Jaak Publie en Alfons Hellemans werden in de bloemen gezet.

-Sfeerbeelden van de viering.

07-01-2013 om 09:04 geschreven door Marcel Van Hoof

1981 – Zaterdag 10 en zondag 11 oktober : SP-Leest vierde 20-jarig bestaan

Op zaterdag werd te 14 uur de start van de feestelijkheden gegeven met een show van het trommelkorps van de Leestse fanfare St-Cecilia en de opening van een twee dagen durende Vlaamse kermis met een doorlopende ballonwedstrijd. Om 15 en 16 uur werden er turndemonstraties gehouden.

Om 19 uur ging er een academische zitting door waarop de pioniers van de Leestse  SP-afdeling werden gevierd.

Om 20 uur werd er bal gehouden in de feestzaal St-Cecilia, de toegang was gratis.

Op zondag was er vanaf 14 uur een mini-baskettornooi en om 17 uur werd het feest            afgesloten met een optreden van wereldkampioen St-Cecilia vanuit een kiosk op de            dorpsplaats. (HLN, 10/10/1981)

1981 – 10 oktober :  Jaarlijks Teerfeest KWB

            Met voorafgaand aucharistieviering.

1981 – 10 oktober : Diefstal in garage te Leest

“Emiel Vloebergh, Juniorslaan te Leest, diende klacht in tegen onbekenden die hebben inbegrepen in zijn garage. Een partij werktuigen ter waarde van 20.000 fr. werd ontvreemd.”

(HLN, 10/10/81)

1981 – 12 oktober : Leest – Overvallen.

            “Aan zijn woning werd Edmond D.S., uit Leest, door een onbekende overvallen.

            De man werd van zijn brieventas bestolen, waarin een geldsom stak van 5.000 frank.

            De dader is voortvluchtig.”(GvM, 12/10/1981)

1981 – 12 oktober :  Jaarlijks Teerfeest gepensioneerden met eucharistieviering om 14 uur.

1981 – Zondag 16 oktober : Ponykamp Pulderbos

            10 ponyruitertjes van de LVR-Leest vertrokken voor een ponykamp van een

            week naar Pulderbos.

1981 – Mechelen 16 oktober 1981.         

          Geachte Heer,

Wij kunnen U meedelen dat het College van Burgemeester en Schepenen U de toelating verleent het archief van de vroegere gemeente Leest te consulteren onder toezicht van de

plaatselijke veldwachter. Het betreft hier alle dokumenten tussen 1795 en 1950.

Voor de periode ervoor wordt U verwezen naar het Rijksafchief te Antwerpen waar dit fonds zich bevindt. Documenten van na 1950 kunnen niet ter beschikking gesteld worden.
Wij wensen u veel succes met uw opzoekingen en verblijven,

     Met ware hoogachting, namens het college van burgemeester en schepenen,

     bij verordenis de secretaris F. Geys.  

     De Burgemeester : J. Vanroy.

Gericht aan : de Heer Marcel Van Hoof, Mechelsesteenweg 386, 2662 Blaasveld-Willebroek.

1981 – 17 oktober : Teerfeest K.V.G start om 17u30.

1981 – 18 oktober : Algemene Vergadering KVLV

1981 – 21 oktober – Het Laatste Nieuws : “Moeten er eerst doden vallen ?”

            Ongewilde tewaterlatingen aan Leestse gevarenbocht.

“Ik woon hier één jaar, maar sedert die tijd zijn er al ten minste zes auto’s in de vijver gereden. ’s Nachts, vooral tijdens ’t weekend, worden wij geregeld uit onze slaap gewekt door gierende autobanden en bestuurders en inzittenden die mij met een nat pak om hulp komen vragen. Er moeten hier eerst doden vallen vooraleer er wat wordt aan gedaan.”

Aan het woord is Flor Haemhouts, uit de Kapellebaan 20 te Leest.

Ter hoogte van de spoorweg, aan de “konijnenpijp” op de grens met Kapelle-op-den-Bos, vormt er zich een bocht van bijna negentig graden. Vele autobestuurders worden hier al jaren verrast. Tientallen auto’s gingen er uit de bocht en belandden in de weide van landbouwer René Slachmuylders.
In deze weide is er een diepe vijver, waar reeds verschillende auto’s in terecht kwamen.

Tot vandaag bleef alles nog beperkt tot drijvende auto’s, waaruit de inzittenden zich zwemmend konden redden.  

De toestand is er de jongste maanden niet op verbeterd. Een half jaar geleden werd de Kapellebaan, richting Kapelle-op-den-Bos, recht getrokken en gebetonneerd.
Hierdoor ontstond er een kilometerslange rechte rijweg, een kleine autostrade dus. Op deze rijweg worden zeer hoge snelheden ontwikkeld...tot de gevaarlijke bocht aan de “konijnenpijp” in zicht komt. Dan begint plots een rijstrook met kasseien, en is de bestuurder genoodzaakt te gaan remmen...met alle gevolgen vandien.

Slechte signalisatie

Deze gevaarlijke bocht is nauwelijks verlicht, en van wegsignalisaties (die op de gevaren zouden moeten wijzen) is al even weinig te bespeuren. Er staat hooguit één verkeersbord, dat dan nog verscholen staat tussen het weelderig tierend onkruid.

Flor Haemhouts, die verzekeringsagent is, deed zelfs aan burgemeester Vanroy het voorstel om aan deze bocht een grote lichtreclame voor zijn zaak aan te brengen. Dat zou de gevaarlijke bocht, vooral ’s avonds en ’s nachts, al heel wat overzichtelijker maken. Maar de Mechelse burgemeester wees het voorstel van de Leestenaar van de hand.

Vol glas

René Slachmuylders zegt dat deze gevaarlijke toestand al jaren aansleept, en dat men sedert al die tijd niets heeft gedaan.

 “Op een zondagmorgen stak er in de vijver een Mercedes. Niemand wist of er in het wrak slachtoffers zaten. Toen heeft een ploeg kikvorsmannen naar inzittenden gedregd. Gelukkig waren die er niet. Er zijn al wel gekwetsten naar het ziekenhuis gevoerd. Zij reden met hun auto tegen de afsluiting of ploften in de vijver”.

Flor Haemhouts : “Vorig weekend deed zich het zoveelste ongeluk voor. Een auto ging tijdens de nacht uit de bocht en reed in de vijver. Drie inzittenden uit Grimbergen konden zich ongedeerd uit de drijvende auto redden. Voor kikvorsmannen is het nu een hachelijk avontuur geworden om in de vijver een duik te nemen. De bodem is immers bezaaid met hopen glas van stukgeslagen autolichten.

           Leo De Nijn.

Op 5 november breidde dezelfde krant er een vervolg op :

Gevaarlijk rijgedrag op Kapellebaan te Leest

Het bericht over de verkeerstoestand aan de Kapellebaan te Leest is oorzaak geweest van een politieonderzoek. Het resultaat daarvan werd meegedeeld door de Mechelse burgemeester j. Vanroy, die aanstipt dat de ongevallen niet te wijten zijn aan een gebrekkige signalisatie, maar aan het onverantwoord rijgedrag van sommige automobilisten.

Behalve drie verkeerstekens, die op het gevaar van de bocht wijzen en aanmanen de snelheid te beperken tot 20 km per uur, zijn er nog reflecterende palen en een bord op reglementaire wijze geplaatst.
Dat neemt niet weg dat, volgens het getuigenis van de h. Flor Haemhouts, Kapellebaan 20, te Leest, er binnen het jaar tenminste zes auto’s in die gevaarlijke bocht in de vijver zijn gereden.

Verzekeringsagent Haemhouts had, zoals gemeld, burgemeester Vanroy voorgesteld aan deze bocht een grote lichtreclame voor zijn zaak aan te brengen : een bijkomend verlichtingspunt.

Hieromtrent liet burgemeester Vanroy weten, dat niet hij het voorstel van de hand had gewezen, wel het college van burgemeester en schepenen, “omdat de afmetingen niet conform waren aan de vigerende voorschriften”.

De h. Haemhouts werd verzocht een nieuwe aangepaste vraag in te dienen ten einde hem de gevraagde vergunning te kunnen afleveren.

Foto’s :

-Eén van de vele slachtoffers, die er van uitging dat de weg rechtdoor liep.

-Flor Haemhouts wijst de plek aan waar heel wat automobilisten in de vijver terecht komen.

-Burgemeester Jos Vanroy.

06-01-2013 om 20:20 geschreven door Marcel Van Hoof

1981 – Oktobernummer “De Band” : Werk aan de winkel in de Winkelstraat

“De nieuwe wegbedekking en verbeteringswerken waren voor de mensen van de Winkelstraat een gelegenheid om feest te vieren. “De Winkelstraatfeesten”, een initiatief dat veel bijval oogstte maar niet nieuw is. Dat vroegen we aan Frans Fierens, de oudste Winkelstraatbewoner, geboren en getogen in deze straat. Vroeger is er tot vier maal toe kermis geweest in de Winkelstraat. Er was een danstent en de mensen deden alles zelf: friet bakken en verkopen, den tap, enz. De drie staminees o.a. bij De Smedt, Vleminckx en Decok zaten vol volk. “Bij Miele Decok zat ik tussen ’t volk en achter mij zat den Blokmaker. Ik hoor den Blokmaker nog zeggen, hij was wel wa zat, hij zei tot zichzelf ‘als ik voor 1 frank verkoop en ik geef nu 75 centen uit dan heb ik nog 25 centen over, da’s goe.’ ’t Was nen echte commercant. Hoe die in zichzelf met ne zatte kop zat te rekenen !...Maar die 25 centiemen die waren natuurlijk ook op !

Mijn ouders : Jacques Fierens en Elisabeth Cuypers woonden in de Winkelstraat in ’t huisje van Gust De Wies, vlak voor Goyvaerts. Daar ben ik in 1902 geboren. In 1911 verhuisden we naar de Koeistraat, rechtegenover het Hof ter Haelen. Toen woonde daar de koster. Ons huis was van buiten met steen en binnen waren het lemen muren. We hadden twee grote stallen en een grote schuur. Te groot voor ons en daarbij in slechte staat, met een te lage schuurpoort. We zouden dan maar schuur en stallingen afslagen  en het latwerk voor een nieuwe dorsvloer gebruiken. We zaagden de balken door maar het dak bleef rechtstaan. Het was sterker dan we wel gedacht hadden. We hebben er nog drie paarden moeten bijhalen om het hele dak neer te trekken. De stenen hebben we gekuist en daarmee een kleiner schuurke gebouwd. Onze va heeft daarvoor in Dalsbergen nog twee bomen gekocht.

In 1912 was er noodweer. Een lelijke vlaag deed de pannen van ’t dak vliegen en bomen werden afgeknakt. We zaten in huis met een paraplu.

Ik heb als oudste van vijf (noot : ze waren met zeven maar twee stierven voortijdig) altijd goed moeten helpen. Ik zie me nog bij het graan kappen, op een stoel staan en schoven te binden. In dien tijd werd op de Zennedijk het gras verhuurd van sluis tot sluis. Ik en ons moe gingen dan gras maaien met een sikkel op de Zennedijk.

‘Krijgen we nooit af mee een sikkel moe !’ zei ik en nam de zeis stillekes mee op de kruiwagen en ik over ’t dorp langs Van Aken naar de Zennedijk. Ik was wat klein en moest op men tenen staan voor te maaien omdat de zeisstok zo hoog zat. Onze va was zone grote.

Pake, onze grootva, maakte voor mij ’n nieuwe zeisstok en zette er onze va z’n zeis op en zo zat ik dagen te maaien op de Zennedijk.

Bij Monne Van Baelen, die woonde in dien tijd op Scheurcapruin, waar we later zouden gaan wonen in 1920, daar ging ik helpen pikken en schoven binden. Ik pakte een goei scherpe pik en na ne pik of vijf pikte ik toch wel in mijn knoesel. Ik deed er een vod rond maar ik kon er toch gene weg mee. Pikkelend liep ik naar ons moe. ‘Ik wilde leren pikken en ik heb in mijn voet gepikt’, zei ik tegen ons moe. Ons moe waste de wonde uit en vijf dagen ben ik nog buiten dienst geweest. Pikken kunt ge en pikken zult ge ! zei Monne Van Baelen.

‘Ja, in mijn been, zeker,’ zei ik.

In dien tijd werd tussen terf en haver klaveren gezaaid en tussen het koren veldwortelen. M’n pik was slecht, ze stond te vlak, zo werd het koren te laag gekapt. Zo leerde ik koren pikken.

In 1920 werd ons huis verkocht aan Rang Dehondt. Monne Van Baelen verhuisde naar ’t dorp en wij trokken in bij Monne op Scheurcapruyn in de Winkelstraat. Dat alles op enen dag.”

-“Wat denk je van de nieuwe Winkelstraat ?”

“’t Werd tijd dat ze er kwam. ’t Heeft goeie en slechte kanten. ’t Is een verbetering want de straat ligt proper en ’t is gemakkelijk. Maar voor René Schillemans, Dolf Peters, Constant Daelemans en Louis Goyvaerts, voor die mannen is’t kwaad, want de auto’s vliegen nu voorbij en vooraleer da ze ’t weten zijn ze erbij. ’t Is daarbij ook gevaarlijk voor mee den vlo te rijden. Ik durf nu niet meer op menen vlo komen in de Winkelstraat, de auto’s zijn bij u voor da ge ’t wet !

Zie da hebbe ze me gegeven omda ik de oudste van de Winkelstraat was. Ik heb het lint mogen doorknippen en die schone pot bloemen heb ik gekregen. ’t Zijn cyclamen en ze hebben wel veel water nodig, da heb ik al wel gezien. Ze hebben goed gevierd en ik heb gehoord dat ze nog geld over hebben. Ze gaan een mosselfeest geven in ’t chalet. Ik zit er zo aan te denken eens nen dans aan te leren. “De Zevensprong”, dien dans zou ik wel eens willen doen wanneer nog eens gefeest wordt in de Winkelstraat.”

Dus werk aan de Winkel in de Winkelstraat, want bij de volgende feestelijkheden leert “de Fak” ons de Zevensprong en dat nu hij bijna 80 is.

Neem daar eens een voorbeeld aan ! Proficiat Frans.

    Karel Soors”

Jan-Frans ‘Fak’ Fierens was te Leest geboren op 4 mei 1902 als zoon van Jacobus ‘Jaak’ Ludovicus en van Maria Elisabeth Cuypers. Deze laatste, (°Leest 12/2/1879, +30/12/1967) die zoals zovelen van haar generatie amper kon lezen en schrijven, was 80 toen ze voor het eerst de zee zag.

Het echtpaar Fierens-Cuypers kreeg zeven kinderen waarvan er twee vroegtijdig stierven. Zo wist Fak’s nicht Lisette Polspoel-Fierens te vertellen dat één van die twee overleed tijdens de Eerste Wereldoorlog te Boom. Vader Fierens liep met het lijkje in een doos rond toen hij door een peloton Duitsers werd aangemaand om de doos te openen. Toen die Duitsers de inhoud zagen verplichtte hun officier hen om allemaal het lichaampje te groeten  

Zijn bij- en roepnaam ‘Fak’ had Jan-Frans te danken aan zijn jongere broer Hendrik Constant. Die kon ‘Franske’ niet goed uitspreken en maakte er onze ‘Fak’ van en deze laatste is er mee blijven zitten. Zelf schreef hij zijn naam neer als ‘Vak’.

‘Fak’ was gehuwd met Anna Van Winge (°Mechelen 3/6/1895, +Leest 16/3/1981) en overleed te Mechelen op 1 januari 1990.  

(Zie ook jaar 1417 van deze Kronieken en Toponiemen onder : Scheurcappruyn)

Foto’s :

-Van links naar rechts : Fak Fierens, Louis en Maria Govaerts, kinderen van Stephanie Fierens  en Elisabeth Cuypers voor de schuur van Scheurcappruyn.

-Begrafenis van Anna Van Winghe, Fak’s echtgenote in 1981. Adolf Peeters en Frans D’Hollander dragen de kist buiten. Aan het kruis staat August Emmeregs, naast hem Frans De Smedt. Uiterst links : Eugeen Vloeberghen uit de Scheerstraat. Op de achtergrond : de hoeve Scheurcappruyn.

-Tweemaal ‘Fak’ Fierens zoals de oudere Leestenaars hem hebben gekend.

06-01-2013 om 19:58 geschreven door Marcel Van Hoof

Jan-Piet Leveugle, reeds vijf jaar dirigent van de K.F. St.-Cecilia en wat een palmares…

1981 – 7 oktober – Weekblad Koerier :

            Willebroekse J.P. Leveugle dirigeert Leestse Wereldkampioenen !

De Koninklijke Fanfare Sint-Cecilia uit Leest is veel meer dan zo maar een dorpsfanfare. De tijd toen men het eerder smalend over “de Blekken” had, waarvan verteld werd dat sommigen onder hen “in de blekkeroot” woonden, is schijnbaar voorgoed voorbij, al dient eerlijkheidshalve te worden gezegd dat diezelfde “blekken” hun leven lang met de idee in het achterhoofd hebben rondgelopen, dat “muziek verzacht de zeden”, de enige beweegreden was...

Hoger niveau

J.P. Leveugle, die in 1975 dirigent van de K.F.St-Cecilia werd, wist haar op een mum van tijd op een hoger niveau te tillen, vermits ze in 1978 in de afdeling uitmuntendheid voor fanfares,  de wereldkroon verwierf en onlangs, in de ere-afdeling voor fanfares, voor de tweede opeenvolgende maal, wereldkampioen wist te worden !

J.P. Leveugle (38), die in Willebroek woont waar hij als leraar aan de Gemeentelijke Muziekakademie bedrijvig is, is van Nossegem afkomstig.

Hij ontdekte de liefde tot de muziek via z’n vader, die een vijftal muziekmaatschappijen onder z’n leiding had. Hij kwam later, eerder toevallig, met de K.F.St-Cecilia uit Leest in contact.

-“Ik was leraar notenleer aan de Gemeentelijke Muziekacademie van Willebroek. Ik ben dat nu nog steeds. Een aantal jongens uit Leest kwam les bij mij volgen. Ik kwam daardoor in contact met de fanfare van Leest. Ik heb hun drumband opgeleerd en ik ben nadien dirigent van de K.F. Sint-Cecilia geworden.”

Van op de grond...

J.P. Leveugle begon er van op de grond. Hij trachtte van meetafaan ook de “oude” muzikanten te verbeteren.

-“Verschillende van die mensen zijn, van beginafaan, hun instrument gaan studeren. Wij hebben ook geprobeerd de jeugd een zeer goede opleiding te geven, al ben ik darbij erg gesteund geweest door het bestuur, dat een paar leraars van de Gemeentelijke Muziekakademie van Willebroek heeft aangeworven, alsmede André Van Driessche, één van de grootste pedagogen op het gebied van het bespelen van koperblaasinstrumenten...”

-“Ondanks die ommezwaai na het “Leveugle”-verschijnsel, had de K.F.St-Cecilia voordien toch ook al een goeie naam ?”

-“Sint-Cecilia was ook vroeger een stevige maatschappij die zeer goed bestuurd werd.”

-“Werd er tijdens het optreden in Kerkrade ook met” huurlingen” gewerkt ?”

-“Wij zijn daar tijdens het Wereld Muziek Concours opgetreden met drie mensen die niet wekelijks de repetities hadden bijgewoond. Dat waren mijn broer, zijn zoon en mijn beste vriend. De rest waren stuk voor stuk muzikanten van Sint-Cecilia Leest. Laat ons zeggen mensen die voor 95% in Leest wonen.

Afwachtend Leest

J.P. Leveugle werd in 1975 op een gereserveerde manier in Leest onthaald.

-“Ik moet zeggen : de mensen spraken zich niet uit. Ze namen eerder een afwachtende houding aan. Ik deed zaken die ze in Leest niet gewoon waren, maar wat meer was, er was daar een warm menselijk contact. Ik heb me dar zeer goed kunnen integreren. Misschien komt dat doordat er haast identiek dezelfde mentaliteit heerste  als destijds in Nossegem in de maatschappij waar ik opgegroeid ben...”

J.P. Leveugle had nooit gedacht ooit wereldkampioen te zullen worden, ook al werd er tweemaal gewonnen. Hij vertelde ons dat Leest het werd, doordat er na de zeer goeie opleiding zeer veel gerepeteerd werd.
Sint-Cecilia Leest trad daar in het Hollandse Kerkrade samen met een zestal Belgische korpsen in competitie. Als verplicht werk werd de “Little Suite for Brass” van M. Arnold in een uitvoering van H. Moeckel gespeeld, waarna als gekozen werk “Canadian Impressions” van Jan Segers werd vertolkt.
Voor beide werken kende de internationale jury aan de Leestse fanfare in totaal 324 punten op 360 toe, waardoor de tweede wereldtitel veroverd werd.

Driemaal scheepsrecht ?

J.P. Leveugle droomt hardop van de toekomst. Hij denkt dat door die zege, het momenteel haalbare werd bereikt, ook al is er 1985...

-“Het orkest is zeer jong, wat wil zeggen dat die mensen nog een stuk vaardiger kunnen worden. Er zijn ook tekortkomingen op technisch gebied, die enkel via de tijd bijgeschaafd kunnen worden. Ik denk dat wij, binnen een paar jaar, aan “Kerkrade 1985” in de hoogste afdeling kunnen gaan denken. Met aangepaste werken en goeie bewerkingen moeten we ook daar onze man kunnen staan.”
De K.F. Sint-Cecilia uit Leest is intussen voor de stad Mechelen, waartoe Leest sedert de fusies behoort, een ambassadeur van formaat geworden.

-“Wanneer ze ons voor een opluistering in het Mechelse kunnen vragen, laat het Stadsbestuur niet na dat te doen. Ik denk dat Mechelen gelukkig is “met dit Leest”, zegt J.P. Leveugle...

En Sint-Cecilia gelukkig met dirigent J.P. Leveugle, dachten wij zo...

     Karel De Decker.

Ook “Toeters en Trompetten”, het socio-cultureel tijdschrift van de Kon. Fanfare St.-Cecilia 

wijdde een artikel aan haar dirigent (Jaargang 1 nr.5) :

Jan-Piet LEVEUGLE al 5 jaar…dirigent van ons fanfarekorps.

Jan-Piet Leveugle werd in 1943 geboren. Reeds op zesjarige leeftijd worden hem de eerste muzikale begrippen bijgebracht door zijn vader, Paul Leveugle. Aan de Muziekacademie  te Etterbeek gaat hij vrij vlug nadien slagwerk studeren.

Op veertienjarige leeftijd behaalt hij een eerste prijs notenleer en slagwerk aan het Koninklijk Muziekconservatorium te Brussel.

Van 1957 tot 1970 is hij achtereenvolgens verbonden aan het Nationaal Orkest van België, het Groot Symphonisch Orkest van de BRT en de Philharmonie van Antwerpen.

Als leraar slagwerk aan de Muziekacademie te Willebroek, het Stedelijk Conservatorium te Mechelen en de Kunsthumaniora van het Kon. Muziekconservatorium te Brussel, kan hij prat gaan op tal van leerlingen die hun weg maken in de Belgische muziekwereld. Naast deze activiteiten zette Jan-Piet Leveugle zijn muzikale studiën verder. Onder leiding van Jef Alpaerts behaalt hij in 1969 een eerste prijs voor kamermuziek.

Verder gaat hij orkestdirectie studeren bij Fernand Terby te Antwerpen en harmonieleer te Brussel bij Peter Cabus en André Laporte. Hij behaalt een eerste prijs in 1978.

Thans voltooid hij zijn studiën contrapunt en fuga  bij Julien Mestdagh aan het Koninklijk Muziekconservatorium te Brussel.

Jan-Piet Leveugle is op dit ogenblik dirigent van de volgende korpsen :

-Brass Band “Midden-Brabant”.

-Kon. Fanfare “Moed en Volharding” Heist-op-den-Berg.

-Socialistische Harmonie “Arbeid Adelt” Puurs.

-en …Kon. Fanfare “St.-Cecilia” Mechelen-Leest.

Hij kwam in Leest verzeild met de oprichting van een drumband –we geloven dat het was- in 1975. In 1976 wordt hij dan dirigent van de fanfare.

Sinds korte tijd is Jan-Piet Leveugle –samen met zijn vrouw, Ghislaine Poedts- zaakvoerder van een muziekhandel in Willebroek. Tijdens die korte periode zijn ze er samen in geslaagd om Muziek Center Willebroek te laten uitgroeien tot een van de bekendste muziekzaken van ons land. Zij wisten de alleenverkoop  te verwerven van een aantal wereldmerken, o.a. Boosey and Hawkes, Mateki,…

Met de Brass Band “Midden-Brabant” werd hij reeds driemaal Belgisch kampioen. Op 4 oktober e.k. vertegenwoordigt hij ons land met deze band op het Europees Kampioenschap 1981 in de Royal Albert Hall te Londen.

Met de Kon. Fanf. “St.-Cecilia” Mechelen-Leest behalde hij 1 provinciale titel, 2 titels Belgisch kampioen en ook 2 wereldtitels.

Zijn voornaamste kwaliteiten kunnen we als volgt omschrijven :

-bijzonder grote interesse voor de muziek,

-een grote werkkracht, zo groot dat hij soms de lichamelijke uitputting nabij is,

-hij heeft gewerkt met de bekendste en beroemdste dirigenten ter wereld; hij heeft hen steeds goed gevolgd op repetities en uitvoeringen, zodat hij nu daarvan ook de vruchten plukt,

-hij is gewoon en bescheiden gebleven ondanks zijn succes  en ondanks het feit dat een van de grootste Nederlandse muziekpedagogen J.P. Leveugle  betitelt als een “muzikaal wondermens”. Omdat hij zo gewoon is in de omgang werd hij tot voor korte tijd in ons land miskend door vele zg. muziekkenners.”

06-01-2013 om 08:54 geschreven door Marcel Van Hoof

1981 – Oktober :  Bestuur VEVOC

 Het bestuur van Vevoc was als volgt samengesteld : Louis Vloebergh (president), pater Van Aken (proost), Lief De Smet, Lief Vleminx, Rozette Verschueren, Gert De Prins (secretaresse), Magda De Prins, Wis Lauwers (kassierster), Jan Van den Heuvel (culturele activiteiten), Alfons Huysmans (verantwoordelijke volleybal), Eddy Moortgat (verantwoordelijke basket), Frans De Decker, Misjel Brooth., Paul Lefever, Frans Spoelders (verantwoordelijke voetbal), Paul Willems (ondervoorzitter), Vic  Smets en Jos Lamberts.

(Verslag Vevoc van 13/10/1981) 

1981 – 2 oktober : Mosselavond van de Landelijke Rijvereniging.

            Inschrijven op voorhand – 150 fr.

1981 – 3 oktober : Cross-Fuif in luxetent  op Chiroterrein - van Vevoc

1981 – 4 oktober : 9^de Massa Jeugdcross Chiro-Vevoc

De organisatie kende heel wat problemen tijdens de voorbereiding door het barslechte weer, maar uiteindelijk verliep deze negende uitgave zo goed als perfect.

Zeshonderd deelnemers waarvan 90 meisjes en jongens van chiro Leest waarvan de laatsten 7 van de 10 groepsklassementen op hun naam schreven.

In ‘De Band’  stond een dankwoord voor :

-Chiro Leest (organisatie, terreinen, lokalen)

-Vic Verschueren (weiden)

-Stadsdiensten (materiaal, terreinen, plaketten)

-Spiessens Battel (prijzen)

-Dolf Peeters (tractor)

-Bloso (tenten)

-Het Vliegend Wiel (afsluiting)

-Coca-cola (materiaal)

-Seeldrayers – Lamot (materiaal)

-Rood Kruis (verzorging)

-Vevoc (organisatie)

-Alle helpers van voor, tijdens en na de cross

-Het Cross-Comité (voorbereiding).

                                                         UITSLAGEN

Veteranen Jongens                                                    Veteranen Vrouwen

1.Focque Frans                                                          1.Van Schelfhout Agnes

2.Alenbergh Karel                                                     2. De Schoenmaecker

3.Tonnelier Michel                                                    3. De Brandt M.L.

4.De Maeyer Francois                                                           4.De Backer Els

5.De Prins Benny                                                       5.Van Dam Godelieve

Juniores-Seniores Jongens                                        Juniores-Seniores Meisjes

1.Van Wayenberghe René                                        1.Meuris Monique

2.Pauwels Jef                                                             2.De Brandt An

3.Vertommen Marcel                                                           3.Van Praet Anita

4.Huygen Jozef                                                          4.Schuurwegen Anita

5.Janssens Luc                                                                       5. Van San Brigitte

Veteranen 40 jaar en ouder

1.Goovaerts Frans

2.Van Parijs Willy

3.Verbeeck Jan

4.Van Doninck Karel

5.Verstrepen Ernest

Scholieren Meisjes                                                    Scholieren Jongens

1.Alsemeergh Kristin                                                 1.Van Winghe Bruno

2.Van Parijs Marleen                                                2.Van der Linden Patrick

3.De Beck Hilde                                                         3.Piessen Rudy

4.Verbeeck Linda                                                      4.Lauwers Mark

5.De Smedt Els                                                          5.De Kempeneer Jaak

Groepsklass. : Chiro-Leest                                         Groepsklass.: Chiro Leest

Miniemen Jongens

1.De Gendt Gabien

2.Celis Geert

3.Van Bael Danny

4.Goovaerts Filip

5.Verbeeck Geert

Groesklassement : Chiro Kapelle-op-den-Bos.

Mikroben Meisjes                                                     Mikroben Jongens

1.Van Roost Anja                                                       1.Simons Hans

2.Volkaerts Sandra                                                    2.Vleeshouwers Bart

3.Keuleers Kathleen                                                  3.Tier Bart

4.Colpyn Annemie                                                     4.Vermant Sfen

5.De Backer Annick                                                   5.Misseur Dirk

Groepskl.: Chiro Leest                                               Groepskl.: Chiro Tisselt

Pupillen Meisjes                                                        Pupillen Jongens

1.Muysoms Ilse                                                         1.Piessens Bart

2.Volkaerts Linda                                                      2.De Gendt Gordon

3.De Sadeleer Patricia                                              3. De Wachter

4.De Reys Kathy                                                        4.De Schouwer Conny

5.Keulemans Ann                                                      5.Hellemans Johan

Groepskl.: Chiro Leest                                               Groepskl.: Chiro Leest

Kadetten Meisjes                                                      Kadetten Jongens

1.Van Winghe Sonja                                                  1.Meuris Wilfried

2.Buelens Karin                                                         2.Van Boom Danny

3.Fachy Magda                                                          3.Engels Luk

4.Merckx Virjiel                                                        4.De Brandt Willem

5.Teughels Kristian                                                    5.Vermeiren Mark

Groepskl.: Chiro Heffen                                            Groepskl.: Chiro Leest

(‘DB’, oktober ’81)     

1981 – 7 oktober : L.V.R. Leest Ponyclub.

            Voor een jeugdprogramma van de BRT werden 3 amazones van de Leestse

            Landelijke Rijvereniging uitgenodigd om mee te werken.

            Het programma werd uitgezonden op 7 oktober 1981 tussen 17 en 18 uur.

06-01-2013 om 08:52 geschreven door Marcel Van Hoof

1981 – 25 september : Eeuweling won cross

“Vandaag, vrijdag 25 september, viert Stanne Van den Broeck zijn 101^ste verjaardag. Als oudste van zeven kinderen zit Constant er nog steeds even springlevend, kranig, vinnig en steeds tot een gezellige babbel bereid, bij.

De eeuweling wordt op de handen gedragen door zijn vier kinderen nog in leven, door zijn drie kleinkinderen, zes achterkleinkinderen en twee achter-achterkleinkinderen.

Stanne heeft een boeiend leven achter de rug, met vele vreugdes maar ook met stille en diepe verdrietige ogenblikken. Een leven ook van harde armoede en doodsangsten om de verantwoordelijkheid voor zijn kroost. Het harde werken werd beloond en sinds 44 jaar geniet de eeuweling een verdiend rustpensioen.

Ieder jaar nog trekt ede 101-jarige met zijn familie op zomervakantie aan de Belgische kust. Het wordt daar rustig genieten met vele wandeluurtjes. Sinds hij naar zee trok, deed Stanne nooit meer een verkoudheid op. Dokters zullen wel niet rijk worden aan deze man die in april j.l. nog het ziekenhuis in moest voor een polsbreuk maar vier weken later het voorvalletje al helemaal vergeten was.

Deze rasechte Leestenaar is de oudste gepensioneerde van het Arsenaal. De jaren van zijn rustpensioen overtreffen nu reeds die van zijn actieve loopbaan.

’s Middags volgt een uurtje siesten en behoudens de voetbalavond op TV kruipt hij omstreeks negenen weer onder de wol. Tuinieren blijft één van Stannes hobbys en erwten plukken kan hij als niet één.

Vorig jaar nog ontving de eeuweling de beker van Vevoc die een lokale cross inrichtte. In zijn reeks was Stanne de beste, eenvoudig omdat hij er de enige deelnemer was.

Morgen is het weer feesten geblazen aan de Scheerstraat te Leest waar Stanne in de woning 25 samen met zijn dochter Maria een nieuwe uitzonderlijke verjaardag tegemoet gaat.”

(GvM, 25/9/1981)

De dag nadien vierde Stanne zijn 101^ste verjaardag in de parochiezaal in de Kouter.

1981 – Zaterdag 26 september – 103-Jarige met Leestse roots(foto)

            Voor de eerste maal in de geschiedenis kende de gemeente Kapelle-op-den-Bos

            het genoegen een 103-jarige te kunnen vieren.

            Hortensia SELLESLAGH, weduwe van Jan Kennis, haalde op 26/9 deze leeftijd.

            Deze gebeurtenis ging uiteraard niet onopgemerkt voorbij en werk flink gevierd.

            Hortensia was de oudste van acht en ze werd op 26 september 1878 te LEEST

            geboren. (GvM)

1981 – 28 september : KVLV : in het klooster van 19 tot 22 uur – Naailes :

            “Hoe maak ik een rok ?”

1981 – Oktober – Radio Dynamite

“Ergens in onze buurt is een radiozender, nl. “Radio Dynamite” die ’s zondags uitzendt op 104,75 Mhz (op de FM- of UKW-band) van 12 tot 17 uur.

Daarin verneem je alle Leestse en plaatselijke nieuwtjes !

Verzoekjes kun je aanvragen door briefkaarten of brieven te sturen aan : Postbus 98 2800 Mechelen.”  (“DB“, oktober en “Toeters en Trompetten” jaargang 1 br.6)

Zie ook 14/11 en 14/12/1981.

Foto’s :

-Stanne Van den Broeck.

-De 103-jarige Hortensia Selleslagh had Leestse roots.

06-01-2013 om 07:49 geschreven door Marcel Van Hoof