1982 25 september
Gazet van Mechelen : Gust Emmeregs lid Raad van Beheer
CVP
gemeenteraadslid Gust Emmeregs werd door de raad van beheer
van
de sociale huisvestingsmaatschappij De Mechelse Goedkope Woning
aangeduid
als lid van deze raad van beheer.
De
voordracht dient nog te worden bekrachtigd door de nationale maatschappij.
Het
is de eerste keer dat een vertegenwoordiger van een der Mechelse
fusiegemeenten in deze beheerraad zal zetelen.
De
toetreding komt er na de samenvoeging van de Mechelse Goedkope Woning
met
het Gelukkig Gezin waarna besloten werd de mandaten in de raad van
beheer van 10 naar 12 uit te breiden.
Gust
Emmeregs zal zijn nieuwe functie bekleden tot de eerstvolgende algemene
vergadering die in mei e.k. wordt aangekondigd. De mandaten van de
beheerraadsleden in de MGW lopen over 6 jaar.
1982 Zondag 26
september : Feest 102-Jarige
In de parochiezaal, Kouter Leest
nodigde Stanne Van den Broeck zijn familie
envrienden uit op zijn verjaardagsfeest. Hij werd 102.
Het feestmenu was als volgt
samengesteld : meloen met parmahesp, tomatensoep,
kip-sla-appelsientjes-appelmoes-kroketten,
koffie-gebak, fruitkorf, kaas- en
vleesschotel.
1982 28 september
Gazet van Mechelen :
Mekkano
aan de Kouter.(foto)
LEEST De jongste dagen heerste er te Leest een
drukke bedrijvigheid.
Op de speelterreinen aan de Kouter werd een houten
kinderspeeltuin geplaatst door de bevolking met medewerking van de stad
Mechelen.
Deze mekkano werd vier jaar geleden voorgesteld op de
vergadering van het wijkcomité. Op deze ingeving werd dadelijk gereageerd door
mensen van deze vereniging.
Zo werden aanvragen gericht aan de stad Mechelen, of
beter aan de jeugddienst van de stad, waar geen duidelijke reacties werden op
verkregen. Na deze kleine ontnuchteringen gingen de twee Leestse verenigingen
Chiro en Vevoc, in samenwerking met dit wijkcomité een initiatief nemen om De
Mekkano op het speelterrein geplaatst te krijgen.
Vier maanden geleden stuurden deze groepen de aanvraag
binnen en Louis Vloebergh zorgde voor een snellere omloop van deze aanvraag.
Na een korte periode kwam de jeugddienst, die de
toelating had gekregen van het schepencollege, een plaatselijke
toelichtingsvergadering geven omtrent deze kinderspeeltuin. Er werden op deze
vergadering zelfs dias getoond waaruit de verantwoordelijken de gepaste
mekkano mochten bepalen.
De klaargemaakte stukken werden op de gemeentelijke
speelterreinen gebracht en de mensen van Leest gingen aan het bouwen.
De ganse mekkano kon met tientallen mensen worden
neergezet onder toezicht van Frans De Decker (afgevaardigde van de jeugddienst)
op één enkele dag.
De jeugddienst zal eveneens het onderhoud van deze
toestellen blijven doen.
De heer Henri Labio houdt permanent toezicht op de
ganse mekkano en bij defecten is hij de persoon die de jeugddienst op de hoogte
brengt.
De fantasie van de mensen van jeugddienst Mechelen is
helemaal niet uitgeput.
Met nieuwjaar werd er reeds een hele uitbreiding
gepland.
Achter deze mekkano worden nog heuvels aangelegd.
Indien mensen van Chiro, Vevoc of het wijkcomité correcties aan het speeltuig
willen brengen, gebeurt dit dadelijk door de stad Mechelen, zo was de afspraak
!
Op de plannen die werden getekend kwam ook nog een
mini-mekkano voor die in de wijk zal worden geplaatst. Deze mekkano is bestemd
voor de kleinste kinderen en wordt in de wijk geplaatst zodat op deze kleinsten
toezicht kan gehouden worden.
D.D.S.
Op zaterdag 18
september werd de bouw van de mekkano aangevat.
Het betrof een reeks speeltuigen in duurzaam hout, waarvan de onderdelen
onderling verwisselbaar waren.
Gewapend met spade
en moersleutel wierpen een 30-tal enthoesiaste amateurbouwers zich op het tuig.
De bedoeling was de
jeugd een veilige speelomgeving te bieden, gelegen in het dorpcentrum zelf. Er
werd geopteerd voor een terrein achter de kerk, eigendom van het stadsbestuur,
waar voldoende ruimte was om een speelplein in te richten. (DMW,30/9/82)
1982 Oktober : Radio
Dynamite zocht D.J.s
In het maandblad van de
K.F.St.-Cecilia (oktober 82) verscheen een oproep
tot geïnteresseerde D.J.s om het
kader van de Leestse vrije Radio
te komen verruimen.
De uitzendingen van de zender werden
uitgebreid.
Vereisten : leuke bindteksten
kunnen schrijven en die in behoorlijk
Nederlands kunnen brengen, op de hoogte
zijn van fanfare-, harmonie- en brass
bandmuziek en over de nodige
krasvrije grammafoonplaten beschikken.
Bovendien, zoals de andere
medewerkers, onbezoldigd..
1982 Vrijdag 1
oktober : Groot C.V.P. Bal
Het
C.V.P.-Bestuur van Leest-Mechelen A. Emmeregs en L. Vloebergh
nodigen u en uw familie uit op het GROOT CVP-BAL in de parochiezaal
Kouter te Leest te 21 uur
Frank en Mirella en hun orkest en
Charly and the Music Makers stonden
borg voor een fijne avond.
Toegang : 100 frank.
1982 2 oktober : Lut
Vivijs en Jan Vanhees gehuwd (fotos)
Als stille verloofden trokken zij
met de Vlaamse Dhaulagiri-expeditie naar de
Himalaya.
Na de geslaagde beklimming trouwden
zij op 28 augustus voor de wet
en op zaterdag 2 oktober gaven zij
elkaar het jawoord in de Sint-Jacobskapel
op de wijk Stuivenberg te Mechelen.
De 26-jarige Lut Vivijs gaf les in
het technisch instituut van de Urselinnen te
Mechelen. Jan Vanhees (Kortenberg)
was eveneens licentiaat lichamelijke
opvoeding, maar nog op zoek naar
werk.
Het jonge echtpaar vestigde zich in
Haacht.
1982 2 oktober : Start
van KWB-Kaartkampioenschap
In Ons Parochiehuis Kouter te
Leest om 20 uur.
Dit kampioenschap liep over 12
avonden waarvan de acht beste uitslagen in
aanmerking kwamen voor het
eindklassement.
Elke avond was er minstens één
hoofdprijs te winnen, de andere tafelwinnaars
kregen een kip.
Het eindklassement was begiftigd
met een minimum van 20.000 fr aan prijzen
waaronder één week Ardennen voor
vier personen.
Deelname per avond : 50 frank.
-Louis Vloebergh tussen de enthoesiaste
amateurbouwers.
DE BLEKKEN EN DE SUSSEN
VERDWENEN IN MECHELSE FUSIE
De stad die nooit de 100.000
inwoners haalde
In 1976 werd de stad Mechelen vergroot met een aantal
kleinere gemeenten en stukjes van Bonheiden en St.Katelijne Waver.
Hombeek, Leest, Heffen en Walem verloren aan de
samenvoeging hun zelfstandigheid evenals Muizen dat vanuit de provincie Brabant
naar de Dijlestad overkwam.
Mechelen kreeg door die fusie een inwonerstal van iets
meer dan 79.000, waarer voordien 65.000
ingezetenen waren.
De oppervlakte werd voortaan 68 km2, wat toe te
schrijven was aan het feit dat de aangehechte gemeenten vooral landbouwdorpen
zijn.
Vanuit het centrum bekeken is dat een slechte zaak
geweest, zegt het Mechels gemeenteraadslid Oskar Renard (VU). Voor hem had de
samenvoeging moeten leiden tot de vorming van een nieuwe stad, een aglommeratie
met op zijn minst 100.000 inwoners.
Het ware aangewezen geweest om residentiële
gemeenten zoals Rijmenam en Bonheiden, waar heel wat stedelingen zijn gaan
wonen, bij Mechelen te voegen, samen met de twee Wavers. Dat had zon 30.000
inwoners meer betekend en deze gemeenten zijn van ouds op de Dijlestad gericht,
hadden daar voor de fusie al bindingen en overeenkomsten mee.
Oskar Renard : Om politieke redenen heeft men deze
voor de hand liggende samenvoeging niet doorgevoerd, in St.-Katelijne Waver en
in Bonheiden hadden CVP-parlementairen er belang bij om de aanhechting bij
Mechelen te verhinderen.
(...)
St.-Cecilia
Door de fusie met Mechelen verdwenen in de landelijke
gemeente Leest de Blekken en de Sussen, twee dorpspartijen die mekaar
voordien met wisselende kansen de meerderheid betwistten. Al eeuwenlang.
De politiek was er vervlochten met de fanfare en met
de verschillende families, meestal boeren of mensen die iets met hun
landbouwbedrijf te maken hadden.
De laatste burgemeester van Leest, Frans Lauwers, behoorde met zijn voorzaten
tot de Blekken of die van Sint-Cecilia, de dorpsfanfare die in 1899 werd
opgericht, intussen het predikaat koninklijk mag dragen en ten tijde van de
onafhankelijkheid bij gelegenheid van de verkiezingen als dorpspartij optrad.
Van oktober 1938 tot bij de aanhechting zijn de
Blekken onafgebroken aan het bewind geweest.
Wij hebben onze gemeente nog een cadeau van 18
miljoen onder de vorm van een nieuwe school met turnzaal en refter kunnen
meegeven : ze werd ingehaald in oktober 1976, vlak voor de fusie, en nu maken
alle verenigingen van Leest er gebruik van, zegt Frans Lauwers met trots.
Hij en zijn mensen hebben niet meer meegedaan aan de
verkiezingen.
Ik ben twaalf jaar burgemeester geweest, in opvolging
van mijn oom Miel Verschueren en ik geloof te mogen zeggen dat we ons best
gedaan hebben voor Leest, maar met nauwelijks 2.000 inwoners weegt ge niet meer
door.
Hij is in schoonheid geëindigd, heeft zelfs enkele
keren de Mechelse burgemeester bezocht om bij de aanloop van de fusie sommige
zaken te bespreken en inlichtingen door te geven die van belang konden zijn
voor het welzijn van de vroegere gemeente.
Dat achtte hij tot zijn plicht.
Ook hij vindt de doorgevoerde samenvoeging eerder
onnatuurlijk.
Als er toch moest gefusioneerd worden dan zou het
volgens hem beter geweest zijn dit te doenmet landelijke gemeenten bijeen, bv. Leest, Heffen, Blaasveld en
Heindonk.
Toch had de oud-burgemeester het allemaal veel
slechter verwacht.
De inwoners kunnen nog op hun gemeentehuis terecht,
waar de ene dag een bediende aanwezig is en de andere dag de veldwachter de
dienst verzekerd.
Er wordt ook dienstbetoon verricht door de Mechelse
schepenen, die beurtelings een of twee keer per week naar Leest en naar de
andere deelgemeenten komen.
Spijtig dat we niet voor alles zoals vroeger op het
gemeentehuis kunnen zijn, zegt Frans Lauwers. Zaken van bouw, waterleiding,
geboorte en sterfgevallen (hoewel die laatste twee vooral in materniteiten en
ziekenhuizen van het Mechelse plaatsvinden) kunnen er niet meer geregeld worden
en dat vindt de oud-burgemeester een achteruitgang tegenover vroeger.
De fusie was toch bedoeld als middel om de
dienstverlening aan de bevolking te verbeteren.
Anderzijds vindt Frans Lauwers het positief dat de
verenigingen ter plekke flink zijn blijven bloeien. Er worden geen hogere
toelagen verleend, maar er blijkt wel meer materiële hulp geboden : podia,
tafels, stoelen, tentoonstellingspanelen, vlaggen en dergelijke... en onze
fanfare die verleden jaar het wereldkampioenschap in Kerkrade won, kreeg bij
gelegenheid van een ontvangst, 26 wimpels, voor evenveel bezoekende
muziekverenigingen.
Vuilkar
Landbouwer Victor Verschueren, wiens historische
boerderij aan de Elleboogstraat ligt (noot
: Hof ter Haelen) en wiens vader de
voorlaatste burgemeester van Leest was, blijkt niet zo erg opgezet met de
aanhechting van zijn gemeente bij Mechelen.
Hombeek, Leest en Tisselt, die waren volgens hem op
mekaar aangewezen.
Vooral het feit dat die van de stad heel wat van zn
landbouwgrond hebben afgenomen voor het oprichten van sociale woonwijken zit
hem dwars.
Ook het gemis aan dienstverlening op het vroegere
vertrouwde gemeentehuis.
Voor een aantal paperassen moet ge nu in Mechelen
zijn, daar dient een halve dag aan besteed te worden. Vroeger was dat allemaal
veel gemakkelijker : ge kende de secretaris en de veldwachter en dat ging heel
vlot, maar de eerste is naar Mechelen verplaatst en de tweede is eigenlijk bij
de stadspolitie ingelijfd. Hij heeft weliswaar een brommer gekregen, maar die
schijnt veelal te dienen om tussen Leest en het stad heen en weer te rijden.
De boer is ook niet te spreken over het verwaarlozen
van de landbouwwegen (beste bewijs vindt hij in zijn eigen straat, een veldweg
vol putten en bulten) en het minder goed onderhouden van grachten en bermen.
Omwille van de reinigingsdienst moesten we toch niet
bij Mechelen, want die hadden we vroeger ook. Die kwam maar één keer in de week
voorbij (nu tweemaal), maar hij nam alles mee wat ge op de straatkant zette, nu
is dat een gesleur met vuilbakken of plastiekzakken...
(...)
Terugkomen
Jos Vanroy, de Mechelse burgemeester is het ermee eens
dat de fusie er anders had moeten uitzien : de meer residentiële gemeenten uit
de omgeving hadden er moeten bijgevoegd worden, zodat er een stad zou ontstaan
zijn van bij de 100.000 inwoners.
Het voordeel van de samenvoeging met de kleine
landelijke gemeenten is dat we veel meer ruimte kregen, we verdubbelden in
oppervlakte.
Anderzijds bleek dat de stadsdiensten weinig afwisten
van de toestand in deze landbouwdorpen. Er was geen inzicht in de voorhanden
zijnde infrastructuur, geen duidelijkheid over een aantal op het getouw staande
projecten en inzake hangende dossiers.
Wij hebben heel wat moeten bestuderen,opnieuw
bekijken en op mekaar afstemmen.
Als voorbeeld noemt de Mechelse burgemeester het
probleem van de riolering en behandeling van afvalwater.
Er moest eenvormigheid in de belastingen gebracht
worden en ook in de waterbevoorrading.
Wat de wegen (en ook de landbouwwegen) aangaat, daar
diende eerste een volledige inventaris opgemaakt.
Dat is gebeurd en we zijn nu in de fase van
aanbestedingen gekomen. In sommige gevallen aan de uitvoering.
We stonden als stad ineens voor problemen waar we
niet zo dadelijk mee vertrouwd waren, bv. het tekeer gaan van overstromingen,
het versterken van dijken, wij hebben dat aangepakt en denkelijk tot een goed
einde gebracht.
Hetzelfde zegt Jos Vanroy over de werking van het
OCMW.
Het heeft allemaal tijd gevergd voor de fusie
administratief voltooid was.
De volgende jaren zullen wie er ook de meerderheid
zal uitmaken- jaren van verdere aanpak en uitvoering worden.
Kom in 1988 eens terug en oordeel dan.
SDL
Van Toeters en
Trompetten, het socio-cultureel tijdschrift van de Kon.Fanf. St.-Cecilia gaf
daarop volgend kommentaar :
In het artikel stelt men dat de Blekken en de
Sussen verdwenen. Maar, in Leest zijn er nog heel wat mensen van voor 1977.
We zijn er nog niet zo zeker van dat de beide rassen verdwenen en uitgestorven
zijn. Wij kunnen ons enkel afvragen of de Blekken nog wel degelijk bestaan !
Inderdaad ! Voor de fusie van de gemeenten waren de
Blekken in het omliggende gekend als de politieke vleugel van de Kon.Fanf. St.-Cecilia
Leest. De Blekken waren toen misschien beter gekend op politiek dan op muzikaal
gebied. Nu is dat wel anders ! Onze fanfare heeft het zelfs op internationaal
gebied heel ver gebracht. De Blekken op politiek gebied zijn nooit buiten
Leest geraakt, niet op nationaal gebied en zeker niet op internationaal niveau.
Maar de Blekken bestaan nog wel degelijk. Alleen hebben ze een andere
inhoud gekregen. Sedert 1977 wordt alle energie gebruikt voor het musiceren
en in 1978 leverde dat al een eerste wereldtitel op.
Sedert 1977 vielen ook de politieke bindingen weg die
de Blekken bijna een eeuw hadden samengebonden. Nu zullen de meeste politieke
strekkingen wel in de fanfare aanwezig zijn, de een al meer dan de ander. Met
het wegvallen van die politieke binding van voor 1977 is er stilaan ook een
mentaliteitsverandering gekomen. De vroegere (van voor de fusie) of de Oude
Blekken waren een speciaal ras. Ze waren zoals de Oude Belgen in hun tijd,
zowat meer dan 2.000 jaar geleden. De Oude Blekken deden alles voor mekaar.
De een hielp de ander waar het kon. Als de een in moeilijkheden zat, ging de
ander hem helpen. Die moest dat dan nog niet vragen ! Alles werd gedaan als een
echte vriendendienst. En nu ?
Het ras van de Oude Blekken bestaat nog. Maar
stilaan worden het gewone Blekken.
t Is zoals met de vaderlandse geschiedenis. Caesar
schreef over de Oude Belgen dat ze de dappersten waren van alle Galliërs. Later
zijn ze ook opgeslokt in het grote Romeinse rijk en verdwenen ze in het geheel.
Zal het zo ook niet gaan met de Oude Blekken ?
Zullen dat ook geen gewone Blekken worden ? Zullen ze dat gemeenschapsgevoel
niet verliezen dat hen jaren heeft samengehouden ? Zullen de Blekken zonder die
politieke binding van vroeger en met de politieke verscheidenheid van het
huidige ogenblik nog voor mekaar blijven zorgen en mekaar blijven steunen ook
al heeft de een een andere politieke opvatting dan de ander ?
In een van de vorige afleveringen schreven we dat de
vereniging zich niet meer bezighoudt met politiek en dat is in de huidige
omstandigheden maar best ook. Dit betekent niet dat muzikanten of leden niet
meer aan politiek mogen doen. Iedereen mag zijn overtuiging hebben. Er is nog
de vrijheid van mening en de vrijheid van overtuiging. Iedereen mag ook lid
zijn van andere verenigingen, ook al is dat een politieke groepering.
De hoofdzaak is echter : blijven we op mekaar steunen
? Kunnen we op mekaar blijven rekenen ? Blijven we mekaar helpen ?
Of zal over een aantal jaren het volgende artikel in
de krant verschijnen ?
DE TRAGEDIE : de BLEKKEN verdwenen.
Het zal er niet komen als we dat zelf allemaal willen
!!! Het is daarom zeker niet de bedoeling met een nieuwe politieke partij te
starten. De stembiljetten waren op 10 oktober ll. al meer dan groot genoeg. Als
daar nog eens vroegere partijen van de Mechelse randgemeenten zouden bijkomen,
dan zouden de stemhokjes weer eens te klein zijn.
Die in Leest werden gebruikt, zijn nog maar pas vernieuwd
En anderzijds is er toch weer de geschiedenis die zch
herhaalt
Zo ging het met de Oude Belgen !
OUDE BELGENBELGENBELGSKES
En zo gaat het met de
OUDE BLEKKENBLEKKEN
Daartegen is meer één remedie : HET EEUWIGE VUUR.
Foto s : (Nieuwblad)
-Herberg In den Bareel, het lokaal van de vroegere
Sussen, na de fusie enkel nog voor verenigingen en niet meer voor
dorpspartijen.
-Vic Verschueren, landbouwer en voorzitter van de
fanfare Sint-Cecilia :Ze pakken onze grond af en aan de landbouwwegen wordt
niks gedaan.
1982 Van 18 tot 26
september : Week van de Landbouw
De Landelijke Gilde, K.V.L.V,
L.R.V. en K.L.J. organiseerden van 18 tot
26 september de Week van de
Landbouw.
Deze week werd uitgewerkt in themas. Eén
der themas droeg de titel
Landbouw betekent voedsel.
Hiermee wou men duidelijk maken dat er
slechts 14 are landbouwgrond per
inwoner zijn in ons land om onze
voedselvoorziening te verzekeren.
Bitter weinig als men bedenkt dat men met
12 are per inwoner nog net een
vegetarisch menu kan samenstellen.
Ter info : tijdens de jongste
wereldoorlog was er 21,4 are per inwoner
beschikbaar. Toen was de
voedselvoorziening op het randje van tekort.
Tussen 1950 en 1980 verdwenen
300.000 ha uit de landbouw.
Een ander thema droeg de titel
Landbouw betekent Landschap.
Het werd stilaan tijd om het
platteland te beveiligen, aldus de landelijke
bewegingen, om de landbouw en
meteen de open ruimten, het landschap veilig
te stellen.
Om deze doelstelling aan de mensen
te tonen organiseerden alle landelijke
verenigingen uit het Vlaamse land
activiteiten.
Ook die van Leest lieten zich niet
onbetuigd.
Tijdens deze week stelden drie
bedrijven hun deuren open voor schoolbezoeken.
Het eerste bedrijf was een
groentenbedrijf onder glas dat werd uitgebaat door
Fons Dom (Kouter). De overigen
waren de landbouwbedrijven van Frans
De Prins (Kleine Heide) en Vic
Verschueren (Elleboogstraat).
Op zondag 26 september was er om 14
uur een wagenspel. In dit toneelstuk
werd de hele land- en tuinbouwproblematiek
naar voor gebracht. Het stuk
handelde over een jonge man die met
een universitair diploma niet meer aan
werk raakte. Hij vond er niets
beters op dan vaders landbouwbedrijf over te
nemen, maar er zijn nog de vrienden
en een verloofde...
Na afloop van dit wagenspel kon men
deelnemen aan een fietszoektocht door
Leest.
Om 17 uur werd op het bedrijf van
Paul en Godelieve Daelemans aan de
Alemstraat 10, een eucharistieviering
gehouden, gevolgd door een primeur
voor Leest, een paardenzegening.
In de loods waar deze activiteiten
doorgingen, werd eveneens een tentoonstelling
georganiseerd, in elkaar geknutseld
door Georges Herregods.
Ook volksdansgroep Korneel was
van de partij en na hun optreden projecteerde
Karel Soors een diareeks over Leest
en haar landbouwactiviteiten.
De avond werd verder gezet met de
uitslag van de zoektocht en de
prijzenwerden overhandigd door schepen van landbouw
Fons Vanstappen.
Jan De Prins werd winnaar en trok
met een groentenkorf huiswaarts.
Met rustige muziek van disco bar
Satan werd de Week van de Landbouw
afgesloten.
Bijgevoegd :
-Folder van de Week van de Landbouw.
-In het kader van de Leestse landbouwdag werd ook
Mechelen aangedaan. De melk komt van de koe en niet van de fabriek illustreerde
een koebeest dat aan de Grote Markt werd geplaatst.
1982
Augustusnummer De Band : Zelfbediening Leemans aan hun geacht cliënteel
Bij het beeindigen van onze activiteiten als
voedingdetaillist, komen wij U allen oprecht danken voor het vertrouwen dat U
in ons werk hebt gesteld en dit gedurende 25 jaren.
Mede door Uw klandizie was het ons mogelijk in die
tijdspanne te Leest een zelfbedieningszaak uit te bouwen, aangepast aan deze
tijd, nodig en nuttig voor onze gemeente en het cliënteel. Wij hebben dan ook
met eindeloos geduld al het mogelijke gedaan opdat deze zaak verder zou blijven
bestaan. Samen met onze voornaamste leveranciers werd na rijp overleg ons
vertrouwen geschonken aan Julia, door U allen gekend als onze getrouwe
verkoopster die met méér dan acht jaar ondervinding samen met haar man Willy
deze zware taak op hun schouders hebben durven nemen, ze zijn dan ook vast
besloten, samen met hetzelfde personeel van vroeger, aangevuld met een jonge
frisse kracht Hilde dHollander, met hun jong dynamisme te trachten nog meer
en beter te doen om deze bestaande zaak nog hoger op te werken, wat wij hun van
ganser harte toewensen.
Wij van onze kant blijven in uw midden wonen als
uiting van onze dankbaarheid.
Yvonne
Marcel
In 1957 openden
kleermaker Marcel Leemans en zijn echtgenote Yvonne Smets hun Centra winkel
tegenover de Kerk.
In het juni-nummer
van De Band in 1957 stond een advertentie met daarbij een groot vraagteken en
de tekst : Recht over de kerk komt ?????
RECHT OVER DE KERK KOMT EEN WINKEL, WELKE WINKEL ???? (zie bijvoegsel)
Na de opening verscheen
volgende advertentie : Recht over de
kerk kwam n MODERNE CENTRA WINKEL.
Alle kruidenierswaren, tabak, sigaretten, sigaren
sigarillos.
Kwaliteit is ons reklaam. Immer eerlijke bediening.
MARCEL LEEMANS DORP LEEST.
Kleermaker Marcel
Leemans bleef in die beginperiode zijn vak schijnbaar cumuleren met zijn
voedingswinkel want in De Band van oktober 1957 adverteerde hij :
Voor al uw maatwerk wendt u zich in volle vertrouwen
tot MARCEL LEEMANS, Dorp, Leest.
Steeds korrekte afwerking en eerlijke bediening !!
U vindt er tevens een NIEUWE KOLLEKTIE REGENKLEDING
zowel voor HEREN als voor DAMEN. Ook de gekende vesten SPORVEL in geribte
vloeren wasbaar en strijkbaar.
Verder : vesten in daim van beste kwaliteit.
BROEKEN voor mannen, jongelingen, meisjes en kinderen.
KOM GERUST EENS KIJKEN : HET VERPLICHT U TOT NIETS !
UW GADING VINDT U BESLIST.
In de CENTRA-WINKEL RECHT OVER DE KERK : BIJ
MARCEL LEEMANS
Ontvangt U deze week op de ganse reekds der lekkere
KOFFIES CAFCA 1 Centra-zegel per frank : dit is 12,50% KORTING ! ja
12,5 %
Marcel Leemans was
te Hombeek geboren op 6 april 1921 en hij overleed in het A.Z. Sint-Jozef te
Mechelen op 14 oktober 1993. Hij was gehuwd met Yvonne Smets die op 17 oktober
1920 te Mechelen geboren werd en aldaar in het A.Z. Sint-Maarten overleed op 16
maart 2005.
Het echtpaar kreeg
zeven kinderen : Frieda, Ria, Marc, Dirk, Krista, Lucia en Karla.
De Centra-winkel
werd overgenomen door Willy en Julia De Nies-Lauwers. Deze laatste was werkzaam
als verkoopster in de winkel van Marcel en Yvonne. Willy De Nies werkte als
bediende bij PRB Metalurgia (het bommenkot) aan de Hanswerkvaart te Mechelen.
Ik had ondernemersbloed in de aderen, vertelde hij in 18 maart 2011 aan Leo De Nijn van
Gazet van Antwerpen. Toen wijlen Marcel
Leemans zijn winkeltje met bloknagels, slijpschijven, garen en vijzen van de
hand deed vlak tegenover de kerk, wist ik dat dit een gouden kans was. Omdat ik
niet overhaast te werk wou gaan, bleef ik halftijds werken. Voor de overname
moest ik een grote lening aangaan, want Marcel had een grote voorraad. Alleen
al het zijden garen dat hij in zijn winkel had, werd toen op 100.000 Belgische
frank geraamd. Toen alles beklonken was, kwamen we tot de vaststelling dat het
garen geen cent waard was, want het was door de jaren zo rot geworden dat je er
geen kous meer kon mee dichtnaaien. Nu kan ik ermee lachen maar 29 jaar geleden
was dat een flinke opdoffer.
Naast ijzerwaren
begonnen Willy en Julia ook charcuterie te verkopen en nadat Metalurgia in
faling gegaan was kon hij zich honderd procent toeleggen op zijn winkel Shop
Wel. Het winkeltje werd al snel te klein en in 1997 kocht hij naast de
meisjesschool in de Dorpstraat grond om er een Delhaize te bouwen. In maart
2011 stopte hij met zijn supermarkt maar lang zou hij niet van zijn vrijheid genieten,
Willy De Nies overleed te Leuven op 4 mei 2012.
Willy De Nies was
ook de man achter de revival van Posse Leest. In de jaren 80 had dit
evenement veel van zijn pluimen verloren. Willy richtte een comité op en
stimuleerde de jaarmarkt door o.m. de invoering van een ambachtenmarkt, een
planten- en bloemenmarkt, dieren als kijkspektakel, oldtimertractoren, drank-
en eetstandjes en de nieuwe aanpak loonde. In 2002, bij de 11de
hernieuwde editie telde men ruim 30.000 bezoekers.
Bijgev.:
-De afbeelding van de nieuwe winkel in De Band van
juni 1957.
-Reclame advertentie in het oktobernummer van De
Band.
-Yvonne Smets.
-Marcel Leemans met zijn verkoopster Julia in 1980.
Zij zou twee jaar later samen met haar man zijn zaakovernemen.
De
22-jarige autobestuurder Eddy De Wal, Oxdonckstraat Kapelle-
op-den-Bos, verloor zondagmorgen in de Juniorslaan de controle over
zijn
voertuig.
De
wagen sloeg te pletter tegen een huisgevel en werd tot schroot herleid.
De
jonge autobestuurder werd levensgevaarlijk gewond en overleed na
aankomst in een Mechels ziekenhuis.
1982 Van 17 tot 19
september : 10de Uitgave St.Ceciliafeestente Leest
In samenwerking met het Ministerie
van Nederlandse Cultuur, het stadsbestuur
van Mechelen, het Muziekverbond van
België en de Vlaamse Brass Band
Federatie organiseerde de
Koninklijke Fanfare Sint-Cecilia de 10de uitgave
van de Ceciliafeesten.
Op vrijdag werden de feesten ingezet
met een grote kaartwedstrijd waarbij niet
minder dan 204 deelnemers kwamen
opdagen. Voor deze wedstrijd waren prijzen
voorzien voor een totale waarde van
30.000 frank.
De hoofdprijzen werden in de wacht
gesleept door Thomas Frans uit Leest, Rosier
uit Mechelen, Josée Baetens uit
Hombeek en Louis Vloebergh uit Leest.
Zaterdag en zondag werden gevuld
met de concertwedstrijd. De jury bestond uit
Werner Van Cleemput, componist en
leraar, Willem van Hout, Jan Segers, Henk
Van Lijnschooten en André Van
Driessche.
De beste uitvoeringen werden
bekroond met een beker van de stad Mechelen dit na
een toespraak door burgemeester Jos
Vanroy, alsook van de vice-president van
het wereldmuziekverbond.
De eerste prijs bij de harmonies
werd behaald door de Kon. Harmonie van Peer,
de eerste prijs bij de fanfares
ging naar de fanfare Nos Jungit Apollo uit St.-
Oedenrode (Nederland) en de eerste
prijs van de Brass-Band muziek werd
Behaald door Brass Band Union uit
Buizingen.
De beste totaal-resultaten werden
bekroond met muziekinstrumenten.
De beker van de hoogste kwoteringen
van de Belgische verenigingen,
geschonken door het Muziekverbond
van België, werd behaald door de Kon.
Harmonie van Peer met 592 punten op
600.
De Ceciliafeesten 82, met de
deelname van 26 muziekkorpsen, gingen door in de
gebouwen van het Parochieel Centrum, Kouter en in de feesttent achter
dit
centrum.
Gedurende de twee
daagse konden de hongerigen zich spijzen in een gelegenheidsrestaurant met op
het menu o.a. verschillende soorten steak, stoofvlees en koude schotels met
frietjes of brood.
Verslag (ingekort)
over de voorbije Ceciliafeesten in Van Toeters en Trompetten oktober 1982:
t Was het laatste echt zomerse weekeinde
van september dit jaar ! Er hing over het Mechelse een zwoele, vochtige hitte.
Je zweette al van niks te doen. t Was een echte Indian Summer en nu weten
ook alle muzikanten wat Eric Ball daarmee bedoeld heeft toen hij dat stuk
schreef.
Juist tijdens dat weekeinde had de Kon. Fanfare
St.-Cecilia haar jaarlijkse Ceciliafeesten gepland.
Gestart werd met een kaartwedstrijd. Deze keer had
deze plaats in de feesttent omdat men vreesde voor heel wat meer liefhebbers en
de organisatoren hielden er ook rekening mee dat de zaal de volgende dagen
beschikbaar moest zijn voor het gelegenheidsrestaurant.
De kaartwedstrijd had een meer dan behoorlijk succes.
Niet minder dan 52 tafels kaartspelers gingen van start omstreeks 20u en er
waren weeral prachtige prijzen te
winnen ! Alles verliep opperbest en de winnaar kreeg
een prachitige dames- of herenfiets.
Op zaterdag kwam dan het hoogtepunt van de
Ceciliafeesten 1982 of tenminste dat wat het hoogtepunt zou moeten zijn. Om
13u30werd de internationale
concertwedstrijd gestart. Onder de deelnemers waren de vice-wereldkampioenen
van het W.M.C. Kerkrade in de superieure afdeling, de fanfare Nos Jungit
Apollo uit St.-Oedenrode in Nederland.
Wat we die dag te horen kregen grenst aan het
ongelooflijke ! De eerste korpsen waren hoe moeten we het nu gaan uitdrukken-
niet zo erg goed. Eén van die Belgische verenigingen viel op door het feit dat
de muzikanten er niet het verschil kenden tussen een kruis en een (be)mol.
Als er iets voor hun noten stond, speelden ze maar wat anders en dat kon zelfs
elk ongeoefend oor opmerken
Gelukkig was er maar één korps dat helemaal niet kon
acteren op het peil van deze internationale wedstrijd. Maar er was ook een
Nederlands korps dat niet zon goede indruk maakte, nl. de Nederlandse brass
band uit Oostkapelle. We weten nu ook dat er in het land van onze noorderburen
minder goede korpsen zijn !
En dan de fanfare Nos Jungit Apollo ! Dat was nog
eens muziek, mensen ! Een prachtige sound, mooie aanzetten, correct uitgevoerde
loopjes, kortom uitstekende muziek !
En toch kregen deze mensen van de jury maar net 92% !
Op het W.M.C. hadden ze heel wat meer ! Het zal dan toch zo zijn dat de Leestse
jury bijzonder streng oordeelt.
Na de wedstrijd die dank zij een paar forfaits- op
tijd gedaan was, werd er een bal georganiseerd met het groot orkest van Henk
van Montfoort. Aangezien we hiermee in een netelige situatie zitten, d.w.z.
onze persoonlijke voorkeur tegenover de voorkeur van de Leestse muzikanten in
het algemeen, geven we hierover niet al teveel commentaar. Er zijn wel een paar
van de organisatoren die hebbenverklaard dat er zon honderd man te weinig was in de feesttent om sfeer
te hebben. Financieel kon het geen tegenvaller worden want orkest en vedette
waren al betaald met de opbrengst van de kaarten in voorverkoop.
Van de enquete herinneren we ons nog alleen dat een
zekere André Hazes maar één of zelfs geen enkele voorkeurstem kreeg van de
Leestse muzikanten. Als deze nu moesten zien hoeveel volk die trekt en wat voor
een uitkoopsom deze nu vraagt, dan vielen de Leestse Cecilianen achterover !
Op deze zaterdag had de frituur van Louis (noot : Schillemans) de meeste belangstelling en het gelegenheidsrestaurant boekte
onverwachte resultaten. Het heeft er tot in de vroege uurtjes geduurd
Op zondagmorgen 19 september zou de wedstrijd terug
beginnen met de harmonieën. De winnaar 1981 in deze afdeling had in laatste
instantie forfait gegeven.
Om 10 uur stipt begon de wedstrijd. De harmonie van Peer verraste in de goede
zin. De andere korpsen speelden o.i. te moeilijke werken. De korpsen die deze
zondagvoormiddag optraden, hadden de beste klimatologische omstandigheden. Het
was nu niet zo broeierig in de feesttent. Wel was het om te stikken in de
keuken. Vanaf 11u30 konden er geen biefstukken genoeg gebakken worden. In de
frituur kon Louis het niet meer volgen, en dat wil wat zeggen Die dag heeft het
gelegenheidsrestaurant gedraaid als nooit tevoren !
s Namiddags kwamen er weer uitstekende korpsen aan de
beurt, o.a. de harmonie St.-Cecilia uit Beek (NL), de fanfare St.-Jozef uit
Buchten-Born en de fanfares uit Tisselt en Zemst-Laar. Ook de brass band
Cecilia uit Heffen heeft heel wat vorderingen gemaakt.
Brass band Union Buizingen won de wedstrijd in de afdeling brass bands.
Hierbij moet wel vermeld worden dat de brass band Terpsichore uit Rupelmonde
uit de wedstrijd werd gesloten omdat de musici niet op tijd aanwezig waren. Wel
hebben de organisatoren nog geprobeerd de brass bands te verzoenen maar er
hielp geen lievemoederen aan.
Op de prijsuitreiking waren deze keer heel wat
prominenten aanwezig, o.a. burgemeester Vanroy en schepen van Cultuur Van der
Sande. Ook waren de volksvertegenwoordigers L. Van de Velde en J. Ramaekers van
de partij. Tevens was er een afgevaardigde van het Muziekverbond van België. De
dag voordien was ook al de heer Convents van deze federatie aanwezig. En
daarbij kwamen dan nog een hele reeks gemeenteraadsleden.
De prijsuitreiking verliep prima en dat was ook zo het
geval voor de receptie aangeboden door ere-voorzitster Mw. Piessens-Van Praet.
Daarmee waren de Ceciliafeesten 1982 officieel
afgelopen. En wat nu ? De organisatoren schijnen met problemen te zitten voor
volgend jaar, vooral omdat de wedstrijd bijzonder populair begint te worden in
het buitenland ! Misschien te populair, want als we de verslagen in de Nederlandse
kranten lezen, wordt het ons bijna te machtig ! Daar heeft men het over de
perfecte organisatie en het experimenteel systeem van jureren. Niets dan lof !
Onze organisatie zou nog veel beter kunnen indien we
over een nog veel betere infrastructuur beschikten. We hebben geen zaal die
echt geschikt is voor een wedstrijd van dit formaat. We zouden het
muziekgebeuren en het cafégebeuren volledig gescheiden moeten houden. Dat kan
nu echt niet ! Er zijn bij de optredens de steeds storende geluiden van de bierglazen
die gewassen worden, ook al wordt dit werk uitgevoerd door waarschijnlijk
voorzichtige dames of heren. En anderzijds is het voor de organisatoren toch zo
prettig als er heel wat vaten worden afgetapt.
Volgens datgene wat we hebben opgevangen zijn de Ceciliafeesten
1982 een financieel succes geworden ondanks het feit dat de organisatoren zowat
een 400.000 frank aan reiskosten en vergoedingen hebben uitbetaald. Gelukkig
was er hulp geboden door de sponsors, o.a. Muziek Center Willebroek, L.E.M.C.A.
Deurne, de ASLK en de N.V. Pol Piessens.
Fotos :
-Op de kaartwedstrijd van de Ceciliafeesten waren 204
deelnemers komen opdagen.
-Henk Van Montfoort (uit de programmabrochure van de
10de Ceciliafeesten)
-Volksvertegenwoordiger Luc Van de Velde reikte een van
de vele prijzen uit.
1982 Zaterdag 11
september : Tweede SP Fusiebal
SP
afdelingen Heffen, Hombeek en Leest.
Mevrouw, Juffrouw, Mijnheer,
In
het vooruitzicht van de gemeenteraadsverkiezingen van 10 oktober 1982
nodigen de kameraden Jef Ramaekers, lijsttrekker S.P.-Mechelen, Bertje
Palma-Ureel, kandidate S.P.-Hombeek, Jean Doms, kandidaat S.P.-Heffen en
Jef
Vloeberghen, kandidaat S.P.-Leest, samen met de respectieve S.P.-besturen
U en
uw familie en kennissen uit op hun tweede fusiebal.
(...)
In
Leest is Jef Vloeberghen een begrip. Zijn kwinkslagen maar vooral zijn
sociaal engagement zijn tot ver buiten Leest bekend.
In
deze tijd van inleveren, werkloosheid en angst voor de dag van morgen kent
JEF
als geen ander de grote noden van de kleine man zoals jij en ik.
Graag zullen wij u samen verwelkomen op ons fusiebal dat doorgaat in de
zaal
St.Cecilia, Dorpsstraat 6 te Leest vanaf 20 uur.
(folder)
1982 12 september
: Fietstocht Landelijke Gilde en KVLV : (foto)
Op initiatief van de
Landelijke Gilde en de KVLV Leest werd op zondag 12 september een fietstocht
georganiseerd.
Aangemoedigd door
een zomerzonnetje, fietsten een 80-tal sportievelingen van alle leeftijden
langs een schilderachtige zennevallei naar de Rupelstreek tot aan de sluit van
Wintam. Tenslotte werd nog een ommetje gemaakt naar de Bommelaarshoeve te
Heindonk waar de zondag daarop de Landbouwdagen werden georgeniseerd. (DMW)
1982 Zondag 12
september : Chiro Folder : KIEZEN
VOOR HET SPEL
daar
kiezen kinderen en jonge mensen voor.
Daarom neemt onze chiro een nieuwe start op zondag 12 september 1982 om
2
uur
op het chiroplein.
Je
spelkameraden staan reeds ongeduldig te wachten om je in onze groep te
verwelkomen. Breng je die zondag je goed humeur mee, dan wordt het zeker
tof.
Tot
zondag,
Chiro Leest.
In DB van
september/oktober verscheen volgend (ingekort) verslag :
Bij het binnenkomen door de Chiropoorten ontving
iedereen een stempel. De bedoeling hiervan was ieder in een groep te zetten van
alle leeftijden, dus jongens en meisjes tezamen.
Plots gilde een sirene over het Chiroheem. Allen
vluchtten we er heen. Er verscheen een zwaargewapende militair op het plein. We
moesten van hem allemaal bij een groep gaan staan die hetzelfde cijfer droeg. Tegelijkertijd
toonde hij een grote jute zak met de te innen voorwerpen, dus er moest
competitief gestreden worden. Er moest zodanig gespeeld worden dat men de
andere groepen kon overwinnen. Deze spelen moesten gespeeld worden op posten
waar de leiding zat die de Chiro zou verlaten.
Na de strijd ging weer de sirene. We liepen allemaal
terug nar de plaats waar de militair voor het eerst verschenen was. Toen deze
zou overgaan tot het uitreiken van de prijzen, werd hij gestoord door een stem
: de VREDESDUIF was toegekomen. Deze verweet hem dat men het zo niet mag
aanpakken in de Chiro. Na een kort gesprekje tussen de vredesduif en de
militair werd het JAARTHEMA uitgelegd. De duif wenste ons nog een goed werkjaar
en dat we vooral zouden letten op het thema DE VREDE STAAT OP HET SPEL. Toen
verliet zij ons Chiroplein en nam de nieuwe Jong-Vevocers mee !!!
De militair die de vredesduif had gelijk gegeven, vond
het beter iedereen op een drankje te trakteren dan de beste ploeg de prijzen te
geven. Dit werd dan ook erg gewaardeerd. Daarna gingen we heen waar we
toebehoorden. Dit wisten we door middel van de kleur van het lintje dat ieder
tijdens de namiddag op de bepaalde posten had gekregen.
Na de nieuwelingen in onze groep te hebben verwelkomd
(en sommigen gedoopt), verlieten we moe maar blijgemutst de Chiro.
De
Chiroleiding.
-De mist hing nog laag als de groep vertrok aan de
zennebrug, een veelbelovend begin van de fietstocht van de Landelijke Gilde en
de KVLV.
1982 Zaterdag 4
september : KWB-Reis naar grotten van Han-Sur-Lesse
44 deelnemers bezochten ook Laroche
en Durbuy.
In De Band van
(september/oktober) verscheen volgend (ingekort) verslag :
Een woordje vooraf wat de reis betreft. Ons
bestuurslid Jefke Lauwers en zijn echtgenote, plus zijn boezemvriend Guske Van
Roy en diens echtgenote, hadden eerst de reis verkend en gemaakt op eigen
kosten, waarvoor onze dank.
De reis ging over Namen naar Dinant, waar het
morgenontbijt werd genomen en een bezoek aan de stad werd gebracht. Daarna
langs pittoreske wegen reden we verder over Hoyet-Ciergnon-Rochefort naar
Han-sur-Lesse. Daar aangekomen zijn we vertrokken met een speciaal trammetje
naar de Grotten waar we werden opgewacht door een nederlandstalige gids, die
ons gedurende de rondgang in de grotten de nodige uitleg heeft gegeven.
Deze rondgang duurde anderhalf uur en het was de
moeite waard.
Nadien waren we vrij om het middagmaal te nemen en
eventueel nog een wandeling te doen.
Om 14u30 werd er dan vertrokken met een echte
safari-car voor een bezoek aan het nationaal park waar verschillende wilde en
met uitsterven bedreigde dieren in de vrije natuur leven. Daarna ging het
verder langs het bos van Nassogne naar Laroche en Durbuy (kleinste stadje van
België). In Durbuy zelf werd ons een verrassing aangeboden door het bestuur van
de KWB, namelijk een etentje (koude schotel), wat door alle deelnemers ten
zeerste op prijs werd gesteld.
Van in Durbuy werd de reis dan verder gezet langs Hoey
en Wanze waar een bezoek voorzien was aan de plant- en bloemenkwekerij van de
firma Ghontier, maar dat kon niet doorgaan. Op zaterdag is deze firma niet
toegenkelijk voor publiek.
Tijdens de reis werd er ook nog een kwis gehouden over
bekende figuren en de KWB van Leest. De kwis werd gewonnen door Mevrouw
Geerts-Vleeshouwers. De tien kwisprijzen werden geschonken door de firma Pol
Piessens uit Mechelen, waarvoor hartelijk dank.
Er werd ook nog een jarige gevierd, nl. Mevrouw De
Prins-Boey Liza (foto) en ze mocht van het bestuur een prachtig
geschenk in ontvangst nemen samen met een hartelijk applaus van alle
medereizigers.
De terugweg werd aangevat over Tienen-Leuven-Mechelen,
met een openthoud in dancing het Witte Huis, waar de beentjes nog eens goed
werden uitgezwierd en nog menig pintje gedronken. Na dit alles zijn we richting
Leest vertrokken waar we arriveerden rond de klok van twaalf.
Geerts
Jan.
1982 Van 7 tot 10
september : Bond van Gepensioneerden op bezinning in
Bonheiden-Zellaer
1982 9 september
De Mechelse Week :
Taxi
won Bleukenstornooi van SK Leest
Het
Bleukenstornooi (zo genoemd naar de naam van het terrein te Leest, aan
de
Zennekant, waar o.m. SK Leest optreedt) kon doorgaan in uiterst gunstige
weersomstandigheden en werd daarom, maarook omwille van het sportieve
niveau, een succes.
Deelnemers waren de vrije ploegen Taxi, Uilenspiegel, Adegem en Running
Boys en de in het KKSFB uitkomende
Boterwaag en SK Leest.
De
formule van het tornooi is een beetje ongewoon : het is een combinatie van
winst- en verliespunten (2,1 of 0) met als bijkomende criteria het
doelsaldo
(verschil tussen gemaakte en toegestane
doelpunten) en de strafschoppenstand
(na
elke wedstrijd neemt iedere speler van elke ploeg een strafschop).
De
ploeg van Taxi, die we stilaan de tornooipiraten moeten gaan noemen,
omdat ze bijna alles winnen, trok ook
ditmaal aan het langste eind.
Tweede werd SK Leest voor Adegem Boys en Uilenspiegel.
1982 Vrijdag 10
september : Festival van Vlaanderen
Het festival van
Vlaanderen-Mechelen betrok sinds een drietal jaren eveneens de zogenaamde
fusiegemeenten in zijn programmatie.
Zo was dit jaar
Leest aan de beurt waar op vrijdag 10 september in de parochiekerk om 20u30 optreden
plaatsvond van Telemann Consort, een strijkers- en blaasensemble bestaande
uit vijf Vlaamse kunstenaars die zich bekwaamd hadden in de muziek van de
Duitse componist Telemann en zijn tijdgenoten.
Het ensemble
concerteerde reeds in de Nederlanden, Zwitserland en Joegoslavië en hun
vertolkingen kenden grote bijval zowel bij pers als publiek.
In de kerk van Leest
werden werken uitgevoerd van o.a. Vivaldi, Bach, Telemann en Schickhardt.
Nog een anekdote :
de voor gambaspeler Piet Strijckers voorziene stoel bleek veel te laag te zijn.
Geen nood, er werden gauw een vijftal dikke boeken over zijn muziek bijeen
gezocht en erop gelegd en de zaak was opgelost
Toegangsprijs : 200
frank. (GvM, De Mechelse Week en Het Laatste Nieuws)
Fotos :
-Het Telemann Consort.
-Liza Boey was jarig en kreeg van de KWB een mooi
geschenk op de bus.
1982 September : ACTIE
VEILIG VERKEER Snelheid minderen kinderen niet hinderen
Leest heeft zoals de meeste oude dorpskernen een
drukke doorgangsweg door haar kern gekregen, zonder dat voldoende maatregelen
werden genomen voor de bescherming van voetgangers en fietsers.
De onveiligheid is het grootst in de omgeving van het
dorpsplein en de scholen.
Al zijn er weinig parkeerproblemen toch doen zich op
sommige plaatsen wel problemen voor m.b.t. het parkeren. Denken we maar aan de
parkeerplaats langsheen de meisjesschool die een gevaar betekent voor de
schoolkinderen en de fietsers die daar een oversteekplaats hebben.
Voorbij de Drij Gapers tegenover het kerkhof heb je
regelmatig problemen omdat de doorstroming van het verkeer er erg wordt
belemmerd. De afwezigheid van veilige fietspaden en oversteekplaatsen wordt
door de ouders als een enorm probleem ervaren. Vooral de ouders wiens kinderen
naar Mechelen fietsen.
Leefmilieu Leest wil met een aantal voorstellen en met
uw opmerkingen bijdragen tot meer verkeersveiligheid. Daarom kreeg elke inwoner
van Leest een schrijven in zijn bus met een vraag om medewerking. Je kan je
vragenlijst invullen en tevens uw opmerkingen neerschrijven. Misschien doen
zich in uw woonomgeving ook problemen voor die anderen niet kennen. Schrijf ze
op en geef de vragenlijst mee met uw kinderen. Langs de school komt de
vragenlijst wel terecht. Of steek ze in de bus bij een van de leden van de
werkgroep Leefmilieu : D. Duran, F.J.Gieselinck, B. Liebrecht, K. Soors.
Leefmilieu
Leest. (DB,sept/okt 82)
1982 1 september
Gazet van Mechelen :
VV
Leest wil niet ontgoochelen
VV Leest wil voor haar tweede verblijf in tweede
provinciale beslist beter doen dan bij de eerste confrontatie en dus niet
onmiddellijk terugkeren naar derde.
Daarom werd de ploeg te opzichte van vorig seizoen fel
gewijzigd.
August Emmeregs : Uit de vorige ervaring weten wij
dat voetbal in tweede sterk verschilt van derde en ook al behaalden wij de
titel dan wisten wij dat bepaalde spelers in de nieuwe reeks zouden
tekortschieten en daarom hebben wij een felle inspanning gedaan om een degelijk
elftal en ook enkele waardevolle invallers te bezitten. Wij hebben zoveel
mogelijk spelers uit de eigen omgeving aangetrokken om voor het spektakel te
zorgen. Wij rekenen erop dat doelman Van de Broeck, de gebroeders Beeckman,
William Selleslagh, Hans Schoning en Guido Slagmuylders de in hen gestelde
verwachtingen ook zeker zullen inlossen.
Geen meeloper
Een ploeg die zich zulke inspanningen getroost wil wat
meer dan maar een gewone meeloper zijn. Opnieuw August Emmeregs :
Het is en blijft onze eerste betrachting de
toeschouwers een stuk spektakel aan te bieden en daarom willen wij in die
nieuwe reeks ons woordje kunnen meepraten en zeker niet uit de toon vallen.
Vooral in de thuiswedstrijden willen wij een voet naast de beste teams kunnen
plaatsen...
Nieuwkomer
Selleslagh speelde acht jaar bij KV Mechelen en vorig seizoen bij Racing Jette.
Guido Slachmuylders was ook een KV-product en speelde in de vorige competitie
voor vierde nationale klasser SK Londerzeel.
De broers André en
Eddy Beeckaert kwamen van Stade Willebroek.
De te Hombeek wonende
Duitser Hans Schoning kwam van Racing Mechelen.
In De Band van
juli publiceerde V.V. Leest volgend verslag :
Na de prachtige resultaten van vorig seizoen, met als
bekroning een kampioenstitel van ons eerste elftalen een eerste plaats van onze miniemen nog in
het achterhoofd, starten wij binnen een paar weken reeds het seizoen 1982-83.
Wij weten uit ondervinding dat 2de provinciaal, waarin wij volgend
seizoen van start gaan, een zware reeks is. Met de nodige versterkingen die wij
aangebracht hebben in ons elftal en de steun van nog meer supporters zijn wij
ervan overtuigd ook daar aan de top te kunnen meedraaien.
Buiten onze eerste elftal starten wij met volgende
ploegen : reserven junioren knapen miniemen preminiemen veteranen
dames.
Fotos :
-Twee fotos van de nieuwelingen van V.V.Leest.
Trainer Julien Van den Broeck, Hans Schöning (ex-RC Mechelen), Guido
Slachmuylders, William Selleslagh (ex-KV Mechelen), André Beeckaert, Roland Van
den Broeck, Patrick Backeljan. (Foto
: De Mechelse Week)
1982 Vrijdag 27
augustus : Folklore-avond (foto onderaan)
Op het terrein van V.V.-Leest trad
de Leestse Volksdansgroep op samen met
groepen uit Oostenrijk en Turkije
tijdens een grote folklore-avond.
Gazet van Mechelen
(31/8) daarover :
Folklorefestival
te Leest werd succes.
Voetbalclub VV Leest en volksdansgroep Korneel
organiseerden hun jaarlijks folklorefestival. Het aantal toeschouwers op deze
activiteit was ook dit jaar bijzonder groot.
Het organiseren van deze activiteit heeft verband met het grote
folklorefestival te Mechelen. De twee buitenlandse groepen die een optreden
verzorgden op de voetbalterreinen in de Dorpsstraat te Leest namen reeds deel
aan het Mechelse festival. Overnachtingen van deze groepen gebeurde bij
gastfamilies van Leest en om deze gastvrijheid te belonen brachten de twee
folkloregroepen een gratis optreden voor het Leestse publiek.
De opbrengsten van dit festival werden dan ook besteed
aan de onkosten van deze groepen. Zo kregen zij maaltijden aangeboden in het
chalet van VV Leest.
De folkloreavond werd later ingezet dan werd geplant
daar er te Mechelen een optocht georganiseerd was met alle optredende
folkloregroepen. Deze optocht bracht wat vertraging mee waardoor de dansgroepen
niet tijdig aanwezig konden zijn voor de Leestse toeschouwers.
De avond ging van start met een woordje van de
animator Mw. De Laet en van gemeenteraadslid Gust Emmeregs.
De folkloregroep Anatolia Folk Dances Group uit
Ankara Turkije bracht haar typische Turkse dansen naar voor. De zwaardendans
kwam er deze keer niet bij kijken daar er vorige jaren op het festival te
Mechelen een danser de vinger werd afgehakt.
De folkloregroep Volkstanz Und Brauchtums Grouppe
uit Landeck Oostenrijk was vast en zeker evenwaardig aan de Turkse groep.
De groepsdansen van deze groep brachten het thema naar
de humoristische richting wat dan ook door het publiek werd gewaardeerd.
De grootste aanwezige en optredende groep was de eigen
volksdansgroep Korneel.
Deze kwam zowel in aantal als in kwaliteit naar voor.
Zij gaven een optreden onder begeleiding van Mw.
Vloebergh Silverans (accordeon), Mieke De Wachter (dwarsfluit), Els De Smet
(gitaar) en Kathleen Vloebergh (tamboerijn).
Deze plaatselijke volksdansgroep werd opgericht in het
jaar 1980 en telt nu ongeveer 100 leden.
Mw. De Laet, die als voorzitster fungeert en Mw. Soors die de functie van
dansbegeleidster uitoefent, hebben met deze groep op een tijd van twee jaar een
groots resultaat bereikt.
Hun grote volgende optreden zal plaatsvinden tijdens
de week van de landbouw te Leest.
De folklore-avond op de voetbalterreinen te Leest werd afgesloten met een
dansverbroedering.
Zaterdagvoormiddag werd een voetbalwedstrijd georganiseerd met Turken en de Leestenaars.
Een internationale wedstrijd zoals deze is ook niet alledaags voor VV Leest.
DDS.
En ook de Mechelse
Week wijdde er een verslag aan :
Geslaagde folkloreavond te Leest
Op initiatief van V.V.Leest had op de terreinen van
de Leestse voetbalclub een folkloreavond plaats. Dankbaar gebruik makend van
het tezelfdertijd gehouden internationaal folklorefestival te Mechelen hadden
de organisatoren kans gezien een paar kleurrijke buitenlandse groepen naar
Leest te halen, ondanks hun reeds druk bezette agenda, en een toch originele
folkloreavondop touw te zetten. Dat
Leest kan bogen op een zeer actieve bevolking, en dit met alle leeftijden,
bleek eens te meer tijdens deze manisfestatie, waarvoor een massa volk op de
been kon worden gebracht.
Amper 2.000 inwoners tellend, bezit de gemeente Leest
immers een 25-tal actieveverenigingen,
waaronder een 80 man sterke volksdansgroepKorneel onder leiding van Mevrouw Leonie De Laet, de parel van deze
Leestse folkloreavond.
Iedereen in Leest werkt mee, zo vertelden ons Gust
Emmeregs en Louis Vloebergh, beide coördinatoren van deze avond, en eveneens
actieve bestuursleden van talrijke andere verenigingen. Deze beide mensen
zetten zich reeds jaren in voor het Leestse gemeenschapsleven, dat nu stilaan
als voorbeeld is gaan dienen voor het Mechels verenigingsleven.
Wegens vertraging op de aankomst van de buitenlandse
gasten begon deze folkloreavond een uurtje later dan voorzien met een optreden
van de Leestse gastheren, volksdansgroep Korneel. Deze groep is verdeeld in
verschillende leeftijden, en vooral opvallend was het optreden van de
allerjongsten, een afdeling die amper na één jaar bestaan volksdans op een hoog
niveau weet te brengen. Vervolgens waren er nog het optreden van de Antwerpse
Elkerlijck en die Pioene. Als buitenlandse gasten kwamen aan de beurt de
Volkstumsgruppe Landeck uit Oostenrijk, met o.m. de alombekende
Klatschentanz, waarbij vriendelijke klappen worden uitgedeeld op dijen en
knieën.
Tenslotte was er nog het optreden van de Turkey kolk
dans Group uit Ankara. Turkije met hun dansen Slifke en Gaziantep, begeleid
op de meewarige tonen van de fluit (Zurna) en trommel (Dawu). Ondanks de kille
augustusavond wisten deze groepen het publiek te begeesteren tot het
einde.Na het optreden had er tenslotte
nog een hartverwarmende verbroedering plaats in het chalet van VV Leest. (em)
1982 28 en 29
augustus : Tweedaagse reis van L.G. naar Sauerland
1982 29 augustus :
Eetdag K.V.G. in de Parochiezaal.
1982 31 augustus :
Stichtingsvergadering Beheerraad Parochiehuis.
Deze was samengesteld uit de
voorzitters(sters) of gemandateerde afgevaardigden
van alle parochiale verenigingen.
Ging door in het Parochiecentrum.
1982 September : In t Krantje. (zie folder onderaan)
Linda Moons en Kamiel Verschueren,
beiden muzikanten bij de fanfare St.-Cecilia,
openden een handelszaak in de
Dorpsstraat te Leest : In t Krantje.
Naast kranten en tijdschriften kon
men er terecht voor boeken, schoolgerei,
speelgoed, enz (Van Toeters en
Trompetten, nr.4, 1982)
1982 September :
De Band :
De ruiters en amazones van de
LRV-Leest veroverden drie gouden, twee
zilveren en vijf bronzen medailles
in vijf tornooien waaraan ze deelnamen.
-De Leestse Volksdansgroep Korneel was gastheer op
het folklorefestival. (DMW)
Elke deelneemster kreeg na het
feest nog een aandenken met bloemen.
De dag nadien was
het eigenlijk de grote dag :
Verslag uit DB
van september/oktober 1982
Niet minder dan 108 leden mocht onze voorzitster
verwelkomen aan de feesttafel.
De proost zette de viering in met een dank aan de Heer
voor het 60 jarig samenzijn.
Tussen het voorgerecht en de soep werd de groepsfoto
genomen.
De bloemenhulde met kinderen onder leiding van
juffrouw Paula ging onze mensen en zeker de gevierden diep in het hart. Met een
eenvoudig kinderlijk gebaar werden verschillende personen in de bloemekes gezet
waaronder de ere-voorzitster, de secretaresse, E.H. Proost, Clothilde de
afgevaardigde van Leuven, een attentie voor de zieken, alle bestuursleden,
moeder met het jongste kindje, enz..
Juffrouw Clothilde De Schutter, verantwoordelijke uit
het Antwerpse, sprak ons op een serene manier bemoedigende woorden toe, namens
het hoofdbestuur van Leuven. Zij belichtte ook het nieuwe jaarthema LANDELIJK
NATUURLIJK, feliciteerde onze gilde en wenste ons alle heil toe voor de
toekomst, dankte al diegenen die hadden meegewerkt om deze viering een echt
feest te maken. Na de hoofdschotel kregen we een stukje geschiedenis in beeld
van 60 jaar KVLV, gebracht door eigen leden.
Het werd een afwisseling van zang dans ritmische
oefeningen en sketchen allerhande, tot slot het gedicht De Ballade van de
Stille Werkers.
Daar we in de lente met een zonnebloemactie gestart
waren, werden zij die de grootste zonnebloem hadden gekweekt, beloond. Het
waren mevrouw De Nijn Alice met een doormeter van 56 cm, volgden op enkele
centimeters mevrouw Lauwers Josephine, De Wit Virginie, Maes Josephine en
Lamberts Stephanie.
Met nog een korte toelichting over de week van de
landbouw van 18 tot 26 september en een welgemeend slot en dankwoord van onze
proost, liep deze viering naar het einde toe.
Elk kreeg een aandenken, nog een korfje met bloemen.
Ook de zieken werden bedacht met bloemen, als aandenken aan deze jubelviering.
Van harte dank aan onze Proost die alles in het werk
heeft gesteld om deze viering te doen lukken. Ook dank aan aalmoezenier
Herregods die met onze Pastoor gezorgd had voor boekjes waarin heel de
jubelviering was samengebundeld met inbegrip de geschiedenis vanaf 1922 tot
1982, dit als aandenken aan deze heuglijke dag.
Voldaan gingen we allen huiswaarts en zegden tot de
volgende keer !
Alice De
Prins-Verbeek.
Gazet van
Mechelen van 25 augustus :
Zondag vierde de Leestse KVLV, de vroegere
boerinnenbond, haar 60-jarig bestaan. Deze vrouwenvereniging telt nu niet minder
dan 230 leden die allen aanwezig waren op de jubileumviering.
Zaterdag werden de feesten gestart met een
eucharistieviering. Na deze viering werden de feestelijkheden verdergezet met
een receptie.
Tijdens het feest werd er een bloemenhulde gebracht
door kinderen aan de zieke leden, stichters en bestuursleden.
Ter gelegenheid van dit jubileumfeest werd enkele
maanden geleden onder de leden zonnebloemenzaad verdeeld voor de
zonnebloemprijskamp.
De persoon die het vlugst, de grootste en mooiste
zonnebloem kan opkweken werd als eerste betiteld. Bestuurslid Alice De Nijn
werd winnares en de tweede plaats ging naar Josephine Lauwens.
Geschiedenis
De boerinnengilde werd in het lokaal Het Brughuis
gestart in het jaar 1922 onder impuls van pastoor Beuckelaars, bijgestaan door
juffrouw Hellemans, Leonie Huys kreeg de taak van schrijfster toebedeeld.
De deelnemende dames waren destijds Julie De
LaetMuyldermans, Bertha PolspoelPatteet en Alida HellemansScheers.
Onderpastoor Cleeren nam als eerste de taak als proost
aan bij deze jonge gilde.
De boerinnenbond hield van dit moment af haar driemaandelijkse vergaderingen in
de zaal bij Jef Apers en op het programma stonden een godsdienstig woord, een
voordracht en als ontspanning kluchtliederen gezongen door één van de leden.
Enige jaren na deze stichting werd in Leuven de BJB
(boerenjeugdbond) opgericht, wat later veranderde in KLJ (Katholieke Landelijke
Jeugd).
Leest, dat dit initiatief steunde, richtte ook in het
dorp een BJB-afdeling op.
Na het uitbreiden van de gilde werd de zaal Apers te
klein en werd er verhuisd naar zaal Teughels en later nog was men verplicht
omwille van de oorlogsomstandigheden te vergaderen in klaslokalen en ook al
eens bij Frans Huybrechts.
In 1937 werd ter gelegenheid van het 15-jarig bestaan
een kapelleke opgericht aan de Juniorslaan. Aan deze kapel werd gedurende de
oorlog regelmatig de paternoster gebeden en de mensen kwamen er massaal
naartoe.
In 1946 kwam pastoor Coosemans naar Leest. Die zorgde
dadelijk voor een ruimere vergaderzaal, de thans bestaande parochiezaal.
Het was ook deze periode dat juffrouw Rheinhardt
tegelijk en de taak van voorzitster en van schrijfster op zich nam.
Bij de viering 35-Jarig bestaan op 5 juli 1959 telde
de gilde reeds 200 leden.
In 1961 nam de gilde deel aan de nationale
jubelviering te Leuven.
Bij de viering 25 jaar priesterschap van proostpastoor Coosemans, schonk de gilde een
kazuifel.
In 1966 werd door het bisdom Frans Lornoy aangesteld
als pastoor in Leest en werd dus ook proost van de gilde.
Mevrouw Alida HellemansScheers werd voorzitster en
mevrouw Maria PolflietDe Prins nam de taak van schrijfster op zich.
Op 5 juni 1969 werd het 45-jarig bestaan gevierd in
bijzijn van E.H. Eggers en Juffr. Staels.
Ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan organiseerde
de vrouwengilde een luchtdoop naar Rome, die doorging op zondag 25 juni en
waaraan 49 personen deelnamen.
Omstreeks deze tijd was men te Leuven tot de algemene
benaming gekomen. De parochiale vrouwengilde werd KVLV, wat staat voor
Katholiek Vormingswerk voor Landelijke Vrouwen.
In de loop van de laatste geschiedenisjaren werd Alida
HellemansScheers tot ere-voorzitster aangesteld en mevrouw Rosa De
SmetPlaskie werd nieuwe en huidige voorzitster, bijgestaan door
penningmeesteres Alice De Prins Verbeeck.
Hilda Vloebergh-Silveranswerd verantwoordelijke voor de speciale actie
voor de jonge gezinnen.
KVLV, die nu reeds 60 jaren achter de rug heeft,
behoort met haar 230 leden waaronder 21 bestuursleden, nog steeds tot de
belangrijkste verenigingen van Leest.
DDS
In het augustusnummer
van De Bandschetste Alice De
Prins-Verbeeck op haar beurt de geschiedenis van de Gilde :
60-JARIG BESTAAN VAN DE BOERINNENGILDE
Een woord geschiedenis
In 1922 werd in het lokaal Het Brughuis de
boerinnengilde gesticht onder impuls van Pastoor Beuckelaers, bijgestaan door
Juffrouw Hellemans. Leonie Huys kreeg de taak van schrijfster toebedeeld. Dames
waren Julie De Laet-Muyldermans, Bertha Polspoel-Pateet en Alida
Hellemans-Scheers. E.H. onderpastoor Cleeren werd de eerste proost van deze
jonge gilde. De driemaandelijkse vergaderingen gingen door in de zaal bij Jef
Apers en op het programma stonden een godsdienstig woord, een voordracht en als
ontspanning werden kluchtliederen gezongen door een van de leden.
Enige jaren later werd in Leuven de B.L.B. gesticht en
Leest was een van de eerste dorpen waar een B.J.B. tot stand kwam. Van toen af
werd de ontspanning op de algemene vergadering door hen verzorgd. Zij gelasten
zich ook met het opdienen van koffie en koeken.
De gilde groeide, de zaal Apers werd te klein en men moest
verhuizen naar Teughels en later nog was men verplicht omwille van de
oorlogsomstandigheden te vergaderen in klaslokalen en ook al eens bij Frans
Huybrechts.
Ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan werd de kapel
in de Juniorslaan opgericht.
In 1946 kwam Pastoor Coosemans naar Leest, die spoedig
zorgde voor een ruimere vergaderzaal, de thans bestaande parochiezaal. Het was
toen dat juffrouw Rheinhardt tegelijk en de taak van voorzitster en van
schrijfster op zich nam. In die jaren kwamen uit Leuven richtlijnen om de
werking uit te breiden tot alle vrouwen. De boeren- en tuindersvrouwen die
zouden langs technische lessen meer inzicht krijgen in hun stand- en
beroepsbelangen. Toen verwisselse onze organisatie van naam, in plaats van
boerinnengilde werd het parochiale vrouwengilde. In die jaren kende de gilde
een geweldige bloei.
Bij de viering van 35 jaar op 5 juli 1959 telden we
200 leden.
In 1961 namen we deel aan de Nationale jubelviering te
Leuven.
Bij de viering 25 jaar priesterschap van Pastoor Coosemans
schonk onze gilde hem een groen Kazuivel.
In 1966 werd door het Bisdom Frans Lornoy aangesteld
als pastoor in onze parochie. Hij werd meteen ook onze nieuwe proost. Mevrouw
Alida Hellemans-Scheers werd voorzitster en Marie Polfliet-De Prins schrijfster.
Op 5 juni 1969 vierden we het 45-jarig bestaan in
bijzijn van E.H. Eggers en Juffr. Staels.
Ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan organiseerden we een luchtdoop naar
Rome, die doorging op zondag 25 juni en waar we met 49 aan deelnamen.
De jubelviering 50 jaar bestaan ging door op 24
september in 1972 met een tentoonstelling van oud alaam, tijdschriften en
allerhande feesten.
Rond die tijd was men te Leuven tot de algemene
benaming gekomen van K.V.L.V., hetgeen staat voor Katholiek Vormingswerk voor
Landelijke Vrouwen.
Op 22 september 1974 werd het kind KVLV officieel
gedoopt in onze gilde en dat in folklorestijl.
Op 15 en 16 september1974 tweedaagse reis naar Lourdes
met het vliegtuig.
Op 30 september 1979 hadden we een viering van oude
bestuursleden. Mevrouw Alida Hellemans-Scheers werd Ere-Voorzitster en mevrouw
Rosa De Smet-Plaskie werd onze huidige voorzitster.
Dit jaar werd een tweedaagse reis
georganiseerd naar Attendorn in het
Sauerland (land van de duizend
bergen).
1982 8 augustus : Korneel
te Mechelen
Ter gelegenheid van de inhuldiging
van het monument Louis Neefs in het
Tivolipark was er een optreden van
de Leestse Volksdansgroep Korneel.
Frans Susse
Teughels schreef daarover het volgend verslag :
Klokken in de Wind van Louis Neefs. (foto)
Melodieuze, levendige titel, alleen een waar
kunstenaar is bekwaam zulke sprekende naam aan zijn ontwerp te geven. Ook al
hebben de meesten van ons Louis misschien alleen gekend als zanger van het
Vlaamse lied, dat hij met zijn zachte stem op ongekunstelde eenvoudige wijze
ten beste gaf, de bezieling ervan heeft hem niet alleen vriend van ons allen
gemaakt, maar tevens beroemd tot ver buiten onze grenzen.
Naast vriendschap, melodie en zang had hij ook nog
bezieling voor wat anders.
Klokken in de wind is daarvan het sprekend bewijs.
Gehecht aan stad en volk van ons land, legde hij ter
herdenking van het honderdvijftig jarig bestaan van ons land, een ontwerp voor
aan de stad : de kaart van België, verdeeld in de negen provincies, van waaruit
er drieledige eternitbuizen als ware orgelpijpen naar de hemel reiken. Tussen
deze pijpen bengelen blinkende op toon gestelde buizenbundels als klokken van
de beiaard, symbool van onze stad. De wapenschilden van iedere provincie
onderaan elke klok zorgen voor een voortdurende beweeglijkheid van de klepels.
Helaas, dit ontwerp zou nooit uitgevoerd worden daar de inzender ervan in de
banken van de raadzaal zetelde.
Het vroegtijdig afsterven van de kunstenaar is dan ook
de oorzaak geweest dat zijn zilveren dromen spoedig zouden verwezenlijkt
worden.
Op 8 augustus laatstleden, op de vijfenveertigste
verjaardag van zijn geboorte, werd in het Tivolipark aan de Antwerpsesteenweg
dit herdenkingsbeeld onthuld, tevens als herinnering aan Louis Neefs, de man
die het monument ontwierp.
Onder een gul zonneken waren honderden fans,
sympathisanten en vrienden van de kunstenaar, alsook het haast volledige
stadsbestuur naar Tivoli gekomen om die plechtigheid bij te wonen.
Na het schallen van de klaroenen, nam Gust Emmeregs,
voorzitter van het inrichtend comité het woord, dankte de aanwezigen en
voornamelijk de mensen en firmas die belangloos aan de oprichting van dit
monument hadden meegewerkt. De Burgemeester herinnerde in een paar woorden aan
de liefde van de afgestorvene voor stad en volk.
De Nelekens en Kornelinnekens van onze plaatselijke
volksdansgroep Korneelzorgden met een
paar pasjes voor een kort stemmig intermezzo. Vervolgens had de zegening plaats
door Mgr Theeuws. Toen kwam weer de dansgroep aan de beurt en daarna nam Conny
Neefs, zuster van wijlen Louis, het woord. In weinig woorden en al was haar
stem soms wat gebroken, bracht ze ons een korte schets van het leven van haar
broer en het ontstaan van dat huldewerk. Dan volgde de onthulling. Weer waren
het de jongeren van Korneel die de gele en rode linten en de wapenschilden
van het monument namen en de eerste tonen van het Vredeslied lieten klinken.
Conny beëindigde haar toespraak met dank aan alle
vrienden van Louis Neefs, in het bijzonder die mensen welke zoveel hadden
bijgedragen tot de verwezenlijking van haar broers dromen. Ook de Leestse
Volksfeesten werden speciaal vernoemd. Aan de mensen die zich op bijzondere
wijze hadden ingezet reikte ze een paar geschenken uit en alsdus kreeg Gust
Emmeregs, realisator van het geheel, een gebrandschilderd kunstraam aangeboden.
Weer lieten onze Kornelinnekens de beiaard spelen en de vendeliers besloten
deze feestelijkheid met statig zwaaiende vlaggen.
Tot slot nodigde de voorzitter de aanwezigen uit een
glaasje te drinken.
Al lachend verontschuldigde hij zich voor een mogelijk
tekort aan drank. Inderdaad, wie had zulke massale opkomst verwacht ?
Deze drank en andere versnaperingen in vastere vorm,
o.a. een prachtig gelukte nabootsing van het monument, werden op sierlijke
wijze aangeboden door de leden van de dansgroep van V.V. Leest.
Kortom, deze bijne Leestse aangelegenheid was een waar
succes.
Proficiat aan allen die er hebben aan meegewerkt en
hartelijke felicitaties aan de inrichters.
Susse,
reporter ter plaatse.
1982 11 augustus :
Leestse gepensioneerden maakten uitstap naar Klein Brabant
1982 Zaterdag 14
augustus : Eéndagsreis Spaarders SK Leest
Bezoek aan het begijnhof van Diest,
het militair kerkhof te Heri-Chapelle,
aan Monschau, het standbeeld van
Stan Ockers te Beaufays, e.a...
Prijs 250 fr per persoon waarvan
later 150 fr werd terugbetaald aan de leden
spaarders.
(folder)
1982 Zondag 15
augustus : Ponykamp Landelijke Rijvereniging Leest
Die dag vertrok de LVR Leest op
ponykamp naar Pulderbos.
De 11-jarige Anja
Noben schreef daarover het volgende :
Wat
wij beleefden op ponykamp
Op zondag 15 augustus waren wij afgesproken op het
dorp bijeen te komen, om met een kamion naar Pulderbos te rijden. De ponys
werden op de kamion gezet en we vertrokken.
Ginder aangekomen kregen we de tenten al in t zicht
en een helper van de manège wees ons de weg naar de wei om onze ponys op te
zetten. Toen ze op de wei kwamen lieten we ze los en ze schoten allen in een
galopje weg, en bokken dat ze deden !
We gingen naar de tenten en kregen allen al een flinke
boterham met spek. Toen gingen we slapen, zogenaamd, want voor we sliepen was
het zeker al 12 uur.
De volgende morgen namen we een ontbijt en speelden
wat, ruimden ons bed op en gingen ons wassen.We gingen op de piste in het bos dressuur rijden. Toen begon het te
regenen en Wim (de kommandant) ging in de manège vragen of we op de piste
mochten gaan rijden, het was er heel gezellig.
Een beetje daarna vroeg ik aan Heidi welke dag we
waren. Ze zei dat het zaterdag was en ik schrok, want zondag moesten we
vertrekken. De volgende morgen pakte ik mijn valiezen en pakte alles in. Toen
gingen we de tenten afbreken. Iedereen hielp vlijtig mee.
Toen vertrokken we terug naar Leest. Iedereen vond het
spijtig om te vertrekken, maar ging toch ook graag naar huis. Het ging ook zo
vlug ! (DB, sept/okt. 82)
1982 Zondag 15
augustus : KVLV en LG Kinderreis naar Wachtebeke.
Prijs 200 fr per persoon, kinderen
150 frank.
1982 17, 18, 19 en
20 augustus : Terreinen VV Leest Wisselbeker Edward Huysmans
Met deelname van acht ploegen
waaronder de thuisploeg.
1982 Vrijdag 20
augustus Gazet van Mechelen :
Gouden
Huwelijksjubileum te Zemst (foto)
Aan de Hoogstraat te Zemst schreven Jefke Polfliet en
Maria Emmerechts 50 jaar huwelijk achter hun naam.
Anne-Marie Emmerechts werd te Hombeek geboren in een
gezin met 3 meisjes en 2 jongens. Jef kwam te LEEST op de wereld op 6 oktober 1905 en had het gezelschap van 5
broers en 5 zusters.
Als 9-jarige knaap kreeg hij meteen met de oorlog te
maken.
Ze reden als laatste met paard en kar over de brug in
Temse en kregen doorgang omdat ze een gewonde soldaat meevoerden.
Op 13 augustus 1932, tussen twee wereldoorlogen in,
trouwde het jonge koppel.
Dat was toen nen hete zomer, zegt Jef.
Jef had handen aan zijn lijf en verdiende de
dagelijkse boterham een tijdlang als metser, maar vooral als stoker in een
maïsverwerkend bedrijf te Vilvoorde.
Het paar woonde eerst 6 jaar in Battel en vestigde
zich in 38 aan de Hoogstraat te Zemst.
Op sportief vlak was Jefke als voetballer bij Leest en
Racing Mechelen gekend.
Een tijdlang reed hij met een paardengespan om de
kazernes te bevoorraden. Wat later nog werd hij trompetter.
De tijd die hij met de Engelsen in het benzinedepot in
het Terkamerenbos doorbracht was eveneens een goede periode.
Het paar werd in 1970 gepensioneerd en toen ging Jef
zich specialiseren in de konijnenkweek, activiteit die hij om
gezondheidsredenen thans stopzette.
Jef en Maria hebben één zoon Robert maar er zijn geen
kleinkinderen.
Foto s :
-Het monument Klokken in de Wind in het Mechelse
Tivolipark..
-De Zemstse burgervader Merckx (links) en schepen
Baeck (rechts) kwamen een geschenk overhandigen.
1982 Zondag 4 juli
: Jaarlijks Hengelkampioenschap K.F. Sint-Cecilia
Vond plaats op de
visvijver van de Humbeekse Lijnvissers te Humbeek.
Voor de twee maal
werd Jef Vloeberghen kampioen. Hij ving ruim 3 kilo vis.
1982 5 juli : KVLV
op reis naar Luxemburg
1982 Dinsdag 13
juli : Korneel naar Zee
Optreden van de
Leestse volksdansgroep te Middelkerke.
In de periodiek van
Milac van juli 82 verscheen daarvan volgend verslag van een paar jeugdige danseresjes :
Dinsdag 13 juli stonden we, ondanks het vroege
morgenuur, fris en monter te wachen op de autobus. Deze kwam echter vlug
opdagen en niet lang daarna bolden we Leest uit richting Breendonk, en nadat we
daar Jackie, Emilia en Gerda hadden opgepikt reden we verder naar Middelkerke.
Daar aangekomen gingen we eerst en vooral onze stramme benen (we hadden
tenslotte 2 uur in de bus gezeten) uitzwieren en al dansend en huppelend
repeteerden we voor de laatste maal onze dansjes en testten de
muziekinstallatie en het podium.
Er bleven zelfs al verscheidene nieuwsgierigen kijken.
Inmiddels stond de zon reeds hoog aan de hemel en trokken we met hongerige
magen naar de plaatselijke kleuterschool, waar we onze magen tevreden stelden
met tomatensoep met ballekes en patattepuree met poulle fricasé.
En daarna een frisse duik in het zoute water. De zon
was ook van de partij en na twee uur stoeien en spelen waren we allen al goed
bruin (of rood) verbrand. Potjes zonne-creme gingen van hand tot hand en toen
iedereen zich duchtig had ingesmeerd slenterden we over de dijk terug naar de
school om onze bikinis te verwisselen voor lange rokken of broeken en onze
grijze bloezen. Een goed kwartier daarna, toen iedereen gekamd was en er
niemand meer voor de spiegels stond rond te draaien, stonden we klaar om te
vertrekken.
In stoet trokken we door de Middelkerkse straten,
voorafgegaan door een Schotse volksdansgroep en begeleid door een 10-tal
doedelzakken. Aan belangstelling was er geen gebrek en toen we het podium
bereikten dat opgesteld stond voor het casino, zat de tribune reeds goed vol.
Vooral het talrijk opgekomen publiek uit ons eigen Leest en omstreken was een
welkome verrassing. Aan ons was het de eer om het programma te openen en onze
allerkleinsten huppelden het podium op. De muziek begon te spelen Even leek het
of we alles konden vergeten, want na de eerste dans van onze benjamins kwam er
plotseling geen geluid meer uit de luidsprekers Gelukkig was het nog niet zo
erg als we aanvankelijk vreesden en we hoefden enkel de nummers van de
kleintjes te schrappen. Geen nood we hadden immers nog drie groepen klaar
staan. Na een half uurtje dansen lieten we het podium over aan onze collegas
uit de Schotse Highlands die enkele van hun typische dansen toonden en
natuurlijk gaven ze ook enige doedelzaknummertjes ten beste. Na deze
schitterende prestatie van onze overzeese vrienden was het weer onze beurt met
een tiental Europese dansen. Na afloop mochten we dan ook een welverdiend
applaus in ontvangst nemen. Het boeiende namiddagprogramma werd dan afgesloten
door enkele jeugdige fietsers uit Frankrijk, die zich echte acrobaten toonden
op hun ijzeren ros. Gezien we in onze uniformen nogal wat last hadden van de
warmte gingen we ons eerst omkleden voor we onze knorrende magen gingen vullen
in het nabij gelegen cafetaria.
Toen we ons tegoed hadden gedaan aan meegebrachte of
ter plaatse aangeschafte heerlijkheden was het alweer tijd om huiswaarts te
keren want daar stond moeder ons al op te wachten. In de bus konden we na onze
dansprestaties van die dag ook onze zangtalenten eens boven halen. Al zingend
kwamen we sneller thuis dan we gedacht hadden en toen we s avonds moe in onze
bedjes kropen droomden we nog verder van deze zalige dag.
1982 Van 21 tot 31
juli : Bivak Chiromeisjes
Naar Wallonië, in de Condroz,
tussen Samber en Maas, meer bepaald de
omgeving van Dinant-Hastiére.
De jongens gingen naar dezelfde
plaats van 31/7 tot 10 augustus.
1982 Zaterdag 24
juli : Dagtrip Davidsfonds
Bestemming : Brugge-Damme-Zeebrugge.
Prijs : 470 fr per persoon
(inbegrepen verplaatsing, boottocht met koffie,
geleid havenbezoek en middageten)
1982 24 juli : Sint-Cecilia
luisterde huwelijk van medemuzikant op.
In zaal Centrum te
Breendonk trad de K.Fanfare St.-Cecilia op ter gelegenheid van het huwelijk van
één hunner muzikanten de cornet-solist Alfons Van Asch. Hij was in het huwelijk
getreden met Lucy Raes.
De Leestse fanfare
was een korps van jonge muzikanten en daar kwamen regelmatig huwelijken van.
Op 31 juli trad
drumbandleider Walter Van de Venne in het huwelijk maar dat ging door in
Schaffen, niet bij de deur en in volle vakantieperiode zodat voor hem een
serenade niet mogelijk was. Een afvaardiging van het bestuur ging dan maar de
gebruikelijke cadeau afgeven.
(Periodiek
St.-Cecilia, juli 1982)
1982 25 juli : N.S.B.-Leest
vierde Nationale Feestdag
De leden van de
Nationale Strijdersbond hadden volgend bericht ontvangen :
Wij hebben de eer u te berichten dat op 25 juli a.s.
om 10 uur in de kerk te Leest een Te-Deum zal gezongen worden, ter gelegenheid
van de Nationale Feestdag. Een afvaardiging van de stad Mechelen zal deelnemen
aan deze plechtigheid.
Intussen melden wij u dat uw bestuur een inspanning
gedaan heeft om de viering van de Nationale Feestdag in onze fusiegemeente tot
een succes te maken.
Wij verzoeken dan ook alle leden samen met hun dames,
deel te nemen aan deze herdenking. Wij verwachten alle leden in het lokaal om
O9u30. De dames begeven zich rechtstreeks naar de kerk;
Na de kerkelijke plechtigheid volgt een bloemenhulde
aan het monument der gesneuvelden en overleden makkers.
Deze gebeurtenis, vrienden Oudstrijders , moeten wij
allen broederlijk verenigd vieren en moet in de geschiedenis van onze
vereniging een onuitwisbare datum blijven.
Wij rekenen op u, zoals u in het verleden op uw
bestuur heeft kunnen doen.
Gelieve, geachte makker, de betuiging onzer
hoogachting te willen aanvaarden.
Het bestuur.
1982 Van 31 juli
tot 10 augustus : Bivak Chirojongens
Het bivakthema dit
jaar : Chirotelgen als Oude Belgen.
Op die eerste bivakdag kwamen de oudste chirotelgen
(leiding, aspis en kerels) per fiets aan, terwijl de jongeren met de autobus
arriveerden.
Anthée hou je klaar want dOude Belgen zijn daar !
Na de openingsplechtigheid, die gepaard ging met het drinken van de toverdrank,
besloten we deze dag met een misviering en een knappe wandel-zangtocht. De
volgende morgen was iedereen vroeg uit de veren want als de toverdrank is uit
de kan, is de kracht in de man en der werd die zondag nogal wat afgesport en
gespeeld.
De maandag was iedereen van tel in sport en spel. Er
werd gestart met de schiftingen van de vierjaarlijkse mundial en s avonds werd
de Oude Belgenstam onder vuur genomen door kwis-druïde.
Met Aspirix voorop naar een bivaktop, was het thema
van de aspirantendag. In de voormiddag organiseerden zij traditioneel een groot
Aspi-spel met zware Ouden Belgen-opdrachten. In de namiddag sprongen zij bij de
diverse groepen in om hun (bege)leiderscapaciteiten te demonstreren, terwijl de
leidersploeg de kerncentrale van Chooz in Frankrijk trachtte te bezoeken.
Als stoere dwergen over chirobergen, was het thema
voor de kleinsten en door hun komst was er terug leven in onze barak !
Donderdag en vrijdag gingen de oudste groepen op
tweedaagse. Er werd geleefd van de jacht en de visvangst. De jongste groepen
gingen op tocht langs de grote bossen, de bruisende rivieren en watervallen,
over gladde rotsen en hoge bergen.
Het thema van het nachtspel luidde : als de nacht
valt over de wouden zijn d Oude Belgen niet te houden.
In het bosspel was den Ted zo ijverig bezig met het
pakken van Romeinen dat hij zijn voet omsloeg en de dag erna in het gips
moest. Door dit voorval werd bevestigd dat er ook lompe Oude Belgen bestonden
of bestaan hebben
(Ingekort verslag
uit DB van september/oktober 82)
Leestse
ponyclub heeft een kort maar boeiend verleden
Vooraan in de Kouter te Leest, achter de reeks huizen
tegenover de Kouterwijk, vonden we de ponyclub St-Niklaas Leest op de
wekelijkse oefendag.
De ponyclub die zeven jaar geleden werd opgericht door
de plaatselijke landelijke rijvereniging, fungeert nog steeds als een zeer
actieve club.
De activiteiten van deze ponyruiters bestaan uit hun
wekelijkse oefendag, toernooien, indoor, ponykamp, rallys en nog vele andere
activiteiten.
De oefenlessen, die gelden als voorbereiding op
toernooien en springwedstrijden bestaan uit het beoefenen van de groepsdressuur
en het aanleren van de springkunst.
Buiten deze activiteiten oefenen de ponyruitertjes
eveneens de stoelendans alsook de aflossingskoers in, deze spelletjes worden
gebruikt op de spelwedstrijden van het toernooi.
De dressuurnummertjes worden verdeeld in viertallen en
achttallen dressuur en moeten dus steeds gezamelijk worden ingeoefend. Buiten
deze groepsdressuur is er ook nog de individuele, welke wordt beoordeeld op de
persoonlijke rijkunst.
Aan springwedstrijden mag niet door alle
ponyruitertjes worden deelgenomen.
Aan het begin van hun seizoen wordt door LRV
Nationaal een Caprilleproef ingericht. Dat is een proef waarbij de ruitertjes
worden gekwoteerd op hun stijl en kunnen. De ponyruiters, die niet geslaagd
zijn in deze proef, zijn nog niet helemaal bekwaam om deel te nemen aan een
springwedstrijd. De geslaagde ruiters van dit seizoen zijn de drie amazones Heidi Rottiers, Sonja De Smet en
Ann De Prins.
De rijkunst van deze 12 tot 15-jarige ponyruitertjes
wordt aangeleerd door ponycommandant Wim De Wachter, die eveneens lid is van de
plaatselijke landelijke rijvereniging.
Voor het inchrijven van wedstrijden, het invullen van
papieren en andere formaliteiten wordt Wim bijgestaan door voorzitter Walter De
Prins en bestuurslid Roland Rottiers.
Deze mensen gaan eveneens mee als helpende hand voor
de begeleiding op toernooi- en andere wedstrijden.
Kamp
Buiten al deze wedstrijden en het beoefenen van de
rijkunst gaat de ponyclub eveneens ieder jaar op ponykamp. Op deze sensatie
bewuste activiteit wachten de acht ponyruitertjes al maanden.
Het kamp duurt één volledige week en wordt begeleid
door Wim, Walter en Roland.
Financieel komt het voor de club erg voordelig, daar groenten en dergelijke
geschonken worden door ouders van leden. Vervoer gebeurt met eigen vrachtwagen
enz.
De taak van de ruiters bestaat er tijdens het ponykamp
in gezamelijk hun ponys te onderhouden, gezamelijk oefenen en allerlei bezigheden
in groepsverband.
Op het programma van zon kamp staan ver uit mekaar
liggende activiteiten. Het eerste morgenwerk bv. bestaat uit het voederen van
de ponys.
Na het ontbijt wordt een half uurtje geborsteld aan de
ponys, zodat men niet een ganse dag een onverzorgd dier moet berijden. In de
voormiddag is er steeds het vaste programma dat bestaat uit dressuur gevolgd
door enkele springoefeningen.
In de namiddag worden de ruitertjes practische dingen
aangeleerd zoals het aanleggen van bandages, het verzorgen van de manen enz.
Na het vieruurtje legt men het zadel terug op de rug
van de pony, maakt men lange wandelingen of doet men enkele spelletjes.
Na drie dagen hun prestigieuze gevoel te hebben
uitgewerkt kunnen de ruiters de ingeoefende nummers tonen aan familie en
vrienden op de bezoekdag.
Ontstaan
De geschiedenis van de ponyclub ging zeven jaar
geleden van start nadag LRV Nationaal in 1971 van wal was gegaan met een
ponyafdeling.
De vroegere BJB nu LRV (Landelijke Rijvereniging) werd
terug opgericht op initiatief van de Boerenbond en de twee plaatselijke
amazones Gert Geerts en Gert De Prins.
Er werd een startvergadering georganiseerd en men ging
al dadelijk van wal met negen leden.
Joris De Wachter die instructeur bij LRV Hombeek was, ging dadelijk akkoord om
eveneens bij de Leestse LRV als ruiter commandant te functioneren.
Het was Joris D.W. die twee maanden later het voorstel
binnenbracht om met een plaatselijke ponyclub van start te gaan.
Het plaatselijke LRV-bestuur, dat destijds bestond uit
Emiel Verschueren, Emiel Lamberts, Juul De Smet en Gert De Prins, ging dadelijk
in op dit voorstel. De ponyclub ging van start met 10 ponyruiters.
Na een half jaar te hebben geoefend op de terreinen
van Jan De Wachter uit Hombeek vond de rijvereniging een terrein in eigen dorp.
Het bestond uit weiland vooraan in de Kouter te Leest. Het terrein werd in
bruikleen gegeven door de familie Polspoel uit eigen dorp.
In 1976 bouwde de club haar eerste eigen
springparkoers dat helemaal uitgebouwd werd met eigen leden.
Na vijf jaar de functie van ponycommandant te hebben
uitgeoefend gaf Joris De Wachter het commando van de ruiters over aan Gert
Geerts, die de cursus instructeur had gevolgd in de rijschool te Heverlee, en
het commando van de ponyruitertjes overgaf aan broer Wim.
Na vele activiteiten zoals wafelenbak, tornooi,
mosselfeest, kon de club zich met de opbrengst een eigen vrachtwagen
aanschaffen.
Het club-bestuur behield een vrachtwagen voor het
vervoer van 15 paarden. Deze zou worden gebruikt voor het vervoer van de club
naar het toernooi, springwedstrijden enz.
In deze comfortabele situatie is de rijvereniging en
ponyclub verder gegaan met de wekelijkse oefendag en er zijn reeds uitstekende
resultaten genoteerd op de rijverening St-Niklaas Leest.
1982 22 juni : V.V.
Leest wil ook in tweede wel redelijk sterk staan.
Bij het dus naar tweede provinciaal gepromoveerde
V.V. Leest heeft men andermaal niet lang getalmd om effectief naar theoretische
versterkingen uit te kijken en ook toe te slaan.
Tijdens de voorbije transfer-periode had de Mechelse
randclub, de normen in acht genomen, al heel wat geïnvesteerd. Na afloop van de
eerste ronde was iedereen er van overtuigd dat Leest er met dit
spelersmateriaal los zou doorlopen. Maar met het uitvallen van trainer-speler
Julien Van den Broecke en enkele andere vaste titularissen kwam er plots een
toch niet geringe onrust. Toen er vanaf de 19de tot en met de 24ste
speeldag liefst vijf van de zes matchen werden verloren was dit hoogst
begrijpelijk. Gelukkig lieten ook enkele achtervolgers wat steken vallen en kon
men zich in de slotfase van de competitie nog volkomen herpakken en kwam het
klaar. Vermits die steeds puik ingerichte zomerfeesten opnieuw een volledig
succes zijn geworden kon men weer wat
gaan uitkijken en ook aanbieden om ook in tweede redelijk sterk te staan en van
in het begin een behoorlijke positie te veroveren. Gust Emmeregs, steeds één
der grote animatoren in het clubbestuur van V.V. Leest, deelde ons in dat
verband al volgende aanwervingen mede. William Selleslagh, die acht jaar bij
K.V. Mechelen en vorig seizoen bij Racing Jette uitkwam, definitief en Guido
Slachmuylders, ook een K.V. Mechelen product die in de vorige competitie voor
vierde nationale klasser S.K. Londerzeel speelde, voor één seizoen. Verder ook
de gebroeders André en Eddy Beeckaert die van Stade Willebroek werden
overgeheveld. Bijkomend ook nog de vroegere bekende en thans te Hombeek wonende
Duitser Hans Schöning.
Warre Van
Ranst (Het Laatste Nieuws,
22/6/1982)
1982 27 juni : VOETRALLY
VAN VEVOC
Vevoc verving de
fietsrally dit jaar door een voetrally van 12 km.
Inschrijvingen en
vertrek kon van 11 tot 14u30 aan de parochiezaal.
De deelnemers werd
voordien aangeraden een natuurgids of een plantenboekje mee te nemen en het
inschrijvingsgeld bedroeg 50 frank per persoon en 100 frank per gezin.
Vanaf 19 uur ging de
prijsuitreiking door in de parochiezaal waar ook wafels en pannenkoeken konden
gesmuld worden.
In De Band van
juli verscheen volgend verslag :
Dat onze oud-chiro prat mag gaan op de organisatie
van de ganse reeks van fietsenrallys van de voorbije jaren wisten we. Maar
wijze mannen als we zijn, vonden we dat we best mochten stoppen op het
hoogtepunt, en trouwens je kan niet elk jaar door dezelfde streek rijden met
dezelfde vragen.
Dus een voetrally, en dan nog wel door ons landelijk
dorpje. 12 km bedroeg de afstand.
Maar het weer was ons niet gunstig gezind en was er
hoogstwaarschijnlijk de oorzaak van dat veel mensen het niet aandurfden (ook
jonge mensen, hoe kan het ?) hun tedere voetjes neer te zetten op één van onze
Leestse veldwegeltjes.
Maar goed, niet getreurd want de speelse opvatting die
aan de rally was gegeven viel duidelijk in de smaak van de deelnemers. Op 4
plaatsen immers waren er allerhande volksspelen opgesteld die ofwel individueel
ofwel per familie konden beoefend worden, o.a. trou-madam, kegelspel,
tafelkegelspel, struifvogel, pitjesbak, enz.
Ook de vragen en de verschillende opdrachten waren
weliswaar niet zo gemakkelijk maar toch boeiend. De fotovragen waren er zoals
elk jaar ook bij.
De uitslag in gezinsverband luidde als volgt :
1.Familie Soors, 2.Familie Andries, 3.Familie Smets,
4.Familie Van den Brande, 5.Familie De Wit.
1982 Juli : Nieuw
rekord werkloosheid in arrondissement Mechelen
Tijdens de maand juli bereikte de
werkloosheid in het arrondissement Mechelen
een nooit gekende piek.
In het totaal waren er 14.005
werkzoekenden waarvan 6.382 mannen en
7.623 vrouwen.
(DMW,28/8/82)
1982 Juli :Erkenning van het Ministerie voor de
K.F.St.-Cecilia
De Konink. Fanfare
St.-Cecilia kreeg bericht van het Ministerie van Nationale Opvoeding en
Nederlandse Cultuur dat ze erkend werd om concerten van volksopvoedende aard te
geven.
Zo behoorde de
Leestse fanfare tot een select groepje van een vijftiental korpsen die deze
erkenning hadden bekomen.
De gevolgen waren
dat de optredens die vielen onder de voorwaarden door het Ministerie gesteld
beter financieel vergoed werden en dat elke optreden tot in de puntjes diende
verzorgd te worden.
(Van Toeters en
Trompetten, juli 82)
1982 Vrijdag 2
juli : Guldensporenviering
GULDENSPORENVIERING TE LEEST. Op het Dorpsplein te
Leest werd een feestelijke Guldensporenviering gehouden. Blikvanger was de
volksdansgroep Korneel die een zwierig rustpunt vormde tussen de diverse
toesprakenen plechtige gezangen.
De viering viel met de spreekwoordelijke deur, het
Trommelkorps en veel gedruis, in huis precies voor het gemeentehuis. Mevrouw
Dons hield een gelegenheidstoespraak namens de plaatselijke
Davidsfondsafdeling, en wees op de nood aan informatie over de Vlaamse Beweging
en haar geschiedenis bij de jeugd. Zij stelde dat het onderwijs in deze materie
erg in gebreke blijft.
Na deze opgemerkte toespraak noteerden we het optreden
van het gemengd parochiaal zangkoor, van een afgevaardigde van het stadsbestuur
en van de Koninklijke Fanfare St.-Cecilia. De viering werd afgesloten met de
uitvoering van de Vlaamse Leeuw en klokkengelui. Na het inpakken van de
officiële Gulden Sporen, begon voor de inboorlingen het echte feest in Leest. (CBn, Het Laatste Nieuws 7/7/82)
De eerste vrijdag van de maand juli organiseert het
Stadsbestuur van Mechelen in de deelgemeente Leest de traditioneel geworden
Guldensporenviering.
De viering werd ingezet met een optreden van de
drumband. De optocht waaraan vorig jaar toch niemand deelnam buiten de drumband
althans, werd deze keer wijselijk achterwege gelaten.
Het slot werd verzorgd door onze vereniging. Wat ons
opviel tijdens deze viering is dat het meer heeft van een soort Vlaamse kermis.
De viering is te weinig strijdvaardig, spoort onze mensen te weinig aan om echt
Vlaming te zijn of Vlaming te worden ! Met de organisatie van deze viering
wordt waarschijnlijk ook te laat begonnen.
Om een echte Guldensporenviering te organiseren zijn
er heel wat mensen nodig en misschien komt het er in de toekomst nog eens van
dat we een echte Guldensporenviering zullen kunnen opluisteren. (Van Toeters en Trompetten, juli 1982)
Foto :
-Volksdansgroep Korneel aan het werk tijdens de
Guldensporenviering. Op de achtergrond het oud-gemeentehuis van Leest.
Kapellekenspad
te Leest enig mooi en zo dicht bij huis.
Leest, het agrarisch dorp bij uitstek in het Mechelse
en omstreken.
Een wandeling doorheen dit stukje prachtige natuur
langs de Zenne is daarom nooit verloren tijd. Het traject dat de streek V.V.V.
Heerlijkheid Mechelen voor ons uitstippelde, vertrekt aan de Sint Annakapel,
gelegen aan de grenslijn van Mechelen en Leest, langs de rechteroever van de
Zenne. Vier km lang met een eventueel bijkomend traject van zes km.
Wij opteerden voor de korte rit. Tot voor drie jaar
stond in de kapel een wondermooi houten Sint Annabeeldje in een typisch
Mechelse stijl 16de eeuw. Het werd gestolen en is thans vervangen
door een keramiekbeeld van de hand van aalmoezenier Herregods.
Voor de gevel ook een prachtige linde.
We vervolgen onze weg voorbij het Brughuis, een oude
dorpsherberg en stamcafé van veiling- en groentenboeren. Gezelligheid troef,
reken maar.
We trekken voorbij de pastorie, links gelegen. De
westergevel laat de ouderdom van dit gebouw aan de belangstellenden kennen.
Aan de herberg De Drij Gapers draaien we de
kasseibaan rechts in (Molenstraat).
Langsheen de vloeibeemden van de Zenne bereiken we de Sint Apollonia kapel.
Vervolgens wandelen we links de Vinkstraat in.
Hier moet vroeger het Hof ter Moortele een
hofstede- gestaan hebben.
Bewonder ondertussen rechts van u de vallei van de
Molenbeek, ook de Aa-beek genoemd.
Aan huisnummer 49 slaan we naast de boerderij rechts
een veldweg in. Deze weg loopt naar de Molenbeek. In deze omgeving werd
eertijds in diepe greppels vlas geroot.
We volgen de weg langsheen het kanadabos, naar het
hoger gelegen Hertsveld.
Hier tref je echte zandgrond aan waarop voor 50 jaar
vlas en graan werd verbouwd.
Door bemesting en structuurverbetering wordt hier nu veelvuldig aan tuinbouw
gedaan.
Het Hertsveld ligt 7 tot 9 m boven de zeespiegel.
Aan het kruispunt nemen we de weg links om op de
Juniorslaan terecht te komen bij het kapelletje van de Boerinnengilde.
Terug richting dorp, tot voor de spoorweg, waar we
rechts indraaien, de Lindelaan in.
Na een kleine bocht zien we rechts een oud gebouw. Dat
is een resterend gedeelte van de Augustijnenhoeve, die toebehoorde aan de Orde
der Augustijnen en verpacht werd.
In de verte zien we de Rendelbeekhoeve.
We gaan links de spoorweg over en vervolgen de weg. We
bevinden ons hier op de Rennekouter een hoger gelegen plaats die vroeger
zandig en onvruchtbaar was.
Op de veldweg nemen we de splitsing links om langs een
Lugustrum-haag de Juniorslaan te betreden.
Rechts van de kapel volgen wij de Tisseltbaan. We gaan
terug over de Molenbeek.
Plaatselijke bijnamen herinneren eraan dat eertijds
het getij van de Zenne ook hier waarneembaar was. Voorbij de beek vervolgen we
de weg op een betere asfaltbaan die rechts afdraait.
Rechts van ons staat een langgerekt gebouw : de
Jezuïetenhoeve, eveneens een pachthof. Voor 50 jaar was hier een herberg De
Wip genaamd.
We nemen de eerste veldweg links die in de
Elleboogstraat komt en naar het Hof ter Halen leidt.
We komen aan een kruispunt : de asfaltbaan rechts
ervan draagt de naam Tiendeschuur. De gebruiker van een dergelijke hoeve
moest een tiende van de oogst afstaan aan de eigenaar van het pachthof !
We volgen echter de Kouterweg links, het dorp
voorwaarts.
Het dorpsplein is omgeven door een stoere romaanse
kerktoren en een hoogopgetrokken gemeentehuis van Leest. Keuze te over om in
het dorp een biertje te nuttigen.
In De Drij Gapersis het anders gezellig toeven.
P.D.
1982 16 juni
Gazet van Mechelen :
K.L.J.
Leest start met I.P.O. meter.
De Leestse KLJ-afdeling is dan toch maar van start
gegaan met de in Vlaanderen reeds bekende I.P.O. meter. Deze ipometer is een
van de onderdelen van de activiteiten van KLJ nationaal. Het thema dat over
drie jaar werd gespreid is een zicht op plattelandsontwikkeling. Deze ipometer
is een uitgestippelde wandeltocht, waarbij de letter I.P.O. staan voor Inzicht
(in) Plattelands Ontwikkeling.
De ipometer bevat twintig confrontatieborden waarin de
visie van de KLJ op plattelandsontwikkeling verwerkt zit.
De borden werden langs een wandelparcours van ongeveer
7 km geplaatst.
De route wordt aangeduid met een plannetje dat men kan verkrijgen bij het
beginbord van de ipometer.
De wandelaars die deze route volgen worden uitgenodigd
om de vragen op te lossen en de opdrachten uit te voeren. Deze activiteit werd
voorzien op zondag 20 juni omstreeks 13.30 u. Het vertrekpunt is aan de St
Jozefkapel in de Dorpstraat te Leest.
De geschiedenis van de I.P.O. meter gaat in feite
heel ver terug.
Het gaat immers over plattelandsontwikkeling en daar
is de KLJ al een heel tijdje mee bezig. Sedert 1979 hebben ze er echter meer
dan een speciale aandacht op gelegd door een driejarenproject op te zetten over
plattelandsontwikkeling met als eindpunt de verkiezingen van dit jaar. Het lag
vooral in de bedoeling hun kijk op de ontwikkeling van het plattelandtot een afgeronde visietekst te laten
groeien. Bovendien mocht dit niet beperkt blijven tot papieren schrijfsels,
maar ze wilden bereiken dat alle plattelandsbewoners mee zouden denken hoe ze
het platteland in de toekomst zouden organiseren.
Om dit te bereiken werd als eerste stap deze visie
geformuleerd in een basistekst met als titel Ons Landelijk Milieu, waar we
jong zijn, wonen, spelen en werken.
Onder deze titel schreef KLJ nationaal haar kijk op
de plattelandsontwikkeling.
In een tweede stap werd er gezocht naar een geschikte werkvorm waarmee ze deze
tekst ter confrontatie aan zoveel mogelijk mensen konden voorleggen.
Deze werkvorm diende wel aan een aantal voorwaarden te
voldoen. Het mocht geen praatwerkvorm zijn maar wel een doewerkvorm. Men moest
bezig zijn met en op het platteland om verder rond de visietekst te werken.
Het was in aansluiting met vele andere van deze
bedenkingen dat men tot de KLJ ipometer is gekomen.
De IP0-meter voor de
Leestse KLJ werd een succes.
Op zondag 20 juni
werd de IP0-meter ingewandeld, een uitgestippelde wandelroute die twintig
confrontatieborden bevatte, waarin de visie van de KLJ op
plattelandsontwikkeling verwerkt zat.
De route was
omgeveer 7 km lang en elke wandelaar kreeg een plannetje overhandigd.
Het vertrek was
voorzien aan de Sint Jozefkapel en ging langs de Kouter naar de
Winkelstraat. Hier
mochten de wandelaars hun visie op plattelandsontwikkeling ontdekken in sport
en spel. Gevraagd werd 20 m te hinkelen, 20 m haasje over te doen, 20 m
achteruit te wandelen. Dit om duidelijk te maken dat het landelijk milieu nog
een natuurlijke recreatiebron is welke moet worden beschermd.
Na deze
lenigheidstest ging het langs de Kapellebaan waar Rita en Roza klaar stonden
met een heel gamma hoeveproducten. De wandelaars konden zich verfrissen met een
koude chocomelk of een koel glas melk en onderwijl hun mening over gemeentepolitiek
neerschrijven en achterlaten in een brievenbus. De inhoud van die bus werd
later bezorgd aan het gemeentebestuur.
Verderop in de
Kapellebaan vertelde een 8ste confrontatiebord dat men 20 x door de
knieën mocht buigen Een middel dank zij hetwelk men de economische functie van
het platteland kon ontdekken wat een hele dag door de knieën buigen betekent...
Na een kort overleg
over dit bord wandelde men verder door de Tiendeschuurstraat naar de
Elleboogstraat waar in het Hof ter Haelen van een tweede verfrissing kon worden
genoten.
Na de Elleboogstraat
kwam men in de Tisseltbaan terecht, waar voor het huis van gemeenteraadslid
Gust Emmeregs een bord stond met datum en uur van de eerstvolgende openbare
zitting van de gemeenteraad.
Op de hoek van de
Tisseltbaan en de Juniorslaan moest vijf minuten stil gestaan worden bij het
kapelletje van de Boerinnengilde. Hier zegden de wandelaars hun gebed op als
teken van verbondenheid.
Het einde kwam in
zicht. Het voorlaatste vertelde dat een rijke ontspanningswereld een dorp doet
leven en dat men daarom eens een pintje moest gaan drinken in een dorpscafé om
er samen een kaartje te leggen...(GvM, 23/6/82)
Foto :
-De resten van de Augustijnerhoeve in de Lindelaan.
1982 Vrijdag 21
mei : Serenade voor Luc Verschueren en Vera Moernaut.
Ter gelegenheid van
het huwelijk van Luc Verschueren en Vera Moernaut gaf de Kon. Fanfare St.-Cecilia
een serenade in zaal Roxy te Breendonk. (Omzendbrief 11/5/82)
1982 Dinsdag 25
mei : Bezinningsdagen van K.B.G. te Zellaer
Boottocht op het Zeekanaal van 1Ou
tot 17u30
1982 Vrijdag 28
mei : Kermisconcert K.F.St.-Cecilia
1982 29, 30 en 31
mei : Pinkstertoernooi SK-Leest
KLJ liet verstek gaan omdat zij
niet voldoende spelers kon opstellen.
Daardoor trad SK met twee ploegen
aan. Verder namen volgende ploegen deel :
Vevoc (met twee elftallen), KWB,
SP, Sint Cecilia en Chiro.
Uiteindelijk veroverde de Leestse
SP-afdeling de wisselbeker Jean Van Dam
en de beker van de stad Mechelen na
1-0 winst tegen Sint Cecilia in de finale.
In het
socio-cultureel tijdschrift van Sint-Cecilia (juli 82) stond volgende
kanttekening :
Is voetbal nog een spel ? kunnen we ons afvragen.
Eigenlijk niet meer, het is keihard geworden en alleen de finale winnen telt
nog. Van de winnaar wordt volgend jaar nog gesproken en de andere ploegen
werden al vergeten.
Velen onder ons hebben het nog anders meegemaakt. Ruim
10 jaar geleden speelde F.C. Celilia jaarlijks een wedstrijd tegen S.K.Leest.
Toen ging het nog echt om het spel. Tijdens de wedstrijd werden er geen echt
gemene of achterbakse fouten gemaakt. Als je dan toch iemand per ongeluk tegen
de schenen trapte, dan ging je je duizendmaal verontschuldigen. Toen werd er
nog echt aangevallen zonder schrik te hebben dat je daardoor een doelpunt
tegenkreeg. En zo eindigden die wedstrijden toen op 9-11 of 8-8 !
Het voetbalspel is gedevalueerd tot een trek-, duw- en
schoppartij, een zogezegde mannelijke sport. De scheidsrechters zien teveel
door de vingers en het gaat van kwaad naar erger ! De toeschouwers blijven weg
van de velden ! Trek- en duwwerk vinden de meesten toch geen spektakel meer !
Onze ploeg haalde de finale en dat is toch al de beste
prestatie die ze ooit leverde op het tornooi van S.K.Leest. Proficiat aan onze
manager (noot : Louis Schillemans), de trainer (Francois Muyldermans) en de spelers (Jan Verschueren, Hans
Verschueren, Hendrik Verschueren, Michel Leveugle, Patrick Huybrechts, Jan De
Decker, Franky Lauwens, Francois Muyldermans, Jozef Van Praet, Harry
Cauwenbergh, Rudy Hendrickx, Paul De Blaey, Eddy Van Pulver, Jean Van Eeckhoudt
en Patrick Sleeckx) ! Volgend jaar gaat
het misschien beter!
Ook een proficiat aan de winnende ploeg, S.P. Leest !
1982 Zaterdag 5
juni : Tweede Grote Prijs Jef Vloeberghen
Onder controle van
de K.B.W.B. richtten de Sportvrienden van Leest voor de tweede maal de Grote
Prijs Jef Vloeberghen in.
Koersdirecteur was
Gerard De Borger (Vinkstraat 24).
Achttien van de
vijftig deelnemers namen vrij vlug een behoorlijke voorsprong.Maar dit waren er
te veel en de groep werd uitgedund tot een select gezelschap van zes.
Deze bleven goed
samenwerken tot 2 ronden voor het einde. Toen kozen Leestenaar Dirk Van Dam en
Jan Poelmans het hazenpad en deze twee werden door de achtervolgers niet meer
bedreigd.
Ik heb gewacht tot
het uiterste om de spurt van aan de kop te beginnen, omdat ik gezien had dat
Jan Poelmans een veel groter verzet trapte en niet zo vlugop gang zou komen, was de uitleg van Dirk
Van Dam na zijn eerste overwinning bij de liefhebbers en dit voor eigen volk. (GvM,
7/6/82)
Het koersen bij de liefhebbers is niet gemakkelijk, vertelde hij op 8 juni tegen dezelfde krant. Er wordt heel tactisch gereden, vooral de
gewezen beroepsrenners zijn moeilijk te bekampen. Die mannen hebben veel meer
koersdoorzicht.
Het Laatste
Nieuws (7/6/82)
Toen Dirk Van Dam vorige zaterdag in zijn eigen
Mechels buurtdorpje Leest de vrij vinnig betwiste wedstrijd zegevierend kon
besluiten heerste er natuurlijk de grootste geestdrift bij zijn supporters.
Dirk had de laatste tijd reeds enkele flinke verrichtingen geleverd en was er
ditmaal uiteraard van in het begin met de grootste oplettendheid bij en
bijzonder gemotiveerd. Men merkte daarbij ook al vlug op dat hij in een
uitstekende dag verkeerde. Na een poging van een achttal renners die echter
nogal vlug door een ander groepje werden gecounterd kreeg men na die
hergroepering een beslissende vlucht van zes. Dat waren Dirk Van Dam, Jan
Poelmans, André De Keyser, Luc Steenackers, Danny Verschueren en Eddy Renders.
Deze werkten blijkbaar eerst naarstig samen maar het kwam daarna toch nog tot
onderlinge pogingen. In de slotfase wisten Dirk Van Dam en Jan Poelmans zich
dan los te rukken en dat was voldoende voor de plaatselijke man om de
begrijpelijk erg begeerde overwinning te pakken. Dirk Van Dam schijnt nu wel de
goede conditie te pakken te hebben en er kan dus nog wel wat volgen. André De
Keyser ondernam nog een tegenaanval en wist zich zo af te scheiden voor de
derde plaats. (W.V.R.)
1982 5 juni : Optreden
Drumband van K.F.St.-Cecilia te Battel
Naar aanleiding van
het 50-jarig bestaan van de Stedelijke Basisschool werd er een kinderstoet
georganiseerd waaraan de drumband uit Leest haar medewerking verleende.
1982 10 juni : V.V.Trainer
primus Nationale Trainingsschool.
Julien Van den Broecke (Leest) is dit jaar primus met
grote onderscheiding voor het diploma van oefenmeester aan de Nationale
Trainingsschool. Dirk Nauwelaers is tweede. Het monitorsdiploma werd ondermeer
behaald door Kanacki (oud-KV) en Hans Schöning (oud-Racing) (HLN, 10/6/82)
1982 13 juni :Leestenaar
Geert De Bruyn won 10de bloemtuil van het seizoen.
De nieuwelingenkoers te Hombeek
werd gewonnen door Leestenaar Geert De
Bruyn. Het was zijn tiende palm van
het seizoen.
De eerste vluchter werd ook de winnaar. In het begin
van de koers had Leestenaar Geert De Bruyn al gepoogd van een ontsnapping op
gang te brengen zonder resultaat. Drie ronden voor het einde hadden we drie
koplopers, waaronder Greg Moens, die door een val wegviel. In de laatste ronde
werden Werner Schultz en Yves Van Steenwinckel door het peloton opgeslorpt. De
spurt voor de eerste plaats werd vrij vlot gewonnen door Geert De Bruyn voor
zijn clubmaten en plaatselijke renners Filip Van Crombruggen en Ronny Bosmans.
(FDB)
(GvM, 14/6/82)
Fotos :
-Dirk Van Dam haalde het in een spurt met twee.
-Geert De Bruyn met zijn 10de palm van het
seizoen. Rechts zijn clubgenoot Filip Van Crombruggen werd als tweede mee in de
hulde betrokken.
-10 u : Mis met pater De Brabander,
de K.Fanf.Sint-Cecilia uit Leest en de
Kon.Kunstkring Edg.Tinel Mechelen.
Na de mis officiële opening van de
8ste Handelsbeurs gevolgd door receptie voor
alle aanwezigen.
-13 u : Radio Maeva (rechtstreekse
uitzending en promotiestand).
-20 u : Show- en Dansavond met
Vader Abraham en showorkest, Mieke, Fancy
en Paul Anderson.
Vrijdag 21 mei :
-20 u : Spelprogramma Wie van de
Zes om de Trofee Louis Neefs m.m.v.
Connie Neefs, Luc Appermont en 24
Mechelse verenigingen.
Uiteindelijk won SK Laar Hombeek de
trofee Louis Neefs voor Dorpsraad
Muizen. De eerste Leestse ploeg, de
Chiro, eindigde vierde.
Zaterdag 22 mei :
-15 u : Wielerwedstrijd voor
Nieuwelingen BWB.
-20 u : Finale Spelprogramma.
-21u30 : Oberbaeyern Bierfeest met
de Toriz Blaaskapelle en Rikske Samyn.
Zondag 23 mei :
-14 u : Folklorenamiddag mmv
Volksdansgroep Korneel Leest, Kon.Fanf.
Sint-Cecilia Heffen, Kon.Fanf.
Sint-Cecilia Hombeek-Plein, Kon.Fanf. Ons
Genoegen Battel-Mechelen en de
Kon.Fanf. Turnkring Moed en Kracht.
-19u30 : Ontdek de Ster-
zangwedstrijd.
Showavond met Rob De Nijs.
Van 20 tot 23 mei kon men zich in
de Handelsbeurs speciale penningen
aanschaffen met de beeltenis van
Louis Neefs.
Aan de Ontdek de Sterwedstrijd namen 33
kandidaten deel.
De 16-jarige Dirk Thielens uit
Leuven won de wedstrijd met de smartlap
Als ik ooit eens trouw. Frans Van
Lierlo werd tweede met Mexico.
De wielerwedstrijd
voor nieuwelingen werd betwist over een afstand van 52 km of 10 ronden en er
was voor 10.000 fr. prijzen aan verbonden. Vertrek en aankomst vonden plaats
ter hoogte van de feesttent waar ook de uitbetaling plaatsvond. De palm werd
geschonken door de fietshandel E. Nuytkens uit Leest. Wielerclub Vlug en Vrij
uit Muizen deed alles in goede banen lopen.
De wedstrijd werd
gewonnen door Lucien Van den Brande uit Sint-Katelijne-Waver, voor de
Willebroekenaar Greg Moens. De plaatselijke favoriet Geert De Bruyn won de
spurt van het peloton.
Vanaf donderdag tot zondag 23 mei ging in de
reuzetent, opgetrokken op de parking van het voetbalveld van VV Leestde 12de editie door van de
vermaarde Leestse volksfeesten, alsook de achtste editie van hun
handelsbeurs.
De feesten namen op donderdag om 10 uur een aanvang
met een Plechtige Eucharistieviering die opgedragen werd door E.P. De Brabander
en muzikaal verzorgd door de Kon. Kunstkring Edg. Tinel uit Mechelen en de
wereldkampioenen, de Kon.Fanf. St.-Cecilia uit Leest. In zijn toespraak
sprak Gust Emmeregs de hoop uit dat de volksfeesten zouden worden als de tekst
van het winnend lied van het jongste Eurovisiesongfestival een beetje liefde,
een beetje zon onder de mensen.
Burgemeester Vanroy rekende in zijn toespraak erop dat
deze feesten feilloos zouden verlopen en dat ze zeker nog niet de laatste in de
reeks zouden zijn. Na de receptie werden de feesten officieel geopend en
trokken de genodigden, gevolgd door het talrijke publiek rond langs de 30
aantrekkelijke standen, die de handelsbeurs dit jaar telde.
Nadat Radio Maevain de namiddag een rechtstreekse uitzending verzorgd had, was het op de
avond de beurt aan een sliert artiesten om de vele aanwezigen een avondje
ontspanning te bezorgen.
Naast de handelsbeurs, die elke dag te bezoeken was en
ook elke dag heel wat toeschouwers (en kopers) lokte, was er op vrijdag de
schifting van het spelprogramma Wie van de zes om de trofee Louis Neefs.
Van de 24 aangekondigde verenigingen moesten er spijtig genoeg drie verstek
laten gaan. Deze avond werd gepresenteerd door Connie Neefs en Luc Appermont.
Op zaterdagnamiddag kwamen de wielerliefhebbers aan
hun trekken in een wedstrijd voor nieuwelingen en tijdens de avond streden de
12 opvergebleven verenigingen voor de begeerde trofee. Na leuke spelletjes en
opdrachten kwam de voetbalclub SK Laar uit Hombeek als overwinnaar uit de
bus. De Dorpsraad uit Muizen werd eervol tweede, voor de Culturele Kring van
Groot-Mechelen, de Chiro van Leest, Volksdansgroep Korneel die vijfde eindigde.
Op de slotdag van de feesten, kwamen de volksdansgroep
Korneel, alsook de fanfares van Heffen, Hombeekplein, Battel en de turnkring
Moed en Kracht aan de beurt om hun kunnen te tonen in een folklorenamiddag.
s Avonds kwamen niet minder dan 33 opkomende sterren
tegen mekaar uit in een Ontdek de Sterwedstrijd. Die werd gewonnen door Dirk
Thielens voor Frans Van Mierlo en Loeticia Simoens.
Als slotstuk van de feesten werden de vele aanwezigen
vergast op een show-optreden van de Nederlandse zanger Rob De Nijs.
Gust Emmeregs, voorzitter van de Leestse Volksfeesten,
samen met Louis Solie, Emiel Spruyt en Staf Van Ingelgem, die samen het
feestcomité vormen, zijn er samen met de schare van een honderdvijftigtal
medewerkers weer eens ingeslaagd alles
tot in de puntjes te laten verlopen.
Al de Leestenaars, en ook mensen uit de omgeving zien
reeds uit naar de volgende organisatie van deze feesten en deze handelsbeurs.
Fotos :
-De Trofee Louis Neefs.
-Lucien Van den Brande uit Sint-Katelijne Waver
versloeg Greg Moens in de spurt.
-De kapitein van de winnende ploeg SK Laar ontving
de trofee Louis Neefs.
-De winnaar van de Ontdek de Ster naast organisator
Emmeregs en presentatrice Connie Neefs.
-De dames van V.V.Leest stonden ook In de
programmabrochure van de Volksfeesten.
1982 20,21,22 en
23 mei : 12de Leestse Volksfeesten met 8ste
Handelsbeurs.
Tijdens een
persconferentiebegin mei stelde
voorzitter van het feestcomité Gust Emmeregs het programma voor. Elk jaar wordt gezegd : nu kan het niet
beter meer, nu is men aan het toppunt. En toch zijn de Leestse Volksfeesten dit
jaar nog meer speciaal dan andere, een spelprogramma voor verenigingen uit de
omliggende gemeenten, wielerwedstrijd, een folklorenamiddag, een zangwedstrijd
en een sliert vedetten.
GvM van 14 mei : let vooral op de laag gehouden
toegangsprijzen : 125 fr. (donderdag of zondag) en 100 fr. (vrijdag of
zaterdag). Kaarten kunnen in voorverkoop worden aangeschaft bij alle
bestuursleden van de voetbalvereniging V.V. Leest, de organisator van dit
reuzen-spektakel.
De organiserende V.V.Leest is ontstaan dank zij de
Leestse Volksfeesten. En het gaat de voetballende vereniging voor de wind.
Zondag jl. werd de kampioenstitel in derde provinciale binnengehaald. De
promotie zal ongetwijfeld tijdens de komende feesten gevierd worden.
Tienduizend mensen worden tijdens de vier dagen op de feesten verwacht. Waar
gaat die enorme winst naar toe, wou de pers weten ? Voorzitter Gust Emmeregs
had daar een pasklaar antwoord voor. De feesten worden georganiseerd om de
voetbalvereniging gezond te houden (wat niet van alle provinciale voetbalclubs
kan gezegd) en bovendien om de eigen jeugdspelers, de toekomst van V.V. Leest,
een opleiding te geven door bekwame vakmensen.
Gust Emmeregs : Wij hebben momenteel 170 aangesloten
spelers, waaronder bijna 140 jongeren. Deze jongeren willen wij degelijk in de
voetbalsport opleiden. Daarvoor betalen we ook de trainers die zich met de
jongeren bezighouden. Voorts beschikken we over ongeveer 4 ha. speelvelden, die
door ons zelf worden ongehouden. Na de training krijgen al de spelers een
gratis drink aangeboden. Er is terugbetaling van het schoeisel voor alle
spelers, er is het jaarlijks Kerstfeest waarbij spelers en ouders anzitten aan
een banket en er zijn uitstappen met de jeugdploegen. Dit alles kost ons een
bom geld. Maar het is goed besteed. Jaarlijks spenderen we aan de voetbalclub
zon 580.000 fr. aan onderhoud en materialen. Onze club kan dit alles
realiseerbaar houden, dank zij de Volksfeestendie met het jaar alsmaar meer succes kennen. Ook willen we niet dat de
Mechelse bevolking betaalt of moet opdraaien voor onze club, zoals dat bij
zovele verenigingen het geval is. En vergeet bovendien ook niet dat de
organisatie van dergelijk Volksfeestenprogramma honderdduizenden kost, het dus
niet allemaal winst is wat binnen komt, aldus Gust Emmeregs.
De voorzitter wijst ook op de enorme en belangloze
inzet van 140 medewerkers, en dit gedurende vier dagen. Ook dit jaar moeten de
medewerkers de reuzentent optrekken en de houten vloer van liefst 2.400
vierkante meter leggen en uiteraard ook afbreken.
Voor de 8ste maal wordt aan deze feesten
ook een handelsbeurs gekoppeld. Alle bezoekers aan de feesten worden langs deze
beurs geleid, om zo de animatieruimte te bereiken. De crisis schijnt op dit
gebeuren geen vat te hebben. Vorig jaar 22 standen, nu 30 standen op de
handelsbeurs, die donderdag 20 mei, na de eucharistieviering in de tent, wordt
geopend in aanwezigheid van het Mechels stadsbestuur.
Vermelden we ook nog dat op de handelsbeurs het Comité
Vrienden van Louis Neefs een stand hebben, waarop in primeur dan nog wel- de
Louis Neefsherdenkingspenning kan gekocht worden. Er is ook nog een stand
voorbehouden aan de Dienst Voorlichting van de stad Mechelen. Hier zullen de
bezoekers voornamelijk geïnformeerd worden over aan de gang zijnde of geplande werken
in Leest, Hombeek en Battel.
De expostanten :
Tuinmeubelen De
Maeyer Louis Blaasveld, Fietshandel-kapsalon Nuytiens-Van Zaelen Leest,
Boekhandel Kiliaen Duffel, Firma Wilinox St.-Kat.Waver, ABC-Bouwmarkt Heffen,
Jos De Smet Verzekeringen Leest, Keukens Nicko Tisselt, Het Markt Boetiekje
Willebroek, Albo Rumst, Peeters Emiel Raiffeisenkas Leest, W.V.R. In den arm
Bloemen, Flor Haemhouts Verzekeringen Leest, Schoonheidsinstituut Imelda
Mechelen, Geschenkartikelen Arielle Van Steen Leest, Kantelpoorten F. Tilley
Kapelle-op-den-Bos, Onderhoudsproducten Firma Bosmans Beringen, Rijschool
Sanderus Mechelen, AL AL Keukens Ramsdonk, Schrijnwerkerij G. Leten St.Antonius
Zoersel, Fietsen Johan Van Asch Mechelen, TVs Radios Francois Van der Aa
Kapelle-op-den-Bos, Verwarmingstoestellen PVBA Nipaco Oudegem, Publiciteit J.
Verminnen Breendonk, Drankcentrale Seeldraeyers Heffen, NV Eternit
Kapelle-op-den-Bos.
Fotos :
-Een aantal van de ruim 140 belangeloze medewerkers
aan de 12de Leestse Volksfeesten.
-Enkele van de vele vedetten : Paul Anderson, Luc
Appermont, Connie Neefs en Rob De Nijs.
-Links : Fancy, midden Vader Abraham, rechts Mieke.
-Aan de folklorenamiddag nam ook de Leestse
volksdansgroep Korneel deel.
1982 Zondag 16 mei
: Vevoc Volleybaltornooi op het Parochiecentrum
Voor de negende opeenvolgende maal richtte Vevoc een
volleybaltornooi voor mannen in, dit onder impuls van duivel-doet-al Fons
Huysmans, die eens te meer voor een perfecte organisatie zorgde. De twaalf
ingeschreven ploegen, vooraf door lottrekking ingedeeld in drie groepen,
trachtten zich elk volgens zijn eigen mogelijkheden en spelkwaliteiten te
plaatsen voor de finale-poules.
Van de beide ingeschreven Vevoc ploegen slaagde er
geen in zich te plaatsen voor de strijd tussen de eerste vier, evenmin trouwens
als de gelegenheidsploeg van de Chirojongens. Deze laatsten zouden slechts met
veel moeite de rode lantaarn overlaten aan de Milac-ploeg van
Kapelle-op-den-Bos. In de reeks voor de vijfde tot de achtste plaats kwam het
dan tot een derby tussen Leest A en Leest B, na een sportieve wedstrijd verdiend
door de A-ploeg gewonnen. De finale werd dan gespeeld door de Filos uit
Londerzeel die reeds tweemaal het tornooi wonnen en A.B.B.Mandarijn uit
Kapelle-op-den-Bos, winnaar van de vorige uitgave.
Deze laatste wonnen opnieuw met twee sets tegen één,
na een spannende wedstrijd, en mochten dan ook de beker van de stad Mechelen in
ontvangst nemen. (DB, mei 1982)
1982 17 mei
Gazet van Mechelen :
Titel
is binnen voor Leest
Bloemen voor VV Leest dat, door haar gelijkspel thuis tegen VK Heindonk,
de
kampioenstitel op de laatste speeldag van de competitie in de wacht
sleepte.
De
promotie zelf is meer dan verdiend, want Leest nestelde zich van de eerste
speeldagen al in de kopgroep van de rangschikking.
De
ploeg van speler-trainer Van den Broecke werd vrij snel leider, en pas zeven
speeldagen van het einde moest VV haar leidersplaats aan Walem afstaan,
maar
na
een spannende eindstrijd heroverde Leest die begeerde eerste plaats.
Gisternamiddag in haar allerlaatste wedstrijd, moest het geel-blauw VK
Heindonk
partij geven.
Eigenaardig genoeg was dat juist de ploeg waar Leest haar kampioenstitel
heeft
aan
te danken.
Heindonk behaalde immers dit seizoen tegen Walem, de onmiddellijke
promotieconcurrent van Leest, een knappe vier op vier.
Daaronder ook de enige thuisnederlaag die Walem dit seizoen opliep.
Woorden van lof voor Leest vanwege Heindonk, maar dus ook andersom.
VK
Heindonk maakte het Leest nochtans erg moeilijk en sleepte uiteindelijk een
gelijkspel in de wacht. Alleszins een pluim voor Heindonk, dat het spel
eerlijk
speelde
door Leest ernstig partij te geven.
De
thuisploeg verdiende evenwel in de slotminuten de volle inzet.
De
Maeyer hield het leder met zijn hand uit het doelvlak, maar scheidsrechter
Van
der Velde had blijkbaar niets gezien.
Aan
dat ene punt had Leest evenwel genoeg om kampioen te worden.
Wij
zijn dit jaar ambitieus vertrokken, blijkbaar terecht. Wij trokken vijf spelers
aan
en die verwierven allen een vaste plaats in het elftal.
Dat
geluk moet je hebben, want echt een ploeg kopen gaat niet.
De
meest omringde speler in het feestgewoel was wel speler-trainer Van den
Broecke.
Ik
ben naar Leest gekomen, omdat die ploeg duidelijk hogerop wilde.
Ik
heb hier nog een jaar voor de boeg en wil alleszins in tweede provinciale nog
iets
bewijzen. Daarna zien we wel.
Eergisteren legde ik mijn laatste testen af voor mijn Heizeldiploma, en
met dat
diploma op zak wil ik hogerop als
trainier, liefst met VV Leest.
Marc Rochtus
In hun negenjarig bestaan kregen de mensen van VV
Leest reeds heel wat emoties
te verwerken. Meestal in gunstige
zin. Al voor de derde keer kon er naar een hogere
reeks overgestapt worden.
Aanvankelijk uitkomend in vierde
provinciale kon spoedig de stap naar derde
gezet worden en voor een viertal
seizoenen zelfs naar tweede doorgestoten
worden. Maar daar beleefde men
spoedig een van de zwartste dagen uit het
clubbestaan. Gust Emmeregs daarover
:
Iedereen zal zich die rampzalige
wedstrijd op Meerhof nog herinneren waar wij
twee van onze beste aanvallers
kwijt speelden, Marivoet, de schrik van de
verdedigingen verdween voorgoed van
het voetbalterrein en Robert Boonen
haalde na zijn strafperiode niet
meer de glans van voordien. Ik ben ervan
overtuigd dat wij zonder deze
rampdag nu nog altijd in die tweede reeks zouden
gefungeerd hebben. Nu staan we weer
even ver als vier jaar geleden maar dat
heeft ons enorme inspanningen
gekost. Hopelijk gaan die volgend seizoen
renderen.
Fotos :
- Vreugde en gelukwensen voor de kampioenen. Op de
voorgrond Maria Emmeregs, zus van voorzitter Gust, met bloemen voor de latere
sponsor Jean Vos.
1982 13 mei : HERDENKINGSPENNING
LOUIS NEEFS IN PRIMEUR OP
LEESTSE
VOLKSFEESTEN (foto)
Het Laatste Nieuws :
Tijdens
de twaalfde Leestse Volksfeesten zal de herdenkingspenning Louis Neefs in
primeur te koop aangeboden worden. Deze penning, Klokken in de Wind genaamd,
wordt uitgegeven met medewerking van het gemeentebestuur van Mechelen en van
Gierle.
De opbrengst (10%) zal ten goede komen aan het Comité
Vrienden van Louis Neefs, om onder meer het Louis Neefs-monument mee te
financieren.
De voorzijde van de penning vertoont de kunstenaar
die, samen met zijn echtgenote, zo tragisch om het leven kwam. De achterzijde
geeft ht monument weer dat op 8 augustus (de verjaardag van de zanger) te
Mechelen zal onthuld worden.
Klokken in de Wind is ook de benaming van het op te
richten monument, dat zelf door de betreurde zanger en gemeenteraadslid te
Mechelen, werd ontworpen.
Deze penning kan in de komende handelsbeurs tijdens de
Volksfeesten aangeschaft worden in de daartoe speciaal opgerichte stand De
Vrienden van Louis Neefs.
Ook de laatste 100 prachtige zeefdrukken van Louis
Neefs worden aan 1.000 fr. per stuk (zonder omlijsting) te koop aangeboden.
Van de Louis Neefs-penning worden 3.000 bronzen en
1.000 zilveren exemplaren op de markt gebracht. De bronzen penningen, verpakt
in een plastiek kapsel, zijn verkrijgbaar aan 250 fr. De zilveren penning (met
ongeveer 24 gram fijnzilver) kan bekomen worden aan 2.475 fr. en is verpakt in
een cassette. De penningen hebben een diameter van ongeveer 4 cm.
Na de primeur-verkoop op de Leestse Volksfeesten zijn
de penningen nadien verkrijgbaar in alle banken te Mechelen en te Gierle.
L.D.N.
Tussen 10 en 16 uur kon iedereen
die wou komen meejoggen.
Onkosten : 30 frank.
Organisatie : vzw Pro Atletiek en
De Sportvrienden Leest.
Er werd gelopen langs Ten Moortele
en de Vinkstraat.
De kleedkamers bevonden zich in de
gemeenteschool naast het oud gemeentehuis.
(Voor Allen)
1982 Op 16 mei trokken de mannen van de
Boerengilde van Leest op bedevaart naar
Hanswijck. Met baard en snor stapten ze ter ere van Onze Lieve Vrouw
door de
straten van Mechelen. Men zou er bij deze gelegenheid een spel kunnen op
na
houden wie is wie. Al bij al deden onze deelnemers het met overgave en
zagen hun deelname werkelijk als bedevaart.
(De Band, februari 1983)
1982 Zondag 16 mei
: 8-WIJKENFIETSTOCHT van SP-Afdelingen
SP-Afdelingen Battel, Battelsesteenweg, Half-Galg,
Heffen, Hombeek, LEEST en Schonenberg-Brusselsesteenweg nodigen U uit op hun
DERDE
8-WIJKENFIETSTOCHT
Men kan vertrekken van één der onderstaande
wijklokalen vanaf 10u00 tot 15u00. Over een toeristische omloop van ongeveer 30
km., doorheen de 8 wijken dient men een 16 vragen op te lossen en 8 proeven uit
te voeren (plezierig en leerzaam, nooit te moeilijk). De antwoorden kunnen
binnengebracht worden tot 18u00 in één van de wijklokalen.
Echt een gezellige dag/namiddag voor gans het gezin !
De deelnemingsprijs bedraagt 20 frank.
Talrijke individuele prijzen zijn voorzien, speciaal
trofeeën zullen uitgereikt worden aan : de best geklasseerde vrouw/man, de
wijk/vereniging/groep met de vijf best geklasseerde deelnemers, de
wijk/vereniging met het grootst aantal geklasseerde deelnemers
