1984
Zaterdag 15 september : Kruisboogschieting
te Leest (foto onderaan)
Alle
kruisboogliefhebbers, oud-leden van de vroegere Mechelse kruisbooggilden of hun
vroegere erfgenamen en alle geïnteresseerden werden uitgenodigd voor de
kruisboogschieting in t Seel te Leest op zaterdag 15 september.
Daar
had een kruisboogschieting, georganiseerd onder auspiciën van de Conventie der
Schuttersgilden op de 6 en de 20 meterstand, plaats.
Op
de zes meter werd geschoten metde kleine
salonkolfkruisboog en op de twintig meter met de balansboog.
Er
werden prijzen voorzien voor gildes en voor individuele schutters.
Elke
schutter kreeg als aandenken een linosnede van de Oude MechelseVoetbooggilde, die doorTony Baarendse, de voorzitter van de
culturele kring t Seel, speciaal was gemaakt.
De
opkomst was, gezien het een eerste schuchtere stap was, buiten alleverwachtingen. Er verschenen gildes
op het appél uit heel het land, Frans-Vlaanderen en Nederland.
Sedert 1312 had Mechelen zn
voetbooggilde, een soort burgermilitie die met hun kruisbogen instond voor de
verdediging van de stad tegen aanvallen van buitenaf. Onder Frans Jozef werden
alle gilden ontbonden. De Voetbooggilde verloor haar oorspronkelijk doel, maar
werd een volkssport, een hobby voor de leden. Pas in de jaren 50-56stierf de
gilde een stille dood.
De Culturele Kring t Seel VZW
uit Leest wil de draad terug opnemen. Een viertal mensen rond Tony Baarendse
lopen met het plan de Mechelse schutters te verzamelen om samen met
aspirant-schutters de oude gilde opnieuw op te richten. Een eerste stap werd
reeds gezet door onder auspiciën van de Confederatie der Schuttersgilden een
schieting te organiseren op de Juniorslaan Leest, waar t Seel de zetel heeft.
Kruisbooggildes uit heel het land werden uitgenodigd om naar Leest te komen
voor een wedstrijd op zes meter met de kleine salonkolfkruisboog en een
wedstrijd op twintig meter met de balansboog. Er werden prijzen voorzien voor
gildes en voor de individuele schutters. Elke schutter kreeg als aandenken een
linosnede van de Oude Mechelse Voetbooggilde, die door Baarendse speciaal voor
de gelegenheid was gemaakt.
De opkomst was gezien het een eerste schuchtere stap was- buiten alle
verwachtingen.
Er verschenen gildes op het appél uit heel het land, Frans-Vlaanderen en
Nederland. De organiserende gilde, de Mechelse, was er slechts in naam. De
eigenlijke nieuwe start moet nog komen. In nauwe samenwerkingmet de secretaris van de Antwerpse
Confederatie van Schuttersgilden, Mark De Schrijver, wordt nu contact gezocht
met mensen die zelf schutter zijn of waren of zij die het wensen te worden.
Iedereen uit het Mechelse die
zich van ver of dichtbij aangetrokken voelt tot de kruisboog hoopt men te
bereiken. Volgens Baarendse moet een groot deel van de kruisbogen van de
vroegere gilde in privéhanden zijn. Men is er niet op uit om die bogen te
verzamelen, maar wel om ze te laten gebruiken door de bezitters. Men wil
opnieuw tot een folkloristische vereniging komen zoals er talloze in het land
bestaan, waar het schieten met de kruisboog als sport en hobby wordt beoefend.
Hierbij wil men zich sterk richten op de authenticiteit. Men denkt eraan de
gilde opnieuw in het uniform te steken zoals het volgens een schilderij uit het
Antwerpse Museum voor Schone Kunsten door de Mechelse Voetbooggilde werd
gedragen.
In die zin hoopt men in de
toekomst ook een steentje te kunnen bijdragen tot de Mechelse folklore.
Problemen zijn er voorlopig
genoeg. Eerst en vooral wil men mensen vinden die hun ervaring ten dienste van
de gilde kunnen stellen om de jonge mensen die zich aangetrokken voelen op te
vangen. Een ander probleem is de boog zelf. De voetboog zoals door de gilde
gebruikt, wordt niet industrieel gemaakt, maar is eigen werk van de schutters.
Een onderkomen is er reeds. In de schuur van t Seel, een vroegere boerderij
staat reeds een 6 meter schietstand ter beschikking van de schutters. Op het
erf is er plaats voor een 20-meter-stand. Nu reeds staat de schietstand elke
dinsdagavond vanaf 20 u. ter beschikking van elke geïnteresseerde.
In t Seel is een kruisboog voorhanden voor wie deze volkssport totaal nieuw
is. Baarendse hoopt op deze manier in contact te komen met Mechelaars die zich
aangetrokken voelen tot de hernieuwde gilde. Samen met hen wordt dan de
definitieve start genomen van de nieuwe Oude Voetbooggilde.
Alle geïnteresseerden worden
dringend verzocht contact op te nemen met de VZW t Seel, Juniorslaan 144
(rechts net achter de nieuwe viaduct over de spoorweg) in Leest.
Telefoon : 015/71.10.21 na
20u.
(Joris
Van Roy in HLN van 20/9/84)
De
Gulde van Sinte Sebastiaen
In
1928 vond mevrouw Voet op haar zolder een bestofte perkamenten rol : het was
het reglement uit 1735, bestaande uit 37 artikelen van de gulde vanden
Handbogheschutters binnen den dorpe van Leest. Deze rol wordt thans bewaard op
de pastorij.
Het
onderschrift van deze uit 37 artikelen bestaande rolle luidde :Dese voorschreven
Rolle ende Ordonnantie is bij
mij onderges. als Hooftman van de Gulde van den Eedelen hantboghe binnen der
stadt van Mechelen naeralle oude Costuijmen ende Usantiën alsoo vernieuwt ende
aen die van Leest verleent, op heden den 21 Mey 1735.
P t P Roose, Baron van
Leeuw.
In
het Rijksarchief te Antwerpen is echter nog een ouder afschrift van dit
reglement te vinden, door J. Bouvekercke Hooftman van de gulde ondertekend,
op de dach van Sinte-Sebastiaen in den
jaere 1647 den 20 january.
Deze
Gulde schijnt één van de oudste verenigingen van Leest geweest te zijn, want
ook deze rol verwees naar een vroeger reglement, ze deed te niete alle voorgaande ordonnantiën ende statuyten eertyts der
selver gulde verleent ende uytgegeven.
In
1650 bestond het bestuur uit hoofdmanJonkeer Jan Jeronimo De Clercq, heerevan Bouvekerke, coninck Gillis
Moldermans en dekens van de gildeNicolausCoeckelbercks
en Niclaes Loocx. Hun lokaal lag tegens het kerckhoff en werd bewoond door
Jan Verlinden. (Gijs-Thys,reg. Nr.72 f°13)
Als
aansluitingsgeld betaalde men 15 stuiver en men legde bij die gelegenheid ook den Eedt af. Wilde iemand de gilde
vaarwel zeggen, dan kostte hem dat 6 gulden (art. 18).
De
schuttersgilde was trouwens enkel voor welstellenden, want wie van den arme genoot, werd niet
aanvaard (art.32). Dit artikel werd echter later uit de statuten verwijderd.
Eenmaal
per jaar was het koningsschieting, dan
hing de Hoofdman naer oude costuymen
de breucke om de hals van de koning. Deze breucke ging elk jaar naar een ander.
Ze werd door de koning gedragen bij alle officiëleomstandigheden zoals het teerfeest,
processies, enz. Op de dag van de koningsschieting betaalde elke gildebroeder 6
stuiver, of hij schoot of niet, ten
profijte vanden coninck die alsdan den papegaey afgeschoten sal hebben, waar
voren den coninck gehouden zal wesen te geven een tonne goet bier (art.20).
De
gildeleden stapten op in de processie van Sinte-Nicolaes
op de ommegangsdag, met gespannen boech
ende pijl (art. 11).
Ze
gingen ook mee, op straf van 12 stuiver boete, in de processie van Leest
(art.10), van Hombeek en van Heffen.
Was
iemand van de schutters gestorven, dan waren het de zes dichtstbijwonende
gildebroeders, die hun makker naar de kerk en naar het graf droegen. Daarvoor
kregen ze achteraf een pot goet bier
(art.30).
20
januari, feestdag van Sint-Sebastiaen, was de jaarlijkse Teerdag. Men begon met eerst eerelycke
ter kercke te gane ende de misse te hooren ende te offeren de silveren
penninck (art. 12). Na de mis werd eens goed gegeten, gedronken en
gedanst. Oudere dorpsgenoten weten nog te vertellen hoe die dag ook de vrouwen
van de partij waren : zij schoten op de hoge wip die voor de gelegenheid midden
in het dorp was geplaatst. Wie koningin
schoot, moest de koffie betalen. Daarna volgde de koningsschieting van de
mannen, dit alles werd opgeluisterd door een harmoniemuzikant en trommelaars.
De
laatste staande wip stond op de Tisseltbaan, achter het Wiphuis. Daar werd nog geregeld geschoten tot aan de Eerste
Wereldoorlog. Nadien werd de Schuttersgilde opgedoekt. De breucke werd verkocht aan een antiquair uit Brussel. Pogingen om
die terug te bekomen liepen op een sisser uit.
(LG,
blz. 163,164)
Het
reglement van 1647 :
Ordonnantie vander gulde
vanden Handboghe Schutters binnen den dorpe van Leest ...opden Sinte Sebastiaen
inden Jaer 1647 den 20 january.
Om goede ende broederlycke
liefde te stellen over de gulde van den Handboghebinnen den dorpe van Leest ende boghen
gesellen ende guldebroeders van desersoo syn byden Heere hooftman onderhooftman gesworen dekens andermans
vandegroote gulde van den edelen handboghe binnen Mechelen naer oude costumen
gestatuert de poincten ende artikelen hier naer volgende om die inder serlver
gulden ende by alle die ghene inden Eedt van dyer syn elck in syn regard als
voordaen achter volgt ende onderhouden te worden tot dat by den voorscreven
heere hooftman anders hier inne sal geordonneert wesen reserverende den selven
hooftman syn hondert ende macht om dese selve poincten ende artikelen te mogen
interpreteren minderen
meerderen ende veranderen altyt als het hen goetdunckensal amuserende ende doende te niet alle
voorgaende ordonnantien ende statuyten eertyts der selver gulde verleent ende
uytgegeven...
Den
Eedt
Onder dit mennelyck geselschap
eendrachtig begere ick vreetsamentlyck te verheeren de catholycke kercke
warachtich belove ick trouwe, oock de eere weert alder eeren der stadt mechelen
sal ick vermeeren, geoorsaem onsen coninck heere hooftman joeckens mede, Schot
ende loten sal ick genen sonder verseeren gelyck myne medebroeders naer ander
seden discort sal ick verjaghen ende houden vreede den edelen handboghe in syn
staende pese sal ick eenen in dorpen en steden op dat ick niet en verwowe
goedts toren zoo helpe my sinte sebastiaen syn vriendt vercoren...
Ondertekend
door J. Bouvekercke Hooftman van de gulde
(Rijksarchief Antwerpen)
Albert
Huysmans publiceerde in De Band van juli 1979 een lijst metlocaties enjaartallenalwaar de schutters zich konden uitleven:
vaste staande wip : 1785 Tisseltbaan, liggende wip : 1889 Sint Sebastiaen, 1919
In den Boerenhandel, 1930 Belle Vue. Op doelen : 1839 Het Knippershol, 1845
Winkelstraat, 1850 Zennebrug en 1854 Huis ten Halven.
Sint
Sebastiaen bezat ook nog een bollebaan onder een rieten afdak, met in de lemen
vloer aan beide uiteinden een pollepel holte, waarin een halve bol met eencirkelvan 15 cm pastte. Twee groepen trachtten met een rollende of schuivende
buiging het grootst aantal halve bollen bij de tegenstrevers te scoren.
Na
W.O.I werd te Leest enkel nog geschoten op de liggende wip en op doelen.
Schuttersverenigingen
waren nog : Ons Vermaak, met lokaal bij Huybrechts inde Dorpsstraat (zaal Sint-Cecilia) en De
Vrijschutters, in de zaal Boerenhandel bij Petrus (Pirreke) Van den Eede.
Beide verenigingen overleefden de tweede wereldoorlog niet.
Zuster
Melanie (Christine De Laet) in De Band december 1957 :
...Leest had eens een wip ! Op
sommige zondagnamiddagen was het daar een vrolijke wemeling. Dan kwamen behalve
onze eigen mannen, de scherpschutters af van de omliggende dorpen : Londerzeel,
Breendonk, enz..
Geen bleke slungels maar stoere
joviale kerels...
De schutters spanden de pezen
op hun boog. In trui of hemdsmouwen met lerenarmbekleedsel, schaarden ze zich in
gelid onder de wip.
Zie nu even naar die schutters,
bekijk er zo eentje terwijl hij mikt : de lippen zijn dun en toegenaaid van
wilskracht. Zijn open oog is als een patrijspoort gebrakeerd op de gaai.Zijn
flamingohals rekt zich, mede de kin agressief scherp de hoogte in spiedend,
energie voor drie, en zo vol inwendig vuur dat het is of zijn wezen zelf vonken
schiet. Er spannen zich levende, trillende draden van hem naar de hoogvogel...
De pijlen snorren door het gekruif en gestreuvel van de vederweelde daarboven,
stevig vastgespitst op het takkenrif van wat we
(in de vlastijd zaliger) de
strijp noemden. Daar prijkte, schitterend plechtig,soeverein, de koningsvogel, de
heerlijke reuzengaai, links en rechts onderaangeflankeerd door fiere
vleugeladjudanten : de zijvogels, en dezen zelf door tweekadetten : de wuivende kallen ; en
deze laatste dan geëscorteerd door heel hetkakelbont gehummel van de kleine
vogeltjes.
Pijlrapers zwermden lustig toe
op het lokaas van een cent of een solleken, debehendigsten vingen zelfs de pijlen
rechtstreeks op in hun vlucht : heerlijk !
Gekneusde koppen en neuzen
belandden bij ons. Moeder gaf hun elk een warm badje, en plakte er een
pleistertje op en...klaar was kees voor nieuwe decoraties...
O ! Daar gaat plots een
juichkreet op. Iemand heeft, in een supreem koningsschot,de gaai afgeschoten ! Een kostelijk topmoment
! Eerst nadat de geestdrift wat geluwd is, gaat het spel voort naar de andere
spijlen, tot zijvogels, kallen, klein grut, tot alles kaal en eraf is.
En dan worden de helden van de
dag gevierd. De koning wordt in de hoogte gestoken en onder zoveel triomf en
tralala rondgedragen, dat zelfs een boogscheut verder, de kikvorsen op het
vijversvlak komen aandansen, hun wijde bruine kaken opensperren en kwakwakend
mee kermissen op hun manier, want nu wordt het een gonzend gezellige verbroederingsavond,
waarop de wip, en deblauw-stralende
hemel erboven, blij neerblikken...
Fotos :
-De Mechelse schepen Renard 6de
van links, mocht het ereschot geven in degildeschieting in t Seel te Leest.
Acher de schepen Tony Baarendse.
-1935 : Alfons Hellemans schoot
zich Keizer op de liggende wip. Na de eerste wereldoorlog werd enkel nog
geschoten op de liggende wip en op doelen. Deze schuttersvereniging droeg de
naam Ons Vermaak en had haar lokaal bij Huybrechts (zaal St.-Cecilia) in de
Dorpsstraat. In de zaal Boerenhandel bij Pierreke op de Juniorslaan was nog
een andere liggende-wipmaatschappij, onder de naam De Vrijschutters. Beide
verenigingen overleefden de tweede wereldoorlog niet. (LG,
blz. 165)
De
Ceciliafeesten 1984 werden niet meer gesubsidieerd door het Ministerie van het
Vlaamse Gewest (Cultuur). Ze werden van de lijst geschrapt.
De grootste periodieke vrije
wedstrijd van Vlaanderen en ook van ons land moet het dit jaar zonder
overheidssteun stellen. Er is geen geld meer ! heeft men ons verklaard. We
geloven dat er moet besnoeid worden op de overheidsuitgaven, maar we begrijpen
echter niet waarom onze muziekwedstrijd nu plotseling niet meer in aanmerking
komt ! Andere dergelijke muziekwedstrijden, soms van minder kwalitatief gehalte
en zeker met minder internationaal aanzien, krijgen echter nog wel subsidies !
Het ministerie antwoordde ons
dat de wedstrijd werd gesubsidieerd volgens de regels van het decreet en dat
deze subsidies dan ten goede komen van de muziekfederaties. En dan vragen wij
ons weer af waarom de andere korpsen die wedstrijden organiseren wel subsidies
krijgen. Ook zij zijn aangesloten bij een muziekfederatie !
Deze keer gaan we er geen
proces van maken ! Het enige wat we kunnen doen is zelf zoveel mogelijk
inspanningen leveren opdat de Ceciliafeesten 84 een succes worden ook al
starten we met een negatief cijfer van 400.000 fr. Dit is het bedrag dat we
moeten uitgeven voor de huur van de tent en de lokalen, de vergoedingen van de
deelnemende korpsen,
Om dit bedrag terug te winnen,
zal er hard moeten gewerkt worden. Niet alleen tijdens de feestelijkheden maar
deze keer vooal tijdens de laatste maand voor de Ceciliafeesten, d.i. vanaf 15
augustus e.k.
We doen een beroep op alle
muzikanten en ereleden om onze Ceciliafeesten en onze internationale
concertwedstrijd bekend te maken bij vrienden, kennissen, in uw werkkring. Het
programma biedt dit jaar voor iedereen wat ! En u zult later niet met blozende
kaken staan wanneer u de deelnemers vraagt of de Leestse Ceciliafeesten zijn
meegevallen.
Maar dan moet ook iedereen meewerken !!! (Van
Toeters en Trompetten, juli 84)
PROGRAMA
Vrijdag 14 september
-In
de grote zaal van het Parochiehuis : KAARTWEDSTRIJD (whist)
Inschrijvingsgeld
: 80 fr. per deelnemer.
Iedere
tafelwinnaar had prijs en er was een prijzentafel ter waarde van 30.000 fr.
Winnaar
werd Frans Verlinden uit Hombeek, voor Noel Rossiers, Louis Boey, D. Van Slock
en Marcel Van Hoof (Dorpsstraat).
-In
de feesttent : AVONDJE JEUGD, T.D. met Radio Reflex.
Ingericht
door de leden van de drumband, de jeugdfanfare en de jeugdbrassband.
Aanvang
20 u. Kaarten in voorverkoop : 50 fr. (70 fr. op de dag zelf).
Reeds
op de eerste dag van de feesten was het gelegenheidscafé geopend en ook de
frituur. Het gelegenheidsrestaurant niet omdat dit niet toegenkelijk was
omwille van de kaartwedstrijd.
Zaterdag 15 september
-In
de feesttent startte om 13u30 de 12de Internationale
Concertwedstrijd van Mechelen-Leest met optredens van de harmonie Demer en
Laak uit Lummen, Riethovens Harmoniecorps uit Riethoven (NL), de Fanfare
Grétry uit Peutie, de Fanfare Ons Genoegen uit Oirlo (NL), de Kon.Fanfare
St.-Cecilia uit Vucht-Maasmechelen, de Kon.Fanf. Willen is Kunnen uit
Zemst-Laar, de Chr. Brassband Hosannah uit Leeuwarden (NL), de Brassband
Wilhelmina uit Colijnsplaat (NL) en de Brassband Euterpe uit Ramsdonk.
-Na
de concertwedstrijd (om 20u30) was er in de feesttent een bal- en showavond met
het optreden van de Nederlandse vedetten Jack Jersey, Frank en Mirella en het
orkest The Golden Bis-Band.
Kaarten
in voorverkoop kostten 125 fr. per stuk. Deze bal- en showavond kreeg de
ondertitel van DE DOLLE LEESTSE NACHT mee.
Het
gelegenheidsrestaurant, de frituur en het gelegenheidscafé waren al geopend
vanaf 11u. en in het gelegenheidscafé speelde de discobar vanaf 16 u.
Zondag 16 september
-In
de feesttent startte de 2de wedstrijddag van de Concertwedstrijd.
Traden op : Harmonie Dynamic uit Zele, Soc. Harmonie De Toekomst uit
St.-Niklaas, Kon. Harmonie St.-Cecilia uit Geluwe, de Harmonie O.B.K. uit
Erp (NL), Banda Musicale Stanislao Silesu uit Samassi Italie, Kolboth
Ungdomskorps uit Kolborn (NL), de Fanfare St.-Cecilia uit Jabeek (NL), de
Fanfare St.-Barbara uit Brunssum (NL),, de K.Fanf. St.-Hubertus uit
Schaffen, de Kon.Fanf. Con cordia uit Tisselt, de Fanfare St.-Cornelius uit
Valkenburg a/d Geul (NL), de Kon. Fanfare St.-Jansvrienden uit Wiekevorst, de
Brassband Union uit Buizingen en de Brassband Terpischore uit
Groot-Antwerpen.
(Van
Toeters en Trompetten, Juli 84)
In
het blad van de vereniging (jaargang 4 nr.4) verscheen volgend (ingekort)
verslag van de 12de Ceciliafeesten van de hand van de nieuwe
verantwoordelijke uitgever Bart Lauwens :
Zonder de subsisies van het
Ministerie van het Vlaamse Gewest, maar met de steun van het Mechels
Stadsbestuur, het Muziekverbond van België, de V.B.B.F. en de talrijke sponsors
werden de Ceciliafeesten 1984 aangepakt. Achteraf gezien mogen we deze uitgave
geslaagd noemen. Dit danken we aan de belangrijke inzet van vele vrijwilligers
en sympathisanten. Dankzij hun geleverde inspanningen werd deze grootste en
bekendste periodiek ingerichte concertwedstrijd van ons land een succes.
Dat de Leestenaars een
tentenvolk zijn, konden we al lezen in het novembernummer van de Band, het
Leestse heimatblad. Deze vergelijking werd nogmaals herhaald tijdens de tweede
week van september. Enkele moedige enthousiastelingen trokken uit jaarlijkse
gewoonte weer een tentje recht op de Chirohemen aan de Kouter. Van s morgens
tot s avonds werd er met stoelen en tafels gesleurd, electriciteitskabels
gelegd, pinten gespoeld, en vooral hard labeur geleverd.
Met 76 tafels zat het
parochie-complex stampvol en hadden de wedstrijdleiding en drankbedelers hun
handen vol. Een beetje verder in de reuzenfeesttent, ging voor de eerste maal
een T.D. voor de jeugd door. De overbekende Mechelse Radio Reflex Roadshow
stouwde de pyamatent vol popmuziek.
Op zaterdag startte de
Internationale Concertwedstrijd. Vijf Belgische en evenveel Nederlandse korpsen
dongen deze eerste dag om de felbegeerde prijzen. Met behoorlijke tot zeer
goede blaasmuziek trachtten de korpsen het publiek en de jury te bekoren. De
heren Jan Segers, J.P. Laro en A. Vandriessche hadden hun handen vol met het
juist quoteren van de muziekuitvoeringen.
De oude Fanfare Sint-Cecilia
Vucht-Maasmechelen bleek de eerste dag de sterkste te zijn met 89,16% en een
totaalresultaat van 709 punten. Ondertussen hadden de Nederlandse muzikanten en
supporters voor een recordsom aan guldens uitgewisseld en de mensen in het
restaurant, het friethuisje en het gelegenheidscafé aan het werk gezet. En
verteren konden ze wel die Hollanders ! De verhaaltjes over hun bekende
gierigheid blijken dus niet altijd te kloppen. Zij waren het ook die voor de
sfeer op de Leestse Dolle Nacht zorgden.
Buiten hun brachten de
Nederlandse zangvedetten Jack Jersey en Frank en Mirella een wervelende show,
welke door een onovertrefbare Golden Bis Band aan elkaar gespeeld werd.
Rock n roll en smartlappen :
de gulden middenweg ! Het balpubliek was content en de doorwinterde uitgaanders
bleven nog lang uitfuifen in de bar waar de mensen van discobar Antverpia
voor het muzikale gedeelte zorgden.
Tijdens de proclamatie en
prijsuitreiking van deze 12de Ceciliafeesten werd het hoge
muziekpeil van de deelnemende verenigingen en belangloze inzet van de vele
vrijwilliges nog eens extra in de verf gezet. Wat betreft het muziekgebeuren
volgt hier nog even de einduitslag van de winnende korpsen.
A.Beste uitvoeringen : Beker
van de Stad Mechelen :
Harmonie : O.B.K. - Erp (NL)
Fanfare : Fanfare St.-Cornellius
Schin op Geul (NL)
Brassband : Brass Band
Euterpe -Ramsdonk
B.Beste totaal-resultaat :
instrument geschonken door L.E.M.C.A. :
Harmonie : Riethovens
Harmoniekorps (NL)
Fanfare : Fanfare
St.-Cornelius Schin op Geul (NL)
Brassband : Brass Band Union
Buizingen
C.Algemeen winnaar : Beker van
de heer Ramaekers, Burgemeester Stad Mechelen :
Fanfare St.-Cornelius Schin
op Geul (NL)
Beker van het Muziekverbond :
Koninklijke Oude Fanfare
Sint-Cecilia Vucht-Maasmechelen.
De Italiaanse Banda Musicale
Stanislao Silesu uit Samassi bleek met hun tweede prijs iets te licht uit te
vallen t.o.v. het kopergeweld uit de Lage Landen. Toch waren onze Zuiderse
gasten tevreden met het behaalde resultaat, zoals meerdere korpsen trouwens, en
togen ze gelukkig en boordevol herinneringen weer naar hun geboorteland.
Het
grote succes deed toch wat zalf op de wonde. Want er was niet alleen het
verlies aan steun van het Ministerie, in laatste instantie hadden korpsen uit
Noorwegen en Tsjechoslowakije forfait gegeven. (GvM, 18/9/1984)
-Voorblad van de Feestbrochure
van de Ceciliafeesten 1984.
-Onder toezien van schepenen
Joris en Van der Sande, ontving de voorzitter van de Kon. Oude Fanfare
St.-Cecilia uit Vucht-Maasmechelen, de beker van het Belgisch Muziekverbond.
Eerste schifting viel op door
professioneel karakter.
Voor al diegenen die na
jarenlange bewondering voor hun idool nu ook eens in diens huid willen kruipen
en zijn of haar puikste prestaties nog eens gerust willen overdoen op een heus
podium, voor een levend publiek, werd de Nationale Play-Backshow in het leven
geroepen. De drijfveer achter het initiatief zal ongetwijfeld wel het Nederlandse
gelijksoortige televisieprogramma geweest zijn, dat steeds weer zoveel
duizenden aan het kleine kastje weet te kluisteren.
De organisatie van de
Play-Backwedstrijd ligt in handen van voetbalclub V.V. Leest, maar vooral in
die van duivel doet al Gust Emmeregs. De nodige steun aan het geheel wordt
verstekt door Story, Radio Reflex en De Mechelse Week. Geen wonder dus dat wij
zaterdagavond van de partij waren tijdens de eerste preselectie in de sporthal
van Leest.
Revolutionaire vorm van
entertainment
Het dient gezegd dat de
playback eigenlijk een gesofisticeerde vorm van iemand nabootsen- de laatste
jaren van een parochizaal-attractie uitgegroeid is tot een algemeen
geapprecieerde vorm van entertainment. Op internationaal vlak zijn er zelfs een
paar artiesten die er zich full-time mee bezig houden en er ruimschoots hun
kostje mee verdienen.
Denken we maar even aan de
sensationele verhaaltjes van mensen die zich plastisch-chirurgisch laten
opkalefateren om net die gelaatsuitdrukking die Michael Jackson of Julio
Iglesias zo karakteriseert, ook te bezitten en aan te wenden.
Zon volgens velen- absurde
proporties nam het geheel in de Leestse sporthal echter nog niet aan. Hoewel
het toch dient benadrukt dat uw verslaggever behoorlijk onder de indruk was van
het professioneel karakter van het opzet en van de inzet die de meeste
kandidaten aan boord legden.
Toen de aftrap werd gegeven
door Micha Marah, die het geheel op een speelse en dikwijls noodzakelijk
bemiddelende manier aan mekaar praatte, was de sporthal reeds aardig volgelopen
met voornamelijk fans van de optredende play-backers. Te verstaan dus dat
ambiance de hele avond troef was.
Het concept van het hele
gebeuren was dat een 25 ingeschreven kandidaten, waarvan er slechts 19 kwamen
opdagen, met de auditieve ondersteuning van een door hun meegebrachte klankband
een zo getrouw mogelijke versie speelden van de door hun gekozen artiesten.
Dit dan voor het aanwezige publiek en last but not least voor een vierkoppige
jury die door beroep of afkomst een zekere familiariteit verwierven met de
nationale en internationalz showbizz.
De uitslag
Wanneer de 19 kandidaten hun
stukjes opgevoerd hadden trok de jury zich terug om, in alle eer en geweten
zoals dat heet, een allesonthullende beslissing klaar te stomen. Zoals we
eigenlijk wel een klein beetje door ons vermoeden werden ingelicht, haalde
Michael Jackson-imitator Patrick De Coninck het moeiteloos van zn collegas.
Michael Jackson, een erg voor de hand liggend en dankbaar personage horen we de
kritische lezer al zeggen. Niets is minder waar ; vraag het maar eens aan een
andere jongen die eveneens zijn idool uitbeeldde met veel enthoesiasme maar
desalniettemin niet door de schifting raakte
Wat Patrick toonde was af en ei
zo na perfect; alle danspasjes strookten honderd procent met wat wonderboy
Jackson presenteert. Zelfs de angstaanjagende en door beroepsmensen moeilijk
aan te brengen Thriller-macquillage werd door jongeheer De Coninck moeiteloos
gedragen. Onverbeterlijk.
Een heel ander genre was de
drie minuten-show die de Lumburgse Zangeres Zonder Naam opvoerde; wat bij
Michael Jackson de doorslag gaf gold ook voor haar : de bewegingen en de outfit
waren tot in de puntjes verzorgd. Dit en het feit dat ze een hele bus
supporters achter zich had zorgden ervoor dat ze de felbegeerde prijs van het
Publiek annex draagbaar televisietoestel wist af te dwingen.
Andere kandidaten die bij jury
en publiek veel bewondering losweekten waren onder andere, Ronny Willemsen
jawel een jongen- als Diana Ross, de dertien jaar oude Tamara Tutois als Liza
Minelli, Anee Bourgois als Kate Bush, Lucien Crauwels als Shakin Stevens en
Freddy van Welde als Will Tura.
Het enige nadeel aan een
wedstrijd verbonden is de uitsluiting van diegenen die niet slaagden in hun
examen. Zaterdag waren dat vier mensen.
Van de jury-voorzitter kregen deze mensen echter een schouderklopje en de
bemoedigende raad om nog harder te oefenen om zodoende bij een volgende
Playback-show of reeds bij een volgende preselectie aansluiting te vinden bij
het peloton van artiesten die overgaan naar een halve en mogelijk naar de enige
allesonthullende en ontluikende finale.
Van de volgende preselectie
gesproken : die zal doorgaan op 29 september in diezelfde Leestse sporthal.
Inschrijven is nog steeds mogelijk en het kan gebeuren bij buro Benelux. Het
hele grapje kost je dan 200 frank. ..
1984
13 september Gazet van Mechelen :
Beter burgemeester in eigen dorp dan schepen in de stad
Van de doden niets dan goed,
een vrije vertaling van wat reeds de oud-Romeinen uitdrukten als parce
sepulto.
Wijlen CVP-raadslid Louis Neefs
had zeer persoonlijke ideeën, en spreidde ze ook tentoon.
Dat was zijn goed recht, maar
we hebben het ook meegemaakt dat Louis Neefs tijdens de vorige bestuurscoalitie
een nogal eigengereide opinie in volle raadszitting verkondigde, waarmee hij,
alle goede bedoelingen ten spijt, volledig in de kaart van de oppositie
speelde.
(...)
In een democratie geldt de wet
van de meerderheid, en iedereen dient zich daarbij neer te leggen. Wie dat niet
kan, gaat er onverbiddelijk uit.
Trouwens een recent voorbeeld
in de VU-rangen vormt Wim Jorissen jr.
Tijdens de jongste zitting van
de gemeenteraad hebben we een nieuw geval gekregen :
CVP-raadslid GUST EMMEREGS.
Onbetwistbaar bezit deze man
capaciteiten. Doch men loopt door zich als solo-rider buiten de schreef te
wagen het risico zich belachelijk te maken en de partij een ondienst te
bewijzen.
PVVer De Vis heeft tijdens de
jongste gemeenteraadszitting ook eventjes buiten de schreef gelopen, maar zeer
handig, en dit onder het mom van de openhartigheid.
Anders is het gesteld met Gust
Emmeregs die, naar wij reeds maanden geleden vernomen hebben, ingevolge een
intern probleem in de CVP-familie, zich halsstarrig afzijdig houdt van de
CVP-bijeenkomsten en de stelling verdedigt dat het beter is burgemeester te zijn
in eigen dorp dan schepen in een stad.
Doch Gust Emmeregs is slechts
raadslid in een stad en het dorp is sinds 1977 een deelgemeente van Mechelen,
waar Jef Ramaekers burgemeester is.
Gust Emmeregs verkeert in de
waan dat hij de godfather is in zijn deelgemeente.
Met het gevolg dat hij tijdens
zijn tussenkomst over de spoorwegaffaire Mechelen-Blaasveld er door Jef Ramaekers
werd ingeluisd, nadat VU-er Firmin Verlinden hem al een hoekslag had
toegediend.
Men mag niet vergeten dat in de politieke arena een nogal uitgesproken nuance
verscholen ligt tussen dorpspolitiek en deze van een stad. En laat Mechelen dan
nog een heel groot dorp zijn.
Deze evidentie schijnt Gust
Emmeregs nog niet te hebben beroerd. In elk geval heeft hij nog wel enkele
jaren voor de boeg om van deze stelregel overtuigd te raken. En er naar te
handelen voor het te laat is.
Bericht van het
schoolhoofd (Stedelijke Basisschool)
Geachte ouders,
Het nieuwe schooljaar is
begonnen ! Het wordt een enigszins vreemd schooljaar omdat de regering het
basisonderwijs helemaal hervormd heeft door de wetten op de rationalisatie en
programmatie en op het lesurenpakket goed te keuren.
Als overgangsmaatregel mag deze
maand nog het personeelsbestand van vorig schooljaar behouden blijven. Vanaf
begin oktober treedt dan de nieuwe regeling in werking.
Vanaf dit schooljaar starten we
ook met een kleuterafdeling . We
schreven een voldoende aantal kleuters in om op 1 oktober e.k. te kunnen
starten met een tweetal klassen. Of die twee klassen er zullen komen, hangt af
van twee factoren :
-1.De ingeschreven kleuters
komen werkelijk naar onze kleuterafdeling (want de laatste dagen van deze
zomervakantie bereikten ons geruchten als zouden er nog maar een paar
overblijven omdat de grote jongens de kleuters zouden omverlopen en nog wel wat
andere heidense en barbaarse dingen )
-2.De aanwezigheid van de
kleuters. In de kleuterafdeling wordt het aantal kleuters bepaald door de
gemiddelde aanwezigheid tijdens de maand september. Zend dus zoveel als dat
mogelijk is uw kleuters tijdens deze eerste schoolmaand naar de kleuterklas.
Dankzij een gunstige gemiddelde aanwezigheid in september kunnen dan twee
kleuterklassen worden opgericht vanaf oktober e.k.
Sommige ouders verwijten ons
een gebrek aan strijdlust. Nu moeten we echter toch duidelijk stellen dat we
ons houden aan de wet van 29 mei 1959. Daarin is een artikel opgenomen dat
vermeldt dat de leerkrachtenen al wie
aan een bepaalde school verbonden is enkel objectieve informatie over zijn of
haar school mag geven en in geen geval andere scholen mag aanvallen of
bekladden ! Vandaar dat gebrek aan strijdlust dat door de wet niet is
toegelaten !
Wat er ook van zij, wij blijven
pluralistisch en verdraagzaam !
Misschien is dit te
idealistisch en niet van deze wereld. Maar een onderwijs zonder idealenof een onderwijs dat zijn eigen idealen
verloochent en met de voeten trapt, veroordeelt op lange termijn op de een of
andere wijze zichzelf.
Wat de toestand ook wordt, wij
zullen ons blijven inzetten voor de door ons gestelde doeleinden ! De ouders
die ons hun vertrouwen schenken en blijven schenken, danken wij hiervoor dan
ook !
Met de meeste hoogachting, het schoolhoofd Stan
Gobien.
(Uit
: Inlichtingen bij de aanvang van het schooljaar 1984-1985 Stedelijke
Basisschool, Ten Moortele 2 Leest)
1984
Zaterdag 8 september : 13de
UILENSPIEGELAVOND
Organisatie
Volksunie Hombeek & Leest. In zaal De Leeuw van Vlaanderen, Frans
Reyniersstraat 1, Hombeek.
Voor
muziek en dans zorgden Ruud Van Kapelle, Tuur Chapeluur en Jo Klaas.
-Koen Van Nieuwenhove,
O.C.M.W.-raadslid Voorzitter SM Mechelse Goedkope Woning.
-Hugo Servaes,
O.C.M.W.-raadslid.
(Voor
U Nieuws, september 84)
1984
9 september : Vevoc
Volleybaltornooi
In
de sporthal van Leest.
Vevoc nam deel met 1 damesploeg en 3 herenploegen.
Om budgettaire en andere practische redenen,
werd ons jaarlijks volleybaltornooi Dames en heren gecombineerd op 1 dag.
Onnodig te vertellen dat heel
wat volleyballiefhebbers naar Leest waren afgezakt om zich klaar te stomen voor
de komende competitie.
Er waren 8 herenploegen en evenveel damesploegen die een ganse dag het beste
uit hun lijf sloegen om te bewijzen dat ze tijdens het verlof de knepen van het
vak nog niet verleerd waren. Hoe later op de avond hoe langer sommige
wedstrijden duurden (cfr de damesfinale tussen Ruisbroek en Mechelen nam meer dan
2 uur in beslag vooraleer Mechelen aan het langste eind trok).
In een hardnekkige finale
versloeg de Vevoc A-ploeg het moedige Libertus uit Muizen.
De
Vevoc damesvolleybalploeg bestond dat seizoen uit :
Trainster
: Karin Crabbe
Spelers
: De Mayer Rita, Dormaels Krista, De Smedt Chris, De Smet Rita, Gieselinck
Rose, Moernhout Simonne, Verschueren Leen, Verbruggen Jeannine, De Maeyer Els,
De Laet Karin, De Smet Lief, De Gryse Griet, Moernhout Vera, Selleslagh Nancy
en Verbruggen Els.
1984
In september bestond de redactie van het Leestse heimatblad De Band uit :
Karel
Duysburgh, Toon Lamberts, Bertha Smulders, Karel Soors, Frans Teughels, Karel
Van Aken, Luc Verelst, Gerd De Prins en Robert Verbruggen. Laatstgenoemde was
ook verantwoordelijke uitgever.
Een
gewoon jaarabonnement kostte 150 frank, een steun- en een postabonnement 200 en
losse nummers 20 frank.
1984
September - Gelezen in De Band : Een
bloemetje uit de Dorpsstraat.
In de nieuwe winkel aan de
Dorpsstraat gehouden door de dochter van kunstschilder Janneke Huys, doen de
schikkingen van de planten en bloemen ons denken aan de fijnste schilderijen
van haar vader.
Proficiat Roosje !...
1984
Septembernummer De Band : Zuster
J. De Boeck dankt :
Lieve mensen, driemaal dank
moet ik ditmaal zeggen.
Dank aan de Chiro voor het
verzamelen van papier en al de mensen die hieraan hebben meegedaan. Dank aan
V.V.LEEST die op die mooie feestdag bij de inzegening van hun sporthal ook hun
missionaris bedachten.
Dank aan de mensen die, al was
het vakantie, zich toch geïnteresseerd hebben aan de dia-avond.
Inmiddels ben ik weer terug
naar Chili afgereisd. Met uw hulp en die van zovele andere mensen zullen we het
3de en 4de verdiep ruwbouw van onze nieuwe kliniek voor
stervenden kunnen afbouwen.
In de loop van dit jaar zult U
daarvan meer vernemen.
Ja, er zijn ook nog goede mensen in het leven !
Op het huidig plein, tegenover
het gemeentehuis van Leest, stond eens n eeuwenoude herberg, met als
uithangbord In den Sleutel, waaronder dit moedig rijmpje : Den sleutel
toeren rond, om loeren horizont Naast die woonst, deels verscholen achter n
kwartcirkel tuintje met heesters, bevond zich een aanhorig ambachtspand, waar
in de monumentale zandstenen boogomlijsting der deur, een pronksteen zat gevat
In de veertiende eeuw, zou daar
als steenkapper, een zekere Zevus hebben gewoond en gewerkt, een telg van
uitgezwermde Babylonische voorzaten, die eeuwen lang als nomaden de woestijnen
doorkruisten, waarvan deze Zevus, over zee en land, met wagen en muilezel, zou
tot hier zijn verzeild
En wat die Zevus wist, zou door
de latere Leestse dorpsbewoners als n legende worden voortverteld : dat na de
verwoesting van Babylon door sommige uitzwermende stammen, zulk n steen als
symbool werd meegenomen, en zo zijn verspreid naar de acht windstreken, en dat
deze aan den toren van Babel als allerlaatste verwerkte pronksteen, na
beurtelings door generaties in bezit, aan Zevus werd toevertrouwd.
Doch, na al dat reizen, had die
steen boven de Rozet met Embleem, een strook fronton, waarop reeds min of meer
verminkte sierranken. Dit vak zou Zevus zelf alhier hebben geëffend, om er het
jaar van zijn vestiging in deze woning op te beitelen
Na Zevus hebben daar nog andere
kunstenaars hun stiel uitgeoefend, achter die boogdeur, die ik door ouderen
steeds hoorde vernoemen als : De Poort van Babbel Zevus.
Bij de sloping in 1971, van dat
landelijk dorpspand, heb ik helaas, doch enigszins tevreden, uit het bijeen
geduwd puin enkel de pronksteen kunnen opdelven, en als n historisch wonder,
in de zijgevel van onze woning herplaatst.
(Uit
de reeks Leestse figuurkens van Anselms Jedrie)
1984
Zaterdag 1 september : Jaarlijkse
KWB-Reis naar Groothertogdom Luxemburg
De
deelnemers werden opgehaald vanaf 06u30 in de Kouter, verder langs Dorp,
Juniorslaan, Aland, Alemstraat en terug Dorp.
De
reis ging over Namen, Bastogne naar Luxemburg-Stad waar een kort bezoek op het
programma stond. Dan verder door naar Remich waar het middageten werd gebruikt.
Nadien
een educatief bezoek aan de champagnekelders van Cave Saint-Martin met de
nodige proeverij. De bus doorkruiste het Groothertogdom langs de mooiste
plekjes en tijdens de terugreis stond de traditionele avondschotel op het menu.
De reis werd afgesloten met een even traditioneel bezoek aan een dancing.
Deelnameprijs
was 500 fr. per persoon.
(uit
het Infoblad van juli 84)
1984
Zaterdag 1 september : Kleinveebond
Leest op de Heffense jaarmarkt
In
De Band van oktober verscheen daarvan een volgend verslag van Jos Vanlaerhoven
:
Een tweetal leden hebben de
schragen gemaakt.
Het was niet zo warm maar toch
goed voor onze konijntjes en kippen en ons geitje.
Wij hadden ook een konijn
meegebracht om het gewicht te raden. Verschillende mensen maakten een gok om
het juiste gewicht van het konijn te raden (4,550 kgr).
De Heer Foque Hubert, Steenweg
op Heindonk 49 Heffen was er het dichtste bij, hij raadde 4 kg 660 grammen en
werd eigenaar van de Vlaamse Reus.
Wij ontvingen ook een medaille
en een geldprijs voor de schoonste 3 konijnen Klein Ras.
1984
Zondag 2 september : Eetdag
K.V.G.Zennevallei
In
de parochiezaal te Leest.
Op
het menu :
Aperitief
(high spirit) : 50 fr
Voorgerecht
: kaaskroketten of hesprolletjes (70 fr.)
Soep
: pompoensoep (50 fr.)
Hoofdgerecht
met frieten : kalkoengebraad met ananas (250 fr.), steak natuur of steak poivre
(275 fr.), kip fricassee (200 fr.).
Nagerechten
: koffie en gebak (60 fr.), ijs met chocolade (60 fr.).
(Folder)
1984
2 september : Chiro : overgangszondag
zonder grenzen
Geen Criquelions of Van Impes,
geen bevoorradingsposten of zenuwachtig toeterende sportdirecteurs, maar een
bontgekleurd schouwspel-zonder-grenzen.
Den Dolf en zijn mannen
hadden het chiroheem omgetoverd tot een reuze-colliseum waar allerhande tuigen
stonden opgesteld. Of waren dit de foltertoestellen die ons gans de zondgmiddag
zouden teisteren ? In elk geval, het beloofde een groots spektakel te worden.
Iedereen had een kleurenstempel
gekregen waardoor hij of zij bij een groep belandde. Een grootse opening greep
plaats voor een bontgekleurde praalwagen waarop Polle Moustache zijn best
deed om de chiromenigte met kreten en spelletjes in de juiste sfeer te brengen.
Het bekende repertoire van : De apen rock n roll en de Oki-doki werd met
veel enthousiasme afgehandeld. Den Dolf, een echte Genaro Olivieri (noot : bekende Italiaanse presentator van het
in die tijd populaire televisieprogramma Spel zonder Grenzen) fungeerde als spelleider en gaf zijn
instructies aan de scheidsrechters en de groepskapiteins en uiteindelijk kon
het eerste spel onder de hevig brandende zon beginnen.
De verschillende groepen maten
elkaars kracht en snelheid in een ketting-race waarin hun voeten aan elkaar
vastgebonden waren en waarin ze een geaccidenteerd traject moesten afleggen.
Tussen elk spel was een fil rouge. Op het spelterrein was een groot plastiek
zeil gespannenen ingesmeerd met bruine
zeep. Langs het zeil stonden twee palen opgesteld waaraan twee grote
slingerende balen stro hingen die door de tegenstrevers gemanipuleerd werden om
een deelnemer van de gladde ondergrond omver te katapulteren. De deelnemers
moesten trachten hun dopkaart te laten afstempelen zonder omver te worden
gekegeld.
Tijdens een volgend spel kwam
het traditionele zaklopen aan bod en na de fil rouge volgde een spannende
kruiwagenrace. Een persoon werd door zijn ploegmaat met een kruiwagen over
een wipplank geduwd en een doorzeefde beker water moest naar een reservoir
gedeponeerd worden waar het overblijvende water kon achtergelaten worden.
Het volgende evenement : met
een draagberrie moesten twee ploegmaaats een drietal veilingkassen al slalommend
naar een kameraad brengen die de 15 over te brengen kassen opeen trachtte te
stapelen. Ondertussen probeerden de tegenstrevers met waterbalonnen de stapel
kassen van de berrie af te kegelen.
Na dit vochtig gedoe moesten
de verschillende ploegen een zo hoog mogelijke menselijke pyramide bouwen
waarbij zo weinig mogelijk steunpunten werden gebruikt.
En er volgde nog meer vliegwerk
! In pompiershouding moest men een kameraad over een bepaalde afstand
transporteren en moest die jou in kruiwagenvorm naar de eindmeet brengen.
Deze fysiek-sterke estafette
werd gevolgd door het eindspel nadat men voor de laatste maal omver gekogeld
werd over de gladde zeepsop-mat.
Tijdens het afsluitend spel
moest de huidige leiding zijn nieuwe leden werven in een Dikke-Bertha-spel.
De uittredende leiding trachtte de nieuwe leiders te catchen. Zij kregen later
een dankwoordje en er werd afscheid van hen genomen met een spontane bekogeling
met waterballonnen. Het was een symbolische doop voor hun verdere nieuwe leven.
Achteraf volgde er nog een
gezellig samenzijn en werd er een frinsdrank aangeboden.
Een eerste kennismaking met
nieuwe leden en afdelingen en dito leiders rondde het geheel af. Deze zeer
geslaagde zondag zal nog lang bij velen blijven nazinderen.
Wij verwachten nog altijd nieuwe
leden. Iedereen is welkom en je mag altijd komen kijken.
Hilde De Beck en Bart Lauwens voor Chiro
Leest.
(DB,
oktober 1984)
1984
2 september : Vevoc Baskettornooi
voor Dames & Heren
In
de Sporthal van Leest van 10 tot 18 u.
Samen met de dames-basketsters
hebben wij op zondag 2 september een tornooi ingericht in de sporthal te Leest.
Met een stralende zon op het dak zijn we begonnen met een dagje vol
verrassingen. De openingswedstrijd voor heren begon om 10 u. Het was HOJE-Hombeek
tegen Vevoc-Leest. Hoje is een ploegje vol talent dat ook al eerder bekwaam is
geweest sterke tegenstanders naar huis te spelen en zelfs met grote
verliescijfers.
Met een beetje zenuwen hebben we die ploeg van in het begin goed aangepakt,
doch in de aanval strandde onze bal niet altijd in het juiste gaatje. Maar ook
Hoje faalde in de afwerking en na een spannend einde wonnen wij die match met 1
puntje verschil : 35-36.
Onze tweede match was tegen
Redboys Rumst. Deze ploeg lag ons wat beter, alhoewel wij het vorige seizoen 2
x verloren hadden van die mannen, werd het nu één van onze betere prestaties.
Door het goede afwerken van de Slekke en den Danny, en de krachtige rebounds op
zijn Amerikaans van de Luc Nuytkens hebben de Rumstenaars geen schijn van kans
gehad.
Zo werd de wedstrijd
gemakkelijk gewonnen met 27 punten verschil. Doordat Redboys en Hoje verloren
van Kruiske Lier waren wij samen met deze ploeg finalist.
Kruiske Lier, een sterke ploeg
die uitkomt in de provinciale afdeling van de KBBB was natuurlijk op papier de
beste ploeg van het tornooi. En daar moesten wij iets aan veranderen. Alhoewel
wij gewoon zijn finales te spelen, begonnen wij er nogal wat zenuwachtig aan.
Met dirct een kleine achterstand als gevolg. Toen een time-out gevraagd werd en
enkele ploegwijzigingen doorgevoerd, vielen wij terug in de plooi, zodat er
voor de 1ste maal in de geschiedenis van de Sporthal Leest
top-basket werd gespeeld en dan nog wel door de plaatselijke club. De finale
werd gemakkelijk gewonnen met 23 punten verschil door VEVOC.
De Herenploeg zou graag langs
deze weg de dames feliciteren met hun schitterend behaalde bronzen medaille op
het damestornooi.Onze dank ook voor hen
die het vele werk door de vingers zagen en speciale dank aan de manager van het
tornooi, Eddy Moortgat die hopelijk nu terug goed kan slapen zonder zorgen.
BBC Vevoc Leest Heren.
Een klein overzichtje van het
damestornooi :
Deelnemende ploegen : Dames van
Parijs, Blaasveld, Kapellen, Vevoc.
Arnold Teughels en zoon,
kampioen met oude duiven.
Vooral op de uitslagen met de oude
duiven kwam de naam Arnold Teughels en zoon regelmatig voor. Haast week na week
waren ze meermaals vooraan te lezen.
Niet te verwonderen dat ze dan uiteindelijk winnaar werden en kampioen oude
Quiévrain bij Recht voor Allen.
De tandem uit de Kleine Heidestraat
te Leest haalde 126 punten tegen 114 voor Van Moer-Keuleers en 104 voor Frans
Verbeeck die de andere podiumplaatsen bezetten.
Het was geen toeval. Want in al
die jaren dat Arnold voor eigen rekening met de duiven speelt en dat is zo
ongeveer 25 jaar- kon hij altijd behoorlijk meepraten.
Ook zoon Sylvain heeft de
duivenmicrobe en samen vormen ze een geducht duo dat de kaas niet van het brood
laat halen.
De duiven waar de laatste jaren mee gespeeld wordt komen in hoofdzaak van zijn
overleden broer Jules die eveneens een goed spelend melker was te Kapelle en
omgeving.
Deze had o.a. duiven van
meester Dons, van Peiren en van LEcluse (Nederland).
Arnold heeft er ook nog van Sooi Mertens en Van Beersel (Battel). Ook van Dolf
Verschueren heeft hij er gehad maar daarvan zijn geen afstammelingen meer op de
hokken.
Arnold en Sylvain spelen
weduwschap op de klassieke manier. Begin december koppelen ze.
Met jonge van veertien dagen worden de duivinnen alleen gelaten en zij zorgen
alleen voorhet verder grootbrengen.
Rond Lichtmis wordt opnieuw gekoppeld, een ronde groot gebracht en dan nog tien
dagen broeden en het spel kan beginnen.
Echte kweekduiven zijn er niet
zodat het de vliegerszijn die voor de
opvolging moeten zorgen.
Er wordt alleen op zondagen aan de wedstrijden deelgenomen en altijd vanuit
Quiévrain. Dat kost natuurlijk punten voor de kampioenschappen maar dat nemen
ze er wel bij.
De 099/80, de 383/83, de 008/79
(asduif in 83), de 011/79, de 017/79 en nog enkele andere zijn sterke
vliegers. Zij krijgen zeer veel lichte kost en slechts vanaf de woensdagavond
maïs.
Tweemaal per dag mogen de
duiven vliegen. Hoelang speelt geen rol als ze maar nerveus en beweeglijk zijn.
Regelmatig wordt bij de thuiskomst
honing in het drinkwater gemengd. Om verzuring te voorkomen blijft deze drank
nooit lang op de hokken.
Na het vliegseizoen wordt veel
openhok gegeven.
De jonge duiven mogen zowat hun
goesting doen, ze worden wel opgeleerd en meegegeven maar aan de uitslag wordt
weinig belang gehecht.
Verschillende oude vliegers
vlogen trouwens geen enkele prijs als jonge duif.
Als jaarling moeten er echter
resultaten zijn. Wie dan faalt gaat er onverbiddellijk uit.
Reeds 3 weken ben ik terug in
Chili. De vakantie in België was goed en een beetje langer dan gewoonte,
ondanks het slechte weder.
Ik dank U allen en ieder in t
bijzonder voor al de aangename ogenblikken die ik in België mocht doorbrengen
en voor de uitzonderlijke economische steun om het nieuw project verder uit te
voeren. Daarover ga ik nu wat meer vertellen.
Hier zijn de mensen uiterst
blij mij weer te zien. Ik kreeg bezoek, telefoontjes, groeten, uitroepen van
blijdschap bij rijk en arm, groot en klein. Het was een blij weerzien en nog
dagelijks blijven de groeten toekomen. Ondertussen heb ik me aangepast aan de
strenge winter. Het was een grote overgang deze keer.
Ik vond alles redelijk goed.
Met de kinderen, zieken en oudjes alles in orde. We zijn reeds 2 weken begonnen
met het 2de verdiep. Tegen half november zou de ruwbouw moeten af
zijn. Dan moeten we al de installaties doen : licht, water, gas
18 augustus was de dag van
Pater Alberto Hurtado. We hadden een geconcelebreerde mis om 16 uur en daarna
bezoek aan de nieuwe bouw met al de mensen die in de H.Mis waren en dit waren
er veel. We hadden onze kinderen opgesteld in 3 strategische punten. Daar
zongen ze volksliederen en dansten. De mensen waren blij verrast. De kinderen
hadden veel bijval. Ook de T.V. kwam en de krant zodanig dat we weer eens in de
ether verschenen.
Deze week hadden we een thé met
de vrienden van de Hogar. Ook die opbrengst is voor de bouw. Zo zoeken we hier
in Chili ook middelen om het werk verder te zetten.
Weldra meer nieuws. Nogmaals
dank aan allen.
Zr Juanita.
(DB,
november 1984)
1984
Zaterdag 25 augustus : Reis
Boerenfront :
Naar het grootste Nazi Blockhaus ter wereld met het vergeldingsteken
Vertrek om 7 uur via Gent,
Kortrijk, Menen, Ieper, Veurne, Adinkerke,
In de voormiddag korte stop voor
bezoek en koffie te Zillebeke of Ieper.
Op de middag middagmalen ofwel in
het Melipark of te Duinkerke.
In de namiddag bezoek aan de eerste
lanceerbasis V2, die door de nazis is
gebouwd, met rondleiding met gids.
s Avonds stop voor avondeten te
Cassel Bailleul of café-dancing naar keuze.
Prijs : 400 frank per persoon +
drinkgeld chauffeur.
(Uit een folder van Het Boerenfront
Leest)
1984
25 augustus : Oberbayeren Bierfeest
in Leestse Sporthal.
Ter
gelegenheid van het tienjarig bestaan van de club, organiseerde V.V. Leest
vanaf 21 uur een groots Oberbayeren Bierfeest met Gregor Bass und sein Tiroler
Verein.
De
inkom was gratis. (DMW, 23/8/84)
1984
Zondag 26 augustus : St.-Cecilia in
Middelkerke
Tussen
de stad Mechelen en de badstad Middelkerke werd een overeenkomst gesloten om
Mechelen als toeristisch centrum tijdens de vakantiemaanden te propageren bij
de toeristen.
Zo
werd o.a. de Mechelse koekoek terug in de belangstelling gebracht en werden
er zelfs kookwedstrijden gehouden om te zien wie er nu de beste Mechelse kip
kon klaarstoven.
Er
moest echter muzikaal ook wat geboden worden en omdat de beiaard bezwaarlijk
naar de kust kon gesleept worden werd de Leestse fanfare aangezocht om enkele
concerten te geven aan de kust.
(Van
Toeters en Trompetten, juli 84)
1984
26 augustus : Vevoc
Viskampioenschap
Visput
Generaal de Schachtstraat 17 te St.-Katelijne Waver.
Samenkomst
Dorp Leest om 9 u.
s
Middags werd er door de inrichters (Lea Hoffer & Frans Spoelders) voor eten
gezorgd.
Inschrijvingen
bij Lea Van Medegael en Frans Spoelders.
(Brieven voor de Vevoc-leden van 3/7 en
27/8/84)
In de prille morgen vertrokken
we met volgeladen koffers en aanhangwagen van Polle Clijmans naar onze visput
te Waver. Na alle drank en eten op zijn plaats gesjouwd te hebben, waren om 9
u. stipt alle vissers en vissen op post. Dan begon het uithalen van vislijnen
en netten. Dit werk bleek voor velen een grote karwei die ze nochtans de avond
ervoor hadden geleerd.
Om 10 u. stipt vlogen alle
lijnen het water in. Na een tijdje waren er al enigen hopeloos in de war met
hun draden en dobbers. Rond 11 u. vergat ieder zijn eigen dobber en keek met
aandacht en stilte naar Frans Spoelders die trachtte een grote karper van
ongeveer 2,450 kgr boven te halen. Dat lukte pas na 20 minuten.
Vera en Gerd werkten prima
samen. Vera de verredevache aan de haak doen en Gerd de lijn in het water
houden. Dit bleek beulenwerk te zijn daar zij op korten tijd liefst 36 vissen
voor Gerd en 27 voor Vera boven haalden.
Om 15 u. werden de lijnen boven
gehaald en werd er gewogen en geteld.
Verzameld rond een frisdrank, pint of met een broodje in de hand werd na een
half uur het klassement door de voorzitter medegedeeld :
1.Frans Spoelders16 vissen4.450 gr.
2.Vloebergh Jan131.150
3. Van Medegael Marcel131.000
4.Selleslagh Louis 6950
5.Clijmans Paul13650
6.Lauwers Vera27500
7.Neuttiens Frank 4600
8. Van den Heuvel Jan 8500
9.Smets Vic12475
10.De Prins Gerd36350
11.Vets Maurice 6400
12.Van Waeyenbergh11175
13.De Maeyer Vic 4210
14.Huysmans Fons 5180
15. An Casteels 7100
16.De Laet Roland 160
17.Tourné Ludo 125
18.De Wit Pierre 00
19.Lamberts Marc 00
Na het klassieke na-praatje
werd om 18 u. alles weer ingepakt en naar Leest verhuisd.
S.K. Leest
Veel nieuwe gezichten en zeer grote kern
Voorzitter Van Dam heeft
ongetwijfeld gelijk te beweren dat er met de brede kern voor het komende
seizoen toch iets te bereiken moet zijn. De zwakten van vorig jaar moesten
opgevuld worden en daar heeft het bestuur dan ook hard aan gewerkt.
De grootste verrassing voor
velen was het vertrek van de Leestse topschutter Dirk Van Dam. Daaromtrent is
er ook in het bestuur van de club zelf heel wat te doen geweest. Velen waren
tegen het vertrek maar de speler zelf wilde het eens hogerop (bij Bonheiden)
proberen. En dat gaf de doorslag, want een speler tegen zijn zin in de
clubhouden, zou zeer nadelig kunnen
werken, zowel op zijn eigen inzet en prestaties als op de ploeg zelf.
Maar zijn vertrek werd goed
opgevangen : spits Lettanie, die drie jaar lang goed meedraaide in Bonheiden (2de
provinciale) werd aangetrokken. Verder werd ook Harry Verschueren uit S.V.
Willebroek ingehaald. Hij zal rechts vooraan spelen. Ook het middenveld werd
gevoelig versterkt. Naast Van Tulden, die uiteindelijk toch besloot te blijven,
werd Menhere van Meerhof aangetrokken. Samen met Van Tulden zal hij de motor
van de ploeg moeten worden. Ook Patrick Van Mol (Tisselt) en Julien Roman
(Zandhoven) komen het middenveld aanvullen. Daarnaast werd Eddy Van Moer nu
definitief eigendom van S.K. En den hebben we Mark Van Dam en Piscador nog niet
genoemd. Weelde dus en de plaatsen zullen erg duur zijn. Maar dat werkt de
inzet in de hand.
Vorigseizoen draaide de ploeg op twee of drie
personen en als er een middenvelder uitviel was dat vaak fataal. Daarin is nu
beterschap te verwachten. Trouwens, ook Guy Van Hamme, één van de besten van
Rapid, werd naar S.K.Leest gehaald. Hij kan zowel op t middenveld als links
vooraan spelen. Hij werd geruild voor Eddy Verschueren en Casteels, die dus de
kleuren van Rapid zullen verdedigen. Tenslotte werd ook de defensie versterkt.
Een aanvankelijk met argwaan ontvangen idee van voorzitter Van Dam, was het
aantrekken van Frans Apers, een libero van ruim over de dertig. Maar tijdens
oefenmatchen bleek al dat hij de rustbrenger wordt. De verdediging heeft nu
haar patron en acteert veel kalmer, wat trouwens ook geldt voor doelman
Schaerlaeken die blijft.
In elk onderdeel komt er dus
versterking. Voor de verdediging zijn dat Apers, Van Camp, Lefever (ex
Kapelle-op-den-Bos), die naast de blijvers Claes, Verhasselt, Hambroek en Ludo
Schaerlaekens zullen knokken om een plaats.
Op het middenveld komen erbij
Menhere, Van Mol, Roman en Van Hamme, naast de blijvers Van Tulden, Schaffraet,
Van Moer en Piscador.
Vooraan kwamen erbij Lettanie, Harry Verschueren, Patrick Sleeckx, Francis Suys
en John Cornelissen naast blijver Mark Van Dam.
Als keeper blijft Schaerlaeken
en werd ook Luc De Mayer van St. Willebroek aangeworven.
Een kern van achttien volwaardige
eerste ploegspelers, dat heeft S.K.Leest het komend seizoen en dat maakt de
ploeg meteen tot een te duchten concurrent voor promotie en titel. Trainer
Harry Cauwenbergh zal het niet makkelijk krijgen om er wekelijks 11 te
selecteren. Maar hij zal ook één van de weinige trainers zijn die het zich kan
permitteren een minder presterende speler aanstonds te vervangen. Ook elke
gekwetste of geschorste speler kan nu vervangen worden door een minstens
evenwaardige ploegmaat. En dat is een groot voordeel gesteld dat de sfeer in
die grote spelersgroep goed blijft. Daar ligt misschien nog de moeilijkste en
delicaatste opdracht voor de trainer en het bestuur van S.K.Leest ; iedereen
tevreden stellen is erg moeilijk zo niet onmogelijk.
En
in hetzelfde weeklad :
VOORZITTER VAN DAM ZOU GRAAG
PROMOVEREN MET S.K. LEEST
Voorzitter Van Dam,
rijksambtenaar van beroep, is met S.K. Leest aan zijn tweede seizoen bezig in
de provinciale competitie van de K.B.V.B.
Is hij tevreden over het eerste
jaar ?
Van Dam : Zeker tevreden, met
wat minder gekwetsten en geschorsten zouden we nog beter gedaan hebben dan die
achtste plaats. De sfeer en de samenwerking waren prima. Natuurlijk kunnen we
nog enkele mensen meer in ons bestuur gebruiken (=oproep!), temeer daar we dit
jaar ook een scholierenelftal opstellen. Ook erg tevreden ben ik over onze
samenwerking met sponsor Boghemans, een samenwerking die dit jaar verdergezet
wordt. En als we zouden promoveren zal hij zeker een extra inspanning doen. Ook
heel positief was de grote publieke belangstelling bij onze thuiswedstrijden,
dat had ik niet verwacht.
D.M.W. : Wat is de rol van de
voorzitter in uw club ?
Van Dam : Een voorzitter moet
alles in de gaten houden, de zaak samenhouden en zorgen dat iedereen zijn taken
uitvoert. Zowel de verstandhouding tussen de spelers als deze tussen de
bestuursleden moet op peil gehouden worden en met problemen komt men steeds bij
de voorzitter terecht. Soms moet ik al eens op tafel slagen als iemand tekort
komt, maar anderzijds zal ik me ook wel neerleggen bij een meerderheid van de
vergadering. Ook de relatie met de sponsor, met de pers en met de
scheidsrechter moet door een voorzitter in t oog gehouden worden.
D.M.W. : Neemt het
voorzitterschap veel tijd in beslag ?
Van Dam : Zeker, je bent er
altijd mee bezig, je moet vooruit kijken, praten, contacten leggen,
verzoenen Zo heb ik onze relatie met V.V. Leest weer op vriendschappelijk peil
gebracht. We mogen op hun plein spelen, er worden weer transfers gedaan Vroeger
was dat kat en hond, maar dat mag toch niet tussen buren. Zo is het ook tussen
spelers, clanvorming moet vermeden worden, vooral door diplomatisch optreden.
D.M.W. : De diepste wens van
de voorzitter is zeker kampioen worden ?
Van Dam : Met de spelers die
we nu hebben zouden we toch moeten kunnen promoveren. Kampioen worden is veel
gezegd, zelfs voor promotie is wat geluk nodig, maar we hebben nu toch een
brede en zeer uitgebalanceerde kern, zodat nu ook gekwetsten en geschorsten
kunnen vervangen worden.
S.K.
Leest trad het tweede seizoen in de nationale voetbalbond en in vierde provinciale
afdeling C Antwerpen aan met volgende kern :Frans
Apers, Danny Claes, Jonny Cornelissen, Rudy Cuypers, Luc De Maeyer, Willy
Hambroeck, Luc Lettanie, Ronny Menheere, Wilfried Piscador, Julien Roman, Guy
Schaffraet, Ludo Schaerlaecken, Jean Schaerlaeckens, Francis Suys,Marc Van Dam, Guy Vanhamme, Eddy Van Moer,
Carlo Van Tulden, LeoVerhasselt en Harry Verschueren.
Trainer : Harry Cauwenbergh.
Voorzitter : Jean Van Dam. Secretaris :
Jean Apers.
Aantal jeugdploegen : 2 (juniors en
scholieren).
Damesploeg : 1e prov.reeks.
(GvM, 23/8)
-Trainer Cauwenbergh met enkele
nieuwkomers. (foto : DMW)
-Toegangskaart van S.K. Leest.
-De voetbalkalender seizoen
1984-85 voor de S.K. Leest scholieren en Ladys.
V.V.Leest won wisselbeker
E.Huysmans in sportieve finale tegen S.K.Leest
Ter
gelegenheid van het tienjarig bestaan van V.V. Leest werd de al even oude
wisselbeker E. Huysmans dat jaar met tien voetbalploegen betwist, daar waar dat
in het verleden steeds met acht deelnemers gebeurde.
Tijdens
het gehele tornooi (op 7, 8 en 9 augustus vonden de voorronden plaats) waren er
mosselen, steak of stoofvlees met frieten verkrijgbaar.
Onder
een prachtige blauwe hemel en een schitterende zon had de finaledag van het
tornooi Edward Huysmans plaats.
Het
begon om 09u30 met de wedstrijd V.V.Leest II Hombeek om de negende plaats,
door Zennester met 2-0 gewonnen.
Voor
de zevende plaats streden Weerde en Ramsdonk. Eerstgenoemde ploeg haaldehet met 2-1.
Heindonk
eindigde vijfde door Rapid te verslaan. Voor de derde plaats streden Kapelle en
Tisselt : eindstand 4-0 voor Kapelle.
Ondertussen
waren de toeschouwers zeer talrijk toegestroomd voor de finale tussenV.V. en S.K. Leest. Nadat Goossens,
Willems en Hellemans al kansen gemist hadden, bracht Ludo Goossens, op een
center van Slachmuylders, V.V. Leest op 1-0 voorsprong.
S.K.
kon in de eerste helft weinig terugdoen.
Op
slag van rust werd het nog 2-0 : Ludo Goossens trapte een corner, keeperSchaerlaeken ging onder de bal door
en Rudy Wouters kopte mooi binnen.
Kort
na de rust maakte Wilfried Piscador er 2-1 van maar de vreugde van S.K. was van
korte duur toen Willems met een 25-meterschot doelman Schaerlaekens verraste :
3-1.
Uiteindelijk
werd de voorsprong nog aangedikt door Bart Hellemans en Van Bever :eindstand : 5-1.
Al
met al een verdiende overwinning van V.V. in een erg sportieve derby, die
besloten werd zonder gele kaarten.
(DMW
en GvM)
1984
16 augustus De Mechelse Week : Primeur
voor Leest
Belgisch
Play-Backkampioenschap
De Leestse sporthal die pas
officieel werd in gebruik genomen is blijkbaar niet voor niets gebouwd. Weldra
wordt in deze ruimte immers het eerste Belgisch play-backkampioenschap
georganiseerd. Het initiatief daartoe werd genomen door de voetbalclub V.V.
Leest, waarvan Gust Emmeregs de stuwende kracht is.
Deze competitie, waarvan de voorselecties aanvangen op 8 september, zoekt de s
lands beste imitator van bekende artiesten.
Aan de winnaar wordt 50.000
frank cash uitgereikt, benevens diverse prijzen in natura.
Vermelden we nog dat deze unieke manifestatie georganiseerd wordt in
samenwerking met Story, Radio Reflex en De Mechelse Week.
Het imiteren van nationale en
internationale artiesten is tegenwoordig erg populair, mede dankzij het succes
van de play-backshow op de Nederlandse televisie.
In eigen land komen de
imitators echter maar weinig aan bod.
Gust Emmeregs uit Leest, bekend
o.m. als organisator van de grote volksfeesten, speelde op deze leemte in de
Belgische amusementswereld handig in.
De voetbalclub V.V. Leest,
waarvan dhr. Emmeregs ploegafgevaardigde is, kreeg het voor mekaar het eerste
Belgisch play-backkampioenschap te organiseren.
Op 8 september e.k. wordt met
de voorselecties gestart.
Diverse artiesten maken
tegenwoordig gebruik van de mogelijkheden die de techniek biedt om play-back op
te treden. Letterlijk betekent play-back het terugspelen van een opgenomen
plaat of band. Bij een optreden wil dat dan zeggen dat de betreffende vedette
niet zelf zingt, maar slechts doet alsof, terwijl de opgenomen casette wordt
afgespeeld.
In Nederland ontwikkelde zich de voorbije jaren een echte play-backrage waarbij
bekende vedetten werden geïmiteerddoor
gewone mensen. Vooral de play-backshow op de televisie droeg bij tot de
populariteit van dit zich stilaan ontwikkelend amusementsgenre.
Figuren als de komiek André Van
Duin en de smartlappenzanger André Hazes waren voor meer dan één imitator
dankbare types.
Belgisch kampioenschap
In eigen land komen dit soort
imitators echter weinig aan bod. Recent namen de meesten onder henwel deel aan het succesvolle
Noordzeefestival, waar duizenden toeschouwers aanwezig waren, maar voor deze
mensen leverde dat achteraf weinig meer op dan hier en daar een klein optreden.
Inspelend op dit ongenoegen bij
de Belgische play-backartiesten kwam Gust Emmeregs uit Leest op het idee om een
nationaal kampioenschap te organiseren met een serieuze prijzenpot. Na
contactname met verschillende personen uit de amusementswereld werd dit idee
werkelijkheid. Het eerste kampioenschap van België voor play-backartiesten
wordt weldra ingericht.
Dit kampioenschap dat in
verschillende fasen verloopt wordt officieel georganiseerd door de voetbalclub
V.V. Leest, waarvan Gust Emmeregs ploegafgevaardigde is. Medewerking wordt
verleend door Story, Radio Reflex en onze eigen Mechelse Week.
Prijzen
Gans dit kampioenschap wordt
gehouden in de splinternieuwe sporthal te Leest. Meteen heeft deze deelgemeente
er alweer een attractieve happening bij naast de grote volksfeesten die
jaarlijks eveneens door dhr. Emmeregs en V.V. Leest worden georganiseerd.
De voorselecties van deze
competitie vinden plaats op 8 en 29 september en op 13 oktober.
Aan elke selectie nemen 30 kandidaten deel.
In totaal 60 kandidaten zullen deelnemen aan de halve finales die op 27 oktober
en 10 november worden gehouden.
Voor de finale op 21 december worden de 30 beste kandidaten weerhouden.
Tijdens deze groots opgezette
finale worden alle optredende artiesten ingeleid en voorgesteld door Micha
Marah.
Een jury bestaande uit een afrgevaardigde van het Beneluxtheater, Hugo De
Markies, Jos Baudewijn, Luc De Laet en Ro Burms, zal de uiteindelijke winnaar
aanduiden.
Deze Belgische kampioen
ontvangt als beloning 50.000 fr. cash en een ganse reeks prijzen in natura.
Tevens is er een prijs van het publiek t.b.v. 25.000 fr. en een persprijs.
Belangrijk is nog te vermelden
dat elke deelnemer die de finale niet haalt een troostprijzenpakket ontvangt
ter waarde van 1.000 fr. en een herinneringsmedaille.
Het publiek kan tijdens de
voorronden één kandidaat weerhouden voor de volgende ronde of de finale.
De deelnemende kandidaten
moeten voorzien zijn van bij voorkeur een casette eventueel van platen of
band- een act brengen van maximum 4 minuten. Er mag niet life gezongen worden
en er is geen beperking in het genre.
Elke kandidaat kan slechts
eenmaal deelnemen in dezelfde voorronde. Hij of zij betaalt 200 fr.
inschrijvingsgeld en krijgt gelegenheid tot repeteren in de vooravond voor de
optredens.
Kandidaten kunnen zich nog
inschrijven bij het Benelux-Teater, Bastenakenplein 19 te Brussel of bij De
Mechelse Week, Nonnenstraat 27 te Mechelen.
Wij brengen verder verslag van
dit uniek variétégebeuren n.a.v. de komende préselecties.
F. Van Wunsel.
De
finale, betwist voor zon 2.500 supporters, zou uiteindelijk verdiend gewonnen
worden door Patrick De Coninck met een Michael Jacksonimitatie.
Tafelrede tijdens de
familiemaaltijd, na de begrafenisplechtigheid van
Julia MEULDERMANS
Geachte vrienden, allemaal.
Vandaag is een bijzonder getekende dag voor ons allen. Laat me a.u.b. toch toe
samen met u in gedachten nog heden bij ons moeder te verwijlen en zogezegd een
stukje film uit het familiearchief uit te kiezen, voor onze ogen te laten
afrollen, alzo enkele voorvallen te herbeleven en een stukje jeugd nog eens na
te proeven.
Julieke Meuldermans werd
geboren te Hombeek op 24 mei 1888. Haar ouders heeft ze luttel gekend, ze was
heel vroegtijdig wees, haar vader stierf onverwacht aan fleuris en haar moeder
volgde kort daarop. Niettemin werd ze voorbeeldig grootgebracht bij PEET VAN DE
ZWARTE, in een café bij t trappeken-af, aan de bareel van t Hombeekse
station, een staminee jarenlang ver in de ronde bekend voor de grote pint (een
halve liter bruine voor nen dubbele cent).
Daarna kwam ze terecht bij
PETER SUSKE.
Julieke Meuldermans kon zingen
lijk een nachtegaaltje en met haar kristallen solo-stemmeke liet ze vanop het
oksaal de kerstliekens trillen in het kerkgewelf van Hombeek, zo dat de mensen
echt hun asem inhielden om beter te kunnen horen en nog niet durfden opzien als
de laatste tonen stillekens uitgestorven waren. Om dan niet te spreken bij
andere gelegenheden, van het Credolied van de Landman. Mensen, schoon ! Om er
verliefd op te worden. Oudere mensen konden dat indertijd getuigen.
En verliefd werd hij dan ook,
die Leuvense hoogstudent uit Leest, die Viktor heette.
VIKTOR DE LAET, die zeker niet
TE laat kwam om Julieke stillekens het hof te maken, maar zachtekens kwam
vooizen, langzaam lijzekens dichter bij t oortje fezelen, ge kent dat soort
latijn ! Zijn ze dan getrouwd. In t jaar 12 was dat. Spijtig dat die brave man
deze woorden niet horen kan, hij zou er zeker veel deugd aan beleven. Want hij
was wat fier op zijn Julieke. Met reden. Hij haalde in 1912 met ere uit
Hombeek, dat schoonste meiske van t dorp, Julieke met de witte bles, witter
dan wit, zoals ze t toen zo schilderend zeiden; en hij bracht haar naar zijn
vaderlijk huis, als een koning te rijk.
Maar bijeenslapen en al eens
blij-gelukkig wakker liggen, dat heeft gevolgen. Elf stuks a.u.b.!
Elf verschillende exemplaren en
toch dezelfden. Allen van eigen combinatie en deeg DE LAET MEULDERMANS. Vader
De Laet bekeek de zaken en zijn scheuten van kinderen nogal diplomatisch,
filosofisch-fris en zakelijk-nuchter. Moeder Julie, de altijd-bezige bij,
beredderde mee de hele doening. Tussen haakjes gezegd, ook alleen had ze dat
wel gekund. STERKE VROUW was dat, de sterke vrouw, genoemd in de Bijbel.
En haar man, die overal
gevraagd werd toendertijd, voor honderd en zoveel dingen : LID van het
LANDBOUWCOMICE hier, LID van de HOGE LANDBOUWRAAD daar, VOORZITTERvan het VEEKWEEKSYNDICAAT ginder, BESTUURSLID VEEFOKDAG elders.
VERGADERING van de PROVINCIALE LANDBOUWKAMER vandaag, dan weer van het
ARRONDISSEMENTEEL VERBOND te Mechelen.
En toen de tijd van zijn
BURGEMEESTERSSCHAP LEEST. Voor alle mooie en schurfige commissies aangesproken,
en steeds bereid tot hulp. De-die uit de bak helpen, die er feitelijk beter zou
ingebleven zijn, maar de vrouw was zo op den dool Voor die een goei werk
bezorgen (en tenslotte bleek, dat die niet graag werkte ). Zelfs voor sommigen
een goei vrouw zoeken. Echt, dat bestond toen nog, peins maar aan
En inmiddels groeiden zn
kinderen op. Moeder Julie, vooruit maar. Deze week 3 met de mazelen, volgende
week 2 met de dikoor, dan weer een koppel met de wijnpokken. Alles in serie. En
dan al dat gebas in de tijd van de vallingen. Flessen siroop met de macht. Maar
dat loopt wel voorbij, en t is altijd graag gedaan, kinderen. Ween maar niet,
lach ne keer en vergeet het maar.
Maar door al die alledaagse
dingen loopt voor beiden een gouden liefdedraad van ouderlijke toewijding en
bezorgdheid.
Jaarlijks met de SJEES op
bedevaart naar Hanswijk. Een hele sertivitude voor het vertrek. Als de laatste gewassen
werd, was de eerste terug vuil. Moet ge verschieten of niet, als ge dr enen
onderweg verliest. Simpel is dat : een klein gaanstoksken efkens aan de kruk
van t achterdeurken van de koets hangen, terwijl het hotsenden ding vol
kinderen verder ratelt.
Plots, der enen uit. En
niemand die van verbazing aan moeder iets durft zeggen. Komt dat tegen !
De guiten worden groter, de ene
loopt hier, de andere rijdt daar, de ene zoekt hier, de andere vrijt ginder. En
thuis zijn het altijd dezelfde vreemde jongens en indringers die regelmatig
en onregelmatig terugkomen. Onze Georges, waar zit die toch ? En onze Frans,
waar nestelt
die ? En onze Fik, waar blijft
die hangen. Maar schoon zingen op het oksaal dat die kan. Ik kan zn stem er zo
uithalen. Dixit een-zichzelf-troostend moederken over haar eersteling.
Het zijn allemaal kleinigheden,
moeder. Ja, ze komen wel terug naar huis. Inderdaad, kleinigheden
Maar eens gebeurt er iets ergs.
Almeteens, plots en onverwachts. Vandaag nog maar wat koorts, haast onmerkbaar.
Toch het bed houden. Maar morgen wordt her erger met het uur,
angstwekkend-groeiend. Want t gaat zo rap, razendsnel en gevaarlijk is het
voor ge de ernst ervan beseft. Ach Moeder Gods, houdt mijn hart vast, want ons
Jeanneke is in gevaar en wordt uiterst stil. HELEMAAL-STIL. En niemand die kon
helpen ! Zo plots weggemaaid
De familie De Laet-Meuldermans
verliest, na een kortstondige ziekte een welbemind en nederig lid Jeanne De
Laet, in de lente van het leven. Ze was geen 19. Donderdag 21 juni 1945 werd ze
begraven. Ach, God. Gij weet het best, maar moeder, zij lijdt, nacht en dag,
zwaar en t lest. Dat gaf haar een eerste grote krak ! Dank u, moeder voor
zoveel moedig gedragen zorg en kommer.
Vandaag vinden we allen wel een
speciale reden van dank en denken we daaraan : een speciale attentie van haar,
die men zich herinnert, een goed woord van u, moeder, een blik die men niet
vergeet, een vingerwijzing, een vermaning misschien, een oorveeg zelfs, die
nodig was en goed bedoeld. Dank u, moeder.
Of zouden we vergeten, tijden
van krijgsgevangenschap van Georges, de bange onzekerheid daaromtrent, de
afwezigheid van weggevoerde zoon Frans in een herhaaldelijk gebombardeerd
Bremen en haar maandenlange stille bange angst.
Graag gedaan, zien we moeder
ons toeknikken. Inderdaad, het werd allemaal graag gedaan.
Maar de schoonste parel smeden
aan hun huwelijkskroon. Dat hebben we bijzonder graag gedaan en in alle stilte,
en met fierheid en vreugde. Vader De Laet en moeder Julie, beiden samen het
priesterschap voorbereiden van hun geliefde zoon René, in daden en doening en
levenswandel BEREIDEN en VOORBELEVEN. Graag hadden we René vandaag in ons
midden
En zou vader nu uit een
holleken in de hemel kunnen neerkijken op deze bijeenkomst, hier rond deze
tafels, hij zou glunderen van tevredenheid achter zijn klein brilleken en eens
pinken naar Sint Pieter en zeggen : Sint Pieter, bedankt, nu moogt ge moeder
hier wel binnenhalen, we hebben beiden onze goede tijd gekregen en gebruikt. En
me dunkt, Sint Pieter, als ik goed kijk, dat ze het allemaal wel stellen en hun
plan trekken.
Beste vrienden, nu is moeder
voorgoed heengegaan. We zagen haar stillekensaan bergaf glijden. Toen René
vorig jaar uit Zaïre weerkeerde en zijn vaderhuis nog eens binnentrad, en
vermoeid, zijn valieske naast zich op de vloer neerzette, zijn brilleken afnam
en zijn onschuldig moederken aandachtig bekeek, die hem niet herkende, maar die
toch dat bijna-versleten valieske in t oog had, en dan die grote flinke
mijnheer bekeek, toen hoorde hij gretig haar zeggen : dat ziet er ne ferme
meneer uit, die zoekt hier nog wat te blijven, geloof ik. Toen voelde René
naast medelijden een diep-snijdende hartepijn en voorzag het aarzelend
beginproces van lichamelijke verwording en voorvoelde de schok van een zich
inzettende achteruitgang en een naderende langzame aftakeling.
Deze lichamelijke aftakeling
heeft zich geleidelijk maar gestadig-groeiend voltrokken, is allengskens
verworden tot een schoonmenselijke uiterst eenvoudige schamelheid. Haar leven
is stillekens als een kaarske uitgedoofd. Zo is ze zachtjes ingetreden de
immense grote luister van de hemselse heerlijkheid. God beware haar mooie ziel.
Beste vrienden, mag ik in uw
naam een woord van dank zeggen aan onze goede zuster Josée, die met onverpoosde
toewijding, met groot geduld, liefdevol, de moeilijke oppas heeft mogen doen en
dat graag en fijn-perfect heeft verwezenlijkt, dag- en nachtwerk, bijgestaan
door haar man.
Verzorging, ja, bovendien
vergezeld van een stil aanmoedigend woord, dan een klein gebaar, aleens een
streling van haarlok of wang, af en toe een schalkse lach. Variaties genoeg in
blijken van vriendelijke attenties, maar alles uit een goed hart. Wat een
onbetaalbare hoge luxe ! Want een ziek oudje is een gezegend godskind, even
onschuldig hulpeloos als een slapend wicht. Gelukkige zielen die thuis zo mogen
sterven
Rust vredig, moeder, zacht met
vader, zoals vredig rusten uw Jeanne, uw Pelagie, en Juul Wij volgen wel, we
schuiven al aan
Stan Huysmans.
Naschrift. Aan het huis der Witte Paters,
Keizerstraat 25 Antwerpen.
De
familie Da Laet Meuldermans
-is
blij, zeer vereerd en dankbaar dat de begrafenis-eredienst werd bijgewoond, en
in concelebratie met onze pastoor opgeluisterd, door acht Witte Paters,
waardoor de plechtigheid verheven werd in onze vertrouwde nederige parochiekerk
tot een mooie manifestatie en een ruime vervanging wilde zijn van onze afwezige
broer René.
-Zij
waardeert in hoge mate deze flinke aanwezigheid waardoor de plechtige dienst
een ontroerend cachet kreeg; tevens voelt zij aan dat die heren confraters
hiermede de aanwezigen wilden tonen, dat zij hulde wilden brengen aan Julie
Meuldermans, het nederig moederken, dat heel haar leven opgedragen heeft als
een stil-stichtend voorbeeld en een leven van gebed om van de Heer te mogen
verkrijgen een zoon-missionaris te hebben, die een goede werker zou zijn in de
immense Wijngaard der Heren;
Zij
houdt eraan het Huis der Witte Paters deze gevoelens en indrukken schriftelijk
neer te leggen.
Leest, 10 augustus 1984.
Stan Huysmans-De Laet.
(De
Band, september 84)
Haar eenvoud, haar zachte
goedheid, haar bekommernis om anderen verwierf haar veel vrienden. Hoe dikwijls
zei ze niet dat we goed moesten zijn voor elkander.
Zij was sterk in de beproeving
en stelde steeds haar vertrouwen op God, geen dag ging voorbij zonder gebed en
laten wij God danken voor het lange en schone leven van moeder die voor ons
steeds een voorbeeld was. (Uit haar gebedsprentje)
Anna
Laurette JULIA Meuldermans was te Hombeek geboren op 24 mei 1888 en ze overleed
te Leest op 6 augustus 1984.
Zij
was gehuwd met Viktor Jozef De Laet (°Leest 16 maart 1887, +Leest 17 januari
1970), één van de notabelen van het dorp. Gewezen burgemeester van Leest, lid
van de Hoge Landbouwraad, ere-voorzitter van de Boerengilde Leest, voorzitter
van het Veekweeksyndikaat Puurs-Willebroek, ere-kassier der Raiffeisenkas van
Leest, ere-voorzitter van het landbouwcomice Willebroek , bestuurslid van de
Fokveedag Kalfort-Puurs, lid van het Provinciaal Veekweeksyndicaat van
Antwerpen, lid van de Provinciale Landbouwmaatschappij en de Provinciale
Landbouwkamer, lid van het Verbond der Boerengilden van het Arrondissement
Mechelen
-Een jonge Julia Meuldermans
bij haar opgemaakte boter.
Vroeger boterde elke boer. Met
hun grote zwarte korven trokken de boerinnen naar de markt, met kruiwagen of
speelkar. De klompen boter werden met de hand gekneed, tot de laatste druppel
water er uit was, anders betaalden de klanten de prijs niet.
Julia Meuldermans staat hij bij
haar opgemaakte boter, klaar om ze aan de man te brengen bij de winkeliers van
Willebroek : In de warme dagen was dat een heel probleem, zegt ze, dan liep de
boter bijna uit onze korf, maar ik geraakte er toch steeds van af. Dan
plaatsten wij die s nachts onder de bomen, want koelkasten bestonden nog
niet (LG, blz. 310)
-Julia Meuldermans op oudere
leeftijd. (foto Wilfried en Lieve Spruyt- Huysmans)
Vorig seizoen miste V.V.Leest
net de promotie : er werd te vaak thuis verloren, het speelveld was te klein en
als de jongens van trainer Emmerechts zelf het spel moesten maken, liep het
nogal eens spaak. Het bestuur van V.V., onder het commando van voorzitter
Spruyt, heeft geprobeerd al deze gebreken op te vangen.
Eerst en vooral werd, en dit op
verzoek van vele spelers, het speelveld vergroot : 8 meter breder en 8 meter
langer. Deze inspanning zou het thuisvoordeel groter moeten maken.
Verder werd wijselijk getracht
de spelerskern van vorig jaar te behouden, op Jos Bogaerts na die teruggaat
naar K.V. Mechelen. Maar een voetbalclub die vooruit wil in tweede provinciale
moet zich versterken, vandaar ook drie belangrijke transfers ! Vooreerst Luc
Maremans, uit Muizen weggehaald op verzoek van trainer Emmerechts. Maremans is
een aanvallend middenvelder die als beste speler van zijn ex-ploeg gold. Het
bestuur wil zich niet mengen in de ploegenopstelling, maar men wist ons te
zeggen dat deze Maremans waarschijnlijk kort achter de spitsen zal uitgespeeld
worden.
Een tweede versterking voor het middenveld zou Yves Van Bever moeten worden.
Hij speelde bij Humbeek en daarvoor bij Muizen. Hij zou een man met de goede
voorzet zijn.
De derde belangrijke aanwinst
is Danny Willems, een spits die vorig seizoen bij Humbeek goed was voor 18
treffers. Hij zou een hard schot in de voet hebben en, wat zeker niet
onbelangrijk is, hij speelde vroeger reeds drie seizoenen samen met Guido
Slachmuylders.
Het spitsenduo voor volgend
seizoen lijkt dus bekend, al kunnen Eddy Bogaerts, Rudy Wouters en zelfs Pissé
ook hun mannetje staan vooraan.
Op het middenveld worden de
plaatsen wel erg duur : naast de aanwinsten Maremans en Van Bever zijn er ook
de revelaties van vorig seizoen, Huys en Hellemans en natuurlijk nog de
routiniers als Ludo Goossens, Van Praet en Selleslagh. Deze laatste kan
echter ook als libero erg nuttig zijn. De andere verdedigers zijn gebleven :
Van der Trappen, Frans Goossens, Pissé en eventueel Wouters en Eddy Bogaerts.
V.V.Leest beschikt dus zeker over een ruime kern van evenwaardige spelers, zodat
het selectieprobleem niet licht op te lossen valt. Maar dat laten we best aan
Yvan Emmerechts over. Hij blijft trainer en terecht ons inziens.
V.V. beschikt bovendien nog
over een redder als de nood het hoogst is, namelijk doelman Francis Spinnael.
Hij speelde een schitterend eerste jaar voor V.V. en iedereen verwacht dat hij
zulks ook het komend seizoen zal doen. (e.g.)
In
hetzelfde weekblad :
Voorzitter
E. Spruyt : Vooral thuis beter doen.
Een man die bij V.V.Leest veel
werk verzet en niet zo vaak in de kijker komt, dat is Emiel Spruyt,
computerbediende bij de telefoon (RTT) en voorzitter van V.V.
Een nuchtere voorzitter die met
beide voeten op de grond staat en dat is ook nodig in een voetbalploeg. We
vroegen hem zijn indrukken over vorig seizoen en zijn idee over het komende.
Spruyt : Het doel vorig jaar
was meedingen naar de titel en dat hebben we lange tijd gedaan. We hadden er de
spelers voor gekocht en globaal gezien ben ik tevreden met het resultaat. In
onze reeks zaten moeilijke tegenstanders en ook de reeks voor komend seizoen is
zeer sterk. Wat mij het meest plezier deed was het doorbreken van de eigen
jongeren Huys en Hellemans. Volgend seizoen willen we echter nog beter doen :
het speelveld werd breder en langer gemaakt en we zorgden voor versterking van
onze kern. Zo proberen we ook meer toeschouwers te krijgen : onze supporters
hebben er niet zoveel aan als wij op verplaatsing winnen en thuis punten
kwijtspelen.
D.M.W. : Vreest u geen
concurrentie van S.K.Leest of van de nieuwe sporthal ?
Spruyt : Neen. De Bond zorgt
ervoor dat we nooit tegelijk met S.K. thuisspelen, dus dat is geen probleem. De
sporthal trouwens ook niet want de zondagnamiddag wordt daar alleen zaalhockey
gespeeld en die hebben een zeer eigen publiek.
D.M.W. : Wat is de rol van een
voorzitter van een voetbalploeg ?
Spruyt : Gewoon ervoor zorgen
dat alles vlot verloopt, dat alles draait zoals het hoort en inspringen waar
het nodig is. En dat laatste geldt voor al onze tien ploegen. Het
voorzitterschap is een taak die heel het weekeinde en nog vele weekavonden in
beslag neemt.
D.M.W. : Uw diepste wens voor
t komend seizoen ?
Spruyt : Zo dicht mogelijk
eindigen. Daar zit natuurlijk alles in en iedereen wil promoveren, maar je moet
nuchter blijven. Als de sfeer en de vriendschap onder de spelers maar goed zit,
dat is de basis van alles.
Niemand achtte het voor mogelijk : in
een tijdspanne van nauwelijks 6 maanden werd in Leest een fonkelnieuwe sporthal
opgetrokken.
Het Sportcentrum Leest kwam er, op de
parking van voetbalclub V.V.-Leest.
De idee achter dit initiatief was er
gekomen na de ramp met de feesttent in 1983 tijdens de Leestse Volksfeesten en
gezien er te Leest geen enkele geschikte zaal was.
Kwamen daarbij nog de problemen waarmee
V.V.-Leest werd geconfronteerd in verband met de parkinggronden voor hun
terrein.
De erfgenamen van de eigenares drongen
aan op verkoop van deze bouwgronden.
Niet minder dan 18 mensen zorgden voor
de nodige financiële inbreng om de plannen bliksemsnel te realiseren.OP 9 januari 1984 werd een bouwaanvraag
ingediend en een maand later werd de naamloze vennootschap Sportcentrum Leest
opgericht met een maatschappelijk kapitaal van 4,5 miljoen fr.
Nadat het schepencollege van de stad
Mechelen de toelating (20 februari) had gegeven tot het bouwen van het
Sportcentrum werden op 9 maart de werken aangevat.
Het complex kostte met de gronden
inbegrepen- zon 15 miljoen fr. In vergelijking met de andere sporthallen in
ons land was dit minder dan de helft.
Het
geheel omvatte een zaal van 42 m. op 23 m. waar zowel sport, als feesten, als
handelsmanifestaties, als muziekwedstrijden konden in plaatsvinden. Zelfs
wanneer men de ganse oppervlakte niet nodig had, kon men er terecht voor
allerlei manifestaties want dank zij de keuze van het verwarmingssysteem en de
manier waarop dit werd uitgewerkt was het mogelijk slechts een gedeelte van de
zaal te verwarmen. Buiten de dienstlokalen zoals sanitairen, eerste hulp bij
ongevallen, bergingen, verwarming en kleedkamers was er een zeer ruime keuken
die de capaciteit van de ganse oppervlakte van de feestzaal aankon.
Verder
waren er een restaurant en een cafetaria. Het geheel toegankelijk en aangepast
voor mindervaliden. De zaal met een oppervlakte van bijna 1000 vierkante meter
werd voorzien voor volgende sporten : (in een centrale opstelling) zaalvoetbal,
minivoetbal, zaalhockey, handbal, korfbal, tennis, volleybal en basketbal. In
een dwarse opstelling : drie volleybalvelden of twee basketbalvelden.
De ex-vedette van KV Mechelen en
beheerraadslid Frans Tuyaerts nam oorspronkelijk het technisch beheer van het
complex in handen alsmede de public-relations naar de sportverenigingen regio
Mechelen.
CVP-raadslid en Leestenaar Louis
Vloebergh verzorgde de public-relations met de Leestse verenigingen en
socio-culturele verenigingen uit de Mechelse regio.
Guy Seeldraeyers zorgde voor de
contacten met de drankindustrie en toeleveringsbedrijven en Jos Roosemont,
tevens de architect van het complex, ontwierp het infoblad Sportcentrum
Leest.
Jos Roosemont verzorgde ook de
publiciteit en stond samen met mede-aandeelhouder Herman De Neve in voor de
éénmalige organisaties.
De prijs voor de huur werd scherp
gehouden : regelmatige gebruikers betaalden voor de huur van de ganse sporthal
500 fr per uur, gelegenheidsgebruikers 600 frank.
Een plein afhuren voor één uur kostte
150 fr.
Van donderdag 31 mei tot zondag 3 juni
liepen de 14e Leestse Volksfeesten en de gloednieuwe sporthal was
klaar. Het was meteen de eerste activiteit.
De feesten werden ingezet op O.L.Heer
Hemelvaart met een plechtige eucharistieviering gepaard met de inwijding van de
sporthal. De mis werd opgedragen door E.P. De Brabander. Voor de muzikale
omlijsting zorgden de K.Fanfare St.-Cecilia uit Leest en het zangkoor De
Heilige Familie uit Schiplaken.
Om 11 uur volgde de officiële opening
van de Leestse Volksfeesten met een receptie.
Vanaf 14 uur was er het spelprogramma om
de trofee Louis Neefs waar een tiental verenigingen uit het Mechelse aan
deelnamen.
Om 20u30 begon het internationaal
showprogramma met The Star Sisters, Patricia Paay, John Terra en het orkest
Five Pennies Band.
De dag nadien ging er een speciale
diner-show door, een nieuwigheid in het stramien van de Volksfeesten. De
deelnemers konden kiezen uit drie uitgelezen menus, terwijl ze muzikaal werden
verwend door Rob De Nijs, Anita Meyer en het orkest De Bluesette.
Op zaterdag presenteerde Conny Neefs een
Ontdek-de-sterzangwedstrijd gevolgd door een show- en dansavond metartiesten Roy Black en Dennie Christian.
Op de laatste dag werd er vanaf 14 uur
een folklorenamiddag gegeven met medewerking van de volksdansgroep Korneel, de
Kon. Fanfare St.-Martinus uit Hombeek en het jeugd- en muziekkorps De Mechelse
Arendjes. Als sluitstuk volgde er s avonds een show- en dansavond met Will
Tura en orkest.
Maar de officiële opening van het
Sportcentrum vond plaats op vrijdag 3 augustus.
Dit gebeurde met een receptie en een
volleybalwedstrijd tussen Kavoc-Kapelle-op-den-Bos (1ste Landelijke
Dames) en Saco-Halle (1ste Nationale Dames).
Op de receptie waren talrijke
prominenten opgedaagd : volksvertegenwoordigers Verhaegen en Luc Van den
Brande, de Willebroekse burgemeester Hugo Adriaenssens en zijn Mechelse collega
Jef Ramaekers. Deze laatste was één en al lof voor wat er in Leest gerealiseerd
was :
Vuiltongen
beweren dat het Mechels stadsbestuur groen zou lachen bij de opening van deze
hal, maar wij verheugen ons en hopen dat het een succes zal worden.
De dag nadien waren er diverse
sportmanifestaties gepland : zaalvoetbal V.V.Leest-S.K.Leest voor dames,
Uilenspiegel Mechelen-V.V.Leest veteranen, Vevoc Leest-Z.V.C.Leest (2e
ploeg) en Z.V.C.Leest(eerste ploeg)-S.V.Leest.
s Avonds stond er de handbalwedstrijd
KV Mechelen-Neerpelt op het programma gevolgd door een zaalvoetbalduel tussen
oud KV Mechelen en oud RC Mechelen.
Op zondag 5 augustus werd er
gevolleybald en stond er basket op het programma en s avonds werden de
feestelijkheden besloten met een grote internationale show- en dansavond met de
Dolly Dots.
In september reeds startte Z.V.K Leest
met een zaalvoetbaltornooi, Vevoc Leest volgde met een basket- en
volleybaltornooi.
De evenementen volgden mekaar in snel
tempo op : in oktober werd er in het Sportcentrum een Top Showgeorganiseerd
met Walter Capiau en de groep Venus.
Op 29 december brachtKlub Mechelen Handbal in het Sportcentrum
Rob De Nijs in concert met het orkest Bluesette en organiseerde Sportcentrum
Leesteen eerste Kerst- en Oudejaarsavondmenu
in het restaurant van het Sportcentrum.
Op oudejaarsavond aangevuld met een
sensationeel showprogramma
De Mechelse zaalvoetbalploeg Turbo
organiseerde dezelfde maand hun wisseltrofee, een ééndagscompetitie voor 8
ploegen.
Begin 1985 werd de Leestse sporthal het
gedeeltelijke centrum van de 2de nationale afdeling A zaalhockey.
Modeshows, mosselfeesten, hondenshows,
kaarttornooien, huwelijks- en kapselshows,
rommel- en antiekmarkten,
huwelijksfeesten, congressen, theatervoorstellingen...alles kon in het
Sportcentrum Leest.
Op maandag 24 februari 2003 nam de
stedelijke vzw Sport Actief Mechelen (SAM) het beheer van de sporthal in Leest
over van de failliete naamloze vennootschap Sportcentrum Leest. Onmiddellijk
werd het houden van huwelijksfeesten afgeschaft evenals alle andere niet-sportieve
activiteiten.
Zo kunnen de bewoners opnieuw van hun
nachtrust genieten verklaarde schepen voor sport Koen Anciaux (VLD) aan Gazet
van Antwerpen op 1 maart 2003.
Sport Actief Mechelen stelde een
architect aan teneinde de sporthal totaal te renoveren.
(Samengevat uit diverse artikels van Het
Laatste Nieuws, Gazet van Mechelen en De Mechelse Week)
Fotos :
-De
Dolly Dots openden het Sportcentrum van Leest.
1984
Van 11 tot 21 juli : Bivak Chiro
meisjes te Zutendaal
De
jongens traden in hun voetspoor van 21 tot 31/7.
Zoals
elk jaar hadden de meisjes en de jongens van de chiro het dorp in twee
verdeeld, om de dag voor het bivak milde giften te gaan ophalen bij de mensen
thuis. Dit onder de vorm van groenten, aardappelen en diverse winkelwaren.
1984
Zaterdag 14 juli : Davidsfonds
Leest Drielandentocht
De jaarlijkse reis voerde dit jaar naar de
drielandspunten, met name de
Inschrijven kon bij de
bestuursleden : Jeroom Verbruggen, Maria Lamberts, Martin
Mollemans, Aloïs Hendrickx, Marleen
Verschueren en Mia De Wit.
(DB, juli 84)
1984
Zaterdag 14 juli : Film en dias
uit Chili
door zuster Jeanne De Boeck, in de
Parochiezaal om 19 uur. (DB, juli 84)
1984
16 juli Gazet van Mechelen : Zuster
Jeanne De Boeck opnieuw naar Chili
Eerlang
gaat zuster Joanna De Boeck opnieuw naar Conception.
Een stad in Chili, waar 15 jaar
geleden, toen zuster Joanna er voor het eerst
kwam, nog geen sociale
voorzieningen waren.
Maar daar is nu heel wat
verandering in gekomen.
Vanuit Santiago werd 15 jaar
geleden een eerste ruwbouw opgericht dienstdoende
als Hospideria of een dak voor
daklozen.
Met de komst van de zuster, die ook
verpleegster was, werd ook een polikliniek
opgericht, want aan medische
verzorging was grote nood.
Dit is ondertussen uitgegroeid tot
een groot medisch centrum waar vrijwillige
tandartsen werken, een dokter en de
zuster zelf.
Een derde stap in het
ontwikkelingsproject was de oprichting van twee kleine
woningen voor bejaarden.
Nu is men volop bezig een nieuwbouw
te plaatsen voor de opvang van 75 terminale
patiënten. Rond het sociaal project
werd ook voor kinderopvang gezorgd.
Er kwam een school, en een
gymnastiekzaal die ook een polyvalente opdracht kreeg.
Jaarlijks worden zon 8 à 10.000
mensen opgevangen in het hospideria.
Gedurende 10 jaar gingen meer dan
200.000 patiënten door de handen van het
centrum.
Dat dit allemaal een massa geld
kost, hoeft geen betoog. Zo kan men op verschillende
manieren het ontwikkelingswerk van
zuster De Boeck steunen. Er is het systeem van het
peterschap van kinderen. Men kan een bijdrage storten op
het rekeningnummer van de zuster.
Wie er meer over wil weten kan
contact opnemen met de zuster die voorlopig nog
verblijft op de Hombekerkouter 59
te Hombeek.
(...)
Jeanne (Maria Antonia Johanna) De Boeck
was in de Winkelstraat te Leest geboren op 3 maart 1928 als dochter van Alfons
en Henriette De Prins (een zus van burgemeester Pieter De Prins). Ze trad in
bij de zusters ursulinen van O.L. Vrouw-Waver (1947) en werd er regentes wiskunde-wetenschappen
(1948).
Ze studeerde verder en behaalde het Diploma
Tropische Geneeskunde aan het Tropisch Instituut te Antwerpen (1952) en dat
van koloniaal verpleegster te Leuven
(1953). In hetzelfde jaar vertrok ze naar de missies, i.c. naar Belgisch Congo
(Democratische Republiek Congo).
In de oostprovincie in de Uele te
Titule werkte ze bij de melaatsen in de ziekenzorg (van 1953 tot 1960) en na de
onafhankelijkheid (tot 1962) als leerkracht. Die twee jaren waren bijzonder
moeilijk en ze kwam naar België.
Terwijl ze in Mechelen onderwees
(ursulineninstituut, 1962-1965), leerde ze Spaans aan het COPAL (Collegium pro
America Latina) te Leuven. Ze specialiseerde zich verder te Duffel en behaalde
een A1-diploma verpleegkunde voor de centrale jury (1967). Daarop verwierf ze
een getuigschrift van de Dienst voor Ontwikkelingssamenwerking te Brussel
(1968).
Dan vertrok ze (in 1969) naar Cencepcion
(Chili). Daar werkte ze in de Hogar de Cristo als madre Juanita in het
opvangtehuis, de polykliniek, het ouderlingengesticht of de hogar de ancianos
en in de huizen voor verlaten meisjes.
Zeleerde er met de computer werken en werd meer dan eens voor haar inzet
en werk geëerd : zo ontving ze in Chili diplomas voor jeugdzorg,
drugbestrijding, gedragsverandering, bestrijding van HIV en vooral werd ze ereburger van Concepcion (1984); bij ons ridder in de
Orde van Leopold II.
In 1962, 1976, 1978, 1980, 1982 en 1984
was ze op verlof in België.
Na haar opruststeling kwam ze voorgoed
naar België terug (eind 1992) maar zat er evenmin stil. Een hele tijd (tot
2000) hielp ze nog in de school in de Mechelse Hoogstraat en werd
hulparchivaris van de congregatie in O.L.Vrouw-Waver. Ook was ze (van 1992 tot
2003) één dag in de week te vinden als verkoopster in de Trefzaal van het Pastoraal
Centrum te Mechelen.
(De Sint-Niklaasparochie in Leest,
2009, Wilfried Hellemans)
1984 21 juli : Bierproefavond Vevoc
In het groot chirolokaal. Inschrijven
(200 fr./persoon) bij Vic Smets.
(Brief voor de Vevoc-leden, 3/7/84)
1984 Van 21 tot 31 juli : Bivak Jongenschiro te Zutendaal.
De gemeente Zutendaal is een bekoorlijke plek natuurschoon,
een landelijke oase tussen de Limburgse industriekernen Lanaken en Genk. Dit
Zoete dal biedt de bezoekers alleszins de mogelijkheid zich te ontspannen en
te genieten bij beek, bos of heide.
In elke seizoen ontspringt uit dit frisse dorp het wonderlijk gevoelen van
schoonheid en rust. Een blijvend bezit van Zutendaal is zijn natuur. Dat weten
de talrijke toeristen die hier s zondags rust en recreatie zoeken. Tijdens de
zomermaanden ontmoet men overal kampeergroepen en jeugdbewegingen. Alhoewel Zutendaal
(3.206 ha) op de rand van het Kempens plateau ligt, vertoont het haast
uitsluitend Kempense aspecten, uitgestrekte naaldbossen, purperen heidevlakten
met hier en daar een schrale berk en een helgele bremstruik.
In deze prachtige streek, op het bivakheem De Ploeg,
hebben we ons samen met Matthias een 10-tal dagen tof geamuseerd.
t Zoete Dal luidde ons bivakthema. Een thema vol
mogelijkheden, vol kansen. Het bood ons een aanknopingspunt voor een aantal
beleefde waarden op bivak aan : aandacht voor de grote en de kleine vrede,
verbondenheid, fantasie, feest om het samenzijn !!!
Gedurende de volle 10 bivakdagen hebben we getracht in t
Zoete dal door middel van spel, fantasie, sport en bezinning een ploeg van
toffe mensen te vormen.
Een ploeg van toffe mensen betekent : een (h)echte
gemeenschap waar t plezant is, waar we de kans krijgen om te zingen, te
dansen, te lachen, te springen, te bezinnen en te bewonderen.
Samen met Matthias hebben we het spel op stelten gezet !
Matthias was een zonderling figuur. Dat vond iedereen van de chirogroep. Met
zijn lange jas met wel ontelbare zakken opgenaaid en zijn strooien hoed wist
hij direct iedereen nieuwsgierig te maken. Op één van zijn reizen was hij eens
voorbij ons dorpke in Leest getrokken en zag hoe wij daar speelden.
Hij vond dat heel plezant en nodigde ons uit om naar zijn
dorpke t Zoete dal te komen. Hij vertelde dat daar een heleboel rare wezens
woonden die ook heel graag speelden. Misschien konden we daar tesamen een ploeg
vormen om een vredevol-spel-bivak uit te bouwen.
Elkaar helpen, geen ruzie maken, elkaar niet
uitschelden allemaal dingen die niet zo gemakkelijk waren vond Matthias, maar
zeker de moeite waard om te proberen.
Zelfs die rare Zoetendalers vonden het geweldig om die
10 dagen bij elkaar te zijn.
Sam Wekkerman, die eigenaardige kerel die boordevol
horloges en wekkers hangt, was content dat men steeds op tijd ging slapen en
uit zijn bedje kon. Professor Bolleboos, verstrooid als altijd, zei dat het
deze maal allemaal stoute kinderen en brave leiders waren.
Maar hij vergiste zich weer. Jan Donker, die in het
schemerdal leefde en bang was voor het licht, dankt alle Chirojongens omdat hij
zijn vriend Jack Firelli teruggevonden had.
Peregrijn Tolk heeft, sinds dat de speelclub en sloebers
in t Zoete dal arriveerden, nog maar weinig kaboutertjes meer gezien. Maar die
kleine mannetjes zijn nu druk bezig om zich op de wintermaand voor te bereiden.
Swiebertje Zwerf, de man die geen vlieg kwaad kon doen en overal reeds geweest
was, stond er versteld van dat de chirojeugd de natuur zo respecteerde. Op
tocht of op 2-daagse liep alles naar wens en dat vond Swiebertje fijn.
Tuba-eik, de muzikale boom van het dorp, speelt nu nog altijd
maar chiroliedjes die hij van ons geleerd heeft. Uit naam van alle bomendankt hij de milieu-vriendelijke Zennedijkers
die geen enkele boom pijn hebben gedaan. En dan was er nog Harry Kwispers, het
jongetje dat alle spellekes van A tot Z kende. Hij had zoiets weg van Ciske de
Rat en daarom speelden de kinderen graag met hem.
De Bikiwikis hebben ook voor de plezante noot gezorgd.
Zij hadden voor de speelclub en sloebers een kwisperbal georganiseerd en een
groot Bikiwiki-spel met vele plezante spelletjes stond ook op het programma. Op
een namiddag hebben ze zelfs getoond dat ze net als de leiding hun mannetje
konden staan.
Tijdens het kampvuur zorgde Tom Sprokkel voor een groot,
knetterend vuur. t Was tof met al die mannen, t was goed eten, t was
reuze Nu nog spreekt men erover.
Dit bivak is een stimulans om verder te doen aan de chirobeweging in ons
dorpke.
De Leiding.
(DB, september 84)
1984 22 juli : Herdenking Nationale Feestdag met Te Deum.
Om 09u30 werden alle leden van de
N.S.B.in hun lokaal verwacht en een
kwartier later begaven zij zich samen naar de kerk voor een Te Deum . Na de
kerkelijke plechtigheid volgde een bloemenhulde aan het monument der
gesneuvelden en overleden makkers.
Op de uitnodiging stond vermeld dat de
eretekens gedragen worden.
(Brief aan de NSB-leden van 17/6/84)
1984 29 juli : Flotschieten met Vevoc
In de tuin van de Vrije Basis- en
Kleuterschool. Van 14 tot 18 u.
Met een stralende
zon startten we om 14 u. het flotschieten . Er waren 2 groepen van 9 spelers
waaronder 6 vrouwen. Na ongeveer anderhalf uur spel werd er gestopt. Ieder
telde winst of verlies en er werd een klassement opgemaakt. De 9 besten
speelden dan voor de ereplaatsen, de 9 minder goeien voor de rode lantaarns. Na
weer anderhalf uur werd dan het eindklassement opgemaakt :
1.De Maeyer Vic9.De
Hondt Hilde
2.Van Medegael Marcel10.De
Smet Rita
3.Op de Heyde Paula11.Smets
Vic
4.De Wit Pierre12.De
Laet Roland
5.De Decker Jan13.Clymans
Paul
6.Dons Tony14.Spoelders
Frans
7.Van den Heuvel Jan15.Verbruggen
Emilia
8.Tourné Ludo16.Alewaters
Liliane, Maximus Jeanine, Van Waeyenberghe
1984
5 juli De Mechelse Week : V.V.
Leest erg actief
V.V.Leest heeft voor het seizoen
1984-85 duidelijk grote ambities.
Nadat de club al twee jaar als
underdog vertrok in het nieuwe seizoen, moet men
dit jaar V.V. Leest zeker bij de
ploegen rekenen die in aanmerking komen voor
de titel.
Leest was immers erg actief op de
transfermarkt en behield ook een groot deel
van de al bestaande kern.
Als trainer werd het volste
vertrouwen in Emmereghs gesteld.
Met al de problemen rond de ploeg, kon hij
vorig seizoen toch een mooie ereplaats
in de wacht slepen.
Yves Van Beveren (middenvelder)
komt via een vrije transfer over van Humbeek.
Luc Maeremans kocht zich eerst vrij
bij Muizen en tekende dan een aansluitingskaart
bij Leest.
Jan Casteels (Rapid) bekwam men via
een ruil. Asia Marco gaat dan voor Rapid
spelen. Voor de aanval werd Danny
Willems (S.K.Londerzeel) voor één seizoen
overgenomen. Hij maakte vorig seizoen 13
doelpunten.
Ook zal Leest volgend seizoen een
beroep doen op Adrien Bohnen.
Deze speler was voor drie jaar
semi-prof bij Anderlecht maar stopte wegens studie
met de actieve voetbalsport.
Met K.V. Mechelen kwam Leest terug
tot een overeenkomst om Patrick Pisé en
doelman Spinael terug voor één
seizoen over te nemen.
Definitief bekwam men de overgang
van Guido Slaghmuylders.
Leo Verhasselt gaat definitief naar
S.K. Leest en ook zag men van de diensten van
Jos Bogaert af. Dit wel om zijn
gedrag tijdens de wedstrijden.
S.K. Leest verkocht Van Dam
Bij S.K. Leest verkocht men slechts
één speler, maar deze was wel vorig seizoen een
spelbepalende figuur. Dirk Van Dam
was vorig seizoen goed voor 20 treffers.
Hij zal de kleuren gaan verdedigen
van tweede provincialer Bonheiden.
Als trainer blijft bij S.K. Leest
Harry Cauwenbergh aan.
Hij krijgt heel wat nieuwe spelers
volgend seizoen onder zijn hoede.
Eerst zijn er drie spelers die
vorig seizoen geen eigendom waren van de ploeg maar
ook volgend seizoen zullen blijven.
Eddy Van Moer werd nu definitief
overgenomen van FC Borgt.
Van streekgenoot V.V. Leest bekwam
men de definitieve overgang van Leo Verhasselt.
Ook Kris Heysman (Sporting
Mechelen) wordt nu eigendom van de ploeg aan de
Zennebrug.
De nieuwe transfers van S.K. zijn
Harry Verschueren (SV Willebroek), Luc
Lettanie (Tremelo), Patrick Suys
(Racing), Rooman Julien (Zandhoven),
Francis Apers (Perk), Ronny
Menheere (Meerhof) en Guy Van Hamme (Rapid).
1984
Zondag 8 juli : 11 JULI-VIERING
Met zang, dans, voordracht en
toneel in het Kouterkasteel.
Gastspreker : Willem Savenberg.
Medewerkers : Davidsfonds,
Zangkoor, Korneel, Rust Roest, Vevoc en de
Vrije Basisschool.
In het eerste gedeelte werd een
rondgang gemaakt door Vlaanderen, mijn
land, van Groeninge tot de Voer.
Het werd een mooie mengeling van
zang, dans en poëzie.
Het tweede gedeelte werd ingezet door
de toneelkring Rust Roest met een
eenakter Escuriaal van Michel De
Ghelderode.
Na de aangrijpende vertoning werden
de Vlaamse muzikale stembanden
nogmaals losgemaakt om de
guldensporenherdenking nadien af te sluiten met
een groet uit de
faciliteitengemeente St.-Genesius-Rode door Willem Savenberg.
Vandaag is het de grote 11
juli-viering van de stad Mechelen, maar te Leest houdt men er aan ook een eigen
guldensporenherdenking in te richten. Ditmaal zorgde de mooie omgeving van het
kouterkasteeltje, alsmede de stralende zon weer voor een echte Vlaamse
happening. Gans het programma werd ineengestokenmet Leestse inbreng waarbij vooral de
optredens van de Volksdansgroep Korneel, de zang van het gemengd zangkoor en de
eenakter van Rust Roest de hoogtepunten vormden.
In het eerste gedeelte werd een
rondgang gemaakt door Vlaanderen, mijn land van Groeninge tot de Voer. Het
werd een mooie mengeling van zang, dans, poëzie.
Het tweede gedeelte werd
ingezet door Rust Roest met een eenakter, Escuriaal van Michel De
Ghelderode. De schrijver was een overgevoelige schuwe persoonlijkheid, die niet
begrepen werd, en die zelf de anderen niet kon beminnen. Hij haatte België
omdat het hem niet erkende en voelde zich aangetrokken niettegenstaande zijn
Franstalige opvoeding- tot de Vlaamse volksziel. Vlaanderen heeft hem het eerst
erkend, en de wisselwerking met het Vlaamse Volkstoneel was voor beide
heilzaam.
Het stuk, vertolkt door Guido
Hellemans, Toni Peeters, Marcel Verwerft en Raf Scheers bracht het verhaal van
een onrustige koning die lijdt aan vervolgingswaanzin, en die houdt van
zelfkwelling. Terwijl de doodsklokken luiden en de honden overdraaglijk huilen
brengt de monnik, een onpersoonlijke vertegenwoordiger van de kerk, melding van
de doodsstrijd der koningin. De nar, die uit Vlaanderen komt, moet de koning
vermaken. Het wordt een macabere grap. In het symbolische spel staan twee
mannen tegenover elkaar : de verliefde nar tot koning gekroond en de afgeleefde
jaloerse koning. Op het hoogtepunt van het stuk laat de koning de nar wurgen
wanneer de melding komt dat de koningin gestorven is.
De desolaatheid is volmaakt. De
stilte bodemloos.
Na deze aangrijpende opvoering
werden de Vlaamse muzikale stembanden nogmaals losgemaakt om de
guldensporenherdenking nadien af te sluiten met een groet uit de
faciliteitengemeente St.-Genesius-Rode door Willem Savenberg. Hij beschreef de
vieringals een artistieke kunstuiting.
Daarna bekritiseerde hij de faciliteiten, en prees Leest om zijn bezorgdheid
over de strijd aan de taalgrens, waar de grote culturen met elkaar in aanraking
komen. De Vlaamse cultuur die er wordt bedreigd indien zij niet de steun krijgt
van het hinterland. Door de faciliteiten verliest St.Genesius-Rode, dat 13 km
ten zuiden van Brussel ligt, zijn Vlaams karakter. Willem Savenberg hekelde dan
ook de faciliteiten als een zogenaamde Vlaamse overwinning.
De laatste ontwikkelingen
indachtig zoals de affaire Linkebeek en Happart voelen de Vlamingen zich in de faciliteitengemeenten
minder en minder veilig. De grote slag in de staatshervorming moet nog
gestreden worden. Er zijn wel twee autonome gemeenschappen maar de toekomst van
Brussel en zijn randgemeenten is alles behalve vastgelegd.
De slag van de guldensporen
duurt vandaag nog steeds voort op de taalgrens, zei de spreker. En als de
Vlaming niet op zijn hoede is, is de Franstalige uitstulping op de taalgrens
rond Brussel niet zover verwijderd van Leest en dit allemaal onder het
goedluikend oog van de Leeuw van Waterloo.
De Leestse guldensporenherdenking werd een succesvolle Vlaamse uitstraling
dankzij de inzet van de verschillende Leestse groeperingen met name het
Davidsfonds, Gemengd Zangkoor, dansgroep Korneel, Rust Roest, Vevoc en de Vrije
Basisschool.
(GvM,11/7/84)
Fotos :
-De spelers van VV Leest
ontvingen een aandenken. Zij zorgden er immers voor dat Guido Slachmuylders
topscoorder werd in 2e provinciale B. (foto
: DMW)
-11
juli-viering : volksdansgroep
Korneel in volle actie.
1984
Zaterdag 23 en zondag 24 juni : Schoolfeest
Vriendenkring S.L.S. Leest
De Vriendenkring van de Stedelijke
Lagere School, Ten Moortele Leest,
organiseerde op die dagen haar
jaarlijks schoolfeest.
De opbrengst was bestemd voor
initiatieven waarvan uitsluitend de leerlingen
konden profiteren : aankoop van extra lesmateriaal, gratis schoolreis,
tussenkomst
in de bijdragen voor de zeeklassen,
moederfeest, carnavalviering, sportmateriaal..
Aan dit schoolfeest werkten niet
alleen de leerlingen en de leerkrachten mee,
ook heel wat ouders staken een
handje toe.
Naast sportieve en socio-culturele
activiteiten kon men ook terecht in een
gelegenheidscafé, het
hapjeslokaal waar men pannenkoeken kon krijgen
en in de gelegenheidskeuken werden pensen
en broodjes verkocht.
Het grootste gedeelte van het
schoolfeest werd aan mini-voetbal gespendeerd
met 6 leerlingenploegen, 4
damesteams en 12 herenploegen.
Op zaterdag was er in de gymzaal
een filmvoorstelling gevolgd door poppenkast,
uitgevoerd door leerlingen van de 6de
klas. Zij brachten Blonde Robbie in het
spookkasteel.
Het hoogtepunt was echter een
play-backshow met optredens van de leerlingen.
Op zondag was er ritmische
gymnastiek door alle leerlingen en voerden de
leerlingen van het 5de
leerjaar het schimmenspel Repelsteeltje op.
De zesde klas pakte uit met het
origineel blijspel Het Voetbalschandaal.
De zondag werden ook de finales van
het mini-voetbaltornooi afgewerkt.
Uit
de programmabrochure :STEDELIJKE
LAGERE SCHOOL, Ten Moortele 2 Leest.
-Een
pluralistische school, d.w.z. een school die verdraagzaamheid voorstaat.
-Een
school die geen onderscheid maakt tussen de kinderen op basis van afkomst, van
overtuiging.
-Een
sportieve school want ze werd voor de vierde opeenvolgende keer uitgeroepen
door het Ministerie van Sport en Cultuur tot Sportieve School.
-Een
creatieve school waar de leerlingen niet alleen knutselen, haakwerkjes en
breiwerkjes maken maar ook toneel en poppenkast spelen.
-Een
school die met de hulp van het P.M.S-centrum en van de taaklerares zich
bijzonder inspant voor de minder begaafde kinderen en voor de leerlingen met
tijdelijke leermoeilijkheden.
-Een
school die niet alleen successen behaalt op scholenkwissen maar eveneens op
centrale examens.
-Een
school waar de Leerlingen gelukkig kunnen zijn omdat ze aanvaard worden met hun
mogelijkheden, gebreken en talenten.
-Een
school die doordacht de vernieuwingen in het onderwijs toepast !
1984
Dinsdag 26 juni : SCHOOLREIS
STEDELIJKE LAGERE SCHOOL
Met
de opbrengst, of een deel daarvan, van het schoolfeest, betaalde de
Vriendenkring de reiskosten van de schoolreis. Voor dranken en inkomgeld
dienden de leerlingen zelf nog 100 fr. mee te brengen.
De
leerlingen van de vier eerste klassen vertrokken om 08u45 met een autocar.
Het
reisdoel : bezoek aan de plantentuin van Meise, aan de stad Brussel, waaronder
de Grote Markt, het Atomium, Manneke Pis , bezoek aan het Zoniënwoud, het
Afrifka-museum van Tervuren en aan een speeltuin.
De
leerlingen van de 5de en 6de klas vertrokken om 8 uur en
bezochten Visé (Albertkanaal en de Maas), het Land van Herve (fruitteelt),
Eupen, de stuwdam aan de Gileppe en de Vesdervallei. Ook hier eindigde de
schoolreis met een bezoek aan een speeltuin.
(Brief
van de Sted.Lag.School van 16 juni)
1984
29 juni Het Laatste Nieuws :
Leest V.V. actief op transfermarkt
De club die zich tijdens het
afgelopen tranferseizoen het aardigst versterkte in het Mechelse is
ongetwijfeld VV Leest. Deze tweede provincialer zal dan ook volgend seizoen als
de grote titelkandidaat starten in tweede provinciale B.
Leest kocht volgende spelers aan : Yves Van Beveren (Humbeek), Luc
Maeremans(Muizen), Jan Casteels (Rapid), Adrien Bohné (Anderlecht) en Danny
Willems (SK Londerzeel).
Ook verzekerde het zich terug
van de diensten van Guido Slagmuylders en Francis Spinnael. V.V. zag wel af van
Eddy Bogaerts. Verder verdween niemand van de bestaande kern.
1984
Zaterdag 30 juni : SP-Leest naar Vlaamse Ardennen.
(Voor
Allen, 1/6/84)
1984
30 juni : Chiro
Oud-Papier-Inzameling.
Als vakantiewerk voor onze
Chirojeugd en om U tegen de verlofperiode van alle examen-papierenen oud-papier te bevrijden, zal de
papieromhaling geschieden op zaterdag 30 juni vanaf 9 uur.
Mogen wij U vragen, zoals
gewoonlijk, het oud-papier in dozen, zakken of gebonden, bij de deur of de
straat klaar te zetten. Dat maakt het werk voor U en voor ons gemakkelijk.
Hartelijk dank engenegen groeten. Volgende maal, mogelijk
begin september.
De Chiroleiding. (Folder)
Dat
jaar gebeurde de tweede ophaling op 22 september en nog een derde op 24
november.
1984
Julinummer De Band : Leestenaars
treden zo uit de oude doos.
Opstel van Jan
VLOEBERGH van 17 maart 1952.
ONZE WAGEN
Al lang had ik graag een wagen
gehad. Op zekere dag zegde vader dan dat ik op zolder maar eens moest gaan zien
of er hier of daar wielen stonden. Ik ging op zolder dan maar eens snuffelen.
Ik zag daar een oude kindervoituur staan, met nog vier sterke wielen aan. Ik
liep naar beneden en zegde dat vader eens moest komen kijken. Vader kreeg de
wielen er af en zegde dat ik ze naar de wagenmaker moest brengen, om er een
goede wagen te laten aanmaken. Toen was ik zeer blij. De wagenmaker zegde dat
hij niet wist wanneer hij klaar zou zijn. Bijna alle dagen ging ik zien hoe ver
het ermee zat.
Een week later was hij toch
gemaakt en zo fier als een pauw trok ik ermee naar huis. En beziens dat ik had
met mijn nieuwe wagen ! Ongelooflijk. En fier dat ik was ! Bij mijn thuiskomst
was moeder daar om ook haar woordje te zeggen : Allé Jan, hier is nog wat
blauwe verf voor de bak, dan is hij t zelfde als de wielen, en dan moet er aan
de wielen niets gedaan worden.
Nu is onze wagen een ware hulp
geworden. Moet er iemand zand hebben voor de processie of voor een trouwer, en
de klanten hebben zelf geen klein mannen om die te komen halen, danist van : Nieke, ulie Jan zal wel zand
brengen, hé ! Moet er naar t veld een weinig voeder voor de beesten gehaald
worden, en is het te weinig om paard en kar te nemen, dan moet ik dat maar gaan
halen, natuurlijk met onze wagen. Zo ben ik nu bijna een vrachtvoerder
geworden. Maar ik doe het zonder paard. Ik trek zelf, dat is goedkoop. Een span
honden zou ik wel kunnen gebruiken.
Onze wagen is nu al wel
driemaal anders geverfd, want ik gebruik hem veel. En ons moeder heeft verf en
lakken genoeg in onze winkel, van alle kleuren. Misschien heb ik later een echt
vervoersbedrijf. Dan schilder ik op mijn wagen : Firma Jan Vloebergh Leest.
Alle vervoer. Binnen- en buiteland.
Wij hebben echt een goede hulp
aan onze wagen, en ik hou er van als van een goede vriend.
De schrijver Jan Vloebergh
-Tijdens
het schooljaar 1952/53 leerling in het 8steleerjaar.
-Geboren
te Leest op 12 april 1939.
-Tweede
zoon van Vloebergh Gustaaf (+) en Van Dam Melanie, Dorpstraat 20 (gezin met 7
kinderen).
-Gehuwd
met Regine Verbruggen uit Walem; nijverheidsbediende (deeltijds).
-Wonende
Bosbeeklaan 1 Tisselt.
-Studie
na 8ste leerjaar : 3 jaar vakonderwijs, elektriciteit, Melaan
Mechelen.
-Kinderen
: Tania, 16 jaar.
-Beroep
: elektrieker. Kende grote verscheidenheid in de praktische vorming en
afwisseling in vakbekwaming.
1)Na
de vakschool aanloop als elektrieker bij Pauwels Transformatoren Mechelen
(samen met 4 makkers uit de vakschool), tot aan zijn legerdienst.
2)Als
verpozing 12 maanden legerdienst, waarvan 4 maanden Artillerie en 8 maanden
Genie in Duitsland. Hij zegt : dat was mijn goeie job, o-la-la !
(Kantine-houder)
3)Na
t leger bij SNAPS-Mechelen. LIFTEN, als installateur (7 jaar).
4)Bij
SCOTT, papierfabriek Tisselt, als elektrieker (2 jaar).
5)Bij
AMMONIAK Willebroek voor 3-jarige vorming tot brigadier-elektrieker. Zo was de
planning, maar hiermee voortijdig gestopt, op voorstel van onze Lowie, die
hem bepraatte over te komen naar zijn werkgever namelijk :
6)AGFA-GEVAERT,
als elektrieker na examen (1974). Hier voelt hij zich eindelijk thuis.
Hobbys :
1)KNUTSELEN- allerlei : Ik ben een echte
DOE-HET-ZELVER, daar kan ik mij in uitleven, zegt hij.
2)MUZIEK-BELUISTEREN,
zo jazz als klassiek. Ik ben trouwens een echte huisduif, dat geef ik graag
toe. Daar vind ik mijn bevrediging en voldoening, zo besluit hij.
Hiermee
groet hij zijn vrienden 8ste leerjaar, onder meer : Absillis Alfons,
Mertens Arthur, Simons Paul, Van Camp Leon.
MOOIE
TIJD VAN TOEN!...
(Stan
Huysmans)
1984
Zondag 1 juli : Jaarlijks
Hengelkampioenschap K.F. Sint-Cecilia
Zoals
vorige jaren georganiseerd op de vijver van de Humbeekse Lijnvissers aan de
Reigerslaan aldaar.
Bij
de dames werd Gerd Van Hoof kampioene. Bij de heren was dat Edward De Maeyer
voor Albert Robijns en Danny Robbens.
(Van
Toeters en Trompetten, juli 84)
In
dezelfde periodiek werd melding gemaakt van de toetreding van volgende nieuwe
muzikanten :
-Linda
Spoelders, de echtgenote van Freddy Walschaers. Zij speelde bugel.
-Ann
Robbens, zij speelde cornet. Zij vervolledigde haar muzikale familie : vader
speelde tuba, moeder bariton, Yves althoorn en Ludo trombone.
En
in het daaropvolgende nummer van Toeters en.. werd ook de komst aangekondigd
van Luk Van Humbeeck en zijn echtgenote Christine Spoelders.
1984
8, 9, 10 en 11 juni : 10e
Handelsbeurs Leestse Volksfeesten
Aangezien
de nieuwe sporthal niet geschikt was om de Handelsbeurs gelijktijdig te laten
doorgaan met de Volksfeesten, vond de Handelsbeurs plaats op dit weekeinde van
Pinksteren.
De
openingsplechtigheid van de tiende handelsbeurs werd muzikaal opgeluisterd door
de Kon. Fanfare Willen is Kunnen uit Tisselt.
Ere-burgemeester
Van der Taelen uit Tisselt viel de eer te beurt het lint te knippen. Inleidend
zei hij getroffen te zijn door de goede smaak die de exposanten op deze
manisfestatie aan de dag leggen en de goede verstandhouding die hen tijdens het
pinksterweekeinde samen brengt in de expo. Met lofwoorden aan het adres van
Gust Emmeregs als de bezielende kracht achter het ganse gebeuren een man die
volgens de oud-burgemeester van Tisselt nog steeds kandidaat-burgemeester van
Groot-Mechelen blijft- werd de beurs officieel voor geopend verklaard.
Niettegenstaande
vele exposanten het slachtoffer waren bij de ramp in 1983 mochten de
organisatoren terug op hun deelname rekenen. Want de benefietavond met een
opbrengst van 500.000 fr. betekende een hart onder de riem van de verscheidene
zelfstandigen die veel schade geleden hadden.
Het
werd een groot succes, de zondag werden aan de ingang 1.150 bezoekers geteld en
die kregen waar voor hun geld, de 25 stands stonden borg voor een zeer
verscheiden aanbod.
Als
toemaatjetraden zondagnamiddag 5
artiesten van eigen bodem (gratis) op :Fancy, Connie Neefs, Micha Marah,
La Esterella (zie foto) en John Terra.
De
maandag stond in het teken van de sport : Rik Van Steenbergen, Marc Baecke(kapitein van K.S.K. Beveren) en
Jean Marie Pfaff kwamen op bezoek in de nieuwe Leestse sporthal.
(GvM
29/5/84 en 9/6/84., HLN 25/4/84)
1984
Van zaterdag 9 tot en met maandag 11 juni 1984 werd in het parochiehuis aan
de
Kouter de tentoonstelling Kunst en
Ikonen georganiseerd. Een initiatief van
de Leestse kerkraad met de
medewerking van de Sint Pieters en Sint Paulusabdij
te Dendermonde en de twee
kunstenaars Jozef Versmissen uit Hoogstraten
(met zijn pentekeningen en
kleurlinos) en aalmoezenier Georges Herregods (met
keramiek en schilderijen).
1984
9, 10 en 11 juni : Sinksentornooi
Wisselbeker Jean Van Dam
Op
het terrein van S.K. Leest.
Prachtig
zomerweer, sportief spel, vreugde en sfeer, allemaal ingrediënten die ervoor
zorgden dat het Sinksentornooi van SK Leest weer een topper werd.
Als
inzet van dit voetbalgebeuren was er de grote wisselbeker Jean Van Dam.
Enkel voetbalploegen uit Leest werden toegelaten tot dit sportief treffen.
Op
zaterdag en zondag werden verschillende schiftingswedstrijden gespeeld en op
maandag ging het om de rangschikking.
De
deelnemende ploegen : Bleukes, Familie Selleslagh, Vevoc, Chiro, FC Mille, VK
Wijk en KWB.
In
de finale versloeg Bleukes de KWB (foto) met 2-1 en won de wisselbeker Jean Van
Dam evenals de beker van de stad Mechelen die overhandigd werd door Burgemeester
Ramaekers.
De
fair-playbeker ging naar de Chiro.
(Voor
Allen 1/6/84, en DMW)
1984 14
juni De Mechelse Week : VOLLEYBAL
VERLIES EN WINST VOOR VTB
VTB-VAB-Mechelen
won en verloor een finale. Bij de heren won Pitzemburg in de finale van VTB en
bij de dames versloeg VTB Havok.
Bij de
heren speelden 17 ploegen onderverdeeld in 3 reeksen van 4 en 1 reeks van 5
ploegen.
Vevoc Leest
B (foto) werd tweede in zijn reeks na VTB maar eindigde uiteindelijk 8ste.
Over welke
competitie of tornooi het ging werd in het weekblad niet vermeld.
1984
Zaterdag 16 juni : Barbecue
VU-Hombeek-Leest. (foto)
Die
dag richtte de Volksunie afdeling Hombeek-Leest haar derde barbecue in die
doorging in hetHof ten Broecke,
Kerkenblokweg 18 te Leest, bij Karel en Milou Mertens.
Er
werd aan alles gedacht om er een gezellig zomersfeest van te maken : op het
houtskoolvuur hamburgers, pensen, vleesspiesjes en pikante worsten, alsmede
frisse groenten. Ook werden een aantal volksspelen opgesteld en vanaf 18 uur
werd beroep gedaan op het vogelkoor van de Zennevallei om de zomer in te fluiten..
(GvM,
13/6/84)
1984 18 juni - Gazet van Mechelen :
V.V.Leest kocht en huurde bij
K.V.Mechelen
Zoals
vorig seizoen is VV Leest opnieuw bij KV Mechelen komen aankloppen. De oogst is
niet mis. Doelman Spinnael en middenvelder Pissé, die vorig seizoen reeds te
Leest voetbalden, verhuizen opnieuw voor één seizoen naar de club van Gust
Emmeregs. Guido Slagmuylders ook maar dan definitief.
Jos
Bogaerts anderzijds, die het afgelopen seizoen ook bij Leest speelde, zit
momenteel bij zijn oorspronkelijke club KV Mechelen te wachten op
kandidaat-kopers. Hij zal niet meer bij Leest uitkomen.
Fotos :
-La Esterella was ook van de partij op de 10e
Handelsbeurs.
-De folder van het
Sinksentornooi.
-De KWB moest het in de finale
afleggen tegen de Bleukes.
-De ploeg van Vevoc Leest B.
-De
barbecue van de Volksunie ging door in het Hof ten Broecke.
Louis Van Den Heuvel en zijn echtgenote Stephanie Van
den Broeck aan hun woning in de Elleboogstraat.
1984
8 juni: Louis Van den Heuvel voor 60ste keer te voet naar
Scherpenheuvel
Proficiat
In Tisselt trekt men ieder jaar
op voetbedevaart naar Scherpenheuvel met het Pinksterweekend. Dit jaar gaat
onze parochiaan Louis Van Den Heuvel, Elleboogstraat voor de 60ste
keer. Daarom een korte hulde en gebedsstonde in onze kerk aan het O.L.
Vrouwbeeld
met Pinksteren om 14u30.
Hartelijk proficiat aan de deelnemers.
(Parochieblad
7/6/1984)
In
De Band van juli 1984 verscheen een interview van de Pater met Louis Van
DenHeuvel :
Jubileum 60 maal bedevaart-toch te voet naar
Scherpenheuvel.
Louis Van den Heuvel, wonende Elleboogstraat 7, bijna
76 jaar. Genaamd : Louis van Jang van Soy Van den Heuvel, trok op vrijdag 8
juni om 23 uur, voor de ZESTIGSTE maal mee op bedevaart naar Scherpenheuvel, en
was op zondag (Pinksteren) met de groep van Tisselt om 14.30 u.klokslag in de
kerk te Leest terug, waar een korte hulde werd gebracht aan
Louis-Scherpenheuvel-jubilaris.
P. Louis, wanneer zijt gij voor de eerste maal
meegegaan naar Scherpenheuvel ?
L. In 23. Ik was een manneken op mijn 15 jaar, nen
hele kleine. Die mannen van Scherpenheuvel die vroegen aan ons moeder of dat
ik mocht meegaan. Ha, zei ons moeder, die kan tot ginder niet geraken. Maar de
mannen antwoordden : als ze jonger zijn, gaan ze gemakkelijker. Allez, ik
moest dan toch meegaan.
P. Was er in die 60 jaar een onderbreking ?
L. Ja, twee keren. In 29 dan kost ik niet gaan, ik
was bij den troep. En dan in 35, dan was ik pas 8 dagen aan een nieuw werk :
het stadsvuil van Antwerpen lossen in Battel. Dan kon ik den baas toch nog gene
congé vragen, dat dierf ik niet.
P. Zestig maal naar Scherpenheuvel. Waarom ? Een recordpoging,
een belofte ? Wat bezielde u daartoe ?
L. Een belofte van in 40, in den oorlog aan het
front. Als ik goed terug kwam, dat ikdan alle jaren naar Scherpenheuvel zou gaan, zolang ik kon. En nu na die
60 maal, heb ik aan O.L.V gevraagd, als ZE die op mijne kop hebben gezet, om er
nog 10 jaar bij te doen. Ik hoop dat ik dat kan doen.
P. Sinds Leest als parochie geen jaarlijkse
voetgangers-bedevaart mer heeft, met wie ging gij dan toch naar Scherpenheuvel
?
L. Moederziel alleen, twee of drie keren, en dan met
die van Tisselt. Als ik de 48ste keer ging, dachten zij dat het mijn
50ste keer was. Zij kwamen aan mij toen vragen met hen mee te gaan.
Dat is twaalf jaar geleden en zo ben ik sindsdien met Tisselt meegegaan. Zo
hebben ze dan ook met de 50ste keer mij afgehaald aan t kapelleke
bij de Zenne. En voor de 60ste keer, een kleine hulde gehad in de
kerk van Leest.
P. Hoeveel volk ging er zoals mee in de jaren 30-40 ?
L. Gewoonlijk 50-60 man.
P. En na de oorlog, in de jaren 45-55 ?
L. Dan is dat gaan verminderen, allez zo een 40 man
nog.
P. Zijn er van al die jaren speciale herinneringen ?
(feiten, voorvallen,
weersomstandigheden ?)
L. Ivo en Frans Van den Broeck broers van Stanne de
103-jarige- zijn ook 50 jaar naar Scherpenheuvel meegegaan. En een ander feit,
in 26 of 27 heb ik op t werk mijne voet verbrand in de week dat we moesten
optrekken. En toch ben ik gegaan. Ne goeie windel rond, niemand die dat wist,
en de weg heen en terug niet anders dan regen, regen. En t schoonste van de
zaak : na 8 dagen was mijne voet volledig genezen.
P. Hoe verloopt zoals tegenwoordig een bedevaart
onderweg ?
L. Zingen, muziek spelen, ne rozenkrans bidden, maar
Tisselt leest (Noot : lezen=
bidden)
zoveel niet als dat Leest leesde.
P. Gij die nu 60 jaar ondervinding hebt, hebt ge soms
een of andere raadgeving voor wie te voet op bedevaart trekt, om fit en goed te
kunnen stappen ?
L. Voeten wassen met koud water is het slechtste dat
er is. Dat hebben we ne keer meegemaakt met den ossenboer Jacobs (heeft gewoond
bij het patronaat, waar nu Tomme Verbruggen woont). Die kreeg er puur een
opdrang van, maar daags nadien was hij weer fit om mee op te stappen. Best
niks wassen, ik zag nooit naar mijn voeten, wel van kousen veranderen.
P. Louis : PROFICIAT. Ook al zegt gij dat ge de
moeilijkste voetganger zijt met wiëren onder de voeten, wij wensen u een
goede gezondheid voor nog vele jaren, opdat uw wens : nog 10 jaar
Scherpenheuvel in vervulling zou mogen gaan. Dat menigeen naar u zou kunnen
luisteren bij uw verhalen over de voetgangersbedevaart naar Scherpenheuvel.
Als geschenk en souvenier voor deze 60ste
bedevaart kreeg Louis een tinnen schotel van het logement, een medaille van
het Bedevaart-oord en een Brandglasraam met O.L.Vrouw van Scherpenheuvel van de
bedevaartsgroep van Tisselt.
De Pater.
Louis Van den Heuvel
was een broer van Emmerance van de Croes de waardin van café De Zwaan op de
hoek van de Dorpstraat en de Kouter.Hij
was geboren te Leest op 6 september 1908 en gehuwd met Stephanie Van den
Broeck. Hij overleed in het O.L.Vrouwziekenhuis te Mechelen op 7 oktober 1989.
Vader is niet meer Maanden geleden is het
begonnen Gevallen met de fiets, heup gebroken. Nadien was het voortdurend over
en weer van thuis naar de kliniek, tot op die kille zaterdagavond, toen was het
zo ver
Als geboren buitenjongen was hij een echte natuurmens.
Zo lang hij kon was zijn tuin zijn leven, zijn trots. Altijd was hij tevreden,
maar een keiharde doorzetter voor zichzelf.
Een stille eenzame fietser langs de Mechelse
wegen eenmaal per week lootjes gaan kopen was een diep menselijke betrachting
om eens te winnen.
De oorlog had diepe groeven voor hem achtergelaten.
Hij mag dan ook met recht en rede een oud-strijder in hart en nieren genoemd
worden.
Zijn diep christelijk geloof, zijn voortdurend gebed
kwam vooral naar boven bij de bedevaart van Scherpenheuvel. Wij danken God voor
zijn eenvoud : deze boom legde zich neer bij zijn lot, zoals wij ons neerleggen
bij Uw wil, Heer.
Dag va, je leeft verder in onze herinnering en
bedankt voor alles !
(gedachtenisprentje)
Nog
meer over Louis Van den Heuvel : mei 1970 in deze Kronieken.
-De eerste drie te Leest op de
foto met burgemeester Ramaekers, midden Danny De Bie.(foto :
DMW)
1984 Zaterdag 2 juni : VIERDE GROTE PRIJS Jef VLOEBERGHEN te
Leest
Negenendertig liefhebbers zorgden
voor een mooie koers in de Vierde grote
prijs Jef Vloeberghen voor
liefhebbers.
Danny Lemmens, wonende in Humbeek
maar een geboren Battelaar werd
winnaar voor Danny De Bie en Luc
DHoekers uit Vilvoorde.
Danny De Bie, die tweede eindigde,
zou later een indrukwekkende carrière uitbouwen
alscyclocrosser. In deze discipline werd hij drie jaar op rij Belgisch
kampioen.
Hij won elf
Superprestigewedstrijden en werd in 1989 wereldkampioen in het Franse
Pontchâteau waar hij Adrie Van der
Poel achter zich liet.
1984
Zaterdag 2 juni : Kon. Fanfare
St.-Ceciliabracht huwelijksserenade
Naar
aanleiding van het huwelijk van muzikant Franky Lauwens met Gerd Van Hoof
bracht de Leestse fanfare een serenade in het parochiecentrum van Blaasveld.
(Omzendbrief
van 9/5/84)
1984
7 juni De Mechelse Week : SALEM
Werkgroep ophaalactie van sluikstortvuil
Onlangs organiseerde
Leefmilieu Leest een opruimactie van allerhande huisvuil dat overal gestort
werd, o.a. in weiden, open vlakten en beken van de Zennevallei.
Men besloot hier kordaat een
einde aan te maken door de handen samen te slaan en spontaan alles op te
kuisen. Zo blijft de natuur netjes, ongeschonden en in evenwicht. Planten en
wilde bloemen kunnen terug naar hartelust groeien.
Allerlei afval zoals
haagsnoeisel, rotte spruitstekken, papier, stenen en andere rotzooi werden
verzameld en achteraf op een grote hoop gegooid.
Aan de stad Mechelen werd
gevraagd deze troep op te komen halen met eenvrachtwagen. Enkele dagen na de
actie werd dit keurig opgeknapt.
Achter de Chiro-pleinen te
Leest wordt reeds geruime tijd modder en rioolvuil gestort. Dit is echter een
aansporing tot sluikstorten want waar men slijk stort, stort men ook ander
vuil. Er werd dan ook aan de Stad een voorstel gedaan om hier niet langer
allerlei afval te deponeren. Hopelijk wordt op het voorstel ingegaan.
Helaas echter blijven nog altijd veel te veel mensenlustig hun vuiligheid wegwerpen in greppels
en weiden. Dit getuigt van een gebrek aan respect voor de natuur die op deze
manier geregeld verontreinigd wordt. Al het nuttige werk van goedbedoelde
inspanningen gaan hierdoor reddeloos verloren. Leefmilieu Leest doet daarom
dringend een oproep tot de bevolking om al het geproduceerde afval en huisvuil
in de huisvuilzakken te stoppen.
Indien men grotere stukken, grofvuil, heeft, gelieve deze mee te geven met de
opaalbeurt van het groot vuil.
Zonder medewerking van de buren
en medemensen is het moeillijk alles in evenwicht te houden, daarom deze
dringende oproep. De natuur bestaat in alle bloei en pracht, laat ons daar
allen aan meewerken zodat hij gaaf en behouden mag blijven voor ons nageslacht.
Laat ons dit geenszins uit het
oog verliezen !!
1984
7 juni De Mechelse Week : Geert De Bruyn geelzucht.
Het gaat de Leestenaar Geert De
Bruyn helemaal niet voor de wind.
Nadat hij aardig op weg was te
herstellen van een operatie aan de knie, werd
hij nu geveld door geelzucht.
Voor De Bruyn betekent dit dat hij
de komende weken niet aan wedstrijden
zal kunnen deelnemen.
Dirk Van Dam naar Bonheiden.
S.K. Leest is er dus niet in
geslaagd om topschutter Dirk Van Dam te behouden.
Deze oud-wielrenner tekende een
overeenkomst voor Bonheiden.
Daar ontbrak het, het afgelopen seizoen zeker
aan afwerkers.
Met het doelpunteninstinct dat Van
Dam bezit kan hij het zeker ook in tweede
-Vanaf 20 uur : special diner-show.
De deelnemers hadden de keuze uit drieuitgelezen menus, onderwijl werden
ze muzikaal verwend door Rob De Nijs, Anita Meyer en het orkest De Bluesette.
Hieraan namen zon 1300 mensen deel.
Zaterdag 2 juni:
-Vanaf 18u30 presenteerde Conny Neefs
een grote Ontdek de ster zangwedstrijd. (27 kandidaten schreven in) In de
categorie onder de 14 jaar werden Jan en Anja Van Hees uit Weelde
respectievelijk eerste en tweede. Peter De Neve uit Leest werd derde.
In het klassieke genre ging Arthur
Silvera (Sylvain Arthus) met de eerste prijs aan de haal en wat het lichte lied
betrof, ging de eer naar Anja Baert uit Ingelmunster.
-Vanaf 21 uur : show- en dansavond met
Roy Black, Dennie Christian en het orkest The Five Pennies Band.
Zondag 3 juni:
-Vanaf 14 uur : folklorenamiddag met
medewerking van Korneel uit Leest, vande Kon.Fanfare St.-Martinus uit Hombeek en het jeugd- en muziekkorpsDe
Mechelse Arendjes.
-Vanaf 19 uur : Playbackshow met tien
deelnemers. Winnaar werd een mini-uitgave van Andre Van Duin (Francis De
Maertelaere), de Leestse Dolly Dots (dames van V.V. Leest) kregen de Prijs van
het Publiek en de Persprijs ging naar een stijlvolle Donna Summer.
-20u30 : als sluitstuk van de 14e
Feesten : Show- en dansavond met Will Tura en orkest.
Aangezien de 1.000 m2 ruimte van de
nieuwe sporthal onvoldoende was om de
handelsbeurs gelijktijdig te laten
doorgaan met de Volksfeesten, vond diehandelsbeurs nu plaats op het
pinksterweekend nl. Op 8,9,10 en 11 juni 1984.
-De uitnodiging voor de Special Diner Show.
-De dames van V.V. Leest waren
dit jaar de mannen te sterk af en wonnen de wisselbeker Louis Neefs, tijdens de
Leestse Volksfeesten.
-De Leestse Dolly Dots (eveneens dames van VV Leest) kaapten
de Prijs van het Publiek weg.
-De acht finalisten van de Ontdek de Ster wedstrijd
werden door Connie Neefs en Gust Emmeregs in de bloemetjes gezet.
1984
31 mei, 1,2 en 3 juni : LEESTSE
VOLKSFEESTEN
Na
de dramatische gebeurtenissen van vorig jaar, toen de feesttent het onder een
rukwind begaf, zat men te Leest enige tijd met de handen in het haar.
Onder
de bezielende leiding van Gust Emmeregs duurde de moedeloosheid slechts korte
tijd en ging men er met nieuwe ijver tegenaan. Intussen werd een NV
Sportcentrum Leest gesticht en de bouw van een Leestse sporthal die voor velen
een droom bleek te zijn, werd werkelijkheid.Het prachtige sportcomplex werd bij deze 14e Volksfeesten
voor het eerst in gebruik genomen.
Programma :
Donderdag 31 mei :
-10
uur : Plechtige eucharistieviering gepaard met inwijding van de sporthal.
De
mis werd opgedragen door E.P. De Brabander. Muzikale omlijsting :
K.Fanf.St.-Cecilia en zangkoor De Heilige Familie uit Schiplaken.
Pater
De Brabander stelde de homilie in het teken van het centrum van een
volksgemeenschap, waartoe hij hoopte dat de nieuwe sporthal zou uitgroeien : Wat hier te Leest gebeurt, is een duidelijke
stap van mensen die samen op weg gaan en mekaar een steun in goede en kwade
dagen willen zijn.
Gust
Emmeregs sloot zich daar graag bij aan : Mijn
hart is vandaag boordevol geluk, na de drukste maanden uit gans mijn leven. De
voorzitter had niets dan lof en dankwoorden aan het adres van de velen die de
realisatie van een sporthal te Leest mogelijk hadden gemaakt en nog maakten en
stelde 3 augustus in het vooruitzicht wanneer het complex officieel zal worden
ingewijd. Wat hier werd gerealiseerd, is
uniek voor de verre regio, eindigde
hij zijn dankwoord. Burgemeester Ramaekers had het in zijn gelegenheidsspeech
over een dag van heropstanding. Hij feliciteerde met Gust Emmeregs gans Leest
voor een realisatie die gans de deelgemeente ten goede zal komen.
-Vanaf
14 uur : spelprogramma om de trofee Louis Neefs voor verenigingen.
De nieuwe sporthal zat vol
supporters en op een vrolijke wijze werd door de charmante Connie Neefs de
twaalf Mechelse ploegen aangekondigd die elkaar gingen bekampen om de begeerde
trofee. De ploegen moesten tegen elkaar uitkomen in een ganse variëteit van
proeven. Zo was er koordklimmen, bloemschikken, boogschieten, rollenkoers,
doeltrappen, breakdance opvoeren, andere klassieke dansen op de dansvloer
brengen, enz
Het werd een verbeten strijd,
waaruit eindelijk de vrouwen van V.V.Leest als overwinnaar te voorschijn
kwamen. Dol van vreugde trokken zij naar het podium om er de trofee in
ontvangst te kunnen nemen (foto). Verder volgden nog : 2. Volksraad Muizen, 3. V.V. Leest, 4. De
Landelijke beweging van Leest (zij liepen de laatste tijd rond met de slogan
draai de boeren geen loer of morgen is het uw toer), 5. Oud Chiro Heffen, 6.
Korneel-Leest en de Personeelskring van de RTT, 8. Vevoc Leest, 9. De Statie
Heffen, 10. SK Laar, 11. Chiro Heffen en 12. Family Boys. (GvM, 2/6)
-20u30
: internationaal showprogramma met John Terra en het orkest The Five Pennies.
The
Star Sisters en Patricia Paay hadden forfait gegeven en werden vervangen door Conny
Vandenbos die een denderend optreden verzorgde.
-De nieuwe sporthal die in een
recordtijd uit de grond werd gestampt, raakte tijdigklaar voor een eerste activiteit :
de Leestse Volksfeesten. De officiële opening ervan ging door op 3 augustus.
-De affiche van de 14de Leestse Volksfeesten.
-PaterDe
Brabander stelde de homilie in het teken van het centrum van de
volksgemeenschap waarop hij hoopte datde sporthal zal uitgroeien.