Inhoud blog
  • Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Kronieken van Leest
    bij Mechelen
    15-09-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    1984 – Zondag 30 september : Nationaal tornooi voor trommelkorpsen te Landen

    Het Muziekverbond van België organiseerde die dag een nationaal kampioenschap voor drumbands. Dit vond plaats in de Sporthal te Landen.

    Het trommelkorps van de K.Fanfare St.-Cecilia, o.l.v. Walter Van de Venne, nam deel aan het           tornooi en behaalde een 1ste prijs met grote onderscheiding (90%).

     

    “Nog een goed half jaar geleden stonden onze vereniging en het Muziekverbond van België met de spreekwoordelijke ‘getrokken messen’ tegenover mekaar.

    De messen zijn terug weggestoken (bij de meesten nochtans) en er kan terug gesproken worden van enigszins ‘normale betrekkingen’. Het Muziekverbond van België heeft het wedstrijdreglement voor het nationaal kampioenschap op haar laatste congres aangepast aan o.a. onze eisen (geen afrondingen meer, wedstrijdverslagen overhandigen aan de deelnemers) en wij hebben tijdens het laatste provinciaal congres beloofd dat we zoveel mogelijk als dat kon, zouden meewerken aan de activiteiten van het Muziekverbond van België. En nu is het dan zover…”

    (‘Van Toeters en Trompetten’, juli ’84. N.a.v. de aankondiging van de deelname van de drumband aan voornoemd tornooi)

     

    1984 – Oktobernummer ‘De Band’ : Kroniek van Kobelatens Hoeve

     

    “Van reeds na het verdwijnen der Leekebroeders uit de Rennecauter, werd de Kloosterhoeve alsdan betrokken door generaties huurpachters De Laet…Na die ketting van hoeveuitbaters, is in ’n oorkonde vanaf 1799, een opvolgende De Laet vermeld als boer op de Kloosterhoeve, ’n gezin met twee zonen, waarvan de oudste Victor, trouwde met de dochter der hoeve ‘De purperen Braam’, aan de Blaesveldbaan en werd daar den boer…De vader van Victors vrouw was een Verschueren, gitzwart van haartooi, daardoor werden diens huisgenoten vernoemd als die van de ‘Zwarte Verschueren’…

    Op de Kloosterhoeve trouwde vervolgens zijn jongere broer Jacobus en werd daar den uitbater…Van toen is geweten, dat de bewoners der hoeve, ‘die van Kobelates’ bleven vernoemd…Deze Kobelates en zijn vrouw werden de ouders van een zoon en drie dochters. Fons Coosemans uit het ‘Dorpsfort’, huwde met Melanie van Kobelates, en deze werd alzo de moeder van mijn moeder en later mijn meter, zij was boerin ‘Leireke’ met hun aspergeteelt.

    Mijn meters zuster Victoria huwde Flore Troch en werd de boerin op het hoeveke schuinsover de pastorij. Flore was daarbij ook grafmaker en tevens ophaler van den in zijn hand te geven kerkstoeltjescent, voor de zich omgorden beurs, van alle soorten kledingknoppen te vrijwaren. De derde dochter van Kobelates trouwde met den buurtjongen Frans Jacobs, op ‘Keppers’ akkerbedrijf aan de Tisseltbaan…In dit jaar was er op de Kloosterhoeve bericht toegekomen, met vermelding dat de erfgenamen van hun Spaanse voorzaat, zinnens waren het domein te verkopen, met voorkeur aan de inwonenden… De zoon Viktor van Kobelates huwde Adel Selleslach, en kocht als opvolger van zijn vader, de Kloosterhoeve, en werd onder ’n tijdverloop van 15 jaar, de vader van twee jongens en twee meisjes…Onderwijl was grootvader Kobelates gestorven. De huisgenoten boerden vlijtig verder, en hun minzaam opgroeiend kroost, schiep een gezellige sfeer, in en rond de Kloosterhoeve…
    Doch later bleek dit gezin een merkwaardige roeping voorbestemd…In de jaren na 1900, werden de kinderen op de Kloosterhoeve stilaan wat ingetogener, want zij zagen hun moedige moeder haar gezondheid langzaam verflauwen. Wat later droeg Viktor van Kobelates het beheer en de uitbating der Kloosterhoeve over aan zijn oudste zoon Sooi, die trouwde met Sidonie Diddens, mits gezinslastdragers voor de ouders en bij het werk helpende broer en twee zusters…En jaar later werd het gezin nog een lid rijker bij de geboorte van Sooi en Sidonie hun dochtertje…In begin van 1914 stierf moeder Adel, en een half jaar later vaarde haar zoon Chareltje als Leekebroeder naar Canada…

    Vader Viktor De Laet, om de ene zoon en diens zusters reeds hun toekomst te verzekeren met hun moeders erfdeel, verkocht het wat statiger voorgebouw met trapgevel, aan Toon Van Ingelghem. Deze Toon herschikte vanaf zijn aankoop de benedenverdieping tot herberglokaal en hees van uit het voorhofgraspand, aan een hoopopstaande wip, kleurrijke pluimvogels, tot schietschijven voor handboogschutters.

    Ik ben als jonge snaak onder en na de oorlog van ’14, met mijn nonkel Frans naar zulk spektakel meermaal gaan kijken, en daarna stapten wij naar het wiplokaal, in een apart aangebouwd eethoekje, bij een glas bier, elk een door Toon gebakken echter varkensvleespens met ’n boterham verorberen. Nonkel betaalde het verbruik voor ons beiden,  totale prijs : 1,50 fr, ongetaxeerd !

    In augustus 1914 breekt de oorlog uit. Alle deze streek omgevende forten worden overspoeld door de Duitsers, die ook de gevluchte Leestenaars achter zich lieten. Opnieuw moest en ging, in de woning en boerderij van Kobelates het werk verder…Na de oorlogvoerenden reeds ’n paar jaar in een loopgrachtduel waren verwikkeld, trok Viktors jongste dochter Cristina, als Leekezuster naar Heverlee. Zij heeft, na Diamante Jubilarisse bij de Zusters Annunciaden te zijn geworden, daar nog lang volvaardig geleefd…In het oorlogsjaar 1918 stierf Viktor van Kobelates, één week later na zijn zoon Sooi. Beiden aan een hier heersende verwoedde Spaanse griep…
    Na den oorlog besloot Viktors dochter Melanie, haar zuster Christina te vervoegen in Heverlee, en ging van daar ook als Leekezuster scheep naar Congo…

    Om uit onverdeeldheid te komen, werd na overleg met de belanghebbenden, zulks vredig opgelost en goedgekeurd, waarbij de woning en boerderij, die eigendom bleef van hun broer Sooi zijn weduwe en haar dochter…

    Een tijdvak, met opvolgende hoeveboeren Kobelates, uit den stamboom van den in 1799 er gevestigde De Laet was ten einde.

     

                                                            Kroniek van verwanten.

    Bomen ontmoeten elkaar niet, docht mensen zich wel. Toen ik met mijn verloofde, voor ons kerkelijk huwelijk, drie roepingen ging bestellen, zei pastoor Beuckelaers mij achteraf : ‘Gij beiden zijt reeds familieverwanten van bij de geboorte van uw verloofde’, en hij vertelde dat in ’n verward verhaal, hetwelk ik later trachtte te vertalen in deze onderstaande schets…

     

    Zig-zag vanaf het jaar 1799                          Zig-zag vanaf het jaar 1799

    Rennecauter : De Laet – en gezin                 Blaesveldbaan : Verschueren – en gezin

                           : Kobelates – en gezin                                    : De Laet – Verschueren

    Dorpsfort      : Coosemans – De Laet                                          : Wauters – De Laet

    Dorpsplein   : Huysmans – Coosemans                                      : De Rooster – Wauters

                          : Huysmans                                                      :                       De Rooster.

     

    Aldus waren de moeder van mijn moeder, en de moeder van mijn verloofde haar moeder : wederzijdse nichten. Die Wauters uit de Blaesveldbaan had nog twee broers en twee zusters. De oudste was gehuwd met den eigenaar van het kasteel in den Kouter en werd er ‘Madammeke Moyson’…
    Wat later trouwde haar broer Viktor, met de dochter van Verschueren, en werd er de uitbater der hoeve ‘De Purperen Braam’. Intussen overleed weduwnaar Charel vader Wauters in Sempst Laer, en kort daarna, wilden zijn drie andere kinderen ook naar Leest…

    De drie Wautersen, kochten in de Winkelstraat en kwamen er boeren, op de later geworden ‘Boerkes’hoeve…

    Onder het verloop van ’n tiental jaren, werd in het ‘Dorpsfort’ het huisgezin van Coosemans Fons met vier kinderen gezegend…In die tijd waren te Leest, negen van de tien gezinnen kleine boerkens met te weinig landbouwgrond…Vader Coosemans, als familieverwant meermaals als helper gevraagd aan den oogst en ander karwei, bij Viktor Wauters uit de Blaesveldbaan had van deze, onderwijl ’n stuk veld in huur gekregen…Deze latere Peter van mijn broer Fons, heb ik in onze herberg horen vertellen, dat hij vanaf het ‘Dorpsfort’, voorbij de Sint Jozefskapel, rechts langs het kerkwegeltje, alover de Scheerstraat de beemden, daar over het molenbeekbrugje naar het nog vijfhonderd meter verder veld, duwend of trekkend een kruiwagen voor alle vervoer : houten vaten met beerdrek, stapels mest, niet bijna te overzien, enz., en onderwijl moesten alzo de vruchten thuisgebracht.

    ‘Ik ben eens,’ zei hij, ‘op ’n vroegen ochtend patatten met een riek gaan rooien, en thuis had ik gezegd : ze moeten er uit, al wordt het nacht, maar toen ik bij donkerte zag dat zulks niet zou lukken, vleidde ik mij te slapen achter een hoop patattenloof, en als ik ’s morgens na een paar uur werken thuis kwam, zei mijn Melanie : ik peinsde het wel, maar doe dat toch niet meer, want ik heb heel de nacht geen oog dicht gedaan’…

    Naar 1890 toe, begon dit door mijn moeder en haar broer Frans, in hun jeugdjaren meegemaakt echt te gebeuren : de hoevejuffrouw en haar twee broers Wauters, Melanie, Louis en Jef, voelden het zware werk in de Winkelstraat hen teveel geworden, verkochten de boerderij en huurden aan den overkant der Sint Annabeek op de Warande een klein hoeveke, om er voorlopig tot rust te komen, want zij lieten in den Kouter, op ’n stuk grond van Mijnheer Moyson, nabij het dorp, een renteniershuis voor hen bouwen. Enkele maanden daarna was dat voltooid en onderwijl hadden de twee broers reeds den achtertuin omgespit, en er al bomen geplant, zelfs op het voorhof vijf esdoornplataantjes….Er werden nieuwe meubeltjes ingebracht…Melanie ging aan den kook, en allen sliepen er reeds…Morgen zou het laatste bruikbaars van de Warande worden opgehaald…Jef leende kar en paard van de ‘Purperen Braam’ en in het ‘Dorpsfort’ gekomen stopt hij, en vraagt Leirekens elfjarige zoon Franske mee, op op het paard te passen…Louis heeft op de Warande, daar al heel wat bucht buiten gezet…Uit het pover gebouwtje wordt het laatste dienstbare van het boedelke opgeladen. Jef die nog eens alle muurschabbekens oversnuffelt, ziet in het bovenkelderkamerken waar Melanie heeft geslapen, daar op ’n door vermolming schuin gezakte kast, een hoekig pak steken…en hij roept om Franske…Jef wijst : ‘Haal dat pak daar eens af !’ en gaat ladderke staan, en heft op zijn twee saamgestrengelde handen Franske omhoog…Franske rukt dat pak van onder het plafond, met ’n meeschuivende stofwolk. Jef lost een hand om zijn ogen te beschermen, en beiden tuimelen op de vloer, onder ’n regen van rinkelende gouden muntstukjes uit ’n scheurende kartonnen doos…Met Louis die toekeek, scharrelen ze nu gedrieën, met hun duim en vingernagelsdie glinsterende duiten in een afgedankte teems…Franske snuit even zijn stofneus, en toen hij zijn zakdoek wegstak, fronst Jef zijn wenkbrauwen en verwijt : ‘Hé zeg, ge moogt gij er daar geen van wegmoffelen…,draai uw zakken eens om !’Doch daar kwam niets uit dan enkele bij het dorsen daarin verzeilde graankorrels…Thuis gekomen met hun bazaar, wist juffrouw Melanie, dat zij toch ongewild, die poen was vergeten…

    In dien tijd liepen jongens en meisjes samen naar de enige gemeenteschool op Leest, en die bleek voor sommige ouders vrijzinnig getint…

    In den Kouter lag een stuk grond : ‘Zwart goed’, als ’t land van Eijkes verwenscht, eerder verdonkermaand in een geschil tussen kerk en staat, waardoor heel wat gegadigde kleine boerkens, bang voor de hel, om dit veld te bewerken, hun lust werd afgeremd. Doch de tijden veranderen, waardoor ook politieke veeten kunnen opgelost…Want plots wordt daar in den Kouter, een Katholieke meisjesschool op jaarschaal gebouwd…En de vroegere wroeters Wauters vervelen zich, en Louis de oudste  beslist : ‘Morgen ga ik het overig veld huren, want rentenieren is ook niet alles.’

    ‘Voor mij moogt ge een varkentje aankopen om vet te mesten’, zei de overmoedige Melanie’.

    ‘En ik koop een gespan en paardje,’ besloot Jef de jongste.
    De Wautersen hadden hun gedroomde hobby..Maar gauw werden bij schoolvrijaf, Franske en zuster Victoria (mijn eens te worden moeder) als hulpjes gevraagd, voor planten, wieden, harken en ander licht werk…Vele jaren later heeft daarover mijn moeder aan mij eens verteld, dat zij en haar broer, beiden voor het zich aanbieden op het hof daar onder een boom, enkele gevallen appeltjes opraapten, voor wat verfrissing op het veld, en zulks had Jef nu van achter een venster gezien, en deze kwam buiten gesprongen …

        Anselms Jedrie.”

     

    In ‘De Band’ van april 1980 publiceerde Jacob Albert Huysmans  uit de reeks ‘Leestse figuurkens’ :

     

    Dorpsfort Tableau

    “Leest had hal voor en nog veel jaren na 1800, een soort van Hoofdstraat, in een eindje Dorpsverleng, met 10 huisjes, deels 6 neringdoeningen, waarvan 5 met wat winkeltje, en op het erf van een boerderijtje, drie Marollen keeten, nog te kijk rechtover ‘Telstar’, vroeger ‘In de Kroon’ .

    Op den hoek Dorp-Kouter, woonde, een halve eeuw later, de kolenhandelaar, geweten die van de Meute. Op een perceel tuin voor zijn huis, liet die Meuelamans  een schuur bouwen, waardoor de dorpsplaats plots het uitzicht kreeg van een vesting, met enkel toegang van amper vier meter breed, tussen die schuurgevel en de gevel aan de overzijde der herberg

    ‘In de groene Linde’.

    Rond dit tijdstip was de zoon van een na den slag van Waterloo gebelgde Spaanse vechtjas “Quint”, als bakker in de herberg ‘den Kouterhoek’  komen wonen. De helft van een bijhorend winkeltje, afgezet met vogeldraad, was bestemd om in een daarachter bergplaats gemetseld oventje, vuur en broden te worden aan en uitgebracht. De portaaldeur haar hel rinkelende bel meldde klanten op de voorste vloerhelft, waar achter een schuifraampje, een toogje van ’n meter stond. Daarop een balanske met koperen schaaltjes en bij den muur een brodenrek en enkele schabbebakskens met letterkens, mais en roggemeel. Van buiten gezien, achter de ruiten, drie plankenrijen lokkende bokalen waarin : vierkante zoete bezen, wat honig kleurs, met ingebakken krenten. Papieren toeter afairkens, waarvan bij warm weer de plakkerig zwarte stroop uit de zakjesreten droop. Keurebekkes : dat waren zoetgekruide verpulverde zemelen, in reeksen van 10 x 10 deegnopjes, op een papierken bij het vuur hard gestold. “Citrond” op ’n stekske, dat was een zuur appeltje geprikt op een latje, door gesmolten roos gekleurd suikervet geglansd als lekstok, enz. Voor de kinderen heel de hemel te keus, voor nen cent !..

    Na Meulemans obstructieve schuurstunt, herdoopte de verbolgen bakker zijn herberg en meteen die volksbuurt : ‘In ’t Fort’.

    Die bakker en Sooi Van Hoof, de baas uit de ‘Groene Linde’ , deden beiden soms wat kwieks.

    Ze vierden op hun manier de stille dagen : om beurt kwam de ene de andere trakteren.

    De tapperbaas stak de ontvangen twee sollen van 10 centiem in zijn vestzak, en stapte wat later met zijn vriend naar diens uitbating, en zo laveerden zij menigmaal, goedkoop van thuis naar thuis !...

    Nevens Quints bakkerij stond het herbergje ‘In ’t Smal’, later gesloten, doch daarna door Mie Petron ingericht tot spelden en lintenwinkeltje. Op een witte cirkelzon met zes uitvlammende hoekpunten in drie nationale kleuren, achter het vensterglas van de waaier der deur, pronk met vergulde letters geborduurd : “In ’t garen Zonneke”…

    In het derde huis, herberg ‘In de Kroon’, woonde naast Mie, de klokkenluider Tarreke met zijn vrouw Toor de vroedvrouw, en die hadden een snoepwinkel, van pakjes zuur tot en met suikerbonen, en een ooievaar, maar die heb ik nooit gezien. Zij wisten telkens te zeggen : “die is op weg om de bestelde dopelinskens naar Leest te brengen”… Later is daar dan Jul van Mineca komen wonen, die was vele jaren in een Brussels restaurant kelderpiet geweest, en die kreeg alzo menig ellegoedventer binnen, door sommige spuiters verwezen naar een misverstaan adres “in ’t Garconneke”,..

    Iets verder stond in die rij als laatste huis, het oudste duivenlokaal  ‘In Rome’…

    Aan den overkant van de Quint stond de bakkerij Van Crombruggen. Later werkte daar Gieleke, de schoonvader van Van Crombruggens dochter, in het schuurtje aan de straat met zijn vlaszwingeltuig, van ’s morgens tot ’s avonds bij stallantaarnlicht. Voor en na schooltijd was het aanschuiven van bengels, om wat knol voor hun klakkebussen. Daarmee hadden zij een deugnietengerief dat wat meer knalvlucht loonde, om voorbijgaanden van kop tot teen te verrassen…Aan de gevel van deze woning, stonden naar achter toe, die keeten, eigendom van het wat afgescheiden boerderijtje van Leireke, mijn moeder ouders huis.

    In het voorste van dit Marollen kwartier heeft ook Chareltje van Petronnekens, straatkeerder, gewoond met vrouw en zeven kinderen. Een der zonen, Theodoor, oudstrijder 1914-1918, werd later onze veldwachter…

    In het middelste huisde Polle, de Waal. Wanneer de zon vlamde, wipten door de spleet onder de deur de vlooien, naar daar met knikkers “put afkaren” spelende kinderen, die soms met hun jeuk om moeders hulp renden. En toch was die Waal een apart propere, zelfs des winters zag men hem de laatste jaren elke drie maand in een spiksplinternieuw overhemd onder de bretellen van zijn floeren broek, doch als hij wat later op een strozak is ten hemel gegaan, werd hij met zulke dertien hemden gekleed gevonden…

    In het laatste keetje woonden ook zo een paar dwarsliggers, een Hollandse dijkwerker Leander met zijn vrouw Liesbeth. Op een hete zomerdag zegt mijn meter boerin Leireke : “Lies ’t zal vandaag geen lol zijn aan de Zen.” “Geeft niets,” weet Beth, “onze Leander heeft die door mij gebreide dikke zwarte trui over nog andere aangespeeld, daar kan geen zon aan hem!…”

    En dan naast Leirekens doening, als laatste in dat bolwerk, stond een herberg, en houd nog stand als de huidige feestzaaal ‘St Cecilia’ … Vandaar spoorde een veldweg, tussen nog enkele niet gerooide knotwilgen, langs de kapel Sint-Jozef, met daarachter toen het laatste hoeveke in die straat, eens als herberg ‘In Sint Jozef’, het geboortehuis van mijn vader, en zo verder naar de eerstvolgende woning bij de Oude Tisseltbaan, die van Jan Vloebergh, de baas der herberg ‘In de Vrede’. “

     

    -In 1906 schilderde Alfred Ost het ‘dorpsfort’ van Leest.     

    Alfred Ost (°Zwijndrecht 1884, +Antwerpen 1945) was voor de eerste wereldoorlog een aanhanger van het anekdotisch realisme : hij gaf dit echter dikwijls een symbolische dimensie. Onder invloed van de oorlog werd zijn werk gekenmerkt door een diep sociaal

    medeleven. Ost ontwikkelde zelfstandig een kunst die losstaat van de grote esthetische

    problematiek van zijn tijd. Hij beeldde landschappen, figuren, bloemen en

    vruchten uit, maar bij voorkeur koos hij dieren, vooral trekpaarden, als thema.

    (Grote Nederlandse Larousse)

    In 1902 verhuisde het gezin Ost naar Mechelen . Hier brak het kunstenaarstalent

    van Alfred Ost volledig open. Hij volgde lessen schilderkunst aan de academies

    van Mechelen en Antwerpen. Typisch voor zijn werken tijdens deze Mechelse periode was de

    volksverbondenheid met folkloristische trekken en pittoreske facetten, soms licht, karikaturaal en hekellustig (Alfred Ost - 2003 Biografie).

    -Jacob Albert Huysmans alias Anselms Jedrie.  (foto : Lieve Huysmans)





    15-09-2013 om 10:18 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    14-09-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    1984 – Vrijdag 28 september : Mosselavond Landelijke Ruiters Leest

                De Landelijke Ruiters van Leest richtten een “Mosselavond” in die doorging

                van 18 tot 22 uur in de parochiezaal te Leest.

                Prijs voor mosselen + brood : 220 frank.

                Mensen die geen mosselen lustten konden ook stoofvlees krijgen aan

                dezelfde prijs.

                Inschrijven kon bij Walter De Prins, Juul De Smet, Roland Rottiers, Gerdt Geerts en

                Gert De Prins.

                (folder)

     

    1984 – Vrijdag 28 september : Groot Kaarttornooi “Boomke Wies”

                Eerste van 5 vrijdagen van het kaarttornooi van de Supportersclub “Blauw-Rood”

                van S.K.Leest dat plaatshad in zaal “Alpenhof” te Heffen.

                Prijzentafel : waarde van 350.000 fr in natura met als hoofdprijs een Ford Fiësta

                Junior ter waarde van 180.000 frank.

                Per kaartavond : 15.000 fr aan prijzen.

                Inschrijving : 300 fr per avond of 1.000 fr voor het gehele tornooi.

     

                Het tornooi werd een overweldigend succes. Het was vaak problematisch om nog

                een parkeerplaatsje voor de wagen te vinden in het centrum van Heffen.

                Gemiddeld kwamen zo’n 300 kaarters opdagen.

                Elke avond was er voor de winnaar een fiets voorzien en de eer viel te beurt aan

                de heren Everaerts uit Boom, L. Vanden Bossche uit Mechelen, Wellens uit

                Bonheiden, Dens uit Walem en Rijmenants uit Mechelen.

                Met spanning werd uitgekeken wie er ten slotte met de auto naar huis zou keren.

                Er werden immers nooit tussenstanden opgegeven.

                Uiteindelijk bleek de h. Everaerts, een schrijnwerker en vader van twee kinderen

                uit Boom, de autosleutels in ontvangst te mogen nemen.

                Hij behaalde in totaal 737 punten.

                Als eerste Leestenaar eindigde Leo Van Camp op de 28ste plaats.

     

    1984 –Zaterdag 29 september : Tweede préselectie Play-Backshow

                Die dag had in de Leestse sporthal de tweede préselectie plaats. 21 deelnemers

                zorgden voor een avondje amusement waarin verschillende genres van muziek aan

                bod kwamen.

                Er werden imitaties ten beste gegeven van o.a. Kim Wilde, Edith Piaf, Queen, Elvis

                Presley, Heintje, Danny De Munck, Tracy Ullman en de Star Sisters.

                De presentatie was zoals in de eerste selectie in handen van Micha Marah.    

                De prijs van het publiek ging naar Nancy Volckaert. Zij won daarmee niet alleen

                een plaats in de halve finale maar kreeg bovendien nog een draagbare televisie.

                De zaal stond op zijn kop toen de 7-jarige Joeri Goossens uit Poederlee als winnaar uit

                de bus kwam. Hij vertolkte op een ongelooflijke wijze Streat Dance.

                (Samengevat uit ‘DMW’, 4/10/84)

     

    -Nancy Volckaert won de prijs van het publiek.

    -De winnaar van deze préselectie de 7-jarige Joeri Goossens.

     





    14-09-2013 om 09:26 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    1984 -23 september : Met de Volksunie naar Gent.

    De Volksunie-vriendengroep bezocht die dag Gent. Een ontspannende en culturele uitstap.

    Inschrijven kon bij Wim Baetens (Hombeek, Eric D’Hiet, (Mechelen), Toon Sneyers (Leest) en Firmain Verlinden (Hombeek).

    (‘Voor U Nieuws’, september ’84)

    In hetzelfde partijblad :

    Goed nieuws voor Hombeek Leest

    -Op ’t dorpsplein te Leest werden de werken gestart voor de aanleg van een basketbalveld.

    -In verschillende straten van Hombeek en Leest werden de wegmarkeringen en zebrapaden herschilderd.

    (…)

     

    1984 – Zondag 23 september : Fietstocht met SP-Leest

    Onder leiding van gemeenteraadslid Jef Vloeberghen werd de streek van Klein-Brabant verkend. Het gezinsparcours was ongeveer 25 km.

    Na aankomst waren er gratis boterhammen met kaas en kop voor elke deelnemer in lokaal St.Cecilia te Leest.

    (‘Voor Allen’, 22/9/84)

     

    1984 – 24 september – Het Laatste Nieuws : Leest – Diefstallen

                “Terwijl een aantal jongeren aan het sport beoefenen waren, zijn onbekenden

                binnengedrongen in de kleedkamers in de Sporthal van Leest aan de Dorpstraat.

                Uit de jassen die er hingen werden van een vijftal personen de brieventassen

                ontvreemd.

                De benadeelden dienden klacht in bij de Mechelse politie.”

     

    1984 – 26 september – Gazet van Mechelen : Goud te Leest.

                “Vijftig jaar geleden beloofden Bendict Polspoel, geboren te Leest op 23 maart

                1908 en Henriette Verhaegen, geboren te Zemst-Laar op 2 mei 1910, elkaar

                eeuwig trouw.

                Ze verhuisden snel naar de Kouter 96 te Leest, waar ze binnenkort gedurende

                vijftig jaar zullen gehuisvest zijn.

                Aanvankelijk was Benedict meubelmaker, maar vanaf zijn huwelijk verdiende

                hij als melkboer zijn dagelijks brood.

                Zijn vrouw Henriette vergezelde hem trouwens regelmatig op die dagelijkse

                tochten.

                Het feest vond plaats te Hombeek, maar de Leestse buren zorgden voor een mooie

                tuin en een opvallende gevelversiering.

                Het grootste deel van de vrije tijd van dit echtpaar wordt aan kaarten besteed maar

                Benoit was ook een zeer actief lied van de bond van gepensioneerden en trouwe

                toeboorder van de fanfare St.-Cecilia Leest.”

     

                Benoit – Henriette 15.9.34 – 15.9.84

     

                Op een dag heel lang geleden.

                Nu wel meer dan vijftig jaar,

                werd een jongen smoorverliefd

                op een meiske uit Zemst-Laar.

     

                Aan trouwen werd er dan gedacht.

                Meubelmaker was zijn stiel.

                Een melktoer ging wel met z’n tweeën,

                als dit Hendriette beviel.

     

                Toen kwam de oorlog met verdriet.

                Benoit en Henriette kozen de vlucht.

                In Frankrijk hadden zij geluk :

                ’n bakker met gist uit Vilvoords gehucht !

     

                Thuis werd hard gezwoegd.

                Julien is toen gekomen.

                Zo werd lief met leed gedeeld,

                ze waren niet in te tomen !

     

                Een goede buurtschap is wat waard.

                De kleine Julien kon steeds terecht

                en ’t kalvend koetje werd verzorgd.

                Zo was het toch fijn en hecht.

     

                Met verse asperges kon men wat !

                Zo werd de melktoer vlug vergroot.

                Melk aansmeren was een truuk :

                volle melk werd nooit gedoopt !

     

                ’t Liep niet van een leien dakje.

                Met paard en kar was ’t nog een spel :

                zweten en zwoegen met de Jef !

                Maar Bedford en V.W. : dat was een hel !

     

                Een tweede leven kwam in zicht :

                ’t pensioen was daar ; zo mocht het wel !

                De oude stiel werd weer hervat,

                zo blijft men altijd nog van tel !

     

                Een halve eeuw zo dicht bijeen.

                De dagen vlogen henen... en weer

                nog een tiental jaartjes overheen...

                Op ’t feest van zestig ziet g’ons weer !

     

                Op het menu van hun gouden bruiloftsfeest stond :

                gouden gondolas, soep, tarbot-mousselinesaus aardappelpuree, gebraad – rosbief

                groentenweelde kroketten, ijsjuweel, feestgebak – mokka en Franse kaasschotel.

     

    Benoit Polspoel, in Leest bekend als ‘Beno van Gillekes’ was een tiental jaren muzikant van de fanfare van de Blekken en werd er in 1952 bestuurslid en van 1954 tot 1959  schatbewaarder.

    ‘Hij maakte er een gewoonte van om op zondagvoormiddag na de hoogmis met onder andere zijn broer Frans en August De Prins een pint te gaan drinken bij de herbergiers in het dorp.”(‘Leest in Feest’, Stan Gobien)

    Benoit overleed te Leest op 13 september 1992.

    Henriette Verhaegen overleed in het A.Z. St.Maarten te Duffel op 19 februari 2005.

     

    Foto’s :

    -Huwelijksfoto van Benoit en Henriette.  

    -Hetzelfde echtpaar een halve eeuw later.

    -Benoit en Henriette voor hun woning.

    -Henriette Verhaegen.

     









    14-09-2013 om 09:07 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    13-09-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    1984 – 21 september Tweemaal diamant met Leestse inbreng.

     

    In het Hof van Egmont aan de Speecqvest te Mechelen vierden Jan-Baptist  Schaerlaeckens en Maria Stoop hun diamanten bruiloft.

    Hij werd geboren op 14 oktober 1900 te Blaasveld, zij op 29 augustus 1904 te Leest, waar zij ook samen in het huwelijksbootje  stapten. 

    Jan-Baptist komt uit een gezin met zes kinderen.

    Maria’s ouders hielden het bij vier kinderen. Dit echtpaar heeft zelf een kind, maar geen kleinkinderen.

    Hij was gedurende 42 jaar brugwerker, en zij nam steeds het huishouden voor haar            rekening.

    Tot hun opname in het Hof van Egmont woonden deze echtelingen te Leest in de          Kapellestraat 2. Tuinieren was in die tijd hun grootste hobby.

    Leest is blijkbaar een vruchtbare bodem tot hoge leeftijd, want in de Dorpstraat 80 aldaar werd eveneens diamant gevierd. (GvM en DMW)

     

    Jan-Baptist Schaerlaeckens overleed in het ‘Hof van Egmont’ te Mechelen op 21 april 1991.

    “Hij werd gezegend met lengte van jaren, met levenskracht en gezondheid; maar hij heeft ook zware beproevingen gekend en de pijn van de eenzaamheid, telkens opnieuw gedragen met moedige overgave en vol godsvertrouwen.” (uit zijn gedachtenisprentje)

    Maria Josephina Stoop was toen reeds 5 jaar heengegaan, zij overleed in het O.L.Vrouwziekenhuis te Mechelen op 7 februari 1986.

     

     

    Alfons Huys en Paulina Alewaters, respectievelijk geboren te Leest op 15 februari 1897 en  te Heffen op 29 november 1900 beloofden elkaar op 13 september 1924 te Heffen eeuwige trouw.

    Hij kwam uit een gezin met acht kinderen, zij had zeven zussen en een broer.

    Het echtpaar is zelf trots op twee kinderen, vier kleinkinderen en twee            achterkleinkinderen.

    Alfons Huys werkte als machinist bij de spoorwegen te Muizen. Hij was vroeger een

    verwoed duivenmelker en hield ook veel van sport, vooral voetbal en wielrennen.

    Opmerkelijk is wel dat dit echtpaar sinds hun huwelijk in 1924 steeds in de Dorpstraatte Leest heeft gewoond.

    (GvM, HLN en DMW)

     

    Alfons Huys overleed in het O.L.Vrouwziekenhuis te Mechelen op 26 december 1988 en op 21 januari 1997 zou zijn echtgenote Louisa Alewaters in hetzelfde ziekenhuis overlijden.

     

     

     

    Foto’s :

    -Het diamanten echtpaar Schaerlaeckens-Stoop kreeg bezoek van burgemeester Ramaekers.

    -Alfons Huys en Paulina Alewaters, ook zij werden door de Mechelse burgemeester gefeliciteerd met hun 60-jarig huwelijk.





    13-09-2013 om 14:54 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    1984 – 15 september : Het Laatste Nieuws : AUTO HOOFDPRIJS KAARTTORNOOI SK LEEST

     

    “De supportersclub van S.K. Leest, de provinciale voetbalclub uit deze Mechelse deelgemeente, gaat een reeks kaartavonden organiseren waarbij niet minder dan 350.000 fr. aan prijzen in natura zijn te winnen. Hoofdprijs van dit gigantisch kaarttornooi is een personenwagen Ford Fiësta (waarde 180.000 fr.). Maar ook de tweede prijs, een kleuren-TV, is niet te versmaden, evenals de reeks fietsen die te winnen zijn .

    Het te spelen kaartspel is ‘Boomke Wies’. En de wedstrijdavonden zijn : 28 september, 12, 19 en 26 oktober en 2 november, telkoms om 20 uur. De wedstrijd gaat door in zaal ‘Alpenhof’, Dorp 3, te Heffen.

    Per kaartavond is een prijzenbedrag van 15.000 fr. te winnen, met telkens een fiets als prijs voor de winnaar van de avond.

    Voor de geïnteresseerde deelnemers nog dit. Vier van de vijf best gespeelde avondresultaten 

    komen in aanmerking voor het eindklassement. Een plaatsvervanger met geldige volmacht is ook toegestaan. Het inschrijvingsbedrag voor het tornooi bedraagt 1.000 fr. of 300 fr. per avond.”

     

    Gazet van Mechelen voegde daar (27/9) nog aan toe :

    “…De organisatie achter dit groots kaartgebeuren rust in handen van de supportersclub van SK Leest. Deze supportersclub heeft eigenlijk een ietwat eigenaardig ontstaan meegemaakt. Het was nogal eens de gewoonte om na een voetbaltreffen een etentje te houden in het duivenlokaal aan Leest Heide. Dat kon de ene maal een haring zijn, de andere maal een Chineesje, enz…

    Een jaar geleden besloten de smulpapen dan ook een supportersclub op te richten die ook andere activiteiten zou inrichten dan de wekelijkse etentjes, alhoewel deze traditie wel hoog gehouden wordt, zij het dan maandelijks. Momenteel telt de vereniging reeds een 70-tal leden welke ook dit weekeinde van de partij waren om zich te goed te doen aan een portie stoofvlees met witloof en patat.

    Eén jaartje oud, pakt deze supportersclub nu uit met waarschijnlijk de meest gewaagde kaartreeks van de omgeving. Voor de praktische organisatie zorgt het bestuur bestaande uit voorzitter Ludo Verschuren, feestleider Lucien De Keersmaecker, secretaris Herman Verhoeven, penningmeester Jozef Van der Elst, ondervoorzitter Paul Verschueren, organisator Armand De Bleser en bestuursleden Willy Verschuren en Selleslagh. Naast dit ijverige bestuur dat reeds verschillende maanden op stap is voor een goed verloop van de eerste aflevering is er natuurlijk de naamloze maar waardevolle inzet van een zestigtal medewerkers achter de schermen, gaande van hen die zorgen voor het droogje en het natje tussen de verschillende beurten van de kaartwedstrijd tot de vele kommissarissen die nauwlettend zullen toezien  dat alles volgens de regels geschiedt. Want daar bestaat heel wat vrees voor. Alhoewel daar voor de organisatoren geen reden toe is. Er werd immers een zulkdanig controlesysteem uitgewerkt dat combinevorming, of andere vervormingen van het spel onmogelijk zijn. Welke deze middelen zijn, werd natuurlijk niet uit de doeken gedaan, uit veiligheidsredenen zoals men dat noemt.

    Een tweede vraag te Leest is ook het feit dat dit kaarttornooi niet op eigen bodem doorgaat, maar in de buurgemeente Heffen. Voor de supportersclub gold als enige reden dat er geen zaal te Leest beschikbaar is, waar zoveel kaarters kunnen ontvangen worden. Er is ondertussen wel een sporthal in Leest gekomen, maar bij de oorspronkelijke planning was dit nog niet definitief geweten. ..”  

     

    1984 – 17 september - De Mechelse Week : Geboorte van Stijn De Hondt (foto)

    “Stijn werd geboren op 17 september ll. Samen met zijn gelukkige ouders De Hondt-Huybrechts mocht hij mee naar de Elleboogstraat 12 te Leest.”

    (DMW,27/9/1984)

     

    -De Supportersclub van S.K. Leest was erg creatief op het vlak van fondsenwerving…

    -Stijn en zijn overgelukkige mama.

     

     





    13-09-2013 om 14:42 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    1984 – Zaterdag 15 september : Kruisboogschieting te Leest (foto onderaan)

    Alle kruisboogliefhebbers, oud-leden van de vroegere Mechelse kruisbooggilden of hun vroegere erfgenamen en alle geïnteresseerden werden uitgenodigd voor de kruisboogschieting in ’t Seel te Leest op zaterdag 15 september.

    Daar had een kruisboogschieting, georganiseerd onder auspiciën van de ‘Conventie der Schuttersgilden’ op de 6 en de 20 meterstand, plaats.

    Op de zes meter werd geschoten met  de kleine salonkolfkruisboog en op de twintig meter met de balansboog.

    Er werden prijzen voorzien voor gildes en voor individuele schutters.

    Elke schutter kreeg als aandenken een linosnede van de Oude Mechelse  Voetbooggilde, die door  Tony Baarendse, de voorzitter van de culturele kring ’t Seel, speciaal was gemaakt.   

    De opkomst was, gezien het een eerste schuchtere stap was, buiten alle verwachtingen. Er verschenen gildes op het appél uit heel het land, Frans-Vlaanderen en Nederland.

    (‘DB’, september 84 en DMW)

     

    V.z.W. ’t Seel Leest herontdekt brok Mechelse folklore

     

    Nieuwe start voor zes eeuwen oude schuttersgilde.

    “Sedert 1312 had Mechelen z’n voetbooggilde, een soort burgermilitie die met hun kruisbogen instond voor de verdediging van de stad tegen aanvallen van buitenaf. Onder Frans Jozef werden alle gilden ontbonden. De Voetbooggilde verloor haar oorspronkelijk doel, maar werd een volkssport, een hobby voor de leden. Pas in de jaren ’50-56’stierf de gilde een stille dood.

    De Culturele Kring ’t Seel VZW uit Leest wil de draad terug opnemen. Een viertal mensen rond Tony Baarendse lopen met het plan de Mechelse schutters te verzamelen om samen met aspirant-schutters de oude gilde opnieuw op te richten. Een eerste stap werd reeds gezet door onder auspiciën van de Confederatie der Schuttersgilden een schieting te organiseren op de Juniorslaan Leest, waar ’t Seel de zetel heeft. Kruisbooggildes uit heel het land werden uitgenodigd om naar Leest te komen voor een wedstrijd op zes meter met de kleine salonkolfkruisboog en een wedstrijd op twintig meter met de balansboog. Er werden prijzen voorzien voor gildes en voor de individuele schutters. Elke schutter kreeg als aandenken een linosnede van de Oude Mechelse Voetbooggilde, die door Baarendse speciaal voor de gelegenheid was gemaakt.
    De opkomst was –gezien het een eerste schuchtere stap was- buiten alle verwachtingen.
    Er verschenen gildes op het appél uit heel het land, Frans-Vlaanderen en Nederland. De organiserende gilde, de Mechelse, was er slechts in naam. De eigenlijke nieuwe start moet nog komen. In nauwe samenwerking  met de secretaris van de Antwerpse Confederatie van Schuttersgilden, Mark De Schrijver, wordt nu contact gezocht met mensen die zelf schutter zijn of waren of zij die het wensen te worden.

    Iedereen uit het Mechelse die zich van ver of dichtbij aangetrokken voelt tot de kruisboog hoopt men te bereiken. Volgens Baarendse moet een groot deel van de kruisbogen van de vroegere gilde in privéhanden zijn. Men is er niet op uit om die bogen te verzamelen, maar wel om ze te laten gebruiken door de bezitters. Men wil opnieuw tot een folkloristische vereniging komen zoals er talloze in het land bestaan, waar het schieten met de kruisboog als sport en hobby wordt beoefend. Hierbij wil men zich sterk richten op de authenticiteit. Men denkt eraan de gilde opnieuw in het uniform te steken zoals het volgens een schilderij uit het Antwerpse Museum voor Schone Kunsten door de Mechelse Voetbooggilde werd gedragen.

    In die zin hoopt men in de toekomst ook een steentje te kunnen bijdragen tot de Mechelse folklore.

    Problemen zijn er voorlopig genoeg. Eerst en vooral wil men mensen vinden die hun ervaring ten dienste van de gilde kunnen stellen om de jonge mensen die zich aangetrokken voelen op te vangen. Een ander probleem is de boog zelf. De voetboog zoals door de gilde gebruikt, wordt niet industrieel gemaakt, maar is eigen werk van de schutters. Een onderkomen is er reeds. In de schuur van ’t Seel, een vroegere boerderij staat reeds een 6 meter schietstand ter beschikking van de schutters. Op het erf is er plaats voor een 20-meter-stand. Nu reeds staat de schietstand elke dinsdagavond vanaf 20 u. ter beschikking van elke geïnteresseerde.
    In ’t Seel is een kruisboog voorhanden voor wie deze volkssport totaal nieuw is. Baarendse hoopt op deze manier in contact te komen met Mechelaars die zich aangetrokken voelen tot de hernieuwde gilde. Samen met hen wordt dan de definitieve start genomen van de nieuwe ‘Oude Voetbooggilde’.

    Alle geïnteresseerden worden dringend verzocht contact op te nemen met de VZW ’t Seel, Juniorslaan 144 (rechts net achter de nieuwe viaduct over de spoorweg) in Leest.

    Telefoon : 015/71.10.21 na 20u.”

    (Joris Van Roy in HLN van 20/9/84)

     

     

                                             De ‘Gulde’ van Sinte Sebastiaen

     

    In 1928 vond mevrouw Voet op haar zolder een bestofte perkamenten rol : het was het reglement uit 1735, bestaande uit 37 artikelen van de “gulde vanden Handbogheschutters binnen den dorpe van Leest”. Deze rol wordt thans bewaard op de pastorij.

    Het onderschrift van deze uit 37 artikelen bestaande “rolle” luidde :“Dese voorschreven

    Rolle ende Ordonnantie is bij mij onderges. als Hooftman van de Gulde van den Eedelen hantboghe binnen der stadt van Mechelen naeralle oude Costuijmen ende Usantiën alsoo vernieuwt ende aen die van Leest verleent, op heden den 21 Mey 1735.

                           P t P Roose, Baron van Leeuw”.

    In het Rijksarchief te Antwerpen is echter nog een ouder afschrift van dit reglement te vinden, door J. Bouvekercke ‘Hooftman van de gulde’ ondertekend, op de ‘dach van Sinte-Sebastiaen in den jaere 1647 den 20 january’.

    Deze ‘Gulde’ schijnt één van de oudste verenigingen van Leest geweest te zijn, want ook deze rol verwees naar een vroeger reglement, ze deed ‘te niete alle voorgaande ordonnantiën ende statuyten eertyts der selver gulde verleent ende uytgegeven’. 

    In 1650 bestond het bestuur uit hoofdman  Jonkeer Jan Jeronimo De Clercq, heere  van Bouvekerke, “coninck” Gillis Moldermans en dekens van de gilde  Nicolaus  Coeckelbercks en Niclaes Loocx. Hun lokaal lag “tegens het kerckhoff” en werd bewoond door Jan Verlinden. (Gijs-Thys,reg. Nr.72 f°13)

     

    Als aansluitingsgeld betaalde men 15 stuiver en men legde bij die gelegenheid ook ‘den Eedt’ af. Wilde iemand de gilde vaarwel zeggen, dan kostte hem dat 6 gulden (art. 18).

    De schuttersgilde was trouwens enkel voor welstellenden, want wie ‘van den arme genoot’, werd niet aanvaard (art.32). Dit artikel werd echter later uit de statuten verwijderd.

    Eenmaal per jaar was het ‘koningsschieting’, dan hing de Hoofdman ‘naer oude costuymen’ de ‘breucke’  om de hals van de koning. Deze ‘breucke’ ging elk jaar naar een ander. Ze werd door de koning gedragen bij alle officiële  omstandigheden zoals het teerfeest, processies, enz. Op de dag van de koningsschieting betaalde elke gildebroeder 6 stuiver, of hij schoot of niet, ‘ten profijte vanden coninck die alsdan den papegaey afgeschoten sal hebben, waar voren den coninck gehouden zal wesen te geven een tonne goet bier’  (art.20).

    De gildeleden stapten op in de processie van ‘Sinte-Nicolaes’ op de ommegangsdag, ‘met gespannen boech ende pijl’ (art. 11).

    Ze gingen ook mee, op straf van 12 stuiver boete, in de processie van Leest (art.10), van Hombeek en van Heffen.

    Was iemand van de schutters gestorven, dan waren het de zes dichtstbijwonende gildebroeders, die hun makker naar de kerk en naar het graf droegen. Daarvoor kregen ze achteraf een ‘pot goet bier’ (art.30).

    20 januari, feestdag van Sint-Sebastiaen, was de jaarlijkse ‘Teerdag’. Men begon met eerst ‘eerelycke ter kercke te gane ende de misse te hooren ende te offeren de silveren penninck’ (art. 12). Na de mis werd eens goed gegeten, gedronken en gedanst. Oudere dorpsgenoten weten nog te vertellen hoe die dag ook de vrouwen van de partij waren : zij schoten op de hoge wip die voor de gelegenheid midden in het dorp was geplaatst. Wie ‘koningin’ schoot, moest de koffie betalen. Daarna volgde de koningsschieting van de mannen, dit alles werd opgeluisterd door een harmoniemuzikant en trommelaars.

     

    De laatste staande wip stond op de Tisseltbaan, achter het ‘Wiphuis’. Daar werd nog geregeld geschoten tot aan de Eerste Wereldoorlog. Nadien werd de Schuttersgilde opgedoekt. De ‘breucke’ werd verkocht aan een antiquair uit Brussel. Pogingen om die terug te bekomen liepen op een sisser uit.

    (‘LG’, blz. 163,164)

     

    Het reglement van 1647 :

     

    “Ordonnantie vander gulde vanden Handboghe Schutters binnen den dorpe van Leest ...opden Sinte Sebastiaen inden Jaer 1647 den 20 january.

    Om goede ende broederlycke liefde te stellen over de gulde van den Handboghe  binnen den dorpe van Leest ende boghen gesellen ende guldebroeders van deser  soo syn byden Heere hooftman onderhooftman gesworen dekens andermans vandegroote gulde van den edelen handboghe binnen Mechelen naer oude costumen gestatuert de poincten ende artikelen hier naer volgende om die inder serlver gulden ende by alle die ghene inden Eedt van dyer syn elck in syn regard als voordaen achter volgt ende onderhouden te worden tot dat by den voorscreven heere hooftman anders hier inne sal geordonneert wesen reserverende den selven hooftman syn hondert ende macht om dese selve poincten ende artikelen te mogen

    interpreteren minderen meerderen ende veranderen altyt als het hen goetduncken  sal amuserende ende doende te niet alle voorgaende ordonnantien ende statuyten eertyts der selver gulde verleent ende uytgegeven...”

     

                                              Den Eedt

    Onder dit mennelyck geselschap eendrachtig begere ick vreetsamentlyck te verheeren de catholycke kercke warachtich belove ick trouwe, oock de eere weert alder eeren der stadt mechelen sal ick vermeeren, geoorsaem onsen coninck heere hooftman joeckens mede, Schot ende loten sal ick genen sonder verseeren gelyck myne medebroeders naer ander seden discort sal ick verjaghen ende houden vreede den edelen handboghe in syn staende pese sal ick eenen in dorpen en steden op dat ick niet en verwowe goedts toren zoo helpe my sinte sebastiaen syn vriendt vercoren...

               Ondertekend door J. Bouvekercke “Hooftman van de gulde”

                (Rijksarchief Antwerpen)

     

    Albert Huysmans publiceerde in De Band van juli 1979 een lijst met  locaties en   jaartallen  alwaar de schutters zich konden uitleven: vaste staande wip : 1785 Tisseltbaan, liggende wip : 1889 Sint Sebastiaen, 1919 In den Boerenhandel, 1930 Belle Vue. Op doelen : 1839 Het Knippershol, 1845 Winkelstraat, 1850 Zennebrug en 1854 Huis ten Halven.

    Sint Sebastiaen bezat ook nog een bollebaan onder een rieten afdak, met in de lemen vloer aan beide uiteinden een pollepel holte, waarin een halve bol met een  cirkel  van 15 cm pastte. Twee groepen trachtten met een rollende of schuivende buiging het grootst aantal halve bollen bij de tegenstrevers te scoren.

    Na W.O.I werd te Leest enkel nog geschoten op de liggende wip en op doelen.

    Schuttersverenigingen waren nog : “Ons Vermaak”, met lokaal bij Huybrechts in  de Dorpsstraat (zaal Sint-Cecilia) en “De Vrijschutters”, in de zaal Boerenhandel bij Petrus (Pirreke) Van den Eede. Beide verenigingen overleefden de tweede wereldoorlog niet.

     

    Zuster Melanie (Christine De Laet) in De Band – december 1957 :       

    “...Leest had eens een wip ! Op sommige zondagnamiddagen was het daar een vrolijke wemeling. Dan kwamen behalve onze eigen mannen, de scherpschutters af van de omliggende dorpen : Londerzeel, Breendonk, enz..

    Geen bleke slungels maar stoere joviale kerels...

    De schutters spanden de pezen op hun boog. In trui of hemdsmouwen met leren            armbekleedsel, schaarden ze zich in gelid onder de wip.

    Zie nu even naar die schutters, bekijk er zo eentje terwijl hij mikt : de lippen zijn dun en toegenaaid van wilskracht. Zijn open oog is als een patrijspoort gebrakeerd op de gaai.Zijn flamingohals rekt zich, mede de kin agressief scherp de hoogte in spiedend, energie voor drie, en zo vol inwendig vuur dat het is of zijn wezen zelf vonken schiet. Er spannen zich levende, trillende draden van hem naar de hoogvogel... De pijlen snorren door het gekruif en gestreuvel van de vederweelde daarboven, stevig vastgespitst op het takkenrif van wat we

    (in de vlastijd zaliger) de “strijp” noemden. Daar prijkte, schitterend plechtig, soeverein, de koningsvogel, de heerlijke reuzengaai, links en rechts onderaan            geflankeerd door fiere vleugeladjudanten : de zijvogels, en dezen zelf door twee kadetten : de wuivende kallen ; en deze laatste dan geëscorteerd door heel het  kakelbont gehummel van de kleine vogeltjes.

    Pijlrapers zwermden lustig toe op het lokaas van een cent of een solleken, de  behendigsten vingen zelfs de pijlen rechtstreeks op in hun vlucht : heerlijk !

    Gekneusde koppen en neuzen belandden bij ons. Moeder gaf hun elk een warm badje, en plakte er een pleistertje op en...klaar was kees voor nieuwe decoraties...

    O ! Daar gaat plots een juichkreet op. Iemand heeft, in een supreem koningsschot,  de gaai afgeschoten ! Een kostelijk topmoment ! Eerst nadat de geestdrift wat geluwd is, gaat het spel voort naar de andere spijlen, tot zijvogels, kallen, klein grut, tot alles kaal en eraf is.

    En dan worden de helden van de dag gevierd. De koning wordt in de hoogte gestoken en onder zoveel triomf en tralala rondgedragen, dat zelfs een boogscheut verder, de kikvorsen op het vijversvlak komen aandansen, hun wijde bruine kaken opensperren en kwakwakend mee kermissen op hun manier, want nu wordt het een gonzend gezellige verbroederingsavond, waarop de wip, en de  blauw-stralende hemel erboven, blij neerblikken...”

     

    Foto’s :

    -De Mechelse schepen Renard 6de van links, mocht het ereschot geven in de gildeschieting in ’t Seel te Leest. Acher de schepen Tony Baarendse.

    -1935 : Alfons Hellemans schoot zich ‘Keizer’ op de liggende wip. Na de eerste wereldoorlog werd enkel nog geschoten op de liggende wip en op doelen. Deze schuttersvereniging droeg de naam ‘Ons Vermaak’ en had haar lokaal bij Huybrechts (zaal ‘St.-Cecilia) in de Dorpsstraat. In de zaal ‘Boerenhandel’ bij Pierreke op de Juniorslaan was nog een andere liggende-wipmaatschappij, onder de naam ‘De Vrijschutters’. Beide verenigingen overleefden de tweede wereldoorlog niet. (‘LG’, blz. 165)

     





    13-09-2013 om 08:05 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    12-09-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    1984 – Van 14 tot 16 september : CECILIAFEESTEN

    De Ceciliafeesten 1984 werden niet meer gesubsidieerd door het Ministerie van het Vlaamse Gewest (Cultuur). Ze werden van de lijst geschrapt.

    “De grootste periodieke vrije wedstrijd van Vlaanderen en ook van ons land moet het dit jaar zonder overheidssteun stellen. ‘Er is geen geld meer !’ heeft men ons verklaard. We geloven dat er moet besnoeid worden op de overheidsuitgaven, maar we begrijpen echter niet waarom onze muziekwedstrijd nu plotseling niet meer in aanmerking komt ! Andere dergelijke muziekwedstrijden, soms van minder kwalitatief gehalte en zeker met minder internationaal aanzien, krijgen echter nog wel subsidies !

    Het ministerie antwoordde ons dat de wedstrijd werd gesubsidieerd volgens de regels van het decreet en dat deze subsidies dan ten goede komen van de muziekfederaties. En dan vragen wij ons weer af waarom de andere korpsen die wedstrijden organiseren wel subsidies krijgen. Ook zij zijn aangesloten bij een muziekfederatie !

    Deze keer gaan we er geen proces van maken ! Het enige wat we kunnen doen is zelf zoveel mogelijk inspanningen leveren opdat de Ceciliafeesten ’84 een succes worden ook al starten we met een negatief cijfer van 400.000 fr. Dit is het bedrag dat we moeten uitgeven voor de huur van de tent en de lokalen, de vergoedingen van de deelnemende korpsen,…

    Om dit bedrag terug te winnen, zal er hard moeten gewerkt worden. Niet alleen tijdens de feestelijkheden maar deze keer vooal tijdens de laatste maand voor de Ceciliafeesten, d.i. vanaf 15 augustus e.k.

    We doen een beroep op alle muzikanten en ereleden om onze Ceciliafeesten en onze internationale concertwedstrijd bekend te maken bij vrienden, kennissen, in uw werkkring. Het programma biedt dit jaar voor iedereen wat ! En u zult later niet met blozende kaken staan wanneer u de deelnemers vraagt of de Leestse Ceciliafeesten zijn meegevallen.
    Maar…dan moet ook iedereen meewerken !!!” (‘
    Van Toeters en Trompetten’, juli ’84)

     

                                                       PROGRAMA

     

    Vrijdag 14 september

    -In de grote zaal van het Parochiehuis : KAARTWEDSTRIJD (whist)

    Inschrijvingsgeld : 80 fr. per deelnemer.

    Iedere tafelwinnaar had prijs en er was een prijzentafel ter waarde van 30.000 fr.

    Winnaar werd Frans Verlinden uit Hombeek, voor Noel Rossiers, Louis Boey, D. Van Slock en Marcel Van Hoof (Dorpsstraat).

    -In de feesttent : AVONDJE JEUGD, T.D. met Radio Reflex.

    Ingericht door de leden van de drumband, de jeugdfanfare en de jeugdbrassband.

    Aanvang 20 u. Kaarten in voorverkoop : 50 fr. (70 fr. op de dag zelf).

    Reeds op de eerste dag van de feesten was het gelegenheidscafé geopend en ook de frituur. Het gelegenheidsrestaurant niet omdat dit niet toegenkelijk was omwille van de kaartwedstrijd.

     

     

    Zaterdag 15 september

    -In de feesttent startte om 13u30 de 12de Internationale Concertwedstrijd van Mechelen-Leest met optredens van de harmonie ‘Demer en Laak’ uit Lummen, Riethovens Harmoniecorps uit Riethoven (NL), de Fanfare ’Grétry’ uit Peutie, de Fanfare ‘Ons Genoegen’ uit Oirlo (NL), de Kon.Fanfare ‘St.-Cecilia’ uit Vucht-Maasmechelen, de Kon.Fanf. ‘Willen is Kunnen’ uit Zemst-Laar, de Chr. Brassband ‘Hosannah’ uit Leeuwarden (NL), de Brassband ‘Wilhelmina’ uit Colijnsplaat (NL) en de Brassband ‘Euterpe’ uit Ramsdonk.

    -Na de concertwedstrijd (om 20u30) was er in de feesttent een bal- en showavond met het optreden van de Nederlandse vedetten Jack Jersey, Frank en Mirella en het orkest The Golden Bis-Band.

    Kaarten in voorverkoop kostten 125 fr. per stuk. Deze bal- en showavond kreeg de ondertitel van ‘DE DOLLE LEESTSE NACHT’ mee.

    Het gelegenheidsrestaurant, de frituur en het gelegenheidscafé waren al geopend vanaf 11u. en in het gelegenheidscafé speelde de discobar vanaf 16 u.

     

    Zondag 16 september

    -In de feesttent startte de 2de wedstrijddag van de Concertwedstrijd.
    Traden op : Harmonie ‘Dynamic’ uit Zele, Soc. Harmonie ‘De Toekomst’ uit St.-Niklaas, Kon. Harmonie ‘St.-Cecilia’ uit Geluwe,“ de Harmonie ‘O.B.K.’ uit Erp (NL), Banda Musicale ‘Stanislao Silesu’ uit Samassi Italie, ‘Kolboth Ungdomskorps’ uit Kolborn (NL), de Fanfare ‘St.-Cecilia’ uit Jabeek (NL), de Fanfare ‘St.-Barbara’ uit Brunssum (NL),, de K.Fanf. ‘St.-Hubertus’ uit Schaffen, de Kon.Fanf. ‘Con cordia’ uit Tisselt, de Fanfare ‘St.-Cornelius’ uit Valkenburg a/d Geul (NL), de Kon. Fanfare ‘St.-Jansvrienden’ uit Wiekevorst, de Brassband ‘Union’ uit Buizingen en de Brassband ‘Terpischore uit Groot-Antwerpen.

    (‘Van Toeters en Trompetten’, Juli ’84)

     

    In het blad van de vereniging (jaargang 4 nr.4) verscheen volgend (ingekort) verslag van de 12de Ceciliafeesten van de hand van de nieuwe verantwoordelijke uitgever Bart Lauwens :

    “…Zonder de subsisies van het Ministerie van het Vlaamse Gewest, maar met de steun van het Mechels Stadsbestuur, het Muziekverbond van België, de V.B.B.F. en de talrijke sponsors werden de Ceciliafeesten 1984 aangepakt. Achteraf gezien mogen we deze uitgave geslaagd noemen. Dit danken we aan de belangrijke inzet van vele vrijwilligers en sympathisanten. Dankzij hun geleverde inspanningen werd deze grootste en bekendste periodiek ingerichte concertwedstrijd van ons land een succes.

     

    Dat de Leestenaars een tentenvolk zijn, konden we al lezen in het novembernummer van ‘de Band’, het Leestse heimatblad. Deze vergelijking werd nogmaals herhaald tijdens de tweede week van september. Enkele moedige enthousiastelingen trokken uit jaarlijkse gewoonte weer een tentje recht op de Chirohemen aan de Kouter. Van ’s morgens tot ’s avonds werd er met stoelen en tafels gesleurd, electriciteitskabels gelegd, pinten gespoeld,…en vooral hard labeur geleverd.

     

    Met 76 tafels zat het parochie-complex stampvol en hadden de wedstrijdleiding en drankbedelers hun handen vol. Een beetje verder in de reuzenfeesttent, ging voor de eerste maal een T.D. voor de jeugd door. De overbekende Mechelse Radio Reflex Roadshow stouwde de pyamatent vol popmuziek.

     

    Op zaterdag startte de Internationale Concertwedstrijd. Vijf Belgische en evenveel Nederlandse korpsen dongen deze eerste dag om de felbegeerde prijzen. Met behoorlijke tot zeer goede blaasmuziek trachtten de korpsen het publiek en de jury te bekoren. De heren Jan Segers, J.P. Laro en A. Vandriessche hadden hun handen vol met het juist quoteren van de muziekuitvoeringen.

    De oude Fanfare ‘Sint-Cecilia’ Vucht-Maasmechelen bleek de eerste dag de sterkste te zijn met 89,16% en een totaalresultaat van 709 punten. Ondertussen hadden de Nederlandse muzikanten en supporters voor een recordsom aan guldens uitgewisseld en de mensen in het restaurant, het friethuisje en het gelegenheidscafé aan het werk gezet. En verteren konden ze wel die Hollanders ! De verhaaltjes over hun bekende gierigheid blijken dus niet altijd te kloppen. Zij waren het ook die voor de sfeer op de ‘Leestse Dolle Nacht’ zorgden.

    Buiten hun brachten de Nederlandse zangvedetten Jack Jersey en Frank en Mirella een wervelende show, welke door een onovertrefbare Golden Bis Band aan elkaar gespeeld werd.

    Rock ’n roll en smartlappen : de gulden middenweg ! Het balpubliek was content en de doorwinterde uitgaanders bleven nog lang uitfuifen in ‘de bar’ waar de mensen van discobar Antverpia voor het muzikale gedeelte zorgden.

     

    Tijdens de proclamatie en prijsuitreiking van deze 12de Ceciliafeesten werd het hoge muziekpeil van de deelnemende verenigingen en belangloze inzet van de vele vrijwilliges nog eens extra in de verf gezet. Wat betreft het muziekgebeuren volgt hier nog even de einduitslag van de winnende korpsen.

     

    A.Beste uitvoeringen : Beker van de Stad Mechelen :

    Harmonie : ‘O.B.K.’ - Erp (NL)

    Fanfare : Fanfare ‘St.-Cornellius’ – Schin op Geul (NL)

    Brassband : Brass Band ‘Euterpe’ -  Ramsdonk

    B.Beste totaal-resultaat : instrument geschonken door L.E.M.C.A. : 

    Harmonie : Riethovens Harmoniekorps (NL)

    Fanfare : Fanfare ‘St.-Cornelius’ – Schin op Geul (NL)

    Brassband : Brass Band ‘Union’ – Buizingen

     

    C.Algemeen winnaar : Beker van de heer Ramaekers, Burgemeester Stad Mechelen :

    Fanfare ‘St.-Cornelius’ – Schin op Geul (NL)

     

    Beker van het Muziekverbond :

    Koninklijke Oude Fanfare ‘Sint-Cecilia’ Vucht-Maasmechelen.

     

    De Italiaanse Banda Musicale ‘Stanislao Silesu’ uit Samassi bleek met hun tweede prijs iets te licht uit te vallen t.o.v. het kopergeweld uit de Lage Landen. Toch waren onze Zuiderse gasten tevreden met het behaalde resultaat, zoals meerdere korpsen trouwens, en togen ze gelukkig en boordevol herinneringen weer naar hun geboorteland.”

     

    Het grote succes deed toch wat zalf op de wonde. Want er was niet alleen het verlies aan steun van het Ministerie, in laatste instantie hadden korpsen uit Noorwegen en Tsjechoslowakije forfait gegeven. (GvM, 18/9/1984)

     

    -Voorblad van de Feestbrochure van de Ceciliafeesten 1984.

    -Onder toezien van schepenen Joris en Van der Sande, ontving de voorzitter van de Kon. Oude Fanfare ‘St.-Cecilia’ uit Vucht-Maasmechelen, de beker van het Belgisch Muziekverbond.

               





    12-09-2013 om 18:50 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Micha Marah met de

     eindwinnaar Patrick De Coninck.

     

     

     

     

    1984 – 13 september – De Mechelse Week :

     

                                              De Nationale Play-Backwedstrijd Leest

    Eerste schifting viel op door professioneel karakter.

    “Voor al diegenen die na jarenlange bewondering voor hun idool nu ook eens in diens huid willen kruipen en zijn of haar puikste prestaties nog eens gerust willen overdoen op een heus podium, voor een levend publiek, werd de Nationale Play-Backshow in het leven geroepen. De drijfveer achter het initiatief zal ongetwijfeld wel het Nederlandse gelijksoortige televisieprogramma geweest zijn, dat steeds weer zoveel duizenden aan het kleine kastje weet te kluisteren.

    De organisatie van de Play-Backwedstrijd ligt in handen van voetbalclub V.V. Leest, maar vooral in die van ‘duivel doet al’ Gust Emmeregs. De nodige steun aan het geheel wordt verstekt door Story, Radio Reflex en De Mechelse Week. Geen wonder dus dat wij zaterdagavond van de partij waren tijdens de eerste preselectie in de sporthal van Leest.

     

    Revolutionaire vorm van entertainment

    Het dient gezegd dat de playback –eigenlijk een gesofisticeerde vorm van iemand nabootsen- de laatste jaren van een parochizaal-attractie uitgegroeid is tot een algemeen geapprecieerde vorm van entertainment. Op internationaal vlak zijn er zelfs een paar artiesten die er zich full-time mee bezig houden en er ruimschoots hun kostje mee verdienen.

    Denken we maar even aan de sensationele verhaaltjes van mensen die zich plastisch-chirurgisch laten opkalefateren om net die gelaatsuitdrukking die Michael Jackson of Julio Iglesias zo karakteriseert, ook te bezitten en aan te wenden.

    Zo’n –volgens velen- absurde proporties nam het geheel in de Leestse sporthal echter nog niet aan. Hoewel het toch dient benadrukt dat uw verslaggever behoorlijk onder de indruk was van het professioneel karakter van het opzet en van de inzet die de meeste kandidaten aan boord legden.

    Toen de aftrap werd gegeven door Micha Marah, die het geheel op een speelse en dikwijls noodzakelijk bemiddelende manier aan mekaar praatte, was de sporthal reeds aardig volgelopen met voornamelijk fans van de optredende play-backers. Te verstaan dus dat ambiance de hele avond troef was.

    Het concept van het hele gebeuren was dat een 25 ingeschreven kandidaten, waarvan er slechts 19 kwamen opdagen, met de auditieve ondersteuning van een door hun meegebrachte klankband een zo getrouw mogelijke versie ‘speelden’ van de door hun gekozen artiesten. Dit dan voor het aanwezige publiek en last but not least voor een vierkoppige jury die door beroep of afkomst een zekere familiariteit verwierven met de nationale en internationalz showbizz.

     

    De uitslag

    Wanneer de 19 kandidaten hun stukjes opgevoerd hadden trok de jury zich terug om, in alle eer en geweten zoals dat heet, een allesonthullende beslissing klaar te stomen. Zoals we eigenlijk wel een klein beetje door ons vermoeden werden ingelicht, haalde Michael Jackson-imitator Patrick De Coninck het moeiteloos van z’n collegas.
    Michael Jackson, een erg voor de hand liggend en dankbaar personage horen we de kritische lezer al zeggen. Niets is minder waar ; vraag het maar eens aan een andere jongen die eveneens zijn idool uitbeeldde met veel enthoesiasme maar desalniettemin niet door de schifting raakte…

    Wat Patrick toonde was af en ei zo na perfect; alle danspasjes strookten honderd procent met wat ‘wonderboy’ Jackson presenteert. Zelfs de angstaanjagende en door beroepsmensen moeilijk aan te brengen Thriller-macquillage werd door jongeheer De Coninck moeiteloos gedragen. Onverbeterlijk.

    Een heel ander genre was de drie minuten-show die de Lumburgse Zangeres Zonder Naam opvoerde; wat bij Michael Jackson de doorslag gaf gold ook voor haar : de bewegingen en de outfit waren tot in de puntjes verzorgd. Dit en het feit dat ze een hele bus supporters achter zich had zorgden ervoor dat ze de felbegeerde prijs van het Publiek annex draagbaar televisietoestel wist af te dwingen.

    Andere kandidaten die bij jury en publiek veel bewondering losweekten waren onder andere, Ronny Willemsen –jawel een jongen- als Diana Ross, de dertien jaar oude Tamara Tutois als Liza Minelli, Anee Bourgois als Kate Bush, Lucien Crauwels als Shakin Stevens en Freddy van Welde als Will Tura.

    Het enige nadeel aan een wedstrijd verbonden is de uitsluiting van diegenen die niet slaagden in hun ‘examen’. Zaterdag waren dat vier mensen.
    Van de jury-voorzitter kregen deze mensen echter een schouderklopje en de bemoedigende raad om nog harder te oefenen om zodoende bij een volgende Playback-show of reeds bij een volgende preselectie aansluiting te vinden bij het peloton van artiesten die overgaan naar een halve en mogelijk naar de enige allesonthullende en ontluikende finale.

    Van de volgende preselectie gesproken : die zal doorgaan op 29 september in diezelfde Leestse sporthal. Inschrijven is nog steeds mogelijk en het kan gebeuren bij buro Benelux. Het hele grapje kost je dan 200 frank. ..”     

     

    1984 – 13 september – Gazet van Mechelen :

     

                Beter burgemeester in eigen dorp dan schepen in de stad

    “Van de doden niets dan goed, een vrije vertaling van wat reeds de oud-Romeinen uitdrukten als “parce sepulto”.

    Wijlen CVP-raadslid Louis Neefs had zeer persoonlijke ideeën, en spreidde ze ook tentoon.

    Dat was zijn goed recht, maar we hebben het ook meegemaakt dat Louis Neefs tijdens de vorige bestuurscoalitie een nogal eigengereide opinie in volle raadszitting verkondigde, waarmee hij, alle goede bedoelingen ten spijt, volledig in de kaart van de oppositie speelde.

    (...)

    In een democratie geldt de wet van de meerderheid, en iedereen dient zich daarbij neer te leggen. Wie dat niet kan, gaat er onverbiddelijk uit.

    Trouwens een recent voorbeeld in de VU-rangen vormt Wim Jorissen jr.

    Tijdens de jongste zitting van de gemeenteraad hebben we een nieuw “geval” gekregen :

    CVP-raadslid GUST EMMEREGS.

    Onbetwistbaar bezit deze man capaciteiten. Doch men loopt door zich als “solo-rider” buiten de schreef te wagen het risico zich belachelijk te maken en de partij een ondienst te bewijzen.

    PVV’er De Vis heeft tijdens de jongste gemeenteraadszitting ook eventjes buiten de schreef gelopen, maar zeer handig, en dit onder het mom van de openhartigheid.

    Anders is het gesteld met Gust Emmeregs die, naar wij reeds maanden geleden vernomen hebben, ingevolge een intern probleem in de CVP-familie, zich halsstarrig afzijdig houdt van de CVP-bijeenkomsten en de stelling verdedigt dat het beter is burgemeester te zijn in eigen dorp dan schepen in een stad.

    Doch Gust Emmeregs is slechts raadslid in een stad en het dorp is sinds 1977 een deelgemeente van Mechelen, waar Jef Ramaekers burgemeester is.

    Gust Emmeregs verkeert in de waan dat hij de “godfather” is in zijn deelgemeente.

    Met het gevolg dat hij tijdens zijn tussenkomst over de spoorwegaffaire Mechelen-Blaasveld er door Jef Ramaekers werd ingeluisd, nadat VU-er Firmin Verlinden hem al een hoekslag had toegediend.
    Men mag niet vergeten dat in de politieke arena een nogal uitgesproken nuance verscholen ligt tussen dorpspolitiek en deze van een stad. En laat Mechelen dan nog een heel groot dorp zijn.

    Deze evidentie schijnt Gust Emmeregs nog niet te hebben beroerd. In elk geval heeft hij nog wel enkele jaren voor de boeg om van deze stelregel overtuigd te raken. En er naar te handelen voor het te laat is.

                PL”

     

    12-09-2013 om 08:42 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    1984 – 3 september : Nieuw Schooljaar

     

                                Bericht van het schoolhoofd (Stedelijke Basisschool)

     

    “Geachte ouders,

     

    Het nieuwe schooljaar is begonnen ! Het wordt een enigszins vreemd schooljaar omdat de regering het basisonderwijs helemaal hervormd heeft door de wetten op de ‘rationalisatie en programmatie’ en op het ‘lesurenpakket’ goed te keuren.

    Als overgangsmaatregel mag deze maand nog het personeelsbestand van vorig schooljaar behouden blijven. Vanaf begin oktober treedt dan de nieuwe regeling in werking.

    Vanaf dit schooljaar starten we ook met een kleuterafdeling . We schreven een voldoende aantal kleuters in om op 1 oktober e.k. te kunnen starten met een tweetal klassen. Of die twee klassen er zullen komen, hangt af van twee factoren :

    -1.De ingeschreven kleuters komen werkelijk naar onze kleuterafdeling (want de laatste dagen van deze zomervakantie bereikten ons geruchten als zouden er nog maar een paar overblijven omdat de grote jongens de kleuters zouden omverlopen en nog wel wat andere ‘heidense en barbaarse dingen’…)

    -2.De aanwezigheid van de kleuters. In de kleuterafdeling wordt het aantal kleuters bepaald door de ‘gemiddelde aanwezigheid’ tijdens de maand september. Zend dus zoveel als dat mogelijk is uw kleuters tijdens deze eerste schoolmaand naar de kleuterklas. Dankzij een gunstige gemiddelde aanwezigheid in september kunnen dan twee kleuterklassen worden opgericht vanaf oktober e.k.

    Sommige ouders verwijten ons een gebrek aan ‘strijdlust’. Nu moeten we echter toch duidelijk stellen dat we ons houden aan de wet van 29 mei 1959. Daarin is een artikel opgenomen dat vermeldt dat de leerkrachten  en al wie aan een bepaalde school verbonden is enkel objectieve informatie over zijn of haar school mag geven en in geen geval andere scholen mag aanvallen of bekladden ! Vandaar dat gebrek aan ‘strijdlust’ dat door de wet niet is toegelaten !

    Wat er ook van zij, wij blijven pluralistisch en verdraagzaam !

    Misschien is dit te idealistisch en niet van deze wereld. Maar…een onderwijs zonder idealen  of een onderwijs dat zijn eigen idealen verloochent en met de voeten trapt, veroordeelt op lange termijn op de een of andere wijze zichzelf.

    Wat de toestand ook wordt, wij zullen ons blijven inzetten voor de door ons gestelde doeleinden ! De ouders die ons hun vertrouwen schenken en blijven schenken, danken wij hiervoor dan ook !

        Met de meeste hoogachting, het schoolhoofd Stan Gobien.”

    (Uit : ‘Inlichtingen bij de aanvang van het schooljaar 1984-1985 – Stedelijke Basisschool, Ten Moortele 2 Leest’)

     

    1984 – Zaterdag 8 september : 13de UILENSPIEGELAVOND

    Organisatie Volksunie Hombeek & Leest. In zaal ‘De Leeuw van Vlaanderen’, Frans Reyniersstraat 1, Hombeek.

    Voor muziek en dans zorgden Ruud Van Kapelle, Tuur Chapeluur en Jo Klaas.

    Eerste dans : 21.00 uur. Toegangsprijs : 100 fr.

    In dezefde folder :

    Graag tot uw dienst…Sociaal Dienstbetoon

    -Joos Somers, Volksvertegenwoordiger.

    -Hilde Uytterhoeven, Provincieraadslid.

    -Oscar Renard, Eerste Schepen.

    -Kris Van Esbroeck, Schepen.

    -Firmain Verlinden, Gemeenteraadslid-Fractieleider.

    -Dr. Walter Jespers, Gemeenteraadslid

    -Koen Van Nieuwenhove, O.C.M.W.-raadslid – Voorzitter SM Mechelse Goedkope Woning.

    -Hugo Servaes, O.C.M.W.-raadslid.

    (‘Voor U Nieuws’, september ’84)

     

    1984 – 9 september : Vevoc Volleybaltornooi

    In de sporthal van Leest.
    Vevoc nam deel met 1 damesploeg en 3 herenploegen.

     “Om budgettaire en andere practische redenen, werd ons jaarlijks volleybaltornooi Dames en heren gecombineerd op 1 dag.

    Onnodig te vertellen dat heel wat volleyballiefhebbers naar Leest waren afgezakt om zich klaar te stomen voor de komende competitie.
    Er waren 8 herenploegen en evenveel damesploegen die een ganse dag het beste uit hun lijf sloegen om te bewijzen dat ze tijdens het verlof de knepen van het vak nog niet verleerd waren. Hoe later op de avond hoe langer sommige wedstrijden duurden (cfr de damesfinale tussen Ruisbroek en Mechelen nam meer dan 2 uur in beslag vooraleer Mechelen aan het langste eind trok).

    In een hardnekkige finale versloeg de Vevoc A-ploeg het moedige Libertus uit Muizen.”

     

    De Vevoc damesvolleybalploeg bestond dat seizoen uit :

    Trainster : Karin Crabbe

    Spelers : De Mayer Rita, Dormaels Krista, De Smedt Chris, De Smet Rita, Gieselinck Rose, Moernhout Simonne, Verschueren Leen, Verbruggen Jeannine, De Maeyer Els, De Laet Karin, De Smet Lief, De Gryse Griet, Moernhout Vera, Selleslagh Nancy en Verbruggen Els.

    (’t Kampvuurke, 15/9/84)

    12-09-2013 om 08:34 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    1984 – In september bestond de redactie van het Leestse heimatblad ‘De Band’ uit :

    Karel Duysburgh, Toon Lamberts, Bertha Smulders, Karel Soors, Frans Teughels, Karel Van Aken, Luc Verelst, Gerd De Prins en Robert Verbruggen. Laatstgenoemde was ook verantwoordelijke uitgever.

    Een gewoon jaarabonnement kostte 150 frank, een steun- en een postabonnement 200 en losse nummers 20 frank.

     

    1984 – September - Gelezen in ‘De Band’ : Een bloemetje uit de Dorpsstraat.

    “In de nieuwe winkel aan de Dorpsstraat gehouden door de dochter van kunstschilder Janneke Huys, doen de schikkingen van de planten en bloemen ons denken aan de fijnste schilderijen van haar vader.

    Proficiat Roosje !...”

     

    1984 – Septembernummer ‘De Band’ : Zuster J. De Boeck dankt :

    “Lieve mensen, driemaal dank moet ik ditmaal zeggen.

    Dank aan de Chiro voor het verzamelen van papier en al de mensen die hieraan hebben meegedaan. Dank aan V.V.LEEST die op die mooie feestdag bij de inzegening van hun sporthal ook hun missionaris bedachten.

    Dank aan de mensen die, al was het vakantie, zich toch geïnteresseerd hebben aan de dia-avond.

    Inmiddels ben ik weer terug naar Chili afgereisd. Met uw hulp en die van zovele andere mensen zullen we het 3de en 4de verdiep ruwbouw van onze nieuwe kliniek voor stervenden kunnen afbouwen.

    In de loop van dit jaar zult U daarvan meer vernemen.
    Ja, er zijn ook nog goede mensen in het leven !

    Tot weerziens !

         Zuster J. De Boeck.”

     

    1984 – Septembernummer ‘De Band’ : Zomers Vrijetijd Genoegen – Dorps Kronieksken

    “Op het huidig plein, tegenover het gemeentehuis van Leest, stond eens ’n eeuwenoude herberg, met als uithangbord ‘In den Sleutel’, waaronder dit moedig rijmpje : ‘Den sleutel toeren rond, om loeren horizont’… Naast die woonst, deels verscholen achter ’n kwartcirkel tuintje met heesters, bevond zich een aanhorig ambachtspand, waar in de monumentale zandstenen boogomlijsting der deur, een pronksteen zat gevat…

    In de veertiende eeuw, zou daar als steenkapper, een zekere Zevus hebben gewoond en gewerkt, een telg van uitgezwermde Babylonische voorzaten, die eeuwen lang als nomaden de woestijnen doorkruisten, waarvan deze Zevus, over zee en land, met wagen en muilezel, zou tot hier zijn verzeild…

    En wat die Zevus wist, zou door de latere Leestse dorpsbewoners als ’n legende worden voortverteld : dat na de verwoesting van Babylon door sommige uitzwermende stammen, zulk ’n steen als symbool werd meegenomen, en zo zijn verspreid naar de acht windstreken, en dat deze aan den toren van Babel als allerlaatste verwerkte pronksteen, na beurtelings door generaties in bezit, aan Zevus werd toevertrouwd.

    Doch, na al dat reizen, had die steen boven de Rozet met Embleem, een strook fronton, waarop reeds min of meer verminkte sierranken. Dit vak zou Zevus zelf alhier hebben geëffend, om er het jaar van zijn vestiging in deze woning op te beitelen…

    Na Zevus hebben daar nog andere kunstenaars hun stiel uitgeoefend, achter die boogdeur, die ik door ouderen steeds hoorde vernoemen als : ‘De Poort van Babbel Zevus’.

    Bij de sloping in 1971, van dat landelijk dorpspand, heb ik helaas, doch enigszins tevreden, uit het bijeen geduwd puin enkel de pronksteen kunnen opdelven, en als ’n historisch wonder, in de zijgevel van onze woning herplaatst.”

    (Uit de reeks Leestse figuurkens van Anselms Jedrie)

     

    1984 – Zaterdag 1 september : Jaarlijkse KWB-Reis naar Groothertogdom Luxemburg

    De deelnemers werden opgehaald vanaf 06u30 in de Kouter, verder langs Dorp, Juniorslaan, Aland, Alemstraat en terug Dorp.

    De reis ging over Namen, Bastogne naar Luxemburg-Stad waar een kort bezoek op het programma stond. Dan verder door naar Remich waar het middageten werd gebruikt.

    Nadien een educatief bezoek aan de champagnekelders van ‘Cave Saint-Martin’ met de nodige proeverij. De bus doorkruiste het Groothertogdom langs de mooiste plekjes en tijdens de terugreis stond de traditionele avondschotel op het menu. De reis werd afgesloten met een even traditioneel bezoek aan een dancing.

    Deelnameprijs was 500 fr. per persoon.

    (uit het ‘Infoblad’ van juli ’84)

     

    1984 – Zaterdag 1 september : Kleinveebond Leest op de Heffense jaarmarkt

    In ‘De Band van oktober verscheen daarvan een volgend verslag van Jos Vanlaerhoven :

    “Een tweetal leden hebben de schragen gemaakt.

    Het was niet zo warm maar toch goed voor onze konijntjes en kippen en ons geitje.

    Wij hadden ook een konijn meegebracht om het gewicht te raden. Verschillende mensen maakten een gok om het juiste gewicht van het konijn te raden (4,550 kgr).

    De Heer Foque Hubert, Steenweg op Heindonk 49 Heffen was er het dichtste bij, hij raadde 4 kg 660 grammen en werd eigenaar van de Vlaamse Reus.

    Wij ontvingen ook een medaille en een geldprijs voor de schoonste 3 konijnen Klein Ras.”   

     

    1984 – Zondag 2 september : Eetdag K.V.G.Zennevallei

    In de parochiezaal te Leest.

    Op het menu :

    Aperitief (high spirit) : 50 fr

    Voorgerecht : kaaskroketten of hesprolletjes (70 fr.)

    Soep : pompoensoep (50 fr.)

    Hoofdgerecht met frieten : kalkoengebraad met ananas (250 fr.), steak natuur of steak poivre (275 fr.), kip fricassee (200 fr.).

    Nagerechten : koffie en gebak (60 fr.), ijs met chocolade (60 fr.).

    (Folder)

     

    1984 – 2 september : Chiro : overgangszondag zonder grenzen

     

    “Geen Criquelions of Van Impes, geen bevoorradingsposten of zenuwachtig toeterende sportdirecteurs, maar een bontgekleurd schouwspel-zonder-grenzen.

    Den ‘Dolf’ en zijn mannen hadden het chiroheem omgetoverd tot een reuze-colliseum waar allerhande tuigen stonden opgesteld. Of waren dit de foltertoestellen die ons gans de zondgmiddag zouden teisteren ? In elk geval, het beloofde een groots spektakel te worden.

    Iedereen had een kleurenstempel gekregen waardoor hij of zij bij een groep belandde. Een grootse opening greep plaats voor een bontgekleurde praalwagen waarop ‘Polle Moustache’ zijn best deed om de chiromenigte met kreten en spelletjes in de juiste sfeer te brengen. Het bekende repertoire van : ‘De apen rock ’n roll’ en de ‘Oki-doki’ werd met veel enthousiasme afgehandeld. Den Dolf, een echte Genaro Olivieri  (noot : bekende Italiaanse presentator van het in die tijd populaire televisieprogramma ‘Spel zonder Grenzen’) fungeerde als spelleider en gaf zijn instructies aan de scheidsrechters en de groepskapiteins en uiteindelijk kon het eerste spel onder de hevig brandende zon beginnen.

    De verschillende groepen maten elkaars kracht en snelheid in een ketting-race waarin hun voeten aan elkaar vastgebonden waren en waarin ze een geaccidenteerd traject moesten afleggen. Tussen elk spel was een ‘fil rouge’. Op het spelterrein was een groot plastiek zeil gespannen  en ingesmeerd met bruine zeep. Langs het zeil stonden twee palen opgesteld waaraan twee grote slingerende balen stro hingen die door de tegenstrevers gemanipuleerd werden om een deelnemer van de gladde ondergrond omver te katapulteren. De deelnemers moesten trachten hun ‘dopkaart’ te laten afstempelen zonder omver te worden gekegeld.

    Tijdens een volgend spel kwam het traditionele zaklopen aan bod en na de ‘fil rouge’ volgde een spannende ‘kruiwagenrace’. Een persoon werd door zijn ploegmaat met een kruiwagen over een wipplank geduwd en een doorzeefde beker water moest naar een reservoir gedeponeerd worden waar het overblijvende water kon achtergelaten worden.

    Het volgende evenement : met een draagberrie moesten twee ploegmaaats een drietal ‘veilingkassen’ al ‘slalommend’ naar een kameraad brengen die de 15 over te brengen kassen opeen trachtte te stapelen. Ondertussen probeerden de tegenstrevers met waterbalonnen de stapel kassen van de berrie af te kegelen.

    Na dit ‘vochtig gedoe’ moesten de verschillende ploegen een zo hoog mogelijke menselijke pyramide bouwen waarbij zo weinig mogelijk steunpunten werden gebruikt.

    En er volgde nog meer vliegwerk ! In pompiershouding moest men een kameraad over een bepaalde afstand transporteren en moest die jou in kruiwagenvorm naar de eindmeet brengen.

    Deze fysiek-sterke estafette werd gevolgd door het eindspel nadat men voor de laatste maal omver gekogeld werd over de gladde zeepsop-mat.

    Tijdens het afsluitend spel moest de huidige leiding zijn nieuwe leden werven in een ‘Dikke-Bertha’-spel. De uittredende leiding trachtte de nieuwe leiders te catchen. Zij kregen later een dankwoordje en er werd afscheid van hen genomen met een spontane bekogeling met waterballonnen. Het was een symbolische doop voor hun verdere nieuwe leven.

    Achteraf volgde er nog een gezellig samenzijn en werd er een frinsdrank aangeboden.

    Een eerste kennismaking met nieuwe leden en afdelingen en dito leiders rondde het geheel af. Deze zeer geslaagde zondag zal nog lang bij velen blijven nazinderen.

    Wij verwachten nog altijd nieuwe leden. Iedereen is welkom en je mag altijd komen kijken.

         Hilde De Beck en Bart Lauwens voor Chiro Leest.”

    (‘DB’, oktober 1984) 

     

    1984 – 2 september : Vevoc Baskettornooi voor Dames & Heren

    In de Sporthal van Leest van 10 tot 18 u.

    “Samen met de dames-basketsters hebben wij op zondag 2 september een tornooi ingericht in de sporthal te Leest. Met een stralende zon op het dak zijn we begonnen met een dagje vol verrassingen. De openingswedstrijd voor heren begon om 10 u. Het was HOJE-Hombeek tegen Vevoc-Leest. Hoje is een ploegje vol talent dat ook al eerder bekwaam is geweest sterke tegenstanders naar huis te spelen en zelfs met grote verliescijfers.
    Met een beetje zenuwen hebben we die ploeg van in het begin goed aangepakt, doch in de aanval strandde onze bal niet altijd in het juiste gaatje. Maar ook Hoje faalde in de afwerking en na een spannend einde wonnen wij die match met 1 puntje verschil : 35-36.

    Onze tweede match was tegen Redboys Rumst. Deze ploeg lag ons wat beter, alhoewel wij het vorige seizoen 2 x verloren hadden van die mannen, werd het nu één van onze betere prestaties. Door het goede afwerken van de Slekke en den Danny, en de krachtige rebounds op zijn Amerikaans van de Luc Nuytkens hebben de Rumstenaars geen schijn van kans gehad.

    Zo werd de wedstrijd gemakkelijk gewonnen met 27 punten verschil. Doordat Redboys en Hoje verloren van Kruiske Lier waren wij samen met deze ploeg finalist.

    Kruiske Lier, een sterke ploeg die uitkomt in de provinciale afdeling van de KBBB was natuurlijk op papier de beste ploeg van het tornooi. En daar moesten wij iets aan veranderen. Alhoewel wij gewoon zijn ‘finales’ te spelen, begonnen wij er nogal wat zenuwachtig aan. Met dirct een kleine achterstand als gevolg. Toen een time-out gevraagd werd en enkele ploegwijzigingen doorgevoerd, vielen wij terug in de plooi, zodat er voor de 1ste maal in de geschiedenis van de ‘Sporthal Leest’ top-basket werd gespeeld en dan nog wel door de plaatselijke club. De finale werd gemakkelijk gewonnen met 23 punten verschil door VEVOC.

    De Herenploeg zou graag langs deze weg de dames feliciteren met hun schitterend behaalde bronzen medaille op het damestornooi.  Onze dank ook voor hen die het vele werk door de vingers zagen en speciale dank aan de manager van het tornooi, Eddy Moortgat die hopelijk nu terug goed kan slapen zonder zorgen.

         BBC Vevoc Leest Heren.”

     

    Een klein overzichtje van het damestornooi :

    Deelnemende ploegen : Dames van Parijs, Blaasveld, Kapellen, Vevoc.

    Uitslagen : Dames van Parijs-Vevoc : 20-20.

                       Kapellen-Vevoc : 35-22

                        Blaasveld-Vevoc : 36-22.

    (’t Kampvuurke, 15/9/84)                 

    12-09-2013 om 08:21 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    11-09-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Centraal in beeld :

    Sylvain Teughels.

     

     

     

     

    1984 – 30 augustus – Gazet van Mechelen :

     

                Arnold Teughels en zoon, kampioen met oude duiven.

    Vooral op de uitslagen met de oude duiven kwam de naam Arnold Teughels en zoon regelmatig voor. Haast week na week waren ze meermaals vooraan te lezen.
    Niet te verwonderen dat ze dan uiteindelijk winnaar werden en kampioen oude Quiévrain bij “Recht voor Allen”.

    De tandem uit de Kleine Heidestraat te Leest haalde 126 punten tegen 114 voor Van Moer-Keuleers en 104 voor Frans Verbeeck die de andere podiumplaatsen bezetten.

    Het was geen toeval. Want in al die jaren dat Arnold voor eigen rekening met de duiven speelt –en dat is zo ongeveer 25 jaar- kon hij altijd behoorlijk meepraten.

    Ook zoon Sylvain heeft de duivenmicrobe en samen vormen ze een geducht duo dat de kaas niet van het brood laat halen.
    De duiven waar de laatste jaren mee gespeeld wordt komen in hoofdzaak van zijn overleden broer Jules die eveneens een goed spelend melker was te Kapelle en omgeving.

    Deze had o.a. duiven van meester Dons, van Peiren en van L’Ecluse (Nederland).
    Arnold heeft er ook nog van Sooi Mertens en Van Beersel (Battel). Ook van Dolf Verschueren heeft hij er gehad maar daarvan zijn geen afstammelingen meer op de hokken.

    Arnold en Sylvain spelen weduwschap op de klassieke manier. Begin december koppelen ze.
    Met jonge van veertien dagen worden de duivinnen alleen gelaten en zij zorgen alleen voor
    het verder grootbrengen. Rond Lichtmis wordt opnieuw gekoppeld, een ronde groot gebracht en dan nog tien dagen broeden en het spel kan beginnen.

    Echte kweekduiven zijn er niet zodat het de vliegers  zijn die voor de opvolging moeten zorgen.
    Er wordt alleen op zondagen aan de wedstrijden deelgenomen en altijd vanuit Quiévrain. Dat kost natuurlijk punten voor de kampioenschappen maar dat nemen ze er wel bij.

    De 099/80, de 383/83, de 008/79 (asduif in ’83), de 011/79, de 017/79 en nog enkele andere zijn sterke vliegers. Zij krijgen zeer veel lichte kost en slechts vanaf de woensdagavond maïs.

    Tweemaal per dag mogen de duiven vliegen. Hoelang speelt geen rol als ze maar nerveus en beweeglijk zijn.

    Regelmatig wordt bij de thuiskomst honing in het drinkwater gemengd. Om verzuring te voorkomen blijft deze drank nooit lang op de hokken.

    Na het vliegseizoen wordt veel openhok gegeven.

    De jonge duiven mogen zowat hun goesting doen, ze worden wel opgeleerd en meegegeven maar aan de uitslag wordt weinig belang gehecht.

    Verschillende oude vliegers vlogen trouwens geen enkele prijs als jonge duif.

    Als jaarling moeten er echter resultaten zijn. Wie dan faalt gaat er onverbiddellijk uit.

           S.B.” 

     

     

    11-09-2013 om 11:38 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    1984 – Vrijdag 17 augustus : Kaartwedstrijd – Boomke Wies

                Met 3 hoofdprijzen en verder een kip per tafel.

                Organisatie : KVLV en Landelijke Gilde.

                Op de hoeve van Marcel De Prins, Kleine Heide 15 te Leest.

                Aanvang : 20 uur. Deelname : 50 frank.

                (Advertentie ‘DB’ juli ’84)

     

    1984 – 18 augustus : Gazet van Mechelen : Feesten tussen Zenne en Vaart

                “Het weekeinde na O.L.V.Hemelvaart vormt voor vele dorpsgemeenschappen

                de gelegenheid om uit te pakken met grote feesten.

                Te Leest is er enerzijds de ploegwedstrijd ter hoogte van de Kouter maar staat

                ook de hoeve De Prins open. Deze boerderij gelegen aan de Kleine Heide 15 zal

                dit jaar door de KVLV en de LG omgetoverd worden tot een decor voor het

                oogstfeest dat zondag plaats heeft.

                Er staan een hele resem aktiviteiten op het programma met vanaf 11 uur

                vlooienmarkt, tentoonstelling creatieve handwerken, moderne landbouwmachines.

                Te 14 u is er een eucharistieviering met de inwijding van het vaandel bij

                gelegenheid van het 65 jaar bestaan der landelijke verenigingen.

                Na de mis, die opgeluisterd wordt door het zangkoor van Leest, volgen

                demonstraties vlegeldorsen, broodbakken, kantklossen, pottenbakken en

                bloemschikken alsmede volksdans en gezellig samenzijn.”

     

    1984 – Zondag 19 augustus : Oogstfeest en wijding nieuwe vlag LG

                Die dag organiseerden KVLV en LG van Leest een oogstfeest op de hoeve van

                Marcel De Prins op de Kleine Heide 15.

                Op het programma stond vanaf 11 uur : een ploegwedstrijd, vlooienmarkt en

                doorlopende tentoonstelling van landbouwmateriaal, handwerktechnieken,

                hobbyclub,enz.

                Vanaf 12 uur kon men er koude schotel verkrijgen, rijstpap, pensen, vla, ijs

                en pannekoeken.

                Om 13 uur begon vanaf het dorp de optocht van de kleurrijk versierde

                oogstwagen  die gevolgd werd door de KVLV volksdansgroep, die onderweg

                voor heel wat leute zorgde en hun beste danspasjes ten beste gaf.

                Om 14 uur bij de aankomst op de hoeve werd er een dankmis opgedragen door

                de pastoor, proost van LG en KVLV, en opgeluisterd door het plaatselijk

                zangkoor.

                Ook werd de nieuwe vlag van de LG gewijd.

                Na de mis waren er demonstraties vlegeldorsen, kantklossen, spinnen,

                broodbakken, bloemschikken...

                Ook de KVLV dansgroep van Tisselt zette zijn beste beentje voor.

                “Gelukkig kregen we voor dit feestelijk gebeuren een stralende met zon overgoten

                dag toegewezen en de grote volkstoeloop ging onze verwachtingen fel te boven.

                Het was een blij ontmoeten tussen vrienden en kennissen waarvan het vuur af en toe

                diende geblust te worden met een glaasje geestelijk nat en een hartige boerenhap.

                Op de tonen van de oude volksmuziek ontbrak het niet aan leute en plezier en dit tot in

                de vroege uurtjes.

                Hartelijk dank aan de vlegeldorsers van Leest en Breendonk, de dansgroep uit Tisselt

                en allen die er hebben toe bijgedragen tot het wellukken van dit feest.”

                (A.D.P. in ‘De Band’, november 1984)

     

    1984 – 24 augustus : Nieuws uit Chili.

    “Liefste familie, lieve medezusters, lieve vrienden,

     

    Reeds 3 weken ben ik terug in Chili. De vakantie in België was goed en een beetje langer dan gewoonte, ondanks het slechte weder.

    Ik dank U allen en ieder in ’t bijzonder voor al de aangename ogenblikken die ik in België mocht doorbrengen en voor de uitzonderlijke economische steun om het nieuw project verder uit te voeren. Daarover ga ik nu wat meer vertellen.

    Hier zijn de mensen uiterst blij mij weer te zien. Ik kreeg bezoek, telefoontjes, groeten, uitroepen van blijdschap bij rijk en arm, groot en klein. Het was een blij weerzien en nog dagelijks blijven de groeten toekomen. Ondertussen heb ik me aangepast aan de strenge winter. Het was een grote overgang deze keer.

    Ik vond alles redelijk goed. Met de kinderen, zieken en oudjes alles in orde. We zijn reeds 2 weken begonnen met het 2de verdiep. Tegen half november zou de ruwbouw moeten af zijn. Dan moeten we al de installaties doen : licht, water, gas…

    18 augustus was de dag van Pater Alberto Hurtado. We hadden een geconcelebreerde mis om 16 uur en daarna bezoek aan de nieuwe bouw met al de mensen die in de H.Mis waren –en dit waren er veel. We hadden onze kinderen opgesteld in 3 strategische punten. Daar zongen ze volksliederen en dansten. De mensen waren blij verrast. De kinderen hadden veel bijval. Ook de T.V. kwam en de krant zodanig dat we weer eens in de ether verschenen.

    Deze week hadden we een thé met de vrienden van de Hogar. Ook die opbrengst is voor de bouw. Zo zoeken we hier in Chili ook middelen om het werk verder te zetten.

    Weldra meer nieuws. Nogmaals dank aan allen.

       Zr Juanita.”

    (‘DB’, november 1984)               

     

    1984 – Zaterdag 25 augustus : Reis Boerenfront :

     

                Naar het grootste Nazi – Blockhaus ter wereld met het vergeldingsteken

                Vertrek om 7 uur via Gent, Kortrijk, Menen, Ieper, Veurne, Adinkerke,

                Duinkerke, Watten, St.-Omer, Cassel, Bailleul, Lille, Doornik, Brussel.

                In de voormiddag korte stop voor bezoek en koffie te Zillebeke of Ieper.

                Op de middag middagmalen ofwel in het Melipark of te Duinkerke.

                In de namiddag bezoek aan de eerste lanceerbasis V2, die door de nazis is

                gebouwd, met rondleiding met gids.

                ’s Avonds stop voor avondeten te Cassel – Bailleul of café-dancing naar keuze.

                Prijs : 400 frank per persoon + drinkgeld chauffeur.

                (Uit een folder van Het Boerenfront Leest)

     

    1984 – 25 augustus : Oberbayeren Bierfeest in Leestse Sporthal.

    Ter gelegenheid van het tienjarig bestaan van de club, organiseerde V.V. Leest vanaf 21 uur een groots Oberbayeren Bierfeest met Gregor Bass und sein Tiroler Verein.

    De inkom was gratis. (‘DMW’, 23/8/84)

     

    1984 – Zondag 26 augustus : St.-Cecilia in Middelkerke

    Tussen de stad Mechelen en de badstad Middelkerke werd een overeenkomst gesloten om ‘Mechelen’ als toeristisch centrum tijdens de vakantiemaanden te propageren bij de toeristen.

    Zo werd o.a. de ‘Mechelse koekoek’ terug in de belangstelling gebracht en werden er zelfs kookwedstrijden gehouden om te zien wie er nu de beste Mechelse kip kon klaarstoven.

    Er moest echter muzikaal ook wat geboden worden en omdat de beiaard bezwaarlijk naar de kust kon gesleept worden werd de Leestse fanfare aangezocht om enkele concerten te geven aan de kust.  

    (‘Van Toeters en Trompetten’, juli ’84)

     

    1984 – 26 augustus : Vevoc Viskampioenschap

    Visput Generaal de Schachtstraat 17 te St.-Katelijne Waver.

    Samenkomst Dorp Leest om 9 u.

    ’s Middags werd er door de inrichters (Lea Hoffer & Frans Spoelders) voor eten gezorgd.

    Inschrijvingen bij Lea Van Medegael en Frans Spoelders.

     (Brieven voor de Vevoc-leden van 3/7 en 27/8/84)

    “In de prille morgen vertrokken we met volgeladen koffers en aanhangwagen van Polle Clijmans naar onze visput te Waver. Na alle drank en eten op zijn plaats gesjouwd te hebben, waren om 9 u. stipt alle vissers en vissen op post. Dan begon het uithalen van vislijnen en netten. Dit werk bleek voor velen een grote karwei die ze nochtans de avond ervoor hadden geleerd.

    Om 10 u. stipt vlogen alle lijnen het water in. Na een tijdje waren er al enigen hopeloos in de war met hun draden en dobbers. Rond 11 u. vergat ieder zijn eigen dobber en keek met aandacht en stilte naar Frans Spoelders die trachtte een grote karper van ongeveer 2,450 kgr boven te halen. Dat lukte pas na 20 minuten.

    Vera en Gerd werkten prima samen. Vera de verredevache aan de haak doen en Gerd de lijn in het water houden. Dit bleek beulenwerk te zijn daar zij op korten tijd liefst 36 vissen voor Gerd en 27 voor Vera boven haalden.

    Om 15 u. werden de lijnen boven gehaald en werd er gewogen en geteld.
    Verzameld rond een frisdrank, pint of met een broodje in de hand werd na een half uur het klassement door de voorzitter medegedeeld :

    1.Frans Spoelders                   16 vissen         4.450 gr.

    2.Vloebergh Jan                     13                    1.150

    3. Van Medegael Marcel       13                    1.000

    4.Selleslagh Louis                   6                        950

    5.Clijmans Paul                      13                       650

    6.Lauwers Vera                      27                       500

    7.Neuttiens Frank                   4                        600

    8. Van den Heuvel Jan           8                       500

    9.Smets Vic                            12                      475

    10.De Prins Gerd                    36                      350

    11.Vets Maurice                    6                       400

    12.Van Waeyenbergh          11                      175

    13.De Maeyer Vic                  4                       210

    14.Huysmans Fons                 5                       180

    15. An Casteels                       7                       100

    16.De Laet Roland                 1                        60

    17.Tourné Ludo                      1                        25

    18.De Wit Pierre                    0                         0

    19.Lamberts Marc                 0                        0

    Na het klassieke na-praatje werd om 18 u. alles weer ingepakt en naar Leest verhuisd.”

    (’t Kampvuurke, 15/9/84)     

     

    11-09-2013 om 11:30 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    1984 – 16 augustus – De Mechelse Week :

     

                                S.K. Leest – Veel nieuwe gezichten en zeer grote kern

    “Voorzitter Van Dam heeft ongetwijfeld gelijk te beweren dat er met de brede kern voor het komende seizoen toch iets te bereiken moet zijn. De zwakten van vorig jaar moesten opgevuld worden en daar heeft het bestuur dan ook hard aan gewerkt.

    De grootste verrassing voor velen was het vertrek van de Leestse topschutter Dirk Van Dam. Daaromtrent is er ook in het bestuur van de club zelf heel wat te doen geweest. Velen waren tegen het vertrek maar de speler zelf wilde het eens hogerop (bij Bonheiden) proberen. En dat gaf de doorslag, want een speler tegen zijn zin in de club  houden, zou zeer nadelig kunnen werken, zowel op zijn eigen inzet en prestaties als op de ploeg zelf.

    Maar zijn vertrek werd goed opgevangen : spits Lettanie, die drie jaar lang goed meedraaide in Bonheiden (2de provinciale) werd aangetrokken. Verder werd ook Harry Verschueren uit S.V. Willebroek ingehaald. Hij zal rechts vooraan spelen. Ook het middenveld werd gevoelig versterkt. Naast Van Tulden, die uiteindelijk toch besloot te blijven, werd Menhere van Meerhof aangetrokken. Samen met Van Tulden zal hij de motor van de ploeg moeten worden. Ook Patrick Van Mol (Tisselt) en Julien Roman (Zandhoven) komen het middenveld aanvullen. Daarnaast werd Eddy Van Moer nu definitief eigendom van S.K. En den hebben we Mark Van Dam en Piscador nog niet genoemd. Weelde dus en de plaatsen zullen erg duur zijn. Maar dat werkt de inzet in de hand.

    Vorig  seizoen draaide de ploeg op twee of drie personen en als er een middenvelder uitviel was dat vaak fataal. Daarin is nu beterschap te verwachten. Trouwens, ook Guy Van Hamme, één van de besten van Rapid, werd naar S.K.Leest gehaald. Hij kan zowel op ’t middenveld als links vooraan spelen. Hij werd geruild voor Eddy Verschueren en Casteels, die dus de kleuren van Rapid zullen verdedigen. Tenslotte werd ook de defensie versterkt. Een aanvankelijk met argwaan ontvangen idee van voorzitter Van Dam, was het aantrekken van Frans Apers, een libero van ruim over de dertig. Maar tijdens oefenmatchen bleek al dat hij de rustbrenger wordt. De verdediging heeft nu haar patron en acteert veel kalmer, wat trouwens ook geldt voor doelman Schaerlaeken die blijft.

    In elk onderdeel komt er dus versterking. Voor de verdediging zijn dat Apers, Van Camp, Lefever (ex Kapelle-op-den-Bos), die naast de blijvers Claes, Verhasselt, Hambroek en Ludo Schaerlaekens zullen knokken om een plaats.

    Op het middenveld komen erbij Menhere, Van Mol, Roman en Van Hamme, naast de blijvers Van Tulden, Schaffraet, Van Moer en Piscador.
    Vooraan kwamen erbij Lettanie, Harry Verschueren, Patrick Sleeckx, Francis Suys en John Cornelissen naast blijver Mark Van Dam.

    Als keeper blijft Schaerlaeken en werd ook Luc De Mayer van St. Willebroek aangeworven.

    Een kern van achttien volwaardige eerste ploegspelers, dat heeft S.K.Leest het komend seizoen en dat maakt de ploeg meteen tot een te duchten concurrent voor promotie en titel. Trainer Harry Cauwenbergh zal het niet makkelijk krijgen om er wekelijks 11 te selecteren. Maar hij zal ook één van de weinige trainers zijn die het zich kan permitteren een minder presterende speler aanstonds te vervangen. Ook elke gekwetste of geschorste speler kan nu vervangen worden door een minstens evenwaardige ploegmaat. En dat is een groot voordeel gesteld dat de sfeer in die grote spelersgroep goed blijft. Daar ligt misschien nog de moeilijkste en delicaatste opdracht voor de trainer en het bestuur van S.K.Leest ; iedereen tevreden stellen is erg moeilijk zo niet onmogelijk.”

     

    En in hetzelfde weeklad :

     

    VOORZITTER VAN DAM ZOU GRAAG PROMOVEREN MET S.K. LEEST

    “Voorzitter Van Dam, rijksambtenaar van beroep, is met S.K. Leest aan zijn tweede seizoen bezig in de provinciale competitie van de K.B.V.B.

    Is hij tevreden over het eerste jaar ?

    Van Dam : ‘Zeker tevreden, met wat minder gekwetsten en geschorsten zouden we nog beter gedaan hebben dan die achtste plaats. De sfeer en de samenwerking waren prima. Natuurlijk kunnen we nog enkele mensen meer in ons bestuur gebruiken (=oproep!), temeer daar we dit jaar ook een scholierenelftal opstellen. Ook erg tevreden ben ik over onze samenwerking met sponsor Boghemans, een samenwerking die dit jaar verdergezet wordt. En als we zouden promoveren zal hij zeker een extra inspanning doen. Ook heel positief was de grote publieke belangstelling bij onze thuiswedstrijden, dat had ik niet verwacht.’

    D.M.W. : ‘Wat is de rol van de voorzitter in uw club ?’

    Van Dam : ‘Een voorzitter moet alles in de gaten houden, de zaak samenhouden en zorgen dat iedereen zijn taken uitvoert. Zowel de verstandhouding tussen de spelers als deze tussen de bestuursleden moet op peil gehouden worden en met problemen komt men steeds bij de voorzitter terecht. Soms moet ik al eens op tafel slagen als iemand tekort komt, maar anderzijds zal ik me ook wel neerleggen bij een meerderheid van de vergadering. Ook de relatie met de sponsor, met de pers en met de scheidsrechter moet door een voorzitter in ’t oog gehouden worden.’

    D.M.W. : ‘Neemt het voorzitterschap veel tijd in beslag ?’

    Van Dam : ‘Zeker, je bent er altijd mee bezig, je moet vooruit kijken, praten, contacten leggen, verzoenen…Zo heb ik onze relatie met V.V. Leest weer op vriendschappelijk peil gebracht. We mogen op hun plein spelen, er worden weer transfers gedaan…Vroeger was dat kat en hond, maar dat mag toch niet tussen buren. Zo is het ook tussen spelers, clanvorming moet vermeden worden, vooral door diplomatisch optreden.’

    D.M.W. : ‘De diepste wens van de voorzitter is zeker kampioen worden ?’

    Van Dam : ‘Met de spelers die we nu hebben zouden we toch moeten kunnen promoveren. Kampioen worden is veel gezegd, zelfs voor promotie is wat geluk nodig, maar we hebben nu toch een brede en zeer uitgebalanceerde kern, zodat nu ook gekwetsten en geschorsten kunnen vervangen worden.’ “

     

    S.K. Leest trad het tweede seizoen in de nationale voetbalbond en in vierde provinciale afdeling C Antwerpen aan met volgende kern : Frans Apers, Danny Claes, Jonny Cornelissen, Rudy Cuypers, Luc De Maeyer, Willy Hambroeck, Luc Lettanie, Ronny Menheere, Wilfried Piscador, Julien Roman, Guy Schaffraet, Ludo Schaerlaecken, Jean Schaerlaeckens, Francis Suys,  Marc Van Dam, Guy Vanhamme, Eddy Van Moer, Carlo Van Tulden, Leo  Verhasselt en Harry Verschueren.

    Trainer : Harry Cauwenbergh.

    Voorzitter : Jean Van Dam. Secretaris : Jean Apers.

    Aantal jeugdploegen : 2 (juniors en scholieren).

    Damesploeg : 1e prov.reeks. (GvM, 23/8)

     

    -Trainer Cauwenbergh met enkele nieuwkomers. (foto : DMW)

    -Toegangskaart van S.K. Leest.

    -De voetbalkalender seizoen 1984-85 voor de S.K. Leest scholieren en Lady’s.







    11-09-2013 om 11:18 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    1984 – Zaterdag 11 augustus : Opening Bloemenwinkel “Roosje”

                “Ruime keuze in snijbloemen, bloemstukken, gevulde plantenschalen, kamerplanten,

                droogbloemen, droogstukken, bruidsboeketten...”

                Bloemen “ROOSJE” Dorpsstraat 40 Leest, Tel. 015. 21. 24. 40.

     

    1984 – 15 augustus :

                V.V.Leest won wisselbeker E.Huysmans in sportieve finale tegen S.K.Leest

    Ter gelegenheid van het tienjarig bestaan van V.V. Leest werd de al even oude wisselbeker E. Huysmans dat jaar met tien voetbalploegen betwist, daar waar dat in het verleden steeds met acht deelnemers gebeurde.

    Tijdens het gehele tornooi (op 7, 8 en 9 augustus vonden de voorronden plaats) waren er mosselen, steak of stoofvlees met frieten verkrijgbaar.

    Onder een prachtige blauwe hemel en een schitterende zon had de finaledag van het tornooi Edward Huysmans plaats.

    Het begon om 09u30 met de wedstrijd V.V.Leest II – Hombeek om de negende plaats, door Zennester met 2-0 gewonnen.

    Voor de zevende plaats streden Weerde en Ramsdonk. Eerstgenoemde ploeg haalde het met 2-1.

    Heindonk eindigde vijfde door Rapid te verslaan. Voor de derde plaats streden Kapelle en Tisselt : eindstand 4-0 voor Kapelle.

    Ondertussen waren de toeschouwers zeer talrijk toegestroomd voor de finale tussen  V.V. en S.K. Leest. Nadat Goossens, Willems en Hellemans al kansen gemist hadden, bracht Ludo Goossens, op een center van Slachmuylders, V.V. Leest op 1-0 voorsprong.

    S.K. kon in de eerste helft weinig terugdoen.

    Op slag van rust werd het nog 2-0 : Ludo Goossens trapte een corner, keeper Schaerlaeken ging onder de bal door en Rudy Wouters kopte mooi binnen.

    Kort na de rust maakte Wilfried Piscador er 2-1 van maar de vreugde van S.K. was van korte duur toen Willems met een 25-meterschot doelman Schaerlaekens verraste : 3-1.

    Uiteindelijk werd de voorsprong nog aangedikt door Bart Hellemans en Van Bever :           eindstand : 5-1.

    Al met al een verdiende overwinning van V.V. in een erg sportieve derby, die besloten werd zonder gele kaarten.

    (DMW en GvM)

     

    1984 – 16 augustus – De Mechelse Week : Primeur voor Leest

     

                                                    Belgisch Play-Backkampioenschap

    De Leestse sporthal die pas officieel werd in gebruik genomen is blijkbaar niet voor niets gebouwd. Weldra wordt in deze ruimte immers het eerste Belgisch play-backkampioenschap georganiseerd. Het initiatief daartoe werd genomen door de voetbalclub V.V. Leest, waarvan Gust Emmeregs de stuwende kracht is.
    Deze competitie, waarvan de voorselecties aanvangen op 8 september, zoekt de ’s lands beste imitator van bekende artiesten.

    Aan de winnaar wordt 50.000 frank cash uitgereikt, benevens diverse prijzen in natura.
    Vermelden we nog dat deze unieke manifestatie georganiseerd wordt in samenwerking met Story, Radio Reflex en De Mechelse Week.

    Het imiteren van nationale en internationale artiesten is tegenwoordig erg populair, mede dankzij het succes van de play-backshow op de Nederlandse televisie.

    In eigen land komen de imitators echter maar weinig aan bod.

    Gust Emmeregs uit Leest, bekend o.m. als organisator van de grote volksfeesten, speelde op deze leemte in de Belgische amusementswereld handig in.

    De voetbalclub V.V. Leest, waarvan dhr. Emmeregs ploegafgevaardigde is, kreeg het voor mekaar het eerste Belgisch play-backkampioenschap te organiseren.

    Op 8 september e.k. wordt met de voorselecties gestart.

    Diverse artiesten maken tegenwoordig gebruik van de mogelijkheden die de techniek biedt om play-back op te treden. Letterlijk betekent play-back het terugspelen van een opgenomen plaat of band. Bij een optreden wil dat dan zeggen dat de betreffende vedette niet zelf zingt, maar slechts doet alsof, terwijl de opgenomen casette wordt afgespeeld.
    In Nederland ontwikkelde zich de voorbije jaren een echte play-backrage waarbij bekende vedetten werden geïmiteerd  door ‘gewone’ mensen. Vooral de play-backshow op de televisie droeg bij tot de populariteit van dit zich stilaan ontwikkelend amusementsgenre.

    Figuren als de komiek André Van Duin en de smartlappenzanger André Hazes waren voor meer dan één imitator dankbare types.

     

    Belgisch kampioenschap

    In eigen land komen dit soort imitators echter weinig aan bod. Recent namen de meesten onder hen  wel deel aan het succesvolle Noordzeefestival, waar duizenden toeschouwers aanwezig waren, maar voor deze mensen leverde dat achteraf weinig meer op dan hier en daar een klein optreden.

    Inspelend op dit ongenoegen bij de Belgische play-backartiesten kwam Gust Emmeregs uit Leest op het idee om een nationaal kampioenschap te organiseren met een serieuze prijzenpot. Na contactname met verschillende personen uit de amusementswereld werd dit idee werkelijkheid. Het eerste kampioenschap van België voor play-backartiesten wordt weldra ingericht.

    Dit kampioenschap dat in verschillende fasen verloopt wordt officieel georganiseerd door de voetbalclub V.V. Leest, waarvan Gust Emmeregs ploegafgevaardigde is. Medewerking wordt verleend door Story, Radio Reflex en onze eigen Mechelse Week.

     

    Prijzen

    Gans dit kampioenschap wordt gehouden in de splinternieuwe sporthal te Leest. Meteen heeft deze deelgemeente er alweer een attractieve happening bij naast de grote volksfeesten die jaarlijks eveneens door dhr. Emmeregs en V.V. Leest worden georganiseerd.

    De voorselecties van deze competitie vinden plaats op 8 en 29 september en op 13 oktober.
    Aan elke selectie nemen 30 kandidaten deel.
    In totaal 60 kandidaten zullen deelnemen aan de halve finales die op 27 oktober en 10 november worden gehouden.
    Voor de finale op 21 december worden de 30 beste kandidaten weerhouden.

    Tijdens deze groots opgezette finale worden alle optredende artiesten ingeleid en voorgesteld door Micha Marah.
    Een jury bestaande uit een afrgevaardigde van het Beneluxtheater, Hugo De Markies, Jos Baudewijn, Luc De Laet en Ro Burms, zal de uiteindelijke winnaar aanduiden.

    Deze Belgische kampioen ontvangt als beloning 50.000 fr. cash en een ganse reeks prijzen in natura. Tevens is er een prijs van het publiek t.b.v. 25.000 fr. en een persprijs.

    Belangrijk is nog te vermelden dat elke deelnemer die de finale niet haalt een troostprijzenpakket ontvangt ter waarde van 1.000 fr. en een herinneringsmedaille.

    Het publiek kan tijdens de voorronden één kandidaat weerhouden voor de volgende ronde of de finale.

    De deelnemende kandidaten moeten voorzien zijn van bij voorkeur een casette –eventueel van platen of band- een act brengen van maximum 4 minuten. Er mag niet life gezongen worden en er is geen beperking in het genre.

    Elke kandidaat kan slechts eenmaal deelnemen in dezelfde voorronde. Hij of zij betaalt 200 fr. inschrijvingsgeld en krijgt gelegenheid tot repeteren in de vooravond voor de optredens.

    Kandidaten kunnen zich nog inschrijven bij het Benelux-Teater, Bastenakenplein 19 te Brussel of bij De Mechelse Week, Nonnenstraat 27 te Mechelen.

    Wij brengen verder verslag van dit uniek variétégebeuren n.a.v. de komende préselecties.

        F. Van Wunsel.”

     

    De finale, betwist voor zo’n 2.500 supporters, zou uiteindelijk verdiend gewonnen worden door Patrick De Coninck met een Michael Jacksonimitatie.

     

    11-09-2013 om 10:45 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    10-09-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    1984 – 9 augustus :

     

                   Tafelrede tijdens de familiemaaltijd, na de begrafenisplechtigheid van

                                                           Julia MEULDERMANS

     

    “Geachte vrienden, allemaal.
    Vandaag is een bijzonder getekende dag voor ons allen. Laat me a.u.b. toch toe samen met u in gedachten nog heden bij ons moeder te verwijlen en zogezegd een stukje film uit het familiearchief uit te kiezen, voor onze ogen te laten afrollen, alzo enkele voorvallen te herbeleven en een stukje jeugd nog eens na te proeven.

    Julieke Meuldermans werd geboren te Hombeek op 24 mei 1888. Haar ouders heeft ze luttel gekend, ze was heel vroegtijdig wees, haar vader stierf onverwacht aan fleuris en haar moeder volgde kort daarop. Niettemin werd ze voorbeeldig grootgebracht bij PEET VAN DE ZWARTE, in een café bij ’t trappeken-af, aan de bareel van ’t Hombeekse station, een staminee jarenlang ver in de ronde bekend voor de grote pint (een halve liter bruine voor nen dubbele cent).

    Daarna kwam ze terecht bij PETER SUSKE.

    Julieke Meuldermans kon zingen lijk een nachtegaaltje en met haar kristallen solo-stemmeke liet ze vanop het oksaal de kerstliekens trillen in het kerkgewelf van Hombeek, zo dat de mensen echt hun asem inhielden om beter te kunnen horen en nog niet durfden opzien als de laatste tonen stillekens uitgestorven waren. Om dan niet te spreken bij andere gelegenheden, van het Credolied van de Landman. Mensen, schoon ! Om er verliefd op te worden. Oudere mensen konden dat indertijd getuigen.

    En verliefd werd hij dan ook, die Leuvense hoogstudent uit Leest, die Viktor heette.

    VIKTOR DE LAET, die zeker niet TE laat kwam om Julieke stillekens het hof te maken, maar zachtekens kwam vooizen, langzaam lijzekens dichter bij ’t oortje fezelen, ge kent dat soort latijn ! Zijn ze dan getrouwd. In ’t jaar 12 was dat. Spijtig dat die brave man deze woorden niet horen kan, hij zou er zeker veel deugd aan beleven. Want hij was wat fier op zijn Julieke. Met reden. Hij haalde in 1912 met ere uit Hombeek, dat schoonste meiske van ’t dorp, Julieke met de witte bles, witter dan wit, zoals ze ’t toen zo schilderend zeiden; en hij bracht haar naar zijn vaderlijk huis, als een koning te rijk.

    Maar bijeenslapen en al eens blij-gelukkig wakker liggen, dat heeft gevolgen. Elf stuks a.u.b.!

    Elf verschillende exemplaren en toch dezelfden. Allen van eigen combinatie en deeg DE LAET – MEULDERMANS. Vader De Laet bekeek de zaken en zijn scheuten van kinderen nogal diplomatisch, filosofisch-fris en zakelijk-nuchter. Moeder Julie, de altijd-bezige bij, beredderde mee de hele doening. Tussen haakjes gezegd, ook alleen had ze dat wel gekund. STERKE VROUW was dat, de sterke vrouw, genoemd in de Bijbel.

    En haar man, die overal gevraagd werd toendertijd, voor honderd en zoveel dingen : LID van het LANDBOUWCOMICE hier, LID van de HOGE LANDBOUWRAAD daar, VOORZITTER  van het VEEKWEEKSYNDICAAT  ginder, BESTUURSLID VEEFOKDAG elders. VERGADERING van de PROVINCIALE LANDBOUWKAMER vandaag, dan weer van het ARRONDISSEMENTEEL VERBOND te Mechelen.

    En toen de tijd van zijn BURGEMEESTERSSCHAP LEEST. Voor alle mooie en schurfige commissies aangesproken, en steeds bereid tot hulp. De-die uit de bak helpen, die er feitelijk beter zou ingebleven zijn, maar de vrouw was zo op den dool…Voor die een goei werk bezorgen (en tenslotte bleek, dat die niet graag werkte…). Zelfs voor sommigen een goei vrouw zoeken. Echt, dat bestond toen nog, peins maar aan…

    En inmiddels groeiden z’n kinderen op. Moeder Julie, vooruit maar. Deze week 3 met de mazelen, volgende week 2 met de dikoor, dan weer een koppel met de wijnpokken. Alles in serie. En dan al dat gebas in de tijd van de vallingen. Flessen siroop met de macht. Maar dat loopt wel voorbij, en ’t is altijd graag gedaan, kinderen. Ween maar niet, lach ne keer en vergeet het maar.

    Maar door al die alledaagse dingen loopt voor beiden een gouden liefdedraad van ouderlijke toewijding en bezorgdheid.

    Jaarlijks met de SJEES op bedevaart naar Hanswijk. Een hele sertivitude voor het vertrek. Als de laatste gewassen werd, was de eerste terug vuil. Moet ge verschieten of niet, als ge d’r enen onderweg verliest. Simpel is dat : een klein gaanstoksken efkens aan de kruk van ’t achterdeurken van de koets hangen, terwijl het hotsenden ding vol kinderen verder ratelt.

    Plots, d’er enen uit. En niemand die van verbazing aan moeder iets durft zeggen. Komt dat tegen !

    De guiten worden groter, de ene loopt hier, de andere rijdt daar, de ene zoekt hier, de andere vrijt ginder. En thuis zijn het altijd dezelfde ‘vreemde’ jongens en indringers die regelmatig en onregelmatig terugkomen. Onze Georges, waar zit die toch ? En onze Frans, waar nestelt

    die ? En onze Fik, waar blijft die hangen. Maar schoon zingen op het oksaal dat die kan. Ik kan z’n stem er zo uithalen. Dixit een-zichzelf-troostend moederken over haar eersteling.

    Het zijn allemaal kleinigheden, moeder. Ja, ze komen wel terug naar huis. Inderdaad, kleinigheden…

    Maar eens gebeurt er iets ergs. Almeteens, plots en onverwachts. Vandaag nog maar wat koorts, haast onmerkbaar. Toch het bed houden. Maar morgen wordt her erger met het uur, angstwekkend-groeiend. Want ’t gaat zo rap, razendsnel en gevaarlijk is het voor ge de ernst ervan beseft. Ach Moeder Gods, houdt mijn hart vast, want ons Jeanneke is in gevaar en wordt uiterst stil. HELEMAAL-STIL. En niemand die kon helpen ! Zo plots weggemaaid…

    De familie De Laet-Meuldermans verliest, na een kortstondige ziekte een welbemind en nederig lid Jeanne De Laet, in de lente van het leven. Ze was geen 19. Donderdag 21 juni 1945 werd ze begraven. Ach, God. Gij weet het best, maar moeder, zij lijdt, nacht en dag, zwaar en ’t lest. Dat gaf haar een eerste grote krak ! Dank u, moeder voor zoveel moedig gedragen zorg en kommer.

    Vandaag vinden we allen wel een speciale reden van dank en denken we daaraan : een speciale attentie van haar, die men zich herinnert, een goed woord van u, moeder, een blik die men niet vergeet, een vingerwijzing, een vermaning misschien, een oorveeg zelfs, die nodig was en goed bedoeld. Dank u, moeder.

    Of zouden we vergeten, tijden van krijgsgevangenschap van Georges, de bange onzekerheid daaromtrent, de afwezigheid van weggevoerde zoon Frans in een herhaaldelijk gebombardeerd Bremen en haar maandenlange stille bange angst.

    Graag gedaan, zien we moeder ons toeknikken. Inderdaad, het werd allemaal graag gedaan.

    Maar de schoonste parel smeden aan hun huwelijkskroon. Dat hebben we bijzonder graag gedaan en in alle stilte, en met fierheid en vreugde. Vader De Laet en moeder Julie, beiden samen het priesterschap voorbereiden van hun geliefde zoon René, in daden en doening en levenswandel BEREIDEN en VOORBELEVEN. Graag hadden we René vandaag in ons midden…

    En zou vader nu uit een holleken in de hemel kunnen neerkijken op deze bijeenkomst, hier rond deze tafels, hij zou glunderen van tevredenheid achter zijn klein brilleken en eens pinken naar Sint Pieter en zeggen : ‘Sint Pieter, bedankt, nu moogt ge moeder hier wel binnenhalen, we hebben beiden onze goede tijd gekregen en gebruikt. En me dunkt, Sint Pieter, als ik goed kijk, dat ze het allemaal wel stellen en hun plan trekken.’

    Beste vrienden, nu is moeder voorgoed heengegaan. We zagen haar stillekensaan bergaf glijden. Toen René vorig jaar uit Zaïre weerkeerde en zijn vaderhuis nog eens binnentrad, en vermoeid, zijn valieske naast zich op de vloer neerzette, zijn brilleken afnam en zijn onschuldig moederken aandachtig bekeek, die hem niet herkende, maar die toch dat bijna-versleten valieske in ’t oog had, en dan die grote flinke mijnheer bekeek, toen hoorde hij gretig haar zeggen : ‘dat ziet er ne ferme meneer uit, die zoekt hier nog wat te blijven, geloof ik.’… Toen voelde René naast medelijden een diep-snijdende hartepijn en voorzag het aarzelend beginproces van lichamelijke verwording en voorvoelde de schok van een zich inzettende achteruitgang en een naderende langzame aftakeling.

    Deze lichamelijke aftakeling heeft zich geleidelijk maar gestadig-groeiend voltrokken, is allengskens verworden tot een schoonmenselijke uiterst eenvoudige schamelheid. Haar leven is stillekens als een kaarske uitgedoofd. Zo is ze zachtjes ingetreden de immense grote luister van de hemselse heerlijkheid. God beware haar mooie ziel.

    Beste vrienden, mag ik in uw naam een woord van dank zeggen aan onze goede zuster Josée, die met onverpoosde toewijding, met groot geduld, liefdevol, de moeilijke oppas heeft mogen doen en dat graag en fijn-perfect heeft verwezenlijkt, dag- en nachtwerk, bijgestaan door haar man.

    Verzorging, ja, bovendien vergezeld van een stil aanmoedigend woord, dan een klein gebaar, aleens een streling van haarlok of wang, af en toe een schalkse lach. Variaties genoeg in blijken van vriendelijke attenties, maar alles uit een goed hart. Wat een onbetaalbare hoge luxe ! Want een ziek oudje is een gezegend godskind, even onschuldig hulpeloos als een slapend wicht. Gelukkige zielen die thuis zo mogen sterven…

    Rust vredig, moeder, zacht met vader, zoals vredig rusten uw Jeanne, uw Pelagie, en Juul…Wij volgen wel, we schuiven al aan…

          Stan Huysmans.”

     

    Naschrift. Aan het huis der Witte Paters, Keizerstraat 25 Antwerpen.

     

    De familie Da Laet – Meuldermans

    -is blij, zeer vereerd en dankbaar dat de begrafenis-eredienst werd bijgewoond, en in concelebratie met onze pastoor opgeluisterd, door acht Witte Paters, waardoor de plechtigheid verheven werd in onze vertrouwde nederige parochiekerk tot een mooie manifestatie en een ruime vervanging wilde zijn van onze afwezige broer René.

    -Zij waardeert in hoge mate deze flinke aanwezigheid waardoor de plechtige dienst een ontroerend cachet kreeg; tevens voelt zij aan dat die heren confraters hiermede de aanwezigen wilden tonen, dat zij hulde wilden brengen aan Julie Meuldermans, het nederig moederken, dat heel haar leven opgedragen heeft als een stil-stichtend voorbeeld en ‘een leven van gebed’ om van de Heer te mogen verkrijgen een zoon-missionaris te hebben, die een goede werker zou zijn in de immense Wijngaard der Heren;

    Zij houdt eraan het Huis der Witte Paters deze gevoelens en indrukken schriftelijk neer te leggen.

        Leest, 10 augustus 1984.

        Stan Huysmans-De Laet.

    (‘De Band’, september ’84)

     

    “Haar eenvoud, haar zachte goedheid, haar bekommernis om anderen verwierf haar veel vrienden. Hoe dikwijls zei ze niet dat we goed moesten zijn voor elkander.

    Zij was sterk in de beproeving en stelde steeds haar vertrouwen op God, geen dag ging voorbij zonder gebed en laten wij God danken voor het lange en schone leven van moeder die voor ons steeds een voorbeeld was.” (Uit haar gebedsprentje)

     

    Anna Laurette JULIA Meuldermans was te Hombeek geboren op 24 mei 1888 en ze overleed te Leest op 6 augustus 1984.

    Zij was gehuwd met Viktor Jozef De Laet (°Leest 16 maart 1887, +Leest 17 januari 1970), één van de notabelen van het dorp. Gewezen burgemeester van Leest, lid van de Hoge Landbouwraad, ere-voorzitter van de Boerengilde Leest, voorzitter van het Veekweeksyndikaat Puurs-Willebroek, ere-kassier der Raiffeisenkas van Leest, ere-voorzitter van het landbouwcomice Willebroek , bestuurslid van de Fokveedag Kalfort-Puurs, lid van het Provinciaal Veekweeksyndicaat van Antwerpen, lid van de Provinciale Landbouwmaatschappij en de Provinciale Landbouwkamer, lid van het Verbond der Boerengilden van het Arrondissement Mechelen…

     

    -Een jonge Julia Meuldermans bij haar opgemaakte boter.            

    Vroeger boterde elke boer. Met hun grote zwarte korven trokken de boerinnen naar de markt, met kruiwagen of speelkar. De klompen boter werden met de hand gekneed, tot de laatste druppel water er uit was, anders betaalden de klanten de prijs niet.

    Julia Meuldermans staat hij bij haar opgemaakte boter, klaar om ze aan de man te brengen bij de winkeliers van Willebroek : ‘In de warme dagen was dat een heel probleem, zegt ze, dan liep de boter bijna uit onze korf, maar ik geraakte er toch steeds van af. Dan plaatsten wij die ’s nachts onder de bomen, want koelkasten bestonden nog niet…’   (LG, blz. 310)

    -Julia Meuldermans op oudere leeftijd. (foto Wilfried en Lieve Spruyt- Huysmans)

     





    10-09-2013 om 16:20 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De nieuwelingen bij V.V. Leest

    met trainer Emmerechts.  

     

     

     

     

     

    1984 – 9 augustus – De Mechelse Week :

     

                                            V.V. Leest – Vooral het middenveld versterkt !

    “Vorig seizoen miste V.V.Leest net de promotie : er werd te vaak thuis verloren, het speelveld was te klein en als de jongens van trainer Emmerechts zelf het spel moesten maken, liep het nogal eens spaak. Het bestuur van V.V., onder het commando van voorzitter Spruyt, heeft geprobeerd al deze ‘gebreken’ op te vangen.

    Eerst en vooral werd, en dit op verzoek van vele spelers, het speelveld vergroot : 8 meter breder en 8 meter langer. Deze inspanning zou het thuisvoordeel groter moeten maken.

    Verder werd wijselijk getracht de spelerskern van vorig jaar te behouden, op Jos Bogaerts na die teruggaat naar K.V. Mechelen. Maar een voetbalclub die vooruit wil in tweede provinciale moet zich versterken, vandaar ook drie belangrijke transfers ! Vooreerst Luc Maremans, uit Muizen weggehaald op verzoek van trainer Emmerechts. Maremans is een aanvallend middenvelder die als beste speler van zijn ex-ploeg gold. Het bestuur wil zich niet mengen in de ploegenopstelling, maar men wist ons te zeggen dat deze Maremans waarschijnlijk kort achter de spitsen zal uitgespeeld worden.
    Een tweede versterking voor het middenveld zou Yves Van Bever moeten worden. Hij speelde bij Humbeek en daarvoor bij Muizen. Hij zou een man met de goede voorzet zijn.

    De derde belangrijke aanwinst is Danny Willems, een spits die vorig seizoen bij Humbeek goed was voor 18 treffers. Hij zou een hard schot in de voet hebben en, wat zeker niet onbelangrijk is, hij speelde vroeger reeds drie seizoenen samen met Guido Slachmuylders.

    Het spitsenduo voor volgend seizoen lijkt dus bekend, al kunnen Eddy Bogaerts, Rudy Wouters en zelfs Pissé ook hun mannetje staan vooraan.

    Op het middenveld worden de plaatsen wel erg duur : naast de aanwinsten Maremans en Van Bever zijn er ook de revelaties van vorig seizoen, Huys en Hellemans en natuurlijk nog de ‘routiniers’ als Ludo Goossens, Van Praet en Selleslagh. Deze laatste kan echter ook als libero erg nuttig zijn. De andere verdedigers zijn gebleven : Van der Trappen, Frans Goossens, Pissé en eventueel Wouters en Eddy Bogaerts.
    V.V.Leest beschikt dus zeker over een ruime kern van evenwaardige spelers, zodat het selectieprobleem niet licht op te lossen valt. Maar dat laten we best aan Yvan Emmerechts over. Hij blijft trainer en terecht ons inziens.

    V.V. beschikt bovendien nog over een ‘redder als de nood het hoogst is’, namelijk doelman Francis Spinnael. Hij speelde een schitterend eerste jaar voor V.V. en iedereen verwacht dat hij zulks ook het komend seizoen zal doen.” (e.g.)

     

    In hetzelfde weekblad :

     

                                        Voorzitter E. Spruyt : ‘Vooral thuis beter doen’.

    “Een man die bij V.V.Leest veel werk verzet en niet zo vaak in de kijker komt, dat is Emiel Spruyt, computerbediende bij de telefoon (RTT) en voorzitter van V.V.

    Een nuchtere voorzitter die met beide voeten op de grond staat en dat is ook nodig in een voetbalploeg. We vroegen hem zijn indrukken over vorig seizoen en zijn idee over het komende.

    Spruyt : ‘Het doel vorig jaar was meedingen naar de titel en dat hebben we lange tijd gedaan. We hadden er de spelers voor gekocht en globaal gezien ben ik tevreden met het resultaat. In onze reeks zaten moeilijke tegenstanders en ook de reeks voor komend seizoen is zeer sterk. Wat mij het meest plezier deed was het doorbreken van de eigen jongeren Huys en Hellemans. Volgend seizoen willen we echter nog beter doen : het speelveld werd breder en langer gemaakt en we zorgden voor versterking van onze kern. Zo proberen we ook meer toeschouwers te krijgen : onze supporters hebben er niet zoveel aan als wij op verplaatsing winnen en thuis punten kwijtspelen.’

    D.M.W. : ‘Vreest u geen concurrentie van S.K.Leest of van de nieuwe sporthal ?’

    Spruyt : ‘Neen. De Bond zorgt ervoor dat we nooit tegelijk met S.K. thuisspelen, dus dat is geen probleem. De sporthal trouwens ook niet want de zondagnamiddag wordt daar alleen zaalhockey gespeeld en die hebben een zeer eigen publiek.’

    D.M.W. : ‘Wat is de rol van een voorzitter van een voetbalploeg ?’

    Spruyt : ‘Gewoon ervoor zorgen dat alles vlot verloopt, dat alles draait zoals het hoort en inspringen waar het nodig is. En dat laatste geldt voor al onze tien ploegen. Het voorzitterschap is een taak die heel het weekeinde en nog vele weekavonden in beslag neemt.’

    D.M.W. : ‘Uw diepste wens voor ’t komend seizoen ?’

    Spruyt : ‘Zo dicht mogelijk eindigen. Daar zit natuurlijk alles in en iedereen wil promoveren, maar je moet nuchter blijven. Als de sfeer en de vriendschap onder de spelers maar goed zit, dat is de basis van alles.’”

     

    10-09-2013 om 16:04 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

      1984 – 3, 4 en 5 augustus : Officiële opening “Sportcentrum Leest”

                Op vrijdag 3 augustus werd de nieuwe “sporttempel” van Leest officieel

                ingehuldigd met een receptie. Heel het weekend werden er wedstrijden gespeeld

                om de zaal ook sportief te “dopen”. Het programma :

                Vrijdag:

                20 uur : officiële opening met receptie.

                21 uur : Volleybal : Kavoc Kapelle-o-d-Bos tegen Halle.

                Zaterdag:

                Vanaf 15 tot 19 uur : verschillende zaalvoetbalwedstrijden : Dames VV-Leest-

                Dames SK-Leest, Uilenspiegel-Veteranen VV-Leest, Vevoc Leest-ZVC Leest,

                ZVC Leest (1e) – S.V.Leest.

                20 uur : Handbal : K.V.Mechelen-Neerpelt.

                21 uur : Zaalvoetbal...Oud-KV Mechelen-Oud-RC Mechelen

                Zondag:

                09u30 : Volleybal met Hofo Hombeek, Vevoc Leest, KWB Coloma en

                Lemmekens Heffen.

                11 uur : Basketbal : BBC Battel tegen Dijletrotters.

                13 uur : Basketbal : dames Vevoc Leest-Den Bosch (NL)

                14 uur : Basketbal : heren Vevoc Leest- Den Bosch (NL).

                20 uur : Show- en Dansavond met “The Dolly Dots”.

     

                                                         SPORTCENTRUM LEEST

     

    Niemand achtte het voor mogelijk : in een tijdspanne van nauwelijks 6 maanden werd in Leest een fonkelnieuwe sporthal opgetrokken.

    Het “Sportcentrum Leest” kwam er, op de parking van voetbalclub V.V.-Leest.

    De idee achter dit initiatief was er gekomen na de ramp met de feesttent in 1983 tijdens de Leestse Volksfeesten en gezien er te Leest geen enkele geschikte zaal was.

    Kwamen daarbij nog de problemen waarmee V.V.-Leest werd geconfronteerd in verband met de parkinggronden voor hun terrein.

    De erfgenamen van de eigenares drongen aan op verkoop van deze bouwgronden.

    Niet minder dan 18 mensen zorgden voor de nodige financiële inbreng om de plannen bliksemsnel te realiseren.  OP 9 januari 1984 werd een bouwaanvraag ingediend en een maand later werd de naamloze vennootschap ‘Sportcentrum Leest’ opgericht met een maatschappelijk kapitaal van 4,5 miljoen fr.

    Nadat het schepencollege van de stad Mechelen de toelating (20 februari) had gegeven tot het bouwen van het Sportcentrum werden op 9 maart de werken aangevat.

    Het complex kostte –met de gronden inbegrepen- zo’n 15 miljoen fr. In vergelijking met de andere sporthallen in ons land was dit minder dan de helft.

    Het geheel omvatte een zaal van 42 m. op 23 m. waar zowel sport, als feesten, als handelsmanifestaties, als muziekwedstrijden konden in plaatsvinden. Zelfs wanneer men de ganse oppervlakte niet nodig had, kon men er terecht voor allerlei manifestaties want dank zij de keuze van het verwarmingssysteem en de manier waarop dit werd uitgewerkt was het mogelijk slechts een gedeelte van de zaal te verwarmen. Buiten de dienstlokalen zoals sanitairen, eerste hulp bij ongevallen, bergingen, verwarming en kleedkamers was er een zeer ruime keuken die de capaciteit van de ganse oppervlakte van de feestzaal aankon.

    Verder waren er een restaurant en een cafetaria. Het geheel toegankelijk en aangepast voor mindervaliden. De zaal met een oppervlakte van bijna 1000 vierkante meter werd voorzien voor volgende sporten : (in een centrale opstelling) zaalvoetbal, minivoetbal, zaalhockey, handbal, korfbal, tennis, volleybal en basketbal. In een dwarse opstelling : drie volleybalvelden of twee basketbalvelden.

     

    De ex-vedette van KV Mechelen en beheerraadslid Frans Tuyaerts nam oorspronkelijk het technisch beheer van het complex in handen alsmede de public-relations naar de sportverenigingen regio Mechelen.

    CVP-raadslid en Leestenaar Louis Vloebergh verzorgde de public-relations met de Leestse verenigingen en socio-culturele verenigingen uit de Mechelse regio.

    Guy Seeldraeyers zorgde voor de contacten met de drankindustrie en toeleveringsbedrijven en Jos Roosemont, tevens de architect van het complex, ontwierp het infoblad “Sportcentrum Leest”.

    Jos Roosemont verzorgde ook de publiciteit en stond samen met mede-aandeelhouder Herman De Neve in voor de éénmalige organisaties.

    De prijs voor de huur werd scherp gehouden : regelmatige gebruikers betaalden voor de huur van de ganse sporthal 500 fr per uur, gelegenheidsgebruikers 600 frank.

    Een plein afhuren voor één uur kostte 150 fr.

    Van donderdag 31 mei tot zondag 3 juni liepen de 14e Leestse Volksfeesten en de gloednieuwe sporthal was klaar. Het was meteen de eerste activiteit.

    De feesten werden ingezet op O.L.Heer Hemelvaart met een plechtige eucharistieviering gepaard met de inwijding van de sporthal. De mis werd opgedragen door E.P. De Brabander. Voor de muzikale omlijsting zorgden de K.Fanfare St.-Cecilia uit Leest en het zangkoor “De Heilige Familie” uit Schiplaken.

    Om 11 uur volgde de officiële opening van de Leestse Volksfeesten met een receptie.

    Vanaf 14 uur was er het spelprogramma om de “trofee Louis Neefs” waar een tiental verenigingen uit het Mechelse aan deelnamen.

    Om 20u30 begon het internationaal showprogramma met The Star Sisters, Patricia Paay, John Terra en het orkest Five Pennies Band.

    De dag nadien ging er een speciale “diner-show” door, een nieuwigheid in het stramien van de Volksfeesten. De deelnemers konden kiezen uit drie uitgelezen menu’s, terwijl ze muzikaal werden verwend door Rob De Nijs, Anita Meyer en het orkest De Bluesette.

    Op zaterdag presenteerde Conny Neefs een “Ontdek-de-ster”zangwedstrijd gevolgd door een show- en dansavond met  artiesten Roy Black en Dennie Christian.

    Op de laatste dag werd er vanaf 14 uur een folklorenamiddag gegeven met medewerking van de volksdansgroep Korneel, de Kon. Fanfare St.-Martinus uit Hombeek en het jeugd- en muziekkorps “De Mechelse Arendjes”. Als sluitstuk volgde er ’s avonds een show- en dansavond met Will Tura en orkest.

    Maar de officiële opening van het Sportcentrum vond plaats op vrijdag 3 augustus.

    Dit gebeurde met een receptie en een volleybalwedstrijd tussen Kavoc-Kapelle-op-den-Bos (1ste Landelijke Dames) en Saco-Halle (1ste Nationale Dames).

    Op de receptie waren talrijke prominenten opgedaagd : volksvertegenwoordigers Verhaegen en Luc Van den Brande, de Willebroekse burgemeester Hugo Adriaenssens en zijn Mechelse collega Jef Ramaekers. Deze laatste was één en al lof voor wat er in Leest gerealiseerd was :

    ‘Vuiltongen beweren dat het Mechels stadsbestuur groen zou lachen bij de opening van deze hal, maar wij verheugen ons en hopen dat het een succes zal worden.’

    De dag nadien waren er diverse sportmanifestaties gepland : zaalvoetbal V.V.Leest-S.K.Leest voor dames, Uilenspiegel Mechelen-V.V.Leest veteranen, Vevoc Leest-Z.V.C.Leest (2e ploeg) en Z.V.C.Leest(eerste ploeg)-S.V.Leest.

    ’s Avonds stond er de handbalwedstrijd KV Mechelen-Neerpelt op het programma gevolgd door een zaalvoetbalduel tussen oud KV Mechelen en oud RC Mechelen.

    Op zondag 5 augustus werd er gevolleybald en stond er basket op het programma en ’s avonds werden de feestelijkheden besloten met een grote internationale show- en dansavond met de Dolly Dots.

    In september reeds startte Z.V.K Leest met een zaalvoetbaltornooi, Vevoc Leest volgde met een basket- en volleybaltornooi.

    De evenementen volgden mekaar in snel tempo op : in oktober werd er in het Sportcentrum een “Top Show”georganiseerd met Walter Capiau en de groep “Venus”.

    Op 29 december bracht  Klub Mechelen Handbal in het Sportcentrum “Rob De Nijs in concert” met het orkest Bluesette en organiseerde “Sportcentrum Leest”  een eerste Kerst- en Oudejaarsavondmenu in het restaurant van het Sportcentrum.

    Op oudejaarsavond aangevuld met een sensationeel showprogramma

    De Mechelse zaalvoetbalploeg Turbo organiseerde dezelfde maand hun wisseltrofee, een ééndagscompetitie voor 8 ploegen.

    Begin 1985 werd de Leestse sporthal het gedeeltelijke centrum van de 2de nationale afdeling A zaalhockey.

    Modeshows, mosselfeesten, hondenshows, kaarttornooien, huwelijks- en kapselshows,

    rommel- en antiekmarkten, huwelijksfeesten, congressen, theatervoorstellingen...alles kon in het Sportcentrum Leest.

    Op maandag 24 februari 2003 nam de stedelijke vzw Sport Actief Mechelen (SAM) het beheer van de sporthal in Leest over van de failliete naamloze vennootschap Sportcentrum Leest. Onmiddellijk werd het houden van huwelijksfeesten afgeschaft evenals alle andere niet-sportieve activiteiten.

    “Zo kunnen de bewoners opnieuw van hun nachtrust genieten” verklaarde schepen voor sport Koen Anciaux (VLD) aan Gazet van Antwerpen op 1 maart 2003.

    Sport Actief Mechelen stelde een architect aan teneinde de sporthal totaal te renoveren.

    (Samengevat uit diverse artikels van Het Laatste Nieuws, Gazet van Mechelen en De Mechelse Week)

     

    Foto’s :

    -De “Dolly Dots” openden het “Sportcentrum” van Leest.

    -Volleybal tijdens de opening .

     





    10-09-2013 om 09:50 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    1984 – Van 11 tot 21 juli : Bivak Chiro meisjes te Zutendaal

    De jongens traden in hun voetspoor van 21 tot 31/7.

    Zoals elk jaar hadden de meisjes en de jongens van de chiro het dorp in twee verdeeld, om de dag voor het bivak ‘milde giften’ te gaan ophalen bij de mensen thuis. Dit onder de vorm van groenten, aardappelen en diverse winkelwaren.

               

    1984 – Zaterdag 14 juli : Davidsfonds Leest – Drielandentocht

                De jaarlijkse reis voerde dit jaar naar de drielandspunten, met name de

                Voerstreek, Aken en Maastricht.

                Kostprijs : 380 fr (leden : 320 frank), gezinsprijs 1200 fr.

                Inschrijven kon bij de bestuursleden : Jeroom Verbruggen, Maria Lamberts, Martin

                Mollemans, Aloïs Hendrickx, Marleen Verschueren en Mia De Wit.

                (‘DB’, juli ’84)

     

    1984 – Zaterdag 14 juli : Film en dia’s uit Chili

                door zuster Jeanne De Boeck, in de Parochiezaal om 19 uur. (‘DB’, juli ’84)

     

    1984 – 16 juli – Gazet van Mechelen : Zuster Jeanne De Boeck opnieuw naar Chili

                “Eerlang gaat zuster Joanna De Boeck opnieuw naar Conception.

                Een stad in Chili, waar 15 jaar geleden, toen zuster Joanna er voor het eerst

                kwam, nog geen sociale voorzieningen waren.

                Maar daar is nu heel wat verandering in gekomen.

                Vanuit Santiago werd 15 jaar geleden een eerste ruwbouw opgericht dienstdoende

                als “Hospideria” of een dak voor daklozen.

                Met de komst van de zuster, die ook verpleegster was, werd ook een polikliniek

                opgericht, want aan medische verzorging was grote nood.

                Dit is ondertussen uitgegroeid tot een groot medisch centrum waar vrijwillige

                tandartsen werken, een dokter en de zuster zelf.

                Een derde stap in het ontwikkelingsproject was de oprichting van twee kleine

                woningen voor bejaarden.

                Nu is men volop bezig een nieuwbouw te plaatsen voor de opvang van 75 terminale

                patiënten. Rond het sociaal project werd ook voor kinderopvang gezorgd.

                Er kwam een school, en een gymnastiekzaal die ook een polyvalente opdracht kreeg.

                Jaarlijks worden zo’n 8 à 10.000 mensen opgevangen in het hospideria.

                Gedurende 10 jaar gingen meer dan 200.000 patiënten door de handen van het

                centrum.

                Dat dit allemaal een massa geld kost, hoeft geen betoog. Zo kan men op verschillende

                manieren het ontwikkelingswerk van zuster De Boeck steunen.
                Er is het systeem van het peterschap van kinderen. Men kan een bijdrage storten op

                het rekeningnummer van de zuster.

                Wie er meer over wil weten kan contact opnemen met de zuster die voorlopig nog

                verblijft op de Hombekerkouter 59 te Hombeek.

                (...)”

     

    Jeanne (Maria Antonia Johanna) De Boeck was in de Winkelstraat te Leest geboren op 3 maart 1928 als dochter van Alfons en Henriette De Prins (een zus van burgemeester Pieter De Prins). Ze trad in bij de zusters ursulinen van O.L. Vrouw-Waver (1947)  en werd er regentes wiskunde-wetenschappen (1948).

    Ze studeerde verder en behaalde het ‘Diploma Tropische Geneeskunde’ aan het Tropisch Instituut te Antwerpen (1952) en dat van koloniaal verpleegster te Leuven (1953). In hetzelfde jaar vertrok ze naar de missies, i.c. naar Belgisch Congo (Democratische Republiek Congo).

    In de oostprovincie in de Uele te Titule werkte ze bij de melaatsen in de ziekenzorg (van 1953 tot 1960) en na de onafhankelijkheid (tot 1962) als leerkracht. Die twee jaren waren bijzonder moeilijk en ze kwam naar België.

    Terwijl ze in Mechelen onderwees (ursulineninstituut, 1962-1965), leerde ze Spaans aan het COPAL (Collegium pro America Latina) te Leuven. Ze specialiseerde zich verder te Duffel en behaalde een A1-diploma verpleegkunde voor de centrale jury (1967). Daarop verwierf ze een getuigschrift van de Dienst voor Ontwikkelingssamenwerking te Brussel (1968).

    Dan vertrok ze (in 1969) naar Cencepcion (Chili). Daar werkte ze in de Hogar de Cristo als madre Juanita in het opvangtehuis, de polykliniek, het ouderlingengesticht of de ‘hogar de ancianos’ en in de huizen voor verlaten meisjes.

    Ze  leerde er met de computer werken en werd meer dan eens voor haar inzet en werk geëerd : zo ontving ze in Chili diploma’s voor jeugdzorg, drugbestrijding, gedragsverandering, bestrijding van HIV en vooral werd ze ereburger  van Concepcion (1984); bij ons ridder in de Orde van Leopold II.

    In 1962, 1976, 1978, 1980, 1982 en 1984 was ze op verlof in België.

    Na haar opruststeling kwam ze voorgoed naar België terug (eind 1992) maar zat er evenmin stil. Een hele tijd (tot 2000) hielp ze nog in de school in de Mechelse Hoogstraat en werd hulparchivaris van de congregatie in O.L.Vrouw-Waver. Ook was ze (van 1992 tot 2003) één dag in de week te vinden als ‘verkoopster’ in de ‘Trefzaal’ van het ‘Pastoraal Centrum’ te Mechelen.

    (‘De Sint-Niklaasparochie in Leest’, 2009, Wilfried Hellemans)

     

    1984 – 21 juli : Bierproefavond Vevoc

    In het groot chirolokaal. Inschrijven (200 fr./persoon) bij Vic Smets.

    (Brief voor de Vevoc-leden, 3/7/84)

     

    1984 – Van 21 tot 31 juli : Bivak Jongenschiro te Zutendaal.

    “…De gemeente Zutendaal is een bekoorlijke plek natuurschoon, een landelijke oase tussen de Limburgse industriekernen Lanaken en Genk. Dit ‘Zoete dal’ biedt de bezoekers alleszins de mogelijkheid zich te ontspannen en te genieten bij beek, bos of heide.
    In elke seizoen ontspringt uit dit frisse dorp het wonderlijk gevoelen van schoonheid en rust. Een blijvend bezit van Zutendaal is zijn natuur. Dat weten de talrijke toeristen die hier ’s zondags rust en recreatie zoeken. Tijdens de zomermaanden ontmoet men overal kampeergroepen en jeugdbewegingen. Alhoewel Zutendaal (3.206 ha) op de rand van het Kempens plateau ligt, vertoont het haast uitsluitend Kempense aspecten, uitgestrekte naaldbossen, purperen heidevlakten met hier en daar een schrale berk en een helgele bremstruik.

    In deze prachtige streek, op het bivakheem ‘De Ploeg’, hebben we ons samen met Matthias een 10-tal dagen tof geamuseerd.

    “’t Zoete Dal” luidde ons bivakthema. Een thema vol mogelijkheden, vol kansen. Het bood ons een aanknopingspunt voor een aantal beleefde waarden op bivak aan : aandacht voor de grote en de kleine vrede, verbondenheid, fantasie, feest om het samenzijn !!!

    Gedurende de volle 10 bivakdagen hebben we getracht in ’t Zoete dal door middel van spel, fantasie, sport en bezinning een ploeg van toffe mensen te vormen.

    Een ploeg van toffe mensen betekent : ‘een (h)echte gemeenschap waar ’t plezant is, waar we de kans krijgen om te zingen, te dansen, te lachen, te springen, te bezinnen en te bewonderen.’

    Samen met Matthias hebben we het spel op stelten gezet ! Matthias was een zonderling figuur. Dat vond iedereen van de chirogroep. Met zijn lange jas met wel ontelbare zakken opgenaaid en zijn strooien hoed wist hij direct iedereen nieuwsgierig te maken. Op één van zijn reizen was hij eens voorbij ons dorpke in Leest getrokken en zag hoe wij daar speelden.

    Hij vond dat heel plezant en nodigde ons uit om naar zijn dorpke “’t Zoete dal” te komen. Hij vertelde dat daar een heleboel rare wezens woonden die ook heel graag speelden. Misschien konden we daar tesamen een ploeg vormen om een vredevol-spel-bivak uit te bouwen.

    Elkaar helpen, geen ruzie maken, elkaar niet uitschelden…allemaal dingen die niet zo gemakkelijk waren vond Matthias, maar zeker de moeite waard om te proberen.

    Zelfs die rare ‘Zoetendalers’ vonden het geweldig om die 10 dagen bij elkaar te zijn.

    Sam Wekkerman, die eigenaardige kerel die boordevol horloges en wekkers hangt, was content dat men steeds op tijd ging slapen en uit zijn bedje kon. Professor Bolleboos, verstrooid als altijd, zei dat het deze maal allemaal stoute kinderen en brave leiders waren.

    Maar hij vergiste zich weer. Jan Donker, die in het schemerdal leefde en bang was voor het licht, dankt alle Chirojongens omdat hij zijn vriend Jack Firelli teruggevonden had.

    Peregrijn Tolk heeft, sinds dat de speelclub en sloebers in ’t Zoete dal arriveerden, nog maar weinig kaboutertjes meer gezien. Maar die kleine mannetjes zijn nu druk bezig om zich op de wintermaand voor te bereiden.
    Swiebertje Zwerf, de man die geen vlieg kwaad kon doen en overal reeds geweest was, stond er versteld van dat de chirojeugd de natuur zo respecteerde. Op tocht of op 2-daagse liep alles naar wens en dat vond Swiebertje fijn.

    Tuba-eik, de muzikale boom van het dorp, speelt nu nog altijd maar chiroliedjes die hij van ons geleerd heeft. Uit naam van alle bomen  dankt hij de milieu-vriendelijke Zennedijkers die geen enkele boom pijn hebben gedaan. En dan was er nog Harry Kwispers, het jongetje dat alle spellekes van A tot Z kende. Hij had zoiets weg van Ciske de Rat en daarom speelden de kinderen graag met hem.

    De Bikiwikis hebben ook voor de plezante noot gezorgd. Zij hadden voor de speelclub en sloebers een ‘kwisperbal’ georganiseerd en een groot Bikiwiki-spel met vele plezante spelletjes stond ook op het programma. Op een namiddag hebben ze zelfs getoond dat ze net als de leiding hun mannetje konden staan.

    Tijdens het kampvuur zorgde Tom Sprokkel voor een groot, knetterend vuur. ’t Was tof met al die mannen, ’t was goed eten, ’t was reuze…Nu nog spreekt men erover.
    Dit bivak is een stimulans om verder te doen aan de chirobeweging in ons dorpke.

      De Leiding.”

    (‘DB’, september ’84)

     

    1984 – 22 juli : Herdenking Nationale Feestdag met ‘Te Deum’.

    Om 09u30 werden alle leden van de N.S.B.  in hun lokaal verwacht en een kwartier later begaven zij zich samen naar de kerk voor een ‘Te Deum’ . Na de kerkelijke plechtigheid volgde een bloemenhulde aan het monument der gesneuvelden en overleden makkers.

    Op de uitnodiging stond vermeld dat de eretekens ‘gedragen worden’.

    (Brief aan de NSB-leden van 17/6/84)

     

    1984 – 29 juli : Flotschieten met Vevoc

    In de tuin van de Vrije Basis- en Kleuterschool. Van 14 tot 18 u.

     “Met een stralende zon startten we om 14 u. het flotschieten . Er waren 2 groepen van 9 spelers waaronder 6 vrouwen. Na ongeveer anderhalf uur spel werd er gestopt. Ieder telde winst of verlies en er werd een klassement opgemaakt. De 9 besten speelden dan voor de ereplaatsen, de 9 minder goeien voor de rode lantaarns. Na weer anderhalf uur werd dan het eindklassement opgemaakt” :

    1.De Maeyer Vic                    9.De Hondt Hilde

    2.Van Medegael Marcel        10.De Smet Rita

    3.Op de Heyde Paula             11.Smets Vic

    4.De Wit Pierre                      12.De Laet Roland

    5.De Decker Jan                     13.Clymans Paul

    6.Dons Tony                           14.Spoelders Frans

    7.Van den Heuvel Jan            15.Verbruggen Emilia

    8.Tourné Ludo                                    16.Alewaters Liliane, Maximus Jeanine, Van Waeyenberghe

                                                              Marc.

    (’t Kampvuurke, 15/9/84)

     

     

    10-09-2013 om 09:37 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    1984 – 5 juli – De Mechelse Week : V.V. Leest erg actief

                “V.V.Leest heeft voor het seizoen 1984-85 duidelijk grote ambities.

                Nadat de club al twee jaar als underdog vertrok in het nieuwe seizoen, moet men

                dit jaar V.V. Leest zeker bij de ploegen rekenen die in aanmerking komen voor

                de titel.

                Leest was immers erg actief op de transfermarkt en behield ook een groot deel

                van de al bestaande kern.

                Als trainer werd het volste vertrouwen in Emmereghs gesteld.

                Met al de problemen rond de ploeg, kon hij vorig seizoen toch een mooie ereplaats

                in de wacht slepen.

                Yves Van Beveren (middenvelder) komt via een vrije transfer over van Humbeek.

                Luc Maeremans kocht zich eerst vrij bij Muizen en tekende dan een aansluitingskaart

                bij Leest.

                Jan Casteels (Rapid) bekwam men via een ruil. Asia Marco gaat dan voor Rapid

                spelen. Voor de aanval werd Danny Willems (S.K.Londerzeel) voor één seizoen

                overgenomen. Hij maakte vorig seizoen 13 doelpunten.

                Ook zal Leest volgend seizoen een beroep doen op Adrien Bohnen.

                Deze speler was voor drie jaar semi-prof bij Anderlecht maar stopte wegens studie

                met de actieve voetbalsport.

                Met K.V. Mechelen kwam Leest terug tot een overeenkomst om Patrick Pisé en

                doelman Spinael terug voor één seizoen over te nemen.

                Definitief bekwam men de overgang van Guido Slaghmuylders.

                Leo Verhasselt gaat definitief naar S.K. Leest en ook zag men van de diensten van

                Jos Bogaert af. Dit wel om zijn gedrag tijdens de wedstrijden.”  

     

                S.K. Leest verkocht Van Dam

               “Bij S.K. Leest verkocht men slechts één speler, maar deze was wel vorig seizoen een

                spelbepalende figuur. Dirk Van Dam was vorig seizoen goed voor 20 treffers.

                Hij zal de kleuren gaan verdedigen van tweede provincialer Bonheiden.

                Als trainer blijft bij S.K. Leest Harry Cauwenbergh aan.

                Hij krijgt heel wat nieuwe spelers volgend seizoen onder zijn hoede.

                Eerst zijn er drie spelers die vorig seizoen geen eigendom waren van de ploeg maar

                ook volgend seizoen zullen blijven.

                Eddy Van Moer werd nu definitief overgenomen van FC Borgt.

                Van streekgenoot V.V. Leest bekwam men de definitieve overgang van Leo Verhasselt.

                Ook Kris Heysman (Sporting Mechelen) wordt nu eigendom van de ploeg aan de

                Zennebrug.

                De nieuwe transfers van S.K. zijn Harry Verschueren (SV Willebroek), Luc

                Lettanie (Tremelo), Patrick Suys (Racing), Rooman Julien (Zandhoven),

                Francis Apers (Perk), Ronny Menheere (Meerhof) en Guy Van Hamme (Rapid).” 

     

    1984 – Zondag 8 juli : 11 JULI-VIERING

                Met zang, dans, voordracht en toneel in het Kouterkasteel.

                Gastspreker : Willem Savenberg.

                Medewerkers : Davidsfonds, Zangkoor, Korneel, Rust Roest, Vevoc en de

                Vrije Basisschool.

                In het eerste gedeelte werd een rondgang gemaakt door “Vlaanderen, mijn

                land”, van Groeninge tot de Voer.

                Het werd een mooie mengeling van zang, dans en poëzie.

                Het tweede gedeelte werd ingezet door de toneelkring “Rust Roest” met een

                eenakter “Escuriaal” van Michel De Ghelderode.

                Na de aangrijpende vertoning werden de Vlaamse muzikale stembanden

                nogmaals losgemaakt om de guldensporenherdenking nadien af te sluiten met

                een groet uit de faciliteitengemeente St.-Genesius-Rode door Willem Savenberg.

     

    “Vandaag is het de grote 11 juli-viering van de stad Mechelen, maar te Leest houdt men er aan ook een eigen guldensporenherdenking in te richten. Ditmaal zorgde de mooie omgeving van het kouterkasteeltje, alsmede de stralende zon weer voor een echte Vlaamse happening. Gans het programma werd ineengestoken  met Leestse inbreng waarbij vooral de optredens van de Volksdansgroep Korneel, de zang van het gemengd zangkoor en de eenakter van Rust Roest de hoogtepunten vormden.

    In het eerste gedeelte werd een rondgang gemaakt door ‘Vlaanderen, mijn land’ van Groeninge tot de Voer. Het werd een mooie mengeling van zang, dans, poëzie.

    Het tweede gedeelte werd ingezet door ‘Rust Roest’ met een eenakter, ‘Escuriaal’ van Michel De Ghelderode. De schrijver was een overgevoelige schuwe persoonlijkheid, die niet begrepen werd, en die zelf de anderen niet kon beminnen. Hij haatte België omdat het hem niet erkende en voelde zich aangetrokken –niettegenstaande zijn Franstalige opvoeding- tot de Vlaamse volksziel. Vlaanderen heeft hem het eerst erkend, en de wisselwerking met het Vlaamse Volkstoneel was voor beide heilzaam.

    Het stuk, vertolkt door Guido Hellemans, Toni Peeters, Marcel Verwerft en Raf Scheers bracht het verhaal van een onrustige koning die lijdt aan vervolgingswaanzin, en die houdt van zelfkwelling. Terwijl de doodsklokken luiden en de honden overdraaglijk huilen brengt de monnik, een onpersoonlijke vertegenwoordiger van de kerk, melding van de doodsstrijd der koningin. De nar, die uit Vlaanderen komt, moet de koning vermaken. Het wordt een macabere grap. In het symbolische spel staan twee mannen tegenover elkaar : de verliefde nar tot koning gekroond en de afgeleefde jaloerse koning. Op het hoogtepunt van het stuk laat de koning de nar wurgen wanneer de melding komt dat de koningin gestorven is.

    De desolaatheid is volmaakt. De stilte bodemloos.

    Na deze aangrijpende opvoering werden de Vlaamse muzikale stembanden nogmaals losgemaakt om de guldensporenherdenking nadien af te sluiten met een groet uit de faciliteitengemeente St.-Genesius-Rode door Willem Savenberg. Hij beschreef de viering  als een artistieke kunstuiting. Daarna bekritiseerde hij de faciliteiten, en prees Leest om zijn bezorgdheid over de strijd aan de taalgrens, waar de grote culturen met elkaar in aanraking komen. De Vlaamse cultuur die er wordt bedreigd indien zij niet de steun krijgt van het hinterland. Door de faciliteiten verliest St.Genesius-Rode, dat 13 km ten zuiden van Brussel ligt, zijn Vlaams karakter. Willem Savenberg hekelde dan ook de faciliteiten als een zogenaamde Vlaamse overwinning.

    De laatste ontwikkelingen indachtig zoals de affaire Linkebeek en Happart voelen de Vlamingen zich in de faciliteitengemeenten minder en minder veilig. De grote slag in de staatshervorming moet nog gestreden worden. Er zijn wel twee autonome gemeenschappen maar de toekomst van Brussel en zijn randgemeenten is alles behalve vastgelegd.

    De slag van de guldensporen duurt vandaag nog steeds voort op de taalgrens, zei de spreker. En als de Vlaming niet op zijn hoede is, is de Franstalige uitstulping op de taalgrens rond Brussel niet zover verwijderd van Leest en dit allemaal onder het goedluikend oog van de Leeuw van Waterloo.
    De Leestse guldensporenherdenking werd een succesvolle Vlaamse uitstraling dankzij de inzet van de verschillende Leestse groeperingen met name het Davidsfonds, Gemengd Zangkoor, dansgroep Korneel, Rust Roest, Vevoc en de Vrije Basisschool.”

    (GvM,11/7/84)   

     

    Foto’s :      

    -De spelers van VV Leest ontvingen een aandenken. Zij zorgden er immers voor dat Guido Slachmuylders topscoorder werd in 2e provinciale B. (foto : DMW)

    -11 juli-viering : volksdansgroep Korneel in volle actie.

     





    10-09-2013 om 08:56 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    08-09-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De zesde klas speelde poppenkast :

    “Blonde Robbie in het spookkasteel”.

     

     

     

     

    1984 – Zaterdag 23 en zondag 24 juni : Schoolfeest Vriendenkring S.L.S. Leest

                De Vriendenkring van de Stedelijke Lagere School, Ten Moortele Leest,

                organiseerde op die dagen haar jaarlijks schoolfeest.

                De opbrengst was bestemd voor initiatieven waarvan uitsluitend de leerlingen

                konden profiteren : aankoop van extra lesmateriaal, gratis schoolreis, tussenkomst

                in de bijdragen voor de zeeklassen, moederfeest, carnavalviering, sportmateriaal..

                Aan dit schoolfeest werkten niet alleen de leerlingen en de leerkrachten mee,

                ook heel wat ouders staken een handje toe.

                Naast sportieve en socio-culturele activiteiten kon men ook terecht in een

                gelegenheidscafé, het “hapjeslokaal” waar men pannenkoeken kon krijgen

                en in de gelegenheidskeuken werden pensen en broodjes verkocht.

                Het grootste gedeelte van het schoolfeest werd aan mini-voetbal gespendeerd

                met 6 leerlingenploegen, 4 damesteams en 12 herenploegen.

                Op zaterdag was er in de gymzaal een filmvoorstelling gevolgd door poppenkast,

                uitgevoerd door leerlingen van de 6de klas. Zij brachten ‘Blonde Robbie in het

                spookkasteel’.

                Het hoogtepunt was echter een play-backshow met optredens van de leerlingen.

                Op zondag was er ritmische gymnastiek door alle leerlingen en voerden de

                leerlingen van het 5de leerjaar het schimmenspel “Repelsteeltje” op.

                De zesde klas pakte uit met het origineel blijspel “Het Voetbalschandaal”.

                De zondag werden ook de finales van het mini-voetbaltornooi afgewerkt.

     

    Uit de programmabrochure :  STEDELIJKE LAGERE SCHOOL, Ten Moortele 2 Leest.

    -Een pluralistische school, d.w.z. een school die verdraagzaamheid voorstaat.

    -Een school die geen onderscheid maakt tussen de kinderen op basis van afkomst, van overtuiging.

    -Een sportieve school want ze werd voor de vierde opeenvolgende keer uitgeroepen door het Ministerie van Sport en Cultuur tot ‘Sportieve School’.

    -Een creatieve school waar de leerlingen niet alleen knutselen, haakwerkjes en breiwerkjes maken maar ook toneel en poppenkast spelen.

    -Een school die met de hulp van het P.M.S-centrum en van de taaklerares zich bijzonder inspant voor de minder begaafde kinderen en voor de leerlingen met tijdelijke leermoeilijkheden.

    -Een school die niet alleen successen behaalt op scholenkwissen maar eveneens op centrale examens.

    -Een school waar de Leerlingen gelukkig kunnen zijn omdat ze aanvaard worden met hun mogelijkheden, gebreken en talenten.

    -Een school die doordacht de vernieuwingen in het onderwijs toepast ! 

     

    1984 – Dinsdag 26 juni : SCHOOLREIS STEDELIJKE LAGERE SCHOOL

     

    Met de opbrengst, of een deel daarvan, van het schoolfeest, betaalde de Vriendenkring de reiskosten van de schoolreis. Voor dranken en inkomgeld dienden de leerlingen zelf nog 100 fr. mee te brengen.

    De leerlingen van de vier eerste klassen vertrokken om 08u45 met een autocar.

    Het reisdoel : bezoek aan de plantentuin van Meise, aan de stad Brussel, waaronder de Grote Markt, het Atomium, Manneke Pis…, bezoek aan het Zoniënwoud, het Afrifka-museum van Tervuren en aan een speeltuin.

    De leerlingen van de 5de en 6de klas vertrokken om 8 uur en bezochten Visé (Albertkanaal en de Maas), het Land van Herve (fruitteelt), Eupen, de stuwdam aan de Gileppe en de Vesdervallei. Ook hier eindigde de schoolreis met een bezoek aan een speeltuin.

    (Brief van de Sted.Lag.School van 16 juni)

     

    1984 – 29 juni – Het Laatste Nieuws :

     

                                     Leest V.V. actief op transfermarkt

    “De club die zich tijdens het afgelopen tranferseizoen het aardigst versterkte in het Mechelse is ongetwijfeld VV Leest. Deze tweede provincialer zal dan ook volgend seizoen als de grote titelkandidaat starten in tweede provinciale B.
    Leest kocht volgende spelers aan : Yves Van Beveren (Humbeek), Luc Maeremans(Muizen), Jan Casteels (Rapid), Adrien Bohné (Anderlecht) en Danny Willems (SK Londerzeel).

    Ook verzekerde het zich terug van de diensten van Guido Slagmuylders en Francis Spinnael. V.V. zag wel af van Eddy Bogaerts. Verder verdween niemand van de bestaande kern.”

     

    1984 – Zaterdag 30 juni : SP-Leest naar Vlaamse Ardennen.

    (‘Voor Allen’, 1/6/84)

     

    1984 – 30 juni : Chiro Oud-Papier-Inzameling.

    “Als vakantiewerk voor onze Chirojeugd en om U tegen de verlofperiode van alle examen-papieren  en oud-papier te bevrijden, zal de papieromhaling geschieden op zaterdag 30 juni vanaf 9 uur.

    Mogen wij U vragen, zoals gewoonlijk, het oud-papier in dozen, zakken of gebonden, bij de deur of de straat klaar te zetten. Dat maakt het werk voor U en voor ons gemakkelijk.

    Hartelijk dank en  genegen groeten. Volgende maal, mogelijk begin september.

    De Chiroleiding.” (Folder)

    Dat jaar gebeurde de tweede ophaling op 22 september en nog een derde op 24 november.

     

    1984 – Julinummer ‘De Band’ : Leestenaars treden zo uit de oude doos.

     

    Opstel van Jan VLOEBERGH van 17 maart 1952.

     

                                                                          ONZE WAGEN

    “Al lang had ik graag een wagen gehad. Op zekere dag zegde vader dan dat ik op zolder maar eens moest gaan zien of er hier of daar wielen stonden. Ik ging op zolder dan maar eens snuffelen. Ik zag daar een oude kindervoituur staan, met nog vier sterke wielen aan. Ik liep naar beneden en zegde dat vader eens moest komen kijken. Vader kreeg de wielen er af en zegde dat ik ze naar de wagenmaker moest brengen, om er een goede wagen te laten aanmaken. Toen was ik zeer blij. De wagenmaker zegde dat hij niet wist wanneer hij klaar zou zijn. Bijna alle dagen ging ik zien hoe ver het ermee zat.

    Een week later was hij toch gemaakt en zo fier als een pauw trok ik ermee naar huis. En beziens dat ik had met mijn nieuwe wagen ! Ongelooflijk. En fier dat ik was ! Bij mijn thuiskomst was moeder daar om ook haar woordje te zeggen : ‘Allé Jan, hier is nog wat blauwe verf voor de bak, dan is hij ’t zelfde als de wielen, en dan moet er aan de wielen niets gedaan worden.’

    Nu is onze wagen een ware hulp geworden. Moet er iemand zand hebben voor de processie of voor een trouwer, en de klanten hebben zelf geen klein mannen om die te komen halen, dan  is’t van : ‘Nieke, ulie Jan zal wel zand brengen, hé !’ Moet er naar ’t veld een weinig voeder voor de beesten gehaald worden, en is het te weinig om paard en kar te nemen, dan moet ik dat maar gaan halen, natuurlijk met onze wagen. Zo ben ik nu bijna een vrachtvoerder geworden. Maar ik doe het zonder paard. Ik trek zelf, dat is goedkoop. Een span honden zou ik wel kunnen gebruiken.

    Onze wagen is nu al wel driemaal anders geverfd, want ik gebruik hem veel. En ons moeder heeft verf en lakken genoeg in onze winkel, van alle kleuren. Misschien heb ik later een echt vervoersbedrijf. Dan schilder ik op mijn wagen : ‘Firma Jan Vloebergh Leest. Alle vervoer. Binnen- en buiteland.’

    Wij hebben echt een goede hulp aan onze wagen, en ik hou er van als van een goede vriend.”

     

    De schrijver Jan Vloebergh

    -Tijdens het schooljaar 1952/53 leerling in het 8ste  leerjaar.

    -Geboren te Leest op 12 april 1939.

    -Tweede zoon van Vloebergh Gustaaf (+) en Van Dam Melanie, Dorpstraat 20 (gezin met 7 kinderen).

    -Gehuwd met Regine Verbruggen uit Walem; nijverheidsbediende (deeltijds).

    -Wonende Bosbeeklaan 1 Tisselt.

    -Studie na 8ste leerjaar : 3 jaar vakonderwijs, elektriciteit, Melaan Mechelen.

    -Kinderen : Tania, 16 jaar.

    -Beroep : elektrieker. Kende grote verscheidenheid in de praktische vorming en afwisseling in vakbekwaming.

    1)Na de vakschool aanloop als elektrieker bij Pauwels Transformatoren Mechelen (samen met 4 makkers uit de vakschool), tot aan zijn legerdienst.

    2)Als verpozing 12 maanden legerdienst, waarvan 4 maanden Artillerie en 8 maanden Genie in Duitsland. Hij zegt : ‘dat was mijn goeie job, o-la-la ! (Kantine-houder)

    3)Na ’t leger bij SNAPS-Mechelen. LIFTEN, als installateur (7 jaar).

    4)Bij SCOTT, papierfabriek Tisselt, als elektrieker (2 jaar).

    5)Bij AMMONIAK Willebroek voor 3-jarige vorming tot brigadier-elektrieker. Zo was de planning, maar hiermee voortijdig gestopt, op voorstel van ‘onze’ Lowie, die hem bepraatte over te komen naar ‘zijn’ werkgever namelijk :

    6)AGFA-GEVAERT, als elektrieker na examen (1974). Hier voelt hij zich eindelijk thuis.

     

    Hobby’s :

    1)KNUTSELEN  - allerlei : ‘Ik ben een echte DOE-HET-ZELVER, daar kan ik mij in uitleven,’ zegt hij.

    2)MUZIEK-BELUISTEREN, zo jazz als klassiek. ‘Ik ben trouwens een echte huisduif, dat geef ik graag toe. Daar vind ik mijn bevrediging en voldoening,’ zo besluit hij.

    Hiermee groet hij zijn vrienden 8ste leerjaar, onder meer : Absillis Alfons, Mertens Arthur, Simons Paul, Van Camp Leon.

    MOOIE TIJD VAN TOEN!...

    (Stan Huysmans)

     

    1984 – Zondag 1 juli : Jaarlijks Hengelkampioenschap K.F. Sint-Cecilia

    Zoals vorige jaren georganiseerd op de vijver van de Humbeekse Lijnvissers aan de Reigerslaan aldaar.

    Bij de dames werd Gerd Van Hoof kampioene. Bij de heren was dat Edward De Maeyer voor Albert Robijns en Danny Robbens.

    (‘Van Toeters en Trompetten’, juli ’84)

    In dezelfde periodiek werd melding gemaakt van de toetreding van volgende nieuwe muzikanten :

    -Linda Spoelders, de echtgenote van Freddy Walschaers. Zij speelde bugel.

    -Ann Robbens, zij speelde cornet. Zij vervolledigde haar muzikale familie : vader speelde tuba, moeder bariton, Yves althoorn en Ludo trombone.

    En in het daaropvolgende nummer van ‘Toeters en..’ werd ook de komst aangekondigd van Luk Van Humbeeck en zijn echtgenote Christine Spoelders.

     

    08-09-2013 om 09:09 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    Archief per week
  • 18/03-24/03 2024
  • 11/03-17/03 2024
  • 19/02-25/02 2024
  • 05/02-11/02 2024
  • 22/01-28/01 2024
  • 25/12-31/12 2023
  • 18/12-24/12 2023
  • 04/12-10/12 2023
  • 27/11-03/12 2023
  • 20/11-26/11 2023
  • 13/11-19/11 2023
  • 06/11-12/11 2023
  • 30/10-05/11 2023
  • 23/10-29/10 2023
  • 09/10-15/10 2023
  • 25/09-01/10 2023
  • 11/09-17/09 2023
  • 28/08-03/09 2023
  • 14/08-20/08 2023
  • 24/07-30/07 2023
  • 10/07-16/07 2023
  • 26/06-02/07 2023
  • 19/06-25/06 2023
  • 12/06-18/06 2023
  • 05/06-11/06 2023
  • 29/05-04/06 2023
  • 15/05-21/05 2023
  • 08/05-14/05 2023
  • 01/05-07/05 2023
  • 24/04-30/04 2023
  • 10/04-16/04 2023
  • 27/03-02/04 2023
  • 20/03-26/03 2023
  • 06/03-12/03 2023
  • 27/02-05/03 2023
  • 20/02-26/02 2023
  • 13/02-19/02 2023
  • 06/02-12/02 2023
  • 23/01-29/01 2023
  • 16/01-22/01 2023
  • 09/01-15/01 2023
  • 02/01-08/01 2023
  • 26/12-01/01 2023
  • 12/12-18/12 2022
  • 05/12-11/12 2022
  • 28/11-04/12 2022
  • 14/11-20/11 2022
  • 07/11-13/11 2022
  • 31/10-06/11 2022
  • 24/10-30/10 2022
  • 17/10-23/10 2022
  • 03/10-09/10 2022
  • 26/09-02/10 2022
  • 19/09-25/09 2022
  • 05/09-11/09 2022
  • 22/08-28/08 2022
  • 15/08-21/08 2022
  • 08/08-14/08 2022
  • 25/07-31/07 2022
  • 18/07-24/07 2022
  • 11/07-17/07 2022
  • 27/06-03/07 2022
  • 20/06-26/06 2022
  • 06/06-12/06 2022
  • 23/05-29/05 2022
  • 09/05-15/05 2022
  • 02/05-08/05 2022
  • 18/04-24/04 2022
  • 28/03-03/04 2022
  • 21/03-27/03 2022
  • 14/03-20/03 2022
  • 21/02-27/02 2022
  • 31/01-06/02 2022
  • 03/01-09/01 2022
  • 20/12-26/12 2021
  • 13/12-19/12 2021
  • 29/11-05/12 2021
  • 15/11-21/11 2021
  • 01/11-07/11 2021
  • 25/10-31/10 2021
  • 18/10-24/10 2021
  • 11/10-17/10 2021
  • 04/10-10/10 2021
  • 27/09-03/10 2021
  • 20/09-26/09 2021
  • 13/09-19/09 2021
  • 06/09-12/09 2021
  • 30/08-05/09 2021
  • 23/08-29/08 2021
  • 16/08-22/08 2021
  • 09/08-15/08 2021
  • 02/08-08/08 2021
  • 26/07-01/08 2021
  • 19/07-25/07 2021
  • 12/07-18/07 2021
  • 05/07-11/07 2021
  • 21/06-27/06 2021
  • 14/06-20/06 2021
  • 07/06-13/06 2021
  • 24/05-30/05 2021
  • 10/05-16/05 2021
  • 03/05-09/05 2021
  • 26/04-02/05 2021
  • 12/04-18/04 2021
  • 05/04-11/04 2021
  • 22/03-28/03 2021
  • 15/03-21/03 2021
  • 08/03-14/03 2021
  • 22/02-28/02 2021
  • 15/02-21/02 2021
  • 01/02-07/02 2021
  • 18/01-24/01 2021
  • 04/01-10/01 2021
  • 28/12-03/01 2027
  • 21/12-27/12 2020
  • 14/12-20/12 2020
  • 07/12-13/12 2020
  • 30/11-06/12 2020
  • 23/11-29/11 2020
  • 09/11-15/11 2020
  • 02/11-08/11 2020
  • 19/10-25/10 2020
  • 12/10-18/10 2020
  • 05/10-11/10 2020
  • 28/09-04/10 2020
  • 21/09-27/09 2020
  • 24/08-30/08 2020
  • 17/08-23/08 2020
  • 10/08-16/08 2020
  • 03/08-09/08 2020
  • 20/07-26/07 2020
  • 06/07-12/07 2020
  • 29/06-05/07 2020
  • 22/06-28/06 2020
  • 15/06-21/06 2020
  • 01/06-07/06 2020
  • 25/05-31/05 2020
  • 18/05-24/05 2020
  • 04/05-10/05 2020
  • 27/04-03/05 2020
  • 20/04-26/04 2020
  • 30/03-05/04 2020
  • 23/03-29/03 2020
  • 16/03-22/03 2020
  • 09/03-15/03 2020
  • 02/03-08/03 2020
  • 24/02-01/03 2020
  • 10/02-16/02 2020
  • 03/02-09/02 2020
  • 27/01-02/02 2020
  • 20/01-26/01 2020
  • 13/01-19/01 2020
  • 06/01-12/01 2020
  • 30/12-05/01 2020
  • 16/12-22/12 2019
  • 02/12-08/12 2019
  • 25/11-01/12 2019
  • 18/11-24/11 2019
  • 04/11-10/11 2019
  • 21/10-27/10 2019
  • 14/10-20/10 2019
  • 07/10-13/10 2019
  • 23/09-29/09 2019
  • 09/09-15/09 2019
  • 02/09-08/09 2019
  • 26/08-01/09 2019
  • 12/08-18/08 2019
  • 22/07-28/07 2019
  • 15/07-21/07 2019
  • 08/07-14/07 2019
  • 01/07-07/07 2019
  • 24/06-30/06 2019
  • 17/06-23/06 2019
  • 10/06-16/06 2019
  • 03/06-09/06 2019
  • 20/05-26/05 2019
  • 13/05-19/05 2019
  • 06/05-12/05 2019
  • 22/04-28/04 2019
  • 15/04-21/04 2019
  • 01/04-07/04 2019
  • 18/03-24/03 2019
  • 04/03-10/03 2019
  • 25/02-03/03 2019
  • 18/02-24/02 2019
  • 11/02-17/02 2019
  • 21/01-27/01 2019
  • 14/01-20/01 2019
  • 07/01-13/01 2019
  • 24/12-30/12 2018
  • 17/12-23/12 2018
  • 10/12-16/12 2018
  • 03/12-09/12 2018
  • 26/11-02/12 2018
  • 12/11-18/11 2018
  • 29/10-04/11 2018
  • 22/10-28/10 2018
  • 15/10-21/10 2018
  • 08/10-14/10 2018
  • 17/09-23/09 2018
  • 03/09-09/09 2018
  • 20/08-26/08 2018
  • 13/08-19/08 2018
  • 06/08-12/08 2018
  • 30/07-05/08 2018
  • 23/07-29/07 2018
  • 16/07-22/07 2018
  • 09/07-15/07 2018
  • 25/06-01/07 2018
  • 18/06-24/06 2018
  • 11/06-17/06 2018
  • 04/06-10/06 2018
  • 21/05-27/05 2018
  • 07/05-13/05 2018
  • 23/04-29/04 2018
  • 16/04-22/04 2018
  • 09/04-15/04 2018
  • 02/04-08/04 2018
  • 26/03-01/04 2018
  • 19/03-25/03 2018
  • 12/03-18/03 2018
  • 05/03-11/03 2018
  • 19/02-25/02 2018
  • 12/02-18/02 2018
  • 05/02-11/02 2018
  • 29/01-04/02 2018
  • 22/01-28/01 2018
  • 15/01-21/01 2018
  • 08/01-14/01 2018
  • 01/01-07/01 2018
  • 25/12-31/12 2017
  • 18/12-24/12 2017
  • 04/12-10/12 2017
  • 27/11-03/12 2017
  • 20/11-26/11 2017
  • 06/11-12/11 2017
  • 23/10-29/10 2017
  • 16/10-22/10 2017
  • 09/10-15/10 2017
  • 25/09-01/10 2017
  • 18/09-24/09 2017
  • 11/09-17/09 2017
  • 04/09-10/09 2017
  • 28/08-03/09 2017
  • 21/08-27/08 2017
  • 14/08-20/08 2017
  • 31/07-06/08 2017
  • 10/07-16/07 2017
  • 03/07-09/07 2017
  • 12/06-18/06 2017
  • 05/06-11/06 2017
  • 29/05-04/06 2017
  • 15/05-21/05 2017
  • 01/05-07/05 2017
  • 17/04-23/04 2017
  • 10/04-16/04 2017
  • 03/04-09/04 2017
  • 27/03-02/04 2017
  • 20/03-26/03 2017
  • 13/03-19/03 2017
  • 06/03-12/03 2017
  • 27/02-05/03 2017
  • 13/02-19/02 2017
  • 06/02-12/02 2017
  • 30/01-05/02 2017
  • 23/01-29/01 2017
  • 16/01-22/01 2017
  • 09/01-15/01 2017
  • 02/01-08/01 2017
  • 26/12-01/01 2017
  • 19/12-25/12 2016
  • 05/12-11/12 2016
  • 28/11-04/12 2016
  • 21/11-27/11 2016
  • 07/11-13/11 2016
  • 24/10-30/10 2016
  • 17/10-23/10 2016
  • 10/10-16/10 2016
  • 03/10-09/10 2016
  • 26/09-02/10 2016
  • 19/09-25/09 2016
  • 05/09-11/09 2016
  • 22/08-28/08 2016
  • 15/08-21/08 2016
  • 01/08-07/08 2016
  • 25/07-31/07 2016
  • 18/07-24/07 2016
  • 11/07-17/07 2016
  • 04/07-10/07 2016
  • 27/06-03/07 2016
  • 20/06-26/06 2016
  • 13/06-19/06 2016
  • 06/06-12/06 2016
  • 30/05-05/06 2016
  • 23/05-29/05 2016
  • 16/05-22/05 2016
  • 09/05-15/05 2016
  • 02/05-08/05 2016
  • 25/04-01/05 2016
  • 18/04-24/04 2016
  • 11/04-17/04 2016
  • 04/04-10/04 2016
  • 21/03-27/03 2016
  • 14/03-20/03 2016
  • 07/03-13/03 2016
  • 29/02-06/03 2016
  • 22/02-28/02 2016
  • 15/02-21/02 2016
  • 08/02-14/02 2016
  • 25/01-31/01 2016
  • 04/01-10/01 2016
  • 28/12-03/01 2016
  • 21/12-27/12 2015
  • 07/12-13/12 2015
  • 23/11-29/11 2015
  • 16/11-22/11 2015
  • 09/11-15/11 2015
  • 02/11-08/11 2015
  • 19/10-25/10 2015
  • 12/10-18/10 2015
  • 05/10-11/10 2015
  • 21/09-27/09 2015
  • 14/09-20/09 2015
  • 07/09-13/09 2015
  • 31/08-06/09 2015
  • 13/07-19/07 2015
  • 22/06-28/06 2015
  • 08/06-14/06 2015
  • 01/06-07/06 2015
  • 25/05-31/05 2015
  • 11/05-17/05 2015
  • 04/05-10/05 2015
  • 27/04-03/05 2015
  • 20/04-26/04 2015
  • 13/04-19/04 2015
  • 06/04-12/04 2015
  • 30/03-05/04 2015
  • 23/03-29/03 2015
  • 16/03-22/03 2015
  • 09/03-15/03 2015
  • 02/03-08/03 2015
  • 23/02-01/03 2015
  • 16/02-22/02 2015
  • 09/02-15/02 2015
  • 02/02-08/02 2015
  • 26/01-01/02 2015
  • 19/01-25/01 2015
  • 12/01-18/01 2015
  • 05/01-11/01 2015
  • 29/12-04/01 2015
  • 15/12-21/12 2014
  • 08/12-14/12 2014
  • 24/11-30/11 2014
  • 17/11-23/11 2014
  • 10/11-16/11 2014
  • 03/11-09/11 2014
  • 20/10-26/10 2014
  • 13/10-19/10 2014
  • 06/10-12/10 2014
  • 29/09-05/10 2014
  • 22/09-28/09 2014
  • 08/09-14/09 2014
  • 01/09-07/09 2014
  • 25/08-31/08 2014
  • 18/08-24/08 2014
  • 04/08-10/08 2014
  • 28/07-03/08 2014
  • 21/07-27/07 2014
  • 14/07-20/07 2014
  • 07/07-13/07 2014
  • 30/06-06/07 2014
  • 23/06-29/06 2014
  • 16/06-22/06 2014
  • 09/06-15/06 2014
  • 02/06-08/06 2014
  • 26/05-01/06 2014
  • 19/05-25/05 2014
  • 12/05-18/05 2014
  • 05/05-11/05 2014
  • 28/04-04/05 2014
  • 21/04-27/04 2014
  • 14/04-20/04 2014
  • 07/04-13/04 2014
  • 31/03-06/04 2014
  • 24/03-30/03 2014
  • 17/03-23/03 2014
  • 10/03-16/03 2014
  • 03/03-09/03 2014
  • 24/02-02/03 2014
  • 17/02-23/02 2014
  • 10/02-16/02 2014
  • 03/02-09/02 2014
  • 27/01-02/02 2014
  • 20/01-26/01 2014
  • 13/01-19/01 2014
  • 06/01-12/01 2014
  • 30/12-05/01 2014
  • 23/12-29/12 2013
  • 16/12-22/12 2013
  • 09/12-15/12 2013
  • 02/12-08/12 2013
  • 25/11-01/12 2013
  • 18/11-24/11 2013
  • 11/11-17/11 2013
  • 28/10-03/11 2013
  • 21/10-27/10 2013
  • 14/10-20/10 2013
  • 07/10-13/10 2013
  • 30/09-06/10 2013
  • 23/09-29/09 2013
  • 16/09-22/09 2013
  • 09/09-15/09 2013
  • 02/09-08/09 2013
  • 05/08-11/08 2013
  • 29/07-04/08 2013
  • 22/07-28/07 2013
  • 15/07-21/07 2013
  • 08/07-14/07 2013
  • 01/07-07/07 2013
  • 24/06-30/06 2013
  • 17/06-23/06 2013
  • 10/06-16/06 2013
  • 03/06-09/06 2013
  • 27/05-02/06 2013
  • 13/05-19/05 2013
  • 06/05-12/05 2013
  • 29/04-05/05 2013
  • 22/04-28/04 2013
  • 25/03-31/03 2013
  • 18/03-24/03 2013
  • 11/03-17/03 2013
  • 04/03-10/03 2013
  • 18/02-24/02 2013
  • 28/01-03/02 2013
  • 21/01-27/01 2013
  • 07/01-13/01 2013
  • 31/12-06/01 2013
  • 24/12-30/12 2012
  • 17/12-23/12 2012
  • 10/12-16/12 2012
  • 03/12-09/12 2012
  • 26/11-02/12 2012
  • 19/11-25/11 2012
  • 12/11-18/11 2012
  • 05/11-11/11 2012
  • 29/10-04/11 2012
  • 22/10-28/10 2012
  • 15/10-21/10 2012
  • 08/10-14/10 2012
  • 01/10-07/10 2012
  • 24/09-30/09 2012
  • 10/09-16/09 2012
  • 03/09-09/09 2012
  • 13/08-19/08 2012
  • 06/08-12/08 2012
  • 30/07-05/08 2012
  • 23/07-29/07 2012
  • 02/07-08/07 2012
  • 25/06-01/07 2012
  • 18/06-24/06 2012
  • 11/06-17/06 2012
  • 04/06-10/06 2012
  • 28/05-03/06 2012
  • 14/05-20/05 2012
  • 07/05-13/05 2012
  • 30/04-06/05 2012
  • 23/04-29/04 2012
  • 16/04-22/04 2012
  • 09/04-15/04 2012
  • 02/04-08/04 2012
  • 26/03-01/04 2012
  • 19/03-25/03 2012
  • 12/03-18/03 2012
  • 05/03-11/03 2012
  • 27/02-04/03 2012
  • 20/02-26/02 2012
  • 13/02-19/02 2012
  • 06/02-12/02 2012

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!