1987 – 2 december : Brief van zuster Juanita De Boeck uit Chili (Foto onderaan)
“Liefste Familie, Medezusters en Vrienden,
Eindelijk heb ik de tijd en de moed gevonden om weer eens te schrijven. Vooreerst een zalig Kerstfeest en een zeer voorspoedig jaar ! ik hoop dat ik u allen zal mogen weerzien in maart-april ’88 want dan zijn de twee jaar weeral voorbij.
Hier is oneindig veel werk, zodanig dat ik ’s avonds even graag in een zetel zit. Nu heb ik me aan ’t schrijven gezet om er op tijd bij te zijn om u een zalig Kerstfeest te wensen en een gelukkig Nieuwjaar !
Ik ga nu vertellen over de laatste activiteiten die we hier beleefden sedert mijn laatste brief van 1 november. Drie kinderen deden hun eerste communie na twee jaar voorbereiding. Tien kinderen werden gedoopt ook na voorbereiding van familie en dooppeters en –meters.
Nu pas deden twee kinderen hun eerste communie na een speciale voorbereiding van twee jaar in een speciale school voor achterlijken. Het waren allemaal zeer mooie ceremonies.
Onze kinderen deden mee aan allerlei prijskampen : tekenen, opstellen, turnen, volksdans…en haalden eerste prijzen. Ze zijn nu volop in de eindexamens en ik denk dat ze weeral allemaal zullen kunnen overgaan.
We zijn ook bezig met dagelijks de Mariamaand te bidden in onze kapel. Die maand eindigt op 8 december. Deze dag zullen we tentoonstelling doen van de werken van kinderen en ouderlingen. ’t Is te hopen dat er wat volk komt.
De zieken komen en gaan. Het is een prachtig werk. Het zijn vooral kankerpatiënten die tenminste goed verzorgd in een liefdevolle omgeving zich kunnen voorbereiden op hun reis naar de eeuwigheid.
Hier begint nu de kerstmiskoorts. Alle mensen lopen te kopen om reeds wat klaar te hebben tegen 25 december. De ongelukken zijn hier ook niet van de baan. Er was een sneeuwlawine die gepaard ging met water, slijk en rotsen, vaagde over 10 km alles weg, ook een werkkamp. Tot hierbij spreekt men van 22 doden, zonder van het verlies van materiële aard te spreken.
Zo pas meldt men dat na 92 dagen sekwestering een Chileense generaal vrijgelaten werd in Sao Paolo (Brazilië).
Met die optimistische noot zal ik mijn brief eindigen tot een volgende keer. Dan zal het hier volop grote vakantie zijn met veel zon. Lieve groeten aan allen. Juanita.” (‘DB’, december ’87)
1987 – 4 december : Sint-Niklaas bezocht Leestse kinderen.
Op initiatief van de Leestse K.W.B. bezocht de Sint in de voormiddag de kinderen van de Laerestraat, Kouterwijk, Dorp, Molenstraat, Vinkstraat, Nieuwe Wijk en Ten Moortele en in de namiddag Dorpstraat, Vinkstraat (2e deel), Tiendeschuurstraat, Juniorslaan, Grote Heide, Kleine Heide en Alemstraat.
Aan alle wijkmeesters werd gevraagd alle ouders met kleine kinderen (ook van niet-KWB-ers) te contacteren voor een eventueel bezoek.
Om de onkosten van het Sintbezoek te drukken werd een tombola georganiseerd. (KWB-Informatie-folder)
1987 – 4 december : Sint-Niklaasfeest van Dansgroep Korneel Vanaf 18 uur in het parochiehuis. (“Parochieblad”, 26/11)
1987 – Zaterdag 5 en zondag 6 december : 8ste Hobby-tentoonstelling van SP-Leest
“Gemeenteraadslid Jef Vloeberghen, onze SP-kandidaten Mariette De Bont (foto), Ivan De Borger (foto) en het bestuur van SP – SVV – CSC Leest nodigen U, uw familie en vrienden van harte uit op onze 8ste HOBBY-TENTOONSTELLING;
Waar ? Zaal St. Cecilia, Dorpstraat Leest.
Wanneer ? Zaterdag 5 december van 15 tot 19 uur en zondag 6 december van 14 tot 18 u.
Officiële opening : Zaterdag om 15.00 uur door de Heer G. Joris – Burgemeester.
Specialiteit : Pannenkoeken.
Iedereen van harte welkom” (Folder)
Foto’s : -Jeanne De Boeck In Chili. -Mariette De Bont. -Ivan De Borger.
“Mogelijk voor velen van U, niet te verstaan en misschien nog minder te begrijpen de zinspeling ervan.
’t Is een Latijnse zang bij de begeleiding van de overledene van de kerk naar het graf.
We mogen wel zeggen voor DE BAND, zijn redactie en alle medewerkers, een WAARDIGE LOFZANG. Ten paradijze geleide uw gepresteerde werk vanaf de jaren ’48 ongeveer tot einde 1987. We mogen wel zeggen : 30 JAREN, EEN HELE PRESTATIE, gedragen en verwezenlijkt door vrijwillige medewerkers en redactie.
Is dit de laatste uitgave ?? ‘Niet te begrijpen’, zullen sommigen zeggen of hoofdschudden. Niet te begrijpen ???
‘Instaan voor,’een grote vraag en een tekort aan zulke mensen. Wie tegenwoordig wil instaan voor een geregelde uitgave van een plaatselijk blad en hierdoor wat nieuws wil brengen uit het plaatselijk leven, het is nog wat nieuws nà het nieuws. De gemakkelijkheid waarmee tegenwoordig alle plaatselijke verenigingen hun berichtgeving klaarmaken en verspreiden; de berichtgeving van de Band loopt erachteraan.
De HOOFDBEDOELING waarmee de Band gestart is, namelijk een Band van het thuisfront met de soldaten van Leest, die veelal en langen tijd in Duitsland verbleven, die hoofdbedoeling is al zeer lang voorbij en vervallen. Soldaten zijn er wellicht nog…maar veelvuldig thuis en zonder ‘tenuu’…
Het grote spijt, het ‘VERDRIET van DE BAND’ niet meer te verschijnen, is wellicht ‘De Band’ met de oudere mensen en Leestenaars veraf. Maar deze menselijke ‘band’ kan opgevangen worden door meer contact met ouden van dagen; door een contact van ‘geburenkring’; door meer belangstelling en aanwezigheid voor plaatselijke initiatieven en gebeurtenissen. Zulke menselijke band wens ik van harte om het heengaan van de geschreven band op te vangen, en wie weet, misschien gedeeltelijk te vervangen. Het woorde van…de pater.” (‘DB’, december ’87)
En de redactie :
“Beste bandlezer,
Je bent bezig het laatste nummer van de Band te lezen. Niet van 1987, maar het laatste tout court. In 1988 geen Band meer…na 36 jaar !
Spijtig, zul je misschien zeggen. Vinden we ook, maar de tijd staat niet stil.
Leest en zijn verenigingen zijn in die 36 jaar zo enorm veranderd, dat we vonden dat de tijd van gaan gekomen is. De Band stopt er niet zo maar mee. We willen onze trouwe lezers nog eens bedanken en doen dit met een nuttige telefoonlijst van Leest, in bijlage aan dit nummer. We hebben hier hard aan gewerkt, en toch is ook dit niet volmaakt. We kunnen dus spijtig genoeg geen garantie geven op de juistheid van al die informatie. Zo hebben we zelf pas na de druk ontdekt dat het telefoonnummer van W. De Bondt, Kouter 62 verkeerd is afgedrukt. Het moet 41 65 39 zijn in plaats van 41 65 95. Hopelijk is dat een uitzondering en zal deze bijlage je van pas komen.
Ons blijft over al de medewerkers van de Band (en dat zijn er velen geweest in al die jaren) te danken voor al de geleverde inspanningen. Onze lezers danken we voor hun jarenlange trouw en allen wensen we nog een zalig en voorspoedig 1988.”
Frans ‘Susse’ Teughels :
Als d’avond valt wordt alles stil…stil…stil…
“Alsof het gisteren pas gebeurde, zo helder komt het me nog voor de geest.
Die avond; we waren samen aan het werken geweest aan de maquette van ons dorp. Ons aller vriend, aalmoezenier Georgs Herregods, vroeg me om mee te werken met ‘De Band’. ‘Desnoods wat vertellen’, drong hij aan, ‘op papier zullen we het zelf wel krijgen.’ ‘Proberen kan nooit kwaad,’ beloofde ik, ofschoon ik buiten de schooljaren geen pen meer had ter hand genomen.
‘De jonge Klokkenluider,’ met moeite in elkaar gewrocht, was het eerste bolwerk. Enkele notabelen van ons dorp, medewerkers aan het boek ‘Leest Geweest’ zullen die paar regels niet slecht gevonden hebben, want toen het boek werd uitgegeven stond het er al in. Sindsdien heb ik menige vrije uren en zondagen besteed aan het vuilmaken van ganse blokken blank papier. In den beginnen hebben wel een paar mensen zich wat kwaad bloed gemaakt bij het lezen van hun naam in verband met een of andere kwajongensstreek. Dat was vlug voorbij; de meesten konden er zelfs om lachen. Het is zelfs gebeurd dat ik, om geen risico’s te lopen, een of andere snode daad op mijn naam zette. De eigenlijke dader riep mij later dan ter verantwoording om te zeggen dat hij dat was geweest. Dat zijn dan heerlijke momenten en die vergoeden ruimschoots de gedane inspanningen en verloren tijd.
Tien jaren zijn er nu over heen gegaan, een prachtige tijd !
Helaas; de mooiste plant waartegen een torenhoge muur wordt opgetrokken krijgt geen kansen meer tot welig bloeien, minder nog om de eigen schaduw af te werpen. Zo is het ook met ons vergaan.
De eerste jaren dat ik aan ‘De Band’ meewerken kon, leek alles goed te gaan. Onze opvatting, Kerk en Gemeenschap te kunnen dienen liep van een leien dakje. Informatie, berichten en verslagen kwamen aan bij de vleet, zodat die luttele, met moeite samengeknepen tafereeltjes uit mijn jeugd alleen als aanvulling dienden beschouwd te worden. De dag van vandaag heeft iedere vereniging en het zijn er veel in ons klein dorpken, wel een of ander informatieblad, zodat wij wel overbodig lijken. We moeten toegeven dat ons blad, buiten het proza van de pastoor, een paar ingezonden stukjes van onze missionarissen, met moeite bijeengescharrelde intervieuws van bekende Leestenaren en de povere stukjes uit mijn hand nog zowat het enige was wat we de laatste jaren hadden aan te bieden, samen met de reclame van onze handelaars (waarvoor hartelijk dank).
In feite zijn we thans niet meer dan een wollen kous waaraan geen been meer zit. Het heeft dan ook geen zin, om nog zoals een geliefde poes in een boom te willen kruipen, daar onze nagels te kort gesneden worden, zij het door mensen die met onze gemeenschap niets te maken willen hebben wanneer ze er voor zichzelf geen gebruik van maken kunnen.
Wat mij betreft, ik heb mijn best gedaan en stroomde maar met de stroom mee als een nietig vlokje smeltende sneeuw, dat hoog vanuit de bergen met de andere druppels mee een greppeltje volgt dat loopt tot aan de beek en vandaar zal worden weggevoerd tot bij de rivier met zijn eigen kolken en talrijke uitmondingen, waaruit door mensenhanden beroerd water vloeit en zo zal trachten de stroom te bereiken die het brengen zal tot in de wijde zee. Misschien krijgt het daar nog een klein kansje om aan de oppervlakte een glimpje weer te geven van het heerlijk zonnelicht, zoals ik het vroeger brengen wou.
Dat alles, wat ooit uit mijn pen is gevloeid heb ik trachten te brengen in de geest van het oude, nog echte Pallieterken, waaronder te titel stond : ‘Wat niet vrolijk kan gezegd worden, is de waarheid niet !!!’
Bij het schrijven van deze laatste woorden komen me zowaar de tranen in de ogen te staan.
Vaarwel, mijn duurbare lezers en het beste voor U allen ! Uw toegenegen Frans Teughels Susse. Weimar (B.R.D.) 16 december 1987.”
In de laatste bijdrage van de laatste ‘Band’ heeft Jos Vanlaerhoven uit Battel nog getracht de lezers van de Leestse periodiek te strikken voor zijn ‘Willen is Kunnen’ maar zonder veel resultaat :
“Beste bandlezers,
Persoonlijk vind ik het spijtig dat de Band na 35 jaar bestaan verdwijnt. Zeker voor de oudere mensen van Leest, die gewoon waren alle maanden de Band te kunnen lezen; zo bleven zij toch een beetje op de hoogte wat er nog allemaal te doen was in hun dorp.
Ik woon wel in Battel, maar ik heb toch ongeveer 5 jaar alle maanden mee de Band helpen afdraaien en nieten. De laatste twee jaar heb ik ook de postabonnementen verstuurd buiten Leest. Maar ja, gelijk het de laatste maanden ging, dat wij moesten bidden en smeken om tekst bijeen te krijgen van elke vereniging, dat kon ook niet.
Toch heb ik de moed niet laten zakken en heb ik in Battel zelf een boekje gemaakt voor onze geburenkring ‘Willen is Kunnen’. Ook met reclaam en het leven in Battel. Onze wens is dat wij nog lang een boekje kunnen uitgeven. Moesten er mensen interesse hebben om er ook reclaam in te zetten, dan kan dat door contact met mij op te nemen.
Ook de mensen van Leest kunnen dat boekje bekomen tegen de prijs van 350 frank, dan bent U tevens lid van onze geburenkring.
Moesten wij genoeg abonnementen hebben van Leest, dan kunnen wij in de toekomst ook nieuws van Leest er in zetten.
U kunt altijd terecht bij Jos Vanlaerhoven, Leestsesteenweg 120, Mechelen.
Nogmaals dank ik alle medewerkers van de Band voor die vele jaren samenwerking. Jos Vanlaerhoven.”
Milac-Leest heeft voor een prachtige nalatenschap gezorgd via het maandblad ‘De Band’. Niet enkel als spiegel van de manier van leven gedurende de enkele decennia van de bestaansgeschiedenis van het blad, maar ook met de vele onschatbare historische en andere bijdragen.
De hele geschiedenis van Milac-Leest en ‘De Band’ is terug te vinden in deze Kronieken begin 1953.
Bijgevoegd : Drie verschillende covers van het Leestse heimatblad ‘De Band’.
Elke tweede zondag van de maand. G. Joris, Burgemeester : -Oud Gemeentehuis Leest, van 10 tot 11 u. -Zaal St.-Cecilia, Dorpstraat 6 Leest, van 11 tot 12 u.
J. Vloeberghen, Raadslid : -Zaal St.-Cecilia van 11 tot 12 u.
C. Demeester, Schepen van Openbaar Onderwijs : W. Van den Brande, Voorzitter MGW : M. De Bont, Voorzitter SVV Leest : -Duivenlokaal Juniorslaan 78 Leest, van 10 tot 11 uur en in zaal St.-Cecilia van 11 tot 12 u.
1987 – Zondag 8 november : Chiro-Familiefeest Vond plaats in het parochiehuis en op de chiroterreinen. (“Parochieblad” 5/11)
1987 – Dinsdag 10 november : Kaartwedstrijd “Whist”
In de gymzaal van de Stedelijke Basisschool, Ten Moortele 2 organiseerde de Vriendenkring van die school haar vijfde jaarlijkse Kaartwedstrijd “Whist”.
De prijzentafel bestond uit o.a. een fiets, allerlei elektrische huishoudtoestellen en hobby-materiaal, met een totale waarde van 35.000 fr.
Elke tafelwinnaar had gegarandeerd prijs. Het inschrijfgeld bedroeg 100 fr. per deelnemer en de prijs van de te bekomen dranken was 25 fr.
De opbrengst ging naar het fonds voor aankoop van bijkomend materieel voor de kleuters en de leerlingen. (Folder)
1987 – 11 november : Sport- en Eetdag van V.V. Leest
De Leestse voetbalclub organiseerde die dag een : Groot jeugdtoernooi voorbehouden aan preminiemen, miniemen en knapen met de deelname van R.C Mechelen, F.C.B. Kapelle-op-den-Bos, S.C. Mechelen, S.K. Wenduine en V.V. Leest. Het gelegenheidsrestaurant was die dag geopend van 11.30 u. tot 20.00 uur.
Op het menu stond : -mosselen + friet of brood : 250 fr. -steak + friet of brood : 300 fr. -schep + friet of brood : 200 fr. De kidnerschotels kostten 125 fr. en de dranken werden getarifeerd vanaf 25 fr. (Folder)
1987 – 13 november : Els Duysburgh vanuit Concepcion
“Ik zit hier op de Plaza Armadas, midden in het centrum, nog een beetje te genieten van de avonddrukte. Het is een lekkere lente-avond. Links van mij staat er, zoals hij er altijd staat, een grote gepantserde legerwagen, met ervoor enkele soldaten met de mitrailette in de hand, schietensklaar dus. Ook in het hospitaal lopen er steeds enkele politiemannen rond. In het begin komt dat allemaal wel raar over, maar het went rap en ik vind het al normaal.
Ik heb er nu een week werken opzitten in het hospitaal ‘La Higueras’ en ik kan eigenlijk moeilijk zeggen dat het een plezante week was. Zeker maandag en dinsdag waren zeer moeilijk, ik verstond de mensen bijna niet en kon nog minder iets zeggen. Maar op het moment gaat het al wat beter, ik begin al wat Chileens te verstaan.
Woensdag heb ik dan mijn eerste wacht gehad en eigenlijk was dat ook de eerste dag dat ik mij goed voelde in het hospitaal.
De kliniek zelf is niet te vergelijken met een hospitaal bij ons. Stil is het er alleen ’s nachts. Dat is niet omwille van het bezoek, want alleen op woensdagnamiddag is er bezoek toegelaten, maar het zijn de patiënten zelf die zoveel lawaai maken. Op raadpleging is het juist een markt. De kliniek is ook zeer groot : chirurgie telt 200 bedden, pediatrie 100 bedden. Op de andere diensten ben ik nog niet geweest.” (‘DB’, december ’87)
1987 – Zaterdag 14 en zondag 15 november : Kerstactie Bond zonder naam “Achteraan in de kerk zullen kerstkaarsen en andere gelegenheidsgeschenken aangeboden worden door zuster Magda van het Wit-Gele Kruis en haar medewerkers.” (“Parochieblad” 12/11)
1987 – Zondag 15 november : Herfstwandeling SP Leest Onder leiding van een natuurgids. Vertrek om 14 uur op het Dorpsplein en dan ging het met wagens naar “Hellebos” in Perk. (Folder)
1987 – Zondag 15 november : Dag zonder afwas Jaarlijkse eetdag van de Vrije School in zaal Piessens, Dorpsstraat.
Op het menu : -aperitief : Porto (60 fr.) -Voorgerecht : Russisch ei (70 fr.) of perzik met tonijn (90 fr.) of tomatensoep met balletjes (60 fr.). -Hoofdgerechten : biefsteak natuur (260 fr.), biefsteak pepersaus (260 fr.), konijn met pruimen (240 fr.) of fricassé (180 fr.). Alles met frieten. Kinderen : idem maar respectievelijk 130 (steak), 120 (koijn) of 90 fr. (fricassé). -Nagerecht : ijs (60 fr.) of gebak (60 fr.) (Folder)
1987 – Maandag 16 november : K.V.G.-Zennevallei – Studieavond Gewestelijke samenkomst voor de leden met als thema ‘de nieuwe wetgeving’. (“Parochieblad”, 12/11)
1987 – 21 en 22 november : Jaarlijkse teerfeesten K.F.St.-Cecilia
PROGRAMMA
Zaterdag 21 november
-14.00 uur : Samenkomst in het lokaal St.Cecilia, Dorpstraat. Muzikanten in uniform. -14.15 uur : Optocht met muziek naar de kerk. -14.30 uur : Plechtige Eucharistieviering voor de overleden leden en muzikanten.
Na de Mis in optocht met muziek naar lid-herbergier Vic De Maeyer (voorzien tot 16.00 u.) en nadien bezoek aan lid-herbergier Marcel De Win (van 16.10 tot 16.40).
Muzikanten die dat wensten konden hun uniform nadien omruilen tegen gewone kledij.
-17.15 uur stipt : aan tafel in zaal Pol Piessens voor het banket.
Het menu zag er als volgt uit :
-Aspergeroomsoep -Vidé -Rosbief en varkensgebraad met groentenkrans en kroketten. -Condez-rijst. Deelname prijs voor ereleden en dames : 650 fr.
-Vanaf 21.00 uur : gezellig familiebal waarop ook niet-leden welkom waren. De eerste dans volgde onmiddellijk na de ‘laatste hap rijstepap’.
Zondag 22 november
Samenkomst vanaf 11.30 uur voor de steak en dit tot 12.15 uur. Nadien in optocht met muziek naar de leden-herbergiers van de Heide.
Speciaal dit jaar : aan de ereleden en vrouwen van muzikanten werd verzocht zich te verkleden in het teken van de ‘Poppenstoet’. Er werden prijzen verloot onder de deelnemers die mee opstapten met de fanfare.
Om 17.15 uur terug aan tafel voor het banket. Het menu bestond uit :
-Tomaat-garnaal -Lentesoep met ballekens -Kip met champignonssaus met groenten en aardappelnootjes -Koffie en versnaperingen.
Deelnameprijs voor ereleden en dames : 150 fr. (biefstuk), 450 fr. (menu).
Nadien werd overgegaan tot de verkiezing van Miss en Mister Cecilie en dit na het welslagen van diverse proeven. Dit ging door onder leiding van Diane Van Medegael. (Brief aan muzikanten en ereleden, niet gedateerd)
1987 – 23 november : Cursus Bijbellezen “Bijbellezen ligt helemaal in de lijn van dit Mariajaar. Om te kunnen doen wat Jezus ons zeggen zal, moeten wij ook bereid zijn Zijn Woord ernstig te leren kennen. Deze cursus zal geleid worden door pater Paul Seghers, norbertijn. Hij zal doorgaan in het Parochiecentrum, Dorpstraat 10 op 21 november, 3 en 21 december en op 11 januari telkens om 20 uur. Iedereen welkom !” (“Parochieblad”, 5/11)
1987 – Vrijdag 27 november : Will Tura met Groot Orkest In zaal “Het Witte Paard”. Inrichting : Voetbalclub S.K. Leest. Deuren : 20 uur. Kaarten in voorverkoop : 250 frank. In de zaal : 300 frank. (Folder)
1987 – Zondag 29 november : Chiro Spaghetti. In het parochiehuis diende de Chiro spaghettigerechten op in de namiddag. (“Parochieblad”)
1987 – Zondag 29 november : Els Duysburgh vanuit Concepcion
“Deze week woensdag –enige dag dat er bezoek is toegelaten tussen 14 en 15 uur- kwam ik zuster Juanita De Boeck tegen in het ziekenhuis. Ze stelde me voor om zaterdag met haar naar de Campo te gaan. Ik ben dus gisteren tegen 8 uur ’s morgens naar de Hogar de Christo gegaan en met de zuster achter het stuur van de volkswagencamionette 25 km buiten de stad gereden naar haar 2 opvanghuizen voor meisjes op de Campo. ’t Was zeer interessant om te zien hoe ze daar werken. Wij hebben er ’s middags meegegeten en dan zijn wij terug naar Concepcion gereden, waar we met de zuster nog over haar werk hebben zitten babbelen. ’t Is toch een grote verwezenlijking.” (‘DB’, december ’87)
1987 – Maandag 30 november : Els Duysbrugh vanuit Concepcion
“Bij een Chileense koffie en taartje in een theehuis op de Plaza schrijf ik verder. Vrijdagavond ben ik hier in het centrum moeten gaan lopen voor de waterkanonnen van de politie. En gaan lopen is hier niet zoals in Leuven een spelletje, maar hier is het menens. Er was hier in Concepcion vrijdagavond een ‘cencentracion’ (een meeting in open lucht) van de oppositie die toegelaten was. In de kliniek hadden de Chileense dokterstagiairs me gevraagd of ik geen zin had om eens een kijkje te gaan nemen op zo’n meeting, me belovend dat er geen gevaar aan vast hing. Dus wij samen naar die meeting ergens op een open plaats iets buiten het stadscentrum. Toen wij er aankwamen voelde ik me juist zoals in de film ‘Missing’. Een kleurrijk publiek met spandoeken met niet mis te verstane leuzen tegen het huidig bewind en op al de daken van de huizen in de omtrek eveneens volk met leuzen. Diegenen die leuzen hadden die opriepen voor gewapende strijd waren gemaskerd. Daarrond overal politie. Ik vond dat dit eventjes zien al genoeg was en wou zo vlug mogelijk terug weg, maar mijn Chileense metgezellen zegden dat er geen gevaar was en wij nog rustig wat konden blijven staan. Om 5 voor 21 uur zegden ze dat we nu toch maar best vlug weggingen, ze voelden toen waarschijnlijk al dat er een staartje aan de manifestatie ging komen. Wij wandelden rustig terug naar het stadscentrum, onderweg gingen we nog iets drinken. Plots kwam er tussen alle stadsdrukte een lopende menigte, gevolgd door waterkanonnen. De Chilenen die bij mij waren, sleurden mij direct al lopend mee, een halve blok lopen en de volgende éénrichtingsstraat in. Je voelde direct dat die mannen hier niet lopen voor het plezier maar om zo vlug mogelijk uit het viezier van de politie te komen. 21 mensen zijn er die avond opgepakt. Aan de meeting hadden zo een 5.000 mensen deelgenomen, wat de organisatoren een zeer bedroevend cijfer vonden. Ik heb toen besloten dat één keer zulke meeting zien, toch wel voldoende is.
Stilaan gaat het ook wat beter met mijn Spaans.
In het ziekenhuis heb ik al ’t een en ’t ander bijgeleerd : abcessen draineren, wonden hechten en assisteren bij operaties. Ook in de polikliniek heb ik al heel wat te doen gehad.” (‘DB’, december ’87)
1987 – 6 november :Kaas- en Wijnavond KVG Zennevallei In de parochiezaal te Leest. Deelnameprijs : 60 frank. (Folder)
1987 – Vrijdag 6 november : Zitting Belastingen Van 9 tot 11 uur in het lokaal van de Cera. (“Parochieblad”, 29/10)
1987 – Zaterdag 7 november : Davidsfonds Leest – Europalia ’87 – Osterreich. Speciaal voor de Leestse afdeling ging om 14u30 een geleide wandeling door langs de “Schatten van het gulden Vlies” en “Oog in Oog” een beeld van de Oostenrijkse kunst van barok tot heden. Dit alles in het Paleis van Schone Kunsten te Brussel. (“Parochieblad”, 5/11)
1987 – Zaterdag 7 en zondag 8 november : “Rust Roest” bracht “De Caraïbische Zee”.
In de stedelijke basisschool Ten Moortele 2, telkens om 20 uur.
“De Caraïbische Zee” van René Verheezen is een klassieker, een stuk over het leven, echt en authentiek, volks en ontroerend. Het handelt over ziekenhuispatiënten en hun alledaagse omgang met bezoekers, familieleden en medisch personeel.
Gazet van Mechelen (14/11/1987) over de prestatie van de Leestse toneelgroep : “...Renild Polfliet zette als Mie, de zieke volksvrouw, een schitterende prestatie op de planken. Weinigen zullen haar die spontane emotionele ontroerende wijze van spelen verbeteren. In dit soort rollen van directe ongekunsteldheid is deze actrice zeer sterk.Daarnaast kreeg men een sublieme Ann Devos als de overspannen lerares Nicole. Beschaafd, teder, breekbaar, prachtige taal en goede zeggingstechniek, vurig emotioneel, zowel innerlijk als uiterlijk de volledige tegenpool van Mie. Marcel Verwerft speelde een dubbelrol : enerzijds de homofiele zoon van Mie, anderzijds de behandelende dokter van Nicole. Beide personages werden dank zij de polyvalentie van deze acteur ten volle uitgediept.
Jan Emmeregs beeldde als Jef, Nicole’s man, het eenvoudige spontane type uit, iets wat hem erg goed lag. Ook alle andere acteurs die één of meerdere rollen op zich namen kweten zich erg goed van hun taak, enkele kleine schoonheidsfoutjes niet te na gesproken.
Het decor o.l.v. Willy Keysers was sober en suggestief opgebouwd : een echte ziekenhuiskamer met alles op en aan. De belichting en techniek vroegen heel wat werk, maar Fik Diddens maakte het karwei feilloos af. De bandmontage van Johan De Laet was stipt en de grime door “Silhouet” was af.
Het geheel droeg de stempel van regisseur Guido Hellemans, die zoals steeds met vaste hand en eigengereid zijn spelers onder controle had. Dit was voelbaar tot in elke beweging. Het ritme, de sfeer, de toonhoogte eigen voor elk stuk, was er. Mooi van Rust Roest waarvoor het talrijk opgekomen publiek dankte door langdurig applaus.”
Personages
Mie : Renild Polfliet Nicole : Ann Devos Paulientje : - Jacky : Marcel Verwerft Jef : Jan Emmeregs Broeder : Raf Scheers Julien : Raf Scheers Freddy : Raf Scheers Dokter : Marcel Verwerft Juffrouw Goemans : Anita Goovaerts Zuster Joris : Hilde Van Dam Leerling verpleegst.: Ria Verschooten Dokter Jordaens : Anita Goovaerts Linda : Hilde Van Dam Tante Amelie : Anita Goovaerts Buurvrouw Godelief : Hilde Van Dam Roza : Ria Verschooten
Achter de schermen
Teksthulp : Dirk De Smet Bandmontage : Johan De Laet Grime en kapsels : Schoonheidssalon Silhouet – Mechelen Kostuums : Miloe Van Stijvoort Decorbouw : Raf Scheers, Frans Lamberts, Marc Windelen o.l.v. Fik Diddens en Willy Keysers.
Belichting en techn. : Fik Diddens Regie : Guido Hellemans (‘Rust Roest Ontmaskerd’)
Foto’s : -De affiche van ‘De Caraibische Zee’. -Het inkomticket. -De cast en enkele mensen van achter de schermen. (Foto : ‘Rust Roest Ontmaskerd’ van G.Hellemans)
1987 – 5 november : Els Duysburgh vanuit Concepcion (Chili)
In de laatste ‘Band’ (december ’87) verschenen enkele uittreksels uit de brieven die Els Duysburgh schreef vanuit Concepcion. Ze zat in haar voorlaatste jaar geneeskunde en dat is voor toekomstige dokters een stagejaar. De universiteit van Leuven bood de mogelijkheid een deel van die stage in ontwikkelingslanden te doen en Els stelde haar kandidatuur voor Zuid-Amerika. Ze kwam toevallig in Chili terecht en nog wel in Concepcion waar ook zuster Jeannde De Boeck werkte. Ze vertrok op 3 november voor een termijn van zes maanden.
“5 november 1987.
Ik ben dus in Schiphol vertrokken en in Toronto (Canada) met twee uur vertraging aangekomen. Van Toronto zijn we dan naar Santiago gevlogen, met een tussenlanding in Lima (Peru) waar wij zelfs mogen uitstappen zijn. Rond 1 uur plaatselijke tijd –dat was reeds bijna anderhalve dag vliegen- zijn wij dan in Santiago geland. Ik heb er ’s middags in de stad wat rondgelopen, door de winkelstraten en het paleis van Pinochet gaan bekijken. De nachtbus vertrok om 23 uur. Ik heb 200 BF betaald om van Santiago naar Concepcion te rijden, 8 uur lang in een luxebus met W.C. en video, 500 km ver naar het Zuiden. Ik heb in de bus ook vrij goed geslapen.
Om 7 uur vanmorgen ben ik aangekomen in Concepcion. Ik heb dan de bus naar het centrum genomen en ben het Belgische consulaat gaan zoeken. Rond 8u30 heb ik de vrouw van de consul uit haar bed gebeld. Hier ben ik echt zeer goed onthaald. Ik heb er onmiddellijk een uitgebreid ontbijt gekregen. Tijdens dat ontbijt werd er ook wat over en weer gebabbeld over de Belgen hier in Concepcion. Toen de vrouw van de consul zei dat het eigenlijk vooral Belgische paters en zusters zijn die hier in de streek zitten, zei ik natuurlijk dat ik zuster Jeanne De Boeck kende. De vrouw van de consul zei dat dat echt moest lukken, want dat ze juist vanmorgen naar de Hogar de Christo ging en ze stelde me voor mee te rijden. Zij en de consul, die ook bij ons was komen zitten, spraken met veel lof en bewondering over zuster Juanita.
Wij besloten om toch maar eerst logement te gaan zoeken. De vrouw van de consul ging mee en ik heb het kot genomen waar onze voorgangers vorig jaar gezeten hebben. Het kost 1.900 BF per maand.
Nadien ben ik meegegaan naar de Hogar de Christo en heb zo van de eerste dag al kennis gemaakt met zuster De Boeck. Wat zij daar uit de grond gestampt heeft is wel de moeite. Haar hospitaal voor stervenden is eigenlijk netter dan wat ik in veel Belgische hospitalen al gezien heb.”
Els Duysburgh zette de aspiraties die ze als twintigjarige koesterde door, als volwassen vrouw verwezenlijkte ze haar droom : ontwikkelingshulp en met man en kinderen van avontuur naar avontuur.
Zij is een dochter van Karel en van Suzanne Broothaerts en groeide op in de ouderlijke woonst in de Juniorslaan.
Na haar studies als arts aan de K.U.L. volgde ze nog specialisatie aan het Tropisch Instituut te Antwerpen. Van jongsaf wou ze naar het buitenland en dat heeft ze ook gerealiseerd.
Aan het Tropisch Instituut leerde ze haar man kennen, Epco Hasker, eveneens arts.
Als pas getrouwd koppel reisden ze voor de Nederlandse Lepra Stichting –gespecialiseerd in lepra en TBC- naar het noorden van Nigeria, waar ze vijf jaar actief waren midden de brousse…
Een volgende post was Afghanistan, nu in opdracht van de Duitse Damiaanactie. Daar moesten ze hals over kop vluchten voor de Taliban en kwamen zo terecht in Pashawar Pakistan maar na enige tijd konden ze toch met een vliegtuig van het Internationale Rode Kruis hun tien klinieken in Afghanistan onder Taliban-bestuur bezoeken.
Vier jaar later keerden ze terug naar België waar Els de graad van Master behaalde aan het Tropisch Instituut.
De volgende post van het dokterspaar was Kiev in het pas onafhankelijk geworden Oekraïne. Daar was hun werk vooral gericht op TBC bestrijding. Een project van de Europese Gemeenschap. Toen dat project na drie jaar ten einde liep gingen ze voor een Amerikaanse ontwikkelingsorganisatie werken in Oezbekistan en omliggende landen. Zij verbleven in Tashkent.
Daar hun oudste dochter haar middelbaar onderwijs moest aanvatten, werd in 2008 besloten naar België terug te keren waar Epco een plaats kreeg aangeboden als professor aan het Tropisch Instituut en als onderzoeker volgt hij projecten op in India en Kongo (slaapziekte). Els is verbonden aan de Universiteit van Gent in dienst van Marleen Temmerman, de bekende gynaecologe en hoogleraar, waar ze projecten begeleidt en evalueert ivm ‘moeder en kind’ in Afrika.
Het echtpaar kreeg drie kinderen, Sien, Klaas en Daan, die hen overal vergezelden en les volgden aan tal van internationale scholen. Sien is pas zeventien en volgt les aan de Universiteit van Chicago waarvoor ze een beurs van vier jaar bemachtigde.
Momenteel woont Els met haar gezin in Lier.
De andere brieven van Els Duysburgh, gepubliceerd in De Band van december, staan afgedrukt na de datum van verzending verder in deze Kronieken.
Foto’s : (Karel Duysburgh) -Epco en Els Hasker – Duysburgh met hun kroost. -Klaas en Daan Hasker hadden de tijd van hun leven in Oezbekistan. -Opendeurdag van de Internationale School in Tachkent Oezbekistan. -Sien en Klaas bemandden ook een standje.
Links sponsor Boghemans bij de overhandiging van de autosleutels aan Ludo Verschueren, de voorzitter van de supportersclub van S.K. Leest. (GvM)
1987 – 2 november – Gazet van Mechelen :
Twee kandidaten voor één auto
“Het 4de superkaarttoernooi van de supportersklub S.K. Leest is vrijdag 30 oktober succesvol afgesloten. Dit prestigieuze toernooi met misschien wel de grootste prijzenpot in België, lokte ook nu weer een massa al dan niet verwoede kaarters.
Zogenaamde “broodspelers” komen van heinde en verre om de mooiste prijzen weg te kapen. Vals spelen en combines maken is hun niet onbekend.
Toch slaagden de inrichters er ook ditmaal weer in om via strenge controles onregelmatigheden te beletten zodat alles min of meer normaal verlopen is.
Toch is het opvallend hoe de score van de dagwinnaars, naarmate het toernooi vordert, in stijgende lijn gaat. Zo haalde men in het begin een kleur-TV groot scherm en afstandsdbediening binnen met een dagtotaal van 165 punten.
De laatste kaartavond moest men 184 punten kunnen voorleggen voor de TV of de video.
Spijtig liep de laatste avond niet alles op wieltjes. Het toeval dat 2 spelers met eenzelfde totaal aantal punten voor één splinternieuwe personenwagen in aanmerking kwamen deed de verantwoordelijken diep in de reglementen duiken.Tot overmaat van ramp viel dan ook nog de computer uit wegens technisch defect zodat alles nog eens manueel moest uitgerekend worden. Allemaal redenen waarom de mensen bijna twee uur later dan voorzien met hun prijs naar huis konden. Maar zoals het in een goed huishouden betaamt kwam ook nu alles op zijn pootjes terecht. Het was uiteindelijk Karel Mertens uit Kapelle o/d Bos die met
620 punten (beste avonden) de sleutel van de wagen overhandigd kreeg van de sponsor van S.K. Leest, de kampioen van België Pit-Pat, Pierre Boghemans.
Met een slechter 1e dagklassement, maar eveneens met 620 punten, won Frans Verelst een prachtig stijlsalon.
Maes P. ging met 607 punten Gustaaf Van Dijck vooraf en Mw. Pepermans haalde met 604 punten de vijfde prijs.”
1987 – Dinsdag 3 november : K.V.L.V. Jonge Gezinnen
Om 20 uur in het parochiecentrum “Het Klooster”, praktische les in het knippen van een kinderkleed. (“Parochieblad”, 29/10)
1987 – Maandag 12 oktober : Verbroederingsfeest Gepensioneerden. Samen met enkele groepen gepensioneerden uit het omliggende. Begin om 14 uur in de parochiezaal. (“Parochieblad”, 8/10)
1987 – Dinsdag 13 oktober :K.V.L.V. bezocht Kortrijk (“Parochieblad”, 1/10)
1987 – Vrijdag 16 oktober : 10e Grote KWB Kaartwedstrijd In “Ons Parochiehuis” met meer dan 40.000 fr aan prijzen waaronder een fiets, een stofzuiger, een koffiezet, enz..enz..en iedere tafelwinnaar had prijs. Inleg 100 fr., inschrijven vanaf 19 uur.(Folder)
1987 – 17 oktober : Teerfeest KVG Zennevallei Programma : 18 u : Mis, 19 u : aperitief, gerookte forelfilet, kervelsoep, Prince Orlof, bananentaart met koffie.
22u30 : kwis.
23u45 : dans.
Dit alles in de parochiezaal te Leest.
Volwassenen : 450 fr, kinderen tot 12 jaar : 250 fr. (Folder)
1987 – 17 oktober : K.V.L.V. Herfstvergadering Thema : “Angstig, jij niet alleen”. Aanvang 14 uur. (“Parochieblad”, 15/10)
1987 – 22 oktober – “Parochieblad” : Abonnering Parochieblad Deze week ontving elke huis een overschrijvingsformulier voor de abonnering van het parochieblad 1988. De prijs voor een jaarabonnement bedroeg 350 fr.
1987 – Vrijdag 23 oktober : Samenkomst Landelijke Gilde
De eerste van het nieuwe werkjaar met als onderwerp : ‘inlichtingen allerhande elektriciteit’. Start om 19.30 u. met een etentje en om 20.15 u. de vergadering, daarna was er mogelijkheid om een kaartje te trekken. Plaats : parochiecentrum ‘Klooster’, Dorpstraat 10. Iedereen was welkom. (“Parochieblad”, 22/10)
1987 – Zondag 25 oktober : “Pensenkermis” van de K.F. St.-Cecilia Leest
Die dag organiseerde de fanfare uit Leest een heuse Vlaamse pensenkermis ten voordele van het instrumentenfonds en de jeugdwerking. Dit evenement ging door in het repetitielokaal zaal “Piessens”.
De jonge muzikantjes van de vereniging kregen de kans hun kunnen ten toon te spreiden voor een publiek van ouders, familieleden, kennissen en “echte” muzikanten. Nadien, en tussen het verorberen van de heerlijke pensen, zorgden muziekkorpsen uit het omliggende (Perk, Heindonk en Hofstade) en het eigen jeugdensemble ‘Brass in Pocket” voor de muzikale omlijsting.
De pensen zelf werden geserveerd met appelmoes of mosterd en kostten 70 fr. (Folder van de fanfare en “Toeters en Trompetten”, jg 7, nr.2 )
“Rond half vier zaten er al enkele jeugdige hongerigen te wachten op hun portie pens. Blijkbaar hadden ze de affiche niet goed bestudeerd want pas vanaf 16.00 uur trok onze kermis op gang. Ons eigen fanfarekorps opende muzikaal het festival. De muzikanten wisten niet van ophouden waardoor het tijdschema in gedrang kwam. Het aroma van de pensen trok heel wat nieuwsgierigen naar binnen en de première van ons jongerenensemble zou in een nokvolle zaal plaats vinden. Onze ‘young ones’ verschenen in een kleurrijk en niet-alledaags uniform achter de pepitter. Uit deze chaos van kleuren toverden Luc Vertommen en zijn volgelingen een prachtig muzikaal geheel.
Het jongerenensemble ‘Brass in Pocket’ opende plechtig met het majestueuse ‘Fanfare’ van Gregson. Nadien volgde de ene na de andere muzikale verrassing. Het programma zat knap in elkaar en aan een hels tempo werd het publiek met stevige en rustige nummertjes geconfronteerd.
Het applaus na elk stukje leek meer op een ovatie voor een nobelprijswinnaar. De kleinste en jongste toehoorders zaten stilletjes te luisteren vooraan het podium. Wellicht droomden zij dat ze binnenkort ook zulke mooie muziek mogen brengen. Daar zal alleszins aan gewerkt worden. De bezoekende muzikanten en dirigenten waren het enthousiast eens : Leest heeft een mooie jeugd.
Na het spektakel van ‘Brass in Pocket’ kregen respectievelijk de K.F. ‘Tenierskring’ uit Perk, de K.F. ‘Iever maakt Vooruitgang’ uit Heindonk en de K.H. ‘De Ware Vrienden’ uit Hofstade de eer om hun muzikaliteit aan te bieden. Ondertussen werden er meters pens verslonden en liters bier versast. Kortom, het volk was content en had haar spelen.
Mondeling werden er reeds contacten gelegd om ons jongerenensemble te laten optreden.
Uit de hoek van de kust kwam er reeds respons via Roland Van Welden (Knokke-Heist) en ons lid-herbergier Hans Hermans (’t Heike) wil tijdens de zomerweekends iets voor onze jeugd doen. We zullen eerstdaags weten wat er uit de bus zal komen. In ieder geval heeft onze muziekfamilie er een schoon kindje bij. De sfeer is weer enorm ‘achter de root’ !“ (‘Toeters en Trompetten’, jg 7, nr.3)
1987 – Vrijdag 30 oktober : Samenkomst Leestse 50-jarigen In het parochiehuis vanaf 19 uur.
In ‘De Band’ van juli verscheen volgende aankondiging :
“Beste Lezers van de Band, beste 50-jarige,
1937 is het belangrijkste jaar uit uw leven, want U bent in dat jaar geboren.
1987 is ook een belangrijk jaar, want U bereikt de leeftijd waarvan men in bijbelse termen zegt dat U ‘Abraham gezien heeft’. U bent uit ons dorp naar andere oorden uitgezwermd of van ergens anders naar hier komen wonen. Om het even, het is een unieke kans om oude en nieuwe vrienden in een gezellige sfeer te ontmoeten en samen herinneringen op te halen.
Dit feestelijk gebeuren gaat door in ‘Ons Parochiehuis’ te Leest, op vrijdag 30 oktober vanaf 19 uur.
Al de vijftigjarigen hebben een brief thuis gekregen en wij vragen hun in te schrijven voor 15 september. Moesten wij toevallig iemand vergeten hebben, gelieve dan contact te nemen met iemand van het inrichtend comité.
Wij hopen U dus zeker weer te zien op 30 oktober e.k. en wensen U ondertussen het allerbeste toe.
Namens het inrichtend comité :
Louisette De Bleser – Van Baelen, Kouter 17 Leest José Diddens – De Neys, Kouter 118 Leest Maria Hendrickx – Teughels, Kouter 3 Leest Francois Van Aken, Juniorslaan 98 Leest Jeroom Verbruggen, Kouter 8 Leest Louis Vloebergh, Winkelstraat 28.
1987 – Vrijdag 30 oktober : Communie aan huis “Vrijdag 30 oktober wordt de communie thuis gebracht bij zieke en oude mensen. Wij beginnen om 9 uur. Mensen die verlangen de communie mee te nemen voor huisgenoten mogen dit steeds doen.” (“Parochieblad”, 29/10)
1987 – Zaterdag 31 oktober : Volksdansfeest Korneel In het parochiehuis. (“Parochieblad”, 29/10)
1987 – November : Folder voor de Leestenaars :
PAROCHIE ST. NIKLAAS
LEEST
Betreft : Abonnering van het Parochieblad.
Beste Parochianen,
Naar het einde van het jaar toe worden steeds meer schikkingen getroffen voor het komende jaar. Zo ook voor de abonnering op het PAROCHIEBLAD ; hetzij her-abonnering of eventueel een eerste maal dat U het parochieblad wenst te nemen.
Getrouwe lezers weten welke betekenis en waarde een dergelijk weekblad heeft in onze leefwereld en in ons medevoelen met de parochie en medemensen.
Zo bv. is een Parochieblad gewenst om op de hoogte te blijven van het parochieleven.
Tevens een hulpmiddel om de Misintenties voor uw overledenen bekend te maken of niet te vergeten. Ook waardevolle artikels over de hedendaagse beleving van het geloof worden erin gepubliceerd, alsook wekelijks uitleg over Misteksten, bruikbaar voor U zelf, voor zieken of ouden van dagen.
U kunt gebruik maken van een overschrijvingsformulier. 733-2211489-16 van de Parochie St. Niklaas te Leest.
Prijs voor het jaarabonnement 1988 is vastgesteld op 350 frank.
Mocht U bij vergetelheid uw herabonnering door overschrijving niet hebben verricht, dan komt er in de loop van de maand november wel een ijveraar(ster) even bij u aanbellen. Aanvragen voor een Parochieblad kunnen steeds geschieden op de pastorie.
In de hoop en de verwachting dat het Parochieblad een degelijke schakel vormt in ons parochieleven, hartelijk dank voor uw hernieuwde of uw eerste abonnering.
Genegen groeten van uw parochiepriesters, Pater Damiaan Karel Van Aken, E.H. Frans Lornoy.
1987 – November : Mededelingen aan de Leestse bevolking
Zittingsuren
In haar streven om de SP-mandatarissen nog dichter bij de bevolking te brengen en hun dienstbetoon nog uit te breiden, organiseert het SP-bestuur Leest vanaf de maand november elke tweede zondag van de maand volgende zittingsuren :
G. Joris, Burgemeester :
-oud gemeentehuis : van 10 tot 11 uur.
-Zaal St. Cecilia : van 11 tot 12 uur.
C. Demeester, Schepen van Openbaar Onderwijs :
-Duivenlokaal (Juniorslaan 78) : van 10 tot 11 uur.
-Zaal St. Cecioia : van 11 tot 12 uur.
W. Van Den Brande, Voorzitter v/d Mechelse Goedkope Woning :
-Duivenlokaal : van 10 tot 11 uur.
-Zaal St. Cecilia : van 11 tot 12 uur.
J. Vloeberghen, SP-gemeenteraadslid :
-Zaal St. Cecilia : van 11 tot 12 uur.
M. De Bont, Voorzitter SVV Leest :
-Duivenlokaal : van 10 tot 11 uur.
-Zaal St. Cecilia : van 11 tot 12 uur.
Eerste zitdag was zondag 8 november 1987.
SP-POLL te Mechelen
Op 9 en 10 oktober ll. werd door de SP-afdeling Mechelen een Poll georganiseerd om te komen tot de lijst voor de komende gemeenteraadsverkiezingen van oktober 1988.
1598 leden kwamen zich uitspreken over de volgorde van de 41 kandidaten. Het SP-bestuur is dan ook ten zeerste verheugd U te kunnen melden dat :
-zijn uittredend gemeenteraadslid Jef VLOEBERGHEN op de 9de plaats staat.
-Zijn vrouwelijke kandidate Mariette De Bont op de 23ste plaats staat.
-Zijn jongere kandidaat Ivan De Borger op de 19de plaats staat.
Wij zijn ervan overtuigd dat onze drie Leestse kandidaten het tijdens de komende gemeenteraadsverkiezingen uitstekend zullen doen en hopen dat alle drie vanaf 1/1/89 deel zullen uitmaken van de Mechelse gemeenteraad.
Een dynamische gemeente zoals Leest moet immers vertegenwoordigd worden door dynamische mensen.
Tisseltbaan
Na jarenlang onafgebroken aandringen van ons SP-gemeenteraadslid Jef Vloeberghen en zijn SP-bestuur Leest, vernemen wij uit doorgaans goed ingelichte bron dat in de loop van 1988 het licht op groen zou worden gezet voor de vernieuwing van de Tisseltbaan.
Het zal de bewoners van de Tisseltbaan en alle Leestenaars die wel eens gebruik maken van deze straat genoegen doen dat daarmee een einde komt aan alle ellende die het kapotte wegdek veroorzaakt.
1987 – Woensdag 7 oktober : K.V.L.V. Kookles Er werd een speciaal feestmenu uitgewerkt : scampistaartjes met remouladesaus, brocolliroomsoep, varkenshaasjes met kruidensaus en peren met sabahonsaus. (“Parochieblad”, 1/10)
Dit nieuw kantoor, ook bevoegd voor Battel en Heffen werd om 19 uur feestelijk geopend met een opendeur gevolgd door een receptie in zaal Sint-Cecilia. Tony Dons (gehuwd met Leen Verschueren) verhuisde zijn kantoor en woonst van Ten Moortele naar Dorpsstraat nr. 17. Kantooruren : alle dagen van 9 u. tot 12 u. en op afspraak ook ten huize. (“Parochieblad”, 1/10)
1987 – 9 en 10 oktober : SP-Poll te Mechelen
“Op 9 en 10 oktober ll. werd door de SP-afdeling Mechelen een Poll georganiseerd om te komen tot de lijst voor de komende gemeenteraadsverkiezingen van oktober 1988.
1598 SP-leden kwamen zich uitspreken over de volgorde van de 41 kandidaten. Het SP-bestuur is dan ook ten zeerste verheugd u te kunnen melden dat : -zijn uittredend gemeenteraadslid Jef Vloeberghen op de 9de plaats staat; -zijn vrouwelijke kandidate Mariette De Bont op de 23ste plaats staat ; -zijn jongere-kandidaat Ivan De Borger op de 19de plaats staat.
Wij zijn ervan overtuigd dat onze drie Leestse kandidaten het tijdens de komende gemeenteraadsverkiezingen uitstekend zullen doen en hopen dat alle drie vanaf 1/1/89 deel zullen uitmaken van de Mechelse gemeenteraad. Een dynamische gemeente zoals Leest moet immers vertegenwoordigd worden door dynamische mensen.” (‘Medelingen aan de Leestse bevolking’, D. Nuytkens, Voorzitter SP-bestuur Leest)
1987 – 10 oktober : Jaarlijks ledenfeest KWB met herverkiezing bestuur De avond startte met een eucharistieviering voor de overleden leden, nadien ging het naar het parochiehuis waar ook een etentje voorzien was. Volgend bestuur voor de komende twee jaar werd verkozen : Mark Lamberts, Jean Pierre Publi, Jef Lauwers, Leo Van Laenen en Johan Van de Putte.
1987 – 10 oktober : Start 10-delige Lessenreeks B.G.J.G.
De B.G.J.G. afdeling Leest startte met een nieuwe 10-delige lessenreeks “watergewenning”, “kleuterzwemmen” en “zwemmen voor gevorderden” vanaf 10 oktober, telkens van 15u45 tot 16u45 te Kapelle-op-den-Bos. Inschrijvingen dienden te gebeuren bij Myriam De Laet, Molenstraat 7 Leest. (‘DB’, september ’87)
1987 – Zondag 11 oktober : “Grootse Modeshow” – Sportcentrum Leest Om 15 uur in de Sporthal Leest in samenwerking met Modelteam Cashive Mechelen. (zie folder onderaan)
1987 – Zondag 11 oktober : Opening nieuwe Bibliotheek te Leest
In aanwezigheid van burgemeester Joris werd de nieuwe uitleenpost van de Stedelijke Openbare Bibliotheek van Mechelen te Leest officieel geopend. Leest vormde de 19de uitleenpost buiten de hoofdbibliotheek. Het vroegere postkantoor werd verplaatst naar het vroegere gemeentehuis en in het alzo vrijgekomen gebouw werd de openbare bibliotheek geïnstalleerd in twee lokalen.
De Leestenaars konden beroep doen op circa 6.000 boeken, ondergebracht in een 20-tal rubrieken. De bibliotheek was geopend elke zondag van 10 tot 12 uur en elke donderdag van 15 tot 18 uur. Het lidgeld bedroeg 100 frank per jaar (vanaf 14 jaar).
De Leestenaars hadden voordien volgend bericht in hun bus gekregen :
“Beste dorpsgenoten,
Betreft : bibliotheek in onze gemeente.
Reeds lang is er door vele Leestenaars vraag naar een eigen bibliotheek in onze gemeente. Na veel voorbereidend werk door de schepen van Openbaar Onderwijs, Constant Demeester, en ons SP-gemeenteraadslid Jef Voeberghen, is het eindelijk zover. Beslist werd het vroegere postkantoor te verplaatsen (zoals reeds is gebeurd) naar het vroegere gemeentehuis. In het alzo vrijgekomen gebouw zal de openbare bibliotheek geïnstalleerd worden. Ook deze werken zijn voltooid. De openstelling van onze Leestse openbare bibliotheek zal plaatshebben op zondag 11 oktober 1987 om 11 uur.
Vanaf donderdag 15 oktober – 15 uur – zullen alle Leestenaars, jong en oud, uit meer dan 6.000 boeken kunnen kiezen en hun geliefkoosde lektuur kunnen komen uitlenen. Iedereen die dat wenst, kan ook tijdens de openingsuren in de rustige leeszaal komen lezen en opzoeken.
Openingsuren van de bibliotheek te Leest : donderdag van 15 tot 18 uur, zondag van 10 tot 12 uur. Lidgeld : -tot 14 jaar gratis –vanaf 14 jaar slechts 100 fr. per jaar (enige onkosten).
“Zondag is in Leest een nieuwe uitleenpost geopend van de stedelijke Openbare Bibliotheek van Mechelen. Een belangrijke gebeurtenis voor Leest, zo zei burgemeester Joris in zijn gelegenheidstoespraak. Een belangrijke opdracht ook voor de scholen in Leest om de kinderen de weg naar de bibliotheek te wijzen. Vlaanderen heeft lezers nodig en lezer wordt men pas na vele jaren, aldus nog de burgemeester. Schepen van onderwijs Constant Demeester herinnerde eraan dat de eerste bibliotheek in Mechelen dateert van in 1765 en dat die toen beschikte over 1000 banden. De uitleenpost in Leest beschikt vandaag alleen al over bijna 6.000 boeken. En in totaal telt de bibliotheek van de stad Mechelen 213.000 titels. Die enorme expansie is er gekomen na de tweede wereldoorlog, nadat gewezen burgemeester Spinoy aan directeur Torfs de opdracht gaf een openbare bibliotheek uit te bouwen. Een opdracht die directeur Torfs op een haast unieke wijze heeft volbracht en die later door zijn opvolger Geets is verdergezet. Schepen Demeester sprak ook nog de hoop uit dat vooral de scholen de weg naar de uitleenpost zullen vinden, en vandaar verder naar de centrale bibliootheek in Mechelen.
Deze nieuwe uitleenpost in Leest is de 19de buiten de hoofdbibliotheek in de Gebr. Verhaegenstraat. Hij is ondergebracht in twee lokalen naast het vroegere gemeentehuis, Ten Moortele 1bis. De circa 6.000 boeken die er voorhanden zijn kunnen in een 20-tal rubrieken ondergebracht worden.” (GvM, 13/10/87)
Leest bezat reeds een bibliotheek tussen 1921 en 1946. Meer daarover in deze Kronieken onder datum : 8 juli 1921.
Bijgev. : -Argenta kantoorhouder Tony Dons. -De folder van de ‘Grootse Modeshow’. -De curculaire voor de bevolking van Leest. -Leest beschikt in het filiaal van de stedelijke bibliotheek over bijna 6.000 titels. (foto : GvM)
1987 – Zaterdag 3 oktober : Statutaire vergadering De Voorzorg te Leest
De jaarlijkse statutaire vergadering van het Ziekenfonds De Voorzorg ging door om 17 uur in de zaal Sint-Cecilia, Dorpsstraat Leest.
Op de dagorde : -Moreel en financieel verslag 1986. -De problemen van de ziekteverzekering. -Congres Sociale Zekerheid in december 1987. -Gedeeltelijke herkiezing Raden van Bestuur De Voorzorg, Bond Moyson, S.V.V. of Gewestelijke Bestuur. -Allerlei. Volledig eetmaal om 16 uur. Deelnemingsprijs : 250 fr. (Brief aan de leden)
1987 – Zaterdag 3 en zondag 4 oktober : Jubileumcross-Week-End van Chiro-Vevoc
Ter gelegenheid van de 15de Jeugdcross en als inzet van het jubileumjaar van Chiro en Vevoc.
“Zowat 15 jaar geleden staken enkele oud-chiroleden van Leest de koppen bij elkaar om elkaar nog eens te ontmoeten in een sportieve context. De Vevoc Jeugdcross was meteen geboren. Het evenement richtte zich voornamelijk naar Chiro- en oud-chiroleden maar met de jaren werd een meer open formule toegepast.
Nu zondag is de Vevoc jeugdcross reeds aan zijn 15de jaargang toe en om deze gelegenheid gepast te vieren werd een gans weekend uitgetrokken. Zaterdag 3 oktober wordt in de namiddag een wedstrijd fietsen zonder ketting georganiseerd. Het komt er op aan om vanaf een heuvel zo ver mogelijk te geraken op twee wielen zonder aandrijving. ’s Avonds te 20 u. worden niet de benen maar wel de kelen gesmeerd op de crossfuif. ’s Zondags is de crossdag. Te 14 uur is opnieuw, naar vroegere traditie, een stratenloop gepland. Een parcours dat loopt over Dorp – Dorpstraat – Elleboogstraat – Tisseltbaan – Kleine Heide – Juniorslaan – Vinkstraat en Ten Moortele kan naar believen 1, 2 of 3 keer afgehaspeld worden. Dat is dan goed voor respectievelijk 5, 10 of 15 km.
Wie daarmee niet aan zijn trekken komt kan terecht op de jeugdcross zelf. Achter de chirolokalen worden vanaf 15 uur verschillende reeksen gelopen…” (GvM, 30/9)
Programma: Zaterdag 3/10 : -vanaf 20 u : Crossfuif. -vanaf 22 u : Gelegenheidsbar.
Zondag 4/10 : - vanaf 14 u : Start Stratenloop.(5,10 of 15 km op Leestse wegen)
-vanaf 15 u. : Start 15de Jeugdcross en Gelegenheidsbar. -vanaf 18 u. : Volksdans.
Op zaterdag werd in de namiddag een wedstrijd fietsen zonder ketting georganiseerd. Het kwam er op aan om vanaf een heuvel zo ver mogelijk te geraken op twee wielen zonder aandrijving. Aan de Zennebrug gingen tien deelnemers de confrontatie aan. Winnaar werd Guy De Wit voor J. Bernaerts.
Zondagmiddag drumden alle atleten, klein en groot, jong en oud samen om deel te nemenaan de 1ste Vevoc stratenloop. Een 100-tal enthousiaste lopers jogde de Leestse straten af, om zo’n 5, 10 of 15 km onder de schoenen te krijgen. Bij de 5 km-loop overschreed Willy Van Win als 1ste de aankomst. Winnaar van de 10 km werd Leboda Vincent en op de lange afstand toonde Wilfried De Cock zich de beste.
In totaal kwamen er zo’n 1.000 lopers aan de start in deze 15de editie van de Vevoc jeugdcross.
Foto’s : (GvA) -Met een duizendtal kwamen ze aan de start van de 15de Vevoc-Cross. -Fiere en glunderende winnaars op het erepodium.
Bij een verkeersongeval in de Dorpstraat te Leest werd maandagavond omstreeks 17 uur het kindje Joris Van Moer, Ten Moortele 20 Leest, zwaar gewond. Het kindje werd naar het O.L.Vrouwziekenhuis gevoerd en vandaar naar het academisch ziekenhuis van Leuven overgebracht. (GvM)
1987 – Woensdag 23 september :K.V.L.V. Kookles “Kruiden uit eigen tuin”, vanaf 19 uur. (“Parochieblad”, 17/9)
1987 – Vrijdag 25 september : Start 4de Super Kaarttornooi van SK Leest.
In zaal Witte Paard te Kapelle-o-d-Bos werd de start gegeven van het 4de Super Kaarttornooi van de Supportersclub SK Leest. Prijzentafel : totaal van 750.000 fr in natura waarvan 350.000 fr in het eindklassement met als eerste prijs een Toyota Starlet (rond de 200.000 fr) en 400.000 fr in het dagklassement. De overige wedstrijden werden betwist op 2,9, 23 en 30 oktober.
1987 – 25, 26 en 27 september : Natuurbeurs te Leest
In het kader van het Europees jaar van het leefmilieu organiseerde de werkgroep Leefmilieu van Leest een milieubeurs in het parochiehuis. Meer dan tien nationale en internationale instellingen en verenigingen stelden een brede waaier van onderwerpen voor aan de hand van informatiestands, tentoonstellingen, gespreksavonden, films en dia’s.
Enkele milieuvraagstukken uit eigen streek kregen bijzondere aandacht zoals de “boomplantactie Leest 1987-88” door de stad Mechelen, “Zure regen” door Peter Vanhoutte, “Zennedijken” een film van Pierre De Wit en “natuurbehoud” met o.m. het Bos van Aa, de Dorpelpoel en het Broek De Naeyer.
De milieubeurs, waarvoor de toegang gratis was, liep met medewerking van het Actiecomité Bos van Aa, de Wielewaal Hombeek, de vzw APMA, (anti proefdieren mishandeling) de vzw Belgische natuur- en vogelreservaten, de Blauwe Wereldketen, de dienst Leefmilieu van de stad Mechelen, het Europees comité ter bescherming van de pelsdieren, JNM, de Ortolaan Willebroek, het otterproject Planckendael, Cera, de vzw Salem, de stichting leefmilieu Kredietbank, Velt Mechelen en de werkgroep leefmilieu Hombeek. Het hele opzet was niet groots aangepakt maar de thema’s waren erg indringend en actueel. Opvallend waren wel de talrijke collectebussen (aan elke stand vond men er wel eentje) die duidden op de financiële nood van de verschillende organisaties. Apma kloeg de wantoestanden aan bij de experimentele proefnemingen met dieren. De VELT afdeling Mechelen showde een aantal verse natuurlijk gewonnen producten en trachtte via allerlei boeken en brochures de mensen warm te maken om biologisch te gaan tuinieren. Wielewaal gaf een duidelijk beeld van de reptielen en kikkers die in onze fel belaagde natuur nog voorkwamen. De Groene lijn had het over waterverontreiniging en milieubescherming en staafde die bewering eveneens met een massa boeken en folders. Mensen van het Europees Comité ter bescherming van de pelsdieren voerde een serie namaak bontjassen ten tonele.
Vandaag zorgen voor Leefmilieu van Morgen
“1987 werd door de Europese Raad uitgeroepen tot jaar van het leefmilieu. De Europese leefgemeenschap wordt opgeroepen om zich te bezinnen over en om Aktie te voeren rond het leefmilieu. De inzet zou moeten uitmonden in een betere en leefbaardere wereld.
Reeds tientallen jaren staan natuur- en milieuverenigingen en organisaties in de bres om aktie te voeren telkens ons woongebied op de een of andere wijze bedreigd werd. Vroeger ging de aantasting vooral naar het fysisch milieu. Er werd grond onteigend of bouwrijk gemaakt voor aanleg van autowegen, spoorwegen, woonwijken en stortplaatsen. De natuurgebieden waren daarvoor de uitgelezen plaatsen. Ook goede landbouwgrond ging verloren. Nu worden meer en meer de leefomstandigheden verstoord. Natuur en milieu worden maar al te vlug als het ‘zout bij de soep’ bestempeld. Deze beeldspraak schetst haarscherp de kern van onze kritiek. De wereld, of beter die heel dunne schil leven op aarde is voor ons natuurbeschermers de soep. Deze blijft alleen genietbaar als de mens de hoeveelheid zout weet te beheersen. Met andere woorden een goed leefbare wereld dient als uitgangspunt te zijn en daarbij moet onze economische ontwikkeling worden afgestemd. De economie kan zich niet onbegrensd ontwikkelen tot de dijk het water keert. De luchtvervuiling met zure regen, de bodemvervuiling door overbemesting, de aantasting van ons drinkwater, de vervuiling van Schelde en Noordzee, de gaten in de ozonlaag, Tjernobyl, Windscale en de gezondheid aantastende explosie van het autoverkeer, de ongebreidelde ontwikkeling van de landbouw en de industrie en ons consumptiepatroon, allemaal factoren die onze leefomgeving op onaanvaardbare manier aantasten. Om dit te keren is een actieve natuur- en milieubeweging harder nodig dan ooit. Wij willen een leefwereld waar voor onze kinderen klein- en achterkleinkinderen en de komende generaties nog kansen zijn om te overleven. Werkgroep ‘Leefmilieu Leest’.” (‘DB’, september ’87)
1987 – Oktober – “Voor U Nieuws” (Volksunie Hombeek-Leest-Heffen) :
Goed nieuws voor Hombeek – Leest – Heffen
-De rekening dienstjaar 1986 van de kerkfabriek St. Niklaas Leest werd goedgekeurd met een batig saldo van 891 fr.
-Goedkeuring voor het aangaan van een lening bij het Gemeentekrediet van 2.070.000 fr. voor de financiering van de afrekening van de wegen- en rioleringswerken in de Molenstraat te Leest.
-Goedkeuring op 14.9.87 van het gewijzigd bestek i.v.m. de heraanleg van het dorpsplein te Leest, aangepast aan de opmerkingen van het provinciebestuur. Geraamde prijs : 1.234.248 fr.
-Goedkeuring van de begroting 1988 van de kerkfabriek St. Niklaas Leest. Ontvangsten en uitgaven elk 392.082 fr.
-Goedkeuring voor het uitschrijven van een openbare aanbesteding voor wegen-, riolerings- en collectorwerken aan de Leestse steenweg (tussen Gentse steenweg en Zennebrug), Warandestraat, Bleukensstraat en Pennemeesterstraat. De totale uitgave wordt geraamd op 63.655.979 fr.
-Goedkeuring voor het uitschrijven van een onderhandse prijsvraag voor het vellen van 88 kaprijpe canadabomen in de Oude Leestse baan en de Leestse steenweg. De opbrengst wordt geraamd op 190.000 fr.
-In de deelgemeente Leest wordt een plaatselijke uitleenpost van de stedelijke openbare bibliotheek opgericht. De plechtige opening vindt plaats op zondag 11 oktober, Ten Moortele, 1bis.
1987 – Vrijdag 2 oktober : Mosselavond LRV Leest
Van 17 tot 22 uur in de parochiezaal te Leest. Mosselen+brood : 250 frank. Stoofvlees+brood : 200 frank.
Inschrijven kon bij : Walter De Prins, Juul De Smet, Roland Rottiers, Gerdt De Beck-Geerts, Gert De Prins, Marcel Neefs, Wim De Wachter, Roger Bouillon of Luc Charlier. (Folder)
1987 – Vrijdag 2 oktober : Familiespektakel in een circus. Om 19u30 op het Leestse Dorpsplein.Toegang en maneblussersmedaille : 50 frank voor volwassenen, 25 frank voor kinderen tot 13 jaar.(folder)
1987 – Vrijdag 2 oktober - Gazet van Mechelen :Gewond te Leest
“Luc Neefs, Kapellebaan 80 Mechelen, werd gewond bij een verkeersongeval op de Dorpsplaats. Hij werd naar het O.L.Vrouwziekenhuis overgebracht.“
1987 – 17 september – Gazet van Mechelen : Gewestelijke miniemen
V.V. Leest-Pasbrug 8-1(Foto onderaan)
“VV Leest verloor op de eerste speeldag met ruime cijfers van Wavria. Pasbrug speelde een degelijke wedstrijd tegen Heffen. Van de thuisploeg werd verwacht revanche te nemen voor de mindere wedstrijd tegen Wavria.
Van bij de aftrap was het duidelijk dat VV weinig problemen zou ondervinden met de bezoekers. Op het drassige veld –Leest zou nog veel problemen kunnen kennen met de speelvelden- speelde Leest voor de rust éénrichtingsvoetbal. Pasbrug verdedigde zich met de middelen die voor handen waren. Toch konden de bezoekers niet beletten dat er bij de rust al een forfaitscore op het bord stond. Na enkele goede combinaties en ook af en toe met de hulp van de bezoekers konden Selleslagh, Chris Slachmuylders, opnieuw Selleslagh en David Slachmuylders voor de doelpunten zorgen. Een Pasbrugverdediger versloeg nadien nog zijn eigen doelman.
Na de rust kwam Pasbrug toch even in de wedstrijd. De roodgroenen konden doelman Spoelders enkele keren bedreigen. In die periode lukte Pasbrug ook een doelpunt. Lorez kon voor zijn elftal de eer redden.
Na die tien goede minuten van Pasbrug was het opnieuw VV Leest dat de wedstrijd in handen nam. Doelman Kassel moest nog enkele keren gepast uit zijn doel, maar kon toch niet verhinderen dat Chris Slachmuylders zijn tweede en derde goal van de wedstrijd lukte. Voor de eindstand zorgde Liekens.
VV Leest : Spoelders, Doms (31’ Sven Daelemans), Beullens (31’ Brasseur), Liekens, Van der Elst, David Slachmuylders, Sollie, Selleslagh (31’ Candries), Liekens, Kris Slachmuylders, Stefan Daelemans.”
1987 – 18, 19 en 20 september : 15de Ceciliafeesten
Op vrijdag werd een reuzekaartavond georganiseerd in het parochiecentrum.
Meer dan 50.000 frank aan prijzen werden voorzien. Van de haast 300 deelnemers kwam Louis Van Loo als overwinnaar uit de bus met 136 punten voor Armand De Bleser die tweede eindigde met 134 punten.
Op zaterdag liepen 2 activiteiten synchroon : in het parochiecentrum werd een eerste gastronomische avond in Weense sfeer georganiseerd waarbij het muzikale gedeelte verzorgd werd door het salonorkest “Wiener Romantica”.
Tegelijkertijd vond in de reuzefeesttent een live-happening plaats.
Studio Track United zorgde voor het muzikaal vermaak en een lichtshow. Een drummer bracht een “Special Percussion Act” op muziek van de disco.
Als klapper van de avond trad de bekende Mechelse covergroep “Top Secret” op.
Grote overwinnaar van de I.C.W. werd de harmonie “St. Martinus” uit Herk de Stad met 95,33%.
Bij de fanfares haalde het fanfare-orkest “De Hoop” uit Stellendam (NL) het met 91,33%, eveneens een 1ste prijs met felicitaties. Deze fanfare haalde tevens de beker van de stad Mechelen binnen.
Andere prijzen werden gewonnen door “St-Cecilia” uit Knokke-Heist (ereprijs NV Piessens), “St-Cecilia” uit Helden (ereprijs Fedekam) en Samassi uit Italië (ereprijs van het muziekverbond van België).
In “Toeters en Trompetten” (Jg 7, nr.3) verschenen enkele verslagen van ooggetuigen : I.C.W.
“Met de heren Segers, Cardon en Steutelings hadden we weer een strenge jury samengesteld. De deelnemende korpsen kregen dan ook een eerlijke beoordeling mee van hun huidig muzikaal peil. We hadden voor deze uitgave een heleboel sterke korpsen op het podium. De aanhang en de muzikale fans vulden de tent twee dagen lang en spijsden onze kas.
Langs verschillende hoeken kwamen felicitaties binnen voor de feilloze organisatie en zelfs een Nederlandse radio-omroep zocht steeds telefonisch contact op om de laatste wedstrijdnieuwtjes rechtstreeks uit te zenden.
Dat onze I.C.W. internationaal veel betekent hebben we al mogen ondervinden. Hier in België of in Leest beseffen we dat niet zo direct maar in het buitenland wordt er over onze wedstrijd met veel ontzag gesproken.
Als de 16de I.C.W. in 1988 zou doorgaan kunnen we u al officieus verzekeren van de deelnme van twee Italiaanse korpsen. De Amerikaanse muziekvereniging die dit jaar niet kon aanwezig zijn, wil volgend jaar present zijn en misschien komt er weer een Oostblokkorps de pannen van het dak spelen.
Indien de I.C.W. doorgaat geven we de voorkeur aan één wedstrijddag. De andere dag maken we dan plaats voor onze regionale korpsen om er een muzikale happening van te maken.”
Kaartavond
“De traditioneel geworden kaartavond van onze jaarlijkse Ceciliafeesten werd weer een enorm succes !
Voor een prijzenpot van meer dan 50.000 fr. lieten niet minder dan 284 deelnemers zich inschrijven (71 tafels). De parochiezaal en de Chiro-lokalen werden volledig ingenomen door al dat kaartspelgedoe.
De inrichters waren natuurlijk in hun nopjes met het aantal deelnemers en deze laatsten uiterst tevreden met de vele prachtige prijzen. En vele prijzen waren er –mede dank zij onze erevoorzitster Mevrouw Piessens, Angèle Van Praet, en haar kinderen Frans en Roger- die voor een groot deel daarvoor hadden ingestaan.
Reeds voor 19.00 uur lieten de eersten zich inschrijven en gingen nadien oefenen om in goede conditie te zijn (ik wist niet dat kaarters zich ook opwarmden). Om 20.00 uur ging het startschot af en iedereen nam plaats en hield de hoofdprijs in ’t oog. Reeds voor 10 uur kwamen de eerste uitslagen binnen en de laatsten slechts een half uur later. Wanneer alles was nagezien en in klassementorde was opgesteld, konden we om 11 uur de uitslag bekend maken en die gaf het volgend resultaat :
1.Van Loo Louis – Mechelen met 138 punten (tapijt). 2.De Bleser Armand – Leest met 134 punten (fiets). 3.Buermans Leon – Mechelen met 134 punten (boormachine). 4.Straetmans Jos – Rijmenam met 132 punten (tafelkleed). 5.Van Hoof Marcel – Leest met 128 punten (radio-recorder). 6. Kerremans Francine – Lippelo met 126 punten (tafelkleed). 7.Teughels Sylvain – Leest met 126 punten (friteuse). 8.Michiels Marie – Bornem met 126 punten (tafelkleed). 9.Van Zaelen Jef – Londerzeel met 126 punten (tafelkleed). 10.Schierl Jos – Mechelen met 126 punten (tafekleed).
Nadien zetten de winnaars en vele anderen die geen prijs hadden gewonnen, de Ceciliafeesten reeds goed verder. De verliezers spoelden hun verdriet door.
De 71 tafelwinnaars gingen allemaal tevreden naar huis. Meer dan eens werd er ons verteld : ‘ze schrijven op de affiche voor meer dan 50.000 fr. prijzen en wanneer we zo ons telling maken staat er zelfs meer dan dat bedrag klaar. Naar zulke kaartavonden komen we graag. Wees er van overtuigd, volgend jaar zijn we er terug. Schrijf ons al maar in !’”
Weense avond
“Om de jaarlijkse feesten te doen lukken, moet men steeds naar wat nieuws zoeken. In het kader van Europalia, dat dit jaar in het teken van Oostenrijk staat, hadden we een gastronomische Weense avond in het leven geroepen waar alleen, mits inschrijving en voorafbetaling, kon aan deelgenomen worden. Slechts 120 gasten konden we plaatsen. Na een termijn van 3 weken inschrijving zagen we ons doel bereikt.
De Weense avond was er één die zeker voor herhaling vatbaar is. Lekkere gastronomische maaltijd in een Weense sfeer gevuld met operette-melodieën ons gebracht door het schrammel-orkest ‘Wiener Romantica’. Iedereen ging tevreden en goed gevuld naar huis.
Hier ook dank en een dikke proficiat aan Rik Lauwens en zijn keukenploeg voor het bereiden van al dat lekkers en ook dank aan het dienstpersoneel voor hun discipline. Het werd voor alle deelnemers een onvergetelijke avond.
Zo’n avond staat beslist terug op het programma. Het wordt een andere menu en in een nieuwe sfeer. ’t LEKKERBEKSKE.”
Live Happening
“…’maak u klaar voor de beste covergroep in town…TOP SECRET‘. Toen sprongen de jongens van de band op het podium om er na een tweetal uurtjes bezweet maar voldaan weer af te kruipen. Hun optreden was fijn opgebouwd rond bekende rock-nummers. Vooral ‘Kopje Koffie’ en de hits van de Beastie Boys veroverden de harten van de fans.
Spijtig dat Rik Aerts, de solo-gitarist, er niet bij kon zijn. Die moest met Raymond van Het Groenewoud gaan jammen in Torhout. Zijn collega’s waren echter in form en zanger Luc Nowé wist het publiek zodanig op te hitsen dat we even de sfeer op het podium van Torhout-Werchter konden proeven.
Na een vijftal bisnummers werd het laatste akkoord de zaal ingestuurd door Top Secret en kon onze gast-D.J. Michael E., gekend van dancing Zipper (Dendermonde) en Boccacio (Gent-Destelbergen) weer de schuifjes openzetten voor de moderne dansbeat.
Ook onze Special Percussion-act bleek als première geslaagd. Drummer Sepi geselde zijn trommelvellen als een bezetene in een gordijn van rook en spotlights. Een echte octopus in overdrive. Kunst- en vliegwerk van de bovenste plank.
Tot vroeg in de morgen dansten het duizendachthonderdige publiek er op los. De live-happening was een mooie publiektrekker. Hopelijk tovert onze jeugd volgend jaar weeral zo’n dergelijk initiatief uit de hoge hoed.”
Foto’s : -De gewestelijke miniemen van V.V. Leest en Pasbrug. (GvA) -Het voorblad van de Feestbrochure. -De uitnodiging en het menu van de Weense avond. -De covergroep ‘Top Secret’. (Foto uit ‘Toeters en Trompetten)
De brand werd vermoedelijk kwaadwillig veroorzaakt. (foto : GvM)
1987 – Zaterdag 12 september : Brandstichting
Aan de Pastoor De Heuckstraat 1 te Leest, ter hoogte van de Zennebrug, ontstond zaterdagnamiddag brand in een leegstaand boerderijtje. Het gebouw was eigendom van Michel Sneyers uit de Dorpsstraat te Londerzeel die het niet lang voordien had aangekocht met de bedoeling om het om te vormen tot restaurant.
Een kelderkamer alsmede de hooizolder en een gedeelte van de huisraad gingen in de vlammen op. Vermoedelijk lag de oorzaak van de brand in vrijwillige brandstichting. In de buurt werden twee onbekende jongemannen opgemerkt die, nadat de brand ontstond, in een auto op de vlucht sloegen.
De brandweer uit Mechelen was snel ter plaatse en kon voorkomen dat gans de woning uitbrandde. De schade was al bij al zeer aanzienlijk. (GvM, 14/9)
1987 – 12 september : Overgangszondag Chiro Met verwelkoming van de nieuwe leden. (‘DB’, september ’87)
1987 – Zaterdag 12 en zondag 13 september : Groot Mosselfestijn In het chalet van SK Leest.
“Mosselen en fritten zoveel men wil aan de prijs van 250 fr. Voor niet-mosseleters stoofvlees aan de prijs van 200 fr. Er is ook brood voorzien.Kinderen tot 10 jaar halve prijs”. (Folder)
1987 – 12 en 13 september : Davidsfonds Leest tweedaagse reis naar Parijs. (“Parochieblad”, 10/9)
1987 – 12 en 13 september : Landelijke Gilde tweedaagse reis Nederland. Per autocar naar Amsterdam, Volendam en Zaandam. (“Parochieblad”, 10/9)
1987 – Zondag 13 september : K.F.St.-Cecilia Leest trad op te Luxemburg
Zoals het jaar voordien, deed de Dienst van Toerisme van de stad Luxemburg opnieuw een beroep op de Leestse fanfare om een concert af te werken op de Place d’ Armee.
De fanfare maakte er alweer een dagreis van. Een verslag verscheen in de periodiek van de vereniging :
“…’s Morgens hadden we weeral te kampen met enkele laatkomers die de zalige bedstonde met moeite konden verlaten of die er nog niet ingelegen hadden.
Langs Belgische betonbanen tripten we naar het Oosten. Een bus vol ronkers en aangedampte ruiten bracht ons tot in Marches. Daar werden de meegebracht boterhammen bij een kop dampende koffie of choco achter de kiezen geslagen.
De eerste geintjes vielen uit de lucht en krikten de sfeer op. Terug op de bus werd er komaf gemaakt met een eenzame ronker en verleidde de Luxemburgse natuur ons om een blik naar buiten te werpen. Zoals vorig jaar begon de zon zich dapper te weren en lag er nog een mooie dag in ’t verschiet.
Op de Place d’Armes’ mochten we direct starten met ons middagconcert. Een zeer gevarieerd programma zorgde voor een ruime belangstelling onder de passanten. Verschillende gelegenheidsfotografen (uit U.S.A. en Japan) kiekten ons korps en haar dirigent. Misschien hadden ze nog nooit zo iets moois gezien of gehoord of wilden ze perse een kiekje van de tweevoudige Kerkrade-kampioen. In ieder geval zorgde de dronken Luxemburgse clochard voor voldoende marktanimatie en afleiding om enkele foutjes weg te kunnen moffelen.
Hij ging zo op in z’n taak dat hij zijn dagrantsoen drank tegen de straatkeien wist te keilen.
Vanwege de Luxemburgse dienst van Toerisme kregen we nog een mooi aandenken aangeboden. De clochard echter niet.
Uit dank werden onze cornetsoli nog even op de barricade gezet en mocht interim-dirigent ‘Yves Leblanc’ het orkest tot het laatste akkoord naar zijn hand zetten.
Op de bus volgde de traditionele striptease en draaiden we langs een prachtige vallei het land in, richting Rhône.
Na een bewogen etentje kon men de Caves St. Martin gaan bezoeken of een leuke boottrip ondernemen. Beiden moeten meegevallen zijn, want iedereen bloosde nadien van de inspanningen (in ons cafeetje hingen enkele foto’s van de bootreis omhoog, n.v.d.r.).
Natuurlijk mocht achteraf de lekkere Ardense vleesschotel niet ontbreken en werd de zoute smaak met een grote dosis witte wijn en helder bier bestreden. (voor sommigen werd het een hevige strijd !).
De laatste honderd kilometers werd er duchtig gekwist op de bus met de jongeren, tot de kwismasters geen stem meer hadden.
’s Avonds in het Leestse dorp dacht men weer dat we het ergens tot kampioen geschopt hadden omdat we met een bus op trip waren. Een titel hebben we wel niet gewonnen…maar we deden wel alsof…” (Brief aan de muzikanten en ereleden van 21/8)
1987 – 15 september Mechels stadsbestuur bestelde boeken van Leestenaar.
STAD MECHELEN Schepen van Kunst Cultuur en Sport Mechelen, 15 september 1987.
Aan Dhr. G. Hellemans Kouter 61 2931 Leest
Mijnheer,
Ik heb het genoegen U mede te delen dat het College van Burgemeester en Schepenen in zitting van 14.9.87, beslist heeft vijf exemplaren van het boek ‘Rust Roest Ontmaskerd’ aan te schaffen. U zal eerstdaags de officiële mededeling hieromtrent vanwege het College ontvangen. Met de meeste achting. Schepen van Sport en Cultuur, R. Vanderwaeren. (‘Rust Roest Ontmaskerd’)
1987 – 17 september – Gazet van Mechelen : Autokaarttornooi
“De mensen van de supportersclub S.K.-Leest hebben de smaak meer dan ooit te pakken. Na een schuchtere poging, nu drie jaar geleden, om een groots kaarttoernooi op te zetten werden de bakens steeds verzet en de grenzen verruimd.
Vorig jaar was men reeds toe aan een prijzenpot van 700.000 fr. Gezien het geweldige succes van de voorgaande jaren krijgen de organisatoren nu af te rekenen met een bijkomend probleem, waaraan men vroeger nog niet eens durfde te denken, nl. het beperken van het aantal deelnemers.
In 1986 werd uitgeweken naar Kapelle-op-den-Bos, omdat zaal ‘Het Witte Paard’ een groter capaciteit had dan ‘Alpenhof’ Heffen.
Toch moest men een honderdtal mensen onverrichterzake terugwijzen, er waren nl. ‘maar’ 550 zitplaatsen !
Om vele teleurstellingen te vermijden werden dit jaar de kaarters van de vorige editie allen persoonlijk uitgenodigd, zodat ze door deze voorkeursbehandeling hun plaatsje kunnen veilig stellen.
Alle andere geïnteresseerde kaartliefhebbers kunnen inschrijven in het supporterslokaal, Juniorslaan 74 te Leest. Het inschrijvingsgeld bedraagt 1.100 fr. (slechts 100 fr. meer dan toen de prijzenpot nog 350.000 fr. bedroeg) bij voorinschrijving.
In de zaal kan eveneens ingeschreven worden maar dan wel aan 1.200 fr.
De vijf kaartavonden van dit toernooi gaan door op vrijdagen 25 september, 2, 9, 23 en 30 oktober 1987 in zaal ‘Het Witte Paard’. Aanvang telkens te 20 uur.
De organisatie wordt volledig computergestuurd, zodat bij volledige voorinschrijving elke kaartavond stipt om 20 u kan starten.
Net als vorig jaar zal de uitslag slechts enkele minuten na het afsluiten kunnen bekend gemaakt worden, zowel het dag- als het algemeen klassement. De ziekte van vele kaartavonden nl. het lange wachten op de uitreiking der prijzen is hier dus niet van kracht.”
Deze ploeg moet in staat geacht worden om het komende seizoen in vierde nationale een vaste plaats in de hogere middenmoot van de klassering op te eisen. (Foto GvM)
1987 – 4 september – Gazet van Mechelen :
VV Leest wil sterker voor de dag komen.
“Volgende zondag begint VV Leest haar veertiende voetbalseizoen en haar tweede in de nationale competitie. Vorig seizoen leefde men bij VV in een ware euforiestijl. In nauwelijks twaalf jaar had de geelblauwe formatie van voorzitter en bezieler August Emmeregs bereikt wat velen voor onmogelijk hadden gehouden. Een ploeg uit een dorp met nauwelijks 2.000 inwoners was in die korte periode van de laagste provinciale reeks opgeklommen naar de nationale rangen. Maar al spoedig moest het, ondanks heel wat investeringen in spelers en accomodaties, ervaren dat het niet van een leien dakje liep. Vooral kwetsuren zorgden voor een zwakke start, maar een reeks van negen wedstrijden zonder nederlaag zorgden wel voor nieuwe hoop. Toch moest gans de tweede ronde krampachtig gekampt worden om de gevaarszone te ontwijken. Pas in de laatste wedstrijden kon zekerheid verkregen worden over het verder verblijf in de nationale reeksen.
Jonge trainer
In opvolging van Yvan Emmerechts die VV in een viertal seizoenen van tweede provinciale naar bevordering loodste, maar het voor bekeken hield na dit moeilijk jaar en bij concurrent Duffel aan de slag ging, heeft de beheerraad op aanvraag van August Emmeregs de 25-jarige Rudi Geens als trainer aangesteld en Paul Rits, eveneens ex-KV Mechelaar en momenteel aan zijn derde jaar Heizelschool toe, als assistent-trainer aangetrokken. Aanvankelijk gaf deze aanstelling wel een schok en werd niet door iedereen enthousiast onthaald. Heel wat spelers drukten zelfs de wens uit om de club te verlaten. Gelukkig kwam het niet zover. De voorzitter motiveert deze beslissing : ‘Rudi is in mijn ogen een zeer intelligent man en bezit voldoende persoonlijkheid om de leiding over te nemen. Na anderhalve maand blijkt er een goede geest van samenwerking en verstandhouding binnen de spelerskern gegroeid te zijn en apprecieert iedereen de trainingen en de inhoud die Rudi en zijn assistent hieraan weten te geven.
Veel zal natuurlijk afhangen van de eerste resultaten. Zijn die positief dan kan het vertrouwen alleen maar groeien. In het tegengestelde geval moet hij tonen de patron te zijn en te blijven van de groep’.
Sterker voor de dag komen
Voor de voorzitter leidt het geen twijfel dat zijn team dit seizoen sterker voor de dag moet kunnen komen : ‘Op William Janssens na hebben wij de echte kernspelers van vorig seizoen kunnen behouden. Die hebben dus een jaar ervaring kunnen opdoen en bij momenten bewezen dat er voldoende talent in huis is. Ik denk hier terug aan de reeks van negen wedstrijden zonder nederlaag. En de drie aanwinsten lijken mij wel een stuk sterker dan diegenen die vertrokken zijn. Zij hebben ervaring in hogere reeksen in de benen. Van Dirk Mertens wordt verwacht dat hij de aanvalslijn wat meer slagkracht gaat bijbrengen en voor de nodige doelpunten zal zorgen. Alain Sterckx en Marc Van Hoof zijn twee spelers die op verschillende plaatsen kunnen ingezet worden en daar hun mannetje weten te staan’.
Rustiger kunnen voetballen
Als voornaamste oorzaak van het minder goed seizoen stelt de voorzitter de voortdurende stress om de gevaarzone te ontlopen. Nu rekent hij erop dat zijn team zich op een wat veiliger plaats weet te rangschikken en de supporters voetbal van betere kwaliteit kan aangeboden worden : ‘Ook al lijkt mij de reeks dit jaar wat zwaarder uit te vallen. Een zevende of achtste plaats vind ik een resultaat waar ik best mee tevreden kan zijn en ik meen dat dit voor de meeste supporters zo zal zijn. Hopelijk blijven we gespaard van teveel gekwetsten want de kern is vrij smal. Daarentegen staan wel een aantal jongeren klaar om in dat geval of bij eventueel falen van de tenoren hun plaats te komen opeisen. Voorlopig laten we ze echter bij de reserven of de juniores klaar stomen’.
Terrein : Dorpstraat (naast sporthal), tel. 015/20.64.59. Voorzitter : August Emmeregs. Secretaris : Willy Slachmuylders. Trainer : Rudi Geens. Assistent trainer : Paul Rits. Aanwinsten : Dirk Mertens (KV Mechelen), Alain Sterckx (Oevel), Marc Van Hoof (Antwerp). Verlieten de club of niet meer aangeworven : Richard Cornelissens (Weerde), Dirk De Prins (Rac. Mechelen), William Janssens (Hombeek), Werner Nees (Weerde), Theo Van den Bergh (Rupel).
Kern : Jan Allard, Alain De Broey, Rudi Geens, Ludo Goossens, Bart Hellemans, Franky Heremans, Paul Huys, Luc Maeremans, Dirk Mertens, Guido Slachmuylders, Francis Spinnael, Rudi Van Hoof, Danny Willems en Rudy Wouters.
Aantal jeugdploegen : 5.”
1987 – Zaterdag 5 september : K.W.B. Eendagsreis De bus vertrok om 08u30 richting Lessives. Onderweg werd in de namiddag het kasteel van Lavaux-sainte-Anne bezocht en in de vooravond vergastte KWB de deelnemers op een koffietafel te Emptine. De prijs bedroeg 500 frank per persoon. (“Parochieblad”, 27/8)
1987 – 5 september : Dorpskwis Vevoc In het parochiehuis. (“Parochieblad”, 3/9)
1987 – 5 september : Kaarttoernooi ‘Boomke Wies’ van de ‘Vrienden van V.V.Leest
Dit tweede kaarttornooi van de ‘Vrienden van V.V. Leest’ had een prijzentafel met een waarde van ruim 250.000 fr.
Het besloeg 5 kaartavonden en elke avond was goed voor prachtige hoofdprijzen en een prijs per tafel.
De deelnemingskosten bedroegen 125 fr. per avond of 500 fr. voor de vijf speeldagen.
De kaartavonden vonden plaats in de sporthal van Leest. (Folder)
1987 – Zaterdag 5 september : Serenade voor Edy Van Asch en Ann Van den Vondel.
Ter gelegenheid van het huwelijk van Edy Van Asch met Ann Van den Vondel speelde de K. F. St.-Cecilia Leest een serenade in feestzaal ‘Erato’, Keerbergstraat te Mechelen. (Brief aan de muzikanten en ereleden van 11/8)
1987 – Zondag 6 september : Optreden van de K.F.St.-Cecilia te Zemst-Laar
De K.F. Willen is Kunnen organiseerde ter gelegenheid van haar 75-jarig bestaan ‘Jubileumfeesten’, waarop ook de Leestse fanfare uitgenodigd was voor een optreden. Dat ging door in de Witloofhallen in de Halvesteenstraat. (Brief aan muzikanten en ereleden, 11/8)
1987 – Donderdag 10 september : Bond van Grote en Jonge Gezinnen “Voorlichting en bescherming van de hedendaagse consument” om 20 uur in het Klooster. (‘DB’, september ’87)
1987 – Zondag 30 augustus : K.V.G. – Eetdag (‘DB’, juli ’87)
1987 – 30 augustus : Optreden van de K.F.St.-Cecilia Leest te Mechelen De Leestse fanfare verleende haar medewerking aan een ‘Verbroederingsnamiddag’, georganiseerd door het Mechels-Harmonie-Orkest. Dit ging door in het parochiecentrum Libertus op de Nekkerspoel.
1987 – Septembernummer ‘De Band’ : De Bal rolt “September, begin van het schooljaar maar vooral de start van het nieuwe voetbalseizoen. En voor de 2 Leestse clubs V.V. en S.K. een belangrijk seizoen.
V.V. moet zo snel mogelijk het débacle van vorig jaar doen vergeten om eindelijk eens wat volk op de tribune te brengen. Na promotie van 1e provinciale naar bevordering waren de verwachtingen hoog gespannen. De accomodaties werden vernieuwd (bouw van een zittribune) en het bestuur spaarde noch moeite noch kosten om ervaren en talentrijke spelers aan te trekken. Er werd o.m. Eddy Bogaerts (van KVM) en Rudy Van Hoof (van RCM) binnengehaald. Het ambitieuse V.V. van voorzitter Gust Emmeregs slaagde er echter niet in verder te komen dan een 11e plaats (op 16) met 27 punten, wat resulteerde in een magere publieke belangstelling.
Voor het nieuwe seizoen blijft V.V. met beide voeten op de grond : geen spectaculaire aankopen, op Mertens (KVM) en Van Hoof (Antwerp) na, een jonge kern en wat vooral opvallend is de ‘jeugdige’ speler-trainer Rudy Geens (24).
Het seizoen werd in mineur gestart door in de 1e ronde van de Beker van België op verlies met de strafschoppen te eindigen tegen de provincialer Oud-Heverlee.
Daar waar V.V. alle ambities lijkt te hebben opgeborgen ziet het bestuur van dorpsgenoot S.K. het grootser, mede dank zij de investeringen van sponsor Boghemans was S.K. in staat om een hele reeks aankopen te doen, o.a. Schiettecatte (Lierse), Mariën (SC Mechelen), De Preter (VV), maar vooral de technisch onderlegde spelers Spiessens en de kleurling Lafombo zullen het publiek bekoren. Na 2 opeenvolgende kampioenstitels stelt het bestuur zich tot doel 2e klasse te bereiken voor 1990. Hierin zal de ploeg zeker gesteund worden door zijn trouwe schare supporters die eindelijk de weg naar het terrein aan de Zenne gevonden hebben.
Ondertussen kwam de verhoopte bekerderby tussen S.K. en V.V. er niet. S.K. won wel in de 1e ronde van Crossing Elewijt maar stootte in de 2e ronde op de kersverse 3e klasser Heist Sport. Het maakte dan ook geen enkele kans en werd zwaar ingemaakt. Hiermee werd bewezen dat de weg naar 4e nationale voor S.K. nog lang is. Het is echter de vraag of deze klasse zoveel voordelen biedt. Bij buur V.V. bleek immers duidelijk dat spelen in 4e nationale niet noodzakelijk meer toeschouwers betekent.
Om te besluiten wensen we beide ploegen nochtans veel SUCCES toe voor het komende seizoen. P.F. – L.V.” (‘DB’, september ’87)
1987 – 4 september : Jules GEENS en Melanie VAN PRAET 50 jaar getrouwd. Gazet van Mechelen drukte daarvan volgend verslagje af in de editie van 1 september. De krant publiceerde daarbij de officiële voornamen van het echtpaar :
“Die dag (Noot : 29 augustus) vierden Felix Geens en Francisca Van Praet hun 50-jarig huwelijk. Ze ontvingen het bezoek van schepen Vanderaerschot. Het echtpaar was op 4 september 1937 in het huwelijk getreden. Felix en Francisca, wiens huwelijk gezegend werd met één dochter en één kleinzoon, hebben steeds aan de Juniorslaan gewoond.
Hij was een fel KV Mechelen en VV Leest supporter en legt nog graag een kaartje. Beiden zijn ze graaggeziene gasten bij de bond der gepensioneerden.” (GvM, 1/9/87)
‘De Band’ van juli 1987 :
“Aan het woord is Melanie…’Als wij dan getrouwd waren moesten wij van mijn ouders zo dicht mogelijk bij mijn thuis wonen. Eerst dachten wij er aan in Battel te gaan wonen, maar dat was veel te ver. Zo hebben we dan hier gebouwd. Wij waren het eerste huis aan de Juniorslaan –van aan de hoek tot aan het kapelleken- geen enkel huis.
In 1938 was dat, en het heeft geduurd tot in 1947 dat wij ‘lektriciteit’ hadden. Gans de oorlog licht moeten maken met carbuur en petrol, gene radio en als ons Leontine van school kwam moest ze haar huiswerk maken onder de carbuurlamp.
In ’47 is er dan ‘elektriek’ gekomen. In dat jaar mochten er in Leest 5 huizen, die nog niet aangesloten waren, aangesloten worden. Wij moesten wel de ganse kost van de aansluiting zelf betalen en achteraf kregen wij dan van de staat 75% terug. Wij waren nog niet bij de 5 die in aanmerking kwamen, maar een kandidaat had zich teruggetrokken : die had schrik gekregen dat hij zijn 75% niet zou terugtrekken. Zo kwamen wij dan toch bij die 5 en kunnen wij zeggen dat wij een vierde van de leiding van hier tot aan de hoek in eigendom hebben.’
‘Ik ben 79 jaar,’ zegt Jules, ‘ons Melanie is een stuk jonger. Ik kom uit St.Katelijne Waver, uit een huishouden met 8 jongens en 1 meisje. Twee zijn er nog in leven. 5 jongens zijn soldaat geweest : 2 in de eerste en 2 in de tweede oorlog. Van mijn 12e tot mijn 16e jaar heb ik in Leest gewoond bij mijn zuster en ging ik in Kapelle-op-den-Bos naar school bij den Everaert. Als ik 18 jaar was is mijn vader gestorven. In Kontich ben ik naar de vakschool geweest : metaalbewerking. Ik ben dan beginnen werken : het ging niet gemakkelijk want het was crisis : 1930.
Eerst in Boechout in een walserij van platen waar ze emmers uit maakten, dan bij Rateau in Muizen, in 1932 ben ik in de Eternit begonnen. In 1936 was ’t slechte tijd voor Eternit en dan ben ik bij Lamot begonnen als chauffeur, daar ben ik gans de oorlog gebleven.
In 1945 ben ik bij den Blokmaker in Leest begonnen en toen het daar slecht ging ben ik in 1963 –ik was toen al 55 jaar, terug op Eternit begonnen.
’t Beste fabriek is de Eternit, kijkt maar eens rond. Maar het liefst ben ik bij den Blokmaker geweest : ik was daar ook chauffeur. Om de 14 dagen moest ik naar het Groothertogdom Luxemburg. Op een dag moest ik daar wel in 50 winkels sloefen gaan leveren. Dat was om 3 uur vertrekken en ’s avonds laat terug thuis. ‘Dyla shoe’, waar is de tijd. Er zijn nog dikwijls vrienden van mij meegereden, dat was voor hen een toeristisch uitstapje.
Ik heb wel een bewogen leven gehad : want buiten mijn werk was ik 16 jaar gemeenteraadslid, 25 jaar ondervoorzitter van de K.W.B. –dat heb ik heel gaarne gedaan-, 25 jaar bestuurslid van de Fanfare, 15 jaar in de Kerkfabriek , 2 jaar voorzitter van de gepensioneerden. Toen ik al met pensioen was zijn wij drie jaar naar Davos in Zwitserland geweest, in een vakantiehuis van de mutualiteiten – Intersoc. Telkens voor meer dan 3 maand. Ik was daar nachtwaker’.
Melanie heeft al een tijdje gezwegen, nu is ze weer aan het woord. Ze is van de stam ‘Van Praet’ en wat dat betekent vertelt ze zelf.
‘Wij waren thuis –bij Charel Van Praet- met 12 kinderen. We zien mekaar allemaal heel gaarne. Nooit of nooit hebben wij tegeneen ruzie gemaakt. Ik ben altijd thuis geweest. Tot 16 jaar ben ik naar school geweest, eerst in Tisselt, dan in Bornem. We hielden café. Jules heeft lang met mijn vader kaart moeten spelen. Ik mocht niet weg, wij hebben lang moeten wachten om te trouwen. Maar ik heb een goeie thuis gehad en nu nog komen we goed overeen. Op de feest van onze jubilee op 29 augustus zullen ze er allemaal weer zijn, de broers en de zusters, de neven en de nichten. Wij zullen wel met 130 man zijn. Er zijn er 5 koppels bij die ook al hun jubilee van 50 jaar getrouwd gevierd hebben’.
‘Ik heb veel alleen gezeten,’ zegt Melanie, ‘Jules was de baan op of naar vergaderingen. Maar ik zat daar niets mee in. Ik was nergens in een beweging, een keer hebben ze me meegekregen naar de Vrouwengilde : het ging daar over een kweek van kalveren en ik ben er nooit terug gegaan. Ik was en ik ben gaarne thuis.’
Jules en Melanie, typisch voor zovele Leestse gezinnen van hun generatie : de man actief in het verenigingsleven, de vrouw sterk op het thuisfront. De Band wenst jullie een prachtig feest en nog VELE GELUKKIGE JAREN SAMEN.”
Jules Geens was te St.-Katelijne-Waver geboren op 26 juli 1908 en hij overleed in het A.Z. St.-Jozef te Mechelen op 2 oktober 1992. Op zijn doodsprentje vonden we : “Ere-lid van het kerkfabriek van Leest. Ere-lid van de Kristelijke Bond der Gepensioneerden. Lid van de KWB. Ere-lid van de Kon. Fanfare Sint-Cecilia. Vereerd met het Zilveren Sint-Rumolduskruis.”
Melanie Van Praet was te Leest geboren op 22 oktober 1913 en overleed in het St.Elisabeth te Mechelen op 20 juli 1997. Haar doodsprentje vermeldt : “Lid van de Kristelijke Bond van gepensioneerden. Erelid van de Kon. Fanfare St.-Cecilia. Lid van Ziekenzorg.”
Het echtpaar liet één dochter na : Leontina Geens, gehuwd met Louis Polfliet.
Foto’s : -De woning van Jules en Melanie in de Juniorslaan anno 1979. -Jules Geens en Melanie Van Praet klinkend tijdens hun feest. (Foto : familie Lauwens-Piessens)
1987 – Zondag 23 augustus : Vevoc Tenniskampioenschap In ‘de Wip’ te Willebroek. (‘DB’, juli ’87)
1987 – 23 augustus : Jaarlijkse viswedstrijd van de K.F. St.-Cecilia Leest In de visvijvers aan de Reigerslaan te Humbeek. (Brief 11/8)
“Ze waren er weer, de vislustigen, te Humbeek voor onze jaarlijkse viswedstrijd.
Na de inschrijvingen zocht iedereen zijn plaats op en konden we starten. Onze dirigent, Eduard De Maeyer, was alrap met de eerste vis weg. Maar men mocht de moed niet laten wegzinken want er waren, dank zij de milde schenkers, nog vele prijzen te verdienen.
Onze moedige vissers sloegen nog heel wat vis aan de haak. Tijdens de pauze, terwijl de wedstrijdcommissarissen de vissen aan het tellen en wegen waren, konden de deelnemers genieten van een fris pintje of ander deugddoend vocht.
Dank zij het goede weer kwamen er steeds meer supporters de kandidaten aanmoedigen en ja, zelfs een kersvers huwelijkspaar Pol en Renild kwamen de vissers aanmoedigen. (Noot : zie item 22/8)
Met de start van de tweede ronde werden er in het chalet al voorzichtige pronostieken gemaakt wie dit jaar onze viskampioen zou worden. Het was uiteindelijk onze jongste deelnemer Gunter Peeters die de wisselbeker van ons viskampioenschap in de wacht wist te slepen. Met een totaal gewicht van 6450 gram had hij een ruime voorsprong op Jan Vloebergh. Proficiat Gunter !
De bekendmaking van de uitslag werd dan ook met spanning gevolgd en dank zij de steun van verschillende gulle schenkers kon elke deelnemer met verscheidene prijzen huiswaarts trekken.
Wij danken het bestuur van de Humbeekse Lijnvissers en alle aanwezigen en hopen op een volgende gelegenheid om uit te maken wie onze nieuwe kampioen zal worden.” (“Toeters en Trompetten”, jaargang 7, nr.2)
1987 – Dinsdag 25 augustus : Jaarlijkse eendagsreis Landelijke Gilde
Vertrek : 7 uur. Programma : Bachte Maria Leerne, kasteelbezoek – bezoek aan een jeneverstokerij – een kasteelhoeve met een modern melkveebedrijf en kaasmakerij – bezoek aan Brugge. (“Parochieblad”, 27/8)
1987 – 26 augustus – Gazet van Mechelen :
“SK Leest en Zennester Hombeek in ’t stadhuis
Het zijn gelukkige momenten voor sportminnend Mechelen. Niet alleen grote ploegen als KV Mechelen en Racing Basket zorgen voor uitstraling, ook in de lagere regionen hijsen Mechelse ploegen zich aan de top. SK Leest en Zennester Hombeek bijvoorbeeld die maandagavond te gast waren In de kolommenzaal van het stadhuis. Ze verschenen nog niet op het balkon, maar werden toch al ontvangen in een van de schoonste zalen die in het stadhuis voorhanden zijn. En het stadsbestuur was voltallig aanwezig, de burgemeester en alle schepenen. Als dat geen eerbetoon is. Na het welkomwoord van burgemeester Joris hield sportschepen Raymond Vanderwaeren een korte toespraak, waarin hij een parallel trok tussen de beginjaren van beide ploegen. Ze begonnen allebei als een caféploeg, traden dan toe tot het Katholiek Sportverbond en nadien tot de Kon. Belg.Voetbalbond. SK Leest begon in ‘68 te voetballen onder de naam van café Telstar. Raymond Vanderwaeren herinnert zich dat nog heel goed want hij stond mee op het veld. In ’83 is SK Leest tot de voetbalbond toegetreden om in het seizoen 1985-86 kampioen te spelen in 4de provinciale. (...) Voor al die fraaie prestaties kregen spelers en bestuursleden een tinnen schotel voor het clublokaal en plaketjes voor de eigen trafeeënkast. Burgemeeester Joris gaf hen ook nog de raad mee dat de sportiviteit en het samen ploeg vormen steeds het hoofddoel van hun betrachtingen moet blijven.”
1987 – 28 augustus – Gazet van Mechelen :
“Veel nieuwe gezichten bij SK Leest
“Na twee opeenvolgende titels wil SK Leest ook in tweede provinciale een vooraanstaande rol vertolken. Bestuur, sponsor en supportersclub hebben tijdens de transferperiode op geen inspanning gezien om het spelersmateriaal gevoelig aan te passen.
Opvallend hierbij is ook dat SK voor het eerst buitenlanders, twee Zaïrezen Lofombo en Lumuanganu, op de spelerslijst heeft staan. Vooral van laatstgenoemde wordt een opvallende rol verwacht. In de oefen- en bekerwedstrijden waar hij aan de aftrap verscheen draaide het veel vlotter.
In de reeds gespeelde partijen werden goede met minder goede resultaten afgewisseld.
Met zoveel nieuwe gezichten moet trainer Foqué nog duidelijk zoeken naar de juiste samenstelling en het uitbouwen van een sluitend team. Met het aanwezige talent moet dat zeker tegen de competitiestart in orde komen.
Afdeling : tweede prov. B Antwerpen Terrein : Grote Bleukens (Leestbrug) tel. 015/21.11.22. Voorzitter : Jean Van Dam. Secretaris : Jean Apers. Trainer : Hubert Foqué. Kern : Andries Rudi(22), Becquet Carl (28), Boonen Guy (27), Callewaert Luc (24), Claus Eddy (29), De Preter Davy (19), Druez Patrick (19), Foqué Hubert(30), Hambrouck Willy (32), Lofombo Gemele (30), Lumuanganu Jean (19),Marien Jan (26), Meul Mandred (25), Onsia Mario (26), Schiettecatte Rudi (25), Segers Jonny (24), Spiessens Hendrik (37), Van Dam Dirk (26), Vanhecke Eugene (35), Van Moer Eddy (27), Verbruggen Eric (27) en Verhasselt Leo (27). Aantal jeugdploegen : geen.
Foto’s : -S.K. Leest was te gast in ’t stadhuis van Mechelen. -Voor trainer Foqué is er nog heelwat werk op de winkel om de SK aanwinsten in de ploeg te integreren en een sluitend geheel te vormen met de andere kernspelers.
1987 – Zaterdag 1 augustus : Verbroederingsbarbecue Tisselt-Leest
“Aan de bevolking van TISSELT en LEEST….
De verlofperiode loopt voor de meesten van ons reeds ten einde en wij willen dit op een originele manier samen vieren op de
VERBROEDERINGSBARBECUE TISSELT-LEEST op zaterdag 1 augustus om 20.30 in de SPORTHAL TE LEEST
De Tisseltse fanfare “WILLEN IS KUNNEN” zorgt met zijn alomgekende “BLAAS-KAPELLE” voor de muzikale animatie. LEEST verzorgt het gastronoische gedeelte met een reuze barbecue met alles op en aan.
Deelname barbecue : 300 fr. per persoon (reservatie noodz.)
Wij hopen op een massale deelname aan dit unieke verbroederingsfeest van de tegen wil en dank gefusioneerde Willebroek- en Mechelaars.
Gust Emmeregs, Raadslid, Voorzitter VV Leest en Sportcentrum Leest. Jan Kerremans, Voorzitter K. Fanfare ‘Willen is Kunnen’ – Tisselt.” (Folder)
1987 – Zaterdag 25 juli : Een heuglijk zomerfeest…
“Zaterdag voormiddag 25 juli op het ‘Hof ten Broecke’ te Leest, ten huize van Karel en Miloe is er een meer dan gewone bedrijvigheid.
Personenwagens, al of niet met aanhangwagen, volgestouwd met stoelen en tafels, planken en schragen, rijden af en aan. Een tapkast, barbecue-vuren, bier, wijn en andere geestrijke dranken, borden, tassen en bestek, bakken met sla, komkommer, rode, groene en gele paprika’s, tomaten en geurige kruiderijen worden aangevoerd. Schalen met stapels satés, brochetten, pensen, gekruide worstjes en gemarineerde coteletten gaan nog even in de koelte vertoeven voor de confrontatie met het gloeiend houtskoolvuur.
Wat hier te gebeuren staat, laat zich raden : de tweejaarlijkse barbecue van de VU kan immers al op een gewaardeerde traditie bogen.
Vlak na de middag arriveert het getrouwe damesteam en wordt de ruwe grondstof omgetoverd tot erg lekker ogende slaatjes. Wim heeft de vuren aangestoken en is aan het voorbakken. Ondanks het niet zo schitterend zomerweer (maar er valt geen regen, dus zijn we al tevreden) is het in een straal van drie meter rond de gloeiende vuren niet te harden.
Tegen vijf uur loopt de voorbereiding op zijn einde. Op het frisse tuingazon en onder de ronde prieeltent staan de tafels en stoelen in het gelid te wachten op de gasten…
De zwoegers hangen hier en daar op een stoel achter een koel pintje (de tapkast moet toch ingedronken worden !). Binnen een uurtje verwachten we de eerste klanten, dus nog even tijd om uit te blazen.
Maar dat is buiten de waard gerekend, in casu een groep dames en heren van middelbare leeftijd uit Bonheiden. Wij dachten : die moeten vanavond nog ergens zijn, maar wanneer de kaars al lang uit was en we stilaan door onze voorraad begonnen te zakken, zaten zij er nog, met evenveel eetlust als in het begin…
Gelukkig was er ook volk van de andere kant van Mechelen : Londerzeel was er weer en ook de getrouwen uit Bornem. Verder veel nieuwe gezichten, gelukkig maar, want er waren veel oude te vervangen die…op vakantie waren. Al met al was de opkomst, rekening houdend met de moeilijke periode, zeer bevredigend en werd de eetlust door ons zeer onderschat. Jammer voor degenen die wat later kwamen en niet meer hun gading vonden. Een en ander zal ook wel aan de buitengewone kwaliteit van de aangeboden specialiteiten gelegen hebben. Onze barbecue was alleszins een schot in de roos en daarvan willen wij een traditie maken.
Tot slot past een bijzonder dankwoord aan iedereen die ons het genoegen van een bezoek heeft verschaft. Wij hopen -wij weten dat het heeft gesmaakt en verwachten U terug bij de volgende gelegenheid.
Ook een speciaal dankwoord aan de talrijke medewerkers groot en klein, die zich, zoals altijd, belangloos hebben ingezet. Tot volgend jaar, in Hombeek ! Karel.” (“Voor U Nieuws”, oktober ’87)
1987 – 5 augustus : Oefenwedstrijd V.V. Leest- Racing Mechelen 0-5.
V.V. verloor met forfaitcijfers van Racing Mechelen dat doorlopend de betere partij was.
Bij Leest ontbraken Rudi Van Hoof (verrekking) en Huys (knieblessure). Racing speelde zonder Van Nuffelen, Alain Op de Beeck en Carl Messagie.
1987 – Zondag 9 augustus : Vevoc Viskampioenschap te Haacht (‘DB’, juli ’87)
1987 – 13 augustus : Openbare verhuring
“De Kerkfabriek Sint-Niklaas te Leest zal weldra overgaan tot de openbare verhuring van een perceel landbouwgrond, gelegen te Hombeek Molenveld A 0311 K.I. 650 gr. 32a80ca..
Het goed is vrij en onmiddellijk beschikbaar. De aangetekende prijsaanbiedingen moeten uiterlijk binnen zijn op vrijdag 28 augustus op het adres : Kerkfabriek Sint-Niklaas, Pastoor De Heuckstraat 2, 2931 Leest.” (“Parochieblad”13/8/87)
1987 – 15 en 16 augustus : V.V. Leest won Beker Huysmans
Zowel de organiserende club VV Leest als gebuur SK Leest wisten in de schiftingswedstrijden om de wisselbeker Eduard Huysmans twee overwinningen te behalen en moesten het in de finale tegen mekaar opnemen.
De thuisploeg haalde het met 3-1 na doelpunten van Danny Willems, Rudi Geens en Jan Allard. Gemele Lofombo scoorde tegen op strafschop.
1987 – Zaterdag 22 augustus : Serenade voor Paul Van Roy en Renilde Segers.
Ter gelegenheid van het huwelijk van muzikant Paul Van Roy met Renilde Segers bracht de K.Fanfare St.-Cecilia Leest een serenade in het parochiecentrum, Jan Hammeneckersstraat 32 te Breendonk. (Brief aan muzikanten en ereleden van 11/8)
Foto’s : (Verzameling familie Lauwens Piessens) -Een delegatie van de K. Fanfare St.-Cecilia op het huwelijksfeest van Paul en Renilde Van Roy-Segers. -Bruid en bruidegom tussen hun ouders, van links naar rechts : Alice (Elisabeth) Absilis, Marcel Segers, August Van Roy, Renild Segers, Paul Van Roy en Roza Verlinden, moeder van Paul.
“Het door Bornem gelanceerde bericht over de transfer van de Zaïreese spits Gemele Lofombo zette in Leestse voetbalmiddens nogal wat kwaad bloed.
Bij de geciteerde bevorderingsploeg VV verdacht men er voorzitter Gust Emmerechts van op eigen houtje te hebben gehandeld en bij tweede provincialer SK Leest was vooral sponsor Boghemans, door wiens toedoen deze transfer tot stand kwam, in zijn wiek geschoten door deze naamvergissing. Lofombo speelt volgend seizoen wel degelijk bij het gepromoveerde S.K. Leest.”
1987 – Vrijdag 26 juni : Gastoptreden van de K.F.St.-Cecilia te Hofstade
Die dag organiseerde de harmonie ‘De Ware Vrienden’ uit Hofstade haar jaarlijkse boerenkermis die doorging op de hoeve van Rik Van Roost. De fanfare uit Leest verzorgde er een gastoptreden. (“Toeters en Trompetten”, jg 7, nr.2)
1987 – 27 en 28 juni : Schoolfeest Stedelijke Basisschool Leest
Bijna al sport wat de klok sloeg op dit jaarlijkse schoolfeest dat georganiseerd was door de S.B.S en de Vriendenkring van deze school.
Zowel zaterdag als zondag werd er gevoetbald. Er was een toernooi voor de leerlingen van de eerste tot de derde klas, verder voor gelegenheidsploegen heren en dames en voor gemengde ploegen. Ook nog een tornooi voor de leerlingen van het vierde tot het zesde leerjaar.
Bij de gelegenheidsploegen schreven o.a. in : KWB Leest, FC Haast en Spoed, Supportersclub SK Leest, D.H.’82, Young Boys Leest, Toeterboys, de Wijkduivels en de winnaars van vorig jaar FC Heide.
Inzet van de toernooien waren bekers geschonken door burgemeester Joris en de schepenen Verlinden en Demeester.
Naast het voetbal stond er ook nog een gymkana en volksdans op het programma. Zondagnamiddag werd er een half uurtje uitgetrokken voor de ouders en de leerlingen van de 6de klassen om ze wat informatie mee te geven voor volgend schooljaar. Dat gebeurde door de directeurs van de stedelijke middenscholen 1 en 2 van Mechelen.
De leerlingen van het eerste tot het vierde leerjaar verzorgden ook nog een showprogramma met voordracht en playback. En zoals op alle schoolfeesten was er ruime gelegenheid om drankjes en hapjes te verkrijgen. (Folder)
1987 – Zondag 28 juni : Fietstocht KVG naar Grimbergen en omgeving.
“Ook dit jaar trokken de leden en sympathisanten van K.V.G. er weer eens met de fiets op uit. Na Weert en Lier al eens bezocht te hebben, was dit jaar Grimbergen aan de beurt. Zondag 28 juni zagen we, na een periode van minder goed weer, de zon terug van achter de wolken tevoorschijn komen.
Om 10 uur stonden 20 à 25 fietsers klaar om te vertrekken op het Dorpsplein. Dit waren er minder dan de vorige jaren, maar daar zat het slechte weer van de voorbije dagen waarschijnlijk wel voor iets tussen. Om 11.15 uur vertrokken nog 17 personen, die op vrijwilligers konden rekenen om met auto’s de groep te vervoegen.
Toen de auto’s Grimbergen bereikten, waren de fietsers er al en zagen we enkele ijverige mannen lekke banden repareren.
In het Fenikshof werden we vergast op een smakelijk middagmaal en in de namiddag bezochten we o.l.v. een gids Grimbergen.
Natuurlijk brachten we eerst een bezoek aan de abdij, waar nog een 40-tal paters leven, en de abdijkerk. Daarna trokken we naar het Prinsenhof en een museum, waar we een toeristisch filmpje over Grimbergen keken.
Tenslotte gingen we de ‘Liermolen’ bekijken en pakten we nog een pint ‘Grimbergerbier’ in een cafeetje. Daarna was het weer tijd om richting Leest te rijden. Tot volgend jaar ! An Smets.” (‘DB’, juli ’87)
1987 – Zondag 28 juni : Met Davidsfonds naar de Ijzerbedevaart (‘DB’, juni ’87)
1987 – Vrijdag 10 en zaterdag 11 juli : 2de Groot Kaarttornooi – Supp.club SK Leest
Ter gelegenheid van Leest-Heide Kermis om 20 uur in ’t Duivenlokaal (vroeger Rik van den Do), Juniorslaan 74. Prijzen eindklassement ter waarde van 10.000 frank in natura waarvan 1e prijs “een biggetje”. Dagklassement : 2 kippen per tafel. Inleg : 80 fr per avond. (Folder)
1987 – Zaterdag 11 juli : ELF JULI – VIERING – “Lied van mijn land”. Met zang, dans, voordracht, kleinkunst en volksspelen. Gastspreker : Rik Rosiers. In de sporthal van Leest om 19 uur, met medewerking van Korneel, Davidsfonds, Rust Roest en B.G.J.G. (Folder)
1987 – Van 21 tot 31 juli : Bivak Chiro-jongens te Meerle (Hoogstraten)
De meisjes bezochten dezelfde locatie maar van 31 juli tot 10 augustus.
Op 20 juli deed de jongenschiro en op 30 juli de meisjeschiro, een omhaling in de voornaamste straten van Leest. Bedoeling : ophaling van alle milde giften, een zeer oude traditie, zoals aardappelen, groenten en diverse winkelwaren.
Dit jaar werd een ‘nieuwe manier’ aangewend : ‘Indien u wenst te GEVEN zet dan uw gift aan de deur klaar of maak uw ‘geven’ bekend door dit briefje aan deur, venster of brievenbus te plaatsen…’
“Ofschoon de kampioenentitel reeds in handen was, ontvingen we op de redactie van ‘De Band’ vijf inkomkaartjes om gratis deel te nemen aan de laatste wedstrijd van het seizoen 1986-87. Deze had plaats op het eigen veld tegen de ploeg van Schelle, vierde in de algemene rangschikking.
Na de match was er voor de spelers een korte huldiging met nadien vieringsfuif in het chalet. Onder het motto ‘je moet erbij zijn’ waren deze uitnodigingen overhandigd. Van onze kant vooreerst hartelijk dank aan het bestuur van de club voor dit initiatief en…graag gedaan !
Ondanks de gure, af en toe woeste noorderwind waren toch een paar honderd toeschouwers en genodigden komen opdagen om de overwinningsroes van de ploeg mee te maken. Het gure weer kon niet beletten dat vele gezichten glunderden wanneer hun vedetten op de grasmat verschenen. Als spelers traden op : Boonen, Verschueren (die Caluwaerts verving), Van Moer, Van der Trappen, Foqué, Verschuren, Meul, Piscador, De Smet, Van Dam en Van Roy, terwijl Andries, Verschuren E., Verhasselt en Drué als reserven op het bankje zaten.
Even voor de aanvang gingen de elf gloriën op een rijtje staan om aan het publiek voorgesteld te worden en vlug een paar kiekjes te laten maken, onderwijl een vurig applaus van de supporters in ontvangst nemend.
Stipt te drie uur klonk het fluitsignaal en trapte de nog kleine Sven Pauwels uit Tisselt de ter dezer gelegenheid door vader geschonken bal het veld in, om aanstonds met kleine pasjes en wat onhandig zwaaiend met het gekregen ruikertje bloemen, het plein te verlaten.
Met een tikkeltje zenuwen in het begin lieten de blauwgele bezoekers van meetaf aan merken dat het hun ernst was. De kampioenenploeg in bedwang houden leek voor hen een erezaak te zijn. Voor de blauwroden daartegenover was de erezaak de titel waardig blijven. De spanning op het veld was voelbaar. Hardnekkig ging het leder heen en weer tot op de 37e minuut Van Dam de bal krijgt toegespeeld, er mee naar het doel holt en door de hem achternalopende verdediger tegen de uitgekomen doelwachter gedrukt wordt. Daardoor verliest deze laatste de bal waarvan de blauwrode aanvaller handig gebruik maakt en rustig in het doel schopt. Een kort dispuut over een mogelijke strafschop ontstond maar de scheidsrechter verwees kordaat naar de middencirkel : 1-0 voor Leest. En zo bleef het tot bij de rust.
Na het kopje koffie scheen bij de thuisploeg, terende op hun voorsprong, een kleine malaise waar te nemen. Niet te verwonderen…er werd verteld dat een paar van hen het fuifaperitiefke de dag te voren reeds genomen hadden. Op de 26ste minuut gelukten de mannen van Schelle er dan toch in een gelijkmaker te scoren. De Leestenaars stonden weer paraat en vielen weer aan. Bij een foutieve aanslag op de midvoor Van Dam stond de scheidsrechter strafschop toe. Van Dam neemt hem zelf doch met een beetje geluk en een juiste safe wist de bijdehand zijnde Schellense doelverdediger de stand ongewijzigd te houden. 1-1 was dan de eindstand.
Deze uitslag was echter geen domper op het geluk van de S.K.-supporters. In het aanpalend, indertijd zelf gebouwde clublokaal, heerste een drukte van belang. Handen werden gedrukt, glazen geklonken en gelukwensen te grabbel gegooid. Een paar afgevaardigden van het plaatselijk zusterverbond V.V. kwamen dadelijk met huldebloemen aangedragen.
Om zes uur ving de viering aan. In aanwezigheid van de heer Burgemeester Joris, schepenen Nason en Van Esbroeck en een paar gemeenteraadsleden, nam de voorzitter Jean Van Dam, duivel doe ’t al van de ploeg, de micro ter hand, dankte in een paar woorden, zonder zichzelf te vernoemen, alle aanwezigen, het hele bestuur van de ploeg, de spelers en iedereen die op één of andere manier zijn steentje had bijgedragen tot het welslagen van deze triomf.
Na een hartelijk applaus nam de Burgemeester het woord om deze Leestse zege te beamen en besloot, in naam van het stadsbestuur, de vereniging en haar ploeg uit te nodigen op een plechtige ontvangst op het stadhuis.
Als eresaluut daarop knalden de flessenstoppen tegen de zoldering en borrelden duizenden fonkelende belletjes in het heerlijke gouden vocht van de champagneglazen. Uit de keuken kwam men met allerlei zelfbereide heerlijke snuisterijen aandraven. Geen wonder dat de feestelijkheden doorgingen tot in de nacht, voor sommigen zelfs tot een stuk in de morgen.
Ook voor volgend seizoen in tweede provinciaal wensen wij de mannekens van over ’t Zennewaterke veel sportgenot en roemrijk succes !
Frans Teughels.”
1987 – 6 juni : 7de Prijs Jef Vloeberghen
Internationale liefhebberskoers met medewerking van K.W.C. De Hombeekse Sportvrienden en voor 20.000 frank aan prijzen.
Voor de overwinnaar was er een Palm geschonken door B.B.S. Sportartikelen plus de Beker J. Vloeberghen. De tweede kreeg de Beker J. Ramaekers en de derde ontving de Beker van de Stad Mechelen. (Folder)
1987 – 6, 7 en 8 juni : Voetbaltornooi SK Leest – Wisselbeker “Jean Van Dam”. Dit werd georganiseerd samen met de “Eetdagen” in het chalet van S.K.
1987 – 7 en 8 juni : Eetdagen – Dag zonder afwas – van de Supportersclub SK Leest In het chalet aan de Zennebrug. Op het menu : -Aperitief SK KLeest (60 fr.) -Voorgerecht : kaaskroketten (70), tomaat met garnalen (100). -Bouillonsoep (50) -Steak au poivre, natuur of champignons (300), ½ gebraden kip met of zonder champignons (200) dit alles met of zonder friet. Kinderen : halve prijs. -Nagerecht : Ijsroom, aardbeien, slagroom… (70). (Folder)
1987 – 13 juni : Zaalvoetbaltoernooi van Huyghebaert in Sportcentrum Leest (GvM, 20/3)
1987 – Vrijdag 19 juni :Opening “Hof ten Moortele”.
Marcel De Win (‘Snor’) en diens echtgenote Luske Peeters openden die dag hun gloednieuwe taverne ‘Hof ten Moortele’ in de gelijknamige straat. Het vroegere boerderijtje van Antoon en Bertha Polspoel-Pateet werd getransformeerd tot een gezellige ‘place to be’ waar het goed toeven was.
Eén van de specialiteiten van ‘de snor’ was Côte à l’os met beenmerg, een enorm stuk rundsvlees gesneden uit de zesrib. Overheerlijk en zeer populair. Na het opsteken van de ‘gekkenkoeienziekte’ bedankten vele klanten voor het merg. Andere specialiteiten waren ‘Reuze Brochette”, ‘Reuze Noorse schotel’ en ‘speciale bieren’.
Marcel De Win is een zoon van Ernest en van Dominica De Greef.
Het toponiem ‘Hof ten Moortele’ is afkomstig van de oude hoeve op de hoek van de Molenstraat en de Vinkstraat alwaar pastoor De Heuck zich zou verscholen hebben voor de Franse overheersers (zie jaar 1373 in deze Kronieken).
In 2008 kreeg het gebouw een nieuwe transformatie en werd ‘Privésauna NoordZuid’, uitgebaat door Stella De Kock.
Bijgevoegd : -De uitnodiging van de opening van de nieuwe taverne ‘Hof ten Moortele’. -Het boerderijtje van de familie Polspoel-Pateet in de jaren ’50. -Het visitekaartje van het ‘Hof ten Moortele’.
Soldaat Ferdinand ‘Nante’ De Prins en zijn echtgenote Alida ‘Lida’ De Wit.
1987 – Juni – ‘De Band’ : Oorlogservaringen van ‘Nanten’, de beenhouwer
“In september 1939 werd ik gemobiliseerd. Ik was toen 31 jaar. Was al getrouwd en had twee kinderen en had de beenhouwerij. Ik was al 10 jaar van den troep als ze me dus terug binnenriepen. Ik moest mij melden in de zwemkom in Mechelen en daarna zijn wij naar Schilde, boven Antwerpen, gegaan. Ik was ‘clairon’, hoornblazer, in ’t schoon
Nederlands. Dat had ik vroeger geleerd in Beverlo, waar ik nog de wacht ben opgegaan met Rik De Bruyn en Meester Meyers.
In Schilde moesten wij buiten patatten jassen, ook nog sparren uitdoen om het anti-tankkanaal aan te leggen. Daarna zijn wij naar Den Haan aan Zee gegaan. Wij sliepen daar bij burgers en de compagnie 1e Grenadiers lag in een zaal. Ik probeerde zoveel mogelijk op zondag thuis te zijn : ik had een vrouw, kinderen en een beenhouwerij. Ik hoor het onze kapitein, een Waal, nog zeggen : “ ’t is ky koet geblaas, ’t is ky zult hebben congé.”
Op een morgen vloog laag over de zee een vlieger, wij konden goed het kruis op zijn vleugels zien : het was een Duitser. Het was oorlog !
Franse soldaten, met zwarte Senegalezen, reden in versleten autobussen richting noorden. Nu zal het wel vooruitgaan dachten wij. De Fransen komen ons ook helpen. Maar ’t werd ook niets.
Wij moesten van Den Haan naar Zeebrugge. Op de Pier heb ik daar Koning Leopold gezien. Ik salueerde hem en hij salueerde terug. Dan zijn wij weer terug gegaan, te voet, met ransel en geweer. In Nieuwpoort zaten wij met duizenden en duizenden soldaten samengetroept. Op een keer vlogen er 3 Duitse bombardiers over ons. Hadden die bommen gegooid, ’t zou wat geweest zijn. Maar ze vlogen rond en daarna weg.
Dan weer naar het noorden, naar Oostende in de Hyppodroom. Daar is een bom op 15 m. van onze corps de garde gevallen. Gelukkig hadden wij niets, maar alle ruiten in de omtrek waren kapot. In Oostende hebben wij ons dan in kelders moeten opstellen met mitrailleurs. Wij waren ook gereed om naar de slag aan de Leie gezonden te worden.
En opeens waren de Duitsers daar. ‘De Krieg ist fertig, sie können nach frau und kinder gehen’, zegden ze tegen ons. En dat deden wij. Wij gingen te voet het binnenland in, maar in Ursel aangekomen staken ze ons in een grote wei. Zij maakten ons wijs dat wij een stempel moesten krijgen en dan naar huis konden gaan. Maar van Ursel moesten wij 3 dagen marcheren naar Zelzate en 3 dagen langs het kanaal naar Terneuzen. Daar staken ze ons in een kazerne waar wij alles moesten afgeven. Mijn scheermes kon ik verbergen tussen een boterham. Daar moesten wij inschepen in een soort kolenboot. Een Duits soldaat trok het kenteken van clairon van mijn uniform af en riep dat wij nog gras zouden eten. In die boot hebben wij 2 dagen en 2 nachten gevaren, wij zaten rug aan rug, zo weinig plaats. Ik heb er nog veel mannen geschoren met mijn mes.
Zo ben ik dan in een kamp in Duitsland tussen Bremen en Hamburg terecht gekomen : Stalag 10. Daar heb ik 9 weken gezeten : honger, honger, ge kunt het aan geen mensen vertellen. Wij sliepen er in houten barakken, 3 boveneen. Als wij ’s morgens om 6 uur op het appel in rijen van 25 moesten staan, vielen er iedere keer minstens 5 van op de grond van flauwte.
En dan werden wij uitgepacht aan boeren. Ik moet er nog altijd om lachen hoe dat gebeurde. Wij werden op de markt gebracht en de boeren konden ons kiezen. Iemand met een groene hoed met pluim, die de gast van de boer was, koos mij uit. Wij werden dan naar een lager gebracht, een soort grote varkenstal. Omheining en wachttorens errond. Daar moesten wij slapen, ook de zondag werden we er opgesloten. De boerderij was slechts 100 meter van het lager. Ik had geluk bij een heel goede boer te vallen. Wij kregen 5 keren eten per dag : gestoofde patatten met vet en melkpap. Op 14 dagen was ik 10 kg bijgekomen. De boer had 54 ha en 3 paarden. Ik reed met de paarden, ik was immers een boerenzoon. Wij waren er met 3, ene van Lier en ene van Aalter en wij waren alle 3 beenhouwers. Ik was eens 5 ha met de klodde aan het bewerken, het was al na de middag, maar ik was verder blijven werken. De boer kwam af (misschien wat ongerust of ik er niet van onder was) en zei dat ik moest gaan fressen en of ik niet gezien had aan de zon dat het al zo laat was. Daar heb ik ook een brief van mijn vrouw gekregen, langs het Rode Kruis. Van die dag af was ik gerust : thuis waren ze goed door de oorlog gekomen. Dat was een pak van mijn hart.
Ik ben ook bij een gebuur eens een accident-beest gaan afwerken : ik kreeg er een zilverstuk van 2 mark, 5 sigaren en 5 borrels ‘wir Bauer fragen den krieg nicht’, zei hij mij, hij had een zoon die in België gekwetst geworden was. Onze boer had 2 zonen, ene was onderwijzer en de andere was 16 jaar oud. We hebben ook het verlovingsfeest van die zoon onderwijzer met een dochter van een grote boer uit het ander dorp meegemaakt. Wij kregen ook het feesteten, maar wel in een aparte ‘stube’ (kamer).
Er kwam ook regelmatig een Duitse slachter, die al de boerenhoven in de omtrek afging om te gaan slachten. Die zou me graag als zijn helper meegehad hebben en ik zou ook wel gewild hebben, maar onze boer loste me niet.
Toch was de boer goed voor mij, hij was in ’14-18 ook krijgsgevangene geweest, dus hij wist wat het was. Maar hij geloofde in de Führer ‘Der Führer ist ein man durch Gott gesonden’ zei hij mij. ‘In 6 wochen ist der krieg zum ende. England ist isoliert.’
Het gerucht liep al een tijdje dat de Flamen bald nach hause zouden gaan. Op 12 januari ’41 was het dan zover. Wij werden in het kamp spiernaakt in een luizenbad gestoken.
In 2 dagen en 2 nachten zijn wij dan in beestenwagens naar huis gereden. ’t Was er geweldig koud, in ’t putje van de winter. Ik had er een zware kou van gekregen, ik kon bijna niet meer spreken.
In Antwerpen aangekomen werden wij in een cinema gestoken en ’s anderendaags vroeg naar Mechelen en zo te voet naar huis, over de noodbrug van de Zenne en zo langs de gang recht naar achteren binnen. Ik was terug thuis !
Op het einde van de oorlog heeft die boer me nog eens geschreven : ‘Wäre der ungluckliche krieg bald zum ende ! Hermann (de onderwijzer) ist eind Russischen kogel zum opfer gefallen.’
Meer dan 45 jaar later heeft Nanten De Prins dit allemaal zitten vertellen, gezeten in de zetel, zijn vrouw Alida op een stoel achter hem. Vanuit hun raam, kunnen zij gans de dorpsplaats zien. Het is een rustige, warme mei-avond. Er is nauwelijks beweging. Een vredige avond.
‘Miserie, jongen, dat onthoudt ge lang’, zegt Nanten als we weggaan.”
Meer over Ferdinand ‘Nante’ De Prins in deze Kronieken : juli 1963 en maart 1995.
“’Zie,’ zegt hij ‘dit waren de 16 leerlingen en dit waren de spelende leden van de fanfare Arbeid Adelt in het jaar 1918.’
Hij toont ons twee blaadjes papier, waarop hij in een mooi handschrift, maar met een wat bibberende hand, de namen geschreven heeft. ‘Ik ben er alleen van overgeschoten.’
Gène is 85 jaar. Hij heeft al die namen uit zijn hoofd geschreven en bij elke naam die hij schreef is voor hem terug een figuur tot leven gekomen.
‘Schrijf die namen maar over in uw blad, dan blijven die bewaard voor de geschiedenis.’
LeerlingenSpelende leden Peeters Alfons en Free Van Dam Lodewijk Pateet Emiel en Frans Van Linden Karel Vloeberghen Eugeen en Frans Fierens Jozef Slachmuylders Emiel en Lode Huysmans Jan Hanseeuw Jan Troch Victor Fierens Frans Apers Alfons Publie Jaak De Hond Florent Huys Albert Selleslachs Lodewijk Van den Brande Juul Selleslachs Tist Moons Jan Selleslachs Lette Buelens Constant Van Ingelgom Antoon Verbruggen Alfons Selleslachs Victor. (Noot : waarschijnlijk bedoelde Gène Selleslagh ipv Selleslachs)
Gène Vloeberghen is 85 jaar. Hij woont in de schaduw van de turnzaal van de jongensschool, nu heet die Stedelijke Basisschool. Hij woont nog alleen, maar zijn zoon, Jef, gemeenteraadslid, woont naast hem.
‘Kom maar door,’ zegt hij ‘in de keuken is er vuur’. Het is een koude zaterdag, half mei en de warmte doet deugd. Op een schaal op tafel liggen twee brillen en een oude zakhorloge met Romeinse cijfers. Aan de muur hangen de foto’s van de kinderen en kleinkinderen op de grote momenten van hun leven : plechtige communie, trouw, als soldaat…
‘Twintig jaar heb ik bij Arbeid Adelt gespeeld. In 1938 ben ik er uit gegaan. Dat kwam
zo : wij hielden toen nog café, op de plaats waar nu het huis staat van Nanten, de beenhouwer. De repetities gebeurden toen op toer in 3 verschillende cafés. Door de fout van het bestuur heb ik toen enkele repetities moeten afgeven. Dat was niet juist en die van ons zei ‘draag uw instrument maar binnen.’
Ik was toen ook wipschutter, en zelfs een van de beste schutters. Die hadden hun lokaal bij Sooiken, waar ook het lokaal van Sint-Cecilia was. Zo kende ik die mensen al, en ben dan naar Sint-Cecilia overgestapt. Zo ben ik nu bijna 70 jaar muzikant : 10 jaar bariton en 10 jaar trombone bij Arbeid Adelt en bijna 50 tuba bij Sint-Cecilia.’
Als we vragen wat hij in die 70 jaar als muzikant heeft meegemaakt antwoordt hij filosofisch : ‘zoveel plezier en zoveel verdriet’.
‘Wij waren thuis boeren met 6 kinderen, al van jongsaf heb ik veel moeten gaan helpen thuis en bij anderen. Eerst ben ik gaan werken bij een hovenier in de Geerdegemstraat; thuis wilden ze niet dat ik in een fabriek ging werken. ’t Was er hard werken, waarvan 90 uur per week, 3,5 fr. per uur. Na 14 maand vroeg ik 4 fr. per uur, hij wou het niet geven. Dan ben ik naar de Eternit gegaan. Dat was in 1929. Ik had er 5,65 fr. en na een half jaar 6,25 fr. Ik stond er in ploegen. ’s Nachts was het er harder werken dan overdag : met 2 man 75 ton cement uitgieten en dat allemaal vervoeren met een karretje. In 1947 ben ik dan van de Eternit naar een stoelmaker gegaan in Mechelen, mijn schoonbroers werkten daar en die hadden mij overgehaald. Na enkele jaren stopte die stoelmaker en ben ik bij een andere meubelmaker gegaan, maar dat ging daar niet goed en ik viel zonder werk. In 1956 heeft burgemeester Verschueren mij dan als gemeentewerkman aangenomen. Grachten kuisen : soms had ik twee doppers om mij te helpen, en wij deden minder als dat ik alleen was, die mannen hielden me aan de klap.
Helpen op het gemeentehuis : ik had een goed geschrift. De garde vervangen : zo heb ik eens een minnelijke schikking moeten afgeven op het kasteel in de Bist en ik kreeg nog 20 fr. ook. De klokken luiden als er een dode uit de geburen was : zo is X nog eens bij mij gekomen als Y dood was en hij zei : ‘Gène kom jongen, wij gaan nog eens aan Y’s kl…trekken’. Graven delven : in dien tijd deed ge nog uw goesting op het kerkhof. Het kwaadste graf dat ik ooit gegraven heb was dat voor Torre van Rooster, ’t was 70 cm. diep gevroren. Ik heb nog eens een kwaad graf gehad, drie diep en het zand begon te driften.
Bij de boeren ging ik voor ’t Ministerie om de koeien in te strijken tegen runderhorzel, ik heb daar zelfs ergens een diploma van.
’t Was ne schonen tijd, ge kende iedereen.’
Als wij over de duiven beginnen, zegt hij : ‘Het is geen weer om over de duiven te spreken. Sinds de oorlog –de eerste dan- hou ik al duiven. Ik heb veel prijzen gewonnen. 1976 was een goed jaar, dan heb ik veel gewonnen.’ En hj laat ons de bekers zien.
Gène is voorzitter geweest van de duivenbond in Leest. Hij heeft er echter zijn ontslag gegeven als Leest samengegaan is met Mechelen. Vroeger waren er 100 duiven uit Leest en 40 uit Mechelen en nu is dat al omgekeerd. Ze hadden nooit met Mechelen moeten gaan. Hij speelt nu met Tisselt. Hij heeft nog een 18 duiven doorgehouden en evenveel jonge. Veel duiven vliegen zich kapot op de elektriciteitskabels, klaagt hij, van de 15 die hij geringd heeft schieten er nog 6 over.
Als wij hem vragen of hij nu over al die jaren er geld aan gewonnen heeft antwoordt Gène : ‘verloren, hoewel ik ook jaren gehad heb met goeie winst’.
Als hij over de school vertelt, dan lacht Gène, en Gène kan vriendelijk en smakelijk lachen. ‘Ik heb nog bij meester Dumont gezeten. Die was niet van hier, die moet gekomen zijn van de streek waarvan meester Meyers ook gekomen is. Die heeft de kinderen geslagen : hij sloeg eens naar ene met een koterhaak, de jongen trok zich opzij en de koterhaak kwam zo hard op de bank dat hij uit de handen van meester Dumont vloog. Hij heeft ook zijn meter eens kapot geslagen. En aan de oren trekken ! Zo was er eens een jongen uit de Alemstraat sommen aan het maken aan het bord en die zijn op zijn Alemstraats tegen ‘nul’ ‘noel’. Komt Dumont naar voor, zegt ‘noel, noel en dat is proel’ en geeft die een mep rond zijn oren ! Wij zongen toen het liedje : ’t is vakantie, we mogen dansen, ’t is vandaag de laatste dag, dat den Baard ons slagen mag.
Maar ’t was ne goeie meester : zijn kadeën haalden op ’t examen in Mechelen altijd eerste prijzen. Ik ben tot mijn 16 jaar naar school geweest, dat was toen lang, want na de plechtige communie, 11 jaar, bleef de helft van de klas thuis om te werken.
Dumont hield ook biekens en als die zwermden liet hij ons in de klas alleen, en wij dan op de banken staan. Hij leerde ons ook in de hof werken en snoeien leerde hij ons ook.
’t Was ook ne fijne. ’s Zondags had hij eens in ‘t café gewed met den Busschots dat hij de dikste ajuinen had van Leest. Busschots zei dat hij die had en hij zou ze de volgende zondag meebrengen. Tijdens de week zond meester Dumont kinderen op om bij Busschots elk op toer de 4 dikste ajuinen te kopen…’
En zo vertelde Gène. Stukken uit zijn leven. Stukken uit het dorpsleven. Stukken uit het leven van onze ouders en onze grootouders.
Bedankt Gène voor dit verhaal. Het ga je nog vele jaren goed.”
Het fanfareblad “Toeters en Trompetten” van juni ’86 weidde ook een artikel aan Gène :
“Een van de meest kleurrijke figuren van onze vereniging van destijds was ongetwijfeld ‘Gène van Jefkes’ of ‘Gène de grafmaker’. Aanvankelijk was hij werkzaam in de Eternitfabrieken in Kapelle-op-den-Bos en later werd hij gemeentewerkman in Leest.
Eugeen was muzikant in onze vereniging en speelde tuba. Tijdens de periode van Rik De Bruyn waren de stukken voor tuba geschreven in fa-sleutel. Met de komst van J.-P. Leveugle werd er ook brassbandmuziek gespeeld en die stukken waren voor tuba (euphonium) dan weer geschreven in sol-sleutel. Deze laatste muzieknotatie was voor Eugeen zeer ongewoon omdat hij ze al wel dertig jaar niet meer onder de ogen had gekregen. En toch deed hij heel wat inspanningen om op zijn gevorderde leeftijd nog muziek in solsleutel te lezen.
Tijdens de middag of wanneer hij bij een training van zijn duiven wachtte op hun terugkomst, zat hij op een bank op het dorpsplein de muziekstukken te lezen en te zingen. Wie hem dan vroeg waarom hij dat deed, kreeg als antwoord : “Zolang ik muziek speel, wil ik dat ook op een goede manier doen en ik wil zoveel mogelijk goede noten spelen. Daarom leer ik terug de solsleutel en…ge moogt er zeker van zijn, op mijn ouderdom is dat niet zo gemakkelijk in ’t begin.”
Eugeen was voorzitter van de bond van duivenmelkers van Leest-Dorp en was zelf een vermaard duivenspeler. Hij zei wel dat hij al heel tevreden was wanneer hij aan ’t eind van ’t seizoen zijn geld terug had. Wat moet het dan geweest zijn voor de andere duivenmelkers die meestal niet vooraan in de rangschikking te vinden waren.
Naast het melken van duiven hield Eugeen zich ook bezig met het vangen van vogels in de periode van vogeltrek tot dat werd afgeschaft. Maar niet getreurd, hij was ook een fervent hengelaar. Meestal trok hij er maar enkel ’s voormiddags op uit. Je kon hem dan terugvinden in het Broek in Blaasveld of aan de Leuvensevaart tussen de brug van Battel en het Zennegat. Eugeen wist wanneer de vissen beten en meestal kwam hij dan ook terug met een flinke buit. De hobby die hij het liefst uitoefende, was echter naar de repetitie gaan. Hij was daarom ook muzikant van de K.F. ‘De Werker’ van Kapelle-op-den-Bos. In Leest, zo’n dertig jaar geleden was er nog een pauze tijdens de repetitie (van 10 tot 10.30 u.) en dan werd er gepandoerd. Eugeen speelde erg defensief en werd daarmee geplaagd door zijn zonen ‘Jef’ of Juul. Hij kreeg dan steevast de opmerking dat hij zijn kaarten hun waarde moest geven. Als hij dan toch eens aanvallend speelde en het liep mis, was hij er doodongelukkig om en…dan speelde hij daarna nog meer verdedigend als voorheen.
Eugeen Vloeberghen was een eenvoudige maar plichtsbewuste man. Dat kwam tot uiting bij zijn werk als gemeentewerkman : hij zorgde er toen voor dat de gemeentelijke eigendommen in goede staat bleven. Eugeen was ook een trouw lid van onze vereniging !”
Mijn vroegere buur verdiende ook een centje bij met de verkoop van de vellen van muskusratten die hij eigenhandig ving. De bestrijding daarvan behoorde ook tot zijn takenpakket als gemeentewerkman. (MVH)
Eugeen ‘Gène’ Vloeberghen was te Leest geboren op 13 augustus 1902 en hij overleed in het O.-L.-.Vrouw Ziekenhuis te Mechelen op 16 november 1992
Hij was gehuwd met Rosalie Kerremans (°Mechelen 24/10/1904, +Leest 06/05/1978) die hem drie zonen schonk : Jozef, Jules en Frans.
“Jij stelde geen hoge betrachtingen in dit leven, jij was tevreden met wat het leven bood voor jezelf. Jij wist nochtans het geluk te benaderen door te geven wat je bezat : je arbeid en je hart. De vreugde die je daardoor anderen verschafte, was voor jou meer dan genoeg. Iedereen die je kent, heeft het mogen ervaren.” (Uit zijn doodsprentje)
Foto’s : -Soldaat Vloeberghen -Walem 1923, als tweede van links Eugeen met klaroen. -Huwelijksfoto van Eugeen Vloeberghen – Rozalie Kerremans. -In ’79 stuitte hij op zijn zolder op een uitgedroogde wespennest waarmee hij fier poseerde. -Vertrouwd beeld in het dorp : Gène met onafscheidelijke Alpino en klompen.
