1990 – Dinsdag 6 februari : Eerste repetitie van het jaar van het zangkoor van Leest.
De Leestenaars hadden volgende oproep in hun bus gekregen :
“Mijnheer, Mervrouw,
Zingt u soms in bad ? Terwijl U de afwas doet of de achterdeur herschildert ? Zoja, dan hebt U alle kwaliteiten om lid te worden van het zangkoor “Soli Deo Gloria” van Leest (De naam is nieuw !!). Want hoe gaan we daar te werk ? Vooreerst dit : U moet geen noot muziek kunnen lezen of schrijven. De Beatles konden dat evenmin, dus. Vervolgens dient U te weten dat er 1 repetitie per week is : dinsdagavond van 20 tot 22 uur. Tenslotte, en wellicht hebt U daar al weet van, bestaat ons programma vooral uit kerkelijke liederen. Meer en meer worden er echter ook profane liedjes in het repertoire opgenomen. Het ledenaantal van ons zangkoor is de laatste 2 jaar verdubbeld. Deze uitnodiging is dus geen noodkreet maar wel een lokroep van een vereniging in de lift. Mis deze muzikale trein niet en kom eens langs op de eerste repeititie van 1990 : dinsdag 6 februari om 20 uur in “ ’t Klooster” aan de Dorpsstraat. Akke akke tuut en wij zijn weg ! Namens het bestuur, Marc Keulemans.”
Zingen “In onze kerken wordt te veel gepraat en te weinig gezongen. Laten wij dringend onze kerkkoren en onze volkszang herwaarderen !” De man die ons dat onlangs als een prioriteit probeerde aan te praten, moest geen moeite doen om gezaghebbende citaten bij zijn (zangerige) stem te voegen. Wie een beetje in de voetstappen van Kardinaal Danneels loopt, kan daar geregeld uitspraken over noteren. Zopas nog in Leuven, waar studenten hem op zijn stokpaardje zetten. Om te beginnen gaf de Kardinaal grif toe , dat in de kerk vaak een cliché taal wordt gebruikt, “gestolde lava van een vroegere religieuze ervaring die niet meer leeft”. De taal waarin wij het geloof doorgeven en beleven, klinkt dikwijls ouderwets en versleten. Wat wij nodig hebben, zo betoogde hij, zijn “mensen met een levende religieuze ervaring die werken als kalvernieuwende dichters”. Tegelijk sprak de kerkleider voor de zoveelste keer zijn vrees uit voor “de inflatie van het woord”, die in onze kerken gepaard gaat met een overtrokken moralizeren. Laten wij opnieuw meer het accent leggen op de vreugde van het geloof, zoals die wordt opgeroepen in de muziek, in de psalmen, in de gezangen waarmee het onuitsprekelijke poëtisch benaderd kan worden. “Als wij iets voor onze parochie willen doen, moeten wij ons koor opnieuw stichten”, beaamde een dorpsgenoot. “En ons orgel herstellen”, zei een jonge vriend. (GD)
1990 – Zondag 11 februari : K.F. St.-Cecilia trad op te Battel Naar jaarlijkse gewoonte nam het Leestse muziekkorps deel aan de muziekavond van de Koninklijke Fanfare ‘Ons Genoegen’ uit Battel. Deze avond ging om 19.15 uur door in de zaal ‘Ons Huis’, Battelse Bergen. De muzikanten werden, in uniform, verwacht om 18.30 uur. (Omzendbrief van 28/1)
1990 – 17 en 18 februari : Jaarlijkse eetdagen K.F. Sint-Cecilia. “Die bleken opnieuw een gigantisch succes. Alle vorige records werden verpulverd. Vooral de zaterdagavond valt meer en meer in de smaak. Onze chef-kok en al zijn helpers hebben zich gedurende twee dagen de naad uit het vege lijf moeten werken om al deze hongerigen te spijzen en de dorstigen te laven. Vooral de Hasseltse koffie stak als afsluiter de kroon op het werk. Bedankt aan allen, die aan dit zware week-end hebben meegewerkt. Zonder dit succes zou onze vereniging financieel bijna niet meer leefbaar zijn ! Dus volgend jaar zeker terug !!” (Verslag van Yves Dewit in ‘Toeters en Trompetten’ van maart 1990)
Op het menu : Rode Porto : 70 fr. Voorgerecht : kaaskroketten (80 fr) of tomaat met garnalen (140 fr). Tomatensoep : 50 fr. Steak au poivre & frietten : 325 fr. Steak natuur & frietten : 325 fr. Steak béarnaise & frietten : 325 fr. ½ gebraden kip & frietten : 200 fr. Nagerecht : ijscoupe met chocolade (80 fr) of astridje (60 fr).
1990 – 24 februari : Jaarlijkse Cocktailparty van “De Stap” In de Leestse Parochiezaal. Alles wat een dorstige ziel maar kon verlangen was er : een cocktail, een pintje, een porto en zelfs champagne...
“Leest is de thuisbasis van de nog vrije jonge vereniging De Stap. Wanneer U deze naam leest, zou U kunnen denken dat het hier om een wandelclub gaat, maar dit is niet helemaal het geval. De Stap is namelijk een studentenvereniging en studenten wandelen nu eenmaal meestal niet door de natuur. De initiatiefnemers hebben deze naam gekozen om aan te geven dat studenten heel wat ‘stappen’ zetten : ze zetten een stap in de wereld, ze zetten een belangrijke stap in hun leven en vooral, ze gaan op stap. Om dit te kunnen doen met De Stap is er maar een vereiste : men moet in Leest wonen of – studenten zijn altijd vindingsrijk – minstens een of ander lichaamsdeel in Leest verpand hebben. De idee voor De Stap is ontstaan tijdens een kroegentocht tussen Mechelen, Brussel en Leuven. Natuurlijk is deze kroegentocht een klassieker in het programma van de vereniging. Andere studentenactiviteiten zijn o.a. cantussen, een toneelbezoek en een filmavond. Maar de grote happening is de jaarlijkse cocktailparty, die diet jaar op 24 februari in de Leestse parochiezaal zal doorgaan. Alles wat een dorstige ziel maar kan verlangen, zal er te krijgen zijn : een cocktail, een pintje, een porto en zelfs champagne. De Stap heeft ook een eigen tijdschrift, ’t Boekske. Dit tijdschrift verschijnt elk trimester en bevat zowel informatie als ontspanning. Wie meer informatie wenst, kan terecht op volgend adres : Cecilialaan 6 Leest.”(GvA, 23/2/1990)
De Stap werd gesticht op 13 oktober 1989 (zie in deze Kronieken).
1990 – Maartnummer ‘Toeters en Trompetten’ :
Freddy Walschaers : ‘SPORTMANIE’. “Laatst zei Rik : ‘Sport maakt alles kapot.’ De Pater moet zelfs wijken met de catechese voor de plechtige communie. Hij zou moeten twee of drie lessen geven de woensdagnamiddag want ze moeten allemaal op andere uren gaan sjotten; hij krijgt ze niet samen. De jeugd kiest sport boven de godsdienst. Het O.L.Vrouwekoor van Mechelen heeft in de krant een dramatische oproep gedaan voor zangers. Het was vroeger een koor met internationale faam. Wel, het gaat kapot. De jeugd kent niet anders dan sport, alles gaat eraan kapot. ‘Pas op hé mannen, als het zo voort gaat, is onze fanfare tussen nu en tien jaar ook teniet.’ Toen ik over deze woorden eens goed ging nadenken moet ik toegeven, onze eerste trombone heeft gelijk. Vroeger waren er in Leest twee fanfares die het beeld bepaalden. Nu zijn dat twee voetbalploegen, maar ik moet toch een paar zaken aanstippen. De jeugd van heden heeft het zeker niet gemakkelijk en wordt langs alle mogelijke fronten beïnvloed. Door de media staren ze zich blind op mensen zoals : Gullit, Van Basten, Koeman, enz. De jongeren gaan voetbal spelen, van in het begin krijgen ze een prachtige uitrusting en er is een ganse entourage die hen doet geloven dat ze ook al zulke vedetten zijn. Hierbij worden ze tot in het fanatieke gesteund door hun ouders. Tijdens de mooiste jaren van hun jeugd wordt alles op de sport gezet. Maar de weg van de topsporter is lang en hard. Men moet over een gezegend lichaam beschikken, gekoppeld aan een formidabel doorzettingsvermogen en een enorme dosis talent. Heeft men één van deze zaken niet, vergeet het dan maar. Nu heb ik de sporttraining van de jongeren in onze voetbalploegen eens wat van nabij bekeken. Ik wil al heel wat ouders gerust stellen : hun zoon zal geen topvoetballer worden. De beginners gaan trainen en daarna als de wind naar ‘het frutkot’, een flink pak frieten met een curryworst ‘special’. Als ze wat ouder zijn, gevolgd door ettelijke pinten bier. De conclusie is snel gemaakt. Half Leest sjot. We hebben twee voetbalploegen en hoeveel van onze jongeren hebben een vaste stek in het eerste elftal. Vier of vijf. Triestig nietwaar. Deze mensen hun beste jaren van aanleren zijn voorbij als ze vaststellen : voetbal is toch maar niks voor mij. Ik vraag me dikwijls af, is onze jeugd bereid om echt nog systematisch serieuze inspanningen te leveren ? Verleden week in Panorama : onze jeugd rookt steeds minder, nu zuipen ze. Hetgeen ik daar gezien heb, awel merci. Dan waren wij in onze tijd andere kleppers. Wij dronken ook een pintje na de geleverde inspanningen ‘in het eerste elftal’. Nog een klein voorbeeld. Kortelings word ik veertig jaartjes jong. Verleden jaar eind oktober tijdens de stratenloop in onze gemeente win ik de beker van Louis Vloebergh voor de beste lange afstandsloper van de gemeente Leest over de vijftien kilometer. Triestig nietwaar. Een oude bok zonder enige achtergrond als loper, komt onze jeugd daar aftroeven. Waar zit onze jeugd dan, die toch zo graag sport doet. Natuurlijk, dit is wel wat anders dan efkens een paar ballen gaan wegtrappen (goed of slecht) en daarna een pak frut en tien palmen. Hadden die jonge mannen in hun jeugd maar wat anders bijgedaan zoals bijvoorbeeld een instrument leren bespelen. Dan zouden ze een hobby gehad hebben na de sportbelevenissen. Wanneer ik sommige van de gestopte voetballers bekijk nadat ze zo een tiental jaren stilliggen, wel dan zie ik meestal struise wrakken die op fysiek vlak nog weinig in te brengen hebben. Triestig nietwaar. Zoals ge ziet vrienden, in de sport is het ook niet allemaal rozengeur en maneschijn. Ik zeg altijd : doe aan recreatiesport, dat is veel gezonder en ge hebt nog tijd voor andere zaken. Doe iets maar doe het goed. In het kader van deze spreuk heb ik laatst nog iets erg meegemaakt. Gedurende het laatste krokusverlof waren we toevallig in Oostduinkerke, toen daar een kanjer van een carnavalstoet passeert. Wij vol spanning aan het kijken. Prachtige wagens en groepen, sfeer alom. Gingen er in die stoet vier fanfares mee. Ik heb de muzikanten geteld, 16, 22, 25 en 30. Het muzikaal peil varieerde van archieslecht tot schandalig. De fanfares met de minste muzikanten hadden hun toevlucht gezocht tot majoretten. Mooi was dat zeg ! Wat een knappe verzameling dooreen. Lange en korte, met dikke billen en stekkebenen, dikke borsten en geen borsten, lelijke en heel lelijke. Amaai, mijne frak ! Wanneer men dat gezien heeft, hoeft het voor mij niet meer. Ik durfde daar tegen niemand zeggen dat ik ook een koperblazer was. Toen ik wegging had ik een wrang gevoel van binnen. Hetzelfde gevoel had ik ook toen ik laatst in de zaal Piessen de ‘eer’ had van met amper 20 muzikanten te mogen optreden voor de ganse vergadering van het Muziekverbond van België. Met in de veertig muzikanten zijn, praktisch niemand die verwittigt en daar zit ge dan in een volle zaal als een hoop ‘clochards’. Wel vrienden, op die manier hoeft het voor mij niet meer. Ik heb mij het volgende voorgenomen : in mijn binneste heb ik een aantal muzikanten bepaald, zowel voor concerten als voor repetities. Wanneer dat aantal niet bereikt wordt, wel dan pakt de Fred in en gaat huiswaarts. Ja maar, zullen sommigen zeggen : hij is er toch ook al eens niet. Juist, maar dan is het bestuur duidelijk en tijdig verwittigd zodat indien nodig de passende maatregelen kunnen getroffen worden. Eind mei kan ik onmogelijk meegaan naar de wedstrijd in Bornem, wel van de dag dat het bestuur de wedstrijd aankondigde op de repetitie, heb ik deze mensen op de hoogte gebracht. Dat is 5 maand op voorhand. Indien we met 40 muzikanten zijn en er zeggen er direct 20 dat ze belet zijn, wel dan ligt de oplossing voor de hand. En geloof me vrienden, het is me nu zo een tweemaal overkomen dat ik zo iets voorgehad heb, en bedenk, bij driemaal is de maat vol. Op zulke wijze hoeft het voor mij echt niet, en mijn besluit zou bij velen wel eens verrassend kunnen overkomen. Bedenk vrienden, als ge iets doet, doe het goed en neem uw verantwoordelijkheid, anders loop het mis.”
1990 – Donderdag 8 maart : C.S.C. Leest : “Zelf eigentijdse juwelen maken”. Raadsleden Jef Vloeberghen en Ivan De Borger en het bestuur van CSC (voorzitter Daniël Njytkens en secretaresse Tinneke Vloeberghen) en SVV (voorzitter Mariette De Bont) nodigden iedereen uit in de Stedelijke Basisschool Leest voor deze activiteit. (folder)
1990 – 8 maart : Ouderbijeenkomst Eerste Communie Voor de ouders van de eerstecommunicanten werd een ouderbijeenkomst belegd om 20 uur in het parochiehuis, Kouter. (Pb, 8/3)
1990 – Leest 12 januari 1990 : Aan de bewoners van de Vinkstraat en omgeving
Mevrouw, Mijnheer,
Op 11 januari j.l. heb ik een onderhoud gehad met de schepen van Openbare Werken, de heer C. Demeester. Zoals de meesten onder U, begon ik me immers af te vragen wanneer men met de realisatie van het voetpad in de Vinkstraat zou beginnen. De heer C. Demeester wond er geen doekjes om : de werken aan het voetpad zullen rond 1 maart aanvangen. De aannemer wacht tot 1 maart om eventueel vriesweer te vermijden. De schepen betreurde wel het feit dat sommige bewoners geweigerd hebben een stukje grond af te staan. Dit heeft namelijk verregaande gevolgen voor het voetpad in kwestie. Zo kan er uitsluitend een voetpad gelegd worden, daar waar de stad de grond verworven heeft, m.a.w. het zal een onderbroken voetpad worden. Wegens het vervullen van mijn legerdienst was het mij onmogelijk eerder een onderhoud met de schepen te hebben. Een politiek mandaat uitoefenen is immers niet toegelaten tijdens je legerdienst. Inzake het voetpad in de Vinkstraat is het nu afwachten tot de maand maart aanbreekt. In de hoop uw gerechtvaardigde nieuwsgierigheid enigszins te hebben bevredigd, teken ik, Ivan De Borger, gemeenteraadslid, Vinkstraat 32 2931 Leest. Tel.015/20 99 16. (Circulaire voor de bewoners)
1990 – 14 januari : Inhuldiging Herinneringsplaten Pastoors(foto’s onderaan) Eind ’89 werden achteraan in de kerk twee zwartmarmeren herinneringsplaten aangebracht (bij de ingang van de winter- en weekkapel) met de namen van de pastoors sinds 1630. Bij de inhuldiging op 14 januari 1990 ging pastoor K. Van Aken in zijn homilie in op de betekenis en de plaats van de parochieherders. Tegelijk bracht hij hulde aan de hele kerkgemeenschap : ‘zowel pastoors, als onderpastoors, mensen van de kerkfabriek en ook de vele gelovigen van de parochie die ons hier zijn voorgegaan (…)’
N.a.v. het vertrek van pastoor Van Aken, de negentiende en (voorlopig ?) laatste die uitsluitend in Leest pastoor was, werden (in 2003) op de tweede gedenkplaat onderaan het jaartal 2002 en eronder een scheidingslijn toegevoegd. Daaronder dan de naam van Dirk De Gendt die ook elders pastoor was met eveneens het beginjaartal 2002. (‘De Sint-Niklaasparochie in Leest’, 2009. Wilfried Hellemans)
1990 – Dinsdag 16 januari : PVV – Wijk Leest – Nieuwjaarsreceptie Om 19u30 in het lokaal “Op den Hoek” bij An en Victor De Maeyer. Gastspreker : Eddy Van Londersele, secretaris van de Liberale vakbond ACLVB en gemeenteraadslid van de P.V.V. te Mechelen. Hij handelde over de stadsfinanciën, het OCMW, e.a. (Folder)
1990 – Zaterdag 20 januari : SP-SVV-CSC Dansavond Met D.J. in de Kantine van S.K. Leest. Deuren : 20u30, eerste dans : 21 uur.Voorverkoop : 60 frank, ingang : 80 frank. Met gratis tombola. (Ticket)
1990 – 22 januari – Gazet van Antwerpen : Winterkuikens in Leest
De natuur op z’n kop. “Te Leest, meer bepaald in de Alemstraat nr. 24, zijn op 17 januari vier kippen-kuikentjes uitgekomen. Op zijn minst zeer verwonderlijk op zo’n vroeg tijdstip. Gewoonlijk grijpt deze gebeurtenis pas ongeveer twee maanden later plaats. Greta MOONS, die daar woont, had bij het voederen van het vele pluimvee dat haar uitgestrekte tuin bewoont al wel een zwak gepiep waargenomen, maar wegens het feit dat het niet het moment is om reeds aan zo’n jong volkje te denken was ze er verder niet blijven bij stilstaan. Op vrijdag 19 januari viel het haar echter opnieuw op en het gepiep kwam uit de richting van het nabijgelegen weiland aan de beek. Het trok nu sterk haar aandacht en na het zoeken merkte ze een Engelse kip met vier kuikentjes.
Gezond en wel “Ik kon mijn ogen bijna niet geloven”, aldus Greta. “Het is nog maar half januari, dit is dus wel een uitzonderlijk geval”. Het koste Greet heel wat stunt- en vliegwerk om de bange diertjes met hun moeder naar een warm hok over te brengen. Na heel wat over en weer geloop is ze er dan toch in geslaagd. Het zachte weer zal er wel de grootste oorzaak van zijn dat er reeds zo vroeg kuikentjes uitgekomen zijn. Als we even uitrekenen dat een kip 21 dagen broedt, moeten de eieren rond de kerstdagen gelegd zijn en hebben de diertjes veel geluk gehad dat het inmiddels niet te koud geworden is, anders hadden ze het zeker niet overleefd. Nu zien ze er zeer fit en gezond uit, dank zij de goede zorgen van Greta ; ze zijn mooi van kleur zoals hun moeder, piepklein, en het is net of Pasen al voor de deur staat. Moeder kip waakt uitstekend over haar kroost en jaagt kijklustigen het liefst zo snel mogelijk weg. Toch konden we niet nalaten een kijkje te gaan nemen en het was beslist de moeite waard. De kuikens zijn niet geel zoals bij een gewoon kippen-kind, maar diep goudkleurig met hier en daar een bruine toets. Hoe dan ook het blijft een raadsel hoe dit Engels kippetje het klaarspeelde in het brakke veld haar broedsel tot een goed einde te brengen, midden in de winter. We hopen dat deze vroege kuikens ons een vroege lente moge brengen...”
1990 – 25 januari : Een orkaan met een windsnelheid van 160 km per uur raasde van de middag tot de avond over ons land. Er waren verschillende doden en de materiële schade was aanzienlijk. (KH)
“Aan de Kouter in Leest hield de storm lelijk huis. Een aantal gebouwen stortte er in en ontelbare dakpannen vlogen door de lucht. Jef van Aken had om vijf uur in de namiddag het onheilspellende weerbericht op radio gehoord. Nog maar net had hij het toestel uitgedraaid of alle duivels braken los. Boven zijn hoofd hoorde hij een hevig gekraak. De man zocht zijn heil buiten, nog net op tijd om niet bedolven te worden onder het puin van zijninstortende boerderij. Maar een zware eiken balk die naar beneden donderde kon hij niet meer ontwijken, Jef hield er een lelijke buil en enkele dagen hoofdpijn aan over...” (zie verder in deze Kronieken 4 juli 1990 : “De Kleerkast staat bij de buren”.)
1990 – Zondag 4 februari : Statutair congres Muziekverbond België Die dag vond in lokaal zaal Piessens het statutair congres van het Muziekverbond van België – Sectie Antwerpen plaats. Om 16 uur had de K.Fanfare St.-Cecilia uit Leest de eer om dit congres met een muzikale noot af te sluiten. (Omzendbrief van 25/1)
In ‘Toeters en Trompetten’ van maart 1990 verscheen volgend verslag : “Ieder jaar vindt er vanwege het Muziekverbond van België, Secrie Antwerpen, een jaarvergadering plaats in de lokalen van een aangesloten vereniging. Dit jaar mocht onze vereniging gastheer spelen voor de vele bestuursleden en dirigenten van de Antwerpse muziekverenigingen. Op het einde van deze dag mochten onze muzikanten een afsluitend concert voor de aanwezigen brengen. Er diende wel een tiental minuten gespendeerd te worden aan de manier waarop onze dirigent in onze vereniging de repetities voert. Het werd een gesmaakt optreden. Spijtig genoeg dienden vele muzikanten forfait te geven om een of andere reden.”
En in Gazet van Antwerpen van 6 februari :
Muziekverbond van België hield jaarvergadering te Leest(foto onderaan) “Te Leest ging dit weekend de jaarvergadering door van het Muziekverbond van België, federatie Antwerpen. De voorzitter van dit verbond, de h. Van Camp, achtte zich een zeer gelukkig man omdat de dag een groot succes was. “Elk jaar is er een aangroei van leden, de laatste drie jaar waren dat er zelfs dertig”, glunderde de voorzitter. “Dat is vooral te danken aan het dynamisme van het bestuur en de werklust van de aangesloten leden”. Op het officiële gedeelte, dat alleen voor leden toegankelijk was, werd het financieel verslag besproken, de activiteiten van vorig jaar kwamen uitgebreid aan bod en er werd ook overgegaan tot een gedeeltelijke bestuursherverkiezing. De jaarvergadering werd bijgewoond door 147 personen, die de organisatoren alle lof toezwaaiden. Het thema voor 1990 “jeugdwerking in de vereniging” werd uitvoerig toegelicht door musicus en muziekpedagoog Werner Van Cleemput. De Oostvlaamse gastspreker had het vooral over de opleiding en de opvang van de jeugdige muzikanten in de muziekscholen. Zoals in vele verenigingen heeft men te kampen met een gebrek aan belangstelling vanwege de jeugd. Nadien werd een uitstekend diner opgediend, terwijl de fanfare Sint-Cecilia een prachtig concert vezorgde. De slogan van het Muziekverbond, federatie Antwerpen, werd ook bekend: “Door de muziek naar een wereld van vriendschap, eendracht en vrede…” Uitleg overbodig.”
Foto’s : -De linker gedenkplaat in de Leestse kerk met de namen van de Leestse eigen pastoors sinds 1630. -De rechter gedenkplaat nog zonder de wijzigingen van 2003. (Foto’s : Wilfried Hellemans) -Jaarvergadering van het Muziekverbond van België. Voorzitter Van Camp onderstreepte dat het aantal leden elk jaar groeit. (foto : GvM)
Gezond, ontspannend en gezellig fietsen of wandelen is het tegenwoordig langs de dijken van de Zenne op verharde en autovrije wegen. Dat is ooit anders geweest. De stroom waaraan Leest zijn ontstaan te danken heeft, fascineerde me en grasduinend in de media stuitte ik op volgende wetenswaardigheden : de Zenne is een kleine vlakterivier die op 123 meter hoogte ontspringt in het gehucht Naast, een dorp in de provincie Henegouwen en een deelgemeente van Zinnik. Na 103 km vloeit ze op een hoogte van 5 meter aan het Zennegat in Heffen in de Dijle, samen met het Kanaal Leuven-Dijle. Het stroomgebied heeft een oppervlakte van 1164 vierkante kilometer. Ze stroomt achtereenvolgens door Naast, Zinnik, Horrues, Steenkerke, Roosbeek, Quenast, Tubeke, Lembeek, Halle, Buizingen, Lot, Beersel, Ruisbroek, Drogenbos, Vorst, Anderlecht, Sint-Gillis, Brussel, Sint-Jans-Molenbeek, Laken, Schaarbeek, neder-Over-Heembeek, Evere, Haren, Vilvoorde, Eppegem, Weerde, Hofstade, Zemst, Hombeek, Leest en Heffen tot aan het Zennegat in de Dijle. Na Vilvoorde wordt de rivier onderhevig aan de getijden van de Noordzee. De Zenne stroomt zo’n 14 km door het Brussels Gewest, grotendeels onder de stad. Meer dan 1000 jaar geleden ontstond Brussel op de oevers en eilandjes van de Zenne. De eerste documenten over een haven in Brussel dateren van 1012. Om vanuit die oude haven de Rupel en uiteindelijk de Schelde te bereiken, moesten schepen gebruik maken van de kronkelende Zenne en het afvaren duurde lang, soms verschillende weken, en was moeilijk bij lage en hoge waterstanden. Bovendien eiste de stad Mechelen een tol bij het langsvaren. In de 15e eeuw spanden ze een ketting over de Zenne om te verhinderen dat het stapelrecht op haver, zout en vis omzeild werd door schepen van of naar Brussel en Antwerpen. Aan de brug in Heffen, met aan de rechteroever een grote ronde vestingstoren, hing eeuwenlang de vermaarde tol-ketting (‘Ceste Chayne de fer de Heffene’). Deze ketting die bijna constant een knarsend geluid maakte, zorgde ervoor dat de schepen niet verder konden varen zolang er geen tol werd betaald. Het ‘heffen’ van tol (van 1415-1785) gaf aan Heffen een naam en beruchtheid in de rest van Vlaanderen. De groeiende handel stimuleerde de zoektocht naar een oplossing voor deze tekortkomingen : in 1561 was de Willebroekse Vaart klaar, een 28 km lang kanaal dat Brussel via de Rupel met de Schelde verbindt en gevoed wordt met water uit de Zenne. Vanaf dt moment duurde het 9 uur om reizigers met de trekschuit tot in Willebroek te brengen. In 1832 werd het kanaal Charleroi-Brussel in gebruik genomen. De voorbije 150 jaar werd de uiterst grillige Zenne op bijna alle plaatsen van zijn benedenloop rechtgetrokken. Naarmate er in Brussel meer ambachten bedrijvig waren, raakte de Zenne meer en meer vervuild. Vooral de lederbewerkers of ‘huydevetters’, de slachters en een aantal vaklui uit de lakennijverheid, zoals de volders en de ververs, werden met de vinger gewezen. De rivier werd in de hoofdstad meer en meer een open riool. Een cholera-epidemie te Brussel in 1865 met 3.500 doden was de aanleiding om de rivier tussen 1867 en 1871 in de stad te overwelven (de rivier komt weer boven na de Van Praet-brug). In de andere verstedelijkse gebieden van Zinnik, Halle en Mechelen kreeg en krijgt de Zenne ook veel industrieel en huishoudelijk afwalwater te verwerken. In haar stroomgebied wonen anderhalf miljoen mensen en deze rivier werd jarenlang aanzien als de grootste bron van vervuiling van de Schelde. Volgens Wikipedia was het water van de Zenne dermate vervuild dat ze enkele jaren geleden tussen Brussel en Vilvoorde ooit in brand heeft gestaan, en een interventie van de brandweer nodig was om ze te blussen. De rivier stroomt door de drie Belgische gewesten die elk een verschillend beleid voeren op het vlak van waterzuivering. Een Europese richtlijn m.b.t. het afvalwater verplichtte ons land en de gewesten maatregelen te treffen. Er werden verschillende zuiveringsinstallaties gebouwd om van de Zenne opnieuw een leefbare waterloop te maken. Het huishoudelijk afvalwater van Brussel dat ongezuiverd in de rivier geloosd werd, wordt sedert maart 2007 behandeld in de nieuwe waterzuiveringsinstallatie nabij de Buda-brug en de kwaliteit van het rivierwater is danzij de ingebruikname van deze installatie duidelijk verbeterd, in die mate dat eind augustus 2007 voor het eerst sedert lang weer vis in de Zenne werd waargenomen. Het ging om driedoornige stekelbaars, blauwbandgrondel en riviergrondel in Drogenbos en Lembeek en paling te Leest. In 2009 was er een massale vissterfte in de Zenne omdat het waterzuiveringsstation stil lag vanwege een conflict tussen de Brusselse regering en de uitbater van het station Brussel-Noord. Daardoor stroomde het afvalwater van 1,1 miljoen Brusselaars ongezuiverd de Zenne in, en vervuilde ook de Rupel en de Schelde. De Brusselse minister van Leefmilieu Evelyne Huytebroeck (Ecolo) overwoog zelfs even om op te stappen. In 2011 werd er bentoniet in de Zenne geloosd, weer met milieuschade tot gevolg.
Recent is een nieuw probleem opgedoken : in de Brusselse havenwijk werd een 140 meter hoge wolkenkrabber gebouwd langs het kanaal tegenover Tour & Taxis. De Up-site woontoren telt 251 appartementen op 41 verdiepingen en het afvalwater loopt voorlopig rechtstreeks in de Zenne. De buurt is immers niet op het zuiveringsstation aangesloten. Up-site zou zowel een stedenbouwkundige als een milieuvergunning op zak hebben maar deze toestand gaat in tegen een Europese richtlijn, die vertaald werd in een besluit van de Brusselse regering, die bepaalt dat al het Brusselse afvalwater gezuiverd moet worden. Hydrobru, de intercommunale verantwoordelijk voor de rioleringen, heeft beloofd zo snel als mogelijk voor een oplossing te zorgen door het afval via een collector af te leiden naar een waterzuiveringsstation maar intussen nemen de eerste bewoners hun intrek in de hoogste woontoren van ons land die ongeveer 2.500 mensen zal huisvesten…
De Zenne en de ‘muzikale modellering van haar bekken’ waaraan je ze volgens de schrijver Herman Teirlinck herkent, zijn ontelbare keren getekend en geschilderd. Rubens schilderde in de vijf jaar die hij in het Steen in Elewijt doorbracht, niet minder dan 150 doeken van de omgeving. Zonder twijfel heeft de Zenne als inspiratiebron gediend. Felix De Boeck die in Drogenbos woonde op nog geen honderd meter van de rivier heeft vooral in zijn jonge jaren de Zenne weergegeven (zie foto) en de Halse schilder Louis Thevenet bewoonde een tijdlang dezelfde gemeente en liet enkele Zenne-gezichten na. Baudelaire wijdde zijn gedicht ‘Une eau salutaire’ (‘Een heilzaam water’) aan de door hem vermadelijde rivier, die hij met een knipoog naar Hugo aanduidde als ‘Une Seine obscène’. “Joseph Delorme a découvert Un ruisseau si Clair et si vert Qu’il donne aux malheureux l’envie D’y terminer leur triste vie. -Je sais un moyen de guérir De cette passion maisaine Ceux qui veulent ainsi périr : Menez-les au bord de la Senne ! “Voyez – dit ce Belge badin Qui n’est certes pas un ondin – La contrefaçon de La Seine.” -“Oui – lui dis-je –une Seine abscène !” Car cette Senne, à propement Parler, où de tout mur et de tout fondement L’indescriptible tombe en foule, Ce n’est guères qu’un excrément Qui coule.”
Journalist en schrijver-dichter Geert Van Istendael over de Zenne in Brussel : “Brussel is een stad die haar water levend begraven heeft, zoals Brussel ook heeft geprobeerd zijn taal, het oude Brabantse Nederlands, te wurgen en te begraven. Dat alles gebeurde in de tweede helft van de negentiende eeuw in naam van de vooruitgang. Het is bijna gelukt, maar toch niet helemaal. Brussel is vandaag nog steeds officieel tweetalig. Nu blijkt dat ook het water zich niet zomaar laat uitbannen. Brussel mist heel erg een waterloop in het centrum. Brussel snijdt zichzelf af, niet alleen van zijn eigen verleden, maar ook van zijn ommeland, omdat ze daar Nederlands spreken.”
De auteur schreef de volgende verzen over de Zenne : “De feiten zijn bekend. Er werd gekerfd, het water liep in het riool verloren, de burgerij kon het niet langer horen, het oude Brussel heeft zichzelf onterfd. Wat is de toekomst van een stad die sterft ? In ijspaleizen ligt haar ziel bevroren, haar krasse taal befluistert dovemansoren, nog rest ons een kavalje dat zich verft. De dichters zetten alle sluizen open, de burgemeesters doen de deuren dicht. Al is de stroom dan stinkend afgedropen, lees deze regels niet als doodsbericht. De tijden wisselen. Ooit zal het tij verlopen, ooit komt de Zenne weer aan het zonnelicht.”
Ook in Halle klinkt de roep naar de terugkeer van het water. Zo ging de publieksprijs van de laatste poëziewedstrijd ‘Poëzie aan de Zenne’ naar een nostalgisch gedicht van Victor Ghysels. Hij voert de Hallenaars van de vroegste tijden (“ ’t Woeter dei zen goestink, lieg of uug / ’t aa gien belang voe Halle nat of druug”) via de verstedelijking, de industrialisering, “den oeverslag” in Lembeek en de overwelving, naar vandaag (“Hiere poleteekers werkt toch mei / En skinkt de stad ui aa gloure wei / Want naa es ’t skuun van Halle oent verdwène / En zal ’t zonneke…zal allien op den asfalt en den betoan nog kunne skèène”)
We besluiten met Leestenaar Kamiel De Wit (1958) : “God alleen weet hoelang ik vloei in deze streek. Rustig en ongestoord gingen de eeuwen aan mij voort hier in Gods vrije natuur : moeras of schor was mijn gebuur. De mens ontdekte mijn wildernis en trof in mij de beste vis. Zo is hij aan ’t vissen gegaan en is het dorp van Leest ontstaan. Dit stoere, ruwe vissersvolk doorzocht mij, elke draai of kolk. Dan zwol ik van woede en ik gramde en ik zette me uit tot ver te lande. Weldra beroofde men mijn vrijheid : langs beide kanten kreeg ik een dijk. Uit tegenzin en ook uit nijd besmeurde ik de omgeving met mijn slijk. Duizenden boten heb ik gedragen want aan mijn zijde lag de Brusselse haven : ik voerde steen, zand, zout en zo meer. Men ontnam mij echter ook die eer : geen boten meer, geen prauw. Zelfs mijn water schijnt in eeuwige rouw : een erfenis van de fabrieken. Zo kan men mij op verre afstand rieken. ‘k Dien enkel nog om ’t afval op te slikken, willen z’er te Brussel niet in stikken ! De bevuiling komt langs ontelbare sluizen zelfs de paling hebben ze doen verhuizen. Wanneer bemoeit de mens zich daar ook eens mee ? Of ik maak alles zwart tot aan de zee.”
(Bronnen : diverse krantenartikels uit GvA, HLN, de Standaard, de Morgen, websites : Wikipedia, de Zennekrant, brusselnieuws.be (A. Devroe) , www.brusselslife.be, www.brussel.be, www.asuiris.be, )
De Zenne komt in deze Kronieken herhaaldelijk aan bod, o.a. 13/10/1902 (‘Gezondmaking der Zenne’), 5/11/79 (‘Overstroming te Leest’), 2/7/80 (‘Zenne sijpelde door te Leest’), 26/2/80 (‘Alle bomen op Zennedijk te Leest weg ?’), 27/10/84 (‘Overstroming na begeven van zandwinningsput’), december ’89 (‘De Zenne, een oud zeer’)…
Foto’s : -Gezellig en veilig vertoeven tegenwoordig langs de boorden van de Zenne. - Aan de brug van Heffen met de grote ronde vestingstoren, hing eeuwenlang de vermaarde tol-ketting, die ervoor zorgde dat de schepen niet verder konden varen zolang er geen tol werd betaald. -De brug van Heffen anno 2014. -‘Zon weerkaatst in de Zenne’ 1918 van Felix De Boeck. -De 140 m hoge Up-site woontoren loost zijn afvalwater rechtstreeks in de Zenne.
1990 – Het jaarabonnementop “Ons Parochieblad” (Kerk en Leven) bedroeg 350 fr.
1990 – Jaarprogramma Ziekenzorg Leest Het op 17 april vorig jaar gestichte Ziekenzorg maakte via een folder haar jaarprogramma bekend :
Zaterdag 21/4/90 : 15.00 u. – Paasviering in de kerk. 16.00 u. – Gezellig samenzijn in de parochiezaal met gecommentarieerde diavoorstelling over Leest, vroeger en nu, door Karel Laars.
Maandag 7/5/90 : 20.00 u. – Op de koer van de parochiezaal ‘Kijken onder de motorkap’. Pech verhelpen.
Zondag 27/5/90 : 15.00 u. – Zondagnamiddag, bedevaart naar de grot van Leest, gepaard met geschiedkundige uiteenzetting over het ontstaan van de grot.
Zondag 17/6/90 : 14.30 u. – Wandeling in het stadspark met gidsbegeleiding.
Zaterdag 8/9/90 : 18.00 u. – Nationale ziekendag, met viering in onze parochiekerk.
Maandag 8/10/90 : 20.00 u. – In verband met verzorging van zieken en ouden van dagen : ‘heftechnieken’ door Chris De Smet en Nicole Gommers.
“Indien er gegevens uit dit jaarprogramma wijzigen, wordt U tijdig op de hoogte gebracht door uw huisbezoeker.”
1990 – Januari : Nieuwjaarswensen van C.V.P.-Leest. De Leestenaars ontvingen volgende wensen van de CVP-afdeling Leest :
“Liefste Leestenaar, Bij het begin van het nieuwe jaar hebben ook wij ons briefje klaar. Wij wensen U allen een goede gezondheid en blikken ook even vooruit in de tijd. In 1990 gaan we niet zitten treuren, want aan verkeersveiligheid zal iets gebeuren. Ook het milieu nemen we onder de loep en beginnen met een tweede glasbol op de stoep. Op ons ledenfeest van 24 maart, Liefste Leestenaar, staat er ook voor U een hapje en drankje klaar. Uw doopkind CVP – Leest.”
1990 – Januari : Voetbedevaart Scherpenheuvel 1990.
Beste Leestenaar,
Twintig à vijfentwintig jaar geleden ging men ook al jaarlijks van uit Leest te voet naar Scherpenheuvel. Op initiatief van enkele parochiale verenigingen zouden wij die bedevaart terug willen invoeren en wel de 2de zondag voor O.H.Hemelvaartdag. Concreet betekent dat in 1990 : vertrek vrijdagavond 11 mei te 22 uur en terug te Leest op zondag 13 mei te 15 uur. Bij het organiseren van zo’n bedevaart komt heelwat kijken. Om vooraf zeker te zijn van een voldoend aantal deelnemers – wij denken aan minstens een 20 à 30-tal – vragen wij aan diegenen die wensen mee te gaan dat ze hun naam en adres zouden opgeven aan één van onderstaande initiatiefnemers. Het zal u niet verwonderen dat dergelijke bedevaart ook enige kost met zich meebrengt : er moet worden verzekerd, de slaapgelegenheid moet betaald, enz. Nadere gegevens in verband met bedevaart en onkosten krijgt u na inschrijving. GA MET ONS MEE, EN BELEEF DE DEUGD VAN SAMEN OP WEG TE ZIJN. Beste groeten.
Inschrijven tot 15 januari bij : De Wit Marina, Kouter 13. Leemans Alfons, Blaasveldstraat 24. Plaskie Rosa, Aland 7. Peeters August, Tisseltbaan 15. Van Lanen Leo, Kerkenblok 10. Vloebergh Louis, Winkelstraat 28. (folder)
1990 – 4 januari – Parochieblad : Bij het einde en het begin van een jaar. “Het voorbije jaar werd ook gekenmerkt door nieuwe vormen van pastoraal. 1.De oprichting van een parochieteam. Mensen die op regelmatige tijdstippen samenkomen met hun pastoor om zich te beraman over de toekomst van de parochie. 2.Een nieuw en verjongd zangkoor ging van start. Wij wensen het sterkte toe om vooral vol te houden en in dienst te staan van de liturgie. 3.Een kern van ‘Ziekenzorg-Leest’ kwam tot stand. De parochiepriesters blijven hun oude en zieke mensen bezoeken, en brengen graag de communie thuis voor hen. Wij zoeken steeds meer steun in dit werk van leken, want soms gebeurt het dat wij niet weten of iemand ziek is op opgenomen in het ziekenhuis. Een klein seintje kan ons steeds helpen.”
1990 – Zondag 7 januari : Driekoningentocht Chiro. Die dag trok de Chiro op Driekoningentocht door Leest. (PB, 4/1)
1990 – Zondag 7 januari : Aperitiefconcert K.F.Sint-Cecilia Verslag uit ‘Toeters en Trompetten’ van maart 1990:
“Traditioneel werd het nieuwe jaar ingezet met het Aperitiefconcert in de Parochiezaal. Na het uitwisselen van de nieuwjaarswensen kon het talrijk opgekomen publiek genieten van een aangenaam en sfeervol programma : lichte, moderne nummers, afgewisseld met de meer gekende ‘nieuwjaarswijsjes’ van Mozart, Lehar en andere Straussen. Het was een geslaagde inzet voor dit nieuwe begin.”
1990 – 11 januari – Gazet van Antwerpen : Vervuiling gaat terug tot 19de eeuw.
“Zenne zuiver water” slogan voor de toekomst Een van de meest vervuilde waterlopen uit de streek is wellicht de Zenne. Dat is zelfs met het blote oog vast te stellen. Een expert moet eens gezegd hebben dat door de Zenne alles stroomt behalve water. En toch ontspringt deze rivier als een helder zuiver watertje. Aan de bron wordt zelfs nog paling gevist, zo beweren Wim Baetens en Eric D’hiet uit Hombeek. Zij zijn de coördinator en organisator van het milieucomité “Benedenloop van de Zenne”. De slogan van het comité spreekt voor zichzelf : “Zenne zuiver water”.
Uylenspiegel Het comité “Benedenloop van de Zenne” ontstond in 1987 in de schoot van de VZW Uylenspiegel. Voordien bestonden er al actiegroepen voor de bovenloop van de Zenne (Adesa) en voor de middenloop (Zenne en Zoniën). De benedenloop echter was nog een dood punt. Wim Baetens en Eric D’hiet brachten daar samen met nog enkele andere mensen van het comité verandering in. Het eerste jaar verzamelde het comité informatie over waterzuivering en het steunde daarvoor in hoofdzaak op technische rapporten. Men wou vooral niet de demagogische toer op. Het tweede jaar werden de toeloopbeken naar de Zenne onder de loupe genomen. Daarvoor werd dankbaar gebruik gemaakt van een eindwerk van studenten van het Hoger Rijksinstituut voor Tuinbouw Vilvoorde, afdeling Industriële Milieuzorg. Het eindwerk handelde over de Molenbeek en de Roekloop, twee beken van het Zennebekken in Mechelen.
Vuil Brussel binnen Het derde jaar stond bij het comité het probleem Brussel ter discussie. Volgens Baetens en D’hiest is Brussel niet het grote probleem voor de Zenne. De waterloop komt er al vuil binnen en gaat er even vuil weer buiten. “Het probleem is eigenlijk dat de Zenne een waterloop is waarin alles mag. In de Zenne wordt rechtstreeks geloosd en dat is ook zo in de toevoerbeken. Nu is dat geen probleem van vandaag. In 1860, meer dan honderd jaar geleden, schreef de toenmalige gouverneur een protestbrief naar Brussel in verband met de vervuiling van de Zenne”, aldus de woordvoerders van het Zennecomité in Hombeek. In de Zenne is dus al decennia lang alles toegelaten, en vandaag is dat nog altijd zo. Veel meer dan de zaak in het oog houden en de mensen sensibiliseren, kan het comité ook niet. “Wij voelen ons echter verplicht er tegen aan te gaan”, zo zeggen Baetens en D’hiet, “ook al komt dat nogal idealistisch over. We moeten de mensen echter iets duidelijk maken. Velen denken nog niet verder dan hun eigen afvalputje en daar begint het eigenlijk al. Bewustmaking van onderuit is dus belangrijk. Het resultaat is echter moeilijk meetbaar. Een zaak staat echter vast : milieuzuivering wordt een van de grootste industriën.” De rapporten van het comité zijn verkrijgbaar bij Wim Baetens, Heike 50 te Hombeek.”
Op maandag 30 juni 2003 publiceerde dezelfde krant : “Dit is 30 jaar te laat”.
Buurt Zenne sceptisch over minder stankhinder door waterzuivering in Brussel. “Er is verbetering in zicht voor de geurhinder van de Zenne, de open riool van Brussel die ook door Mechelen kronkelt. Met de bouw van een nieuw waterzuiveringsstation in Brussel-Noord wil het Brussels Gewest vanaf 2006 alvast de waterkwaliteit gevoelig verhogen. “Maar zolang de smurrie in de Zenne niet wordt geruimd, zal het niet veel beteren”, denken de omwonenden. “Het zuiveringsstation komt ook dertig jaar te laat”. Net zoals Aquafin het Dijlebekken wil zuiveren met een aantal nieuwe stations zoals in Mechelen-Noord en Boortmeerbeek, gaat ook het Brussels Gewest die weg nu bewandelen om eenzelfde resultaat met de Zenne te boeken. Een nieuwe waterzuivering in Haren (Brussel-Noord) moet vanaf 2006 het afvalwater van 15 Brusselse en 7 Vlaamse gemeenten zuiveren nog voor het in de Zenne terechtkomt. Dat gebeurt momenteel niet. “De investering heeft te maken met een Europese richtlijn die stelt dat tegen 2015 het water dat naar de rivierbekkens vloeit, zuiver moet zijn. Voor de Schelde moeten er daarom ook inspanningen op de Zenne worden geleverd”, weet Luc Bossyns van Aquafin.
Barometer Of het zuiverder water meteen tot minder geurhinder gaat leiden, stellen de omwonenden evenwel in vraag. “Het is goed dat die installatie er komt, maar dat is wel 30 jaar te laat”, zegt Paul Piens, die vlak bij de Zennebrug in Heffen woont. “Voor zover ik weet, is de Zenne nog nooit uitgebaggerd. Het water zelf mag dan wel properder worden, je zit nog steeds met al die smurrie in de waterloop waardoor de stank wel zal blijven. Bij weersveranderingen zet die toch sterk op...” (...) Uitbater van het Brughuis te Leest : “Soms moet de terrasdeur dicht”. “Het is goed dat er een waterzuivering komt, want van de stank hebben we toch wel wat last”, zegt Michel Van Den Branden van taverne Het Brughuis in Leest. “Mijn terras ligt wat dieper, dus de geur waait er grotendeels over. Maar er zijn avonden dat ik de deur naar het terras moet sluiten, omdat de stank anders binnenkomt. Op dagen met geurhinder heb ik duidelijk minder klanten. Die waterzuivering is al een goede stap, maar het slip op de oevers mag niet worden vergeten. Als dat geruimd is, zal de stank pas echt weg zijn.”
Vervolgt…
Bijgevoegd : -De voorzijde van het CVP-nieuwjaarskaartje. -De Zenne
1989 – Zaterdag 23 december : Kerstconcert van Ziekenzorg Leest M.m.v. Zangkoor Leest en Koperensemble. In de parochiezaal. Aanvang 19u30. Voorverkoop : 50 frank. Kassa : 70 frank (PB, 14/12)
1989 – 26, 28 en 29 december : Z.V.K. LEEST – Leestste Zaalcup In het Sportcentrum Leest werd die dagen gespeeld om de Leestse Zaalcup, een organisatie van de vriendenkring van zaalvoetbalklub Leest. Meer dan 100 Leestenaren, verdeeld over 12 ploegen namen er aan deel. De ploegen : Maryse boys, De Stap, De Slak, Vrienden ZVK, Vicke Boys, Vevoc, Bareelvrienden, Young Boys, Veteranen VV Leest, Wijkduivels, Groene Kring en KWB. De winnende ploeg ontving de wisselbeker ‘Vic De Maeyer’ en mocht deze behouden tot het daaropvolgende jaar.
De uitslagen zijn ons onbekend maar de sponsors uit de programmabrochure waren : -Argenta, uw appeltje voor de dorst - Tony Dons-Verschueren. -Café “bij Fikke’. -Kapsalon ‘Rita’ -Fietsenhandel Nuytkens -’t Frituur Dorp Leest -Kapsalon Maestro’s, Mechelen. -Bloemen – planten – fruit – groenten ‘Conny’. -Verzekeringen ABB De Smet C.V. -Bvba PDW, P. De Wit – Ramen – deuren – veranda’s – aluminium – pvc – hout. -Garage Carrosserie Ceuppens – Mazda. -Cera, Leest-Dorp. -In ’t Krantje, bij Samira en Alain, Dorpstraat 24 Leest; -Geert Geens, groenaanleg-bestratingen-aanleg van opritten en terrassen. -Studio Satan, voor al uw feesten,fuiven, jubilea, party’s, enz… Van Linden Willem. -Brood- en fijn-banketbakkerij Gobien-Diricx. -Jan Maes, uurwerken-juwelen Willebroek. -Garage Van Hoof, Renault. -Pol Piessens, Vloerbekleding-tapijten-behangpapier-gordijnen-verf. Mechelen. -A.S.L.K. W. Van Praet Leest-Battel. -‘In den Bareel’ café Leest-Dorp. (De Laet-De Maeyer). -Pollet – Benzinestation Zennebrug – Robert Holemans. -Drukkerij Plasqui – Hombeek-Leest -Discjockey Louis van Leest, voor een onvergetelijk bal of feest. -Frans Verbergt, Mazout-Kolen, Hombeek. -Sportcentrum Leest. -Happyland Herenthout-Mechelen. -Natuursteen Verschueren-Moernaut Mechelen.
1989 – 28 december – Parochieblad : Bij het einde van het jaar “Dit is het laatste nummer van het parochieblad 1989. Wij hebben 453 postaobonnementen. Moest U het parochieblad niet ontvangen, gelieve ons dan te verwittigen, wij brengen het zo meteen in orde. Tekst van verenigingen liefst tijdig dus veertien dagen op voorhand binnen brengen. Er zijn 22 kindjes gedoopt. De plaats voor het doopsel is de parochiekerk. Stel u tijdig in verbinding met uw pastoor. 27 jongens en meisjes werden gevormd door deken Edward Vanderwegen uit Malderen. Wij willen steeds zorg en werk besteden aan de voorbereiding. Daarvoor zoeken wij nog steeds naar nieuwe catechisten. 17 jonge mensen hebben een kerkelijk huwelijk aangegaan, waarvan 10 in onze parochie. In ons decanaat wil men er werk van maken ontvangende gezinnen op te leiden en een verloofdencentrum op te richten. 22 mensen zijn dit jaar overleden en in de parochie begraven.”
1989 – Nieuwe vormen van pastoraal Het voorbije jaar werd gekenmerkt door nieuwe vormen van pastoraal. 1.De oprichting van een parochieteam. Mensen die op regelmatige tijdstippen samenkomen met hun pastoor om zich te beramen over de toekomst van de parochie. 2.Een nieuw en verjongd zangkoor ging van start. 3.Een kern van “Ziekenzorg-Leest” kwam tot stand. De parochiepriesters blijven hun oude en zieke mensen bezoeken en brengen graag de communie thuis voor hen maar leken krijgen hoe langer hoe meer taken toevertrouwd. (PB, 4/1/90)
1989 – Kadetten van VV Leest kampioen. Het voorbije voetbalseizoen 1988-89 werden de kadetten van VV Leest kampioen van hun reeks. Op de foto hieronder werden ze gefeliciteerd door de spelers van het eerste elftal.
Foto’s : -Toegangskaart voor het Kerstconcert van Ziekenzorg. -De Kadetten van VV Leest – Kampioen 1988-1989 – worden gefeliciteerd door de spelers van het eerste elftal van de club. (Foto uit een brochure van VV Leest- exacte datum onbekend)
1989 – Vrijdag 1 december : Sint-Niklaasavond van Volksdansgroep Korneel Om 18 uur in de parochiezaal. (Parochieblad 30/11)
1989 – Zaterdag 2 december : Sint-Niklaasrondgang KWB Vanaf 9 uur. (Parochieblad 30/11)
“Beste K.W.B.-vriend !
Terwijl koning winter weerom ons dorpje regeert, doet de Sint zijn jaarlijkse ronde. Hij maakt samen met zijn K.W.B.-vrienden weer ongeveer 150 Leestse kinderen tussen 2 en 9 jaar erg blij. Oprechte dank aan allen, die ook dit jaar weer op stap gingen voor bezoek aan gezinnen met kinderen en voor de verkoop van loten voor de jaarlijkse sinterklaastombola. (Ge moet het toch maar doen, hé…) De verkoop van de lootjes mag nog verder doorgaan tot de trekking van de tombola op de kaartavond van 16 december. Er wordt gekaart op de zaterdagen : 2, 16, 30 december en op zaterdag 13 januari en op vrijdag 26 januari.
AANDACHT ! AANDACHT !!!
Vanaf januari 1990 zien we ons genoodzaakt een wijziging in de bedeling van het K.W.B.-tijdschrift RAAK door te voeren. Het aantal actieve wijkmeesters wordt steeds kleiner. Het geheel van activiteiten blijft echter gelijk. Om de taak van deze mensen wat te verlichten, stellen we één enkele betaling voor, voor het ganse jaar 1990. Begin januari komt je wijkmeester bij jou voorbij en ontvangt de jaarbijdrage voor 1990 : 440 fr. (RAAK verschijnt 11 maal per jaar, niet in augustus). We hopen dat je begrip opbrengt voor deze nieuwe manier van doen…Misschien wordt het dan voor elke wijkmeester beter doenbaar, om RAAK tijdig in jou bus te brengen. De K.W.B.-Ploeg.” (KWB-Informatie, december ’89)
1989 – Donderdag 7 december : Davidsfonds : ‘Beginselen van de fotografie’. In het parochiecentrum ‘Het Klooster’ om 20 uur. (PB, 30/11)
1989 – Zondag 10 december : K.V.L.V. Wintervergadering In de parochiezaal om 14u30 met als thema : “Voet en handreflexologie” doorMarcel Faes. (PB, 30/11)
1989 – 10 december : K.F. St.-Cecilia - Kinderfeest(foto’s onderaan) “Traditioneel beschouwt men het kinderfeest als laatste activiteit van het jaar. Ook dit jaar weer bood Bart Lauwers een spetterende namiddag aan al onze jongeren en hun ouders. Onze leerlingen lieten reeds, sommigen zelfs na een heel korte leertijd, samen met hun leraars hun muzikale exploten horen. Elkeen stond perplex ! En in het prachtige decor kon iedereen genieten van een buikspreker-goochelaar alsook van onze eigen ‘mini-playback-show’. Ieder kind werd verwend met een aangepast geschenk. Een goed gevulde koffietafel sloot 1989 af”. (‘Toeters en Trompetten’, december ’89)
1989 – Maandag 11 december : Verkeerswerkgroep Vergadering van deze werkgroep in het parochiecentrum “Het Klooster” om 20 uur. Dit eerste werkjaar heeft vooral gediend om een inventaris te maken van alle Leestse verkeersknelpunten. Uit deze studie zijn een aantal voorstellen naar voren gekomen, waarop de verkeersgroep graag de reacties van de Leestenaars zou vernemen. Zo werd voorgesteld om een snelheidsbeperking tot 40 km/u op te leggen op het stuk Dorpsstraat, Leest-Dorp, Pastoor De Heuckstraat en dit gaande van den “apotheker” tot aan de “Zennebrug”. Deze snelheidsbeperking zag de werkgroep bij voorkeur gerealiseerd door ingrijpende wijzigingen aan rijweg en bijhorigheden. Er gingen ook stemmen op om over de totale lengte van Kouter en Juniorslaan de snelheid te beperken tot 60 km/u.De allereerste vergadering van deze werkgroep dateerde van 13 november 1989. (Kerk en Leven 7/12/89 en folder)
1989 – 14 december : Mechelen verdeelde 350.000 fr. onder toneelkringen In de raadszaal van het stadhuis in Mechelen werden de toelagen aan de toneelverenigingen uitgereikt. Negen kringen kwamen in aanmerking voor een cheque van enkele tienduizenden franken. De Leestse toneelkring “Rust Roest” was goed voor 31.437 frank. (GvA,15/12)
1989 – Donderdag 14 december : Avondje Bloemschikken Met de eindejaarsfeesten in aantocht organiseerde S.V.V. – CSC Leest een avond bloemschikken. ‘Hoe zelf onze kerst & tafelversieringen voor de komende feestdagen maken.’ Deze avond ging door om 20.00 uur in de refter van de Stedelijke Basisschool. (Folder)
1989 – 17 december : Kerstfeest K.V.G. Werd dit jaar in een nieuw kleedje gestoken. Programma : 11.00 u : deuren open 11.30 u : H. Mis met het zangkoor van Leest 12.45 u : aperitief 13.00 u : middagmaal met soep, orlofgebraad en nagerecht 14.15 u : ontspanning 15.00 u : pauze, lotenverkoop 15.30 u : ontspanning 17.00 u : koffie met taart 17.30 u : tombola 18.30 u : slotlied Prijs : 300 fr. (kinderen 200 frank) (Folder)
Foto’s : -De zaal Pol Piessens en het prachtige podium. -Moderator Bart Lauwens warmt het publiek op. -Goochelaar-buikspreker ‘Peacock’. -Het publiek keek ademloos toe. -Zij traden op, van l. naar r. : Jan De Decker, Ilse Peeters, Ann Thomas, Veerle Lamberts, Ivan Van Laenen, Johnny Liekens, Johan De Win en Marika Liekens. (Foto’s : familie Lauwens-Piessens)
1989 – Decembernummer ‘Toeters en Trompetten’ : INSPRAAK OR NOT ? “Tijdens de voorbije teerfeesten kwamen een paar muzikanten mij opzoeken om volgend idee te bespreken in ‘Toeters en Trompetten’ : ze vinden namelijk dat ‘de muzikanten als groep’ te weinig inspraak hebben in het reilen en zeilen van onze vereniging. Bij belangrijke veranderingen in de werking van onze fanfare, bij het vastleggen van het programma, bij de keuze van een dirigent, enz…zouden zij meer inspraak willen. Hiervoor steunen zij zich op de werking van de ‘Black Dyke Mills Band’, daar staat al jaren zulk systeem op punt. Het bestaat hierin : telkens wanneer het nodig is blijven de muzikanten na de repetitie zitten, de dirigent gaat weg en in zijn plaats komt het bestuur. Dan volgt er een open debat over allerlei problemen. Nadat iedereen zijn zegje gehad heeft, volgt er een stemming, punt per punt en de meerderheid beslist. Aangezien het hier allemaal volwassen Engelsen betreft, ligt het voor de hand dat deze debatten rustig en waardig gevoerd worden en na de stemming legt de minderheid zich zonder verpinken neer bij de meerderheid en zet zich daarna tenvolle in, ook al worden er sommige punten tegen hun overtuiging uitgevoerd. Een soortgelijk systeem zouden sommigen onder ons ingevoerd willen zien. Ze beweren dat onze bestuursleden alleen de rechterhoek van ‘dit is een kaffee’ kennen en veel te weinig betrokken zijn bij de werking op de herhalingen. Waarom kunnen de aanwezige bestuursleden na de repetitie niet even tot in de zaal komen en kunnen we dan niet debatteren over verschillende problemen, beweren ze. Dan kunnen we stemmen en we zien dan wel. Toen ze mij dit voorstel gedaan hadden, ben ik, toch zo een beetje aan het nadenken gegaan. Mijn eerste bedenkins is : zijn wij wel rijp in België voor zulke werking ? Zullen de debatten niet ordeloos verlopen en ontaarden in een door-elkaar-geroep om tenslotte te eindigen in een scheldpartij. Ik zie namelijk onze Belgische politiekers al eens bezig. Tevens is het ook de bedoeling dat na de stemming de minderheid zich verder inzet en verder speelt. Het is niet de bedoeling dat deze minderheid ophoudt met spelen en het bijltje erbij neerlegt. Toch is er aan deze manier van werken een groot voordeel : de criticasters die nu, achter de schermen en aan de toog het hoge woord voeren, moeten dan op zulke besprekingen op de voorgrond treden en daar hun bedenkingen openbaar maken. Wanneer deze dan toch nog aan de toog het hoge woord voeren, is hun mond direct gesnoerd met de opmerking : “Zeg eens manneke, zeg dat de volgende week na de repetitie hé ! Dan is er inspraak, nu is dat niks gekort.” Onze muzikanten ‘die inspraak willen’ zeggen ook dat de werking van ons bestuur te log is. Wanneer er na de repetitie vragen gesteld worden omtrent een of ander optreden, worden deze door de bestuursleden elk op eigen houtje en op drie, vier verschillende manieren beantwoord zodat niemand nog juist weet hoe de vork in de steel zit. Zulks geeft alleen maar aanleiding tot verwarring, gelach en het is koren op de molens van criticasters. Toen het probleem van ‘al dan niet inspraak’ ter tafel lag, ben ik ook links en rechts mijn oor even te luisteren gaan leggen. Ik ben daarom een vriend gaan opzoeken en die had met dit probleem een nare ervaring opgedaan en ik dacht zo : potverdorie dat mag ik aan de lezers van ‘T & T’ niet onthouden. Vooreerst zal ik mijn vriend even voorstellen. Hij is midden de zestig, is muzikant en tevens sinds jaren bestuurslid van zijn fanfare. Ik leerde hem kennen in de periode dat ik bij B.B. Midden Brabant speelde. Hij kwam af en toe naar onze concerten luisteren en werd een beetje een fan van mij. Aangezien hij ook muzikant was en tevens een wijs man, klikte het tussen ons onmiddellijk. Omdat ik mijn vriend met dit artikel niet wil compromitteren, ben ik wel verplicht hem een schuilnaam te geven. Laten we hem ‘de Lewie’ noemen. Normaal gezien ben ik een slecht luisteraar, maar wanneer de Lewie zijn ervaringen vertelt, ben ik een en al oor. De fanfare van de Lewie is gesitueerd ergens in de provincie Brabant. Ze nemen meestal deel aan de wedstrijden voor de provincie Brabant en als het korps goed draait, durven ze er soms een wedstrijdje bijnemen. Toen ik bij de Lewie aangekomen was en hem vertelde over muzikanten van ons die inspraak wilden, werd de Lewie razend kwaad en begon een monoloog zo hevig, hij kreeg zo’n rode kop dat ik dacht dat deze frisse zestiger een hartaanval zou krijgen. Ik kon er geen speld tussen krijgen en zat dikwijls met mijn mond vol tanden. (Ik zal dan in het vervolg dit teken “…?” gebruiken.) De Lewie begint zijn verhaal als volgt. “Wel Fred, het is nu zo’n anderhalf jaar geleden. Wel jonge, wat we dan meegemaakt hebben. Allez, het was al langer bezig maar toen barstte de bom. Om van in het begin te beginnen. Bij ons in de fanfare speelde er zo’n paar muzikanten mee, ze waren niet van de beste muzikanten, ze vormden zo’n kliekske. Op de wedstrijden verstopten ze zich achter de goei. Maar na de wedstrijd aan de toog ne mond voor tien. Het meeste pinten drinken, lawaai…De andere korpsen zo’n beetje uitdagen. Allez Fred, ik moet u dat niet vertellen hé ! Verder hadden die mannen op alles en nog wat kritiek. Na de wedstrijden vooral op de (‘volgens hen’) concurrentie. Nu Fred, voor mij bestaat dat niet ‘de concurrentie’. Zoals ik mijn leven zou geven voor mijn fanfare, wel, zo veronderstel ik dat er op een ander ook zulke mensen zijn. Dus zij hebben zoveel recht om hun vereniging te verdedigen, als dat ik de mijne verdedig. Ik zeg altijd, laat ons een wedstrijd spelen, laat de jury beslissen, geef mekaar een hand en gaat in vriendschap naar huis. Maar dat kenden die mannen van ons niet. Zij alleen konden spelen en de rest waren sukkelaars. Op ne keer gaan we naar een wedstrijd en den uitslag valt een klein beetje tegen. Beginnen die mannen daar een rel te ontwikkelen. Ze moesten en zouden inspraak hebben ! O.K. Fred, we beslissen met het bestuur om ze wat meer inspraak te geven. Mijn lieve God ! Beginnen die mannen daar op zekere keer na de repetitie kritiek te spuiten : onze dirigent was een oude zak; onze instrumenten trokken op niks; de muziekstukken, die we speelden, waren afgezaagd…enz..enz..Kortom, bij de concurentie was alles o.k. en bij ons trok het op niks. Enfin, om kort te gaan, we konden met het bestuur de zaak niet meer in handen houden en van vandaag op morgen brachten die mannen alles binnen en zaten de repetitie daarna aan de pupiter bij de concurrentie. Awel Fred, ik dacht dat ik het zou besterven. Mannen, die op zo’n manier hun moedermaatschappij verraden, daar zijn geen woorden voor. Ik heb een ganse week in den dikke Van Dale gezocht, maar dat staat daar niet in. Maar ik heb zelf omschrijvingen gevonden : awel Fretteke, weet ge wat dat zijn : awel dat zijn “…..” Toen gaf de Lewie drie omschrijvingen, die ik in een cultureel magazine als dit niet durf af te drukken. Degene die het per force wil weten, kom het maar eens vragen. Toen was mijn reactie “…..?” Jonge, een ganse week heb ik daarvan wakker gelegen, vervolgde de Lewie zijn betoog. Natuurlijk, de eerstvolgende repetities was dat ambetant hé, maar nu is dat allemaal voorbij en zijn we feitelijk blij dat we er vanaf zijn. Wel Fred, als ge dat nagaat als bestuurslid. Ik ben met sommige van die mannen, toen ze klein waren, nog naar de muziekschool gereden. Ge investeert in die mannen : in tijd, geld, instrumenten enzovoort…en zonder slag of stoot, laten die mannen alles in de steek. Ze dachten in het begin dat ze de hoofdvogel afgeschoten hadden. Maar ik heb een paar maanden terug de voorzitter gezien van de fanfare waar ze spelen. Hij was een beetje geambeteerd en hij vertelde me : “Luister Lewie, ge moet op mij niet kwaad zijn. Als wij ze niet binnengepakt hadden dan waren ze toch op een ander gaan spelen. We weten goed genoeg welke rotte appels er in ons mand liggen. Maar ik zet steeds ne spion in hunne hoop. Ze zijn al eens één keer willen beginnen : ik heb ze toen geroepen en gezegd dat ze moesten ophouden. Ik heb gezegd : nog een keer kritiek of ne voet over de streep en gekunt vertrekken”. Awel Fred, kunde gij da nu begrijpen ? Ze speelden muziek op hun eigen gemeente : ze mochten omtrent zeggen wat ze wilden en er werd dikwijls met hun grillen rekening gehouden. Nu moeten ze ettelijke kilometers rijden om te gaan repeteren en voor de rest moeten ze hun sterkste instrument ‘hunne grote smoel’, die moeten ze dichtouden. Om de Lewie wat laten af te koelen, vertelde ik hem snel dat ik in Leest les gaf aan jonge mannen en dat onze jeugdwerking goed op zijn poten staat. Maar de Lewie wilde van geen ophouden weten. Awel, Fretteke, kunt ge u dat voorstellen ? Ge hebt vijf jaar aan die mannen les gegeven. Als ze goed kunnen spelen, brengen ze alles binnen en ze gaan op een ander spelen. Wel dan zou ik uwe kop eens willen zien. Dat is om moorden te begaan ! Omdat ik de Lewie niet kon afkoelen, heb ik uitgevonden dat ik nog ergens moest zijn. Bij het buitengaan zei hij nog : “Fredje, vergeet die inspraak in de fanfare van Leest man, niets als vodden. Ge moet zien man, dat ge in uw bestuur één centraal man hebt die verdraagzaam is en alles regelt : da’s het geheim !” Toen ik in mijn auto zat en terug naar Leest reed, kreeg ik een zeer raar gevoel. Alhoewel er in onze fanfare nog geen sprake is van inspraak kon ik mij niet van de indruk ontdoen dat ik dit verhaal al eens meemaakte. Het kwam mij bekend voor doch ik kon niet juist zeggen waar en wanneer.
Om te besluiten wil ik u allen een goede gezondheid en veel succes wensen voor het jaar 1990. Oh Ja, dat mag ik niet vergeten : en van ‘de Lewie’ hetzelfde ! Freddy Walschaers”.
In een andere uitgave van “T&T”, eveneens gedateerd december ’89, schreef Jef Lauwers :
’N WENS “Voor de zoveelste maal…Voor de zoveelste maal schrijf ik hier in dezelfde hoedanigheid dezelfde opdracht. Misschien zal ik opnieuw hetzelfde schrijven met weliswaar andere woorden. Ik vind het alvast niet bezwarend. Gewoonlijk schrijf ik het en lees het zelf voor met het jaarverslag op ons ledenfeest maar ik wil er wel eens mee in herhaling vallen. Kerst- en Nieuwjaarsboodschappen zijn ook steeds dezelfde. Het komt er enkel en alleen op aan dat ze oprecht zijn. In onze muzikale wereld word ik telkens getroffen door de bewegingen van hand en voorarm van de dirigent. Het is voor mij een symbool voor alle gezagsdragers en voor allen die een bestuurs- of andere verantwoordlijkheid durven opnemen. De dirigent staat een voetje hoger en een beetje apart. Arm en hand zijn de signaalgevers voor de groep muzikanten : het uitnodigend, het aansporend, het in toom houdend gebaar. Arm en hand slagen erin harmonie en eenheid tot stand te brengen tussen zoveel onvolmaaktheid en bijna-volmaaktheid. Telkens probeer ik de bewegingen te analyseren maar vind ze niet. De muzikanten zien ze wel. Er is een afspraak en ieder van de muzikanten begrijpt de boodschap wel. Ik dacht eraan hoe wij, bestuursleden, wijkmeesters, in mindere of meerdere mate geen voetje hoger staan maar wél een beetje apart. Ik dacht eraan hoe wij in 1990 als dirigenten zullen moeten optreden om van zoveel onvolmaaktheden en verschillen opnieuw een harmonieus geheel te maken. Het ritme dat ons daarin moet begeleiden is het kloppen van ons hart, ook en vooral voor diegenen die het het meest nodig hebben en waarvoor wij verantwoordelijk zijn. Daarom wil ik aan ieder van U voor 1990 dit geschenk mede geven. Een geschenk dat niets kost behalve dit tikkeltje noodzakelijke aandacht en dat is : dat je je blijdschap mag delen met wie er zich om verheugt zonder een vleugje afgunst; dat je je verdriet kan toevertrouwen aan wie je leed begrijpt en die met je medelijdt; dat je je onzekerheid kunt uitspreken aan wie je twijfel verstaat en die je nabij blijft; dat je je fouten durft bekennen aan een mens die elk geheim veilig bewaart; dat je bij tij en ontij bij iemand kunt binnenlopen die altijd blij is met je komst; dat je kunt ervaren dat je van iemand houdt die ook veel van jou houdt.”
1989 – 18 en 19 november : 10de Hobby-Tentoonstelling SP-CSC Leest Met openingsrede door C De Meester, eerste schepen en muzikale omlijsting door de fanfare ‘De Werker’, Kapelle-op-den-Bos.
Standhouders : Cactussen : André Machiels. Etsen-glaskunst : Glen Van Buggenhout. Glaskunst : Patricia Straetmans. Turnen : De Toekomst. Plastische kunsten : Mariette Vaganee. Bloemschikken : Maria Dekoninck. Postzegels : kring A. Spinoy. Heemkunde : Frans Janssens. Hoeden, kant : S.T.I.M. – sociale promotie. Drankgelegenheid + gelegenheidsrestaurant met pannenkoeken. (Folder)
1989 – 23 november – Gazet van Antwerpen : Verslag Preminiemen VV Leest (foto’s onderaan)
Leest-St.Amands 2-1 “Deze topwedstrijd werd gewonnen door de thuisploeg. Door deze zege komt Leest aan de leiding in het klassement met het voordeel dat men nog een inhaalwedstrijd te goed heeft. Tijdens het wedstrijdbegin toonde St.Amands zich beter, maar Leest kon scoren via Van der Trappen. Na die goal kwam de thuisploeg volledig in de wedstrijd en kon rond het kwartier zelfs verdubbelen via Van Beneden. St.Amands maakte zich kwaad omdat de twee goals zeker konden vermeden worden. Op slag van rust lukte Tom Maerivoet de aansluitingstreffer vanop de penaltystip. Na de rust moest Leest vooral uitkijken naar de counters van St.Amands. Tijdens het wedstrijdeinde kwam Leest nog enkele keren gevaarlijk opzetten. Uiteindelijk werd het een verdiende zege.
VV Leest : Van der Trappen, Borteel (26’ De Maeyer), Lemmens, Segers, Clymans, Van de Venne, Van Beneden, Mertens, Audiens, Van Hoof, De Greef.”
1989 – 24 november : Landbouweretekens (foto onderaan) In het Mechelse stadhuis werd aan vijf verdienstelijke Mechelaars het bijzonder Landbouwereteken tweede klas uitgereikt. Frans De Prins uit de Kleine Heide te Leest, Eugeen Keuleers uit de Hooiendonkstraat te Heffen, oud-burgemeester Frans Lauwers uit de Juniorslaan, Gustaaf Mampaey, de laatste veldwachter van Heffen en Lodewijk Van Roey uit de Tiendeschuurstraat te Leest waren aan de eer. Na de traditionele felicitaties werd de plechtigheid naar goed gebruik afgesloten met het drinken van de erewijn. (GvA, 25/11)
1989 – December – “Voor U Nieuws” : DE ZENNE een oud zeer… “In 1840 schrijft de ‘Conseil central de salubrité publique’ : “…de walgelijke aanblik van de slijkerige en stinkende beek die Brussel doorkruist” en “de stinkende geur die ze bijna voortdurend verspreidt”. In 1859 doet de Gouverneur van Brabant een onderzoek ingevolge een petitie van de inwoners van Vilvoorde en schrijft : “Stroomafwaarts van Brussel tot voorbij Vilvoorde is de toestand zo slecht dat, wanneer het vee van het water van deze rivier drinkt, het letterlijk vergiftigd wordt.” In 1860 stemmen ook de gemeentebesturen van Eppegem, Zemst en Weerde de vervuiling van de rivier aan de kaak. En hetzelfde jaar noteerde de Medische Commissie : “De rivier is vandaag een soort open riool die door de industrie en alle onzuiverheden van de stad bevoorraad wordt.” In 1863 schrijft dezelfde Commissie : “Zou men, in afwachting van de overwelving…, in het belang van de bevolking, niet kunnen eisen dat alle muren van de huizen en krotten langs deze waterloop worden witgekalkt. Dit lijkt ons een bruikbaar middel ter bestrijding, althans gedeeltelijk, van de schadelijke geuren die voortdurend opstijgen uit de bedding van de Zenne die, wanneer ze droog staat, een modderig, zwartachtig en stinkend slib te zien geeft dat de volksgezondheid ernstig in gevaar brengt.” In 1864 schrijft Charles Baudelaire, die toen te Brussel verbleef, dat de Zenne zo vuil en smerig was dat ze zelfs geen straaltje zon kon weerkaatsen. Om de Zenne te saneren zag hij slechts een middel, nl. haar van richting doen veranderen en verhinderen dat ze door Brussel zou lopen, waar ze dienst deed als riool voor de latrines. In 1865 wordt besloten de Zenne in Brussel te overwelven. Daardoor wordt de stad wel verlost van de hinder van het vuile water (en de overstromingen) maar het probleem van de vervuiling zelf krijgt hiermee geen oplossing. Hoe ver staan we 125 jaar later ? (Meer details in het Driemaandelijks tijdschrijft Gemeentekrediet van België, nr 157 juli 1986)
Zenne zuiver water Deze slogan is nu stilaan bekend geraakt in onze contreien en hoewel hij nog steeds een wensdroom is van alle Zenneomwonenden, moet toch gezegd worden dat het milieucomité “De Benedenloop van de Zenne” er alles aan doet om eindelijk schot te krijgen in de behandeling van de afwalwaters in het Zennebekken. In het zo pas door de VU-minister Johan Sauwens medeondertekend protocol wordt verklaard dat de Zenne ten laatste tegen 1995 opnieuw ‘water’ zal bevatten, zodat eindelijk werk gemaakt kan worden van de langverwachte sanering van het Scheldebekken. Wij zijn het onszelf verschuldigd. Vlaanderen moet bewijzen dat het ook het bijzonder netelig probleem van zuivere oppervlaktewaters de baas kan. Een uitdaging voor de Vlaamse staat in de jaren 90 en uiteindelijk een zaak van levensbelang”.
Foto’s : -Leest trekt ten aanval. -De préminiemen van VV Leest die wonnen tegen St.Amands. -De verdienstelijke Mechelaars naast schepen Stevens.
1989 - 10 november :Viering éénjarig bestaan wandelclub “De Slak” Alle leden van de Leestse wandelclub “De Slak”, een veertigtal, werden uitgenodigd op een feestmaaltijd in café “In den Bareel”, Leestdorp 11, Leest. Reden : éénjarig bestaan van de vereniging.
“Tien jaar geleden namen drie leden van de huidige wandelclub met succes een eerste maal deel aan de beroemde 100 km dodentocht van Bornem. Nadien breidde het aantal deelnemende inwoners van Leest steeds uit. Toen Bornem, in samenwerking met Kluisbergen en Torhout, de superwandeling (ongeveer 250 km) organiseerde, besloten dezelfde dapperen ook voor die trofee te strijden. Meteen had de wandelrage hen te pakken. Tijdens die wandeltocht ontstond al gauw het idee om een eigen wandelclub op te richten. Op 24 oktober 1988 werd ‘De Slak’ geboren. Alles was nieuw voor het kersverse bestuur maar het wou alles in het werk stellen om er een goedgeorganiseerde vereniging van te maken. Aan de eigen structuur van de club werden heel wat werkvergaderingen gewijd. Een passend lokaal vinden in de eigen gemeente, het bestuur kiezen en taken verdelen, aansluiten bij de Vlaamse Wandel-, Jogging- en Loopliga (VWJL) en bij de Mechelse sportraad, een logo en uniform uitwerken, nuttige adressen opzoeken en mensen contacteren voor materiële steun allerhande. Er was dus heel wat werk op de plank voor de eerste Zennetochten van start konden gaan op 23 juli van dat jaar. Die tochten werden een groot succes met maar liefst 500 deelnemers. Het bestuur wil nogmaals alle leden van De Slak bedanken voor hun inzet en toewijding. Het welslagen van de activiteiten brengt niet alleen voldoening voor het bestuur. Het is in de eerste plaats een stimulans om op dezelfde manier verder te gaan. ‘De Slak’ maakt alweer volop plannen voor nieuwe activiteiten in de volgende jaren.” (GvA, 10/11)
1989 – 11 november : Herdenking Wapenstilstand 1914-1918. Brief NSB Leest (15 oktober) aan de leden :
“Zeer Geachte Wapenbroeder,
Op 11 november e.k. herdenken wij de wapenstilstand 1914-18. Ter gelegenheid van deze verjaardag heeft Uw bestuur besloten een oproep te doen aan haar leden om deze dag vrij te houden. 11 november 1918 wapenstilstand van de eerste wereldoorlog mogen wij niet onopgemerkt laten voorbij gaan. Daarom hebben wij onderstaand programma samengesteld : 09.15 uur : Bijeenkomst in het lokaal (In den Barreel). 09.40 uur : Vormen van de stoet aan het gemeentehuis te Leest. 09.50 uur : Optocht naar de kerk. 10.00 uur : Plechtige H. Mis voor onze overleden makkers. 10.45 uur : Bloemenhulde aan het monument. Te Velde. Toespraak door de secretaris N.S.B.afdeling Leest. 11.30 uur : Begeven wij ons naar het lokaal waar U een gratis drink zal aangeboden worden. 12.30 uur : Brengen wij een bezoek aan ons lid De Maeyer Victor. 13.30 uur : Begeven wij ons naar het lokaal waar U om 14.00 u. volgende spijskaart naar ieders gading zal aangeboden worden : VIDEKE – TOMATENROOMSOEP – KALKOENFILETS – ERWTEN EN WORTELEN EN SELDER IN KREEMSAUS – KROKETTEN – NAGERECHT : RIJSTSCHOTEL MET FRUIT EN SLAGROOM. Er zal een gratis drink aangeboden worden aan tafel gedurende het feest. Men gelieve een geschenk te bezorgen voor de tombola waarvoor bij voorbaat onze hartelijke dank. Eretekens worden gedragen. Aan het nieuw monument is er een plaats voorzien om bloemen neer te leggen voor de oudstrijders waarvan de naam in het monument gebijteld staat. Het bestuur rekent op U. Van Beersel Eug., voorzitter. Veiller G.,secretaris.”
1989 – 18 en 19 november : Teerfeest K.F. St.-Cecilia “De afsluiting van het werkjaar 1988-1989, tevens het jubileumjaar, vond plaats tijdens het jaarlijkse teerfeest. Na de bijeenkomst ‘Op den Hoek’ vertrokken onze muzikanten met een feestelijke mars naar de kerk om deze twee feestelijke dagen in te zetten met een misviering. Met mooie gezangen van het gelegenheidskoor o.l.v. Jan De Decker en de hemelse muziek van onze fanfare werden deze feestdagen ingetogen ingezet ter nagedachtenis van onze overleden leden. Na de mis trokken we naar taverne ‘Hof ten Moortele’. Aangezien ons caféspel onder het thema ‘Het week-end van de vette os’ (naar analogie van de Antwerpse week) waren Marcel (de snor) en Luske de eerste slachtoffers van de meegesjorde bascuul. Door het raden van het gewicht van de caféhouders konden de leden de inzet winnen en waren de winnaars kandidaten voor het ‘Miss en Mister Cecilia’-spel op zondag. Elke afspanning leverde alzo twee kandidaten op. Rond halfzes schoven we rond de feestelijke tafels om de heerlijke spijzen en dranken tot ons te nemen. Deze werden voor het eerst bereid door traiteur ‘De Smedt’ uit Bornem. ’s Avonds was het bal waar D.J. Satan alias Willem Disco voor gezelligheid zorgde tot in de vroege uurtjes. Na een korte nachtrust kregen we een mals stuk beafstuk gepresenteerd om de nodige kracht op te doen voor deze tweede dag. Het ‘Heide’-bezoek, dat dit jaar weer te voet werd afgelegd, leverde het nodige gewicht voor de ‘vette os’, ‘Op den Hoek’ en ons eigen café. De stoet werd dit jaar georganiseerd onder het thema : ‘de fanfare anno 1899’. Wij danken de vele deelnemers voor deze ludieke optocht, waarin toch enkelen slaagden door hun originele outfit. Na het zondagse banket streden, de in elke afspanning geselecteerde koppels, om de titel Miss en Mister Cecilia 1989 te veroveren. Diane Van Medegael had dit jaar weerom voor een nog beter spektakel gezorgd dan de vorige jaren. De Fred en zijn moemoe waren dit jaar de primus. (Noot : Freddy Walschaers en Maria Lauwens) Wij danken hierbij ook alle medewerkers voor het afgelopen jaar en in het bijzonder ook de mensen van ‘de Stap’ en ‘de Slak’ die de dorstigen tijdens deze twee dagen van de nodige drank voorzagen. Voor hen, die van geen ophouden wisten, was er ook een derde dag voorzien…en dat waren er toch nog een twintigtal. Maar honger en dorst hadden zij al lang niet meer ! Alhoewel ?” (‘Toeters en Trompetten’, jaargang 8, december ’89)
Het menu van zaterdag bestond uit : -Zalmcocktail met fijne groenten. -Groentenbouillonsoep met balletjes. -Varkenshaas met pittige roomsaus, gemengde sla en kroketjes. -ijs met krieken in advocaatsaus.
En dat van zondag : -Kippenroomsoep. -Varkensgebraad met groentenkrans en aardappelnootjes. -Koffie met gebak. (“T&T, jg 8, nr.4)
Op zondag was er om 11.30 uur ook de traditionele steak met brood (150 fr.) Voor het menu van zaterdag betaalden de Ereleden 650 fr. en voor dat van zondag 450 fr. De muzikanten aten gratis.
Foto ‘s: (Familie Lauwens-Piessens en archief fanfare) -De groep van de dames ‘anno 1899’ verzamelen op de Heide. Links komen Maria Verbergt, Mariette Colpin en Emerance Van den Heuvel toe. Vooraan zitten van links naar rechts Simonne Gobien, Nicole Huysmans, Christel De Maeyer, Ann Van den Vondel, Berna Van Hoorebeeck, Jacqueline De Neys en Simonne Moerenhout. Van links naar rechts staan naast Lieve Vlemincx met het vaandel : Maria Van Alsenoy, Magde De Croes, Josephine Maes, Agnes Piessens, Maria De Block, Annie Verrijt, Josée Keulemans, Hortense Verschuren, Linda Moons, Virginie De Wit, Julienne Lamberts, Josephine Polfliet, Maria Buggenhout, Anita Van Praet, Suzanne Van den Heuvel en Adrienne Pepermans. (Foto : archief van de fanfare) -De kleurrijke bende wordt geleid door Bart Lauwens, Lieve Vlemincx en Marcel Van Loo. -Verkiezing Miss en Mister St.-Cecilia 1989. Van links naar rechts : speaker Paul Van Roy, voorzitter Victor Verschueren, uittredend Mister St.-Cecilia Hendrik Lauwens, nieuwe Miss Maria Lauwens, haar zoon en nieuwe Mister St.-Cecilia Freddy Walschaers en de uittredende Miss Linda Moons.
1989 – 19 oktober – Parochieblad : Bericht aan onze dorpsgenoten “Aan het nieuwe monument voor de oudstrijders op de begraafplaats te Leest is er een plaats voorzien om bloemen te leggen voor de oudstrijders, waarvan de naam in het monument gebeiteld staat. Dit ter gelegenheid van Allerheiligen en de wapenstilstand. De gewest o/voorzitter Georges Veillez.”
1989 – Zaterdag 21 oktober : Kwisavond Jeugd VV Leest In het chalet van V.V. Leest. Inschrijvingen bij Jan Van den Heuvel. (PB, 12/10)
1989 – Zaterdag 21 oktober : Galaconcert “Niettegenstaande het groot aantal concurrerende activiteiten van andere verenigingen werd het galaconcert een onverwacht succes. Op zaterdag 21 oktober ll. liep het sportcentrum van Leest behoorlijk vol om samen met onze jubilerende fanfare het laatste luik van ons 90-jarig bestaan neer te laten. Een 500-tal muziekliefhebbers waren zeer enthousiast over de optredens van ons trio gastorkesten. Als voorprogramma warmde ons eigen korps het binnenstromend publiek op. Na deze warming-up namen de muzikanten van de K.F. Sint Jansvrienden uit Wiekevorst plaats achter de pupiter. Deze nationale kampioenen hogere afdeling en winnaars van de gouden medaille van de stad Antwerpen lieten het ijzer niet hard worden. Hun dirigent, Denis Van Den Putte, smeedde met brio de prachtige concertstukken aan elkaar. Zijn muzikanten pompten hun laatste adem in de koperen instrumenten en gaven een puik optreden. Menige muziekliefhebbers trakteerden dit super-korps met een staande ovatie. Na een korte pauze werd er plaats gemaakt voor de Koninklijke Katholieke Muziekvereniging ‘De Xaverianen’ uit Aartselaar. Met een wervelende show van klank en kleur kregen ze ons thuispubliek aan hun kant. Het zeer vlotte en ontspannen muziekoptreden van het orkest o.l.v. Jos Van Echelpoel werd afgewisseld met speelse danspasjes van de mooiogende twirls en het geslaagde optreden van hun drumband. Het kwam voor velen als een aangename verpozing tussen de twee andere korpsen. Tijdens de diverse pauzes hadden onze diensters en tappers hun handen vol met de dorstige concertgangers. Gedurende de optredens bleven de kranen gesloten opdat iedereen zo intens mogelijk kon genieten van het muziekfestijn. Als top of the bill kregen we de succesrijkste brassband uit België voorgeschoteld : de brassband Willebroek o.l.v. Frans Violet. Hun optreden was subliem en zat vol primeurs. Ze vergastten ons met een wereldcreatie voor piano en brassband van Koen De Wolf. Dit stuk werd een dag later opgenomen in de B.R.T.studio’s maar wij kregen het voor het eerst te horen. Ook hun beide werken voor het nakend Belgisch kampioenschap werden voorgesteld. Het applaus bleef niet achterwege en met een langdurige ovatie werd een orgelpunt gezet achter dit fantastisch galaconcert. Sommigen kaartten nog even na in onze drankgelegenheid en anderen gingen met een opgeruimd hart vol muziek huiswaarts. Op naar het tweede galaconcert…binnen 90 jaar ! Bart Lauwens”. (‘Toeters en Trompetten’, december ’89)
1989 – 21 oktober : Davidsfonds Leest – Rondleiding Ter gelegenheid van Europalia Japan : rondleiding om 16 uur in het Paleis van Schone Kunsten te Brussel. (Parochieblad 12/10)
1989 – Zondag 22 oktober : Pensenkermis K.F. St.-Cecilia In zaal Piessens.
1989 – Donderdag 26 oktober : Davidsfonds en B.G.J.G. – spreekbeurt Om 20 uur in het parochiecentrum “Het Klooster”. “Welke spanningen kunnen onze kinderen aan ?” Spreker Guy Didelez beantwoordde vragen als : wat met de gruwel in sprookjes ? Kinderen en angst : te mijden of er leren mee omgaan ? En wat kunnen en moeten ouders doen ? (PB, 12/10)
1989 – 4 november - Gazet van Antwerpen : Leestse vijftigjarigen(foto onderaan) Bertha Smulders, Louisa De Bruyn, Agnes Piessens en Guido Hellemans namen in Leest het initiatief om hun vroegere klasgenoten nog een keer samen te brengen. Ze plozen heel wat registers na en kwamen aan een lijst van een vijftigtal namen, allemaal geboren in 1939. Die hadden niet alleen school gelopen in Leest maar er ook hun eerste en plechtige communie gedaan. De meesten wonen nog in Leest, maar enkelen zijn uitgezworven tot buiten de Mechelse grenzen. Deze reünie bood dan ook een enige gelegenheid om heel wat herinneringen op te halen. (GvM, 4/10/89)
1989 – 4 en 5 november : Rust Roest bracht Boerenpsalm van F. Timmermans In een bewerking van P.G. Veen. De voorstellingen gingen door te 20 uur in de gemeentelijke basisschool, Ten Moortele 2 Leest.
Personages Boer Wortel : Guy Van Aken Fien, zijn eerste vrouw : Renild Polfiet Belleke, buurvrouw : Nicole Van Gindertaelen Klara, buurvrouw : Imelda Van der Hasselt Joke, buurvrouw : Ria Verschooten De pastoor : Guido Hellemans Maruske, het kosterken : Dominiek Van Laenen Amelieke, blind dochtertje van Wortel : Hilde Van Dam Fons, de zoon van Wortel : Raf Scheers Soe, jongste zoon van Wortel : Steven De Wit Frisine, lief van Fons, 2de vrouw Wortel: Imelda Van der Hasselt De Freule van het kasteel : Nicole Van Gindertaelen Dorpsdokter : Herman Van den Bossche Veldwachter : Marc Windelen Liske, dochter van Frisine : Ria Verschooten Lorejas, buurman : Dominiek Van Laenen Fille, buurman : Eric Vandenwyngaert Ossekop, buurman : Raf Scheers Angelik, oudere juffrouw : Nicole Van Gindertaelen.
Achter de schermen Teksthulp : Ria Verschooten en Herman Van den Bossche Grime en kapsels : Vera Moernaut Kostuums : Milou Van Stijvoort Geluidsband : Johan De Laet Decorbouw : Raf, Eric, Marc, Dominiek, Steven, Guy o.l.v. Fik Diddens en Willy Keysers Belichting en techniek : Fik Diddens Algemene leiding : Guido Hellemans. (‘Rust Roest Ontmaskerd’, G. Hellemans)
Hoe Wim Vertommen over ‘Boerenpsalm’ dacht :
“Beste Guido,
Veertien dagen geleden zette je de ‘Boerenpsalm’ van F. Timmermans op de scène met Rust Roest. Naar mijn bescheiden mening en inzicht, was die avond samen met een paar andere opvoeringen (zoals ‘Greenwich’) weer een hoogtepunt in uw toneelactiviteit. Lutgart en ik, en voorzeker nog vele andere sympathisanten hebben er echt van genoten. Toneel is voor u veel meer dan toneel. Dat merken we aan de keuze van de stukken, aan de geestelijke en fysieke energie die ge er insteekt en de manier waarop ge u er in uitleeft. Timmermans was 19 jaar toen Boerenpsalm verscheen; toen hij 50 jaar was had bijna heel Vlaanderen dit werk gelezen en was het al in het Duits vertaald. Er is een zekere leeftijd nodig om zo’n werk te schrijven, te doorvoelen, te begrijpen en op te voeren ! Ik heb zo het stille vermoeden dat je u in de figuur van boer Wortel zeer goed herkend ! (…)”
Foto’s : -De vijftigjarigen van Leest in 1989. -De affiche van ‘Boerenpsalm’. -Boven : Herman Van den Bossche, Fik Diddens, Johan De Laet, Vera Moernaut, Nicole Van Gindertaelen, Marc Windelen, Eric Vandenwyngaert, Raf Scheers, Guido Hellemans. Midden : Renild Polfliet, Imelda Van der Hasselt, Hilde Van Dam, Guy Van Aken, Ria Verschooten. Onder : Dominiek Van Laenen, Steven De Wit. (‘Rust Roest Ontmaskerd’, G. Hellemans)
1989 – 7 oktober : Overlijden Louis Van den Heuvel Louis Van den Heuvel was te Leest geboren op 6 september 1908. Hij was ondervoorzitter en vaandeldrager van de Nationale Strijdersbond van Leest. In een brief van 9 oktober werden de N.S.B.-leden uitgenodigd om zijn uitvaart bij te wonen :
“Geacht Medelid,
Het bestuur van de Nationale Strijdersbond afdeling Leest – Mechelen, heeft de droeve plicht U het overlijden te melden van een onzer trouwste bestuursleden, nl. haar diepbetreurde O/Voorzitter en vaandeldrager de Heer Van den Heuvel Louis. Zijn heengaan is voor de weduwe, zijn beminde kinderen, zijn familie, maar ook voor onze vereniging een onherstelbaar verlies. Wij durven dan ook de hoop koesteren, dat U in de mate van de mogelijkheid zijn uitvaart zult bijwonen op donderdag 12 oktober e.k. te 09.30 uur in de kerk te Leest. Wij verwachten onze leden in het lokaal om 09.15 uur. De bestuursleden en vaandeldrager om 09.00 uur. Met de beste Vaderlandslievende groeten, De Secretaris-Penningmeester, Veiller G.”
Louis Van den Heuvel was een broer van ‘Emmerance van de Croes’ de waardin van café ‘De Zwaan’ op de hoek van de Dorpstraat en de Kouter. Hij was gehuwd met Stephanie Van den Broeck die hem twee kinderen schonk. Louis overleed in het O.L.Vrouwziekenhuis te Mechelen. “Vader is niet meer…Maanden geleden is het begonnen…Gevallen met de fiets, heup gebroken. Nadien was het voortdurend over en weer van thuis naar de kliniek, tot op die kille zaterdagavond, toen was het zo ver… Als geboren buitenjongen was hij een echte natuurmens. Zo lang hij kon was zijn tuin zijn leven, zijn trots. Altijd was hij tevreden, maar een keiharde doorzetter voor zichzelf. Een stille eenzame fietser langs de Mechelse wegen…eenmaal per week lootjes gaan kopen was een diep menselijke betrachting om eens te winnen. De oorlog had diepe groeven voor hem achtergelaten. Hij mag dan ook met recht en rede een oud-strijder in hart en nieren genoemd worden. Zijn diep christelijk geloof, zijn voortdurend gebed kwam vooral naar boven bij de bedevaart van Scherpenheuvel. Wij danken God voor zijn eenvoud : deze boom legde zich neer bij zijn lot, zoals wij ons neerleggen bij Uw wil, Heer. Dag va, je leeft verder in onze herinnering en… bedankt voor alles !” (gedachtenisprentje)
Meer over Louis Van den Heuvel in deze Kronieken : mei 1970 toen hij als enige Leestenaar de voettocht naar Scherpenheuvel tot een goed einde bracht, 1 mei 1982 viering gouden huwelijk en 8 juni 1984 bij zijn 60ste deelname te voet naar Scherpenheuvel.
1989 – Maandag 9 oktober : Jaarlijks feestmaal gepensioneerden K.B.G. “Naar jaarlijkse gewoonte om 14 uur eucharistieviering voor de overleden leden vw K.B.G., daarna om 15 uur feestmaal in de zaal.” (Kerk en Leven 5/10)
1989 – 12 oktober – GvM : Verslag gewestelijke knapen SK Leest-VV Leest 2-7. (foto’s onderaan) “Eenrichtingsvoetbal tijdens de eerste helft. De bezoekers liepen uit tot 1-6 zodat iedereen dacht dat er dubbele cijfers op het bord zouden komen. Tijdens de tweede helft een ander spelbeeld. SK Leest toonde zich beter zodat beide ploegen in de tweede periode elk maar één keer konden scoren. Vooral in gestalte moest SK onderdoen. De thuisploeg speelde met enkele miniemen. Voor SK betekent dit seizoen een overgangsjaar. Voor VV Leest scoorden Van der Elst (2x), Sollie, Slachmuylders, Candries, Verheyden en Van der Meer één keer. Voor SK Leest werden de beide doelpunten gemaakt door Jan Louis. Bart Louis trof bij een 1-4 achterstand de paal.
SK Leest : Van Bouwel, Silvrants, De Hondt, Cornelissen (36’ Puttenaers), Lambrechts (36’ Smets), Keekhofs, Peter Louis, Dignef, Jan Louis, Bart Louis, Terrares.
VV Leest : Johan Lieckens (45’Willems), David Lieckens (36’ Doms), Van der Elst, Candries, Slachmuylders, Sollie, Beullens, Verheyden, Sven Daelemans, Stef Daelemans, Van der Meer.”
1989 – 12 oktober – Parochieblad : Gezocht “Een tijdelijk gastgezin voor een jongen van 18. Momenteel zoekt Oikonde een gastgezin. Indien u geïnteresseerd bent, gelieve dan contact op te nemen met Eddie Van Tilt, psycholoog, verbonden aan Oikonde Mechelen.”
1989 – 13 oktober : Openingsvergadering Studentenclub DE STAP. Om 20 u ging in de nieuwe chirolokalen de openingsvergadering door van de Studentenclub “De Stap”.
“Beste Leestenaar,
Dit briefje is bestemd voor iedereen die in het academiejaar ’89 – ’90 actief student is aan één of andere hogere onderwijsinstelling (regentaat, graduaat, hogeschool, univ,...) en die in Leest woonachtig is of duidelijke sympathieën heeft voor deze gemeente.
Wij, d.i. de studentenclub “De Stap”, zijn immers op zoek naar jonge, dynamische mensen die, naast het noodzakelijke studie- en blokwerk, ook oog hebben voor wat de sociale kant van het studentenleven genoemd wordt. Dit omvat dan ook de meest uiteenlopende activiteiten, van cultuur tot ontspanning, van informatie tot recreatie. Indien u in dit alles geïnteresseerd bent, nodigen wij u uit op de startvergadering die zal plaatsvinden op vrijdag 13 oktober a.s. Hier zal het wel en wee van onze vereniging uit de doeken gedaan worden. Let wel, uw aanwezigheid aldaar brengt geen enkele verplichting met zich mee, het is een louter informatieve avond. In de hoop u op deze vergadering te mogen ontmoeten groeten wij u de meeste hoogachting. Het praesidium.
Inlichtingen kunnen bekomen worden bij : Marc Keulemans, 015/20.78.52, Bart Hellemans, 015/41.07.54, Wim Dons, 015/41.52.95, Luc Verbruggen, 015/21.76.22 en Gerd De Keersmaecker, 03/886.46.42.”
“Gegroet beste Leestenaar,
Voor de duivenliefhebbers is er een duivenbond, voor de wandelaars is er de “slak”, voor de muzikanten is er de fanfare St.-Cecilia, voor de boeren is er de groene kring. De voetbalspelers, de volleybalspelers, de kaarters, de volksdansers, de ruiters, de chirojeugd en nog zo veel andere actieve exemplaren van ons dorpje : allemaal hebben ze hun eigen vereniging. Alleen...alleen onze zonen en dochters die we uitzenden om waar ook in de grote wereld verder te studeren, die hadden tot nu toe geen eigen studendenclub. En dat gaat veranderen ! Want met deze uitnodiging voor onze “Avant-Première-Cocktail-Party” laten we U weten dat onze piepjonge studentenclub “De Stap” zijn eerste stapjes heeft gezet. We vragen u dan ook niets liever dan op deze uitnodiging in te gaan. Tot dan, Het praesidium en de leden van Studentenclub “De Stap”.” (Folders uit de beginperiode van “De Stap”)
Naast de typische studentikoze activiteiten organiseerde de vereniging tal van andere evenementen : filmnamiddagen, cocktailpartys, intropartys, bierproeven, cocktailstand op “Posse Leest”... De initiatiefnemers opteeerden voor de naam “De Stap” om aan te geven dat studenten heel wat “stappen” zetten : ze zetten een stap in de wereld, ze zetten een belangrijke stap in hun leven en vooral, ze gaan op stap. Om dat te kunnen doen met “De Stap” was er maar één vereiste : men moest Leest bewonen of –onderschat de vindingrijkheid van studenten niet- minstens een of ander lichaamsdeel in die gemeente verpand hebben. De idee voor “De Stap” ontstond tijdens een kroegentocht tussen Mechelen, Brussel en Leuven en die tocht groeide uit tot een klassieker in het programma van de vereniging. “De Stap” bezat ook een eigen tijdschrift : ’t Boekske. Dit verscheen elk trimester en bevatte zowel informatie als ontspanning. (GvA,23/2/90)
1989 – Vrijdag 13 oktober : Algemene vergadering Landelijke Gilde Met als onderwerp : “Kracht van aardstralen, magnetische velden” gebracht door de heer Ysewijn. (Parochieblad 5/10)
1989 – Zaterdag 14 oktober : Jaarlijks Ledenfeest KWB en viering 40-jarig bestaan. Op deze dag vierde KWB haar 40-jarig bestaan. De feestavond ging van start met een eucharistieviering om 18.00 uur waarna er een feestmaaltijd volgde in de parochiezaal. Het menu zag er als volgt uit : gerookte forel, Agnes Sorelsoep, runds- en varkensgebraad met groentenkrans, ijs met warme krieken...Deelname in de onkosten : 550 fr. Verdienstelijke leden kregen een herinnering aangeboden. Wie of wat is me onbekend, wel kreeg mijn vader (Victor Van Hoof) een persoonlijke uitnodiging voor zijn 35-jarig lidmaatschap en ter plaatse een paars erelintje met de tekst ’40 jaar K.W.B. Leest, 35 jaar lid 1989.’ (copie bijgevoegd). Op deze avond werd eveneens het nieuwe bestuur voor de komende twee jaar verkozen. (Diverse folders)
Foto’s (GvM) : -De knapen van SK Leest herpakten zich na de rust. -De knapen van VV Leest. -SK Leest in de aanval. -Het erelintje van mijn vader.
1989 – Oktobernummer “Toeters en Trompetten” (jg.8,nr.4) :
MIJMERINGEN (foto onderaan)
“Onze fanfare echt goed leren kennen, kan je maar in ons stamcafé. Daar voelen zowel muzikanten als leden zich echt thuis. Er wordt lustig getapt, ‘gelammeerd’ door de vrouwen en zwaar gediscussieerd door leden van het mannelijke geslacht. Deze kroeg biedt telkens een typische sfeer die alleen daar kan heersen. Hier hoeft men slechts een geldstuk neer te tellen voor een drankje. Het is er oergezellig en aangenaam vertoeven door haar eenvoud. Mag ik even een beeld ophangen van zo een avond ? Laten we beginnen aan ‘den toog’, ik zou bijna zeggen het heiligdom van deze plaats. Den toog kan verdeeld worden in drie delen : rechts, links en centraal. Kun je het je voorstellen ? Zoniet ga dan de eerstvolgende repetitie een kijkje nemen. Iedereen is welkom en…(sorry, geen reclame !).
Centraal, zoals verwacht, vinden de tooghangers een plaats. Dat zijn de zware mannen zoals kersverse papa Hendrik, de tot de nagels toe verzorgde Franky, om er maar enkele op te noemen. De lichtgewichten worden meestal aangetroffen rechts van de toog. Ze kunnen omschreven worden als de kind-vriendelijke typen : zoals Jan, Mille, Freddy, enz…Daar houden zich ook de micro-box-recorder-specialisten op, zijnde het trombone-duo. Wie vinden we dan links ? Onze jeugd en de zwoeg(st)ers van de derde root. Hier worden ze geleerd hoe pinten deftig kunnen worden gedronken en hoe belangrijk het is een toog professioneel en voorbeeldig te bevolken. Kwestie van opvoeding, nietwaar !
Tot hiertoe een beschrijving van de populatie rond het hart van ons café. Maar niet alleen daar bevinden zich mensen. Iets van de tap-plank verwijderd staan de ‘echten’ : Yves, Edy, de bib en blue-Violet. Dat zijn de brassband-fans. Zonder commentaar ! En u die dacht dat er geen echte café-tafels te vinden waren, zit fout. Gelieve zelfde scenario voor ogen te houden. Beginnen we rechts. Daar heersen ‘die van ons’. Zij zorgen ervoor dat de tappers tijdens het repeteren nog iets te doen hebben. Tegen de ingang rechts (waarom daar ?) ontmoeten we onze bugel Jeanske en ere wie ere toekomt onze trouwe luisteraars : Géne van de steirt en Emmerance van de Croes. Links van de uitgang verpozen meestal de zwaar-kopers : boer Constant, den Dré van Maria van Liza en Jef uit Breendonk. Daarnaast, zeer belangrijk, de dames-muzikanten die geroepen zijn de sfeer op peil te houden door de warmwaterinstallatie te laten werken. Verder, in de hoek gedrukt, glunderen de bestuursleden : vooral als er veel aanwezigen zijn en er goede muziek wordt gebracht. Tussen alles door lopen jongens en meisjes van en naar de toog om zich te bevoorraden. Dit zijn onze jongste aanwinsten waarop we al onze hoop hebben gevestigd voor de toekomst. Om mijn verhaal mooi te beeindigen, zou ik graag in naam van alle muzikanten, de tappers willen bedanken die steeds vriendelijk en vrijwillig de dorstigen willen laven. Vera Van Medegael.
N.V.D.R. : zoals in alle grote bladen hebben we de namen van de betrokken personages veranderd, zodat die er verder geen last zouden door krijgen. Overeenkomsten met bestaande personages zijn louter toevallig, maar desalniettemin zeer treffend.”
1989 – Zondag 1 oktober : 17de Massa Loopcross en Stratenloop Chiro-Vevoc Om 14 uur ging de stratenloop van start. 5, 10 of 15 km op Leestse wegen met prijzen voor de 10 eersten per reeks en een aandenken voor alle deelnemers. Vanaf 15 uur begon de 17de Massa Loopcross voor meisjes en jongens alle categorieën vanaf 8 jaar. De organisatoren spraken van een 1000-tal deelnemers waaronder een 500 chiroleden. De chiro van Kapelle-op-den-Bos was aanwezig met 89 deelnemers en kon zo de trofee van de grootste groep in de wacht slepen.De chiro van Tisselt nam deel met 75 en die van Leest met 44 deelnemers.
UITSLAGEN
Stratenloop 5 km : 1.Frans Van Den Dries, 2.Bart Piessens, 3.Alfred Peeters, 4.Leboda, 5.Ronny Geerts.
Stratenloop 10 km : 1.Janssens, 2.Crab, 3.Van Den Brande, 4.Frans Van Hool, 5. Alex Boremans.
Stratenloop 15 km : 1.Carlo Huyghe, 2.Nico Van Win, 3.Albert Van Deuren, 4.Piet De Wachter, 5.Fons Van Hocht.
Veteranen-mannen : 1.Jos Van Den Bossche, 2.Luc Wijnants, 3. Luc Clerbout, 4.Jos Geeroms, 5.Dirk Crosiers.
Veteranen-vrouwen : 1.Agnes Schelfhout, 2.Maria De Prins, 3.Martine Van Den Eede, 4.Els De Backer. (GvA, 3/10)
1989 – Maandag 2 oktober : Herfstvergadering KVLV Voor de leden in het parochiehuis om 19 uur. De heer Van Gompel onderhield de deelnemers over ‘Grenzen overbruggen’. (Parochieblad 28/9)
1989 – 5 oktober – Gazet van Antwerpen : De familie Polspoel met honderd op het appèl. (foto onderaan) Te Leest kwam de familie Polspoel bij elkaar op een groot feest. Honderd jaar geleden verwierf Antonius Polspoel bij testament de eigendom die daar nog altijd in familiebezit is. Alfons Polspoel uit Mechelen, achterkleinzoon van Antonius, nodigde alle Polspoelen uit op een reünie. Er kwamen meer dan honderd deelnemers opdagen, waaronder heel wat mensen uit Nederland. Het familiefeest werd ingezet met een eucharistieviering. Er volgde een bloemenhulde op het kerkhof van Leest en een gezellige bijeenkomst in het parochiehuis op de Kouter. Uiteraard mocht de traditionele familiefoto niet ontbreken. (GvA, 5/10)
1989 – Vrijdag 6 oktober : Mosselavond LRV Leest Volgende ponyruiters en ruiters nodigden iedereen uit op deze Mosselavond : Nele Beyens, Jonathan, Marjan De Wachter, Dirk Appelmans, Kristel Verlinden, Liesbeth Moens, Annelies Kerremans, Inge Kerremans, Jo De Smet, Rudy Andries, Gunter Lauwers, Kris Appelmans, Wim De Wachter, Hilde De Beck, Kathleen D’Hoogh, Paul De Beck, Gerd Neefs, Sven Moons, Gerdt Geerts, Willy De Beck, Marcel Neefs, Heidi Slachmuylders, Stefan Neefs, Werner Neefs, Ilse Neefs, Fonny Slachmuylders, Emiel De Maeyer, Heidi Rottiers, Anja Liers, Ann De Prins, Walter De Prins, Ivo Van Doren, Pascal Mampaey, Bart De Smet, Frans Verbergt, Filip Verbergt, Ann Verbergt, Kristel Huysmans, Jos Moens, Annemie Geerts, Cindy Vanpachtebeke en Jules De Smet. Die ging door in de parochiezaal te Leest van 17.30 uur tot 22 uur. Mosselen+brood : 275 fr. Stoofvlees+brood : 250 fr. (Folder)
Foto’s : -Aan de tafel op het voorplan zitten August Lauwers, Jozef Van Asch, André Walschaers en Constant Van Alsenoy. De tafel daarachter is voorbehouden aan de dames die bediend worden door Magda De Croes. Gunter Peeters kijkt toe. De jongeren staan aan de toog : Luc Vertommen is in gesprek met Alfons en Edy Van Asch. Links is er een gesprek aan gang tussen Jurgen Verschueren, Dora en Peter Van Beersel. (Foto : P. Van Roy, verzameling familie Lauwens-Piessens) -Met meer dan honderd waren ze, de Polspoelen.
1989 – Zaterdag 23 september : Jaarlijks familiefeest A.C.V. afdeling Hombeek-Leest In het parochiecentrum van Hombeek. (Parochieblad 7/9)
1989 – 24 september : K.F. St.-Cecilia naar Damiaanstoet in Tremelo. (Foto onderaan) “Onze fanfare neemt deel aan deze grootse optocht. Concrete gegevens volgen. De ereleden die graag deze stoet meemaken vanuit een zitplaats op de tribune kunnen nu al kaarten bestellen aan de prijs van 250 fr. per persoon bij een van onze bestuursleden en dit voor 15 juli e.k.” (Brief aan de leden van de K.F.St.-Cecilia van 16 juni)
Het verslag van hun ervaring verscheen in ‘Toeters en Trompetten’ (jg 8, nr.4) :
“Op zondag 24 september nam onze vereniging, samen met Brassband Willebroek, deel aan de Historische Damiaanstoet te Tremelo. Wij zorgden voor een aangepast wandelconcert met enkele goede processiemarsen. Ook onze ‘Thebaanse trompetten’ zorgden voor een sfeervolle inleiding van de stoet. Dank zij de televisieuitzending door de BRT kon onze vereniging nog eens de nationale aandacht trekken. En dat Leest positief opviel, valt door niemand te ontkennen.”
1989 – 28 september – Parochieblad : Nationale Strijdersbond afdeling Leest. “Onze dorpsgenoten van wie hun vader, echtgenoot of zoon deelgenomen heeft aan wereldoorlog één of twee, verzoeken wij dit te komen melden op het sociaal dienstbetoon van Georges Veillez op volgende adressen : Herberg In den Bareel, Dorp-Leest of herberg Op den Hoek, Dorpsstraat 1, dit op vrijdag 6 oktober van 14 tot 15 u. in den Bareel en van 15 tot 16 u. op den Hoek. De Gewest. o/voorzitter Georges Veillez.”
1989 – 28 september :Avondmis opgedragen aan overleden KWB-lid Gust Van Roy Alle leden werden uitgenodigd om deze eucharistie te vieren. Aansluitend volgde er een vergadering van de kerngroep. (KWB-informatie)
1989 – Zaterdag 30 september : Grote Cross-Fuif van Chiro-Vevoc Vanaf 20 uur met Studio Satan in de Parochiezaal. Vanaf 22 uur was er een gelegenheidsbar in het groot chirolokaal.
1989 – 30 september : “Nazomerbarbecue” van SP-SVV-CSC Leest In het Chalet van SK Leest vanaf 16.00 uur.
“Onze ‘barbecue-meesterkoks’ Jan en Conny Van de Ven serveren u voor 125 fr. of 1 zwarte + 1 witte pens of 1 bakharing of 1 spiering. Appelmoes, groenten, sausjes, brood à gogo. Dessert- Leestse fruittaart- en dranken aan zéér democratische prijzen. Met vriendelijke groeten D. Nuytkens, voorzitter SP, M. De Bont, voorzitter SVV en T. Vloeberghen, secretaris.” (Folder)
1989 – 30 september – Gazet van Antwerpen :
Ook voor Mechelse missionarissen is oktober missiemaand “Onze missionarissen…zij boren waterputten, verbeteren wegen, leggen bruggen aan, bouwen scholen en dispensaria, ontfermen zich over wezen, thuisloze kinderen en verzorgen zieken van alle slag. Daarbij trachten ze, geïnspireerd door het evangelie en gemotiveerd door medemenselijkheid, getuige te zijn van Gods alomvattende liefde voor de evenmens met voorkeur voor de zwakken, verlatenen, de vervolgden. Daarom is het goed dat jaarlijks de maand oktober in het teken wordt gesteld van onze missionarissen en hun missie. Maar in de oproep tot steun en medeleven met onze missionarissen zou in oktober de solidariteit met de arme en jonge kerkgemeenschappen in de missielanden voorrang moeten krijgen. De milde bijdragen alsmede de geestelijke steun zal deze maand dus niet rechtstreeks onze eigen missionarissen ten goede komen maar bestemd worden om in de missielanden kerk- en gemeenschapsopbouw in Jezus’naam te bevorderen. Onze eigen missionarissen staan daar zelf volledig achter. Om dit te onderlijnen geven wij hierbij de namen van de Mechelse missionarissen die nu actief zijn in de onderscheiden missielanden.
-Paula Vaganée, geboren 1948, missiezuster Christelijke Scholen Vorselaar, sedert 1980 op missie in Venezuela. -Cecile Vaganée, geboren 1932, missiezuster Ursulinen O.L.V.-Waver, sedert 1955 in Zaïre. -Willy Verboomen, geboren 1938, missionaris van Scheut, seders 1964 in Zaïre en sedert 1979 in VS. -Jan Sips, geboren 1913, missionaris van Scheut, seders 1939 in China, sedert 1949 in Japan. -Leo Van den Eede, geboren 1948, missiebroeder Oblaat, sedert 1971 op missie in Zaïre. -Willy Bonduel, geboren in 1931, missionaris van Don Bosco, sedert 1958 op missie in Zaïre. -Mark Meel, geboren in 1963, aspirant missionaris van Don Bosco, sedert september 1988 in Zaïre. -Theo Briers, geboren in 1931, sedert 1959 op missie in Guatemala. -Jan Dockx, geboren 1921, missionaris van Scheut, op missie in de VS sedert 1946. -Emiel Somers, geboren 1921, op missie in Zaïre sedert 1951. -Nicole Tilman, geboren 1953, op missie sedert 1984 in Taiwan. -Clementine Merckx, missiezuster Zusters van Liefde Heule, sedert 1951 op missie in Zuid-Afrika. -Mathilde Van Kerckhoven, geboren 1935, missiezuster I.C.M.De Jacht, sedert 1961 op missie op de Filippijnen. -Norbert Jans, geboren 1926, missionaris van Scheut, sedert 1956 op missie in Zaïre. -Maria Jacobs, geboren 1923, missiezuster I.C.M.De Jacht, sedert 1952 op missie in Zaïre. -Jeanne Van de Kerckhove, geboren 1916, missiezuster van Berlaar, op missie sedert 1949 in Zaïre. -Delfine Bruyndonx, geboren 1916, missiezuster I.C.M. De Jacht, op missie in India sedert 1949. -Roland Scheidtweiler, geboren 1938, missiebroeder van Scheut, sedert 1966 op missie in Zaïre. -Maria Bellens, geboren 1923, missiezuster van de Zusters van Berlaar, op missie in Denemarken sedert 1946. -Elisabeth Mertens, missiezuster Franciscanes van Maria, op missie in Zaïre sedert 1974. -Rosa Vercauteren, geboren 1932, missiezuster van Zusters van Vorselaar, sedert 1975 op missie in Venezuela. -Maurits Delbaere, geboren 1930, sedert 1958 in Burundi en Zaïre. -Paul Wijnants, geboren 1925, missionaris van Scheut, sedert 1959 op missie in de VS. -René De Laet, geboren 1924, missionaris Witte Paters, op missie in Zaïre sedert 1950. -Rik Roosen, geboren 1929, missionaris Witte Paters, sedert 1953 op missie in Zaïre. -Maria Nijs, geboren 1919, missiezuster Ursulinen O.L.V.-Waver, sedert 1948 in Zaïre en sedert 1967 in Chili. -Rosa Van der Krieken, geboren 1935, missiezuster in Zaïre sedert 1963. -Bert Meutermans, geboren 1935, op missie in Rwanda sedert 1962. -Flor De Ley, geboren 1917, missionaris van Scheut, sedert 1947 in China, 1952 in Haïti en sedert 1963 Dominikaanse Republiek. -Lea Claes, geboren 1918, missiezuster Ursulinen O.L.Vr.-Waver, op missie in Zaïre sedert 1946. -Adolf Servaes, geboren 1920, missionaris Minderbroeders, sedert 1948 op missie in Zaïre. -Martha Nijs, geboren 1924, missiezuster O.L.V.-Waver, sedert 1946 in Zaïre, sedert 1967 in Chili. -Bernadine Nijs, geboren 1921, missiezuster Ursulinen O.L.V.-Waver, sedert 1946 in Zaïre, sedert 1975 in Chili.”
Foto’s : -St.-Cecilia op de Damiaanstoet te Tremelo. (Foto : familie Lauwens-Piessens) -Slechts één Leestenaar op deze lijst : Pater René De Laet.
1989 – Zondag 3 september : Caroluswandeling “Het SP-CSC-SVV-bestuur Leest en onze SP-gemeenteraadsleden Jef Vloeberghen en Ivan De Borger nodigen u van harte uit deel te nemen aan De Caroluswandeling. Een originele wandeling met daarenboven nog een kroegentocht onder leiding van Kd. Celest Van Neck – stadsgids.” (Folder)
1989 – Zondag 3 september : Nationale groepsleidingsdag van de Chiro in Halle “Rechtvaardigheid, gaarne zien en innerlijkheid. Met deze drie eigentijdse accenten wil Chirojeugd Vlaanderen de jaren ’90 intreden. Een doelbewuste keuze, die tijdens de nationale groepsleidingsdag in Halle samen met de voorstelling van het nieuwe jaarthema ‘Niet zomaar een zondag’ werd toegelicht aan 1.200 leiders, volwassenbegeleiders en proosten. Bij hen ligt nu de taak de 96.000 Chiro-jongeren in Vlaanderen op weg te helpen naar het realiseren van deze levensstijl.” (GvA, 4/9)
1989 – 7 september – Parochieblad : Pater René De Laet dankt…
“Pater René De Laet, die intussen terug naar Zaïre vertrokken is, houdt er aan alle mensen van Leest te bedanken voor het fijne onthaal en milde steun, die hij overal heeft mogen ontvangen tijdens zijn vakantie. De omhaling tijdens de missen van 26 en 27 augustus bracht de som van 25.300 frank op. De zomer van 1989 zal geboekstaafd blijven als de zomer van het mooie weer, ook als het jaar dat wij, dank zij de mensen van Leest en vele anderen, de nodige middelen hebben kunnen bijeenbrengen om een brug te kopen, te verzenden en in een nabije toekomst over de Sharirivier aan te leggen in Badiya, op 45 kilometer van Bunia en 650 km van Kisangani, in de Oostprovincie van Zaïre. Zo zal een streek waar 20.000 mensen wonen, terug bereikbaar zijn met de wagen, nadat in 1985 de door de missie aangelegde brug met de opgezwollen wateren van de rivier, na een hevige regenval, meegesleurd was. Moge die brug het symbool zijn van onze wederzijdse vriendschap !”
1989 – Zaterdag 9 september : Nationale Ziekendag “Op zaterdag 9 september worden onze oudere en zieke mensen die enigszins buitenhuis kunnen, uitgenodigd om in de kerk van Leest om 18 uur de eucharistie bij te wonen. Mensen van onze afdeling “Ziekenzorg” zullen bij een bezoek aan huis de nodige inlichtingen geven en inwinnen om de mogelijke aanwezigheid praktisch te regelen. Indien nodig kan verzocht worden om vervoer te voorzien.” (Kerk en Leven, 24/8)
1989 – 15 september – Gazet van Mechelen :Ponyclub blikt terug “Het ponyseizoen loopt stilaan ten einde en de prestaties van de Leestse ponyclub zijn dit jaar uitzonderlijk goed geweest. De club nam deel aan vier toernooien en won ze alle vier. (...) Deze ponyclub richt zich tot kinderen van 8 tot 15 jaar. Maar wie lid wil worden moet zelf over een pony beschikken. In de winter wordt er éénmaal per week geoefend en in de zomer komen de leden tweemaal per week samen. In juli, augustus en september worden de toernooien georganiseerd. In de provincie Antwerpen zijn de wedstrijden voor pony’s het populairst. De kleinere ponyclubs, zoals Sint-Nikolaas uit Leest er één is, bestaan uit viertallen. Grotere clubs brengen meestal acht ruiters aan de start.Wanneer de ruiters 15 jaar worden, zijn zij meestal op hun best. Maar op nieuwjaarsdag van het jaar waarin ze 15 werden moeten ze de club verlaten. Het is dus onmogelijk om een vaste groep van gevormde ruitertjes bij elkaar te houden.”
1989 – 15, 16 en 17 september :
Ceciliafeesten en 17e Internationale Concertwedstrijd van K.F. St.-Cecilia Leest. Voor harmonieën en fanfares onder auspiciën van het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap, Administratie en permanente Vorming, het Stadsbestuur van Mechelen, het Muziekverbond van België en Fedekam. Ook met medewerking van de B.R.T. Het feestweekend werd ingezet op vrijdag met een kaartavond in het parochiecentrum waarvoor men 280 inschrijvingen kon noteren. Winnaar werd Leon Fierens uit Keerbergen voor Jozef Van Pelt, M.J. De Decker, Jan Geerts en Arnold Teughels. In een reuzentent werd ’s avonds een “beach party” georganiseerd, dit in een exotisch kader van palmbomen, een reuze zandstrand, zuiderse schonen, frisse drinks en up-to-date-music van POWER LIMITS. De tent zat barstensvol. Vanaf 20.00 uur, na de kaartwedstrijd, kon men in het Toetercafé met frituur terecht vanaf 19.00 uur.
Op zaterdag begon een muziekhappening met het optreden van verschillende muziekverenigingen (17 volgens Gazet van Antwerpen waaronder een Italiaans, een Tsjechisch, zeven Nederlandse en acht Belgische korpsen). De muzikanten werden in Leest opgevangen door gastgezinnen. Vanaf 19 uur kon men tafelen in een Frans sfeertje in de grote zaal van het parochiecentrum en dit met aangepaste live-muziek. Deze organisatie trok aanzienlijk meer deelnemers dan de voorbije jaren. Vanaf 17 uur kon men terecht in de “Bar Tropical” met Studio Satan. Op zondag vond de 17de internationale concertwedstrijd plaats vanaf 10 uur in de feesttent, met korpsen uit Italië, Tsjechoslowakije, Nederland en België. Het restaurant was geopend vanaf 10u30. Juryleden waren dit jaar Jan Segers, Jean-Pierre Laro en Karel De Wolf. In de wedstrijd voor harmonieën werd de eerste prijs weggekaapt door de Kon.Harmonie Sint-Cecilia uit Zele o.l.v. Dirk De Caluwe met 89% van de punten. De tweede prijs werd weggekaapt door ‘Amicitia’ uit Banholt en derde werd harmonie ‘De Voortgang Sint-Cecilia’ uit Neeroeteren. Bij de fanfares was de eerste prijs weggelegd voor “Moed en Volharding” uit Heist-op-den-Berg o.l.v. Maurice Van Mechelen met 91% der punten. Voor deze fanfare die op een indrukwekkende erelijst kan bogen, waaronder een Europese titel, een vice-wereldtitel en nationale titels, was het de eerste wedstrijd onder leiding van hun nieuwe dirigent Maurice Van Mechelen. Het was tevens een test voor het fel verjongde orkest. De gemiddelde leeftijd van de bugels bedroeg amper 19 jaar. Tweede werd de Koninklijke Fanfare ‘Kempenbloei’ uit Achel. De Heistse fanfare kreeg een beker als laureaat in de afdeling fanfare, een beker van de stad Mechelen als algmeen laureaat van de 17de I.C.W. en een waardevol instrument geschonken door de firma Lemca. Na de proclamatie werd de viering van 90 jaar Sint-Cecilia Leest afgesloten met een “Stuif-uit”.
In “T&T” jg 8, nr.4 verscheen een verslag van Freddy Walschaers onder de titel :
I.C.W. – Memories :
“Rond negen uur ’s morgens me aangemeld met een houten kop. Zou de ‘Franse avond’ daar iets mee te maken hebben ? Alleman was reeds flink in de weer, zelfs de jury was op tijd ! Naar de tent gestrompeld, tafels goedgezet, de veldslag kon beginnen. ‘He, ze mogen maar drie minuten inspelen, mannen’ zegt de commissaris, ‘anders bellen we ze af.’ ‘Waar is de bel ?’ ‘Die komt nog !’ Het eerste korps gaat van start om 09.25 uur, want we mogen geen ‘retaar’ maken. Inspeelwerk Aida : 4 minuten ! Waar is de bel ?! Te laat ! Op het blad van de heer De Wolf landen twee reuzenmuggen, die door deze laatste onmiddellijk vermoord worden en op de grond gedeponeerd. Plots wordt er een bel op tafel geplaatst. ‘Zeg secretaris’, zegt Karel De Wolf, ‘het is hier toch geen gong-show, ze moeten ze maar op voorhand verwittigen.’ ‘O.K.’. Het wordt warmer buiten. Dikke lekken nat vallen op onze papieren. De voorzitter zegt : ‘Wat is dat’. ‘Condensatie !’ ‘Hebben jullie regenjassen ?’ ‘Neen !’ Een korps speelt een werk, op de directiepartituur staat : ‘Beiaard’. We zien wij geen beiaard op het podium. Geen nood. Plotseling begint de pater de beiaard van de kerk te luiden. Er moet toch iets misgaan. De klokken staan vals en de pater klepelt volledig uit de maat ! Of ziet hij de dirigent niet. In elk geval kan hij geen partituur lezen want hij laat de klokken 56 maten te lang luiden. We halen de middag zonder ‘retaar’. ‘Eten mannen’. ‘Waar dan ?’ Alles is volzet, nergens is nog een plaatsje te vinden. Dan maar drie ‘palmen’ opgegeten en terug onze stoel op. De spanning in de tent begint stilaan te stijgen. De presentatrice moet nu voor elk werk om stilte verzoeken. Aan een der togen heeft een personeelslid beslist om de koffiebedeling te versnellen, en een toren tassen en ondertassen op te stapelen. Nu we juist in een dubbele pianopassage zitten. Aan de klank te horen zouden het wel eens Romboutstassen kunnen zijn. Tik, ondertas, tik, tas, enz. Om het nog wat kracht bij te zetten worden acht koffielepels met besliste tik op elk der acht verdiepingen gedeponeerd. Tak, tak, tak,…Het is geen slagwerker want het is niet in de maat. Een tijdje later fluit een vat dat af is. Het publiek is nu niet meer in te tomen. De Heer Laro steekt zijn achttiende dikke sigaar op. Zou hij zijn record van vorig jaar dan toch verbeteren ? Wanneer een korps van heel sterk plotseling op heel zacht overschakelt, dramt de massa nog drie tijden door in dubbele forte vooraleer ze ontdekken dat de muziek weg is. Het is net een grote luchtpijp die stilletjes en te laat, langzaam dichtgeknepen wordt. De punten worden steeds eerlijk en waarheidsgetrouw toegekend na rijp overleg. Toch laat de jury een grote puntenopening in de hoop dat er eens een uitstekend korps komt. Spijtig komt het die dag niet. Zo loopt een marathondag op zijn einde met 15 minuten en 12 seconden ‘retaar’. Toch wel straf. Nodig je twaalf korpsen uit op een dag dan geven er minstens drie forfait. Nodig je er zestien uit, in de hoop van een paar forfaits, dan komen ze toch wel allemaal zeker. Toen ik daar zo een ganse dag geimmobiliseerd op mijn stoeltje zat, heb ik de volgende bedenkingen gemaakt. Moeten we na zeventienmaal toch niet terug aan onze formule gaan sleutelen ? Zouden we toch niet naar een andere accommodatie uitwijken ? Echte topkorpsen spelen toch zelden in een tent. De grote meerderheid der Nederlandse korpsen zijn ‘subtoppers’ in het beste geval, maar meestal ‘tweede klassers’. Ze beginnen onze wedstrijd te bekijken als de ‘Pak de Poen-show’. Voor hen is dat een leuk uitstapje. Niet teveel verteren, spelen, een fameuze prijs, hups de bus op en weg ! Zijn wij ooit niet naar het W.M.C. in Kerkrade geweest, gewonnen en…een bespoten medaille en een diplommeke en gedaan ! Wanneer het hoogste percentage 91% is, dan is het duidelijk dat het peil niet denderend hoog was. Wel vond ik het gemiddelde peil hoger dan het jaar tevoren. Toch zal de situatie serieus moeten doordacht worden in perspectief van het volgende jaar. Hoofstuk afgesloten !”
De Koninklijke Fanfare St.-Cecilia werd 90. Het bestuur was toen als volgt samengesteld : Ere-voorzitter Mevr. Pol Piessens, voorzitter Victor Verschueren, ondervoorzitter Frans Piessens, secretaris Johan Vandeputte, secretaris Sint-Ceciliafeesten en I.C.W. Diane Van Medegael en feestleider Jef Lauwers. De overige bestuursleden waren : Antoon Lauwens, Rik Lauwens, Pol Huybrechts, Marcel Van Loo, Emiel Verschueren, Kamiel Verschueren, Jan Moons en August Lauwers als contactman tussen bestuur en muzikanten. De muzikale leiding was in handen van Frans Violet en Luc Vertommen en de lesgevers van de muziekschool van de fanfare waren Johan De Win, Luc Vertommen, Jan De Decker en Freddy Walschaers. (GvA, 14/9)
Bijgevoegd : -Het menu van de gastronomische avond. -Gemeenteraadslid en Leestenaar Louis Vloebergh feliciteerde één van de winnaars. -De Koninklijke Fanfare St.-Cecilia werd 90.
“Mijn favoriete voetbalploeg is KV Mechelen.” “Dat meent ge niet ! Club Brugge, die mannen kunnen voetballen...”
Dit soort gesprekken kan je niet alleen in Vlaanderen opvangen. Ook in het hartje van Zaïre kan je misschien dergelijke discussies horen. Want daar zijn op een missiepost van de Sociëteit van de Paters van Afrika, beter gekend als de Witte Paters, vier Vlamingen werkzaam, waaronder één Mechelaar en één Bruggeling. Ten voordele van hen wordt vanavond in het KV-stadion tijdens de match KV Mechelen - Club Brugge een geldinzameling gehouden. Pater René De Laet, de Mechelaar in het gezelschap, is dezeer dagen met vakantie in ons land. Voor hij terug vertrekt tot ’92, gingen wij hem even opzoeken.
René De Laet, geboren in 1924 te LEEST, vertrok in ’50 naar Zaïre. Zijn werkterrein is Badiya, een gebied van 2.000 km2 met 80.000 inwoners in de noord-oostelijke provincie Ituri. Het is een arme streek zonder industrie, met een slecht onderhouden wegennet en een bevolking die hoofdzakelijk leeft van de landbouw en de veeteelt.
Lianenbrug Vier jaar geleden zorgde een overstroming voor heel wat ellende. De brug over de Shari-rivier werd weggespoeld. Daardoor raakten 20.000 mensen geïsoleerd van de rest van de regio. Men heeft wel een primitieve lianenbrug over de rivier gespannen, maar deze voorlopige hangbrug is enkel begaanbaar voor personen. Uiteraard heeft dit alles nadelige gevolgen voor de economie van deze arme streek. Vooral de veeteelt, een belangrijke bron van inkomsten, wordt getroffen. Vroeger gebeurde het veevervoer van en naar de marktplaatsen met vrachtwagens over de brug. Nu sleurt men de koeien met touwen door de rivier en trekt men te voet verder. Natuurlijk geen vlotte en ideale manier. Ook sociaal en medisch gezien vormt de rivier een barrière. Bij hoog water hangt de lianenbrug in de kolkende rivier, zodat oversteken onmogelijk is. Kinderen kunnen dan niet naar school en zieken niet naar het gezondheidscentrum, waar ook een melaatsendorp is en een verzorgingshuis voor TBC-lijders.
Container Pater De Laet en zijn confraters beseffen dat er snel een nieuwe brugverbinding moest komen. In het Antwerpse konden ze een metalen brug van het Bailey-type op de kop tikken. Met geld bijeengespaard door de plaatselijke bevolking van Badiya, kon deze brug gekocht worden. Kostprijs : 600.000 frank. Het vervoer stelt echter een ander probleem. De kosten voor het containertransport per schip tot in de Keniase havenstad Mombassa en vandaar per vrachtwagen naar de Shari-rivier bedragen nog eens een 500.000 frank.
Geldinzameling Een deel van deze som werd al verzameld tijdens een rommelmarkt in Knokke-Heist, waarvan een andere pater afkomstig is, en met een papierslag in LEEST. Maar er blijft nog altijd een gat te vullen van enkele honderdduizenden franken. Daarom zal vanavond tijdens de match KV Mechelen-Club Brugge een geldinzameling gebeuren. Pater De Laet, overigens een oom van oud-KV-speler William Selleslagh, is een voetballiefhebber en zijn Brugse collega pater Montballyu supportert voor Club Brugge. Het wordt een sportieve confrontatie, die een brug slaat tussen sport en hulp aan de Derde Wereld. Aan de diverse ingangen van het stadion zullen de Chiro-meisjes van Leest klaar staan om de giften op te vangen. Zij en met hen de bevolking van Badiya-Zaïre rekenen op uw steun.
Noot : de omhaling tijdens de missen van 26 en 27 augustus te Leest bracht de som van 25.300 frank op.
1989 – September (enkel maand bekend) : Jeugdreis naar Walibi Voor de eerste maal organiseerde de K.F. St.-Cecilia een kennismakingsreis voor de jeugd. Bestemming : Walibi. Iedereen die op de een of andere manier muziekonderricht volgde, mocht gratis mee.
“Onze bus zat barstens vol. Ondanks het feit, dat de schoolpoorten reeds terug open waren, was het onzettend druk. Iedereen had zijn eigen hitparade : Ali Baba, Kuifje, het geheim van de eenhoorn voor de jongsten…de Radja River, de Sirocco, de Enterprise voor de oudsten. En tot slot een uur in Aqualibi, het subtropisch zwembad…” (“T&T”, jg 8, nr.4)
1989 – September : Transfers S.K. Leest(Foto onderaan) Eerste provincialer SK Leest is op transfergebied weer bijzonder bedrijvig geweest.De nieuwe trainer Edwin Comijn en zijn assistent Ludo Beckers kregen de moeilijke opdracht de nieuwelingen te integreren.Zo werden voor het middenveld Peter Engelen, Marc Kerremans en Philippe Van Perck aangetrokken.
Kern : Boonen Guy, Callewaert Luc, Claes Geert, Cleymans Johan, De Prins Pieter, De Smedt Raf, De Vos Johan, Engelen Peter, Goossens Chris, Kerremans Marc, Lavaert Eduard, Maes Patrick, Moons Luc, Neutiens Patrick, Schiettecatte Rudi, Van Dam Dirk, Van Moer Eddy, Van Perck Philippe, Waldraff Jurgen.
1989 – Septembernummer ‘Margareta’ :
Raad van Bestuur van C.V. De Mechelse Goedkope Woning “De woningen in Hombeek, Leest en Heffen behoorden vroeger tot ‘Het Gelukkig Gezin’, maar werden in 1981 overgedragen aan de Mechelse Goedkope Woning. Eind 1988 waren er in het totaal 1173 kandidaten huurders ingeschreven, gemiddeld 565 per jaar. Gemiddeld worden er per jaar 250 kandidaten geplaatst. De Mechelse Goedkope Woning zal binnen de mogelijkheden van haar beperkt budget, een programma van renovatie en kleinschalige projecten uitvoeren. Renovatie : grondig herstellen en onderhouden van het eigen patrimonium. Kleinschalige projecten : vooral in het kader van de stadsvernieuwing.
Bestuur (Foto onderaan) -Jos Nys, Voorzitter. -Gust Emmeregs, Beheerder-Zaakvoerder. -Leden : Margriet De Wachter, Mon Janssens, Karel Jonckheere, Wim Jorissen, Petrus Kindermans, Germaine Peeters, Jos Tournaye, Willy Van Volsem, Jozef Vloeberghen. -Adviseurs : Camiel Breemersch, Herman Peeters, Albert Stiers, Jos Vanroy, Commissaris Nationale Maatschappij voor Huisvesting Annie Bellin, secretaris René Van Poppel.”
1989 – Zaterdag 2 september : Jaarlijkse KWB-reis Geleide bezoeken aan Kortrijk (nationaal vlasmuseum) en Poperinge (nationaal opmuseum). Ook Ieper werd bezocht. Prijs : 600 fr. (inbegrepen een smakelijke koffietafel in ‘Klein Rijsel’). (folder)
1989 – Zaterdag 2 en zondag 3 september : Groot Mosselfeest SK Leest In het chalet van SK Leest (aan de Zennebrug). Er was ook stoofvlees met frietten of brood te verkrijgen, alles aan demokratische prijzen. (Folder)
1989 – Zondag 3 september : Viering 90 jaar K.F. St.-Cecilia Die dag werd het 90-jarig bestaan van de K.F.St.-Cecilia gevierd met een plechtige zitting in de zaal Piessens. Tussen de muzikale intermezzi door schetste Jef Lauwers de historiek van de vereniging in zijn maatschappellijke context. Ook Karel De Wolf, muziekpedagoog, directeur van het Leuvense Lemmensinstituut en jurylid van het I.C.W. wist op een boeiende manier de aandacht te trekken met een gepaste situering van het fanfareleven in de sociale geschiedenis. De verdienstelijke muzikanten, ereleden en bestuurleden werden gevierd voor hun jarenlange trouwe dienst aan de fanfare. Na het officiële gedeelte volgde een receptie.
De gevierden waren
Bestuurslid : -Verschueren Victor 45 jaar. -Lauwens Antoon 25 jaar.
Leden : -De Prins Ferdinand 65 jaar -Mollemans August 50 jaar -Polspoel Benoit 65 jaar -Verschueren Viktor 50 jaar
Muzikanten : -De Borger Jan 60 jaar -De Decker Jan 25 jaar -Lauwens Willem 35 jaar -Lauwers Julien 25 jaar -Van Alsenoy Constant 45 jaar -Van Asch Jozef 45 jaar -Walschaers Freddy 25 jaar -Verschueren Emiel 25 jaar -Verschueren Kamiel 25 jaar -Violet Frans 25 jaar. (“T&T”, jg 8, nr.4)
Foto’s : -Pater René De Laet. -Deze primitieve lianenbrug vormt voorlopig de enige verbinding over de Shari-rivier. Op de achtergrond de bruggehoofden van de weggespoelde brug. Hierop zal ook de nieuwe brug komen te rusten. Maar eerst moeten de transportkosten gedekt worden. (GvA) -Het fel gewijzigde elftal van SK Leest met uiterst rechts de nieuwe trainer Edwin Comyn. -De leden van de Raad van Bestuur van ‘De Mechelse Goedkope Woning’. Onder hen twee Leestenaren : Gust Emmeregs en Jozef Vloeberghen. -Het optreden in het ‘zaaltje achter de root’ (zaal Piessens) onder leiding van Frans Violet.
1989 – 25 augustus : Brief van de K. Fanfare St.-Cecilia aan de Leestse bevolking. “Tegen alle verwachtingen in, schreven de Tsjechen uit Mlada Boleslav zich opnieuw in voor deelname aan onze 17de I.C.W. 1989. Hebben wij dat te danken aan onze gastvrijheid in 1985 of is dat de ‘Perestroika’. Intussen hebben ze succesrijke jaren achter de rug : -in 1987 werden ze derde in de Tsjechoslovaakse competitie. -In 1988 verwierven ze de hoogste onderscheiding van de syndicale organisatie van cultuur en mochten daarom naar Oostenrijk. -Dit jaar liet de regering toe opnieuw deel te nemen aan een Europees concours en ze wensten terug naar Leest te komen vermits ze in 1985 zo’n succes kenden. Wij willen hen in september nogmaals graag ontvangen. Dit kan echter niet zonder het medeleven en de gastvrijheid van onze leden en sympathisanten. Wij vragen u : geef hen een thuis !!! In augustus starten wij met de praktische regeling voor de huisvesting. Wij danken u bij voorbaat ! “ (Diane Lammens in “T & T’van mei 1989)
Eén van de initiatieven om logies te verkrijgen was volgend verzoek aan de Leestse bevolking :
“Beste pleegouders en pleegouders in spe,
Ter gelegenheid van onze 17de Internationale Muziekwedstrijd op zondag 17 september e.k. schreef het orkest uit Mlada Boleslav (CSSR) nogmaals in. Vier jaar geleden waren ze te gast in vele Vlaamse huisgezinnen en dat is hen blijkbaar heel goed bevallen want ze willen het nog eens overdoen. Daarom vragen we de geroutineerde pleegouders de hun bekende pleegkind(eren) terug op te nemen in hun midden. Ook nieuwe pleeggezinnen zijn steeds welkom want er dienen 72 muzikale Tsjechen te worden geherbergd. Zij staan achter de ‘perestroika’ en ‘glasnost’, laten wij het ‘ijzeren gordijn’ wat openschuiven en de grenzen verleggen in het vooruitzicht van 1992 ! ‘Wie maalt er om een mondje (+bedje) meer…’, wie zei dat ook weer ?
Ziehier ons programma : Zaterdag 16 september 1989 -Rond 15.00 uur : aankomst Tsjechen in Leest, Kouter. -15.30 uur : ophaling pleegkind(eren). -bij U thuis : bekomen van de reis, verfrissing, avondeten. -18.00 uur : aanvang muziekfestival in feesttent. -20.30 uur : bijeenkomst Tjechen in feesttent voor verbroederingsconcert – graag voor vervoer zorgen a.u.b. De pleeggezinnen worden allen vriendelijk uitgenodigd om van die Tsjechische muziek, -zang en –sfeer te komen genieten. Voor hen is de inkom gratis, natuurlijk ! -22.00 uur : …of later : overnachting bij U thuis – eveneens zorgen voor ververvoer graag.
Zondag 17 september 1989 -’s Morgens : ontbijt bij u thuis. -11.30 : Tsjechen terugbrengen naar het parochiaal Centrum, Kouter. De pleeggezinnen kunnen hun pleegkind(eren) komen aanmoedigen. Het Tsjechisch orkest speelt hun concoursstuk tussen 14.30 en 16.00 uur. Wij bezorgen u gratis inkomkaarten. De proclamatie wordt voorzien voor plus minus 21.00 uur. In naam van onze Tsjechische gasten en de inrichtende vereniging hartelijk dank ! Het Bestuur.”
In “Toeters en Trompetten”, jg 8, nr.4 verscheen volgend verslag van Diane Lammens :
De Tsjechen in Leest “Vierendertig pleeggezinnen boden zich zaterdagnamidag 16 september ll. aan om onze gasten uit Mlada Boleslav te verwelkomen en mee huiswaarts te nemen. Met een half uurtje vertraging werd ons geduld beloond : bekende gezichten, een aarzelende glimlach, vermoeide blikken… We loodsten hen naar de feesttent waar ze mooi in de rij aanschoven om hun “piva” in ontvangst te nemen. De geroutineerde pleegouders namen hun bekende Tsjechische pleegkinderen mee naar huis en de nieuwelingen gaven elkaar een stevige handdruk en maakten internationaal gekende gebaren. Uiteindelijk vond iedere Tsjech een Vlaamse thuis. ’s Avonds werden ze terug in de feesttent verwacht om een verbroederingsconcert te brengen. De Tsjechische liederen met naar ons gevoel Tiroolse inslag, kenden succes en de melodieën uit “My fair Lady” klonken vertrouwd in de oren. Mijn vooropgesteld programma liep in de war, want ’s zondagsvoormiddags wilden ze Antwerpen bezoeken. De tot gids gebombardeerde Jan Van Rompaey vergezelde hen. In de namiddag namen ze deel aan de wedstrijd, maar volgens de uitslag zou hun muzikale prestatie van mindere kwaliteit zijn dan vier jaar geleden. Volgens het oorspronkelijke plan zouden ze ’s avonds naar Wavre vertrekken waar een afdeling van Skoda gevestigd is. Op het laatste nippertje kon dat niet doorgaan en ze beslisten in de bussen te overnachten. Maar…de pleegouders protesteerden en velen nemen hun geadopteerden terug huiswaarts; ja, sommige Tsjechen kregen zelfs nieuwe pleegouders voor die nacht ! Maandagmorgen brak het uur van afscheid aan. De geschenken en lunchpaketten werden weggemoffeld, de kisten met sinaasappelen en citroenen opgeborgen, de laatste blikken gewisseld.
“Sbochem” (vaarwel)…tot over vier jaar misschien…, maar daar beslissen de “bazen” over want als het aan hen lag…”
Na het evenement kregen alle pleegouders nog een foto van het orkest samen met volgende bedankbrief : “Dank, lieve mensen, voor uw gul onthaal, uw warm hart, uw gastvrijheid en de vele kleine attenties ! Muziek verzacht niet alleen de zeden maar brengt ons allen wat dichter bij elkaar.
Diane.”
1989 – 26 augustus : Tuinconcert K.F.St.-Cecilia bij Henri Lamberts (Ramsdonk) Rie Lamberts was één van de hoofdsponsors van de Ceciafeesten. Voor de allereerste keer hanteerde Johan De Win de dirigeerstok voor de Leestse fanfare. (‘T&T’ jg 8, nrs.2 en 4)
1989 – Zaterdag 26 augustus : Papieromhaling Chiro ten voordele van pater De Laet. Vanaf 9 u. werd het oud papier opgehaald door de Chiro, dit ten voordele van pater René De Laet die opnieuw naar Zaïre vertrok. (Kerk en Leven 24/8)
1989 – Zondag 27 augustus : Eetdag K.V.G.-Zennevallei Inschrijven kon bij Henriette Verschueren, Van Roy-Verlinden, Lydia Verbruggen, Johan Vandeputte of Alida Zegers. (Kerk en Leven, 24/8)
1989 – Zaterdag 24 juni : Oorlogsgedenkteken plechtig ingewijd (Foto onderaan) Op zaterdag 24 juni werd op het erepark van de begraafplaats te Leest, ter gelegenheid van het 70-jarig bestaan van de oudstrijdersbond, een gedenkteken plechtig ingewijd voor de oorlogsslachtoffers van 1914-1918 en 1940-1945. Secretaris en bezieler van de NSB afdeling Leest, Jos Veiller, huldigde in zijn toespraak de gevallenen en sprak zijn dank uit aan al diegenen die er voor gezorgd hebben dat dit erepark en gedenkteken er gekomen zijn. Voorzitter van de gewestelijke vereniging Dijle-Rupel-Nete, Emiel Van Heck, nam daarna het woord en drukte er vooral op dat de jeugd toch niet zou vergeten, dat al wat ze nu bezitten, te danken is aan velen die vroeger hun leven hiervoor gegeven hebben. Daarna werden de mensen met bijzondere verdiensten gehuldigd, waaronder : oud-burgemeester Joris, mevrouw De Bie en de gemeenteraadsleden Gust Emmeregs, Jozef Vloeberghen en Louis Vloebergh. Het gedenkteken draagt het gepaste opschrift : “Zij streden voor vrijheid en vrede.” Daaronder zijn de namen vermeld van degenen die gevallen zijn in beide wereldoorlogen, 25 in 14-18 en 31 in 40-45. De plechtigheid werd opgeluisterd door de K.F. Sint-Cecilia. Tot slot zegende pastoor Van Aken het monument. (Folder NSB, Kerk en Leven van 22/6 en GvA van 28/6)
1989 – Zaterdag 24 juni : K.F.St.-Cecilia nam deel aan het Muziekfestival te Hofstade. Dit ging door in het Ontmoetingscentrum Zemstsesteenweg Hofstade, dus niet zoals de jaren voordien op de boerderij van Rik Van Roost. Optreden was voorzien om 21.15 uur. Het werd een gesmaakt concert en na het optreden kon iedereen smullen van de welgevulde tafels van de traditionele boerenkermis. (Brief aan de leden van 13/5 en 16/6 en ‘T&T’, jg 8, nr.4 )
1989 – Zondag 25 juni : Jaarlijkse viswedstrijd K.F. St.-Cecilia. Vond plaats bij de Humbeekse Lijnvissers, aan de Reigerslaan. Achttien moedigen streden om de wisselbeker Bert Robijns. Viskampioen werd Franky Lauwens en eerste dame was Lieve Vleminckx. (Brief aan de leden van 13/5 en 16/6 en ‘T&T’, jg 8, nr.4))
1989 – Zondag 25 juni :Fietstocht KVG Zenevallei lands het Broekpad Start om 13.30 u. aan de Zennebrug te Leest en om 13.45 u. aan het frietkot Dorp Hombeek. Auto’s : 14.30 u. op de parking Hazewinkel te Heindonk. Eten was voorzien rond 17.30 u. in het parochiecentrum van Heindonk. Kostprijs : 150 fr. voor volwassenen, 75 fr. voor kinderen. (Folder)
1989 – Zaterdag 1 juli : Verrassingsreis Vevoc (Kerk en Leven, 15/6)
1989 – Van 7 tot 17 juli : Chirobivak ’89. Vond plaats te Koersel-Stal (Beringen). De meisjes van 7 tot 17 juli, de jongens van 17 tot 24 juli. (PB, 12/1/89)
1989 – 10 juli : Bericht van de Stedelijke Basisschool
“Bericht aan de Leestenaars en aan de Ouders van kleuters en leerlingen van de S.B.S Leest die niet op het grondgebied Leest wonen.
Geachte Ouders, Dames en Heren,
Namens de leden van de Vriendenkring en de leerkrachten houden we eraan allen die aanwezig waren op het voorbije schoolfeest van 24 en 25 juni ll. te danken. Dank zij hun aanwezigheid is dit schoolfeest uitgegroeid tot een funancieel succes maar eveneens tot een waar feest voor de kinderen. De laatste tijd doen er geruchten de ronde als zouden een deel van de leerkrachten om verschillende redenen de school verlaten. Hiermee willen we deze geruchten officieel tegenspreken en wordt er volgend schooljaar minstens gestart met het personeelsbestand waarmee dit schooljaar werd beëindigd. Eveneens delen wij U mee dat de heer P. Van Dessel, onderwijzer van de 4de klas, tijdens de eerste uitzending van ‘Van Pool tot Evenaar’ in september e.k. zal optreden. We wensen u inmiddels nog een prettige vakantie ! Met de meeste hoogachting, het Schoolhoofd, Stan Gobien.”
1989 – Zaterdag 15 juli :
Jaarlijkse ééndagsreis Davidsfonds :“In het spoor van Sint Hubertus”. In het jaar 722 trok Sint Hubertus met zijn bisschoppelijke zetel en gans zijn inboedel van Maastricht naar Luik. Het traject werd door het Davidsfonds overgedaan maar ditmaal in de comfortabele zetel van een luxe autocar. Deze volledig georganiseerde dagtocht, met inbegrip van de stadsrondritten en het bezoek aan de mergelgrotten kostte 450 fr per persoon. (Folder)
1989 – Van 19 tot 26 juli : Volksdansgroep Korneel op Europeade te Libourne (Frankrijk) (Kerk en Leven, 22/6)
1989 – Zondag 23 juli : 1ste Zennetochten van “De Slak” De Leestse Wandelclub “De Slak”, lid van de Vlaamse Wandel, Jogging en Loop Liga met lidnr. 225, organiseerde haar 1ste Zennetochten. Vertrek en Aankomt : Sportcentrum Leest, start tussen 8u en 15u. Afstanden : 8, 16 of 24 km. Deelname : 30 fr. stempel + brevet. 50 fr. stempel + brevet + zelfklever Trofeeën : voorzien vanaf 20 deelnemers, voor scholen, verenigingen en groeperingen. Info : F. Van der Hasselt, Kattestraat 31 2930 Hombeek, 015/42.16.10. (Folder)
De tocht werd een groot succes met maar liefst 500 deelnemers. (GvA, 10/11)
1989 – 24 juli : V.V.Leest begint met een bijna volledig nieuw elftal (foto onderaan) Op 21 juli begon VV aan de eerste trainingen met een bijna vernieuwd elftal. Ook de leiding voor het komende seizoen werd vernieuwd. De nieuwe trainer werd de Mechelaar Johnny De Fre. Officieel betrof het op onze nationale feestdag de eerste training maar sommige spelers waren al eerder gestart met loopoefeningen onder leiding van adjunct-trainer Rudi Van Hoof. VV Leest zorgde voor een totaal nieuwe aanvalslijn en de bekende spitsen werden vervangen door nieuwe. Dirk Mertens vertrok naar Willebroek, Guido Slachmuylders naar Grimbergen en Willems naar Liedekerke. In hun plaats kwamen Didier Electeur –een vroegere belofte van Anderlecht- vorig seizoen speler bij het Franse Tourcoing. Benny Meeus via Beringen en Diest vorig seizoen speler bij Stade Leuven. Eric Douven speelde met Racing Mechelen in tweede afdeling en trok nadien naar Putte en Wijgmaal. Om het middenveld te versterken kon men beroep doen op Jan Lauwers (ex Boom) Teurlinckx (Willebroek), Van der Steen (Grimbergen) en Jan Alaerd die terugkeerde na één seizoen FC Duffel. Verder konden De Fre en Van Hoof beroep doen op Imbert, Wouters, Huys en Raymaekers. Voor de verdediging werd als tweede doelman Michel Moussoux aangeworven. Dirk Heyvaert, vorig seizoen Halle, werd laatste man. Ook Dirk Motie kwam de Leestse ploeg versterken. Verder bleven Luc Doms en Bart Hellemans. (GvA, 24/7)
1989 - 29 juli : Optreden van Volksdansgroep Korneel aan Kust Dit ter gelegenheid van “Mechelen aan de kust” te Middelkerke. (Kerk en Leven, 22/6)
1989 - 5 augustus : Bootreis Dinant – Givet van KVG Zennevallei. Vertrek : kerk Hombeek om 07.00 u, Leest dorp om 07.15 u. en Heffen Dorp om 07.30 u. Avondmaal in Dinant. Prijs volwassenen : 700 fr., kinderen 600 fr. (Folder)
1989 - 5 augustus : “Boomke Wies” Het Sportcentrum Leest startte met een nieuwe reeks kaartwedstrijden. Er waren voor 60.000 fr. prijzen te winnen. Inleg : 125 fr. (Folder)
1989 - 6 augustus : Mosselfeest In het Sportcentrum Leest. Verse mosselen met frietten of brood. Prijs : 285 fr. (Folder)
1989 – 15 augustus : V.V. Leest won beker Huysmans Voor de derde opeenvolgende keer slaagde V.V. Leest erin om het eigen tornooi om de beker Eduard Huysmans in de wacht te slepen. Dorpsgenoot S.K. Leest kon in een aantrekkelijke finale geelblauw niet van de overwinning afhouden. Vroeg in de wedstrijd had Eric Douven VV op voorsprong gezet, maar kort voor rust stelde Dirk Van Dam de bordjes weer gelijk. Wanneer de meeste supporters zich reeds opmaakten voor de strafschoppen nam Didier Electeur doelman Geert Claes te grazen. Sporting Tisselt haalde het voor de derde plaats van Dendermonde en VK Heindonk werd vijfde door het forfait van Kapelle-op-den-Bos. Het lokale reserveteam legde beslag op de zevende plaats na winst tegen Ramsdonk.
1989 – 18 augustus – Gazet van Mechelen : Nieuwelingen bij Leest-Heide (Foto onderaan) Zowel Patrick Spoelders als Chantal Doms zijn nieuw in de boogschutterij. Patrick spande vorig jaar voor het eerst zijn boog op en lukte reeds in de zesde ronde zijn eerste titel. Chantal Doms is pas dit jaar gestart en deed evengoed door in dezelfde ronde koningin te worden. Overigens zijn Patrick en Chantal niet de enige jongeren die de rangen van Leest-Heide kwamen verjongen. Uittredend koning Mon Andries hoopt dat die trend zich doorzet.
1989 – Dinsdag 22 augustus : Jaarlijkse reis Landelijke Gilde naar Luxemburg Met bezoek aan een Vlaamse boer in Wallonië. (Kerk en Leven 17/8)
1989 – Van 24 tot 27 augustus : Dansemuse Mechelen met optredens Korneel (Kerk en Leven, 22/6)
Foto’s : -Plechtige inwijding van het Oorlogsgedenkteken. -De nieuwe aanwinsten van V.V. Leest met links trainer Johnny De Fre en rechts adjunct Rudi Van Hoof. -Boogschutters van Leest-Heide. (Foto : GvA)
MGW neemt nieuwe start – Gust Emmeregs wil jaarlijks 100 woningen bouwen (Foto onderaan) “Gust Emmeregs, 49 jaar, nog maar pas geïnstalleerd als nieuwe beheerder-zaakvoerder van de bouwmaatschappij “De Mechelse Goedkope Woning”, heeft rond zijn nieuwe verantwoordelijkheid reeds een gans strijdplan klaar. In samenspraak met voorzitter Jos Nys –dat wil zaakvoerder Emmeregs beklemtoond weten- zal de MGW de eerstvolgende jaren nog meer dan tevoren haar rol als sociale huisvestingsmaatschappij moeten spelen. Gust Emmeregs hield gisteren zijn eerste zittingsuur. Wij waren uitgerekend de tiende bezoeker die in dat korte uurtje bij hem kwam aankloppen.
Van dichtbij Gust Emmeregs is van plan om binnen de sociale bouwmaatschappij MGW de zaken van dichtbij te volgen. Hij heeft o.a. met zijn werkgever een regeling getroffen die hem toelaat zich dagelijks ongeveer gedurende 5 uur met de maatschappij bezig te houden. “Het zijn vooral de zaken en de problemen die onze 3.000 huurders rechtstreeks aanbelangen, die mijn aandacht zullen gaande houden. Voortaan mag het niet meer zijn dat kraantjes twee maanden lekken en dat ramen een half jaar stuk blijven”. Emmeregs is dus duidelijk van plan de “zaak te voeren” zoals dat van een zaakvoerder mag worden verwacht. Men mag daaruit niet afleiden dat hij op de solotoer wil gaan. “Integendeel daarmee is de maatschappij niet gediend. Alle belangrijke beslissingen zullen worden genomen door het dagelijks bestuur waarvan zowel secretaris Van Poppel, voorzitter Nys en ikzelf deel uitmaken.” Gust Emmeregs wil de eerstvolgende weken een duidelijke functieomschrijving bekomen van de 45 personeelsleden binnen de MGW. Hij wil ook nagaan in hoeverre op dit vlak kan worden bijgestuurd. (...) Gust Emmeregs maakt er geen geheim van dat een hartewens is het realiseren van een honderdtal nieuwe woningen in de Kouter te Leest. “Er zijn in Mechelen jaarlijks honderd nieuwe woningen nodig wil men aan de vraag van de mensen tegemoet komen” is daarbij zijn nuchtere vaststelling. Fons Jacobs”
1989 – Vrijdag 26 mei : Serenade voor Hans Verschueren en Hilde Willox. (Foto onderaan) De Leestse fanfare bracht een serenade ter gelegenheid van het huwelijk van muzikant Hans Verschueren met Hilde Willox. (Brief aan de leden van 13/5)
1989 – Zondag 28 mei : K.F. St.-Cecilia nam deel aan de Fedekamwedstrijd te Heindonk. Die vond plaats in zaal ‘De Zwaan’. (Brief aan de leden van 13/5)
1989 - Zondag 4 juni : Schoolfeest Vrije Basisschool. In de Sporthal, Dorpstraat Leest. (Kerk en Leven, 1/6)
1989 – Maandag 5 juni : Verkeerswerkgroep Afdeling Leest Samenkomst in het parochiecentrum ‘Het Klooster’ om 20 u. Iedereen was welkom. (Kerk en Leven, 1/6)
1989 – 7 juni : Brief van SP-gemeenteraadslid Ivan De Borger aan de bewoners van de Vinkstraat en omgeving :
“Mevrouw, Mijnheer,
Op 5 juni 1989 interpelleerde ik in de gemeenteraad over de Vinkstraat.
‘Mijnheer de Voorzitter, geachte collega’s. Allereerst wil ik het College van Burgemeester en Schepenen bedanken omdat het bij de werken in de Vinkstraat ingegaan is op de voorstellen van de verkeerswerkgroep ‘Veilig verkeer in Leest’. Toch zou ik graag nog opheldering willen in verband met het volgende punt : aan de ingang van de verkaveling ‘De Mael’, ter hoogte van de nummers 56 tot 64 van de Vinkstraat, bevindt zich een strook braakliggend terrein tussen de straat en de huizen. Elke bewoner heeft daar al twee vrachtwagens grint laten op storten, om de huizen bij slecht weer toch bereikbaar te houden. Nu de aannemer van de werken er tijdelijk zijn zware machines en barakken geparkeerd heeft, is het terrein weer helemaal omgeploegd tot een modderige brei. Kan de stad hieraan verhelpen en is een mogelijke oplossing te combineren met de aanleg van het voetpad ?’
De Schepen van Openbare Werken, de Heer C. Demeester, antwoordde hierop het volgende : ‘Mijnheer De Borger, Het probleem zoals door u geschetst, zal een definitieve oplossing kennen op het ogenblik van aanleg van het geplande voetpad in de Vinkstraat. Deze werken zullen in de zeer nabije toekomst gerealiseerd worden. In afwachting hiervan zullen wij op uw verzoek ingaan en contact opnemen met de aannemer, teneinde een voorlopige oplossing te treffen en het ongemak van de omwonenden zoveel mogelijk te beperken.’
Ik denk dat het antwoord van de Heer C. Demeester zeer duidelijk is en dat we binnenkort de oplossing voor dit probleem mogen verwachten. In de hoop U hiermee van dienst te zijn, teken ik. De Borger Ivan, Gemeenteraadslid, Vinkstraat 32 Leest.”
1989 – Woensdag 7 juni : Bloedinzameling Van 18 tot 20 uur in de Gemeentelijke Basisschool, Ten Moortele. (Kerk en Leven, 1/6)
1989 – Van 17 tot 23 juni : Lourdesbedevaart Gepensioneerden. 17 leden van de Leestse afdeling namen de bedevaarttrein naar Lourdes. (Kerk en Leven, 15/6)
Foto’s : -De nieuwe raad van bestuur van de Mechelse Goedkope Woning. Als zevende van links Leestenaar Jef Vloeberghen, uiterst rechts zijn dorpsgenoot en beheerder-zaakvoerder Gust Emmeregs . (Foto : GvA) -De huwelijksverbintenis van Hans Verschueren en Hilde Willox gevangen in een fanfare-instrument. (Foto : ‘Leest in Feest’)
1989 – Zaterdag 13 mei : Hulde aan : Alfons Verbruggen voor zijn 25 jaar dienst als Kerkmeester. Hij kreeg als beloning een Madonna van de hand van aalmoezenier Herregods. Hulde werd ook gebracht aan Felix Van der Hasselt (foto onderaan) voor zijn 50 jaar als kerkzanger. Hij ontving de Gouden St.-Romboutsmedaille. Tenslotte aan Rik Lauwens (foto onderaan) voor zijn 20 jaar als zangkoorleider, hij ontving de Zilveren St.-Romboutsmedaille. Deze viering ging door bij het einde van de Pinkster-eucharistieviering.
Voor Felix : Langs de Leestse kerkgewelven zweven klanken “als vanzelven”; vijftig jaar “gregoriaans” en tussendoor wat moedertaal.
Voor Rik : Als dirigent de zang aanleren en noten langzaam-aan “verteren”... Hij hield het twintig jaar vol. Het “stokske” heeft hij doorgegeven maar is van plan “niet af te haken”; komt steeds nog zingen als elk ander. (Kerk en Leven; 25/5/89)
1989 – 14 en 15 mei : Pinksteren – Eetdagen S.K. Leest(kopie folder onderaan) Dag zonder koken en…afwas ! In het chalet van S.K.Leest aan de Zennebrug.
1989 – Zaterdag 13 en zondag 14 mei : Voetbal Verbroederingstornooi Het Jeugdcomité van Jong V.V. Leest richtte voor het eerst een ‘Verbroederingstornooi’ in voor preminiemen, miniemen, knapen en scholieren. Op zondag speelden de allerkleinsten (de duiveltjes) een vriendschappelijke wedstrijd onder elkaar. Volgende ploegen engageerden zich : Preminiemen : Bornem, Heindonk, DSC Kerkdriel (NL), Muizen, VV Leest A, VV Leest B. Miniemen : FC Hever, DSC Kerkdriel (NL), Ramsdonk, VV Leest. Knapen : DSC Kerkdriel, Nieuwenrode, Wavria, VV Leest. Scholieren : Bonheiden, VV Duffel, DSC Kerkdril, VV Leest.
“Het valt op dat er in iedere reeks een Nederlands elftal aanwezig is, daarom heeft ons tornooi ook de naam ‘VERBROEDERINGSTORNOOI’ gekregen. Wij wensen onze Nederlandse vrienden uit Kerkdriel (bij ’s Hertogenbosch) dan ook van harte welkom in onze rangen…” (Jeugdvoorzitter Dany Meeuws in de programmabrochure)
Op zondag werd er ook een wedstrijd georganiseerd voor de ouders van de spelers van VV Leest en die van DSC Kerkdriel.
Uitslagen van de wedstrijden heb ik helaas niet kunnen terugvinden.
1989 – 19 mei : Huwelijksserenade voor Georges Meyskens. De K. Fanfare St.-Cecilia gaf een serenade in feestzaal ‘Arras’ te Mechelen ter gelegenheid van het huwelijk van haar lid Georges Meyskens. (Brief aan de leden van 13/5)
1989 – Woensdag 24 mei : Wagentje van kermisattractie neergestort. Leestenaar slachtoffer. Om kwart over negen ’s avonds kwam een bruusk einde aan de kermispret te Kapelle-op-den-Bos. Een wagentje van de kermisattractie “Moonlift”, een toestel dat de kermisgangers tot 17 meter boven de begane grond brengt, viel plotseling naar beneden. Gelukkig ging het toen al in dalende lijn. De twee inzittenden Luc Verschuren, (foto onderaan) Kerkenblokweg 9 Leest en Christel Peeters, Oudstrijderlaan 99 Kapelle-op-den-Bos, beiden twintig jaar, smakten met hun wagentje tegen de grond en werden zwaar gewond naar een Mechels ziekenhuis overgebracht. (GvA, 25/5)
Foto’s : -Felix Van der Hasselt was 50 jaar kerkzanger. -Rik Lauwens, 20 jaar zangkoorleider. -De folder van de Eetdagen van S.K. Leest. -Luc Verschuren raakte zwaar gewond op de kermis van Kapelle-op-den-Bos.
Gerard Gieselink, de andere jongeren vergaten hun foto aan de redactie van ‘Toeters en Trompetten’ te bezorgen.
1989 – Meinummer periodiek van de K.F.St.-Cecilia :
Onze jeugd onder de loep
Naam : Verschueren Jurgen, Elleboogstraat 24 Leest. Leefijd : 15 jaar. Zoon van : Vic (Fikke)…(Veuzitter). Instrument : Bugel. Leerling van : Johan De Win. Hoeveel oefen ik per week ? 5 min. per dag. Hoe zie ik er uit ? Kalm,…en voor ne palm… Wat vind ik van mijn leraar ? Ne goeie gast. Waar ga ik naar school ? T.S.M. 4 elektriciteit. Vind ik het leuk een van de jongste spruitjes van onze fanfare te zijn ? Ik was liever de jongste bloemkool !!! Heb ik misschien een broer in de fanfare ? Ja, een stuk of vier, nl.Mille, Kamiel, Rik en Hans.
Naam : Gieselink Gerard, Ten Moortele 37 Leest. Leeftijd: 11/12/1977 (12 jaar). Zoon van : Franz Johan Gieselink. Instrument : Bariton. Leerling van : Frans Violet. Hoeveel oefen ik per week ? 2 uur 20 minuten. Hoe zie ik eruit ? Mooi en intelligent. Wat vind ik van mijn leraar ? Komt te laat op de les (n.v.d.r. Foei Frans !) Waar ga ik naar school ? Vrije school van Hombeek. Weegt een instrument soms niet wat zwaar ? Ja, mijn instrument is loodzwaar en oeroud. (n.v.d.r. hij heeft ondertussen een nieuw exemplaar gekregen) Mag ik altijd zo laat naar de repetitie komen ? Nee, ik ben nog te jong.
Naam : De Rooster Tom, Blaasveldstraat 54 Leest. Leeftijd : 13 jaar Broer van : Bart en Katleen. Zoon van : Robert. Instrument : Cornet. Leerling van : Johan De Win. Hoeveel oefen ik per week ? 20 minuten per dag. Hoe zie ik eruit ? (‘k Durfde niet te antwoorden in ’t bijzijn van de familie) Wat vind ik van mijn leraar ? Goeie leraar. Hij eist veel maar… Waar ga ik naar school ? S.T.K. Kapelle-op-den-Bos. Durf ik de dames voor mij omver blazen als de dirigent het vraagt ? Als ’t moet wel… Waarom verkies ik cornet boven bugel ? Cornet vind ik veel handiger en toffer.
1989 –Van 3 tot 7 mei : 19e Leestse Volksfeesten
Woensdag 3 mei : Beste showpaar van Vlaanderen In de Leestse sporthal werd het “beste showpaar van Vlaanderen” verkozen in het kader van de Leestse Volksfeesten. Gust Emmeregs mocht een meer dan 600-koppige belangstelling begroeten en was met dat publiek meer dan in zijn nopjes. De populaire Nederlandse televisiepresentator Fred Oster onderwierp een hele reeks kandidaten aan drie proeven. Winnaars werden de Aalstenaars Christiane De Stroper en Michel Cleemput. Uit de dertig prijzen die op een monitor werden getoond konden zij er twintig onthouden die ze dan ook mee naar huis mochten nemen.
Donderdag 4 mei : H. Mis met E.P. De Brabander, Kon.Fanf. St.-Cecilia en het Jongerenkoor van O.L.Vr. Ham Instituut Mechelen o.l.v. Irene Goossens. Na afloop van de eucharistieviering officiële opening door burgemeester Jos Van Roy. In de namiddag : kindernamiddag met Huug van Gompel, met poppenkast, spel, dans enz. ’s Avonds trad Will Tura voor de tiende keer te Leest op.
Vrijdag 5 mei: Super Kaartavond met voor 150.000 fr aan prijzen. Inleg : 250 fr.
Zaterdag 6 mei : Vanaf 21 u. werd het sportcentrum herschapen in een new-beat discotheek met discobar Zephyr en met optredens van The Erotic Dissidends en ‘The Confetti’s’. Kaarten in voorverkoop 150 fr., later 175 fr.
Zondag 7 mei : Vanaf 12 u. muziek- en folklorefestival met optredens van harmoniën en fanfares uit de omgeving. (GvA en folders)
1989 – Zondag 7 mei : Provinciale Gezinsbedevaart Landelijke Beweging Te Kalfort-Puurs. Om 14.30 u. een eucharistie, gevolgd door een gebedstocht en toewijding aan O.-L.-Vrouw. (Parochieblad 20/4)
1989 -11 mei : Oproep van de pastoor In “Kerk en Leven” van 11/5/89 deed de Leestse pastoor volgende oproep :
“Confetti en rijst voor de deur van de kerk...om het jonge echtpaar triomfantelijk te onthalen. Nog nooit heb ik nadien een “triomfantelijke strooier” een bezem weten vragen om het voor de deur van de kerk weer netjes te maken. En gezien de trouwdag veelal op een zaterdag verloopt, ligt natuurlijk het “strooisel” klaar om ervan heel wat, aan de schoenen, in de kerk mee te brengen en het daar ongewild achter te laten. Als wij mensen, het voor onze deur en in ons huis “proper” trachten te houden, dan zeker voor de kerkdeur en in onze kerk.”
1989 – Vrijdag 12 mei : Repetitie-concert K.F. St.-Cecilia Die avond werd naar aanleiding van Kermis-Leest gesubsidieerd door het Gemeentebestuur van Mechelen. (Brief aan de leden van 26/4/89)
1989 – Zaterdag 13 mei : Afreis Davidsfonds afdeling Leest voor driedaagse Canterbury, Windsor en Londen. (Kerk en Leven 11/5)
