1990 – 17 juni : Dirk Van Dam naar V.V. Leest
Om 11 uur werd in het chalet van S.K. Leest, een voor Leestse voetbalmiddens, historische transfer afgesloten. Dirk Van Dam, zoon van de SK-voorzitter Jean en jarenlang doelpuntenfabrikant bij SK zal vanaf volgend seizoen de kleuren verdedigen van gebuur V.V. Leest. Enkele weken geleden had VV-voorzitter Gust Emmeregs de wens uitgedrukt om Dirk Van Dam naar VV te halen om aldaar het spitsenprobleem op te lossen. Na lange en moeilijke onderhandelingen, die niet bij iedereen even enthoesiast onthaald werden, kwam er met de ondertekening van het akkoord een einde aan de discussie. V.V. liet in ruil Danny Willems voor een jaar naar S.K. vertrekken en betaalde nog een flinke som bovenop.
VV heeft zich voor het komende seizoen nog versterkt met Gordon De Gendt van Kapelle-op-den-Bos. Deze 21-jarige verdedigende middenvelder komt voor een jaar met optie.
Ook met de eveneens 21-jarige Stefan Lauwers van Humbeek is men zo goed als akkoord zodat de transferactiviteiten van VV kunnen afgesloten worden. Didier Electeur werd defenitief aangeworven en Ludo Goossens zal opnieuw de voetbalshoes aanbinden.
Bij SK is men ook rond na de ruil Van Dam-Willemsen met de ondertekening door Dirk Van Craen, die overkomt van Bornem. Ook deze verbintenis werd gisteren ondertekend.
(GvA, 18/6)

1990 – 17 juni : Eetdag Sportvrienden SP Leest.
In het chalet van S.K. Leest.

Op het menu :
-Rode porto of sherry (60 fr.)
-Voorgerecht : kaas- of garnaalkroketten (80 fr.).
-Lentesoep (50 fr.).
-Steak au poivre, steak nature, steak champignons telkens met friet (300 fr.).
-Stoofvlees & friet (200 fr.).
-Kindermenu tot 12 jaar : halve prijs.
-Nagerecht : dame blanche of coupe Brésilienne (75 fr.) of kinderijsje (40 fr.). 

Inschrijven kon bij één van volgende bestuursleden :
-Nuytkens Daniel, Dorpstraat 44.
-Vloeberghen Jozef, Ten Moortele 5.
-De Borger Ivan, Vinkstraat 32.
-De Bont Mariette, Dorpstraat 78.
-Robijns Lydia, Kleine Heide 48.
-Vloeberghen Tinneke, Kouter 91.
-Van Neck Celest, Elektriciteitsstraat 27 Mechelen.
-Verhoeven Herman, Juniorslaan 59.
-De Borger Gerard, Vinkstraat 32.
-Verschaeren Malvine, Elektriciteitsstraat 27 Mechelen.
-Van Damme Jozef, Juniorslaan 61.
-De Bleser Armand, Dorpstraat 78.
-De Haes Freddy, Juniorslaan 101.
(Folder)

1990 – 17 juni : Ziekenzorg Leest naar Vrijbroekpark
Begeleide wandeling om 15 uur, elkeen was welkom. (PB, 14/6)        

1990 – Zondag 24 juni : Fietstocht KVG Zennevallei
Tocht : langsheen Zennedijk, via Stuivenberg naar het Vrijbroekpark, de Leuvense vaart naar Hofstade, Schiplaken en uiteindelijk de eindbestemming : de forellenvijvers van Elewijt. Vertrek : 13u30 te Leest-Dorp. Prijs : 100 fr. De auto’s werden aan de forellenvijvers verwacht om 14u45. (Folder)

1990 – 30 juni : Huwelijk dirigent K.F.St.-Cecilia Leest
“Op zaterdag 30 juni treedt onze dirigent Frans Violet met Martine Steenackers in het huwelijksbootje te Willebroek. De kerkelijke plechtigheid heeft plaats in de Sint-Leonarduskerk te Breendonk om 11 u. en zal muzikaal opgeluisterd worden door de Brass-Band Willebroek die voor deze gelegenheid onder leiding staat van een Engelse gast-dirigent. U bent natuurlijk allemaal van harte welkom om deze misviering bij te wonen.
’s Avonds om 17.30 u stipt spelen wij, de K.F.St.-Cecilia Leest een serenade in de zaal ‘De Koekoek’ te Aartselaar. We komen samen om 17.15 u in de zaal zelf.”
(Omzendbrief voor de muzikanten en ere-leden) 

Frans Violet (Foto onderaan)
Frans Violet werd in 1954 geboren te Leuven. Hij deed schitterende muziekstudën en haalde aan het Kon. Muziekconservatorium een eerste prijs notenleer met het maximum van de punten en een eerste prijs trompet in de klas van E. Maes, geassisteerd door A. De Keyser.
Hij debuteerde als beroepsmuzikant met het orkest van de Muntschouwburg. Later ging hij over naar het Symfonisch Orkest van de BRT.
Vanaf 1984 legde hij zich verder toe op het muziekonderricht en werd leraar koperblazers aan de Muziekacademie te Willebroek. Hij stichtte in 1979 brassband Willebroek waar hij nog steeds dirigent van is.
In 1985 volgde hij Jan-Piet Leveugle op als dirigent van de K.Fanfare St.-Cecilia Leest.
Sedert 1988 doceert hij de cursus harmonie, fanfare en brassband aan het Lemmensinstituut te Leuven. In september 1992 startte hij met de cursus saxhoorns aan het Kon. Conservatorium te Antwerpen.
Frans Violet wordt vrij dikwijls uitgenodigd als gastdirigent workshopleider en jurylid zowel in het binnen- als buitenland.
Met de fanfare uit Leest deed hij mee aan zeven muziekwedstrijden. Het werden allemaal eerste prijzen waarvan vijf met lof van de jury. Op het palmares staan (lees jaar 1999) een drietal provinciale kampioenstitels in de afdeling uitmuntendheid, twee Belgische kampioenstitels in dezelfde afdeling en een algemene overwinning op de internationale concertwedstrijd te Heist-op-den-Berg in 1990. Op het Wereld Muziek Concours werd onder zijn leiding een uitstekende en schitterende vertolking gegeven en werd eveneens een eerste prijs behaald, maar kon de fanfare niet in de uitslag opgenomen worden omdat ze te zeer afweek van wat de Nederlanders als een standaardbezetting voor een fanfare beschouwen.
De directe samenwerking tussen Frans Violet en St.-Cecilia Leest werd beëindigd in 1994 maar er bleven altijd goede wederzijdse relaties bestaan.
(“Leest in Feest”, Stan Gobien)

1990 – 4 juli – Gazet van Antwerpen : Winterstorm dwingt boer in woonwagen

                   De kleerkast staat bij de buren. 
“We weten van geen hout meer pijlen te maken. We wonen nu in een caravan, samen met onze 92-jarige vader Alfons. Onze kleerkast, onze huisraad, als ons hebben en houwen staat bij de buren.”
Het wenen staat landbouwer Jef Van Aken (62) en zijn echtgenote Maria (55) nader dan het lachen. Een half jaar na de niets ontziende winterstorm hebben ze nog steeds geen nieuw dak boven het hoofd.
Aan de Kouter in Leest hield de storm op 25 januari jl. lelijk huis.
Een aantal gebouwen stortte er in en ontelbare dakpannen vlogen door de lucht.
Jef van Aken had om vijf uur in de namiddag het onheilspellende weerbericht op radio gehoord. Nog maar net had hij het toestel uitgedraaid of alle duivels braken los. Boven zijn hoofd hoorde hij een hevig gekraak. De man zocht zijn heil buiten, nog net op tijd om niet bedolven te worden onder het puin van zijn instortende boerderij. Maar een zware eiken balk die naar beneden donderde kon hij niet meer ontwijken, Jef hield er een lelijke buil en enkele dagen hoofdpijn aan over.
Die hoofdpijn zou de volgende dagen, weken en maanden niet verdwijnen ; zij het om andere redenen. 

92 jaar
De Van Akens werden, samen met hun 92-jarige en overigens nog kranige vader Alfons Van Aken, enkele dagen bij buren ondergebracht.
Maria en Alfons waren op het ogenblik van de storm niet thuis. Gelukkig maar.
Toen bleek dat hun boerderij op de Kouter 132 helemaal onbewoonbaar was, trok het drietal enkele weken in een huisje in Leest-dorp in.
Gezien de landbouwactiviteiten van Maria en Jef bleek dat echter niet de aangewezen oplossing. Dan maar een tweedehands woonwagen aangeschaft die achter de ingestorte boerderij werd neergeplant en waarin men nu al meer dan een maand zijn intrek heeft genomen. 

Op de vloer
“Woonwagens mogen mensen die op vacantie trekken dan alle verwachte comfort bieden, als langere verblijfplaats is het niet te doen. Vader slaapt op drie opeengestapelde matrassen en wijzelf liggen zo goed als op de vloer”, zo vertelt Maria duidelijk over haar toeren.
De Van Akens hebben de hoogstnodige huisraad in de woonwagen bijeengebracht.
Zich wassen gebeurt in een overeind gebleven gedeelte van de vroegere stal.
De klederen, de meubelen, de waardepapieren, de landbouwmachines staan bij de buren.
De ingestorte boerderij waarin het gezin tot voor kort woonde, staat op “jaarschool”. Dat is boerenjargon voor een situatie waarin een landbouwer een gebouw optrekt op pachtgrond. De boer is dus wel eigenaar van de gebouwen maar niet van de grond.
“Daar schuilen in deze situatie een aantal problemen”, verklaart Jef Van Aken zich nader. “Liefst van al hadden we de ingestorte gebouwen met de grond willen gelijkmaken.” 

Nieuwbouw
De Van Akens, die inmiddels met de verzekering tot een overeenkomst kwamen waarbij de opgelopen schade werd vergoed, hebben bij de bevoegde instanties een vergunning gevraagd om een loods met beperkte woongelegenheid te mogen optrekken op een landbouwgrond die in de buurt hun eigendom is.
Dat schijnt nogal wat problemen op te leveren en een antwoord laat maar op zich wachten.
“We hopen maar dat het licht spoedig op groen wordt gezet”, aldus Jef Van Aken die er nog lang niet aan denkt om zich in pensioen terug te trekken.
Ondertussen heeft het tweetal extra problemen op te lossen met bloemkolen die worden geoogst en waarvoor geen gekoelde opslagruimte voorhanden is, met veel over en ’t weer geloop, met de zorg voor hun bejaarde vader en met nog tal van andere problemen als naweeën van de winterstorm.
Maar boer Van Aken, die ploegt voort.
     Fons Jacobs.” 

Jozef Van Aken, was gehuwd met Maria Mertens. Hij was te Leest geboren op 15 juli 1928 en hij overleed in het A.Z. Sint-Maarten te Mechelen op 27 oktober 2000. Zijn vader Alfons was te Heffen geboren op 7 maart 1898 en hij overleed in het Rusthuis “De Heirgracht” te Mechelen op 6 februari 1992.

Foto’s :
-Frans Violet.
-Maria en Jef Van Aken met in hun midden hun 92-jarige vader Alfons. Met een bejaarde man kamperen, al is die nog kranig, valt niet mee. (Foto : GvM)

17-06-2014 om 08:52 geschreven door Marcel Van Hoof

1990 – 2 juni : 3-Daagse reis Davidsfonds Leest
Op 2 juni vertrokken leden van het Davidsfonds voor een 3-daagse reis naar de Eifel en de Moezel. (PB, 31/5)

1990 – 2 juni : Gouden bruiloft familie Fierens-De Wit.
Om 14u30 vierde het echtpaar Fierens-De Wit uit de Kleine Heide 40 zijn gouden bruiloft in de sporthal van Leest.
Frans Fierens werd geboren te Leest op 28 februari 1915 en Celina De Wit te Wolvertem op 21 januari 1921. Het echtpaar huwde op 3 juni 1940 en heeft 3 kinderen en 5 kleinkinderen. Beiden groeiden op in een gezin van 10 kinderen. Frans begon op 14-jarige leeftijd te werken op een boerderij. Later werkte hij 39 jaar bij de firma Eternit In Kapelle-op-den-Bos. Celina verzorgde het huishouden.
In ’36 volbracht Frans zijn dienstplicht in Oude God bij het 1^e regiment. Hij is een fervent V.V. Leest supporter, lid van de oudstrijdersbond en al meer dan 30 jaar spelend lid van de muziekmaatschappij St.-Cecilia Leest.
Celina houdt van fietsen. (GvA, 2/6)

Oudstrijder Frans Fierens overleed in het A.Z. Sint-Norbertus te Duffel op 4 januari 1992.

 
1990 – 3 en 4 juni : Eetdagen Supportersclub S.K. Leest
In het chalet van S.K. Leest.

Op het menu :
-Aperitief SK Leest (70 fr)
-Voorgerecht : kaaskroketten (80), tomaat met garnalen (125)
-Aspergesoep (60 fr.)
-Steak au poivre & frieten (325), steak natuur (325), steak champignons (325).
-1/2 gebraden kip & frieten (200), ½ gebraden kip met champignons (200).
-Kindermenu steal (150), kindermenu kip (100).
-Nagerecht : ijsroom, aarbeiden, slagroom (75).

Inschrijven kon bij Frans Apers, Jean Apers, Francine Foret, Jan Jacobs,
Daniël Nuytkens, Jean Van Dam, André Van den Heuvel, Jozef Van der Elst, Francis Van Heck, Herman Verhoeven, Ludo Verschuren, Willy Verschuren en Paul Verschueren. (Folder) 

1990 – 16 juni : Diamanten bruiloft van Eduard Selleslagh – Maria Hendrickx
“In Leest werd zaterdag feest gevierd te gelegenheid van de diamanten bruiloft van Eduard Selleslagh en Maria Hendrickx. Na een dankmis, opgedragen door de Leestse pater Van Aken, mocht het echtpaar in de feestzaal Piessens aan de Dorpsstraat heel wat felicitaties in ontvangst nemen, ondermeer vanwege het stadsbestuur.
Eduard Selleslagh is een rasechte Leestenaar. Hij werd er geboren op 13 juli 1907 in een gezin van 6 broers en 2 zusters. Slechts één jongere zus is nog in leven.
Maria is afkomstig van Zemst, waar ze op 30 september 1909 het levenslicht zag. Ze had nog vier broers, maar die zijn eveneens reeds allemaal overleden.
Maria en Eduard huwden op 16 juni 1930 en samen zorgden ze voor 8 kinderen, 5 meisjes en 3 jongens. Ze bleven in Leest wonen en terwijl Eduard als fabrieksarbeider bij Eternit in Kapelle-op-den-Bos was tewerkgesteld, was Maria gedurende 20 jaar de sympathieke uitbaatster van café ‘Sportvrienden’ aan de Alemstraat.
Met een gezin van acht kinderen had Maria bovendien altijd wel de handen vol, zodat er naast het huishouden niet veel tijd overbleef om nog wat anders te doen.
Eduard hield van de duiven en ook nu nog blijft dat voor hem een hobby die hij onmogelijk kan vaarwel zeggen.
Maria en Eduard hebben nog veel genot van het familieleven, want op één zoon na wonen al hun kinderen eveneens nog steeds in Leest. Op tijd en stond komen de dochters dan ook een babbeltje slaan en op vrijdag steken ze ook een handje toe om het huis te vegen.
Bovendien zijn er nog 13 kleinkinderen en 5 achterkleinkinderen.
Maria en Eduard sluiten zich ook niet op in hun woning. Beiden kunnen nog prat gaan op een goede gezondheid en een wandeling is voor hen dan ook een leuk verzetje, dat geregeld op de dagindeling staat.” (GvA, 18/6/1980)

Edward “Waïkke” ‘Selleslagh overleed in het O.L.-Vrouwziekenhuis te Mechelen op 12 juni 1992.
Maria Hendrickx overleed in huiselijke kring te Leest op 24 mei 1996.

(Informatie over hun gouden bruiloft : 21 juni 1980 in deze Kronieken)

Foto’s :
-Voorblad van het programma van de dankmis voor het diamanten echtpaar Edward Selleslagh-Maria Hendrickx.
-De ganse familie Selleslagh-Hendrickx.

16-06-2014 om 09:46 geschreven door Marcel Van Hoof

1990 – Van 14 tot 19 mei : Wereld-Missiehulp V.Z.W.
Inzameling van kleding, draagbare schoenen, dekens, linnen, houdbare levensmiddelen ten voordele van de missies. De goederen dienden achteraan het parochiecentrum ‘Het Klooster’ gebracht te worden. (PB, 10/5)

1990 – 17 mei – Kerk en Leven : “De Kalvarie op ons kerkhof en een kruis van de aalmoezenier. (foto onderaan) 
Wellicht hebben velen het keramieke kruis, vervaardigd door de Aalmoezenier G. Herregods, gezien op de tentoonstelling van de Tweede Paasdag dit jaar.
Het is de bedoeling om de vroegere “Kalvarie” op te knappen en te voorzien van een kruisbeeld. De aalmoezenier verleende zijn medewerking tot verwezenlijking van dit opzet. Maar zoals gewoonlijk vraagt hij weinig of niets voor zijn werk, hoewel iedereen weet dat de eventuele opbrengst van zijn jaarlijkse tentoonstelling integraal ten goede komt voor een jaarlijkse bedevaart naar Lourdes met gehandicapten.
Vandaar dit voorstel : de omhaling van het weekend 19 en 20 mei, alsook de omhaling van de Kruisdag, zal ten goede komen voor het geprezen werk van de aalmoezenier.
De “Kalvarie” op het kerkhof (achteraan buiten de kerk) kan ons allen een plaats en een steun bieden in beproefde momenten waar elkeen eens mee te maken heeft bij een overlijden.
Een betekenisvolle bijdrage van eenieder van ons.”

Noot : de Kruisdag bracht 4.000 frank in het laatje en de omhaling in de kerk 8.364 frank.
Verder waren er verschillende losse giften, waaronder een eerste grote gift van 15.000 fr.
(PB, 31/5)

1990 – 19 mei : Met KWB naar Keukenhof
De grootste bloemenshow ter wereld in het Nederlandse Lisse. (PB, 26/4)  

1990 – 19 mei : Kruisdag
Samenkomst om 19u45 op het bedrijf van Janssens, Steinemolen. Om 20 uur tocht door de velden tot aan het kapelleke Witveld, Eg. Selleslagh. Na de tocht door de velden, eucharistieviering in voormeld bedrijf gevolgd door gezellig samenzijn. (PB, 17/5)  

1990 – Zondag 20 mei : K. Fanfare St.-Cecilia Leest trad op te Heindonk
Het betrof een fanfarewedstrijd in zaal ‘De Zwaan’. (Omzendbrief van 4/5)

1990 – 23, 24, 25 en 26 mei : 20^ste Leestse Volksfeesten

           Programma:
Woensdag 23 mei : eerste dag van het Kampioenschap van België “Boomke Wies”. Er waren 140 tafels bezet en die kaartten voor een totale prijzentafel van rond de 400.000 frank.

De winnaar van de dag was goed voor 10.000 fr.

De inleg bedroeg 300 fr. per avond.

Donderdag 24 mei (O.H.H.) : 11 u Eucharistieviering in de Sporthal m.m.v. E.P.De Brabander, de Kon.Fanfare St.-Cecilia Leest olv Frans Violet, Soli Deo Gloria Zangkoor Leest o.l.v. Jan De Decker.
11u 45 Officiële opening Leestse Volksfeesten door Jos Vanroy burgemeester van Mechelen en in aanwezigheid van de gemeenteraadsleden Van Aken, Ivan De Borger, Louis Vloebergh, Gust Emmeregs, OCMW-raadslid De Wit en schepen Van Roost van Zemst.
’s Avonds : Will Tura & Orkest en Sandra Kim. Kaarten in voorverkoop kostten 300 fr. en aan de kassa 350 fr.

Vrijdag 25 mei : tweede dag van het Kampioenschap van België “Boomke Wies” met eindklassement.

Zaterdag 26 mei : “Tien om te bezien”, met Luc Steeno, Bart Kaëll, Wim Ravell,Micha Marah, Toni Servi, Helmut Lotti, Phil Kevin, Claudia Caluwé, Leopold 3 en Patrick Onzia. Elke artiest gaf een optreden van een half uur.
Kaarten voor dit artiestengala kostten 250 fr. in voorverkoop en 300 fr. aan de kassa.

Op zondag werd vanaf 12 u. het gelegeheidsrestaurant geopend met muzikale omlijsting.
Kaarten waren verkrijgbaar op de volgende verkoopadressen : Sportcentrum Leest, Bloemen Conny, Café In den Bareel, Sportlokaal Bij Maryse, LP Boetiek – Onder de Toren Mechelen en LP Boetiek Overwinningstraat Willebroek.
(GvA)

1990 – Zondag 27 mei : Bedevaart naar de grot van Leest met ziekenzorg
Dit ging gepaard met een geschiedkundige uiteenzetting over het ontstaan van de grot.

1990 – Zondag 27 mei : K.F. St.-Cecilia Leest Kampioen van België te Bornem
De K.F.St.-Cecilia Leest nam deel aan het Nationaal Kampioenschap voor fanfares, harmonieën, brass bands en jeugdorkesten in het Cultureel Centrum ‘Ter Dilft’ te Bornem.
In de afdeling uitmuntendheid behaalde de K. F. St.-Cecilia 92,65%, een eerste prijs met grote onderscheiding voor de volgende werken :
Verplicht werk : ‘Divertimento for Band’ van André Waignain.
Keuzewerk : ‘The Sea’ van D. Wright.
Met deze werken werd de fanfare uit Leest Kampioen van België.
(‘Toeters en Trompetten’, november ’90)

1990 – 1, 3 en 4 juni : SK Leest en VK Wijk tornooiwinnaars te Leest (foto onderaan)
Dat weekend organiseerde SK Leest het voetbaltornooi ‘Wisselbeker A. Hellemans’ voor seniors en het Voetbaltornooi ‘Wisselbeker Jean Van Dam’ voor Leestse verenigingen.
Met deelname van S.P. Tisselt, V.K. Elzestraat, V.K. Weerde, F.C. Walem, F.C. Zemst, V.K. Niewenrode, VV Leest en SK Leest.
De deelnemers voor de ‘Wisselbeker Jean Van Dam’ waren Chiro, Wijk, SP, Gapers, Maryse Boys, Vevoc, FC Bleukens en KWB.
De organiserende club S.K. Leest speelde de finale tegen Zemst om de wisselbeker Alfons Hellemans. De thuisploeg, die beroep deed op een drietal nieuwe aanwinsten en een tweetal testspelers, haalde het met 4-1, waarvan drie treffers van Johan De Vos. In de strijd om de wisselbeker Jean Van Dam voor Leestse gelegenheidsploegen toonde VK Wijk zich duidelijk de sterkste ploeg van het tornooi met overwinningen tegen Chiro, Vevoc en in de finale tegen Bleukens met 8-1. KWB gaf forfait omdat het zich niet kon verzoenen met een beslissing van het bestuur.
Op 3 en 4 juni organiseerde de “Supportersclub” ook de “EETDAGEN” in de chalet van S.K.
(Folder SK Leest en verslag GvA)

Foto’s :
-De ‘Kalvarie’ en het kruis van aalmoezenier Herregods.
-De affiche van de 20^ste Leestse Volksfeesten.
-Johan De Vos scoorde drie treffers in de finale, ondanks het feit dat Zemst hem –zoals hier- niet veel vrijheid liet.

15-06-2014 om 07:55 geschreven door Marcel Van Hoof

De activiteitenkalender
mei-november 1990.

1990 – 27 april : Nieuws van de Verkeerswerkgroep
“Beste Leestenaar, het is haast een ‘gewoonte’ geworden om aan de achterzijde van onze Leestse activiteitenkalender nieuws te vermelden van de verkeerswerkgroep.
Tijdens de beroemde ‘Posse Leest’ heeft ook u allicht kennis genomen van ons voorstel met betrekking tot de verkeersleefbaarheid in de dorpskom (herininrichting Dorpstraat en Leest-Dorp).
Vooraleer wij met dit voorstel naar het stadsbestuur gaan vragen wij echter eerst nog Uw reacties omtrent dit voorstel schriftelijk of telefonisch te willen bezorgen bij Daniël Duran, Juniorslaan 29 Leest, uiterlijk tot 14 mei 1990.
Tot slot vermelden wij nogmaals dat IEDEREEN van harte welkom is op onze vergaderingen.
     Namens de verkeerswerkgroep. 

P.S. Hieronder vindt U onze vergaderdata voor het komende halfjaar :
14 mei 1990 Stedelijke Basisschool 20 u.
4 juni 1990 Klooster-Leest 20 u.
3 september 1990 Stedelijke Basisschool 20 u.
8 oktober 1990 Klooster-Leest 20 u.”

1990 – 29 april – Fusieverzoek
Het voornaamste voetbalnieuws kwam uit de hoek van V.V. Leest alwaar het bestuur een brief verstuurde naar buur S.K. Leest teneinde de mogelijkheid van een fusie te onderzoeken.
Voor het VV-bestuur was het duidelijk dat het bestaan van twee voetbalploegen op dit niveau in een gemeente van nauwelijks 2.000 zielen naar de toekomst toe geen haalbare kaart was. Het lag in de bedoeling van de initiatiefnemers de voor- en nadelen van zulke fusie af te wegen en potentiële tegenstanders te overtuigen van het nut van een samenwerking. De voornaamste voordelen : men zou over vier velden kunnen beschikken wat de kwaliteit van de oefenvelden ten goede zou komen, de jeugdwerking zou tot nog betere resultaten kunnen leiden, het aantal supporters zou kunnen verdubbeld worden en men zou met het bestaande spelerspotentieel een meer dan degelijk elftal tussen de lijnen kunnen brengen. (GvA,29/4/90)

1990 – 5 mei – Gazet van Antwerpen : “Tent hindert Leest

(...)
In de marge van de aankondiging (noot : het programma van de Leestse Volksfeesten) polsten we naar de bedoelingen van VV Leest en het sportcentrum i.v.m. een eventuele herhaling van de Halluxavonden die aan het sportcentrum de voorbije maanden voor heel wat narigheid hebben gezorgd. Pal voor het sportcomplex timmerden Gust Emmeregs en zijn medewerkers een grote tent op. De constructie bood plaats aan per keer tot 1.000 personen en tussen januari en april jl. maakten niet minder dan 90.000 invités van die mogelijkheid gebruik. Hallux, dat onder de bekende reisformule belangstellenden op koopvoorstellingen mee op kooptocht neemt, koos begin van dit jaar die tent in Leest uit om er de activiteiten met een showprogramma af te ronden. Iedere dag in de week, uitgezonderd op vrijdag, stroomden tientallen autobussen toe en werd een programma aangeboden dat omstreeks 19 uur diende te worden besloten. Het regende al spoedig protesten die zowel met geluidshinder als met verkeersmoeilijkheden en bedenkingen rond de toelaatbaarheid van dergelijke initiatieven te maken hadden. Volgens Gust Emmeregs is de zaak helemaal in orde. De tent dient ondergebracht bij de “tijdelijke instellingen” waarvoor geen bouwvergunning nodig is. Lawaaihinder ? “Overdreven verdachtmakingen die men nooit heeft kunnen hard maken”, aldus ook nog de h. Emmeregs die aanstipt dat tot 22 uur ’s avonds muziek mag gemaakt worden. Hij wuift meteen ook alle andere (leef)milieustorende effecten van die bijeenkomsten weg. Bovendien stipt hij aan dat voetballend Leest met een en ander een aardige duit in de clubkas krijgt. Aan deze kant van de tafel hoopt men bijgevolg dat het contract met Hallux voor volgende jaren kan vernieuwd worden. Men toonde zich gisteren wel bereid om te overwegen de shownamiddagen in het Sportcentrum te laten doorgaan, waardoor de geluidshinder volledig zou verdwijnen. Zo ver is men echter nog niet : eerst dient Hallux een langlopend contract te onderschrijven en bovendien wil Gust Emmeregs een oplossing voor de huidige gebruikers van het sporcentrum.

In dezelfde krant van 19 mei bevestigde Gust Emmeregs formeel dat de Halluxtent niet meer zou worden opgetrokken. Er werd gezocht naar een ander onderkomen in het Mechelse.

1990 – Zaterdag 5 en zondag 6 mei : V.V. Leest won beker Van Loey
Op de terreinen van SC Mechelen vonden de finales plaats van de Beker L. Van Loey voor duiveltjes en de Beker A. Nijs voor preminiemen. Telkens speelden 24 ploegen uit de Mechelse regio voor hun plaatsje in de eindrangschikking. In december begon de eigenlijke strijd, dit weekend volgde de ontknoping. Bij de preminiemen eindigde VV Leest 18^de maar bij de duiveltjes klopten de Leestenaars VV Elewijt en haalden de Beker Van Loey binnen.
(GvA, 8/5)

1990 – Maandag 7 mei : Praktische les – KVLV
De heer J. Van Dessel van V.T.B.-V.A.B. onderhield de leden met een praktische les : “Pech verhelpen”. (PB, 3/5)

1990 – Zaterdag 12 en zondag 13 mei : Voetbedevaart Scherpenheuvel
“Twintig à vijfentwintig jaar geleden ging men ook al jaarlijks van uit Leest te voet naar Scherpenheuvel. Op initiatief van enkele parochiale verenigingen zouden wij die bedevaart terug willen invoeren en wel de 2^de zondag voor O.H.Hemelvaartdag. Bij het organiseren van zo’n bedevaart komt heel wat kijken. Om vooraf zeker te zijn van een voldoende aantal deelnemers –wij denken aan minstens een 20 à 30-tal- vragen wij aan diegenen die wensen mee te gaan dat ze hun naam en adres zouden opgeven aan één van onderstaande initiatiefnemers. Het zal u niet verwonderen dat dergelijke bedevaart ook enige kost met zich meebrengt : er moet verzekerd, de slaapgelegenheid moet betaald, enz. Nadere gegevens in verband met bedevaart en onkosten krijgt u na inschrijving.

GA MET ONS MEE, EN BELEEF DE DEUGD VAN SAMEN OP WEG TE ZIJN. Beste groeten.

Inschrijven tot 15 januari bij :
-Marina De Wit, Kouter 13.
-Alfons Leemans, Blaasveldstraat 24.
-Rosa Plaskie, Aland 7.
-August Peeters, Tisseltbaan 15.
-Leo Van Lanen, Kerkenblok 10.
-Louis Vloebergh, Winkelstraat 28.
-Marc Lamberts, Juniorslaan 29.”
(Folder) 

De bedevaart per autocar van de dekenij Eppegem-Zemst vond plaats op dinsdag 8 mei. 

Het programma van de voetbedevaart :
Zaterdag 04.00 u. vertrek aan de kerk te Leest.
16.00 u. : aankomst aan de basiliek met aansluitend de kruisweg.
Zondag 05.00 u. : vertrek uit Scherpenheuvel.
17.00 u. : aankomst te Leest.
Iedereen mocht mee vanaf 14 jaar.
Deelnameprijs : 500 frank (inbegrepen : overnachting, verzekering en soep onderweg).
(PB, 15/3 en folder)

1990 – 12 en 13 mei : 2^de Verbroederingstornooi van Jong VV Leest voor jeugdploegen
Dit jaar opteerde het bestuur voor preminiemen, miniemen, knapen en scholieren.
De allerkleinsten, de duiveltjes (V.V.-a en V.V.-b), speelden op zondag een vriendschappelijke wedstrijd tegen Heffen.
Volgende clubs namen deel :
Preminiemen : F.C. Eppegem, V.K. Heindonk, St.-Jozef Londerzeel, F.C. Ramsdonk, V.V. Leest A en V.V. Leest B.
Miniemen : K.V. Bonheiden, S.V. Bornem, Kapelle-op-den-Bos, F.C. Kontich, D. Londerzeel, V.K. Heindonk, Verbr. Hofstade en V.V. Leest.
Knapen : R.C. Mechelen, F.C. Meise, F.C. Muizen, V.K. Nieuwenrode, F.C. Ramsdonk en V.V. Leest.
Scholieren : F.C. Beigem, V.K. Bonheiden, S.V. Bornem, F.C. Hever, Verbr. Hofstade, Kapelle-op-den-Bos, F.C. Muizen en V.V. Leest.

Met gelegenheidsrestaurant van 11 tot 14 uur in het chalet.
Steak, salade-tomaat : 300 frank, steak, pepersaus : 320 frank.
Kip, salade-tomaat : 250 frank.
Bieren en frisdranken : 30 en 40 frank.
De winst ging naar de jeugdspelers en jeugdwerking van V.V. Leest.
Bronnen : folder en programmaboekje dat was samengesteld door jeugdvoorzitter Dany Meeuws.

Uitslagen zijn ons onbekend maar de adverteerders-sponsors uit het programmaboekje willen we u niet onthouden :
-BVBA Vos Jean Glaswerken, Mechelsesteenweg 359 Blaasveld.
-Bloemen-planten-fruit ‘Bij Conny’, Dorpstraat 65 Leest.
-Rita Sport, Hoogstraat 62 Tisselt.
-Bloemensierkunst Freddy, Liersesteenweg 112 Mechelen.
-Cera Spaarbank, Leest-Dorp 20 Leest.
-Meubelen Micko Keukens, J. Van den Bergh, Blaasveldstraat 99 Tisselt.
-Bvba De Schoenmaeker, stijlzetels, Gentse Steenweg 101 Mechelen (Battel).
-A. Cuypers en zonen, Renault, Blaasveldsteenweg 86 Heffen.
-Café De Statie, Tisseltbaan 3 Heffen.
-Algemeen schrijnwerk De Laet Bvba, Sint Hubertusweg 13 Elewijt.
-Boerenbond L. Verbruggen, alle verzekeringen, Hoogstraat 85 Tisselt.
-Tony Dons-Verschueren, Argenta, Dorpstraat 17 Leest.
-Slagerij Jan Slachmuylders-Polfliet, Bankstraat Hombeek.
-SEAT, R. Hendrickx, Hoge Weg 18 Battel.
-Frituur Dorp-Leest.
-Kapsalon Joke, Humbeeksebaan 38 Zemst.
-Discjockey Louis van Leest.
-Schoonheidsinstituut ‘Christel’, Leestsesteenweg 42 Battel.
-Bvba Van Laer – Humbeek – juwelijekr, Kerkstraat 238 Humbeek.
-Familie sauna ‘Imelda’ Leestsesteenweg 117 Battel.
-Drankcentrale NV G. Seeldrayers, Heffendorp 19 Heffen.
-Happyland, Leestsesteenweg 93 Mechelen.
-KW Keukens, Bezelaarvelden 5 Blaasveld.
-Willy en Christel GOBIEN-DIRICX, brood en fijn- banketbakkerij, Juniorslaan 90-92 Leest.
-Patisserie Davy, Fr. Reyniersstraat 44 Hombeek.
-Uw zaakvoerde AVEVE Walter Verdoodt, Fr. Reyniersstraat 42 Hombeek.
-ASLK-Woonsparen Wilfried Van Praet, Battelsesteenweg 492 Mechelen.
-Schrijnwerkerij De Hondt Edw & Zn, Tisseltbaan 28 en Elleboogstraat 6B Leest.
-Robert Ardies, Texaco Service Station, Gentsesteenweg 26 Battel.
-Beenhouwer – veehandelaar C. Vergauwen-Van de Voorde, Gijsbeekstr. 62 Hombeek.
-Frituur ‘De Plein’ Hombeek.
-Kapsalon Maestro’s, Dorpstraat 5 Leest en Adegemstraat 4 Mechelen.
-In den Bareel, De Laet-De Meyer, Leest-Dorp 11 Leest.
-Taverne Hof ten Moortele, Ten Moortele 24 Leest.
-Begrafenisnonderneming – Drukkerij Plasqui, St-Martinusstr. 2 Hombeek, Dorpstr 66 Leest.
-Poortman Bvba, trofeeën, stempels, eretekens…Fr.De Merodestraat 102 Mechelen.
-Exclusieve huwelijksreportages Jos Collier, Houtestraat 46 Hombeek.
-Kapsalon ‘Sandra’, Leestsesteenweg 70 Battel.
-Pollet Service Station, Robert Holemans, Pastoor De Heuckstraat 10 Leest.
-Paul Van Roy fotografie, Hoogstraat 177 Tisselt.
-Autocars – Reisbureau ‘Bergkoning’, Tervuursesteenweg 545 Bertem.
-Algemene Schrijnwerkerij Pvba Jenné en zoon, Kleine Heide 3 Blaasveld.
-Zelfbediening ‘Bij Julia’, algemene voeding, fruit&groenten, kaas&wijn.
-Krantenboetiek Marleen in het dorpscentrum Hombeek.
-Garage Ceuppens, Mazda Agent, Tiendeschuurstraat 9 Leest.
-Café ‘Sportlokaal’ bij Maryse, Juniorslaan 72 Leest.
-Aannemer plafonneerder – Cementwerken Francis Pauwels, Juniorslaan 72 Leest.
-Huis Prinzie & Zonen, Tombolas-Trofees-Bekers…, Toekomststraat 11 Kessel-Dorp.
-NV Transami Air Cargo, Antwerp-Liege-Ostend.
-Groothandel in oud-papier NV Borremans-Recycling, Oude Spoorbaan 15-17 Willebroek.
-Bouwmaterialen Lemmens, Steenweg op Blaasveld 97 Heffen.
-Ijssalon-Tearoom ‘De Kleine Linde’ ‘Den Boerre’, Lindestraat 25 Zemst.
-Bloemen Goossens A., Battelsesteenweg 256 Mechelen.
-Aannemer van Bouwwerken Doms Jan, Hooiendonkstraat 79 Heffen.
-Vlees van de keruslager B. Vingerhoets-Pittoors, Liersesteenweg 92 Mechelen.
-Hugo Van Praet, Meststoffen-sproeistoffen-kolen-plantaardappelen-voedingswaren,Juniorslaan 95 Leest.
-ABB Verzekeringen De Smet, Leest.
-Garage Van Hoof – Renault, Dorpstraat 54 Leest.
-In ’t Krantje bij Samira en Alain, Dorpstraat 24 Leest.
-Sportcentrum Leest, Dorpstraat 67 Leest.    

15-06-2014 om 07:14 geschreven door Marcel Van Hoof

1990 – 8 april : Palmzondagconcert (Advertentie onderaan)
Van de K.F. St.-Cecilia o.l.v. Frans Violet in de zaal Piessens.

1990 – 13 en 14 april : De Paasklokken in ‘het Krantje’.
“Het KRANTJE” wenst u een vrolijk paasfeest. Op 13&14 april zullen de paasklokken komen voor elke bezoeker. Gedurende de maand april -10% op stripverhalen !!!
IN ’T KRANTJE, Dorpstraat 24 Leest. Uitg. : Jommeke-Suske&Wiske-Kiekeboe-Urbanus.
Kranten-tijdschriften-rookwaren-leesboeken-schoolgerief-lottocenter-goal-droogkuis en kortelings ook fotocenter.
Open : ma-vrij : 06.30- 19.00 u.. Zat. : 7 u-16 u. Zon : gesloten.
(Folder)

1990 – 15 en 16 April : “Posse Leest”

           “Beste vrienden, Leestenaars, 

In 1840 kocht pastoor Hermans voor onze parochiekerk twee beelden aan, waaronder een Sint-Cornelius van beeldhouwer J.P.Tambuyser.
Mede door de hoge kindersterfte voelden de parochianen de noodzaak tot verering van de H. Cornelius aan. Door diens voorspraak en verdiensten zouden ziekten zoals stuipen, vallende ziekte en andere kinderziekten genezen worden.
Het staat dus zo goed als vast dat na de plaatsing van dit beeld, ook de “begankenis” in Leest op gang kwam.
Het DAVIDSFONDS afdeling Leest tracht in haar jaarlijkse terugkerende Paastentoonstelling iets te brengen dat alle dorpsgenoten aanspreekt.

Het ene jaar zien wij het in de Leestse eigenheid, het andere jaar gaan we wijduit.
Voor onze 22^ste tentoonstelling proberen we deze twee inzichten te verzoenen.
Zo brengen we in onze Parochiezaal een boeken- en postersbeurs, voor elk wat wils.
Doch, in het kader van 150 jaar verering van de H. Cornelius in Leest, bieden wij U een speciale attentie aan : DE ST. CORNEEL, een ambachtelijk gebrouwen feestbier.
Wij presenteren U dit uniek brouwsel in twee flessen van 75 cl. met kurk en stop.
Deze lichte en donkere ST. CORNEEL met 8% alcohol gehalte, hergist in de fles, is alzo geschikt als bewaarbier.
Daarenboven bieden wij U in onze feestverpakking een prachtig glas aan met het ST. CORNEEL embleem van Leest.
Omdat het hier om een éénmalige beperkte uitgave gaat, krijgt U als Leestenaar de mogelijkheid tot vooraf bestelling aan de prijs van 350 frank per verpakking van twee flessen kwaliteitsbier + een ST. CORNEEL glas.

Na uitgaven als “Leest Geweest” en “Waar Leestenaars samenkwamen” is deze ST. CORNEEL een passend geschenk, met eigen Leestse stempel, waarover nog lang gaat nagepraat worden.
In bijlage voegen wij een intekenstrook die U kan gebruiken voor een voorafbestelling.
Met de groeten van de brouwers, uitgevers, proevers en drinkers van ST. CORNEEL.”
(folder, maart 1990) 

Na de feestdagen sprak het Davidsfonds van een overdonderend succes : je kon op de koppen lopen, de boeken- en posterbeurs werden een geweldige meevaller en het speciale Corneelbier was in een mum van tijd uitverkocht en meer dan 1.000 mensen bezochten de beurs.
Op de bovenverdieping van “De Drij Gapers” exposeerde kunstkring Kwak.
Deze naam was afgeleid van “Kunstkwartet” omdat de kring zo’n 7 jaar geleden door vier personen werd opgericht.
George Herregods stelde zijn gekend werk tentoon, Hans De Laet exposeerde zijn tekeningen, Paul Van Roy zijn fotografiewerken en Stefan De Laet, broer van Hans, stond met poppen van het Stadspoppentheater. Dit jaar was Mia Lauwers te gast op de tentoonstelling met olieverfschilderijen, portretten en een pastel van Planckendael.
In de basisschool Ten Moortele was er een speciale reizende tentoonstelling van de Vlaamse Gemeenschap uit Sint-Niklaas. Het thema was “Ex Libris”, een eigendomsmerk dat in een boek wordt geplakt. (Foto onderaan)
De hobbykring van de Leestse gepensioneerden toonde handwerken en bakte pannenkoeken.
Volkskunstgroep Korneel oogste veel belangstelling bij het optreden van de kinderen en jeugdgroep. De meisjes waren uitgedost in feestkledij, ontworpen door Milou Van Steyvoort –ook verantwoordelijk voor de kostuums bij de BRT- en gemaakt door leden van de kring, met prachtige handgeborduurde sjaals.
Deze vereniging baatte ook een gelegenheidsrestaurant uit in zaal Piessens.
Er was de traditionele begankenis en een kinderzegening.
De kleinveetentoonstelling met jaarmarkt trok enorm veel volk evenals de Posse Leest – TD.
Fietshandel Nuytkens, Dorpstraat 55, hield met o.a. zijn “bromfietsen Vespa”  “fantastische open-deur-dagen” en gaf 10% korting ter gelegenheid van deze “Posse Leest” (advertentie onderaan).
(GvA ,17/4)

1990 – Vrijdag 20 april : 5^de Kaartavond Landelijke Gilde Leest
In “Ons Parochiehuis”, aanvang 20 uur. Uitleg : 100 frank.
Drie mooie hoofdprijzen met verder 1 bol kaas per tafel en elke tafelwinnaar had prijs. (Folder)

1990 – Zaterdag 21 april : Rust Roest bracht “Oorlogsschade”. (Foto onderaan)
Dit stuk van Lode Pools werd onder grote belangstelling gebracht. Het regende superlatieven in GvA (24/4) : “ Guido Hellemans vertolkt het kantoorhoofd Jerome Verdonck voortreffelijk en Jan Emmeregs leeft zich helemaal in, in zijn rol van op en top naïeveling. Voor deze voorstellingen van “Oorlogsschade” verdient het amateurgezelschap alle lof. Ze brengen meer dan alleen ontspanning en weten hun toeschouwers te boeien met de spontane vertolking van het echte volkse schouwspel.” 

Personages

Jerome Verdonck, bureelhoofd                                Guido Hellemans
Pierre Van Gerven, onderbureelhoofd                      Jan Emmeregs
Carmen De Graef, bediende                                   Hilde De Kock
Roggeman, inspecteur van het ministereie              Herman Van den Bossche
Bieke Dussard, zijn assistente                                Ria Verschooten
Jeanneke, de poetsvrouw                                       Renild Polfliet. 

Achter de schermen
Teksthulp                          Ria Verschooten en Raf Scheers
Grime en kapsels               Vera Moernaut
Kostuums                          Miloe Van Stijvoort
Geluidsband                       Johan De Laet
Video-opname                    Ludo Kerremans
Decorbouw                         Eric Vandenwyngaert, Dominiek Van
                                         Laenen Marc Windelen, Raf Scheers e.a. o.l.v. Fik Diddens en Willy Keysers
Belichting en techniek         Fik Diddens
Regie                                Guido Hellemans.
(‘Rust Roest Ontmaskerd’, G. Hellemans)

Foto’s :
-De uitnodiging voor het Palmzondagconcert van 8 april.
-De ex-libris tentoonstelling was een van de hoogtepunten van “Posse Leest”.
-Advertentie van fietsen Nuytkens.
-Johan De Laet, Ria Verschooten, Herman Van den Bossche, Guido Hellemans, Renild Polfliet, Hilde De Kock, Fik Diddens, Jan Emmeregs, Raf Scheers.

14-06-2014 om 10:15 geschreven door Marcel Van Hoof

1990 – April : Leest in glasgravure...een geschenk voor het leven.
Decor Art een glasatelier uit Herentals organiseerde volgende mailing in de gemeente : 

“Gun het uzelf, of iemand anders uit Leest. 

Geachte inwoner van Leest, 

Van alle plaatsen in uw provincie behoort Leest zonder twijfel tot de mooiste. Met z’n vele karakteristieke plekjes en gebouwen is het een plaats om van te houden. Dat vinden U en ik niet alleen. Ook geografisch kunstenaar Gerard Swaenepoel werd getroffen door de idyllische schoonheid van Leest.
En dat inspireerde hem tot het creeëren van een uniek kunstwerk :
Leest in glasgravure.
De meest markante plekjes en monumenten van Leest, met grote artistieke allure vereeuwigd in glas. En gevat in een massieve, lindehouten lijst.
Wie Leest kent zal met een glimlach vaststellen dat zelfs de kleinste details er glashelder in uitkomen. De fijne tekening is aangebracht volgens een ambachtelijke, uiterst arbeidsintensieve techniek.
Zo wordt de gravure tesamen met de 18 karaatse gouden rand bij een temperatuur van 540° ingebrand. Het resultaat is een zeldzaam sieraad in de huiskamer, in de hal of op een ander mooi plekje in huis. Een bezit dat op onnavolgbare wijze uw verbondenheid toont met deze plaats. En dat maakt het ook voor toekomstige generaties tot een dierbaar familiestuk.

Leest in glasgravure wordt vervaardigd in een zeer kleine oplage. Deze schaarse exemplaren zijn uitsluitend voorbehouden aan inwoners van Leest. U kunt er een bestellen voor de prijs van slechts : 2.950,- Fr., incl BTW.
Maak gebruik van deze unieke kans. Gun uzelf of iemand anders uit Leest dit unieke geschenk…
Natuurlijk wilt U het kunstwerk eerst zien voor U beslist of U tot aanschaf overgaat. Dat kan. Bestel het op zicht met bijgaand Reserveringsformulier. Het verplicht U tot niets. Aleen wanneer U met ons van mening bent dat het om een uniek, onvervangbaar kunstwerk gaat, behoudt U het. U betaalt dan de eenmalige lage prijs en ontvangt het door de kunstenaar mede ondertekende Echtheids-Certificaat.
Uw bewijs voor onbeperkte garantie op verkleuren of vervagen.
Ik wens U een levenlang plezier met deze unieke glasgravure van een unieke plaats : Leest.
Met vriendelijke groeten,
   Jean van Aerde. 

P.S. Wilt U verpakkings- en bezorgkosten vermijden ? Verstuur uw Reserveringsbon dan voor 8 mei ’90. De glasgravure wordt U dan persoonlijk overhandigd eind mei.” 

Begin 1992 kwam dezelfde firma met een nieuw aanbod (zie januari 1992). Een nieuw ontwerp en een nieuwe prijs (3.250 fr.)

1990 – April – “Voor U Nieuws” maandblad van Volksunie Hombeek-Leest-Heffen : 

Stad Mechelen – Milieubelasting 6.000 fr.
“Er is de laatste weken in Mechelen heel wat gerommel rond de ophaling van het huisvuil : vertraging wegens staking van het stadspersoneel, plastic zakken die bleven staan omdat ze niet van het standaard-type waren, enz.

Einde maart echter werd dit gerommel overstemd door een donderslag, afkomstig uit de Mechelse gemeenteraad…Op 29 maart jl. heeft namelijk de gemeenteraad, met één pennentrek, de belasting op de huisvuilophaling van 1990 af drastisch verhoogd. Er werd beslist een zogenaamde “milieubelasting” van 6.000 fr. per jaar in te voeren. Deze belasting is verschuldigd per gezin en per woongelegenheid op het grondgebied van de stad gelegen.

Onder woongelegenheid wordt eveneens verstaan elk appartement, elke gemeubelde kamer en elke studentenkamer die zich in een gebouw of een gebouwencomplex bevinden.
Voor een gezin dat gevormd is door één persoon die alleen woont is de belasting ‘slechts’ 4.000 fr.
Verder worden nog bijkomende belastingen opgelegd voor vestigingen van vrije beroepen, middenstanders en bedrijven en land- en tuinbouw.
Naargelang de categorie van deze beroepen en bedrijven varieert die belasting van 1.500 tot 200.000 fr.
Officieel heet het dat het de vroegere belasting op het afhalen van huisvuil (1936 fr.) en de belasting op de aan de riolering aangesloten of aansluitbare eigendommen (1600 fr.) vervangen worden door een forfaitaire ‘milieubelasting’ (6000 fr.) die, buiten de voornoemde diensten, ook de uitgaven ‘ten behoeve van het milieu’ moet dekken.

In de praktijk komt het erop neer dat iedere burger alleszins aankijkt tegen een belastingsverhoging van bijna 2500 fr. per jaar.
Voor heel wat mensen echter zal de nieuwe belasting nog zwaarder wegen. In de oude wet werd de belasting op de riolering gedragen door de eigenaars van de gebouwen, en niet door de huurders van gebouwen, woningen, sociale woningen. Deze huurders betaalden vroeger alleen de 1936 fr. voor de ophaling van het huisvuil en niet de 1600 fr. op de riolering, zodat zij in het nieuwe systeem 4064 fr. meer te betalen hebben dan vroeger.
Dit is ook het geval voor de eigenaars van woningen die niet aan de riolering aangesloten of aansluitbaar zijn (vb Middenveld Hombeek, Leestseweg Battel, e.a.).
En hoe voelen zich de (weliswaar zeldzame) burgers die, door de geïsoleerde ligging van hun woning, niet in aanmerking komen voor de huisvuildienst of riolering en nu toch de volle pot van 6000 fr. moeten betalen ?
Wat bezielt het Mechels stadsbestuur om de bevolking zulk een harde fiscale opdoffer te geven ?
…”

1990 – Zondag 1 april : Paasfeest K.V.G. Zennevallei
Om 14.30 u. in de parochiezaal van Heffen. (PB, 29/3)

1990 – Vanaf 1 april tot 31 mei : Instituut Sonja promotie.
“We verjaren !! Speciale aanbiedingen.
-10 % op alle verzorgingsproducten
-10% op alle maquillageproducten.
Prachtige nieuwe lente en zomerkleuren.
-Waardebon -100 f op een gezichtsverzorging.
-Waardebon -200 fr op een zonnebank abonnement – nieuwe lampen.
Dorpstraat 5 Leest.” (Folder)

14-06-2014 om 09:34 geschreven door Marcel Van Hoof

1990 – 29 maart : Overlijden van Maria Melania De Wit (zuster Maria Dominica) 

Melanie werd te Leest geboren op 11 december 1910. Op 5-jarige leeftijd verloor ze haar moeder en op haar twaalfde was ze volledig wees. Ze stamde uit een gezin van zes kinderen. Te Leest volgde ze de lagere school en ging nadien naar de Zustersschool te Kapelle-op-den-Bos.
Ze was lid van de Eucharistische Kruistochtgroep en van de B.J.B.-meisjes waar ze zich elk jaar liet opmerken op de toneelvoorstelling met tweede kerstdag.
Reeds heel jong voelde ze zich aangetrokken tot het kloosterleven maar haar verantwoordelijkheid voor haar oude grootmoeder, het mensje werd 92, hield haar thuis.
Pas toen ze twintig was kon ze, samen met Pauline Robijns, intreden bij de Dochters van O.L.Vrouw van het H. Hart te Buggenhout. Ze deed er haar professie in 1934 als zuster Maria Dominica.

Ze werkte de eerste vijf jaren in België om op 12 februari 1937 te vertrekken als missiezuster naar Coquilhatstad (thans Mbandaka) in het toenmalige Belgisch Kongo. Dat was in die tijd nog voor altijd, terugkomen zat er niet in. Daar kwam pas verandering in na de Tweede Wereldoorlog. Van dan af mochten de missionarissen elke zeven jaar terugkeren naar hun heimat en niet veel later om de vijf jaar.
Zuster Dominika moest die eerste keer haast veertien jaar wachten. In 1950 was ze voor het eerst terug in Leest en opnieuw in 1959. Dat jaar bracht een omhaling in de kerk van Leest 5.241 frank op. Dan ondernam ze haar derde afreis via Rome waar ze een week in hun klooster verbleef samen met een nicht van paus Joannes XXIII, ook een kloosterlinge.
Ook in maart 1976 bezocht ze haar geboortedorp. Ze stond toen in voor de algemene bevoorrading. In Iyonda waren acht straten met ongeveer zeventig zieken per straat.
In 1981 kwam ze terug naar België en verbleef in de gemeenschap van Carnières (Henegouwen). De laatste weken van haar leven verbleef ze in het ziekenhuis.

Melanie De Wit overleed te Ukkel op 29 maart 1990.

Tegen pater Clementiaan vertelde ze in 1959 waar ze zoal mee bezig was :

“wij hebben scholen, wij bedienen staatshospitalen, leprozories (waar de melaatsen worden verzorgd) en staan dagelijks in de dispensaria om patiënten te verzorgen, medicijnen uit te delen en vooral de moeders met hun kindjes te helpen. Tot diep in de brousse zijn er kleine moederhuizen gebouwd waar de Kongolese moederkens komen bevallen als ze te ver van de stad afwonen. Jaarlijks hebben wij honderden dopen toe te dienen.
Van het geestelijk leven van onze Christenen mogen we zeer tevreden zijn. Ik herinner me dat, toen ik kosteres was te Bokete, er op één jaar over de 100.000 communies waren.
In sommige posten gaan de inboorlingen elke dag naar de mis en elke avond om 5 uur wordt gezamenlijk het avondgebed gebeden, daarna is er biechtgelegenheid.
Missionaris zijn is het schoonste wat een mens dromen kan…”

Ze schreef vele brieven die in De Band gepubliceerd werden. In 1976 beschreef ze haar werk bij de melaatsen :

“…ik verblijf nu al enkele jaren bij de melaatsen en ik ga er ook terug naartoe. Nu weet men dat de melaatsheid minder besmettelijk is dan men aanvankelijk dacht. Velen van u hebben al gehoord van de Damiaanactie. Zij zetten mensen in om de melaatsen te gaan opsporen. Zij zorgen dat we gratis specifieke geneesmiddelen krijgen. Zij bekostigen ook de stages die bij ons in Iyonda gegeven worden tot speciale opleiding van verpleegkundigen in de melaatsen behandeling. Maar bij velen blijft de vrees dat de ziekte te wijten is aan de boze geest.
Daarom verbergen die mensen hun ziekte zo lang mogelijk. Men zegt dat de melaatsheid geneesbaar is. Dat is voor een groot deel zeer juist. Zodra men zich bij de eerste verschijnselen laat verzorgen en regelmatig de nodige geneesmiddelen neemt kan men er ook van genezen. Maar…niet iedereen geneest…omdat juist de ongeneeslijken naar ons melaatsendorp komen en er ook blijven. Zo zijn er momenteel nog meer dan 500 melaatsen in Iyonda.
Gezien hun grote wonden, hun verminktheid, hun weerzinwekkende toestand…of schrik voor de boze geest, worden die mensen in hun dorp niet meer aanvaard. Bij ons hebben ze een eigen wereldje geschapen, en leven, gezien hun toestand, vredig en gelukkig, omdat ze door ons als gewone mensen behandeld worden. £
Ze verlangen dan ook niets anders dan een beetje geborgenheid, een onderdak, kleding, voedsel, en…een beetje begrip. Zolang ze kunnen staan ze in voor eigen onderhoud. Sommigen worden in de leprozerie zelf aan het werk gezet, anderen gaan op visvangst, nog anderen leven van de opbrengst van hun velden, die ze onder elkaar aan de man brengen. Die mensen wonen elk in hun eigen huisje.
De zieken met grote wonden of gans verminkt door de ziekte, worden in het hospitaal opgenomen. Die sukkelaars komen gans ten laste van de zuster. Wel ontvangen we gratis de nodige geneesmiddelen, maar…die mensen leven niet van enkele pillekens per week. Er moet ook voor voedsel en kleding gezorgd worden. Er is tot nog toe geen enkele liefdadige instelling die daar voor in staat, of ook maar blijvende steun geeft.
Die mensen hebben dus niemand naar wie ze kunnen gaan tenzij de zuster. Wij staan door ons werk zeer dicht bij hen. Het is de zuster die wonden verzorgt, de verminkten en ouderlingen helpt en de stervenden bijstaat. Ze vinden het normaal dat de zuster naar hen luistert, dat ze begrip heeft voor hen, dat ze haar alles mogen vragen, dat ze altijd bereid is alles te geven…ook zichzelf.
En toch staan we zeer dikwijls met beperkte krachten en een tekort aan mogelijkheden. Weten jullie mensen in België nog wat armoede is ? Kunnen jullie in volle werkelijkheid nog realiseren wat het zeggen wil te bidden : ‘Geef ons heden ons dagelijks brood’… Brood dat we hier in overvloed bezitten.
Toen ik in maart afreisde uit Iyonda kwamen de mensen naar me toe om me de hand te drukken en me goede reis te wensen. En hun grootste bekommernis was : ‘zuster , ge komt toch zeker terug, en ge zult ons toch niet achterlaten ?’
Die vraag was voor mij als de vraag van Christus zelf.
Ik ga dan ook terug naar de evenaarsstreek waar ik al bijna veertig jaar werkzaam ben. Ik ga terug naar de melaatsen van Iyonda, niet om grote dingen te doen, maar alleen omdat Gods liefde me dwingt terug te gaan naar de armsten der armen. Ik ga terug om naar hen te luisteren en hen te helpen zoveel als kan…door uw vrijgevigheid ga ik ook terug in uw naam.

Ons werk in de missie is niet af en zal misschien nooit af zijn. Een missionaris is ook een mens met beperkte krachten. Daarom doe ik een beroep op de jeugd die zich nog wil inzetten voor een ideaal. Bid dus voor nieuwe roepingen hoe onmodern dit ook moge klinken.
Beste vrienden, bid ook voor uw missionarissen. Vraag voor hen de nodige steun en sterkte en gedenk hen met een mild hart waarvoor ik u in naam van al onze melaatsen, en vooral ook in mijn eigen naam, oprecht dank.”
(Bronnen : briefwisseling Melanie De Wit, diverse nummers ‘De Band’, ‘De Sint-Niklaasparochie in Leest’ van Wilfried Hellemans)

Foto’s :
-Melanie De Wit zonder en met habijt.

12-06-2014 om 08:23 geschreven door Marcel Van Hoof

1990 – 10 maart : Spaanse Avond, n.a.v. 10 jaar Korneel
In zaal Piessens, Dorpsstraat 56. Op het menu o.a. sherry, sopa de pescado y almendras, manzanas en dulce...
Inschrijven kon bij Arne Vermeulen, Veerle Soors, Rudi Van Hove, Louis Vloebergh, Ria Verschooten en Elvire Soors-Claes. (folder)

1990 – 11 maart : Lentevergadering K.V.L.V.
In het parochiehuis om 14.30 u. met als thema ‘Europa ‘92’ door Luc De Koninck.
De winnaars van de Lourdesbedevaart waren Godelieve De Prins-Van Bosch en Paula Verbruggen-Bradt. (PB van 8/3 en 22/3)

1990 – Zaterdag 17 maart : Met Davidsfonds naar Antwerpse dierentuin.
“Zie ZOO...Anders”. (PB, 15/3)

1990 – 17 maart : Dansavond Landelijke Rijvereniging
In de parochiezaal. (PB 15/3)

1990 – 24 en 25 maart : Broederlijk Delen
“In het weekend van 24 op 25 maart gebeurt de eerste omhaling in de kerk voor Broederlijk Delen. Dit jaar neemt de dekenij Eppegem-Zemst als project : Beroepsopleiding van marginale jongeren in Kigali (K.A.J.). De Katholieke Arbeiders Jeugd van Kigali tracht de jongeren op te vangen. Zij kunnen bij de K.A.J. een beroep leren om daarna werk te vinden als schrijnwerker, mecanicien of boekhouder. Ondertussen krijgen zij klusjes op te knappen : autowassen, vrachtwagens lossen en laden, tabak verkopen en dergelijke meer. Voor 1990 werd 932.122 frank beloofd.” (PB, 22/3)

1990 – 29 maart : Milieubelasting
De gemeenteraad voerde een milieubelasting in van 6.000 fr per jaar per gezin en per woongelegenheid en 4.000 fr voor een eenpersoonsgezin. Bijkomende belastingen werden opgelegd voor vestigingen van vrije beroepen, middenstanders en land- en tuinbouwbedrijven. Naargelang de categorie varieerde die belasting van 1.500 fr tot 200.000 fr. De vroegere belasting op het afhalen van het huisvuil (1.936 fr) en de belasting op de aan de riolering aangesloten of aansluitbare eigendommen (1.600 fr) werd afgelast. (KH)

12-06-2014 om 07:46 geschreven door Marcel Van Hoof

1990 – Dinsdag 6 februari : Eerste repetitie van het jaar van het zangkoor van Leest.

De Leestenaars hadden volgende oproep in hun bus gekregen :

“Mijnheer, Mervrouw, 

Zingt u soms in bad ? Terwijl U de afwas doet of de achterdeur herschildert ?
Zoja, dan hebt U alle kwaliteiten om lid te worden van het zangkoor “Soli Deo Gloria” van Leest (De naam is nieuw !!).
Want hoe gaan we daar te werk ?
Vooreerst dit : U moet geen noot muziek kunnen lezen of schrijven. De Beatles konden dat evenmin, dus.
Vervolgens dient U te weten dat er 1 repetitie per week is : dinsdagavond van 20 tot 22 uur.
Tenslotte, en wellicht hebt U daar al weet van, bestaat ons programma vooral uit kerkelijke liederen. Meer en meer worden er echter ook profane liedjes in het repertoire opgenomen.
Het ledenaantal van ons zangkoor is de laatste 2 jaar verdubbeld.
Deze uitnodiging is dus geen noodkreet maar wel een lokroep van een vereniging in de lift.
Mis deze muzikale trein niet en kom eens langs op de eerste repeititie van 1990 : dinsdag 6 februari om 20 uur in “ ’t Klooster” aan de Dorpsstraat.
Akke akke tuut en wij zijn weg !
           Namens het bestuur, Marc Keulemans.” 

Zingen
“In onze kerken wordt te veel gepraat en te weinig gezongen. Laten wij dringend onze kerkkoren en onze volkszang herwaarderen !” De man die ons dat onlangs als een prioriteit probeerde aan te praten, moest geen moeite doen om gezaghebbende citaten bij zijn (zangerige) stem te voegen. Wie een beetje in de voetstappen van Kardinaal Danneels loopt, kan daar geregeld uitspraken over noteren. Zopas nog in Leuven, waar studenten hem op zijn stokpaardje zetten.
Om te beginnen gaf de Kardinaal grif toe , dat in de kerk vaak een cliché taal wordt gebruikt, “gestolde lava van een vroegere religieuze ervaring die niet meer leeft”. De taal waarin wij het geloof doorgeven en beleven, klinkt dikwijls ouderwets en versleten. Wat wij nodig hebben, zo betoogde hij, zijn “mensen met een levende religieuze ervaring die werken als kalvernieuwende dichters”.
Tegelijk sprak de kerkleider voor de zoveelste keer zijn vrees uit voor “de inflatie van het woord”, die in onze kerken gepaard gaat met een overtrokken moralizeren. Laten wij opnieuw meer het accent leggen op de vreugde van het geloof, zoals die wordt opgeroepen in de muziek, in de psalmen, in de gezangen waarmee het onuitsprekelijke poëtisch benaderd kan worden.
“Als wij iets voor onze parochie willen doen, moeten wij ons koor opnieuw stichten”, beaamde een dorpsgenoot. “En ons orgel herstellen”, zei een jonge vriend. (GD)

1990 – Zondag 11 februari : K.F. St.-Cecilia trad op te Battel
Naar jaarlijkse gewoonte nam het Leestse muziekkorps deel aan de muziekavond van de Koninklijke Fanfare ‘Ons Genoegen’ uit Battel. Deze avond ging om 19.15 uur door in de zaal ‘Ons Huis’, Battelse Bergen. De muzikanten werden, in uniform, verwacht om 18.30 uur.
(Omzendbrief van 28/1)

1990 – 17 en 18 februari : Jaarlijkse eetdagen K.F. Sint-Cecilia.
“Die bleken opnieuw een gigantisch succes. Alle vorige records werden verpulverd. Vooral de zaterdagavond valt meer en meer in de smaak. Onze chef-kok en al zijn helpers hebben zich gedurende twee dagen de naad uit het vege lijf moeten werken om al deze hongerigen te spijzen en de dorstigen te laven. Vooral de Hasseltse koffie stak als afsluiter de kroon op het werk. Bedankt aan allen, die aan dit zware week-end hebben meegewerkt. Zonder dit succes zou onze vereniging financieel bijna niet meer leefbaar zijn ! Dus volgend jaar zeker terug !!”
(Verslag van Yves Dewit in ‘Toeters en Trompetten’ van maart 1990)

Op het menu :
Rode Porto : 70 fr.
Voorgerecht : kaaskroketten (80 fr) of tomaat met garnalen (140 fr).
Tomatensoep : 50 fr.
Steak au poivre & frietten : 325 fr.
Steak natuur & frietten : 325 fr.
Steak béarnaise & frietten : 325 fr.
½ gebraden kip & frietten : 200 fr.
Nagerecht : ijscoupe met chocolade (80 fr) of astridje (60 fr).

Kindermenu’s :
½ steak & frietten : 165 fr.
¼ kip & frietten : 100 fr.
(Folder)

1990 – 24 februari : Jaarlijkse Cocktailparty van “De Stap”
In de Leestse Parochiezaal. Alles wat een dorstige ziel maar kon verlangen was er : een cocktail, een pintje, een porto en zelfs champagne... 

“Leest is de thuisbasis van de nog vrije jonge vereniging De Stap. Wanneer U deze naam leest, zou U kunnen denken dat het hier om een wandelclub gaat, maar dit is niet helemaal het geval. De Stap is namelijk een studentenvereniging en studenten wandelen nu eenmaal meestal niet door de natuur.
De initiatiefnemers hebben deze naam gekozen om aan te geven dat studenten heel wat ‘stappen’ zetten : ze zetten een stap in de wereld, ze zetten een belangrijke stap in hun leven en vooral, ze gaan op stap. Om dit te kunnen doen met De Stap is er maar een vereiste : men moet in Leest wonen of – studenten zijn altijd vindingsrijk – minstens een of ander lichaamsdeel in Leest verpand hebben.
De idee voor De Stap is ontstaan tijdens een kroegentocht tussen Mechelen, Brussel en Leuven. Natuurlijk is deze kroegentocht een klassieker in het programma van de vereniging. Andere studentenactiviteiten zijn o.a. cantussen, een toneelbezoek en een filmavond. Maar de grote happening is de jaarlijkse cocktailparty, die diet jaar op 24 februari in de Leestse parochiezaal zal doorgaan. Alles wat een dorstige ziel maar kan verlangen, zal er te krijgen zijn : een cocktail, een pintje, een porto en zelfs champagne.
De Stap heeft ook een eigen tijdschrift, ’t Boekske. Dit tijdschrift verschijnt elk trimester en bevat zowel informatie als ontspanning. Wie meer informatie wenst, kan terecht op volgend adres : Cecilialaan 6 Leest.”(GvA, 23/2/1990)

De Stap werd gesticht op 13 oktober 1989 (zie in deze Kronieken).

1990 – Maartnummer ‘Toeters en Trompetten’ : 

Freddy Walschaers : ‘SPORTMANIE’.
“Laatst zei Rik : ‘Sport maakt alles kapot.’ De Pater moet zelfs wijken met de catechese voor de plechtige communie. Hij zou moeten twee of drie lessen geven de woensdagnamiddag want ze moeten allemaal op andere uren gaan sjotten; hij krijgt ze niet samen. De jeugd kiest sport boven de godsdienst.
Het O.L.Vrouwekoor van Mechelen heeft in de krant een dramatische oproep gedaan voor zangers. Het was vroeger een koor met internationale faam. Wel, het gaat kapot. De jeugd kent niet anders dan sport, alles gaat eraan kapot. ‘Pas op hé mannen, als het zo voort gaat, is onze fanfare tussen nu en tien jaar ook teniet.’
Toen ik over deze woorden eens goed ging nadenken moet ik toegeven, onze eerste trombone heeft gelijk. Vroeger waren er in Leest twee fanfares die het beeld bepaalden. Nu zijn dat twee voetbalploegen, maar ik moet toch een paar zaken aanstippen.
De jeugd van heden heeft het zeker niet gemakkelijk en wordt langs alle mogelijke fronten beïnvloed. Door de media staren ze zich blind op mensen zoals : Gullit, Van Basten, Koeman, enz. De jongeren gaan voetbal spelen, van in het begin krijgen ze een prachtige uitrusting en er is een ganse entourage die hen doet geloven dat ze ook al zulke vedetten zijn. Hierbij worden ze tot in het fanatieke gesteund door hun ouders. Tijdens de mooiste jaren van hun jeugd wordt alles op de sport gezet. Maar de weg van de topsporter is lang en hard. Men moet over een gezegend lichaam beschikken, gekoppeld aan een formidabel doorzettingsvermogen en een enorme dosis talent. Heeft men één van deze zaken niet, vergeet het dan maar.
Nu heb ik de sporttraining van de jongeren in onze voetbalploegen eens wat van nabij bekeken. Ik wil al heel wat ouders gerust stellen : hun zoon zal geen topvoetballer worden. De beginners gaan trainen en daarna als de wind naar ‘het frutkot’, een flink pak frieten met een curryworst ‘special’. Als ze wat ouder zijn, gevolgd door ettelijke pinten bier.
De conclusie is snel gemaakt. Half Leest sjot. We hebben twee voetbalploegen en hoeveel van onze jongeren hebben een vaste stek in het eerste elftal. Vier of vijf. Triestig nietwaar. Deze mensen hun beste jaren van aanleren zijn voorbij als ze vaststellen : voetbal is toch maar niks voor mij. Ik vraag me dikwijls af, is onze jeugd bereid om echt nog systematisch serieuze inspanningen te leveren ?
Verleden week in Panorama : onze jeugd rookt steeds minder, nu zuipen ze. Hetgeen ik daar gezien heb, awel merci. Dan waren wij in onze tijd andere kleppers. Wij dronken ook een pintje na de geleverde inspanningen ‘in het eerste elftal’.
Nog een klein voorbeeld. Kortelings word ik veertig jaartjes jong. Verleden jaar eind oktober tijdens de stratenloop in onze gemeente win ik de beker van Louis Vloebergh voor de beste lange afstandsloper van de gemeente Leest over de vijftien kilometer. Triestig nietwaar. Een oude bok zonder enige achtergrond als loper, komt onze jeugd daar aftroeven. Waar zit onze jeugd dan, die toch zo graag sport doet.
Natuurlijk, dit is wel wat anders dan efkens een paar ballen gaan wegtrappen (goed of slecht) en daarna een pak frut en tien palmen. Hadden die jonge mannen in hun jeugd maar wat anders bijgedaan zoals bijvoorbeeld een instrument leren bespelen. Dan zouden ze een hobby gehad hebben na de sportbelevenissen.
Wanneer ik sommige van de gestopte voetballers bekijk nadat ze zo een tiental jaren stilliggen, wel dan zie ik meestal struise wrakken die op fysiek vlak nog weinig in te brengen hebben. Triestig nietwaar. Zoals ge ziet vrienden, in de sport is het ook niet allemaal rozengeur en maneschijn. Ik zeg altijd : doe aan recreatiesport, dat is veel gezonder en ge hebt nog tijd voor andere zaken. Doe iets maar doe het goed.
In het kader van deze spreuk heb ik laatst nog iets erg meegemaakt. Gedurende het laatste krokusverlof waren we toevallig in Oostduinkerke, toen daar een kanjer van een carnavalstoet passeert. Wij vol spanning aan het kijken. Prachtige wagens en groepen, sfeer alom. Gingen er in die stoet vier fanfares mee. Ik heb de muzikanten geteld, 16, 22, 25 en 30. Het muzikaal peil varieerde van archieslecht tot schandalig. De fanfares met de minste muzikanten hadden hun toevlucht gezocht tot majoretten. Mooi was dat zeg ! Wat een knappe verzameling dooreen. Lange en korte, met dikke billen en stekkebenen, dikke borsten en geen borsten, lelijke en heel lelijke. Amaai, mijne frak ! Wanneer men dat gezien heeft, hoeft het voor mij niet meer. Ik durfde daar tegen niemand zeggen dat ik ook een koperblazer was. Toen ik wegging had ik een wrang gevoel van binnen.
Hetzelfde gevoel had ik ook toen ik laatst in de zaal Piessen de ‘eer’ had van met amper 20 muzikanten te mogen optreden voor de ganse vergadering van het Muziekverbond van België. Met in de veertig muzikanten zijn, praktisch niemand die verwittigt en daar zit ge dan in een volle zaal als een hoop ‘clochards’.
Wel vrienden, op die manier hoeft het voor mij niet meer. Ik heb mij het volgende voorgenomen : in mijn binneste heb ik een aantal muzikanten bepaald, zowel voor concerten als voor repetities. Wanneer dat aantal niet bereikt wordt, wel dan pakt de Fred in en gaat huiswaarts. Ja        maar, zullen sommigen zeggen : hij is er toch ook al eens niet. Juist, maar dan is het bestuur duidelijk en tijdig verwittigd zodat indien nodig de passende maatregelen kunnen getroffen worden.
Eind mei kan ik onmogelijk meegaan naar de wedstrijd in Bornem, wel van de dag dat het bestuur de wedstrijd aankondigde op de repetitie, heb ik deze mensen op de hoogte gebracht. Dat is 5 maand op voorhand. Indien we met 40 muzikanten zijn en er zeggen er direct 20 dat ze belet zijn, wel dan ligt de oplossing voor de hand. En geloof me vrienden, het is me nu zo een tweemaal overkomen dat ik zo iets voorgehad heb, en bedenk, bij driemaal is de maat vol. Op zulke wijze hoeft het voor mij echt niet, en mijn besluit zou bij velen wel eens verrassend kunnen overkomen.
Bedenk vrienden, als ge iets doet, doe het goed en neem uw verantwoordelijkheid, anders loop het mis.”  

1990 – Donderdag 8 maart : C.S.C. Leest : “Zelf eigentijdse juwelen maken”.
Raadsleden Jef Vloeberghen en Ivan De Borger en het bestuur van CSC (voorzitter Daniël Njytkens en secretaresse Tinneke Vloeberghen) en SVV (voorzitter Mariette De Bont) nodigden iedereen uit in de Stedelijke Basisschool Leest voor deze activiteit. (folder)

1990 – 8 maart : Ouderbijeenkomst Eerste Communie
Voor de ouders van de eerstecommunicanten werd een ouderbijeenkomst belegd om 20 uur in het parochiehuis, Kouter. (Pb, 8/3)

12-06-2014 om 07:36 geschreven door Marcel Van Hoof

1990 – Leest 12 januari 1990 : Aan de bewoners van de Vinkstraat en omgeving 

Mevrouw, Mijnheer, 

Op 11 januari j.l. heb ik een onderhoud gehad met de schepen van Openbare Werken, de heer C. Demeester.
Zoals de meesten onder U, begon ik me immers af te vragen wanneer men met de realisatie van het voetpad in de Vinkstraat zou beginnen.
De heer C. Demeester wond er geen doekjes om : de werken aan het voetpad zullen rond 1 maart aanvangen. De aannemer wacht tot 1 maart om eventueel vriesweer te vermijden.
De schepen betreurde wel het feit dat sommige bewoners geweigerd hebben een stukje grond af te staan. Dit heeft namelijk verregaande gevolgen voor het voetpad in kwestie.
Zo kan er uitsluitend een voetpad gelegd worden, daar waar de stad de grond verworven heeft, m.a.w. het zal een onderbroken voetpad worden.
Wegens het vervullen van mijn legerdienst was het mij onmogelijk eerder een onderhoud met de schepen te hebben. Een politiek mandaat uitoefenen is immers niet toegelaten tijdens je legerdienst.
Inzake het voetpad in de Vinkstraat is het nu afwachten tot de maand maart aanbreekt.
In de hoop uw gerechtvaardigde nieuwsgierigheid enigszins te hebben bevredigd, teken ik,
     Ivan De Borger, gemeenteraadslid, Vinkstraat 32 2931 Leest. Tel.015/20 99 16.
(Circulaire voor de bewoners)

1990 – 14 januari : Inhuldiging Herinneringsplaten Pastoors (foto’s onderaan)
Eind ’89 werden achteraan in de kerk twee zwartmarmeren herinneringsplaten aangebracht (bij de ingang van de winter- en weekkapel) met de namen van de pastoors sinds 1630.
Bij de inhuldiging op 14 januari 1990 ging pastoor K. Van Aken in zijn homilie in op de betekenis en de plaats van de parochieherders. Tegelijk bracht hij hulde aan de hele kerkgemeenschap : ‘zowel pastoors, als onderpastoors, mensen van de kerkfabriek en ook de vele gelovigen van de parochie die ons hier zijn voorgegaan (…)’

N.a.v. het vertrek van pastoor Van Aken, de negentiende en (voorlopig ?) laatste die uitsluitend in Leest pastoor was, werden (in 2003) op de tweede gedenkplaat onderaan het jaartal 2002 en eronder een scheidingslijn toegevoegd. Daaronder dan de naam van Dirk De Gendt die ook elders pastoor was met eveneens het beginjaartal 2002.
(‘De Sint-Niklaasparochie in Leest’, 2009. Wilfried Hellemans)

1990 – Dinsdag 16 januari : PVV – Wijk Leest – Nieuwjaarsreceptie
Om 19u30 in het lokaal “Op den Hoek” bij An en Victor De Maeyer.
Gastspreker : Eddy Van Londersele, secretaris van de Liberale vakbond ACLVB en gemeenteraadslid van de P.V.V. te Mechelen. Hij handelde over de stadsfinanciën, het OCMW, e.a. (Folder)

1990 – Zaterdag 20 januari : SP-SVV-CSC Dansavond
Met D.J. in de Kantine van S.K. Leest. Deuren : 20u30, eerste dans : 21 uur.Voorverkoop : 60 frank, ingang : 80 frank. Met gratis tombola. (Ticket)

1990 – 22 januari – Gazet van Antwerpen : Winterkuikens in Leest 

De natuur op z’n kop.
“Te Leest, meer bepaald in de Alemstraat nr. 24, zijn op 17 januari vier kippen-kuikentjes uitgekomen. Op zijn minst zeer verwonderlijk op zo’n vroeg tijdstip. Gewoonlijk grijpt deze gebeurtenis pas ongeveer twee maanden later plaats.
Greta MOONS, die daar woont, had bij het voederen van het vele pluimvee dat haar uitgestrekte tuin bewoont al wel een zwak gepiep waargenomen, maar wegens het feit dat het niet het moment is om reeds aan zo’n jong volkje te denken was ze er verder niet blijven bij stilstaan.
Op vrijdag 19 januari viel het haar echter opnieuw op en het gepiep kwam uit de richting van het nabijgelegen weiland aan de beek. Het trok nu sterk haar aandacht en na het zoeken merkte ze een Engelse kip met vier kuikentjes.

Gezond en wel
“Ik kon mijn ogen bijna niet geloven”, aldus Greta. “Het is nog maar half januari, dit is dus wel een uitzonderlijk geval”.
Het koste Greet heel wat stunt- en vliegwerk om de bange diertjes met hun moeder naar een warm hok over te brengen. Na heel wat over en weer geloop is ze er dan toch in geslaagd.
Het zachte weer zal er wel de grootste oorzaak van zijn dat er reeds zo vroeg kuikentjes uitgekomen zijn. Als we even uitrekenen dat een kip 21 dagen broedt, moeten de eieren rond de kerstdagen gelegd zijn en hebben de diertjes veel geluk gehad dat het inmiddels niet te koud geworden is, anders hadden ze het zeker niet overleefd.
Nu zien ze er zeer fit en gezond uit, dank zij de goede zorgen van Greta ; ze zijn mooi van kleur zoals hun moeder, piepklein, en het is net of Pasen al voor de deur staat.
Moeder kip waakt uitstekend over haar kroost en jaagt kijklustigen het liefst zo snel mogelijk weg. Toch konden we niet nalaten een kijkje te gaan nemen en het was beslist de moeite waard.
De kuikens zijn niet geel zoals bij een gewoon kippen-kind, maar diep goudkleurig met hier en daar een bruine toets.
Hoe dan ook het blijft een raadsel hoe dit Engels kippetje het klaarspeelde in het brakke veld haar broedsel tot een goed einde te brengen, midden in de winter. We hopen dat deze vroege kuikens ons een vroege lente moge brengen...”

1990 – 25 januari : Een orkaan met een windsnelheid van 160 km per uur raasde van de middag tot de avond over ons land. Er waren verschillende doden en de materiële schade was aanzienlijk. (KH)

“Aan de Kouter in Leest hield de storm lelijk huis. Een aantal gebouwen stortte er in en ontelbare dakpannen vlogen door de lucht. Jef van Aken had om vijf uur in de namiddag het onheilspellende weerbericht op radio gehoord. Nog maar net had hij het toestel uitgedraaid of alle duivels braken los. Boven zijn hoofd hoorde hij een hevig gekraak. De man zocht zijn heil buiten, nog net op tijd om niet bedolven te worden onder het puin van zijninstortende boerderij. Maar een zware eiken balk die naar beneden donderde kon hij niet meer ontwijken, Jef hield er een lelijke buil en enkele dagen hoofdpijn aan over...”
(zie verder in deze Kronieken 4 juli 1990 : “De Kleerkast staat bij de buren”.)

1990 – Zondag 4 februari : Statutair congres Muziekverbond België
Die dag vond in lokaal zaal Piessens het statutair congres van het Muziekverbond van België – Sectie Antwerpen plaats. Om 16 uur had de K.Fanfare St.-Cecilia uit Leest de eer om dit congres met een muzikale noot af te sluiten. (Omzendbrief van 25/1)

In ‘Toeters en Trompetten’ van maart 1990 verscheen volgend verslag :
“Ieder jaar vindt er vanwege het Muziekverbond van België, Secrie Antwerpen, een jaarvergadering plaats in de lokalen van een aangesloten vereniging. Dit jaar mocht onze vereniging gastheer spelen voor de vele bestuursleden en dirigenten van de Antwerpse muziekverenigingen. Op het einde van deze dag mochten onze muzikanten een afsluitend concert voor de aanwezigen brengen. Er diende wel een tiental minuten gespendeerd te worden aan de manier waarop onze dirigent in onze vereniging de repetities voert. Het werd een gesmaakt optreden. Spijtig genoeg dienden vele muzikanten forfait te geven om een of andere reden.”  

En in Gazet van Antwerpen van 6 februari :

Muziekverbond van België hield jaarvergadering te Leest (foto onderaan)
“Te Leest ging dit weekend de jaarvergadering door van het Muziekverbond van België, federatie Antwerpen. De voorzitter van dit verbond, de h. Van Camp, achtte zich een zeer gelukkig man omdat de dag een groot succes was. “Elk jaar is er een aangroei van leden, de laatste drie jaar waren dat er zelfs dertig”, glunderde de voorzitter.
“Dat is vooral te danken aan het dynamisme van het bestuur en de werklust van de aangesloten leden”.
Op het officiële gedeelte, dat alleen voor leden toegankelijk was, werd het financieel verslag besproken, de activiteiten van vorig jaar kwamen uitgebreid aan bod en er werd ook overgegaan tot een gedeeltelijke bestuursherverkiezing. De jaarvergadering werd bijgewoond door 147 personen, die de organisatoren alle lof toezwaaiden. Het thema voor 1990 “jeugdwerking in de vereniging” werd uitvoerig toegelicht door musicus en muziekpedagoog Werner Van Cleemput. De Oostvlaamse gastspreker had het vooral over de opleiding en de opvang van de jeugdige muzikanten in de muziekscholen. Zoals in vele verenigingen heeft men te kampen met een gebrek aan belangstelling vanwege de jeugd.
Nadien werd een uitstekend diner opgediend, terwijl de fanfare Sint-Cecilia een prachtig concert vezorgde. De slogan van het Muziekverbond, federatie Antwerpen, werd ook bekend: “Door de muziek naar een wereld van vriendschap, eendracht en vrede…” Uitleg overbodig.”

Foto’s :
-De linker gedenkplaat in de Leestse kerk met de namen van de Leestse eigen pastoors sinds 1630.
-De rechter gedenkplaat nog zonder de wijzigingen van 2003. (Foto’s : Wilfried Hellemans)
-Jaarvergadering van het Muziekverbond van België. Voorzitter Van Camp onderstreepte dat het aantal leden elk jaar groeit. (foto : GvM)

11-06-2014 om 08:28 geschreven door Marcel Van Hoof

Vervolg 1990 11 januari.

                                            De Zenne

Gezond, ontspannend en gezellig fietsen of wandelen is het tegenwoordig langs de dijken van de Zenne op verharde en autovrije wegen. Dat is ooit anders geweest.
De stroom waaraan Leest zijn ontstaan te danken heeft, fascineerde me en grasduinend in de media stuitte ik op volgende wetenswaardigheden : de Zenne is een kleine vlakterivier die op 123 meter hoogte ontspringt in het gehucht Naast, een dorp in de provincie Henegouwen en een deelgemeente van Zinnik. Na 103 km vloeit ze op een hoogte van 5 meter aan het Zennegat in Heffen in de Dijle, samen met het Kanaal Leuven-Dijle. Het stroomgebied heeft een oppervlakte van 1164 vierkante kilometer.
Ze stroomt achtereenvolgens door Naast, Zinnik, Horrues, Steenkerke, Roosbeek, Quenast, Tubeke, Lembeek, Halle, Buizingen, Lot, Beersel, Ruisbroek, Drogenbos, Vorst, Anderlecht, Sint-Gillis, Brussel, Sint-Jans-Molenbeek, Laken, Schaarbeek, neder-Over-Heembeek, Evere, Haren, Vilvoorde, Eppegem, Weerde, Hofstade, Zemst, Hombeek, Leest en Heffen tot aan het Zennegat in de Dijle. Na Vilvoorde wordt de rivier onderhevig aan de getijden van de Noordzee.
De Zenne stroomt zo’n 14 km door het Brussels Gewest, grotendeels onder de stad.
Meer dan 1000 jaar geleden ontstond Brussel op de oevers en eilandjes van de Zenne. De eerste documenten over een haven in Brussel dateren van 1012. Om vanuit die oude haven de Rupel en uiteindelijk de Schelde te bereiken, moesten schepen gebruik maken van de kronkelende Zenne en het afvaren duurde lang, soms verschillende weken, en was moeilijk bij lage en hoge waterstanden. Bovendien eiste de stad Mechelen een tol bij het langsvaren. In de 15^e eeuw spanden ze een ketting over de Zenne om te verhinderen dat het stapelrecht op haver, zout en vis omzeild werd door schepen van of naar Brussel en Antwerpen.
Aan de brug in Heffen, met aan de rechteroever een grote ronde vestingstoren, hing eeuwenlang de vermaarde tol-ketting (‘Ceste Chayne de fer de Heffene’). Deze ketting die bijna constant een knarsend geluid maakte, zorgde ervoor dat de schepen niet verder konden varen zolang er geen tol werd betaald. Het ‘heffen’ van tol (van 1415-1785) gaf aan Heffen een naam en beruchtheid in de rest van Vlaanderen.
De groeiende handel stimuleerde de zoektocht naar een oplossing voor deze tekortkomingen : in 1561 was de Willebroekse Vaart klaar, een 28 km lang kanaal dat Brussel via de Rupel met de Schelde verbindt en gevoed wordt met water uit de Zenne. Vanaf dt moment duurde het 9 uur om reizigers met de trekschuit tot in Willebroek te brengen. In 1832 werd het kanaal Charleroi-Brussel in gebruik genomen.
De voorbije 150 jaar werd de uiterst grillige Zenne op bijna alle plaatsen van zijn benedenloop rechtgetrokken.
Naarmate er in Brussel meer ambachten bedrijvig waren, raakte de Zenne meer en meer vervuild. Vooral de lederbewerkers of ‘huydevetters’, de slachters en een aantal vaklui uit de lakennijverheid, zoals de volders en de ververs, werden met de vinger gewezen. De rivier werd in de hoofdstad meer en meer een open riool. Een cholera-epidemie te Brussel in 1865 met 3.500 doden was de aanleiding om de rivier tussen 1867 en 1871 in de stad te overwelven (de rivier komt weer boven na de Van Praet-brug).
In de andere verstedelijkse gebieden van Zinnik, Halle en Mechelen kreeg en krijgt de Zenne ook veel industrieel en huishoudelijk afwalwater te verwerken. In haar stroomgebied wonen anderhalf miljoen mensen en deze rivier werd jarenlang aanzien als de grootste bron van vervuiling van de Schelde.
Volgens Wikipedia was het water van de Zenne dermate vervuild dat ze enkele jaren geleden tussen Brussel en Vilvoorde ooit in brand heeft gestaan, en een interventie van de brandweer nodig was om ze te blussen.
De rivier stroomt door de drie Belgische gewesten die elk een verschillend beleid voeren op het vlak van waterzuivering. Een Europese richtlijn m.b.t. het afvalwater verplichtte ons land en de gewesten maatregelen te treffen. Er werden verschillende zuiveringsinstallaties gebouwd om van de Zenne opnieuw een leefbare waterloop te maken.
Het huishoudelijk afvalwater van Brussel dat ongezuiverd in de rivier geloosd werd, wordt sedert maart 2007 behandeld in de nieuwe waterzuiveringsinstallatie nabij de Buda-brug en de kwaliteit van het rivierwater is danzij de ingebruikname van deze installatie duidelijk verbeterd, in die mate dat eind augustus 2007 voor het eerst sedert lang weer vis in de Zenne werd waargenomen. Het ging om driedoornige stekelbaars, blauwbandgrondel en riviergrondel in Drogenbos en Lembeek en paling te Leest.
In 2009 was er een massale vissterfte in de Zenne omdat het waterzuiveringsstation stil lag vanwege een conflict tussen de Brusselse regering en de uitbater van het station Brussel-Noord. Daardoor stroomde het afvalwater van 1,1 miljoen Brusselaars ongezuiverd de Zenne in, en vervuilde ook de Rupel en de Schelde. De Brusselse minister van Leefmilieu Evelyne Huytebroeck (Ecolo) overwoog zelfs even om op te stappen.
In 2011 werd er bentoniet in de Zenne geloosd, weer met milieuschade tot gevolg.

Recent is een nieuw probleem opgedoken : in de Brusselse havenwijk werd een 140 meter hoge wolkenkrabber gebouwd langs het kanaal tegenover Tour & Taxis. De Up-site woontoren telt 251 appartementen op 41 verdiepingen en het afvalwater loopt voorlopig rechtstreeks in de Zenne. De buurt is immers niet op het zuiveringsstation aangesloten.
Up-site zou zowel een stedenbouwkundige als een milieuvergunning op zak hebben maar deze toestand gaat in tegen een Europese richtlijn, die vertaald werd in een besluit van de Brusselse regering, die bepaalt dat al het Brusselse afvalwater gezuiverd moet worden.
Hydrobru, de intercommunale verantwoordelijk voor de rioleringen, heeft beloofd zo snel als mogelijk voor een oplossing te zorgen door het afval via een collector af te leiden naar een waterzuiveringsstation maar intussen nemen de eerste bewoners hun intrek in de hoogste woontoren van ons land die ongeveer 2.500 mensen zal huisvesten… 

De Zenne en de ‘muzikale modellering van haar bekken’ waaraan je ze volgens de schrijver Herman Teirlinck herkent, zijn ontelbare keren getekend en geschilderd.
Rubens schilderde in de vijf jaar die hij in het Steen in Elewijt doorbracht, niet minder dan 150 doeken van de omgeving. Zonder twijfel heeft de Zenne als inspiratiebron gediend.
Felix De Boeck die in Drogenbos woonde op nog geen honderd meter van de rivier heeft vooral in zijn jonge jaren de Zenne weergegeven (zie foto) en de Halse schilder Louis Thevenet bewoonde een tijdlang dezelfde gemeente en liet enkele Zenne-gezichten na.
Baudelaire wijdde zijn gedicht ‘Une eau salutaire’ (‘Een heilzaam water’) aan de door hem vermadelijde rivier, die hij met een knipoog naar Hugo aanduidde als ‘Une Seine obscène’.
“Joseph Delorme a découvert
Un ruisseau si Clair et si vert
Qu’il donne aux malheureux l’envie
D’y terminer leur triste vie.
-Je sais un moyen de guérir
De cette passion maisaine
Ceux qui veulent ainsi périr :
Menez-les au bord de la Senne !
“Voyez – dit ce Belge badin
Qui n’est certes pas un ondin –
La contrefaçon de La Seine.”
-“Oui – lui dis-je –une Seine abscène !”
Car cette Senne, à propement
Parler, où de tout mur et de tout fondement
L’indescriptible tombe en foule,
Ce n’est guères qu’un excrément
Qui coule.” 

Journalist en schrijver-dichter Geert Van Istendael over de Zenne in Brussel : “Brussel is een stad die haar water levend begraven heeft, zoals Brussel ook heeft geprobeerd zijn taal, het oude Brabantse Nederlands, te wurgen en te begraven. Dat alles gebeurde in de tweede helft van de negentiende eeuw in naam van de vooruitgang. Het is bijna gelukt, maar toch niet helemaal. Brussel is vandaag nog steeds officieel tweetalig. Nu blijkt dat ook het water zich niet zomaar laat uitbannen. Brussel mist heel erg een waterloop in het centrum. Brussel snijdt zichzelf af, niet alleen van zijn eigen verleden, maar ook van zijn ommeland, omdat ze daar Nederlands spreken.”

De auteur schreef de volgende verzen over de Zenne :
“De feiten zijn bekend. Er werd gekerfd,
het water liep in het riool verloren,
de burgerij kon het niet langer horen,
het oude Brussel heeft zichzelf onterfd.
Wat is de toekomst van een stad die sterft ?
In ijspaleizen ligt haar ziel bevroren,
haar krasse taal befluistert dovemansoren,
nog rest ons een kavalje dat zich verft.
De dichters zetten alle sluizen open,
de burgemeesters doen de deuren dicht.
Al is de stroom dan stinkend afgedropen,
lees deze regels niet als doodsbericht.
De tijden wisselen. Ooit zal het tij verlopen,
ooit komt de Zenne weer aan het zonnelicht.” 

Ook in Halle klinkt de roep naar de terugkeer van het water. Zo ging de publieksprijs van de laatste poëziewedstrijd ‘Poëzie aan de Zenne’ naar een nostalgisch gedicht van Victor Ghysels. Hij voert de Hallenaars van de vroegste tijden (“ ’t Woeter dei zen goestink, lieg of uug / ’t aa gien belang voe Halle nat of druug”) via de verstedelijking, de industrialisering, “den oeverslag” in Lembeek en de overwelving, naar vandaag (“Hiere poleteekers werkt toch mei / En skinkt de stad ui aa gloure wei / Want naa es ’t skuun van Halle oent verdwène / En zal ’t zonneke…zal allien op den asfalt en den betoan nog kunne skèène”) 

We besluiten met Leestenaar Kamiel De Wit (1958) :
“God alleen weet
hoelang ik vloei in deze streek.
Rustig en ongestoord
gingen de eeuwen aan mij voort
hier in Gods vrije natuur :
moeras of schor was mijn gebuur.
De mens ontdekte mijn wildernis
en trof in mij de beste vis.
Zo is hij aan ’t vissen gegaan
en is het dorp van Leest ontstaan.
Dit stoere, ruwe vissersvolk
doorzocht mij, elke draai of kolk.
Dan zwol ik van woede en ik gramde
en ik zette me uit tot ver te lande.
Weldra beroofde men mijn vrijheid :
langs beide kanten kreeg ik een dijk.
Uit tegenzin en ook uit nijd
besmeurde ik de omgeving met mijn slijk.
Duizenden boten heb ik gedragen
want aan mijn zijde lag de Brusselse haven :
ik voerde steen, zand, zout en zo meer.
Men ontnam mij echter ook die eer :
geen boten meer, geen prauw.
Zelfs mijn water schijnt in eeuwige rouw :
een erfenis van de fabrieken.
Zo kan men mij op verre afstand rieken.
‘k Dien enkel nog om ’t afval op te slikken,
willen z’er te Brussel niet in stikken !
De bevuiling komt langs ontelbare sluizen
zelfs de paling hebben ze doen verhuizen.
Wanneer bemoeit de mens zich daar ook eens mee ?
Of ik maak alles zwart tot aan de zee.”  

(Bronnen : diverse krantenartikels uit GvA, HLN, de Standaard, de Morgen, websites : Wikipedia, de Zennekrant, brusselnieuws.be (A. Devroe) , www.brusselslife.be, www.brussel.be, www.asuiris.be, ) 

De Zenne komt in deze Kronieken herhaaldelijk aan bod, o.a. 13/10/1902 (‘Gezondmaking der Zenne’), 5/11/79 (‘Overstroming te Leest’), 2/7/80 (‘Zenne sijpelde door te Leest’), 26/2/80 (‘Alle bomen op Zennedijk te Leest weg ?’), 27/10/84 (‘Overstroming na begeven van zandwinningsput’), december ’89 (‘De Zenne, een oud zeer’)…

Foto’s :
-Gezellig en veilig vertoeven tegenwoordig langs de boorden van de Zenne.
- Aan de brug van Heffen met de grote ronde vestingstoren, hing eeuwenlang de vermaarde tol-ketting, die ervoor zorgde dat de schepen niet verder konden varen zolang er geen tol werd betaald.
-De brug van Heffen anno 2014.
-‘Zon weerkaatst in de Zenne’ 1918 van Felix De Boeck.
-De 140 m hoge Up-site woontoren loost zijn afvalwater rechtstreeks in de Zenne.

03-06-2014 om 13:02 geschreven door Marcel Van Hoof

                                                       1990

1990 – Het jaarabonnement op “Ons Parochieblad” (Kerk en Leven) bedroeg 350 fr.

1990 – Jaarprogramma Ziekenzorg Leest
Het op 17 april vorig jaar gestichte Ziekenzorg maakte via een folder haar jaarprogramma bekend :

Zaterdag 21/4/90 :
15.00 u. – Paasviering in de kerk.
16.00 u. – Gezellig samenzijn in de parochiezaal met gecommentarieerde diavoorstelling over Leest, vroeger en nu, door Karel Laars.

Maandag 7/5/90 :
20.00 u. – Op de koer van de parochiezaal ‘Kijken onder de motorkap’. Pech verhelpen.

Zondag 27/5/90 :
15.00 u. – Zondagnamiddag, bedevaart naar de grot van Leest, gepaard met geschiedkundige uiteenzetting over het ontstaan van de grot.

Zondag 17/6/90 :
14.30 u. – Wandeling in het stadspark met gidsbegeleiding.

Zaterdag 8/9/90 :
18.00 u. – Nationale ziekendag, met viering in onze parochiekerk.

Maandag 8/10/90 :
20.00 u. – In verband met verzorging van zieken en ouden van dagen : ‘heftechnieken’ door Chris De Smet en Nicole Gommers.

“Indien er gegevens uit dit jaarprogramma wijzigen, wordt U tijdig op de hoogte gebracht door uw huisbezoeker.”

1990 – Januari : Nieuwjaarswensen van C.V.P.-Leest.
De Leestenaars ontvingen volgende wensen van de CVP-afdeling Leest : 

“Liefste Leestenaar,
Bij het begin van het nieuwe jaar
hebben ook wij ons briefje klaar.
Wij wensen U allen een goede gezondheid
en blikken ook even vooruit in de tijd.
In 1990 gaan we niet zitten treuren,
want aan verkeersveiligheid zal iets gebeuren.
Ook het milieu nemen we onder de loep
en beginnen met een tweede glasbol op de stoep.
Op ons ledenfeest van 24 maart, Liefste Leestenaar,
staat er ook voor U een hapje en drankje klaar.
       Uw doopkind CVP – Leest.”    

1990 – Januari : Voetbedevaart Scherpenheuvel 1990. 

Beste Leestenaar,

Twintig à vijfentwintig jaar geleden ging men ook al jaarlijks van uit Leest te voet naar Scherpenheuvel.
Op initiatief van enkele parochiale verenigingen zouden wij die bedevaart terug willen invoeren en wel de 2^de zondag voor O.H.Hemelvaartdag.
Concreet betekent dat in 1990 : vertrek vrijdagavond 11 mei te 22 uur en terug te Leest op zondag 13 mei te 15 uur.
Bij het organiseren van zo’n bedevaart komt heelwat kijken.
Om vooraf zeker te zijn van een voldoend aantal deelnemers – wij denken aan minstens een 20 à 30-tal – vragen wij aan diegenen die wensen mee te gaan dat ze hun naam en adres zouden opgeven aan één van onderstaande initiatiefnemers.
Het zal u niet verwonderen dat dergelijke bedevaart ook enige kost met zich meebrengt : er moet worden verzekerd, de slaapgelegenheid moet betaald, enz.
Nadere gegevens in verband met bedevaart en onkosten krijgt u na inschrijving.
GA MET ONS MEE, EN BELEEF DE DEUGD VAN SAMEN OP WEG TE ZIJN.
Beste groeten. 

Inschrijven tot 15 januari bij :
De Wit Marina, Kouter 13.
Leemans Alfons, Blaasveldstraat 24.
Plaskie Rosa, Aland 7.
Peeters August, Tisseltbaan 15.
Van Lanen Leo, Kerkenblok 10.
Vloebergh Louis, Winkelstraat 28.
(folder)

1990 – 4 januari – Parochieblad : Bij het einde en het begin van een jaar.
“Het voorbije jaar werd ook gekenmerkt door nieuwe vormen van pastoraal.
1.De oprichting van een parochieteam. Mensen die op regelmatige tijdstippen samenkomen met hun pastoor om zich te beraman over de toekomst van de parochie.
2.Een nieuw en verjongd zangkoor ging van start. Wij wensen het sterkte toe om vooral vol te houden en in dienst te staan van de liturgie.
3.Een kern van ‘Ziekenzorg-Leest’ kwam tot stand. De parochiepriesters blijven hun oude en zieke mensen bezoeken, en brengen graag de communie thuis voor hen. Wij zoeken steeds meer steun in dit werk van leken, want soms gebeurt het dat wij niet weten of iemand ziek is op opgenomen in het ziekenhuis. Een klein seintje kan ons steeds helpen.”

1990 – Zondag 7 januari : Driekoningentocht Chiro.
Die dag trok de Chiro op Driekoningentocht door Leest. (PB, 4/1)

1990 – Zondag 7 januari : Aperitiefconcert K.F.Sint-Cecilia
Verslag uit ‘Toeters en Trompetten’ van maart 1990:

“Traditioneel werd het nieuwe jaar ingezet met het Aperitiefconcert in de Parochiezaal.
Na het uitwisselen van de nieuwjaarswensen kon het talrijk opgekomen publiek genieten van een aangenaam en sfeervol programma : lichte, moderne nummers, afgewisseld met de meer gekende ‘nieuwjaarswijsjes’ van Mozart, Lehar en andere Straussen. Het was een geslaagde inzet voor dit nieuwe begin.”

1990 – 11 januari – Gazet van Antwerpen : Vervuiling gaat terug tot 19^de eeuw.

           “Zenne zuiver water” slogan voor de toekomst
Een van de meest vervuilde waterlopen uit de streek is wellicht de Zenne.
Dat is zelfs met het blote oog vast te stellen. Een expert moet eens gezegd hebben dat door de Zenne alles stroomt behalve water. En toch ontspringt deze rivier als een helder zuiver watertje. Aan de bron wordt zelfs nog paling gevist, zo beweren Wim Baetens en Eric D’hiet uit Hombeek. Zij zijn de coördinator en organisator van het milieucomité “Benedenloop van de Zenne”. De slogan van het comité spreekt voor zichzelf : “Zenne zuiver water”.

Uylenspiegel
Het comité “Benedenloop van de Zenne” ontstond in 1987 in de schoot van de VZW Uylenspiegel. Voordien bestonden er al actiegroepen voor de bovenloop van de Zenne (Adesa) en voor de middenloop (Zenne en Zoniën). De benedenloop echter was nog een dood punt. Wim Baetens en Eric D’hiet brachten daar samen met nog enkele andere mensen van het comité verandering in.
Het eerste jaar verzamelde het comité informatie over waterzuivering en het steunde daarvoor in hoofdzaak op technische rapporten. Men wou vooral niet de demagogische toer op. Het tweede jaar werden de toeloopbeken naar de Zenne onder de loupe genomen. Daarvoor werd dankbaar gebruik gemaakt van een eindwerk van studenten van het Hoger Rijksinstituut voor Tuinbouw Vilvoorde, afdeling Industriële Milieuzorg.
Het eindwerk handelde over de Molenbeek en de Roekloop, twee beken van het Zennebekken in Mechelen.

Vuil Brussel binnen
Het derde jaar stond bij het comité het probleem Brussel ter discussie. Volgens Baetens en D’hiest is Brussel niet het grote probleem voor de Zenne.
De waterloop komt er al vuil binnen en gaat er even vuil weer buiten.
“Het probleem is eigenlijk dat de Zenne een waterloop is waarin alles mag. In de Zenne wordt rechtstreeks geloosd en dat is ook zo in de toevoerbeken. Nu is dat geen probleem van vandaag. In 1860, meer dan honderd jaar geleden, schreef de toenmalige gouverneur een protestbrief naar Brussel in verband met de vervuiling van de Zenne”, aldus de woordvoerders van het Zennecomité in Hombeek.
In de Zenne is dus al decennia lang alles toegelaten, en vandaag is dat nog altijd zo. Veel meer dan de zaak in het oog houden en de mensen sensibiliseren, kan het comité ook niet.
“Wij voelen ons echter verplicht er tegen aan te gaan”, zo zeggen Baetens en D’hiet, “ook al komt dat nogal idealistisch over. We moeten de mensen echter iets duidelijk maken. Velen denken nog niet verder dan hun eigen afvalputje en daar begint het eigenlijk al. Bewustmaking van onderuit is dus belangrijk. Het resultaat is echter moeilijk meetbaar. Een zaak staat echter vast : milieuzuivering wordt een van de grootste industriën.”
De rapporten van het comité zijn verkrijgbaar bij Wim Baetens, Heike 50 te Hombeek.” 

Op maandag 30 juni 2003 publiceerde dezelfde krant : “Dit is 30 jaar te laat”. 

Buurt Zenne sceptisch over minder stankhinder door waterzuivering in Brussel.
“Er is verbetering in zicht voor de geurhinder van de Zenne, de open riool van Brussel die ook door Mechelen kronkelt.
Met de bouw van een nieuw waterzuiveringsstation in Brussel-Noord wil het Brussels Gewest vanaf 2006 alvast de waterkwaliteit gevoelig verhogen.
“Maar zolang de smurrie in de Zenne niet wordt geruimd, zal het niet veel beteren”, denken de omwonenden. “Het zuiveringsstation komt ook dertig jaar te laat”.
Net zoals Aquafin het Dijlebekken wil zuiveren met een aantal nieuwe stations zoals in Mechelen-Noord en Boortmeerbeek, gaat ook het Brussels Gewest die weg nu bewandelen om eenzelfde resultaat met de Zenne te boeken.
Een nieuwe waterzuivering in Haren (Brussel-Noord) moet vanaf 2006 het afvalwater van 15 Brusselse en 7 Vlaamse gemeenten zuiveren nog voor het in de Zenne terechtkomt. Dat gebeurt momenteel niet.
“De investering heeft te maken met een Europese richtlijn die stelt dat tegen 2015 het water dat naar de rivierbekkens vloeit, zuiver moet zijn. Voor de Schelde moeten er daarom ook inspanningen op de Zenne worden geleverd”, weet Luc Bossyns van Aquafin.

Barometer
Of het zuiverder water meteen tot minder geurhinder gaat leiden, stellen de omwonenden evenwel in vraag.
“Het is goed dat die installatie er komt, maar dat is wel 30 jaar te laat”, zegt Paul Piens, die vlak bij de Zennebrug in Heffen woont.
“Voor zover ik weet, is de Zenne nog nooit uitgebaggerd. Het water zelf mag dan wel properder worden, je zit nog steeds met al die smurrie in de waterloop waardoor de stank wel zal blijven. Bij weersveranderingen zet die toch sterk op...”
(...)
Uitbater van het Brughuis te Leest : “Soms moet de terrasdeur dicht”.
“Het is goed dat er een waterzuivering komt, want van de stank hebben we toch wel wat last”, zegt Michel Van Den Branden van taverne Het Brughuis in Leest.
“Mijn terras ligt wat dieper, dus de geur waait er grotendeels over.
Maar er zijn avonden dat ik de deur naar het terras moet sluiten, omdat de stank anders binnenkomt. Op dagen met geurhinder heb ik duidelijk minder klanten.
Die waterzuivering is al een goede stap, maar het slip op de oevers mag niet worden vergeten. Als dat geruimd is, zal de stank pas echt weg zijn.”

Vervolgt…

Bijgevoegd :
-De voorzijde van het CVP-nieuwjaarskaartje.
-De Zenne

03-06-2014 om 12:43 geschreven door Marcel Van Hoof

1989 – Zaterdag 23 december : Kerstconcert van Ziekenzorg Leest
M.m.v. Zangkoor Leest en Koperensemble. In de parochiezaal. Aanvang 19u30.
Voorverkoop : 50 frank. Kassa : 70 frank (PB, 14/12)

1989 – 26, 28 en 29 december : Z.V.K. LEEST – Leestste Zaalcup
In het Sportcentrum Leest werd die dagen gespeeld om de Leestse Zaalcup, een organisatie van de vriendenkring van zaalvoetbalklub Leest. Meer dan 100 Leestenaren, verdeeld over 12 ploegen namen er aan deel.
De ploegen : Maryse boys, De Stap, De Slak, Vrienden ZVK, Vicke Boys, Vevoc, Bareelvrienden, Young Boys, Veteranen VV Leest, Wijkduivels, Groene Kring en KWB.
De winnende ploeg ontving de wisselbeker ‘Vic De Maeyer’ en mocht deze behouden tot het daaropvolgende jaar.

De uitslagen zijn ons onbekend maar de sponsors uit de programmabrochure waren :
-Argenta, uw appeltje voor de dorst - Tony Dons-Verschueren.
-Café “bij Fikke’.
-Kapsalon ‘Rita’
-Fietsenhandel Nuytkens
-’t Frituur Dorp Leest
-Kapsalon Maestro’s, Mechelen.
-Bloemen – planten – fruit – groenten ‘Conny’.
-Verzekeringen ABB De Smet C.V.
-Bvba PDW, P. De Wit – Ramen – deuren – veranda’s – aluminium – pvc – hout.
-Garage Carrosserie Ceuppens – Mazda.
-Cera, Leest-Dorp.
-In ’t Krantje, bij Samira en Alain, Dorpstraat 24 Leest;
-Geert Geens, groenaanleg-bestratingen-aanleg van opritten en terrassen.
-Studio Satan, voor al uw feesten,fuiven, jubilea, party’s, enz… Van Linden Willem.
-Brood- en fijn-banketbakkerij Gobien-Diricx.
-Jan Maes, uurwerken-juwelen Willebroek.
-Garage Van Hoof, Renault.
-Pol Piessens, Vloerbekleding-tapijten-behangpapier-gordijnen-verf. Mechelen.
-A.S.L.K. W. Van Praet Leest-Battel.
-‘In den Bareel’ café Leest-Dorp. (De Laet-De Maeyer).
-Pollet – Benzinestation Zennebrug – Robert Holemans.
-Drukkerij Plasqui – Hombeek-Leest
-Discjockey Louis van Leest, voor een onvergetelijk bal of feest.
-Frans Verbergt, Mazout-Kolen, Hombeek.
-Sportcentrum Leest.
-Happyland Herenthout-Mechelen.
-Natuursteen Verschueren-Moernaut Mechelen.

1989 – 28 december – Parochieblad : Bij het einde van het jaar
“Dit is het laatste nummer van het parochieblad 1989. Wij hebben 453 postaobonnementen. Moest U het parochieblad niet ontvangen, gelieve ons dan te verwittigen, wij brengen het zo meteen in orde. Tekst van verenigingen liefst tijdig dus veertien dagen op voorhand binnen brengen.
Er zijn 22 kindjes gedoopt. De plaats voor het doopsel is de parochiekerk. Stel u tijdig in verbinding met uw pastoor.
27 jongens en meisjes werden gevormd door deken Edward Vanderwegen uit Malderen. Wij willen steeds zorg en werk besteden aan de voorbereiding. Daarvoor zoeken wij nog steeds naar nieuwe catechisten.
17 jonge mensen hebben een kerkelijk huwelijk aangegaan, waarvan 10 in onze parochie.
In ons decanaat wil men er werk van maken ontvangende gezinnen op te leiden en een verloofdencentrum op te richten.
22 mensen zijn dit jaar overleden en in de parochie begraven.”

1989 – Nieuwe vormen van pastoraal
Het voorbije jaar werd gekenmerkt door nieuwe vormen van pastoraal.
1.De oprichting van een parochieteam. Mensen die op regelmatige tijdstippen samenkomen met hun pastoor om zich te beramen over de toekomst van de parochie.
2.Een nieuw en verjongd zangkoor ging van start.
3.Een kern van “Ziekenzorg-Leest” kwam tot stand. De parochiepriesters blijven hun oude en zieke mensen bezoeken en brengen graag de communie thuis voor hen maar leken krijgen hoe langer hoe meer taken toevertrouwd. (PB, 4/1/90)

1989 – Kadetten van VV Leest kampioen.
Het voorbije voetbalseizoen 1988-89 werden de kadetten van VV Leest kampioen van hun reeks. Op de foto hieronder werden ze gefeliciteerd door de spelers van het eerste elftal.

Foto’s :
-Toegangskaart voor het Kerstconcert van Ziekenzorg.
-De Kadetten van VV Leest – Kampioen 1988-1989 – worden gefeliciteerd door de spelers van het eerste elftal van de club. (Foto uit een brochure van VV Leest- exacte datum onbekend)

29-05-2014 om 07:00 geschreven door Marcel Van Hoof

1989 – Vrijdag 1 december : Sint-Niklaasavond van Volksdansgroep Korneel
Om 18 uur in de parochiezaal. (Parochieblad 30/11)

1989 – Zaterdag 2 december : Sint-Niklaasrondgang KWB
Vanaf 9 uur. (Parochieblad 30/11) 

“Beste K.W.B.-vriend ! 

Terwijl koning winter weerom ons dorpje regeert, doet de Sint zijn jaarlijkse ronde. Hij maakt samen met zijn K.W.B.-vrienden weer ongeveer 150 Leestse kinderen tussen 2 en 9 jaar erg blij. Oprechte dank aan allen, die ook dit jaar weer op stap gingen voor bezoek aan gezinnen met kinderen en voor de verkoop van loten voor de jaarlijkse sinterklaastombola. (Ge moet het toch maar doen, hé…)
De verkoop van de lootjes mag nog verder doorgaan tot de trekking van de tombola op de kaartavond van 16 december.
Er wordt gekaart op de zaterdagen : 2, 16, 30 december en op zaterdag 13 januari en op vrijdag 26 januari.

AANDACHT ! AANDACHT !!!

Vanaf januari 1990 zien we ons genoodzaakt een wijziging in de bedeling van het K.W.B.-tijdschrift RAAK door te voeren. Het aantal actieve wijkmeesters wordt steeds kleiner. Het geheel van activiteiten blijft echter gelijk. Om de taak van deze mensen wat te verlichten, stellen we één enkele betaling voor, voor het ganse jaar 1990.
Begin januari komt je wijkmeester bij jou voorbij en ontvangt de jaarbijdrage voor 1990 : 440 fr. (RAAK verschijnt 11 maal per jaar, niet in augustus).
We hopen dat je begrip opbrengt voor deze nieuwe manier van doen…Misschien wordt het dan voor elke wijkmeester beter doenbaar, om RAAK tijdig in jou bus te brengen.
De K.W.B.-Ploeg.” (KWB-Informatie, december ’89)

1989 – Donderdag 7 december : Davidsfonds : ‘Beginselen van de fotografie’.
In het parochiecentrum ‘Het Klooster’ om 20 uur. (PB, 30/11)

1989 – Zondag 10 december : K.V.L.V. Wintervergadering
In de parochiezaal om 14u30 met als thema : “Voet en handreflexologie” doorMarcel Faes.
(PB, 30/11)

1989 – 10 december : K.F. St.-Cecilia - Kinderfeest (foto’s onderaan)
“Traditioneel beschouwt men het kinderfeest als laatste activiteit van het jaar. Ook dit jaar weer bood Bart Lauwers een spetterende namiddag aan al onze jongeren en hun ouders. Onze leerlingen lieten reeds, sommigen zelfs na een heel korte leertijd, samen met hun leraars hun muzikale exploten horen. Elkeen stond perplex ! En in het prachtige decor kon iedereen genieten van een buikspreker-goochelaar alsook van onze eigen ‘mini-playback-show’. Ieder kind werd verwend met een aangepast geschenk. Een goed gevulde koffietafel sloot 1989 af”.
(‘Toeters en Trompetten’, december ’89)

1989 – Maandag 11 december : Verkeerswerkgroep
Vergadering van deze werkgroep in het parochiecentrum “Het Klooster” om 20 uur. Dit eerste werkjaar heeft vooral gediend om een inventaris te maken van alle Leestse verkeersknelpunten. Uit deze studie zijn een aantal voorstellen naar voren gekomen, waarop de verkeersgroep graag de reacties van de Leestenaars zou vernemen. Zo werd voorgesteld om een snelheidsbeperking tot 40 km/u op te leggen op het stuk Dorpsstraat, Leest-Dorp, Pastoor De Heuckstraat en dit gaande van den “apotheker” tot aan de “Zennebrug”. Deze snelheidsbeperking zag de werkgroep bij voorkeur gerealiseerd door ingrijpende wijzigingen aan rijweg en bijhorigheden. Er gingen ook stemmen op om over de totale lengte van Kouter en Juniorslaan de snelheid te beperken tot 60 km/u.De allereerste vergadering van deze werkgroep dateerde van 13 november 1989.
(Kerk en Leven 7/12/89 en folder)

1989 – 14 december : Mechelen verdeelde 350.000 fr. onder toneelkringen
In de raadszaal van het stadhuis in Mechelen werden de toelagen aan de toneelverenigingen uitgereikt. Negen kringen kwamen in aanmerking voor een cheque van enkele tienduizenden franken. De Leestse toneelkring “Rust Roest” was goed voor 31.437 frank. (GvA,15/12)

1989 – Donderdag 14 december : Avondje Bloemschikken
Met de eindejaarsfeesten in aantocht organiseerde S.V.V. – CSC Leest een avond bloemschikken. ‘Hoe zelf onze kerst & tafelversieringen voor de komende feestdagen maken.’ Deze avond ging door om 20.00 uur in de refter van de Stedelijke Basisschool.
(Folder)

1989 – 17 december : Kerstfeest K.V.G.
Werd dit jaar in een nieuw kleedje gestoken. Programma :
11.00 u : deuren open
11.30 u : H. Mis met het zangkoor van Leest
12.45 u : aperitief
13.00 u : middagmaal met soep, orlofgebraad en nagerecht
14.15 u : ontspanning
15.00 u : pauze, lotenverkoop
15.30 u : ontspanning
17.00 u : koffie met taart
17.30 u : tombola
18.30 u : slotlied
Prijs : 300 fr. (kinderen 200 frank)
(Folder)

Foto’s :
-De zaal Pol Piessens en het prachtige podium.
-Moderator Bart Lauwens warmt het publiek op.
-Goochelaar-buikspreker ‘Peacock’.
-Het publiek keek ademloos toe.
-Zij traden op, van l. naar r. : Jan De Decker, Ilse Peeters, Ann Thomas, Veerle Lamberts, Ivan Van Laenen, Johnny Liekens, Johan De Win en Marika Liekens. (Foto’s : familie Lauwens-Piessens)

29-05-2014 om 06:28 geschreven door Marcel Van Hoof

Jef Lauwers.

1989 – Decembernummer ‘Toeters en Trompetten’ : INSPRAAK OR NOT ?
“Tijdens de voorbije teerfeesten kwamen een paar muzikanten mij opzoeken om volgend idee te bespreken in ‘Toeters en Trompetten’ : ze vinden namelijk dat ‘de muzikanten als groep’ te weinig inspraak hebben in het reilen en zeilen van onze vereniging. Bij belangrijke veranderingen in de werking van onze fanfare, bij het vastleggen van het programma, bij de keuze van een dirigent, enz…zouden zij meer inspraak willen. Hiervoor steunen zij zich op de werking van de ‘Black Dyke Mills Band’, daar staat al jaren zulk systeem op punt.
Het bestaat hierin : telkens wanneer het nodig is blijven de muzikanten na de repetitie zitten, de dirigent gaat weg en in zijn plaats komt het bestuur. Dan volgt er een open debat over allerlei problemen. Nadat iedereen zijn zegje gehad heeft, volgt er een stemming, punt per punt en de meerderheid beslist. Aangezien het hier allemaal volwassen Engelsen betreft, ligt het voor de hand dat deze debatten rustig en waardig gevoerd worden en na de stemming legt de minderheid zich zonder verpinken neer bij de meerderheid en zet zich daarna tenvolle in, ook al worden er sommige punten tegen hun overtuiging uitgevoerd.
Een soortgelijk systeem zouden sommigen onder ons ingevoerd willen zien. Ze beweren dat onze bestuursleden alleen de rechterhoek van ‘dit is een kaffee’ kennen en veel te weinig betrokken zijn bij de werking op de herhalingen. Waarom kunnen de aanwezige bestuursleden na de repetitie niet even tot in de zaal komen en kunnen we dan niet debatteren over verschillende problemen, beweren ze. Dan kunnen we stemmen en we zien dan wel.
Toen ze mij dit voorstel gedaan hadden, ben ik, toch zo een beetje aan het nadenken gegaan. Mijn eerste bedenkins is : zijn wij wel rijp in België voor zulke werking ? Zullen de debatten niet ordeloos verlopen en ontaarden in een door-elkaar-geroep om tenslotte te eindigen in een scheldpartij. Ik zie namelijk onze Belgische politiekers al eens bezig.
Tevens is het ook de bedoeling dat na de stemming de minderheid zich verder inzet en verder speelt. Het is niet de bedoeling dat deze minderheid ophoudt met spelen en het bijltje erbij neerlegt. Toch is er aan deze manier van werken een groot voordeel : de criticasters die nu, achter de schermen en aan de toog het hoge woord voeren, moeten dan op zulke besprekingen op de voorgrond treden en daar hun bedenkingen openbaar maken. Wanneer deze dan toch nog aan de toog het hoge woord voeren, is hun mond direct gesnoerd met de opmerking : “Zeg eens manneke, zeg dat de volgende week na de repetitie hé ! Dan is er inspraak, nu is dat niks gekort.”
Onze muzikanten ‘die inspraak willen’ zeggen ook dat de werking van ons bestuur te log is. Wanneer er na de repetitie vragen gesteld worden omtrent een of ander optreden, worden deze door de bestuursleden elk op eigen houtje en op drie, vier verschillende manieren beantwoord zodat niemand nog juist weet hoe de vork in de steel zit. Zulks geeft alleen maar aanleiding tot verwarring, gelach en het is koren op de molens van criticasters.
Toen het probleem van ‘al dan niet inspraak’ ter tafel lag, ben ik ook links en rechts mijn oor even te luisteren gaan leggen. Ik ben daarom een vriend gaan opzoeken en die had met dit probleem een nare ervaring opgedaan en ik dacht zo : potverdorie dat mag ik aan de lezers van ‘T & T’ niet onthouden.
Vooreerst zal ik mijn vriend even voorstellen. Hij is midden de zestig, is muzikant en tevens sinds jaren bestuurslid van zijn fanfare. Ik leerde hem kennen in de periode dat ik bij B.B. Midden Brabant speelde. Hij kwam af en toe naar onze concerten luisteren en werd een beetje een fan van mij. Aangezien hij ook muzikant was en tevens een wijs man, klikte het tussen ons onmiddellijk. Omdat ik mijn vriend met dit artikel niet wil compromitteren, ben ik wel verplicht hem een schuilnaam te geven. Laten we hem ‘de Lewie’ noemen. Normaal gezien ben ik een slecht luisteraar, maar wanneer de Lewie zijn ervaringen vertelt, ben ik een en al oor. De fanfare van de Lewie is gesitueerd ergens in de provincie Brabant. Ze nemen meestal deel aan de wedstrijden voor de provincie Brabant en als het korps goed draait, durven ze er soms een wedstrijdje bijnemen.
Toen ik bij de Lewie aangekomen was en hem vertelde over muzikanten van ons die inspraak wilden, werd de Lewie razend kwaad en begon een monoloog zo hevig, hij kreeg zo’n rode kop dat ik dacht dat deze frisse zestiger een hartaanval zou krijgen. Ik kon er geen speld tussen krijgen en zat dikwijls met mijn mond vol tanden. (Ik zal dan in het vervolg dit teken “…?” gebruiken.)
De Lewie begint zijn verhaal als volgt. “Wel Fred, het is nu zo’n anderhalf jaar geleden. Wel jonge, wat we dan meegemaakt hebben. Allez, het was al langer bezig maar toen barstte de bom. Om van in het begin te beginnen. Bij ons in de fanfare speelde er zo’n paar muzikanten mee, ze waren niet van de beste muzikanten, ze vormden zo’n kliekske. Op de wedstrijden verstopten ze zich achter de goei. Maar na de wedstrijd aan de toog ne mond voor tien. Het meeste pinten drinken, lawaai…De andere korpsen zo’n beetje uitdagen. Allez Fred, ik moet u dat niet vertellen hé ! Verder hadden die mannen op alles en nog wat kritiek. Na de wedstrijden vooral op de (‘volgens hen’) concurrentie. Nu Fred, voor mij bestaat dat niet ‘de concurrentie’. Zoals ik mijn leven zou geven voor mijn fanfare, wel, zo veronderstel ik dat er op een ander ook zulke mensen zijn. Dus zij hebben zoveel recht om hun vereniging te verdedigen, als dat ik de mijne verdedig. Ik zeg altijd, laat ons een wedstrijd spelen, laat de jury beslissen, geef mekaar een hand en gaat in vriendschap naar huis. Maar dat kenden die mannen van ons niet. Zij alleen konden spelen en de rest waren sukkelaars. Op ne keer gaan we naar een wedstrijd en den uitslag valt een klein beetje tegen. Beginnen die mannen daar een rel te ontwikkelen. Ze moesten en zouden inspraak hebben ! O.K. Fred, we beslissen met het bestuur om ze wat meer inspraak te geven. Mijn lieve God ! Beginnen die mannen daar op zekere keer na de repetitie kritiek te spuiten : onze dirigent was een oude zak; onze instrumenten trokken op niks; de muziekstukken, die we speelden, waren afgezaagd…enz..enz..Kortom, bij de concurentie was alles o.k. en bij ons trok het op niks. Enfin, om kort te gaan, we konden met het bestuur de zaak niet meer in handen houden en van vandaag op morgen brachten die mannen alles binnen en zaten de repetitie daarna aan de pupiter bij de concurrentie. Awel Fred, ik dacht dat ik het zou besterven. Mannen, die op zo’n manier hun moedermaatschappij verraden, daar zijn geen woorden voor. Ik heb een ganse week in den dikke Van Dale gezocht, maar dat staat daar niet in. Maar ik heb zelf omschrijvingen gevonden : awel Fretteke, weet ge wat dat zijn : awel dat zijn “…..” Toen gaf de Lewie drie omschrijvingen, die ik in een cultureel magazine als dit niet durf af te drukken. Degene die het per force wil weten, kom het maar eens vragen. Toen was mijn reactie “…..?” Jonge, een ganse week heb ik daarvan wakker gelegen, vervolgde de Lewie zijn betoog. Natuurlijk, de eerstvolgende repetities was dat ambetant hé, maar nu is dat allemaal voorbij en zijn we feitelijk blij dat we er vanaf zijn. Wel Fred, als ge dat nagaat als bestuurslid. Ik ben met sommige van die mannen, toen ze klein waren, nog naar de muziekschool gereden. Ge investeert in die mannen : in tijd, geld, instrumenten enzovoort…en zonder slag of stoot, laten die mannen alles in de steek. Ze dachten in het begin dat ze de hoofdvogel afgeschoten hadden. Maar ik heb een paar maanden terug de voorzitter gezien van de fanfare waar ze spelen. Hij was een beetje geambeteerd en hij vertelde me : “Luister Lewie, ge moet op mij niet kwaad zijn. Als wij ze niet binnengepakt hadden dan waren ze toch op een ander gaan spelen. We weten goed genoeg welke rotte appels er in ons mand liggen. Maar ik zet steeds ne spion in hunne hoop. Ze zijn al eens één keer willen beginnen : ik heb ze toen geroepen en gezegd dat ze moesten ophouden. Ik heb gezegd : nog een keer kritiek of ne voet over de streep en gekunt vertrekken”.
Awel Fred, kunde gij da nu begrijpen ? Ze speelden muziek op hun eigen gemeente : ze mochten omtrent zeggen wat ze wilden en er werd dikwijls met hun grillen rekening gehouden. Nu moeten ze ettelijke kilometers rijden om te gaan repeteren en voor de rest moeten ze hun sterkste instrument ‘hunne grote smoel’, die moeten ze dichtouden.
Om de Lewie wat laten af te koelen, vertelde ik hem snel dat ik in Leest les gaf aan jonge mannen en dat onze jeugdwerking goed op zijn poten staat. Maar de Lewie wilde van geen ophouden weten. Awel, Fretteke, kunt ge u dat voorstellen ? Ge hebt vijf jaar aan die mannen les gegeven. Als ze goed kunnen spelen, brengen ze alles binnen en ze gaan op een ander spelen. Wel dan zou ik uwe kop eens willen zien. Dat is om moorden te begaan ! Omdat ik de Lewie niet kon afkoelen, heb ik uitgevonden dat ik nog ergens moest zijn. Bij het buitengaan zei hij nog : “Fredje, vergeet die inspraak in de fanfare van Leest man, niets als vodden. Ge moet zien man, dat ge in uw bestuur één centraal man hebt die verdraagzaam is en alles regelt : da’s het geheim !”
Toen ik in mijn auto zat en terug naar Leest reed, kreeg ik een zeer raar gevoel. Alhoewel er in onze fanfare nog geen sprake is van inspraak kon ik mij niet van de indruk ontdoen dat ik dit verhaal al eens meemaakte. Het kwam mij bekend voor doch ik kon niet juist zeggen waar en wanneer.

Om te besluiten wil ik u allen een goede gezondheid en veel succes wensen voor het jaar 1990. Oh Ja, dat mag ik niet vergeten : en van ‘de Lewie’ hetzelfde !
   Freddy Walschaers”.  

In een andere uitgave van “T&T”, eveneens gedateerd december ’89, schreef Jef Lauwers : 

’N WENS
“Voor de zoveelste maal…Voor de zoveelste maal schrijf ik hier in dezelfde hoedanigheid dezelfde opdracht. Misschien zal ik opnieuw hetzelfde schrijven met weliswaar andere woorden. Ik vind het alvast niet bezwarend. Gewoonlijk schrijf ik het en lees het zelf voor met het jaarverslag op ons ledenfeest maar ik wil er wel eens mee in herhaling vallen. Kerst- en Nieuwjaarsboodschappen zijn ook steeds dezelfde. Het komt er enkel en alleen op aan dat ze oprecht zijn.
In onze muzikale wereld word ik telkens getroffen door de bewegingen van hand en voorarm van de dirigent. Het is voor mij een symbool voor alle gezagsdragers en voor allen die een bestuurs- of andere verantwoordlijkheid durven opnemen. De dirigent staat een voetje hoger en een beetje apart. Arm en hand zijn de signaalgevers voor de groep muzikanten : het uitnodigend, het aansporend, het in toom houdend gebaar. Arm en hand slagen erin harmonie en eenheid tot stand te brengen tussen zoveel onvolmaaktheid en bijna-volmaaktheid. Telkens probeer ik de bewegingen te analyseren maar vind ze niet. De muzikanten zien ze wel. Er is een afspraak en ieder van de muzikanten begrijpt de boodschap wel.
Ik dacht eraan hoe wij, bestuursleden, wijkmeesters, in mindere of meerdere mate geen voetje hoger staan maar wél een beetje apart. Ik dacht eraan hoe wij in 1990 als dirigenten zullen moeten optreden om van zoveel onvolmaaktheden en verschillen opnieuw een harmonieus geheel te maken.
Het ritme dat ons daarin moet begeleiden is het kloppen van ons hart, ook en vooral voor diegenen die het het meest nodig hebben en waarvoor wij verantwoordelijk zijn.
Daarom wil ik aan ieder van U voor 1990 dit geschenk mede geven. Een geschenk dat niets kost behalve dit tikkeltje noodzakelijke aandacht en dat is :
dat je je blijdschap mag delen met wie er zich om verheugt zonder een vleugje afgunst;
dat je je verdriet kan toevertrouwen aan wie je leed begrijpt en die met je medelijdt;
dat je je onzekerheid kunt uitspreken aan wie je twijfel verstaat en die je nabij blijft;
dat je je fouten durft bekennen aan een mens die elk geheim veilig bewaart;
dat je bij tij en ontij bij iemand kunt binnenlopen die altijd blij is met je komst;
dat je kunt ervaren dat je van iemand houdt die ook veel van jou houdt.”

29-05-2014 om 06:10 geschreven door Marcel Van Hoof

1989 – 18 en 19 november : 10^de Hobby-Tentoonstelling SP-CSC Leest
Met openingsrede door C De Meester, eerste schepen en muzikale omlijsting door de fanfare ‘De Werker’, Kapelle-op-den-Bos.

Standhouders :
Cactussen : André Machiels.
Etsen-glaskunst : Glen Van Buggenhout.
Glaskunst : Patricia Straetmans.
Turnen : De Toekomst.
Plastische kunsten : Mariette Vaganee.
Bloemschikken : Maria Dekoninck.
Postzegels : kring A. Spinoy.
Heemkunde : Frans Janssens.
Hoeden, kant : S.T.I.M. – sociale promotie.
Drankgelegenheid + gelegenheidsrestaurant met pannenkoeken.
(Folder)

1989 – 23 november – Gazet van Antwerpen : Verslag Preminiemen VV Leest (foto’s onderaan)

Leest-St.Amands 2-1
“Deze topwedstrijd werd gewonnen door de thuisploeg. Door deze zege komt Leest aan de leiding in het klassement met het voordeel dat men nog een inhaalwedstrijd te goed heeft. Tijdens het wedstrijdbegin toonde St.Amands zich beter, maar Leest kon scoren via Van der Trappen. Na die goal kwam de thuisploeg volledig in de wedstrijd en kon rond het kwartier zelfs verdubbelen via Van Beneden. St.Amands maakte zich kwaad omdat de twee goals zeker konden vermeden worden. Op slag van rust lukte Tom Maerivoet de aansluitingstreffer vanop de penaltystip.
Na de rust moest Leest vooral uitkijken naar de counters van St.Amands. Tijdens het wedstrijdeinde kwam Leest nog enkele keren gevaarlijk opzetten. Uiteindelijk werd het een verdiende zege.

VV Leest : Van der Trappen, Borteel (26’ De Maeyer), Lemmens, Segers, Clymans, Van de Venne, Van Beneden, Mertens, Audiens, Van Hoof, De Greef.” 

1989 – 24 november : Landbouweretekens (foto onderaan)
In het Mechelse stadhuis werd aan vijf verdienstelijke Mechelaars het bijzonder Landbouwereteken tweede klas uitgereikt.
Frans De Prins uit de Kleine Heide te Leest, Eugeen Keuleers uit de Hooiendonkstraat te Heffen, oud-burgemeester Frans Lauwers uit de Juniorslaan, Gustaaf Mampaey, de laatste veldwachter van Heffen en Lodewijk Van Roey uit de Tiendeschuurstraat te Leest waren aan de eer. Na de traditionele felicitaties werd de plechtigheid naar goed gebruik afgesloten met het drinken van de erewijn. (GvA, 25/11) 

1989 – December – “Voor U Nieuws” : DE ZENNE een oud zeer…
“In 1840 schrijft de ‘Conseil central de salubrité publique’ : “…de walgelijke aanblik van de slijkerige en stinkende beek die Brussel doorkruist” en “de stinkende geur die ze bijna voortdurend verspreidt”.
In 1859 doet de Gouverneur van Brabant een onderzoek ingevolge een petitie van de inwoners van Vilvoorde en schrijft : “Stroomafwaarts van Brussel tot voorbij Vilvoorde is de toestand zo slecht dat, wanneer het vee van het water van deze rivier drinkt, het letterlijk vergiftigd wordt.”
In 1860 stemmen ook de gemeentebesturen van Eppegem, Zemst en Weerde de vervuiling van de rivier aan de kaak. En hetzelfde jaar noteerde de Medische Commissie : “De rivier is vandaag een soort open riool die door de industrie en alle onzuiverheden van de stad bevoorraad wordt.”
In 1863 schrijft dezelfde Commissie : “Zou men, in afwachting van de overwelving…, in het belang van de bevolking, niet kunnen eisen dat alle muren van de huizen en krotten langs deze waterloop worden witgekalkt. Dit lijkt ons een bruikbaar middel ter bestrijding, althans gedeeltelijk, van de schadelijke geuren die voortdurend opstijgen uit de bedding van de Zenne die, wanneer ze droog staat, een modderig, zwartachtig en stinkend slib te zien geeft dat de volksgezondheid ernstig in gevaar brengt.”
In 1864 schrijft Charles Baudelaire, die toen te Brussel verbleef, dat de Zenne zo vuil en smerig was dat ze zelfs geen straaltje zon kon weerkaatsen. Om de Zenne te saneren zag hij slechts een middel, nl. haar van richting doen veranderen en verhinderen dat ze door Brussel zou lopen, waar ze dienst deed als riool voor de latrines.
In 1865 wordt besloten de Zenne in Brussel te overwelven. Daardoor wordt de stad wel verlost van de hinder van het vuile water (en de overstromingen) maar het probleem van de vervuiling zelf krijgt hiermee geen oplossing.
Hoe ver staan we 125 jaar later ?
(Meer details in het Driemaandelijks tijdschrijft Gemeentekrediet van België, nr 157 juli 1986) 

Zenne zuiver water
Deze slogan is nu stilaan bekend geraakt in onze contreien en hoewel hij nog steeds een wensdroom is van alle Zenneomwonenden, moet toch gezegd worden dat het milieucomité “De Benedenloop van de Zenne” er alles aan doet om eindelijk schot te krijgen in de behandeling van de afwalwaters in het Zennebekken.
In het zo pas door de VU-minister Johan Sauwens medeondertekend protocol wordt verklaard dat de Zenne ten laatste tegen 1995 opnieuw ‘water’ zal bevatten, zodat eindelijk werk gemaakt kan worden van de langverwachte sanering van het Scheldebekken.
Wij zijn het onszelf verschuldigd. Vlaanderen moet bewijzen dat het ook het bijzonder netelig probleem van zuivere oppervlaktewaters de baas kan. Een uitdaging voor de Vlaamse staat in de jaren 90 en uiteindelijk een zaak van levensbelang”.

Foto’s :
-Leest trekt ten aanval.
-De préminiemen van VV Leest die wonnen tegen St.Amands.
-De verdienstelijke Mechelaars naast schepen Stevens.

28-05-2014 om 08:29 geschreven door Marcel Van Hoof

1989 - 10 november : Viering éénjarig bestaan wandelclub “De Slak”
Alle leden van de Leestse wandelclub “De Slak”, een veertigtal, werden uitgenodigd op een feestmaaltijd in café “In den Bareel”, Leestdorp 11, Leest. Reden : éénjarig bestaan van de vereniging.

“Tien jaar geleden namen drie leden van de huidige wandelclub met succes een eerste maal deel aan de beroemde 100 km dodentocht van Bornem. Nadien breidde het aantal deelnemende inwoners van Leest steeds uit. Toen Bornem, in samenwerking met Kluisbergen en Torhout, de superwandeling (ongeveer 250 km) organiseerde, besloten dezelfde dapperen ook voor die trofee te strijden. Meteen had de wandelrage hen te pakken. Tijdens die wandeltocht ontstond al gauw het idee om een eigen wandelclub op te richten. Op 24 oktober 1988 werd ‘De Slak’ geboren.
Alles was nieuw voor het kersverse bestuur maar het wou alles in het werk stellen om er een goedgeorganiseerde vereniging van te maken. Aan de eigen structuur van de club werden heel wat werkvergaderingen gewijd. Een passend lokaal vinden in de eigen gemeente, het bestuur kiezen en taken verdelen, aansluiten bij de Vlaamse Wandel-, Jogging- en Loopliga (VWJL) en bij de Mechelse sportraad, een logo en uniform uitwerken, nuttige adressen opzoeken en mensen contacteren voor materiële steun allerhande.
Er was dus heel wat werk op de plank voor de eerste Zennetochten van start konden gaan op 23 juli van dat jaar. Die tochten werden een groot succes met maar liefst 500 deelnemers. Het bestuur wil nogmaals alle leden van De Slak bedanken voor hun inzet en toewijding.
Het welslagen van de activiteiten brengt niet alleen voldoening voor het bestuur. Het is in de eerste plaats een stimulans om op dezelfde manier verder te gaan.
‘De Slak’ maakt alweer volop plannen voor nieuwe activiteiten in de volgende jaren.”
(GvA, 10/11)

1989 – 11 november : Herdenking Wapenstilstand 1914-1918.
Brief NSB Leest (15 oktober) aan de leden : 

“Zeer Geachte Wapenbroeder, 

Op 11 november e.k. herdenken wij de wapenstilstand 1914-18. Ter gelegenheid van deze verjaardag heeft Uw bestuur besloten een oproep te doen aan haar leden om deze dag vrij te houden.
11 november 1918 wapenstilstand van de eerste wereldoorlog mogen wij niet onopgemerkt laten voorbij gaan. Daarom hebben wij onderstaand programma samengesteld :
09.15 uur : Bijeenkomst in het lokaal (In den Barreel).
09.40 uur : Vormen van de stoet aan het gemeentehuis te Leest.
09.50 uur : Optocht naar de kerk.
10.00 uur : Plechtige H. Mis voor onze overleden makkers.
10.45 uur : Bloemenhulde aan het monument. 
                 Te Velde. 
                 Toespraak door de secretaris N.S.B.afdeling Leest.
11.30 uur : Begeven wij ons naar het lokaal waar U een gratis drink zal aangeboden worden.
12.30 uur : Brengen wij een bezoek aan ons lid De Maeyer Victor.
13.30 uur : Begeven wij ons naar het lokaal waar U om 14.00 u. volgende spijskaart naar ieders gading zal aangeboden worden :
VIDEKE – TOMATENROOMSOEP – KALKOENFILETS – ERWTEN EN WORTELEN EN SELDER IN KREEMSAUS – KROKETTEN – NAGERECHT : RIJSTSCHOTEL MET FRUIT EN SLAGROOM.
Er zal een gratis drink aangeboden worden aan tafel gedurende het feest. Men gelieve een geschenk te bezorgen voor de tombola waarvoor bij voorbaat onze hartelijke dank. Eretekens worden gedragen.
Aan het nieuw monument is er een plaats voorzien om bloemen neer te leggen voor de oudstrijders waarvan de naam in het monument gebijteld staat.
Het bestuur rekent op U.
     Van Beersel Eug., voorzitter.   Veiller G.,secretaris.”

1989 – 18 en 19 november : Teerfeest K.F. St.-Cecilia 
“De afsluiting van het werkjaar 1988-1989, tevens het jubileumjaar, vond plaats tijdens het jaarlijkse teerfeest. Na de bijeenkomst ‘Op den Hoek’ vertrokken onze muzikanten met een feestelijke mars naar de kerk om deze twee feestelijke dagen in te zetten met een misviering.
Met mooie gezangen van het gelegenheidskoor o.l.v. Jan De Decker en de hemelse muziek van onze fanfare werden deze feestdagen ingetogen ingezet ter nagedachtenis van onze overleden leden. Na de mis trokken we naar taverne ‘Hof ten Moortele’. Aangezien ons caféspel onder het thema ‘Het week-end van de vette os’ (naar analogie van de Antwerpse week) waren Marcel (de snor) en Luske de eerste slachtoffers van de meegesjorde bascuul. Door het raden van het gewicht van de caféhouders konden de leden de inzet winnen en waren de winnaars kandidaten voor het ‘Miss en Mister Cecilia’-spel op zondag. Elke afspanning leverde alzo twee kandidaten op. Rond halfzes schoven we rond de feestelijke tafels om de heerlijke spijzen en dranken tot ons te nemen. Deze werden voor het eerst bereid door traiteur ‘De Smedt’ uit Bornem. ’s Avonds was het bal waar D.J. Satan alias Willem Disco voor gezelligheid zorgde tot in de vroege uurtjes.
Na een korte nachtrust kregen we een mals stuk beafstuk gepresenteerd om de nodige kracht op te doen voor deze tweede dag.
Het ‘Heide’-bezoek, dat dit jaar weer te voet werd afgelegd, leverde het nodige gewicht voor de ‘vette os’, ‘Op den Hoek’ en ons eigen café.
De stoet werd dit jaar georganiseerd onder het thema : ‘de fanfare anno 1899’. Wij danken de vele deelnemers voor deze ludieke optocht, waarin toch enkelen slaagden door hun originele outfit.
Na het zondagse banket streden, de in elke afspanning geselecteerde koppels, om de titel Miss en Mister Cecilia 1989 te veroveren. Diane Van Medegael had dit jaar weerom voor een nog beter spektakel gezorgd dan de vorige jaren. De Fred en zijn moemoe waren dit jaar de primus. (Noot : Freddy Walschaers en Maria Lauwens)
Wij danken hierbij ook alle medewerkers voor het afgelopen jaar en in het bijzonder ook de mensen van ‘de Stap’ en ‘de Slak’ die de dorstigen tijdens deze twee dagen van de nodige drank voorzagen.
Voor hen, die van geen ophouden wisten, was er ook een derde dag voorzien…en dat waren er toch nog een twintigtal. Maar honger en dorst hadden zij al lang niet meer ! Alhoewel ?”
(‘Toeters en Trompetten’, jaargang 8, december ’89) 

Het menu van zaterdag bestond uit :
-Zalmcocktail met fijne groenten.
-Groentenbouillonsoep met balletjes.
-Varkenshaas met pittige roomsaus, gemengde sla en kroketjes.
-ijs met krieken in advocaatsaus.

En dat van zondag :
-Kippenroomsoep.
-Varkensgebraad met groentenkrans en aardappelnootjes.
-Koffie met gebak.
(“T&T, jg 8, nr.4)

Op zondag was er om 11.30 uur ook de traditionele steak met brood (150 fr.)
Voor het menu van zaterdag betaalden de Ereleden 650 fr. en voor dat van zondag 450 fr. De muzikanten aten gratis.

Foto ‘s: (Familie Lauwens-Piessens en archief fanfare)
-De groep van de dames ‘anno 1899’ verzamelen op de Heide. Links komen Maria Verbergt, Mariette Colpin en Emerance Van den Heuvel toe.
Vooraan zitten van links naar rechts Simonne Gobien, Nicole Huysmans, Christel De Maeyer, Ann Van den Vondel, Berna Van Hoorebeeck, Jacqueline De Neys en Simonne Moerenhout.
Van links naar rechts staan naast Lieve Vlemincx met het vaandel : Maria Van Alsenoy, Magde De Croes, Josephine Maes, Agnes Piessens, Maria De Block, Annie Verrijt, Josée Keulemans, Hortense Verschuren, Linda Moons, Virginie De Wit, Julienne Lamberts, Josephine Polfliet, Maria Buggenhout, Anita Van Praet, Suzanne Van den Heuvel en Adrienne Pepermans. (Foto : archief van de fanfare)
-De kleurrijke bende wordt geleid door Bart Lauwens, Lieve Vlemincx en Marcel Van Loo.
-Verkiezing Miss en Mister St.-Cecilia 1989. Van links naar rechts : speaker Paul Van Roy, voorzitter Victor Verschueren, uittredend Mister St.-Cecilia Hendrik Lauwens, nieuwe Miss Maria Lauwens, haar zoon en nieuwe Mister St.-Cecilia Freddy Walschaers en de uittredende Miss Linda Moons.

27-05-2014 om 18:24 geschreven door Marcel Van Hoof

1989 – 19 oktober – Parochieblad : Bericht aan onze dorpsgenoten
“Aan het nieuwe monument voor de oudstrijders op de begraafplaats te Leest is er een plaats voorzien om bloemen te leggen voor de oudstrijders, waarvan de naam in het monument gebeiteld staat. Dit ter gelegenheid van Allerheiligen en de wapenstilstand. De gewest o/voorzitter Georges Veillez.”

1989 – Zaterdag 21 oktober : Kwisavond Jeugd VV Leest
In het chalet van V.V. Leest. Inschrijvingen bij Jan Van den Heuvel. (PB, 12/10)

1989 – Zaterdag 21 oktober : Galaconcert
“Niettegenstaande het groot aantal concurrerende activiteiten van andere verenigingen werd het galaconcert een onverwacht succes.
Op zaterdag 21 oktober ll. liep het sportcentrum van Leest behoorlijk vol om samen met onze jubilerende fanfare het laatste luik van ons 90-jarig bestaan neer te laten.
Een 500-tal muziekliefhebbers waren zeer enthousiast over de optredens van ons trio gastorkesten.
Als voorprogramma warmde ons eigen korps het binnenstromend publiek op. Na deze warming-up namen de muzikanten van de K.F. Sint Jansvrienden uit Wiekevorst plaats achter de pupiter. Deze nationale kampioenen hogere afdeling en winnaars van de gouden medaille van de stad Antwerpen lieten het ijzer niet hard worden. Hun dirigent, Denis Van Den Putte, smeedde met brio de prachtige concertstukken aan elkaar. Zijn muzikanten pompten hun laatste adem in de koperen instrumenten en gaven een puik optreden. Menige muziekliefhebbers trakteerden dit super-korps met een staande ovatie.
Na een korte pauze werd er plaats gemaakt voor de Koninklijke Katholieke Muziekvereniging ‘De Xaverianen’ uit Aartselaar. Met een wervelende show van klank en kleur kregen ze ons thuispubliek aan hun kant.
Het zeer vlotte en ontspannen muziekoptreden van het orkest o.l.v. Jos Van Echelpoel werd afgewisseld met speelse danspasjes van de mooiogende twirls en het geslaagde optreden van hun drumband. Het kwam voor velen als een aangename verpozing tussen de twee andere korpsen.
Tijdens de diverse pauzes hadden onze diensters en tappers hun handen vol met de dorstige concertgangers. Gedurende de optredens bleven de kranen gesloten opdat iedereen zo intens mogelijk kon genieten van het muziekfestijn.
Als top of the bill kregen we de succesrijkste brassband uit België voorgeschoteld : de brassband Willebroek o.l.v. Frans Violet. Hun optreden was subliem en zat vol primeurs. Ze vergastten ons met een wereldcreatie voor piano en brassband van Koen De Wolf. Dit stuk werd een dag later opgenomen in de B.R.T.studio’s maar wij kregen het voor het eerst te horen. Ook hun beide werken voor het nakend Belgisch kampioenschap werden voorgesteld. Het applaus bleef niet achterwege en met een langdurige ovatie werd een orgelpunt gezet achter dit fantastisch galaconcert. Sommigen kaartten nog even na in onze drankgelegenheid en anderen gingen met een opgeruimd hart vol muziek huiswaarts.
Op naar het tweede galaconcert…binnen 90 jaar !
               Bart Lauwens”.
(‘Toeters en Trompetten’, december ’89)

1989 – 21 oktober : Davidsfonds Leest – Rondleiding
Ter gelegenheid van Europalia Japan : rondleiding om 16 uur in het Paleis van Schone Kunsten te Brussel. (Parochieblad 12/10)

1989 – Zondag 22 oktober : Pensenkermis K.F. St.-Cecilia
In zaal Piessens.

1989 – Donderdag 26 oktober : Davidsfonds en B.G.J.G. – spreekbeurt
Om 20 uur in het parochiecentrum “Het Klooster”. “Welke spanningen kunnen onze kinderen aan ?” Spreker Guy Didelez beantwoordde vragen als : wat met de gruwel in sprookjes ? Kinderen en angst : te mijden of er leren mee omgaan ? En wat kunnen en moeten ouders doen ? (PB, 12/10)

1989 – 4 november - Gazet van Antwerpen : Leestse vijftigjarigen (foto onderaan)
Bertha Smulders, Louisa De Bruyn, Agnes Piessens en Guido Hellemans namen in Leest het initiatief om hun vroegere klasgenoten nog een keer samen te brengen.
Ze plozen heel wat registers na en kwamen aan een lijst van een vijftigtal namen, allemaal geboren in 1939. Die hadden niet alleen school gelopen in Leest maar er ook hun eerste en plechtige communie gedaan. De meesten wonen nog in Leest, maar enkelen zijn uitgezworven tot buiten de Mechelse grenzen.
Deze reünie bood dan ook een enige gelegenheid om heel wat herinneringen op te halen.
(GvM, 4/10/89)

1989 – 4 en 5 november : Rust Roest bracht Boerenpsalm van F. Timmermans
In een bewerking van P.G. Veen. De voorstellingen gingen door te 20 uur in de gemeentelijke basisschool, Ten Moortele 2 Leest. 

Personages
Boer Wortel :                                     Guy Van Aken
Fien, zijn eerste vrouw :                    Renild Polfiet
Belleke, buurvrouw :                         Nicole Van Gindertaelen
Klara, buurvrouw :                             Imelda Van der Hasselt
Joke, buurvrouw :                              Ria Verschooten
De pastoor :                                       Guido Hellemans
Maruske, het kosterken :                   Dominiek Van Laenen
Amelieke, blind dochtertje van Wortel : Hilde Van Dam
Fons, de zoon van Wortel :                Raf Scheers
Soe, jongste zoon van Wortel :          Steven De Wit
Frisine, lief van Fons, 2^de vrouw Wortel: Imelda Van der Hasselt
De Freule van het kasteel :                Nicole Van Gindertaelen
Dorpsdokter :                                     Herman Van den Bossche
Veldwachter :                                                Marc Windelen
Liske, dochter van Frisine :                Ria Verschooten
Lorejas, buurman :                            Dominiek Van Laenen
Fille, buurman :                                 Eric Vandenwyngaert
Ossekop, buurman :                           Raf Scheers
Angelik, oudere juffrouw :                 Nicole Van Gindertaelen. 

Achter de schermen
Teksthulp :                                         Ria Verschooten en Herman Van den Bossche
Grime en kapsels :                             Vera Moernaut
Kostuums :                                         Milou Van Stijvoort
Geluidsband :                                     Johan De Laet
Decorbouw :                                      Raf, Eric, Marc, Dominiek, Steven, Guy o.l.v. Fik Diddens en Willy Keysers
Belichting en techniek :                     Fik Diddens
Algemene leiding :                            Guido Hellemans.
(‘Rust Roest Ontmaskerd’, G. Hellemans) 

Hoe Wim Vertommen over ‘Boerenpsalm’ dacht : 

“Beste Guido, 

Veertien dagen geleden zette je de ‘Boerenpsalm’ van F. Timmermans op de scène met Rust Roest. Naar mijn bescheiden mening en inzicht, was die avond samen met een paar andere opvoeringen (zoals ‘Greenwich’) weer een hoogtepunt in uw toneelactiviteit.
Lutgart en ik, en voorzeker nog vele andere sympathisanten hebben er echt van genoten. Toneel is voor u veel meer dan toneel. Dat merken we aan de keuze van de stukken, aan de geestelijke en fysieke energie die ge er insteekt en de manier waarop ge u er in uitleeft.
Timmermans was 19 jaar toen Boerenpsalm verscheen; toen hij 50 jaar was had bijna heel Vlaanderen dit werk gelezen en was het al in het Duits vertaald. Er is een zekere leeftijd nodig om zo’n werk te schrijven, te doorvoelen, te begrijpen en op te voeren ! Ik heb zo het stille vermoeden dat je u in de figuur van boer Wortel zeer goed herkend !
(…)”

Foto’s :
-De vijftigjarigen van Leest in 1989.
-De affiche van ‘Boerenpsalm’.
-Boven : Herman Van den Bossche, Fik Diddens, Johan De Laet, Vera Moernaut, Nicole Van Gindertaelen, Marc Windelen, Eric Vandenwyngaert, Raf Scheers, Guido Hellemans.
Midden : Renild Polfliet, Imelda Van der Hasselt, Hilde Van Dam, Guy Van Aken, Ria Verschooten.
Onder : Dominiek Van Laenen, Steven De Wit. (‘Rust Roest Ontmaskerd’, G. Hellemans)

21-05-2014 om 08:31 geschreven door Marcel Van Hoof

1989 – 7 oktober : Overlijden Louis Van den Heuvel
Louis Van den Heuvel was te Leest geboren op 6 september 1908. Hij was ondervoorzitter en vaandeldrager van de Nationale Strijdersbond van Leest. In een brief van 9 oktober werden de N.S.B.-leden uitgenodigd om zijn uitvaart bij te wonen : 

“Geacht Medelid, 

Het bestuur van de Nationale Strijdersbond afdeling Leest – Mechelen, heeft de droeve plicht U het overlijden te melden van een onzer trouwste bestuursleden, nl. haar diepbetreurde O/Voorzitter en vaandeldrager de Heer Van den Heuvel Louis.
Zijn heengaan is voor de weduwe, zijn beminde kinderen, zijn familie, maar ook voor onze vereniging een onherstelbaar verlies.
Wij durven dan ook de hoop koesteren, dat U in de mate van de mogelijkheid zijn uitvaart zult bijwonen op donderdag 12 oktober e.k. te 09.30 uur in de kerk te Leest.
Wij verwachten onze leden in het lokaal om 09.15 uur. De bestuursleden en vaandeldrager om 09.00 uur.
Met de beste Vaderlandslievende groeten,
     De Secretaris-Penningmeester, Veiller G.” 

Louis Van den Heuvel was een broer van ‘Emmerance van de Croes’ de waardin van café ‘De Zwaan’ op de hoek van de Dorpstraat en de Kouter. Hij was gehuwd met Stephanie Van den Broeck die hem twee kinderen schonk.
Louis overleed in het O.L.Vrouwziekenhuis te Mechelen.
“Vader is niet meer…Maanden geleden is het begonnen…Gevallen met de fiets, heup gebroken. Nadien was het voortdurend over en weer van thuis naar de kliniek, tot op die kille zaterdagavond, toen was het zo ver…
Als geboren buitenjongen was hij een echte natuurmens. Zo lang hij kon was zijn tuin zijn leven, zijn trots. Altijd was hij tevreden, maar een keiharde doorzetter voor zichzelf.
Een stille eenzame fietser langs de Mechelse wegen…eenmaal per week lootjes gaan kopen was een diep menselijke betrachting om eens te winnen.
De oorlog had diepe groeven voor hem achtergelaten. Hij mag dan ook met recht en rede een oud-strijder in hart en nieren genoemd worden.
Zijn diep christelijk geloof, zijn voortdurend gebed kwam vooral naar boven bij de bedevaart van Scherpenheuvel. Wij danken God voor zijn eenvoud : deze boom legde zich neer bij zijn lot, zoals wij ons neerleggen bij Uw wil, Heer.
Dag va, je leeft verder in onze herinnering en… bedankt voor alles !” (gedachtenisprentje) 

Meer over Louis Van den Heuvel in deze Kronieken : mei 1970 toen hij als enige Leestenaar de voettocht naar Scherpenheuvel tot een goed einde bracht, 1 mei 1982 viering gouden huwelijk en 8 juni 1984 bij zijn 60^ste deelname te voet naar Scherpenheuvel.

1989 – Maandag 9 oktober : Jaarlijks feestmaal gepensioneerden K.B.G.
“Naar jaarlijkse gewoonte om 14 uur eucharistieviering voor de overleden leden vw K.B.G., daarna om 15 uur feestmaal in de zaal.” (Kerk en Leven 5/10)

1989 – 12 oktober – GvM : Verslag gewestelijke knapen SK Leest-VV Leest 2-7. (foto’s onderaan)
“Eenrichtingsvoetbal tijdens de eerste helft. De bezoekers liepen uit tot 1-6 zodat iedereen dacht dat er dubbele cijfers op het bord zouden komen. Tijdens de tweede helft een ander spelbeeld. SK Leest toonde zich beter zodat beide ploegen in de tweede periode elk maar één keer konden scoren.
Vooral in gestalte moest SK onderdoen. De thuisploeg speelde met enkele miniemen. Voor SK betekent dit seizoen een overgangsjaar.
Voor VV Leest scoorden Van der Elst (2x), Sollie, Slachmuylders, Candries, Verheyden en Van der Meer één keer. Voor SK Leest werden de beide doelpunten gemaakt door Jan Louis. Bart Louis trof bij een 1-4 achterstand de paal.

SK Leest : Van Bouwel, Silvrants, De Hondt, Cornelissen (36’ Puttenaers), Lambrechts (36’ Smets), Keekhofs, Peter Louis, Dignef, Jan Louis, Bart Louis, Terrares.

VV Leest : Johan Lieckens (45’Willems), David Lieckens (36’ Doms), Van der Elst, Candries, Slachmuylders, Sollie, Beullens, Verheyden, Sven Daelemans, Stef Daelemans, Van der Meer.” 

1989 – 12 oktober – Parochieblad : Gezocht
“Een tijdelijk gastgezin voor een jongen van 18. Momenteel zoekt Oikonde een gastgezin. Indien u geïnteresseerd bent, gelieve dan contact op te nemen met Eddie Van Tilt, psycholoog, verbonden aan Oikonde Mechelen.”

1989 – 13 oktober : Openingsvergadering Studentenclub DE STAP.
Om 20 u ging in de nieuwe chirolokalen de openingsvergadering door van de Studentenclub “De Stap”. 

“Beste Leestenaar, 

Dit briefje is bestemd voor iedereen die in het academiejaar ’89 – ’90 actief student is aan één of andere hogere onderwijsinstelling (regentaat, graduaat, hogeschool, univ,...) en die in Leest woonachtig is of duidelijke sympathieën heeft voor deze gemeente.

Wij, d.i. de studentenclub “De Stap”, zijn immers op zoek naar jonge, dynamische mensen die, naast het noodzakelijke studie- en blokwerk, ook oog hebben voor wat de sociale kant van het studentenleven genoemd wordt. Dit omvat dan ook de meest uiteenlopende activiteiten, van cultuur tot ontspanning, van informatie tot recreatie. Indien u in dit alles geïnteresseerd bent, nodigen wij u uit op de startvergadering die zal plaatsvinden op vrijdag 13 oktober a.s. Hier zal het wel en wee van onze vereniging uit de doeken gedaan worden. Let wel, uw aanwezigheid aldaar brengt geen enkele verplichting met zich mee, het is een louter informatieve avond.
In de hoop u op deze vergadering te mogen ontmoeten groeten wij u de meeste hoogachting. 
             Het praesidium. 

Inlichtingen kunnen bekomen worden bij : Marc Keulemans, 015/20.78.52, Bart Hellemans, 015/41.07.54, Wim Dons, 015/41.52.95, Luc Verbruggen, 015/21.76.22 en Gerd De Keersmaecker, 03/886.46.42.” 

“Gegroet beste Leestenaar, 

Voor de duivenliefhebbers is er een duivenbond, voor de wandelaars is er de “slak”, voor de muzikanten is er de fanfare St.-Cecilia, voor de boeren is er de groene kring. De voetbalspelers, de volleybalspelers, de kaarters, de volksdansers, de ruiters, de chirojeugd en nog zo veel andere actieve exemplaren van ons dorpje : allemaal hebben ze hun eigen vereniging. Alleen...alleen onze zonen en dochters die we uitzenden om waar ook in de grote wereld verder te studeren, die hadden tot nu toe geen eigen studendenclub. En dat gaat veranderen ! Want met deze uitnodiging voor onze “Avant-Première-Cocktail-Party” laten we U weten dat onze piepjonge studentenclub “De Stap” zijn eerste stapjes heeft gezet. We vragen u dan ook niets liever dan op deze uitnodiging in te gaan.
Tot dan,
                   Het praesidium en de leden van Studentenclub “De Stap”.”  
(Folders uit de beginperiode van “De Stap”) 

Naast de typische studentikoze activiteiten organiseerde de vereniging tal van andere evenementen : filmnamiddagen, cocktailpartys, intropartys, bierproeven, cocktailstand op “Posse Leest”... De initiatiefnemers opteeerden voor de naam “De Stap” om aan te geven dat studenten heel wat “stappen” zetten : ze zetten een stap in de wereld, ze zetten een belangrijke stap in hun leven en vooral, ze gaan op stap. Om dat te kunnen doen met “De Stap” was er maar één vereiste : men moest Leest bewonen of –onderschat de vindingrijkheid van studenten niet- minstens een of ander lichaamsdeel in die gemeente verpand hebben. De idee voor “De Stap” ontstond tijdens een kroegentocht tussen Mechelen, Brussel en Leuven en die tocht groeide uit tot een klassieker in het programma van de vereniging. “De Stap” bezat ook een eigen tijdschrift : ’t Boekske. Dit verscheen elk trimester en bevatte zowel informatie als ontspanning.
(GvA,23/2/90) 

1989 – Vrijdag 13 oktober : Algemene vergadering Landelijke Gilde
Met als onderwerp : “Kracht van aardstralen, magnetische velden” gebracht door de heer Ysewijn. (Parochieblad 5/10)

1989 – Zaterdag 14 oktober : Jaarlijks Ledenfeest KWB en viering 40-jarig bestaan.
Op deze dag vierde KWB haar 40-jarig bestaan. De feestavond ging van start met een eucharistieviering om 18.00 uur waarna er een feestmaaltijd volgde in de parochiezaal.
Het menu zag er als volgt uit : gerookte forel, Agnes Sorelsoep, runds- en varkensgebraad met groentenkrans, ijs met warme krieken...Deelname in de onkosten : 550 fr.
Verdienstelijke leden kregen een herinnering aangeboden. Wie of wat is me onbekend, wel kreeg mijn vader (Victor Van Hoof) een persoonlijke uitnodiging voor zijn 35-jarig lidmaatschap en ter plaatse een paars erelintje met de tekst ’40 jaar K.W.B. Leest, 35 jaar lid 1989.’ (copie bijgevoegd).
Op deze avond werd eveneens het nieuwe bestuur voor de komende twee jaar verkozen.
(Diverse folders)

Foto’s (GvM) :
-De knapen van SK Leest herpakten zich na de rust.
-De knapen van VV Leest.
-SK Leest in de aanval.
-Het erelintje van mijn vader.

20-05-2014 om 18:29 geschreven door Marcel Van Hoof

1989 – Oktobernummer “Toeters en Trompetten” (jg.8,nr.4) :

                                     MIJMERINGEN (foto onderaan)

“Onze fanfare echt goed leren kennen, kan je maar in ons stamcafé. Daar voelen zowel muzikanten als leden zich echt thuis. Er wordt lustig getapt, ‘gelammeerd’ door de vrouwen en zwaar gediscussieerd door leden van het mannelijke geslacht.
Deze kroeg biedt telkens een typische sfeer die alleen daar kan heersen. Hier hoeft men slechts een geldstuk neer te tellen voor een drankje. Het is er oergezellig en aangenaam vertoeven door haar eenvoud.
Mag ik even een beeld ophangen van zo een avond ?
Laten we beginnen aan ‘den toog’, ik zou bijna zeggen het heiligdom van deze plaats. Den toog kan verdeeld worden in drie delen : rechts, links en centraal. Kun je het je voorstellen ? Zoniet ga dan de eerstvolgende repetitie een kijkje nemen. Iedereen is welkom en…(sorry, geen reclame !).

Centraal, zoals verwacht, vinden de tooghangers een plaats. Dat zijn de zware mannen zoals kersverse papa Hendrik, de tot de nagels toe verzorgde Franky, om er maar enkele op te noemen. De lichtgewichten worden meestal aangetroffen rechts van de toog. Ze kunnen omschreven worden als de kind-vriendelijke typen : zoals Jan, Mille, Freddy, enz…Daar houden zich ook de micro-box-recorder-specialisten op, zijnde het trombone-duo. Wie vinden we dan links ? Onze jeugd en de zwoeg(st)ers van de derde root. Hier worden ze geleerd hoe pinten deftig kunnen worden gedronken en hoe belangrijk het is een toog professioneel en voorbeeldig te bevolken. Kwestie van opvoeding, nietwaar !

Tot hiertoe een beschrijving van de populatie rond het hart van ons café. Maar niet alleen daar bevinden zich mensen. Iets van de tap-plank verwijderd staan de ‘echten’ : Yves, Edy, de bib en blue-Violet. Dat zijn de brassband-fans. Zonder commentaar !
En u die dacht dat er geen echte café-tafels te vinden waren, zit fout. Gelieve zelfde scenario voor ogen te houden. Beginnen we rechts. Daar heersen ‘die van ons’. Zij zorgen ervoor dat de tappers tijdens het repeteren nog iets te doen hebben. Tegen de ingang rechts (waarom daar ?) ontmoeten we onze bugel Jeanske en ere wie ere toekomt onze trouwe luisteraars : Géne van de steirt en Emmerance van de Croes. Links van de uitgang verpozen meestal de zwaar-kopers : boer Constant, den Dré van Maria van Liza en Jef uit Breendonk. Daarnaast, zeer belangrijk, de dames-muzikanten die geroepen zijn de sfeer op peil te houden door de warmwaterinstallatie te laten werken. Verder, in de hoek gedrukt, glunderen de bestuursleden : vooral als er veel aanwezigen zijn en er goede muziek wordt gebracht.
Tussen alles door lopen jongens en meisjes van en naar de toog om zich te bevoorraden. Dit zijn onze jongste aanwinsten waarop we al onze hoop hebben gevestigd voor de toekomst. Om mijn verhaal mooi te beeindigen, zou ik graag in naam van alle muzikanten, de tappers willen bedanken die steeds vriendelijk en vrijwillig de dorstigen willen laven.
         Vera Van Medegael. 

N.V.D.R. : zoals in alle grote bladen hebben we de namen van de betrokken personages veranderd, zodat die er verder geen last zouden door krijgen. Overeenkomsten met bestaande personages zijn louter toevallig, maar desalniettemin zeer treffend.”  

1989 – Zondag 1 oktober : 17^de Massa Loopcross en Stratenloop Chiro-Vevoc
Om 14 uur ging de stratenloop van start. 5, 10 of 15 km op Leestse wegen met prijzen voor de 10 eersten per reeks en een aandenken voor alle deelnemers. Vanaf 15 uur begon de 17^de Massa Loopcross voor meisjes en jongens alle categorieën vanaf 8 jaar. De organisatoren spraken van een 1000-tal deelnemers waaronder een 500 chiroleden. De chiro van Kapelle-op-den-Bos was aanwezig met 89 deelnemers en kon zo de trofee van de grootste groep in de wacht slepen.De chiro van Tisselt nam deel met 75 en die van Leest met 44 deelnemers. 

                                               UITSLAGEN

Stratenloop 5 km :
1.Frans Van Den Dries, 2.Bart Piessens, 3.Alfred Peeters, 4.Leboda, 5.Ronny Geerts.

Stratenloop 10 km :
1.Janssens, 2.Crab, 3.Van Den Brande, 4.Frans Van Hool, 5. Alex Boremans.

Stratenloop 15 km :
1.Carlo Huyghe, 2.Nico Van Win, 3.Albert Van Deuren, 4.Piet De Wachter, 5.Fons Van Hocht.

Microben jongens :
1.Joris Segers, 2.Tim Clerbout, 3.Tom Clerbout, 4.Wim Jacobs, 5.Wim Dries.

Microben meisjes :
1.Inge Heiremans, 2.Lien Peters, 3. Marian De Wachter, 4.Elke Teilinck, 5.Sofie Lambaerts.

Pupillen meisjes :
1.Ann Clerbout, 2.Sylvie Van den Broeck, 3.Clerbut Linsy, 4.Natalie Hackenjas, 5.Ellen Van den Troost.

Miniemen jongens :
1.Bert Van den Berg, 2.Nordin Emarchouchi, 3.Tom Leboda, 4.Koen Van der Maelen, 5.Helmut Hackenjas.

Miniemen meisjes :
1.Katrien Vermunicht, 2.Cindy Jacobs, 3.Eva Buelens, 4.Tinneke De Smet, 5.Katleen Lefever.

Kadetten jongens :
1.Mark Bruyneels, 2.Dirk Van Den Maelen, 3.Tom Van Aken, 4.Janns Miseur, 5.Jurgen Van Den Bergh.

Kadetten meisjes :
1.Fabienne Clymans, 2.Ilse Smets, 3.Annelies Vermunicht, 4.Ann Christiaens, 5.Hilde Gooyvaerts.

Scholieren jongens :
1.Dirk Miseur, 2.M. Van Tilt, 3.Ivan Van Der Stappen, 4.Steve Cram, 5.Peter Van Paeschen.

Scholieren meisjes :
1.Katleen Plasqui, 2.Kristine De Beuckelaere, 3.Katleen Spruyt, 4.Karen Van Sweevelt, 5. Veronique Schillemans.

Juniores-seniores mannen :
1.Freddy Van Winge, 2.Juliens, 3.Mark Beuckelaers, 4.Dirk Houtekiete, 5.Pascal Van Loo.

Juniores-seniores vrouwen :
1.Gerda De Ridder, 2.Rita Van Praet, 3.Katie Van Lindt, 4.Griet Soors, 5.Marleen Kinnart.

Mannen :
1.Eddy Bells, 2.Frans Goovaerts, 3.Frans Vloeberghen, 4.Julien Berge, 5.Francois De Boeck.

Veteranen-mannen :
1.Jos Van Den Bossche, 2.Luc Wijnants, 3. Luc Clerbout, 4.Jos Geeroms, 5.Dirk Crosiers.

Veteranen-vrouwen :
1.Agnes Schelfhout, 2.Maria De Prins, 3.Martine Van Den Eede, 4.Els De Backer.
(GvA, 3/10)

1989 – Maandag 2 oktober : Herfstvergadering KVLV
Voor de leden in het parochiehuis om 19 uur. De heer Van Gompel onderhield de deelnemers over ‘Grenzen overbruggen’. (Parochieblad 28/9) 

1989 – 5 oktober – Gazet van Antwerpen : De familie Polspoel met honderd op het appèl. (foto onderaan)
Te Leest kwam de familie Polspoel bij elkaar op een groot feest. Honderd jaar geleden verwierf Antonius Polspoel bij testament de eigendom die daar nog altijd in familiebezit is.
Alfons Polspoel uit Mechelen, achterkleinzoon van Antonius, nodigde alle Polspoelen uit op een reünie. Er kwamen meer dan honderd deelnemers opdagen, waaronder heel wat mensen uit Nederland.
Het familiefeest werd ingezet met een eucharistieviering. Er volgde een bloemenhulde op het kerkhof van Leest en een gezellige bijeenkomst in het parochiehuis op de Kouter.
Uiteraard mocht de traditionele familiefoto niet ontbreken. (GvA, 5/10) 

1989 – Vrijdag 6 oktober : Mosselavond LRV Leest
Volgende ponyruiters en ruiters nodigden iedereen uit op deze Mosselavond :
Nele Beyens, Jonathan, Marjan De Wachter, Dirk Appelmans, Kristel Verlinden, Liesbeth Moens, Annelies Kerremans, Inge Kerremans, Jo De Smet, Rudy Andries, Gunter Lauwers, Kris Appelmans, Wim De Wachter, Hilde De Beck, Kathleen D’Hoogh, Paul De Beck, Gerd Neefs, Sven Moons, Gerdt Geerts, Willy De Beck, Marcel Neefs, Heidi Slachmuylders, Stefan Neefs, Werner Neefs, Ilse Neefs, Fonny Slachmuylders, Emiel De Maeyer, Heidi Rottiers, Anja Liers, Ann De Prins, Walter De Prins, Ivo Van Doren, Pascal Mampaey, Bart De Smet, Frans Verbergt, Filip Verbergt, Ann Verbergt, Kristel Huysmans, Jos Moens, Annemie Geerts, Cindy Vanpachtebeke en Jules De Smet.
Die ging door in de parochiezaal te Leest van 17.30 uur tot 22 uur.
Mosselen+brood : 275 fr.
Stoofvlees+brood : 250 fr.
(Folder)

Foto’s :
-Aan de tafel op het voorplan zitten August Lauwers, Jozef Van Asch, André Walschaers en Constant Van Alsenoy. De tafel daarachter is voorbehouden aan de dames die bediend worden door Magda De Croes. Gunter Peeters kijkt toe.
De jongeren staan aan de toog : Luc Vertommen is in gesprek met Alfons en Edy Van Asch. Links is er een gesprek aan gang tussen Jurgen Verschueren, Dora en Peter Van Beersel.
(Foto : P. Van Roy, verzameling familie Lauwens-Piessens)
-Met meer dan honderd waren ze, de Polspoelen.

20-05-2014 om 09:19 geschreven door Marcel Van Hoof