1993 – 14 april – Parochieblad :Winnares KVLV-Lourdesreis Gelukkige winnares : Gerd De Rooster-Van Nuffel, Vinkstraat. Eerste reserve-lot : Mevr. Amelie Verbeeck, tweede reserve : Chris Diricx.”
1993 – Zaterdag 17 en zondag 18 april : Rust Roest bracht ‘Andorra’ van Max Frisch.(Foto onderaan) In “Ons Parochiehuis” te 20 uur.
Personages Andri Roel De Nijn Barblin Katrien Daelemans De onderwijzer Marcel Verwerft De moeder Renild Polfliet De senora Nancy Verelst De pater Guido Hellemans De soldaat Andy Moens De waard Eric Vandenwyngaert De meubelmaker Marc Windelen De dokter Joris De Neve De gezel Kristof Van Meir De Iemand Ria Verschooten De idioot Raf Scheers De Jodeninspecteur Fik Diddens Zwarte soldaten Christel Vinck, Herman Van den Bossche
Achter de schermen Teksthulp Tanja Vluymans, Christel Vinck, Frauke Vandenwyngaert Grime en kapsels Nancy Vluymans Kostuums werkgroep Geluidsmontage Benny Van Humbeeck Geluidsbediening Dietmar Docus Decorbouw Raf, Geert, Steven, Johan, Marc, Dominiek e.a. olv Fik Diddens Decorschildering Tony Baarendse Belichting en techn. Fik Diddens en Kristof Algemene leiding Guido Hellemans. (‘Rust Roest Ontmaskerd’, G. Hellemans)
De mening van Etienne Van Calster uit Wespelaar over ‘Andorra’.
“Geachte Heer Hellemans,
Het spijt ons ten zeerste dat we zaterdag niet kunnen blijven zijn om U persoonlijk te feliciteren met de inhoud en de opvoering van het prachtige toneelstuk (er moesten een paar mensen vroeg uit de veren). Het was in één woord fantastisch wat deze mensen U incluis hebben gebracht en chapeau voor de hoofdvertolker. We wensen U in de toekomst nog veel succes toe en U mag ons altijd iets laten weten bij een nieuwe voorstelling. Nogmaals namens de aanwezigen van ons bestuur een dikke proficiat. Namens het DF bestuur Wespelaar.” (‘Rust Roest Ontmaskerd’, G. Hellemans)
1993 – 21 april – Parochieblad : Gevonden… “In een spaarbusje voor Broederlijk Delen : enkel 67 ‘oude afgedankte’ frank-stukken. Wat een opvoeding voor een kind van 8 jaar dat voorbereid wordt op zijn eerste communie ?...! Pastoor en leerkracht : doet uw best…wij breken de rest wel af.”
1993 – Vrijdag 30 april : Boma and the Championettes van FC De Kampioenen, het populaire VRT-feuilleton, in de Omnihal te Leest. Deuren : 20 uur. Inkom : 300 Bfrs., VVK : 250 Bfrs. (Folder onderaan)
1993 – Zaterdag 1 mei : Dauwtrip naar het Waasland van B.G.J.G (PB, 21 april)
1993 – Zaterdag 15 mei : Martinus Hombeek in concert in Leest De Hombeekse Sint-Martinus concertband hield zijn lenteconcert “Blast from the past” in de omnihal van Leest. Aan dit optreden was de come-back gekoppeld van Dave (bekend van de vroegere Willebroekse formatie “Five from Dave”) en een optreden van zijn zonen Dave & Steve. (GvA, 13/5)
1993 – Zaterdag 15 mei : Concert van de K.F. St.-Cecilia Leest in Kalfort. (“T&T”, maart ’93)
1993 – Zaterdag 15 mei : Gouden bruiloft In de parochiezaal aan de Kouter vierden Jaak De Laet en Johanna “Marie” Beullens van de Baron Empainlaan 16 te Mechelen hun gouden bruiloft. Beiden werden te Leest geboren. Jaak op 14 maart 1916, Marie op 5 november van hetzelfde jaar. Het echtpaar was te Leest gehuwd op 3 mei 1943. Hun twee kinderen en vier kleinkinderen wonen allen in de buurt. Jaak is een zoon van burgemeester De Laet en hij stamt uit een gezin van elf. De jubilarissen werkten eerst op de boerderij van hun ouders. Jaak van zijn zestiende tot zijn tweeëntwintigste. Marie van haar veertiende tot aan haar huwelijk. Jaak werd dan trambediende bij de NMBS, waar hij bleef tot zijn pensioen. Hij houdt van lezen, muziek, de natuur, dieren en werken in de tuin. In 1934 was hij kapitein van voetbalclub Leest, nu is hij supporter van KV Mechelen. Marie houdt van koken en handwerkjes. Ze legt graag sociale contacten en is lid van KBG- en KAV-Battel. (GvA, 15/5)
1993 – 15 en 16 mei : Voetbedevaart Scherpenheuvel. Inschrijven kon bij Jan De Decker, Hans De Laet, Els De Smet, Marina De Wit, Marc Lamberts, Alfons Leemans en Louis Vloebergh. Vertrek : zaterdag om 4 uur, terug : zondag rond 17 uur. (PB, 1 en 14 april)
1993 – Woensdag 19 mei : 4de Slakkengang Wandelclub De Slak Leest nodigde iedereen uit op de vooravond van O.H.Hemelvaart op hun 4de Slakkengang. Vertrek en aankomst : zaal St.Cecilia, Dorpsstraat. Afstanden : 6 en 12 km. Deelname : 30 frank : clubstempel + aandenken 50 frank : clubstempel + aandenken + zelfklever. Trofeeën voorzien vanaf 20 deelnemers voor scholen, verenigingen, groeperingen en families. Info kon men krijgen bij Paul Lefever, Moerstraat 21 Hombeek (Folder).
Foto’s : -Herman Van den Bossche, Fik Diddens, Christel Vinck, Marc Windelen, Eric Vandenwyngaert, Joris De Neve, Kristof Van Meir, Ria Verschooten, Roel De Nijn, Katrien Daelemans, Marcel Verwerft, Renild Polfliet, Nancy Verelst, Andy Moens, Raf Scheers, Guido Hellemans. -De folder van ‘Boma and the Championettes’.
Eén van de 500 Balinese kunstobjecten die te bezichtigen waren in ‘Ons Parochiehuis’.
1993 – 10, 11 en 12 april : Posse Leest
“Beste Leestenaars en vrienden van Leest,
Al degenen (en ze waren talrijk) die na de vorige editie van Posse Leest gezegd hebben : ‘Zo ne goeie hebben wij nog niet gehad’, waren voor ons een stimulans om ook dit jaar van de Paasdagen in Leest een echt feest te maken. Samen met de verenigingen en dank zij de inbreng van de sponsors hebben we ook nu een tof programma op poten kunnen zetten, voor en door de bewoners van Leest. Nieuwe punten op de feestkalender van zondag zijn : de poppenkast die het klokkenwerpen begeleidt en de Leestse hondenshow. Op maandag vragen we uw aandacht voor de ambachten op de jaarmarkt. Op de veemarkt vindt u nog meer paarden, runderen en schapen.
De uitgebreide lijst van activiteiten op het Leestse Dorpsplein en zijn onmiddellijke omgeving vindt U verder in deze brochure. Uw aanwezigheid zal er dan ook weer een bruisend Posse Leest van maken. Namens het Posse Leest comité. De Voorzitter.” (Uit de Jaarmarkt Brochure Posse Leest ’93)
Met uitzondering van de zondagavond was het een zonovergoten paasweekend en om die reden werd er een massa volk naar Leest gelokt. Met paaszondag werd als eerste randactiviteit naast het kermisgebeuren de start van de 6de VEVOC-stratenloop gehouden om 14 uur. De -14 jarigen dienden 1,5 km af te leggen in de zogenaamde ‘jongerenloop’. De ‘dames- en herenstratenloop’ liep over 3 km en zij die dat wensten konden deelnemen aan de 6 of 9 km met start en aankomst op het Dorpsplein. Op hetzelfde uur konden de kaartspelfanaten terecht in de jongens-chirolokalen voor een kaarnamiddag. Elke deelnemer kreeg van de paashaas een paasei en voor de winnaar van elke tafel was er een kip voorzien. Een halfuurtje later werd Posse-Leest officieel geopend met vendelzwaaien en een optreden van de K.F. Sint-Cecilia vanop de kiosk aan de kerk. Volksdansgroep Korneel zette zijn beste dansbeentje voor waarna het traditionele klokkenwerpen voor graaiende handen zorgde. Deze drukte was nog maar net geluwd of de hondenshow, onder het motto “ieder hondje toont zijn kontje”, zorgde voor een kijk- en lachspektakel. De hondenshow liep op zijn einde toen de eerste regendruppels zich ook in Leest lieten voelen en wat later zorgden voor een heuse wolkbreuk. Om 20 uur was iedereen welkom op de gratis filmvertoning van de chiro : ‘Jumping Jack Flash’. Maandag toonde de zon zich van haar beste zijde en duizenden bezoekers zorgden ervoor dat je op sommige ogenblikken op het dorpsplein niet meer vooruit of achteruit kon. De marktkramers deden dan ook goede zaken. Opvallend de aanwezigheid van tal van Leestse verenigingen die via hun kraampje en één of andere activiteit de gunsten van het publiek trachtten te veroveren. Wijngilde Balsemien was vertegenwoordigd met een proefstand met zelfgemaakte wijnen, de Vrije Basisschool met een snoepstand ‘t Karamelleke, Korneel met een dranktent en vanaf 10 u. kon men genieten van de pensenkermis van de Leestse fanfare, dit onder de lieflijke tonen van een draaiorgel. Ook dit jaar schapen, paarden en koeien. In de lagere school kon men dan weer het kleinvee, al dan niet te koop, gaan bekijken. De kleuterschool aldaar hield opendeur en er was een rommelmarkt door en voor kinderen tot 12 jaar. De standwerkers werden gegroepeerd zodat de bezoekers de artisanale activiteiten rustig konden observeren. Ook Oscar Palmkes, met de twee trekpaarden en de kar gevuld met biervaten, bekend van de Palm-reclame, was aanwezig. De aanwezige mini-klimmuur oefende vooral op de jongeren zijn aantrekkingskracht uit. Ondertussen kon men in de chirolokalen terecht voor een pannenkoek of een natje in “het zesde gebod” of men bracht een bezoek aan Balinese of Javaanse kunstwerken in het parochiehuis. Dit werd voor elkaar gebracht door het Davidsfonds, meteen de 26ste keer dat de Leestse afdeling zich engageerde om niet “zomaar” een tentoonstelling naar Leest te halen. De tentoonstelling bundelde zo’n 500 authentieke schilderijen, houtsnijwerken, batik en zilverwerken, alle afkomstig uit Bali. De tent achter het parochiehuis was maandagavond de plaats van afspraak voor vooral het jongere Leestse publiek. De Leestse chiro sloot Posse-Leest in deze tent af met een TD. (Samengevat uit diverse folders, de jaarmarkt brochure, GvA en HLN)
“T&T” van juni 1993 over het optreden van de Leestse fanfare : “Leest vierde weerom zijn hoogdagen rond de Paasdagen. Er werd aan de fanfare gevraagd een concert te spelen op de kiosk. De weergoden waren ons tegen alle voorspellingen eens goed gezind. Al spelend wandelde de fanfare van ons lokaal St.-Cecilia tot aan de kiosk naast de kerk. Tussen de startschoten van de loopwedstrijden speelden we enkele deuntjes voor het talrijk opgekomen publiek. Gerhard speelde voor ons met plezier nog eens ‘Serenade’ en de Frans durfde zelfs ‘Toccata in D’ op de pupiter te zetten. Ons programma werd voortreffelijk verzorgd door onze dirigent Frans Violet en de zeer talrijk opgekomen muzikanten. Hiermee het bewijs dat er nog veel muziek zit in de Leestse fanfare. Doe zo voort jongens en meisjes. Na het concert liep de organisatie wat scheef, want vooraleer we terug opgesteld waren om huiswaarts te keren begon de volksdansgroep al met hun optreden. Niettegenstaande dat hebben we toch een mooie en plezante namiddag gehad. Roland Van Welden.”
1993 – Woensdag 14 april : Toewijzing – Openbare verkoop van woonhuis : Kantoor van notaris JOZEF CLERENS, Korenmarkt 47, 2800 Mechelen, tel 015/415325. Openbare verkoop van een WOONHUIS met garage, werkplaats en voorhof (half open bebouwing) te LEEST TEN MOORTELE 6. Notaris Jozef Clerens te Mechelen gevestigd, zal openbaar verkopen, met winst van verdieren voor de inmijners alleen : onder de stad Mechelen, deelgemeente Leest : een WOONHUIS met garage, werkplaats en voorhof, (half open bebouwing), Ten Moortele 6. Beknopte indeling : gelijkvloers : hall, living, trap, achterkamer, keuken, veranda, garage; werkplaatsen met afzonderlijke toiletten; eerste verdieping : overloop, voorkamer, achterkamer, zolder. Kadastraal gekend sektie B nr 139/3 en 139/A/2, met een opp. volgens meting van 581 m2. K.I.: totaal huis + werkplaats : 37.300. Te bezichtigen op zaterdag tussen 10 en 12 uur. Huurtoestand : vrij van huur en gebruik. Nutsvoorzieningen : elektr., waterleiding. Inmijning : woensdag 31 maart 1993. Toewijzing : woensdag 14 april 1993 telkens om 17.00 uur in café “In den Barreel”. (bij de heer De Laet F.), Dorp 11, Leest. (Affiche)
1993 – 3 april – Gazet van Antwerpen : BOKSEN IN LEEST
Uitstekend Belgisch profkampioenschap in Leest “De vrees dat Gust Emmeregs na de eerste boksmeeting in Leest, eind vorig jaar, ontmoetigd zou geraken door de magere publieke belangstelling, was blijkbaar niet ongegrond. Integendeel, op 21 mei haalt hij samen met de Vilvoordse bokspromotor en trainer Marius Surin een uitstekend Belgisch profkampioenschap naar de Omnihal. Patrick Vungbo, algemeen beschouwd als het grootste bokstalent dat in ons land rondloopt, zal dan zijn nationale superweltertitel op het spel zetten tegen Hassan Mokthar. Mokthar is de pupil van Surin en bokste onlangs nog een prima wedstrijd tegen de Westvlaamse Freddy Demeulenaere, Benelux-kampioen en negende op de Europese ranglijsten. Het is bovendien zowat de enige in eigen land die de strijd met de Brusselse Zaïrees nog wil aangaan. Vungbo won vorige week in Frankrijk een uitstekende kamp tegen een Camara die halfweg de partij ternauwernood aan een K.O. ontsnapte.
Test-case Gust Emmeregs mag met deze confrontatie tevreden zijn. Hij noemt het een duidelijke stap in de richting van continue grote sportmanifestaties in zijn Leestse sportcentrum. ‘Er was vorige keer inderdaad niet die grote opkomst, maar ik had ook geen voorwaarden gesteld. Het was een test-case en bepaalde mensen hebben me steun beloofd indien ik zou doorgaan. We zullen nu merken in hoeverre zij hun beloftes hard maken. Boksmeetings organiseren is niet eenvoudig en duur en niet elke bokser wil een andere bokser ontmoeten, maar het is een feit dat enkel topsport nog publiek trekt. Dus mikken we daar op.’ Het Belgisch profkampioenschap staat in het kader van de 23ste Leestse Volksfeesten. Met deze tweede meeting en de in het oog springende hoofdkamp kunnen we bovendien stellen dat Emmeregs persoonlijk voor de revival van het Mechelse boksen aan het zorgen is.” (Foto onderaan)
1993 – 4 april : Palmzondagconcert K.F. St.-Cecilia In zaal St.-Cecilia, met gastsolist Dirk Reyniers. (“T&T”, maart ’93)
“Naar jaarlijkse traditie hebben we ons 48ste Palmzondagconcert gehad op 4 april l.l. Om in de voetsporen te blijven van de vorige editie werd er weerom geopteerd voor een gastsolist. Deze keer viel ons de eer om Dirk Reyniers, op tenorhoorn, op de planken te hebben. Het Palmzondagconcert is voor Cecilia Leest het grote concert van het jaar. Om deze hoogdag tot een succes te brengen moet er veel gewerkt worden en moet iedereen zijn steentje bijdragen. Van klein naar groot, van jong naar oud, iedereen is er nodig om zo’n concert en ook andere activiteiten tot een goed einde te brengen. Nu het concert zelf. Een mooie bezetting, een (mooi) versierde zaal en een aandachtig publiek, zijn de basis ingrediënten voor een goed concert. Het inleidend woord en de verdere presentatie lag zoals gewoonlijk in handen van Bart Lauwens. Na ons openingswerk ‘Cortége from Mlada’ was het tijd om eens aan de ‘Carousel’ te draaien door onze solist Dirk Reyniers. Bovendien nam hij ons mee naar ‘The Streets of London’ om zo verder te wandelen naar ons eerste wedstrijdstuk voor het W.M.C. te Kerkrade, ‘Dimensions’. Tot slot van het eerste deel werd ‘Toccata in D’ van J.S. Bach ten gehore gebracht. Dit welbekende nummer werd door het publiek ten zeerste gewaardeerd.
Na een verfrissing werd gestart met het tweede deel, dat ingezet werd door de jeugd. Meester Johan heeft de jonge leerling muzikanten samen rond de pupiter geplaatst om zo als jeugdfanfare een optreden te verzorgen. Voor de zware instrumenten werd beroep gedaan op enkele muzikanten van de grote fanfare. De jeugdfanfare heeft vier werken gebracht waaronder één werk met Gunter Peeters als solist op de cornet, proficiat Gunter. De fanfare zette het tweede deel in met ‘Labour and Love’, welk niet gespeeld zal worden op het W.M.C. te Kerkrade zoals aangekondigd door onze presentator. Met ‘Higgyjig’ en ‘Goodby to Love’ mocht Dirk Reyniers nog eens het beste van zich laten horen. Als afsluiter speelde de fanfare ‘The Battle Huymn of the Republic’ een pittig werkje dat door het grote publiek beter bekend staat onder ‘Glorie, Glorie, Hallelujah’. Na de uitreiking van de bloemen en felicitaties werd nog veel nagepraat over de voorbije avond. Nogmaals van harte proficiat aan de sterren van de avond en hou alvast Palmzondag 1994 vrij voor ons 49ste Palmzondagconcert. Roland Van Welden.” (“T&T”juni ’93)
1993 – 7 april : Vernissage van de Davidsfondstentoonstelling ‘Balinese Kunst’ Om 20 uur in ‘Ons Parochiehuis’. Deze tentoonstelling was gratis toegankelijk op donderdag 8, vrijdag 9 en dinsdag 13 april van 17 tot 21 uur en tijdens het weekend van ‘Posse Leest’. Davidsfonds Leest organiseerde dit in samenwerking met Garuda Indonesia.
“Martin Mollemans, DF-secretaris, vertelt dat de Balinese kunsttentoonstelling hen relatief weinig werk heeft gekost in vergelijking met bijvoorbeeld vorig jaar, toen alle Europese lidstaten uitvoerig werden belicht. Bedoeling van deze rondreizende Balinese tentoonstelling is een ruim publiek ermee te laten kennismaken en uiteraard te verkopen. Een verkoop waarop de organisator een percentage krijgt voor het dekken van de onkosten. Deze expo geeft de bezoeker een beeld van tot wat de kunstenaars in Bali, Java, Saluwesi en Thailand in staat zijn. De meeste van de werken die worden tentoongesteld, zijn afkomstig uit Bali. Het houtsnijwerk allerhande van klein tot groot vormt hier de blikvanger. Bovendien worden al deze houtsnijwerken –die tot in het kleinste detail met meestal eenvoudige gereedschappen zijn uitgewerkt- telkens vertrekkende van één houtblok vervaardigd. Bovendien biedt deze expo de unieke gelegenheid om met tal van uitheemse houtsoorten kennis te maken, het zwarte ebbenhout, jempenishout, parasiethout (wortels van bomen), enz. Verder zijn er ook tal van kleine kunstvoorwerpen gemaakt uit buffelhoorn en ook zilverwerk. Uit Java waren er dan weer batikschilderijen, Wayangpoppen en lampekappen te koop. Uit Sulawesi had de bezoeker een ruime keuze uit juwelen die met de hand vervaardigd worden uit gevlochten zilverdraden. Tenslotte waren er ook Boeddha’s en schilderijen afkomstig uit Thailand.” (GvA)
Ze noemden ze in vervlogen jaren…Ere-leden “Of mijn eigen bedenkingen tijdens en na het canavalbal… Vele, vele jaren geleden vormden zij een ras dat tegen alles bestand was, weder of geen weder, regen of wind, sneeuw of hagel, niets kon hen weghouden van een inrichting van hun geliefde fanfare en hun geliefde vereniging. Met trossen van tientallen vulden zij de zaal bij het verkleed of groot-bal, met tientallen stonden zij zelfs te luisteren in het café daar er binnen in de zaal geen plaats meer was met het Palmzondagconcert. Velen onder ons zullen zich nog herinneren dat we voor wat we destijds het groot-bal noemden, met orkesten van toen zoals Marcel Sterckx – The Lords – De Javelins of Flor Faes, er reservatie nodig was om toch maar zeker te zijn van een tafel en een stoel. Geen reservatie op voorhand besteld, dan kon men er zeker van zijn dat het een ganse avond en zelfs een stuk in de nacht rechtstaan geblazen was ! WAAR ZIJN DIE ERE-LEDEN NAARTOE ? WAAR IS DIE TIJD VAN WELEER !!!
Ere-leden waren en zijn eigenlijk de steunende leden van een fanfare, de ruggegraat van de muziekvereniging, zij zorgden voor het zo gekende ‘appeltje voor den dorst’ samen te brengen indien er zware uitgaven op til of gebeurd waren ! Ere-leden, zij hadden ook nog een andere, zo mooie naam, de naam van ‘SJOSJETEIR’. Langzamerhand ziet men ze echter verminderen…ja zelfs zijn ze met uitsterven bedreigd. Zullen we dan toch binnenkort naar een museum moeten gaan om zulke exemplaren nog te kunnen zien ? Hoe moeten we zulke personen binnen enkele jaren beschrijven om aan onze kinderen en kleinkinderen toch nog het idee mede te geven hoe er eigenlijk zulke ‘SJOSJETEIRS’ uitzagen ? Natuurlijk zijn er die nu nog, er zijn nog wel enige van die exemplaren, maar als er niet vlug verandering gaat komen zijn ze met uitsterven bedreigd.
Ere-leden, een dringende oproep, laat het alsjeblief niet zo ver komen. Wanneer er een inrichting is van uw fanfare, vergeet dan voor eenmaal je T.V. en je luie stoel en wees aanwezig op hun activiteiten, steun ze door uw aanwezigheid en uw vertier. Drijf die oude sfeer van weleer terug in het verenigingsleven van uw fanfare. Ieder van ons een beetje en dan kunnen we terug spreken en zeggen : ‘Het was er als in die goeie oude tijd’.
N.B. : Om het in sporttermen uit te drukken : ook voor alle afwezige muzikanten op het carnavalbal wordt de gele kaart getrokken, maar we zullen het bij een strenge blaam laten. Jef Lauwers.”
Tot omstreeks 1985 waren de bals vrij populair. Het verkleed bal of het gemaskerd bal werd omstreeks carnaval georganiseerd en had jaren succes. Dikwijls waren er meer dan honderd verklede deelnemers, die doorgaans na een paar uur baadden in het zweet. (Stan Gobien, ‘Leest in Feest’) Onderaan enkele foto’s van het gemaskerd bal.
1993 – 6 maart : Oud-ijzerslag Ten voordele van “Ons Parochiehuis”.
1993 – 1 april – Gazet van Mechelen :
Senioren KVLV en LG arrondissementeel samen Voor het eerst in de geschiedenis van de KVLV en LG kwamen de senioren van beide verenigingen bij elkaar voor een gemeenschappelijke activiteit op arrondissementeel niveau. Dit gebeurde gisteren in Leest. Een wetenschappelijk praatje van Armand Pien, entertaining door volkszanger Frans Jacobs en als toetje een toespraak van Jef Mertens, afgevaardigde voor de seniorenraad van de Landelijke Beweging (LB) van de provincie Antwerpen, stonden op het programma. LG-consulent Marc Van Praet : ‘Zowat 10 procent van alle senioren van het platteland zijn lid van de LB. Dit getal loopt op tot 17 procent als we alle georganiseerde senioren bij elkaar tellen die lid zin van de LB. De vergrijzing van de maatschappij zorgt ervoor dat zij steeds meer een zeer belangrijke groep worden. Ondanks dat we er statutair voor zorgen dat de senioren ook in de plaatselijke besturen vertegenwoordigd blijven, willen we toch wat extra’s voor deze ledengroep organiseren.’ ‘Bedoeling is dat ze hun grieven en noden duidelijk stellen zodat we ze via het hoofdbestuur van de Boerenbond politiek kunnen vertalen. Er zijn in dit arrondissement 49 KVLV verenigingen (zowat 8.000 leden) en 45 LG verenigingen (goed voor zowat 500 leden). Activiteiten als vandaag, voor deze seniorengroep, zullen in de toekomst nog herhaald worden. We hebben echter niet de bedoeling een concurrent te worden voor gelijk welke gestructureerde gepensioneerdenvereniging,’ aldus Marc Van Praet.
Armand Pien Armand Pien, Vlaanderens bekendste senior, werd voor deze samenkomst uitgenodigd. ‘Hij spreekt het publiek zeker aan. In het verleden hebben heel wat landbouwers met veel aandacht zijn weerpraatjes gevolgd,’ stelt Van Praet. Armand Pien had het vooral over de ruimtevaart en de technologische gevolgen ervan voor de samenleving en ook voor de weersvoorspellingen. Na de pauze werden in primeur enkele filmbeelden gedraaid die Armand Pien van onze astronaut Frimaut ter beschikking kreeg over zijn reis met de Space Shuttle. Nadien animeerde volkszanger Frans Jacobs het publiek. Hij bracht enkele nummertjes uit de oude doos, die werden meegezongen. Jef Mertens, die voor de LB in de seniorenraad voor de provincie Antwerpen zetelt, sloot deze eerste namiddag af met uitleg over het hoe en waarom van het opstarten van een seniorenraad voor de LB. Nadien konden de beentjes onder de koffietafel gestoken worden.”
Foto’s : -Foto van het verkleed bal van 1967. Van l. naar r. : Antoon Lauwens, Jeanne Geerts, Agnes Piessens, Tine Leys en August Lauwers. Gehurkt zit Jef Aerts. Deze was fanfaredirigent en zijn composities werden dikwijls uitgevoerd door St.-Cecilia Leest. (Foto ‘Leest in Feest’) -Staand van l. naar r. : Vic Gobien, Nieke Janssens en Jean De Croes. Zittend : Harry Cauwenbergh en Freddy Walschaers. (Foto : Familie Lauwens-Piessens) -De gemaskerden van het bal van ’83. -Een vaste habitué op de carnavalbals van St.-Cecilia : Leonore Mees. -Op deze foto o.a.: Victor Van Hoof, José Tournee, Leonore Mees, Amelie Portael. Onderaan : Sylvia Keppens, Miel Ceuppens, Louis Mees.
1993 – Zaterdag 6 februari : Schoolbal Vrije Basisschool In “Ons Parochiehuis”. (PB, 20/1)
1993 – Zondag 7 februari : BGJG bezocht het Stripmuseum van Brussel. (PB, 20/1)
1993 – Zaterdag 20 en zondag 21 februari : Eetdagen Jong V.V. Leest
Op het menu : -Aperitief VV Leest : 100 fr. Porto : 60 fr. -Voorgerechten : Garnaalkroketten : 100 fr. Kaaskroketten : 80 fr. -Soep : Tomaten met balletjes : 70 fr. -Hoofdgerecht volwassenen : Steak salade-tomaat, steak-pepersaus, steak-champignonsaus : 375 fr. Stoofvlees : 250 fr. Ossetong met madeirasaus : 350 fr. -Hoofdgerecht kinderen : Steak-salade-tomaat, steak-pepersaus, steak-champignonsaus : 200 fr. Stoofvlees : 150 fr. Ossetong met madeirasaus : 200 fr. -Nagerecht : Dame Blanche : 100 fr. Gebak : 70 fr. Een volledig menu kostte 650 fr.
Inschrijven kon bij het Chalet van VV, lokaal ‘In den Barreel’, E. Andries, K. De Wit, W. Slachmuylders, A. Van den Broeck of F. Van de Venne. (Folder) (Onderaan enkele jeugdploegen van VV Leest uit 1993)
1993 – 20 en 21 februari : Eetdagen K.F. St.-Cecilia In het lokaal van de vereniging, Dorpstraat. Meester-kok Rik en zijn voltallige ploeg maakten de dienst uit. (“T&T”,oktober ’92)
1993 – Zondag 28 februari : Wezel-S.K.R. Leest : vier uitsluitingen voor Leestse provincialers.
SKR eindigt met zijn achten “SKR Leest heeft bij leider Wezel een onverdiende nederlaag geleden. Vroeg in de wedstrijd schoot Eric Haentjes een strafschop binnen het bereik van de doelman. Na twintig minuten stond SKR reeds met tien man op het terrein, nadat Marc Hellebaut een tweede keer tegen geel had aangekeken. Wanneer Jean Lumuanganu kort voor de rust kon milderen tot 2-1, was voor SKR alle hoop nog niet verloren. Maar ook hij mocht zich gaan omkleden na een overtreding. Zijn tegenspeler had hem al gans de partij mogen onderuithalen zonder een kaart te moeten aanschouwen. Het leed was voor het team van trainer Leon Van den Broeck nog niet geleden. Ook stopper Chris Goossens kreeg na een fout en protest rood onder de neus zodat SKR met acht spelers naar het einde moest. Maar zelfs dan bleef SKR de evenknie van een bleke leidersploeg.” (GvA, 2/3)
Foto’s : -De Knapen van VV Leest (september 1993). -De Scholieren van VV, oktober 1993.
1993 – 3 februari : Overlijden van Pauline Robyns (Zuster Maria Liberta) In het St.-Erasmusziekenhuis te Borgerhout overleed Pauline Robyns, Zuster M. Liberta, dochter van O.L.-Vrouw van het H. Hart. Geboren : Leest 9 oktober 1911. Ingetreden te Buggenhout : 1/8/1932. Geprofest te Buggenhout : 2/2/1934. Vertrokken naar de Kongo-Missie : 22/4/1938. Tweede afreis : 17/5/1952. Derde afreis : Januari 1960. Teruggekeerd uit Zaïre : 10/8/1973.
“1 aug. 1932 was in het leven van Pauline Robyns een belangrijke dag. Ingaande op de uitnodiging van de Heer, trad ze toen in bij de Dochters van O.-L.-Vrouw van het H. Hart te Buggenhout als Zr. M. Liberta. Na noviciaat en professie was haar tijdelijk verblijf in Wallonië slechts een wachttijd op de verwezenlijking van haar levensdroom : haar vertrek naar de Evenaarsmissie in het toenmalig Belgisch Congo. Ruim 34 jaar zou zij daar het beste van zichzelf geven aan de missionering. In 1973 keerde zij definitief terug naar het vaderland omwille van haar gezondheidstoestand. Na een korte herstelperiode vestigde zij zich in de FDNSC gemeenschap te Deurne-Zuid. Adressen veranderen, maar haar hoofdtaak bleek steeds dezelfde : onopvallende maar hoogsttoegewijde keukendienst. Zo Moeder, zo dochter ! Had ze hierbij niet het inspirerende voorbeeld van O.-L.-Vrouw, van wie zij zich sinds haar professie op een bijzondere manier de ‘Dochter’ mocht noemen ? Ook te Nazareth had Maria de keukendienst voor haar gezin verricht, zo onopvallend dat het geschreven Evangelie er met geen woord over spreekt. Slechts uit een klein bericht van Lukas kunnen we de jarenlange duur ervan vermoeden. ‘Toen Jezus Nazareth verliet en in het openbaar begon op te treden, was Hij een jonge man van rond de dertig.” (LK 3,21) Na haast zestig jaar kloosterleven is nu de voornaamste dag van haar leven gekomen : haar vertrek in Gods eeuwigheid op 3 februari 1993, na weken pijnlijk verblijf in het St.-Erasmusziekenhuis te Borgerhout. Goede Zr. Liberta, vele missionarissen, vooral reispaters, zullen met dankbaarheid aan uw goede diensten terugdenken na de vermoeiende brousse-tochten. Geen van uw mede-zusters zullen uw zo dienstvaardig leven vergeten. Maar vooral laat uw laatste vertrek een grote leemte achter bij uw medezusters van Deurne Zuid. Een leemte van gemis en droevig ervaren om uw definitief heengaan en tegelijk de hoopvolle zekerheid dat de Heer nu zijn zaligmakende woorden tot u zal spreken : ‘In het kleine waart gij trouw, nu zal ik u het GROTE toevertrouwen’.” (Uit haar gedachtenisprentje)
Joanna Paulina Robijns (°9-10-1911, +3-2-1993) “Pauline is afkomstig uit de Blaasveldstraat en werd een dag na haar geboorte gedoopt ‘sub conditione’ (Noot MVH : in de kerkelijke doopregisters komt men regelmatig doopakten tegen waarin de pastoor in het Latijn schrijft dat hij het kind, “sub conditione”, onder voorwaarde doopt. De reden hiervoor is dat het waarschijnlijk om een “moeilijke bevalling” ging en dat de vroedvrouw tijdens de bevalling het gedeeltelijk geboren kind reeds gedoopt heeft om er zeker van te zijn dat bij noodlottige afloop het zieltje recht naar de hemel zou gaan). Ze ging in Leest naar school en werkte daarna thuis. Ondertussen was ze ijveraarster vor de E.K. en de B.J.B. en trad in bij de Congregatie van de Dochters van O.L.Vrouw van het Heilig Hart te Buggenhout (op 1/8/1932). Ze werd er geprofest als zuster Maria Liberta (2/2/1934). Van dan af werkte ze voor de zusters en de weeskinderen in de keuken te Lobbes (Henegouwen). Haar eeuwige geloften legde ze drie jaar later af (2 februari 1937). Ruim 34 jaar, van 1938 tot 1973, was ze missionaris in de Coquilhatstad/Mlbandaka-missie in Belgisch Congo/Zaïre (nu : Democratische Republiek Congo). Haar eerste afreis, per ‘congoboot’, duurde toen twee maand. Ze werkte achtereenvolgens te Bokote (1938), Ikela (1940), Boënde (1949), Bokela en in de leprozerie van Iyonda (1952). In 1960 maakte ze onafhankelijkheidsperikelen mee en werkte (tot 1969) in Bokela waar ze (in 1964 tot einde 1965) moest vluchten voor rebellen. Van Bokela ging ze weer naar Boënde (1969-1973). In Leest was ze op verlof in 1951 en 1959 en moest om gezondheidsredenen in 1973 definitief naar België terugkomen. Ze werkte dan, nog steeds als keukenzuster, in Deurne-Zuid. Na bijna zestig jaar kloosterleven en pijnlijke weken in het Sint-Erasmusziekenhuis te Borgerhout overleed ze er op 3 februari 1993. Daar werd haar uitvaart gevierd waarna ze begraven werd te Rumst (8/2/1993). (“De Sint-Niklaasparochie in Leest”, Wilfried Hellemans)
In januari 1960 vertrok de zuster opnieuw naar Afrika. Haar afscheidsfeest werd op 17 januari gevierd en daarvan verscheen in ‘De Band’ volgend verslag : “Laten we maar beginnen met het ronduit te zeggen dat deze avond als afscheid van E. Zuster Liberta een waardige en welgeslaagde avond is geweest. Ondanks het gure weder was de opkomst zeer bevredigend en mochten we andermaal meer dan twee uren nader kennis maken met het MISSIELEVEN. De feestavond werd ingezet door de ‘Koninklijke Fanfare Arbeid Adelt’ onder leiding van de heer Van der Taelen en die bracht ons om de stemming erin te brengen enkele marsen ten beste om daarna plaats te maken voor de ‘Koninklijke Fanfare St.-Cecilia’ onder leiding van de heer Rik De Bruyn welke het muzikale gedeelte besloot. De muziek had het voorbereidend werk gedaan om dan de hoofdschotel ten beste te krijgen. Terwijl plaats geruimd werd om de filmvertoning te geven werd door Mejuffer Rheinhard enkele woorjes gezegd en dan nog wel terloops voor ‘haar Linneke’ en deed vooral een beroep op de vrijgevigheid der aanwezigen om in de mate van het mogelijke geldelijke steun te verlenen. De filmvertoning zelf was een parel ! Met omlijsting van zeer gepaste muziek hebben de aanwezigen mogen kennis maken met een der schoonste missiewerken n.l. : ‘bij de melaatsen’. Zou iemand, zonder die werkelijke toestanden te hebben gezien zich wel een gedacht kunnen vormen hebben van het apostolaat dat deze Missiezusters en leken volbrengen ten bate van onze zwarte broeders en zusters ? Heeft men zich ooit kunnen indenken dat er zoveel leed heerst en wat zou er geworden van hen indien geen hulp zou verleend worden om die ongelukkigen te troosten, te verzorgen en…te genezen. Zou men dan bewondering kunnen ontzeggen aan die zusters en priesters-missionarissen die jarenlang vertoeven bij hen die bij hun afwezigheid, verstotelingen zouden zijn en blijven ? Laten wij naar met fierheid opzien ! Buigen wij eerbiedig het hoofd voor die eenvoudigen en grote helden, die de WAARHEID met woord en daad toepassen tot heil der ongelukkigen. Wat we te zien kregen was eenvoudig, enig en schoon, en allen die de gelegenheid hadden gegrepen om tegenwoordig te zijn zullen zich dat nog lang geheugen. Met een dankwoord van E. Zuster Liberta besloot deze avond in de beste stemming en elkeen toog ten zeerste voldaan naar huis. Wij wensen onze dorpsgenote een voorspoedige reis toe, het behoud van een goede gezondheid en een verder mooi apostolaat door Gods Zegen ! Spectator.”
In hetzelfde maandblad van maart 1977 publiceerde Pauline Robijns volgende brief : “…Ik ben geboren op 9 oktober 1911 te Leest, ging naar school te Leest : dan werkte ik thuis. Ondertussen was ik ijveraarster voor de E.K. en de B.J.B. waar ik veel deugd aan gehad heb en nog…Op 1 augustus 1932 trad ik in het klooster der Dochters van O.L.Vrouw van het H. Hart te Buggenhout. Na mijn eerste gelofte verbleef ik te Lobbes (Wale) en zorgde voor de keuken van de zusters en de weeskinderen. Van daaruit mocht ik op 22 april 1938 naar de missie vertrekken van ex-Coquilhadstad (op de Evenaar). Ik verbleef voorlopig te Bokote, om in 1940 op de nieuwe missiepost te Ikela te werken. In 1949 werd ik naar de poste Boende gezonden om er een zuster te gaan vervangen. Vandaar uit mocht ik in 1951 op verlof naar België. Half 1952 vertrok ik terug naar de missie en werd gezonden naar Bokela. Door bijzondere omstandigheden werd ik vandaar nog in 1952 teruggeroepen om te verblijven te Iyonda (leprazerie). Van daar uit mocht ik in 1959 weer op verlof naar België. Begin 1960 terug naar de missie van Coquilhadstad (nu Mdandaka). Dit duurde maar enkele maanden. De Congolese onafhankelijkheid maakte ons verblijf aldaar onmogelijk. Doch na enkele maanden mochten we terug naar onze missie. Toen werd ik naar de missie van Bokela gestuurd, waar we in 1964 moesten vluchten voor de rebellen. Einde 1965 mocht ik terug naar de missie van Boende, het waren mijn laatste vier jaar, wie had het gedacht. In 1973 moest ik afreizen naar België omwille van gezondheidsredenen, en niettegenstaande mijn vaste hoop te mogen terugkeren, kwam het tot een besluit in het moederland te blijven. Mijn heel missieleven, dus 35 jaar, heb ik mogen zorgen om de hongerigen te spijzen en de dorstigen te laven. N.B. : de eerste maal ben ik vertrokken van uit de Antwerpse haven, met de ‘Anversville’, met oponthout te Tenerife, dan tot Matadi, een kleine maand op het water. Van Matadi tot Leopoldville per trein, één of twee dagen. Van Leo naar Coquilhadstad 1 week boot, dan nog enkele dagen tot Bokote, mijn eerste missieverblijf. Dat maakte bijna twee maand om op bestemming te komen. Al de andere reizen zijn per vliegtuig geweest. God dank heb ik het geluk gehad mijn goede ouders vijf maal terug te zien gedurende mijn missieleven, de Goede God lone hun het offer. In de missie heb ik ook steeds hetzelfde werk gehad. Nu hier te Deurne-Zuid zorg ik ook voor de keuken. We zijn hier met 13 zusters. Enkele werken thuis, de overigen gaan uit op ziekenverpleging aan huis… Met mijne beste groeten, Zuster Liberta.”
Foto’s : -Uiterst links Pauline Robijns tijdens het kuisen van de kerk. Dat gebeurde tweemaal per jaar door vrijwilligers. Naast Pauline van l. naar rechts : Tinneke Verbeeck, Clementine Bruggemans (ook zij werd kloosterzuster), Julia Teughels, Emma Dumon (de meid van pastoor Beuckelaers), Tinneke Lamberts, Fieke Rottiers en Angèle Van Praet. (Foto : LG, blz. 307) -Pauline Robijns, zuster M. Liberta, bij haar professie op 2 februari 1934. (Foto : bezit familie Lauwens-Piessens) -Zuster M. Liberta tijdens haar tweede vertrek naar Congo in 1952. Agnes Piessens kreeg deze foto : ‘uit dankbaarheid aan mijn nichtje Agnes’, voor haar opvang en gastvrijheid. (Foto : familie Lauwens-Piessens)
1993 –Jaarabonnement Parochieblad Het jaarabonnement voor het parochieblad (Kerk en Leven) kostte voor het jaar 1993 500 frank.
“Aan alle families van onze parochie.
Uw parochieblad brengt elke week het nieuws van onze plaatselijke gemeenschap en het verenigingsleven. Het geeft U ook een kijk op ons bisdom en de wereldkerk. Ieder vindt er iets in naar zijn gading, ook de jongeren en de kinderen. Het is echt onmisbaar voor wie contact wil houden met het plaatselijk parochieleven. Met deze brief willen wij U uitnodigen om uw abonnement voor volgend jaar te hernieuwen. Wie het blad nog niet ontvangt kan nu inschrijven. Eerbiedige groeten, D.K. Van Aken, pastoor.” (Brief aan de parochianen)
1993 – Vanaf 1 januari : Ontruiming van graven Ardies Pierre, De Boeck Jozef, Mathilde De Bruyn, Fasoel René, Leemans Jozef, Roelants Amande, Solie Ludovicus, Van Aken Maria. (PB, 29/10/92)
1993 - 11 januari : Gepensioneerden : maandelijkse samenkomst met trekking van de Lourdesbedevaart Winnares werd Marieken Van den Broeck (foto onderaan) uit Ten Moortele (dochter van de eeuweling Stanne) maar ze stond haar beurt af en gaf die door aan eerste plaatsvervangster Margriet Van Brempt uit de Vinkstraat. (PB, 6 en 20/1)
1993 – 6 januari – Parochieblad : Omhaling met Kerstmis “Voor de verwarming van de kerk werd de som samengebracht van 17.500 frank. Hartelijk dank.”
1993 – 9 januari : Gouden Huwelijksjubileum(Foto’s onderaan) Die dag vierde het echtpaar Albert Van den Brande-Louisa Buelens uit de Grote Heide hun gouden huwelijksjubileum. De viering vond plaats te Tisselt. (PB, 31/12/1992) Albert Van den Brande was te Zemst geboren op 9 december 1918 en hij overleed te Mechelen in het A.Z. Sint-Maarten op 24 december 2004. Louisa Buelens was te Hombeek geboren op 6 april 1920 en overleed in het rust- en verzorgingstehuis ‘Battenbroek’ op 8 februari 2009.
1993 – Zondag 10 januari : Aperitiefconcert K.F.Sint-Cecilia Om 11 uur in “Ons Parochiehuis”. De opbrengst kwam ten goede aan de vernieuwing van “Ons Parochiehuis”. Andere initiatieven omtrent dit project : eind februari, begin maart “Ijzerslag” en op 14 en 15 augustus een barbecue. (PB)
1993 – 24 januari : Met Davidsfonds Leest naar Antwerpen Meer specifiek bezoek aan de Antwerpse schilderschool “Van Breughel tot Rubens”. (1550-1650) (PB, 13/1)
1993 – 24 januari : Derby V.V.Leest-SKR Leest : 3-1 In een erg fair gespeelde Leestse derby haalde thuisploeg V.V. het laken naar zich toe. Door deze zege kwam V.V. in de rangschikking op gelijke hoogte van gebuur SKR. Nochtans was de partij voor de thuisploeg niet zo schitterend begonnen, want bij de eerste aanval van de bezoekers kon Jean Lumuanganu zich ontdoen van zijn bewaker en na een mooie beweging doelman Spinnael tegenvoets kansloos laten. Spijtig genoeg voor SKR zou Jean het bij deze ene flits laten en werd hij voor de rest van de wedstrijd door verdediger Luc Doms in bedwang gehouden. De gelijkmaker kwam er van de voet van Mike Melis en wanneer in de volgende minuut Jesse Verstraeten nog kon aandikken, was de psychologische slag in het voordeel van de thuisploeg beslecht. Diezelfde Verstraeten maakte er in de 62ste minuut nog 3-1 van en de strijd was beslecht. V.V. kon zich beperken tot het controleren van de wedstrijd.
1993 – Zondag 31 januari : Algemene Vergadering KVLV Om 14.30 in ‘Ons Parochiehuis’. Gezellige samenkomst maar tevens een gespreksthema over ‘Kwaadheid en ergernis’ door Lieve De Boeck uit Bornem. Op 18 (‘Maken light-producten licht ?”) en 25 februari (‘Dessertbuffet van A tot Z’) werd door de KVLV kooklessen gegeven. (PB,20/1)
Foto’s : -Marieke Van den Broeck won de Lourdesreis maar stond ze af. -Albert Van den Brande. -Louisa Buelens.
1992 – Zondag 22 november : “Planten-ruil” van BGJG-Leest In de tuin van Daniël Duran, Juniorslaan 29 vanaf 14.30 uur. (PB, 12/11)
1992 – 28 en 29 november : Verkoop kerst- en nieuwjaarskaarten in de kerk van Leest Ten voordele van de Bond zonder Naam. (PB, 26/11)
1992 – 1 december : Met de KVLV naar de kerstmarkt Te Kontich bij Van Uytsel. Vertrek Leest-dorp om 13 uur. (PB, 26/11)
1992 – Zondag 13 december : Kinderfeest K.F. St.-Cecilia Aanvang 14.30 uur. Op het programma poppenkast en het optreden van jonge muzikantjes. (Omzendbrief 23/10)
“Druppelsgewijs schreden ze onze Ceciliazaal binnen. Wat onwennig met in de ene hand een kussen en in de andere een krant. Onze feestkinderen ! Terwijl de mama’s en de papa’s de beste plaatsen aan tafel zochten, vouwden de jongelui naar hartelust de mooiste hoedjes uit het meegebrachte krantenpapier.
Toen de voorzitter Kamiel, met zijn zwoele basstem de micro tot leven bracht, zochten onze jongste spruiten een plaatsje voor de poppenkast op het meegebrachte zitkussen. De spanning steeg. De toneelbel klonk. De jeugdband o.l.v. meester Johan startte het totaalspektakel met een prachtige uitvoering van ‘Tompouce’. Met individuele, muzikale tussenkomsten zorgden ze voor een schitterende prestatie.
Uit een zacht rose oor dook plotseling het figuurtje, Tedje, op. Hij zou ons door het ganse verhaal gidsen en de muziekstukken inleiden. Hij verscheen zelfs enkele keren in menselijke gedaante voor de poppenkast. Enkele minuten later maakten we kennis met het hoofdpersonage Remi. Die kwam teleurgesteld uit de muziekklas en verscheurde zijn notenleerboek. Van één van de bladen maakte hij een bootje dat hij in de beek dropte. Dat bootje zou uiteindelijk een belangrijke rol spelen in het verhaal. In z’n droom vertrok Remi met het bootje op een muzikale reis. Zo meerde hij aan op Schatteneiland waar hij Piet Piraat ontmoette en zijn zingende bondgenoten. Op het strand kwam Karel Krab aangewaggeld en wees Remi de juiste weg naar huis. Piet en Karel overtuigden Remi met wijze woorden dat muziek maken en leren zéér belangrijk was in je leven. Blijkbaar had onze ‘held’ dat goed begrepen want hij zeilde volle moed weg. In zijn overmoed sloeg hij de verkeerde richting in en belandde in Kakafonië. Hier heerste Kakafonie, de zeeheks, die geen greintje muziek in haar wereld toeliet. Zij sloot Remi en zijn bootje op in een koepel waardoor deze niets meer kon ondernemen. Dank zij de interventies van Kareltje Krab, Tedje en de jonge muzikanten geraakt Remi bevrijd. Een muzikale apotheose sloot het poppenkasthoofdstuk af. De grote moraal die we uit de belevenissen van Remi kunnen onthouden is : ‘In alles zit muziek, je moet het er alleen zien uit te krijgen’.
De koffietafel werd in allerijl gedekt. Ondertussen lieten zich de lekkere broodjes en kleurig opgefriste koeken smaken. Tot slot kregen alle kinderen een prachtig kado vanwege onze fanfare. Het viel zelfs op dat verscheidene ouders meer geboeid waren door de mechaniek van sommige ‘botsautootjes’ of de inhoud van de ‘beauty-case’ dan de kinderen zelf. Maar dat valt te begrijpen. In ieder van ons zit nog steeds een stukje kind welke op dit kinderfeest zeker en vast verwend werd. We danken uiteraard de muziekleraars voor de gave uitvoeringen van hun leerlingen. Er werd puik werk geleverd. Het bestuur zorgde voor een geslaagde organisatie en de kinderen en ouders waren dol enthousiast. ‘Volgend jaar doen we zeker en vast terug mee’, klonk het uit ieders mond. Maar onze jeugd blijft ons elke dag van het jaar boeien. Want er zit muziek in en we zullen het samen met hen eruit krijgen ! Prettige feestdagen en een muzikaal 1993 ! Bart.” (‘Toeters en Trompetten’, december ’92)
1992 – Zaterdag 19 december : Grote Boksmeeting ingericht door NV Omni(Foto’s onderaan) In de Omnihal, Dorpsstraat 69 Leest. 2 Beroepskampen en 7 Liefhebberskampen. Zitplaatsen : 500 frank.
“De Streekkrant” van 10/12/92 schreef daar het volgende over :
Leestse bokstraditie wordt heraangeknoopt.
“In lang vervlogen tijden was de Mechelse regio van grote betekenis in Belgische boksmiddens. Fusiegemeente Leest wil nu met deze traditie van weleer heraanknopen. Gust Emmeregs heeft het initiatief op zich genomen om zaterdagavond 19 december een grootse boksmeeting in de Leestse Omnihal te organiseren. Op de affiche van deze boksmeeting staan acht kampen in de categoriën nieuwelingen, liefhebbers en profs. De toegangsprijzen bedragen 750 – 500 frank (ring) en 300 frank (volksplaatsen). De hoofdpartij over een duur van 8x3min. zal gaan tussen George Hardy uit Luik en “thuisbokser” Hassan Mokhtar van Olimpic Boxing Club Vilvoorde. De uiteindelijke bedoeling van deze boksmeeting te Leest is dat het hier niet bij een éénmalige gebeurtenis zal blijven. Gust Emmeregs wil niets liever dat in de toekomst nog bokswedstrijden te organiseren. In die optiek speelt hij met de idee om een Mechelse boksvereniging op te richten en daartoe de infrastructuur van de Leestse Omnihal ter beschikking te stellen aan iedereen die hieraan daadwerklijk wil meewerken. Luc Q.”
Niettegenstaande een magere publieke belangstelling voor dit eerste boksevenement, zou Emmeregs nog verschillende bokskampen blijven inrichten.
1992 – Donderdag 24 december : H. Communie aan huis Ter gelegenheid van kerstmis werd de H.Communie voor zieken en ouden-van-dagen aan huis gebracht. (PB, 17/12)
1992 – 27 december : Leestse Zaalcup Van ZVK Leest in het Sportcentrum Leest om de Wisselbeker Vic De Maeyer. (Folder)
1992 – Parochie Leest – Jaaroverzicht 1992 – Kerk en Leven 31/12/92 : “In onze parochie- en kerkgemeenschap opgenomen door het H. Doopsel : 25 kinderen (waarvan 2 van buiten de parochie). Werden als “bewuste-jonge-christenen” gevormd door de H. Geest : 41 jongeren (waarvan 5 van buiten de parochie). In onze parochiekerk werden 8 huwelijken ingezegend. We hadden 22 overlijdens te betreuren. In 430 huizen van onze parochie wordt “Ons Parochieblad” ontvangen.” De omhaling met kerstmis voor de verwarming van de kerk bracht 17.500 frank op.
Foto’s : -Voor Gust Emmeregs ging een jarenlange droom in vervulling om ooit in zijn gemeente een bokshappening te organiseren. (Foto : Streekkrant) -Toegangsticket voor de Boksmeeting te Leest. -Hassan Mokhtar, ooit Belgisch kampioen bij de nieuwelingen en liefhebbers, was de publiekstrekker in de Omnihal van Leest.
Meedoen aan het ledenfeest was in de jaren vijftig tot zeventig een morele verplichting. Wie niet deelnam en wie geen gegronde reden had, werd niet beschouwd als een echt en trouw fanfarelid. De fanfare moest omwille van politieke redenen aan de buitenwereld laten zien dat ze uit veel leden bestond. Wie dan niet meedeed, benadeelde daarom de uitstraling van de vereniging…
Zo’n veertig jaar geleden waren er nog heel wat leden die de tijd van schaarste hadden gekend tijdens de oorlogsjaren. Dit bleek ook aan tafel. Voor de meeste muzikanten en ereleden die geboren waren na 1945 was het onvoorstelbaar wat ze te zien kregen toen zij voor ’t eerst aan de teerfeesten deelnamen. Wanneer de spijzen op tafel kwamen, gebeurde het nogal eens dat de een zijn bord proppensvol lag en dat een ander geen kans meer had om zelfs maar iets uit de kommen te halen. Gelukkig was er meer dan genoeg van alles…Veel kunnen eten en drinken, waren voor sommigen ook deugden die in de fanfare toen heel hoog stonden aangeschreven…De leden van St.-Cecilia waren in de eigen gemeente en ver daarbuiten bekend om hun Bourgondische levenswijze.
Na het feestmaal volgde het bal en daarop werden allerlei gezelschapspelletjes gedaan om ‘de goede sfeer tussen alle leden te bevorderen’. Dikwijls was er in de late uurtjes echter heibel als gevolg van vermoeidheid of een teveel aan gerstenat. Het waren vooral de vrouwen die hun wederhelft moesten intomen. Toen ze vaststelden dat de situatie uit de hand dreigde te lopen grepen ze hun wederhelft bij de kraag en gingen naar huis, goedschiks of kwaadschiks. Heel wat mannen strubbelden tegen en zetten het op een lopen en toen begon er een jacht tussen stoelen en tafels. Een aantal dames maakte daarbij gebruik van hun handtas of van een paraplu om het opgejaagde wild tot betere gedachten te brengen. Dergelijke situaties zorgden voor heel wat gelach en de beide kampen hadden hun supporters. Dikwijls waren het dezelfde fanfareleden die jaarlijks voor dit spektakel zorgden. Zelfs stille mannen waarvan men het nooit zou verwachten, wilden als het ware één keer per jaar uit de band springen. Hun biologische klok oordeelde dat het ledenfeest van de fanfare daartoe de beste gelegenheid was… Het bestuur moest tot voor dertig jaar haast elk ledenfeest ingrijpen om groter onheil te voorkomen en het was een uitzondering als dat eens niet het geval was.
Vanaf omstreeks 1985 werd het feestmaal klaargemaakt door een traiteur. Vanaf dat jaar kreeg iedere deelnemer direct zijn portie. Toestanden als voorheen waarbij sommigen met een overvol bord zaten en anderen niets hadden, kwamen niet meer voor. Er werd steeds gezorgd dat wie daarna nog wat meer wilde, dat ook kreeg.
In 1973 waren de brandstofprijzen zodanig gestegen dat er in de Westerse landen een ware oliecrisis ontstond. De regering besliste brandstof te besparen door op een aantal zondagen geen vervoer met personenwagens toe te laten. Op één van die zondagen had St.-Cecilia haar ledenfeest georganiseerd. In die jaren waren er al heel wat leden die buiten de gemeentegrenzen woonden en er werd gevreesd dat zij niet meer zouden ‘meeteren’ op zondag. Er waren destijds al paarden liefhebbers in de fanfare. De toenmalige secretaris vroeg op de eerste dag van het ledenfeest aan Leo Verschuren of hij geen paardentram kon organiseren om zo het vervoer van de Heide naar Leestdorp mogelijk te maken voor mensen die niet meer zo best te been waren. Nog dezelfde zaterdagavond kon worden meegedeeld dat de paardentram de volgende dag zou rijden en zo gebeurde het ook (zie foto). De Ceciliadames spraken daarna af dat ze in aangepaste kledij de tweede dag van het ledenfeest zouden vieren. De kleren van de grootmoeders en de cowboyhoeden werden uit de kast gehaald. Gelukkig was het op die late novemberzondag in 1973 zonnig weer en konden de paraplu’s achterwege gelaten worden. Het werd voor de dames een heerlijke namiddag… “ (‘Leest in Feest’, Stan Gobien)
Het ledenfeest van de oudste en niet meer bestaande Leestse fanfare ‘Arbeid Adelt’ werd door J.A. Huysmans (twee generaties ouder dan Stan Gobien), in zijn plastische stijl, in De Band van augustus en die van september 1979 bescheven :
Breugeliaans aan de Zennekant
“...Het Brughuis was voor twee generaties het geliefd feestlokaal onzer fanfare. Het eerste bestuur had in het reglement onder de leuze “Arbeid Adelt” in een resum van 25 artikels, allerlei spitsvondigeheden bedacht voor : vrede, vriendschap, vlijt, vloekverbod, enz. en zelfs volharding. Met muziek doorheen alle jaargetijden, processies, stoeten, festivals, vlaamse kermissen, slenteren, stoppen, aansluiten, wachten, bruinverbrand, verwaaid, verregend, kasseihotsend, met verlies van de laatste mamber langs steeg, dorp op binnenweg. Met volharding raakten zij zelfs door de krisis en door oorlog 2. Maar wat later kwam de welvaartstaat met nieuwe vrijetijdsbesteding, onze burgers werden in competitiegelid gedrumd en onze boerkens kwamen mopperend achteraan. Conservatieven en zij die meenden dat muzikanten enkel muziek moesten maken en niet omzien, betwisten elkaar het bevel met afwisselende kans, en de wagen ging de helling af en verloor zijn wielen. Verdenk mij nu niet van leedvermaak, want ik heb in mijn blazoen gegrift : “kouterkens gulden luim, stouteriks nul in duim”. Ik heb dat stichtingsboekje nog waarin staat vermeld, dat bij ontbinding van de maatschappij, het alaam en de Standaard ter bewaring aan de gemeente wordt toevertrouwd, ter beschikking van drie van vroeger erkende leden voor aanspraak. Helaas, waar is des ouderen trots gevaren. Zie de muzikant, hoe dichter men bij het jaarfeest komt, hoe mooier hun instrument wordt gepoetst, ’t is hun loon gratis, alles voor niets... Neem een raad aan van mij : doe eens mee aan een fanfarejaarfeest op den boerenbuiten. Op Verloren Maandag om 10 uur met muziek naar de dankmis ter ere der voorgaanden, om 11 uur met muziek naar het feestlokaal voor het ochtendmaal aan rijen schraagtafels, beladen met ovensteenbrood, borden kalfskop, pannen witte en zwarte boerenmaak pensen, teilen geperste varkenskop tot wafels geriemd van nen vinger dik. Daar waren liefhebbers bij voor zo wel 10 tot 15 galetten, en naar keuze, azijn, sterke jam, koffie en gerstenat. Om 12 uur “an ava” met muziek voorop, dat klettert tegen de straatgevels, de mambers zigzag achteraan voor een uitstap rond de gemeente, de dorpplaats over, Elleboogstraat, Winkelhoek, Tiendeschuurstraat, Laerestraat, over de twee spoorwegen naar Steene Molen, Drogen Hoek, Bist, Kleine Heide, de ganse oude Tisseltbaan en terug naar het dorp. Een voettocht zeker bij de 12 km. met verpoos bij leden herbergiers. Even met muziek wat stilstand aan de woning van in die straten wonende bestuursleden, een sigaar of likeurtje voor de gebrachte hulde. Dit alles over een tijdspanne van 4 uur. Nu met een triomfmarsch twee toeren rond de dorpplaats waar onderwijl het ons opwachtend vrouwvolk en mambers, onder gekakel als in een hoenderhok, een plaats naar keuze in de zaal heeft gevonden, en dan komen wij, en nog wat later tot na de soep nog de plakkers. Na het tafelgebed verwelkomt de voorzitter het gezelschap en voegt daaraan toe : “Zit alleman goed ? Welaan dan, smakelijk, en hoe meer ge neemt hoe liever.” Applaus...en de diensters komen binnen, brengen kommen soep met de vleet : “Pas op, t’is heet !” De lepels rinkelen. Halverwege de soep rijst in gindsen hoek daar “Genet van Moeins” van haar stoel omhoog voor een lied met een avontuurlijke fictievoorspelling. “De wereld vergaat ! ’t Is klim en daal in baan, wijl zwelt of krimt de maan, de zon kruist westwaarts bovenaan, in tegendraads ons onder gaan. Wat gaan we doen met al ons fatsoen, als elk er wil af als een rat, hoe dan waarheen en op wat ?” en de soepeters sloeberen mee het refrein : “Op ne musaard mee goei vleugels, naar ons janneke op de maan !” Na de soep kwamen er felicitaties, deels voor de muzikanten hun ijver en kameraadschap, en voor de inzet van het bestuur en medeleden. Tot daar de bel klingelt voor de aantocht der vloot, schotels, teilen, pannen, kommen, bouilli, rosbif, patatten en brood, drie, vier soorten groenten, sausen, kannen gerstenat en dit alles verdeeld over twee beurten. Het rumoer valt stil. ’t Is om te watertanden als ge ’t ziet : een hap in de mond, een op de vork en een in zicht. Geen tijd om te zingen. Na die eerste verorbering neemt de Lodde zijn kans met zijn lijfspreuk, “’n varken zonder gat”, dat door een boerken op de markt werd aangekocht en bij zijn thuiskomst aan de familie stoefend wordt tentoongesteld. “Wel dat is nog een verken hé !” “Ja,” zei zijn vrouw die dat zwijntje eens vierkant had bekeken, “maar vent, dat verksken heeft geen gat !”En ergens wordt geteld 1, 2, 3 en dan komt het : klap, klap, klap, klap... Wat nagepraat met lach en zwans wordt de tweede beurt van het menu in uitdaging opgesteld, dit zal ook de grootste sloekers doen sneuvelen. Maar eer het zover is komt daar de “Schàmet” zijn circusschets : “’k Ben een fijne muzikant en ik kom van het mimollenland en kan goed spelen, op mijn trompe-te”-, en allen spelen mee : “van tei tegerei tegereitetei tei tei tie (bis) Andorium, Andorium, patatten met saucis (bis)...als er is.” Tweede couplet : “Ik ben...enz. uit het eerste couplet met verandering van instrument, nu : op mijn vio-ola, en allen janken al zagend met de armen : van ieje ieje ah ah ah, oh oh oh, ai ai ai (bis) Andorium, enz. Na nog meerder instrumentennabootsingen, als laatste couplet : “op mijn grosse cai-isse” enz. en allen bonken en stompen met vuisten en ellebogen op de schraagtafels, en galmen mee : van zjum zjum, zjum zjum zjum (bis), Andorium enz. en menig eetgerei is tot scherven verwerkt op de kosten van Arbeid Adelt ! De diensters ruimen en brengen verfrissingen, fruit, krentekoeken, patekes en pralines, met alle smaken, geuren en kleuren tot er zijn die gaan puffen en indommelen. De voorzitter dankt alle medewerkers voor het genoten festijn en nodigt alle deelnemers voor het een uur later aansluitend bal en de boerkens haasten zich naar huis voor de zorg aan kinderen en dieren. Het ander volk stapt nog eens op naar het dorp... (...) Het wordt stilaan twintig uur en in de zaal wacht men op het dansorkest, dat met de secretaris het programma bespreekt, waarop die dan de opening van het bal aankondigt, met als inzet een wals voor den feestkus... De voorzitter en madame Voet openen den dans en als het halve is wordt het vollen bak, en als het uit is, geeft ieder paar elkaar de feestkus, drie op de linkerwang, drie op de rechterwang, en daarmee gedaan...maar hier en daar achter enkele tonnekens met een lavlierboomke, elkander nog veel meer ! Nu gaat de wals naar polka, marsch, quadrille, strieep sstrieep rokken mee ne rieep enz. Zie ze maar zwieren, draaien, amoureus wiegen, glorieus wippen, huppelen, uren lang, dat volk danst zoals men het nergens kan nadoen. Aan de tapkast in de zaal worden de haastigsten eerst van dorst verlost. De tappers en diensters hebben tijd te kort om de toeschouwers achter de balustrade en de dansers die wat pauze zoeken op het verhoog, te voldoen. Een daar ook uitrustend bestuurslid weet : “geen zorg vrienden, we hebben voor de drie dagen feest of nog meer, achttien vaten in de kelder hieronder.” Om 22 uur gaan er vier groepen aan den dans voor den “Lancier”. Een kwartier later herademt het jongvolk, dat een beetje jaloers, het einde daarvan heeft betracht, en de Lanciersdansers trekken zich terug in de herberg, met dienst voor eigen rekening, waar er nu juist plaats vrijkomt na de aankondiging : “het vrouwvolk een uur de baas.” Op de dansvloer komt er nieuw geweld, er wordt ingezet met Polka klets af, en het is weer langen tijd vollen bak. Zelfs de oudste mamber en verlegen jonkman wordt door het zwakke geslacht fair betwist ! Plots komt daar, door getoeter van diensters begeleid, Cleynkes naar jaarlijkse gewoonte, in zijn witte keukenshirt, met zijn witte kokspots op met een lint vastgesnoerd onder de kin. De mensen glunderen, want deze keer heeft hij een met witte bloem bepoederde stoofbraadring om zijn hals met diens steel over de borst, waar een grote witte tutter aan bengelt. Hij stapt met zijn nieuwe witte klompen op een witte keukenstoel en zwaait met een eind stok, waaraan een grote witte neusdoek wappert. Daarmee zal hij, de op puntgestelde oudste kuskensdans dirigeren, en hij nodigt : “Allemaal aan den kant !..” en alle paren sluiten zich hand in hand aaneen in een ronde om hem heen…Nu heft Cleynkes zijn vlag hoog, slaat die neer na een rekkende roep : “Waaant !”, tot inzet van het orkest voor dans 1, en heel de groep slingert op maat der muziek rond de zaal, heen en weer, naar Cleynkes vlaggezwaai van links naar rechts, meezingend diens couplet : “Hier is de zven, de zeven, de zeven, hier is de zeven, de zevensprong. Om dat we zo schoon zijn, van voor en van achter, mee ne geziene en ongeziene kant. Wij willen springen, en zingen, en dansen, hier is de zeven, de zevensprong !” Vlaggezwaai, muziek en dans valt stil. Nu ontsluiten allen de handen, en elke partner gaat binnen de ronde op een meter van en voor zijn partnerin staan, en na Cleynkes roep “Aaaalzo !” roepen allen : “Eén” bij een linkervoet vloerstamp, en de groep sluit opnieuw aaneen. Zo wordt nog zesmaal, voorgaande uitvoering van af “Waaant” herhaald, met als verschil, een telkens bij te roepen hoger getal, als volgt : Dans 2 : roep 1,2 rechtervoet… Dans 3 : plus 3 linkerbeen knieval. Dans 4 rechterbeen…Dans 7 : de zeven wordt ongeroepen ingeslikt, maar de paren wachten : Cleynkes steekt zijn vlag omhoog en zijn tutter in den mond en bij zijn vlagneerslag, herneemt enkel het orkest het couplet. Onderwijl geeft, in hunte blijven gekomen houding elk paar, afwisselend, elkaar een zoen, en wie van beiden, als laatste een zoen kan ontfutselen, krijgt, zij van haar partner, of hij van zijn partnerin, een likeurtje aangeboden. In de herberg is het aanschuiven voor die trofee… (...) Na wat pauze, roffelt opnieuw het repertorium van het orkest, volk op den vloer, en wat later zijn er al ooms, tantes en ouders die zonen, dochters en buren “sloppel” wensen, zij willen er morgen ook nog kunnen bij zijn. De voorzitter waagt zijn kans tussen twee dansen in, en vraagt aandacht, waarbij hij zijn voldoening uit over de gedeelde vreugd en hij is ervan overtuigd dat het de twee volgende dagen ook zo kan zijn en hij verklapt : “In de keuken hebben ze me juist gezegt, dat, in de tweederde van het uitgebeende vlees van die koe, welke we voorgaande week hebben geslacht, daar is nog geen blutske in, dus allemaal tot morgen en straks wel thuis en goennacht.” En weer doet de grote wijzer een toerke meer tot het orkest de voorlaatste dans aankondigt, en dan komt tot slot de wals voor den feestkus. Doch het jong volk port een paar bestuursleden en dezen stichten een overuurfonds...”
Nvdr : bij het teerfeest van 1954 zaten ze bij ‘Arbeid Adelt’ met 220 aan tafel. Verdwenen gebruiken : op de tweede teerfeestdag was er ’s avonds een lichtstoet in de dorpskom, een optocht naar de woning van burgemeester Bernaerts en naar het Brughuis. Op de derde teerfeestdag was er in de namiddag een optocht met hindernissen naar Battel-brug en Heffen-dorp.
Foto’s : -Sfeerfoto van een teerfeest in zaal ‘Piessens’. -Een gezelschapspel op het ledenfeest van St.-Cecilia in het ‘zaaltje achter de root’. -De paardentram met koetsier Leo Verschuren en assistenten Josée Keulemans en Josephine Polfliet. Op de achterste bank : ereleden Alfons Verbruggen en Louis De Schoenmaeker.(Foto’s : ‘Leest in Feest’) -De fanfare ‘Arbeid Adelt’ in 1902. (Foto : verzameling Verschueren)
1992 – Zaterdag 21 en zondag 22 november : TEERFEESTEN K.F. ST.-CECILIA
Programma van zaterdag -14.15 uur : Samenkomst in het lokaal St. Cecilia. Muzikanten in uniform. -14.50 uur : Stoetsgewijs naar de kerk. -15.00 uur : Misviering ter intentie van de overleden leden. -16.00 uur : Bezoek lid herbergier ‘Den Rooselaer’. -16.45 uur : Gelegenheid omwisselen van kledij en terug naar zaal St. Cecilia. -17.30 uur stipt : Banket, met op het menu : Krabcocktail, Preiroomsoep, Ossehaas met peper- en béarnaisesaus met kroketten, Rijstpap met fruit, Koffie. Deelnameprijs : 750 fr. Nadien gezellige dansavond met Studio Satan en tussendoor trekking tombolaprijzen.
Programma van zondag -11.30 tot uiterlijk 12.15 uur biefstuk eten. -13.00 uur : Vertrek naar Leest Heide voor een bezoek aan de leden herbergiers : ‘Bij Maryse’ en het ‘Supporterslokaal’ van SK Leest. -15.00 uur : Vertrek terug naar het dorp met nog een bezoek aan de leden herbergiers : ‘De Drij Gapers’ en café ‘Op den Hoek’. Daarna terug naar het lokaal. -17.30 uur stipt : Banket met op het menu : Heldere Ossestaartsoep, Wit van parelhoen op exotische wijze en Aardappelnootjes, Fruittaart en Koffie. Nadien ontspanning met onder meer dia’s over het leven van de fanfare. Deelnameprijs biefstuk : 150 fr., banket : 500 fr. Muzikanten namen gratis deel. (Omzendbrief van 23/10)
In ‘Toeters en Trompetten’ van december 1992 verscheen volgend verslag : “Op zaterdag 21 en zondag 22 november l.l. had het jaarlijks teerfeest plaats, zoals de vorige jaren werd ongeveer hetzelfde schema gevolgd. Op zaterdag werden de feestelijkheden ingezet met een H. Mis ter nagedachtenis van onze overleden muzikanten en ereleden. Dit jaar gingen onze gedachten in het bijzonder naar 2 oud-bestuursleden, Benoey Polspoel en Juul Geens. Na het herbergbezoek aan ‘Den Rooselaer’ trokken we stoetgewijs naar ons lokaal waar we onze benen onder de gedekte tafel konden steken en zo kon het jaarlijkse banket beginnen. Na de krabcocktail en de lekkere preiroomsoep kwam het jaarverslag dat ons vertelde wat er zoal aan planning was voorzien voor het werkjaar ’92-93. Daarna kwam de hoofdschotel met de lekkere ossehaas en de rijstpap met fruit en tot slot een kop heerlijke koffie met de nodige koekjes. Daarna kon het dansen beginnen. D.J. Satan – alias Willem – kon er direct de stemming in krijgen en rond 11.30 uur werden de eerste 15 prijzen van onze jaarlijkse tombola getrokken en om 12.00 uur vergastte onze traiteur ons op een boterham met kaas of geperste kop, zodat we in de verdere uurtjes tussen al het geestelijke nat, toch nog iets tussen onze tanden konden steken. Een geste die zeker door velen geapprecieerd werd en zeker voor herhaling vatbaar is voor het volgende jaar. Het familiebal werd intussen lustig verder gezet tot in de vroege uurtjes.
Zondag werd er begonnen met de verdere trekking van de tombola zodat de lijsten met de winnende nummers klaar waren tegen 11.30 uur zodat we dan konden beginnen met het eten van onze traditionele teerfeest biefstuk. Omdat het maar bleef regenen werd er besloten van de muzikale optocht naar onze leden herbergiers op de Heide niet te laten doorgaan, maar de oplossing werd gevonden om met z’n allen op te stappen op de lijnbus Mechelen-Breendonk, dus de nodige afstand af te leggen met het openbaar vervoer ! Zo gezegd zo gedaan, iedereen op de bus van 13.14 uur en zo gezamenlijk naar het S.K.-lokaal en tot bij Maryse. Na de gebruikelijke café-concerten bij onze twee leden herbergiers nam gans de bende de autobus terug naar Leest dorp omdat de regen maar van geen ophouden wilde weten. Eenmaal terug gearriveerd trokken we stoetsgewijs naar ons nieuw herbergier-lid in de ‘Drij Gapers’ om vandaar het laatste cafébezoek af te leggen bij ons lid Vic en An ‘Op den Hoek’ van de Kouter. Nadien terug gezellig aan de tafel om aan het banket te beginnen van den 2de dag en dat het lekker was kunnen alle deelnemers getuigen. Na het eten zijn er een hele lading dia’s getoond uit de oude doos, er waren er ouder dan 25 jaar bij. Dia’s die het verleden nog eens opriepen van lang vervlogen tijden ! Zo zagen we o.a. op een prijslijst dat een hele pint bier op de Ceciliafeesten slechts 10 fr kostte en ons dagelijks pintje in het café 8 fr kostte. Ook de tijd van nostalgie van de Spaanse schonen in de Bar ‘El paso Flamenco’, de Cowboy-girls uit de ‘Texas Ranch’ van Bonanza. Van de vele verklede partijen tijdens het jaarlijkse carnavalbal. Van de vele stukjes toneel die we daar hebben opgevoerd. Van de vele optochten en concerten…van toen we nog allemaal zoveel jonger waren… Ik denk toch te mogen zeggen dat we er allemaal hebben van genoten, jammer dat er zoveel vrienden die nog op de dia’s te zien waren reeds van ons zijn heengegaan…maar ja dat ook is een stukje van het leven. Ik denk ook tolk te mogen zijn van alle deelnemers om nogmaals een dikke proficiat te mogen overmaken aan de traiteur Luk De Wit en zijn ganse ploeg voor het maken van het lekkere eten en de bediening aan tafel ons gebracht tijdens de 2 dagen van ons teerfeest. Wie nu niet tevreden was…dan begrijp ik het niet helemaal. Hopelijk mogen we er allemaal terug bij zijn volgend jaar en zij die dit jaar belet waren, mogen ook zij dan vrij zijn in 1993, hoe groter de familie hoe meer sfeer en gezelligheid. Jef Lauwers.”
Historiek van het jaarlijks ledenfeest van St.-Cecilia
“Sedert het ontstaan van de fanfare werd er jaarlijks een ledenfeest ingericht. Dit feest vond in de wintermaanden plaats in het fanfarelokaal. Vroeger was dat omstreeks Nieuwjaar maar later werd het ledenfeest zoals nu gevierd op het weekeinde dat het dichtst ligt bij het feest van Sint-Cecilia. In de loop der jaren is het programma afgeslankt. Voor de tweede wereldoorlog waren er heel wat Leestenaars lid van de fanfare om te kunnen ‘meeteren’. In die tijd werd er gegeten tot alles op was. Dat lukte niet in één dag en voor sommigen duurden de ‘teerfeesten’ bijna een hele week. Na de tweede wereldoorlog werd het ledenfeest ingekort tot twee officiële feestdagen, de zaterdag en de zondag. De maandag die daarop volgde, werd er nog voortgefeest door ‘de mannen en vrouwen van de derde dag’. Later werd het ledenfeest teruggebracht naar twee dagen en op dit ogenblik is het zelfs herleid tot één dag. De eerste dag van het ledenfeest was de voornaamste. Hij werd doorgaans ingezet met een optocht naar de St.-Niklaaskerk waar een mis werd opgedragen ter nagedachtenis van de overledenen van de fanfare. Daarna volgde het feestmaal waarop het ‘moreel verslag’ of activiteitenverslag werd voorgelezen. Er werd een financieel overzicht gegeven en dikwijls werd het fanfarejaar tot voor 1980 met een negatief saldo afgesloten. Veel fanfareleden vroegen zich dan af hoe het mogelijk was dat de vereniging na de jaarlijkse slechte financiële cijfers toch nog niet failliet was. Het uiteindelijk totale financieel resultaat was echter nooit zo slecht als op het ledenfeest werd meegedeeld omdat de buitengewone inkomsten van onder andere de muziekwedstrijden op aparte rekeningen werden geboekt. Na afloop van het feestmaal werd dan een bal georganiseerd.
In de tijd toen er nog tussen tweehonderd en tweehonderdvijftig deelnemers waren, werder na het feestmaal een pauze ingelast. Dit was noodzakelijk om de landbouwers de kans te geven om ‘iets in ’t stal te doen’ of de koeien te gaan melken. In de feestzaal werden dan de tafels herschikt zodat de dansvloer vrijkwam. Voor het feestmaal werd er beroep gedaan op een kokkin die werd bijgestaan door vrouwen van ereleden. De kokkin was lange tijd Paulina De Smedt (‘Peit Lien’) en later Pelagie Verschueren, de zuster van Vic Verschueren. Deze ‘vrouwen van de keuken’ begonnen al met de werkzaamheden op de vrijdag voor het ledenfeest en ze werkten tot de festiviteiten achter de rug waren. Voor het opdienen van de gerechten werd een beroep gedaan op meisjes tussen zestien en twintig jaar, dochters van muzikanten of ereleden. Zij mochten net als de muzikanten gratis deelnemen.
Vervolgt…
Foto’s : -Sint-Cecilia vrouwen op het Teerfeest van 1928. (Verzameling Verschueren en LG blz.175) -De ‘vrouwen van de keuken’ in 1973. Van links naar rechts : Marguerite Van Bremt, (Vic Verschueren), Leonore Mees, Delphine Campion, Rosalie Campion, Clementine Robijns, Pelagie Verschueren en Rosa Verlinden. -Een gezicht op een gedeelte van de deelnemers aan het ledenfeest in de jaren zestig in de zaal St.-Cecilia tijdens het beluisteren van een verslag.
1992 – 16 november : Overlijden van Eugeen VLOEBERGHEN(Foto’s onderaan) Eugeen ‘Gène’ Vloeberghen was te Leest geboren op 13 augustus 1902. Hij overleed in het O.-L.-.Vrouw Ziekenhuis te Mechelen. Hij was gehuwd met Rosalie Kerremans (°Mechelen 24/10/1904, +Leest 06/05/1978) die hem drie zonen schonk : Jozef, Jules en Frans. Hij was ere-muzikant van de K.Fanfare ‘De Werker’ uit Kapelle-op-den-Bos. Lid van de SP-afdeling Leest en lid van de Duivenbond ‘De Vrijheid’ uit Tisselt. “Jij stelde geen hoge betrachtingen in dit leven, jij was tevreden met wat het leven bood voor jezelf. Jij wist nochtans het geluk te benaderen door te geven wat je bezat : je arbeid en je hart. De vreugde die je daardoor anderen verschafte, wasvoor jou meer dan genoeg. Iedereen die je kent, heeft het mogen ervaren.” (Uit zijn doodsprentje)
Eugeen was ook muzikant bij St.Cecilia Leest “Een van de meest kleurrijke figuren van onze vereniging van destijds was ongetwijfeld ‘Gène van Jefkes’ of ‘Gène de grafmaker’. Aanvankelijk was hij werkzaam in de Eternitfabrieken in Kapelle-op-den-Bos en later werd hij gemeentewerkman in Leest. Eugeen was muzikant in onze vereniging en speelde tuba. Tijdens de periode van Rik De Bruyn waren de stukken voor tuba geschreven in fa-sleutel. Met de komst van J.-P. Leveugle werd er ook brassbandmuziek gespeeld en die stukken waren voor tuba (euphonium) dan weer geschreven in sol-sleutel. Deze laatste muzieknotatie was voor Eugeen zeer ongewoon omdat hij ze al wel dertig jaar niet meer onder de ogen had gekregen. En toch deed hij heel wat inspanningen om op zijn gevorderde leeftijd nog muziek in solsleutel te lezen. Tijdens de middag of wanneer hij bij een training van zijn duiven wachtte op hun terugkomst, zat hij op een bank op het dorpsplein de muziekstukken te lezen en te zingen. Wie hem dan vroeg waarom hij dat deed, kreeg als antwoord : “Zolang ik muziek speel, wil ik dat ook op een goede manier doen en ik wil zoveel mogelijk goede noten spelen. Daarom leer ik terug de solsleutel en…ge moogt er zeker van zijn, op mijn ouderdom is dat niet zo gemakkelijk in ’t begin.” Eugeen was voorzitter van de bond van duivenmelkers van Leest-Dorp en was zelf een vermaard duivenspeler. Hij zei wel dat hij al heel tevreden was wanneer hij aan ’t eind van ’t seizoen zijn geld terug had. Wat moet het dan geweest zijn voor de andere duivenmelkers die meestal niet vooraan in de rangschikking te vinden waren. Naast het melken van duiven hield Eugeen zich ook bezig met het vangen van vogels in de periode van vogeltrek tot dat werd afgeschaft. Maar niet getreurd, hij was ook een fervent hengelaar. Meestal trok hij er maar enkel ’s voormiddags op uit. Je kon hem dan terugvinden in het Broek in Blaasveld of aan de Leuvensevaart tussen de brug van Battel en het Zennegat. Eugeen wist wanneer de vissen beten en meestal kwam hij dan ook terug met een flinke buit. De hobby die hij het liefst uitoefende, was echter naar de repetitie gaan. Hij was daarom ook muzikant van de K.F. ‘De Werker’ van Kapelle-op-den-Bos. In Leest, zo’n dertig jaar geleden was er nog een pauze tijdens de repetitie (van 10 tot 10.30 u.) en dan werd er gepandoerd. Eugeen speelde erg defensief en werd daarmee geplaagd door zijn zonen ‘Jef’ of Juul. Hij kreeg dan steevast de opmerking dat hij zijn kaarten hun waarde moest geven. Als hij dan toch eens aanvallend speelde en het liep mis, was hij er doodongelukkig om en…dan speelde hij daarna nog meer verdedigend als voorheen. Eugeen Vloeberghen was een eenvoudige maar plichtsbewuste man. Dat kwam tot uiting bij zijn werk als gemeentewerkman : hij zorgde er toen voor dat de gemeentelijke eigendommen in goede staat bleven. Eugeen was ook een trouw lid van onze vereniging !” (“T&T”, juni ’86)
Meer over Eugeen Vloeberghen in deze Kronieken : juni 1987.
1992 – 18 november : Mechelse toneelkringen ontvingen 400.000 frank. In het Mechelse stadhuis werden de jaarlijkse subsidies aan de Mechelse toneelkringen uitgereikt. Negen toneelverenigingen mochten in de rij staan om de koek van 400.000 frank te verdelen. De verdeling van deze subsidies gebeurde volgens een puntensysteem dat gebaseerd was op het aantal producties per jaar. Rust Roest uit Leest, met zijn twee producties per jaar, kreeg 27.000 frank toebedeeld. (GvM, 19/11)
1992 – 20 november : G.v.A. : Belangrijkste opgravingen ooit in Mechelen gebeurd(Foto onderaan)
OP ZOEK NAAR HET KLOOSTER VAN LELIENDAEL Vorig jaar rond deze tijd sloot de archeologische vereniging “Oud-Mechelen” haar eerste jaar van de opgravingen te Hombeek af. Toen was het al duidelijk dat het 13de eeuwse klooster van Leliëndael zijn geheimen slechts met mondjesmaat zou prijs geven. Voorzitter Jean Willems sprak van een periode van 10 jaar, gezien de te verwachten omvang van de opgravingen. Inmiddels ligt, met de winter voor de boeg, het tweede opgravingsjaar bijna echter de rug. Tijd voor een tussenbalans. In april werden de werkzaamheden terug aangevat. Men ging verder met het uitgraven van de kloostergracht. De werken zitten nog maar aan de rand van het klooster en er valt dus nog veel te ontdekken. Op basis van de resultaten weet men nu al dat de gracht niet volledig rond het klooster lag, maar stopte aan het begin van het kloosterhof. Volgens de recente ontdekkingen en het blootleggen van de kloostermuur zou de gracht gelegen hebben tussen de muur en de gebouwen. Niet ongewoon voor kloosters en abdijen uit die tijd. De gracht werd vermoedelijk gedeeltelijk gedempt begin 16de eeuw, voor de eerste verwoesting in 1566. Eén en ander valt af te leiden uit het aantal gevonden scherven steen en aardewerk uit het begin van de 16de eeuw. De stukken werden ontdekt in de bovenste sliblaag wat betekent dat de gracht in die periode nog bestond.
Steuntjes Onlangs werden er ook nog een vijftal bakstenen steuntjes blootgelegd. Deze staan evenwijdig met de buitenmuur op gelijke afstanden van elkaar. Verder onderzoek zal in de toekomst zekerheid brengen, maar nu neemt men al aan dat op de steuntjes balken stonden die een dak schraagden dat tegen de buitenmuur was aangebouwd. Die overdekte ruimte zou kunnen dienst gedaan hebben als karrehok. Inmiddels is uit archiefonderzoek gebleken dat het klooster in 1520 werd verbouwd. Tijdens de opgravingen zelf was reeds duidelijk geworden dat het in verscheidene fasen werd opgetrokken, afleidbaar uit de soorten baksteen die werden gevonden. Dit jaar legde men ook nog een tweede gracht bloot en een constructie die het water van de ene gracht in de andere liet lopen. Misschien stond op de tweede de watermolen waarvan sprake is in de documenten. Het is duidelijk dat na twee jaar de archeologische vereniging “Oud-Mechelen” nog maar aan het begin staat van wat nu reeds de belangrijkste opgravingen ooit in Mechelen wordt genoemd. (...)
Foto’s : -Eugeen Vloeberghen als muzikant. -En als gemeentewerkman. -Opgravingen Leliëndael : wateroverlast was dit jaar oorzaak van ernstige vertraging in de opgravingswerken. Toch zijn de resultaten bemoedigend. Ook al is er nog een lange weg te gaan, men spreekt nu al van de belangrijkste archeologische opgravingen die ooit in Mechelen zijn gebeurd. (Foto : GvA)
1992 – Zaterdag 7 november : Actie 11.11.11 Ging door te leest met medewerking van de beide scholen en ook van plaatselijke organisaties. (BP 5/11)
1992 – Woensdag 11 november : Jaarlijkse Herdenking Wapenstilstand Met optreden van de K.F. Sint-Cecilia. De fanfare kwam samen om 09.30 uur in het lokaal en begaf zich om 09.50 uur in optocht naar de kerk. (Omzendbrief 23/10 fanfare)
1992 – Vrijdag 13 november : Landelijke Gilde : Algemene vergadering In de kleine zaal van ‘Ons Parochiecentrum’ met etentje voor de leden om 19.30 uur. Onderwerp van de avond : ‘Poverello-werking’ in Brussel. (PB, 12/11)
1992 – 14 november : Clement Rits uit Heffen won de auto van SKR Leest. (Foto onderaan) Deze negende uitgave van het super kaarttornooi, georganiseerd door de supportersclub van SKR Leest, kende een spannend verloop. Met een Ford Fiësta als katalysator en een totale prijzenpot van 900.000 frank zagen de organisatoren over 6 avonden zowat 2.400 mensen over de vloer komen, een gemiddelde van 400 kaarters per avond, waardoor de Omnihal van Leest goed gevuld was. De eerste prijzen per avond gingen naar Louisa Van Keer, Jozef Mees, Jozef Van Pelt, Henri Jeskens, Werner De Belder en Bertil Nijs. Enkel deze laatste kon zich, dankzij een hoog gemiddelde over zijn vier beste resultaten, plaatsen binnen de top-vijf in de eindrangschikking. Clement Rits, uit de Hooiendonkstraat te Heffen wist zich na vier avonden vooraan te werken. Zijn zesde plaats werd nog verbeterd naar een tweede plaats na de vijfde proef om uiteindelijk de hoofdprijs op te leveren. In de Hooiendonkstraat stond een schitterende auto te blinken. De organisatoren waren in hun nopjes. Het deelnemersaantal ging opnieuw in stijgende lijn en alles was vlekkeloos verlopen.
1992 – Zaterdag 14 en zondag 15 november : Rust Roest met blijspel. (Foto onderaan) De Leestse toneelkring bracht het satirische blijspel “Rooms begonnen, half gewonnen” van Mary O’Malley. De voorstellingen gingen door in “Ons Parochiehuis” Kouter, telkens om 20 uur.
Personages Mère Thomas Aquino Renild Pofliet Soeur Petrus Imelda Van der Hasselt Soeur Basil Christel Vinck
Leerlingen van O.L.V van Fatima Maria Minnekens Cindy De Maeyer Maria De Bondt Katrien Daelemans Maria Slootmans Ria Verschooten Maria Dujardin An Thomas Maria Van den Bossche Tanja Vluymans Maria Hendriks Karolien Corten
Godsdienstleraar Marcel Verwerft Zangleraar Jan Devos
Buurjongens Benny Rudi De Neve Alex Andy Moens
Achter de schermen Teksthulp Marc Windelen Grime en kapsels Nancy Vluymans Kostuums Miloe Van Stijvoort Groepszang Zangkoor fam. Polfliet o.l.v. Rik Lauwens Geluidsmontage Benny Van Humbeeck Decorbouw Raf, Mark, Geert, Steven e.a. o.l.v. Fik Diddens Belichting, techniek, decoraankleding Fik Diddens Algemene leiding Guido Hellemans (‘Rust Roest Ontmaskerd’, G. Hellemans)
De mening van Lisette Fierens over de vertoning van ‘Rooms begonnen, half gewonnen’ :
“Geachte Guido,
Op zondag 15 november maakten wij ‘Rooms begonnen, half gewonnen’ mee, dat is nu al wel een tijdje geleden, maar toch zijn we het nog lang niet vergeten. Ondertussen gingen we kijken naar ‘Koorden’ in de Hoveniersstraat en verleden week gingen we op stap naar de Willebroekse Thumor die ‘Een vloog over het Koekoeksnest’ bracht. ‘Rooms begonnen, half gewonnen’is onze jeugd in de spiegel bekeken. Met zijn zessen waren we, en zelden hebben we zo’n mooie avond meegemaakt. Als kinderen haalden we alles naar boven over onze schooltijd en wat men ons allemaal op de mouwen heeft gespeld. En toch waren we gelukkig, echt gelukkig zoals een jonge mens kan zijn. Guido, ge hebt er wat van gemaakt ! Ge hebt een stel jonge mensen gemotiveerd om bij u te komen spelen. Wens ze een voor een het allerbeste van ons, want ze kunnen wat van theater. Ook de oude garde zoals Marcel en Renild hebben echt een ferme steen bijgebracht. Wij plakten aan onze stoel van de spanning hoe het allemaal ging aflopen. Guido we zijn fier op u, ge hebt er hard aan gewerkt, een goeie keuze gemaakt, het is een beklijvend stuk. Misschien ligt het toch voor een deel aan die bekritizeerde manier van opvoeden toen dat gij zoiets tot stand hebt gebracht. Ge hebt wilskracht opgedaan en met enthoesiasme iets leren aanpakken en anderen daardoor aangestoken tot presteren op dat niveau. De beste wensen voor ‘Rust Roest’ voor het komende jaar, een Zalig Kerstfeest voor u en uw lieve Julia, want zonder haar zou dat allemaal moeilijk kunnen. Van harte, Lisette.
PS: een affiche heb ik van madame van den bakker gekregen ik houd ze voor immer bij. Ik vind ze buitengewoon geslaagd (de affiche dus).
De brief was gedateerd : 7 december 1992. (‘Rust Roest Ontmaskerd’, G. Hellemans)
1992 – Zondag 15 november : K.F.St.-Cecilia trad op te Heist-op-den-Berg Om 17.45 uur in het Cultureel Centrum Zwaneberg. Dit naar aanleiding van het 150 jarig bestaan van de K.F. De Eendracht uit Itegem. (Omzendbrief van 23/10)
Foto’s : -Op de voorgrond Heffenaar Clement Rits met de sleutels van zijn nieuwe Ford Fiësta. Rechts voorzitter Van Heck en schatbewaarder Van der Elst van de supportersclub van SKR Leest. -De ‘cast’ van ‘Rooms begonnen, half gewonnen’ : boven : Steven De Wit, Marc Windelen. Derde rij : Benny Van Humbeeck, Guido Hellemans, Jan Devos, Renild Polfliet, An Thomas, Fik Diddens, Ria Verschooten, Tanja Vluymans, Marcel Verwerft, Cindy De Maeyer, Christel Vinck, Imelda Van der Hasselt. Tweede rij : Katrien Daelemans, Karolien Corten. Eerste rij : Nancy Vluymans, Rudi De Neve, Andy Moens. -Toegangsticket voor ‘Rooms begonnen, half gewonnen’.
1992 – 24 oktober – Het Laatste Nieuws : GOEDKOOP DOORTREKKEN
Arthur Meyskens uit Leest vindt spaarzaam doorspoelsysteem voor WC’s uit. (Foto onderaan) Arthur Meyskens, een 43-jarige Leestenaar kreeg een briljant idee om het waterverbruik bij het doortrekken van een toilet tot de helft te beperken. Zeg maar besparen. Want dat is het wat de “Super Flush” van Arthur beoogt. De Leestenaar toont zijn uitvinding op het uitvinderssalon “Brussels Eureka ‘92”. In totaal worden er op het 41ste internationaal uitvinderssalon op de vierde, vijfde en zesde verdieping van het Anspach Centrum te Brussel zo’n 1.100 nieuwe uitvindingen voorgesteld. Onder die meer dan 1000 uitvinders bevindt zich ook Leestenaar Arthur Meyskens. Wat bezielt Arthur om daar aan deel te nemen en wat ? Meyskens is beroepshalve technicus bij een belangrijke bankinstelling. “Ik zag en hoorde tijdens de zomermaanden op de TV een programma over ons waterverbruik. Het grondwaterpeil zakt steeds. Het wordt alsmaar meer een probleem om de chemische producten uit het drinkbaar water te houden”.
80 l per dag doortrekken “Een studie van een Nederlander wees uit dat 40% van het drinkbaar water langs toiletten wordt doorgespoeld. Een doorsnee huisgezin “trekt” dagelijks zo’n 80 liter water per dag door het toilet. En toen op de Nederlandse TV nog enkele tips werden gegeven over goedkoop leven en daarbij een vrouwtje met een emmertje het toilet doorspoelde, ging bij mij een lichtje branden”, vertelt Arthur Meyskens. Meyskens is dan zijn doorspoelingssysteem van zijn toilet gaan bestuderen en dat denkwerk leverde een “mechanisch toevoegsel” op – zoals hij het heeft laten registreren- waardoor hij zijn toilet-doorstroming op twee manieren kan laten werken. Een normaal gebruik (“voor grote boodschappen”), waarbij de volledige inhoud van de bak wegspoelt en een halve doorspoeling (voor wie enkel een plasje maakt), waardoor maar een viertal liter water wordt verbruikt. Een zeer eenvoudig, maar perfect werkend doorspoelsysteem dat in alle WC-waterreservoirs kan worden aangebracht. De Leestenaar ging met zijn idee naar een octrooi- en merkenbureau in Antwerpen om zijn vernuftig systeem te laten registreren. Dit bureau werkte het idee van de Leestenaar uit in een 16 blz. dik boek en stuurde het naar de dienst Industriële eigendommen van het ministerie van Economische Zaken in Brussel. Arthur Meyskens heeft voor zijn idee heel wat over. Zo’n registratie kost algauw 80 tot 100.000 frank.
1.213 frank per jaar besparen “Ik heb het allemaal laten becijferen. Een doorsnee gezin bespaart er jaarlijks 1.213 frank mee uit. Het toestelletje zal wellicht nooit zoveel kosten als het in de handel terecht komt. Arthur droomt er nu van dat een industrieel zijn oog op zijn uitvinding laat vallen. Naar zijn zeggen heeft hij reeds contacten met een Nederlandse industrieel die geïnteresseerd is in zijn “Super Flush”. Er zijn er immers heel wat die met zeer eenvoudige dingen op één slag miljoenen rijk zijn geworden. “We moeten allemaal wat zuinig met ons water gaan omspringen”, zegt Arthur. “Kortelings start ook de overheid, minister De Batselier, met een sensibiliseringscampagne rond het zuinig verbruik van drinkwater. Mijn idee zal daar zeker toe bijdragen”, zo besloot de Leestenaar. (...) Leo De Nijn.
1992 – Zondag 25 oktober : Solisten tornooi te Zoersel “Twee jonge knapen uit onze muziekvereniging namen deel aan het Provinciaal jeugdsolisten tornooi, ingericht door het muziekverbond van België, dat plaats had te Zoersel. Dit samen met nog een 40-tal andere kandidaten. In lagere afdeling nam onze leerling muzikant (nog geen 10 jaar oud) Hans Van Hoecke deel op cornet en behaalde een schitterende uitslag, maar liefst 82%. U moet weten Hans is pas gestart met lessen in september ’91. In de middelbare graad behaalde onze muzikant Gerard Gieselink (foto onderaan) op Euphonium een eveneens schitterend resultaat van 88%. Aan beide deelnemers en hun leraars van harte proficiat, en doe zo verder. Jef Lauwers.” (“Toeters en Trompetten”, december ’92)
1992 – Vrijdag 30 oktober : Culturele Avond Davidsfonds Leest. (Foto onderaan) Ten voordele van het missiewerk van Pater René De Laet te Bunia Zaïre. Met talent uit ons midden : muziek, poëzie en zang men optredens van Johan De Win – piano. Johan en Agnes Feskens-De Smedt – gitaar en zang. Gerhard Gieselinck – euphonium. Guido Hellemans – poëzie. Steven en Geert Hellemans - piano. Te 20 uur in “Ons Parochiehuis” Kouter Leest.
De parochiezaal was voor deze gelegenheid helemaal volzet.De enige beroepsmuzikant was Johan De Win die verschillende werken ten gehore bracht. Het duo Johan en Agnes Feskens-De Smedt kon het publiek meer dan boeien. Hij als gitarist, zij –een onderwijzeres te Leest- als zangeres. Guido Hellemans bracht gedichten van Guido Gezelle en uit eigen werk. Zijn neven Geert en Steven, studenten aan het conservatorium te Mechelen, lieten hun muzikale aanleg en hun kunnen los op de piano met als apotheose een “quatre-mains” en ook het optreden van Gerhard Gieselinck was af. Het applaus na het optreden sprak boekdelen en de benefiet-avond bracht in totaal 33.500 frank op.
De krant daarover : “Het was José De Laet, zuster van pater René, die vrijdagavond omstreeks 22.30 uur de cheque van 30.000 frank mocht in ontvangst nemen. Dit bedrag was een voorlopig bedrag, dat diezelfde avond was bijeengebracht door de plaatselijke afdeling van het Davidsfonds. Leest toonde zijn verbondenheid met zijn missionaris door de aanwezigheid van een volle zaal. De parochiezaal van Leest was voor deze gelegenheid trouwens helemaal volzet met belangstellenden, die niet alleen op deze wijze hun steun aan het werk van pater De Laet wilden betuigen, maar die er tevens nog een fijne culturele avond bovenop kregen door de goede zorgen van het organiserende Davidsfonds. José De Laet vond dan ook geen woorden genoeg om de organisatoren en de aanwezigen te danken voor hun steun en dit namens haar broer. Pater René De Laet was zelf niet aanwezig. Hij is in zijn missiepost in Bunia (Zäire), waar alle steun uiteraard meer dan welkom is.
Knap en vloeiend Door het Davidsfonds was voor deze avond gekozen voor een cultureel programma. Meer nog, het was de bedoeling hierbij mensen van de eigen gemeenschap te betrekken. En dit alles resulteerde in een knap en voeiend programma, dat veel bijval kende.” (GvA, 2/11)
Foto’s : -Arthur Meyskens toont de plannen van zijn uitvinding. (Foto : HLN) -Gerhard Gieselink. (Foto : familie Lauwens-Piessens) -Davidsfonds voorzitter Verbruggen overhandigde een demo-cheque van 30.000 frank aan Josée De Laet, zus van pater René. De Leestse benefiet-artiesten keken goedkeurend toe. (Foto : GvA)
1992 – Zaterdag 17 oktober : Barbecue Stedelijke Basisschool De vriendenkring van de Sted.Basisschool, Ten Moortele 2 Leest richtte een barbecue in. Enkele prijzen : schotel met forel : 250 frank, schotel met reuzesaté : 200 frank, schotel met twee pensen : 200 frank. (folder)
1992 – 17 en 18 oktober : Omhaling missiezondag “14.500 frank met een totaal van 274 aanwezige kerkgangers. Bedankt voor de missiegift, maar toch een bedenking betreffende de aanwezigheid van de parochianen in onze weekend-eurcharistieviering.” (PB, 5/11)
1992 – 19 oktober : 30-jarig bestaan KBG-Gepensioneerden Leest In de maand september 1962 werd de plaatselijke afdeling gesticht. Om die reden werd er gevierd in een eucharistieviering om 14 uur in de kerk. (PB, 1/10)
Korte geschiedenis van de KBG (thans OKRA) Kort na de Tweede Wereldoorlog bestonden in ons land weinig voorzieningen voor gepensioneerden. Met name de pensioenwetgeving vertoonde grote hiaten. De sociale bescherming van senioren en gepensioneerden liet danig te wensen over en ook op het vlak van vrijetijdsbesteding hadden ouderen weinig mogelijkheden. Vanuit de christelijke arbeidersbeweging groeide stilaan het besef dat het middenveld ook voor deze steeds groeiende bevolkingsgroep een sociaal-culturele werking moest uitbouwen. De KBG ontstond en groeide aanvankelijk binnen de schoot van de Christelijke Mutualiteit (CM). Met name in Gent werd de eerste seniorenwerking uitgebouwd in 1945. Die zou sociale actie voeren en druk uitoefenen bij politici om de pensioenrechten en sociale bescherming van ouderen in een wetgeving te gieten. De basis voor de KATHOLIEKE BOND VAN GEPENSIONEERDEN was gelegd. Al snel ontstonden ook in andere steden en gemeenten lokale groepen en kende de KBG een explosieve groei in Vlaanderen. Daarbij kon de beweging van bij het begin rekenen op de inzet van honderden en later duizenden vrijwilligers.
In 1956 (21 december) werden de lokale groepen dan verenigd in de Kristelijke Beweging van Gepensioneerden, kortweg KBG. De vereniging steunde haar werking sedertdien op twee pijlers : enerzijds de belangenbehartiging van de gepensioneerden met grote nadruk op een verbeterd wettelijk pensioenstelsel en anderzijds de sociaal-culturele werking.
Op 20 april 2006 werd het vijftigjarig bestaan van de vereniging, in aanwezigheid van 10.000 enthousiaste leden, op indrukwekkende wijze gevierd in het Antwerpse sportpaleis. Op het eind van de show volgde als apotheose de bekendmaking van de nieuwe naam : het ietwat archaïsche KBG werd ingeruid voor OKRA. Okra staat als trefpunt 55+ voor Open (openheid en ontmoeting), Kristelijke (bron van inspiratie en motivatie), Respectvol (voor alle ouderen en andere generaties) en Actief (actief in het leven staan en actie voeren voor rechtmatige ouderbelangen). Vanaf zijn ontstaan bouwde de KBG een belangrijke sociaal-culturele pijler uit met een aanbod aan vrijetijdsactiviteiten voor senioren. Dat aanbod is in 50 jaar sterk geëvolueerd. Van de traditionele kaartavonden, koffietafels en crea-activiteiten verruimden de activiteiten in de jaren zeventig en tachtig naar vakanties, excursies en cursussen. In de jaren ‘90 kenden vooral de taalcursussen een grote bloei. Tegenwoordig ligt de nadruk onder meer op computercursussen en sport, naast het traditionele vrijetijds- en vormingsaanbod.
KBG Leest De K.B.G. afdeling Leest is gesticht in december 1962 door toedoen van Stan De Clercq. De bond kende een indrukwekkende start en telde bij de eerste ledenwerving 120 leden. Constant Buelens werd voorzitter, Jozef Lemans secretaris en Jan Lauwens schatbewaarder. Onderpastoor J. Verbist werd de eerste proost. (‘DB’ Pasen 1978) De thuisvergaderingen –gezellig omgaan met elkaar, samen wat eten, zich rustig vermaken- hield men in de parochiezaal. En soms trok men er op uit, al dan niet langs een bedevaartsoord. Zo bezochten de leden in ’64 de basiliek van Koekelberg en de citadel van Namen. Het jaar nadien gingen ze naar de IJsrevue in Antwerpen en in 1966 trokken ze met 45 naar de Bierfeesten in Wieze.
Foto’s : -Leestse gepensioneerden rond pastoor Coosemans. De foto dateert van de jaren ‘60. -Op reis. -In het bedevaartsoord Barvaux.
1992 – Oktobernummer “T&T” van K.F.St.-Cecilia : Waarom er dit jaar geen i.C.W. is tijdens de Ceciliafeesten “Wanneer we het voorbije jaar, na het beëindigen van de Ceciliafeesten, de evaluatie maakten van de feesten, waren alle bestuursleden het er roerend mee eens om in 1992 de Ceciliadagen opnieuw te organiseren. Toch waren er voor- en tegenstanders om nog jaarlijks de Internationale Concert Wedstrijd in te richten : de inspanning en de financiële inbreng wordt van jaar tot jaar groter en groter. Daarom werd in de vergadering van oktober nog een maand respijt gevraagd (en gegeven) om alles nog eens rustig te bekijken alvorens een beslissing te nemen van JA of NEEN aangaande de jaarlijkse muziekwedstrijd.
Conclusie : één week later dan onze Ceciliafeesten en eventueel onze 20ste I.C.W.
Besluit : het is andere jaren al zo moeilijk om nog Belgische korpsen op de wedstrijd te krijgen – wat zou het dit jaar dan worden ? – geen enkel Belgisch korps ? – alleen nog Nerderlanders ? Daarom is er in de vergadering van november en definitief in december, het besluit genomen om dit jaar (1992) geen internationale wedstrijd in te richten en er een jaar te laten overgaan.
Dat het bestuur van onze vereniging deze handelswijze van haar eigen federatie zo maar niet neemt, is op de jaarvergadering van het M.V.B-sectie Antwerpen, welke dit jaar doorging te Itegem bij onze muziekvrienden ‘De Eendracht’ naar voor gebracht door mezelf, in aanwezigheid van nog vier afgevaardigden van onze vereniging. Nadat de Heer De Jonghe, nationaal voorzitter, met de nodige luister en fierheid de wedstrijd had aangekondigd heb ik de volgende vragen aan de Heer De Jonghe gesteld : 1.Waarom het M.V.B deze wedstrijd, welke steeds eind mei of begin juni plaats vindt naar september heeft verschoven ? 2.Wij hebben reeds de 19de uitgave van onze wedstrijd gehad, steeds in en met de medewerking van het muziekverbond. Waarom heeft men daar geen rekening mee gehouden ? Was onze eigen federatie (sectie Antwerpen) daarvan op de hoogte en hebben zij ons ook links laten liggen ? 3.Waarom het muziekverbond korpsen stimuleert en zelfs een premie uitlooft (10.000 fr.) aan diegene die het nog aandurft om een Internationale wedstrijd te organiseren, terwijl wij het enige Belgische korps, dat deze moed en lef nog opbrengt, een mes in de rug duwt door op die vereniging haar data’s te springen ?
Over dit alles konden of wilden zij maar weinig uitleg verschaffen. Alleen hebben zij zich een tiental maal verontschuldigd omdat zij daar geen rekening mee hebben gehouden. Dit is zeker niet met opzet gedaan om Leest schade te berokkenen. De inrichters (de K.H. van Peer) hadden zelf die data naar voor gebracht omdat zij de mening waren toegedaan dat dit de beste periode was om een wedstrijd in te richten (dat weten wij al vele jaren). Na de vergadering heeft bijna iedereen van de muziekfederatie (Nationaal zowel als Provinciaal) zich persoonlijk aan onze tafel komen verontschuldigen en plechtig komen verklaren dat dit in de toekomst niet meer zou gebeuren…maar het kwaad was geschied…en nu maar afwachten wat er en volgende maal in 1993 zal gebeuren…of zouden wij zelf dan toch geen muziekwedstrijden meer kunnen inrichten…afwachten maar. Jef Lauwers.”
1992 – 2 oktober – Gazet van Antwerpen : Rapid Leest schenkt negende auto “Wat negen jaar geleden aarzelend begon als een risico-onderneming, is ondertussen uitgegroeid tot een sterk georganiseerd kaarttornooi, gedragen door een stormloop aan deelnemers. SK Rapid Leest kent de knepen van het vak, als het erop aankomt de mensen te verwennen. Inmiddels is de prijzenpot voor het superkaarttornooi, dat vanavond vrijdag 2 oktober van start gaat, opgetrokken tot 900.000 frank in natura. In dat bedrag schuilt o.a. een Ford Fiësta als hoofdprijs. Naast de talrijke waardevolle prijzen voor het eindklassement wordt er per avond voor ongeveer 80.000 frank uitgedeeld aan de daglaureaten. Om kans te maken in de prijzen te vallen, schrijft men in voor het globale pakket van 6 avonden tegen 1.400 fr. of kiest men voor zijn dagje tegen 249 fr.
Het kaarttornooi loopt over zes vrijdagen (2-16-23-30 oktober en 6-13 november), waarvan de vier beste resultaten de plaats bepalen in de eindrangschikking. Alle kaartwedstrijden vinden plaats in de Omnihal te Leest, Dorpstraat 67. Aanvang telkens te 20 u.”
1992 – Vrijdag 2 oktober : Landelijke Rijvereniging : Mosselen In ‘Ons Parochiehuis’. (PB, 24/9)
1992 – Maandag 5 oktober : Algemene Vergadering KVLV. In ‘Ons Parochiehuis’ om 19 uur. Verzusteren met KVLV-Tisselt. (PB 1/10)
1992 – Zaterdag 10 en zondag 11 oktober : Jubileum - 20ste Cross Chiro-Vevoc De 20ste editie van de cross bracht een 850-tal sporters aan de start. Meteen een nieuw record. De K.Fanfare St-Cecilia zorgde bij de aanloop van de cross voor een sfeervolle en muzikale noot. Zaterdagavond werd de tent op de Kouter al op haar degelijkheid getest door de cross-fuif waaraan ruim 600 jongeren deelnamen. De organisatie was weeral feilloos verlopen. De “zwarte kinnekes” openden met ruim 120 deelnemers het cross-gebeuren. Dit waren de leerlingen van het eerste en tweede leerjaar die een afstand van 400 m afhaspelden maar zonder inschrijvingsgeld te moeten betalen. Samen met het feestvierende Vevoc hadden ook de chirojongens en chiromeisjes iets te vieren : namelijk respectievelijk de 45ste en 30ste verjaardag van hun vereniging. (Samengevat uit krantenverslagen van HLN en GvA)
UITSLAGEN
Microben (°83-’84) meisjes (400 m) : Ann Verbruggen, Kim Vonckx en Jet Peters. Groepsklassement voor chiro Battel.
Microben jongens : Kris Van den Broeck, Jelle Coen en Wouter Sels. Groepsklassement voor chiro Hombeek.
Pupillen (°81-°82) meisjes (400 m) : Lien Peters, Els Stout, Griet Van Steenberghen. Groepsklassement voor chiro Battel.
Pupillen jongens : Wim Van Buynder, Stefan Corbeels en Kevin Doneux. Groepsklassement : chiro Leest.
Miniemen (°79-°80) meisjes (800 m) : Kristien Van Win, Ineke Van Aken en Leen Van Buynder. Groepsklassement : chiro Leest.
Miniemen jongens : Dirk Stout, Bart Fonteyn en Thomas Van Waeyenberghe. Groepsklassement : chiro Weerde.
Kadetten (°77-°78) meisjes (800 m) : Hilde Verbruggen, Katrien Léfèver en Kristel Lemmens. Groepsklassement : chiro Leest.
Kadetten jongens (1200 m) : Tom Van Doren, Dave Van Campenhout en Wim Fraipont. Groepsklassement : Pius X.
Scholieren (°75-°76) meisjes (1200 m) : Ann Leemans, Suzy Leemans en Ann Van Buynder. Groepsklassement : chiro Weerde.
Scholieren jongens (1600 m) : Janus Miseur, Babs Borms en Yves Van Vaeck. Groepsklassement : chiro Kapelle-op-den-Bos.
Junioren en senioren (°63-°74) meisjes (1600 m) : An Van Kerkhof, Griet Soors en Marina De Wit.
Junioren en senioren jongens (2800 m) : Dirk Soetewey, Joeri Willox en Dirk Miseur.
Veteranen dames (2,8 km) : Renild De Schutter, Marie-Louise Van den Brande en Maria Buelens.
Veteranen heren : Carlo Huyghe, Luc Janssens en René Van Waeyenberghe. (GvA, 12/10)
1992 – Zondag 13 september : Fietstocht en Barbecue, organisatie SP. Van SP-Brusselsesteenweg Halfgalg i.s.m. SP Leest. Vertrek aan café Leyden om 13.00uur voor een trip van een 35 km aan een gematigd tempo. De barbeque vond plaats in het chalet van SK Leest vanaf 17.00u. Op het menu : hamburgers, barbequeworsten en rundsbrochetten met groenten en brood. Inschrijven kon bij Jozef Vloeberghen en Gerard De Borger in Leest en bij J. Van Evelghem en J. De Wachter in Mechelen. (Folder)
1992 – 18, 19 en 20 september : Ceciliafeesten. Dit jaar iets kleinschaliger dan de voorgaande jaren met op vrijdagavond een groot kaarttornooi met een prijzentafel ter waarde van 120.000 frank. Op zaterdag was er het muziekfestival met bevriende korpsen uit het omliggende en op zondag “mosselkermis” , koude schotels met brood of fritten vanaf 11u30 tot 20u00.
1992 – 20 september : Derby SK Rapid Leest-VV Leest(Foto’s onderaan)
Voorafgaand aan deze derby publiceerde ‘De Mechelaar’ :
Een voetbalfestijn in Leest ?!? “De persoon die op een mooie dag het spreekwoord ‘Schoenmaker blijf bij uw leest’ uit zijn mouw schudde, was wel erg onwetend op voetbalkundig gebied, want is het nu SK Leest of VV Leest ? Wie van beider schoenen het best aangebonden zijn zullen we alvast weten op 20 september, want dan vindt de Leestse derby der eersteprovincialers plaats. Wij spraken met vertegenwoordigers uit beide kampen en peilden naar de verwachtingen. Zal het er in deze burenstrijd even hard aan toe gaan als tussen de Serviërs en de Kroaten. Of wordt er lichter geschut gehanteerd ? Leest u vooral verder, dan verneemt u alle pikante details.
SK : EEN FAVORIET MET AMBITIES. Voorzitter Staf Hendrickx van de thuisclub SK Leest geeft toe dat zijn elftal fel versterkt werd tijdens het tussenseizoen, vooral op het middenveld met Crabb en Haentjes. Hij blijft wel met beide voeten op de grond. “Wij favoriet ? Ja, waarschijnlijk wel, we klopten VV ook in de voorbereiding en als onze gevreesde Zwarte Parel (foto onderaan) zo blijft spelen als nu, ja, dan zal er veel gescoord worden !” SK investeerde een pak geld, moet het kampioen spelen ? “Nee, we willen wel de eindronde spelen en, voor het eerst, naar Nationale promoveren, maar aan Buul zullen we een zware klant hebben en moesten we zondag van hen kunnen winnen, dan zie ik het ook voor de derby wel zitten. 1-0, 2-0, 2-1, zoiets. De derby’s zijn trouwens niet meer zoals vroeger, voor de oude garde zullen ze nog wel heel veel belang hebben, maar ikzelf ben niet van Leest en voor mij zijn ook de andere matchen belangrijk. De derby verlies ik wel liever niet, anders krijg ik dat een heel jaar lang te horen…”
VV : HOPELIJK GEEN RAMP. Secretaris Willy Slachmuylders van de bezoekers VV Leest, ooit in Derde, neemt genoegen met de underdogpositie. “We moeten eerlijk blijven, SK heeft meer kwaliteit in huis, ze hebben veel aangekocht en wij daarentegen verkochten de spelers met de duurste contracten. We hopen dan ook, met inbreng van eigen jeugd, ergens in de middenmoot mee te kunnen draaien. Ons probleem zal zijn dat we zo moeilijk scoren en zij, 7-1 in de eerste match (Noot : Rapid Leest-Hove 7-1), ik moet er niet aan denken. Eigenlijk valt deze match te vroeg in het seizoen”. Speelt het thuisvoordeel een grote rol, weet VV de molshopen minder goed liggen dan SK ? “Met hun klein veld draait de match dikwijls in hun voordeel uit. Laat SK het spel dus maar maken. Ingraven ligt echter niet in de aard van ons team. En opgelet, het blijft een derby…ik hoop op een draw. En moesten we een zware pandoering krijgen, 5-0 of zo, dan slaat de voorzitter waarschijnlijk alles kapot” (lacht). (LVR)”
En de match zelf (HLN van 23/9) :
SK Rapid Leest-VV Leest 1-1 : Rapid en VV Leest delen de punten maar bezoekers zijn de ‘winnaars’. “Het heeft er lang naar uitgezien dat Rapid Leest op eigen veld, net als vorig seizoen, de derby tegen VV Leest ging winnen. Vorig jaar scoorde de thuisploeg toen enkele minuten voor tijd het winnende doelpunt maar nu was het Paul Huys van VV Leest die zijn ploeg op enkele minuten voor affluiten de gelijkmaker bezorgde. Een verdiend doelpunt op basis van de tweede helft, want na de uitsluiting van Luc Doms moest de ploeg van Jan Van den Heuvel toch verder met tien spelers. Rapid Leest maakte dan de grote fout om alles terug te trekken in de verdediging en dat kostte de ploeg uiteindelijk een punt. In de eerste helft was Rapid Leest zeker de betere ploeg. Men kwam dan ook op voorsprong door een doelpunt van Eric Jacobs maar nadien konden er enkele kansen niet meer benut worden. Onbegrijpelijk is dan dat zoveel ervaren spelers tegen tien man gaan klungelen. Men kan toch niet zeggen dat Geert Haentjes, Dirk Crabbé en Pascal Van Mullem niet over voldoende voetbalbagage beschikken om de nul op het bord te houden. Voor Dirk Crabbé is het wel duidelijk dat hij aan zijn laatste seizoen bezig is. De krantenverkoper uit Mechelen wil na dit seizoen stoppen met voetbal. Het werk is voor hem niet meer met de voetbalsport te combineren en Dirk heeft er nu toch al een maagzweer aan overgehouden. Toch wil hij in alle schoonheid afscheid nemen en dit liefst met een plaats in de eindronde voor Rapid Leest. Na drie speeldagen heeft Rapid nog altijd niet verloren en dat is toch ook al een succes. Men heeft toch al enkele zware wedstrijden moeten verwerken maar zoals men bij Rapid Leest ook aangeeft zal het moeilijk worden om Nijlen van de eerste periodetitel te houden.
Bij VV Leest heeft trainer Jan Van den Heuvel zijn zin gekregen. :”Een typische derbywedstrijd met dan ook een typische derbyuitslag. Toch loop ik zeker niet te koop met onze prestatie hier vandaag. Wij zijn zeker tevreden met de puntendeling en daarmee is ook alles gezegd. Ook over de uitsluiting van Luc Doms moet ik niets meer kwijt. De scheidsrechter paste hier vandaag strikt de reglementen toe en dan kan je bij een stugge mandekking ook tegen twee gele kaarten lopen. Gelukkig heeft de uitsluiting van Doms voor ons alleen maar wat positieve punten gebracht want de thuisploeg ging zich wat ingraven en uiteindelijk hebben wij daar nog van kunnen profiteren”, aldus Van den Heuvel. Jan Van den Heuvel moest voor deze partij wel de diensten missen van Jesse Verstraeten. Hij was niet voldoende fit en dat had dan ook tot gevolg dat enkel Geert Van Locco in de spits liep. Het is duis duidelijk dat VV Leest zeker Rudy Krizna kan gebruiken. Deze is de laatste weken niet meer komen opdagen. De kern van VV Leest is zeker niet uitgebreid en wanneer er dan kwetsuren of schorsingen komen, zal het erg moeilijk worden voor de trainer. Zondag kwetste trouwens Bart Hellemans zich aan het hoofd en hij moest dan ook na de rust in de kleedkamer blijven.”
1992 – Zaterdag 26 september : Hondenwedstrijd op terreinen SK Leest Het Mechels kynologisch gezelschap (MKG) hield haar jaarlijkse wedstrijd voor de honden van politie, rijkswachten veiligheidsdiensten op en rond de terreinen van SK Leest. (GvA, 29/9)
1992 – Zaterdag 26 september : Leden-feest ACV te Leest ACV Hombeek-Leest vierde die dag om 17 uur in zaal ‘St.-Cecilia’ haar ledenfeest. (PB, 24/9)
1992 – Zaterdag 26 en zondag 27 september :Eetdagen “Groenten uit eigen streek” Ten voordele van “Ons Parochiehuis” Leest. Om de renovatiekosten te betalen van het vernieuwd parochiehuis organiseerde de beheerraad van “Ons Parochiehuis” eetdagen met als thema GROENTEN UIT EIGEN STREEK. Teelten van Leest en zijn buurgemeenten werden geserveerd met frietten of brood aan 300 frank.
“Ingevolge het succes van onze eerste eetdag in 1990, en de positieve weerklank die wij mochten ondervinden door het promoten van teelten van Leest en zijn buurtgemeenten; voorzien wij nu 2 eetdagen om iedereen, in een aangename en comfortabele sfeer, te laten genieten van zijn maaltijd. Onze aangepaste gelegenheidsbar biedt U de mogelijklijd rustig te verpozen voor of na uw diner. Wij rekenen zeker op uw aanwezigheid. Jef Vloeberghen, secretaris Paul Peeters, voorzitter.” (Folder)
1992 – 26 en 27 september : Omhaling voor pater De Laet. Een omhaling in de kerk op zaterdag en zondag ten voordele van pater Rene De Laet bracht 21.000 frank op. Alvast een goede aanmoediging bij diens 11de vertrek en zijn 42 jaar missionaris-werk op zijn 68-ste. De fameuze brug voor Badya zal er komen. Na verloop van tijd, van strubbelingen en onderweg zijn, is alles ter plaatse beland en wordt er aan de peilers gewerkt. (PB, 8/10/92)
1992 – 26 en 27 september : K. Fanfare Sint-Cecilia Leest Kampioen van België Ingericht door het muziekverbond van België te Peer. Sint-Cecilia nam deel en er werd een autocar ingericht (prijs 250 frank per persoon). De afwezigen hadden ongelijk want in de fanfares-uitmuntendheid behaalde de Leestse fanfare onder leiding van Frans Violet de titel met 94,27 % van de punten. Hiervoor werd de K.F.Sint-Cecilia beloond met de beker en het diploma van “Kampioen van België afdeling uitmuntendheid”. Tevens mochten de muzikanten de beker van de stad Peer en de beker van Sabam ontvangen voor het beste resultaat in de reeks fanfares. (HLN, 3/10)
“Als verplicht werk speelden we ‘Rapsodie’ van J. Van Der Roost. De keuzewerken waren ‘Dimensions’ van Peter Graham en ‘New Baroque Suite’ van Ted Huygens. Na lottrekking werd ‘Dimensions’ door de onschuldige hand van Frans Violet getrokken als keuzewerk. Om 19 uur was het prijsuitreiking. We behaalden 94,27 %, het diploma van Belgisch kampioen in de afdeling uitmuntendheid en de beker. Allen waren we tevreden. Om 20 uur keerden we huiswaarts. Er werd nog gevierd tot in de vroege uurtjes in ons lokaal. Zondag mochten we dan nog de beker van de stad Peer en de beker van Sabam in ontvangst nemen voor het beste resultaat in de afdeling fanfare.” (“T&T” oktober ’92)
1992 – Oktober : Stedelijke Basisschool kreeg zonnewering. “In oktober 1992 werden een twintigtal ramen voorzien van een zonnewering in de Stedelijke Basisschool en dit voor een bedrag van 240.000 Bfr.” (“Nieuws over onze deelgemeente”, SP – Leest)
Foto’s : -De Zwarte Parel van SK Rapid : Jeanke Lumuanganu. -Een bezoekende aanval langs Sini Askraba liep te pletter op de thuisverdediging. -Nog een sfeerfoto van de Leestse derby. De bezoekers trachten een aanval op gang te brengen, maar de actie wordt afgebroken.
1992 – September : Leerlingen muziekschool St.-Cecilia bezochten Bobbejaanland. (‘T&T)
Tot en met 1996 konden de leerling-muzikanten in september op jeugdreis. In de loop der jaren werden alle Vlaamse pretparken en speeltuinen aangedaan. Vanaf 1997 werd de jeugdreis vervangen door het muziekkamp. (‘Leest in Feest’, S.Gobien) (Foto's onderaan)
1992 – Zaterdag 5 en zondag 6 september : Jaarlijks groot Mosselfeest van S.K.R. Leest Zaterdag vanaf 17 u tot 22 uur en zondag van 11.30 u. tot 21 uur. In de chalet van S.K.R. Leest aan de Zennebrug. Mosselen met frieten of brood en a volonté. Kinderen tot 12 jaar halve prijs. (Folder)
1992 – Zondag 6 september : Fietszoektocht van Sint-Cecilia “Dwars door Leest en aanpalende straten”, afstand 20 km. Met mooie prijzen en nadien een gezellige koffietafel. Deelname : 100 frank. (Brief aan de leden van 15/8)
1992 – 12 september – Het Laatste Nieuws : KLOOSTER LELIENDAAL GEEFT GEHEIMEN PRIJS. De archeologische vereniging Oud-Mechelen startte vorig jaar met de opgravingen van het oude klooster van Leliëndaal, langs de Zennedijk in Hombeek.(Noot : op de grens met Leest) Na één jaar opgravingswerk heeft het voormalige Leliëndaalklooster al een groot deel van zijn geheimen prijs gegeven. De rijkdom van het klooster is het afgelopen jaar duidelijk geworden. De vereniging heeft zo maar liefst 58 paar middeleeuwse schoenen teruggevonden met gotisch opschrift. Daarnaast waren er ook nog een groot aantal gespen en meshelften. Al deze voorwerpen zijn behandeld voor verdere bewaring.
Het klooster van Leliëndaal werd in Hombeek gesticht in 1233 en was gedurende meer dan 300 jaar een invloedrijk centrum rond Hombeek. Rond 1580 werd het klooster volledig platgebrand om te vermijden dat de Spanjaarden het verlaten complex als belegeringsstelling zouden kunnen gebruiken. Vorig jaar startte de archeologische vereniging Oud-Mechelen met de opgravingen van de grondvesten. Daarvoor werd met de machine zo’n 50 cm van de bodem weggenomen. Een gedeelte van het klooster ligt onder de Zennedijk. Die werd aan het einde van vorige eeuw (1896) opgeworpen bij de saneringswerken. Toch blijft het belangrijkste gedeelte van het complex, zo’n 3,5 ha, nog vrij voor de opgravingen. Meer dan waarschijnlijk zullen de funderingen van de kerk nog opgegraven kunnen worden. Daar zal wellicht volgend jaar mee gestart worden. Naast de ongeveer 12.000 scherven, de potten en de munten die werden opgegraven, stootte de vereniging ook nog op een uitzonderlijke vondst van 58 middeleeuwse schoenen. De zijkanten zijn beschreven met devote teksten in gotisch opschrift. Men vermoedt dat men hier op een schoenmakerij ofwel op een grote afvalgracht is gestoten. Tussen de leren voorwerpen bevinden zich ook tinnen mantelgespen, veters en messenschedes. Al deze voorwerpen werden nog voor de winter opgegraven en werden tijdens de koude maanden geconserveerd door een laborant, lid van de vereniging. Ook een deel van de scherven werd opnieuw aan elkaar gelijmd en voor verdere bewaring behandeld. Tot vandaag werden een 15-tal potten, voornamelijk uit Siegburg, geplakt. De vereniging verwacht in een latere fase interessant materiaal op te graven. Uit de latere periode van het klooster zullen immers meer gebruiksvoorwerpen gehaald worden. Aan de hand daarvan zal men wellicht de vroegere handel reconstrueren. Veel transacties vonden immers plaats met handelaars uit Duitsland, veelal van hieruit vervoerd. Na een winterstop werd in april jl. met de opgravingswerken gestart. Zo’n tien mensen zijn nu elk weekend aan het werk, op zoek naar oude muren. De uiteindelijke bedoeling van de vereniging is een boek te kunnen samenstellen over de geschiedenis van het klooster van Leliëndaal aan de hand van wat er nog aan restanten gevonden werd. Daarvoor hebben zij een sponsor gevonden die de opgravingen begeleidt. Dergelijke werken kosten de vereniging immers meer dan 100.000 frank per jaar aan graafmachines, conserveringswerken, enz. Het archeologisch onderzoek te Leliëndaal zal wellicht nog een negental jaren duren. Jammer genoeg moet alles nadien terug dicht gedaan worden. Leo De Nijn.
Foto’s : -De leerlingen van de muziekschool van St.-Cecilia in Bobbejaanland. -Aanschuiven bij de ingang van een pretpark onder het toeziend oog van Jan De Decker, Linda Moons, Christel De Maeyer en Yves De Wit. -Ilse Peeters verzamelt haar groepje na het uitstappen van de autocar. -Nog een groepsfoto vooraleer de terugreis aan te vatten. (Foto’s : familie Lauwens-Piessens) -Jan Willems bij een deel van de fundering van het oude klooster van Leliëndaal. (Foto : HLN)
Op het Gewestelijk Ponytornooi in de modderige weiden van Leest, daagden maar liefst 440 ponyrijders op. (foto : Nieuwsblad)
1992 – 30 augustus – 440 PONY’s ZONKEN WEG IN MODDER
Regen is grote spelbreker bij eerste gewestelijk ponytornooi op Kleine Heide. Ondanks alle degelijke voorbereidingen gedurende een ganse week door de Landelijke Ruiterij Vereniging Sint-Niklaas uit Leest, werd het eerste gewestelijk ponytornooi een triestige bedoening, uitsluitend en alleen door het regenweer. Nochtans verschenen alle 440 deelnemertjes zondagmorgen aan de start op de terreinen aan de Kleine Heide in Leest. Op enkele hectaren weide werd een groots pony-spektakel opgezet. Daarvoor kon de L.R.V. Leest een beroep doen op zo’n 60 medewerkers. De plaatselijke L.R.V.-voorzitter Walter De Prins toonde zich uitermate opgetogen over de voorbereidingen die haast een ganse week in beslag namen. De L.R.V. afdeling Leest telt zo’n 46 rijdende leden en werd heropgestart in 1977. “Momenteel behoren we tot de grotere L.R.V.afdelingen. In het gewest Mechelen zijn er momenteel 6. Als ponyclub zijn we de enige in het gewest”.
Sterke groep Anja Liers, persverantwoordelijke van de ponyclub voegt er aan toe : “Wij tellen 16 ruitertjes, wat niet zoveel is. We hebben goede ruiters bij de groepsdressuur. We beschikken over twee achttallen (dwz een groep van 8 ponyrijders) in de klasse Beginnelingen. Onze ene groep is reeds tweemaal eerste geëindigd in gewestelijke tornooien en zal dus allicht overgaan naar de klasse Licht”. Daarnaast zijn er ook in de individuele dressuur enkele goede ruiters, waaronder de broer van Anja, Stijn Liers. Voor de L.R.V. ponyclub uit Leest was zondag 30 augustus een memorabele dag. “Het is de eerste maal in 20 jaar dat we een dergelijk gewestelijk ponytornooi kunnen inrichten, met dressuur, springen, voltige en groepsdressuur, naast ponyspelen”. Aan dit tornooi namen liefst 23 L.R.V.-ponyclubs uit de ganse provincie Antwerpen deel. ”Om aan het nationale tornooi einde september te mogen deelnemen, moet men hier wel aanwezig zijn en goede punten behalen”, bevestigde Anja Liers, zelf een gewezen ponyruiter. Toch was het een beetje zielig om de jongere ruiters –allen tussen 8 en 15 jaar- met hun ponypaarden over het drassige en modderige parcours te zien rijden. Parcourcommandant Erik Laveren bevestigt het : “Als je in ’t midden van de terreinen gaat staan en wegzakt in de modder tot aan je knieën, weet je wat het betekent om hier nu te moeten rijden”. Toch lieten de moedige ruitertjes het niet aan hun hart komen en trotseerden met hun pony’s en hun verzorgde ruiteruitrusting de regen.
Op vrijdag 4 september organiseren de Young Riders van L.R.V. Leest een Galop-TD in de feesttent aan de Kleine Heide. En op zondag 6 september volgt vanaf 9 uur het Gewestelijk Ruitertornooi met 500 paarden. – BCP. (Het Nieuwsblad 31/8)
Steven Solie (16) is nu al meer dan week spoorloos. Steven Solie, een 16-jarige jongen uit de Verschuerenlaan 8, in Leest, is nu al meer dan een week spoorloos. Sinds vorige week donderdag hebben zijn ouders van de knaap geen teken van leven meer gehoord. Wat is er met Steven gebeurd ? De jongen had thuis een bolwassing gekregen, vertrok meteen in een drieste bui en men heeft Steven niet meer gezien. De onrust neemt met de dag toe. Jan en Sonja Solie, de ouders van de verdwenen Steven zijn er kapot van. Ze roepen de knaap op om met hen snel weer de draad op te nemen. “Hij zal hier met open armen ontvangen worden”, vertellen zijn ongeruste ouders. “We gaan hem ook de CD-speler die we hem hadden beloofd als hij een goed schoolrapport zou halen, bezorgen. En hij mag van ons ook 14 dagen met vakantie naar Spanje. Ook dat hadden we al langer met hem afgesproken”, zegt moeder Solie.
Flinke bolwassing..! Wat is er eigenlijk vorige week gebeurd met Steven Solie ? Toen Steven wat mispeuterde heeft hij van zijn ouders een flinke bolwassing gekregen. “Nu moet je enkele dagen binnen blijven”, zo luidde de straf die Steven kreeg opgelegd. De knaap heeft dat duidelijk op zijn krachten genomen, want Steven maakte van een boodschappenritje van zijn moeder gebruik om de woning uit te lopen. Dat gebeurde precies vorige week donderdag, in de namiddag omstreeks 14.30 u. Dat het menens was voor Steven kan blijken uit het feit dat hij wat kleren en ook wat kleingeld heeft mee genomen. Waar Steven naar toe is ? Jan en Sonja Solie achten het niet helemaal uitgesloten dat Steven misschien bij vrienden aan onze kust verblijft. Maar ze hebben er geen flauw idee van waar dat aan onze 60 km lange kuststrook wel zou kunnen zijn. De ouders staken her en der hun licht al eens op, maar tot vandaag lopen alle sporen naar Steven dood.
Weg met vriendin ? Ook acht men de kans reëel dat Steven er wel eens vandoor zou kunnen zijn in het gezelschap van een vriendinnetje of enkele schoolkameraden van hem uit het Cardijninstituut in Mechelen. Vrienden die de ouders Solie een helpende hand toesteken bij de zoektocht naar Steven kwamen er achter dat Steven af en toe met een meisje op herbergbezoek kwam in de Mechelse Lange Heirgracht. Dat onderzoekje leidde tot de vaststelling dat ook dat cafévriendinnetje omstreeks die tijd thuis weg is. Houdt het wat verband met de verdwijning van Steven Solie ? Informatie omtrent de verdwijning van Steven kan telefonisch doorgegeven worden op het telefoonnummer 015/29.00.14. L.D.N./P.J.W.
Op 13 juli publiceerde dezelfde krant :
Steven (16) weer thuis. Steven Solie, de jongen uit de Verschuerenlaan 8 in Leest, die meer dan een week spoorloos was, is terug thuis. De knaap was er in een drieste bui vandoor gegaan nadat hij van zijn ouders een flinke bolwassing had gekregen. Toen dat gebeurde mocht hij van zijn ouders enkele dagen niet buiten. Maar als zijn ouders boodschappen waren gaan doen, glipte Steven het huis uit met enkele kleren en wat kleingeld. Sindsdien hoorden de verontruste ouders van Steven niets meer. Het bericht van zijn verdwijning verscheen vorige week in ons blad. De jongen is nu tijdens het weekeinde gevonden. Zijn ouders troffen hem bij vrienden aan in Wenduine, aan onze kust. – P.J.W.
1992 – Van 11 tot 21 juli :Bivak Chiromeisjes De meisjes trokken dit jaar naar Bracht (Burg-Reuland). De jongens gingen van 21 tot 31 juli naar Warmifontaine (Neufchateau). Beide groepen verdeelden Leest in twee en hielden een omhaling teneinde groenten, aardappelen en andere winkelwaren te verkrijgen.
1992 – 16 juli : Gewond bij aanrijding Chantal Ducat (46), Grote Bollostraat in Tremelo, werd aangereden op de Juniorslaan. De hulpdiensten brachten het slachtoffer voor verzorging over naar het St.Jozefziekenhuis. (HLN, 16/7)
1992 – Zondag 26 juli : 4de Wisselbekertocht “Zennetochten”. De wandelclub “De Slak” organiseerde voor de vierde maal de wisselbeker “Zennetochten”. Tussen 8 en 15 uur konden de deelnemers vertrekken voor een wandeling van 7, 12, 20 of 30 km. De korte afstand was toegankelijk voor kinderwagens. Er waren trofeeën voorzien voor scholen, verenigingen, groepen en families vanaf 20 deelnemers. Alle tochten vertrokken en kwamen aan in het Sportcentrum. Deelnameprijs : 30 frank voor een clubstempel en een aandenken en 50 frank voor een clubstempel, een aandenken en een zelfklever. (HLN, 24/7)
1992 – Zaterdag 8 en zondag 9 augustus : Oogstfeest Landelijke Gilde en K.V.L.V
Programma :
Zaterdag : - om 20.00 uur boomke wies op het bedrijf van Leo Verbruggen (2 kippen pver tafel).
Zondag : Op het bedrijf van Leo Verbruggen : -11.00 u eucharistieviering opgeluisterd door het zangkoor Soli Deo Gloria -12.00 u doorlopend eetgelegenheid met barbecue. -Vanaf 15.00 u : kinderanimatie (vissen), volksdansen door de chiromeisjes en tal van attracties. -Rond 18.00 u : optreden van de KLJ-Wimpelgroep uit Reet. -19.00 u : uitslag prijsvraag
-20.00 u : gezellig samenzijn.
Op het bedrijf van Frans Van Alsenoy : -14.00 u paardenzegening en optreden van LRV-Leest. -15.30 u doorlopend prijsvraag tot 18.00 uur. -16.30 u kinderanimatie (schattenjacht), pottenbakken, volksdansen door de chiromeisjes. -Rond 17.00 u optreden KLJ-Wimpelgroep uit Reet.
Doorlopend was er op de twee bedrijven tentoonstelling van nieuw land- en tuinbouwmateriaal. Ook de supertrekker (gekend van trekker-trek) was aanwezig. Op zondag was er enkelrichting in de Tiendeschuurstraat. Inrit langs de Winkelstraat/Elleboogstraat. (Folder van Landelijke Gilde en KVLV)
1992 – Zondag 30 augustus : Concert van de K.F.St.-Cecilia te Mechelen De fanfare uit Leest speelde een concert in de parochiezaal ‘De Brug’ Nekkerspoel 366 te Mechelen. (Omzendbrief van 15/8)
1992 – Donderdag 20 augustus –Het Laatste Nieuws : Jongetje onder auto. “Op de Juniorslaan in Leest liep dinsdagavond omstreeks acht uur een jongetje van twee jaar onder een auto. Het knaapje, Bjorn Pauwels, Juniorslaan 80, werd in kritieke toestand naar het ziekenhuis Gasthuisberg te Leuven gevoerd.”
1992 - 19 juni – LEESTSE VRIENDENKRING SNELT ROEMENEN TER HULP
Baisoara wordt van “Mechelse” elektriciteit voorzien. Belangeloze en daadwerkelijke inzet is heden ten dage nog mogelijk. Dit bewijzen de zes vrienden van “Skapje” : Stan, Karel, André, Pirre, Jan en Eddy. Hun doel : het opstarten van een elektrisch net in een Roemeens internaat. Onder het peterschap van Technische Scholen Mechelen (TSM) vzw Solidariteit Roemenië, hebben vijf ex-studenten en een ex-leraar, het plan opgevat het internaat van het Roemeense bergdorpje Baisoara van elektriciteit te voorzien tijdens de komende vakantieperiode. Naast de inplanting van het elektrisch net zullen de plaatselijke “elektriciens” opgeleid worden in het verdere onderhoud van het net. Zelfredzaamheid is het sleutelwoord bij dit initiatief.
Vriendenkring Dit project sluit aan bij de vorige socio-technische projecten van TSM in Baisoara, waaronder de inplanting van een elektriciteitsnet in de plaatselijke school, de installatie van een grootkeuken in een gehandicapteninstelling, enz. Toch dient hier aangestreept te worden dat het huidige project gegroeid is in de schoot van een Leestse vriendenkring, waarvan de ouderdomsdeken, Jan Casteels, een ex-leraar van TSM was, en bovendien goed vertrouwd is met de plaatselijke toestand in Baisoara. Vorig jaar was hij immers projectbegeleider van de TSM-initiatieven.
Steun De installatie ter plaatse gaat door van 30 juli tot 7 augustus 1992. Maar ondertussen werd heel wat voorbereidend werk verricht : de inventarisatie van het nodige materiaal, het op plan brengen van het net, enz. Tevens werd het transport voorzien. Het totale budget werd geraamd op 160.000 frank. Om deze uitgaven te dekken worden een reeks initiatieven gepland.
Roemeense glaskunst Op 26 juni e.k. organiseert Skapje een bal in het chalet van VV Leest. Tijdens het bal zal Roemeense glaskunst tentoongesteld worden. Het meest in het oog springende initiatief betreft echter de inzameling van westerse “luxeproducten”, met vooral de nadruk op was- en cosmetica producten. Deze goederen zullen in Roemenië te koop aangeboden worden aan welvarende Roemenen. De opbrengst hiervan zal aangewend worden voor de aankoop van glaskunst, dat op zijn beurt hier in het Mechelse zal verkocht worden. De opbrengst hiervan zal gebruikt worden voor de aankoop van bouwmaterialen. Last but not least kan geld gestort worden op rekening...(...)
Contact Personen, verenigingen of bedrijven, die zich aangesproken voelen door het Roemeense project van de Leestse vriendenkring, kunnen steeds contact opnemen met Jan Casteels, Vinkstraat 50, 2811. (GvA, 19 juni 1992)
1992 – 21 juni : Eetdag Sportvrienden SP Leest In het Chalet van S.K. Leest. Op het menu : rode porto (60 ), sherry (60), voorgerechten kaas- (80) of garnaalkroketten (100), lentesoep (50), steak au poivre & friet (350), steak nature & friet (350), steak champignons & friet (350), ½ kip nature – champignons & friet (200), kindermenu tot 12 jaar (halve prijs), nagerechten : dame blanche (75), coupe brésilienne (75), kinderijsje (40).
Inschrijven kon bij volgende bestuursleden : Nuytkens Daniel, Vloeberghen Jozef, De Borger Ivan, De Bont Mariette, Defroy Wivina, Vloeberghen Tinneke, Van Neck Celest, Verhoeven Herman, De Borger Gerard, Verschaeren Malvine, Van Damme Jozef en De Bleser Armand. (Info uit het inschrijvingsformulier)
1992 – Zondag 28 juni : K.F. St.-Cecilia gaf een concert te Itegem (“T&T” april ’92)
1992 – Dinsdag 30 juni – Het Laatste Nieuws :
Ons parochiehuis doet het niet slecht na zes maanden Na een werking van zes maanden hield de Raad van Bestuur van Ons Parochiehuis een evaluatie met alle medewerkers van het eerste uur. De resultaten zijn heel positief te noemen. In samenwerking met drankencentrale Seeldrayers konden alle medewerkers van het eerste uur een Vieux Temps degusteren in het prachtig gerenoveerde parochiecentrum aan de Kouter te Leest. De Raad van Bestuur had dit initiatief genomen om alle vrijwilligers kennis te geven van de positieve gang van zaken. Zonder hen zou de werking van het parochiehuis onbestaande zijn.
Multifunctionele zaal Het parochiehuis beschikt over een multifunctionele zaal met 200 zitplaatsen. Het podium is uitgerust voor theater- en concertvoorstellingen. Rust Roest, de plaatselijke toneelvereniging bewees dit trouwens enkele weken geleden. Verder is er ook een keuken ingericht die een capaciteit heeft van 200 warme maaltijden. Uiteraard is er voldoende en eigentijds sanitair voorzien, een vestiaire en een gezellig vergaderlokaal.
Steeds meer boekingen In een landelijke gemeente als Leest zijn de investeringen aan het complex geen maat voor niets geweest. Met het drukke verenigingsleven dat er draait, kan men na 6 maanden stellen dat er wekelijks een bezetting van 2,5 dagen is. Gestreefd wordt naar 4 verhuringen per week. In ieder geval ligt de verhuur nu reeds boven de verwachtingen. De boekingen gaan in stijgende lijn want wie het centrum eens bezocht heeft, is zich meteen bewust van de mogelijkheden die geboden worden. Het is dan ook terecht dat de pakweg 100 werkers en vrijwilligers van het eerste uur uitgenodigd werden om het glas te heffen op het succes van “Ons Parochiehuis” en om mekaar eens te ontmoeten in een ongedwongen, gezellige sfeer.
1992 – Julinummer “T&T” van de K.F.St.-Cecilia : Examens “De laatste weken zijn het dubbele dagen geweest voor onze jonge leerling muzikanten. Ze hadden niet alleen examen op school maar daarbovenop nog eens in de muziekschool.
Hier volgen de resultaten :
Notenleer Instrument De Decker Tineke 91% 84% De Laet Thomas 72% 78% Lamberts Kathleen 87% 86% Peters Jan 93% 83% Peters Lien 94% 88% Rodet Annelies 86% 81% Rodet Dries 84% 78% Verschueren Elke 80% 79% Verschueren Katrien 60% 75%
InstrumentZang Daelemans Evi - 85% De Laet Katrien - 84% Gobien Angelique 70% - Hendrickx Tom - 80% Huyghe Natalie - 86% Jaspers Joke 72% - Lamberts Veerle 84% - Peters Jet - 87% Peeters Gunter 90% - Peeters Ilse 86% - Sintebin Cindy 81% Van den Broeck Ann 83% - Van den Heuvel Roel 75% - Van Houcke Hans 89% - Verbeeck Stefan 75% - Vermeeren Wout - 84% Walschaers Vanessa 90% -
In dezelfde periodiek was de nieuwe samenstelling van het bestuur van de fanfare gepubliceerd : -Ere-voorzitter (+wijkverantwoordelijke): Vic Verschueren. -Voorzitter (+wijkverantwoordelijke) : Kamiel Verschueren. -Ondervoorzitter (+fotocopies+stockbeheer+wijkverantwoordelijke) : Pol Huybrechts. -Secretaris : Johan Vandeputte. -Hulpsecretaris Redactie T&T : Ilse Peeters. -Penningmeester : Yves De Wit. -Feestleider : Jef Lauwers. -Verantwoordelijke instrumenten (+wijkverantwoordelijke) : Emiel Verschueren. -Verantwoordelijke Muziekschool/Jeugd : Roland Van Welden. -Dirigent : Frans Violet. -Hulpdirigent – Leraar : Johan De Win. -Bibliotheek – Leraar : Eddy Van Asch. -Leraar : Tim Van Medegael. -Onderhoud zaal+wijkverantwoordelijke : Marcel Van Loo. -Onderhoud zaal+wijkverantwoordelijke : Rik Peeters. -Onderhoud materiaal+wijkverantwoordelijke : Jan Moons. -Verantwoordelijke keuken+wijkverantwoordelijke : Rik Lauwens. -Wijkverantwoordelijke : Bert De Borger.
