1956 – 1 mei : C.O.O.-Voorzitter Frans Piessens in de bloemen gezet.
In de raadzaal van het gemeentehuis had er een plechtigheid plaats. In aanwezigheid van burgemeester, voltallig schepencollege, gemeentesecretaris, veldwachter en de voltallige C.O.O. werd Frans Piessens in de bloemen gezet. Deze voorzitter van de Commissie van Openbare Onderstand werd bij Koninklijk Besluit van 25/1/1956 vereerd met de zilveren medaille der Kroonorde, omwille van zijn 15 jaar dienst waarvan 5 als voorzitter. Door de secretaris van de Commissie werd hulde gebracht aan zijn voorzitter en de nadruk gelegd op zijn trouwe plichtsvervulling als voorzitter, “door uitsluiting van alle kleingeestige gemeentepolitiek welke tot heden in de Commissie nooit ingang heeft gevonden, daarbij door het instellen van huisbezoeken bij de behoeftige inwoners wat voorzeker een schoon initiatief mag genoemd worden.” Daarna spelde de burgemeester de Zilveren Medaille op de borst van de gevierde, bedankte hem voor zijn jarenlange plichtsbewuste ambtsvervulling. Na een dankwoord van de gevierde werd een lekkere sigaar aangestoken en werd iedereen uitgenodigd op een innerlijke versterking bij Frans Huybrechts. (DB)
“Blokmaker” Frans Piessens (1882-1956) heeft zich na zijn huwelijk met Melanie Robijns uit Kapelle-op-den-Bos te Leest in de Blaasveldstraat gevestigd om er zijn “blokken” te maken. Hijzelf was afkomstig van Londerzeel.
LG, blz. 315 : “Tot voor de tweede wereldoorlog kon men nog de klompen horen klepperen op de Leestse kasseien, want die behoorden nog tot het normale schoeisel van boerenmensen en schoolkinderen. Door de groeiende welvaart verdween deze volksschoen na de oorlog uit de mode. Toen schakelde vader Piessens over naar de bakkersstiel maar voor de dorpelingen bleef hij “de blokmaker”.”
Frans Piessens en Melanie Robijns hadden veertien kinderen. Meer over Frans Piessens in deze Kronieken : 17/10/1956 (overlijden).
1956 – 4 mei : Gegevens over Leest.
Een zekere René Segers, Louis Segerststraat 48 uit Hingene had op 30 april dat jaar een verzoek om inlichtingen gericht tot het gemeentebestuur. Op 4 mei 1956 kreeg deze persoon volgend antwoord : “De gemeente Leest heeft een oppervlakte van 931 Ha. De bodem is zandgrond en de teelten die hier geoogst worden zijn : aardappelen, rogge en tarwe. Het merendeel der verbouwers zijn gemengde bedrijven land- en groententeelten. Nijverheid enkel een pantoffelfabriek. Wij bezitten een historisch kruisbeeld aan de voorgevel van de linkerzijbeuk van de kerk. Begankenis op 2de Paasdag ter ere van de H. Cornelius patroon aanroepen tegen de vallende ziekte, stuipen en zo meer (alom gekend). De kerk en de pastorij zijn geklasseerd door het comité voor natuur en stedeschoon. Folklore : zandstrooien bij huwelijken. Soms ook kaf minder in gebruik hedendaags. Geen gemeentewapen. Hopende, mijnheer, dat deze inlichtingen U zullen volstaan, groet ik U hoogachtend..” (GA)
1956 – Zondag 6 mei : Plechtige communie.
Dat jaar waren er 19 jongens : Bernaerts Leon De Borger Karel De Prins Louis De Wit Herman Diddens Victor Lauwens Leo Nuytkens Jozef Polspoel Frans Spinnael Marcel Spoelders Jan Lauwers Frans Van Den Heuvel Frans Van Den Brande Hugo Verbruggen Marcel Verwerft Marcel Verschuren Leo Teughels Jan Geets Freddy Silverants Willy.
En 9 meisjes communicanten : Bradt Yolanda Daelemans José De Rooster Elza Huysmans Nicole Lauwers Maria Neutiens Renilda Spoelders Clementine Van den Heuvel Jozefine Van der Hasselt Maria.
1956 – Van 7 tot 15 mei : De Lourdesbedevaart.
Vanuit de Vrouwenbond gingen mee : -Wwe Van den Heuvel –Verdict. -Wwe Verbeeck – Van den Bempt. -Wwe Huybrechts – De Smedt. (foto onderaan) -Mevrouw Piessens – Robijns. -Mevrouw Diddens – De Schoenmaeker. (foto onderaan) -Mevrouw Verbruggen – Diddens. (foto onderaan)
José De Smet schreef daarover het volgende verslag : “Om voldoende geld bijeen te krijgen om een afgevaardigde naar Lourdes te kunnen sturen, organiseerde de B.J.B. een wafelenbak. Eerst en vooral wil ik die meisjes bedanken die zo edelmoedig hebben meegeholpen de ganse zondag van ’s morgens zes uur tot alles gedaan was, en ook al de mensen van Leest die zo goed gegeven hebben voor die wafelenbak, want we hadden twee reizen bijeen gekregen : de gelukkige winnaars waren Jeanne Polspoel en ik. Direct waren we ingeschreven. En we begonnen af te tellen… Zeven mei…’s Maandags ’s morgens te 09u30 vertrok de oranje-trein. We zaten met 5 in een compartiment. In Schaarbeek baden we ons reisgebed en rozenhoedje. ’s Anderendaags ‘smorgens gingen we allen aan ’t venster zien of we Lourdes niet zagen, maar het was fel gemist. Hoe meer we Lourdes bereikten, hoe klaarder het werd, en, ja, de zon kwam te voorschijn. Allen stonden we te kijken naar de schone bergen en rotsen. We kregen de Grot in ’t zicht en allen zongen we, vol vreugde het Magnificat : het ontroerde. Aan het station stonden de bussen klaar om ons naar ons hotel te brengen. Eerst ontbijt en dan op verkenning naar de kerk en de Grot om er onze eerste groet te brengen. Te 11 uur hadden we een plechtige Mis waarbij Eerw. Pater SCHROOYEN het openingssermoen deed. Hij verhaalde ons ’t leven van Maria en hoe wij moeten leven als en bidden tot Maria. We kwamen in naam van onze afdeling. De B.J.B. was overal goed vertegenwoordigd : de H. Mis, de kruisweg, Sacramentsprocessie, vergaderingen, fakkeltocht, tijdens het ziekenvervoer. We hebben gebeden voor al de mensen die om een gebed gevraagd hebben en ook voor al de andere. Het bidden ging ginder van zelf. Onze Lieve Vrouw is altijd gereed om ons te helpen, maar wij moeten doen wat Zij van ons verlangt. Bidden, boete doen, beminnen. Wij offerden Maria op, al wat ons nog lastig zal vallen. Nergens wijst O.L.Vrouw zo voortdurend op onze zondigheid dan daar aan de Grot, niet om ons te beschamen en te vernederen, doch om ons te doen verlangen naar reinheid, zondeloosheid, genade. Ik heb er genade gevraagd voor alle B.J.B.-meisjes opdat ze hun jeugd schoon zouden beleven. Het was van aan de Grot dat elke middag de Sacramentsprocessie vertrok en duizenden zegende.”Benedictus qui venit”. Het was een zegen voor ons, voor alle meisjes en alle mensen van ons land en van de wereld. Het was toch zo ontroerend, dat moet ge kunnen zien, onbeschrijfelijk is het. We hebben er ook gebeden voor de éénheid en voor de vrede. Maria kent al onze verlangens en besluiten. We hebben in Haar ons vertrouwen gesteld voor de talrijke intenties die we op ons hadden genomen en die we aan Hare voeten gelegd hebben. We baden verder voor ons zelf opdat we trouw zouden blijven aan de genade, trouw aan onze levensroeping, trouw altijd en overal. Wij waren niet alleen voor ons zelf gekomen naar Lourdes, we gingen nog minder voor ons zelf terug. Weer naar de Meester die ons zendt, Zijn woord indachtig : ‘Ik heb u daar geplaatst opdat gij er vruchten draagt’. José De Smet.” (“DB”)
1956 – Van 9 tot 15 mei : Boerinenbond en B.J.B. naar O.L.Vrouw te Lourdes.
Op de zolder van mijn grootmoeder (Florentien De Schoenmaeker van de foto) stuitte ik ooit op het “Handboekje voor de bedevaart naar Lourdes”. Het was haar eigendom want op de eerste pagina van dit 164 bladzijden tellend kleinood vond ik haar naam, adres en geboortedatum terug bij de gegevens van de eigenaar. In het boekje staat gedetailleerde informatie over de Reisbeschrijving, over Lourdes, over de verschijningen, het oogmerk van de Boerinnenbond, reisvoorschriften en het verblijf. Verder verschillende gebeden, details over de rozenkrans en de kruisweg en verschillende gezangen. In de reisbeschrijving vonden we dat er vijf treinen reden en aan iedere trein werd een kleur gegeven, te merken aan de kleur van het aanplakbriefje aan ieder compartiment. Zodra de grot in zicht kwam werd aangemaand om met z’n allen vol vreugde het “MAGNIFICAT” te zingen. “Een diepe ontroering zal ons onvermijdelijk aangrijpen.” “LOURDES. Aangekomen ! Gode zij dank ! Ave Maria ! We zijn hier ongeveer 1.200 km van Brussel; 240 uren van huis, maar thuis bij Moeder Maria !” Verder lazen we : “De Boerinnenbond heeft het geluk, samen met de Boerinnenjeugd voor de dertiende maal voor zijn leden een bedevaart naar het verre Lourdes, Maria’s uitverkoren genadeoord, in te richten. Wij, die de grote genade gekregen hebben deze bedevaart te vergezellen, willen als leden van een kristelijk-sociale en Katholieke-Aktie-organisatie onze bedevaart zo volmaakt mogelijk doen en in alles het voorbeeld geven.” “GEBED – BOETVAARDIGHEID – ONDERLINGE LIEFDE – TUCHT !”
Foto’s :
-Frans Piessens en Melanie Robijns hadden veertien kinderen. Bovenste rij : Frans (1917) huwde met Angéle Van den Bergh uit Mechelen, Gaston (1921) huwde met Irma Selleslagh uit Battel, Pol (1916) huwde met Angéle Van Praet, Jan (1919) huwde met Octavie Maes uit Mechelen, Flor (1923) trouwde met Odile Steenmans uit St Katelijne Waver. Onderste rij : Marcel (1929) huwde met Marie Philps uit Mechelen, Bert (1927) trouwde met de Mechelse Philo Willems, Mathilde (1924) trouwde met de Mechelaar Dens, vader Piessens met aan zijn hand Maria (1934), ze huwde met Jules De Reys uit Genval, Paula (1932) huwde met Marcel Van Assche uit Hombeek, moeder Robijns met op haar schoot Julien (1935) die huwde met Angéle Neutjens uit Mechelen, Aline (1926) trouwde met de Mechelaar Achiel Van Roey en Hendrik (1930). Dit zoontje overleed in 1944. Agnes Piessens was nog niet geboren.
-Jongste dochter Agnes, moeder “Melle” Robijns en vader Frans Piessens.
-Mevrouw Huybrechts-De Smedt Paulina (“Peit Lin”)
-Mevrouw Diddens-De Schoenmaeker Florentien (“Tien van de Garde”)
