1956 – Samenstelling Bestuurxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Voorzitter : Frans Van der Hasselt. Ondervoorzitter: Frans Muysoms.

Secretaris : Constant Huysmans. Kassier : Alfons Hellemans.

Verslaggever : Jozef Broothaers. Muziek : Jozef Geerts.

Instrumenten : Frans Beullens.

Leden : Constant Buelens, Lode Croes, Rene Voet.

Ere-Bestuursleden : Victor De Laet, Victor Selleslagh, Edward Van Steenwinckel.

1957 – Zondag 3 maart : Grote Muziekavond

In de zaal “De Rozelaer” bij Theo Teughels, Dorp Leest. Begin 17u30.

Onder leiding van Dhr. J. Van der Taelen.

Tussenin optreden van de zingende clown Janus Prul “een paljas die de zaal doet gieren”

1958 – 16 februari : Muziekavond       

Plaats van het gebeuren : zaal “De Rozelaer”. Dirigent : J. Van der Taelen.

Attracties : conferencier Guske Lancier, humoristisch goochelaar Framatelli en            Accordeonist F. Canas.

In “De Band” van maart 1958 gaf Jan De Decker zijn kommentaar :

“Chef en muzikanten, hartelijk gefeliciteerd ! Onze meest hartelijke wensen voor veel bloei en vooruitgang ! En...het xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />programma begon slechts met enkele minuten vertraging. Milac is blij opvolgers te hebben gevonden in haar opzet om elke feestavond stipt op het aangekondigde uur te doen beginnen, ook al dient dan het programma aangevat voor een half volle zaal...

Tijdens de uitvoering van het VADERLANDS LIED is het ons weer eens opgevallen, HOE ONVERSCHILLIG het publiek zich dan gedraagt...Een beetje eerbied en ingetogenheid zijn nog steeds van deze tijd of kunnen wij dat nog alleen bij de uitvoering van deze hymne op een ...kerkhof ?...”’  

1958 – Mei : 60-Jarig bestaan

De fanfare telde op dit moment 149 leden plus 35 muzikantern, 4 erebestuursleden en 11 bestuursleden.

Dat bestuur bestond uit :          

            Voorzitter : Frans Van Der Hasselt, Ondervoorzitter : Frans Muysoms.

            Secretaris : Constant Huysmans

            Schatbewaarder : Alfons Hellemans

            Verslaggever : Juul Boonen

            Muziek : Jozef Geerts

            Commissarissen : Frans Beullens, Louis Croes, Arnold Teughels, Remy

            Spoelders, Voet.

            Eereleden : Constant Buelens, Victor De Laet, Victor Selleslagh, Edward Van

            Steenwinckel.

                      Bezetting instrumenten:

            Bugelsolo     :    5       Eerste trombone    :  1

            Eerste bugel :    3       Tweede trombone :  1

            Tweede bugel :  2      Derde trombone    :  1

            Derde bugel   :   3        Eerste baryton      :  1         

            Eerste piston  :   1        Tweede baryton   :   1

            Eerste trompet : 2        Derde baryton    :    1

            Tweede trompet:1     Eerste tuba         :     3

            Saxofoon     :      1      Tweede tuba       :     1

            Eerste alto     :    1        Bombardon        :     2

            Tweede alto    :  1      Grote trom    :            1

                                                Kleine trom :            2.

De muziekherhalingen gebeurden op vrijdag.

1959 – 8 februari : Muziekconcert

Locatie : zaal “De Rooselaer” bij Theo Teughels. Op het programmablad stonden : “Flink en Fier” een mars van R. Kumps, “Walk-Over” mars van Strauwen, “Antigone” een ouverture van Rousseau, “Terug uit Dinant” een mars van F. Teughels, “Zwart Water” een ouverture van Jourquin, “Oude Kameraden” van Teike, “Siciliaanse Ouverture” van Dax,“Judex”, “Kermesse” van De Roeck en het Vaderlands Lied.

Leiding : J. Van der Taelen.

Voor de afwisseling werd gezorgd door Bux, een humorist-conferencier.

1960 – Verslag Muziekconcert in “De Band” :

“...Wanneer te 19 u 15 de eerste tonen weerklonken, waren er een 50-tal aanwezigen om aan te groeien tot een bomvolle zaal, dus een werkelijk succes.

De Voorzitter dankte het publiek voor de opkomst, en verstrekte uitleg over het vastgestelde programma. Onder het muziekminnend publiek konden we afgevaardigden van verschillende randgemeenten noteren, alsmede een flinke vertegenwoordiging vanwege de K. Fanfare Ste Cecilia.

Buiten de bevredigende opvoering der onderscheiden stukken, moet zeker het optreden aangestipt worden van het zang en snaren ensemble “Daghet” waarvan kan gezegd worden dat het puik was.

De afwisseling van solo-duo-koorzang met mandoline en gitaar bracht menig toehoorder in verrukking.

Spijtig dat af en toe wat lawaai achter in de zaal gemaakt werd wat zeer hinderend was.

De chef, de dynamische Heer Van der Taelen, mocht dan ook en terecht, bloemen in ontvangst nemen, waarna de Voorzitter overvoldoen het slotwoord uitsprak.

“Dank,” aldus spreker, “aan allen die gekomen zijt, maar inzonderheid aan de afvaardiging onze zustervereniging de K.Fanfare St. Cecilia. Zij mag er van overtuigd zijn dat ze zullen kunnen terugblikken op onze aanwezigheid wanneer zij iets zullen te doen hebben. Moge de muziek van vandaag en de melodiën kilometers ver de muren van de zaal doen daveren, de klanken zijn door de muur gegaan tot zelfs door de galmgaten van de kerk, zodanig dat met Pasen wanneer de klokken luiden de klanken nog kunnen gehoord worden.”

Hiermee besloot de Voorzitter die zeer ontroerd was en toog iedereen opgewekt huiswaarts.

      Spectator.” 

1962 – Nieuwe Muziekbestuurder

Jozef Van der Taelen, nam zijn ontslag muziekbestuurder en  werd opgevolgd door de Leestenaar Geets.

1962 – 25 februari : Bal verving muziekavond

De geplande jaarlijkse muziekavond op 25 februari ging wegens onvoorziene            omstandigheden niet door en werd vervangen door een bal gevolgd  van een tombola bij Apers, café Zennebrug.Er was een flinke opkomst.   

1964 – Einde Arbeid Adelt

Bij gebrek aan eensgezindheid viel de oudste fanfare van Leest uit elkaar.

J.A. Huysmans in De Band van augustus 1979 :

                                            Breugeliaans aan de Zennekant

“...Het Brughuis was voor twee generaties het geliefd feestlokaal onzer fanfare.

Het eerste bestuur had in het reglement onder de leuze “Arbeid Adelt” in een resum van 25 artikels, allerlei spitsvondigeheden bedacht voor : vrede, vriendschap, vlijt, vloekverbod, enz. en zelfs volharding.

Met muziek doorheen alle jaargetijden, processies, stoeten, festivals, vlaamse kermissen, slenteren, stoppen, aansluiten, wachten, bruinverbrand, verwaaid, verregend, kasseihotsend, met verlies van de laatste mamber langs steeg, dorp op binnenweg.

Met volharding raakten zij zelfs door de krisis en door oorlog 2.

Maar wat later kwam de welvaartstaat met nieuwe vrijetijdsbesteding, onze burgers werden in competitiegelid gedrumd en onze boerkens kwamen mopperend achteraan.

Conservatieven en zij die meenden dat muzikanten enkel muziek moesten maken en niet omzien, betwisten elkaar het bevel met afwisselende kans, en de wagen ging de helling af en verloor zijn wielen.

Verdenk mij nu niet van leedvermaak, want ik heb in mijn blazoen gegrift : “kouterkens gulden luim, stouteriks nul in duim”.

Ik heb dat stichtingsboekje nog waarin staat vermeld, dat bij ontbinding van de maatschappij, het alaam en de Standaard ter bewaring aan de gemeente wordt toevertrouwd, ter beschikking van drie van vroeger erkende leden voor aanspraak.
Helaas, waar is des ouderen trots gevaren.

(...)

Zie de muzikant, hoe dichter men bij het jaarfeest komt, hoe mooier hun instrument wordt gepoetst, ’t is hun loon gratis, alles voor niets... Neem een raad aan van mij : doe eens mee aan een fanfarejaarfeest op den boerenbuiten.

Op Verloren Maandag om 10 uur met muziek naar de dankmis ter ere der voorgaanden, om 11 uur met muziek naar het feestlokaal voor het ochtendmaal aan rijen schraagtafels, beladen met ovensteenbrood, borden kalfskop, pannen witte en zwarte boerenmaak pensen, teilen geperste varkenskop tot wafels geriemd van nen vinger dik. Daar waren liefhebbers bij voor zo wel 10 tot 15 galetten, en naar keuze, azijn, sterke jam, koffie en gerstenat.

Om 12 uur “an ava” met muziek voorop, dat klettert tegen de straatgevels, de mambers zigzag achteraan  voor een uitstap rond de gemeente, de dorpplaats over, Elleboogstraat, Winkelhoek, Tiendeschuurstraat, Laerestraat, over de twee spoorwegen naar Steene Molen, Drogen Hoek, Bist, Kleine Heide, de ganse oude Tisseltbaan en terug naar het dorp. Een voettocht zeker bij de 12 km. met verpoos bij leden herbergiers.

Even met muziek wat stilstand aan de woning van in die straten wonende bestuursleden,

Een sigaar of likeurtje voor de gebrachte hulde. Dit alles over een tijdspanne van 4 uur.

Nu met een triomfmarsch twee toeren rond de dorpplaats waar onderwijl het ons opwachtend vrouwvolk en mambers, onder gekakel als in een hoenderhok, een plaats naar keuze in de zaal heeft gevonden, en dan komen wij, en nog wat later tot na de soep nog de plakkers.

Na het tafelgebed verwelkomt de voorzitter het gezelschap en voegt daaraan toe :

“Zit alleman goed ? Welaan dan, smakelijk, en hoe meer ge neemt hoe liever.”

Applaus...en de diensters komen binnen, brengen kommen soep met de vleet : “Pas op, t’is heet !” De lepels rinkelen.
Halverwege de soep rijst in gindsen hoek daar “Genet van Moeins” van haar stoel omhoog voor een lied met een avontuurlijke fictievoorspelling. “De wereld vergaat ! ’t Is klim en daal in baan, wijl zwelt of krimt de maan, de zon kruist westwaarts bovenaan, in tegendraads ons onder gaan. Wat gaan we doen met al ons fatsoen, als elk er wil af als een rat, hoe dan waarheen en op wat ?” en de soepeters sloeberen mee het refrein :

“Op ne musaard mee goei vleugels, naar ons janneke op de maan !”

Na de soep kwamen er felicitaties, deels voor de muzikanten hun ijver en kameraadschap, en voor de inzet van het bestuur en medeleden.

Tot daar de bel klingelt voor de aantocht der vloot, schotels, teilen, pannen, kommen, bouilli, rosbif, patatten en brood, drie, vier soorten groenten, sausen, kannen gerstenat en dit alles verdeeld over twee beurten.

Het rumoer valt stil. ’t Is om te watertanden als ge ’t ziet : een hap in de mond, een op de vork en een in zicht.

Geen tijd om te zingen. Na die eerste verorbering neemt de Lodde zijn kans met zijn lijfspreuk, “’n varken zonder gat”, dat door een boerken op de markt werd aangekocht en bij zijn thuiskomst aan de familie stoefend wordt tentoongesteld.

“Wel dat is nog een verken hé !”

“Ja,” zei zijn vrouw die dat zwijntje eens vierkant had bekeken, “maar vent, dat verksken heeft geen gat !”En ergens wordt geteld 1, 2, 3 en dan komt het : klap, klap, klap, klap...

Wat nagepraat met lach en zwans wordt de tweede beurt van het menu in uitdaging opgesteld, dit zal ook de grootste sloekers doen sneuvelen. Maar eer het zover is komt daar de “Schàmet” zijn circusschets : “’k Ben een fijne muzikant en ik kom van het mimollenland en kan goed spelen, op mijn trompe-te”-, en allen spelen mee : “van tei tegerei tegereitetei tei tei tie (bis) Andorium, Andorium, patatten met saucis (bis)...als er is.”

Tweede couplet : “Ik ben...enz. uit het eerste couplet met verandering van instrument, nu : op mijn vio-ola, en allen janken al zagend met de armen : van ieje ieje ah ah ah, oh oh oh, ai ai ai (bis) Andorium, enz.

Na nog meerder instrumentennabootsingen, als laatste couplet : “op mijn grosse cai-isse” enz. en allen bonken en stompen met vuisten en ellebogen op de schraagtafels, en galmen

 mee : van zjum zjum, zjum zjum zjum (bis), Andorium enz. en menig eetgerei is tot scherven verwerkt op de kosten van Arbeid Adelt !

De diensters ruimen en brengen verfrissingen, fruit, krentekoeken, patekes en pralines, met alle smaken, geuren en kleuren tot er zijn die gaan puffen en indommelen.

De voorzitter dankt alle medewerkers voor het genoten festijn en nodigt alle deelnemers voor het een uur later aansluitend bal en de boerkens haasten zich naar huis voor de zorg aan kinderen en dieren. Het ander volk stapt nog eens op naar het dorp...

(...)

Het wordt stilaan twintig uur en in de zaal wacht men op het dansorkest, dat met de secretaris het programma bespreekt, waarop die dan de opening van het bal aankondigt, met als inzet een wals voor den feestkus...

De voorzitter en madame Voet openen den dans en als het halve is wordt het vollen bak, en als het uit is, geeft ieder paar elkaar de feestkus, drie op de linkerwang, drie op de rechterwang, en daarmee gedaan...maar hier en daar achter enkele tonnekens met een lavlierboomke, elkander nog veel meer !

Nu gaat de wals naar polka, marsch, quadrille, strieep sstrieep rokken mee ne rieep enz.

Zie ze maar zwieren, draaien, amoureus wiegen, glorieus wippen, huppelen, uren lang, dat volk danst zoals men het nergens kan nadoen.

Aan de tapkast in de zaal worden de haastigsten eerst van dorst verlost.

De tappers en diensters hebben tijd te kort om de toeschouwers achter de balustrade en de dansers die wat pauze zoeken op het verhoog, te voldoen.

Een daar ook uitrustend bestuurslid weet : “geen zorg vrienden, we hebben voor de drie dagen feest of nog meer, achttien vaten in de kelder hieronder.”

Om 22 uur gaan er vier groepen aan den dans voor den “Lancier”.

Een kwartier later herademt het jongvolk, dat een beetje jaloers, het einde daarvan heeft betracht, en de Lanciersdansers trekken zich terug in de herberg, met dienst voor eigen rekening, waar er nu juist plaats vrijkomt na de aankondiging : “het vrouwvolk een uur de baas.”

Op de dansvloer komt er nieuw geweld, er wordt ingezet met Polka klets af, en het is weer langen tijd vollen bak. Zelfs de oudste mamber en verlegen jonkman wordt door het zwakke geslacht fair betwist !

(...)

Later kwam “Cleykes” de op puntgestrelde oudste kuskensdans dirigeren...

Na wat pauze, roffelt opnieuw het repertorium van het orkest, volk op den vloer, en wat later zijn er al ooms, tantes en ouders die zonen, dochters en buren “sloppel” wensen, zij willen er morgen ook nog kunnen bij zijn.

De voorzitter waagt zijn kans tussen twee dansen in, en vraagt aandacht, waarbij hij zijn voldoening uit over de gedeelde vreugd en hij is ervan overtuigd dat het de twee volgende dagen ook zo kan zijn en hij verklapt : “In de keuken hebben ze me juist gezegt, dat, in de tweederde van het uitgebeende vlees van die koe, welke we voorgaande week hebben geslacht, daar is nog geen blutske in, dus allemaal tot morgen en straks wel thuis en goennacht.”

En weer doet de grote wijzer een toerke meer tot het orkest de voorlaatste dans aankondigt, en dan komt tot slot de wals voor den feestkus.

Doch het jong volk port een paar bestuursleden en dezen stichten een overuurfonds...”

Nvdr : bij het teerfeest van 1954 zaten ze met 220 aan tafel.

Verdwenen gebruiken : op de tweede teerfeestdag was er ’s avonds een lichtstoet in de dorpskom, een optocht naar de woning van burgemeester Bernaerts en naar het Brughuis.

Op de derde teerfeestdag was er in de namiddag een optocht met hindernissen naar Battel-brug en Heffen-dorp.

1899 – LEEST – KINDERMOORD.

            Donderdag morgen begaven zich eenige werklieden aan den arbeid, wanneer zij

            in eene gracht waar zij aan ’t arbeiden waren, het lijk ophaalden van een

            pasgeboren kind, dat in eenen zak gestoken en aldaar verborgen was.

            Uit de lijkschouwing is gebleken dat het kind eenige dagen geleefd heeft en met

            eene koord is gewurgd geworden.

            Het parket van Mechelen is ter plaatse geweest om een onderzoek in te stellen.

            Verscheidene personen zijn ondervraagd, doch men heeft de plichtige tot hiertoe

            nog niet kunnen ontdekken.” (Gazet van Mechelen – 1/1/1899)