1932 –Bruinvis gedood in de Zennexml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Foto : De postkaart met een fiere Louis Van Wauwe naast zijn “wondervisch”. De zwarte vlek op de foto, rechtsonder de rugvin, is de inslag van de dum-dumkogel, dewelke Louis als

projectiel gebruikte. 

In 1932 schoot Louis Van Wauwe, met een geweer van Duitse makelij uit de eerste wereldoorlog, een bruinvis neer in de Zenne.

Toevallig passerende rijkswachters keken belangstellend toe.

Het zoogdier werd echter niet onmiddellijk gedood en slaagde erin stroomafwaarts door te zwemmen tot Heffen, waar het werd opgehaald door plaatselijke bewoners.

Louis, die samen met Jef Verbeeck zijn zieltogende prooi was gevolgd, eiste zijn rechten op en kreeg na lang redetwisten de bruinvis mee naar Leest.

Het dier werd ontdaan van zijn ingewanden, volgepropt met ijs en voorlopig bewaard in een grote diepvrieskast tot de eerstvolgende tweede Paasdag.

Op die bewuste dag stonden Louis Van Wauwe en de gebroeders Verbeeck vol enthousiasme met hun curiosum op het Leestse Dorpsplein. De bruinvis veilig weggeborgen voor nieuwsgierigen in een tent.

Toegangsprijs 1 frank.

Jef Verbeeck wist daarover in 1980 nog het volgende te vertellen :

“Om volk te lokken riepen wij luidkeels : kom dat zien ! kom dat zien ! Een wondervis van onder de dertig kilo ! Iedereen trapte er natuurlijk in. Men verwachtte zich aan een vis van honderddertig kilo. Alleen de aandachtiger toehoorder liet zich niet vangen...”

Hun expositie kende zo veel succes dat ze het enkele dagen later overdenen te Hofstade

aan de Putten.

De bruinvis werd later –niet vooraleer Louis Van Wauwe zich met zijn buit liet vereeuwigen op postkaarten- begraven in de tuin van de familie Verbeeck op de Tisseltbaan.

Louis Van Wauwe was afkomstig uit Temse waar hij op 20/1/1907 werd geboren.

Na zijn huwelijk met Maria Polfliet (1931) vestigde hij zich te Leest en betrok er vele jaren een huisje in het Pensenstraatje.

Hij overleed o 17/12/1977 te Mechelen waar hij de laatste jaren van zijn leven had doorgebracht.

De andere hoofdvertolker van dit avontuur (P.Phocaena) is familie van de kleine tandwalvissen, visetende zoogdieren die nooit langer dan 2 m worden. Ze jagen vaak in scholen (tot 150 dieren) in ondiep water en kwamen vroeger in grote aantallen aan onze en de Nederlandse kust voor.

Op 24 december 1936  (zie verder) werd er te Leest opnieuw een bruinvis neergeschoten,

ditmaal door de Hombeekse jachtwachter Lodewijk Meulemans.