|
1939 6 augustus :
Te Leuven werd Koenraad M. Emmeregs tot priester gewijd.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Pater Emmeregs
Pater Kamiel zoals men
hem in het dorp kende was te Leest geboren op 14 april 1913. Na zijn studies te
Hoogstraten ging hij bij de Dominikanen waar hij op 6 augustus 1939 priester
werd gewijd.
Hij was werkzaam te
Antwerpen, te Genk en te Tienen.
In gans Vlaanderen
was hij gekend als Sinjoorke. Onder deze schuilnaam schreef hij meer dan 30
jaar artikels in het parochieblad Kerk en Leven. Ruim 1800 verschenen er van
zijn hand.
In deze periodiek
schreef A. Menu na zijn overlijden volgende bijdrage :
Gelukkige Dominikaan.
De jonge Kamiel Emmeregs begon zijn noviciaat bij de
dominicanen te Gent op 23 september 1932. Hij was oud-leerling van het Klein
Seminarie van Hoogstraten. Na zijn filosofie- en theologiestudies werd hij op 6
augustus 1939 tot priester gewijd. Hij begon zijn apostolaatsleven in het
klooster van Antwerpen, verbleef een jaar te Genk en werd in 1947 geroepen naar
Antwerpen-Linkeroever als medewerker van P.B. Janssens aan het Studiecentrum
voor Zielzorg en Predikatie. Dat was het begin van zijn lange activiteit aan
het parochieblad. In 1959 werd hij overgeplaatst naar Tienen : hij was er
overste van 1959 tot 1965.
Ik lees in de catalogus van de Vlaamse dominicanen,
jaar 1973, bij de naam Emmeregs : Procurator, promotor van de afdeling van de
Dominicaanse Lekenorde, Verantwoordelijke voor het Rozenkransapostolaat,
Biechtvader voor de studenten van de Normaalschool, Animator van het Centrum
voor Godsdienstige bezinning te Tienen, Lid van de redactieploeg van het
parochieblad Kerk en Leven, Directeur der Broeders Alexianen te Tienen.
De laatste jaren was zijn activiteit wel verminderd om
reden van zijn gezondheidstoestand, maar hij was en bleef een mens met hart en
ziel bekommerd en gegeven aan de mensen. Een rasechte dominicaan.
Beste Kamiel, op zondag 6 november, twee uur voor uw
dood, hebt gij heel eenvoudig aan uw overste gezegd : ik ben altijd een
gelukkige dominicaan geweest. Dat was echt zo, Kamiel omdat gij altijd waar echt
zijt geweest. Gij wist als zoon van een gezonde, diepchristelijke
landbouwersfamilie, dat gij in alles van God afhankelijk waart.
M. Van Helsen :
in feite kende iedereen en niemand u.
Iedereen kende Sinjoorke, schrijver van de cursiefjes in het parochieblad onder
de titels Spijkertjes, Vliegende Sigaren en Vrij Commentaar.
Maar praktisch niemand, buiten zijn eigen omgeving,
wist dat pater Emmeregs de auteur was en daar kon hij zich heimelijk in verheugen.
Sinjoorke was voor velen een begrip. Op een volkse
manier en met de nodige dosis humor die hem steeds heeft gekenmerkt- schreef
hij over al wat de kerk en mens aangaat.
In het begin van de vijftiger jaren had hij het
regelmatig aan de stok met de linkse pers.
Tot het einde van de jaren vijftig bleef hij zich
actief inzetten voor het parochieblad.. Dan kreeg hij een andere taak
toegewezen te Tienen. Maar zijn kroniekje bleef hij schrijven.
En de
hoofdredacteur Felix Dalle :
Ik heb u vooral gekend als medewerker van Kerk en
Leven. Uw leven was getekend door het parochieblad. 32 jaar hebt u onder de
schuilnaam Sinjoorke wekelijks, stipt, uw bijdrage geleverd aan ons blad. U
hebt er nooit een decoratie voor gekregen, maar u zou die nooit hebben willen
dragen op uw witte dominicanerkleed.
In de laatste algemene redactievergadering van ons
blad was uw stoel leeg. We hebben u even piëteitsvol herdacht.Nu zullen vele
lezers nog maanden lang uw naam in KERK EN LEVEN zoeken. Dat ze even stil
worden, bidden tot de Heer en bezinnen over de vergankelijkheid van het leven.
Dat is uw posthume bijdrage en we weten dat u om die korte bezinning blij zou
zijn. Voor een paar maanden laten we uw stoel, uw rubriek VRIJ COMMENTAAR open.
We waren op uw uitvaart. De dominicanerkerk in Tienen,
die de uwe was, is voor een goed jaar volkomen uitgebrand. We weten dat ook dit
u aan het hart is geslagen en dat het de grote beproeving was die de Heer van u
vroeg. Misschien was dit de lanssteek in uw kommervol hart.
We zullen proberen enkele van uw raadgevingen in plam
memoriam op te volgen.
Stoor je nooit aan wat ze zeggen, wanneer je je pen
in trouw aan de Kerk hebt gebruikt !
(Over de velen die u zelf lasterlijk hebben
beschuldigd en pijn gedaan).
Probeer altijd de armsten te verdedigen ! Wees
klaar in je uitspraken ! Haal het goede uit het verleden, maar kijk altijd
voor je uit !
Geloof dat de Heer je zegent als je oprecht bent in
je woord !
Toen u reeds overleden was zijn in ons blad nog drie
bijdragen van u verschenen : uw laatste drie van de ongeveer achttienhonderd.
Uit één van die laatste schrijven we over :
van sommige heiligen wordt verhaald dat zij de dood lachend
tegemoet traden. Wellicht hebben we last om dit te geloven. En misschien,
psychologisch gezien lijkt dit ten volle haalbaar en aanvaardbaar voor alwie
erin slaagt de cchristelijke opvatting over leven en dood ten volle te
doorgronden en te verwerken. Daarom ook is het, dat men in de moderne uitvaartliturgie
volop vreugdevolle alleluias is gaan zingen.
Pater Kamiel
overleed in de H. Hartkliniek te Tienen op 6 november 1977.
Fotos :
-Augustus 1939 : Dominikaan Kamiel Emmeregs geeft zijn
eerste priesterzegen aan de uitgang van de parochiekerk in Leest. De
mobilisatie was volop in gang. De dag na deze eremis moest hij ook onder de
wapens.
-Signoorke in actie.
-Kamiel op latere leeftijd.
|
