|
Foto : xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Theofiel (Fille) De Prins, °Leest 17/3/1926, +Mechelen
3/11/2006.
Sussen en Blekken
in de media
In 1970 distancieerde het bestuur van de KWB zich bij
al haar leden over een verschenen artikel in De Volksmacht :
Leest, 9 october 1970 Beste KWB-ers en sympathisanten,
Betreft De Volksmacht van 10 october 1970.
U zult zeker opgemerkt hebben dat op bladzijde 17
onder LEEST twee rubrieken verschenen : één onder KWB en een ander onder ACW.
Hierover is in ons dorp enige deining ontstaan
betreffende de tekst van het artikel verschenen onder het ACW en er werd zelfs
vermoed dat ze van één en dezelfde steller zouden uitgaan.
Ten einde alle misverstanden uit de weg te ruimen
verzekeren wij U, dat beide artikels los van elkaar staan en dat de eerste
rubriek werd ingestuurd door onze sympathieke voorzitter van de KWB Fille De
Prins. Het ander artikel werd ingestuurd door een ander persoon van wie de naam
ons door de uitgever van De Volksmacht, bij navraag, niet werd genoemd.
Het bestuur van de KWB-Leest onder de leiding van de
genoemde voorzitter laat iedereen vrij van te stemmen voor wie ze wil en hoopt
hartelijk in de toekomst haar huidige leden, zonder politiek onderscheid, met
dezelfde sympathie te mogen ontvangen zoals dit tot nog toe gebeurde.
Het
bestuur van de KWB-Leest.
In december 2003
publiceerde het Hombeekse blad De Schacht (nr 674) :
In
het land van Sussen en Blekken
Voor vele Mechelaars zal het onwaarschijnlijk klinken
maar sinds mensenheugenis is de fusiegemeente Leest verdeeld en verscheurd in
Sussen en Blekken.
Van waar deze benamingen komen zal u geen mens nog
weten te vertellen maar in feite komt het hier op neer dat men voor de Sussen
de link kan leggen naar de vroegere katholieken en voor de Blekken naar de
socialisten.
Of het in Leest nu gaat om een fanfare of om een
toneelgezelschap of om een voetbalclub, om het even, wanneer de Sussen wat
deden konden de Blekken niet achterblijven en omgekeerd. Zij hebben zowaar hun
eigen kroegen.
In tijden van verkiezingen hebben Sussen en Blekken
heroïsche veldslagen geleverd die niet altijd zonder schram of stoot zijn
verlopen.
De wit-zwart tegenstellingen die de laatste decennia
een beetje zijn afgezwakt door de kleurloosheid van de politiek zijn nu plots
weer sterk tot uiting gekomen en de broederstrijd is weer in alle hevigheid
losgebarsten.
Wat is er dan opeens aan de hand zult u denken ?
In Leest zijn twee scholen, en wat dacht u, jazeker
een van de kant van de pastoor en een van de andere kant zoals het hoort in het
land van Sussen en Blekken. Tot daar niets mis en perfect volgens het aloude
stramien.
Gezien dat wij ons bevinden in het land van Sussen en
Blekken en daarenboven in de 21ste eeuw zou het niet meer dan
normaal zijn dat beide scholen over een bus beschikken om hun kinderen van en
naar de school te brengen.
Helaas, hier loopt het spaak want de Sussen hebben van
Sinterklaas geen bus gekregen en zijn aangewezen op hulp van buiten huis om hun
kinderen te vervoeren.
Tot daar niks mis zou u denken.
Helaas, de directrice van de vrije school, die
waarschijnlijk nooit in haar leven heeft gehoord van Sussen en Blekken, vraagt
aan haar collega van de gemeenschapsschool of het niet mogelijk zou zijn om
ergens op de boerenbuiten enkele kinderen op te pikken om mee naar de vrije
school te brengen.
En plots duikt de kwelduivel weer op.
U weet wel, Sussen en Blekken. Het antwoord van het
gemeenschapsonderwijs is hard maar voorspelbaar neen en als gevolg hiervan
wordt de directrice van het vrij onderwijs razend kwaad en spuwt haar gal via
diverse plaatselijke kanalen uit richting vijand.
Woede alom tot in de hoogste regionen van de beide
onderwijsnetten.
Wijze mensen uit de stad xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />proberen
om de plooien weer glad te strijken.
Of dit ook lukt met Sussen en Blekken is af te
wachten.
Wat is nu echter de moraal van dit verhaal ?
Sinds de overdracht van de stadssscholen naar het
gemeenschapsonderwijs, zijn de twee onderwijsnetten verenigd in een gezamenlijk
overlegorgaan genaamd OOM.
Zij zijn vragende partij voor een netoverschrijdend
leerlingenvervoer voor alle Mechelse kinderen waarbij de kosten evenredig
zouden verdeeld worden tussen enerzijds de ouders en anderzijds de stad. De
stad slaagt er echter niet in de broodnodige financiële middelen vrij te maken
om bovengenoemd project tot stand te
brengen, ondanks vele beloften en schijnmanoeuvres.
Daarmee weet u dan weer waarom in Leest Sussen en
Blekken de strijdbijl tot nader order weer hebben opgegraven.
Goovaerts Louis.
Noot : de Sussen en
de Blekken waren beiden katholieke fanfare-partijen.
De Mechelse Vlaams
Blok senator Frank Creyelman daarover datzelfde jaar :
...er is ambras in het land van Sussen en Blekken.
Sinds mensenheugenis, vertelt deVlaams-Bloksenator, is de Mechelse
fusiegemeente Leest verscheurd door Sussen en Blekken. Van waar deze benamingen
komen, weet geen mens nog te vertellen, maar het komt erop neer dat de Sussen
model staan voor de vroegere katholieken en de Blekken voor de socialisten.
Of het in Leest nu gaat om een fanfare, een
toneelgezelschap of een voetbalploeg, maakt niet uit, want wanneer de Sussen
wat deden, konden de Blekken niet achterblijven en omgekeerd. Kortom alles is
verdeeld in twee kampen. In verkiezingstijden leverden Sussen en Blekken
heroïsche veldslagen die niet altijd zonder slag of stoot verliepen. Al die
tegenstellingen zijn de laatste decennia wat afgezwakt, maar recente feiten
haalden de aloude broederstrijd weer van onder het stof. Wat is er aan de hand
?
In Leest zijn er twee basisscholen, jazeker, één van
de Sussen (het vrij onderwijs) en één van de Blekken (het
gemeenschapsonderwijs). De logica van Sussen en Blekken doortrekkend, zouden
beide scholen over een eigen bus moeten beschikken om de kleine Suskes en
Blekskes van en naar de school te brengen, jammer genoeg hebben de Sussen van
Sinterklaas geen bus gekregen en zijn ze aangewezen op hulp om hun kinderen te
vervoeren....
|
