Foto :xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Willy ‘Ratko’ Stroobants in volle actie. (foto JL)

1995-1996

Ellendig seizoenbegin voor SK Rapid.

Doelman Jan Van der Veer brak op de derde speeldag een vinger, Frank De Prins had last van

een hernia, Johan De Vos sukkelde met een voetletsel, Thierry Moreel liep een scheurtje op aan de enkel en Geert Haentjes was herstellende van een schouderbreuk.

Na vier wedstrijden had SK amper twee punten behaald via twee gelijke spelen.

Eerste overwinning in derby en weer “ploeg van het dorp”.

Haalde concurrent V.V. Leest vorig seizoen nog vier op vier tegen de buren van Rapid op zondag 1 oktober 1995, op de vijfde speeldag sloeg Rapid Leest terug.

De thuisploeg, fel en efficiënt, maakte komaf met zijn buur en boekte verdiend een eerste    seizoensoverwinning.

Rapid was met volgende elf op de afspraak gekomen : Stroobants, Van Mullem, Desmedt, Engelen, Goossens, Selleslagh, Scheers, Van Goylen, Askraba, Lumuanganu, Meert (87’ Slachmuylders).

De bezoekers traden aan met Geert Claes, Bouwmeester, Verhaegen, Cireasa, Rohart, Molkens (46’ De Prins), Werner Huys, Paul Huys, Simons, Danny Claes en Leys (82’ Rillaerts).

Nadat Lumuanganu zich losgerukt had van drie tegenstrevers besloot hij droog in  de rechterbovenhoek : 1-0.

Even later had Jeanke een dubbele voorsprong in zijn voet maar Geert Claes hield  er nog even de spanning in.

Na de pauze vloeide het spel vlot heen en weer.

De gebroeders Huys zorgden voor het eerste gevaar maar een doelpunt volgde

slechts nadat Meert op snelheid iedereen achter zich liet.

Tien minuten voor het einde was de kous voor VV helemaal af, toen De Prins met een tweede gele kaart naar de kant moest.

Het gaf Lumuanganu en Meert nog wat meer vrijheid en laatstgenoemde maakte er nog 3-0 van en mocht dan onder een daverend applaus de kleedkamer opzoeken.

Opnieuw een 48-jarige in doel

In januari ’89 had Rapid Leest de krantenkoppen gehaald toen trainer Custers zijn 48-jarige poulain Jos De Winter in doel geposteerd had. Door de blessure van Jan Van der Veer werd dit exploot zes jaar later herhaald met de opstelling tegen Edegem in de vierde speeldag en in de derby, van de evenoude Willy Stroobants, op dat moment titularisdoelman van de veteranen.

Stroobants hield keurig zijn netten schoon, een prestatie voor een 48-jarige.

Willy Stroobants

Willy Stroobants begon met voetballen bij de scholieren van VC Hooikt. Men plaatste hem toen maar in de goal opdat hij niet in de weg zou lopen vertelde hij. Op zijn achttiende kreeg hij daar zijn eerste kans in de fanionploeg en twaalf seizoenen later stond hij er nog onder de lat. Lierse kwam toen bij hem aankloppen maar omwille van zijn beroep als vrachtwagenchauffeur kon hij niet voldoende trainen.

Via de reserven van Excelsior Kessel kwam hij respectievelijk bij Massenhoven en Jimboys Duffel terecht.

Op zijn 35-ste werd hij door Jean Van Dam naar Rapid gehaald.

Ingevolge een domme reactie op een scheidsrechter in een wedstrijd met de veteranen legde de voetbalbond hem drie jaar speelverbod op.

Hij bleef echter actief in het liefhebbersverbond en na zijn schorsing nam hij opnieuw zijn plaats in bij de veteranen van SK Rapid.

Na al die jaren raakte hij uiteindelijk op zijn 48-ste in de eerste ploeg en tot zijn eigen verbazing voor vier opeeenvolgende wedstrijden tot de terugkeer van Jan Van der Veer.

Ook het jaar nadien, op zijn 49ste maar dan in 2^de provinciale, zou hij verschillende keren tussen de palen staan van het eerste elftal.

Bij Rapid speelde Stroobants meestal bij de veteranen en de reserven.

Hij was er ook keepers- en een korte periode hulptrainer.

Later was hij voor zijn club nog een tijdlang woordvoerder naar de pers toe.

Willy was echt gebeten door de voetbalmicrobe.

Ooit kreeg hij als vrachtwagenbestuurder de bons omdat hij het vertikte langer te wachten op een lading in Oostenrijk, hij moest immers gaan voetballen.

Op latere leeftijd was hij actief als buschauffeur.

Heide Kermis

In juli ’95 vierde SK Rapid Heide kermis met volgende activiteiten :

-op vrijdag 7/7 werden er mosselen geserveerd maar ook steak met friet of brood was te verkrijgen.

-op zaterdag 8/7 werd er een kaartavond georganiseerd met een prijzenpot ter waarde van 30.000 frank. De inleg bedroeg 150 frank.

-op zondag 9/7  speelde DJ Dolf ten dans.
Alle activiteiten gingen door aan de terreinen van de club op de Grote Bleukens. 

Kaarttornooi

Op 20 oktober 1995 nam het  12^de Kaarttornooi van S.K.R. Leest een aanvang.

Start van een tornooi dat liep over 7 vrijdagen en doorging in de nieuwe hal van

Ludy Spoelders Machinery (Juniorslaan 57 Leest).

Er was een prijzenpot van 1.000.000 frank.

Inleg : 249 frank per persoon per avond, een tornooikaart kostte 1.500 frank.

Per kaartavond kon men voor 80.000 frank aan prijzen winnen.

Voor de winnaar van het eindklassement was er een wagen weggelegd : een Kia Sephia.

Trainerswissel

In januari 96 nam Edwin Comyn het roer over van trainer Jan Van den Heuvel.
SK Rapid stond voorlaatste in de rangschikking.

De nieuwe oefenmeester debuteerde tegen Schriek en Meerhout met twee opeenvolgende nederlagen, wat secretaris Apers in Gazet van Mechelen van 27 januari het volgende ontlokte : “...ik heb al sedert 25 seizoenen het wel en wee van Rapid meegemaakt. Ik mag nu wel zeggen dat we zeven vette jaren achter de rug hebben, maar dat we sedert vorig seizoen

waarschijnlijk aan de zeven magere begonnen zijn. Het aantal kijkers daalde aanzienlijk, de sponsoring verminderde. Allemaal factoren die een club zeker niet ten goede komen.

Het schoentje wringt bij onze club duidelijk in de aanval. We scoren te moeilijk ondanks de goede wil die iedereen aan de dag legt. Van onze zwarte spits Lumuanganu verwachten we natuurlijk dat hij doelpunten scoort. Hij spant zich zeer hard in, maar werd ook al regelmatig door blessures geplaagd en hij krijgt het in geen enkele wedstrijd gemakkelijk. Het gebeurt meermaals dat hij zelfs twee bewakers aan het been krijgt...”

VV Leest- Rapid Leest : 2-2

Na de dinsdagavondtraining voor de derby zaten beide ploegen gemoedelijk rond de tafel.

Dit op uitnodiging van kastelein en V.V.-vedette Hans Bouwmeester in wiens taverne de spelers rond een bord dampende spaghetti van gedachten konden wisselen.

Tussen de krijtlijnen werd echter wel voor elke bal gestreden.

Voor aanvang van de wedstrijd werd Chris Goossens door vriend en tegenstander in de bloemetjes gezet naar aanleiding van zijn 250^ste wedstrijd in het eerste elftal van Rapid.

Die tweede derby van dat seizoen werd betwist voor een meer dan redelijke publieke belangstelling. Beide ploegen moesten immers knokken tegen degradatie.

Het meeste initiatief ging uit van de thuisploeg die na een kwartier op voorsprong kwam na een strafschopfout op Jesse Verstraeten. Deze zette zelf de elfmeter om.

Lumuanganu werd oordeelkundig door de Roemeen Cireasa afgestopt.

Kort na de rust maakte Askraba voor Rapid gelijk maar het antwoord van V.V. liet niet lang op zich wachten. Via Van den Eede kwam de bal bij de debuterende Willems, die met een lobbal de thuisploeg weer op voorsprong bracht.

Een kwartier voor het einde lukte Askraba, nu vanop de stip, zijn tweede doelpunt. 

Degradatie

Deels door gebrek aan afwerking, maar ook en vooral omwille van enkele langdurig geblesseerde spelers werden de wapens aanvankelijk uit handen genomen van oefenmeester Jan Van den Heuvel.
Toen Edwin Comyn begin ’95 diens taak overnam, kon de sputterende motor niet meer op normaal toerental gebracht worden.

Men moest accepteren dat met een te beperkte kern overleven in eerste provinciale praktisch onmogelijk was. Daar waren beide trainers het roerend over eens.

Rapid Leest eindigde 14^de met 26 punten en kon zich opmaken voor 2^de provinciale.