Foto :xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Marcel Croon.

1973 – 15 maart : Overlijden op openbare weg

            Toen Marcel Croon (foto) rond 23u30 het café van Irma Van Camp verliet merkte hij

            op het fietspad het roerloze lichaam van een man. Hij haastte zich terug het

            café in om hulp die hij kreeg van Alfons Van Camp, broer van de uitbaatster.

            Samen zijn ze buitengegaan en hebben de persoon in de herberg gebracht.

            Hier herkenden ze de man als Alfons Hermans, die enkele seconden voordien

            het café had verlaten.

            Dokter Van Medegael werd er bijgeroepen maar die kon enkel het overlijden

            vaststellen. Oorzaak : hartinfarct.

            Het slachtoffer was Alfons Hermans, smid-werkman, echtgenoot van Vermeylen

            Maria Regina, geboren te Hombeek op 22/8/1933 en wonende te Londerzeel,

            Kerkhofstraat 175. Hij was een neef van Alfons Van Camp.

1973 – 20 maart : Diefstal op bouwwerf

            Albert Veyt, aannemer van bouwwerken uit Buggenhout en Jozef Elewaut,

            aannemer van bezettingswerken uit Belsele, deden gezamenlijk een klacht

            wegens diefstal op de werf in de Kouter van electriciteitsdraad, plaaster,

            hoekbeschermers en schoppen. Alles ter waarde van 4.500 frank.

            De aannemers werkten aan de bouw van 25 sociale woningen in de Kouter.

1973 – 8 april – Gazet van Mechelen :

            Succesvolle opvoering van “Slisse en Cesar” door “Rust Roest” uit Leest

            “Op zondag 8 april j.l. speelde de Leestse toneelkring “Rust Roest” het populaire

            toneelstuk “Slissen en Caesar”.

            De h. Hellemans voerde de regie.

            “Rust Roest” zorgde voor vlot samenspel  en  bracht de gepaste sfeer.

            (...)

            De vertolking mag als homogeen bestempeld worden.

            Wel waren er enkelen die hun rol niet volledig kenden.

            Ook de taal kan nog bijgeschaafd.

            Maar de verschillende personages kwamen zeer goed tot hun recht.

            Alle spelers en speelsters  hebben op dat punt hun taak gewetensvol uitgevoerd.

            Er was vaart in het geheel, het samenspel was vlot en het decor was aangepast.

            Alles werd intens meegeleefd door de toeschouwers die zeer talrijk waren

            opgekomen.

            Er dient vermeld dat “Rust Roest” voor de eerste maal sinds lang twee

            vertoningen per seizoen brengt !

            We hebben stellig de overtuiging dat “Rust Roest” de jongste tijd een gestadige

            opgang en onmiskenbaar opnieuw een heropbloei kent.

            Dat is te merken aan een toenemende belangstelling.

            Er komen steeds nieuwe spelers en speelsters zich aanmelden, terwijl de

            toeschouwers alsmaar talrijker worden.

            Ook het bestuur is de laatste jaren verjongd, wat een dynamische aanpak

            waarborgt.

            Hoe dan ook, als de opgang van “Rust Roest” blijft evolueren zoals de jongste

            vijf jaar, dan verwachten wij binnenkort prestaties van meer dan middelmatig

            niveau, zowel wat de vertolking betreft als wat de keuze van de stukken

            aangaat.”

            En “De Band’ over de voorstelling :

            “Bravo voor ‘Slisse en Cesar’, en zeker voor regisseur de heer Alfons Hellemans en zijn

            ploeg spelers  die van dit blijspel van J. Verten en Jos Gevers een werkelijk genietbaar

            toneelstuk hebben gemaakt.

            Rust Roest heeft hier nogmaals bewezen dat wij mensen van Leest niet hoeven naar

            de stad te gaan om een goed werk te gaan zien.

            Mogen wij in het bijzonder vermelden dat Marcel Verwerft (Slisse), Renilde Polfliet

            (Melanie) en Guido Hellemans (dokter) hun beste beentje voorgezet hebben om van

            dit stuk iets te maken waar vele andere kringen mogen naar opkijken, zonder daarom

            de andere rollen : Pierre De Wit (Cesar), Ferdinand Van der Hasselt (facteur), Denise

            Van der Hasselt (madam Floor), Mariette Verbeeck (Tinneke-speciale felicitaties voor

            articulatie), Vic Diddens (Joe), Frans Lamberts (Jan), Guy Mollemans (Rik) en Maria

            Van den Avont (Valerie) te vergeten. Allemaal hartelijk gefeliciteerd.

            Beinvloeding van andere spelers of mensen in de zaal kon wel eens vastgesteld,

            zodanig dat de lach niet alleen in de zaal te voorschijn kwam.

            Inderdaad gelachen werd er gans het stuk door. Alfons Hellemans heeft alles zeer

            goed weten uit te werken en de spelers hebben alles tot goed weten om te zetten.

            De mensen achter de schermen mogen wij evenwel niet vergeten.

            Voorzegger Theo Lauwers, belichting Frans De Decker, klank Karel Mertens, decor

            Jaak Publie, toneelmeester Karel Soors.

           Bravo voor deze technische ploeg. Rust Roest doe zo voort !

                   J.S”

            De tweede voorstelling van dit stuk kreeg ook een recensie in De Band :

            “…in een degelijke rolverdeling werd voorzien, ieder van hen werd de juiste rol toebedeeld

            waardoor het spel zeer vlot zijn verloop kende, met een uitmuntende Slisse, waarrond

            ene antipode zich afspeelde, en zijn vriend Cesar waarvan zijn tekst niet voldoende tot

            het publiek doordrong, houding en mimiek mogen terdege worden onderlijnd.

            De briefdrager kweet zich opperbest van zijn taak, stond vast ook in rolkennis, wat niet

            in concreto  kan gezegd worden van (woord onleesbaar)  en Madame Flour, want
            een paar keer moest er gewacht worden op de voorzegger.

            Deze voorzegger dient vernoemd, geen enkel woord kon in de zaal opgevangen worden

            en dat is heel wat…maar anderzijds was het tijdens het eerste bedrijf storend, dat van

            in de zaal, een driehoek wit papier van de helper waarzegger, kon gezien worden, wat

            nadien verdween.

            Tinneke had de haar aangepaste rol gezwierd gespeeld en bracht haar tussenkomsten

            tot hun recht. De uitbeelding van de meid Valerie viel op. Haar vlotte taal, deed nog

            meer haar rolkennis naar voren komen, en het moet gezegd dat bij aanpak en

            volharding van deze speelster wat te maken is…en dan over Dr Monschausson. Steeds

            zelfzeker als nonchalant, ditmaal als arts. Zo is alles gezeg in een paar woorden.

            De decorbouw van de specialist Jaak Publie, goed ingericht, maar toch een minpunt

            voor wat aangaat de kader met de drie foto’s. Daar had een ander model beter gepast !

            Belichting en klank waren goed.

            Een flink bezette zaal spaarde dan ook haar welverdiende toejuichingen niet.

            Een vertegenwoordiger van C.S.C. dankte speelsters en spelers met een fijn boeketje

            waarbij ook de spelleider A. Hellemans betrokken werd.

            Algemeen dankte hij de aanwezigen voor deze talrijke opkomst en drukte de hoop uit

            nog meerdere culturele contacten te kunnen verwezenlijken en hij nodigde iedereen

            uit tot het bezoeken van de tentoonstelling van schilderijen en aquarellen van de

            Borgerhoutse schilderes Yvonne Guns, werken te bezichtigen in de raadszaal van het

            Gemeentehuis te Leest op 1 en 2 december a.s.

            Naar toneel gaan kijken is een aangenaam tijdverdrijf, maar men moet trachten

            er wat van mee te nemen en daarbij leende het stuk Slisse en Cesar zich uitermate goed.

            Het kwam er toch op neer eens te meer te bewijzen dat liefde en vriendschap geen ijdele

            woorden mogen zijn, en geen plaats moeten maken voor rijkdom, de grond van de inhoud

            van het stuk zelve.

            Dus de zedenles : echte trouwe vriendschap is voor niets te koop !”