Victor Van Hoof krijgt felicitaties van burgemeester Lauwers.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

1974 – 11 april – Gazet van Mechelen : Victor Van Hoof 20 jaar veldwachter te Leest.

“Te Leest handhaaft Victor Van Hoof reeds 20 jaar orde en rust. Dat was de aanleiding tot een hulde en een ontvangst door het schepencollege. Namens het gemeentebestuur

overhandigde burgemeester Lauwers een geschenk.”(GvM)

1974 – Van zaterdag 13 tot maandag 15 april :  Paastornooi F.C. Telstar

            Negen ploegen namen er aan deel. Op tweede paasdag was er een incident.

            De match voor de 6^de en 7^de plaats tussen Vevoc (Oud) en B.S.P. kon niet

            doorgaan omdat laatstgenoemde ploeg weigerde te spelen op tweede paasdag.

            (een beslissing van het B.S.P.-bestuur)

1974 – Eddy Van Hoof won de Paaskoers te Leest

“…bij het gebeuren op de paasdagen hadden we ook te Leest een paaskoers voor liefhebbers, gebeurtenis die heel wat volk op de been bracht.

Voor de Leestenaars ging het er vooral om de plaatselijke renner Eddy Van Hoof aan het werk te zien, want we schreven reeds vroeger dat er heel wat ongezonde en onrechtvaardige kritiek aan zijn adres was geweest.

Meestal komt dan de kritiek van mensen die het op en af gaan, het minder goed draaien van een renner, steeds van tijdelijke of voorbijgaande aard, niet willen of kunnen begrijpen.

De afstand die tijdens deze paaskoers moest afgelegd worden bedroeg 120 km, waaraan 44 renners ingeschreven waren en vertrokken.

De afstand werd afgelegd in 2 u 45 met als eindoverwinnaar Eddy Van Hoof, wat als een klinkend antwoord mag gezien worden voor de nefaste beoordeling.

Er werd wel eens opgeworpen, dat rond zijn persoon vanuit de supportersclub te weinig propaganda wordt gedaan en het meer gelijkt op een familiale aangelegenheid, t.t.z. niet genoeg naar buitenuit te komen.

Deze bewering kunnen we niet controleren, maar het zou best kunnen dat de bescheidenheid, toch een kenmerk van deze wielrenner, daarvan de oorzaak zou kunnen zijn.

Wat er ook van is, vertrouwen door deze geleverde prestatie zal zeker aangescherpt zijn, en we wensen dat deze zege een spoorslag moge zijn verder de moed en wilskracht op te brengen om nog meer succes te oogsten.

Proficiat ! Het was een prachtig paasgeschenk !

Wat evenwel een eer is voor onze gemeente, dat Eddy Van Hoof geselecteerd is geworden deel te nemen aan de VREDESKOERS, die zal gereden worden van 6 tot 22 mei e.k. en dat iedereen met belangstelling uitziet naar de prestaties.” (DB, mei 1974)

De Vredeskoers was een wielerkoers die jaarlijks werd verreden in Polen, Tsechoslowakije en Oost-Duitsland. De wedstrijd werd in 1948 voor het eerst georganiseerd en was tijdens de Koude Oorlog de oostblok-tegenhanger van de Ronde van Frankrijk.

De wedstrijd, die traditioneel de drie hoofdsteden Praag, Warchau en Oost-Berlijn aandeed, was de belangrijkste wedstrijd voor amateurs, voor wie ze alleen toegankelijk was. Meestal werd ze gewonnen door Oostblokrenners. Marcel Maes was de enige Belgische winnaar.

De laatste jaren was de wedstrijd ook voor profs toegankelijk. Bekende winnaars waren Olaf Ludwig, Uwe Ampler, Jan Svorada, Steffen Wesemann, Jens Voigt en Michele Scarponi.

In 1974 bedroef de totale afstand van de Vredeskoers 1806 km waarvan 612 km op Pools, 501 km op Tsjechisch en 693 km op DDR grondgebied. Winnaar dat jaar was Stanizlav Szozda.   

1974 – 15 april – Paasmaandag : VOLKSMARKT

Chiro en Davidsfonds organiseerden een VOLKSMARKT in en om het parochiehuis op tweede paasdag.

De Brugse folkloristische groep ‘Cactus’ gaf demonstraties weven, spinnen en kantklossen. Verder was er een tentoonstelling met verkoop van allerhande dieren, waaronder pluimvee. Aan Leestenaars was verzocht om  hun dieren tentoon te stellen of een kunstambacht uit te oefenen. De Chiro richtte bij deze gelegenheid een ‘boem,la,la’ in, een café met ‘pot en pint’ en voornoemde vereniging voorzag ’s avonds in een T.Dandant met ‘D.J. à la Breugheliaans’.    

 In ‘De Band’ van mei 1974 verscheen volgend verslag :

“EEN SUCCES OF EEN SISSER ?

Vanaf het begin leek het ernaar de ‘de dierenmarkt’ op een sisser zou uitlopen. Het was een groots opzet met grootse plannen maar te verwerken met weinige bestuursleden op enkele weken tijd. Het groots opzet buiten de parochiezaal had geen bijval. De biologische pannenkoeken vielen in ’t water. De leeuw werd bij de manen getrokken en vervangen door een ezel, sic. De mannen van de ‘Vogelenmarkt’ bleven bij hun leest.

Toch werd de ‘Volksmarkt’ een succes. Ondanks de broedtijd brachten Wilfried De Bondt en Buelens hun vogels in de zaal. In de bolieres van de club tierelierden honderden zangers.

Vooral de toekan was een echte blikvanger. Ondanks zijn ene oog lonkte hij voortdurend naar de duizenden bezoekers.

De groep ‘Tierelantijne’ nog vlug uit het Mechels museum gehaald weefde en spinde voor een Leest publiek. Daarbij mogen we de groep ‘Cactus’ uit Brugge niet vergeten en de medewerking van verschillende kunstenaars.

Een groot terrarium van Dirk Dormaels was het pechmannetje van de zaal. De zachtaardige kameleons werden als duistere monsters bekeken. Enkele Leestenaars kwamen de bestuursleden aan de mouw trekken. ‘Dat ze toch aub het deurtje zouden sluiten want dat anders die menseneters zouden kunnen ontsnappen.’

De groep ‘Leefmilieu Leest’ deed een poging om de speelruimte in de ‘Kouterwijk’ aan de mensen voor te stellen. Dat het gemeentebestuur daar zal op inhaken dat zal Joost weten.

Uit de Kouterwijk kwamen konijnen, guinese biggetjes, hamsters, duiven, goud- en andere vissen, een rivierkreeft niet uit de Zenne maar uit een viswinkel.

Davidsfonds dankt voor de medewerking van de Leestenaars, voor al diegenen die van de Volksmarkt hun tentoonstelling hebben gemaakt.

Het succes was op tweede paasdag voor de beesten !”

1974 – mei : Mei-Vergadering KLJ-Meisjes

“De mei-vergadering startte onder leiding van het duo Maria Daelemans en Maria De Prins.

De gevierde van de avond was Maria LEFEVER die in het huwelijk treedt met Jules Selleslagh.

Dus in de Maria-maand speelden de Maria’s een grote rol.

Vooreerst na een welkomswoord van de proost speelde men een partijtje ‘trefbal’. Ook de volksdans kwam aan trek en de traditionele pateekens trokken de snoepers voor de tafels.  Er werd duchtig gezongen, gans het klj-repertorium kreeg zijn beurt.

Een belangrijk moment was het Lourdes-gedeelte : herinneringen van de gelukkige winnaars van vorig jaar, zin en betekenis en reglementering.

Verbelen Monique en Verstrepen Christiane werden uitgeloot. Afschied van Maria Lefever. Veel geluk en zegen !”

(De Band, juni 1974)

1974 – Mei-Feest Gepensioneerden

“Mei is de maand van het nieuwe leven, de vogeltjes leggen hun ei, broeden het uit, de bomen staan weer stilaan in volle bladertooi en het weer zou warmer en warmer moeten worden.

De gepensioneerden voelen ook dat het nieuwe leven in hen bruist en zij zijn blij dat de koude donkere wintermaanden voorbij zijn. Daarom vieren wij ieder jaar op hun maandelijkse

bijeenkomsten de komst van de nieuwe zomer.

Dit jaar werd algemeen aanvaard door het bestuur dat zij gezien de hoge kosten van traiteurs, zij zelf de feestdis zouden klaarmaken en het werd een smakelijk feest.

Juffrouw De Brouwer kwam de gepensioneerden uitleg verschaffen over de diensten die ter hunner beschiiking staan :

Dienst voor bejaardenzorg

Al wie gepensioneerd is en zijn dagelijks werk wegens ziekte of een andere handicap niet kan doen, kan er van genieten. Zo is het goed iemand te vragen in geval van griep om een handje te komen toesteken, want griep kan bij oudere mensen reeds een lange herstelperiode vergen.

Natuurlijk kan men niet voor altijd rekenen op de hulp van deze dienst, eens de zieke hersteld moet de bejaarde weer zelf aan de slag gaan.

Wat mogen de bejaarden ? De bejaardenhelpsters ‘commanderen’ ?

Soms wordt ten onrecht gezegd : zij mogen niet kuisen, niet wassen…Al wat een bejaarde doet in de loop van een week mag door de bejaardenhelpster gedaan worden : kuisen, koken, boodschappen doen, klederen herstellen, een wekelijks wasje doen.

Natuurlijk dienen de bejaardenhelpsters niet om de grote kuis te doen.

Wie zal hen betalen ?

De dienst van de bejaardenhelpsters wordt gesubsidieerd door het Ministerie van Volksgezondheid, een gedeelte door de gemeente en ook de mutualiteit komt tussen en ten slotte zal ook de betrokkene een geringe bijdrage leveren al naargelang de grootte van het pensioen. (ongeveer 12 frank per uur).

Hoeveel bejaardenhelpsters staan er gereed ?

Voor de stad Mechelen en omstreken, waaronder ook Leest, zijn er 32 bejaardenhelpsters ter beschikking. Deze krijgen een flinke vorming gedurende enkele maanden, krijgen kennis over hygiëne van de bejaarden, de psychologie van de oudere mensen, de wetgeving in verband met ouderdomsproblemen enz. Daarbij moeten zij 400 uren stage doen in bejaardentehuizen. Gezien het gering aantal bejaardenhelpsters en de grote vraag naar huishoudelijke hulp voor sukkelachtige oudjes zou het niet slecht zijn dat er in iedere gemeente enkele kuisvrouwen zouden ter beschikking staan van de oudjes van de gemeente die voorlopig zich alleen niet kunnen verhelpen.

Wit-Geel Kruis

Al wie lid is van de kristelijke mutualiteit is tevens lid van het Wit-Geel kruis en kan van deze dienst genieten. Wanneer een zieke gedurende een tijd verpleegd werd na een operatie in een kliniek dan kan hij beter en vlugger opknappen in zijn eigen vertrouwde omgeving thuis. Daar mag hij eten als hij honger voelt, zelfs op tijden buiten de maaltijden, daar kan hij eens klagen en zijn hart uitstorten, daar is zij of hij niet langer bij vreemden. Maar dikwijls zal medische hulp nog wel vereist zijn voor injecties, om wonden te verbinden, om zich te laten wassen. Wie geen lid is van de kristelijke mutualiteit kan toch lid worden van het Wit-Geel kruis mits betaling van een gering bedrag per jaar.

Solival

Heel wat zieken en oudere mensen missen de nodige instrumenten om zich te behelpen zoals bv een ziekenbed, een speciale toilet-emmer, eettafeltje, rolstoel, kaartenstandje, enz.. Solival beschikt over 300 verschillende hulpmiddelen en leent deze gratis uit. Waarom sukkelen of dure toestellen aanschaffen bij de verzorging van de zieken als u ze gratis kunt lenen.

Ook Senator Stan De Clercq kwam de gepensioneerden van Leest begroeten en sprak over het levensminimum ten bedrage van 100.000 fr voor een gezin en 80.000 voor alleenstaanden. Dit inkomen zou onbelast worden.

Een goede opmerking van juffrouw De Brouwer : met al deze diensten voor bejaarden mogen wij de liefdevolle toewijding van de kinderen voor hun ouders niet wegschakelen.

Er bestaat een wet dat de ouders verplicht zijn om voor hun kinderen te zorgen; wanneer gaat men een wet stemmen die de kinderen verplicht vol toewijding en dankbaarheid te zorgen voor hun bejaarde ouders ?” (De Band, juni 1974)