1977 Zondag 19 juni : Schoolfeest
Meisjesschool Leestxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Zeg hé ! Kom je mee ? Doe je mee ? Speel je mee ?
Uw kinderen zingen en spelen voor
u op zondag 19 juni 14u30.
Kijk je mee ? Naar hun
klasnummertjes ? Eet je mee ?
Lekkere taart en Leestse schotel !
Drink je mee ? Breugelbier en
lekkere koffie ! (Flyer)
Ons Schoolfeest
Wat
mooie dagen in het laatste jaar van mijn basisschool ! De dagen van mijn
Plechtige Communie en vormsel waren nog maar pas voorbij en daar dachten we
reeds aan het schoolfeest. Dagen waar ik vooraf van droomde, en die ik nooit
zal vergeten. De zon kwam op ons feest maar niet tevoorschijn maar de blije
gezichten deden de weinige regendruppels vlug vergeten. Al zingende en wuivend
verwelkomden wij onze ouders van op het podium, want ieder moest onze vreugde kunnen zien, al was het van op
afstand.
De
peuters van juffrouw Maria dansten met een grotere partner. Het was erg leuk.
Zij
vroegen daarna hun vakes om eens vanop hun schouders een ballon te mogen stuk
prikken. Zonder aarzelen ging het. Ze kregen immers daarna een nieuwe ballon om
mee te nemen. Nu kwam juffrouw Amanda met ritmische oefeningen. De moeders
werden opgeroepen om zich te laten verkleden door hun kinderen. Er werd
gelachen maar ook flink geklapt.
Juffrouw
Francine deed haar meisjes dansen met ballonnen en laste een voetbalwedstrijd
in.
De
vaders tegen de jongens. Einduitslag 1-3 ten voordele van de kleuters.
Weer
het geklap van gelukkige ouders die hun blikken richtten op gelukkige kinderen.
Juffrouw
Godelieve deed de boerinnekensdans met de leerlingen van het eerste leerjaar.
Ze presenteerden hoe vader en moeder naar de markt gaan. Ze verzochten hun
ouders eens mee te gaan op dezelfde manier. Of dat lukte hoef ik zeker niet te
zeggen.
Juffrouw
Mia toonde ritmische oefeningen in sneltempo. De moeders werden verzocht mee te
komen doen. Dat was een verrassing. Voorbereiding kan je echt niet missen als
je moet optreden, dat merkte je dan ook.
Het werd vier uur en pauze. Er werden verschillende schotels aangeboden.
Wij snoepten koeken en ijsjes en dronken frisdranken. Onze ouders vonden
vrienden om een praatje mee te maken.
De
leerlingen van juffrouw Mia kleedden zich om in heksen. Wat waren ze fier in
hun zwarte heksenpak. Daarna kwamen de vaders op het podium om de pap te
smullen gegeven door hun verklede dochters. De dokter vond het zo lekker dat
hij zijn potje uitlikte.
De
leerlingen van het vierde leerjaar hadden een echte ezel in de klas en zongen
met Will Tura het liedje mee.
Zaklopen deed de vaders weer naar voren komen. Er waren snellopers en
sukkelaars onder hen.
Nu
kwam mijn klas, met juffrouw Paula als leidster. Wij deden turnoefeningen.
Iedereen sprak met lof over ons, want het was mooi naar voren gebracht.
Wij
lieten de moeders breien, en Roza De Smet eindigde als vlugste breister.
Een
pinguïngroep kwam plots tevoorschijn. Er werd gelachen en geraden naar de
juiste persoon, want iedereen wist wel dat het ons onderwijzend personeel
was
maar wie was
wie
? De leerlingen mochten raden en de
kaartjes aanbrengen. Op een paar vergissingen na was iedereen gekend.
Een
mooi dankwoordje werd vertolkt door Kristel De Maeer aan allen die meegewerkt
hadden aan die mooie dag. Wij boden een bloem aan. Nu kwam de verrassing. Een
buiksprekende dame met Jerommeke deed ons een half uur lachen en meeleven.
Thuisgekomen
waen wij allemaal echt gelukkig. Iedereen had zijn best gedaan in de school en
allemaal voor hetzelfde doel : een gelukkige onvergetelijke dag maken voor
elkander.
Een leerlinge van het zesde..
1977 3 juli : Derde Vevoc Fietsrally
Ruim 300 deelnemers namen de start aan
de parochiezaal waar ze de nodige onderrichtingen hadden ontvangen. De
voorziene afstand van 25 km leidde langs de landelijke wegen van het dorp waar
één en ander moest gevonden worden.
Vervolgens ging het langs de Dorpstraat tot aan de reeds opgesmukte
St.-Jozefkapel, langs Tisseltbaan, Lindenlaan, Biest om uit te komen in
Kapelle-op-den-Bos waar men moest schatten hoeveel het ophaalgedeelte van de
brug wel woog. Dan naar Ramsdonk waar een rustpauze ingelast was bij de mooie
grot aldaar. In Tisselt moest men de oorsprong van de dorpsnaam opzoeken en
terug in Leest de hoogte van de watertoren.
Rond 19u30, na een welkomstwoord en
dankzegging door ondervoorzitter Paul Willems, werd overgegaan tot de
prijsuitreiking.
Voor de gezinsdeelneming ging het plaket
van de stad Mechelen naar de familie Verschueren (zie foto). Dit werd
overhandigd door schepen Charlier.
Mia Lamberts was de winnares bij de
individuelen. Zij kreeg eenzelfde plaket dat werd overhandigd door schepen Van
den Sande.
1977 4 juli : Met de KVLV naar
Brugge
Met een vijftigtal waren ze. Na
Brugge ging het naar de dolfijnen van St.Andries
Brugge, Zeebrugge en van daaruit
per boot naar Holland.
Helaas waren de eerste mosselen
voor 11 juli.
Op de terugreis werd aangelegd in
de Castel. (DB)
1977 5 juli : Vrijwillige en
kwaadwillige vernieling partij bloemkoolplanten
Landbouwer Paul Neefs uit de Kapellebaan
deed aangifte bij de veldwachter van de kwaadwillige vernietiging van een
partij net gezaaide bloemkoolplanten op zijn veld langsheen de Bist.
De prille plantjes waren uitgedroogd en
verbrand.
De landbouwer stuitte op een onbekend
wit poeder dat zich tussen de planten bevond, vermoedelijk een onkruidverdelger
die daar kennelijk kwaadwillig was rondgestrooid.
De landbouwer leed een verlies van ruim
10.000 planten. (VVH)
Paul Neefs, gehuwd met Rosa Peeters, was
te Leest geboren op 10 februari 1929 en hij overleed in het A.Z. Sint-Maarten
te Duffel op 19 januari 2003.
Va,
je leven was werken en zorgen. Ons moe, zes zonen, je bedrijf, het
verenigingsleven. Vaak was het als een rijpwiegend tarweveld in de zomerzon. Er
waren tijden dat het stormde, de oogst mislukte en mensen je ontgoochelden.
Niettemin bleef je een in-goed man. Bij het einde van je leven pakten de
onheilswolken boven je samen. Jijzelf besefte dat de strijd ongelijk was. Op je
sterfbed sprak je ons jouw levensvisie uit : Niemand sterft voor zichzelf
alleen. Dit indachtig zetten wij uw levenswerk verder. Rust in vrede.
Moe,
Va is niet meer. Zevenenveertig jaar stond je aan zijn zijde. Een toonbeeld van
moed, inzet en zelfopoffering : je was zijn levenskracht.
Guido, Paula, Miel, Leen, Luc, Koen, Willy
en Dirk. (Uit zijn
gedachtenisprentje)
Fotos :
-Moeder
Verschueren (Scheerstraat) ontving
namens haar familie een plaket van de stad Mechelen uit handen van de Mechelse
schepen Charlier.
-Paul
Neefs.
|