Jan Geerts.


1978 – Zaterdag 21 oktober : Dropping chiro xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

            Met een 40-tal vertrokken ze naar de Vlaamse Ardennen.

            Eindpunt was de kapel van Frasnes waar de pater een mis opdroeg.

“Om 2 uur zaterdagnamiddag, 21 oktober, kookte het trekkersbloed van een 40-tal ongeduldige chiromensen. Het mooie herfstweer was er niet vreemd aan. We waren immers samen gekomen met leiding en aspiranten om de zoveelste dropping in de reeks tot een goed einde te brengen (na meerdaalbos en Namen).

Deze maal ging het in de richting van Geraardsbergen en Ronse in de Vlaanderen, temeer omdat we voor volgend jaar deze streek hebben uitgekozen om te Goefferdinge op kamp te gaan.

Onderweg, in de bus, waren we getuige van wat er zoal allemaal verminkt wordt in Vlaanderen, wegen en nog eens wegen, fabrieksgronden waar slechts enkel de verlichting is aangelegd, maar verder woeste verlaten grond, lelijke huizen, en dit alles in wat vroeger een landelijk gebied moet zijn geweest. En dan spreken we nog niet van één van de vele verkeersdrama’s waarmee we die dag werden geconfronteerd.

We lieten echter de moed niet in onze schoenen zakken, want rond 4 uur was het moment aangebroken. In groepen van 6 werden we ergens gedropt tussen Ronse en Geraardsbergen. Dorpjes met Franse namen als Wannebeck-Flobeck, Wodeck, deden ons direct vermoeden dat we ons beste Frans moesten bovenhalen. Ongeletterd, maar dapper en kranig als wij zijn, hebben wij het dan maar enkel met de stafkaart klaargespeeld.

Heerlijk was het daar, langs vergeten veldwegels en dorpkes, van waaruit zo een rust en landelijke sfeer uitging, dat men er dagen kon vertoeven. Een streek, zacht glooiend, waar de boeren nog baas zijn. Dorpkes met slechts een kerk en een paar huizen, een varkensconcert dat ergens wordt gegeven in één of andere stal, dubbel trekpaard met een bietenkar, een boer die rustig op de rijdende kar even aan zijn pijp trekt, en die genietend de omgeving verkend. Verdraaid, dachten wij, bestaat dit dan toch nog ?

Ondertussen lieten we de noten smaken die onderweg zo gretig te rapen vielen, en zeker een biertje als ouden bruine (vieille brune) met rammenas viel niet te versmaden.

Weldra werd het donker en was het opletten geblazen voor de kaartlezer.

Terwijl de suikerbietboeren nog duchtig in de weer waren, stapten wij gezwind en soms al zingend over de baan.

Even werd het spannend toen we noodgedwongen de velden en weiden moesten doortrekken. Dit avontuur kostte ons veel plezier, maar ook pootje vis en een kapotte broek.

Stilaan (rond 20 u) naderden wij het eindpunt nl. : de kapel van Frasnes. Aan het geblaf der honden kon men duidelijk waarnemen waar er ergens strijd werd geleverd. Met zijn pillamp gaf de Pater ons uiteindelijk de laatste tip. In de kapel heeft de Pater dan de mis opgdragen voor de vermoeide maar tevreden trekkers.

Even later hebben wij in het dorp nog een pintje verbruikt in de lokalen van onze Waalse zustervereniging en ook nagepraat.

Een mooie dag was weer voorbij, een dag waar we onze ogen de kost hebben gegeven, een dag van samenhorigheid. En nu maar wachten op de volgende dropping !!

N.B. Dank aan Karel Duisburg, Jules De Smet en de Pater, die deze fijne tocht, weliswaar in de mist, voor ons hebben uitgestippeld.

Eén die erbij was. J.L.”

(DB, november 1978)

1978 – Vrijdag 27 oktober : Vergadering oprichting DORPSRAAD

“De Dorpsraad wordt een feit.

Een tiental afgevaardigden van verschillende verenigingen waren aanwezig op de vergadering voor het oprichten van de Leestse dorpsraad.

Er werd erg over en weer gepraat over het doel van de dorpsraad : wordt de dorpsraad een actiegroep of niet ? Hoe wordt de dorpsraad samengesteld ?

Er werden enkele opmerkingen gemaakt o.a. over het opruimen op het kerkhof van het graf van een oudstrijder van 1914-18 : soldaat Geerts gaf zijn leven in de modder van de IJzer op het einde van de oorlog. Zijn nagedachtenis mag zo maar niet verguisd worden.

(Noot : Jan Geerts-zie foto-was te Leest geboren op 24 november 1895 als zoon van Karel en

Melanie Verdickt. Hij sneuvelde op enkele kilometers van Houthulst, te Klercken op 28 september 1918, hij zou te Leest begraven worden op 29 januari 1919.)
De vervuiling van de Molenbeek was een ander punt. Redenen genoeg om de noodzaak van een dorpsraad te onderstrepen.

We moeten samen een dorpsgemeenschap opbouwen. De mensen van die gemeenschap doorspelen aan het beleid. Elke inspraakmogelijkheid benutten. Iedereen moet beslissingen kunnen nemen en het mag niet zijn dat één persoon het zo maar voor het zeggen heeft.

Wij willen geen grondspeculatie of kunstmatige inplantingen van woonkernen in het dorp.

Wij willen ons dorpje landelijk houden. Genoeg werk aan de winkel voor de dorpsraad.

Hoe de dorpsraad wordt samengesteld was nog een open vraag. Wordt het de zoveelste vereniging met aan het hoofd een voorzitter ? Of wordt het een werkgroep waarin elke vereniging vertegenwoordigd is ?

Wij hebben reeds verantwoordelijken in de dorpsraad voor :

Boerefront, Davidsfonds, Gepensioneerden, KWB, Leefmilieu, Oud-strijders, Vevoc en Voetspoor. Enkele mensen kwamen uit eigen initiatief, los van een vereniging.
Waarop wachten de anderen ? Op 8 december is er een nieuwe samenkomst om 20 uur in de jongensschool. Punten op de dagorde : -verfraaiing van het dorpsplein en samenstellen van de dorpsraad.

    K.S.”

(DB, november 1978)

Voordien kregen alle verenigingen van Leest volgende (niet gedateerde) brief toegestuurd :

“Geachte Vereniging van Leeest, Voorzitter en bestuursleden :

In het jaar 1976-77, en dit in het vooruitzicht van de fusie, werd door velen bij gelegenheid van een der activiteiten van hun vereniging, de nadrukkelijke wens uitgesproken dat “Leest, Leest wil en zal blijven…”

Thans aan ons om er nekeer over na te denken en, en zo nodig, er iets aan te doen.

In dit jaar 1978 hebben wij het ‘Jaar van het Dorp’ gekend. Enkele dorpsactiviteiten hebben in dit kader plaats gehad : wandelwegen werden uitgestippeld, en een planning tot verfraaiing van de Dorpsplaats wordt uitgewerkt.

Maar het ‘Jaar van het Dorp’ loopt ten einde, en een voornaam feit is dat in gans het arrondissement Mechelen alleen nog LEEST als het ENIGE LANDELIJKE DORP voorkomt, moet nog zijn volle aandacht krijgen, en eventueel als een waarde verdedigd worden, willen wij ‘ONS DORP’, na dit ‘Jaar van het Dorp’ nog ‘LANDELIJK BEHOUDEN ‘ !

Om de actie en de bedoeling van het ‘Jaar van het Dorp’ niet te laten uitsterven, om ‘ons Dorp’ als ‘landelijk’ niet te laten verkwijnen , om ons dorp als ‘den buiten’ te laten leven, om op tijd en stond vanwege de stad de nodige inlichtingen en planningen te weten te komen, daarom is het HOOGNODIG met de verenigingen van Leest een DORPSRAAD op te richten !!!   

om zodoende als landelijke bevolking onze inspraak te kunnen doen gelden, zodanig dat er met de plaatselijke bevolking van Leest zou rekening gehouden worden om tot ernstige beslissingen betreffende ons Dorpsgebied over te gaan.

Verenigingen van Leest die wensen deel uit te maken van en bij de oprichting van een Dorpsraad, worden hierbij uitgenodigd in de Jongensschool van Leest, op vrijdag 27 oktober 1978 om 19.30 u.

         Werkgroep-Leest-Jaar van het Dorp.”