Jan Geerts.
1978
Zaterdag 21 oktober : Dropping chiro xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Met een 40-tal vertrokken ze naar
de Vlaamse Ardennen.
Eindpunt was de kapel van Frasnes
waar de pater een mis opdroeg.
Om 2 uur zaterdagnamiddag, 21
oktober, kookte het trekkersbloed van een 40-tal ongeduldige chiromensen. Het
mooie herfstweer was er niet vreemd aan. We waren immers samen gekomen met
leiding en aspiranten om de zoveelste dropping in de reeks tot een goed einde
te brengen (na meerdaalbos en Namen).
Deze maal ging het in de
richting van Geraardsbergen en Ronse in de Vlaanderen, temeer omdat we voor
volgend jaar deze streek hebben uitgekozen om te Goefferdinge op kamp te gaan.
Onderweg, in de bus, waren we
getuige van wat er zoal allemaal verminkt wordt in Vlaanderen, wegen en nog eens
wegen, fabrieksgronden waar slechts enkel de verlichting is aangelegd, maar
verder woeste verlaten grond, lelijke huizen, en dit alles in wat vroeger een
landelijk gebied moet zijn geweest. En dan spreken we nog niet van één van de
vele verkeersdramas waarmee we die dag werden geconfronteerd.
We lieten echter de moed niet
in onze schoenen zakken, want rond 4 uur was het moment aangebroken. In groepen
van 6 werden we ergens gedropt tussen Ronse en Geraardsbergen. Dorpjes met
Franse namen als Wannebeck-Flobeck, Wodeck, deden ons direct vermoeden dat we
ons beste Frans moesten bovenhalen. Ongeletterd, maar dapper en kranig als wij
zijn, hebben wij het dan maar enkel met de stafkaart klaargespeeld.
Heerlijk was het daar, langs
vergeten veldwegels en dorpkes, van waaruit zo een rust en landelijke sfeer
uitging, dat men er dagen kon vertoeven. Een streek, zacht glooiend, waar de
boeren nog baas zijn. Dorpkes met slechts een kerk en een paar huizen, een
varkensconcert dat ergens wordt gegeven in één of andere stal, dubbel trekpaard
met een bietenkar, een boer die rustig op de rijdende kar even aan zijn pijp
trekt, en die genietend de omgeving verkend. Verdraaid, dachten wij, bestaat
dit dan toch nog ?
Ondertussen lieten we de noten
smaken die onderweg zo gretig te rapen vielen, en zeker een biertje als ouden
bruine (vieille brune) met rammenas viel niet te versmaden.
Weldra werd het donker en was
het opletten geblazen voor de kaartlezer.
Terwijl de suikerbietboeren nog
duchtig in de weer waren, stapten wij gezwind en soms al zingend over de baan.
Even werd het spannend toen we
noodgedwongen de velden en weiden moesten doortrekken. Dit avontuur kostte ons
veel plezier, maar ook pootje vis en een kapotte broek.
Stilaan (rond 20 u) naderden
wij het eindpunt nl. : de kapel van Frasnes. Aan het geblaf der honden kon men
duidelijk waarnemen waar er ergens strijd werd geleverd. Met zijn pillamp gaf
de Pater ons uiteindelijk de laatste tip. In de kapel heeft de Pater dan de mis
opgdragen voor de vermoeide maar tevreden trekkers.
Even later hebben wij in het
dorp nog een pintje verbruikt in de lokalen van onze Waalse zustervereniging en
ook nagepraat.
Een mooie dag was weer voorbij,
een dag waar we onze ogen de kost hebben gegeven, een dag van samenhorigheid.
En nu maar wachten op de volgende dropping !!
N.B. Dank aan Karel Duisburg,
Jules De Smet en de Pater, die deze fijne tocht, weliswaar in de mist, voor ons
hebben uitgestippeld.
Eén die erbij was. J.L.
(DB,
november 1978)
1978
Vrijdag 27 oktober : Vergadering oprichting DORPSRAAD
De Dorpsraad wordt een feit.
Een tiental afgevaardigden van
verschillende verenigingen waren aanwezig op de vergadering voor het oprichten
van de Leestse dorpsraad.
Er werd erg over en weer
gepraat over het doel van de dorpsraad : wordt de dorpsraad een actiegroep of
niet ? Hoe wordt de dorpsraad samengesteld ?
Er werden enkele opmerkingen
gemaakt o.a. over het opruimen op het kerkhof van het graf van een oudstrijder
van 1914-18 : soldaat Geerts gaf zijn leven in de modder van de IJzer op het
einde van de oorlog. Zijn nagedachtenis mag zo maar niet verguisd worden.
(Noot : Jan Geerts-zie foto-was te Leest geboren op 24 november
1895 als zoon van Karel en
Melanie
Verdickt. Hij sneuvelde op enkele kilometers van Houthulst, te Klercken op 28
september 1918, hij zou
te Leest begraven worden op 29 januari 1919.)
De vervuiling van de Molenbeek was een ander punt. Redenen genoeg om de
noodzaak van een dorpsraad te onderstrepen.
We moeten samen een
dorpsgemeenschap opbouwen. De mensen van die gemeenschap doorspelen aan het
beleid. Elke inspraakmogelijkheid benutten. Iedereen moet beslissingen kunnen
nemen en het mag niet zijn dat één persoon het zo maar voor het zeggen heeft.
Wij willen geen grondspeculatie
of kunstmatige inplantingen van woonkernen in het dorp.
Wij willen ons dorpje landelijk
houden. Genoeg werk aan de winkel voor de dorpsraad.
Hoe de dorpsraad wordt
samengesteld was nog een open vraag. Wordt het de zoveelste vereniging met aan
het hoofd een voorzitter ? Of wordt het een werkgroep waarin elke vereniging
vertegenwoordigd is ?
Wij hebben reeds
verantwoordelijken in de dorpsraad voor :
Boerefront, Davidsfonds,
Gepensioneerden, KWB, Leefmilieu, Oud-strijders, Vevoc en Voetspoor. Enkele
mensen kwamen uit eigen initiatief, los van een vereniging.
Waarop wachten de anderen ? Op 8 december is er een nieuwe samenkomst om 20 uur
in de jongensschool. Punten op de dagorde : -verfraaiing van het dorpsplein en
samenstellen van de dorpsraad.
K.S.
(DB,
november 1978)
Voordien
kregen alle verenigingen van Leest volgende (niet gedateerde) brief toegestuurd
:
Geachte Vereniging van Leeest,
Voorzitter en bestuursleden :
In het jaar 1976-77, en dit in
het vooruitzicht van de fusie, werd door velen bij gelegenheid van een der
activiteiten van hun vereniging, de nadrukkelijke wens uitgesproken dat Leest,
Leest wil en zal blijven
Thans aan ons om er nekeer over
na te denken en, en zo nodig, er iets aan te doen.
In dit jaar 1978 hebben wij het
Jaar van het Dorp gekend. Enkele dorpsactiviteiten hebben in dit kader plaats
gehad : wandelwegen werden uitgestippeld, en een planning tot verfraaiing van
de Dorpsplaats wordt uitgewerkt.
Maar het Jaar van het Dorp
loopt ten einde, en een voornaam feit is dat in gans het arrondissement
Mechelen alleen nog LEEST als het ENIGE LANDELIJKE DORP voorkomt, moet nog zijn
volle aandacht krijgen, en eventueel als een waarde verdedigd worden, willen
wij ONS DORP, na dit Jaar van het Dorp nog LANDELIJK BEHOUDEN !
Om de actie en de bedoeling van
het Jaar van het Dorp niet te laten uitsterven, om ons Dorp als landelijk
niet te laten verkwijnen , om ons dorp als den buiten te laten leven, om op
tijd en stond vanwege de stad de nodige inlichtingen en planningen te weten te
komen, daarom is het HOOGNODIG met de verenigingen van Leest een DORPSRAAD
op te richten !!!
om zodoende als landelijke
bevolking onze inspraak te kunnen doen gelden, zodanig dat er met de
plaatselijke bevolking van Leest zou rekening gehouden worden om tot ernstige
beslissingen betreffende ons Dorpsgebied over te gaan.
Verenigingen van Leest die
wensen deel uit te maken van en bij de oprichting van een Dorpsraad, worden
hierbij uitgenodigd in de Jongensschool van Leest, op vrijdag 27 oktober 1978
om 19.30 u.
Werkgroep-Leest-Jaar van het Dorp.
|