Vervolg Dorpsraad.          xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

En in  “De Band” :

KOUTERWIJK een WOONERF ?

“Het ‘Jaar van het Dorp’ loopt stillekensaan op z’n laatste benen. Wandelwegen werden uitgestippeld, men werkt nu aan een plan voor de verfraaiing van de Dorpsplaats. Op de laatste vergadering brachten Leefmilieu Leest, Chiro en Frans Teughels hun eigen ideeën in plan. Daaruit zullen dan uitgewerkte plans op schaal gemaakt worden en misschien ook maquetten. Dit alles zal dan nadien bekend gemaakt worden aan de dorpsgenoten, die dan nog hun eigen zeg zullen krijgen. Ideeën en voorstellen zijn nog altijd welkom !

Op 27 oktober wordt iedereen uitgenodigd om deel te nemen aan de vergadering tot oprichting van een dorpsraad.

Die is broodnodig om Leest als landelijk dorp niet te laten verkwijnen.

Nu gaan er ook stemmen op in de Kouterwijk ‘een woonerf’ op te richten. Het woord ‘woonerf’ zegt het zelf. Het is in de eerste plaats een ruimte om te wonen, te leven en te spelen, waar de mensen voorrang krijgen op het verkeer. Het moderne verkeer heeft de mens teruggedrongen op het voetpad van amper een meter breed. Hindernissen zoals riooldeksels, parkeermeters en verkeerspalen zijn stilaan op weg om ook daar de mensen te verdringen.

Een woonerf wil op de eerste plaats de mens op gelijke voet plaatsen met auto’s : spelende kinderen, taterende dames, voetgangers tellen ook mee en moeten zich veilig voelen op straat. Het is geen verkeersvrije straat, maar de auto’s mogen maar 20 km per uur rijden en moeten voorrang geven aan de mensen die er wonen. In een woonerf kan dus alles gebeuren, maar op voet van gelijkheid. Dat er in de  ‘Kouterwijk’ een woonerf zal komen valt nog te betwijfelen. Het zullen de bewoners uit de wijk zelf zijn die dit zullen beslissen. Vast staat dat Mechelen op dit ogenblik op zoek is naar woonwijken en straten die ideaal zijn voor het oprichten van woonerven. Hun oog is gevallen op de Kouterwijk. Opmetingen zijn reeds gedaan en plannen zijn getekend. Ook in de vergaderingen ‘Jaar van het Dorp’ kwam het onderwerp te bespreking. Maar de belangrijkste voorwaarde om een woonerf op te  richten blijft het akkoord en de hulp van de wijkbewoners om daar verandering door te voeren.

Bij gebrek aan eensgezindheid is het woonerf, zoals vele zaken trouwens, een doodgeboren kind.

    ‘Jaar van het Dorp’.

En ook ‘De Distel’ had zich dat jaar geroerd in dezelfde periodiek :

LEEST WORDT DE BUITENWIJK VAN MECHELEN en andere verhalen…

“Langs de Kerkenblokweg kun je ’s zomers , hoe ongelooflijk het ook is, kikkers lustig de vijver zien induiken. Wij hopen dat de vorsen dit nog lang mogen doen. Voor de mens zijn ze immers niet veilig. Op een boogscheut van hun leefmilieu zitten nl. te Mechelen watertandende mensen, die zich gastronomen noemen, te wachten op gebraden kikkerbilletjes. Geruststellend antwoorden deze kikkereters dat het hier gekweekte of buitenlandse kikkers betreft. Er zal wel iets van waar zijn want waar vindt men nog kikkers bij ons, om niet te spreken van salamanders en hagedissen.

Wat doen we met de wet van 12 juli 1973 over het natuurbehoud waarin bij art. 3 staat ‘met het oog op de vrijwaring van de soorten behorende tot de inheemse fauna neemt de koning maatregelen  tot bescherming van de in het wild levende dieren.

Aan de overkant van de Kerkenblokweg vindt je nog een stuk groene Zennevallei met vloeibeemden en beken. We hopen dat dit landschap er nog lang mag blijven.

Voor de mens is er immers niets veilig. Op een boogscheut aafstand zitten handenwrijvende mensen, die zich sociaal noemen, te wachten  tot de bouwgronden in Leest als gouden appeltjes in hun handen vallen. Grote bouwmaatschappijen werden uitgestuurd in de Vinkstraat, in de Scheerstraat, op de Kouter. Ze hebben al lang alles opgekocht, terwijl ze elders de huizen laten verkrotten. Leest wordt de buitenwijk van Mechelen.

Ga eens kijken lans de Kerkenblokweg, de eerste tekenen zijn er. De riolen liggen er – morgen bouwt men tot tegen de Zenne ! En had het gewestplan van 1977 de bestemming van deze grond niet van bouwgrond in landschappelijk waardevol bosgebied veranderd ?

Tja, de mensen liggen er niet wakker van, maar toch gaat het hier om niet helemaal onbelangrijke dingen. Het gaat hier immers over de verhouden mens – natuur – dier – en de kikker is hierbij maar een illustratie.”

“Verslag van de werkvergadering Jaar van het Dorp – Dorpsraad Leest.”

Aanwezig : 17 personen.

In het begin van de vergadering werd even gepolst naar de reactie van de dorpsbewoners op de voorstellen van de dorpsraad. Deze reactie was tot nu toe vrij onverschillig. Als oorzaken daarvoor werden aangehaald : het tekort aan serieuze informatie omtrent een milieuraad.

Ook de gevolgen van de vroegere gemeentepolitiek, de invloed van de politieke partijen, de apolitieke opstelling van de werkgroep en de houding t.o.v. de inwijkelingen zijn oorzakelijk verbonden met de onverschillige houding van de mensen.

Omtrent de informatie bestond tot dan het probleem dat de werking en het werkterrein  van een dorpsraad moeten bepaald worden door de inwoners zelf. Vooraf informatie geven is dus moeilijk omdat er moet vertrokken worden van theoretische modellen daar er slechts weinige praktische voorbeelden zijn. Daarom zijn we vertrokken van de inventarismap ‘Jaar van het Dorp’ en de brochure ‘Hoe werken aan de basis’, beiden uitgegeven door het Ministerie van Nederlandse Cultuur.

De methodiek van werken : zes sectoren van het dorpsleven werden voorgesteld, nl. :

1. Ruimtelijke Ordening en Leefmilieu.

2.Arbeid en Economie.

3. Cultuur, recreatie en ontmoeting.

4.Onderwijs.

5. Gezondheid en maatschappelijk welzijn.

6. Distributie en diensten.

Voor elk van deze sectoren en deelaspecten ervan werd vooreerst een probleemstelling geformuleerd. Deze probleemstelling wordt beoordeeld en oplossingsmogelijkheden worden geformuleerd. In de derde fase wordt een oplossingsmogelijkheid gekozen en uitgevoerd.

Dit is de basisstructuur voor de werking van de dorpsraad. Tegelijkertijd is er ook een taakafbakening gebeurd binnen deze sectoren.

In ‘De Band’ van december ‘78 publiceerde T.V. :

DORPSRAAD JA ?   DORPSRAAD NEEN ?

1978 ‘Jaar van het Dorp’. Ieder van ons is van deze slogan verzadigd. Na de bittere pil van de fusies der gemeenten stelde de overheid het jaar 1978 in het teken van ht behoud van het eigen karakter van onze dorpen. De kankeraars en de pessimisten beweerden dat dit gebeurde om de pil te vergulden. En dat zal wel ergens waar geweest zijn. Bloemen op de begrafenis van de gemeenten die ophielden te bestaan. In elk van de vroegere gemeenten, en dat was ook te Leest het geval, werd, gestimuleerd door de centrumgemeente (Mechelen), een werkgroep ‘Jaar van het Dorp’ opgericht. 

De start van deze werkgroep werd gegeven op het einde van vorig jaar met een stichtingsvergadering, die plaats vond in de lokalen van onze jongensschool. De Schepen van Cultuur, Van de Sande, hield als verantwoordelijke Schepen een korte inleidende toespraak. Ook de Schepen van Landbouw, Fons Van Stappen, was daar aanwezig en spoorde ons aan om er iets mooi’s van te maken.

Alle plaatselijke verenigingen waren op deze vergadering aanwezig en beloofden actief te zullen meewerken. Zo werd de plaatselijke werkgroep gesticht met vertegenwoordigers van alle verenigingen. Naast deze plaatselijke werkgroep, zoals er ook één in de vier andere fusiegemeenten werd opgericht, werd ook om alles te ordenen een ‘coördinatiecomité’ uit de grond gestampt, dat bestond uit twee afgevaardigden per fusiegemeente. Dit comité had tot taak de diverse acties van de vijf bestaande werkgroepen te coördineren en te steunen.

Elke maand werd er vergaderd onder het voorzitterschap van een Schepen van Mechelen. Voor de werkgroep van Leest werden Frans Teughels  en Jeroom Verbruggen naar dit coördinatiecomité afgevaardigd. Ziedaar een korte historiek voor diegenen die zich afvragen wat men onder ‘Werkgroep jaar van het dorp’ moet verstaan.

De plaatselijke werkgroep heeft getracht enkele interessante initiatieven uit te werken.  Er werd een brochure uitgegeven met daarin enige door de verenigingen ontworpen wandelwegen doorheen ons dorp (noot : de Kapellekenswandeling, de Hoevewandeling en de Groene Wandeling). Er werd deelgenomen aan de fietsenrally der fusiegemeenten en ook de teken- en opstelwedstrijd werd een succes. Verder was er ook te Mechelen een zeer opgemerkte stand op de Hemo-Jaarbeurs, waar Leet uitpakte met de maquette ‘het dorpsplein van Leest ten jare 1900’, die gerealiseerd werd onder leiding van Frans Teughels met medewerking van o.a. aalmoezenier Herregods en Stefaan De Laet.

Ondanks het feit dat de plaatselijke werkgroep met het verloop der maanden flink uitdunde, bleven enkele dapperen naarstig voortdoen. Een laatste initiatief werd dan ook de uitwerking van een project tot verfraaiing van ons dorpsplein. Hiervoor werden reeds verschillende voorstellen op papier uitgetekend, die ter bespreking en hopelijk ook ter goedkeuring op de volgende vergadering aan de aanwezigen zullen voorgelegd worden.

Zondag 21 januari (noot : 1979) e.k. wordt het ‘Jaar van het Dorp’ officieel beëindigd met een academische zitting en prijsuitreiking van de reeds vermelde teken- en opstelwedstrijd.

Is dit dan definitief het einde voor de ideeën die dit jaar worden naar voor gebracht ? Neen, de werkgroep heeft unaniem gemeend, dat wat dit jaar werd begonnen, verder moet kunnen uitgewerkt worden. De verdere uitwerking van al de ideeën en plannen zou het best kunnen gebeuren bij middel van een ‘Dorpsraad’ : dit is een verzameling van mensen, zowel enkelingen als vertegenwoordigers van de verenigingen, die samen aan tafel gaan zitten, om de problemen die wij hier te Leest hebben uit te praten en indien nodig, als groep door te spelen aan het stadsbestuur. Deze werkgroep (=dorpsraad) kan met alle belangstellenden de handen uit de mouwen steken, om ons dorp-van-morgen meer leefbaar te maken of te houden. Wij denken hier aan  bv. de verfraaiing van het dorpsplein, de landelijke gebouwen, de zorg voor het eigen karakter van ons dorp, de dorpswinkels, de dorpsschool, de groene ruimten, het landschap en niet in het minst de landbouw. Boeren let op uw zaak ! Anders moogt ge binnen enkele jaren misschien nog enkel mesten en ‘beren’ op bepaalde uren.

Er werden reeds twee inleidende vergaderingen gehouden, waar over de oprichting van een dorpsraad werd gesproken, nl. op 27 oktober en 17 november. Aangezien op 17 november niet alle verenigingen, wegens andere activiteiten, konden aanwezig zijn, werd er beslist de definitieve oprichting uit te stellen tot de volgende vergadering.

Deze vergadering gaat door op 8 december e.k. in de refter van de jongensschool te 20 uur stipt. Wie wordt daar verwacht ? Elke Leestenaar die er belangstelling voor heeft en zich voor de goede zaak wil inzetten, alsook de verenigingen.”