|
1979 Zaterdag 14 juli : Reis naar
Amsterdam met het Davidsfonds xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Reisschema :
vertrek vanuit Leest-dorp om 07u30.
koffiepauze rond 08u45.
Amsterdam : stadsrondrit met aanduiding
van de voornaamste bezienswaardigheden.
Parking autocar in omgeving van den Dam
rond 12u30.
Vrije namiddag met keuze uit volgende
mogelijkheden :
-rondvaart op de grachten
-stadswandeling onder begeleiding
-eigen keuze
Samenkomst rond 19u00, huiswaarts met
afstap onderweg van max. 1 uur.
Terug in Leest : 23u00.
Prijs vanuit Leest : 300 frank voor
DF-leden, 400 frank voor niet-leden.
Inschrijvingen voor 4 juli bij
Davidsfonds-bestuursleden :
Tom Verbruggen, Maria Dons-Lamberts,
Alois Hendrickx, Marleen De Prins, M. Verschueren, Alfons Hellemans, E.H. Fr.
Lornoy en Mia Van Sweefelt-De Wit.
(DB)
1979 Van 21 tot 31 juli : Bivak
chirojongens naar Goefferdinge (Geraardsbergen)
De meisjes gingen tussen 31 juli en
10 augustus.
Het thema was : Kijk over je
muur. Niet alleen een allusie op de Muur
van Geraardsbergen, ook een verder
kijken dan de eigen neus.
De jongens waren met 92.
Die
zaterdag moesten we reeds vroeg uit de veren want de aspiranten, kerels en
toppers zouden het aandurven al fietsend het heuvelland in te trekken, terwijl
de kleinsten uit onze chirorangen door bereidwillige chauffeurs naar het groot
kasteel Sint Martel werden gebracht.
Onder
het thema kijk over je muur (naar de vermaarde Muur van Geraardsbergen uit
de Ronde van Vlaanderen) zouden wij deze tiendaagse willen beleven als een
verder-kijken dan ons eigen ikske en als een ontdekkingstocht, samen met
allemaal mensen van t zelfde dorp, daar ergens in dat mooie golvende
heuvelland, een ontdekkingstocht naar onze gebuur toe.
Met
92 waren we (in de kronieken vonden we nooit eerder zon groot aantal) en waar
we vorig jaar bos in overvloed hadden moesten we het nu stellen met een kleine
klasteeltuin en een speeltuin. Maar daarom niet getreurd. We zijn ons avontuur
begonnen en allen wisten we dat we nu maar eens over onze muur moesten gaan
klauteren en zien tot wat wij allemaal in staat waren, wanneer wij de handen in
elkaar sloegen.
De
sloeberkes hebben tijdens hun eerste bivak heel wat leven in de brouwerij
gebracht, en spelen dat die konden, ook in de speeltuin
klein maar dapper
hebben ze hun mannetje gestaan.
De
speelklub was natuurlijk weer de beste, af en toe wel eens ambetant, maar toch
plezant, zeker op tocht.
De
rakkers, alhoewel met zessen, hebben ook heel wat leute gemaakt. Denken we maar
terug aan de apen in de dierentuin van Geraardsbergen.
De
toppers, de talrijkste afdeling, waren van geen kleintje vervaard. Zij slachtten zo maar een varkentje op tweedaagse
en de dagtocht doorheen de Zwalmstreek zullen ze wellicht niet zo vlug
vergeten.
De
kerels hun heldhaftigheden hoorden er natuurlijk ook weer bij, t was een toffe
ploeg
En
de aspis, die waren reeds tevreden met een rioolbuis, om daarin de nacht door
te brengen, en hun groepsdag viel best in de smaak.
Men
zou het allemaal zelf ne keer moeten meemaken, zon 10 dagen op vacantie gaan,
anders dan de gemiddelde zonneklopper, en..leven als een kasteelheer in zijn
kasteel, een kasteel dat vast wel zou knetteren als het zou branden.
Als
een kasteelheer zei ik. Ja hoor, want het eten dat we daar voorgeschoteld
kregen was zeker niet dat van een derderangshotel. Pelagie, Maria, Melle en
Lief hebben dat formidabel gedaan. Ge moet het maar kunnen voor zon aantal lekkerbekken
eten klaarstoven.
En
de pater dan, wat die allemaal uitspookt, t is niet te geloven, lopen van hier
naar daar, rijden en rotsen (clandestien vervoer) met zijn auto, omdat wij het
toch allemaal zo goed zouden hebben.
Honderdvoudig bedankt : kookmoeders (vader) en de pater.
Ja,
over zon bivak is nog veel te vertellen, de kleine vreugden en
verdrietigheden, het kampvuur met in der haast aangebracht hout, de bezoekdag
(waar we toch maar eens een enquete zullen over houden tijdens het chirofeest)
die prachtig in elkaar was gestoken, maar
De hulp aan een plaatselijke boer,
de avondtocht, het gesprek tussen het lover der bomen, het zien opkomen van de
morgenzon. Enig mooi is dat allemaal.
Allemaal
bedankt, omdat wij er weer eens mochten bij zijn.
Dank
aan u, die zo gul hebt gegeven tijdens de groentenronde.
Dank
nogmaals aan de kokers en de pater, en ook aan de mannen voor hun medewerking.
Dank aan de mensen van de leiding voor hun prachtige inzet. Tot volgend jaar in
Neerpelt.
(Verslag van een dankbare deelnemer in
De Band van september 1979)
|
