Stampen
en Dagen.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
1980 Vrijdag 7 maart : Muzikale
avond van Vevoc
Na het succes van vorig jaar met Jef
Elbert opteerde het Vevoc-bestuur voor een vervolg. Ditmaal werd de populaire
groep Stampen en Dagen naar Leest gehaald.
Met het liedje Marie-Claire werd deze
Vlaamse groep laureaat van de Ontdek de Sterwedstrijd in 1975 wat meteen hun
grote doorbraak betekende.
Hun programma bestond uit Vlaamse
skiffle en countrymuziek die op een humoristische manier werd gebracht en de
leden bespeelden diverse instrumenten zoals viool, piano, mandoline, gitaar en
wasbord.
1980 Zondag 9 maart : Pensenkermis
Georganiseerd door de Chiro.
Vanaf 14 uur kon iedereen terecht
in het groot chirolokaal en vanaf 18 uur
was er een Volksdansinstuif met
gratis inkom. (folder chiro)
1980 14 (en ook 21) maart : Vevoc
Ping-Pong tornooi
Indien er ditmaal minder deelnemers
waren dat bij de vorige uitgave, dan had dit toch geen invloed op het sportieve
vlak. Het spelpeil lag voor de meesten op een zeer behoorlijk niveau.
Naargelang de geboekte uitslagen van de
eerste avond, werden de deelnemers ingedeeld in twee categorieën.
Winnaar in de hoogste reeks werd Marcel De Maeyer uit Kapelle-op-den-Bos
die in een spannende finale Erwin Vloebergh versloeg. Dirk De Keyser eindigde
derde.
In de tweede reeks werd Hans De Laet
winnaar. (DB,april 1980)
1980 Maandag 17 maart : Lezing door
Herman Candries
op uitnodiging van het Davidsfonds
Leest over België, de Navo en de
Oost-Westverhoudingen.
Zeer actueel omdat de Sovjets
Afghanistan waren binnengevallen en Jimmy
Carter met harde tegenmaatregelen
dreigde.
Ging door in Ons Parochiehuis om
20u15. (folder).
Zoals
men wel verwacht had van iemand als Herman Candries, werd het een zeer
interessante avond. Het Davidsfonds zorgde weer eens voor iets van niveau.
Spijtig was het dan ook dat slechts een handvol mensen aanwezig waren. Voor
belangstellende afwezigen volgt hier een samenvatting.
In
het eerste deel van de avond legde spreker uit hoe men met een regel van drie
de oorzaak van een crisis of een oorlog kan verklaren. Een bepaald land wordt
bedreigd door een aanvaller als het ofwel :
-waardevolle
grondstoffen heeft (olie, goud, titanium, koper, enz.)
-een
afzetmarkt kan betekenen
-een
strategische ligging bezit.
Met
deze regel werden dan de belangrijkste crisishaarden van dichtbij bekeken :
-Zuid-Oost Azië (Korea
Vietnam Laos Cambodja)
-Midden-Oosten
(Egypte Israel Suez-zone)
-Zuid-Afrika
-Midden-Amerika
(Panama).
Daarna
werd uitgelegd hoe men na de tweede wereldoorlog evolueerde van de polemologie
(oorlogsleer) naar de huidige vredesleer.
Na
de tweede wereldoorlog, gedurende de koude oorlog, zaten we veilig onder de
Amerikaanse atoomparaplu. Wat later hadden de Sovjets ook hun kernbom. P.H.
Spaak riep toen in de Uno uit : Nous avons peur ! Zo kwam men dan in de Nato
tot de theorie van flexible response het terugslagen op hetzelfde niveau als
de aanval en afdreigen met erger. Voor het ogenblik rekent de Nato op dodelijke
terugslag om de vrede te bewaren, d.w.z. de Sovjets laten weten dat ook, al
zouden zij erin lukken het westen volledig plat te bombarderen met kernwapens,
dat ook dan de Nato nog dodelijk kan terugslaan. Die wetenschap zal een
aanvaller wel even doen nadenken vooraleer de trekker over te halen.
Herman
Candries legde verder uit dat wat 20, 30 jaar geleden nog onmogelijk was, nu
mogelijk is dank zij de Nato, bv. bondgenootschap tussen historische
aartsvijanden als Frankrijk en Duitsland, vreedzaam regelen van
het Griekenland-Turkije-conflict.
Hij waarschuwde voor de mentaliteit van ban de kernbom. Het zou weer snel een
conventionele oorlog kunnen betekenen en die zou ook wreed zijn (Dresden was
veel erger dan Hiroshima).
Na
de voordracht werden in het tweede deel van de avond verschillende vragen
beantwoord.
Uiteraard
kunnen we slechts gebrekkig weergeven wat er te leren viel. De spreker was niet
alleen zeer boeiend, maar heeft ook enkele markante, zinvolle uitspraken
gedaan, waarvan we er nog een enkel onthouden hebben en graag aan onze lezers ter overweging geven
:
-tegenwoordig
telt enkele nog de materie, het aantal, het becijferbare. De kwaliteit, het
geestelijke, het onbecijferbare wordt niet meer gewaardeerd. Zo krijgen
opvoeders, leraars, priesters, officieren, enz. niet meer het respect dat ze
verdienen.
-kernwapens
zijn onbruikbaar, maar ook onmisbaar.
-de
niet-naleving door de Sovjets van de Helsinki-akkoorden (vrije circulatie van
informatie, personen en goederen) is de grootste ramp sinds de tweede
wereldoorlog.
-een
volk dat zich niet verdedigt heeft alle zelfrespect verloren.
-over
gewetensbezwaarden : velen hebben nu hun geweten ondekt om het te kunnen
bezwaren.
-het
is een misdaad om geschiedenis van de lessenrooster te schrappen, het zou onze
jeugd figuurlijk blind maken.
-een
groot gedeelte van de jeugd heeft alle fierheid verloren. Men heeft hen niet
meer geleerd zich in te spannen om iets te worden, iets te bereiken, fier te
zijn over wat bereikt werd. De schuldigen van deze toestand zijn niet alleen de
ouders maar ook zekere leraars, politici en zelfs bepaalde priesters.
(DB, maart 1980)
|