1980 – 28 maart : Milac Filmvertoningxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

            Milac – Leest organiseerde in de parochiezaal om 20 uur een filmvertoning.

            ‘De Snul’ met in de hoofdrollen Louis De Funes en Bourvil.

            Inkom : 50 frank.  

1980 – 28 maart : Jan Verbergt overleden – In Memoriam

“Op 28 maart is Jan Verbergt met stille trom van ons weggegaan. Hij verbleef voor zijn dood in het O.C.M.W-ziekenhuis van Mechelen.
Jan werd geboren aan de Boskant in Hombeek in 1901.  (noot : 13 juli) Sinds zijn huwelijk met Amelie Nuytkens woonde hij in Leest : eerst in ’t Wiphuis en daarna in ’t boerderijtje van Troch in de Zennebeemden tegenover de pastorij.

De laatste tien jaar was hij eenzaam en leefde van het ene bezoek van vrienden en kennissen naar het andere toe. Jan was een vriend van ‘De Band’ en aan hem danken we vele verhalen, o.a. over zijn voorouders, zijn jeugd, 1914-1918, de vlucht, heksen en spoken en andere.

Jan kon je uren boeien met zijn verhalen en was steeds vriendelijk en hartelijk voor hen die konden luisteren. Het laatste jaar ging zijn gezondheid sterk achteruit, hij kon zich nog moeilijk behelpen. Hij begon meer en meer te praten over naar de kliniek gaan ‘een tijdje in observatie’ zei hij. ‘Op vacantie en goed verzorgd worden door de verpleegsterkes’.

Bij de laatste dijkbreuk in november was het plotseling zo ver. De eerste dagen in ’t ziekenhuis verliep alles zoals hij zich had voorgesteld : goede verzorging, op tijd eten, gezellig babbelen met andere zieken. Maar het getij keerde, zuster overste werd streng. In de kliniek hoor je serieus te zijn en je te gedragen volgens ’t reglement. Lachen en veel praten hoort niet in een ziekenhuis. Wie oud is moet zich oud voelen en zich als een oude mens gedragen. Jan werd moeilijker en met de dag ongelukkiger. Dat verergerde nog toen hij in de O.C.M.W. bejaardenafdeling kwam : hij sprak ervan terug naar Leest te komen. Van die levenslustige man van voor een paar maanden was toen weinig overgebleven.

Het strekt werkelijk het O.C.M.W.-ziekenhuis niet tot eer, dat de bejaarden zo in de kou komen te staan.

Jan uw huisje staat er maar eenzaam bij, en zal weldra onder de hamer komen. Maar U zullen we niet vergeten.” (‘De Band’, mei 1980)

Jan Verbergt : zie ook 19 januari 1973 ‘Melkventer’. 

1980 – Zondag 30 maart : Palmzondagconcert

            Naar jaarlijkse gewoonte gaf de Kon. Fanfare St-Cecilia haar “palmzondag-concert”

            voor een bomvolle zaal “St-Cecilia”.

            Het eerste deel van dit concert werd verzorgd door de drumband van de fanfare

            waarna de jeugd van de fanfare o.l.v. Eduard De Maeyer het overnam.

            Nadien bracht de fanfare o.l.v. J.P.Leveugle verschillende werken.

1980 – ‘De Band’ april 1980 : Basketbal Dames

“Reeds twee jaar heeft Vevoc een dames basketploeg ronddraven.

Wij zijn van niets begonnen en hebben ons stilletjes aan naar omhoog gewerkt, zodat we nu reeds 4 wedstrijden gespeeld hebben. Onze eerste twee matchen speelden we tegen een gerenomeerde Mechelse ploeg (Jamaswapi). Ja, en wat dacht U ? Beide matchen gewonnen natuurlijk. In het begin ging het allemaal nogal stroef, doch naarmate de tijd vorderde, vonden de meisjes elkaar en bouwden zo een echt ploegenspel op.

De derde match speelden we op verplaatsing te Kontich.  Daar viel het wat minder mee. In het begin werden we totaal overspeeld, maar tijdens de tweede speelhelft ging het allemaal zoveel vlotter zodat we nog gevaarlijk dicht naderden.
De laatste wedstrijd werd gespeeld in het Forum te Hombeek waar we Hoje partij gaven.

Onder aanmoediging van de vele supporters liepen wij vlug uit tot 10-4. Toen bracht Hoje de speler-trainer op het veld en moesten de onzen hun voorsprong afgeven. Ondanks de keurige  spelverdeling van Bernadette en de meerdere doelkansen van Lea veranderden de bordjes naar 12-18. Maar dan kwamen onze buitenlanders los. Liefst 4 maal na elkaar schudde onze Amerikaan Gert De Prins daar een dubbel uit haar mouwen die de tegenstand perplex deed staan. Onze Nederlandse gast Lisebeth was ook opgewarmd en bracht ons met haar afstandsworpen weer aan de leiding. Gezusters Wis en Vera behielden onze voorsprong. Ook Ann stond meer dan haar mannetje onder de ring.

Op 5 minuten van het einde kwam Chris erin. Voor de eerste maal op het terrein deed onze laatste aanwinst het schitterend aan de zijde van Emilia. Deze laatste heeft samen met Wis voor het spektakel gezorgd. Beide spelers zitten vol schijnbewegingen en weten de ring goed hangen. Voor het oog van de enthousiaste toeschouwers omspeelden zij, met hun ogen dicht de verdediging en vlogen zij naar het doel om de 2 punten te scoren.

Van sensatie gesproken ! Met nog 10 seconden te spelen en een stand van 29-29 floot de scheidsrechter een fout tegen ons. De man (een Hombekenaar) moet een visioen gehad hebben, want zelfs de meisjes van Hoje konden er niet aan uit. En ja, men zette de zijworpen om en zo werd de eindstand 29-31.

Ik mag wel zeggen dat we de betere ploeg waren, te weten dat Hoje elke week competitie speelt. Als we volgende maal nog eens tegen Hoje spelen dan komen we zeker met de overwinning naar huis.
Wie kandidaat is om mee te spelen en te trainen, kan altijd terecht bij de speelsters of bij mij. Elke maandagavond trainen wij, ’s zomers buiten en ’s winters in het Forum te Hombeek.

Zo, tot bij de volgende wedstrijd.

   De trainer, Eddy Moortgat.”

Bijgevoegd :

-Advertentie van “De Snul” in De Band.

-Jan Verbergt (tekening ‘De Band’)