1982 – Zondag 16 mei : Vevoc Volleybaltornooi op het Parochiecentrumxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

“Voor de negende opeenvolgende maal richtte Vevoc een volleybaltornooi voor mannen in, dit onder impuls van duivel-doet-al Fons Huysmans, die eens te meer voor een perfecte organisatie zorgde. De twaalf ingeschreven ploegen, vooraf door lottrekking ingedeeld in drie groepen, trachtten zich elk volgens zijn eigen mogelijkheden en spelkwaliteiten te plaatsen voor de finale-poules.

Van de beide ingeschreven Vevoc ploegen slaagde er geen in zich te plaatsen voor de strijd tussen de eerste vier, evenmin trouwens als de gelegenheidsploeg van de Chirojongens. Deze laatsten zouden slechts met veel moeite de rode lantaarn overlaten aan de Milac-ploeg van Kapelle-op-den-Bos. In de reeks voor de vijfde tot de achtste plaats kwam het dan tot een derby tussen Leest A en Leest B, na een sportieve wedstrijd verdiend door de A-ploeg gewonnen. De finale werd dan gespeeld door de Filo’s uit Londerzeel die reeds tweemaal het tornooi wonnen en A.B.B.Mandarijn uit Kapelle-op-den-Bos, winnaar van de vorige uitgave.

Deze laatste wonnen opnieuw met twee sets tegen één, na een spannende wedstrijd, en mochten dan ook de beker van de stad Mechelen in ontvangst nemen. (‘DB’, mei 1982) 

1982 – 17 mei – Gazet van Mechelen :

            “Titel is binnen voor Leest

            Bloemen voor VV Leest dat, door haar gelijkspel thuis tegen VK Heindonk, de

            kampioenstitel op de laatste speeldag van de competitie in de wacht sleepte.

            De promotie zelf is meer dan verdiend, want Leest nestelde zich van de eerste

            speeldagen al in de kopgroep van de rangschikking.

            De ploeg van speler-trainer Van den Broecke werd vrij snel leider, en pas zeven

             speeldagen van het einde moest VV haar leidersplaats aan Walem afstaan, maar

            na een spannende eindstrijd heroverde Leest die begeerde eerste plaats.

            Gisternamiddag in haar allerlaatste wedstrijd, moest het geel-blauw VK Heindonk

            partij geven.

            Eigenaardig genoeg was dat juist de ploeg waar Leest haar kampioenstitel heeft

            aan te danken.

            Heindonk behaalde immers dit seizoen tegen Walem, de onmiddellijke

            promotieconcurrent van Leest, een knappe vier op vier.

            Daaronder ook de enige thuisnederlaag die Walem dit seizoen opliep.

            Woorden van lof voor Leest vanwege Heindonk, maar dus ook andersom.

            VK Heindonk maakte het Leest nochtans erg moeilijk en sleepte uiteindelijk een

            gelijkspel in de wacht. Alleszins een pluim voor Heindonk, dat het spel eerlijk

            speelde door Leest ernstig partij te geven.

            De thuisploeg verdiende evenwel in de slotminuten de volle inzet.

            De Maeyer hield het leder met zijn hand uit het doelvlak, maar scheidsrechter

            Van der Velde had blijkbaar niets gezien.

            Aan dat ene punt had Leest evenwel genoeg om kampioen te worden.

            “Wij zijn dit jaar ambitieus vertrokken, blijkbaar terecht. Wij trokken vijf spelers

            aan en die verwierven allen een vaste plaats in het elftal.

            Dat geluk moet je hebben, want echt een ploeg kopen gaat niet.”

            De meest omringde speler in het feestgewoel was wel speler-trainer Van den

            Broecke.

            “Ik ben naar Leest gekomen, omdat die ploeg duidelijk hogerop wilde.

            Ik heb hier nog een jaar voor de boeg en wil alleszins in tweede provinciale nog

            iets bewijzen. Daarna zien we wel.

            Eergisteren legde ik mijn laatste testen af voor mijn Heizeldiploma, en met dat

            diploma op zak wil ik hogerop als trainier, liefst met VV Leest.   

                     Marc Rochtus”

            In hun negenjarig bestaan kregen de mensen van VV Leest reeds heel wat emoties

            te verwerken. Meestal in gunstige zin. Al voor de derde keer kon er naar een hogere

            reeks overgestapt worden.

            Aanvankelijk uitkomend in vierde provinciale kon spoedig de stap naar derde

            gezet worden en voor een viertal seizoenen zelfs naar tweede doorgestoten

            worden. Maar daar beleefde men spoedig een van de zwartste dagen uit het

            clubbestaan. Gust Emmeregs daarover :

            “Iedereen zal zich die rampzalige wedstrijd op Meerhof nog herinneren waar wij

            twee van onze beste aanvallers kwijt speelden, Marivoet, de schrik van de

            verdedigingen verdween voorgoed van het voetbalterrein en Robert Boonen

            haalde na zijn strafperiode niet meer de glans van voordien. Ik ben ervan

            overtuigd dat wij zonder deze rampdag nu nog altijd in die tweede reeks zouden

            gefungeerd hebben. Nu staan we weer even ver als vier jaar geleden maar dat

            heeft ons enorme inspanningen gekost. Hopelijk gaan die volgend seizoen

            renderen.”    

Foto’s :

- Vreugde en gelukwensen voor de kampioenen. Op de voorgrond Maria Emmeregs, zus van voorzitter Gust, met bloemen voor de latere sponsor Jean Vos.

-Ook de jeugd van VV Leest vierde mee.