1982 – 3 juli – Gazet van Mechelen :xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

            “Leestse ponyclub heeft een kort maar boeiend verleden

Vooraan in de Kouter te Leest, achter de reeks huizen tegenover de Kouterwijk, vonden we de ponyclub St-Niklaas Leest op de wekelijkse oefendag.

De ponyclub die zeven jaar geleden werd opgericht door de plaatselijke landelijke rijvereniging, fungeert nog steeds als een zeer actieve club.

De activiteiten van deze ponyruiters bestaan uit hun wekelijkse oefendag, toernooien, indoor, ponykamp, rally’s en nog vele andere activiteiten.

De oefenlessen, die gelden als voorbereiding op toernooien en springwedstrijden bestaan uit het beoefenen van de groepsdressuur en het aanleren van de springkunst.

Buiten deze activiteiten oefenen de ponyruitertjes eveneens de stoelendans alsook de aflossingskoers in, deze spelletjes worden gebruikt op de spelwedstrijden van het toernooi. 

De dressuurnummertjes worden verdeeld in viertallen en achttallen dressuur en moeten dus steeds gezamelijk worden ingeoefend. Buiten deze groepsdressuur is er ook nog de individuele, welke wordt beoordeeld op de persoonlijke rijkunst.

Aan springwedstrijden mag niet door alle ponyruitertjes worden deelgenomen.

Aan het begin van hun seizoen wordt door LRV – Nationaal een “Caprilleproef” ingericht. Dat is een proef waarbij de ruitertjes worden gekwoteerd op hun stijl en kunnen. De ponyruiters, die niet geslaagd zijn in deze proef, zijn nog niet helemaal bekwaam om deel te nemen aan een springwedstrijd. De geslaagde ruiters van dit seizoen zijn de drie amazones Heidi Rottiers, Sonja De Smet en Ann De Prins.

De rijkunst van deze 12 tot 15-jarige ponyruitertjes wordt aangeleerd door ponycommandant Wim De Wachter, die eveneens lid is van de plaatselijke landelijke rijvereniging.

Voor het inchrijven van wedstrijden, het invullen van papieren en andere formaliteiten wordt Wim bijgestaan door voorzitter Walter De Prins en bestuurslid Roland Rottiers.

Deze mensen gaan eveneens mee als helpende hand voor de begeleiding op toernooi- en andere wedstrijden.

Kamp

Buiten al deze wedstrijden en het beoefenen van de rijkunst gaat de ponyclub eveneens ieder jaar op ponykamp. Op deze sensatie bewuste activiteit wachten de acht ponyruitertjes al maanden.

Het kamp duurt één volledige week en wordt begeleid door Wim, Walter en Roland.
Financieel komt het voor de club erg voordelig, daar groenten en dergelijke geschonken worden door ouders van leden. Vervoer gebeurt met eigen vrachtwagen enz.

De taak van de ruiters bestaat er tijdens het ponykamp in gezamelijk hun pony’s te onderhouden, gezamelijk oefenen en allerlei bezigheden in groepsverband.

Op het programma van zo’n kamp staan ver uit mekaar liggende activiteiten. Het eerste morgenwerk bv. bestaat uit het voederen van de pony’s.

Na het ontbijt wordt een half uurtje geborsteld aan de pony’s, zodat men niet een ganse dag een onverzorgd dier moet berijden. In de voormiddag is er steeds het vaste programma dat bestaat uit dressuur gevolgd door enkele springoefeningen.

In de namiddag worden de ruitertjes practische dingen aangeleerd zoals het aanleggen van bandages, het verzorgen van de manen enz.

Na het vieruurtje legt men het zadel terug op de rug van de pony, maakt men lange wandelingen of doet men enkele spelletjes.

Na drie dagen hun prestigieuze gevoel te hebben uitgewerkt kunnen de ruiters de ingeoefende nummers tonen aan familie en vrienden op de bezoekdag.

Ontstaan

De geschiedenis van de ponyclub ging zeven jaar geleden van start nadag LRV Nationaal in 1971 van wal was gegaan met een ponyafdeling.

De vroegere BJB nu LRV (Landelijke Rijvereniging) werd terug opgericht op initiatief van de Boerenbond en de twee plaatselijke amazones Gert Geerts en Gert De Prins.

Er werd een startvergadering georganiseerd en men ging al dadelijk van wal met negen leden.
Joris De Wachter die instructeur bij LRV Hombeek was, ging dadelijk akkoord om eveneens bij de Leestse LRV als ruiter – commandant te functioneren.

Het was Joris D.W. die twee maanden later het voorstel binnenbracht om met een plaatselijke ponyclub van start te gaan.

Het plaatselijke LRV-bestuur, dat destijds bestond uit Emiel Verschueren, Emiel Lamberts, Juul De Smet en Gert De Prins, ging dadelijk in op dit voorstel. De ponyclub ging van start met 10 ponyruiters.

Na een half jaar te hebben geoefend op de terreinen van Jan De Wachter uit Hombeek vond de rijvereniging een terrein in eigen dorp. Het bestond uit weiland vooraan in de Kouter te Leest. Het terrein werd in bruikleen gegeven door de familie Polspoel uit eigen dorp.

In 1976 bouwde de club haar eerste eigen springparkoers dat helemaal uitgebouwd werd met eigen leden.

Na vijf jaar de functie van ponycommandant te hebben uitgeoefend gaf Joris De Wachter het commando van de ruiters over aan Gert Geerts, die de cursus instructeur had gevolgd in de rijschool te Heverlee, en het commando van de ponyruitertjes overgaf aan broer Wim.

Na vele activiteiten zoals wafelenbak, tornooi, mosselfeest, kon de club zich met de opbrengst een eigen vrachtwagen aanschaffen.

Het club-bestuur behield een vrachtwagen voor het vervoer van 15 paarden. Deze zou worden gebruikt voor het vervoer van de club naar het toernooi, springwedstrijden enz.

In deze comfortabele situatie is de rijvereniging en ponyclub verder gegaan met de wekelijkse oefendag en er zijn reeds uitstekende resultaten genoteerd op de rijverening St-Niklaas Leest.

      DDS”

Foto :

-De vrachtwagen van de Leestse ponyclub. (GvM)