|
1983 Zondag 1 mei : KVLV en L.G. verkenden per fiets het Mechels Broek.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
1983 1 mei : Maria
Mieke Verschuren-Van den Heuvel 50 jaar achter de toog.
Op 1 mei 1933 vestigde het echtpaar
Henri Verschuren Maria Van den Heuvel
zich in het toenmalige Scheerhuys
op de Juniorslaan. Rik en Mieke openden er
hun Duivenlokaal, een herberg
voor jong en oud.
Vijftig jaar later en ondertussen
weduwe geworden, is Mieke nog steeds waardin
in
dezelfde herberg. Een halve eeuw geleden kostte een pintje één frank.
Met de duivenvereniging De Snelle
Vlucht, het Boerenfront en de Blekkendie
het Duivenlokaal tot
hun verenigingszetel uitkozen diende af en toe wel de
handen uit de mouwen gestoken.
Maandag ll. werd zij door
familieleden, vrienden, kennissen
en stamgasten in de bloemetjes
gezet. De brouwerij had drie vaten bier
geschonken en de rest laat zich raden...
Ook de fanfare Sint-Cecilia was ter
plekke voor een serenade.
Ik bezocht Mieke op een meer
rustige dag, voor zover je die kon vinden in haar
drukbezochte zaak en
publiceerde het intervieuw in DMW van 5/5/83 :
Mieke van Rik van den Do : een halve eeuw herbergierster
Mieke
werd te Leest geboren op 7 juli 1906 en huwde er op 21 april 1928 met Hendrik
Verschuren. Ze kregen 12 kinderen waarvan er echter 2 vroegtijdig stierven.
Momenteel
zijn er daarvan nog 9 in leven.
De oudste van Rik en Mieke werd geboren in 1928 en de
jongste, Ludo, in 1952. Een verschil van 24 jaar dus. Mieke kocht deze
laatste op haar 46ste.
De
Verschurens hebben zich te Leest meer dan 300 jaar ononderbroken kunnen
handhaven. Hun stamboom reikt tot het jaar 1650 bij het echtpaar Gillis
Verschuren De Keyser en zal de eerste decennia zeker niet uit Leest
verdwijnen want Mieke heeft momenteel zon 26 kleinkinderen waarvan de meesten
de gemeente bewonen.
Concurrentie
Het was geen sinecure 10 kinderen groot brengen, een
herberg uitbaten en dan nog groenten ophalen en verkopen op de markt en in
fabrieken. Rik van den Do was immers ook groentenhandelaar. Hij was één van
de weinige vrachtwagenbezitters in 1933 en bracht de voortbrengsels van de
Leestse boeren naar de groentenhalle.
Later werd hij de eerste officiële vuilnisophaler in
de gemeente.
De kinderen moesten dan ook van kleinsaf de handen uit
de mouwen steken in de zaak, maar jong geleerd is oud gedaan want op een
bepaald moment enkele jaren geleden, hadden Rik en Mieke niet minder dan vier
van hun kinderen tot concurrent.
Hun zoon Marcel baatte het café In de Welkom uit aan
de Battelse Bergen, zoon Fak De Sportwereld net naast de deur van zijn
ouders, zoon Victor tapte 200 m verder in
De Statie en dochter Melanie laafde de dorstigen In
t Schipperskwartier ter plaatse
Winkelstraat.
Vroeger
Sinds enige tijd is Mieke slecht te poot, zoals ze
zelf zegt. Ze lijdt aan verkalking en verplaatst zich met behulp van krukken.
Ook klanten bedienen en tappen is er niet meer bij. Dat werd tot voor kort
gedaan door kleindochter Maryse, intussen gehuwd.
Ze werd vervangen door haar zus Carla, die eveneens
het jongere volkje aanspreekt.
Daarbuiten is er nog ruime hulp van de vele kinderen,
o.a. van haar jongste zoon Ludo en van de rondborstige, met het hart op de tong
levende dochter Fien...
Mieke is een vrouw die intens in het heden leeft. Op
onze vraag hoe het er vroeger aan toe ging blijft ze een ogenblik het antwoord
schuldig. Ze heeft zoveel meegemaakt mijmert ze, veel mizerie, heel hard
gewerkt maar ook veel plezier.
Van de eerste wereldoorlog herinnert ze zich nog dat
ze te voet op de vlucht gingen tot Holland, haar vader met de kruiwagen...
In de tweede wereldoorlog deden ze dat over, ditmaal met de vrachtwagen en tot
Brugge.
Ze weet nog hoe ze met haar nicht Tien (Florentien
De Schoenmaeker) om een eerste draaiorgeltje ging naar Mechelen. Wat een
sensatie die verschillende deuntjes.
Vroeger gaven ze regelmatig bals in hun grote garage
schuinsover de herberg.
Hun orgel trok veel volk. Deze garage diende ook als
repetitieruimte voor de fanfare St.-Cecilia. Rik en Mieke waren hevige
Blekken.
Nu nog zegt ze vurig, tot in mijn kist !
Ooit haalden klanten een geslacht varken uit hun
schuurke en plaatsten dat beest in volle café, maar dat was om te lachten. Last
met de klanten heeft ze nooit gehad, nooit diende er beroep gedaan op politie
of rijkswacht en geraakten de gemoederen af en toe wel eens verhit bij het
kaartspel, meer averij dan een omvergelopen kachel werd er in het
Duivenlokaal nooit opgelopen.
Mensenkennis
Een dag start voor Mieke rond 09u30 10 uur. Na haar
ontbijt, een fris pintje bier, plaatst ze zich op haar vaste plaats in de
gelagzaal, naast de kachel.
Aardappelen schillen en breiwerk behoren tot haar vaste bezigheden. Verder
houdt ze zich onledig met de klanten. Mieke verstaat de kunst om te
relativeren. Vijftig jaar kroegervaring laat zijn sporen na, alsmede een schat
aan mensenkennis.
Ze kan met iedereen opschieten, ook met de jeugd, maar niets ontgaat haar.
Tijdens ons gesprek flitsten haar intelligente oogjes
van links naar rechts, af en toe gaf ze richtlijnen aan familieleden met
tapdienst.
Zelfs als ze in bed ligt moet ze weten wie er in t
café zit, mengt zoon Ludo zich in ons gesprek. Haar slaapkamer bevindt zich
dan ook net naast het café.
Rond 23u30 gaat ze gewoonlijk slapen, meestal niet
vooraleer de laatste klant de herberg heeft verlaten.
Leestse bijnamen
Graag wou Mieke haar beste klanten in het zonnetje
zetten door ze hierbij te vermelden.
Dat is natuurlijk onbegonnen werk maar omdat sommigen
van hen over zulke prachtige bijnamen beschikken gunnen wij onze lezer ook een
pretje : Den Disser, Heinke van Tien, De Plekker, Den Broze, Den
Boerekes, Die van Sus, Toine van Amelie, Beire van Sus, de Fakke, de
Robber, den Bats, de Wikkes van Ston, Frans van Speleman, Pieterke,
Beire van Piër Prins, Louis van Waïkke, Fakke van Sus Flot, den Dré van
Peit, Juul van den Baté, de Kepper, Dikke Gust die van zichzelf beweert
dat hij groot is geworden met patatten en ruggemeil, Den Beddekes, de
Fluiter, Gust van Bonnes, Koster, Faro, Per Jan ook Staf van Kolet,
Jet van Moon, Géne van Speir e.a.
Als je van een Leestenaar iets over Mieke wenst te
weten te komen vraag dan zeker niet om Maria Van den Heuvel, haar volledige
bijnaam is Mieke van Tien van Rik van den Do!
Marcel
Van Hoof
Van de serenade van de
K.Fanf. St.-Cecilia verscheen in Toeters en Trompetten (nr.2 van 83) volgend
verslag :
Op de eerste maandag van de meimaand trok de fanfare
of toch het grootste gedeelte ervan nog eens naar de Leestse Heide om er een
serenade te brengen aan Mieke van Rik van den Do ter gelegenheid van haar
gouden jubileum als herbergierster.
Het weer viel niet te best mee, maar toen de fanfare
met het optreden begon regende het niet meer. De fanfare bestond hoofdzakelijk
uit die muzikanten die de tijd nog meegemaakt hadden toen er bij Rik en Mieke
in de garage werd gerepeteerd. We kregen zelfs versterking van een
oud-muzikant, Henri Van den Heuvel, broer van de gevierde. Er werden een paar
marsen van vroegere dagen gespeeld en toen was er een gelegenheidstoespraak.
Daarna werd er nog wat getoeterd en toen kon het feest beginnen.. De muzikanten
konden echter in het café bij Mieke niet meer binnen. Het was er barstensvol en
ook al in de keuken was er geen plaats meer te vinden. De organisatoren van
deze viering hadden aan alles gedacht ! De muzikanten mochten naar het café van
Frans Verschuren waar een vaatje van het beste bier werd aangeboden.
Voor velen heeft het lang geduurd. t Was al zolang geleden dat ze nog eens op
de Heide waren geweest en daarom
Mieke kreeg van de fanfare als dank voor datgene wat
zij en haar echtgenoot zaliger voor de vereniging hebben gedaan een tinnen
schotel. Er werd een afspraak gemaakt om over tien jaar in 1993- terug een
serenade te komen geven als Mieke 60 jaar cafébazin zal zijn !!!
We wensen Mieke nog vele jaren
Fotos :
-De familie Verschuren in 1953 ter gelegenheid van de
gouden bruiloft van de schoonouders van Mieke : Jan Gregoor Verschuren en Anna
Constantia Fierens.
-De jubilerende herbergierster te midden van familie
en vrienden.
-Mieke aan de tapkast.
-Voor de opvolging van het Leestse Duivenlokaal is
gezorgd. Een ganse troep
kinderen en kleinkinderen staat paraat.
|
