1983 – Zondag 19 juni : TENNISKAMPIOENSCHAP VEVOC

“Het was die dag werkelijk prachtig weer. De stemming was dan ook in verhouding. Het was als op de grote dagen van Wimbledon, alleen het gras ontbrak.

Onze Vevoc-dames speelden een slopend kampioenschap. Zij moesten ieder zes sets spelen, en dat deed zich vooral voelen aan de voeten. In de namiddag werden dan ook tapes, kleefbandjes en andere hulpmiddelen gebruikt om de voeten te beschermen.

De finale werd betwist tussen Lea HOFNER en Vera LAUWERS. Het was een spannend finale want bij 5-5 stand werd het voordeel geregeld van kamp gewisseld. Het was tenslotte Lea die het haalde. Voor de 3^de en 4^de plaats won DE RAEDT Mimine van Liesbeth CADEE en Wikke LAUWERS werd vijfde door van Emilia VERBRUGGEN te winnen.

Bij de heren werd er eerst een schifting gespeeld. De zes winnaars en de zes verliezers werden daarna in één reeks ondergebracht.

Er werd keihard gespeeld en naargelang het tornooi vorderde kon men vaststellen dat de balwisselingen talrijker en krachtiger werden. Sommigen bewezen dat ze met een beetje oefening zelfs Wimbledon nog kunnen halen.

Uitslagen heren :

11^de – 12^de plaats VETS M – MOORTGAT E. : 4 – 3

9^de – 10^de plaats  DE WIT P. – DE LAET H. : 4 – 3

7^de – 8^ste plaats   CLEYMANS P. – DE MAEYER V. : 5 – 1

5^de – 6^de plaats   DE LAET C. – SMETS V. : 5 – 1

3^de - 4^de plaats   BRASSEUR J. – VAN MEDEGAEL M. : 6 - 4

1^ste – 2^de plaats VAN DEN HEUVEL J. – PRAILLE P. : 6 – 1.

Aan de positieve reacties  te horen na deze tennisdag, kunnen we zeggen dat het een geslaagde activiteit was, die misschien volgend jaar bij voldoende interesse opnieuw zal hernomen worden.

P.S. Al wie een onderbroek mist, kan deze afhalen bij V. De Maeyer in ’t café.”

(‘DB’, augustus ’83)

1983 – 23 juni – De Mechelse Week :

            Geert De Bruyn op de sukkel. (Foto)

“Vorig seizoen was voor Geert De Bruyn werkelijk geslaagd geweest. Hij boekte toen in totaal 14 overwinningen : 12 bij de nieuwelingen en nog eens 2 toen hij in juli overstapte naar de juniores.

Het huidige wielerjaar hield dus mooie verwachtingen in. Niets was echter minder waar. Tot nu toe behaalde deze junior maar één overwinning te Eppegem, buiten een 2^de plaats, drie 4^de plaatsen en enkele malen binnen de eerste tien.

De reden van dit minder presteren is in de eerste plaats een medisch probleem.

Geert, die momenteel al een 14-dagen inactief is, sukkelt namelijk met een virus op de spieren. Het gevolg daarvan was dat hij in de wedstrijd geregeld krampen kreeg, die stilaan langer en heviger werden. Zodoende draaide deze renner minder vlot de pedalen rond, zonder dat hij eigenlijk wist wat daar de oorzaak van was. Geert geraakte daardoor uiteraard ontmoedigd en zocht noodgedwongen het doktersadvies op. Hijzelf hoopt nu dat hij vlug van zijn kwaal verlost is, om zich terug in de eerste gelederen van het peleton te kunnen nestelen. Dit was een eerste oorzaak van het minder presteren, maar Geert heeft dit jaar ook al met onnoemelijk veel pech moeten afrekenen. Ofwel was hij betrokken in een valpartij, ofwel reed hij lek of sukkelde met een ander fietsdefect, zoals in zijn thuiswedstrijd te Leest. Toen geraakte zijn fietsspaken uit de haak, net op het moment dat de beslissing in de wedstrijd viel. Spijtig voor Geert, want iedereen toont zich graag voor zijn eigen supporters. Het ontlokte bij bewuste renner de reactie los dat hij misschien beter zijn kandidatuur had gesteld voor het Belgisch kampioenschap daags na de wedstrijd te Leest. Over zo’n kampioenschap wist Geert ons nog twee anekdotes te vertellen van tijdens zijn nieuwelingenperiode. Tweemaal nam hij deel. De eerste keer te Mettet zat hij goed mee vooraan in de sprint met 50 renners op een 500 m van de meet, toen hij in volle snelheid tegen een onvoorzichtige supporter opbotste die over de nadar-afsluiting was geklommen. Het jaar nadien moest hij opgeven tengevolge van een hevig bloedende neus, opgelopen toen weer een supporter de renners wou verfrissen op een beklimming en Geert de hevige waterstraal recht op het aangezicht kreeg. Wedstrijden waar hij echt zijn zinnen op zet, lopen blijkbaar steeds slecht af. Dit is mede de oorzaak dat hij nooit op voorhand zal uiten hoeveel overwinningen hij dat jaar zal behalen. Geert is immers niet het type dat voortdurend aanvalt, daar hij kan bogen op een sterke sprint.

Hopelijk kan hij vlug terug de fiets op om te trainen, iets wat dagelijks gebeurt, zowel individueel als met clubmaat Philip Maerivoet, maar echter nooit overdreven. Je mag natuurlijk op die jonge leeftijd nog niet teveel van je krachten aanspreken, wil je nadien ook nog een rol spelen. Het seizoen is uiteraard nog lang en het zou ons verbazen moesten we niets meer horen van deze Leestse renner. Mocht dit echter wel het geval zijn, is dat nog geen reden om paniekerig te gaan doen, want als 1^ste jaars nieuweling kende hij ook veel pech en het jaar nadien won hij daarbij toch ook 12 maal. (R.V.H.)” 

1983 – 23 juni : “Met gans de basisschool dromen in het prachtige sprookjesbos ‘de Efteling.’

            (Blikvangers, ‘Schoolkrant’, Vrije Kleuter- en Basisschool, ’83)

1983 – Vrijdag 24 juni : Midzomernachtwandeling van Leefmilieu Leest

            Deze wandeling van ongeveer twee uur vertrok om 21u30 op de Leestse Dorpplaats.

            (‘DB’, juli)

1983 – 25 juni : Stuif-In

            Met D.J. Eddy De Groot van Radio Reflex ten voordele van S.K.Leest Lady’s.

            In zaal Sint-Cecilia vanaf 20 uur. Kaarten 50 fr ( in voorverkoop 40 frank).

-Te Eppegem haalde Geert De Bruyn zijn enige seizoenspalm binnen. (foto : DMW)

-De folder van de ‘Stuif-In’ van de SK Lady’s.