1983 – September : Aanwinsten V.V. Leest

Een nieuwe sponsor, een nieuwe trainer en in de verdediging dienden Francis Spinnael en back Patrick Pissé voor de nodige rust te zorgen.

In het middenveld moest Jos Bogaerts een versterking brengen voor Selleslagh en Goossens.
Vooraan verwachtte men veel van Guido Slachmuylders, Jean Vos en Rudy Wouters.

Men verwachtte ook veel van de jongeren Bart Hellemans en Paul Huys die vorig seizoen al enkele keren ingevallen waren in de eerste ploeg.

Yvan Emmerechts : ‘Ik zou toch eens kampioen willen worden !

“De Mechelse Week ging eens peilen naar de ambitie van V.V. Leest voor het komende seizoen en omdat Leest een nieuwe trainer aantrok, besloten we hem daarover aan te spreken, zodat het Leestse publiek meteen kan kennismaken met haar nieuwe oefenmeester.
Yvan Emmerechts is 39 jaar en werkt op het station te Mechelen. Zijn vrije tijd wordt grotendeels door voetbal in beslag genomen. We vroegen naar het verloop van zijn voetbalcarrière :

Yvan : ‘Ik voetbalde mijn hele loopbaan bij Sporting Mechelen : in die tijd bleven spelers, ook de goede, nog een hele carrière bij dezelfde club. De laatste jaren als speler volgde ik ook Heizelschool en acht jaar geleden behaalde ik daar het trainersdiploma. Op vraag van Sporting werd ik dan jeugdtrainer. Later kreeg ik de eerste ploeg onder mijn hoede. Daarna werd ik jeugdtrainer bij achtereenvolgens Racing en K.V. Mechelen, zodat ik bij alle grote Mechelse clubs heb gewerkt. Tenslotte kwam ik als trainer van de eerste ploeg bij Muizen terecht. Die waren toen pas gezakt naar vierde provinciale en ik slaagde erin hen op vier jaar tijd weer naar de top van tweede provinciale te brengen.’

D.M.W. : ‘En waarom de overgang naar Leest ?’

Yvan : ‘Sportief zag ik het niet meer zitten in Muizen. Het bestuur wilde een andere weg op, een nieuw beleid gaan volgen waardoor de ploeg waar ik vijf jaar mee gewerkt heb, helemaal zou uiteenvallen. Maar ik vertrok wel in alle vriendschap  en in de beste verstandhouding met Muizen. Hoe de transfer tot stand kwam ? Ik kende Gust Emmeregs van voor ik naar Muizen ging. Toen ik hoorde dat Van den Broeck wegging, nam ik zelf weer contact op met Gust en we kwamen zeer snel tot een overeenkomst.’

D.M.W. : ‘Er waren grote problemen in verband met de transfers, na de ramp met de feesttent ?’

Yvan : ‘Inderdaad. Men wist bij Leest welke plaatsen in het elftal versterking nodig hadden. We hadden spelers op het oog, maar de ramp met de tent dreigde alle plannen te dwarsbomen. Gelukkig heeft de sponsor alles gedaan om toch de nodige versterking te krijgen.’

D.M.W. : ‘Kun je ons een overzicht geven van die aankopen ?’

Yvan : ‘Ik denk dat Leest dit jaar zeer verstandig gekocht heeft. Vooreerst is er doelman Spinnael : hij bewees bij KV Mechelen reeds wat hij waard is, dus zeker een versterking. Dan is Pissé mee overgekomen van Muizen : hij is een snelle linksback. Op het middenveld is er Jos Bogaerds bijgekomen, ook van K.V. Hij is een harde werker met een goede lange pass in de voet. Dan is er nog Rudy Wouters vooraan, ook erg snel, zoals Slachmuylders, zodat we een goede voorlijn hebben. Ik ben blij dat de overgang van Jean Vos er nog kwam net voor het afsluiten van de transferperiode  : ook hij is zeer bruikbaar vooraan zodat we een brede kern hebben om eventuele gekwetsten op te vangen. Verder zijn er nog een vijftal jongeren van Leest zelf die ik zeker niet uit het oog zal verliezen. Zij zullen regelmatig hun kans krijgen.’

D.M.W. : ‘Heb je een speciale wens voor dit seizoen ?’

Yvan : ‘Ik zou toch eens kampioen willen worden ! Ik promoveerde al twee keer : het enige dat ontbreekt is een titel.

Mijn enige betrachting is om goed voetbal te brengen. Ik vraag veel van de jongens, ik heb er zelf ook veel voor over. Als ze willen werken, zit er veel in dit seizoen.’ “

(DMW, 1/9/83) 

Gazet van Mechelen (14/9/83) :  DAMESVOETBAL

SK en VV Leest zetten de grote stap naar de Voetbalbond

“Nadat de voorbije jaren het vrouwenvoetbal in de Mechelse regio slechts weinig bijval genoot, namen dit seizoen twee ploegen uit Leest het besluit om tot de Belgische voetbalbond toe te treden.

V.V. Leest, de eerste van die twee, stak een drietal jaren geleden met een vrouwenploeg van wal. Deze kende ondertussen zo’n enorm succes dat nu de tijd rijp leek om op competitievoetbal over te schakelen.

Spijtig genoeg treden er in de Antwerpse provinciale afdeling slechts negen ploegen aan en blijven er dus op de kalender nog heel wat vrije dagen over.

‘Die gaten zullen we wel met vriendschappelijke wedstrijden en matchen tegen onze tweede ploeg trachten te vullen,’ zegt Gust Emmeregs. ‘Met reeds 32 aangeslotenen hebben we immers aan speelsters geen tekort. Alleen zijn ze nog net iets te jong en onervaren.’

Trainer Fierens, die vroeger de mannen onder zijn hoede had, kan dit alleen maar beamen.

‘Voor mij was het trainen van een vrouwenploeg een uitdaging die honderd procent is meegevallen,’ vertelt hij. ‘Vrouwen zijn veel makkelijker, ze beseffen immers dat ze nog heel wat te leren hebben. Na amper drie trainingen zie je dan ook reeds vorderingen en aan inzet hebben ze zeker geen gebrek. Om een prognose voor te toekomst te maken is het echter nog te vroeg. Het eerste jaar zie ik als een leerjaar waarin we zoveel mogelijk punten trachten te sprokkelen.’ Ook aan helpende handen is er geen gebrek. Naast de trainer zullen immers ook Hilde Vercammen, Rosette Diddens en meter Mariette Borrey zich speicaal over het team ontfermen.

S.K. Lady’s First

Net als buur V.V. zette S.K.Leest een stap in het onbekende. ‘Pas vorig jaar zijn we met een vrouwenploeg begonnen,’ vertelt voorzitter Van Dam. ‘Al gauw waren we het wekelijkse bellen voor een vriendenwedstrijd beu en beslisten we –als eersten- om bij de Belgische voetbalbond aan te sluiten. Aanvankelijk alleen met de vrouwen, later hakten we ook voor de mannen de knoop door.’

Ruud Verstraeten, die tevens de scholieren traint, neemt samen met Frankie Van Ingelgem de vrouwenploeg onder zijn hoede. ‘In nauwelijks één jaar hebben onze speelsters reeds enorm bijgeleerd,’ meent Ruud, maar tevens beseft hij dat de weg nog lang is.

‘Vorig seizoen hadden we amper elf speelsters maar nu kunnen we zelfs al twee ploegen opstellen,’ zegt afgevaardigde Mariette De Bont. ‘En er komen er iedere week nog bij.’

‘Weet ge dat we in de winter meer vrouwen dan mannen op de training hadden,’ merkt de voorzitter trots op, ‘en dat zelfs Sabine De Blezer verkoos om voor licenciaat wiskunde te studeren i.p.v. voor burgerlijk ingenieur omdat het laatste niet met voetbal te combineren was.’

Aan inzet en vooral enthousiasme zal het bij S.K. zeker niet liggen.

Leestse derby

Er wordt in beide kampen reeds naar 19 november uitgekeken. Dan staat immers de eerste Leestse derby op het programma. In de enige voorafgaande ontmoeting haalde V.V. het met strafschoppen in het Sinksentornooi van S.K. (R.H.)”

De uitslag van die derby is ons niet bekend, wel de eerste kennismaking van de SK Lady’s met het provinciaal voetbal. Zij liepen op Nijlen tegen een 13-0 nederlaag aan. Verzachtende omstandigheid was wel dat men het uitgerekend in die allereerste partij tegen de kampioenen van het vorige seizoen diende op te nemen.

In feite vormde het team van S.K.Lady’s een familieploeg, de meeste speelsters waren immers verloofde of echtgenote of broer van een bestuurslid of speler.  Zo was Hilde Van Dam de dochter van de voorzitter en de zus van Marc en Dirk, beiden nog actief in de eerste ploeg. De dames werden ook niet vergoed voor hun prestaties.

Foto’s :

-Enkele van de nieuwe Leestse aanwinsten : doelman Francis Spinnael, Jos Bogaerts, Beeckaert, Jean Vos en Patrick Pissé, geflankeerd door trainer Yvan Selleslagh.

-De dames van V.V. Leest.

-De dames van S.K.Leest.