1984.

1984 – Uit een folder van 1984 (enkel jaartal bekend) : Verheugend Nieuws

            “Tot onze grote vreugde vernemen we dat het Zijne Heiligheid de Paus behaagd

            heeft onze vroegere Aalmoezenier Georges Herregods, “Apostolisch Militaris”

            te benoemen, met standplaats te Brussel.

            In deze nieuwe hoedanigheid houdt de Aalmoezenier eraan de hoogmis van nu

            zondag, te 10 uur zelf te celebreren en aan de gelovigen van Leest, die hij steeds

            in zijn hart gedragen heeft, zijn eerste pauselijke zegen “laetare populum innocente”

            te geven.

            Zeker zullen vele Leestenaars eraan houden deze plechtigheid bij te wonen.

            Gelieve de huizen te bevlaggen.”

1984 – Enkel jaartal bekend : Gazet van Mechelen :

            Sterkste Duffelaar woont in Leest.

Krachpatserijen werken aanstekelijk op het publiek. Daarom ging de voetbalclub Luna op zoek naar de Duffelse “Goliath” die verondersteld wordt de sterkste man uit Duffel of omgeving te zijn.
Er bleken  voldoende kandidaten geïnteresseerd in deze titel : vandaar dat er een voorselectie aan te pas kwam, waardoor vijf kandidaten weerhouden werden voor de finale.

De laatste opgaven waren niet min : gewichtheffen, staven buigen, telefoonboeken scheuren, een menselijke weegschaal en bakstenen tillen.

Van het vijftal finalisten maakten Luc Ansloos, een uitgeweken Duffelar die nu te Leest woont, en Eddy Daems er een nek-aan-nekrace van.
Na de vijf proeven stonden ze zelfs met gelijke punten !

Er kwam bijgevolg nog een bijkomende proef aan te pas en het was uiteindelijk Luc Ansloos die zijn vorig jaar reeds veroverde titel met een jaar kon verlengen.

De laureaat mocht liefst drie wisselbekers in ontvangst nemen.

Sportschepen Jan Borremans feliciteerde de vijf finalisten en reikte bekers en herinneringen uit.”

1984 – Enkel jaartal bekend : HOOFDLUIZEN

Mededeling van de Stad Mechelen aan ouders en leerlingen van het Stedelijk Onderwijs :

“Het probleem van de hoofdluizen is momenteel sterk in de actualiteit getreden, door zijn onrustwekkende toename.

Een tijdige diagnose, een doeltreffende behandeling en een zinvolle preventie dringt zich, nu meer dan ooit, op.

De hoofdluizen kenmerken zich door hun sterke vermenigvuldigingsdrang, voornamelijk in collectiviteiten zoals kribben, peutertuinen en scholen, zodanig dat alle sociale lagen aangetast worden zonder discriminatie. Men moet goed voor ogen houden dat het gevaar van deze enorme voortplantingsdrang niet denkbeeldig is (elk wijfje legt tussen 100 en 400 eitjes en deze zijn op hun beurt na 6 dagen volwassen).

Bij het ontdekken van een besmet kind, wordt dit dan ook pas na een volledige behandeling weer in de schoolgemeenschap opgenomen.

De heropflakkering van deze menselijke parasiet verantwoordt dit schrijven en verhoopt een volledige medewerking aan alle betrokkenen.

F. Nason, Schepen van Sociale Zaken

G. Joris, Schepen van Onderwijs

Dr. K. Lehouck, Geneesheer-Coördinator v/h Gezondheidscentrum Kon. Astridlaan

Dr. J. Simons, Geneesheer-Coördinator v/h Gezondheidscentrum Vijfhoek.” 

1984 – Inlichtingen voor Miliciens

Dat jaar konden de miliciens voor inlichtingen en raad betreffende de militaire reglementen e.d. nog altijd terecht bij Luc Beterams, Tisseltbaan 46 en op het oud-gemeentehuis van Leest op maandag, woensdag en vrijdagvoormiddag.

(‘DB’, maart 1984)

1984 – Januari – ‘Van Toeters en Trompetten’ : Eerste prijs voor Patrick Leveugle.

“Wij hebben de eer en het genoegen u mee te delen dat onze muzikant Patrick Leveugle een eerste prijs heeft behaald op de nationale wedstrijd ‘Pro Civitate’ ingericht door het Gemeentekrediet van België.

Het is de hoogste onderscheiding die een jonge muzikant in ons land kan behalen.
Deze prestatie is des te merkwaardiger omdat het jaren geleden is dat een trompetspeler (of cornetspeler) deze onderscheiding nog kon behalen ! Proficiat Patrick ! Doe zo verder !

Wij publiceren dit ook ten behoeve van de organisatoren van kampioenschappen ! Zij zijn nu op de hoogte gebracht dat er muzikanten (in het meervoud) uit onze fanfare groeien die in de toekomst ‘de wereld zullen verbazen !’ Anders moeten we weer eens in een persbericht lezen dat onze vereniging versterkt was met ‘supercracks’…!”

1984 -  ‘De Band’ januari : Leestenaars treden zo uit de oude doos

(Verzameling Stan Huysmans)

Brief van Jan De Leers, schoolhoofd, aan Vik De Laet, burgemeester

(Gedateerd 7 februari 1935 en in de toenmalige spelling)

“Achtbare Heer Burgemeester,

Hierbij deel ik U een schrijven mede, welke mij is gezonden geworden door den Heer Kantonnalen schoolopziener.
Er werd mij gevraagd medalies te willen verkoopen, om alzoo bij te dragen tot het oprichten van een gedenkteeken ter eere van onzen diepbetreurden Vorst, Koning Albert. Zeer gaarne wil ik den oproep van Zijn Excellentie, den Minister van openbaar onderwijs beantwoorden.

Ten einde de geldinzameling met gelooden bussen te doen, wil ik U eerbiedig vragen de toelating te geven hetzelve te laten plaats grijpen in onze gemeente. Ik zou graag hebben dat dit zou geschieden onder uw toezicht en vraag U daarom of het niet mogelijk is een onderhoud met U en met Mejuffer Hellemans, morgen namiddag na de klasuren, te hebben.

Indien wij alzoo een akkoord kunnen hebben op dezen dag, dan zou ik mij reeds kunnen gelasten met het aanschaffen van bussen en medalies.

Hierbij geef ik U ook een ander schrijven van den Minister van Openbaar onderwijs betreffende het turnonderwijs in de lagere scholen.

Aanvaard, Mijnheer de Burgemeester, de verzekering mijner nederige en oprechte gevoelens.

(getekend) J. De Leers, schoolhoofd.”

Antwoord van Vik De Laet aan J. De Leers, schoolhoofd (geschreven op de keerzijde van bovenstaande brief) :

“Waarde Heer hoofdonderwijzer,

Gaarne steun ik U met al mijn krachten, voor dat heerlijk werk, want een volk dat zijne groote mannen niet meer eert, is een volk rijp voor slavernij.

Vandaag, onmiddellijk na de school, zal ik het gevraagde onderhoud gaarne toestaan. Gelieve zo goed te zijn juffrouw Hellemans te verwittigen.

Hand en groet,  (getekend) V. De Laet.”

Naschrift;

Deze briefwisseling vind ik prachtexemplaren, raak tekenend, mooi belichtend en doorlichtend het karakter, illustrerend en reliëf gevend aan de geaardheid van beide schrijvers.

Enerzijds meester De Leers, grootoorlogsinvalide. Wie heeft hem niet gekend, altijd gloeiend dwepend en zich koesterend in zijn diepste gevoelens van laaiend patriotisme, wat menselijk en begrijpelijk was…

Anderzijds Vik De Laet, burgemeester, graag schalk en olijkerd in de wandel, formuleert in fijne feeling een aanmoedigend antwoord met als sluitstuk een koene en kortgebalde vriendengroet, waarbij meester De Leers, bij ’t lezen ervan, beroerd in houding is gesprongen, kan ik mij voorstellen…

We hebben ze beiden goed gekend. Elk in zijn job en zijn wandel, hebben ze ieder op eigen manier, veelvuldig en soms ook diep, hun stempel gedrukt op landelijk Leest en volk.
Waar is die tijd van toen…

(Meester Stan Huysmans)  

De protagonisten uit 1935 : meester De Leers (links) met zijn klas en de foto’s van het koningspaar. Onderaan burgemeester De Laet met de pijp tussen de tanden en de spade op de schouder.