1985

Mijn dank gaat uit naar Robert Verbruggen, de laatste verantwoordelijke uitgever van ‘De Band’, die me de laatste drie jaargangen van deze unieke Leestse periodiek uitleende.

Het laatste nummer verscheen eind ’87.

1985 –Miliciens Lichting 1985

Apers Ronald, Grote Heide 27

Brusselmans Daniël, Kouter 27

Casteels Karl, Kouter 27

De Borger Ivan, Vinkstraat 32

De Laet Dirk, Kouter 114

De Laet Joannes, Ten Mootele 22

De Nyn Christiaan, Vinkstraat 45

De Reys Edwin, Kapellebaan 76

De Reys Marc, Kapellebaan 76

De Smet Bartholomeus, Aland 7

De Win Dirk, Dorpstraat 64

De Win Marc, Ten Moortele 24

Diddens Kurt, Kouter 118

Diddens Mario, Vinkstraat 33

Doms Willem, Kouter 63

Dormaels Erik, Kerkenbokweg 2

Geerts Ronald, Kouter 64

Hellemans Bart, Kouter 61

Huys Paul, Elleboogstraat 10

Jacobs Rudolf, De Prinsenlaan 1

Keulemans Jan, Kouter 70

Lauwers Frans, Kouter 68

Mertens Alwin, Kerkenblokweg 18

Moortgat Bart, Juniorslaan 101

Roman Kurt, Kleine Heide 18

Schaerlaeckens William, Junioslaan 19

Schillemans Albert, Winkelstraat 8

Selleslach Daniël, Dorpstraat 74

Selleslach Lucas, Witveld 2

Verbruggen Koenraad, Kouter 8

Verbruggen Luc, Tisseltbaan 18

Vermuelen Jürgen, Tisseltbaan 40

Verschuren Hans, Elleboogstraat 24

Vloebergh Erwin, Winkelstraat 28

Vloeberghen Eduard, Kloosterhoeveweg 4.

(‘DB’, maart 1984)

1985 – Lijst wijkmeesters fanfare Sint-Cecilia

Wijk 1 : De Borger Bert, Juniorslaan 31.

Wijk 2 : Huybrechts Leopold, Dorpsstraat 60.
Wijk 3 : Lauwens Hendrik, Kouter 82.

Wijk 4 : Verschueren Emiel, Elleboogstraat 24.

Wijk 5 : Moons Jan, Juniorslaan 105.

Wijk 6 : Lauwens Franky, Kloosterhoeveweg 11.

Wijk 7 : Van Loo Marcel, Dorpsstraat 7.

Wijk 8 : Verschueren Victor, Elleboogstraat 24.

Wijk 9 : Verschueren Kamiel, Dorpsstraat 24.

(Omzendbrief)

1985 – Januarinummer van ‘De Band’ : Leestenaars en hun…KERST.

Melanie Verdickt :

“De schoonste feestdag van het jaar…Vroeger was het veel schoner…Moesten we ’s morgens naar drie missen gaan en in de namiddag naar het lof…Maar ’t schoonste van al was het in mijn jeugdjaren. De weken voordien hadden we hard moeten werken…De zwijnen waren geslacht : één voor ons en één voor de pacht. Dat bracht veel werk mee, mar we zorgden ervoor de dag voor Kerstmis het werk  allemaal klaar te hebben. We waren met vier gezusters. Een hele dag had ons Fien haar werk om onze krullen in te leggen, want we moesten er allemaal gelijk uitzien. Die krullen leggen was een hele affaire. Eerst de koppen wassen, dan het krulijzer warmen in het vuur van de Leuvense stoof, daarvoor moest steeds de koeketel opzij geschoven…dan lei ons Fien die krullen en stak er van die bleke krulspelden in, die moesten we dan de hele dag inhouden. Tegen het eind van de dag was die koeketel nog niet klaar. Ons vader reclameerde dan, dat het voor de beestjes ook Kerstmis was, en dat ter wille van de mode die beestjes niet moesten verhongeren. Maar eer het avond was hadden de koeien ook hun gading. Met heel die ijzerwinkel in de haren kropen we dan in ons bed. Heel vroeg in de morgen moesten we er weer uit. De haren moesten doorgekamd. Vreugdevol trokken we dan naar de vroegste mis die er eigenlijk drie waren. De mensen ziden dan : ‘Ge kunt zien dat het vier gezusters zijn…’

Daar waren we fier op. Na de mis werden eerst de stallen in orde gebracht, daarna trokken we samen naar de hoogmis. Een echt feestmaal kregen we die middag. Daarna was het weer naar het lof. De rest van de dag was één gezelligheid. De vrienden en familie kwamen even groeten, dat bracht leute mee. Wanneer we geluk hadden bij ’t vallen van de avond de maan over de witbesneeuwde vlakte te zien stralen, waanden we ons in sprookjesland…”

Joost Duysburgh – verpleger :

“Wat Kerstdag gaat worden dit jaar weet ik nog niet. Ik ben nu pas aan het werk en ben nog in opleiding in de operatiezaal. Dus wellicht geen dienst op Kerstdag. Wat een verschil met vorig jaar toen ik nog in de kliniek in Dusseldorf in Duitsland werkte. Weihnachten in Duitsland, het grote feest. Iedereen viert. De zieken liggen echter alleen en verlaten. Ze denken aan vroegere kerstdagen. Zelf was ik zo ver van huis en ook alleen.

Neen, Kerstdag is erg voor wie alleen is, dat heb ik ondervonden.”

Meester Hellemans :

“Voor mij is Kerstmis een GROOTS FEEST, nl. de geboorte van Christus, de menswording van God op aarde, het feest van de vrede. Spijtig kan ik niet, omwille van mijn ouderdom en gezondheid, die plechtigheid in de kerk vieren. Daarom probeer ik op de T.V. de Mis-viering te volgen. Ik verheug mij erover, na een recente heelkundige ingreep aan mijn oog, weer te kunnen zien; te kunnen zien wat ik vroeger zag, en wat sinds meer dan een jaar voor mij in duisternis gehuld was. Dank God en de chirurg dat ik weer zien kan en mag.”

Hendrik Vloebergh :

“Kerstmis is een dag dat de mensen niet moeten werken…Meer trek ik mij niet aan…ik ga met de tijd mee…”

Huismoeder :

“Kerstmis betekent voor mij het mooiste kerkelijk feest. Een gebeuren dat ons mensen het diepste treft, zoals blijkt uit die ganse cultuur die sedert eeuwen gegroeid is rond Kerstmis.

Centraal bij dit feest staat een mooie avond- of nachtmis in een warme kerk met veel licht, veel volk en mooie muziek. Kerstmis is ook het feest van de vrede. Wapens worden even neergelegd. Mensen willen mensen weer een kans geven, oordelen wat milder over anderen en worden weer wat gevoeliger voor de nood en de ellende van de medemens. Kerstmis is ook, en vooral, een familiefeest dat thuis in het gezin of in familieverband moet gevierd worden met, als het kan, een geschenkje onder de kerstboom, wat lekker eten en op de achtergrond wat mooie kerstliedjes. Zo’n romantische sfeer doorbreekt de sleur en de grauwe alledaagsheid.

Immers…een mens leeft niet van brood alleen.”

Willy Gobien – bakker :

“Kerstdag is voor mij hard werken. Het begint al de dag er voor met al de taarten te bakken. ’s Avonds om 9 u. beginnen met koeken, dan Franse broden, pistolets, piccolo’s, sandwiches en suikerbrood. Dan is het al middernacht voorbij. Dan beginnen wij aan de gewone broden en de taarten worden gegarneerd door mijn vrouw. Dan is het al morgen en sorteren wij de bestellingen. Om 6 u.,wanneer alles kalm is en iedereen nog slaapt, begin ik de bestellingen rond te voeren. Om 11 u. kom ik thuis, en ondertussen heeft mijn vrouw alles al opgekuist.

’s Middags is het dan kerstmenu met konijn. Dan is het slapenstijd. Echter niet voor lang want om 5 u. gaan we naar mijn schoonouders voor een rustige, gezellige avond.”

Frans Apers (van aan de Zennebrug verhuisd naar de Warenda nr. 7) :

“Kerstmis is voor mij zoals vroeger. Alleen dat ne mens zo niemeer uit de voeten kan. Maar nu we verhuisd zijn  naar de Warande, is het hier wat rustiger en gemakkelijker om eens buiten te komen en te wandelen; en daarbij, we zijn hier geen vreemden, we kennen hier mekaar allang. En als den enen of den andere iets dringend nodig heeft kunnen we op elkaar beroep doen.”

(Frans gebruikt namelijk krukken of een rolwagen om zich buiten te kunnen begeven en te wandelen.)

1985 – Zaterdag 5 januari : 2^de Kinderfeest van SP-Leest

“Alle kinderen van Leest worden verwacht op deze spetterende kindernamiddag.

Na een mooie ontspanningsfilm (‘Peter, de Kat zonder staart) worden de kinderen getrakteerd op wat lekkers.

Daarna nog gezelschapsspelletjes, onder leiding van een ervaren kindervriend !

Ouders, hou nu reeds deze namiddag voor hen vrij !

Waar ? In ons lokaal Sint-Cecilia, Dorpstraat te Leest.”

(‘Voor Allen’, 1/12/1984)

In hetzelfde blad verscheen een oproep tot sportbeoefening :

“Hou uw lichaam en uw geest gezond : men moet er van jongsaf een gewoonte van maken, daarom.
Turnen kan nu ook in Leest voor jongens en meisjes van 6 tot 10 jaar.
Waar ? in de Sted. Basisschool, Ten Moortele te Leest.

Wanneer ? Iedere maandag en woensdag van 18 tot 19 uur.

Inlichtingen bij het secretariaat Hazelaarstraat 19 Mechelen.”