1985 – 23 en 24 maart : Leestse fanfare op het muziekfestival van Steendorp.

Voor de allereerste maal werden de muzikanten van de K.F. St.-Cecilia gedirigeerd door Frans Violet en Eduard De Maeyer.

De Leestenaars genoten de eer om op te treden als ‘top of the bill’ en mochten dit tweedaags muziekfeest afsluiten.

(‘Toeters en Trompetten’, jaargang 5, nr.2)

1985 – Zondag 24 maart : Volksunie bezocht het Bijenteeltmuseum

Die dag bezocht de Volksunie-afdeling Hombeek, Leest, Heffen het Bijenteeltmuseum te Mechelen. Samenkomst om 14 u. aan de ingang van het kasteel Tivoli.

(GvM,21/3/85)

1985 – 25 maart – Nieuws uit Conception.

“Lieve Medezusters, Lieve Familie en Vrienden,

Eerst en vooral een Zalig Paasfeest en, voor hen die vakantie hebben, een plezierige vakantie.

Ik hoop dat U het allen goed stellen en een beetje die verschrikkelijke winter kunnen vergeten.

Hier ook alles goed. Een mooie zomer ging en een regenachtige herfst begon. We zijn nu 25 maart en hebben een voorsmaak gehad van de regens die gaan beginnen. En toch hoop ik dat het nog niet zo vlug zal zijn want de bouw is nog ver achteruit. Vandaag begonnen ze met de bezetting, want O.L.Vrouwke heeft het gisteren te erg laten regenen. Daar hebben ze drie en een half maand werk mee. De vensters plaatsen en dan kunnen we een beetje tegen de regenachtige winter die gewoonlijk in mei begint.

Nu wat de aardbeving betreft..Buiten de grote schommelingen die we in Concepcion voelden, gebeurde er hier niets, maar vanaf Valparaiso tot Santiago is het zeer erg geweest. Eén miljoen mensen zonder huisvesting. Scholen – klinieken – wegen – waterleiding – licht erg beschadigd en ook twee grote havens waar zelfs de kranen omvielen, de grond openscheurde. Vele kerken vielen gedeeltelijk in en de mensen die vluchtten bleven onder het puin.

Onmiddellijk begon het verzamelen van hulp voor de mensen van de zone. Geld, kleren, eetwaar, hout en materiaal voor de constructie werden bijeengedaan. Volle treinen, honderden voertuigen, miljoenen in de bank werden bijeengebracht. Ook van vele andere landen kwam er hulp. De Paus gaf geld en hiermee heeft men reeds tien huizen gebouwd in een klein dorp. Ze werden gisteren ingezegend. Het is hartversterkend te zien hoe iedereen helpt.

U weet dat de bouw bestemd is voor stervenden. In dit jaar ’85 heb ik reeds 2 gevallen gehad. Het gebeurt zo : men belt (gewoonlijk ’s nachts). Er is een oudje dat staat te beven van de kou – buiten aan de poort van het hospitaal. Goed, breng hem maar. Hoe ? Daar vindt men wel wat op. Gewoonlijk komen die mensen aan, dood van de honger en het vuil. Ze slapen warm en gelukkig tot de volgende dag. Dan beginnen we met wassen, scheren, haar knippen, behandeling tegen luizen…We trachten ze een beetje te doen drinken en eten. Als we daarin lukken hebben we gewonnen. Heel dikwijls krijgen die mensen buikloop en dan is alles verloren. In het hospitaal hebben ze geen plaats van hen. Zo was José drie dagen bij ons maar O.L.Heer riep hem en José stierf met de sacramenten 3 dagen later. Ditmaal wisten we niet vanwaar José was. Ik bid over de kist, die we zelf maken, en een begrafenisonderneming helpt me gratis de kist naar de begraafplaats brengen. Ik loop alleen achter de kist –de mensen die bloemen verkopen brengen een hele hoop – een paar mensen gaan met me mee, uit medelijden. Ik bid een gebed over het graf. De aarde valt – 3 jaar gratis – Ik geef een fooi aan de mannen die het graf delven. De bloemen werden erop gelegd. Nu maken we een wit kruis met de naam van de gestorvene en de datum. En alles is voorbij. Niemand weet of er andere familie is. Wie zoekt deze oude mens ? Wat al vragen die onbeantwoord blijven. Zondag daarop wordt de mis gelezen voor de overledene. Drie jaar lang zal ik het graf blijven onderhouden.

Dit is de toekomst van de bouw die we aan ’t afwerken zijn. Wie een steentje wil bijbrengen om dat een werkelijkheid te maken kan storten op nr 850-0560858-02 van  Jeanne De Boeck. Dank bij voorbaat.

Het was deze keer maar een triestige brief maar zo is hier het leven. Meer pijn dan vreugde. Problemen van de morgen tot de avond. En toch lezen we in de Goede Week : als God de schepping deed zag hij dat alles goed was ! Ons geloof moet dit als waarheid laten leven in deze moeilijke tijden.

Dit is alles. Laten we in hoop leven uit de verrijzenis van Christus. Christus overwon de dood en het lijden. Alleluja !

Zeer genegen groeten en wensen en tot later !

   Juanita.”

(Brief van Jeanne De Boeck, gepubliceerd in ‘De Band’ van mei ’85)