1986 – 22 februari – Gazet van Mechelen :

           Hans Van Praet nieuwe boswachter in het Broek

Het domein Scheyvaert, gelegen in het hartje van het Blaasvelds Broek, is opnieuw bewoond. Hans Van Praet, vrouwtje Veerle en de bengels Nander en Kaat hebben er een 14-tal dagen geleden, beroepshalve hun intrek genomen.

Hans is van kindsbeen af sterk geïntresseerd geweest door bos en groen.
De boswandeling die hij regelmatig met zijn vader maakte en een onderwijzer die meer dan een boontje had voor bos en groen, hebben beiden hun impact gehad op het feit dat Hans van zijn hobby zijn beroep heeft weten te maken. Even de hiërarchie van boswachter tot het ministerie van Vlaamse gemeenschap onder de loupe nemen.Hans hangt af van de houtvesterij te Antwerpen (Berchem). Deze houtvesterij is een overkoepelend orgaan voor een 14-tal gebieden die op hun beurt in 4 brigades zijn opgedeeld. De heer Vanden Broecke leidt deze houtvesterij. Het AROL (administratieve dienst voor ruimtelijke ordening en leefmilieu) hangt rechtstreeks af van het minsterie voor Vlaamse gemeenschap. Concreet gezien krijgt Hans zijn opdrachten van de houtvesterij. Deze opdrachten worden uitgevoerd door de dienst Bos en Groen (het vroegere Waters en Bossen). Deze opdrachten in uitvoering, bijvoorbeeld kappingen of aanplantingen geschieden dan onder het deskundige oog van Hans Van Praet.

Deze werkzaamheden beperken zich niet tot het Broek alleen. In principe mag elke gemeente over een staatsboswachter beschikken.

Daar er echter in alle gemeenten niet voldoende bos en groen aanwezig is, sluiten deze gemeenten onderling akkoorden af.
Zo is Hans zijn bevoegdheid geldend voor een 30-tal gemeenten met bossen in het Antwerpse, Lier, Mechelen, Bornem, enz.

Naast deze begeleidende taak is er natuurlijk ook de controle op jacht- en visserijverloven met eveneens een controle op de vogelvangst.

Het 3^de aspect van zijn taak, educatie van het grote publiek, is naar zijn eigen zeggen steeds aan belangrijkheid aan het winnen. De weetgierigheid van onze huidige maatschappij is hiervoor in positieve zin aansprakelijk. Dank zij deze positieve tendens, die in de lagere scholen met de “Week van het Bos” wordt gepredikt, is er in de toekomst op vlak van informatie naar de burger toe, nog heel wat aan te doen.

Het is ondertussen al enkele jaartjes geleden dat Hans afstudeerde aan de landbouwschool van Stabroek, maar hij is er zich nu nog meer dan vroeger van bewust dat hij als “kleine zelfstandige” in zijn bedrijf “Fauna en Flora” zich elke dag opnieuw moet inzetten en met behulp van het publiek zijn zaakje draaiende moet houden.
Ook van Jan met de pet wordt er immers verlangd alle “bosregels” te eerbiedigen.” 

In ‘De Band’ van Januari ’81 verscheen volgende brief van Soldaat Milicien (stamnummer 80/30468) Hans Van Praet, verstuurd vanuit Aken en gedateerd 15 december 1980 :

“De eerste september mocht ik zoals vele gelukkigen in dienst treden bij het leger. Na twee maand opleiding te Gent, één maand opleiding voor vrachtwagenchauffeur, kwam ik terecht in Dellbrück, een randstadje van Keulen. In Delbrück kwam ik bij het 1°H.C.M., dit is een mobiel hospitaal, in tijd van oorlog bevindt het zich zo een 30 km achter de gevechtslijn en het moet de ernstig gewonden verzorgen, ze terug oplappen, zodat ze de strijd kunnen hervatten.

Mij verblijf was echter van korte duur, want door een toeval kwam ik naar Aken. Hier in Aken blijf ik waarschijnlijk (in het leger is alles mogelijk) voor de rest van mijn legerdienst. Ik verblijf hier in het Medisch Huis, dit is een huis, dus geen kazerne, waar de dokter, de apotheker, de tandarts, de kinesist en de psycholoog hun consultaties doen.

De gezinnen van de beroepsmilitairen kunnen dus alhier terecht met hun kwalen.

Mijn taak bestaat eruit chauffeurke te spelen voor de dokter of wat geneesmiddelen te gaan halen voor de apotheker of iemand te vervoeren naar een ziekenhuis in Keulen of soms Brussel.

Ik heb hier dus in legerverwachtingen een heel goed leven, de boemannen van de kazerne kom ik hier niet tegen. Plus we zijn hier maar met 3 soldaatjes en zijn dan ook veel vrijer dan in de kazerne.

Ons eten brengen ze van de kazerne, wat onze collega’s daarmee uitspoken dat weet ik niet, het komt hier altijd koud en soms in rare toestand aan.

Maar ja, dat is het ergste niet, we hebben hier een gasvuur en kunnen het dan wel warmen, voor de rest is hier alle comfort, een ligbad, een kleuren-T.V., een koffiezet, een ijskast,…er is hier zelfs een heel vriendelijke kuisvrouw die regelmatig een soepke maakt voor ons..

   S.M. Hans Van Praet, Medisch Huis – BPS 9 – 4090 BSD.” 

En in 2003 kreeg hij, tijdens de week van het Bos, in Gazet van Antwerpen van 30 september, een forum :

“…Voor de 25^ste keer had de Week van het Bos plaats, een organisatie van de afdeling Bos & Groen van de Vlaamse Gemeenschap en de Vereniging voor Bos in Vlaanderen.

De grootste activiteiten in de provincie Antwerpen situeerden zich in het domeinbos Het Broek in Blaasveld en in het gewestbos Ravels.

De houtvesterij Antwerpen beslaat de hele provincie en is onderverdeeld in twaalf boswachterijen die elk worden beheerd door een boswachter.

De boswachter die verantwoordelijk is voor een gebied dat zich uitstrekt van Kontich tot voorbij Mechelen is een geboren Leestenaar : Hans Van Praet.

Zijn lievelingsplek is Het Broek in Blaasveld alwaar hij haast elke dag komt.

“Toezicht en dienstbaarheid, dat is onze taak”, zegt Hans Van Praet.(44 jaar)   “We houden in de eerste plaats toezicht op de toestand in het bos, de bomen, planten en dieren. Maar ook op iedereen die zich in het bos begeeft : van onze bosarbeiders tot hengelaars, fietsers, jagers en wandelaars. We proberen dat op een kordate maar vriendelijke manier te doen. Uiteraard beantwoorden wij ook al hun vragen, geven rondleidingen in het bos en in ons bezoekerscentrum. Daarnaast geven wij advies aan privé-bosbezitters en gemeentebesturen, o.a. over wat er mag worden gekapt.In die 22 jaar dat ik boswachter ben, is er veel veranderd. De regelgeving en de Administratie zijn aanzienlijk ingewikkelder geworden. Toch probeer ik zoveel mogelijk in de bossen te lopen en ter plekke de toestand te overschouwen.

Zelf ben ik een boswachter van de oude stempel. Ik steek graag mee de handen uit de mouwen, als er moet gesnoeid en gekapt worden.”

           (...)  

Hans Van Praet werd te Mechelen geboren op 24 maart 1959 als zoon van Richard en Jose Lauwers uit de Juniorslaan. Hij bracht zijn jeugd echter voornamelijk in Battel door.

Foto’s:

-S.M. Hans Van Praet in 1980. (Tekening ‘DB’)

-Hans Van Praet maakte carriére bij Bos en Groen. (Foto : GvM)