1986 – 1 mei : Het Zilveren Verjaardagsfeest van de 25-jarigen

“Als je een aantal jaren bij elkaar op de schoolbanken hebt gezeten. Als je samen hebt leren lezen en schrijven, samen de wereld van cijfers, breuken en metriek stelsel ontdekt hebt. Als je samen je ‘communie’ hebt gedaan of als je samen leuk gespeeld hebt…dan blijkt er een ontuitwisbare band gesmeed te zijn.
De kameraden van de lagere school, de jongens en meisjes van de catechismus, chiro of jeugdbeweging…Je bent ze wellicht nog niet vergeten.
Maar toch…het is weer zo lang geleden dat je elkaar nog eens gesproken of gezien hebt.
Buiten enkele schrale aangelegenheden zoals een Posse Leest, een verkiezingsdag of een speciale gebeurtenis in het dorp, valt het weinig voor dat je elkaar op het lijf loopt.
Daarom waren we eind ’85 met enkele enthousiastelingen bij elkaar gekomen om een reünie op touw te zetten. In 1986 zouden we alle borelingen van het jaar ’61 uitnodigen op een 25-jarigen-feest. Als uitnodigingscriterium hadden we lagere school, de catechismus en de jeugdbeweging genomen. Op die basis werden uitnodigingen naar de 25-jarigen en de oud-leerkrachten van de lagere jongens- en meisjesschool gestuurd.
Op 1 mei 1986 mochten we een 45-tal feestvierders verwachten in zaal ‘Sint-Cecilia’ te Leest. Een honderdtal meters verderop, in de Parochiezaal, waren de 55-jarigen reeds volop aan het feesten. Wij stonden nog in onze startblokken.
Op onze receptie waren dus ook de oud-leerkrachten uitgenodigd. Meester Gobien, meester Teughels, meester Hendrickx, juffrouw Monique, juffrouw Godelieve, juffrouw Paula en juffrouw Mia, al dan niet vergezeld van hun echtgeno(o)t(e) mengden zich tussen de 25-jarigen. Al vlug was het ijs gebroken en tussen een natje en een droogje werd de ene anekdote na de andere opgehaald. Er werd flink wat afgelachen en iedereen voelde zich blijkbaar in z’n sas.
Onze angst dat deze avond wel eens niet kon slagen, ebde weg met de minuut…
Nadat we afscheid genomen hadden van de leerkrachten togen we naar de feestdis. Vanaf dan was de stemming niet meer te luwen. Willem Hitpicker zorgde voor de nodige ambiance met z’n gekende disco-bar. Na de openingsdans bleek de dansvloer niet meer ‘ontvolkt’ te geraken. Zij die niet graag dansten hadden tijd en ruimte zat om gezellig te keuvelen of een fris pintje (lees palmke) te drinken. Dat laatste had menig 25-jarige blijkbaar onder de knie, want de gevraagde kelners hadden hun handen vol om de dorstigen te laven. Naarmate de nacht vorderde steeg de stemming in crescendo. De fuifnummers waren opgewarmd en zorgden voor de nodige kwinkslagen en optredens. Er zaten heel wat artistieke talenten en acrobaten onder de 25-jarigen !
In de vroege morgen werd het feestje afgesloten en togen de laatste…overlevenden naar huis.
Uit de reacties mogen we besluiten dat ons initiatief een positieve inslag kende. Iedereen was kontent dat men elkaar nog eens ontmoet had en de avond was meer dan geslaagd. ‘Voor herhaling vatbaar’, klonk het meermaals.
Hopelijk mogen we binnen x-aantal jaren weer deze gezellige troep mensen uitnodigen om samen met hen één of andere verjaardag te jubileren. Deze ‘zilveren’ was een eerste stap in die richting. We vonden het fijn dat we er bij mochten zijn !
   Chris D.S., Jan V., Rik V., Franky L., Bart L.

P.S. : Wij danken hierbij alle 23 en 24-jarigen met hun gevolg, die ons geholpen hebben bij de voorbereiding en tijdens de feestavond met het tappen en opdienen.
Hartelijk dank !”
(‘DB’, juni ’86)

1986 – Vrijdag 2 mei : Grote Kaartwedstrijd – Beker Luc Van de Velde.

P.V.V. Wijk Hombeek-Leest-Heffen organiseerde een kaartwedstrijd die doorging in het lokaal van Victor De Maeyer om 20 uur. De winnaar ontving de beker van volksvertegenwoordiger Luc Van de Velde. Deelname : 50 fr. en er was 1 kip per tafel, een hoofdprijs voor het hoogste aantal slagen en een troostprijs voor de minste slagen.
(Folder)  

1986 – 3 mei – Lezersbrief in Gazet van Mechelen : Racing Mechelen

“Vorige week in de krant. De voorzitter van Racing Mechelen zou zijn spelers straffen voor de zware nederlaag op St. Truiden onder andere Hans Draelants, zoals vroeger al Paul Dens, en onlangs Rudi Van Hoof. Racing Mechelen zal nochtans lang moeten zoeken alvorens nog zo een moedige en toegewijde speler te vinden en dat gedurende meer dan tien jaar. Bij de seizoenaanhef verklaarde dezelfde voorzitter nochtans dat Racing Mechelen niet meer op een periodetitel rekende maar met de aankoop van een superspits als De Lamper rechtstreeks wilde promoveren. Racing Mechelen is bijna “gepromoveerd” naar een reeks lager. De Lamper maakte juist geteld één doelpunt.
           Maurice Heylen, St.-Kat.Waver”.

1986 – Zondag 4 mei : KWB-Fietstocht

Tocht van plus minus 35 km over Hombeek, Zemst-Laar, Kapelle-o/d-Bos, Blaasveld, Heindonk, Heffen. (Folder)
“Heel mooi weer, een knap stuk natuur en een fijne sfeer, dat waren zowat de ingrediënten van onze fietstocht..” (uit een verslag in het Infoblad van juni ’86)

1986 – 6 mei – Gazet van Mechelen :

           Topschutter Van Dam van Leest : “Dank aan heel de ploeg”.

“In de slotwedstrijd tussen SK Leest en Hombeek scoorde de lokale spits Dirk Van Dam het beslissende doelpunt. Hiermee bracht hij zijn totaal op 33 treffers. Dat was niet alleen een persoonlijk rekord maar meteen werd hij op de valreep in de Antwerpse regio van Mechelen de topschutter van de provinciale reeksen. Dat Dirk aan dit doelpunt enorme vreugde beleefde liet hij aan de talrijke supporters ook overduidelijk merken. Toch komt deze titel voor Dirk nog verrassend over : “Voor nieuwjaar leek er geen kruid gewassen tegen de Beerzelse schutters en dan inzonderheid Mark Van Herck. Maar ik meen dat zij wat te vroeg zekerheid hadden over de titel en dan stoom hebben afgelaten. Wij waren ook reeds enige weken zeker maar bij ons is heel de ploeg blijven doorgaan om een aantal doelen te
bereiken : minstens vijftig punten totalizeren, onze reeks wedstrijden zonder nederlaag zo hoog mogelijk opvoeren en onze posities als doelschutter verbeteren.”

Dank aan de ploeg
Als doelpuntenmaker komt men natuurlijk het gemakkelijkst in het zonnetje, maar Dirk is er zich duidelijk van bewust dat je het alleen ook niet waar kunt maken : “Dit gunstig resultaat is vooral bepaald door de sterke collectieve prestatie van onze ploeg. Hierin heeft trainer Louis De Weerdt uiteraard een groot aandeel. Ik scoor het gemakkelijkst op een strakke pas door de verdediging,waarbij ik de laatste man(nen) in snelheid passeer, want meestal krijg ik twee waakhonden aan mijn been. Wilfried Piscador kan die dieptepassen gemeten en aan de juiste kant trappen zodat ik maar moet lopen. Ook het samenspel met Ronny De Smedt heeft zijn vruchten afgeworpen. Op de verre uittrappen van Guy Boonen kan Ronny, zeer sterk in de lucht, het leder doorkoppen en kom in in een ideale positie. Hiervoor heb ik hem meermaals bedankt en hoop dat deze kern ook volgend seizoen kan behouden blijven.”

Snelheid en inzet

Dirk is een spits die het vooral moet hebben van snelheid en inzet, maar ook met de bal aan de voet kan hij aardig uithalen. Omwille van deze kwaliteiten is hij voor de meeste verdedigers een echte boeman. Vooral zijn doorzetten leidt wel eens tot meningsverschillen met tegenstanders en scheidsrechters.

Toekomst
Als we met Dirk over zijn verdere toekomst praten begeven we ons op een delicaat terrein. Dirk is de zoon van SK-voorzitter Jean Van Dam, en heel de blauwrode aanhang hoopt uiteraard dat Dirk volgend seizoen in derde ook voor de nodige doelpunten zal zorgen.
Maar er zijn al heel wat aanbiedingen van clubs uit hogere reeksen binnengelopen.
Dirk zelf, die als jeugdspeler bij Racing begon, stapte nadien over naar het wielrennen en oogstte daar met 13 palmen toch zeker succes, beseft dat hij met 24 jaar op het moment gekomen is, dat hij het ook hogerop moet proberen. Elk aanbod zal ernstig overwogen worden.”

Eindstand beste doelschutter :

33 doelpunten : Dirk Van Dam (SK Leest)
32 doelpunten : Mark Van Herck (Beerzel)
27 doelpunten : Hugo Moens (Hombeek)
26 doelpunten : Danny Willems (VV Leest)
21 doelpunten : Ronny Van Rompaey (Beerzel)
20 doelpunten : Ronny De Smedt (SK Leest)