1987 – 28 april : SK Leest Kampioen

“Met een tegendoelpunt net voor de rust heeft een in puntennood verkerend FC Blaasveld eventjes de zegedrift van SK Leest kunnen verstoren, maar na de pauze stelden de bezoekers orde op zaken en lieten de veroordeelde thuisploeg niet de minste twijfel.

Ondanks de vrij hoge afgetekende score werd het toch een aangenaam kijkstuk en na afloop toonden de lokalen hun sportiviteit door de nieuwe kampioenenploeg met bloemen en gelukwensen te bedenken.

De bezoekende aanvallers zorgden voor het meeste gevaar en tijdens de eerste helft konden Dirk Van Roey na uitgemeten voorzet van Dirk Van Dam, en laatstgenoemde na mooi voorbereidend werk van Manfred Meul, voor voorsprong zorgen. Johan Kerremans kwam net voor rust nog even onrust brengen maar met drie doelpunten op rij kon Dirk Van Dam na de herneming alle twijfels wegnemen.

Luc Caluwaerts mocht de eindcijfers vastleggen.” (GvM, 28/4)

1987 – 29 april : VV Leest zoekt speler-trainer

“Raoul Peeters, die heel wat kans maakte om de nieuwe trainer van VV Leest te worden, gaat bij deze club alvast niet aan de slag. De club van Gust Emmeregs wil voortaan de tering naar de nering zetten en beoogt voor volgend seizoen de aanwerving van een bekende speler-trainer. Het besluit om een speler-trainer aan te werven houdt meteen in dat ook de namen van een Kamiel Van Damme, Roger Mergeay, e.a. kunnen worden geschrapt.

Inzake contractverlengingen werd met Jan Allard een nieuwe overeenkomst voor de duur van één seizoen bereikt, maar wat andere spelers betreft is het nog steeds afwachten. Tot eind april mochten de spelers die wensten op te stappen een seintje geven aan het bestuur.

Voor Raoul Peeters maakt deze beslissing van het Leestse bestuur weinig uit. Er zouden voor hem nog andere ploegen in de rij staan, waaronder bv. FC Boom.” (GvM, 29/4)

1987 – Donderdag 30 april : Eucharistie aan de Lourdesgrot

“Op de vooravond van de meimaand, wordt de eucharistie gevierd aan de grot van Lourdes om 20 uur in de Kouter. Tijdens de meimaand wordt het rozenhoedje in de kerk gebeden op de werkdagen van de week om 18.45 uur. Aan de grot van Lourdes zal tweemaal in de week het rozenhoedje gebeden worden om 20 uur..” (“Parochieblad”, 30/4)

1987 – Meinummer ‘De Band’ : Fille De Prins : ‘Te voet naar Scherpenheuvel’. 

“Zaterdag, 8 dagen voor Sinksen…te voet op bedevaart naar Scherpenheuvel.

In 1937 ging ik voor de eerste maal te voet naar O.L.Vrouw van Scherpenheuvel. Toen waren het nog zandwegen en kasseien. Wij hadden ook menig schoeisel bij om eens te verwisselen. Met een viertal uit de Alemstraat vertrokken wij. Dan gingen we Jan van Peer Prins ophalen, om dan gezamenlijk naar de St.Annakapel te gaan. Daar moesten wij allen samenkomen. Met een zestigtal werd er dan om 4 uur de aftocht geblazen.

Om tegen 6 u. aan de St.Annakapel te Bonheiden te zijn. Weer vertrek via Keerbergen, een lange weg, daar kwamen wij al vele werklieden tegen, die in Mechelen of elders gingen werken. Ik hoorde nog een zeggen : die mannen hebben er nog iets voor over ! Nu zouden ze misschien zeggen : wat een hoop zotten ! In Keerbergen aangeland aten we onze eerste bokes op. Van daar de trip naar de stad Aarschot, want daar stond ons middagmaal te wachten. Een en ander nog vertellend, wat gemopt of gekaart, tegen 1 uur iedereen présent. Als je de eerste maal mede gaat naar Scherpenheuvel, moet je te voet op die grote berg langs de Demer, 200 meter hoog…amaai, ik word het nog gewaar. Enfin van daar nog een mars van 3 uur berg op berg af, teveel om te tellen, de strijd was gestreden.

In Scherpenheuvel aangekomen, eerst en vooral je voeten eens goed nagekeken of er al uw tenen nog aan waren, want die voelden niet eens, door de blaren die er op stonden.

De voetjes eens een goed bad gegeven, ook een naald was er bij om de blaren open te steken, wat kinnekes poeder er aan en klaar was Kees. Dan werden wij afgehaald door de pastoor, om gezamenlijk de H. Mis bij te wonen. Daarna de grote en kleine Kruisweg, weeral berg op…berg af, de tenen tot aan de hielen getrokken van de pijn…ik zou het nu voor minder doen !

Dan de kraampjes nog gaan bezoeken, nog eens goed gaan afbieden, want daar kun je rap gevangen zijn. Daar kocht ik voor mijn moeder zaliger een portemonaie, ze vroegen er 27 fr. voor en ik biedde 10 fr…ik had hem toch aan mijn been zeker. Maar ja, hij kwam toch van O.L.Vrouw van Scherpenheuvel…Maar ik zal zeker die dag niet vergeten, daar heb ik met Lowie De Decker uit de Tiendeschuurstraat een crochetwedstrijd gezongen en dat bracht ons 233 fr. op en als wij terugkwamen naar ons logeerkamer hoor ik Lowie Van den Heuvel nog zeggen : zijn jullie niet verlegen ! Allé, hoorde ik Jan van de Sterke zeggen, we moeten toch altijd niet lezen ! Dan het bed in. Mijn bijslaper was Charel van Pandoer. Maar ik heb die niet veel bij mij weten liggen. Die waren al wat ouder en die bleven liever nog wat kaarten. Zo werden wij nog verrast. Er zakten toen twee mannen door het bed, ene weet ik nog van dat was Sjef Brion, een Mechelaar, die had zo wat een hoge rug; die heeft 50 jaar te voet mee geweest, hij zat wel veel op de wagen bij Victor van Mil Verschueren, maar ja hij had toch 50 jaar meegeweest.

Om 5 uur opstaan voor de H. Mis, tegen 5.30, daarna nog wat koeken gaan kopen bij Pol, de warme bakker, en ze waren nog warm ook. Dan huiswaarts met Modest Van Steenwinkel op kop, met het kruis, richting Leest. Half negen te Aarschot. Daar namen we ons ontbijt. 9 uur vertrek via Betekom. De eerste die wakker werd was Gust van den Ossenboer : ziet eens mannen dat is mijne witsteek en dat is den Bradt zijne straaljager…die had al duiven zien vliegen. Keerbergen, daar wachtte ons de lekkere Keerbergse aspergesoep. Aftocht Bonheiden, vele mensen langs de baan…zien of er geen kennissen bij zijn, terug naar de St. Annakapel te Bonheiden. Daar waren al wat Leestenaars per fiets. Dan nog de grote trip via onze heimat in Leest aangekomen. Nog een oponthout aan de St. Annakapel. Gans Leest was op de voet. Jan Keulemans, zaliger, bad daar nog een tientje voor de genezing van onze zieken. Dan nog een kort woord in de kerk door de pastoor Beuckeleers, en in massa gezongen ‘hoor ons roeoepen, hoor ons roeoepen, Ave Maria, Ave Maria’…een halve eeuw geleden…
     Fille De Prins.”    

Theofiel ‘Fille’ De Prins was te Leest geboren op 17 maart 1926 en hij overleed in het A.Z. Sint-Maarten te Mechelen op 3 november 2006.

Fille was ere-voorzitter van de KWB, lid van de Landelijke Gilde, lid van de Bond der Gepensioneerden Leest en Eternit, lid van Ziekenzorg en van de Duivenmaatschappij ‘De Luchtreiziger’. Hij was gehuwd met Elisabeth ‘Liza’ Boey die hem twee kinderen schonk : Maria ‘Mieke’ en Karel.

Op zijn gedachtenisprentje hadden zijn kinderen ontroerende woorden neergeschreven :

“Ja Vake je was altijd een sterke man en een harde werker die nooit klaagde ! Ik heb je eigenlijk nooit ziek gekend. Maar dit jaar begon de lijdensweg juist voor de zomer. En toch had je nog de moed om te genieten.
Nu ben je aan een andere weg begonnen. Bevrijd van alle pijn en zorgen. Je blijft in mijn hart.
         Maria (Mieke)”

“Lieve Vader.
De pijn die je had bij het verlies van ons Moeke heb je altijd innerlijk zitten opkroppen, maar op een dag brak de ziekte ook bij jou uit. De laatste weken waren zeer zwaar voor jou. Toch liet je nooit blijken, dat je al maanden innerlijk veel pijn doorstond, je bleef steeds even vrolijk ! Al de mensen zullen je herinneren als de altijd goedgemutste en plezante ‘Fille’ en dat zullen ze nog lang meedragen !
Ik beloofde ons Moeke dat ik voor jou zou zorgen en daar ben ik ontzettend blij mee hoe zwaar het ook was.
Vadertje joeng ik ben er echt kapot van ! Maar ik ben fier dat jij mijn vader was. Ik wens je goede reis naar ons Moeke in de hemel.
   Uw zoon Karel.”

Liza Boey was te Puurs geboren op 4 september 1927 en zij overleed eveneens in het A.Z. Sint-Maarten te Mechelen op 3 maart 2004. Op haar doodsprentje had Fille het volgende geschreven :

“Ja lieveling, drie maal Rome en ontvangen door de Paus, evenveel Lourdes. Vijf maal Spanje met je vriendin Judith bij onze Karel. Vijftien jaar bivak-moeder met de Chiromeisjes en dan je reis naar Noorwegen bij je petekind Filip. Tien dagen later ziek geworden, daarna hebben we thuis ons gouden huwelijk kunnen vieren, met de kinderen en kleinkinderen waar je toch zo veel van hield. Tot binnenkort !” 

Foto's :
-Fille De Prins.
-Liza Boey.